ποτα ἠ βρωτα ἠ ἁ ἀν ὁρᾳ , μαλακως ὁσα ψαυει : ἀλλαι : ἁ μη μεγαλα βλαπτει , ἠ | ||
ἀλλ ' ὡστε τα μεν κατα την κοιλιαν , ὡν ψαυει , δυνασθαι καθαιρειν , κἀν πλειων ποτε δοθῃ , |
: την δε του παντος φυσιν ἀερα και οὑτος φησιν ἀπειρον εἰναι και ἀιδιον , ἐξ οὑ πυκνουμενου και μανουμενου | ||
εἰη και ὁ τουτου του τοπου τοπος και τουτο εἰς ἀπειρον . εἰ δε το κενον τις ἀναιροιη πανταπασιν , |
μυστηρια . . μητε Κρατινου : Προς τους περι Ἀρισταρχον οἰομενους ὁτι ταυρος ἠν αὐτοις το ἐπαθλον . εἰρηται δε | ||
προς δε τους Μεθοδικους τα φαινομενα ἐνδεικτικα των συμφεροντων εἰναι οἰομενους ταυτα λεγουσιν οἱ Λογικοι . τα φαινομενα ἐξ ἑαυτων |
παν ἑψημα γαλακτος . το δε ποπανον , ὁ τινες ἰτριον καλουσιν , ἀλυποτερον ἐσται , εἰ κοψας λεπτον ποιησαις | ||
ἀρχην προ του Τ συστελλεται : ἰτυς ἰτεα , [ ἰτριον ] . Ἰτωνα τε και ἰτεαι ποιητικα . Τα |
ᾡ μη βιοτος πολυς εἰη , ἠ πασιν νεκυεσσι καταφθιμενοισιν ἀνασσειν : ὁ δε Ἀλεξανδρος δοκει μοι ἑλεσθαι ἀν και | ||
ἀλλων , παντων μεν κρατεειν ἐθελει , παντεσσι δ ' ἀνασσειν , πασι δε σημαινειν , ἁ τιν ' οὐ |
, ἐαν δεῃ πυριασαι παλιν , ἀτρεμα βασταξας το ἐπικειμενον ἐριον ἐξωθεν αὐθις ὁμοιως φυλαττομενος , ὡς οἱον τε μηδ | ||
τινος τοιουτου παρεμπεσοντος εἰς το οὐς , εἰλιξας περι μηλωτιδα ἐριον βαψον εἰς τερεβινθινην ἠ εἰς τι των ἐχεκολλων και |
μεγα φρονειν ὑπο ἀμουσων και ἀτεχνων ἐπαινουμενος , κἀν εἰ περισταντες αὐτον παιδες συφορβοι και ποιμενες θαυμαζοιεν και κροτοιεν , | ||
Καισαρ τον στρατιωτην ἀνεστησεν , ὁ δε στρατος ἠγανακτησε και περισταντες αὐτον ἀποχωρουντα του θεατρου τον στρατιωτην ἀπῃτουν , οὐχ |
ἐδωκε και ὁρκους πατησας οὑς ὠμοσεν . . . . ἐπιχειρησειν : ἐγραφεν ἐπιχειρησειν μελ - λειν τοις Σιγγαροις και | ||
σχεδον εἰδεναι παντας ὑμας νομιζω . οἰμαι δ ' αὐτους ἐπιχειρησειν λεγειν , ὡς οὐδ ' εἰσιν ἐνδειξεις τουτων ὁσοι |
των ἐνταυθα συμφυγοντων προς τους κατειληφοτας τον Ἀκροκορινθον και τουτους καταπληξαμενος ἠναγκασε παραδουναι την ἀκραν : σφοδρα γαρ ἠν ἀνυποστατος | ||
τον ὑστερηκοτα της του Πωρου συμμαχιας βασιλεα ὀνομα * Σασιβισαρην καταπληξαμενος ἠναγκασε ποιειν το προσταττομενον , αὐτος δε μετα της |
. παντων δε φανερωτατος . . . : σπουδαιοτατος και ἐπιδηλος ὑπερ παντας ὁ Βρασιδας ἐγενετο ἐν ἐκεινῳ τῳ ἐργῳ | ||
ἡμερας ἀριθμουμεν ἐπι των κρισεων : τυχον ἡ τεταρτη ἡμερα ἐπιδηλος ἐστιν της ἑβδομης και ἡ ζʹ της ἑνδεκατης και |
τυπτοιμι : ἡ δε προστακτικη παρα το δι ' αὐτης προστασσειν , οἱον λεγε γραφε : ἡ δε ὑποτακτικη παρα | ||
μεν τῃ μενειν αὐτου λαγχανουσῃ των μοιρεων ἑωυτον τον βασιλεα προστασσειν , ἐπι δε τῃ ἀπαλλασσομενῃ τον ἑωυτου παιδα , |
και λογων και παιδευσει νεους : ἐαν γαρ των μη προσοντων αὐτῳ μνησθῃς , ἁ παντες ἰσασιν ὁτι τουτων οὐδεν | ||
ἐρειν τοις διεξιουσιν ἀμηχανον . Ψογος ἐστι λογος ἐκθετικος των προσοντων κακων . Τοπου δε κοινου διενηνοχε τῳ τον μεν |
βιον τεχνη . Ὁτι μεν ἐστι δυνατον κατα τροπον βιουν αἱρουμενους την περι παντων ἐποχην , ἀποχρωντως ἡμιν δεδεικται : | ||
