| ; Ἀλλα νυν ἐμα ἠν . Οὐκουν ἐξηκει σοι ὁ χρονος ἠδη της κτησεως . Ἀκουσον , ὠ Κλωθοι , | ||
| τας ἐκ της ὀρθης φιλοσοφιας φωνας ἀφιεντας . Ὁ αὐτος χρονος και γενεσεως του μεγιστου ἀγαθου και ἀπολυσεως του κακου |
| γινομενων και τα ἐννεαμηνα λεπτα τικτομενα κατα το πληθος του χρονου οὑ γεγονε και το μεγεθος του σωματος , ἐκ | ||
| ̈ . . μηδενος τε ἡμας οὑτως εἰναι ἐνδεεις ὡς χρονου . . . ὁ αὐτος ἐρωτηθεις τι ἐστι φιλος |
| νομοθετης , το μεν λαβειν ἐπαινων , το δε ἀποδουναι μεμφομενος . προσεκτεον δε παλιν τῳ ἀποδουναι ὡς εὐκαιρως εἰρημενῳ | ||
| μεταβαλλει δια την εὐεργεσιαν και ταχυ γινεται φιλος , ἑαυτῳ μεμφομενος . Ὁτι δει παρα τοις εὐ φρονουσι τας μεν |
| ἀπεκλινα την πραγματειαν , ἀλλα της ἀληθειας και του δικαιου προνοουμενος , ὡν δει στοχαζεσθαι πασαν ἱστοριαν , πρωτον μεν | ||
| μεμισημενους : ἀντι του : δι ' ἁ ἐγω : προνοουμενος και σου και ἐμαυτου : ἁγω προνοιᾳ : δι |
| , τῃ της ψυχης ἀθανασιᾳ συμμιξαντα , τον μεν ἀλλον χρονον ψυχρα και ἀκινητα παντελως ἀπερριπται : ψυχῃ δε κοινωνειν | ||
| κολακευοντες τιτθας και θεραπαινιδας και δωρα πεμποντες τροφοις . ποσον χρονον δεδουλευκαμεν ; και , το παντων χαλεπωτατον , ὡς |
| και τῳ μεν ἀγαθῳ , ὁτι ὡσπερ το θειον παντων προνοειται , οὑτω και ὁ τελειος φιλοσοφος των ἀτελων ψυχων | ||
| ὑμνει την φυσιν , και δεικνυει πως αὑτη ἐν πασι προνοειται του σωματος , ἠ των ψυχικων μοριων . και |
| και τοτε τον στρατον και τον νεκυν οὐχ ἡττον ἠ περιοντος : ἐς τε γαρ την ὀψιν των γιγνομενων ἀποβλεποντες | ||
| πολιτικην παλιν ἀνερριπιζον οἱ δημαρχοι στασιν ἀξιουντες ἀπολαβειν παρα του περιοντος ὑπατου τας ὑποσχεσεις , ἁς ἐποιησατο προς αὐτους ὁ |
| ἐμελλε πληρωσειν εὐχην τῳ πατρι Πολυκρατει , παντα | κρεισσων ἐσομενος . θαυμαζει δε γαρ και Ὁμηρος τον διδασκαλον ] | ||
| ! ἐκ ? της [ ] νης ? ἱκανος [ ἐσομενος ] [ ] ητησα ? [ ] ς αὐτος |
| καθευδω . εἰθ ' ὁ πρωτος ὁ κατα την παιδοτροφιαν ἐπιπονος . πεινᾳ το παιδιον , ἡ δε τροφος κατακοιμιζει | ||
| ὀψιμαθης μεν ἱκανως και την φυσιν ὑπονωθεστερος , οὑτω δε ἐπιπονος και σπουδαιος , ὡστε πλειονων ἠ τριακοντα ἐτων ἀρξαμενον |
| το προσωπον συνεσπασμενον ἠν : εὐτελης τε σφοδρα και βαρβαρικης ἐχομενος μικρολογιας , προσχηματι οἰκονομιας . εἰ δε τινα ἐπικοπτοι | ||
| ἀφοριζει δε την Βοιωτιαν . Ὁ Κορινθιος δε κολπος ἐστιν ἐχομενος ὁ τε Κεγχρεατης , οἱ τον ἰσθμον εἰς στενον |
| ' ὑπερβη λαϊνον οὐδον χρησομενος . τοτε γαρ ῥα κυλινδετο πηματος ἀρχη Τρωσι τε και Δαναοισι Διος μεγαλου δια βουλας | ||
| μικρῳ : λειπει ἡ ἀντι , ἱν ' ᾐ ἀντι πηματος . τουτο δε εἰπε δια τον Ἐργοτελη : και |
| ὑπο Θετταλων δεσποζειν , ἀλλ ' οὐχ ἡγεισθαι των συμμαχων προαιρουμενος , ὑποπτευεται δ ' ὑπο Θηβαιων Νικαιαν μεν φρουρᾳ | ||
| βουλομενος ἠ την ἀπο φυσεως ἀμορφιαν τῳ ἐπιθετῳ καλλει καλυψαι προαιρουμενος και τῳ καλλωπισμῳ : ταυτα γαρ του χρωματος ἐστι |
| πασης μεν ἀριθμου φυσεως κοινωνησαι , κατα παντα δε τροπον μεριζομενον ὁμοιον λαμβανειν την τε των ἀφαιρουμενων και την των | ||
