| ἢ ζῆν ἀκλεῶς * ἢ εὐκλεᾶ γενόμενον τάχιστα τελευτᾶν , ἀπόθετος αὐτῇ ὁ παῖς ξὺν ταῖς Λυκομήδους θυγατράσιν ἐν Σκύρῳ | ||
| μειράκιον δὲ γενόμενος οὐχ , ὥσπερ οἱ πολλοί φασιν , ἀπόθετος ἐν Σκύρῳ ἐτρέφετο , τοῦτο δὴ τὸ ἐν ταῖς |
| χεῖρας ἢ πόδας οὐκ εἶχεν , ἀλλ ' ὅτι τὰ ὁμόζυγα τούτου οὐκ εἶχεν οἷον ἀσπίδα καὶ κνημῖδας , καὶ | ||
| γενναῖον καὶ μεγαλόψυχον τὸ πολὺ τῇ τύχῃ λειπόμενον προσελέσθαι τὸν ὁμόζυγα καὶ μήτε τὸ σχῆμα διαφυγεῖν οὐκ ὄντος ὁμοτίμου μήτ |
| . ἀνακηρῦξαι ἀγωνιστήν , κηρῦξαί τινα τῶν ἀγωνιστῶν , ἀποκηρῦξαι υἱωνὸν ἢ υἱόν . τὸ μέντοι ὄνομα ὁ ἀποκήρυκτος οὐκ | ||
| ἐπεμνήσθη , Ἀστεροπαῖον δὲ αὐτὸν καλεῖ καὶ Ἀξιοῦ τοῦ ποταμοῦ υἱωνὸν καὶ δεξιὸν ἄμφω τὼ χεῖρε , μέγιστον δὲ Ἀχαιῶν |
| ἐκδικώτατοί τε γίνονται καὶ λεωργότατοι . καὶ τούτου μὲν ὡς νεωτάτου καταφρονοῦσι , τὸν δὲ πατέρα ἐκερτόμουν καὶ τὴν μητέρα | ||
| αὐτῷ πίστιν ἀψευδοῦς ὁμολογίας γενέσθαι τὴν ὡς αὐτὸν ἄφιξιν τοῦ νεωτάτου παιδός , οὗ χάριν καὶ τὸν δεύτερον κατεσχηκέναι ῥύσιόν |
| ἕτερον πολυμοχθότερον πολυπλαγκτότερόν τε θνατῶν . τί γὰρ πέπλοισιν ἄθλιον κρύπτει κάρα ; αἰδόμενος τὸ σὸν ὄμμα καὶ φιλίαν ὁμόφυλον | ||
| θέλεις γνῶναι πῶς ἔπλευσα , γίνωσκε ὅτι θεομανεῖ πότμῳ . κρύπτει δὲ τὴν μοιχείαν καὶ ὑπὸ δαίμονός τινος βίᾳ ἦχθαι |
| ἀπάτησεν . ῥέζων : πράττων . Ξυνός : κοινός . ἀπόπτυστος : ἐκβεβλημένος . στυγερώτατος : μισητότατος . Αἰνός : | ||
| ὦ μάκαρες , ῥέζων κακά : καὶ τετέλεστο ξεῖνος , ἀπόπτυστος θάλαμος , στυγερώτατος ἵπποις , οἷος ἐν ἀνθρώποισιν ἐνυμφεύθη |
| γνήσιος πατὴρ ἐπιτροπεύει καί , εἰ δεῖ τἀληθὲς εἰπεῖν , ἡνιόχου καὶ κυβερνήτου τρόπον ἡνιοχεῖ καὶ πηδαλιουχεῖ τὰ σύμπαντα , | ||
| τίθενται τὸν συμβατήριον λόγον | προτείνοντες , ἵν ' οὗτος ἡνιόχου τρόπον ἐπιστομίζῃ τὴν ἐπὶ πλέον αὐτῶν φοράν . ἔστι |
| εἰ ὡς πρός τι λαμβάνοιτο . γόνον τέ οἱ φέρτατον ἀτίταλλε : ἔτρεφε καὶ τὸν Ἀχιλλέα ἐν τοῖς ἁρμοδίοις καὶ | ||
| [ ] . [ κλεινότατον ] ? ? δ ' ἀτίταλλε θεοφραδέεσσιν [ ] βουλαῖς [ σώφρονος ] ? εὐσεβίης |
| στεφάνων τάν τε ἀριδρέπτων ἀοιδάν : Διόθεν τέ με σὺν ἀγλαΐᾳ ἴδετε πορευθέντες ἀοιδαῖς δεύτερον ἐπὶ τὸν κισσοδαῆ θεόν , | ||
| εἶπεν , ἀντὶ τοῦ θάλλουσιν , καὶ ἐν εὐθυμίᾳ καὶ ἀγλαΐᾳ καὶ χαρᾷ διάγουσι . . ΚΟΥΡΟΤΡΟΦΟΣ . Κουροκτόνος μὲν |
| ἐφράσαθ ' ἵππους : ἧστο γὰρ ἐκτὸς ἀγῶνος ὑπέρτατος ἐν περιωπῇ : τοῖο δ ' ἄνευθεν ἐόντος ὁμοκλητῆρος ἀκούσας ἔγνω | ||
| σκοπιὰ δὲ ἄρα αὕτη ἐπί τινος αἰγιαλοῦ παγεῖσα ἀνέστηκεν ἐν περιωπῇ σφόδρα ἐλευθέρᾳ : καὶ αὐτῆς τὸ ποίημα περιηγήσασθαι ἐμοὶ |
| οἵ τ ' ἄστεος ὀμφαλὸν θυόεντ ' ἐν ταῖς ἱεραῖς Ἀθάναις οἰχνεῖτε πανδαίδαλόν τ ' εὐκλέ ' ἀγοράν : ἰοδέτων | ||
| κοὐ λήξω τοὺς βόσκοντας θεραπεύων . οὐκ ἐν ταῖς ζαθέαις Ἀθάναις εὐκίονες ἦσαν αὐλαὶ θεῶν μόνον οὐδ ' ἀγυιάτιδες θεραπεῖαι |
| ἄρουραι , πάντῃ δ ' ἔργα βοῶν θαλερὰς βέβριθεν ἀλωὰς Μεμνόνιον περὶ νηόν , ὅθ ' Ἀσσύριοι ναετῆρες Μέμνονα κωκύουσι | ||
| . ὑπὲρ δὲ ταύτης ἡ Ἄβυδος , ἐν ᾗ τὸ Μεμνόνιον βασίλειον θαυμαστῶς κατεσκευασμένον ὁλόλιθον τῇ αὐτῇ κατασκευῇ ᾗπερ τὸν |
