| συναπώλοντο τῇ προειρημένῃ . χρῆται δὲ ἅμα ἐς τιμωρίαν τῶν ἀσεβῶν ἀνδρῶν ὑπηρέταις τοῖς ζῴοις ἡ Δίκη . καὶ τὸ | ||
| δὲ ἀθεώρητα πάθους καὶ κακιῶν ἐστιν , ἐξ ὧν τὰ ἀσεβῶν καὶ ἀνοσιουργῶν πλήθη φύεται . μετὰ δεκαετίαν οὖν τῆς |
| αἰσχρὸν γάρ : οἱ μὲν θεσφάτων ἐλεύθεροι κοὐκ εἰς ἀνάγκην δαιμόνων ἀφιγμένοι στάντες παρ ' ἀσπίδ ' οὐκ ὀκνήσουσιν θανεῖν | ||
| ' ἐπίθεσθε βέβηλοι . . . περὶ δὲ τῶν ἄλλων δαιμόνων εἰπεῖν καὶ γνῶναι τὴν γένεσιν μεῖζον ἢ καθ ' |
| . Μηδὲν ἀσεβῶν | θεοῖσι θῦε : πολλὰ δ ' εὐσεβῶν δίδου . Μέτρῳ † πάντα μανθάνων δικαίως ποιεῖ . | ||
| ὡς τὸν αἰῶνα διατρίβειν μέλλοντος καθ ' ᾅδου μετὰ τῶν εὐσεβῶν . τὸ δὲ σῶμα τιθέασιν οἱ μὲν ἰδίους ἔχοντες |
| ἔχουσιν , ὥσπερ ὑπὸ ἰκτέρου ἐχόμενοι : φθέγγονταί τε βαρύτατον ἀνθρώπων , τῷ ἠέρι χρεόμενοι οὐ λαμπρῷ , ἀλλὰ χνοώδει | ||
| Ῥάκιον : ὁ δὲμανθάνει γὰρ παρὰ τῆς Μαντοῦς οἵτινές τε ἀνθρώπων ὄντες καὶ κατὰ αἰτίαν ἥντινα ἥκουσι λαμβάνει μὲν γυναῖκα |
| , εἰ δὲ εἰσὶν ἀμοιβαί , εἰσὶ τὰ ὑπὸ γῆν δικαιωτήρια , εἰ δὲ εἰσὶ τὰ ὑπὸ γῆν δικαιωτήρια , | ||
| μὲν εἰς οὐρανὸν , τὰς δὲ εἰς τὰ ὑπὸ γῆν δικαιωτήρια πέμπει : μετὰ δὲ τὴν κρίσιν ἡ Δίκη τὸ |
| ἔτους : τῷ θέρει λέγει ὁσίων : ὁσίων οὐδετέρως , ὁσιῶν θηλυκῶς . οὐχ ὁσίη κακὰ ῥάπτειν ἀλλήλοισι πάντες : | ||
| ἔτους : τῷ θέρει λέγει ὁσίων : ὁσίων οὐδετέρως , ὁσιῶν θηλυκῶς . οὐχ ὁσίη κακὰ ῥάπτειν ἀλλήλοισι πάντες : |
| πάντας ἀνθρώπους εὐσεβεῖν ἰδίᾳ τε καὶ κοινῇ . Περὶ τῶν φρονίμων καὶ τοῦτό φησι πληθυντικῶς οὕτω λέγων , εἰ καὶ | ||
| ἐστὶν εὕρημα μὲν καὶ δῶρον θεῶν , δόγμα δὲ ἀνθρώπων φρονίμων καὶ τὰ ἑξῆς . γένοιτο δ ' ἄν που |
| ὕψεσιν ᾠκοδόμηνται θεῶν , ἀγνοουμένων μὲν ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων , τιμωμένων δ ' ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων διαφερόντως . μετὰ δὲ | ||
| μόνος γὰρ οἶδε τιμᾶν ὁ τὴν ἀξίαν μὴ συγχέων τῶν τιμωμένων καὶ ὁ προηγουμένως ἱερεῖον ἑαυτὸν προσάγων καὶ ἄγαλμα θεῖον |
| γεγηρακότων καὶ μηκέτι χρησιμευόντων . Γιγάντων ἀπόνοια : ἐπὶ τῶν ἀθέων καὶ ἀσεβῶν : παρόσον κἀκεῖνοι τοιοῦτοι . Γλαύκου τέχνη | ||
| , εἴπερ οὖν τὰ Ἐπικούρου βιβλία καταφλέξας , καὶ τῶν ἀθέων τε καὶ ἀσεβῶν καὶ ἐκτεθηλυμμένων στιγμάτων τὴν σποδὸν ἀναδεύσει |
| εἴποι ἔργα περαίτερον ἄλλων , τίς τρόπος ἄνδρα προβάσει ἐξ ἱερῶν ἀέθλων μέλλοντα ποθεινοτάταν δόξαν φέρειν . νῦν μὲν αὐτῷ | ||
| ὁμοίως αὐταῖς ταύτην κατηξιοῦτε μετέχειν τῶν τῆς πόλεως καὶ τῶν ἱερῶν : ὅσαι δ ' ἀνόητοι , φανερῶς ἐπιδείκνυτε ποιεῖν |
| γνώμην , ὡς οὔτ ' ἂν εἰκῇ οὔτ ' ἄνευ θεῶν οὔτε παρὰ τὰ ἱερὰ ἡγήσαιτ ' ἂν ἐπὶ πολεμίους | ||
| συμφορὰν ταύτην εἰς μεταμέλειαν ἐλθόντες πάντων τῶν ἐν τῇ Τύρῳ θεῶν ἐμνημόνευον . ἔπεμψαν δὲ καὶ τοὺς ἐκ τῶν ἱερῶν |
| προσεδέξατο τὴν ἐπιπλοκὴν μετὰ πάσης προθυμίας , συγκατανευσάντων καὶ τῶν γονέων . μιγεῖσα δὲ τῷ Ἡρακλεῖ ἐγέννησεν υἱὸν ὀνόματι Γαλάτην | ||
| ποιεῖ ἐμμανεῖς , μηδενὸς δὲ τῶν ἀγαθοποιῶν μαρτυροῦντος καὶ ὑπὸ γονέων καὶ συγγενῶν οἱ τοιοῦτοι ἐκβάλλονται καὶ μετὰ τῶν τετραπόδων |
| στέγαι δ ' ἔρημοι φίλων , τὰν δ ' ἀνόστιμον τέκνων Χάρωνος ἐπιμένει πλάτα βίου κέλευθον ἄθεον ἄδικον : ἐς | ||