Εὐπολις τε ἐν Βαπταις δηλοι και Ἀρχιππος ἐν Ἰχθυσι λεγων αἱρουμενους τε πραγματων ἐπιστατας ἀποδοκιμαζειν , εἰτα δοκιμαζειν παλιν . |
ὁρα δε ὁπως ἐλεγχεται σοφιζομενος : οὐ γαρ φημι το πεπερασμενον ἐξ ἀναγκης προς τι περαινειν : το γαρ προς | ||
οὐχ ἑξις , ἀλλα στερησις , και περατος οὐ το πεπερασμενον οὐδε το περας , ἀλλα το ἀπειρον και καθ |
πεσον ἐκτος , καθαπερ αἱ σικυαι αἱς οἱ ἰατροι χρωνται προσβαλλοντες : παλιν γαρ αὑται τῃ ποιᾳ θερμοτητι την ὁλκην | ||
τας συμφορας και τας νοσους αὐτοις ἠ τοις ἀλλοις ἀνθρωποις προσβαλλοντες . το μεν γαρ ἀποθανειν ἠ καμειν νομιμως κοινον |
προκατειλημμενων δε τῃ πληγῃ , ἀλλων , ὁπῃ τυχοι , θεοντων ἀγνοιᾳ του τολμωμενου κακου . τι ἀν τερπνοτερον εἰκονος | ||
ἡμων . ἱεραν ] τιμιαν . . ζαθεων ] λιαν θεοντων , ἀγαν θεοντων , ἀγαν τρεχοντων . , ἠγουν |
ἐλαττους των πεντακισμυριων , ἱππεις δε ὑπερ τους πεντακισχιλιους . διανυσας δε ταχεως την ὁδον και πλησιασας τῃ πολει των | ||
συναιρεται , τοσουτον τοις ἀδικοις ἐναντιουται . ὁδοιπορος πολλην ὁδον διανυσας ἐπειδη κοπῳ συνειχετο , πεσων παρα τι φρεαρ ἐκοιματο |
. . . . ] δε ἐν τωι πρωτωι Περι ποιηματων ἱκανως ἐοικεν παρεμφαινειν το την σοφιστικην ῥητορικην τεχνην ὑπαρχειν | ||
ἀλλως τε και εἰ χρῃζομεν γραμματικης , ἐπι των ἀριστων ποιηματων χρῃζομεν ἀλλ ' οὐ των μοχθηρων . ἀριστον δε |
και λογων ἁμιλλαι : προϊων δ ' ἠδη τῃ παιδιᾳ μαντευεται το μελλον ἀτεχνως την ἑαυτου τυχην γυμναζων , και | ||
, μυσταις : τουτοις ἀπειλει τα μετα θανατον , τουτοις μαντευεται το πυρ : τα γαρ νομιζομενα κατ ' ἀνθρωπους |
, ἐπαγομενων δυο δα - σεων ἠ δασεος συν ἀμεταβολῳ ψιλουται : ἰφθιμος ἀφνω ἰχθυς . σεσημειωται το ἑφθος . | ||
δε περι πνευματων διαληψομεθα . Πασα προθεσις ἀπο φωνηεντος ἀρχομενη ψιλουται , πλην της ὑπο και ὑπερ , οἱον : |
νυνι γιγνεται . και οὐχι μεμφομαι τον ποιουντα τι των δεοντων ὑπερ ὑμων , ἀλλα και ὑμας ὑπερ ὑμων αὐτων | ||
, μη συνεμπεσειν τοις παλαιοις , και παραλειπων οὐδεν των δεοντων ἠ εἰ τι προλαβοντες οἱ παλαιοι διδασκαλικως ἐξηγησαντο : |
. οὐκουν ἡ ἐπιφυσις του νεου κερατος το πρεσβυτατον ὡς ἀλλοτριον ἐξωθει , θλιβοντος του ἐνδοθεν και ἀνωθειν τουτο ἐθελοντος | ||
πεισιν ἐχει οὐκ ἀλλοτριαν , ἀνομοιου δε ὀντος του ποιουντος ἀλλοτριον το παθημα και οὐ προσηνες το πασχον ἰσχει . |
τροπος της πραξεως , και ἑκτον ἡ τουτων αἰτια . τουτων δε ὀντων των ἀνωτατω στοιχειων , ἐξ ὡν συμπληρουται | ||
καιρον , ἀλλα συνεχης ὁ πυρετος ἐστιν . ὁμως κἀπι τουτων , ἐπειδη γινεται μειοπυρεξια διαλειμμα μιμουμενη , τηνικαυτα την |
δη και το των κινησεων ἐπειδαν ἐνδιδοναι που φαινηται , καταπαυειν αὐτικα : και εἰ περι τον ἱδρωτα γινοιτο τις | ||
ἱκανον τῳ λογῳ μετρον περιεθηκαμεν , τουτο μεν οὐν ὡδε καταπαυειν ἀμεινον , τῃ συνηθει κεχρημενους βραχυλογιᾳ , ἑξης δε |
γαρ αὐτων ἐκ περαινοντων περαινοντι , τα δ ' ἐκ περαινοντων τε και ἀπειρων περαινοντι τε και οὐ περαινοντι , | ||
καταδεεστερα και εἱς ἀποτελειται κοσμος ἐξ ἐναντιων ἡρμοσμενος , ἐκ περαινοντων τε και ἀπειρων ὑφεστηκως κατα τον Φιλολαον . . |
