φῶρα εἶναι , τούτων δὲ ὡς ἀληθέως θεῶν ἐόντων καὶ ἀψευδέα μαντήια παρεχομένων τὰ μάλιστα ἐπεμέλετο . Καὶ τοῦτο μὲν | ||
τοῦτο αὐτὸς ἀποφατικῶς προηνέγκατο , ὃ δὲ ἐκεῖνος ἀποφατικῶς [ ἀψευδέα ] εἰπών : μαντοσύνην [ δὲ ] οἱ δῶκεν |
καὶ νήεσς ' ἡγήσατ ' Ἀχαιῶν Ἴλιον εἴσω ἣν διὰ μαντοσύνην , τήν οἱ πόρε Φοῖβος Ἀπόλλων : ὅ σφιν | ||
λόγος οὐκ ὑποθημοσύνην ἔχει οὐδὲ διδασκαλίην ἐπαγγέλλεται ὅκως ταύτην τὴν μαντοσύνην διενεκτέον , ἀλλὰ μέμφομαι ὁκόσοι σοφοὶ ἐόντες τὰ μὲν |
εἶναι τοὺς νῦν Ἀκαρνᾶνας λεγομένους , Φλεγυίας δὲ τοὺς πάλαι Γυρτώνην οἰκοῦντας . ἐχάνδανεν ἐχώρει . ἔχεαι συνέχῃ . ἐχεπευκές | ||
τῇ ηʹ τῆς Καθόλου Γυρτῶνα Κόρωνος : ἣν Ὅμηρός φησι Γυρτώνην τε νέμοντο . ἔστι δὲ πόλις Θεσσαλίας ἢ Περραιβίας |
' ἄρα δῶκε Κυθηρίῳ Ἀμφιδάμαντι : Ἀμφιδάμας δὲ Μόλῳ δῶκε ξεινήϊον εἶναι , αὐτὰρ ὃ Μηριόνῃ δῶκεν ᾧ παιδὶ φορῆναι | ||
τούτου καὶ Ὅμηρος μνημονεύει : τόν ποτέ οἱ Κινύρας δῶκε ξεινήϊον εἶναι . ἵσταμαι δὴ ποσσὶ κούφοις ἀναπνέων : ἐπειδὴ |
αὐτῆς ἐκόμπαζεν : καὶ ἡμεῖς τοιαῦτα ἀπεκρινάμεθα , ἐξ ὧν εἰκάζομεν εὐφρανεῖσθαι αὐτήν . Τότε μὲν οὖν ἀπελθόντες ἐπὶ ναῦν | ||
αἰσθήσει καὶ πάθεσι καταλαμβανόμεθα , ταῦτα δὲ μαντείαις καὶ δόξαις εἰκάζομεν , ἐν αἷς πολὺ τὸ ἀπατηλόν : καὶ ὅτι |
Ἡρωδιανὸς ἐν Ἐπιμερισμοῖς . Ῥῆγος . τὸ βαπτὸν στρῶμα . ῥέξαι γὰρ τὸ βάψαι : οἱ δὲ τὸν τάπητα κατὰ | ||
αὐτὸν ὑπὲρ τῆς τοῦ πατρὸς ἁμαρτίας δίκην ἀποτιννύντα . λωφήια ῥέξαι : ἐφ ' οἷς λωφήσει καὶ παύσεται ἡ τῆς |
οὐκ ἔχει . τὸ μὲν οὖν εἰπεῖν ὅτι οὐκ ἔχει ἀσεβέστατόν τε καὶ ἀδύνατον . εἰ δὲ πάλιν εἴπωμεν ἔχειν | ||
οὐκ ἔχει . τὸ μὲν οὖν εἰπεῖν ὅτι οὐκ ἔχει ἀσεβέστατόν τε καὶ ἀδύνατον . εἰ δὲ πάλιν εἴπωμεν ἔχειν |
ἀφ ' αἵματος εὐχετόωντο ἔμμεναι , ὧς δὲ καὶ αὐτὸν Ἰήσονα γείνατο μήτηρ Ἀλκιμέδη Κλυμένης Μινυηίδος ἐκγεγαυῖα . Αὐτὰρ ἐπεὶ | ||
ἀπορέοντι τὴν ἐξαγωγὴν λόγος ἐστὶ φανῆναι Τρίτωνα καὶ κελεύειν τὸν Ἰήσονα ἑωυτῷ δοῦναι τὸν τρίποδα , φάμενόν σφι καὶ τὸν |
ἔστε φίλοι , μνήσασθε δὲ θούριδος ἀλκῆς , ὡς ἂν Πηλεΐδην τιμήσομεν , ὃς μέγ ' ἄριστος Ἀργείων παρὰ νηυσὶ | ||
Ἀχαιοί , εἰ μὴ ἄρ ' Ἀντίλοχος μεγαθύμου Νέστορος υἱὸς Πηλεΐδην Ἀχιλῆα δίκῃ ἠμείψατ ' ἀναστάς : ὦ Ἀχιλεῦ μάλα |
τοὔνομα οἴει διαφέρειν , εἴτε κάκκαβόν τινες χαίρουσιν ὀνομάζοντες εἴτε σίττυβον ; καὶ Νικοχάρης δὲ ἐν Λημνίαις εἴρηκε κακκάβους . | ||
τοῦ Ο σύμφωνον ἔχον , ὑπερδισύλλαβον προπαροξύνεται : χέρνιβον δάπεδον σίττυβον . παροξύνεται δὲ ταῦτα : ῥόδον ἔργον φύλλον . |
. Τῶν δυνατῶν τι κέλευ ' : οὐ γὰρ παρὰ Κενταύροισιν . ἀνακλαύϲομαί τε μεγάλα κἀνοιμώξομαι . ἀμφορῆ ἄνθρωπ ' | ||
αὐτῷ τοὺς Κενταύρους , οἵτινες κατὰ γῆν αὐτὸν ὠθοῦσιν . Κενταύροισιν : ἀντὶ τοῦ ὑπὸ Κενταύρων . καταΐγδην : καταφορικῶς |
ἐλάσειε τανύσσειέν τ ' ἐπὶ γαίῃ . ὧδε δέ οἱ φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι , ἦκ ' ἐλάσαι , ἵνα | ||
ἀναχωρήσας , ἦ πειρήσαιτο καὶ οἶος . ὧδε δέ οἱ φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι βῆναι ἐπ ' Αἰνείαν : τὸν |
