ὁποτέρῳ διαμαρτάνειν , κάκιον δὲ τὸ ἐν τῇ προϲθέϲει . ἀκούωμεν δ ' αὐτοῦ καὶ τὰ ἀπὸ τούτου λέγοντοϲ : | ||
ταὐτὸν τοῦτο ποιεῖς . ἡμεῖς γοῦν ὅταν μέν του ἄλλου ἀκούωμεν λέγοντος καὶ πάνυ ἀγαθοῦ ῥήτορος ἄλλους λόγους , οὐδὲν |
μὴ καθ ' ἑαυτὰ εἰσάγῃ τις καὶ ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων ὀνομάζῃ , οἷον Καλλίας ἀξιοθέατος ἐφαίνετο διὰ τὸ κατέχεσθαι ἔρωτι | ||
, ἀνθρώπων δὲ οὔ . καίτοι γε Ὅμηρος ὅταν αὐτὸς ὀνομάζῃ τὸν Δία πατέρα , οὐ τῶν Ἑλλήνων μὲν λέγει |
ἀναγκαία καὶ ἐργώδης ἡ θεωρία , διὰ τοσούτων εἰρήσθω : λέγωμεν δὲ ἐφεξῆς , ὅσα τῷ καθ ' ὁδὸν μετιόντι | ||
τοῦ πεσόντος ἐκώμασαν . ἀλλ ' ἵνα μὴ πολλάκις ταὐτὰ λέγωμεν , ἁπλῶς χρήσῃ ταύτῃ τῇ τέχνῃ , καὶ διαιρήσεις |
οὕτως ἀποκρίνασθαι : καὶ ἐὰν ἄρα σκοπούμενός τι ὧν ἂν λέγῃς ἡγήσωμαι εἴδωλον καὶ μὴ ἀληθές , εἶτα ὑπεξαιρῶμαι καὶ | ||
Πάνυ δὴ δεῖ χρηστὰ λέγειν ἡμᾶς . Ἢν οὖν σὺ λέγῃς Λυκαβηττοὺς καὶ Παρνασσῶν ἡμῖν μεγέθη , τοῦτ ' ἐστὶ |
ἄλλων δύναται , τοῦτο καὶ δι ' ὀνόματος ἢ λόγου σημήνειεν ἄν : ἓν ἄρα ἑνὸς σημαντικόν , ἐπεὶ κἂν | ||
δὲ στρατὸς ἐς τὸ ἔργον ἕτοιμος , ἀτρεμῶν , ἔστε σημήνειεν ὁ Σέλευκος , ἄφνω κατὰ τὴν αἰσιωτέραν ὥραν δόξαντές |
, τοῦ τε ιϚ καὶ τοῦ δ : καὶ ἐὰν τάξωμεν ἕνα τῶν ζητουμένων Μο δ , δεήσει τὸν ιϚ | ||
Ἔστω ὁ δοθεὶς Μο Ϛ . Καὶ πάλιν , ἐὰν τάξωμεν τὸ ζητούμενον τρίγωνον δεδομένον τῷ εἴδει , γίνεται ζητεῖν |
δεῖ οὖν ἁπάντων τούτων εἰδήμονα εἶναι τὸν ἐξηγούμενον , ὥστε διασαφεῖν τῷ ἀναγινώσκοντι καὶ μὴ ἐᾶν αὐτὸν τῇ ἀγνοίᾳ τῶν | ||
γὰρ ἡ φωνὴ διέσεως τῆς ἐλαχίστης ἔλαττον ἔτι διάστημα δύναται διασαφεῖν οὐδ ' ἡ ἀκοὴ διαισθάνεσθαι ὥστε καὶ ξυνιέναι τί |
, φησί , γίνεται ἐκ τούτων , ὡς ὅταν μὲν εἴπωμεν ὁ ἄνθρωπος καὶ ζῷόν ἐστι καὶ δίπουν καὶ ἥμερον | ||
ὁρισμοῦ : φησὶ γάρ : ἐὰν ἐρωτηθέντες τί ἐστι Σωκράτης εἴπωμεν ἄνθρωπος ἢ ζῷον , οἰκείως καὶ γνωρίμως ἀποδώσομεν , |
καὶ ὅταν συκοφάντην καὶ πικρὸν καὶ ἔχιν τὴν φύσιν ἄνθρωπον ἴδητε , μὴ πόθ ' ἕκαστον ὑμῶν δήξεται περιμένετε , | ||
' ἄλλους ὑμῖν ἰτέον . ὅταν οὖν πρῶτον αὑτόν τινα ἴδητε κολακεύοντα ἐν ἅπασιν οἷς ποιεῖ καὶ χαριζόμενον ἐν τροφαῖς |
τοῦ ὀργάνου ἄπεστι τὸ χρησόμενον , κἂν ἑτέρως τις παρεῖναι συγχωρῇ . Ναί , φασίν , ἀλλ ' ὥσπερ ὀδόντων | ||
ἐσθῆτας ἔχειν πορφυρᾶς ἐχούσας παρυφάς , ἐὰν μή τις αὐτῶν συγχωρῇ ἑταίρα εἶναι κοινή , καὶ ὅτι ἄλλος ἦν νόμος |
ἐφορᾷ , πέμπων πιστοὺς ἐπισκοπεῖται . καὶ οὓς μὲν ἂν αἰσθάνηται τῶν ἀρχόντων συνοικουμένην τε τὴν χώραν παρεχομένους καὶ ἐνεργὸν | ||
δίκαιον . οὕτως οὐδὲ τὸ δυνάμει αἰσθητικόν , ὅταν ἐνεργείᾳ αἰσθάνηται , πάσχειν κυρίως ἢ ἠλλοιῶσθαι λέγειν δεῖ . τὸ |
. Αὐτοῦ μὲν οὖν , ἵνα σοι κατ ' ὀφθαλμοὺς λέγῃ . Κατάθου σὺ τὰ σκεύη ταχέως , χὤπως ἐρεῖς | ||
τῆς ἐντελεχείας λέγει : ὅταν δὲ τὴν λογικὴν ψυχὴν ἐντελέχειαν λέγῃ , τὸ κεχωρισμένον . Ῥάκος πολυσχιδὲς ἐργασάμενος , ἔξωσον |
Ὅτι δὲ ὁ ἐρῶν ἐπιθυμεῖ πρόδηλον πᾶσιν : εἶτα ἵνα δείξῃ ὡς γένος εἴληπται ἡ ἐπιθυμία , φησὶν ὅτι οὐκ | ||
τὸ νόσημα ; καὶ λέγομεν ὅτι τοῦτο εἴρηκεν , ἵνα δείξῃ μὴ εἶναι κρισίμους μήτε τὴν ιβʹ μήτε τὴν ιγʹ |