| ἐθνῶν πρόγονοι , τοῦ τε Ἑβραϊκοῦ καὶ τοῦ τὰ προάστεια κατοικοῦντος , ἀδελφοὶ δύο ἦσαν ὁμοπάτριοι καὶ ὁμομήτριοι , πρὸς | ||
| . * ἐμελέτησε . τοῦ Οἰνομάου τοῦ ἐν τῇ Πίσῃ κατοικοῦντος . ἀρίστην . . Οἰνόμαος , ὁ πατὴρ Ἱπποδαμείας |
| [ ] ἀνήλυσιν : ἠελίου δέ [ αὐγὴ πρῶτον ] ἔλαμψε [ ] βοώπιδος οἷα σελήνης , [ ! ! | ||
| γὰρ κατέλιπεν αὐτὸν τὸ κάλλος οὐδὲ φοβούμενον , ἀλλ ' ἔλαμψε μὲν ὑπὸ τοῦ δέους ἡ παρειά , τὸ βλέμμα |
| ' ἄρ ' Ἀτρείδῃ Θέτις ὤπασε καγχαλόωντι ἀργύρεον θώρηκα θεηγενέος Πολυδώρου : δῶκε δ ' ἄρα Σθενέλῳ βριαρὴν κόρυν Ἀστεροπαίου | ||
| : μία τῶν δούλων αὐτῆς ἔρχεται φέρουσα τὸ σῶμα τοῦ Πολυδώρου . ἦν γὰρ πεμφθεῖσα ὑπὸ τῆς Ἑκάβης ἐπὶ τῷ |
| Ἀρκεσίλαον κοινὴν ἔχουσι τὴν χάριν οἱ πρόγονοι . τὸν ἐν ἀοιδᾷ νέων πρέπει : πρέπει τὸν Ἀπόλλωνα εὐχαριστεῖσθαι ὑπ ' | ||
| Τ ' Ἀρκε - σίλᾳ ] Τῷ . Τὸν ἐν ἀοιδᾷ νέων πρέπει χρυσάορα Φοῖβον ἀπύειν ] * Ὀφείλει , |
| χρηστὸν , πένητα δὲ ἄλλως : ὃς μετά τινος αὐτῷ θεράποντος ἐλθὼν εἰς Ἀπόλλω ἐρωτᾷ περὶ τοῦ ἰδίου παιδὸς , | ||
| Καὶ πρόκατε δὴ κατ ' ὁδὸν πυνθάνομαι τὸν πάντα λόγον θεράποντος ὃς ἐμὲ προπέμπων ἔξω πόλιος ἐνεχείρισε τὸ βρέφος , |
| τὴν Ἀρκαδίαν τὴν εὐάνορα : κεῖνος , ὦ παῖ τοῦ Σωστράτου , καὶ τὰ λοιπά . * ὁ Ἑρμῆς . | ||
| ταῦτ ' ἐστίν : Δείναρχος ὁ ῥήτωρ υἱὸς μὲν ἦν Σωστράτου , Κορίνθιος δὲ τὸ γένος , ἀφικόμενος δὲ εἰς |
| γενόμενον , εἰκὸς δὲ καὶ σὲ παρεῖναι καιομένου τότε τοῦ γέροντος . Οὐδὲ ἀνῆλθον , ὦ πάτερ , εἰς Ὀλυμπίαν | ||
| ὃ δ ' Ἄβαντα μετῴχετο καὶ Πολύειδον υἱέας Εὐρυδάμαντος ὀνειροπόλοιο γέροντος : τοῖς οὐκ ἐρχομένοις ὃ γέρων ἐκρίνατ ' ὀνείρους |
| τὸ εἰς αὐτὸν ἐπίγραμμα : Φαιστίδος ἦν μητρὸς καὶ Νικομάχου γενετῆρος τῶν Ἀσκληπιαδῶν δῖος Ἀριστοτέλης . γέγονε δὲ αὐτῶν οὐ | ||
| τέχνης . σὺν τῇ ἔβη Διὸς υἱὸς ἑοῦ [ ] γενετῆρος ἐφετμήν πᾶσαν ἵνα κρήνειεν , ὁ δ ' ἥμενος |
| εἴρηται ἡ νῆσος , ἣν κατῴκει Γηρυονεύς , ἔχων κύνα Ὄρθον , ἀδελφὸν Κερβέρου , ὃν Ἡρακλῆς ἀπέκτεινεν : οἱ | ||
| ἡ ἐν ἡμῖν οὖσα , , ἐγέννησε πρῶτον μὲν τὸν Ὄρθον , ἤγουν αὐτὴν τὴν κίνησιν τὴν εἰς τὰ πάθη |
| λέγουσιν ἀδελφὴν ἀποθανοῦσαν ἔτι παρθένον . τοῦτο μὲν οὖν τοῦ Ὑακίνθου τὸ ἄγαλμα ἔχον ἐστὶν ἤδη γένεια , Νικίας δὲ | ||
| τὸ εἰκός ἐς τὰ Ὑακίνθια : εἰς τὴν ἑορτὴν τοῦ Ὑακίνθου . μηδετέρους : Ἀθηναίους καὶ Βοιωτούς . κοινῇ νέμειν |
| : αἰσχρὸς δ ' ἐστὶ νέκυς κατακείμενος ἐν κονίηισι νῶτον ὄπισθ ' αἰχμῆι δουρὸς ἐληλάμενος . ἀλλά τις εὖ διαβὰς | ||
| ἐπὶ χθονός . ἰδού . τί δῆτα τὸν κρατῆρ ' ὄπισθ ' ἐμοῦ τίθης ; ὡς μὴ παριών τις καταβάληι |
| . Καί φασι τοῦτο εὑρῆσθαι ὑπὸ Κτησιβίου κουρέως , ἐνταῦθα οἰκοῦντος ἐν τῇ Ἀσπενδίᾳ , ἐπὶ τοῦ δευτέρου Εὐεργέτου : | ||
| διαφέρεσθαι πόρρω μὲν οὐρανοῦ , πόρρω δὲ τοῦ τὸν οὐρανὸν οἰκοῦντος χοροῦ . οὕτως ἔτρεχες δρόμον ὑπὸ θεῶν ἐπαινούμενον καὶ |
| στρατοῦ πέμπει , καὶ τειχήρεις ποιήσας ἐδῄου τὴν γῆν . καθημένου δ ' αὐτοῦ περὶ τοὺς χώρους τούτους οἱ πρὸς | ||
| μὲν οὖν ἐκ τούτων προσερεῖ τις εὐδαίμονας ἔνδον τε σοῦ καθημένου καὶ βουλὰς βουλεύοντος σωτηρίους κἀν τῷ πεδίῳ τὰ πολέμια |
| θοῶς περιμήκεϊ ἵππῳ δησάμενοι καθύπερθεν , ἐπεί ῥά οἱ ἐσθλὸς Ἐπειὸς ποσσὶν ὑπὸ βριαροῖσιν ἐύτροχα δούρατ ' ἔθηκεν , ὄφρά | ||