νίκην . ζῶμα δέ οἱ πρῶτον παρακάββαλεν , αὐτὰρ ἔπειτα δῶκεν ἱμάντας ἐϋτμήτους βοὸς ἀγραύλοιο . τὼ δὲ ζωσαμένω βήτην | ||
ἐν κονίῃσι κεῖτο πάρος χαρίεν : τότε δὲ Ζεὺς δυσμενέεσσι δῶκεν ἀεικίσσασθαι ἑῇ ἐν πατρίδι γαίῃ . Ὣς τοῦ μὲν |
ὀρνέων . . τὸν μὲν Θαρρελείδου : οἱ μὲν πλείους ὑπειλήφασιν υἱόν τινα Θαρρελείδου βραχὺν καὶ παραπλήσιον κολοιῷ κωμῳδεῖσθαι . | ||
κάκῃ , τῶν δὲ λεγομένων φιλοσοφεῖν , οἳ σφίσιν ἀποχρῆν ὑπειλήφασιν ἐν γωνίᾳ μόνῃ πρὸς τὰ μειράκια ψιθυρίζειν , φεύγειν |
καὶ ποταμοὶ καὶ γαῖα , καὶ οἳ ὑπένερθε καμόντας ἀνθρώπους τίνυσθον , ὅ τίς κ ' ἐπίορκον ὀμόσσῃ . Πρῶτον | ||
τῷ πάντας ἐφορῶντι . . καὶ οἳ ὑπένερθε καμόντας ἀνθρώπους τίνυσθον : ἡ διπλῆ περιεστιγμένη πρὸς Ζηνόδοτον , ὅτι ἐκ |
μετ ' Αἴσηπον καὶ Πήδασον , οὕς ποτε νύμφη νηῒς Ἀβαρβαρέη τέκ ' ἀμύμονι Βουκολίωνι . Βουκολίων δ ' ἦν | ||
μὴ χρωμένων : οὕτω γὰρ τὰ τόξα βιοὶ λέγονται . Ἀβαρβαρέη ὁ Ἀπίων παρατίθεται Ναΐδος εἶναι Νύμφης ὄνομα : “ |
βεβώς ; καλεῖτ ' ἀναπτύξαντες εὐγόμφους πύλας ἔξω μελάθρων τῶνδε κοίρανον χθονός . τί δ ' ἔστιν , εἰ χρὴ | ||
Μᾶλλον ἐγὼ πινυτοῖο παραίφασιν ἀνέρος εὑρὼν τέρψομαι ἤπερ χρυσὸν ἁπάντων κοίρανον ἀνδρῶν . Ἠελίῳ γὰρ ἄγων ἱερήϊον ἀντεβόλησα ἀγρόθεν ἄστυδ |
τὰ φυτά , ἐὰν τὴν ῥίζαν περιορύξας καὶ τρυπήσας κρανέας ἐπίουρον ἐμβάλῃς , καὶ γῆν ἐπισωρεύσῃς . Τινὲς δὲ γυμνώσαντες | ||
: τί γὰρ κεκώλυκε παρὰ τὸ ὁρῶ εἶναι ἐπίορον καὶ ἐπίουρον τὸν ἐπιορῶντα , ἐψιλῶσθαι δὲ διὰ τὴν ἐπένθεσιν τοῦ |
, προηγούμενα δὲ τὰ χειρὸς ἔργα . οὐκοῦν καὶ καθήκοντα τρισσά : τὰ μὲν πρὸς τὸ εἶναι , τὰ δὲ | ||
φασι Ξενόκριτον τὸν Λοκρόν . Ζεφυρίων : τῶν Ἐπιζεφυρίων . τρισσά εἰσιν ἐν Ἑλλάδι ἔθνη τῶν Λοκρῶν : Ἐπικνημίδιοι καὶ |
ἤτοι ἄνδρες „ Βατίειαν κικλήσκουσιν , ἀθάνατοι δέ τε σῆμα πολυσκάρθμοιο ” Μυρίνης , „ ἣν ἱστοροῦσι μίαν εἶναι τῶν | ||
τὴν ἤτοι ἄνδρες Βατίειαν κικλήσκουσιν , ἀθάνατοι δέ τε σῆμα πολυσκάρθμοιο Μυρίνης : ἔνθα τότε Τρῶές τε διέκριθεν ἠδ ' |
βασιλεὺς τῶν μὲν τοιούτων οὐδέποτε ἀκροᾶται συνεχῶς : κάλλιστον δὲ εὕρεμα ἡγεῖται κυνηγεσίαν , καὶ τούτῳ μάλιστα χαίρει : δι | ||
ἑνώσας καλῶς χρῶ πολυτελεστάτῳ μύρῳ . Λυσιπόνιον μυράκοπον Τιμοκλιανοῦ ἰατροῦ εὕρεμα , ᾧ δεῖ χρῆσθαι κατὰ παντὸς μέρους τοῦ σώματος |
μάλα πάντες ἔβαν ποτὶ τείχεα Τροίης , δὴ τότε μαιμώωντες ἀνηλεγέως ἐσέχυντο ἐς Πριάμοιο πόληα μένος πνείοντες Ἄρηος . Πᾶν | ||
ἀνοιδήσαντο , φίλους δ ' ἀνὰ δώματ ' ἀκοίτας κτεῖνον ἀνηλεγέως ὑπὸ χείρεσιν , οὐδ ' ἐλέησαν κουριδίους περ ἐόντας |
ἐπεὶ πάθον ἄλγεα θυμῷ . κούρην ἣν ἄρα μοι γέρας ἔξελον υἷες Ἀχαιῶν , δουρὶ δ ' ἐμῷ κτεάτισσα πόλιν | ||
οἱ δύναμαι χραισμῆσαι ἰοῦσα . κούρην ἣν ἄρα οἱ γέρας ἔξελον υἷες Ἀχαιῶν , τὴν ἂψ ἐκ χειρῶν ἕλετο κρείων |
, αὐτίκα μέτεισι καὶ τιμωρήσει τῇ μητρί . σὺ δὲ ἀπάγγελλε τῷ Διὶ ἅπαντα εἶναι εὐτρεπῆ : ἕστηκεν ἡ Δῆλος | ||
τὴν ἀπολογίαν . καὶ παρ ' ἐμοῦ τοίνυν τάδε αὐτῇ ἀπάγγελλε . Μηδαμῶς , ὦ Λυκῖνε , ἀλλ ' ὥσπερ |
εἶδος ὀρχήσεως , ἥτις ἐτελεῖτο ἐπὶ τιμῇ τῆς Ἀθηνᾶς . Τριτογένειαν δὲ λέγουσιν αὐτήν , ἐπεὶ κατὰ τὸν μῦθον ἐκ | ||