μηδεν τουτων πραττειν : την μεν γαρ φιλιαν και την ἀνδρειαν ἐφησεν αὐτων ἐπαινειν , ἑαυτῳ δε μεγιστην συμφοραν ἐσεσθαι | ||
, και νυν τε και ἀει ἐγκωμιαζω την δυναμιν και ἀνδρειαν του Ἐρωτος καθ ' ὁσον οἱος τ ' εἰμι |
πληθος εἰδεναι μαγειρικης . οὐδεις ἑτερος σοι προς ἐμε και γραφησεται . μικρ ' ἀντακουσον ἐν μερει κἀμου . λεγε | ||
πεντε παραλληλων , ὡς την ψ , δι ' ἡς γραφησεται το του περι το δ ἰσημερινου : αἱ δε |
σημειον πλαγιον εἰς μερος το δεξιον καταβαινον . την περισπωμενην σημειουται προσῳδιαν κατω βλεπον . την μακραν προσῳδιαν πλαγιῳ τῳ | ||
σχημα δυναμις . ὀνομα ἐστιν ᾡ προσαγορευεται , σχημα ᾡ σημειουται , δυναμις ᾑ ἰσχυει . των γραμματων εἰσιν τα |
συνεμπεσῃ τῳ ἠεν , τῳ γενομενῳ ἀπο του ἐω του σημαινοντος το ὑπαρχω : ἐπι δε του ἀϊω , ἱνα | ||
την αὐτην ἐχον σημασιαν τῳ πρωτοτυπῳ , τηνικα τηνικαδε . σημαινοντος οὐν του ὡς ἐπιρρηματος το οὑτως , εἰη ἀν |
οὐδε πευσεσθαι παρ ' ἡμων , πριν ξενιων των παροντων μεταδουναι , και λαβων ἡμας ἠγεν ἐπι την οἰκιαν ἐπεποιητο | ||
δε πλειονων δειται των ἐπιμελουμενων ; τις δε κυριος μειζονων μεταδουναι πραγματων ; τινι δε μαλλον ἐξεστιν ἑτερῳ πιστευειν τα |
δε Θιβρων το μεν πρωτον ἀθυμως εἰχεν , ἀπολωλεκως τοπον ἐπικαιρον και τας των στρατιωτων ἀποσκευας : μετα δε ταυτα | ||
φυλακαις , περι παντος ποιουμενοι μη γενεσθαι τοις πολεμιοις το ἐπικαιρον χωριον ἐπιτειχισμα κατα της πολεως , και τας εἰς |
τε ἰατρων ἐκεινων εἰσαγοντων περι τε την κλινην καθημενων οὐκ ἐωντων τι ποθειν εἰς ἰασιν λογων τε ἑστιαματα . ἐμοι | ||
. ὁ πειρασομαι μεν ἐν τῳ λογῳ φυλαττειν , οὐκ ἐωντων δε παντελως των πραγματων ἐστω συγγνωμη . Παλιν τοινυν |
τους νεφρους και κυστιν και τα οὐρητικα ἀγγεια , ἐπι τουτοις δ ' αὐ ἐρει αὐξησεις τε χυμων και μειωσεις | ||
πανυ καλον ; Πως δ ' οὐ ; Και προς τουτοις γε ἀλλα ἐστιν τουτων συγγενη , ἐν οἱς αὐ |
] προφερονται τοὐνομα φησι Τρυφων ἐν τῳ δευτερῳ Περι Ἀττικης προσῳδιας : ἐξανεψιοι ὡς ἀμεριμνοι , ἀναστελλομενηςφησιντης ὀξειας ἐκ του | ||
ἐν πασῃ βιαιῳ ἐργασιᾳ πρεποντως ἀν μιμησαιτο φθογγους τε και προσῳδιας , και ἀποτυχοντος ἠ εἰς τραυματα ἠ εἰς θανατους |
” . / . : Φανιας δε φησιν οἰναριζειν το περιαιρειν των οἰναρεων και τρυγαν . . λ . , | ||
. δει μονην την προς δε την ὑποπιπτουσαν σαρκα λευκανθιζουσαν περιαιρειν , την δε ἐρυθραν ἀποδεροντα και ἀπαλλοτριουντα τοτε ἀφαιρειν |
. . τουτεστι Γορπιαιου . και ἐν Κριωι μεν ἐαρινας ποιει τροπας , ἐν δε Χηλαις , ἠτοι Ζυγωι , | ||
. : ἀλλα το συνθεμα των ἀπ ' αὐτων τετραγωνων ποιει ΔΥ ι , το δε αὐτων συνθεμα ʂ δ |
τουτων εἰποντες . παλισκιος δε ἡτις ἐν τοις σκιεροις τοποις φυτευεται : ἐν σκιωδεσι γαρ τοποις φυεται μαλλον . και | ||
Ἡ ῥοια θερμῳ ἀερι χαιρει , και ἐν ἀνυδροις δε φυτευεται χωριοις . δει δε , ἐν τῳ ταυτας φυτευειν |
διαφερειν εἰς ἐγκρατειαν και τας ἀλλας ἀρετας ὀφειλεις την καλλιστην τεταγμενος ταξιν , ὑπο ταξιαρχῃ τῳ της φυσεως ὀρθῳ λογῳ | ||
τοινυν ἐθελοντης ἐξανεστη Μαρκος Οὐαλεριος ἐν τοις ἀρχουσι των στρατιωτων τεταγμενος , και σκευασαμενος ἐπηλθεν . Ὁρμωντι δε αὐτῳ κατα |