| , ὥστε τὸ μέσον τέλος εἶναι . τὸν πέλεκυν τοῦτον Ἐπειὸς ἀνατίθησι τῇ Ἀθηνᾷ , ᾧ κατεσκεύασε τὸν δούρειον ἵππον |
| ' ἀσφοδελὸν λειμῶνα , γηθοσύνη , ὅ οἱ υἱὸν ἔφην ἀριδείκετον εἶναι . αἱ δ ' ἄλλαι ψυχαὶ νεκύων κατατεθνηώτων | ||
| ὅτε περ Δανάης καλλισφύρου Ἀκρισιώνης , ἣ τέκε Περσῆα πάντων ἀριδείκετον ἀνδρῶν : οὐδ ' ὅτε Φοίνικος κούρης τηλεκλειτοῖο , |
| χθονὸς ] γῆς . . ἔδοξε ] ἐφάνη καλόν . φίλαις κατασκαφαῖς ] ἐντίμοις καὶ πρεπούσαις καὶ ἀποδέκτοις ἐκείνῳ . | ||
| ' οὔτι ] [ ῥῆμ ' ] ἔχεις εἰπεῖν [ φίλαις ; [ ] δέδοικα θανάτωι παιδὸς οἷα πείσομαι . |
| ῥάχεις κάρφη ] ἀγριόμηλα οὔρεσιν ] ἐν οὔρεσιν ἐνθρεφθέντα ] τραφέντα πόροις ] δίδου ἀπὸ σίνεα : τὰ δέρματα ἢ | ||
| φροντίζεσθαι : προσήκει δὲ καὶ ἐν ταῖς ἑπταπύλοις Θήβαις τὸν τραφέντα τῇ τε Θήβῃ καὶ τῇ Αἰγίνῃ τὸν ὕμνον τὸν |
| . τίς οὖν ἐν οἴκοις παῖς ἐγένετο σῶι πόσει ; Πενθεύς , ἐμῆι τε καὶ πατρὸς κοινωνίαι . τίνος πρόσωπον | ||
| : Ἐγώ τοι , μῆτερ , εἰμί , παῖς σέθεν Πενθεύς , ὃν ἔτεκες ἐν δόμοις Ἐχίονος : οἴκτιρε δ |
| ταχύβουλον ἀστασίην , μίσει δ ' ἐρατῆς καὶ ἀκηράτου εὐνῆς κουρίδιόν τε λέχος προλιπεῖν πόσιός τε λαθέσθαι τεύξει ὁμοφροσύνην : | ||
| ταχύβουλον ἀστασίην , μίσει δ ' ἐρατῆς καὶ ἀκηράτου εὐνῆς κουρίδιόν τε λέχος προλιπεῖν πόσιός τε λαθέσθαι τεύξει ὁμοφροσύνην : |
| , Διοκλῆς τε ὁ πρεσβύτηςοἶσθα ὃν λέγω , τὸν ἐριστικόνκαὶ Βαγώας ὁ εὐνοῦχος εἶναι δοκῶν . τὰ μὲν οὖν τῶν | ||
| Σαλαμίνιος . ἦν δὲ δὴ καὶ Πέρσης αὐτῷ τριήραρχος , Βαγώας ὁ Φαρνούχεος . τῆς δὲ αὐτοῦ Ἀλεξάνδρου νεὼς κυβερνήτης |
| , ἱεροφάντα μυστηρίων Ἔρως , οὐ κακὸν νήπιον ὁποῖον ζωγράφων παίζουσι χεῖρες , ἀλλ ' ὃν ἡ πρωτοσπόρος ἐγέννησεν ἀρχὴ | ||
| εἰαριναί : ἤγουν τὸ ἔαρ ἐνεψιήματα δὲ τὰ παίγνια : παίζουσι γὰρ αἱ κόραι καὶ τέρπονται τοῖς μήλοις ἐνεψιήματα ] |
| οὗτος , εἰ τοῦτο ἀληθές ἐστι , ἰδοὺ Ῥόδος καὶ πήδημα . „ ὁ μῦθος δηλοῖ , ὅτι , ἐὰν | ||
| τὸν [ ] ὅλον ἄνθρωπον % καὶ τὸ [ ] πήδημα τῆς καρδίας [ | κεινεῖ ] [ ὅσα τῶν |
| , ” εἴτε ἄνθρωπός εἰμι εἴτε καὶ ἄλλο τι θηρίον Τυφῶνος πολυπλοκώτερον . “ Δημόκριτος δὲ ὁ τῇ Διὸς φωνῇ | ||
| χωρὶς δηλονότι τοῦ Ποσειδῶν Ποσειδῶνος καὶ ταῶν ταῶνος καὶ Τυφῶν Τυφῶνος : ταῦτα γὰρ οὐ κλίνονται διὰ τοῦ ντ , |
| λεγομένων στρουθοκαμήλων ὁλοσχερῶς ἐμφόρησον αὐτόν τόν ] τοῦτον πολυπλέκτοισι ] πολυπλόκοις πιέξας ] Δωρικῶς πιέξας ] πιέσας , δεσμώσας νέκταρι | ||
| δράκοντά θ ' , ὃς πάγχρυσον ἀμπέχων δέρος σπείραις ἔσωιζε πολυπλόκοις ἄυπνος ὤν , κτείνας ' ἀνέσχον σοι φάος σωτήριον |
| πάρος κατέθηκε ποδοῖιν πατρὸς ἑοῦ θανάτῳ κεκαρωμένα δεινὰ πέλωρα . Ἀλκμήνα μὲν ἔπειτα ποτὶ σφέτερον βάλε κόλπον ξηρὸν ὑπαὶ δείους | ||
| ἔσχατον ὄρθρον ἄειδον , Τειρεσίαν τόκα μάντιν ἀλαθέα πάντα λέγοντα Ἀλκμήνα καλέσασα χρέος κατέλεξε νεοχμόν , καί νιν ὑποκρίνεσθαι ὅπως |
| οἵ τ ' ἄστεος ὀμφαλὸν θυόεντα ἐν ταῖς ἱεραῖς Ἀθάναις οἰχνεῖτε . ἐνταῦθα τῷ τε ὀμφαλὸν εἰς τὸ ν λήγοντι | ||
| οἵ τ ' ἄστεος ὀμφαλὸν θυόεντα ἐν ταῖς ἱεραῖς Ἀθάναις οἰχνεῖτε πανδαίδαλόν τ ' εὐκλέ ' ἀγοράν , ἰοδέτων λαχεῖν |