μηδέπω προςαπτομένῳ τοῦ βήματος , μὴ μεταδιοικεῖν τι τῶν ἡμετέρων μετειληφότι , ἦν μὲν πολέμιος οὐδὲ εἷς . τῷ δὲ | ||
κἀν τῷδε τῷ παντὶ τοσούτων καλῶν καὶ τοσαύτης ἀγαθῆς τύχης μετειληφότι καὶ οὐδὲν ἔξω δήπουθεν αὑτοῦ λελοιπότι τῶν καλῶν πολλὰ |
ἐπὶ τὸν οἰκεῖον λόγον πηλικότητα : δείκνυται γὰρ τοῦτο διὰ λημματίου τινὸς ἀριθμητικοῦ . ἐπεὶ οὖν αἱ μὲν πηλικότητές εἰσιν | ||
; ἵνα δὲ τοῦτο συναγάγῃ , ἀναμιμνήσκει πάλιν ἡμᾶς τοῦ λημματίου τοῦ λέγοντος ὅτι τῇ ἀληθείᾳ τῶν λόγων ἡ τῶν |
ἀλλ ' ἢν μέν τίς σοι πεπνυμένος , ὅττι κεν εἴπῃ πείθεο , μηδ ' ἔστω βίος ἄνδιχα . γίνεο | ||
τοῦτ ' ἂν εἴη τὸ λεγόμενον , ἐπειδάν τις συλλήβδην εἴπῃ ὅτι ἓν ἔστιν ; Πάνυ γε . Πάλιν δὴ |
κεράμιον ἔφη : Οὕτως χυθήτω μου τὸ αἷμα , ἐὰν εἴπω ὑμῖν . Πρὸς δύσκολον ἄρρωστον ἰατρὸς προσελθὼν προσέταξε ψιχία | ||
κεχρημένοι : πόσαι δὲ πόλεις ὅλαι , ἵν ' οὕτως εἴπω , τεθνήκασιν , Ἑλίκη καὶ Πομπήιοι καὶ Ἡρκλᾶνον καὶ |
ζῳδιακὴν ὁμοίως , ἵνα καὶ τὸ λεγόμενον μετ ' ἀληθείας λέγηται . πολλάκις γὰρ αὐτὸς ἐγὼ κατελαβόμην κατὰ μὲν τὴν | ||
' ἐάσῃς εἴργεσθαι σαυτόν : ψεῦδος δ ' ἤνπερ τι λέγηται , πράως εἶκε . Ἡ ἀνθρωπίνη προαίρεσις μήτ ' |
ὅπως οὖν ἡμῖν αὐτὸν ἴδῃς τε ὡς ἥδιστα καὶ ἀπόντα καλῇς καὶ φανέντα κατέχῃς καὶ ποιῇς ἐν Φοίνιξιν ἐντιμότερον ἢ | ||
ταῖς αὐλείαις σου θύραις ποτὲ προσπελάσαιμι , κἂν σύ με καλῇς . Ἡ Θεοκρίτου Σῦριγξ τὴν ἐπιγραφὴν ἀπὸ τοῦ σχήματος |
' ἡ μέλλουσα τὰς ἀποκρίσεις ποιεῖσθαι ψυχὴ δι ' ἑαυτῆς ἐλέγχηται περὶ ὧν εὖ ἢ κακῶς ἀποφαίνεται , μήτε κατηγόρῳ | ||
νόμισμα , πυρσούς . καὶ οὐδὲ αἰσχύνεται , ὅταν αὐτίκα ἐλέγχηται φανερῶς ἐν ὑμῖν ψευδόμενος . Νέστωρ γὰρ ὅδ ' |
δὲ καὶ λύκου τὸν δεξιὸν ὀφθαλμὸν ἐμβάλλῃς τοῖς προειρημένοις καὶ φορῇς , ἔσῃ εἰς πάντα ἀκαταγώνιστος , νικῶν εἰς πᾶν | ||
πόλλ ' ἀναγκαίως ἔχει πάσχειν , ὅταν λάγνην τὸν ὀφθαλμὸν φορῇς . Ὦ πρόδοτι καὶ παραγωγὲ καὶ μύραινα σύ . |
σημαντικά . τὸ γὰρ ἦμεν ἄνθρωπον ἀληθές ἐστιν , ὅκκα ὑπάρχῃ , ψευδὲς δέ , ὅκκα μὴ ὑπάρχῃ . ὁ | ||
- μένης ἀνάγκη , κἂν τὰ ἄλλα πάντα τὰ αὐτὰ ὑπάρχῃ , καὶ τὰς τὴν ὀρθὴν γωνίαν ὑποτεινούσας τοῦ ζῳδιακοῦ |
πονέσειε , οὐ πώποτε δὲ τὴν χεῖρα κατωτέρω τοῦ ὀμφαλοῦ προενέγκασθαι . διὸ καὶ Ἀριστοτέλης Ξενοκράτην τὸν Χαλκηδόνιον σκώπτων ὅτι | ||
ἑξῆς προκόπτειν ἐμμελῶς , οὐδὲν ἕτερον εἶναι δύναται διάστημα οὐδὲ προενέγκασθαι φθόγγον ἕτερον ἐμμελῆ καὶ ἡρμοσμένον , ἢ διάστημα μὲν |
ἑκάστην τῶν φωνῶν μίαν τε καὶ ἑστηκυῖαν καὶ τὴν αὐτὴν ποιήσωμεν , τοσούτῳ φαίνεται τῇ αἰσθήσει τὸ μέλος ἀκριβέστερον . | ||
ΗΘ διπλοῦν . , . ] ἐὰν γὰρ ὕψος κοινὸν ποιήσωμεν τὴν ΖΑ , ἔσται ὡς ἡ ΗΘ βάσις πρὸς |
ἀναλάμβανε . τούτων ἕκαστον μετὰ τὴν καῦσιν δεῖ πλύνειν , ἄχριπερ ἐπιμιγνύμενον τῷ ὕδατι νεφελῶδες μηκέτι ἀναπέμπηται , καὶ ἔπειτα | ||
κατὰ τὴν οἰκείαν οὐϲίαν , ἐπίκτητον δὲ θερμότητα προϲλαβόν , ἄχριπερ ἂν αὐτὴν διαφυλάττῃ , θερμαίνει , ψυχρὸν δὲ γενόμενον |
θερμοτέρη ἡ ὥρη , καὶ θᾶσσον : ἢν δὲ μᾶλλον κλασθῇ , καὶ παραχρῆμα . Καὶ ὁ Ἐξαρμόδου παιδίσκος παραπλησίως | ||