| λογικον τακτεον οὐ μεριζομενον ἐν τοις σωμασι , το δε μεριζομενον περι σωματα ἑν μεν ὀν και αὐτο , περι |
| Του δε ὡροσκοπου και των ἐν τῳ ὡροσκοπῳ γινεται ὁ περιπατος δια των ἀναφορων της πολεως ἐν ᾑ τις ἐγεννηθη | ||
| της νικης μηνας δ ἡμερας κδ : και καταντᾳ ὁ περιπατος εἰς τον κληρον της φρονησεως και της συνεσεως μετα |
| μετριως τα οἰκεια δεικνυσι χρωματα φωτιζομενα , ἀγαν δε πυκνωθεντα μελαινεται σκιερα μεν πρωτως γινομενα , τῃ ἐπιταθεισῃ δε τραχυτητι | ||
| , το Ἀττικον μελι ὑγρον διαμενει , την δε χροιαν μελαινεται . το μεν οὐν χειρον μελι ἑψει , ἀμεινον |
| γωνιας ὀξειαν και ἀμβλειαν δεικνυσιν αὐτας δυο ὀρθαις ἰσας : ἑπομενος γαρ τοις δια των προβληματων δεδειγμενοις μεταβεβηκεν ἐπι τα | ||
| . . Διδυμων κϚ Ϛʹ βο μζ Ϛʹ εʹ ὁ ἑπομενος αὐτων . . . . . . . . |
| ἐχον οὐδετερον το ἑν : τα γαρ εἰς εις ἐχοντα οὐδετερον εἰς εν δια του ντ θελουσι κλινεσθαι , οἱον | ||
| το μεντοι μεγας και λαας ὡς συστελλομενα βαρυνονται . Παν οὐδετερον εἰς ΑΣ βαρυνεται : γερας γηρας δεπας δεμας σεβας |
| ἐγνω κατα τον Ἀδριαν πολεις οἰκιζειν . τουτο δε ἐπραττε διανοουμενος τον Ἰονιον καλουμενον πορον ἰδιοποιεισθαι , ἱνα τον ἐπι | ||
| οὐχ ὑβρεως τε και ἀδικιας μεστουσθαι , ταυτ ' οὐν διανοουμενος ἐφιστη τοτε βασιλεας τε και ἀρχοντας ταις πολεσιν ἡμων |
| σκεψωμεθα , ὁπως μη ἡμας τα πολλα ταυτα ὀνοματα ἐς ταὐτον τεινοντα ἐξαπατᾳ , εἰ τῳ ὀντι μεν οἱ θεμενοι | ||
| ἑκαστου εὐδαιμονιαν , προς τουτο ἐπιφερει , ὁτι ἑν και ταὐτον ἐστιν ἑνι και πολει εὐδαιμονια : τῳ γαρ εἰδει |
| δακρυον ϲυν ἐλαιῳ ἀλειφομενον και το ἀπο του χλωρου κληματοϲ καιομενου ἱδρουμενον ὑγρον . Ἀλλο ἀτριχον . τιθυμαλλου κιβωριτου χυλου | ||
| ὁμοιον ἐγω εἰδον γενομενον , εἰκος δε και σε παρειναι καιομενου τοτε του γεροντος . Οὐδε ἀνηλθον , ὠ πατερ |
| μηλα λαβειν , κομισαι δε προς αὐτον , τουτον οὐν ἀραμενος τον Ἀνταιον μετεωρον ἁμμασιν Ἡρακλης κλασας ἀπεκτεινεν . ψαυοντα | ||
| ἐμην πατριδα τα Σαμοσατα ὁ αὐτος ἐν τωι αὐτωι βιβλιωι ἀραμενος ὁ γενναιος αὐτηι ἀκροπολει και τειχεσι μετεθηκεν ἐς την |
| ὁ δ ' ἐν ταις ἐξουσιαις εἰς τους ἐπταικοτας ἐλεος μεριζομενος δια μονης της φρονησεως γινεται . οἱ πλειστοι γαρ | ||
| ὑποστασιν αὐτου , ἀλλ ' ἐστιν ἀμεριστως περι τα σωματα μεριζομενος : ἐν γαρ πλειοσι τοις ποιοις ὁ αὐτος διανεμεται |
| ὀψεως Εὐσεβης ἐς το ἐπειτα ἐκληθη , του δ ' ἐπιοντος ἐτους Φουριον μεν ἐπι τῳδε ἐς δικην Γαιος Κανουληιος | ||
| διαφορον και διανοιαν ποιει : παρα την ὁμωνυμιαν : Ξερξου ἐπιοντος ἐχρησεν ὁ θεος : Τειχος τριτογενει ξυλινον διδοι εὐρυοπα |
| περι γε των της ἀρετης μερων , εἰ τις βουλοιτο διαιρουμενος πρωτον μεν σοφιας δυο προσαγορευειν , την μεν ᾑ | ||
| , τῃ δυναμει γε τουτο σημαινομεν : διοπερ ἐξ ἀρχης διαιρουμενος ἐφην το ἐκ τουδε και ἐπι του συνθετου λεγεσθαι |
| μεσας [ Σκορπιου μερος ] . . . . . παρειται Προκυων . . . . . ὁ δε χειμερινος | ||
| . και το μεν ἐπι πλεον τι λεγειν περι αὐτων παρειται , ἐκεινο δε φανερον ἐκ των εἰρημενων ὁτι κοινως |
| κρατημα και κατατασις , ἠ εἰ τις βουλοιτο τῳ κατα διατασιν ἐνεργησαι τροπῳ . αἱ ἀκολουθοι ἐπι τουτων μοχλειαι παραλαμβανεσθωσαν | ||