| , ὡς καὶ Ἑλλάνικος μαρτυρεῖ . Ἰνοῦς δὲ καὶ Ἀθάμαντος Λέαρχος καὶ Μελικέρτης . , : Τούτους δὲ Ἡρόδωρός φησιν | ||
| Ἕλλην κατὰ Πακτύην φησὶν Ἑλλάνικος . Ἰνοῦς δὲ καὶ Ἀθάμαντος Λέαρχος καὶ Μελικέρτης . τόν ῥα χρύσειον : λέγεται γὰρ |
| σε ἀπὸ τῆς ἀδικίας , καὶ γενέσθαι αὐτῷ υἱὸν καὶ θεράποντα καὶ λειτουργὸν τοῦ προσώπου αὐτοῦ . Φῶς γνώσεως φωτεινὸν | ||
| ἐϋστεφάνου . * κρύπτω τὸν θεὸν ἄνδρα Λίνον , Μουσῶν θεράποντα τὸν πολυθρήνητον Λίνον Αἴλινον ἥδε πατρῴα Φοιβείοις βέλεσιν γῆ |
| αὐτὸν ἐποίησεν , οὐ γὰρ αὐτὴ ἔλουσεν , νάρκησε Θ οἰδάνει Ι λελάχωσι Χ . . Θ . ἀρχὸν Ἁλιζώνων | ||
| Ἴδᾳ ἐχθρῷ ὄντι Ἀπόλλωνι . ζωρόν : τὸ ἄκρατον . οἰδάνει : ἐπαίρει , μετεωρίζει , θρασύνει : ἡ δὲ |
| καὶ σύνεσιν ἐπιδεδειγμένου , δολοφονηθέντος δὲ ἀδίκως , τοῦ δὲ Ναυπλίου τοσοῦτον ἀπεργασαμένου φθόρον ἀνθρώπων περὶ τὸν Καφηρέα . ἡ | ||
| πυλωρὸς ἐφειστήκει Τίμων ὁ Ἀθηναῖος . παρελθόντες δὲ ὅμως τοῦ Ναυπλίου καθηγουμένου ἑωρῶμεν κολαζομένους πολλοὺς μὲν βασιλέας , πολλοὺς δὲ |
| Λητὼ κυσαμένη καὶ τοῦτον ἀνήγαγεν : αὐτὰρ Ἀπόλλων οὐκ ἐδάη Ζεφύρῳ ζηλήμονι παῖδα φυλάσσων . γαῖα δὲ δακρύσαντι χαριζομένη βασιλῆι | ||
| ἀλλὰ θοοῖο θεσπέσιον γένος ἔσκεν Ἀρίονος ὃν τέκεν ἵππων Ἅρπυια Ζεφύρῳ πολυηχέι φέρτατον ἄλλων πολλόν , ἐπεὶ ταχέεσσιν ἐριδμαίνεσκε πόδεσσι |
| ἁβρότητος γέμων , ἱμέρῳ ῥεόμενος , οἷον αὐτὸν Εὐριπίδης ἐν Βάκχαις εἰδοποιήσας ἐξέφηνε , κισσὸς δ ' αὐτὸν ἔστεφε περιθέων | ||
| γῆρυς . ὅτι δὲ καὶ Διόνυσος μάντις , καὶ ἐν Βάκχαις φησὶ [ ] μάντις δ ' ὁ δαίμων ὅδε |
| ἀφικέσθαι θέλεις ; Τὴν οἰκίαν ἐκτελέσαι μοι πρότερον ἐπίτρεψον : ἡμιτελὴς γὰρ ὁ δόμος καταλέλειπται . Ληρεῖς : ἀλλὰ ἔμβαινε | ||
| γὰρ πόλεις ἂν ἦσαν μὴ ὄντων οἴκων , οἶκός τε ἡμιτελὴς μὲν τῷ ὄντι ὁ τοῦ ἀγάμου , τέλειος δὲ |
| ταύτης ἐν τῇ πόλει τυχεῖν : Αἰσχρὸν μέντοι , ὦ νεανία , τὸν βουλόμενον ἐν τῇ πόλει στρατηγεῖν , ἐξὸν | ||
| νοῦν ὑπάρχει ; Ἐγὼ τοίνυν καὶ αὐτός , ὦ χρηστὲ νεανία , ἐν πολὺ τοῦδε ἀφανεστέρῳ χωρίῳ τοὺς ῥητορικοὺς λόγους |
| „ λαμβάνονται δέ τινες καὶ ἀκμῆς τοῦ ἀνδρὸς ἐπὶ τοῦ παραιτουμένου τὸν τειχισμὸν τῆς Λακεδαίμονος , εἴρηται δὲ ὧδε : | ||
| μακάριος Γρηγόριος κατηγορεῖ αὐτοῦ ὡς λαιμάργου καὶ ὀψοφάγου καὶ μηδὲν παραιτουμένου ἐσθίειν ὡς φιλοσόφου . Διογένης Κυνικὸς ἦν φιλόσοφος . |
| Κιμμερίου Ὠκεανοῦ καὶ πυγούσιον βόθρον ὀρύξαντες καὶ σφάξαντες κριὸν καὶ ὄιν θήλειαν ἐξέχεον εἰς τὸν βόθρον τὸ αἷμα καὶ ἔθυσαν | ||
| Ἀθηνᾶι θύηι βοῦν , ἀναγκαῖόν ἐστι καὶ τῆι Πανδρόσωι θύειν ὄιν , καὶ ἐκαλεῖτο τὸ θῦμα ἐπίβοιον . ὁμοίως καὶ |
| καὶ μάλα πεινῶσι συμμάχων : ὥστε μόνον οὐκ ἐν ταῖς ἀγκάλαις περιεφέρομεν αὐτοὺς ἀγαπῶντες . μετὰ δὲ τοῦτο ἐπεὶ ἑάλω | ||
| ' ἠδὲ μέγας Ὠκεανός , ὃς πέριξ [ γᾶν ὑγραῖς ἀγκάλαις ] ἀμπέχει . Τότε λιπὼν Κυνθίαν νῆσον ἐπέβα [ |
| τοῦ οἱ πολλοί . . . . Σόλωνος εἰκόνα ] ἀνετέθη ἡ Σόλωνος εἰκὼν οὐκ ἐπὶ τῷ ἐν κόσμῳ λέγειν | ||
| δρόμον , τὸ τούτου δὲ σῶον ἔμεινε : διὸ καὶ ἀνετέθη τῷ Ἀπόλλωνι . Ἀλλὰ κρέμαται ] * Οὕτω μοι |
| γέλωτος αἰτίην , μαθὼν δ ' εὖ οἶδ ' ὅτι κρέσσονα τῆς πρεσβείης ἀντιφορτισάμενος ἀποίσεις θεραπείην τὸν ἐμὸν γέλωτα τῇ | ||