| τῶν ἴσων καὶ ὁμοίων τὰ πατρὸς ἂν εἴη δίκαια πρὸς τέκνων αὔξησιν καὶ τὰ μητρός , ἀλλ ' ἣ μὲν |
| , ὥστε πολὺ μᾶλλον εὔλογον τοὺς δούλους ψευσαμένους κατὰ τῶν δεσποτῶν βούλεσθαι τὴν αὑτῶν τιμωρίαν ἐκφυγεῖν ἢ πολλὰς κακοπαθείας τοῖς | ||
| οὕτως Εὐριπίδης : δεσποτικάς : τὰς δεσποσύνους : τὰς τῶν δεσποτῶν . δεσπόσυνος δὲ κυρίως ὁ τοῦ δεσπότου υἱός . |
| ; ἔφη . Πρῶτον μὲν αὐτῶν τούτων , καίπερ ὄντων γενναίων , ἆρ ' οὐκ εἰσί τινες καὶ γίγνονται ἄριστοι | ||
| γάρ σου ἐν τῇ οἰκίᾳ καὶ κύνας θηρευτικοὺς καὶ τῶν γενναίων ὀρνίθων μάλα συχνούς : ἆρ ' οὖν , ὦ |
| καὶ ἀποκτεινύναι ἀλλήλους . Οὐ δῆτα . Ἀλλὰ περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων ἔγωγ ' οἶδ ' ὅτι , καὶ | ||
| : καὶ πάλιν ἑτέραν πρεσβείαν ἀποστέλλειν ᾤοντο δεῖν καὶ τῶν δικαίων μειονεκτεῖν καὶ πάντα ὑπομένειν , ὦ πολῖται , τὰ |
| . ἢ πάλιν Λυσάνδρου τοῦ Σπαρτιάτου τίς ἐντιμότερος γέγονεν ἢ τιμῶν πλειόνων ἠξιώθη ; καὶ οὗτος τὰς θυγατέρας οὐκ ἐδύνατο | ||
| Κορινθιακῶν αὐτῷ σελίνων στέφανον αὐτοῦ ταῖς κόμαις ἐπιτεθῆναι παρέσχετο , τιμῶν τὸν ἱππικώτατον ἄνδρα δόξαν καὶ φῶς ὄντα τῷ τῶν |
| ἀμφὶ τὰς δώδεκα μυριάδας εἶναι : τούτων δ ' οὐδεὶς ἀπελήλαται νόμῳ τιμῶν καὶ ἀρχῶν , ἀλλ ' ἔξεστι πᾶσι | ||
| Καὶ μὴν πάντα μὲν τὰ κακὰ ἀπὸ τοῦ θείου χοροῦ ἀπελήλαται , ὁ ζῆλος δὲ μάλιστα καὶ ὁ φθόνος : |
| τὴν ἅπασαν σπουδὴν ἔχειν εἰς κόλασιν μὲν τῶν ἀσεβῶν καὶ πονηρῶν , εὐεργεσίαν δὲ τῶν ὄχλων . ἀνθ ' ὧν | ||
| μὲν εἰς ἄνοιαν ἡλικίας καταφεύγοντες , οἱ δ ' εἰς πονηρῶν ἀνθρώπων ὁμιλίας , οἱ δ ' εἰς μέγεθος ἀρχῆς |
| ἄνθρωπος οὐκ ἂν ἴσχυσεν . ἐπεὶ δὲ καὶ τῷ μὴ σέβειν θεὸν ἕπεται τὸ μήτε γονεῖς μήτε πατρίδα μήτ ' | ||
| καὶ ἀπλανεῖς ἀστέρας ἢ τὸν σύμπαντα οὐρανόν τε καὶ κόσμον σέβειν ἀξιῶν , ἀλλὰ καὶ ὅσα θνητοὶ δημιουργοὶ κατεσκεύασαν ξύλα |
| . ταῦτα μὲν οὖν παραμύθιά τε καὶ προοίμια τῶν τε ζώντων , ὦ Κλεινία , καὶ τῶν τελευτώντων ἔστω , | ||
| ἐκ τούτου τὰς μορφὰς πάντων ἀλλοιωθῆναι , καὶ ἐν ὑποψίᾳ ζώντων , οὐκ ἀληθείᾳ λογίζεσθαι . ὅσας δὲ πληγὰς ἠφίεσαν |
| , περιουσιάζων , ἐν περιουσίᾳ ζῶν , εἷς ὢν τῶν εὐδαιμόνων , τῶν ὀλίγων , ἢ ὡς Ἡρόδοτος τῶν παχέων | ||
| πλουτεῖν καὶ τῶν κακοδαιμόνων , τὸ δὲ φρονεῖν μόνον ἴδιον εὐδαιμόνων . Παρὰ θεῶν μὴ συνεχῆ αἴτει ὑγίειαν σώματος , |
| * νεόκμητα : νεωστὶ κοπέντα κνῶπες δέ ἐστιν εἶδος ζῴων θηριωδῶν . * κνῶπες : θῆρες θηρία * θαλερήν : | ||
| ἔστι δὲ πολλάκις καὶ κρατεῖσθαι , ἤτοι ἡττᾶσθαι ὑπὸ τῶν θηριωδῶν ἐπιθυμιῶν τὸν ἔχοντα ταύτας καὶ μὴ μόνον ἔχειν , |
| καὶ τῇ διανοίᾳ καὶ τοῖς πράγμασιν , οὐκ ἔχοντα δὲ ἀνοσίων ἔργων ἐπιδείξεις , γάμους ἀθεμίτους ἢ παίδων ἢ γονέων | ||
| ὅλην πυρπολοῦν ψυχὴν δι ' ὤτων : ἡ γὰρ τῶν ἀνοσίων ἑλέπολις τοῦτ ' ἐστίν , ᾧ μόνῳ τοὺς φιλοθέους |
| [ τοὺς δὲ κλεπτικούς ] , [ ἢ καὶ ὑπὸ θνητῶν ] παιομένους [ δόρατι ] , πρὸς τῷ [ | ||
| πολλάκις ἤδη φανέντος πελαγίοις ἐν ἀγκάλαις , ὃν καὶ τὰ θνητῶν φασιν ἀγγέλλειν πάθη . γλαῦκον λέγεις ; ἔγνωκας . |
| δικαστὴς σωφρονῶν οὐ πρὸ τῆς κρίσεως καταλεύσει τὸν μηδὲ τῶν οἰκειοτάτων δι ' αἰσχροκέρδειαν φεισάμενον : ὥστε καὶ διὰ τὸ | ||
| λαβεῖν , ἐγὼ δ ' εἰς εὐτυχίας αἰτούμενος ὑπὸ τῶν οἰκειοτάτων καὶ προθυμότερον καὶ πολυτελέστερον χαρίζωμαι . Οὓς ἐν Λεοντίνοις |