Ἀθηναίοις . Τρίτωνος ] σημείωσαι ὅτι διὰ τοῦτο οἴεται αὐτὴν Τριτογένειαν . θρασὺς ταγοῦχος ] ὡς θρασὺς ἡγεμών : ἁρμόττουσα |
τ ' ἐφοπλισόμεσθα : φυλακτῆρες δὲ ἕκαστοι λεξάσθων παρὰ τάφρον ὀρυκτὴν τείχεος ἐκτός . κούροισιν μὲν ταῦτ ' ἐπιτέλλομαι : | ||
αὖε δ ' Ἀθήνη στᾶς ' ὁτὲ μὲν παρὰ τάφρον ὀρυκτὴν τείχεος ἐκτός , ἄλλοτ ' ἐπ ' ἀκτάων ἐριδούπων |
ζώειν τερπομένοισιν , ἀπειρήτοις κακότητος . Ὃν δέ κεν ἀνθρώπων πεπνυμένον ἦτορ ἀνώγῃ ἐς πολυήρατον ἄντρον ἐσελθέμεν Ἑρμείαο , ἔνθ | ||
ἡ μὲν θαμβήσασα πάλιν οἶκόνδε βεβήκει : παιδὸς γὰρ μῦθον πεπνυμένον ἔνθετο θυμῷ . ἐς δ ' ὑπερῷ ' ἀναβᾶσα |
τέλος μύθῳ ἐπιθήσεις . εἰ δ ' ἄγε νῦν μοι ὄμοσσον Ὀλύμπιε καρτερὸν ὅρκον , ἦ μὲν τὸν πάντεσσι περικτιόνεσσιν | ||
ἀλλ ' ἄγε μοι τὸ σκῆπτρον ἀνάσχεο , καί μοι ὄμοσσον ἦ μὲν τοὺς ἵππους τε καὶ ἅρματα ποικίλα χαλκῷ |
τὰ ἐν τῷ ἀρχηγικῷ ἑνί , καὶ μᾶλλον ἀντικειμένως : ἰνδάλματα δ ' οὖν ἐκείνων ἔσχατα δέχεσθαι , καθὰ καὶ | ||
. αἵ τε γὰρ ἀκρίδες καὶ οἱ ὄφεις , χρυσοειδῆ ἰνδάλματα καὶ ἐπ ' αὐτῶν κατέστικται : οἱ δὲ ἰχθῦς |
προφρονέως στιβαρῷ δείδεκτο κυπέλλῳ χρυσείῳ , τό ῥα δῶκε περίφρων Ἀμφιγυήεις Ἥφαιστος κλυτὸν ἔργον , ὅτ ' ἤγετο Κυπρογένειαν , | ||
. . [ αὐτίκα δ ' ἐκ γαίης πλάσσε κλυτὸς Ἀμφιγυήεις παρθένῳ αἰδοίῃ ἴκελον Κρονίδεω διὰ βουλάς : ζῶσε δὲ |
πρήσσειν τὰ πρήγματα : καὶ οὕτω Αἰγύπτιοί τ ' ἂν ἠπιστέατο ὡς ὑπ ' ἀνδρὸς μεγάλου ἄρχονται καὶ ἄμεινον σὺ | ||
πρὸς τὰς πέτρας ἀρασσόμενοι : οἳ δὲ αὐτῶν νέειν οὐκ ἠπιστέατο , καὶ κατὰ τοῦτο διεφθείροντο , οἱ δὲ ῥίγεϊ |
προτόνων ἀνέμοισι , Κέρκυραν βαθέην ἐξίκετο , τήν σφιν ἔναιον ἴδριες εἰρεσίης καὶ ἁλιπλάγκτοιο πορείης Φαίηκες : τοῖσιν δ ' | ||
ἔθηκε νόον . Ἐμ πυρὶ μὲν χρυσόν τε καὶ ἄργυρον ἴδριες ἄνδρες γινώσκους ' , ἀνδρὸς δ ' οἶνος ἔδειξε |
Ἀντιφῶντα οἱ μὲν οὐκ οὖσαν εὑρεῖν , οἱ δ ' εὑρημένην αὐξῆσαι , γενέσθαι τε αὐτὸν οἱ μὲν αὐτομαθῶς σοφόν | ||
Δίφιλος ἐν Πύρρᾳ : δῶρον δ ' ἐμαυτὴν πὰρ θεῶν εὑρημένην . ἐρᾶν τοῦ ποθεῖν διαφέρει . ἐρᾶν μέν ἐστι |
ἀπόστροφοι ὦσι τῆς Σελήνης , οἱ δὲ κακοποιοὶ κεκεντρωμένοι ἢ ἐπανερχόμενοι , γνῶθι δυστυχῆ εἶναι τὸν οὕτως ἔχοντα . ἐὰν | ||
ἀποδεδειγμένων οἱ μὲν ἐκλείποντεϲ ἐϲχάτην τῆϲ δυνάμεωϲ δηλοῦϲι κατάπτωϲιν , ἐπανερχόμενοι δὲ καὶ παλινδρομοῦντεϲ καὶ οὗτοι μὲν ἀϲθενῆ ἀλλ ' |
, ὡς δὲ Ἀναξίλας ἐν Γλαύκῳ δεκατῶναι , εἰκοστολόγοι , πεντηκοστολόγοι : καὶ πεντηκοστολογεῖν ἐν Φιλωνίδου Κοθόρνοις ἔστιν εἰρημένον . | ||
ὄχου καὶ κυμβία καὶ κάδους ἔχων , ὧν ἐπελαμβάνοντο οἱ πεντηκοστολόγοι . καὶ ἐν τῷ κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου . |
, χροιὴ δ ' αἰθαλόεσσα , φυὴ δέ οἱ ἐγχελύεσσιν εἴδεται , ὀξὺ δέ οἱ κεφαλῆς στόμα νέρθε νένευκε καμπύλον | ||
δ ' ἄρ ' ὑπερράγη ἄσπετος αἰθήρ , πάντα δὲ εἴδεται ἄστρα , γέγηθε δέ τε φρένα ποιμήν : τόσσα |
δεῖν τὴν τῶν θεῶν ἀπολείπειν ἀρχήν . λέγει δὲ καὶ φθεῖρα ἐν ἱερῷ μὴ κτείνειν , οὐδενὸς τῶν περιττῶν καὶ | ||
τοῦ κ , πανδοκεῖον καὶ πανδοκεύτρια καὶ πανδοκεύς . Τὴν φθεῖρα λέγουσί τινες καὶ τὴν κόριν : σὺ δ ' |