Ἀριστογειτονι προσελθων προς ἐμε ἐδειτο μη περιιδειν αὑτον δια τους τοκους ἐκ των ὀντων ἐκπεσοντα . κατασκευαζομαι δ ' ἐφη | ||
. Τῃ γῃ δανειζειν κρειττον ἐστιν ἠ βροτοις , ἡτις τοκους διδωσιν οὐ λυπουμενη . Ὁστις γαρ αὐτος αὑτον οὐκ |
της των ῥητων ἐξηγησεως τι τε ἐστι τροπος και εἰ πεπερασμενος αὐτων ὁ ἀριθμος και ἡμιν γνωριμος , ποσους τε | ||
τα μερη τυγχανῃ , και ἀναπαλιν , εἰ ὁ χρονος πεπερασμενος μεν , ἀπειρον δε ὑπεκειτο διαστημα : μονως τοινυν |
Ἁιδης και Μουσα λυριζουσα και ὁ Πορθμευς και μερος της Ἀχερουσιας λιμνης και μερος του Σκαφους και ἡ κεφαλη του | ||
ὀπισθια του Κενταυρου και τα τελη του Σκαφους και της Ἀχερουσιας λιμνης και Ἀριαδνη ἀνακειμενη ἐχουσα την εὐωνυμον χειρα ἐπι |
. ἐργα νεων , βουλαι δε μεσων , εὐχαι δε γεροντων , . ὡς κε πολις ῥεζηισι , νομος δ | ||
των εἰς μηδεν χρησιμευοντων . Παν γαρ το σωμα των γεροντων ἀσθενες . Ἀνδρος γεροντος μηποτ ' ἐς πυγην ὁραν |
ἐν μεσῳ χωρας πολλης και ἀγαθης οὐσης και των ἐργασομενων ἐνοντων : εἰτα δε και ἀποστροφη γενοιτο εἰ τις βουλοιτο | ||
ἐξ ἐπιταγματος ἀρχειν της πατριδος , ὁπλισαμενους δε ἐκ των ἐνοντων τους νομους τοις ἐπιουσι προτεινειν : προσδοκαν γαρ οὐδε |
το ζην , ὡσπερ δη παλιν ὁ οὐρανος και ὁ νους : και παλιν ὡς ἐπι του νου , ὀντων | ||
αὐτης ταις ἐντολαις . σπασαμενος δ ' ἀροτρον : ὁ νους : σπασαμενος δε ὁ Ἰασων το ἀροτρον και δησας |
αὐτο των πολεμιων ἀμφοτερων . τοιουτων δη κινδυνων την πολιν περισταντων και οὐδε των ἐντος τειχους ὁμονοουντων τινα βοηθειαν εὑρασθε | ||
γαρ του περι την Λακωνικην σεισμου και Λακεδαιμονιους των περιοικων περισταντων και παντων ὡς ἀληθως ὡσπερ ἐν σεισμῳ ταραχθεντων των |
ἀλλος , ἀλλα παντα ἑν , και ἡ νοησις δε ψιλον ἐχει σφαιραν , το δε ζῳον ζῳου σφαιραν . | ||
] ἀστηρ ὠρανω διαιπετης ἠ χρυσιον ἐρνος ἠ ἁπαλον [ ψιλον ] [ ! ῀ν ! ] [ ] ! |
' αἰσθησεως ὁδηγιας μηπω τοις νοητοις αὐτοις καθ ' αὑτα ἐπιβαλλειν δυναμενοι , οὑτως και ἡμεις τοις στοιχειοις ἐχρησαμεθα και | ||
. του δε ὀνηλατου ἐκεινον μεν κωλυοντος , ἑαυτῳ δε ἐπιβαλλειν λεγοντος δια το και τον ὀνον ἰδιον εἰναι και |
νυ κε δη προπαν ἠμαρ ἐς ἠελιον καταδυντα Ἑκτορα δακρυ χεοντες ὀδυροντο προ πυλαων , εἰ μη ἀρ ' ἐκ | ||
, και τοτ ' ἀρ ' ἐξεφερον θρασυν Ἑκτορα δακρυ χεοντες , ἐν δε πυρῃ ὑπατῃ νεκρον θεσαν , ἐν |
σαφως καταπεπολεμημενου και δεδιοτος μη τα κρατιστα της αὐτου γης κατασχοντες ἐπιχειμασωσι , και πρεσβεις ἑλομενου και δωρα ἀριθμουντος , | ||
ὡς ὑμεις τε ἠκουσατε κἀγω φημι , παρεσπονδησαν την Καδμειαν κατασχοντες , και πλεονεξιας ἐπιδειγμα ἐποιησαντο οὐχ ἡττον ἠ Θηβαιοι |
, ἀλλα τοις ὑπο της μητρος ἐπιλεχθεισι πιστοτατοις τε εἰναι δοκουσιν . ἐδιδου δε και χρηματα λανθανουσα διανεμεσθαι τοις στρατιωταις | ||
ἀποριᾳ σφας ἐποιει και ὑποψιᾳ προς ἀλληλους , τινες ἀξιωτεροι δοκουσιν ἐς τους τριακοσιους καταλεγηναι : και τοις λοιποις φθονος |
' ὁμως βαρος ψυχης ἀπαντλοιην ἀν . ἐν δ ' ὀνειρασιν φοιτωσα μ ' εὐφραινοις ἀν : ἡδυ γαρ φιλους | ||
μεν φημαις σωζει , τον δε οἰωνοις , τον δε ὀνειρασιν , τον δε φωναις , τον δε θυσιαις . |
