| χρυσῷ στεφάνῳ στεφανωθῆναι . Καὶ μὴν ἐγὼ ἔτι ποιήσομαι σχολὴν ἀκροάσασθαί σου , νῦν δέ μοι τοσόνδε ἀπόκριναι : πότερον | ||
| καὶ σοὶ πάρεστι νῦν ἐπ ' ἐξουσίας εἰπεῖν καὶ τούτοις ἀκροάσασθαί σου λέγοντος : εἰ δὲ τῶν πολεμίων τὸ ἄστυ |
| ἄρξασθαι , ὅσα ἂν ἐνδέχηται τῶν ὑπ ' ἐκείνης ἡσυχασθέντων ὑπομνήσω : εἰποῦσα γὰρ περὶ ὧν ἐθησαυρίσατο χρωμάτων φωνῶν ἀτμῶν | ||
| ἐστι πενία μάλιστα Ἀθήνησιν , οὐδὲ ἀπολογήσομαι περὶ αὐτῆς , ὑπομνήσω δέ σέ ποτε περὶ Διονυσίου καὶ τῶν μακαρίων αὐτοῦ |
| δὲ μετὰ τὴν κατάλυσιν τῶν Περσῶν ἐπιστολὴν καταπέμψαι φιλάνθρωπον , ὑπισχνούμενον πόλιν τε ποιῆσαι μεγάλην καὶ ἱερὸν ἐπισημότατον καὶ ἀγῶνα | ||
| καὶ πονηρὸν ἀποπνεῖ . τί καὶ Ἀντιφῶντα τὸν Μενεκράτους μνᾶν ὑπισχνούμενον οὐδὲ τοῦτον ἐδέξω ; οὐ καλὸς ἦν καὶ ἀστικὸς |
| , εἰ τὴν οὕτω στεργομένην μὴ συνὼν γηροτροφοίην , ὁπότε ἀκούοιμι φθεγγομένου τοῦ φίλου , δεσμὸς τοῦτο ἦν , ὥστε | ||
| μοι : ὡς ἐγὼ ταῦτ ' ἂν ἥδιόν σου διηγουμένου ἀκούοιμι ἢ εἴ μοι γυμνικὸν ἢ ἱππικὸν ἀγῶνα τὸν κάλλιστον |
| τῇ χειροτονίᾳ ψεύσασθαι περὶ διοσημείας , ἐλπίσαντές τι καὶ Ἀντώνιον συμπράξειν , ὕπατόν τε ὄντα καὶ τῶν σημείων ἱερέα καὶ | ||
| ἐλπίδι βεβαίῳ τὰ πάντα θέμενοι : τὴν γὰρ βουλὴν σφίσι συμπράξειν ἐς πάντα ἐπεποίθεσαν . ὁ δὲ Ἀντώνιος τὰς μὲν |
| σπουδὴ , θανάτων μυρίων ὑπερφρονεῖν ἀναγκάζουσα : σὺ δὲ τούτων συγγνοὺς οὐδενὶ πολέμιον τὸν τῶν νόμων ἀπεκάλεις ἐραστὴν , καὶ | ||
| τῆς βουλῆς τὰ δίκαια πρὸς αὐτὸν ἔλεγεν , ὕστερον δὲ συγγνοὺς ἑαυτῷ κατά τε προγόνων ὄγκον καὶ φίλων πλῆθος καὶ |
| οὖν πρὸ τῆς τυραννίδος τὰ περὶ αὐτῆς μοι διηγησάμενος κακὰ συνεβούλευες , πάντως ἂν ἐπείσθην μὴ τυραννῆσαι , τύραννος δ | ||
| ἐντεῦθεν ταμιεύεσθαι πρὸς τὸ γῆρας . Ὀψὲ ἔμαθον ὅτι μοι συνεβούλευες καλῶς , παιδεύων με ἀποδιδράσκειν τὰς ἑταίρας : λαβεῖν |
| ' ὄντων ὧν ὑπεμνήσθην πέρι , πολλῶν παρόντων ὀλίγ ' ἀπαγγέλλω κακά . αἰαῖ , κακῶν ὕψιστα δὴ κλύω τάδε | ||
| τοιῶνδε καὶ τοιούτων ἀρχόντων ὑπεμνήσθην . παρόντων ] κακῶν . ἀπαγγέλλω ] † μηνύω , λέγω . αἷ αἷ ] |
| . γνώσεσθε δ ' ἐκεῖθεν . οὐκ ἐνῆν ἄνευ τοῦ προσκαλέσασθαι δήπου τοῖς Λοκροῖς δίκην κατὰ τῆς πόλεως τελέσασθαι . | ||
| ἀγαθῶν ἐπὶ τοῦ Διός , εἰ δὲ μή , ἀπειλοῦσι προσκαλέσασθαι ἐπὶ τὸν ἀναδασμόν , ἐπειδὰν τὸ πρῶτον δίκας ὁ |
| Θηβαίων τε τῶν ἄλλων μήτε ἀποκτεῖναι μηδένα μήτε αἱρεῖν φεύγοντα ἀπηγόρευε : Πυθέαν δὲ ἢν ἕλωσιν , ἀνάγειν ἐκέλευσεν ὡς | ||
| ἔφη καὶ Φιλίππῳ . Ἁλόννησον ἐδίδου : ὁ δ ' ἀπηγόρευε μὴ λαμβάνειν , εἰ δίδωσιν , ἀλλὰ μὴ ἀποδίδωσι |
| τὸν Ἀμφιαράου παῖδα , ᾧ ὁ πατὴρ ἀνελεῖν τὴν μητέρα ἐπέσκηψεν , εἰ δὲ μή , ἔσται τὸν πατέρα λυπῶν | ||
| γάρ σε κῆρυξ ἢ γερουσία Φρυγῶν ἐλθοῦς ' ἀμύνειν οὐκ ἐπέσκηψεν πόλει ; ποῖον δὲ δώρων κόσμον οὐκ ἐπέμψαμεν ; |
| ἀπορίας καὶ συνδραμόντες εἰς τὴν ἀγορὰν τοὺς δημάρχους ἐβόων . συναχθείσης δ ' ὑπ ' αὐτῶν ἐκκλησίας παρελθὼν Σπόριος Σικίνιος | ||
| ἦν , ἔσπευδε πολλαπλασίονι παραγενέσθαι δυνάμει πρὸς τὴν Βακτριανήν . συναχθείσης δὲ τῆς στρατιᾶς πανταχόθεν , ἠριθμήθησαν , ὡς Κτησίας |
| ἐξεργάσηται , σώζεται ποθέν : εἶτα σὺ μετὰ τὸ πάθος τολμᾷς διαδρᾶναι τὴν κόλασιν . μηδὲ Δαρείου προσδοκῶν τὸ λοιπὸν | ||