μεγαλήτορος Ἀρκασίδαο [ γῆμεν Ἀφείδαντος ] ? καλλιπλόκαμον [ ] Σθενέβοιαν [ ] [ [ ] ! [ ! ! | ||
ἃ ἐποίεις περὶ τὰς ἑτέρας , λέγω δὴ Φαίδραν καὶ Σθενέβοιαν , μοιχευομένας αὐτὰς λέγων , τούτοις ἐπλήγης . ἀντὶ |
] ρονες , ἦ μεγάλαισιν ἐλπίσιν [ – ] οντες ὑπερφίαλον [ ] [ ⚔ ] [ – ˘ ] | ||
ἐς νεάτην μετανίσσεται : οὐδὲ βροτείην δουλοσύνην ἔτλη ποθ ' ὑπερφίαλον γένος αἰνόν : ἀλλ ' εἰ καί ποθ ' |
δέσποινα , σοφῶν ἀνδρῶν ἀγάπημα , Εὐτελίη , κλεινῆς ἔγγονε Σωφροσύνης : σὴν ἀρετὴν τιμῶσιν , ὅσοι τὰ δίκαι ' | ||
' , ἀνδρῶν ἀγαθῶν ἀγάπημα , Εὐτελίη , κλεινῆς ἔγγονε Σωφροσύνης : σὴν ἀρετὴν τιμῶσιν , ὅσοι τὰ δίκαι ' |
τὴν οἰκίην ξύμπασαν , ἐν ᾗ καὶ κτήματα καὶ φίλοι πολιῆταί τε καὶ ξένοι εἰσί : καὶ ἀπεριεργίῃ τὸ σκῆνος | ||
τὴν οἰκίην ξύμπασαν , ἐν ᾗ καὶ κτήματα καὶ φίλοι πολιῆταί τε καὶ ξένοι εἰσί : καὶ ἀπεριεργίῃ τὸ σκῆνος |
, ταῦτ ' ἤδη συμβουλεύσω . Οὐ μικρὰν ἄν μοι δοκεῖτ ' , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , ζημίαν νομίσαι , | ||
καὶ ὑποτακτικὸν ἔχει προσγραφόμενον τὸ ι . ὡς δή μοι δοκεῖτ ' ἂν ] τοῦτο τὸ νόημα ἐπισφραγίζεται μὲν τὰ |
Βουπρασίοιο Πύλονδ ' ἔχον ὠκέας ἵππους , πάντες δ ' εὐχετόωντο θεῶν Διὶ Νέστορί τ ' ἀνδρῶν . ὣς ἔον | ||
' ἕλικες καλαὶ βόες εὐρυμέτωποι : τὰς δὲ περιστήσαντο καὶ εὐχετόωντο θεοῖσι , φύλλα δρεψάμενοι τέρενα δρυὸς ὑψικόμοιο : οὐ |
μάλιστα ἐν τοῖσδε τοῖς ἔπεσι κήρυξ δ ' ἐν χερσὶν κίθαριν περικαλλέ ' ἔθηκε Φημίῳ , ὃς δὴ πολλὸν ἐκαίνυτο | ||
τ ' ἀναθήματα δαιτός . κῆρυξ δ ' ἐν χερσὶν κίθαριν περικαλλέα θῆκε Φημίῳ , ὅς ῥ ' ἤειδε παρὰ |
, μήν : ἀφ ' οὗ καὶ ἡ μήνη . Μῆτις . παρὰ τὸ μήδω , μήσω μέλλων . ῥηματικὸν | ||
παντᾶ . Μητίεσι ] Ταῖς διανοίαις . Μητίεσι ] * Μῆτις ἡ σύνεσις , ἡ τέχνη καὶ ἡ βουλή : |
, τριακοσίους σταδίους ἀλλήλων ἀπέχουσαι . ἀναδοῦνται . ἀναπλέκονται , στέφονται . ὅτου . τοῦ Ἀδειμάντου δηλονότι . ἐξέκλινε δὲ | ||
παρὰ Ῥωμαίοις ἐξ ἔθους ἐλινύουσιν ἔργων ἵπποι καὶ ὀρεῖς καὶ στέφονται τὰς κεφαλὰς ἄνθεσι . πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα τεμένη |
μετὰ τοῦ μηνός τε τοῦ αὐτοῦ τρία ἔργα κάλλιστα ἡ ποδαρκὴς ἡμέρα ἐν ταῖς κρανααῖς Ἀθάναις θῆκε καὶ ἔθηκεν ἀμφὶ | ||
δὲ ἔργα εἶπε δίαυλον καὶ ὁπλιτικὸν δρόμον καὶ στάδιον . ποδαρκὴς ἁμέρα θῆκεν : ἤτοι ἡ πρὸς τὸν δρόμον τότε |
= [ ⚓˘⚓˘˘ον – – – – ] παθεῖν [ ⚓˘⚓˘ – – – ἤπιοι ] φρένα [ ⚓˘⚓˘⚓αρατος – | ||
] ? ? [ – ⚓˘⚔ – = ] [ ⚓˘⚓˘ – – – – ] κοιμωμένω = μήδλορης ? |
. καὶ χρόμιν δὲ τὸ αὐτὸ ποιεῖν καὶ φάγρον καὶ σκίαιναν πέπυσμαι : ἔχειν γάρ τοι ὅμοιον λίθον καὶ ταῦτα | ||
αὖ ποιῇσιν ἐπίχλοοι ὑγρὰ μέτωπα πέτραι σαργὸν ἔχουσιν ἐφέστιον ἠδὲ σκίαιναν χαλκέα καὶ κορακῖνον ἐπώνυμον αἴθοπι χροιῇ , καὶ σκάρον |
. ἐν τῇ ἀντωμοσίᾳ γὰρ τῆς δίκης ἣν αὐτῷ ἔλαχεν Ἀριστόδικος οὑτοσί , ἀμφισβητῶν μὴ πρὸς τὸν πολέμαρχον εἶναί οἱ | ||
δεύτερον περὶ Πακτύεω ἐπειρησόμενοι ἤισαν ἄλλοι θεοπρόποι , τῶν καὶ Ἀριστόδικος ἦν . Ἀπικομένων δὲ ἐς Βραγχίδας , ἐχρηστηριάζετο ἐκ |