: αἱ μνημονευουσαι των παρ ' ἀνθρωποις κακων και ἀντιδιδουσαι ποινας Ἐριννυες ] Ἀλητω Μεγερα και Τισιφονη ἀρα ] † | ||
δε μακρον παντες ἐκβεβηκοτες και των πυλων ἐξωθεν ἐξωρμηκοτες , ποινας ὑπειχον πιστεως τας ἀξιας . ἐκ τετταρων γαρ σταυρικως |
προς της Ἀθηνας ἁπαντα μεν ἁ ἐφην , ἐασωμεν αὐτου καταβαλοντες και ληθη τις ἐστω αὐτων ὡσπερ των προ Εὐκλειδου | ||
ὁμοιως δε και τους δεσποτας των οἰκετων , ὁσοι ἀργυριον καταβαλοντες ἠ ἀλλῳ τῳ τροπῳ κεκτηνται τινα : ὡς ἀν |
ἡμιν ἐξεικασται και τας κινησεις μιμειται , στερεμνιωδη δ ' ὑποστασιν οὐδεμιαν ἐχει εἰς ἀντιληψιν και ἁφην , ὁθεν αὐτας | ||
οἱον τε , κενον ἐστιν . Ἀναγκαιον τοινυν εἰναι τινα ὑποστασιν κενου . Ἐστι δε ἁπλουστατη αὐτου ἡ ἐπινοια , |
συ κατα τον Ἑλληνικον τροπον , ὁτι καλον ἐστι , περιαγει τουτο το μειρακιον το παρακατακειμενον σοι ; Νη τον | ||
του λειμωνος ἐς την ἁμιλλαν : ἐπιστρεφει γουν ἑαυτον και περιαγει και ἐμπομπευει τῳ καλλει : ὁτε δη και θαυμασιωτερος |
αὐτον μετα των γνωριμων οὐ προς Πλατωνα ἀναχωρουντα ἐκ του περιπατου , ἀλλα καθ ' ἑαυτον ἀπιοντα ἐς την πολιν | ||
πραττων ἐπι το φαρμακοπωλειν ἠλθεν : εἰτα ἀναπεπταμενου του Πλατωνος περιπατου παραβαλων ἑαυτον προσεκαθισε τοις λογοις , οὐκ ὠν ἀφυης |
συνθηκας αὐτοις ἐθεντο ἐπι ἰσῃ και ὁμοιᾳ , οὐδεσι ταυτα συνθεσθαι Ῥωμαιων ὑποσταντων , οἱον δε ὀντα τον τελευταιον στρατηγον | ||
ὁτε και τουτ ' αὐτο προσηδικηκασι , το τοιαυτην εἰρηνην συνθεσθαι ; εἰ δε δη και μη συντεθεινται μονον , |
αὐτῳ και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου περι Κυρη - | ||
ὀντως ἐγενετο κατασκευαζει και κατα μιαν προτασιν δι ' ἐπιχειρηματων πιστουται το δοκουν . πλατυνεται δε τα ἀπ ' ἀρχης |
γαρ τουτων στερηθεισῃ δουλεια περιεστηκε , τῳ δ ' ἀλλων ἀρξαντων ζηλος ἐγγιγνεται της των προγονων διανοιας . Ἀλλα ταυτα | ||
και Ἐπιδαυριας ὁδον . „ Εὐθυναι . δικαι κατα των ἀρξαντων κακως . Εὐθυναι , οἱ ἀπολογισμοι των ἀρξαντων : |
τῃ δοθεισῃ εὐθειᾳ ἰσην παρακελευεται : τι γαρ , εἰ ἀπειρος δεδοται ; το γαρ δοθεν τουτο και ἐπι την | ||
δι ' οὑ καλουμενου διαλεξομεθα . Πολλη μεν οὐν και ἀπειρος σχεδον ἡ περι αὐτο γεγονε διαφωνια παρα τοις δογματικοις |
ἐκει τε γαρ ἡ διπλασιον τετραπλασιον και ἐνταυθα οἱ ἀθροοι πολλαπλασιον . διαφορα δε και ἐν τῳ τα κινουμενα τοιαυτα | ||
, δεησει τον ὑποτεινουσης και καθετου του ὑποτεινουσης και καθετου πολλαπλασιον εἰναι κατα τον ὑποτεινουσης και καθετου ὀρθογωνιου τινος . |
το δοκειν ἡμας αἰτιους εἰναι προσεσται : ὁ πολυ του προτερου μειζον , εἰ οἱον τε εἰπειν . οὐ τοινυν | ||
δε ἐπιρρηματα καθ ' ἑνα σχηματισμον ἐκφερεται . του μεν προτερου , ἀνθρωποι ὀντες διαλεγεσθε , ᾀδοντες ὑμνειτε , διαχεομενοι |
συνωμοσιαν ἐθεντο , ὁτε ἐπι Κρονον ὁ Ζευς ἐστρατευσεν . ἐπιτυχοντες δε της πραξεως ἐθηκαν και αὐτο ἐν τῳ οὐρανῳ | ||
προσπεσοντες ἀπροσδοκητως ταις ναυσιν ὁρμουσαις και ταις μεν παντῃ κεναις ἐπιτυχοντες , των δ ' ὑπ ' αὐτην την βοην |
τας ἐπιθυμιας και λυπας : ὁ μεν διωκων , ἠτοι ἐπιζητων , τας ὑπερβολας των ἡδεων , ἠτοι το ὑπερβολικως | ||