καὶ , ἡ κερκίς , ἃ δὴ τὰ δύο εἰ κλασθῇ χείρω ἤπερ τὸ ἕν . καὶ τούτων ἧττον εἰς |
ἢ δὶς παρὰ τοῦ αὐτοῦ λάβωσιν , ἢ ἔχοντες μὴ λέγωσι τῶν ἐωνημένων . Οὐ χρὴ δ ' ἀγνοεῖν ὅτι | ||
τὰ περὶ τῶν νεῶν συγγράψαντες , οἷς ἀκολουθοῦμεν ὅταν οἰκεῖα λέγωσι πρὸς τὴν ἡμετέραν ὑπόθεσιν . Μετὰ δὲ τὴν Βοιωτίαν |
βάδιζε μεταφέρων τὴν πυγήν . καὶ ἢν μέν σε μὴ ἐπαινῶσιν , ἀγανάκτει καὶ λοιδοροῦ αὐτοῖς : ἢν δὲ ὀρθοὶ | ||
Διὸς δέλτων ὁ μάρτυς , ἂν δὲ πάντες ἅμα ἑξῆς ἐπαινῶσιν , ὕποπτοι καὶ ἀμφίβολοι καὶ δεδεκασμένοι . χρὴ τοίνυν |
τῆς οὐσίας οὔτε περὶ τοῦ σώματος οὔτε περὶ τῆς ἐπιτιμίας ἀγωνίζῃ : ἀλλὰ περὶ τίνος ἐστὶν αὐτῷ ἡ σπουδή ; | ||
, ταῦτα ἀσκεῖν σε πυνθάνομαι . τίνα δὲ ταῦτα ; ἀγωνίζῃ πρὸς πονηρίαν δυνατῶς , παρατάττῃ γενναίως , καταλύεις ἀπόνοιαν |
εἰς ἀρετὴν γάλακτος συντελεῖ καὶ ἡ νομὴ τῶν ζῴων : ἐναργῶς γοῦν θεώμεθα τὰ νεμηθέντα σκαμμωνίας ἢ τιθυμάλλων τινὸς καθαρτικὸν | ||
, οἷς ἐπιχειρεῖ λύειν καὶ ταῦτα καὶ ἄλλα πάμπολλα τῶν ἐναργῶς τι εἶναί σοι φαινομένων τε καὶ πιστευομένων , ἔτι |
γῆν καὶ κατὰ θάλατταν , ἐδόκει πρὸς ἅπαν τὸ τοιοῦτο βασιλεύεσθαι μᾶλλον τοὺς τόπους ἢ ὑπὸ τοῖς Ῥωμαίοις ἡγεμόσιν εἶναι | ||
ἐκείνου μετὰ τὰ Μηδικὰ ἔδοξεν ὑπὸ τοῦ ἀρίστου τῶν Ἑλλήνων βασιλεύεσθαι τὴν Ἑλλάδα καὶ ἀμφισβητοῦσι Θεμιστοκλῆς καὶ Παυσανίας . γνωστέον |
ἐστίν . Τὸ νοοῦν καὶ κρῖνον , ὅταν ὁρῶμεν καὶ νοῶμεν , ὅτι τε ὁρῶμεν καὶ ὅτι νοοῦμεν , τὸ | ||
κατὰ παραύξησιν δέ , ὅταν ἀπὸ τοῦ κοινοῦ ἀνθρώπου κινούμενοι νοῶμεν , οἷον ὃς οὐκ ἐῴκει ἀνδρί γε σιτοφάγῳ , |
, οἷον πλάτανος καὶ πλατάνιστος : ἐνταῦθα γὰρ οὐκ ἂν εἴποιμεν παρώνυμα : ταὐτὸ γάρ ἐστιν . πάλιν ἔστω τὰ | ||
μέντοι τῇ ἀποφάσει τῇ λεγούσῃ Σωκράτης οὐ βαδίζει οὐκ ἂν εἴποιμεν ἀκριβολογεῖσθαι βουλόμενοι τὸ οὐ βαδίζει ῥῆμα εἶναι ἀόριστον , |
μόνα τὰ ἄτομα εἴδη καὶ ᾖ καὶ εἰς ἀρχῆς λόγον παραλαμβάνηται . οὔτε μέντοι δρᾷ τοῦτο , καὶ εἴπερ οἷόν | ||
ὡσαύτως διάβροχον ὡς ἐσωτάτω παρεντιθέναι προσῆκεν , ἵνα τὸ ἀποκρινόμενον παραλαμβάνηται καὶ μὴ θρομβούμενον συμπαθείας ἐξάπτῃ καὶ φλεγμονάς : ἐκ |
ἀστέρος ἐκείνου κατ ' ἐκεῖνο τὸ ἔτος ὡς ἂν ἀκριβῶς διαγνῶμεν τὴν τοῦ πράγματος ἐκείνου ὕπαρξιν . ἡ ἑτέρα δεῖξις | ||
καὶ τὰς αἰτίας εἰπεῖν . ἀλλ ' ἵνα τοῦτο σαφῶς διαγνῶμεν , δεῖ ἡμᾶς ἐπιμνησθῆναι τίνων μεμαθήκαμεν ἐν Φυσικοῖς , |
βδελυρὲ σύ . Μὰ τὴν Ἑκάτην , οὐ δῆτα : μαινοίμην γὰρ ἄν . Ἀλλ ' , ὦ νεανίσκ ' | ||
οὐχ ὡς τούτου βελτίονος ὄντος , ὧν ὁ Δημοσθένης εἶπε μαινοίμην γὰρ ἄν , εἰ τοῦτο λέγοιμι , ἀλλ ' |
τοιούτων λογισμῶν ἀνάγεσθαι καὶ τὴν ψυχὴν ἡμῶν εἰς αὐτὸ εἰκόνα θεμένην ἑαυτὴν εἶναι ἐκείνου , ὡς τὴν αὐτῆς ζωὴν ἴνδαλμα | ||
' εὐλόγως ἄν τινα θαυμάσαι καὶ τὴν τύχην οἰκείως σοι θεμένην πρὸς τὴν φύσιν τοῦ τρόπου καὶ τοῦ ὀνόματος τὸ |
στρατηγέτου δίχα : μέσον γὰρ αὐτὸς ἱπποτῶν ἐζωσμένος τανύστομον μάχαιραν ἠκονημένην , πῇ μὲν πατάσσων εἵπετο ξενοτρόπως , πῇ δ | ||
τοῦ ξίφους . τὸ τεταμένην ἔχον τὴν ἀκὴν , τουτέστι ἠκονημένην . ἡ δὲ ἀκὴ παρὰ τὸ εἵκω , ὡς |
, οὕτω καὶ τῷ ὑπαλλήλῳ : ὁ αὐτὸς γὰρ ἐὰν λεχθῇ καὶ ἐπὶ τοῦ ὑπαλλήλου , ἁρμόσει αὐτῷ . καὶ | ||