| μναμονόοι . Μοῦσαι οὐκ ἄναλκις , ὡς τόσον ἀγῶνα δῦναι κρέσσονα ] ? [ ! ] ! [ σοφὸν ] |
| πάλιν συνάπτειν . β , . καὶ ὅτι ἀντὶ τοῦ Θέμιστι . . ἡ διπλῆ ὅτι Ὄλυμπος ὄρος : διὸ | ||
| πάλιν ἐλλείπει , ἡ δ ' ἄλλους μὲν ἔασε , Θέμιστι δὲ καλλιπαρῄῳ δέκτο δέπας : ἐμπεριεκτικὸν γάρ ἐστιν ἁπάντων |
| τῷ Θεοκρίτῳ . ἐκεῖνος γάρ φησι : καὶ νυκτὶ νεώτερον Ἰφικλῆα . κροκωτόν : ἤτοι ἀπὸ τῆς χρόας κροκοειδὲς , | ||
| βίην Ἡρακληείην : τὸν μὲν ὑποδμηθεῖσα κελαινεφέϊ Κρονίωνι , αὐτὰρ Ἰφικλῆα δορυσσόωι Ἀμφιτρύωνι , κεκριμένην γενεήν : τὸν μὲν βροτῶι |
| φωνήν . γενάρχην : τὸν τοῦ γένους ἀρχηγὸν Ἀδάμ . γεραίρων : δοξάζων . διαρτίας : διαπλάσεως . δορύκλυτον : | ||
| , μελισσορύτων ἀπὸ νασμῶν λοιβαῖς συμπροχέων , καὶ ἐμοῖς ὕμνοισι γεραίρων . Αὐτὸς δ ' Αἰσονίδης προυθήκατο πᾶσιν ἄεθλον , |
| μέγα κῦδος Ἀχαιῶν ἄγρει σῶν ὀχέων ἐπιβήσεο , πὰρ δὲ Μαχάων βαινέτω , ἐς νῆας δὲ τάχιστ ' ἔχε μώνυχας | ||
| ” . πολλοὶ δὲ παῖδες τοῦ Ἀσκληπιοῦ : Ποδαλείριος , Μαχάων , Ἰασώ , Πανάκεια , Ὑγεία . ἀναπέπλασται δὲ |
| Καὶ ἔλαβε ⌉ σάκκον καὶ περιεζώσατο τὴν ὀσφὺν αὐτῆς καὶ ἀπεβάλετο τὸ ἐμπλόκιον τῆς κεφαλῆς αὐτῆς καὶ κατεπάσατο τέφραν [ | ||
| καλλίπαις καὶ ὑπὸ πολλῶν φιληθείς , ἐν γήρᾳ τὸ πᾶν ἀπεβάλετο , τῆς πόλεώς τε ἀνδραποδισθείσης αὐτῷ αὐτοῦ τε ἀπολωλότος |
| θοῶς ἐρικυδὲς ὄνειαρ . εἰ δ ' ἄρα Τοξευτῆρος ἐλαφροῦ φαίδιμον ἄστρον Τιτηνὶς φαιδρῇσιν ἐπαυγάζοι ἀμαρυγαῖς , γαῖαν ἐς ἀλλοδαπὴν | ||
| τίσεται , ὅς τις ἐκείνου ἐνθάδ ' ἀτιμάζει ἄλοχον καὶ φαίδιμον υἱόν . † ) ὑποπτεύονται οἱ τρεῖς ὡς ἀσύμφωνοι |
| ἐστρατεύσατο γοῦν εἰς Ἀμφίπολιν : καὶ Ξενοφῶντα ἀφ ' ἵππου πεσόντα ἐν τῇ κατὰ Δήλιον μάχῃ διέσωσεν ὑπολαβών . ὅτε | ||
| πλανηθεὶς οὖν ὁ κόραξ ἤνοιξεν τὸ στόμα καὶ τὸν τυρὸν πεσόντα ἀλώπηξ ἁρπάσασα κατέφαγεν . οὕτως οἱ πολλοί , ὅ |
| φέροντας , τήνδε μὴ φεύγειν χθόνα , ] λεπτόν τε πέπλον καὶ πλόκον χρυσήλατον : κἄνπερ λαβοῦσα κόσμον ἀμφιθῆι χροΐ | ||
| καὶ τὰ φάρη ὡς διαφέροντα , εἰ καὶ ἀλλαχοῦ τὸν πέπλον οὕτως προσηγόρευσεν , ε , . . : ὅτι |
| ἀμφιβόητον ἐπίγνοον εἰκόνα πῆξαι ἀτρεκέως ποθέω πολυήρατον εἶδος ὑφαίνειν , χάρματι λαμπετόοντ ' ἀμαρύγματα οἷα Σελήνη . ἀκλινέως ἐνίκησας [ | ||
| ? ? εἰκόνα πῆξαι ἀτρεκέως ? ἐθέλω πολυήρατον εἶδος ὑφαίνειν χάρματι λαμπετόοντ ' ἀμαρύγματα [ ] [ ] οἷα Σελήνη |
| ἀλλ ' ὀλίγου καὶ εἰ ἄνθρωπός ἐστιν ἤ τι ἄλλο θρέμμα : τί δή ποτ ' ἐστὶν ἄνθρωπος καὶ τί | ||
| αἱ τῶν ἀγρῶν χάριτες , ἐπέπραντο δὲ περιστεραί , δεινὸν θρέμμα καταδουλώσασθαι νέον , ἅμιλλαι δὲ ἵππων καὶ τὰ τῆς |
| ἔχῃ βίον , ἢ χῆνα πλατυγίζοντα καὶ κεχηνότα , ἢ στρουθόν , ἢ πίθηκον , ἐπίβουλον κακόν . κακὸς κακῶς | ||
| ποιῆσαι . σοῦ σοῦ : ἀποσοβοῦσι τὸν γέροντα ὡς ⌈ στρουθόν [ στρουθίον ] ⌈ † σοῦ † , ὡς |
| ἐναρμόζων ὅ τι δὴ θνητοῖσι κάλλιστόν τε καὶ ἔχθιστον : ποθέω γὰρ ἀκοῦσαι . ὁ δέ φησι : Ἡσίοδ ' | ||
| ] λον Ἑρμιόναν τε ? [ [ ] ! ων ποθέω νύκτ ? [ [ αἰγλοπόδαν ] ? [ [ |
| πρόσθεν ἔσεσθαι . Καὶ ἐγώ , ἔφη ὁ Ἰσχόμαχος , ἀγασθεὶς αὐτῆς τὴν ἀπόκρισιν εἶπον : Ἆρά γε , ὦ | ||