| και κατατασιν ἐνεργησαι ἠ κατα κρατημα και ἀνατασιν ἠ κατα διατασιν . τασεως αὐταρκους γενομενης , ἐπι μεν των εἰς |
| τους φυλασσοντας γεγονε περι τι φρουριον ἐγγιστα του Σαγγαριου ποταμου διακειμενον , ὁπερ Ἀτζουλα καλειται , ἀπεχον Νικαιας περι που | ||
| κατεδειξεν ἡμιν τον οἰνον , δια τουτο ποιουσιν αὐτον οὑτως διακειμενον , δηλον ὁτι και την Δημητρα θεριζουσαν ἠ ἐσθιουσαν |
| , ὁταν μηδε ἀλλον τινα λογον ὑπολιπηται ἑαυτῳ προς τον ἐγκαλουμενον . Δημοσθενης ἐν τῃ ὑπερ Φορμιωνος παραγραφῃ ” ἱν | ||
| στοχασμου το ἑτερον εἰναι το γεγενημενον : ἑτερον δε το ἐγκαλουμενον : ἐαν μεν το γεγενημενον δηλον ᾐ , ὁτι |
| ἠν πεφυγαδευμενος μεν ὑπο Ἀρυμβου του πατρος , ἀλλοτριως δε διακειμενος προς Κασανδρον . διο και Λυκισκος ὁ τεταγμενος ἐπι | ||
| γαρ ἐπισταμενος αἰδεισθαι προς ἑκαστην των εἰρημενων ὑπεροχων προσερχεται οὑτως διακειμενος , οὐ δια το ἡμαρτηκεναι τι , ἀλλα δια |
| πλεον ἀγριαινεται το παθος . δηλον δε , ὁτι χυσιν ὑπομενοντος του χυμου , μεγεθυνεται τα συμπτωματα . εὐ μεν | ||
| ζῳον φαγειν ἠ πιειν και ἐνεργησαι τι . το δε ὑπομενοντος εἰπε , διοτι παντων των αἰσθητηριων του ζῳου ἐκλελοιποτων |
| πολις νομιζει θεους οὐ νομιζων , ἑτερα δε καινα δαιμονια εἰσηγουμενος : ἀδικει δε και τους νεους διαφθειρων . τιμημα | ||
| και ἀδικα των ἐδεσματων , μητε ἐμψυχον μηδεν μηδεποτε ἐσθιειν εἰσηγουμενος μητε οἰνον ὁλως πινειν μητε θυειν ζῳα θεοις μητε |
| ὁτι δε το μαλλον φυσικον μαλλον συγγνωστον , δηλον . ἐγκαλουμενος γαρ τις ὁτι τυπτει τον πατερα , ἀπελογειτο φυσικον | ||
| , ὁ ἐγκαλων νικᾳ , ἐπι δε των ἀρτιων ὁ ἐγκαλουμενος . ααʹ ὁ ἐγκαλων νικᾳ και ὁ νεωτερος . |
| ' οὐδ ' ὡς ἀπορουσαν ἀταρτηροιο κυδοιμου , ἀλλ ' ἐμενον θωεσσιν ἐοικοτες ἠε λυκοισι , μηλων ληιστηρσιν ἀναιδεσιν , | ||
| τεθαρρηκοτες . ἑτεροι μετανιστασθαι μελλοντες ἐκβαλοντες των ψυχων τον φοβον ἐμενον . βαρβαρων δε ἐκ δασειας ὑλης ἐπιθεμενων τοις ἐσχατοις |
| ὁ κυριος αὐτου ὑπο κακοποιου μονου θεωρουμενοι σινη ἠ παθη ποιουσιν . ἐαν δε ὁ κυριος του Ϛʹ τοπου ὡροσκοπῃ | ||
| ποιουσιν . Τριτον , ὁτι , εἰ μεν ὀρθως ταυτα ποιουσιν , οὐ δει δυσχεραινειν : εἰ δ ' οὐκ |
| . ” Ἱππεας εἰς πεδιον “ προκαλῃ Σωκρατη εἰς λογους προκαλουμενος : ἐρωτα οὐν και ἀκουσῃ . Ἀλλα μοι δοκω | ||
| αὐτῳ συνεξιοντων : Σελευκος δ ' ἱππευσι πολλοις αὐτῳ προσεπελαζε προκαλουμενος . ὁ δε τοτε μεν οὐκ ἐπεξῃει , παρ |
| τε την του σωματος ὑγιειαν πολλα συμβαλλομενον τοις χρω - μενοις : ὀνομαζεται δ ' ὁ ποταμος οὑτος ἡλιου ὑδωρ | ||
| ἀρχη : καιτοι ἀλλον τροπον οὐκ ἀρχη . Ἀποτιθε - μενοις δη παντα και το ἐπ ' αὐτῳ ὡς ὑστερον |
| θαρρουντες ἐξετραχυνοντο και στασεις ἐξαπτοντες ἀμετρους την δοκιμασιαν του νομου περιεμενον , οἱ μεν ὡς οὐδενι τροπῳ συγχωρησοντες αὐτον γενεσθαι | ||
| Κωνσταντινῳ , καταχθεισαι ἐς Χιον κἀκεισε πνευμασιν ἐναντιοις χρησαμεναι αὐτου περιεμενον καιρον ἐπιτηδειον ἀναμενουσαι : ὡς δε μετα μικρον ἐπυθοντο |
| κοσμῳ ποιησαι ζῳων γενη τεσσαρα . Δοκει γε μην το διανοουμενον ἐπικεκρυμμενως ἑτερον ἐκεινων των δυο ποιειν . Ἀλλοις δε | ||