: “ Εἰ μὲν δὴ μαλεροῖο πυρὸς μένος ἠδὲ θύελλαι ζαχρηεῖς λήξουσιν ἐτήτυμον , ἦ τ ' ἂν ἔγωγε θαρσαλέη | ||
ἐύθρονον ἱλάξασθαι μητέρα συμπάντων μακάρων , λήξουσι δ ' ἄελλαι ζαχρηεῖς : τοίην γὰρ ἐγὼ νέον ὄσσαν ἄκουσα ἀλκυόνος ἁλίης |
, οἳ δὲ μαθηματικοί . τουτωνὶ δὲ οἱ μὲν μαθηματικοὶ ὡμολογοῦντο Πυθαγόρειοι εἶναι ὑπὸ τῶν ἑτέρων , τοὺς δὲ ἀκουσματικοὺς | ||
Κυμαίων ἱππεῖς λαμπρῶς ἠγωνίσαντο , καὶ τῆς νίκης οὗτοι μάλιστα ὡμολογοῦντο αἴτιοι γενέσθαι , ὑπὲρ ἅπαντας δὲ τοὺς ἄλλους Ἀριστόδημος |
προσγράφουσί τινες τοῦτο τέταρτον ἔπος „ Τμώλῳ ὑπὸ νιφόεντι , Ὕδης ἐν ” πίονι δήμῳ . „ οὐδεμία δ ' | ||
ὅθι φασὶ Τυφωέος ἔμμεναι εὐνάς ἐπεισφέρουσι ‚ χώρῳ ἐνὶ δρυόεντι Ὕδης ἐν πίονι δήμῳ ‚ . ἄλλοι δ ' ἐν |
' ἄνδρ ' οὔτε γυναῖκα : σέβας μ ' ἔχει εἰσορόωντα . Δήλῳ δή ποτε τοῖον Ἀπόλλωνος παρὰ βωμῷ φοίνικος | ||
' ἄρ ' ἑτοῖμα τέτυκτο : σέβας μ ' ἔχει εἰσορόωντα . ” ὣς φάτο , γήθησεν δ ' ἱερὸν |
καὶ αἴλινος ἔν τε πένθεσι καὶ ἐπ ' εὐτυχεῖ δὲ μολπῇ κατ ' Εὐριπίδην . . . . . . | ||
' ἴσαν πρὸς Ὄλυμπον , ἀγαλλόμεναι ὀπὶ καλῇ , ἀμβροσίῃ μολπῇ : περὶ δ ' ἴαχε γαῖα μέλαινα ὑμνεύσαις , |
Χόλου δέ οἱ οὔ τι ἔγωγε αἴτιος , ἀλλά τις Αἶσα πολύστονος ἥ μιν ἐδάμνα . Εἰ γάρ μοι κέαρ | ||
διὰ φλογὸς ἐσσυμένοιο φθεγγομένου : τοὺς δ ' ἔνδον ἀμείλιχος Αἶσα δάμασσεν . Ἄλλον δ ' ἄλλα κέλευθα φέρον στονόεντος |
στόμα Θερμώδοντος . τῆς δὲ πρὸς ἀντιπέραιαν ὑπαὶ ῥιπὴν ζεφύροιο φαίνετ ' ἀπειρεσίου ποταμοῦ ῥόος Εὐφρήταο , ὃς δ ' | ||
τὸ δ ' ἀντίον ἀτρεκὲς αὔτως χαλκείῃ δείκηλον ἐν ἀσπίδι φαίνετ ' ἰδέσθαι . Ἐν δὲ βοῶν ἔσκεν λάσιος νομός |
μόνον , ἀλλ ' ὅσσα περ ζῆι , πάντα καὶ γνώμαν ἔχει . καὶ γὰρ τὸ θῆλυ τᾶν ἀλεκτορίδων γένος | ||
πράξεις . Οἶσθα γὰρ ὃν αὐδῶμαι . Εἰ ταύταν τούτῳ γνώμαν ἴσχεις , μάλα τοι ἄπορα πυκινοῖς ἐνιδεῖν πάθη . |
περὶ ζωικῶν μαλάκιά φησιν εἶναι πολύποδας ὀσμύλην , ἑλεδώνην , σηπίαν , τευθίδα . Ἐπίχαρμος : πώλυποί τε σηπίαι τε | ||
δὲ πέμπτῳ μορίων βραχύβιά φησιν εἶναι τὸν τεῦθον καὶ τὴν σηπίαν . Ἀρχέστρατος δ ' ὁ πᾶσαν γῆν καὶ θάλασσαν |
ἀπορίαις , ἐπεσκεύαζε τὰς ναῦς ἐς τὴν γῆν ἀνέλκων μετὰ ἐπείξεως καὶ τὰ πληρώματα τῶν διεφθαρμένων ἐς τὰς παρὰ Ταύρῳ | ||
ὅθεν καὶ τὸ τῆς χρήσεως πλῆθος ἐπὶ τούτων ἐκ τῆς ἐπείξεως ληπτέον . ἔγνων γοῦν τινας καὶ δι ' ὅλης |
χαλκὸν ἔλασσεν . ἤριπε δ ' ὡς ὅτε τις δρῦς ἤριπεν ἢ ἀχερωῒς ἠὲ πίτυς βλωθρή , τήν τ ' | ||
? νόον εἰσέτι Μοῖρα [ ] ω θ ' ὅθεν ἤριπεν Ἕκτωρ [ Πολυξείνης ] ὑμεναίους [ ] ἐάσομεν , |
δὲ καὶ ἑρπετοδήκτοιϲ . Πιτυίδεϲ ὁ καρπόϲ ἐϲτι τῶν πιτύων μικτῆϲ ὑπάρχων δυνάμεωϲ , ϲτυφούϲηϲ καὶ δριμείαϲ : ὅθεν καὶ | ||
δὲ τορνεύματα τοῦ ξύλου ποθέντα φαϲὶν ἀναιρετικὰ εἶναι . Μελίλωτον μικτῆϲ ἐϲτι δυνάμεωϲ , ϲτυπτικῆϲ τε καὶ διαφορητικῆϲ καὶ ϲυμπεπτικῆϲ |
. . ΤΟΙ ΜΕΝ ὙΠΟΧΘΟΝΙΟΙ . Οἱ μὲν πρὸ τούτων ἐπιχθόνιοι ἦσαν κατὰ τὴν λῆξιν καὶ ἀγαθῶν χορηγοὶ καὶ φύλακες | ||
, πρὸς τὸ σημαινόμενον δὲ κἀνταῦθα ἀποδίδωσι , δαίμονές εἰσιν ἐπιχθόνιοι , ἀγαθοὶ , διὰ τὴν βουλὴν τοῦ μεγάλου Διὸς |
ἄεθλος ἀάατος ἐκτετέλεσται ” καὶ “ ἀέθλους πολλούς , τοὺς Φαίηκες ἐπειρήσαντ ' Ὀδυσῆος . ” οὐδετέρως δὲ ἆθλα τὰ | ||