| εἶτα σὺ μήτε τοὺς παῖδας νενικηκὼς μήτε τοὺς τελείους πάντας τολμᾷς λέγειν νενικηκέναι ; τίνας δ ' εἶχες ἔφην τοὺς |
| τὸ σῶμα καταναγκάζειν ῥυπῶντα καὶ αὐχμῶντα καὶ πᾶσι δυσαρεστοῦντα καὶ λοιδορούμενον , συνεχὲς ἐπιρραψῳδῶν τὰ πάνδημα ἐκεῖνα τοῦ Ἡσιόδου περὶ | ||
| ᾖ . Ἥδιον οὐδὲν οὐδὲ μουσικώτερον ἔστ ' ἢ δύνασθαι λοιδορούμενον φέρειν : ὁ λοιδορῶν γάρ , ἂν ὁ λοιδορούμενος |
| , καὶ οἶδα οἵα ἐστίν . Τί οὖν ; οὐκ ἄγασαι αὐτὴν καὶ νῦν χάριν ἔχεις τοῦ λόγου αὐτῇ ; | ||
| ἄλλον διώκει ; Τὴν δὲ ἐν ἄλλῳ ψυχὴν ἀγάμενος σεαυτὸν ἄγασαι . Οὕτω δὴ τιμίου καὶ θείου ὄντος χρήματος τῆς |
| Ἔπειτα τούτων ἀποστὰς ἐπὶ μὲν τὴν φιλόσοφον ἀπολισθάνεις δόξαν , ἀνατρέπεις δὲ τὴν ὅλην περὶ τοῦ ἰδίου δαίμονος ὑπόθεσιν . | ||
| τεμένη καὶ νεὼς τίνος ἀδικήματος ὀργῇ συλᾷς καὶ κατακαίεις καὶ ἀνατρέπεις καὶ σεβασμῶν οὐκ ἐᾷς τυγχάνειν τῶν νομίμων ; τί |
| , οὐ περὶ τοῦ τρόπου τὸν ἀγῶνά μοι προκεῖσθαι : διαβαλλόντων δέ με τῶν ἀντιδίκων ἀναγκαῖόν ἐστι περὶ πάντων τὴν | ||
| Καρίαν . Κρείττων δὲ ἐξ ἐκείνου τοῦ ἔργου τῶν αὐτὸν διαβαλλόντων γίνεται . Περὶ Κύρου βασιλέως Περσῶν , καὶ περὶ |
| Μηριόνῃ . δῆλον γὰρ ὡς συνεισήνεγκε μέρος οὗτος ὁ Μηριόνης ἀναμνήσας , ἐπεγείρας , ἐπαινέσας τὸν προθυμούμενον . συνεύχομαι δέ | ||
| τῇ πόλει μετὰ τὴν στρατιὰν ἐδημηγόρει τῶν τε Σκιπιώνων αὐτοὺς ἀναμνήσας ἀπέλυε τοὺς αἰχμαλώτους εἰς τὰ ἴδια , θεραπεύων τὰς |
| μέντοι μηδὲν μᾶλλον ἡμῖν ὧν νῦν Ἀγάθων ἢ Μέσατος λέγει μέλον ἢ τῶν Ἀριστοφάνους φληναφημάτων οἶσθά ποτε μέλον . καὶ | ||
| ὅπως ὕστερον ἡ ταύτης ἔκδοσις γίνηται . καὶ γὰρ οἷς μέλον ἐστὶ περὶ τούτων , φασὶν Εὐριπίδην τὸν τραγῳδοποιὸν κατιόντα |
| ἐπὶ σὲ ὑπάρξαντος σοῦ τῆς ἔχθρας . ἐπεὶ δὲ μάχῃ νενίκηκα πρότερον μὲν τοὺς σοὺς στρατηγοὺς καὶ σατράπας , νῦν | ||
| μαθητήν , ἐκείνου εἰπόντος , ” ἀλλ ' οὐδέπω νίκην νενίκηκα , “ εἰπεῖν , ” ἀλλ ' ἐγὼ μὲν |
| Κέντρον τε γῆς τέταρτον εὐθὺς τυγχάνει , Τόπος θεμέθλων , κτισμάτων , οἰκημάτων , Τόπος τε τῆς γῆς καὶ τόπος | ||
| , εἰ δὲ βόρειον , δυσκίνητοι . Οἱ οἰκοδεσπόται ἐπὶ κτισμάτων συνάπτοντες ἄστροις ὑπὸ γῆν ἐμποδίζουσι τῇ ὑψώσει τοῦ κτίσματος |
| λεγόμενον ἐτήτυμον : τὸ ἀληθές ἄχθομαι : λυποῦμαι γράψομαι : κατηγορήσω κατωκάρα : κατακέφαλα ὦ γλίσχρων : ὦ γουλάριε , | ||
| [ ἐπιτάξαντος ] . καὶ σὺ λέγε τίνος θέλεις [ κατηγορήσω ] . Κλαύδιος Καῖσαρ : ἀσφαλῶς [ ἐκ ] |
| τὴν γραφὴν ἀληθεστάτην πεποίημαι , καὶ ἑκουσίου πρὸς αὐτὸν φόνου δικάζομαι : ὅθεν δέομαι ὑμῶν , ὦ ἄνδρες δικασταὶ , | ||
| γε πρώτου ἐπλήγην καὶ μάλισθ ' ὑβρίσθην , τούτῳ καὶ δικάζομαι καὶ μισῶ καὶ ἐπεξέρχομαι . καὶ τὰ μὲν παρ |
| πολίτης εὐεργετῶν . Φέρε δή , πρὸς Διός , εἰ κεκλεισμένης ἔτι τῆς πόλεως καὶ πόρον οὐδένα σωτηρίας ὁρώσης περιθεόντων | ||
| ξυνδικασταὶ καὶ Κλέων , ἀμύνατε . ἔνδον κέκραχθι τῆς θύρας κεκλεισμένης . ὤθει σὺ πολλοὺς τῶν λίθων πρὸς τὴν θύραν |
| . “ ταῦτα τῶν μάγων εἰπόντων ὁ βασιλεὺς ἥσθη καὶ συνέγνω . τοιάδε μὲν ἐπυθόμην περὶ Σελευκείας : ὁ δὲ | ||
| τινὸς λαβομένη δεινοῦ , οὐ συνεῖδε τὴν φύσιν , οὐ συνέγνω τῷ σφάλματι , ἀλλ ' εὐθὺς ἦλθεν ἐπὶ τὸν |