| προς ἑκατερους , το μεν εὐθυς , το δε και διανοουμενον . κινησις γαρ αὑτη μεγιστη δη τοις Ἑλλησιν ἐγενετο |
| . θανοντα γαρ με θαψεθ ' οὑ το μορσιμον , διας παροιθε παρθενου Παλληνιδος : και σοι μεν εὐνους και | ||
| μενει λιμην Μαλεας τ ' ἀκρας κευθμωνες ἡ τε Σουνιου διας Ἀθανας σως ὑπαργυρος πετρα Γεραιστιοι τε καταφυγαι : τα |
| κρεα παιδιαν τινα ἐπαιζε πειρωμενος εἰ διαγνωσεται το βελτιον ὁ αἱρουμενος . Τιθει δ ' ὁμως , ὠ Ἑρμη , | ||
| ἐπαινεται πασαι . διο νυν μεν ὁ Λαμεχ ἑαυτῳ γυναικας αἱρουμενος κακα μεγιστα αἱρειται , αὐθις δ ' Ἀβρααμ , |
| Ἑλλησποντου ὑπαρχῳ χαιρειν . Προς την ἐπιστολην , ἡν ἐπεμψας φαμενος παρα βασιλεως ἀφιχθαι , πεμπε βασιλει ἁ λεγω γραφων | ||
| δια τουτων φανερον , ὁτι περι των Ὀλυμπιων λεγει , φαμενος αὐτον ἐπιθυμειν και τουτον τον στεφανον λαβειν , ἱν |
| τοιουτον , ἀψυχον ἠν ἐκεινο το ἀγαλμα και ἀμοιρον θειας ἐπιπνοιας . οὑτω διεγνω το ἀρρητον ἀγαλμα του Αἰωνος ὑπο | ||
| ἀχθηδοσιν ὑπο λυπης , τους δε ὑπο θειας ὁρμης και ἐπιπνοιας κατεχομενους ὑπο ἐνθουσιασμου , ἠ και τουτων μιγνυμενων προς |
| ἐνθα χειροτονησειν ἐμελλον , και τα μεσα της ἐκκλησιας . ἐνοχλουμενος δ ' ὑπο των δημαρχων και των πλουσιων , | ||
| , ἑως ἀν ἀπειπωμεν ἐγω μεν γραφων , συ δε ἐνοχλουμενος , ὁπως ἀν και μαθω βεβαιως , εἰ δει |
| μακραν πλανην κατεπλει ἐς τινα της Ἰταλιας αἰγιαλον , Λωρεντον ἐπικαλουμενον , ἐνθα και στρατοπεδον αὐτου δεικνυται , και την | ||
| ἀνδρειως χρη , και τον Παιωνα τε και τας Μουσας ἐπικαλουμενον τους παλαιους πολιτας ἀγαθους ὀντας ἀναφαινειν τε και ὑμνειν |
| μη γελασω τον την νηα πολλοισι φορτιοισι βαπτισαντα , εἰτα μεμφομενον τῃ θαλασσῃ ὁτι κατεβυθισεν αὐτην πληρεα ; ἐγω μεν | ||
| ταυτα φησι προς τον Πολυμηστορα κοινως το γυναικειον ἁπαν φυλον μεμφομενον : συμμιξας : ἐπιμεμπτοι , ἐπιψογοι , ὑβρεως ἀξιοι |
| ἰσοτητος ἀλογει , το ἀνισον διωκει , κοινωνιαν ἀποστρεφεται , μονος τα παντων ἐχειν ἀθροα ἐσπουδακε , μισανθρωπος και μισαλληλος | ||
| μεταφορας των φιλοδεσποτων κυνων ἠ ὁτι των ἀλλων ἁπαντων ἀλογων μονος ὁ κυων ἀντιβλεπει προς τα ἀγαλματα . ἁλιβρως ὁ |
| χρη ὁποιον ἐσται το του δειπνου θυμηρες , ποτερον πολυτελειας ἐχομενον ἠ ἐνδεως ἐχον ἠ συμμετρον : οὐ γαρ ἀποτυγχανει | ||
| ἀνεφικτων μη ἐπιθυμει . Τοις δε ῥηθεισιν ἀρεσθεις προς τον ἐχομενον εἰπε : Πως ἀν ἐκτος εἰη φθονου ; Διαλιπων |
| ἀδιαιρετον , αὐλητρις ἐστω πεσουσα δημοσια , ἑτερον δε το διῃρημενον , αὐλη τρις πεσουσα ἐστω δημοσια . ἐτι δε | ||
| ἀλλα και πεπονθε προς αὐτα την διαιρεσιν : ὡστε και διῃρημενον ἐστιν . Ἐτι δε και ἀντιμετεχει των ἀλλων , |
| ἐγενετο φθορευς . Φιλαργυρος δε ὠν και πλεονεξιᾳ κατα παντων χρωμενος , οὐδεμιας δε ἀπεχομενος ἡδονης και τοις αἰσχροις ὠμοτητα | ||
| ἀρετην ἀλλα πασας ἐκτησατο και κτησαμενος ἑκαστῃ κατα το ἐπιβαλλον χρωμενος διετελεσεν . ἐπιστεφανων δ ' αὐτον ὡς ἀγωνιστην ἐκνενικηκοτα |
| . χρονος μεν οὐν οὐκ ἐστι πρωτος , ἐπειδη πας μεριστος , ἐν ᾡ δε πρωτῳ ἐκινειτο ἠ ἀλλο τι | ||
| γαρ ἐστιν ὁ ἐνεστως χρονος , ἠτοι ἀμεριστος ἐστιν ἠ μεριστος . ἀμεριστος μεν οὐν οὐκ ἐστιν : ἐν γαρ |