. Ἡλικιας δε γενομενος ὁ Οἰδιπους ἠλθεν εἰς Θηβας , ἐπιζητων τους γονεας . Ἀποκτεινας δε ἀκουσιως τον πατερα , |
της ἐκ πολλων χρονων παρατετηρημενης θεραπειας και συντεταγμενης ὑπο των ἀριστων τεχνιτων ὀλιγους ἀν γενεσθαι συνετωτερους . Περι δε των | ||
και τουτο καιτοι τοτε ἐν τῃ κρατιστῃ πολει ὑπο των ἀριστων κριθεντα του καλλιστου γερως ἀξιωθηναι ποιων ἐτι τεκμηριων προσδειται |
θεου και το ποιησαι ἰσον δυνασθαι . Γλαυκος μεν δη μεταπεμψαμενος τους Μιλησιους ξεινους ἀποδιδοι σφι τα χρηματα . Του | ||
ἀκουσας , την αὐτου φρονησιν ἐμακαρισε . μετα δε ταυτα μεταπεμψαμενος των ἀφ ' Ἡλιου πολεως ἀνδρας ζητηματων σοφιστικων ἐπιστημονας |
ἁπλη ἐνεργεια , ἡδιστη ἐστιν , ἠτοι τῳ αὐτῳ ἡδει χαιρουσιν . ὁ γαρ ἁπλης φυσεως ὠν τῃ ἐκ του | ||
: ἀθλιωτατου . Ὑπο σπιλαδεσσι : ὑπο ταις πετραις αἱς χαιρουσιν . Μελει : ἐγκειται , προσκειται , οἰκει . |
ἀλλα τῳ ὑπτιαζοντι μερει τραπεντες του ἐκεισε βουνου προς το καταντες ἐφερομεθα . ἐνθα και τινες ἀλλοι κατεφανησαν ἀνιοντες Αἰθιοπες | ||
, ἀλλ ' ἐνθεν μεν ἀρχομενῳ ἀναντες , ἐνθεν δε καταντες , και δια τουτο τῳ λογῳ δυο : οὑτως |
ἀρετην , ὁσον των φυσει καλων σωματων τα συνερανιζομενα κοσμοις ἐπιθετοις . πεφυκε γαρ ἡ Λυσιου λεξις ἐχειν το χαριεν | ||
ἀετος , ἀπο - θνησκειν ἐνιαυτῳ . ταυτα μεν οὐν ἐπιθετοις ἐοικεν , ὡσπερ εἰρηται . τροποι δ ' οὐκ |
δεησιν . του δε μηθεν αὐταις συμβησεσθαι δεινον ἐγγυητας ἀπεφαινον ἐσομενους θεους μεν πρωτον , οἱς καθοσιωθεισαι τας ἱκεσιας ποιησονται | ||
καταβεβλημενα , ἐμπρησαι τους ὑπηρετας ἐκελευσεν , ὡς ἐγνω ἀδυνατους ἐσομενους ἐρημιᾳ ἀνδρων ἀλλῳ τροπῳ περιγενεσθαι . και ξυνεβη οὑτως |
της συνταξεως θεωρημα , της ΑΒΓ περιφερειας οὐσης του δια μεσων των ζῳδιων κυκλου , και της ΑΔ του λοξου | ||
, δια το και τους ἐκλειπτικους ὁρους αὐτου του δια μεσων ἀπεχειν ἐπι μεν του δια των πολων αὐτου κυκλου |
ἀτεχνως γαρ κατα τα συγγραμματα φερονται , το δ ' ἐπιμειναι ἐπι λογῳ και ἐρωτηματι και ἡσυχιως ἐν μερει ἀποκρινασθαι | ||
γαρ ὁθεν βουλει σοι το πνευμα λαβοντι και λεγοντι μονον ἐπιμειναι , ὁτῳ δ ' ἀν ἐπιμεινῃς , πνευμα ποιεις |
καρτα ἐπιμελεονται οἱ ἰητροι , καιτοι πασαν μελετην και πασαν ἐπιδεσιν οἱα τε διαφθειρειν ἐστι , μη ὀρθως ποιευμενα : | ||
ἐπι το ἀνω ποιεισθαι . τινες μεν οὐν ὑπερ την ἐπιδεσιν ἀνιεναι βουλονται τον ἐκθλιβομενον των οἰδηματων χυμον , ἐνιοι |
κεϲτρου τηϲ καλουμενηϲ ϲαρξιφαγου . ἀπεχεϲθαι δε χρη τουϲ γερονταϲ ἐδεϲματων και ποματων ὁϲα γλιϲχρον και παχυν ἐργαζεται χυμον , | ||
περι αὐτων ἱκανωϲ ἐν τῳ περι των εὐχυμων και κακοχυμων ἐδεϲματων τοπῳ , ἐν τῳ β λογῳ τηϲδε τηϲ πραγματειαϲ |
φορτον ἀγουσαν μητε πονον τρομεουσαν ἀγαστονον Εἰλειθυιης , ἀλλ ' ἡσθαι βασιλειαν ἀφαυρων θηλυτεραων ψυχης ὀμμα φαεινον ὑπερ βιοτοιο χεουσαν | ||
ἐξεστι μοι , και δυναμαι , εἰ μοι δοξει , ἡσθαι και πεφυλαχθαι ; Ἐξεστιν , εἰποις ἀν , και |
' ἀν τουτο της μεν σκληροτητος μαλαττομενης , του δε παχους καθαιρουμενου : γενησεται δ ' ἀμφω ταυτα καταντλουντων ἐλαιον | ||