μετ ' ἴχνια βαῖνε θεοῖο . τὸν δ ' ἄρα Φαίηκες ναυσικλυτοὶ οὐκ ἐνόησαν ἐρχόμενον κατὰ ἄστυ διὰ σφέας : |
' ἐπιπλοκῆς συμφώνου ἑτέρου κύρια ὄντα ἢ προσηγορικὰ βαρύνεται : Μέσθλης μάσθλης Μάγνης Πίγρης Ὅπλης Πέτρης . εἴ τι δὲ | ||
εἰσὶ δισύλλαβα : πρόσκειται ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον διὰ τὸ Μέσθλης Μέσθλου : τοῦτο γὰρ ἰσοσυλλάβως κλίνεται , οἷον ὡς |
δ ' αἰχμάσσουσι νεώτεροι , οἵ περ ἐμεῖο ὁπλότεροι γεγάασι πεποίθασίν τε βίηφιν . Ὣς ἔφατ ' , Ἀτρεΐδης δὲ | ||
δ ' αἰχμάσσουσι νεώτεροι , οἵ περ ἐμεῖο ὁπλότεροι γεγάασι πεποίθασίν τε βίηφιν : ἡ διπλῆ , ὅτι παραλλήλως νεώτεροι |
πάλιν [ ] Τιδνασίδη [ ] ἄμφω ὁμ [ ] δίζετο δ [ ] [ ] ! ατον ? ? | ||
καὶ οὐκ ἀμέλησε θεάων . πᾶσα δὲ λωιτέρην καὶ ἀμείνονα δίζετο μορφήν . Κύπρις μὲν δολόμητις ἀναπτύξασα καλύπτρην καὶ περόνην |
καὶ γοῦνα πεσόντος . Αἴας δ ' αὖτ ' ἐγέγωνεν ἀμύμονι Πουλυδάμαντι : φράζεο Πουλυδάμα καί μοι νημερτὲς ἐνίσπες ἦ | ||
Ναΐδος εἶναι Νύμφης ὄνομα : ” Νηὶς Ἀβαρβαρέη τέκ ' ἀμύμονι Βουκολίωνι ” . Ἀβίων Ν . . , = |
φοιτῶν ἐπὶ τὸν βωμόν . καλοῦσι δέ τινα τῶν ἱερέων βουφόνον , ὃς κτείνας τὸν βοῦν καὶ ταύτῃ τὸν πέλεκυν | ||
ἰχθὺν τὸν καρκίνον , νυκτὸς δὲ παῖδα τὸν ὕπνον , βουφόνον δὲ καὶ Διονύσου θεράποντα τὸν πέλεκυν . πεποίηκε δὲ |
ἐς τὸν ἐν Καρτερίοις λιμένα καὶ ἀριστοποιησάμενοι , παραπλεύσαντες τὴν Κυμαίαν δειπνοποιοῦνται ἐν Ἀργινούσαις τῆς ἠπείρου , ἐν τῷ ἀντιπέρας | ||
ἀρχήν : ἐντεῦθεν μὲν οὖν ἐξέπεσεν ἡττηθεὶς ναυμαχίᾳ περὶ τὴν Κυμαίαν ὑπὸ Ἐφεσίων , εἰς δὲ τὴν μεσόγαιαν ἀνιὼν ἤθροισε |
ἐπιβαίη , σχέτλιος : ἦ τέ οἱ αἶψα καταυτόθι νόστον ἀπηύρων , ἀλλά μιν οἰκτείρασα θεὰ Ἔρυκος μεδέουσα Κύπρις ἔτ | ||
[ ἱππότα ] Τυδεύς [ ] ν ταναήκεϊ χαλκῶι [ ἀπηύρων ] ? Οἰνέα δῖον [ ] ν μένος ἀντιθέοιο |
ὡς μὴ πάντες ὄλωνται ὀδυσσαμένοιο τεοῖο . τὴν δ ' ἐπιμειδήσας προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς ” θάρσει τριτογένεια , φίλον τέκος | ||
σὲ δὲ νήπιοι οὐδὲν ἔτιον . ” τὸν δ ' ἐπιμειδήσας προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς : “ θάρσει , ἐπεὶ δή |
, ἐξ ὑστέρου . . . . . . ὣς φάσαν ἡ πληθύς : ἀνὰ δ ' ὁ πτολίπορθος Ὀδυσσεύς | ||
Ἀναξάρχου κύνεον μένος , ὅς ῥα καὶ εἰδώς , ὡς φάσαν , ἄθλιος ἔσκε : φύσις δέ μιν ἔμπαλιν ἦγεν |
ἐρητύονται ἀέθλων . ἔρρετε , μηδ ' ὔμμιν πολεμήια ἔργα μέλοιτο , παρθενικὰς δὲ λιτῇσιν ἀνάλκιδας ἠπεροπεύειν . ” Ὧς | ||
ἄγχ ' ἵπποιο σιδήρεον ἐνθέμενος κῆρ : καί οἱ πάντα μέλοιτο μάλ ' ἔμπεδον ὁππός ' ἔγωγε πρόσθ ' ἐφάμην |
Χρομίος Πύλιος , πρὸς τὰ Πυλαιμένους . . τοὺς γὰρ ἀνώγει σφοὺς ἵππους ἐχέμεν μηδὲ κλονέεσθαι ὁμίλῳ . ” μηδέ | ||
, οὔ σε μάχης μόνον ἔργ ' ἐφέπειν χερὶ Φοῖβος ἀνώγει , ἀλλ ' ἀπάτῃ μὲν ἔχει γαῖαν Μεσσηνίδα λαός |
Λυδίας ἐλθόντας αὐλητὰς πρώτους Ἕλληνες ἐμιμήσαντο , ἢ ὅτι οἱ Λύδιοι αὐλοὶ γλυκύτεροι καὶ ποικιλώτεροι τῶν ἄλλων εἰσίν . ᾄδων | ||
, ἄνδρες , ἀποθανὼν ὑμῖν μόρος ἔσομαι : καὶ γὰρ Λύδιοι , Βαβυλώνιοι , καὶ σχεδὸν ἡ Ἑλλὰς ὅλη τὸν |