| φονῆς , ὡς καὶ ἐγὼ καὶ ἡ γραφὴ λέγει . Δέομαι δ ' ὑμῶν , ὦ ἄνδρες , ἐὰν ἀποδείξω | ||
| ὑοῦ ἐκείνου , ἀλλ ' ὁ μάρτυς διεμαρτύρησε τἀληθῆ . Δέομαι δ ' ὑμῶν ἁπάντων καὶ ἀντιβολῶ καὶ ἱκετεύω μετ |
| τοῦ νομοθέτου : ἐν δὲ δὴ τούτῳ τῷ χρόνῳ μὴ τολμήσῃς περὶ θεοὺς μηδὲν ἀσεβῆσαι . πειρατέον γὰρ τῷ τοὺς | ||
| μὲν οὐχὶ χαιρήσεις , ἤν μοι προσέλθῃς καὶ γρύσαι τι τολμήσῃς . ἄλλους ἀλωπέκιζε τοὺς ἀπειρήτους , ἄλλους δὲ βασιλεῖς |
| καὶ ὅπως ὁ φιλοσοφήσειν μέλλων ἑαυτὸν βασανίσας ἐπιχειρεῖ , τούτῳ ξυνεχώρησε τῷ λόγῳ , τουτὶ γὰρ καὶ περὶ ἑαυτοῦ ἐπέπειστο | ||
| ἔφη „ ξένον εἴρηκας ἀσπαζόμενον ἐπιτήδευσιν , ἣ μηδὲ ἐκείνῳ ξυνεχώρησε γενναίῳ γενέσθαι . ” ὁ μὲν δὴ Ἰάρχας ” |
| οὐ μὴν ἐνταῦθ ' ἕστηκε τὸ πρᾶγμα , οὐδ ' ἀπορήσειν μοι δοκῶ τῶν μετὰ ταῦτα : τοσαύτην ἀφθονίαν οὗτος | ||
| δονέων καὶ συστρέφων ἐν τῇ παλάμῃ . τουτέστιν ἐλπίζω μὴ ἀπορήσειν περὶ αὐτοῦ πραγμάτων φερόντων πρὸς ἐγκώμιον . ἀλλ ' |
| ταραχθέντας ἐν ἀλλήλοις , Ἀθηναίων πρέσβεων ἀφικομένων ὡς αὐτοὺς καὶ διδαξάντων ὡς αὐτοὶ τὰ σφέτερ ' αὐτῶν ἔθεντο , ὑπακοῦσαι | ||
| Ὢ τῆς ἀθέου διδασκαλίας τῶν τὰ τοιαῦτα ἀναγραψάντων μᾶλλον δὲ διδαξάντων , ὢ τῆς ἀσεβείας καὶ ἀθεότητος αὐτῶν , ὢ |
| τῆς περὶ τὸν Φιλώταν τιμωρίας τὸν πατέρα τοῦ Φιλώτου Παρμενίωνα ἐδολοφόνησε , τεταγμένον μὲν τῆς Μηδείας ἄρχοντα , πεπιστευμένον δὲ | ||
| αὐτὸν πολὺ τῇ δόξῃ προέξειν τοῦ διδασκάλου , τὸν παῖδα ἐδολοφόνησε . θάπτων δ ' αὐτὸν καὶ περικατάληπτος γενόμενος , |
| : οἱ δὲ καὶ τὸν κύαμον ὀψὲ σπείρουσιν , ἐὰν ὑστερήσωσι τῶν πρώτων ἀρότων . ἁπλῶς δὲ πρωϊσποροῦσι τὰ μὲν | ||
| τὸ γὰρ ” μὴ βραδεῖς γένωνται ” ἀντὶ τοῦ μὴ ὑστερήσωσι κεῖται τοῦ περαίνεσθαι : ἤγουν τῆς τελειώσεως . ἀπὸ |
| ὁντιναοῦν τῶν ἐμφυλίων αὐτόχειρ κτείνῃ , πρῶτον μὲν τῶν νομίμων εἰργέσθω , μήτε ἱερὰ μήτε ἀγορὰν μήτε λιμένας μήτε ἄλλον | ||
| λουέσθω ὡς ἐλάχιστα ψυχρῷ , καὶ γλυκέων καὶ λιπαρῶν παντοίων εἰργέσθω : τὰς δὲ διὰ μεσηγὺ τῶν καθαρσίων ἀδίαντον πινέτω |
| δὲ ὅτι καὶ θελήσαντάς τινας φιλόσοφα ἀναγνῶναι προσήνεγκεν Ἀνύτῳ καὶ Μελήτῳ λέγων παιδεύσατε τοὺς νέους : τοῦτο δὲ ἐποίησεν ὀνειδίζων | ||
| ἦν Σωκράτει μὴ τοῖς Ἀθηναίων δικασταῖς ἀπολογεῖσθαι , ἀλλὰ μήτε Μελήτῳ ἀπεχθάνεσθαι , μήτε ἐλέγχειν Ἄνυτον , μήτε παρέχειν πράγματα |
| ἐρᾶν , καὶ βουλόμενος αὐτὸν ἀποστῆσαι τῶν ἄλλων ἐραστῶν , κακούργως καὶ παμπονήρως γράφει λόγον , ὡς δέον τῷ μὴ | ||
| τραχύ . τὰ δ ' ἐπιρρήματα γοητευτικῶς , πανούργως , κακούργως , δολερῶς , ἀπατητικῶς , ποικίλως , ἐπιβούλως , |
| μᾶλλον , ἢ λόγου τυχόντι καὶ μὴ πείσαντι ὑμᾶς : δόξαιμι γὰρ ἂν σὺν δίκῃ πάσχειν , ὅ τι ἄν | ||
| οὐδὲ τοσαυτάκις ἀγωνιζόμενος [ καὶ ] νικήσας δικαίως ἂν πάλιν δόξαιμι δι ' ἐκεῖνα ἐκπεσεῖν . Ἀλλὰ γὰρ ἴσως μετὰ |
| , ὧν καὶ πᾶσα ἡ πόλις εἰ δ ' ἄλλα βουλήσεσθε : εἰ δὲ μειζόνων ἐφίεσθε , πάντων στερήσεσθε ὡς | ||
| ἐν Γοργίᾳ τὸ ὅταν μετὰ μέλλοντος λέγων : „ ὅταν βουλήσεσθε παρ ' ἐμὲ ἥκειν οἴκαδε . ” Ὄττα . |
| ὧν ἔπασχον κακῶς , τούτοις βοηθεῖν ἠξίουν , βλαβερὰν μὲν ἐκάλεις τὴν τοιαύτην φιλανθρωπίαν αὐτῷ τῷ ταύτῃ χρωμένῳ , κωλύειν | ||
| τῆς πάλιν οἴκαδε σωτηρίας : τὸ δὲ δεύτερον εἰρήνης γενομένης ἐκάλεις με οὐ κατὰ τὰς ὁμολογίας , ἀλλὰ μόνον ἥκειν |