τὸ α φύσει μακρὰν ἔχον τὴν παραλήγουσαν : ὅταν δὲ λεχθῇ ἀρσενικῶς παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις , ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον |
μουσικοῦ Μικκάλου . ἐνδεχόμενον δὲ λαμβανέσθω τοῦτο ὡς καὶ τὸν διανοητὸν Ἀριστομένην ἀεὶ εἶναι ἢ ὡς Μικκάλου μουσικοῦ φθειρομένου αὔριον | ||
πρὸς αὐτὰ λέγεσθαι πρός τι λέγονται : τό τε γὰρ διανοητὸν δηλοῖ ὅτι ἔστιν αὐτοῦ διάνοια , οὐκ ἔστι δὲ |
φίλοι , τῆς τοῦ γραμματικοῦ τοῦδε , ὃς οὐδ ' ἐγκαλύπτεται , ἀλλ ' ἀναφανδὸν τὰ Εὐβούλου αἰεὶ ἐκ Κερκώπων | ||
γνῶσιν τῶν κρειττόνων : ὃς ἐπειδὰν ἴδῃ τὸν γνώριμον , ἐγκαλύπτεται τῶν δεινῶν οὔπω λελυκὼς οὐδέν . πρόσθες ἐκείνῳ τὸν |
δὲ κατὰ πράγματα σχέσει , ὅταν τὴν τῶν πραγμάτων φύσιν ἐξετάζωμεν : οἷον εἰ δίκαιον καὶ τοῖς μὴ συμμαχήσασι βοηθεῖν | ||
εἰ δοκεῖ , καὶ διαναπαυσάμενοι ἐκ τοῦ δρόμου σκοπῶμεν καὶ ἐξετάζωμεν , εἰ ἄρα ἕτερον αὐτῷ ποιητέον ἐστὶ φιλοσόφου ἀνδρὸς |
δὲ ὅτι καὶ τὸν Ἥλιον οἱ προσκυνοῦντες , ἔνθα ἂν φαίνηται τοῦ οὐρανοῦ , ἐκεῖσε τὰς χεῖρας ἐκτείνουσι . καίτοι | ||
λʹ : ὑπόκειται γάρ , ὅταν ἡ σελήνη διχότομος ἡμῖν φαίνηται , ἀπέχειν ἀπὸ τοῦ ἡλίου ἔλασσον τεταρτημορίου τῷ τοῦ |
ἡμεῖς μετὰ τῆς συμφορᾶς μηδὲ πῶς νενικήκαμεν τοὺς πολεμίους δεῖξαι ἔχωμεν , καὶ ὅσα τοιαῦτα . ὅπλα πολλὰ ἐρεῖς , | ||
παθῶν ἐνοχλούμενοι καὶ ἐπισκοτούμενοι ἐμποδὼν αὐτὰ θεωρεῖν βουλόμενοι τὴν ἀλήθειαν ἔχωμεν . ὅρα δὲ ὅτι καὶ τὰς πράξεις αἱρούμενοι κατορθοῦν |
δὲ ἐς τὸ ἐλεύθερον οὐκ ἂν ποιοῖεν τούτων οὐδέτερα . Δοκέω δὲ ἔγωγε καὶ ἀνισωθέντας πλήθεϊ χαλεπῶς ἂν Ἕλληνας Πέρσῃσι | ||
, καὶ οἱ καρτεροὶ δι ' ἀσθενέας σωτηρίης ἔτυχον . Δοκέω δὲ σύνδηλον , ὡς μὴ ἐνδηλότερον εἴπω , ὅτι |
σφισιν ἐς ἀποικίαν . ὁ δὲ αὐτὸς μὲν ἕως ἂν περιῇ , πολεμήσειν Λακεδαιμονίοις ἔφασκεν , ἐπίστασθαι δὲ ἀκριβῶς ὡς | ||
. ἢν δέ σοι τῶν θέρμων ἢ καὶ τῶν ἰσχάδων περιῇ , καὶ ἡμῖν πέμπε . Λακεδαιμόνιοι καθ ' ἡμῶν |
τι πρὸς τὸ τρίχωμα [ τῆς κεφαλῆς ] ὑπὸ πνεύματος προσενεχθῇ ἄχυρον , καρφολογῆσαι , καὶ ἐπιγελάσας δὲ εἰπεῖν : | ||
πρόσθεσιν ἐπιτηδείας ὕλης , ὡς ὅταν [ θερμόν τι ] προσενεχθῇ ἀνθρώπῳ θερμὴν ἔχοντι τὴν κρᾶσιν . οἷον πέπερι , |
γίνεται . Καὶ ἅμα δὴ τότε ἀσθενέστατον ὅταν ἐν μεταβολῇ τυγχάνῃ τῇ κατὰ τὴν βλάστησιν , ἤδη δ ' ἐκβεβλαστηκὸς | ||
ἀκριβῶς στήσαντας σκοπεῖν δεήσει τὴν προγενομένην σύνοδον , ἐάνπερ συνοδικὴ τυγχάνῃ ἡ γένεσις , πότε [ δὲ ] γέγονε καὶ |
καὶ τίνας τοῖς ἐναντίοις λειπτέον ῥυθμούς . οἶμαι δέ με ἀκηκοέναι οὐ σαφῶς ἐνόπλιόν τέ τινα ὀνομάζοντος αὐτοῦ ξύνθετον καὶ | ||
τε καὶ λέγῃ . Ὁ δὲ Φαῖδρος οὔ φησιν οὕτως ἀκηκοέναι , ἀλλὰ ἐκείνως , ὅτι οὐδὲν δεῖ τὴν ἀλήθειαν |
τῆς οὐσίας ἁρπαγὴν ἐπισχεῖν , μέχρι τοὺς πολίτας κομίσασθαι τὴν διανέμησιν καὶ τὰ λοιπὰ πάντα ἔχειν : ἀρκέσειν γὰρ ἐμοὶ | ||
εὐαρεστήσειν τῷ παρὰ θεοῖς νόμῳ . ἢ οὕτως : τὴν διανέμησιν τὴν παρὰ θεοῖς ἐπαινέσειν . Τιμοδήμῳ Ἀθηναίῳ Ἀχαρνεῖ παγκράτιον |
: κατέχειν τε αὐτοὺς ἀνθρωποφάγους . Διογενιανὸς δὲ Μαγνῆτιν μὲν πλανᾶν λέγει τὴν ὄψιν λίθον , ὡς εἴη ἀργύρῳ ἐμφερής | ||