| ἀγαθοὺς νόμους ἴσχειν εἰκὸς , οὓς καὶ κοινοὺς τῶν πραγμάτων σωτῆρας μετὰ τοὺς θεοὺς ἅπαντες ἴσμεν , ἀλλὰ καὶ τῷ | ||
| καὶ θαυμάσαντες οἱ Ἀθηναῖοι Ἄνακτας αὐτοὺς ἐκάλεσαν ἤγουν θεοὺς καὶ σωτῆρας . * οἱ τῶν Ἀθηναίων ἅρπαγες καὶ πορθηταὶ λέγει |
| τὸ ἐπὶ Παλλαδίῳ . ἐν τούτῳ λαγχάνεται περὶ τῶν ἀκουσίων φόνων : μετὰ γὰρ Τροίας ἅλωσιν Ἀργείων τινὰς τὸ Παλλάδιον | ||
| τρίβους καλῶς βαδίζειν ἢ κακῶς παρατρέχειν , ἐνταῦθα παῦε τῶν φόνων τῆς Ἰλίου , Κρήτης τραγῳδῶν τὰς ῥοὰς τῶν αἱμάτων |
| ἑαυτοῦ θεῶν ἔχεσθαι αὐτόν : ἡ γὰρ ἀληθὴς πατρὶς τῶν ψυχῶν ὁ νοητός ἐστι κόσμος : οὐκ ἐκ τῶν οὖν | ||
| τοίνυν καὶ τὰ γενόμενα ζῷα οὐ ψυχαὶ μόνον , ἀλλὰ ψυχῶν ἐλαττώσεις , οἷον ἐξίτηλον ἤδη προιόντων . Ὁ γὰρ |
| θρασύτης , ὕψος , ἀλαζονεία , ἀφοβία θεοῦ : διῶκται ἀγαθῶν , μισοῦντες ἀλήθειαν , ἀγαπῶντες ψεῦδος , οὐ γινώσκοντες | ||
| τὴν τρίχα αὐτῆς ἀντὶ ἄρτων . Ἧς αἱ κάμηλοι γεγομωμέναι ἀγαθῶν ἀπέφερον εἰς τὰς χώρας τοῖς πτωχοῖς , ὅτι νῦν |
| ' ὁ θνῄσκων , ἀναφαίνεται δ ' ὁ βλάπτων . πατέρων δὲ καὶ τεκόντων γόος ἔνδικος ματεύει , τὸ πᾶν | ||
| , καὶ ἐταπεινώθη σφόδρα ἀπὸ προσώπου κυρίου τοῦ θεοῦ τῶν πατέρων αὐτοῦ , καὶ προσηύξατο πρὸς κύριον τὸν θεὸν λέγων |
| λυπηθήσεσθαι τοῦτον ἐν τούτῳ τῷ ἐπιμερισμῷ καὶ βλαβήσεσθαι παρὰ τῶν συγγενῶν αὐτοῦ καὶ ἀλγήσειν τὴν κοιλίαν αὐτοῦ καὶ ἐμπρησθήσεσθαι ἢ | ||
| κᾀγὼ ὁ μικρότερος πάντων ὑμῶν Πολυκράτης , κατὰ παράδοσιν τῶν συγγενῶν μου , οἷς καὶ παρηκολούθησα τισὶν αὐτῶν . ἑπτὰ |
| δυσχίμου πλημυρίδος , πλόκαμον ἰδούσῃ τόνδε : πῶς γὰρ ἐλπίσω ἀστῶν τιν ' ἄλλον τῆσδε δεσπόζειν φόβης ; ἀλλ ' | ||
| παῖδα δ ' οὔτ ' ἐμὴν κτενῶ οὔτ ' ἄλλον ἀστῶν τῶν ἐμῶν ἀναγκάσω ἄκονθ ' : ἑκὼν δὲ τίς |
| κακὸν αὐταῖς . λέγουσι δὲ οἱ πεπειραμένοι ὅτι ἄρα καὶ ἀνθρώποις ἐς τὸ αὐτὸ πάθος ἐστὶν ἀγαθὸν ἡ πόα αὕτη | ||
| παντὸς φύσεως . Ὡμοιῶσθαι γὰρ τοὺς ἄφρονας τοῖς ὑπὸ γῆν ἀνθρώποις κατῳκισμένοις καὶ φῶς μὲν μηδέποτε λαμπρὸν ἑωρακόσιν , ἀμυδρὰς |
| καὶ πρόσθεν τοῦ υἱοῦ , αὕτη δὲ νῦν τοῦ ἀδελφοῦ τιμωρὸν γενέσθαι σε . Ὁ δὲ Κῦρος πρὸς ταῦτα εἶπεν | ||
| αὐστηρὸν τῶν νόμων φύλακα καὶ πικρὸν ἐξεταστὴν τῶν ἀδικημάτων καὶ τιμωρὸν ἀπαραίτητον τῶν παρανομούντων παρὰ τῆς ῥητορικῆς δυνάμεως ἢ μόνον |
| ὑποκριτῶν . Ἄργος ] τό . ἐγχωρίους ] τοὺς ἐνταῦθα τιμωμένους . δίκη ] δίκαιον . προσειπεῖν ] ἀσπάσασθαι . | ||
| οὐκέθ ' ὁμοίως εὖνοι ἦσαν , εἰς ἴσον ἑαυτοῖς ὁρῶντες τιμωμένους τοὺς πάλαι μὲν πολεμίους , ὑπ ' ἐκείνου δὲ |
| τῆς Σπάρτης . Κάρνειον δὲ Ἀπόλλωνα Δωριεῦσι μὲν τοῖς πᾶσι σέβεσθαι καθέστηκεν ἀπὸ Κάρνου γένος ἐξ Ἀκαρνανίας , μαντευομένου δὲ | ||
| , τιμώμενοι , σεβόμενοι . καὶ τὸ τοὺς θεοὺς δὲ σέβεσθαι θαυμάζειν ἐστίν . Ὅμηρος : σέβας μ ' ἔχει |
| ἄμαχον δὲ τὸ λοιπόν , οἷον ἰατρῶν , ἀγοραίων , δούλων καὶ ἄλλων , ὅσοι διὰ τὰς ὑπηρεσίας ἐπακο - | ||
| τοὐναντίον περιήγαγον τὸ πρᾶγμα , δεσπόται γενόμενοι τῶν πριαμένων ἀντὶ δούλων : ἔγωγ ' οὖν ἐθεασάμην πολλάκις εὔμορφα παιδισκάρια καὶ |
| , οὔχ , ἁγὼν ὅδε . Πότερα τὰ τῶν σῶν ἐκγόνων ἢ ' μοῦ λέγεις ; Κεῖνοι κομίζειν κεῖς ' | ||
| ἡμῶν ἐτελεύτησε δίκαιός ἐστι καὶ διὰ πάντων ὡς εἰπεῖν τῶν ἐκγόνων τιμῆς ἀξιοῦσθαι . Καὶ γὰρ ἂν εἴη τῶν ἀτόπων |