| προσέφθαρσαι . πλὴν ἴσως τῷ κάλλει πεπίστευκας : Μυρρίνην γὰρ στέρξει δῆλον ὅτι Φρύνην ὑπεριδών . ἀλλ ' ἔοικας κνίσαι | ||
| σοι τοῦτο κηλητήριον τῆς Ἡρακλείας , ὥστε μήτιν ' εἰσιδὼν στέρξει γυναῖκα κεῖνος ἀντὶ σοῦ πλέον . Τοῦτ ' ἐννοήσας |
| τε ἄλλα γενναίου καὶ ῥητορικοῦ . τί οὖν ἄν τις ἐγγυητὴν καταστήσειε δῶρον οὕτω μέγα τούτῳ δούς , παρ ' | ||
| καὶ ταῦτα λάθρᾳ τῆς μητρός , καὶ καθάπερ τινὰ ἐπίκληρον ἐγγυητὴν ἀγαγόμενος ἔχω ; σὺ δὲ φρυάττῃ , παιδισκάριον εὐτελές |
| : οὔκουν προσέχειν τὸν νοῦν , εἰ καὶ τὰ τῆς προσκυνήσεως ἐπιτελῆ τῶι Καλλισθένει ἐγένετο . ἀλλὰ Δημήτριον γὰρ τὸν | ||
| [ τοῖς Περὶ - ] βίων δὲ [ τῆς ] προσκυνήσεως [ ! ! ] ‖ καὶ ἀπὸ τῆς [ |
| δύνανται ποιῆσαι , ἀλλ ' ἐν μισθωταῖς οἰκοῦσι ; καὶ ἀνάσχου μέντοι , ὦ σοφιστά , ἐλεγχόμενος . Νὴ Δί | ||
| ἢ ' γὼ παῖδας , εἴπερ εὖ φρονεῖς . τούτους ἀνάσχου δεσπότας ἐμῶν δόμων καὶ μὴ ' πιγήμηις τοῖσδε μητρυιὰν |
| καὶ ὑβριστικῶς εἰς ἐμέ , ὡς ᾤουδιὸ τὸ τότε σοι ὕβρισμα νῦν ὕπαρ ἀντ ' ὀνείρατος γέγονενεἶπες δὲ καὶ μάλα | ||
| θεῶν ἔφυ . ἤδη τόδ ' ἐγγὺς ὥστε πῦρ ὑφάπτεται ὕβρισμα βακχῶν , ψόγος ἐς Ἕλληνας μέγας . ἀλλ ' |
| οὐδέν : ἀλλ ' οὐκ ἦν οὐδὲ τοῦτο τοῦ ἔρωτος ἀπαλλάττον με : ὁ δὲ χρόνος , ἤγουν ὁ καιρὸς | ||
| καὶ ἐλευθερίαν ἐνεργάζεται , δειμάτων μὲν καὶ φασμάτων καὶ τεράτων ἀπαλλάττον καὶ ἐλπίδων ματαίων καὶ περιττῶν ἐπιθυμιῶν , νοῦν δὲ |
| ; πότερον διὰ τὸ μὴ εἰδέναι τὰ παλαιὰ ἀφομοιῶν ἂν ψεύδοιτο ; Γελοῖον μεντἂν εἴη , ἔφη . Ποιητὴς μὲν | ||
| ὅτι πρὸς ἀδικοῦσαν ἔρχεται πόλιν καὶ ἀρὰς τὰς μεγίστας εἰ ψεύδοιτο ἐπαρασάμενος ἑαυτῷ τε καὶ τῇ Ῥώμῃ , τότ ' |
| . * * αὐτοῖς . ἄγαγε : † ἤτοι πλείονος ἀξίωσον τῆς ἐπιμελείας . . Ὁ Θήρων οὗτος Ἀκραγαντίνων βασιλεύων | ||
| τριχῶν , αἳ ἐπιμελείας ἀξιοῦνται . οἱ δὲ , ἐπιμελείας ἀξίωσον : ὡς γάρ τινες , φυγὰς ἦν : ἀνακόμισον |
| οὓς οὗτος παραδοῦναι εἰς βάσανον οὐκ ἠθέλησεν , ἴσασι δὲ περιφανέστατα καὶ τῶν ἐκείνῳ χρωμένων τινές , οὓς παρέξομαι μάρτυρας | ||
| Αἰνείου τε καὶ Τρώων ἀφίξεως πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα , περιφανέστατα δὲ τῆς Αἰνειάδος Ἀφροδίτης ὁ βωμὸς ἐπὶ τῇ κορυφῇ |
| ἐφιέμεθα , παῦσαι δὲ μᾶλλον ἑτέρους σπεύδοντες τοὺς πλείους ἂν ἀδικοῖμεν , εἰ ξύμπασιν αὐτονομίαν ἐπιφέροντες ὑμᾶς τοὺς ἐναντιουμένους περιίδοιμεν | ||
| δὲ εἰ δούλους τέκνων καλοῖμεν , οὐκ οἶδα τί ἂν ἀδικοῖμεν . ὧν εἵνεκα καὶ χρήματα ἀγείρουσι καὶ οἰκίας κοσμοῦσι |
| ' ἐξορμεῖς ἐκ τῆς πόλεως . δεῖ δὲ τὸν δίκαιον δημαγωγὸν σωτῆρα ] τῆς [ ἑαυτοῦ ? ? [ πατρίδος | ||
| μὲν κοινοῖς ἀνθρώπων ἔθεσιν ἁλίσκονται κατήγορον ἔχοντες τὴν πολιτευομένην καὶ δημαγωγὸν μητέρα συνήθειαν , τοῖς δὲ τῆς φύσεως διασῴζονται συμμάχῳ |
| πολλῶν . οὐκ . . . σοῦ ] ἐγκωμιαστικοῦ νοήματος ἐπελάβετο , ἐπεὶ καὶ ὁ ψόγος τῶν ἐγκωμιαστικῶν . παρ | ||
| ' ἐκεῖνος : ὁ Ἀσκληπιός . . τῆς ῥινὸς οὐκ ἐπελάβετο δηλ . οὐδ ' ἐφρόντισεν : Οὐκ ᾔσθετο . |
| θατέρῳ λέγωμενἐν τῷ αἰῶνι κεῖσθαι , καὶ ὅταν τὸ αἰώνιον κατηγορῶμεν αὐτῶνἡ μὲν γάρ , φησι , τοῦ παραδείγματος φύσις | ||
| , ὥσπερ ἐν ταῖς κατηγορίαις ἔφαμεν . Ὁμοίως κἂν φόνου κατηγορῶμεν ἢ βίας ἢ τοιούτων ἀδικημάτων , τὸν αὐτὸν τρόπον |