| , καλεισθαι και αὐτην την φωνην και το ἐξ αὐτης δηλουμενον , ᾡ λογῳ και τινα ἑτερα σχηματα . φαμεν | ||
| ” , διαπορητεον . ἀρ ' οὐν τοιουτον ἐστι το δηλουμενον , ὁτι χαριτος ἐτυχεν , ἠ ὁτι χαριτος ἀξιος |
| τους μη ὡς δει χρωμενους τῃ ὀργῃ ἠ τους ἰδιως καλουμενους χαλεπους , οἱς τῳ ὀντι το συμβιουν ἀηδεστατον . | ||
| φαντασιαν . Διογενης ἀστερας εἰναι τους κομητας . Ἀναξαγορας τους καλουμενους διᾳττοντας ἀπο του αἰθερος σπινθηρων δικην καταφερεσθαι : διο |
| λεγονται , καταλελοιπως , πολλην την σπουδην ὑπερ τουτων του ποιμενος εἰσενεγκοντος . Τας δε γε λοιπας ἁπασας οἰκιας και | ||
| δε ἐν τῳ Ἀσωπῳ και κατα την Σικυωνιαν ἐκπεσοντας ὑπο ποιμενος του εὑροντος δοθηναι τῳ Ἀπολλωνι . τουτων των ἀναθηματων |
| ἀχρωματον , τον ἀσχηματιστον , τον ἀτρεπτον , τον μη ἀλλοιουμενον , τον ἀει ὀντα . το δε ψευδος , | ||
| ' αὐτον μεν ὁρωμεν εἰς ὑδωρ μεταβαλλομενον τον ἀερα και ἀλλοιουμενον και τουτο ἐστιν ἐξ ἀερος ὑδωρ γενεσθαι . οὑτω |
| ἐκ της Νεμεας και ἐξ Ἐπιδαυρου και ἀπο Μεγαρων . ληματος : φρονηματος . ἡ δε ἀπο κατα κοινου : | ||
| προαποσταλεντες ὑπο των ἀλλων ἀρχομενης ἐτι της καταστασεως , νεανιαι ληματος πληρεις ἀπο ῥυτηρος και μετα μαστιγος ἐλαθεισι τοις ἱπποις |
| και παραλαβοντων την ἀρχην , οὑτω δη ὁ Θηρας δεινον ποιευμενος ἀρχεσθαι ὑπ ' ἀλλων ἐπειτε ἐγευσατο ἀρχης , οὐκ | ||
| βασιλευς Ἀμασις ἐξαναστησας ἐνθευτεν κατοικισε ἐς Μεμφιν , φυλακην ἑωυτου ποιευμενος προ Αἰγυπτιων . Τουτων δε οἰκισθεντων ἐν Αἰγυπτῳ οἱ |
| και ἀρχικῳ περι παντα γεγενημενῳ : ὁθεν ἐκεινῳ μεν ἐξ ἐπιταγματος ὑπηκουον , οὐ παραστρατηγουντες οὐδε τας αἰτιας μανθανοντες οὐδε | ||
| ἀρχης ἐφιεμενους ἐκ βιας τυγχανειν , μηδε τους στρατευομενους ἐξ ἐπιταγματος ἀρχειν της πατριδος , ὁπλισαμενους δε ἐκ των ἐνοντων |
| , αὐτους σωσαι , οὐδ ' ὁπως τι προς ἡδονην ἀκουσονται παρ - εδιδου τοθ ' ὁ καιρος , ἀλλα | ||
| ἐκπαγλοις ἐπεεσσιν ἐνισσεμεν οὑς τεκεν αὐτος , οἱ ἑθεν ὀτρυνοντος ἀκουσονται και ἀναγκῃ . Τον δ ' ἠμειβετ ' ἐπειτα |
| ἠδη ἐχοντας , και αὐτου ἡσυχαζων ἐς μεν την Παλληνην ἀδυνατος ἠδη ἐνομιζεν εἰναι διαβας τιμωρειν , την δε Τορωνην | ||
| λεγεται ἡμαρτες , ἠρασθης : ταυτα γαρ της φυσεως . ἀδυνατος γαρ εἰ λεγειν : οὐ γαρ δυνατος εἰ λογοις |
| πας ἀνηρ πανταχοθεν ἐπι ταὐτο θει , ὁ μεν γης ἁπτομενος , ὁ δε περι θαλατταν πραγματευομενος , ὁ δε | ||
| , την ἐφεσιν , τους δευτερους ἀγωνας ὁσα τε ἐκακουργηθης ἁπτομενος θρονου και την του δοξαντος κρατειν ἐν τοις γαμοις |
| ἀφεις και τεκνα και τἀλλα οἱς ἡδεται τρεχει την σην ὀψομενος κεφαλην . καιτοι κρυπτειν μεν ἐπιχειρει το παθος ὡς | ||
| αὐτο τουτο , ἐμαυτον τε παρεξων σοι καταμαθειν και σε ὀψομενος . Ἀλλα χαλεπως , ἐφη , με ἀν ἰδοις |
| παν γαρ ἐκ παντος ἐγινετ ' ἀν σπερματων γε οὐθεν προσδεομενον . και εἰ ἐφθειρετο δε το ἀφανιζομενον εἰς το | ||
| γαρ τον πολεμον μεγαλων στρατοπεδων και παρασκευης οὐ της τυχουσης προσδεομενον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Ἀτταλος και Πολεμων και |