| οὗτος ὁ ποιητὴς καὶ πρὸς διοίκησίν τε καὶ παιδείαν τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἄξιος ἀναλαβόντι μανθάνειν τε καὶ κατὰ τοῦτον τὸν | ||
| , ποτ ' οὐδὲν κράγυον σχολάζοντες , ἀλλὰ θείων καὶ ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἦς ἐπιστάμων . τοὶ δὲ πρόσχημα ποιησάμενοι τὰν |
| κρίνοιτο ἐπὶ κλοπῇ ἐρεῖ : ὡς εἴπερ ἥττων ὑπῆρχον τῶν αἰσχρῶν λημμάτων , οὐκ ἂν τοιούτοις ἐπεχείρουν , ἃ καὶ | ||
| ἐσχηκότων καὶ περὶ τῶν μελλόντων γενήσεσθαι : πάντων γὰρ ὄντων αἰσχρῶν καὶ δεινῶν τῶν γεγραμμένων ἐν τῷ νόμῳ , τοῦτο |
| πόλει διατρίβειν ἐν ἀγροῖς αἱροῦνται τὰς ἡδονὰς ἡδίους τῶν ἐκεῖ θορύβων κρίνοντες . εἰ δὲ ἦσθα Ἀχιλλεὺς καὶ ἐχρῆν σε | ||
| , ὅταν τις ὑμῖν διαλέγηται περὶ τῶν ἐν τοῖς θεάτροις θορύβων . οὐ γὰρ οὕτως ἡ πενία ταχὺ πέφυκε συμβαίνειν |
| ἀνθρώπων φαῦλα : τοὺς γὰρ θεοὺς θεραπεύομεν πρὸς ἀπαλέξησιν τῶν φαύλων . ἱππόκροτον : καὶ ἵπποις πεδιάδα βαδιστὴν καὶ ταῖς | ||
| δηλοῖ τῶν κατ ' αὐτὸν καὶ μεσότητα ἀγαθῶν τε καὶ φαύλων καὶ χαρᾶς καὶ λύπης καὶ νόσου καὶ ὑγείας . |
| μὴ καθ ' ὥραν ἀναπαύεσθαι καὶ πρωὶ ἐγείρεσθαι , παύσας φόβων καὶ δειμάτων , ἐν οἷς ὢν οἴει τι μᾶλλον | ||
| ἐξαρπάζειν ? ? ? ? ? ? [ τῶν ] φόβων ? διὰ σπουδῆς ? [ ] ον , ἂν |
| . αἱ δὲ θήλειαι ἱέρειαι , προφήτιδες , καὶ ἔργων μυστικῶν προφάντιδες , καὶ τὰ λοιπὰ πρὸς τοὺς ἄρρενας κοινά | ||
| ' ἄνδρα φίλοις ἀκαταστατήσει . Κρόνος Ἑρμῇ παλαιῶν πραγμάτων ἢ μυστικῶν ἀμφισβητήσεις ἀργυρικῶν τε ἢ ψηφικῶν δόσεών τε καὶ λήψεων |
| ἐκκλύσω ὡς ψῆφον . ἢ οὕτω : νῦν τὴν τῶν ἀνδρῶν μομφὴν ὥσπερ ψῆφον δινουμένην κατακλύσει τὸ τῶν ὕμνων ῥεῦμα | ||
| Τὴν κατὰ τὴν Λυσιτανίαν διηγούμενος εὐδαιμονίαν Πολύβιος ὁ Μεγαλοπολίτης , ἀνδρῶν ἄριστε Τιμόκρατες , ἐν τῇ τετάρτῃ καὶ τριακοστῇ τῶν |
| ἀνάγκῃ δὲ τοῦ τοὺς ἐχθροὺς ἀμύνασθαι τολμώσης φόνον κατὰ τῶν φιλτάτων . οὐκ ἂν οὖν , φησὶν , ἐγὼ μολύναιμι | ||
| οὕτως οὐδὲ βίος ἀνθρώπινος οὐδὲ φιλία γένηται μὴ γεννηθέντων τῶν φιλτάτων παίδων . ὁ δὲ ζητῶν βίον ἀνδρὸς πρὸς γυναῖκα |
| ὄσσαν ἱεῖσαι μέλπονται , πάντων τε νόμους καὶ ἤθεα κεδνὰ ἀθανάτων κλείουσιν , ἐπήρατον ὄσσαν ἱεῖσαι . αἳ τότ ' | ||
| ἔτικτεν . ὧς δὲ καὶ ὧλλοι πάντες ὅσοι συνέπονται ἑταῖροι ἀθανάτων υἷές τε καὶ υἱωνοὶ γεγάασιν . ” Τοῖα παρέννεπεν |
| ἂν τολμῶιεν ὁμόφρονα θυμὸν ἔχοντες ἶσον τῶν ἀγαθῶν τῶν τε κακῶν μετέχειν . Τούτους οὔ χ ' εὕροις διζήμενος οὐδ | ||
| τῆς δεινότητος , καὶ τελευτήσαντας αὐτοὺς ἐκεῖνος μὲν ὁ τῶν κακῶν καθαρὸς τόπος οὐ δέξεται , ἐνθάδε δὲ τὴν αὑτοῖς |
| . τὸν . . . ἐννόμου ] τὸν ξένιον καὶ ἱκέσιον Δία τὸν φύλακα τῶν ἀτυχούντων , οἵτινες τοῖς πέλας | ||
| ἱκετεύω σε . θάρρει δὲ , ἐπεὶ πέφευγας τὸν ἐμὸν ἱκέσιον Δία , τουτέστι τὴν ἐμὴν ἱκεσίαν : ἐκ τοῦ |
| : ἀλλ ' , ἅ μοι ξυνώμοσας , πέμψον πρὸς οἴκους , καὐτὸς ἐν Σκύρῳ μένων ἔα κακῶς αὐτοὺς ἀπόλλυσθαι | ||
| καὶ ἐγὼ παραγίνομαι ἐνταῦθα πρὸς ὑμᾶς καταλείψασα τοὺς χρυσῷ κεκοσμημένους οἴκους καὶ τὸν βασιλικὸν κοιτῶνα : καὶ ἐμὲ κατὰ τὴν |
| τὸ μεταβολὴν ὁρῶντες ʃ τῶν πενήτων . τἀκείνων : τῶν πλουσίων τὰς ἐπαυρέσεις : τὰς ἀπολαύσεις καὶ ἡδυπαθείας τῷ δόξαντι | ||