| βασιλεὺς τοίνυν , ἐπεὶ πολλὰ παρακαλέσας τοῦτον οὐκ ἔπειθεν , ἀγασθεὶς τὸ τούτου στερρὸν τοῦ φρονήματος τὰς δυνάμεις παραδιδόναι τῷ |
| ' Εὐριπίδῃ ἐν Ὀρέστῃ : ἣ πόσιν † ἀπείρονι περιβαλοῦσα ὑφάσματι , . , . , + . Ἀπερωεύς : | ||
| ἐν Λεύκτροις : τότε μὲν γὰρ τοῦ ἱεροῦ τὰς θύρας ὑφάσματι ἀράχναι λευκῷ , κατὰ δὲ τὴν Ἀλεξάνδρου καὶ Μακεδόνων |
| ἐστι δίκαιον αὐτῶν τὸν νοῦν ἐποίησεν ὁ Ζεύς . ἀπὸ Λυγκέως δὲ οἱ περὶ Περσέα . ὁ δ ' ὄλβῳ | ||
| μέλλον πολλάκις ἐμαντεύσατο . τοῦτο μὲν οὖν οὐδ ' οἱ Λυγκέως ἠδυνήθησαν εὑρεῖν ὀφθαλμοί . τίς δ ' ἂν καὶ |
| Δαίδαλον . Ἐλθὼν δὲ εἰς Κώκαλον , παρ ' ᾧ Δαίδαλος ἐκρύπτετο , δείκνυσι τὸν κοχλίαν . Ὁ δὲ λαβὼν | ||
| πέμπει πλοῖα διώξοντα . ὡς ᾔσθοντο δὲ Ἴκαρός τε καὶ Δαίδαλος διωκόμενοι , ἀνέμου λάβρου καὶ σφοδροῦ ὄντος , πετόμενοι |
| – ] οὐριοστάτης [ ] ! ατ ? ' : εὔκερως δὲ ? βοῦς ? [ ] πρόσθιον γόνυ ? | ||
| διὰ τοῦ Ω μεγάλου γράφονται οἷον μονόκερως , ὑψίκερως , εὔκερως : ὁμοίως καὶ τὰ ἐν τῷ μέσῳ ἔχοντα τὸ |
| δυστυχίαν ἐλεήσας : περιπαθεῖς ἄγαν αἱ Φοίνισσαι τῇ τραγῳδίᾳ . ἀπώλετο γὰρ ὁ Κρέοντος υἱὸς ἀπὸ τοῦ τείχους ὑπὲρ τῆς | ||
| ὄναρ ] ἐν Ἰσθμῷ γινόμενος τὸν ἴδιον υἱὸν ζητεῖν . ἀπώλετο ὁ υἱὸς αὐτοῦ διὰ τὸν μῦθον τὸν Μελικέρτειον . |
| θρασύ , καὶ ἡ μορφὴ τούτοις ἔοικεν : ἄρκος δὲ ὠμόφρων , δολία , σκαιά . καὶ τοῖς ἄλλοις δὲ | ||
| ἀπειρεσίων πόνων . Τοῖά μοι πάννυχα καὶ φαέθοντ ' ἀνεστέναζες ὠμόφρων ἐχθοδόπ ' Ἀτρείδαις οὐλίῳ σὺν πάθει . Μέγας ἄρ |
| μιᾶι βολῆι δισσὰ τὰ τραύματα ἀπεργάζεσθαι . καὶ Αἰσχύλος ἐν Νηρεΐσι : κάμακος δ ' εἶσιν ˈ γλώσσημα διπλοῦν , | ||
| βολῇ ὥστε δισσὰ τὰ τραύματα ἀπεργάζεσθαι . καὶ Αἰσχύλος ἐν Νηρεΐσι : κάμακος εἶσι , κάμακος γλώσσημα διπλάσιον . καὶ |
| ἔφα , κορύναν δωρύττομαι , οὕνεκεν ἐσσί πᾶν ἐπ ' ἀλαθείᾳ πεπλασμένον ἐκ Διὸς ἔρνος . ὥς μοι καὶ τέκτων | ||
| ὕμνων τυχὸν ὑψοῦ παρὰ δαίμοσι κεῖται : σὺν δ ' ἀλαθείᾳ βροτῶν κάλλιστον , εἴπερ [ καὶ θάνῃ τις , |
| ἦν αὐτῷ ὃν ἔφραζε τὰ ἔπη , ὅτι Σαρδανάπαλος ὁ Ἀνακυνδαράξου παῖς Ἀγχίαλον καὶ Ταρσὸν ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ ἐδείματο . | ||
| φησίν : ἐγγεγράφθαι ἐν τῷ τάφῳ αὐτοῦ Ἀσσυρίοις γράμμασιν Σαρδανάπαλος Ἀνακυνδαράξου παῖς Ταρσόν τε καὶ Ἀγχιάλην ἔδειμεν ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ |
| ' ἄρά σφισι θάμβος ἐπήλυθεν , εὖτ ' ἐσίδοντο ἀνέρα λευγαλέῃσιν ἐπιστενάχοντ ' ὀδύνῃσι κεκλιμένον στυφελοῖο κατ ' οὔδεος . | ||
| ' ἀπὸ θυμὸν ὀλέσσας , ὡς ἴδε δυσμενέων ὑπὸ χείρεσι λευγαλέῃσιν αἰθόμενον πτολίεθρον ἀπολλυμένους θ ' ἅμα λαοὺς πανσυδίῃ καὶ |
| λαὸν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων παπταίνων ἥρωα Μαχάονα : τὸν δὲ νόησεν ἑσταότ ' : ἀμφὶ δέ μιν κρατεραὶ στίχες ἀσπιστάων λαῶν | ||
| καὶ μὴν Τάνταλον εἰσεῖδον χαλέπ ' ἄλγε ' ἔχοντα , ἑσταότ ' ἐν λίμνῃ : ἡ δὲ προσέπλαζε γενείῳ . |
| γὰρ δή ποτ ' Ἀριστόδαμον φαῖς ' οὐκ ἀπάλαμνον ἐν Σπάρτᾳ λόγον εἴπην : χρήματ ' ἄνηρ , πένιχρος δ | ||
| ! ! ] καὶ χορῶν στεφαναφόρων [ ἄνακτα . ] Σπάρτᾳ ποτ ' ἐν εὐρυχόρῳ [ ] ξανθαὶ Λακεδαιμονι [ |
| δεύτερον αὖτις ἔτικτεν ἀμήχανον , οὔ τι φατειόν , Κέρβερον ὠμηστήν , Ἀίδεω κύνα χαλκεόφωνον , πεντηκοντακέφαλον , ἀναιδέα τε | ||