| γὰρ ] τοὺς παραινοῦντας ἀντέχεσθαι τῆς εἰρήνης οὐθὲν πώποτε κακὸν ἐπάθομεν , διὰ δὲ τοὺς ῥᾳδίως πολεμεῖν αἱρουμένους πολλαῖς ἤδη | ||
| μισοῦντας τὸ γένος τῆς πόλεως ἐκβάλλειν τιμωροῦντας αὐτοὺς ὑπὲρ ὧν ἐπάθομεν , οὐχ ἥκιστα δὲ καὶ τοῦ μέλλοντος πρόνοιαν ποιουμένους |
| ' ἐν τῇ τετάρτῃ τῶν περὶ Ἀλέξανδρον γήρᾳ τελευτῆσαί φησιν Σαρδανάπαλλον μετὰ τὴν ἀπόπτωσιν τῆς Σύρων ἀρχῆς . Ἀριστόβουλος δ | ||
| τῆς Ἀσσυρίων ἡγεμονίας Μήδους προστῆναι τῆς Ἀσίας Ἀρβάκου βασιλεύοντος τοῦ Σαρδανάπαλλον καταπολεμήσαντος , καθότι προείρηται . τούτου δ ' ἄρξαντος |
| καὶ εὐκοσμότατα προσάγειν , ὡς ὀψομένων τῶν Ἰνδῶν ὅπως ἂν προσίῃς . ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ Κῦρος παρήγγειλε τῷ πρώτῳ | ||
| τί οὖν ἐπὶ πάντων οὐχ ὁμαλίζεις , καὶ ὅταν Καίσαρι προσίῃς καὶ ὅταν τῷ δεῖνι ; εἰ τὸν ἀπαθῆ τηρεῖς |
| . φησὶν οὖν μετὰ τὴν κατάλυσιν τῆς Ἀσσυρίων ἡγεμονίας Μήδους προστῆναι τῆς Ἀσίας , Ἀρβάκου βασιλεύοντος τοῦ Σαρδανάπαλλον καταπολεμήσαντος , | ||
| ἐπέστω συχνά . Ὅ τι δ ' ἂν μὴ δύνηται προστῆναι , ἡ σὰρξ ὑγρὴ ἐοῦσα αἰτίη ἐστίν : ταύτην |
| πολιτεύεσθαι . αὕτη μὲν ἡ συμπλοκὴ τοῦ ἕτερα συγκατασκευάζειν ἕτερα προτείνοντα . Ποιεῖ δὲ αὐτὸ πῶς ; ἀκούσωμεν τῆς λέξεως | ||
| αὑτοῦ λόγον . φησὶ τοίνυν καθημένοις μὲν αὐτοῖς τὸν βασιλέα προτείνοντα τὴν χεῖρα οἷον εὔχεσθαι τοῖς ἀνδράσι , τοὺς δὲ |
| καὶ σφόδρα δεῖ τῶν λοιπῶν ὑμᾶς , ὦ Ἀθηναῖοι , φροντίσαι , ἵνα ταῦτα ἐπανορθωσάμενοι τὴν ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις ἀδοξίαν | ||
| τοὺς Πέρσας καταπολεμηθέντας , μονωθήσεσθαι τοὺς Ἕλληνας καὶ μηκέτι δυνήσεσθαι φροντίσαι τῆς ἑαυτῶν ἐλευθερίας . προεκαλέσατο δὲ πρὸς τὴν ἀπόστασιν |
| δὲ βραβευτὰς καὶ ἐπιστάτας ὠνόμαζον , ὅθεν καὶ τὸ βραβεύειν ἐπιστατεῖν Σοφοκλῆς . καὶ τὸ μὲν πρὸ τοῦ στεφάνου συμπλέκεσθαι | ||
| , ἐν τῷδε . . . θεριζομένους . ἱερομνημονεῖν ] ἐπιστατεῖν τῶν ἱερῶν ἡμερῶν , ἱερομνήμων εἶναι . πυλαγόραι . |
| ὁ τῆς Σικελίας στρατηγός , διαπεμπομένου πρὸς αὐτὸν Σύλλα καὶ παρακαλοῦντος μετ ' αὐτοῦ τάττεσθαι , τοσοῦτον ἀπέσχε τοῦ πειθαρχεῖν | ||
| ὑμῶν δὲ τοιαῦτα ψηφιζομένων , τοῦ δὲ στρατηγοῦ Βυζαντίους τε παρακαλοῦντος καὶ διαγγέλλοντος πρὸς ἅπαντας , ὅτι πολεμεῖν αὐτῷ προστάττετε |
| ἅπαντι τῷ λογισμῷ ἀποβλέποντα . Τίς αὕτη ; μὴ γὰρ ὀκνήσῃς εἰπεῖν , εἰ μή τίς ἐστι τῶν πάνυ ἀπορρήτων | ||
| δοκεῖ , διὰ βραχέων ἐρήσομαί σε , σὺ δὲ μὴ ὀκνήσῃς ἀποκρίνασθαι , καὶ ὅπως ἀσφαλέστερον ἀποκρινῇ . Ἐρώτα , |
| αὐτοὺς ἡ μήτηρ ἐπειρᾶτο καὶ οἱ ἐν ἀξιώσει ὄντες καὶ σύνεδροι πατρῷοι φίλοι . ὁ δὲ Ἀντωνῖνος , πάντων αὐτῷ | ||
| μὲν ἐμαυτοῦ τοσαῦτα λέγω : ὑμῖν δ ' , ὦ σύνεδροι , κινδύνων τὸν μέγιστον τρέχουσιν οὐ περὶ ἐμοῦ σκεπτέον |
| . Ἐλαίου παλαιοῦ λι βʹ , ἰρίνου γο Ϛʹ , στυρακίνου γο Ϛʹ , δαφνίνου γο Ϛʹ , τερεβινθίνης , | ||
| μυελοῦ ἐλαφείου γο δʹ , στύρακος γο αʹ , ἐλαίου στυρακίνου γο δʹ , ἐλαίου ἰρίνου γο Ϛʹ , πεπέρεως |
| ἀγαπᾶν τὸν εἰδότα καὶ φιλεῖν . καὶ δὴ καὶ ἔτι ἐπεξῄει τῷ λόγῳ μεγαλοπρεπέστερον , λέγων ὡς ἄρα παντὸς δέοι | ||
| γράψας ὡς δυνατὸν προθυμότατα , ἐν ᾗ τά τε ἄλλα ἐπεξῄει , τὰ μὲν ὡς συνιστὰς , τὰ δ ' |