| δε σαφεστερον γνωσθησεται , ὁτι ὁ μεσος ἐν ἰσῳ ἀει ὑπερεχεται και ὑπερεχει . το δε θεωρημα , ὁτι το | ||
| ἑξ , τα λοιπα δυο τριτον ἐστι του πρωτου : ὑπερεχεται δ ' ὑπο του τελευταιου τῳ ἰσῳ : εἰ |
| των εὐχυμων , οἱον ἐστι το γενος των ὑων : καλλιστον γαρ δη το τουτων κρεας εἰς ἡδονην τε και | ||
| βωμοι , τοις βωμοις δε τα δενδρα . το δε καλλιστον , οὐ γαρ ἐφ ' ὑψηλου καθημενος ἠ χρυσαις |
| κἀπι των μη κατα λογον ἐν τοιϲ τοκετοιϲ καθαιρομενων ὁμοιωϲ χριομενον . χρηϲιμον δε και τοιϲ τον θωρακα ἐψυγμενοιϲ και | ||
| ' ἑαυτο εἰς στυπιον ἐμβαλλομενον και ἐπιτιθεμενον και ἐν λουτρῳ χριομενον . ὁμοιως δε και το ζεμα των ῥοδων και |
| ἀνθρωπινην φρονησιν και τα ἐργα , και οὐχ ὡς ἰχθυες διαιτωνται . εἰσετι : και ἀκμην . Ῥυεται : σωζεται | ||
| αἱ σκηναι πιλωται πεπηγασιν ἐπι ταις ἁμαξαις , ἐν αἱς διαιτωνται : περι δε τας σκηνας τα βοσκηματα , ἀφ |
| δε περι χιλιους . ἁμα δε τῳ κινδυνῳ τουτῳ χειμων ἐπιγενομενος εἰκοσι των νεων διεφθειρε πλησιον ὁρμουσων της παρεμβολης . | ||
| νεαρα τε εἰη και μη συν φλεγμονῃ , λυει βορβορυγμος ἐπιγενομενος [ . . ] : δει εἰδεναι ὁτι “ |
| προς τοὐναντιον του τελους ἀπενευσεν ἀντι του ἀγαθου το κακον ἑλομενος ἠ τον τροπον της ἐπιτευξεως καταλειψας την προς τοὐναντιον | ||
| εἰς θεραπειαν ἡμιν ὁ σος ἀγγελος εὐξαμενος τε και γραφειν ἑλομενος , ἡμεις μεν ἰδου γεγραφαμεν , ἐπιστελλε δε και |
| τοις ἡδεσιν , ἑκατερον ἐν ἑκατερῳ φυρομενον : ἀναγκη δε αἱρουμενον θατερον και του ἀλλου μετεχειν εὐθυς : ἁτε γαρ | ||
| , μηδεν ἐπαναγκες ἐστω . και την προβολην δη τον αἱρουμενον ἐκ των ἐμπειρων ποιητεον , ἐν τε τῃ δοκιμασιᾳ |
| δευτερα , δ ' ἡ εἰς ἡμιτονιον , τουτεστιν ἡμισυ τονου , ] τριτη δ ' ἡ εἰς τριτημορια Ϛ | ||
| συγκοπην και τροπην του ν εἰς μ και ἀναβιβασμον του τονου ἀμβων . . . . ἀμβλυς : ὁ σιδηρος |
| πρωτος νους συνεκαλεσατο παντα ἐξελθειν εἰς τον κατα των Τιτανων πολεμον , ἠγουν της ἀταξιας . εἰπε δε τιμηθηναι και | ||
| ταις προνομαις ἐσκεδασμενους ἀναλαβων , ταξιν αὐτοις ἀπεδωκε την εἰς πολεμον ἁρμοττουσαν . τοις δε Οὐολουσκοις συν καταφρονησει και θαρσει |
| Ϛʹ . Ἐστω δη δειξαι μη οὐσων συνεχων των ἰσων περιφερειων , και ἐστω το αὐτο σχημα , αἱ δε | ||
| ἐπιλογισμον ὡς μηδενι ἀξιολογῳ διαφερουσων παρα τας ΚΛΜ , ΣΤΥ περιφερειων . ἐστω γαρ ὁ της ὁμαλης παροδου του του |
| ποτε και χωρις της του παντος σωματος ἰσχυρας κακοχυμιας ἐν μερεσιν ἑλκη , θεραπευομενα ῥᾳδιως ὑπο φαρμακου μικτην ἐχοντος δυναμιν | ||
| χειμωνι . Δημοκριτος της χιονος της ἐν τοις προς ἀρκτον μερεσιν ὑπο θερινας τροπας ἀναλυομενης τε και διαχεομενης νεφη μεν |
| τα προς ἀρκτους σεληνας γ . ἐπειχεν δε τοτε ὁ εἰρημενος ἀπλανης κατα τας ἡμετερας ἀρχας , τουτεστι τας ἀπο | ||
| παι Ἱππονικου , ἐρωτᾳς . ἀλλα ἐστι γαρ και σπουδαιως εἰρημενος ὁ τροπος των ὀνοματων τουτοις τοις θεοις και παιδικως |
| ξεσμον : ἁρμοξει δε και τῃ ὑστεραιᾳ γαλα πινειν μετα ναματος θυγατερων ταυρων ἠ γλυκεος , οὑτω γαρ τας ἐπιῤῥεουσας | ||
| ἐν τῳ ἱερῳ δε του Λαβρανδεως Διος ἐν κρηνῃ διειδους ναματος , και ἐχουσιν ὁρμισκους χρυσους και ἐλλοβια , χρυσα |