| τὸ ἥμισυ δὲ ὄφιν διὰ τὰς τῶν ῥιζῶν ἑλίξεις . ὠμηστήν , ὠμὸν ἐσθιόμενον . οἱ γὰρ τῶν δένδρων καρποὶ |
| ὀμβρίων ὑδάτων τὸ θερινὸν τοῦ λαιλαπώδους ἄμεινόν ἐστι καὶ τὸ βρονταῖον . τὰ δ ' ἀπὸ κρυστάλλων καὶ χιόνος πονηρότατα | ||
| καὶ πήγνυται ἐκ τῆς ψύξεως τὸ ὕδωρ . τὸ δὲ βρονταῖον μέσον : εἰ γὰρ ὅλως ἀνέρχεται εἰς τὰς νεφέλας |
| κραίνεται ἁγεμόνι . Τόν σε χοροῖς μέλψαντα Σοφοκλέα , παῖδα Σοφίλλου , τὸν τραγικῆς Μούσης ἀστέρα Κεκρόπιον , πολλάκις ὃν | ||
| : Σοφοκλῆς τὸ μὲν γένος ἦν Ἀθηναῖος , υἱὸς δὲ Σοφίλλου , ὃς οὔτε ὡς Ἀριστόξενός φησι τέκτων ἢ χαλκεὺς |
| εἴπερ ὀρθῶς λέγει , “ οὔτ ' ἐν λόγῳ ἄνδρα τιθείμην , ” ὃς μὴ πάντα τὰ λεγόμενα καλὰ μετὰ | ||
| βούληται πίνειν μετ ' ἐπιτηδευμάτων ὡντινωνοῦν ἄλλων , οὐκ ἂν τιθείμην ταύτην τὴν ψῆφον , ὡς δεῖ ποτε μέθῃ χρῆσθαι |
| : οὐ γὰρ ταὐτὸν ἁπλῶς χαλκῷ τε εἶναι καὶ δυνάμει ἀνδριάντι : ἦν γὰρ ἂν καὶ τῷ λόγῳ ταὐτόν , | ||
| εἰκόνα τῆς θυγατρὸς ζῷον ὁλοσώματον κατασκευάσαι , καὶ ἔλυτρον τῷ ἀνδριάντι τὸν χρυσοῦν κίονα περιθεῖναι . Ποιῆσαι δέ φησιν ὁ |
| . Ἀλλ ' ἆρα τὸ μὴ ἑτέρου ὃ λέγεται ; Λευκὸν μὲν γὰρ καὶ μέλαν ἄλλου τοῦ λελευκωμένου , καὶ | ||
| τὸ πλέον μέρος τῆς δυνάμεως ἀποβαλόντες κατέφυγον ἐπὶ τὸ καλούμενον Λευκὸν τεῖχος , οἱ δ ' Ἀθηναῖοι ταῖς ἰδίαις ἀνδραγαθίαις |
| ἐυπήκτῳ , αὐτίκα πατρὸς ἑοῖο φίλον μήτρωα κατέκτα ἤδη γηράσκοντα Λικύμνιον , ὄζον Ἄρηος . διὸ καὶ ἔφυγεν . ξυνόν | ||
| , Δηΐονα . . , : Τὸν Ἀλκμήνης νόθον ἀδελφὸν Λικύμνιον ῥοπάλῳ ἐλαίας τύπτων ἀπέκτεινε ἐν τῇ Τίρυνθι παραγενόμενον ἐκ |
| ' ἐν τῷ τεμένει τάφος Νεοπτολέμου κατὰ χρησμὸν γενόμενος , Μαχαιρέως Δελφοῦ ἀνδρὸς ἀνελόντος αὐτόν , ὡς μὲν ὁ μῦθος | ||
| σχεδὸν ἅπαντες οἱ ποιηταὶ συμφωνοῦσι , τελευτῆσαι μὲν αὐτὸν ὑπὸ Μαχαιρέως , ταφῆναι δὲ τὸ μὲν πρῶτον ὑπὸ τὸν οὐδὸν |
| , Εὐμενίδων γενέτειρα , ὑποχθονίων βασίλεια , ἣν Ζεὺς ἀρρήτοισι γοναῖς τεκνώσατο κούρην , μῆτερ ἐριβρεμέτου πολυμόρφου Εὐβουλῆος , Ὡρῶν | ||
| καὶ φρύγετρον , τὸ μὲν φρύγετρον Πολυζήλου εἰρηκότος ἐν Διονύσου γοναῖς , οὗπερ αἱ χύτραι κρέμανται καὶ τὸ φρύγετρόν γε |
| ἐτέων ὢν πέντ ' ἐπὶ πεντήκοντα . κλυτομήτης Φλεγύα ] κούρα περιώνυμε μᾶτερ ἀλεξιπόνοιο [ ] [ ] θεοῦ ﹙ | ||
| τοῖσιν ἂν δαίμων θέλῃ . Ταῦτ ' οὐκ ἐπιλεξαμένα Θεστίου κούρα δαΐφρων μάτηρ κακόποτμος ἐμοὶ βούλευσεν ὄλεθρον ἀτάρβακτος γυνά , |
| , Μηλίνης Λαομέδων , Κλυτίππης Εὐρύκαπυς , Εὐρύπυλος Εὐβώτης , Ἀγλαΐης Ἀντιάδης , Ὀνήσιππος Χρυσηίδος , Ὀρείης Λαομένης , Τέλης | ||
| ” ἔστι δὲ καὶ Ἀγλαΐη κύριον ὄνομα : “ Νηρεὺς Ἀγλαΐης υἱὸς Χαροποῖο ἄνακτος . ” ἀγορεύειν κυρίως μὲν ἐν |
| κάρβωναϲ πολλοὺϲ ἐπιθεὶϲ καὶ ϲκεπάϲαϲ αὐτοῖϲ πάντοθεν τὸ ξεϲτίον , ἄναψον πῦρ καὶ ῥίπιζε . ἀναφθέντοϲ δὲ τοῦ πυρόϲ , | ||
| δὲ ἄλλο εἰς ἀγγεῖον ἀπόθου . ἄλλο . λύσις . ἄναψον τὸ ξυλάριον καὶ παύεται . ἄλλο . ὀξύσχοινος ἐντεθεῖσα |
| μεγαλόφωνον τέλλεται : γίνεται ἄναλκιν : ἀδύνατον ἄμοιρος : ἀμέτοχος ἀγάλλων : καλλωπίζων λαγέτας : ἡγεμόνας μεμαότας : προθύμους ἀμφίπολα | ||
| γὰρ καὶ ἔλαβε τὴν Ἱπποδάμειαν πρὸς γάμον . τὸν μὲν ἀγάλλων θεός : τοῦτον μὲν οὖν , φησι , τὸν |