| τυρὸς καὶ ἄρτος ὀβελίας καὶ οἶνος λευκός , ὅσα ἀγροίκων πλουσίων κτήματα . Ἀγένειός εἰμι , καὶ γὰρ ὁ Διόνυσος |
| διδάσκαλοι , χορῶν δὲ ᾠδῆς οἱ χοροδιδάσκαλοι , ναυτῶν δὲ εὐπλοίας οἱ κυβερνῆται [ στρατιωτῶν ἀρετῆς οἱ πολέμαρχοι καὶ στρατηγοί | ||
| τάχα , ὅταν καταίσθῃ τὸν ὑμέναιον ὃν δόμοις ἄνορμον εἰσέπλευσας εὐπλοίας τυχών ; Ἄλλων δὲ πλῆθος οὐκ ἐπαισθάνῃ κακῶν ἅ |
| χαριζόμεθα , καὶ οὐδὲν ὑμᾶς ἀφαιρεῖσθαι δεῖ πρὸς βίαν ὥσπερ ἀλλοτρίων ἢ πονηρῶν : ἐπεί τοι καὶ πολῖται τῆς πόλεώς | ||
| μεγαληγορίαν μᾶλλον ἁρμόττειν , τοῖς δὲ δικανικοῖς , ἔνθα τῶν ἀλλοτρίων ἀκουστὴς γίνεται κακῶν ὁ δικαστής , ψυχῆς τε καὶ |
| ἡμῶν ἕκαστον ὄντως , ἀθάνατον εἶναι ψυχὴν ἐπονομαζόμενον , παρὰ θεοὺς ἄλλους ἀπιέναι δώσοντα λόγον , καθάπερ ὁ νόμος ὁ | ||
| δὲ δοχμιακά . ὅμοιον τὸ πόλεμος αἴρεται πρὸς ἐμὲ καὶ θεοὺς παρὰ Ἀριστοφάνει ἐν Ὄρνισιν , ἀλλὰ καὶ παρ ' |
| γενεθλίους τῆς πατρικῆς χώρας γενέσθαι παντελῶς ἐποπτῆρας καὶ ἐπιτηρητὰς τῶν εὐχῶν αὐτοῦ , καὶ βοηθοὺς γενέσθαι αὐτῷ ἐπακούσαντας τῶν εὐχῶν | ||
| τοῦτο καὶ ὁ ἀσκητὴς Ἰακὼβ ᾐτήσατο ἐπὶ τέλει τῶν ἱεροπρεπεστάτων εὐχῶν : εἶπε γάρ που : „ καὶ ἔσται κύριος |
| πεδίῳ συνήρπαζεν ἀνθρώπους . χρησμῶν δὲ λεγόντων ἀπαλλαγὴν ἔσεσθαι τῶν συμφορῶν , ἐὰν προθῇ Λαομέδων Ἡσιόνην τὴν θυγατέρα αὐτοῦ τῷ | ||
| , οἰκτρότερα δὲ καὶ τραγικὰ ἐπάγουσα τὰ τέλη καὶ πολλῶν συμφορῶν ἀνάπλεα . Οὐ μέντοι μικρὸν οὐδὲ ἁπλοῦν ἐστι τοῦτο |
| δύσμορος ἀντέχει ; Ὦ παλάμαι θνητῶν , ὦ δύστανα γένη βροτῶν οἷς μὴ μέτριος αἰών . Οὗτος πρωτογόνων ἴσως οἴκων | ||
| ποίησε καὶ ἠέρι δῶκε φέρεσθαι . Τοὺς δὴ νῦν καλέουσι βροτῶν ἀπερείσια φῦλα μέμνονας , οἵ ῥ ' ἔτι τύμβον |
| τὸν ἄτοπον Εὐρυκλέα ] παροιμία ἐπὶ τῶν ἑαυτοῖς τινα κακὰ μαντευομένων , λεγομένη ἐξ Εὐρυκλέους ἐγγαστριμύθου μάντεως , ἀφ ' | ||
| δῶρα εἰς Δελφοὺς Ἀπόλλωνι καὶ Ἀρτέμιδι : τῶν δὲ Δελφῶν μαντευομένων , εἰ ἐξ ἴσης τὴν ἀνάθεσιν ποιήσωνται , ἔφησεν |
| Ταῦτ ' οὖν εἰ μὴ πεπόηκας , ἀλλ ' ἐκ χρηστῶν καὶ γενναίων μοχθηροτάτους ἀπέδειξας , τί παθεῖν φήσεις ἄξιος | ||
| δ ' αὐτὴν πρῶτον , εἶτα καὶ χαίρειν προσεῖπε , χρηστῶν τ ' ἄγγελος λόγων ἥκειν . “ ὁ λέων |
| αὐτῶν τότε οὐ μεταλαβόντες τῆς ὠφελίας νῦν μεταδώσετε καὶ τῶν ἁμαρτημάτων ἀπογενόμενοι τῆς ἀφ ' ἡμῶν αἰτίας τὸ ἴσον ἕξετε | ||
| ἄτοπος : μέγιστον μὲν οὖν καὶ καθόλου μάλιστα ἄτοπον τῶν ἁμαρτημάτων ἐστὶ τὸ εἰς ὄργανον ἀνάγειν τὴν τοῦ ἡρμοσμένου φύσιν |
| ἀνυμνήσαντα : καί τε θεοὶ ξείνοισιν ἐοικότες ἀλλοδαποῖσι , παντοῖοι τελέθοντες , ἐπιστρωφῶσι πόληας . καὶ γὰρ αὐτὸς ᾤετο ξένοις | ||
| ἐτίμων , εἴ γε τότε μάλιστα δὴ οἱ θεοὶ παντοῖοι τελέθοντες ἐπεστρωφῶντο πόληας , καὶ τούς τε ἀγαθοὺς δι ' |
| ' ἂν ἐγὼ οἷός τ ' ἦ ἐπεξελθεῖν εἰργόμενος τῶν νομίμων , ἐκεῖνοί τε ἐμοῦ τοῦ εἰσαγγείλαντος καὶ ἐπισταμένου τὰ | ||
| σωμάτων μορφαὶ καὶ αἱ τῶν ψυχῶν ἰδιοτροπίαι καὶ αἱ τῶν νομίμων ἐναλλαγαί , καὶ δεῖ τὸν φυσικῶς σκεπτόμενον τῆς πρώτης |
| καὶ ἐπίσημοι γενήσονται καὶ ἐγγὺς βασιλέων ἢ ἱερῶν ἀναστρεφόμενοι καὶ δωρεῶν καὶ δόξης καταξιούμενοι . ἐὰν δὲ Ἀφροδίτη κυριεύσασα τοῦ | ||
| Φιλόχορος . Εὔβουλος : Ὑπερείδου λόγος ἐστὶ περὶ τῶν Εὐβούλου δωρεῶν , μνημονεύει δ ' αὐτοῦ Δημοσθένης ἐν τῷ ὑπὲρ |