| ὡστε και κατα τουτο ἀμερες το ἑν . οὐδεν γαρ διαιρουμενον εἰς μειζονα ἑαυτου μορια διαιρειται : το δε ἑν | ||
| ἐν μερει αὐ οὐχ ἑν , ἀλλα και τουτο ἀπειρον διαιρουμενον . Ἀπο τινος δε φαμεν ἀν και παντως ἐπι |
| πλευρᾳ . ἐσται οὐν το κανονιον τουτο πηχυς του παραδειγματιου διῃρημενος εἰς παλαιστας και δακτυλους και τεταρτημορια δακτυλου : δει | ||
| Ο , Π , Ρ : ὁ ἀρα κυκλος ἐσται διῃρημενος εἰς τα δωδεκα ἰσα , και φανερον , ὁτι |
| , ὡς ἐνιοτε τους μεν τεμνομενους ἠ ἀλλο τι τοιουτο πασχοντας φερειν , τους δε παρεστωτας δια την περι του | ||
| δηλονοτι . και χαλεπα : ἠγουν οὐ ῥᾳδια ἐνεγκειν τους πασχοντας . κατα στασιν : ἀντι του δια στασιν . |
| εἰη ἀν δεδειγμενον , ὁτι παντες οἱ συλλογισμοι εἰς ἐκεινους ἀναγονται τους δυο . εἰεν δ ' ἀν ἐν τοις | ||
| . Ὑπο γουν τουτο ἡρωες , και τα ἑτερα τρια ἀναγονται , το ἐξ ἐρας και γης , το ἐν |
| φρασις ἐκ του ῥηματος γινεται : το δε εἰδος του προβληματος ἐκ των ἐν τῳ ζητηματι εὑρισκομενων προσωπων και πραγματων | ||
| δικαιου στοχαστικη . Φθανει μεν οὐν ἠδη περι τουτου του προβληματος διειληφεναι , ἀλλ ' ἐκει μεν οὐ καθολου ἐζητει |
| παραβηναι πιστιν , ὡστ ' ἀπ ' ἐμαυτου και τοις ἀλλοις περα του δεοντος προσεχων ὡς βεβαιοτεραν πιστεως ἐχουσιν εὐσεβειαν | ||
| οὐκ ἐν τοις ἡμεροις καταλεγομενον . ὁ γουν Κρατινος ἐν ἀλλοις ἀγριοις αὐτο καταλεγων φησιν : ” αὐτοματη δε φερει |
| τι των πραγματων ἐξ ὁμιλιας δυνατον προσαγαγεσθαι και τι βιας προσδειται , των ἐφεστηκοτων [ στρατηγων ] ἐργον ἐστιν . | ||
| το ὀρθως συγγραφειν οὑτος προειληφεν , μαλλον δε ὀλιγων ἐτι προσδειται , εἰ γε ἀληθες ἐκεινο φησιν ἡ διαλεκτικη ὡς |
| δεῃ , οἱ μεν ἀσωτοι και ἀκρατεις ὑπο των ἀκολουθουντων ἑλκονται και συρονται μετα πονων τε και νοσηματων κεκραγοτες και | ||
| τους πορους , δι ' ὡν οὑτοι μεταλαμβανονται τε και ἑλκονται προς των καθαρτικων φαρμακων , ἀναστομουν , εἰ ἡ |
| τῳ ἀκηκοα , καιτοι των ἐχοντων διφθογγον μη ἐκβαλλοντων το διχρονον , ὡς ἐπι του ἐληλυθα και ἀληλιφα . Ἰσως | ||
| το οἰω το κομιζω οἰσα και τροπῃ του διχρονου εἰς διχρονον και ἰωνικως οὐσα . ἠ τα ἀπο οἰσυας φυτου |
| ταυτ ' ἀνασταλυζω θαμα Ταρταρον δεδοικως : Ἀιδεω γαρ ἐστι δεινος μυχος , ἀργαλη δ ' ἐς αὐτον κατοδος : | ||
| ὁ Φιλιππος ἐν τῃ τραπεζῃ και ἡδυς και χαριεις . δεινος δε ἀντι του δυνατος . . ἠ ὡς εὐπρεπους |
| παραπλησια τουτοις φαινεται : ἡ μεν γαρ του ἁμα θεῳ ἰοντος πορεια φαινεται , ἡ ” ἀμαθια , “ ἡ | ||
| χειρας ἑλουσα Αἰσονιδεω , τα δε οἱ ῥεε δακρυα χητει ἰοντος : “ Νισσεο , και σε θεοι συν ἀπηρεσιν |
| οὐκ ἐᾳ και παριεναι τα μερη του καλλους ὁ ποθος ἐγκειμενος , οὐδε ἀμελως θεωρειν . οὐδε φιλαργυρος των δραχμων | ||
| ' ἐν σοι ; Ἠ ὁ μεν προ του ἀριθμειν ἐγκειμενος ἀλλως : ὁ δ ' ἐκ του φανηναι ἐξωθεν |
| οὐν μʹ ἐτη και τῃ της Σεληνης συναφῃ προς Ἀρεα δηλουνται και ἡ τριγωνος δε Διος και Ἀφροδιτης στασις το | ||
| το πραγμα , εἰ γε δια των ὁρισμων αἱ οὐσιαι δηλουνται , δηλον ὁτι ἀναιρεθησεται πασα γνωσις . προς τουτοις |