| γὰρ εἵνεκ ' ἔπειθον ; ἵνα νὴ Δί ' αὐτοὺς κτήσωμαι . ἀλλ ' αἱρέσεώς μοι δοθείσης ἢ ἔχειν ἢ | ||
| μὲν τοῖς θεοῖς καὶ ὀρέγομαι ἀεὶ πλειόνων : ἐπειδὰν δὲ κτήσωμαι , ἃ ἂν ἴδω περιττὰ ὄντα τῶν ἐμοὶ ἀρκούντων |
| δὲ τῆς ὀργῆς τοῦ Διονυσίου , πάλιν ὁ Δημοκλὴς ἔφη χαρίσαιο δ ' ἂν μοί τι , Διονύσιε , κελεύσας | ||
| σὲ θαυμάσας , ὅτι με οὐ προὔδωκας , ὅπως ἐκείνῳ χαρίσαιο . καὶ δὴ καὶ ὅτε πρὸς τὸν ἀγρὸν ἐπλεῖτε |
| τῶν ⌊ σῶν ⌋ ἐπιτευγμάτων πλέον ἄνθρωποι θρησκεύσουσί σε : ἐπερώτα τοίνυν περὶ ὧν θέλεις : ἀσμένως γὰρ πάντα παρέξω | ||
| πιθανὸν ἐπιγεγενῆσθαι καὶ ἐπιγενήσεσθαι ἀλλὰ καθ ' ἕκαστον τῶν παρόντων ἐπερώτα σεαυτόν : τί τοῦ ἔργου τὸ ἀφόρητον καὶ ἀνύποιστον |
| τι χρὴ νομίζειν ἐκείνῳ ; δοκεῖς δέ μοι καὶ τούτους ἀπεσταλκέναι πρὶν ἢ τὸν Φιρμῖνον ἰδεῖν . τί γὰρ αὐτὸν | ||
| ἑκατέρους τὸ σφίσιν αὐτοῖς λυσιτελοῦν , μὴ τὸ ὑμῖν ζητοῦντας ἀπεσταλκέναι δεῦρο , ὑμᾶς δὲ τἀκείνων ἔμπροσθεν θεῖναι τῶν ὑμῖν |
| οὖν ἡμῖν ὡς Παταικίωνος ἄμεινον πεπολίτευσαι διέξιθι , ἀλλ ' ἐφικόμενος τῆς ἀνδραγαθίας , οὕτω τὰς χάριτας τὸν δῆμον ἀπαίτει | ||
| . οὗτος διαβέβληται ὡς ταπεινὸς καὶ οὐδενὸς ἄξιος . . ἐφικόμενος ] τουτέστι γενόμενος ἀνὴρ ἀγαθός , κρατήσας τῆς ἀρετῆς |
| τιμῆς τοσαύτης ἀποστερήσαντες , ἐρήμους γενομένους τῆς ἡγεμονίας ἰδεῖν ἅπαντες τετολμήκασιν : εἶτα τῶν Ἑλλήνων οὐκ ἐνεγκόντων τὴν Λακεδαιμονίων φυγὴν | ||
| ἔχειν ὡμολόγηκεν : οἱ δ ' ὑπὲρ ταύτης πάντων ἀμφισβητεῖν τετολμήκασιν : εἰς τοῦτο ἀναιδείας ἐληλύθασι . Λαβὲ δὴ αὐτοῖς |
| . . . ἑρκεῖος Ζεύς : Δείναρχος ἐν τῷ Κατὰ Μοσχίωνος : . . ἐπερωτᾷ εἰ φράτορες αὐτῷ καὶ βωμοὶ | ||
| τὴν γενικήν : Ἡφαιστίων Ἡφαιστίωνος : Ξενίων Ξενίωνος : Μοσχίων Μοσχίωνος : Ἠμαθίων Ἠμαθίωνος : Μελανίων Μελανίωνος : Πορφυρίων Πορφυρίωνος |
| , ἔφη , ὦ Σώκρατες , ἄλλα τέ σου πολλὰ ἄγαμαι καὶ ὅτι νῦν ἅμα χαριζόμενος Καλλίᾳ καὶ παιδεύεις αὐτὸν | ||
| ἀλείφεσθαι τὸ σῶμά μοι πρίω μύρον ἴρινον καὶ ῥόδινον , ἄγαμαι Ξανθία καὶ τοῖς ποσὶν χωρὶς πρίω μοι βάκχαριν . |
| ἀφειδεῖς ] καὶ δὴ δοῦρα σέσηπε νεῶν . τρίβωι ] διατριβῆι . βριθύτερον ] ἐπαχθέστερον . ἄναξ δ ' ] | ||
| τὰ παρεπόμενα τοῖς πράγμασιν οὕτως ὡς ἂν εἴ τις ἐν διατριβῆι πρὸς ὑπόθεσιν ἐπιχειροίη * * ὥσπερ ἀπόδειξιν τῆς ἑαυτοῦ |
| μάχην . Λεπταλέοι : ἀσθενεῖς . δηριάασθαι : πολεμεῖν . Χρειώ : πολλὴ χρεία . Ἀμφότερον : ἔχειν . κραιπνόν | ||
| σπουδάζοντες , σπεύδοντες , κοπιῶντες . τρόπην : η . Χρειώ : χρείαν . Ἄμφω : οἱ δύο . ἐρειδομένοιο |
| , ἢ χόλου ἀμβολίῃ ἢ καὶ θεοῦ ὀτρύνοντος , βαιὸν ἀπέσχε γέροντος ἑὸν ξίφος , ὄφρά τι εἴπῃ λισσόμενος θοὸν | ||
| αὐτὸν Σύλλα καὶ παρακαλοῦντος μετ ' αὐτοῦ τάττεσθαι , τοσοῦτον ἀπέσχε τοῦ πειθαρχεῖν ὥστε μὴ μόνον διατηρῆσαι τὴν πρὸς Μάριον |
| δῆτά σοι τῶν μάντεων ; πότερος ἀμείνων , Ἀμφοτερὸς ἢ Στιλβίδης ; Γ πιέζει Γ : ἀντὶ τοῦ “ λυπεῖ | ||
| δῆτά σοι τῶν μάντεων ; πότερος ἀμείνων ἀμφοτέρων ; ἢ Στιλβίδης ; Ἱερόκλεες βέλτιστε χρησμῳδῶν ἄναξ καὶ τῷ Πυριλάμπους ἆρα |
| ! ἐπειδὴ ] Θηραμένης | ] , ὃς ἐμοῦ | κατηγόρησεν ] | ! ! ! ! ! ! εν | ||
| τοῦ κυνός . Γ γραφῆς ] κατηγορίας . ἐγράψατο ] κατηγόρησεν . κύων Κυδαθηναιεὺς : ἔπαιξε παρὰ Γ τὸν κύνα |