| φύσει . φυλαξάμενος οὖν γυμνοῖς ὀνόμασι καλέσαι γονεῖς ἐπὶ παίδων τετελευτηκότων κληρονομίαν , ὑπὲρ τοῦ μὴ δοκεῖν ἀπευκτὴν ὠφέλειαν προσνέμων | ||
| καὶ χαλεποῖς . Ὁ δ ' Εὐμενὴς ἀπὸ τῆς τῶν τετελευτηκότων ταφῆς γενόμενος ἀνέζευξεν ἐκ τῶν Παραιτάκων εἰς τὴν Γαβηνήν |
| ἐκώλυσε τὰ ναυάγια οὔτε γεωργίας οἱ αὐχμοὶ οὔτε γάμους αἱ μοιχεῖαι . ἐνθυμηματικῶς δὲ ἐκ τῶν ἀποδείξεων τῶν δεικνυουσῶν τὰ | ||
| τἀληθὲς εἰπεῖν , ἐν ἡμῖν οὐκ ἐπράττετο ; πορνεῖαι , μοιχεῖαι , ἀκαθαρσίαι , μίση , ψεύδη , κλοπαί , |
| ἐπιφανέστατος γεγονὼς ἐπὶ μὲν τῆς νεότητος ἐζήλωσεν ἀφιλαργυρίαν , τῶν καλῶν ἔργων ὀρεχθείς : καὶ μεγάλας πράξεις ἐπί τε τῆς | ||
| ὁρᾷ . ταῖς δὲ τοιαύταις ἀρχαῖς δεῖ δήπου καὶ στομάτων καλῶν , ὑφ ' ὧν ἀθάνατος ἡ μνήμη γίγνεται τοῖς |
| νῦν περὶ αὑτὸν ἔχων κύκλῳ τὸ γένος τῶν ὑπηκόων , εὐφημοῦντας ἅπαντας , ἐπικροτοῦντας , προηγείσθωσαν ἐν τῷ πίνακι καὶ | ||
| καὶ τοὺς βλασφημοῦντας ἢ πολλῷ ἀμείνους ἐπιδεικνύντα τοὺς ἀγαπῶντας καὶ εὐφημοῦντας . ἐπεὶ καὶ Σωκράτης ἐκεῖνος πρὸ μὲν τοῦ οὐκ |
| σοφὸν εὕροι γενόμενον , ἀλλὰ κἂν μάχας λέγῃ καὶ συνουσίας κρειττόνων καὶ δεσμοὺς καὶ μοιχείας αὐτῶν καὶ δοράτων βολὰς ἐξ | ||
| - γυιος γίνεται , ὡς τῆς ἐλάττονος ἐρρωμένης , τῶν κρειττόνων καταβεβλημένων . ὡς δήπου κἀμοὶ ὦπται , τοῦ ἀρρώστου |
| δὲ εὐνούχων ἢ μαλακὸν ϲῶμα ἐχόντων καὶ διὰ τοῦτο μὴ φερόντων μηδεμίαν δῆξιν ῥόδα ξηρὰ λειότατα ποιήϲαϲ πρόϲαγε . θαυμαϲτῶϲ | ||
| πάντων . Συστομώτερος σκάφης : παροιμία ἐπὶ τῶν τὰς σκάφας φερόντων μετοίκων , διὰ τὸ ἀπαῤῥησίαστον , οἷς οὐδὲ χανεῖν |
| . κοινωνία νόμων δικαία : διάθεσις . . . ποιητικὴ εὐνομίας . νόμων . . . εὐνομίας . . . | ||
| τὸ τερπνότερον μετέβαλλε τὸ μέλος . Καὶ πᾶσαν τέχνην ἐπιδεικνύμενος εὐνομίας μουσικῆς ἐσύριττεν οἷον βοῶν ἀγέλῃ πρέπον , οἷον αἰπολίῳ |
| δὲ αὐτῶν τούς γε πλείους : οἷα δὲ ἔχοντα δύναμιν ἰσόθεον ἀγαπᾶσθαι καὶ προσκυνεῖσθαι ὑπὸ τῶν δεομένων : οὕτω δὲ | ||
| εἰσερχομένους ἐπί τινας χρόνους καὶ θεῶν χορείας καὶ μυστήρια κατοπτεύσαντας ἰσόθεον δόξαν ἐπαναιρουμένους ἀποτίθεσθαι μὲν τὰς πολλὰς τῶν αἱρέσεων καὶ |
| οὐκ ἔστιν . Ἐν δὲ ταῖς δικαίαις ἐπεξελεύσεσι κατὰ τῶν ἁμαρτανόντων φοβερὸν φαίνεσθαι αὐτόν . Σπεύδειν καὶ τὰς ἀρχὰς μάλιστα | ||
| συμβαίνει . ἡ δὲ Δίκη τέτακται τιμωρὸς τῶν ἐπὶ γῆς ἁμαρτανόντων ἀνθρώπων : γένος γὰρ . . . , ἅτε |
| [ Ἔχουσαι δὲ τὸ σῶμα καὶ τὸ ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν σωματικῶν κολάσεων ἔχουσιν . ] Ἀλλὰ ποῦ ἐξελθοῦσα τοῦ σώματος γενήσεται | ||
| ἕξις ἑκουσίως εὐποιητική . γʹ Δικαστικὴ δὲ ἐπιστήμη κρίσεων καὶ κολάσεων καὶ ἀδικημάτων . δʹ [ Εὐγνωμοσύνη δὲ ἑκούσιος δικαιοσύνη |
| ἀρετήν , ὡς τοὺς ἀνταγωνιστάς . Πολλῶν μετ ' ἄλλων ξένων τε καὶ παραδόξων ἀκουσμάτων , ὧν ἐνήνοχεν ὁ καθ | ||
| μέχρι τῶν μάντεων προειπόντων ἕψεσθαι μόνως , εἰ γυνὴ καθαρεύουσα ξένων ἀνδρῶν ἑλκύσειεν , Κλαυδίαν Κόινταν , μοιχείας ἔγκλημα ἔχουσαν |
| καὶ μὴ φοβώμεθα τὰς λογικὰς ἀξιώσεις : ἐπὶ γὰρ τῶν ὁμοφύλων αὗται χώραν ἔχουσιν , ἐφ ' ὧν τὰ πρός | ||
| ] τοῦ τοιούτου ἔθνους τοιοῦτον εἶναι , καὶ ὅτι τῶν ὁμοφύλων πάντων ἐπαινετῶν ὄντων αὐτὸς μόνος διήνεγκεν : οὗτος γοῦν |