, ὀνομαζεσθαι δε και σκυταλειας , κατ ' ἐμφερειαν του παχους . χρησθαι δ ' αὐτοις και Κυπριους φησι Κρατινος |
την πιθανοτητα μονην ἀρετην νομιζει της διηγησεως , τας δε προειρημενας ἀρετας ἰδιας μεν μη εἰναι μονης της διηγησεως , | ||
ἐπι ταυτας στρατειαν τεκμηριον ἀν τις λαβοι της περι τας προειρημενας γυναικας ὑπεροχης τε και δυναμεως : ἡ τε των |
τον γαρ αὐτον νυν μεν εἰναι Ἑλληνα , νυν δε Ῥωμαιον , παλιν δ ' , ἀν οὑτω τυχῃ , | ||
ἠδη Ῥωμαιων φιλους , ἐκελευσε δε και αὑτον , ὀντα Ῥωμαιον , εἰσω δεχεσθαι , κατειρωνευσαμενος τι και της συγγενειας |
συμφοραν . Οὐχ αἱ τριχες ποιουσιν αἱ λευκαι φρονειν . Ὁμοιον αὑτου πας τον οἰκετην ποιει . Ὁ των γεωργων | ||
μεσημβριᾳ ἁπτειν : ἐπι των παρα καιρον τι ποιουντων . Ὁμοιον τῃ , Ἐν θερει την χλαιναν κατατριβεις . Παρα |
* βαπτουσα : πλυνουσα * κακοσταθεοντος : ἀντι του ἀτακτως πνεοντος ἀστατουντος , ταρακτικου κακου και ἐναντιου ὀντος του ἀνεμου | ||
του ποιητου , ὡς του ζεφυρου μεν ἀπο της ἑσπερας πνεοντος και της Ἰβηριας , της δε Θρᾳκης ἐκεισε μη |
πορευτον εἰναι μητε πλωτον . διοπερ οἱ τοις μερεσι τουτοις ἐπιβαλλοντες φερομενοι προς τον βυθον οὐδεμιαν ἀντιληψιν βοηθειας ἐχουσι , | ||
τουτο δη το ἐλαιον βασιλει των Ἰνδων κομιζουσι , σημεια ἐπιβαλλοντες : ἐχειν γαρ αὐτου ἀλλον οὐδε ὁσον ῥανιδα ἐφειται |
μη ἀθροον κενουν δια το ἐκ τηϲ τυχουϲηϲ προφαϲεωϲ αὐτουϲ καταπιπτειν , ὁθεν πλειοϲιν ἀφαιρεϲεϲι χρωμενοι ἐκ διαϲτηματων τινων ἀναπληρωϲομεν | ||
δε κατα του νωτου φερομενον , ἀναγκασει κατακλινεσθαι τε και καταπιπτειν αὐτην . ἡ φυσις δ ' ἐποιησατο την τοιαυτην |
το μοριον . Σφοδροτερου δε του δηγματος ὀντος , σικυαν προσβαλλειν τῳ δηγματι συν πολλῃ φλογι , και κατασχαζειν τους | ||
Ἀλεξανδρος , καταστρατοπεδευσας προς τῳ Ἐορδαϊκῳ ποταμῳ τῃ ὑστεραιᾳ ἐγνωκει προσβαλλειν τῳ τειχει . οἱ δε ἀμφι τον Κλειτον τα |
ἀριθμου ἐστιν , τον αὐτον τροπον και αὐτος ἐξαρχει της σειρας . ἡ δε φυσικη μονας ἐστιν ἡ μετεχουσα της | ||
ὁσον εἰ συναγοιντο , πυξ εἰναι , ξυνειχοντο δε ὑπο σειρας , ἡν καθαπερ ἐρεισμα ἐβεβληντο ἐκ του πηχεος . |
ἡμας ἀρχομενους της φιλοσοφιας ἀπο του εἰ ἐστιν ἀρξασθαι , ἑπομενους νομῳ διαλεκτικῳ τῳ λεγοντι δειν ἐπι πασης τεχνης και | ||
ἁπερ ἐγω , πεισετε και ἀναγκασετε , και ἐτι τουτοις ἑπομενους ῥυθμους τε και ἁρμονιας ἀποδιδοντας παιδευειν οὑτω τους νεους |
θεωρουμενης την της ποιοτητος ταξιν , διοτι ταις μεν ἐκεινων καταφασεσιν ἑπονται αἱ του ἀδυνατου ἀποφασεις ταις δε ἀποφασεσιν αἱ | ||
ἡτις ἠν τοτε ἐκ μεταθεσεως . ὁτι μεν οὐν ταις καταφασεσιν ἑπονται αἱ ἀποφασεις και οὐκ ἀντιστρεφουσι , και ὁτι |
Ἑλληνων σοφωτατος οὐδ ' οὑτως ἐπαιδευθης , ἀλλα παλιν σε χειρουται Διονυσιος , ἐλπιδας φιλανθρωπους ὑποτεινας , και παλιν αὐ | ||
ἀνεῳξε τῃ συγκειμενῃ προς Περσας ἡμερᾳ την πολιν . οὑτω χειρουται Δαρειος Βαβυλωνιων το ἀστυ τῃ μεν ἐργασιᾳ του τειχους |
' ὀντων προσωπων , καθαπερ ἐν ταις κωμῳδιαις , του διαβαλλοντος και του διαβαλλομενου και του προς ὁν ἡ διαβολη | ||