θάλλω . ζητῶ ] θέλω . . ' ξαπατᾶν ] πλανᾶν . “ δὶς καὶ τρὶς εἰσάγων ταῦτα ” , |
, ἢν τὸ μετὰ τοῦτο ἐθελήσῃς αὐτὸς ἐμμένειν οἷς ἂν ἀκούσῃς παρ ' ἡμῶν καὶ φιλοπόνως αὐτὰ μελετᾶν καὶ προθύμως | ||
οἰχομένοιο , ἤν τίς τοι εἴπῃσι βροτῶν , ἢ ὄσσαν ἀκούσῃς ἐκ Διός , ἥ τε μάλιστα φέρει κλέος ἀνθρώποισι |
, διὸ καὶ ἧττον οἰκεῖα , ὅταν ἑνί τινι ὄντα λαμβάνηται τῶν μετεχόντων αὐτῶν : τὰ δὲ ἴδια μόνων ἐστὶν | ||
οἰκείᾳ φύσει δυναμένων ἑκάστου γενέσθαι . ὅταν μὲν οὖν οὕτω λαμβάνηται ὁ λόγος , ὡς εὐθὺς ἔχειν τὸ βέλτιον οὕτως |
εἰς τὸ ἑαυτῶν ἑκάστη . Ὅταν δὴ τοῦτο διὰ χρόνων ποιῇ φεύγουσα τὸ πᾶν καὶ τῇ διακρίσει ἀποστᾶσα καὶ μὴ | ||
φλέγμα ψυχρὸν ἐν τοῖς χιτῶσι τῶν παχέων ἐντέρων σφηνωθῇ καὶ ποιῇ ὀδύνην σκολοπώδη , ἢ τρυπανώδη , σκολοπώδης δέ ἐστιν |
τὸ δὲ Ἀελίοιό τε νύμφαν ἐπ ' αὐτῆς τῆς ἡρωίδος ἀκούσωμεν . παῖδ ' Ἀφροδίτης εἶπε τὴν Ῥόδον διὰ τὸ | ||
ἵνα ἱστίον μὲν τὸν μισθὸν , πνεῦμα δὲ τὸ ἐγκώμιον ἀκούσωμεν . μὴ δολωθῇς κέρδεσιν εὐτραπέλοις : ὁ νοῦς : |
ὅτι ἀμφίβολον πότερον ἐμοὶ αὐτῷ ὀλέσθαι , ἢ καθ ' Ὁμηρικὴν συνήθειαν ἀντὶ τοῦ ὑπ ' αὐτοῦ ὀλέσθαι . . | ||
πεύθεσθαι καταλλήλου ἔχεται φερόμενον ἐπ ' αἰτιατικήν , κατὰ τὴν Ὁμηρικὴν χρῆσιν σημαῖνον τὸ ἀκούομεν ἢ τὸ ἠκούετο ἐν τῷ |
. . . . : τόνων γοῦν τριῶν ὄντων κατὰ Πολύμνηστον καὶ Σακάδαν , τοῦ τε Δωρίου καὶ Φρυγίου καὶ | ||
καὶ Ξενόδαμον καὶ Ξενόκριτον ποιηταὶ παιάνων , οἱ δὲ περὶ Πολύμνηστον τῶν Ὀρθίων καλουμένων , οἱ δὲ περὶ Σακάδαν ἐλεγείων |
αἴρουσι , καὶ εἰς πλοῦν ἐμβιβάζουσι συμπλεῖν οἷς ἂν αὐτοῖς δοκῇ , καὶ ποιοῦσιν οὐ μόνον συγκαθημένους , ἂν οὕτω | ||
τῶν ἄλλων ἐπίσης ἄξιον αὐτῷ . κἂν γὰρ τὰ μέγιστα δοκῇ παρά του καρποῦσθαι , μὴ εἶναι ἀντάξια ὧν αὐτὸς |
τὸν ἔρωτα : ἡμεῖς δ ' ἔχοντες : ἡμεῖς δὲ σιωπήσαντες οὐ καλῶς ἐποιήσαμεν . τὸ δὲ ἔχοντες ἀντὶ τοῦ | ||
' ὑμεῖς κατεγιγνώσκεθ ' ὑμῶν αὐτῶν μεταβουλευόμενοι . ἐπειδὴ δὲ σιωπήσαντες τότε νῦν ἐπιτιμῶσί τινες , βούλομαι μικρὰ πρὸς αὐτοὺς |
οὐδὲ νῦν ἔγνωκας , ὅτι οὐκ ἀπὸ γενέσεως ἀρχῆς . ἐλέγχῃ δ ' οὐδὲν ἧττον ἐπιμορφάζων , ὅταν συγκρίνῃς τὰ | ||
πρὸς αὐτὸν ἐκεῖνον ἀπολογίαν ζητεῖν , ἐπειδὰν ἔργῳ τοὺς συκοφάντας ἐλέγχῃ . Ἠρόμην , ὅ τι ἡμῖν ὁ καλὸς Ἰφικράτης |
συμβουλὴ ἀμφισβητουμένων πραγμάτων ἐστὶ κατασκευὴ , κἂν μυριάκις ἐν αὐτοῖς ἐξετάζηται , ἕως ἂν μὴ κατὰ τὸν αὐτοῦ σκοπὸν ἐξετάζηται | ||
ὅταν τὸ μὲν ἄριστον ᾖ παρελθόν , ἄνευ δὲ ὀργῆς ἐξετάζηται τὸ πρᾶγμα . καλόν σου καὶ τὸ μηδένα καλεῖν |
ἢ ἁπλῶς ἄλλων ὑπομνηστικὸν , καὶ ὕστερον εὑρίσκεται τὸ σημαινόμενον ὑπομνηστικὸν , καὶ πᾶν ἐκτίθεται τὸ πρᾶγμα . οὕτω , | ||
παθόντα ἢ τὴν ἀρχὴν τοῦ πράγματος , ἢ ἁπλῶς ἄλλων ὑπομνηστικὸν , καὶ ὕστερον εὑρίσκεται τὸ σημαινόμενον ὑπομνηστικὸν , καὶ |
αὐτοῖς οὔτε καλαὶ οὔτε αἰσχραὶ πράξεις , ἀλλ ' ὁ προσαψάμενος αὐτῶν καὶ παρατυχών , ὅστις ἂν ᾖ , κατὰ | ||
τὰς ὀλοφύρσεις ἐγείροντες , ὁ δὲ οὐδὲν ἀλλ ' ἢ προσαψάμενος αὐτῆς καί τι ἀφανῶς ἐπειπὼν ἀφύπνισε τὴν κόρην τοῦ |
ἐπιστρέφεσθαι καὶ φροντίζειν ἄλλου τινὸς πράγματος τὸν μαχόμενον , ἀλλὰ μόνου τοῦ πολέμου γίνεσθαι . . ῬΥΤΑ . Τὰ χαλινὰ | ||