| πλάσσειν ἐπ ' ἀετῶν ὀχουμένους καὶ διὰ τῶν τοιούτων δημιουργημάτων τιμᾶν . πένησι δὲ ἀγαθόν : ἀναληφθέντες γὰρ ὑπό τινων | ||
| τοῖς τούτων πρὸς ἀλλήλους ἀγῶσι καὶ τῷ τοὺς μὲν νικῶντας τιμᾶν , τοὺς δ ' ἡττηθέντας παρακαλεῖν . χρῆσαι οὖν |
| εἶχε . . εὔθυνος ] δικαστής . . εὔθυνος ] τιμωρός . . πρὸς ταῦτ ' ἐκεῖνον ] πρὸς ταῦτα | ||
| δ ' ἀεὶ ξυνέπεται Δίκη τῶν ἀπολειπομένων τοῦ θείου νόμου τιμωρός , ἦς ὁ μὲν εὐδαιμονήσειν μέλλων ἐχόμενος ξυνέπεται ταπεινὸς |
| βασιλεύς , ὄφρα δίκηι ζώοιμι κακῶν ἔκτοσθεν ἁπάντων ἥβηι καὶ πλούτωι θυμὸν ἰαινόμενος . Μή με κακῶν μίμνησκε : πέπονθά | ||
| ἐν τοῖς Ἕλλησιν καὶ ἐθαυμάζοντο ἐφ ' ἱππικῆι τε καὶ πλούτωι , νῦν δέ , ὡς ἐμοὶ δοκεῖ , καὶ |
| μέλον αὐτοῖς εἰ τὸ θεῖον νεμεσᾷ τοῖς γιγνομένοις . τοιγάρτοι ποιναί γε αὐτοὺς μετίασιν ἀκριβεῖς καὶ σφίσιν ἐς ἀνηκέστους ξυμφορὰς | ||
| μέλον αὐτοῖς εἰ τὸ θεῖον νεμεσᾷ τοῖς γιγνομένοις . τοιγάρτοι ποιναί γε αὐτοὺς μετίασιν ἀκριβεῖς καὶ σφίσιν ἐς ἀνηκέστους ξυμφορὰς |
| ἀγρεύειν ἀσεβὲς νομιστέον , καὶ οὐκ ἄν τις τοῦτο θαρσήσας ὁσίως θύσειεν ἢ βωμῷ παρασταίη , ἀλλ ' ἐξάγιστος ὁ | ||
| κατασχόντας : ταύτῃ τε οὐ βιάζεσθαι δόξουσιν , ἀλλ ' ὁσίως ἐπιστρατεύειν , ὡς οὐδέν τι ὀθνεῖον μαστεύσοντες , ἀλλὰ |
| πνεύματος φερομένου , ὁρῶντες τοὺς ἄλλους καταπιμπλαμένους ἀδικίας τε καὶ ἀνόμων ἔργων , αὐτοὶ στάντες ὑπὸ τειχίον , τό γε | ||
| υἱὸν ἀπέδοτο λύτρον ὑπὲρ ἡμῶν , τὸν ἅγιον ὑπὲρ τῶν ἀνόμων , τὸν ἄκακον ὑπὲρ τῶν κακῶν , τὸν δίκαιον |
| Ῥωμαίοις οὔτε οἰκέτης οἶνον ἔπινεν οὔτε γυνὴ ἐλευθέρα οὔτε τῶν ἐλευθέρων οἱ ἔφηβοι μέχρι τριάκοντα ἐτῶν . ἄτοπος δὲ ὁ | ||
| ἐκείνων καὶ ἐς τὸ ἄστυ ἐπανελθόντων , πολλοὶ καὶ τῶν ἐλευθέρων ἤδη κατὰ πλῆθος πρὸς τὸν Κίνναν ἐξεπήδων , οἱ |
| ἀναδέξεται . τί οὖν ἔτι τὰς τῶν τυράννων τύχας ὡς μακαρίων ζηλοῦτε καὶ θαυμάζετε , δι ' ἃς εὐπετῶς ἕκαστα | ||
| ἐνέργειαι , ὡς προείρηται , πῶς ἂν γένοιτό τις τῶν μακαρίων ἄθλιος , τῶν ἐνεργειῶν αὐτῶν μενουσῶν ἐν τῷ ἀγαθῷ |
| ἢ τῆς ἐνστάσεως ἀπάξειν ἡμᾶς τοῦ βίου ἢ πικροὺς καὶ ἀπαραιτήτους τῇ τῶν αἰτιῶν ὑπερβολῇ τοὺς ἄρχοντας παρασκευάσειν , πρὸς | ||
| ἥλιον ἐναυγάζεσθε μήτε τὰς ἀνθρώπων τῶν ἀμεινόνων ἀπειλὰς μήτε τὰς ἀπαραιτήτους ἐκ θεοῦ δίκας τοῖς οὕτως ἀνοσιουργοῖς ἀπαντωμένας καταδείσαντες , |
| συμβουλεύεσθαι ὅπη τε καὶ ὅπως σώζων τὰ Λακωνικὰ ἤθη καὶ ξενικῶν παιδευμάτων κοινωνήσει . κάμνω δὲ οὐ μετρίως κἀγώ : | ||
| ἁμαρτόντα ἐν τῷ βίῳ πρὸς τὸ τέλος αὐτοῦ πορευθῆναι . ξενικῶν δ ' αὖ καὶ ἐπιχωρίων ἁμαρτημάτων τὸ περὶ τοὺς |
| . . Ἐ . δὲ καὶ δίκας φησὶ διδόναι τοὺς δαίμονας ὧν ἂν ἐξαμάρτωσι καὶ πλημμελήσωσιν αἰθέριον . . . | ||
| ὕβρις . ἀσέβεια μὲν ἡ περὶ θεοὺς πλημμέλεια καὶ περὶ δαίμονας καὶ περὶ κατοιχομένους καὶ περὶ γονεῖς καὶ πατρίδα . |
| δείλαια βρέφη τῷ ἀτελεῖ τῆς φύσεως πλείω τῶν ἄλλων τῶν ἀλγεινῶν ἐμφορούμενα , τοὺς ζῶντας δὲ πάλιν οὐ πόρρω τῶν | ||
| τοὺς ὑπὲρ ἀγαθοῦ κινδύνους ἐν ὑπομονῇ τῶν κατ ' ἄνθρωπον ἀλγεινῶν : δικαιοσύνη δὲ ἕξις προαιρετικὴ κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον |
| οὐδεὶς θνατὸς ὅπῃ φέρεται : θεὸς δὲ πάντας ἐν κινδύνοις θνατοὺς κυβερνᾷ . ἀντιπνέει δὲ πολλάκις εὐτυχίαις δεινή τις αὔρα | ||
| δὲ ] Ὁ δὲ ἀντὶ τοῦ γάρ . : σέβῃ θνατοὺς ] Φιλάνθρωπος εἶ . : φέρ ' ὅπως χάρις |
| καμπήν , καὶ καταπείραντες ἐπιπολῆς εἰς τὸ δέρμα κατὰ τὸ ἐπιφανέστατον τοῦ κιρσοῦ μέρος παρὰ τὴν ἐγχάραξιν τὴν σημειώδη πλάγιόν | ||
| ἐχειρώσαντο τῶν Καρχηδονίων , ἀλλὰ καὶ τὸν στρατηγὸν Ἀμίλκαν , ἐπιφανέστατον ὄντα τῶν πολιτῶν , ἐζώγρησαν : καὶ τὸ θαυμασιώτατον |
| ἀντίπαλον ] ἐναντίον , ἐχθρόν ἐλιννύσαιμι ] βραδύναιμι καὶ ἀμελήσαιμι ὁσίαις ] ἐντίμοις , ἁγίαις θοίναις ] εὐωχίαις , θυσίαις | ||
| ἔχουσαι ἄντρωι ἐν ἠερόεντι παρὰ Στυγὸς ἱερὸν ὕδωρ , οὐχ ὁσίαις βουλαῖσι βροτῶν κεκοτημέναι αἰεί , λυσσήρεις , ἀγέρωχοι , |
| Κυρίου διανεμήσεται τὸ σπέρμα σου , καὶ ἐξ αὐτῶν ἔσονται ἀρχιερεῖς καὶ κριταὶ καὶ γραμματεῖς : ὅτι ἐπὶ στόματος αὐτῶν | ||
| προβάτων λαβὼν δώσεις τοῖς προφήταις : αὐτοὶ γάρ εἰσιν οἱ ἀρχιερεῖς ὑμῶν . 〚 Ἐὰν δὲ μὴ ἔχητε προφήτην , |
| τούτους ἔγωγε ἀξιῶ παρὰ τῶν προτέρων μαθεῖν , ὄντων καλῶν κἀγαθῶν : ἢ οὐ δοκοῦσί σοι πολλοὶ καὶ ἀγαθοὶ γεγονέναι | ||
| βουλομένοις σκοπεῖν πολὺ μείζων τιμὴ τῆς χαλκῆς εἰκόνος τὸ καλῶν κἀγαθῶν ἀνδρῶν κεκρίσθαι πρώτους . καὶ γάρ τοι τῶν ἔργων |
| ὅμοιον τῷ Ϛʹ : τὸ ζʹ ” ἐν τελεταῖς ἁγίαις ἀναδείκνυται “ δακτυλικὸν ὅμοιον τῷ ζʹ : τὸ ηʹ ” | ||
| ] ἤγουν ὁ διδάσκαλος . τελεταῖς ] ἑορταῖς τῶν μυστηρίων ἀναδείκνυται ] ἀναφαίνεται . , ἀποφαίνεται . δωρήματα ] ἀναθήματα |
| γὰρ πρὸ μὲν τῆς τελευτῆς τοῖς νοσοῦσιν ὑγίειαν ἐπηγγέλλετο , ἀποθανόντων δὲ χρησμὸς ἄλλος ἕτοιμος ἦν παλινῳδῶν : Μηκέτι δίζησθαι | ||
| ἔστιν ὑμῖν χαίρειν . θαρσεῖτε , ψυχαὶ τῶν δικαίων τῶν ἀποθανόντων , τῶν δικαίων καὶ τῶν εὐσεβῶν , καὶ μὴ |
| ἐπεὶ καὶ τοῦτο γένος κατὰ γαῖα κάλυψε , τοὶ μὲν ὑποχθόνιοι μάκαρες θνητοὶ καλέονται , δεύτεροι , ἀλλ ' ἔμπης | ||
| εἱμαρμένη νῦν . . ΤΟΙ ΜΕΝ ΕΠΙΧΘΟΝΙΟΙ ΜΑΚΑΡΕΣ . Μὴ ὑποχθόνιοι εἴπῃς , ὡς ὁ Πρόκλος . Τὸ γὰρ δεύτερον |
| ὑπ ' αὐτῶν πορθούμεθα , τουτέστι , καὶ μὴ πολεμούμενοι πολεμούμεθα . γράφεται καὶ ὑφ ' αὑτῶν , ἤτοι αὐτοὶ | ||
| πολὺς ἄλυς πνεῦμα μέγα καὶ πυκνὸν ἔχων . Οὐ πολεμοῦντες πολεμούμεθα , ἐχθρὸν ἔχοντες τὸν θῆρα λυμαινόμενον τὰ ποίμνια : |
| ὑψοῖ σαθρὸν αὐτῶν τὸ κλέος : οἰκόβιος γὰρ ἡ τῶν ἀδίκων δόξα καὶ εὐκατάακτος . εἴη μή ποτέ μοι τοιοῦτον | ||
| , πῶς ἐστι δίκαιον , ἔργων ὅστις ἀνὴρ ἐκτὸς ἐὼν ἀδίκων , μή τιν ' ὑπερβασίην κατέχων μήθ ' ὅρκον |
| ἔνια τῶν τοιούτων , ὥστε μὴ μόνον αὐτὸ τὸ εἶδος ἀξιοῦσθαι τοῦ αὑτοῦ ὀνόματος εἰς τὸν ἀεὶ χρόνον , ἀλλὰ | ||
| . νόμου δὲ ὄντος τὸν ἀναλώσαντα τὴν πατρώιαν οὐσίαν μὴ ἀξιοῦσθαι ταφῆς ἐν τῆι πατρίδι , φησὶν ὁ Ἀντισθένης , |
| ἡ δὲ κύων θήλεια , τίκτεται Λακωνικὸς κύων , ὥσπερ συγγινομένων κυνὸς καὶ τίγριδος τίκτεται ὁ Ἰνδικὸς κύων . κεφ | ||
| καὶ ἀκριβοῦς ἐξετάσεως , θαυμαζόμενός τε καὶ στεργόμενος ὑπὸ τῶν συγγινομένων ἱερέων καὶ προφητῶν καὶ ἐκδιδασκόμενος ἐπιμελέστατα περὶ ἑκάστου , |
| Ἡρακλέα . καὶ παρ ' ἑτέροις οἶδα πολλοὺς τοὺς μὲν ἡμιθέων , τοὺς δὲ ἡρώων ἀνδριάντας , οἷον Ἀχιλλέως , | ||
| ἀίδιον , καὶ τάσδ ' ἀντιθέῳ ψυχῇ γεννήσαο κούρας δισσὰς ἡμιθέων γραψάμενος σελίδας . ὑμνεῖ δ ' ἡ μὲν νόστον |