| γλήχωνος ἀπέβαλον . ἐβάσταζε γὰρ φορτίον τῆς γλήχωνος . Γ ἐπιχαρίτως ] ἀντὶ τοῦ κεχαριτωμένως . Γ Ἰόλαον ] ἐτιμᾶτο | ||
| , πάτερ Ζεῦ , καὶ ταύτην αὐτοῦ τὴν ἀρετὴν ὑμνῆσαι ἐπιχαρίτως , ἐπὶ πολλῶν τε καὶ ἄλλων τὴν νίκην αὐτοῦ |
| αἰτεῖς δόσιν . Ἀλλὰ θεοῖς γ ' ἔχθιστος ἥκω . Τοιγαροῦν τεύξῃ τάχα . Φῂς τάδ ' οὖν ; Ἃ | ||
| ἔχων ἀποπνεύσομαι . Καὶ ὃς ᾤκτειρεν αὐτὸν καὶ εἶπε : Τοιγαροῦν σὲ ἐγὼ οὐδὲν αἰκίζομαι : οἶδα γὰρ ὅτι , |
| τοῖϲ ὑπὸ λυϲϲῶντοϲ κυνὸϲ δεδηγμένοιϲ . κωλύει γὰρ ἰδιότητί τινι περιπεϲεῖν τὸν δηχθέντα τῷ ὑδροφοβικῷ πάθει καὶ τοῖϲ ἤδη δὲ | ||
| ὀξὺ καὶ ϲυμβαίνει τοὺϲ τὸν κίνδυνον ἐκφεύγονταϲ πρῶτον μὲν χρονίῳ περιπεϲεῖν νόϲῳ , παραλύϲεωϲ τινῶν μορίων ἢ καὶ τοῦ παντὸϲ |
| εἶδος τῶν λόγων ποιούμενοι , καί τις πάλιν ἡμῖν αὐτὸ ὀνειδίσῃ . Ἀλλὰ δὴ πειράσομαί γε καθ ' ὅσον ἂν | ||
| συνέμιξε τὸ γένος αὐτοῦ καὶ τὴν τέχνην , ἵνα πλέον ὀνειδίσῃ . δείκνυσι δὲ τὴν εὐτέλειαν τοῦ Κλέωνος , ἀφ |
| οὐκ ἂν ἔτι ἐφθεγξάμην , ἵνα δὴ μὴ τὰ ἑτέρου δοκοίην λέγειν . παραπλήσια δὲ καὶ τὰ νῦν ἐν Ἀσκληπιοῦ | ||
| ἐάσθω τὰ Μουσωνίου πλείω ὄντα καὶ θαυμασιώτερα , ὡς μὴ δοκοίην θρασύνεσθαι πρὸς τὸν ἀμελῶς αὐτὰ εἰπόντα . Χειμάσας δ |
| τῆς τῶν πολλῶν φλυαρίας , ἀλλὰ τῆς μὲν ἐκείνων ἀδολεσχίας καταγελᾷ , πάλαι δὴ πρὸς ἅπαντας εἰρηκώς , οὐκ ἀλέγω | ||
| γνῶναι τοῦτό γε , ὁπόσον τι Πλάτων ἀεὶ τῶν σοφιστῶν καταγελᾷ καὶ ὁπόσου τινὸς ἀξίους αὐτοὺς ἡγεῖται . ὅτε τοίνυν |
| παρασκευήν . Ἀφικέσθην δὲ πρὸς αὐτὸν ἄμφω , ὅ τε πορφυρογέννητος Κωνστάντιος καὶ ὁ Κομνηνὸς Ἀλέξιος , ὁ μὲν πρὸ | ||
| καίσαρος : ὅ τε μὴν τοῦ κρατοῦντος αὐτάδελφος , ὁ πορφυρογέννητος Κωνστάντιος , σφόδρα φιλῶν τὸν γενναῖον Ἀλέξιον , οὐ |
| αὑτοῦ δυναστείαν . Ἔπειθ ' ὁ μὲν ὅρκος , ὃν ὀμωμοκὼς δικάζει , συμπαρακολουθῶν αὐτὸν λυπεῖ : δι ' αὐτὸν | ||
| δεῖν οἴεται κυρίαν εἶναι τὴν αὑτοῦ γνώμην περὶ ὧν ἂν ὀμωμοκὼς ψηφίσηται , λυτέος καὶ οὐκ ἐατέος οὗτος ὁ τοιοῦτος |
| καὶ ὅτι μάλιστα φίλω . ὁ λέων δὲ αὐτοῖν τὴν ξύστασιν ἐδεδίει , καὶ οὔτε αὐτοὺς ἐθάρσει οὔτε δι ' | ||
| καὶ ὅτι μάλιστα φίλω . ὁ λέων δὲ αὐτοῖν τὴν ξύστασιν ἐδεδίει , καὶ οὔτε αὐτοὺς ἐθάρσει οὔτε δι ' |
| ἐντεῦθεν ἐκείνῳ τινὰ νείμῃ συγγνώμην τοῦ δικαίως αὑτὸν ἀνελεῖν ἐρωμένης ἀποτυχόντα τοιαύτης : ἐπεὶ δὲ καὶ τὸν ἄρχοντα τῶν ἐχθρῶν | ||
| τοῦ γὰρ ἐξ ἀρχῆς ἔργοις ἐπιχειροῦντος μεγάλοις ὁ μετὰ τὸν ἀποτυχόντα τοῖς αὐτοῖς ἐγχειρῶν θαυμαστότερος ἐκείνου τὴν προθυμίαν , κἂν |
| τοῖς ἔχουσι δὲ λόγος οὐδεὶς τῆς βοῆς , ἀλλ ' Ἀριστό - δημος μέχρι τῶν ὅρκων ἐτηρούμην ὁ Σύρος . | ||
| τούτοις ὁ Πίνδαρος ὡς καὶ ἐν ἄλλοις . ὁ δὲ Ἀριστό - δημός φησι τὰς ἑπτὰ πυρὰς . . . |
| ' ὀργῆς προαχθεὶς ἀνήκεστόν τι γνῶναι περὶ τῶν ἀναγκαίων . Αἰσθόμενος δὲ τοῦτο Ἀντίπατρος τόν τε Νικόλαον ὑπέβλεπε καὶ ἄλλους | ||
| Καταπολεμηθέντων καὶ ἰσχυρῶς νικηθέντων . Καιρὸν εἰ φθέγξαιο ] * Αἰσθόμενος ἑαυτὸν ὁ Πίνδαρος ἀκαίρως ἐκβεβηκότα , φησίν : εἰ |
| τε καὶ σοφοῖς ἀνδράσι καὶ μὴ μαντευομένοις φαίνουσι , μιαιφονίας ἅπτωμαι καὶ σπλάγχνων ἀθύτων ἐμοὶ καὶ ἀκαλλιερήτων ; ἐφ ' | ||