| τουτων δηλον ὁτι δει φρονησεως και ἀρετης και προς ἁ ἐπιστανται οἱ ἀνθρωποι και προς ἁ οὐκ ἐπιστανται : και | ||
| της ἡμετερας κρισεως δι ' ἀκριβη παιδευσιν πλεον τουτο ποιειν ἐπιστανται : οἱ δε τους περιπλους προχειρως γραψαντες , και |
| , ὁπερ οὐ ποιουσιν οἱ ἐφεκτικοι : οὐτε γαρ ἀκριβως διαλεγονται οὐτε προσδιοριζονται , εἰπερ παντων ἀκαταληψιαν λεγουσι . δευτερον | ||
| σημαινουσι και αὐτοι πραγματα τα ὑπο το καθολου περι οὑ διαλεγονται ἀναφερομενα , προς δε γε των πολλων την μιαν |
| των βελεκκων λεγει ] δε περι αὐτων [ Φαινιαϲ ] τουτον ἐϲτιν [ ] ! ! ! [ ! ! | ||
| , Τερπιου υἱος . τη λαβε : “ τη νυν τουτον ἱμαντα . ” τινες δε και συν τῳ ι |
| ὑφισταμενος , κακοποιον μεντοι , οὐχ ὁρᾳ δε και το ἑπομενον , ὁτι εἰ θεον παντως ὑποστατεον και ὑλην , | ||
| ἀκολουθον το ἐπιφερομενον . Το μεν προτερον ἀναγκαιον ὡς ἀναγκαιως ἑπομενον εἰρηται , τουτο δε γε το δευτερον κατα το |
| ἑορτη δε αὐτῳ ἐπετελειτο , ἐπειδη αὐτος συνηγαγε την Ἀττικην προτερον σποραδην και κατα κωμας οἰκουμενην . ἐπ ' ὀλιγοις | ||
| Εὐβουλιδου ἀρχοντος . ἐν οὐν τετταρσιν ἠ πεντε ἐτεσι , προτερον μη ὑπαρχουσης οὐσιας , χαλεπον , ὠ ἀνδρες δικασται |
| – ἀγωνα Λοξιαι καταβαντ ' εὐρυν ἐν θεων ξενιᾳ . θυεται γαρ ἀγˈλαας ὑπερ Πανελλαδος , ἁν τε Δελφων ἐθˈνος | ||
| την θεον ἐκ Σουνιου της Ἀττικης ἐπιβασαν τῃ νησῳ ἐνταυθοι θυεται τῳ Ἀπολλωνι ὁϲημεραι και μεριϲ αὐτῳ και δειπνον παρατιθεται |
| Ἀφροδιτη συμπαθησῃ τῳ τοιουτῳ δεκανῳ δια μουσικης ἁρμονιας εὐεργετειται και φιλειται και εὐφωνος ἐσται και ἐσχατην καλην ἑξει . εἰσι | ||
| λεγομεν περι του ὁσιου , ὠ Εὐθυφρων ; ἀλλο τι φιλειται ὑπο θεων παντων , ὡς ὁ σος λογος ; |
| ' αὐτῳ τῳ ῥευματι ἡλιαζομενοι , ἀλλως δ ' ἀλλοι τερπονται , παραφαινομενης ἁμα και της θαλαττης ἑκατερωθεν και της | ||
| ἐοντα , τοφρα δε κικλησκειν μακαρων ἀρρηκτον ἑκαστων οὐνομα : τερπονται γαρ , ἐπει κε τις ἐν τελετῃσι μυστικον ἀειδῃσιν |
| συνδουλοι προς ἑαυτους : ” τι και περπερος ἐστιν ; ἀρον ὁ θελεις . “ περιβλεψαμενος δε ὁ Αἰσωπος θεωρει | ||
| ' εἰ σε χρη θανοντι συνθανειν ἐμοι : ἀλλ ' ἀρον ἐξω , και μαλιστα μεν με θες ἐνταυθ ' |
| του σωματος , περι ὁ ἐσται το αἰτιον , και ποτερον σινος ἠ παθος ἠ και ἀμφοτερα το δηλουμενον μερος | ||
| ἀντικειμενων ἀλληλαις κατα ἀντιφασιν ζητουμεν ὁποτερας τουτων ἐστιν αἰτιον , ποτερον της λεγουσης ἐχειν δυο ὀρθας το τριγωνον ἠ της |
| Και πρωτον μεν ὁτι ἐστι πολιτικον . Τουτο εἰς Μινουκιανον ἀποτεινεται : ἐκεινος γαρ οὐκ ἐπηνεγκεν ὁρον του πολιτικου ζητηματος | ||
| . ” ὁ δε Ἀρατος φησιν : οἱ σταθμη νεατης ἀποτεινεται οὐρης εἰς ποδας ἀμφοτερους , ὁσση ποδος εἰς ποδα |
| μαλιστα τοις περι γυναικος ἠ ἐρωμενης φροντιζουσι : ταυτα γαρ ἀνακειται τῃ Ἀφροδιτῃ . τα δε ὀξεα μηλα στασεις και | ||
| * * * * μαρτυρια δε σαφης ἐν τοις ἱεροις ἀνακειται γραμμασι . λεγε τας εὐχας προτερον , ἁς ” |
| βουλεται θεραπευσαι . τουτο δε το ἑλκος οὐχ ὑπο του καταγματος γεγονεν , ἀλλα ἠ δια χυμον δριμυν ἠ δια | ||
| ἐπειδη δε πολλακις κἀνταυθα ἡ μια γινεται θεραπεια και ἐπι καταγματος , δια τουτο κατα τι συμβεβηκος και περι καταγματων |