| τοὺς νυμφίους ἐν γάμοις ἐγκώμια ἔγραφον , οἷος ἦν ὁ Ἀγαμήστωρ ὁ Φαρσάλιος καὶ ἕτεροι καὶ Ἡσίοδος αὐτὸς γράψας ἐπιθαλάμιον | ||
| τοῦ δὲ Τύφων , τοῦ δὲ Λάϊος , τοῦ δὲ Ἀγαμήστωρ , τοῦ δὲ Τίσανδρος , ἐφ ' οὗ ἄρχοντος |
| καὶ ἀλώπηξ κοινωνίαν συνθέμενοι πρὸς ἀλλήλους ἐξῆλθον ἐπὶ ἄγραν . λέοντος δὲ αὐτοῖς περιτυχόντος ἡ ἀλώπηξ ὁρῶσα τὸν ἐπηρτημένον κίνδυνον | ||
| πρὸς οἴκους κλιμάκων προσαμβάσεις , ὡς πασσαλεύσηι κρᾶτα τριγλύφοις τόδε λέοντος ὃν πάρειμι θηράσας ' ἐγώ . ἕπεσθέ μοι φέροντες |
| χειρίζων πρὸς τὸ τῶν χειρῶν ἀπαραπόδιστον συμπεριλαμβάνων τὸ τοῦ ἱματίου περικεχυμένον ἐπετίθει τῇ κεφαλῇ . περὶ δὲ τῶν συγγραμμάτων αὐτοῦ | ||
| μικρὸν οὐδ ' εὐκαταγώνιστον ἔργον , τὸν πρεσβύτην δὲ αὐτῷ περικεχυμένον καὶ τὸ αἷμα ἀμφοῖν ἀνακεκραμένον , τὴν ἐλευθέριον ἐκείνην |
| ἔλεγον : καὶ τῇ ὑστεραίῃ τὰ αὐτά . Τρίτῃ δὲ ἔτεκε θυγατέρα , καὶ τἄλλα πάντα κατὰ λόγον ἦλθεν . | ||
| ' ἐν θρήνοισιν ἀναβοάσω γέροντι πατέρι Ταντάλωι , ὃς ἔτεκεν ἔτεκε γενέτορας ἐμέθεν , δόμων ἃς κατεῖδον ἄτας : ποτανὸν |
| τοῦ ἀνθρώπου . βρέτας κυρίως τὸ τοῦ ἀνθρώπου εἴδωλον τὸ βροτῷ ὅμοιον , ὡς καὶ δείκελον τὸ ἴκελον τῷ Διί | ||
| ἑαῖς πολυμηχανίῃσι τελοῦντας . Ζηνὸς δ ' ἐν καθύγρῳ ζώῳ βροτῷ ὡρονομοῦντος ἢν Φαίνων ἐφέπηται , ἁλίπλαγκτόν περ ἔθηκαν ἐμπορίῃ |
| ' αἰθερίοιο φυὴν ἔχεν οἰωνοῖο , ἶσα δ ' ἐυξέστοις ὠκύπτερα πάλλεν ἐρετμοῖς . δηρὸν δ ' οὐ μετέπειτα πολύστονον | ||
| τρέφειν τοὺς πατέρας , ἀλλ ' ἅμα τῷ φῦσαι τὰ ὠκύπτερα τοῦτο ἐργάζεται . Ἴδιον δὲ ἄρα τῶν ζῴων καὶ |
| ἂν Ὅμηρος , καὶ παῖδάς τε γονεῦσιν ἀπέδωκεν ἐμέ τε ἐξείλκυσε σαφῶς τῆς ἐγγὺς οὕτω πληγῆς τῇ περὶ τοῖν ποδοῖν | ||
| γὰρ αὐτὸν ἐν τῇ τῶν γάμων ἡδονῇ διάγοντα στρατιώτης ἥκων ἐξείλκυσε τῆς γυναικὸς ἔνδον ἐχομένης , καὶ ἐξῆλθεν ἀλγῶν ἀλγοῦσαν |
| θεησάμενος ἀπήγγελλε τῷ Πολυκράτεϊ . Ὁ δὲ πολλὰ μὲν τῶν μαντίων ἀπαγορευόντων πολλὰ δὲ τῶν φίλων ἐστέλλετο αὐτόσε , πρὸς | ||
| ' ἐτίμασε Λοξίας , Ἰσμήνιον δ ' ὀνύμαξεν , ἀλαθέα μαντίων θῶκον , ὦ παῖδες Ἁρμονίας , ἔνθα καί νυν |
| ἢ μαζαγρέτας αἰδοῖ τραπεζεύς , ἀκρατέα νηδὺν ἔχων , φησὶν Ἀριστίας . ὅτι Ἄλεξις μέμνηται χυδαίων στεφάνων ἤτοι χύδην πεπλεγμένων | ||
| καὶ Δεινόλοχος ὁ ἀνταγωνιστὴς Ἐπιχάρμου καὶ Ἴβυκος ὁ Ῥηγῖνος καὶ Ἀριστίας καὶ Ἀπολλοφάνης ποιηταὶ κωμῳδίας ᾄδουσιν αὐτόν . Σοφὸν ἐλέφαντος |
| γυμνὸν ἐπὶ τῶν αὐτῶν λίθων κείμενον μετέχειν τῶν λόγων . ἀπορουμένου δὲ αὐτοῦ , Μάνδανιν ὅσπερ ἦν πρεσβύτατος καὶ σοφώτατος | ||
| ᾧ τε ἅπασαν τὴν γῆν τοῦ δώρου τοῦδε μεταλαβεῖν . ἀπορουμένου οὖν Ἐπιμηθέως πρὸς τὸ ἐπίταγμα τοῦ Διός , ξυννοήσας |
| σωφροσύνῃ , καὶ τούτων ἐπικρατοῦντος τοῦ λόγου κατορθοῦσθαι αὐτήν , νικωμένου δὲ ὑπ ' αὐτῶν , ἀκρασίαν καὶ ἀκολασίαν , | ||
| σκύλακι κυνός , θεωρέειν δὲ καὶ τὴν γυναῖκα ταύτην , νικωμένου δὲ τοῦ σκύλακος ἀδελφεὸν αὐτοῦ ἄλλον σκύλακα ἀπορρήξαντα τὸν |
| Χείρωνι ὁ Ἰάσων , Ἡσίοδός φησιν : Αἴσων , ὃς τέκεθ ' υἱὸν Ἰήσονα , ποιμένα λαῶν , ὃν Χείρων | ||
| γαμηθῆναι . . . Υ : Ἶλος δ ' αὖ τέκεθ ' υἱὸν ἀμύμονα Λαομέδοντα ] ἐξ Εὐρυδίκης τῆς Ἀδράστου |