ὥραν τὸ ἔτος ἐπαγάγῃ τὴν αὐτήν : τότε δὲ ὑπὸ μόνου τοῦ μηχανήματος ἀνοιχθεῖσα καὶ οὐ πολὺ ἐπισχοῦσα συνεκλείσθη δι |
τῆς γυναικός , ἵνα μὴ πρὸς φαῦλον καὶ εὐτελὲς διαλέγεσθαι δοκῇς πρόσωπον : ἐπὶ γὰρ τῶν ἀνδρῶν οὐ φέρει ψόγον | ||
δικαστήρια εἰσίῃς ἐπὶ τῷ συμβουλεύειν πρὸ τῶν ἄλλων , καὶ δοκῇς πέρα τῆς ἡλικίας θρασύνεσθαι , ἢ [ ὅταν ] |
τὰ τοιαῦτα : οὔτε γὰρ προέκειτο αὐτῷ θεολογῆσαι , ἵνα μνησθῇ τῶν πέντε γενῶν Πλάτωνος , ἀλλὰ μὴν οὔτε φυσιολογῆσαι | ||
περὶ ἐκείνων ἅψεται . καὶ ἵνα μὴ τὸν λόγον διακόψας μνησθῇ ἐξαρθρημάτων , εἰς ἔννοιαν τῶν τοιούτων τοὺς ἀκροωμένους ἀνάξων |
φίλους τοὺς ἔνδον ὄντας οὐ μόνος σωθήσομαι . [ καίτοι φύγοιμ ' ἂν κἀκβέβηκ ' ἄντρου μυχῶν : ἀλλ ' | ||
μηδὲν ὑμῖν ἐνοχλεῖν μηδὲ βιάζεσθαι , ῥήτωρ ἐστίν , οὔτε φύγοιμ ' ἂν οὔτ ' ἀπαρνοῦμαι τοῦτο τοὔνομα : εἰ |
πατρῴων , ἄλλως τε καὶ παρεσκευασμένος μὴ ὁμολογεῖν τὴν τοῦ Ἐνδίου ποίησιν τῷ Πύρρῳ γενέσθαι . Ὡς γὰρ οὐχ ὁμολογῶν | ||
μὲν ἐκεῖνα αὐτοὺς ἐρέσθαι χρή , εἰ ὁμολογοῦντες τὴν τοῦ Ἐνδίου ποίησιν ὑπὸ τοῦ Πύρρου γενέσθαι ἐπεσκημμένοι εἰσὶ τοῖς μεμαρτυρηκόσι |
λάβοιμεν τὰ μάλιστα γήινα γεννώμενα καὶ πλαττόμενα ἐν αὐτῇ , εὕροιμεν ἂν καὶ ἐνταῦθα τὴν γῆς φύσιν . Λίθων τοίνυν | ||
δὲ σκαληνῶν , ἐν μὲν τοῖς ἰσοσκελέσιν οὐκ ἄν ποτε εὕροιμεν ἀριθμοὺς ἐφαρμόσαι ταῖς πλευραῖς : οὐ γάρ ἐστι τετράγωνος |
λειποθυμῆϲαι τὸν ἄνθρωπον , τὸ δὲ δεύτερον οὐδὲ τὴν λειποθυμίαν φοβεῖϲθαι προϲήκει : μὴ φλεβοτομηθέντεϲ δὲ οἱ οὕτωϲ διακείμενοι τύχηϲ | ||
τοὺϲ μὲν ἐπιθυμεῖν τοῦ θανάτου , τοὺϲ δ ' αὖ φοβεῖϲθαι τὸ ἀποθανεῖν , καὶ τοὺϲ μὲν ἀεὶ γελᾶν , |
τῶν ἑξῆς ῥηθησομένων . καθάπερ γὰρ εἴπομεν Φίλιππον τὸν Ἀμύντου διανοηθῆναι καὶ προθέσθαι συντελεῖν τὸν πρὸς τοὺς Πέρσας πόλεμον , | ||
καὶ πάρεδρος , οὗ χωρὶς οὐδὲν ἐκείναις πρᾶξαι θέμις οὐδὲ διανοηθῆναι . ταῦτα μὲν οὖν ἀκούων καὶ ὁρῶν ἐτέρπετο καὶ |
Αἰγυπτίοις ᾖ , οἱ δὲ ἄνθρωποι τὸν χαλινὸν ἔτι αὐτῆς θαυμάζωσι καὶ τὴν ἁλουργίδα , ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ἐκ δυοῖν | ||
ἀγαθὰς ἐλπίδας , ἀλλὰ μικρὰ φροντίζοντες τῶν χορηγουμένων τὸν χορηγὸν θαυμάζωσι καὶ προσκυνῶσι καὶ τοῖς ἁρμόττουσιν ὕμνοις καὶ εὐδαιμονισμοῖς γεραίρωσιν |
σημαντικὸν ἢ ἀληθείας ἢ ψεύδους : καὶ γὰρ ἂν ἀμέσως κατηγορῆται τοῦ ὑποκειμένου , καὶ τότε δυνάμει τὸ μὲν ἔστι | ||
, ὡς ὅταν τὰ ἐν τῷ αὐτῷ ὑποκειμένῳ συμβεβηκότα ἀλλήλων κατηγορῆται , οἷον τοῦ Σωκράτους ὄντος φαλακροῦ καὶ φιλοσόφου λέγωμεν |
βραδὺ μὲν φθεγγομένους , ἐγκρατῶς δὲ σιγῶντας , ὀρθῶς δὲ διανοουμένους , ὃ καὶ νῦν ποιήσατε , ἵνα κτήσησθε πρὸς | ||
, ἐν ἅπασι τούτοις αὐτὸν ἀποφαίνομαι κατορθοῦν . οὐ γὰρ διανοουμένους μόνον ὑποτίθεται χρηστὰ καὶ ἐπιεικῆ καὶ μέτρια τοὺς λέγοντας |
ἐπὶ ἡμέρας ζʹ . ἐὰν δὲ ὑδροφόβας γεγενημένος ῥοφεῖν μὴ θελήσῃ , κλύσον αὐτὸν εἰς ὁσπήτιον μίσγων ἀνὰ τρεῖς κυάθους | ||
κελεύσματι συναγάγοι ὁ θεὸς ἀπὸ περάτων εἰς ὅ τι ἂν θελήσῃ χωρίον , οὕτω καὶ τὸν νοῦν ἐξ ἄλης πολυχρονίου |