φιλόπολιν : εἰσὶ γάρ τινες οἱ ἐν ταῖς στάσεσι διάγοντες φιλοπόλιδες ὄντες : τὸν οὖν Ψαῦμιν φιλόπολίν φησιν εἶναι πρὸς | ||
ἦσαν γὰρ οὐκ ὀλίγοι ταῦτα ἐπαινοῦντες , ἄνδρες μέτριοι καὶ φιλοπόλιδες , οἳ καὶ τὴν γνώμην ᾔδεσαν τὴν ἐμὴν καὶ |
μάχη πόλεμός τε δέδηε . Τὸν δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς : ἔγνως ἐννοσίγαιε ἐμὴν ἐν στήθεσι βουλὴν ὧν | ||
ὑπερβατόν . καὶ σαφὲς μὲν ἐκ τῆς πολλῆς χρήσεως , νεφεληγερέτα Ζεύς , γλαυκῶπις Ἀθήνη , ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς : |
' αἱματηραῖς χείρεσσι καὶ κερκίδων ἀκμαῖσιν . Κατὰ δὲ τακόμενοι μέλεοι μελέαν πάθαν κλαῖον , ματρὸς ἔχοντες ἀνύμφευτον γονάν : | ||
] τετρωμένοι . τετυμμένοι ] τυφθέντες . τετυμμένοι ] ὦ μέλεοι οἱ τυφθέντες . τετυμμένοι ] τρωθέντες : διεκρίθητε κατὰ |
ἀμπελίου , πάντοτε ὁ καρπὸς αὐτοῦ πολὺς ἔσται σφόδρα . Φώκης ὁ ἐγκέφαλος πινόμενος δαίμονας διώκει καὶ ἱερὰν νόσον θεραπεύει | ||
σπυράθους καὶ λαγωοῦ τρίχας ἐλαίῳ φώκης δεύσας , ὑποθυμιῇν . Φώκης τῆς πιτύης τὸ δέρμα κόψας λεῖον καὶ σπόγγον καὶ |
προσβαλλούσῃ τι ἁπαλοῦ γέλωτος . ἡ χλαμὺς δέ , ἣν ἀμπέχεται , παρὰ τῆς μητρὸς οἶμαι : καλὴ γὰρ καὶ | ||
δὲ καὶ αὐτὸ τὸ σχῆμα : φαιὸν γὰρ τρίβωνα τοῦτον ἀμπέχεται προσγεγραμμένης αὐτῷ καὶ ἀνυποδησίας , ᾗ μάλιστα δὴ οἱ |
. εἰ δέ μιν αἰχμητὴν ἔθεσαν θεοὶ αἰὲν ἐόντες , τοὔνεκά οἱ προθέουσιν ὀνείδεα μυθήσασθαι : ὅτι συνήθως ἑαυτῷ προθέουσιν | ||
. σὺ δ ' ἔγχεε τοῦτο μάταιον κωτίλλεις αἰεί : τοὔνεκά τοι μεθύεις : ἡ μὲν γὰρ φέρεται φιλοτήσιος , |
ἐπίστασο δόξῃ . στρογγυλοδίνητος δὲ τετριμμένος εὖ κατὰ χεῖρα κόλλιξ Θεσσαλικός σοι ὑπαρχέτω , ὃν καλέουσι κεῖνοι κριμνίτην , οἱ | ||
ἐπίστασο δόξῃ . στρογγυλοδίνητος δὲ τετριμμένος εὖ κατὰ χεῖρα κόλλιξ Θεσσαλικός σοι ὑπαρχέτω , ὃν καλέουσι κεῖνοι κριμνίταν , οἱ |
πῇ σοι ] πηκτὶς ἔβη , μηλόσκοπε , πῇ σεο φόρμιγξ [ ; ] πῇ ? [ ] μελέων ? | ||
: ἑαυτῷ παρακελεύεται ὑμνεῖν τὸν νικηφόρον . βρομία δὲ ἡ φόρμιγξ , ἤτοι παρὰ τὸν βρόμον καὶ τὸν ἦχον τὸν |
δώρων πολλὰ κάκ ' ἀνθρώποισι πέλονται . ὣς οἱ μὲν δαίνυντο βοῶν κρέα , καὐχένας ἵππων ἔκλυον ἱδρώοντας , ἐπεὶ | ||
πολλοῖσιν ἔτῃσιν , προσσυνῆψαν τοιαῦτα ἔπη : ὥς οἱ μὲν δαίνυντο καθ ' ὑψερεφὲς μέγα δῶμα καὶ τὰ ἑξῆς ἕως |
) ἡ πολλοῖς δώροις γαμηθεῖσα . . . . . οὖλέ τε καὶ μάλα χαῖρε . οὖλε ἅπαξ εἰρημένον . | ||
καρπῷ χαίτην ] τὸ φύλλον οὐλάδα δὲ τὴν ὑγιαστικήν : οὖλέ τε καὶ μέγα χαῖρε πολλάκι δὲ καὶ φηγοῖο : |
Μάτων συνήρπακεν τοὺς ἁλιέας , καὶ Διογείτων νὴ Δία ἅπαντας ἀναπέπεικεν ὡς αὑτὸν φέρειν , κοὐ δημοτικόν γε τοῦτο δρᾷ | ||
κέχρηται ὥστε πάντας ἅπαντ ' αὐτῷ καθ ' αὑτῶν συμπράττειν ἀναπέπεικεν , ὥσπερ ἐὰν ἀπόλωνται κερδανοῦντας , καὶ γέγονε τῶν |
ἦγον γράφει τέταρτον τοῦτον κατὰ σχῆμα ἐπαναλήψεως ‚ Τμώλῳ ὑπὸ νιφόεντι , Ὕδης ἐν πίονι δήμῳ ‚ . . . | ||
, Κενταύρου Κρονίδαο φερώνυμον , ἥν ποτε Χείρων Πηλίου ἐν νιφόεντι κιχὼν ἐφράσσατο δειρῇ . τῆς μὲν ἀμαρακόεσσα χυτὴ περιδέδρομε |