| : ὧν τελευταῖος ὀρθῶς μ ' ἐλέγχειν , ὧν ἂν ἅπτωμαι λόγων . ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος . 〛 ἀντὶ |
| αὐτῶν διδάσκων τίνες τίσιν ἀντίκεινται ἀντιφατικῶς , μηδαμῶς περὶ αὐτῶν ἀκριβολογούμενος εἰ ἐξ ὑποκειμένου καὶ κατηγορουμένου εἰσὶ καὶ ἐκ τρίτου | ||
| κατὰ τὰς ἀρετὰς ἐνέργειαι . ἔτι δὲ προετικῶς δαπανήσει οὐκ ἀκριβολογούμενος : ἡ γὰρ ἀκριβολογία μικροπρεπής . Ἀπὸ δὲ τῆς |
| “ μόλις δὲ καὶ ἕστηκεν , ὡς ὁρᾷς . Οὐκοῦν συνήγορον ἀναβιβασάσθω τῶν κοινῶν τούτων τινά : πολλοὶ γὰρ οἱ | ||
| ἑτέρου βούλεται μαθεῖν , καὶ ποιεῖν τὸν σύμβουλον τῶν ἀπορουμένων συνήγορον τῆς ἐπιθυμίας ; Εἰ γὰρ ὁ κύριος τῶν τοσούτων |
| ὅτι πρὸς αὐτοπροαίρετον κακίαν εἱλκύσθησαν , τὸ δὲ μηδαμῶς τούτους ἐπαΐειν τῶν καλῶν ἐθέλειν διὰ τοῦ λέγειν , οἵ τ | ||
| οἶμαι πώποτ ' αὐτὸν ἐπὶ δικαστήριον ἀναβεβηκέναι : ἀλλ ' ἐπαΐειν αὐτόν φασι περὶ τοῦ πράγματος νὴ τὸν Δία καὶ |
| πτερῶν εἰϲ ἔλαιον βραχέντων , εἰ δὲ μηδ ' οὕτωϲ ἐμοίη , εἰϲ βαλανεῖον αὐτὸν ἀπενεκτέον . ἀρξαμένων δὲ αὐτῶν | ||
| καὶ χεῖρας καὶ πόδας : εἰ δὲ μηδ ' οὕτως ἐμοίη , δακτύλους ἢ πτερὰ καθιέτωσαν : μηδ ' οὕτως |
| Πραγματευτὴν , ἢ ἀντὶ τοῦ ἀγοραῖον , καὶ τῆς καπηλείας προεστῶτα . παλιγκάπηλοι δὲ λέγονται οἱ τὰ αὐτὰ πωλοῦντες καὶ | ||
| τε τὸν ἔπαρχον τῶν στρατοπέδων Ἔκλεκτόν τε τὸν τοῦ θαλάμου προεστῶτα ἐκέλευεν αὑτῷ πάντα παρασκευασθῆναι ὡς διανυκτερεύσων ἐν τῷ τῶν |
| : σκαιὸς γὰρ ἁνήρ . τοῖς σοφοῖς δ ' εὐκτὸν σοφῶι ἔχθραν συνάπτειν , μὴ ἀμαθεῖ φρονήματι : πολλῆς γὰρ | ||
| περὶ Ἰουδαίων βιβλίον , ἐν ὧι προστίθεται μᾶλλόν πως ὡς σοφῶι τῶι ἔθνει ἐπὶ τοσοῦτον , ὡς καὶ Ἑρέννιον Φίλωνα |
| ὁμιλίας ἐκτενῶς ἅπαντας παρελάμβανε , φιλίαν κατασκευάζων πρὸς ἕκαστον . ἐφιλοτιμήθη δὲ καὶ τὸν βασιλέα κατ ' ὄψιν ἰδεῖν καὶ | ||
| . . . . Ἀθήνησι δέ τις ἑστιῶν πρέσβεις βασιλικοὺς ἐφιλοτιμήθη σπουδάζουσιν αὐτοῖς συναγαγεῖν εἰς ταὐτὸ τοὺς φιλοσόφους : χρωμένων |
| , πῶς οὐκ ἂν ἀντιλέγοι ταῖς Μούσαις ὁ τὰ ποιητῶν κακίσαι ζητῶν ; πάντων μὲν οὖν ἐγὼ τὴν γνώμην ἀποδέχομαι | ||
| μὲν πρῶτον ἐξαγορεῦσαι τὸ ἁμάρτημα , τὸ δ ' ἐστὶ κακίσαι ἑαυτήν , εἶτα πρὸς βωμοῖς ἱκέτιν γενέσθαι , ποτνιωμένην |
| διελθεῖν , καὶ μή τινος ἀνιαροῦ πειραθῆναι , καὶ ἀγαθῶν πρέσβιν ἡμῖν ἐπανήξειν . ἡμῖν δὲ ἱκανὸν ἤδη μέτρον ἐπιτεθεικόσι | ||
| ἀπογνοῦσα καθάπαξ καταφεύγει πρὸς τὸν κρατοῦντα : καὶ πέμπει δὴ πρέσβιν τε καὶ ἱκέτην τὸν πρὸς μητρὸς θεῖον αὐτῇ . |
| ἀφίκετο παρ ' αὐτὸν καὶ ἠλείψατο ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ Ἀναξάρχου . καὶ πυθόμενος τὴν προμήθειαν ὑπερεπῄνεσε , καὶ ὧν | ||
| ὥς φησι Κλέαρχος ἐν πέμπτῳ βίων . : περὶ δὲ Ἀναξάρχου Κλέαρχος ὁ Σολεὺς ἐν πέμπτῳ βίων οὕτω γράφει : |
| τὸ κακὸν ἐπικρύπτοντα καὶ προτιμώμενον αὑτῷ θανάτου , ἀλλ ' ὑπερόψει μὲν οὕτως Ἀντίοχον , ὑπερόψει δ ' ἐπ ' | ||
| τὸ κακὸν ἐπικρύπτοντα καὶ προτιμώμενον αὑτῷ θανάτου , ἀλλ ' ὑπερόψει μὲν οὕτως Ἀντίοχον , ὑπερόψει δ ' ἐπ ' |
| : διώκειν καὶ φεύγειν ἔλεγον ἐπὶ τῶν κατηγόρων καὶ τῶν ἀπολογουμένων . ἐδίωκον μὲν γὰρ οἱ κατήγοροι , ἔφευγον δὲ | ||
| , εἰ καὶ μὴ ξυγχωρεῖ Ἡρώδης . ” καὶ ἀκούων ἀπολογουμένων ἐπὶ πολλοῖς μὲν ἀφανῶς ἤλγησεν , ἀναγιγνωσκομένης δὲ αὐτῷ |