δὲ τρόπος καὶ πρὸς τὰ ἀνωτερικά . ἢν δὲ μηδέποτι φῇ μήτε ἄνω μήτε κάτω κεκαθάρθαι ἢ πεπωκέναι φαρμάκων , | ||
, τοὺς δὲ Κραννωνίους Ἐφύρους , ὥστε διαπορεῖν , ὅταν φῇ ὁ ποιητής ” τὼ μὲν ἄρ ' ἐκ Θρῄκης |
τῶν μητρέων , ἀλλ ' ἀνακεχώρηκεν ἰσχυρῶς . Ὁκόταν οὕτως ἔχῃ , φάρμακον χρὴ πῖσαι ὑφ ' οὗ καθαίρεται ἄνω | ||
κόσμον ἐπὶ πολὺ συνηχεῖ , καὶ μάλιστ ' ἂν μὴ ἔχῃ φυσῶδές τι καὶ ἄμουσον ἀλλ ' ἡδέως κεκραμένον . |
τῶν ἀπολαυστικῶν [ γε ] εἷς ὤν , ἵνα μὴ κατηγορῇ τοῦ γήρως , εἰς σωφροσύνην ἔθετο τὴν ἀσθένειαν αὐτοῦ | ||
: καὶ τάδε εἶπε παράνομα : κἄν τί τις ἄλλο κατηγορῇ , τὸν αὐτὸν τρόπον φράζειν καὶ μὴ τηνάλλως φοβεῖν |
οὔσῃ τῇ τοῦ νέου ψυχῇ τροφὴν μαλακωτέραν τὴν ἀπὸ τοῦ μύθου εὐθὺς προσάγειν , ὥσπερ καὶ τὰ ἀρτίτοκα βρέφη μαλακὰ | ||
καὶ μαντικὸν τὸ φυτόν : εἰ δὲ βούλει καὶ τοῦ μύθου ἐφάπτεσθαι τοῦ περὶ τῆς Δάφνης , οὐδὲ τοῦτό σοι |
. Ταῦτα μὲν οὖν ἁρμόζον ἦν ἴσως προειπεῖν , ἵνα ἐννοήσωμεν , περὶ οὗ ἡμῖν ἐστιν ὁ λόγος : λοιπὸν | ||
ἀπόλλυμεν τὸ παμμέγα ἐκείνου παντελές : ἐὰν δὲ πάντα ὁμοῦ ἐννοήσωμεν , ἀφανίζομεν τὸ ἓν καὶ ἁπλοῦν : αἴτιον δὲ |
μοι Γλυκέρα , ἅπαξ αὐτὴν ἁρπάσας κατεφίλησα : ἂν ἔτι ὀργίζηται , μᾶλλον αὐτὴν ἐβιασάμην : κἂν βαρυθύμως ἔχῃ , | ||
εἰσὶ καὶ γοργότερον τὸν ἵππον ἀποδεικνύουσι . καὶ γὰρ ὅταν ὀργίζηται ἵππος ἵππῳ ἢ ἐν ἱππασίᾳ θυμῶται , εὐρύνει μᾶλλον |
ἀποφαίνειν τὰ οἰκήσαντα γένη τὴν βάρβαρον πόλιν , ἣν ἂν ἐπαινέσῃς , ἢ πρεσβύτατα ἢ σοφώτατα ἢ ἀρχικώτατα ἢ ὅλως | ||
μηδὲν ἂν αἰτιάσασθαί σε . μήτε δὲ ἐμὲ πρὸς αὐτοὺς ἐπαινέσῃς , ὦ φίλτατε Ἔλεγχε , μήτε τὰ ἐκείνῳ προσόντα |
παιδείαν ζητήσεις καὶ λόγους , καὶ ὅπου ποτ ' ἂν εὑρίσκῃς , ἐνταῦθα ἀγαπήσεις μένειν καὶ ἐμπίπλασθαι τοῦ πόθου , | ||
τοῖς ἔργοις , ἀλλὰ καὶ τῷ βλέμματι , κἂν ὀκνοῦντα εὑρίσκῃς ὑπ ' αἰδοῦς , πάνυ γὰρ τὸ αἰδεῖσθαι ἤσκηκεν |
ἐκ δὲ τῶν λελεγμένων ῥᾳδίωϲ ταύταϲ ϲυμπλέκοντεϲ καὶ τὰϲ κατὰ ϲύνθεϲιν εὑρήϲομεν . ἑξῆϲ δ ' ἂν εἴη λέγειν καὶ | ||
καί , ὅτε τὰ μῆλα φανῶϲιν , ποιεῖϲθαι τὴν ὅλην ϲύνθεϲιν . Ὄμφακοϲ χυλοῦ # γ , μέλιτοϲ # α |
γραφικὸν ἁμάρτημά ἐστιν ἢ ἴσως ὁ ῥήτωρ συναρπάζει , ἵνα δοκῆι πλείω τὴν ἀφορμὴν ἔχειν ἡ πόλις εἰς τὸν πρὸς | ||
] τέλειον . τὸ τοιοῦτο ? [ ] οὖν ἐὰν δοκῆι ἐκτιτρώσκειν ? [ - ] , παρασκευάζουσι [ - |
οὗτος τρίκλινον οἰκοδομησάμενος περικαλλέστατον ἀγαπᾶν ἔφη , εἰ τοῦτον φίλων πληρώσειεν , φησὶ Κλέαρχος . ὅτι ὁ παρὰ τῇ παροιμίᾳ | ||
κατὰ τὰ τρία γένη μεμιγμένως γράφοιτο , τὸν τῶν εἰκοσιοκτὼ πληρώσειεν ἂν ἀριθμὸν ἴσον ὄντα τοῖς σεληνιακοῖς φωσίν : ἑκάστου |
σφραγῖδα τρίγωνον καὶ ἐσφράγισε τὸ μνημεῖον , ἵνα μηδείς τι ποιήσῃ αὐτῷ ἐν ταῖς ἓξ ἡμέραις , ἕως οὗ ἀποστράφῃ | ||
καὶ ὑπερβολὴν καὶ ἔλλειψιν τῷ μεμετρημένῳ , ἕως ἂν αὐτὸ ποιήσῃ αὐτῆς , ἀλλὰ μὴ αὐτοῦ ἔτι εἶναι , ὥσπερ |
σοι τι φαίνομαι νυνὶ ποεῖν ; ἔργον δοκεῖς μοι φαῦλον ἐζηλωκέναι , πείσειν νομίζων ἐξαμαρτεῖν παρθένον ἐλευθέραν , ἢ καιρὸν | ||
τῶν μὲν οὖν ἄλλων οἱ μὲν ἕνεκα τοῦ τὸν Αἰγυπτιακὸν ἐζηλωκέναι τῦφον ἀφηνιάζοντες οὐ προσεῖχον τοῖς λεγομένοις , οἱ δὲ |
κληθείς , οὐκ ἄκλητος , ἐλήλυθα : ταὐτὰ παθοῦσα σοὶ μέμψαιτ ' ἐπ ' ἐμοὶ στᾶσα παρὰ προθύροις . Ὑετὸς | ||