τοῦ κέκλω , ὅπερ ἀπὸ τοῦ κλέω κατὰ συγκοπὴν καὶ ἀναδίπλωσιν γίνεται . . ΚΟΝΙΟΝΤΕΣ . Ἤγουν τρέχοντες . Ἐν | ||
. Τὰ ἀπὸ δασέος ἀρχόμενα διὰ τῶν ἀντιστοίχων ποιεῖται τὴν ἀναδίπλωσιν , τέθυκα πεφρόνηκα κέχηνα : τὰ ἀπὸ διπλοῦ ἀρχόμενα |
συμφέρεται πολλαχῆ . ἃ γὰρ Πλάτων ὁ θεσπέσιος ὑπὲρ ἀρχῆς διωρίζετο , ταῦτα ἄντικρυς ἐπιγινώσκω ἐν τοῖς ὑπὸ σοῦ λεγομένοις | ||
διπλῆ ὅτι κατὰ διαίρεσιν . καὶ τὸ στεῦτο ἀντὶ τοῦ διωρίζετο . ἀναφέρεται δὲ πρὸς τὸ στεῦτο δὲ διψάων ἐν |
πολυτελείᾳ καὶ τεχνουργίᾳ , οὔτ ' ἔν τινι ἄλλῳ . Πρόνοιαν γὰρ οὐ μικρὰν ἐποιεῖτο ὁ βασιλεύς , φιλοδοξῶν εἰς | ||
ἐπισκέψασθαι προσήκει ἄνωθεν καὶ ἐξ ἀρχῆς τὸν λόγον λαβόντας . Πρόνοιαν τοίνυν τὴν μὲν ἐφ ' ἑκάστῳ , ἥ ἐστι |
Σωσίπολις Ἠλείοις ἐπιχώριος δαίμων ἔχει τιμάς . τὴν μὲν δὴ Εἰλείθυιαν ἐπονομάζοντες Ὀλυμπίαν , ἱερασομένην αἱροῦνται τῇ θεῷ κατὰ ἔτος | ||
καὶ Ἡσίοδος : ἣ δ ' Ἥβην καὶ Ἄρηα καὶ Εἰλείθυιαν ἔτικτεν . ὁ δὲ Ὅμηρος ἑκατέρως . ὅτι δὲ |
. . . . : Σεσόγχωσις Αἰγύπτου πάσης βασιλεὺς μετὰ Ὦρον τὸν Ἴσιδος καὶ Ὀσίριδος παῖδα τὴν μὲν Ἀσίαν ὁρμήσας | ||
αἰεὶ ἕνα τὸν κρατέοντα εἶναι : ὕστατον δὲ αὐτῆς βασιλεῦσαι Ὦρον τὸν Ὀσίριος παῖδα , τὸν Ἀπόλλωνα Ἕλληνες ὀνομάζουσι : |
ἡ εὐψυχία πλεῖστον μετέχει . Ὅμηρος : αἰδομένων ἀνδρῶν πλέονες σόοι ἠὲ πέφανται τὸ μέν : τὸ πολεμικόν ἀμαθέστερον : | ||
πεσόντες ἀπὸ τοῦ Παρνησσοῦ λίθοι ἔτι καὶ ἐς ἡμέας ἦσαν σόοι , ἐν τῷ τεμένεϊ τῆς Προνηίης Ἀθηναίης κείμενοι , |
, . Ἄντυξ : ἄντυξ λέγεται ἡ ἀνωτάτη περικεφαλαία τοῦ ἁρματίου δίφρου : παρὰ τὸ ἄνω τετύχθαι καὶ κατεσκευάσθαι : | ||
δὲ κατὰ τὰς ἐπιστροφὰς τοῦ τροχοῦ : ὅμοιον γὰρ εἶναι ἁρματίου τροχῷ κοίλην ἔχοντι τὴν ἁψῖδα καὶ πλήρη πυρός , |
τῆς ἐς Κωκυτὸν ἀφίξεως θρῆνον * ἐχιναῖον : ἔχιος * ἐπικλείουσιν : ἀκούουσιν καλοῦσιν * τοῦ : τοῦ ἔχιος τοῦ | ||
ἕτερον ἔχει , ἀλλὰ τὸ ἄλλο , ὡς Ὅμηρος . ἐπικλείουσιν : ὀνομάζουσι , φημίζουσι , καλοῦσιν . Ἐξώκοιτον : |
' ἐστὶ φίλα . . καὶ νῦν ἐν Δαναοῖσι θεοπροπέων ἀγορεύεις , ὡς δὴ τοῦδ ' ἕνεκά σφιν ἑκηβόλος ἄλγεα | ||
ἔλπεαι υἷας Ἀχαιῶν ἀπτολέμους τ ' ἔμεναι καὶ ἀνάλκιδας ὡς ἀγορεύεις ; εἰ δέ τοι αὐτῷ θυμὸς ἐπέσσυται ὥς τε |
. Ἄρνη , πόλις Βοιωτίας . Ὅμηρος ” οἵ τε πολυστάφυλόν τ ' Ἄρνην ἔχον ” . καὶ Λυκόφρων „ | ||
Εὔβοιαν ἔχον μένεα πνείοντες Ἄβαντες Χαλκίδα τ ' Εἰρέτριάν τε πολυστάφυλόν θ ' Ἱστίαιαν Κήρινθόν τ ' ἔφαλον Δίου τ |
' ἅμ ' Ἀδρήστη κλισίην εὔτυκτον ἔθηκεν : Ἀλκίππη δὲ τάπητα φέρεν μαλακοῦ ἐρίοιο , Φυλὼ δ ' ἀργύρεον τάλαρον | ||
' ἅμ ' Ἀδρήστη κλισίην εὔτυκτον ἔθηκεν , Ἀλκίππη δὲ τάπητα φέρεν μαλακοῦ ἐρίοιο , Φυλὼ δ ' ἀργύρεον τάλαρον |
πρῶτος ἐπὶ ξείνια καλέσῃ . Ἰόντες δὲ οἱ Δόλογκοι τὴν Ἱρὴν Ὁδὸν διὰ Φωκέων τε καὶ Βοιωτῶν ἤισαν : καί | ||
ὁ Ἀγαμέμνων τῷ Ἀχιλλεῖ „ Καρδαμύλην Ἐνόπην ” τε καὶ Ἱρὴν ποιήεσσαν Φηράς τε ζαθέας ἠδ ' Ἄν - „ |
, ὃς περὶ πάντας ἐκαίνυτο ναυτιλίῃσιν . Ἴδμων δ ' ὑστάτιος μετεκίαθεν ὅσσοι ἔναιον Ἄργος , ἐπεὶ δεδαὼς τὸν ἑὸν | ||
δὲ Ἀντείας : καὶ Ὅμηρος οἶδεν . Ἴδμων δ ' ὑστάτιος : Χαμαιλέων φησὶ τὸν Θέστορα Ἴδμονα παρὰ τοῖς ἀρχαίοις |