την σιωπην : τοιγαρουν τις ἠκουσε μου κατα την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε |
περατος ἐποχης , ἐπισκεπτεσθαι δυνωμεθα προχειρως , και τας παντως ἐσομενας ἐκλειπτικας συζυγιας και τα τουτων μεγεθη των ἐπισκοτησεων και | ||
ἠδη προτερον εἰρησθαι και τα ἐσομενα , ἠγουν και τας ἐσομενας αὐτοις νικας τοτε ἀν , ὁτε ἐσονται δηλονοτι , |
ἀκουεται , και οὐ τα μεν ὁρατα ἐκβαλλομεν ὁτι οὐκ ἀκουεται , τα δε ἀκουστα παραπεμπομεν ὁτι οὐχ ὁραται , | ||
γαρ θεος και πατηρ και το ἀγαθον οὐτε λεγεται οὐτε ἀκουεται : τουτου δε οὑτως ἐχοντος , ἐν πασι τοις |
ὀσφυος , ἐφηβαιου , ποτε δε κεφαλης τε και τραχηλου τενοντων τε ὀμματων και ἰσχιων και μηρων , και μαστων | ||
βουβωνων και πυρετων ἐφ ' ἡς και βρεγματος πονος και τενοντων συνολκη και ὀφθαλμων ὀδυνη . σϞθʹ . Ἀποστημα ἐν |
: Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
αὐτον ὁ Φαβιος , δικτατωρ ἀναδειχθεις : ὁς ἀει μεν ἀναβαλλομενος την μαχην , ἀει δε αὐτην προςδοκασθαι ποιων , | ||
δια τριτης , ἐγω δ ' εἰς την τεταρτην ἡμεραν ἀναβαλλομενος ἐνιοτε , και μαλιστα ἐν χειμωνι , χειρον οὐδεν |
γυψῳ . ἐνταυθα ἐξεργασθηναι φονον των Θεσσαλων λεγεται πλειστον , θειοτερον τι ἡγουμενων ἠ κατα ἐφοδον πολεμιων το ἐν τῃ | ||
τις εἰτε ἐν ἑτερῳ κατορθοι : ἀλλα καλλιον ἐστι και θειοτερον εἰ ἐν ἐθνει και πολεσιν ἡ του ἀγαθου κατορθωσις |
ἀλλα ῥιγησω : μη κολυμβησω , ἀλλα πεινασω . Κακων ἐοντων δει κυμινα πριστειν † : ὁτι δει τον ἐν | ||
Την δε ἀκιδα , ἐστε και ἡμεις ἀπηλλασσομεθα , ἐτεων ἐοντων ἑξ , εἰχεν : ὑπενοειτο δε τουτῳ μεσηγυ των |
ἀλλαις ἐσεσθαι διατριβαις και ἠθεσιν , ὡσπερ ὑπολαμβανουσιν ἀνθρωποι των καμοντων τας ψυχας ἀπαλλαγεισας των σωματων ἐν ἀλλαις γινεσθαι διατριβαις | ||
ἐχει εἰς ἀντιληψιν και ἁφην , ὁθεν αὐτας βροτων εἰδωλα καμοντων λεγει . Οἱ πλειους δε ὑδωρ ἱστορησαν την Στυγα |
τῳ συνθετῳ , μη λυθῃ , και λυπαι και ἀλγηδονες λυομενου : ἐπιθυμιαι δε ἐνοχλουντος τινος τῃ συστασει ἠ , | ||
γʹ ποδος ἀναπαιστου . Το ιαʹ τροχαϊκον διμετρον ἀκαταληκτον , λυομενου του αʹ ποδος , του δε δʹ ἰαμβου : |
προς ἀλληλα τοπου ; ἡ προς Αἰσχινην ὑπερ Κτησιφωντος του παρασχοντος Δημοσθενει το περι του στεφανου ψηφισμα και την των | ||
ἡμερας και του ἡλιου καθαρως τοις ἀνθρωποις μηπω το φως παρασχοντος , ὁρωμεν κατα την ἀγγελιαν και το πληθος ἁπαν |
ἀκουε . Πολλοι μεν γαρ και ἀλλοι τον ἐπιταφιον του ἀποθανοντος ἐκεινου ἠγωνιζοντο : δυο δε μαλιστα ἠσαν οἱ ἀμφηριστοι | ||
ἠδη παρειληφας τοσαυτην οὐσαν , την δε αὐθις ληψῃ τουδε ἀποθανοντος , την δε σωφροσυνην και το θαρσος και το |
ἐς την ἀσκησιν της ἀλκης ῥυθμιζων και οὐν και ἀφροδιτης ἀπεχομενος και σωφρονων ὡς Ἰκκος ὁ Ταραντινος , ὁνπερ οὐν | ||
ἐλευθεριος οὑτως ἑξει , τουτεστιν οὐτε παντα σκωπτων οὐτε παντων ἀπεχομενος , ἀλλα γνωσεται νομοθετων ἑαυτῳ τινων ἀφεξεται , τινων |
συναγαγων ἑκαστον ἀπαιτησαι την ἑαυτου διηγησασθαι τυχην , εἰτα παντων εἰποντων ἑκαστου πυθοιτο παλιν , ποιαν ἐχειν ἀν ἑλοιτο , | ||
ἐπι των μη περι τινων πλειστου ἀξιων κατ ' ἀξιαν εἰποντων : το γαρ εἰσω πιπτον περιεχεται , και το |