καὶ τάδε φησίν : ἀλλ ' ἤδη τῇ τούτων χρείᾳ μέμψαιτ ' ἄν τις τὸ μειράκιον , ὥσπερ εἶπον . |
ἕκαστος αὑτῷ κομίζων εἰς τὸ κοινὸν κατατιθῆται καὶ πάντες πάντων μετέχωσιν . φασὶ πᾶν δεῖπνον , ἐν ᾧ ἕκαστος αὑτῷ | ||
ἐὰν τὰ μὲν μετέχωσι τοῦ πάθους , τὰ δὲ μὴ μετέχωσιν . εἶτα καὶ προσδιορίζεται ὅτι τὰ τέσσαρα σημεῖα κακά |
οὐδὲ τῶν ἄλλων λεγόντων ἀκούειν ἐδόκουν , ἐρῶ καὶ οὐ σιωπήσομαι . ἐγὼ γὰρ ὁμομήτριον μὲν ἀδελφὸν ἐμαυτοῦ Πασικλέα νομίζω | ||
τὸν νόμον ὑμῖν αὐτὸν ὃν οὗτος ἔθηκεν : ἐγὼ δὲ σιωπήσομαι . λέγε . Τιμοκράτης εἶπεν : ὁπόσοι Ἀθηναίων κατ |
μοι δοκεῖ τῶν ἰδίᾳ τι συμφερόντων διοικουμένοις τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ἀμελῆσαι , ὑμῖν δ ' οὐδ ' ἀδικουμένοις παρὰ τῶν | ||
εἰς κόρον χρήσασθαι , τῆς ἀργύρου καὶ χρυσοῦ κτήσεως μὴ ἀμελῆσαι , τιμὰς καὶ ἀρχὰς καὶ ὅσα ἄλλα συντείνοντα πρὸς |
τ ' ἐνίων αὐτόπτας ἐστὶ καταστῆσαι , ἀλλ ' ἐὰν ἐπιδεικνύῃ τίς τι τούτων , ἱκανὸν νομίζετ ' ἔλεγχον ἔχειν | ||
εἴπῃ μητρὸς ὄνομα , γνήσιοί εἰσιν , ἀλλ ' ἐὰν ἐπιδεικνύῃ ὡς ἀληθῆ λέγει , τοὺς συγγενεῖς παρεχόμενος τοὺς εἰδότας |
ταῖς ἀνθέξεσιν . μομφῆς . μομφῆς . ἣν ἂν μὲν φιλοσοφῶμεν . γρ . ἣν ἂν μὲν φιλοσοφῶμεν . ἅμα | ||
ἣν ἂν μὲν φιλοσοφῶμεν . γρ . ἣν ἂν μὲν φιλοσοφῶμεν . ἅμα . γρ . ἅμα . τὸν τῶν |
σὺ δὲ τί οἶσθα εἰ ἡμεῖς ἂν τούτου κατεψηφισάμεθα ; εἴποιμ ' ἄν : διότι πεπαρρησίασθέ μοι καὶ διείλεχθε . | ||
μὲν οὖν αἰτιώμενοι τὸν ὁρισμὸν οὕτως : ἐγὼ δ ' εἴποιμ ' ἂν , ὡς εἰ μὲν κατὰ τὴν ἀπόδοσιν |
τοῖς προοιμίοις ἐστί : καὶ τὴν διήγησιν δι ' αὐτῆς ἐργαζόμεθα , καὶ τοῖς ἀγῶσιν αὕτη περιέχει τὰ σπέρματα : | ||
] μερῶν ἐστι καὶ ὅλων : ὡς ὅλον μὲν αὐτὸ ἐργαζόμεθα , ὅταν αὐτὸ τοῦτο προθώμεθά τινα εὐφημῆσαι , ὡς |
τῶν εἰσαγγελλομένων σκοποῦνται , ὑπάρχει τε αὐτοῖς , ἐάν τι ἐξαμαρτάνωσιν , αἰτίαν ἔχειν καὶ λόγον αἰσχρὸν ἐκ τῶν ἄλλων | ||
δυνάμεσι . . τινες ] οἱ πάσχοντες δηλονότι . . ἐξαμαρτάνωσιν ] ἀντὶ τοῦ πάσχωσιν αἰσχρῶς . ὑποκατιὼν γὰρ καὶ |
Κορίαννον εἰς τί λεπτόν ; ἵνα τοὺς δασύποδας οὓς ἂν λάβωμεν ἁλσὶ διαπάττειν ἔχῃς . Ἐτύγχανον μὲν ἄγροθεν πλείστους φέρων | ||
εἶθ ' ὑποθώμεθα , ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν ὡς ἀρχὴν ὑποτιθεμένην λάβωμεν , ὅτι πᾶς λόγος ὁ ἐκ τῶν ἰδίων ἐν |
ἐφίεται ὡς καλῶς ἀποφηναμένους , δῆλός ἐστι τὸ πρώτιστον καὶ καθολικώτατον ὁμολογῶν ἀγαθὸν διὰ τοῦ εἰπεῖν τἀγαθὸν καὶ οὗ πάντα | ||
καθολικωτέρα ἐστί , τοσούτῳ μᾶλλον ἀκίνητος : διὸ τὸ πάντων καθολικώτατον καὶ ἀκίνητόν ἐστιν , οἷον τὸ ἀγαθόν : πάντων |
καὶ ξηροῦ καὶ θερμοῦ καὶ ψυχροῦ συμμέτρως ἀλλήλοις κεκραμένων γεγονέναι διαπεφώνηται μέν , ἀλλ ' οὐκ εἰς τοσοῦτον , ὅσον | ||
ἐστιν ἢ νοητόν , ὁποῖον δ ' ἂν ᾖ , διαπεφώνηται : οἱ μὲν γὰρ τὰ αἰσθητὰ μόνα φασὶν εἶναι |
ἐς τὸ τείχισμα ἔπλεον αἱ νῆες , καὶ χρησίμως ἐδόκει καταπεπτωκέναι . ὁ δὲ Ἀγησανδρίδας τάχα μέν τι καὶ ἀπὸ | ||
ἀλλ ' ἐξ ἑκάστου τῶν εἰρημένων διπλασιάζεται , ἐκ τοῦ καταπεπτωκέναι τοὺς Ἀθηναίους τοῖς φρονήμασι κἀκ τοῦ δόκησιν ἔχειν ὅτι |