| , οἱτε νεμονται ἐσχατιας : παρα δε σφι δυσημενος ἐκτεταται χθων , χειμεριοις ἀνεμοισι κεκλειμενη ἠδε χαλαζαις . τοσσοι μεν | ||
| δ ' αὐτ ' ἀλλον τετιημενος ἐξερεεινεν : “ Τις χθων εὐχεται ἡδε ; ποθι ξυνεωσαν ἀελλαι ἡμεας ; αἰθ |
| και χωριστον εἰδος ἐφ ' ἑαυτου , και εἰς ἑαυτο ἐπιστρεφομενον , οἱον το της λογικης ὑποστασεως . Ἡ γουν | ||
| συννευειν εἰς ἑτερον τι , προς ὁ ἡ ἐπιστροφη το ἐπιστρεφομενον , ἠ προς ἑαυτο , εἰ αὐτου εἰη προς |
| το ἰθαγενης και αὐθιγενης εὐτελεστερα . ταχα δε βελτιον ὁ αὐτοχθων , οἰκειος , φυλετης , δημοτης , φρατηρ , | ||
| ἡ Ἀττικη ἐκαλειτο ἀπο Ἀκταιου τινος . ἀνηρ δε ἠν αὐτοχθων , ὡς Φαβωρινος , ὁς ἐβασιλευσεν ἐκει και ἀφ |
| μεν περιεχον κατα των πραξαντων , ἐλεον δε και συμπαθειαν ἐπιφερον προς τους ἀνηκεστα πεπονθοτας . ἀπηντησαν γαρ αὐτῳ μεθ | ||
| γνωμην συγκακουσθαι . σμηʹ . Κεφαλαια ἐστι παθος πονον κεφαλης ἐπιφερον ἀνυποιστον κατα περιοδους τινας , ὡστε και ἠχον εἰναι |
| ἀνακαθαιρει τε και πληροι τα ἐν ὀφθαλμοιϲ ἑλκη . Λιγνυϲ καιομενων τινων εἰδων ὡϲπερ αἰθαλη τιϲ ἐϲτιν , οἱον λιβανωτου | ||
| ἀσβολωδες : και καπνωδες : λιγνυς γαρ λεγεται ὁ ἀπο καιομενων αἰλαιωδων : γινωμενος καπνος : Ὁμηρος , λιγνυν αἰθαλοεσσαν |
| ἀνεμοι την ἀχνην , τουτεστι τα λεπτα των ἀχυρων , ἐπιφεροντες λεληθοτως τοις ὀφθαλμοις των ἀνθρωπων , διακαιουσι τας κορας | ||
| της εἰρηνης , τους αὐτους τουτους συκοφαντουσι και κρισεις ἀδικους ἐπιφεροντες δια τον φθονον τιμωριαις περιβαλλουσι . διο και των |
| της πορειας τοιονδε τι ἀπαιτησαι την φυσιν , ἀναγκη πασα πετομενον με ἀποπατειν „ . και ὁ Ξανθος : ” | ||
| “ ἠν δ ' ἐγω , ” τον Ὑπερβορεον ἀνδρα πετομενον ἠ ἐπι του ὑδατος βεβηκοτα ; “ ” Και |
| κοινος ὠν του προκαταλαμβανοντος γινεται ἰδιος , ἠ το ἐπισης μετεχομενον ὡς ἡ του κηρυκος φωνη [ και ἡ ὑλη | ||
| δε μορφωτικως , ἡ δε παθητικως . και ἐστι το μετεχομενον μονοειδες μεν κατα την ὑπαρξιν , πολυειδες δε κατα |
| ἀλλους ἐωμεν χαιρειν αὐτοις βιοις , τον μεν ἐν ἡδονῃ τηκομενον , τον δ ' ἐν γῃ πονουμενον , τον | ||
| τῃ γλωσσῃ κρατειται κυαμου μεγεθος ὡστε καταπινειν ἐπι σχολης το τηκομενον , και σφοδρα την ἀρτηριαν λεαινει τε και ἀνδρειοι |
| ἱν ' ἠ κρειττονος ἐπιστασιας ἀξιωθεις ἀμεινονι βιῳ χρησηται ἠ ἐπιμενων τῳ ἀδικειν μετ ' εὐμαρειας αὐτοκρατορι ἡγεμονων ἀρχῃ των | ||
| Σωκρατης , ὑποτεμων τον του Πωλου λογον μεταξυ , φησιν ἐπιμενων τῳ παραδοξῳ των λογων “ οὐ φημι ποιειν αὐτους |
| του τειχους των Τρωων λιθους εἰς την ναυν ἐβαλετο . παραγενομενος δε εἰς το Ἀργος και ἐλαθεις ὑπο Αἰγιαλειας της | ||
| λιθον ἐνθαδε , ” και μεταθεις τον λιθον εἰσηλθεν . παραγενομενος δε ὁ Αἰσωπος τῳ Ξανθῳ λεγει “ δεσποτα , |
| , και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
| ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
| ἑν ἑκατερον ] μετεχει τινος κοινης ἰδεας καθ ' ἡν ἑκατερον αὐτων προσαγορευεται ἑν , ἠ οὐ μετεχει . και | ||
| εἰ μεν ἐκ δυο σωματων ἠ πλειονων εἰη , ἠτοι ἑκατερον αὐτων ἠ ἑκαστον ζωην συμφυτον ἐχειν , ἠ το |
| . πριν γουν συλ - λεγεσθαι τι πανταχοθεν ἐφθανε πορρω γιγνομενος , δηλον ποιων ὁτι πολλαχου το ταχος μαλλον της | ||
| ὡν ὁ γʹ κειμενος μεσος προς μεν τον δʹ ὑπολογος γιγνομενος ποιει τον ἡμιολιον λογον , ἐξ ὡν ἀμφοτερων ὁ |
| ἀποκριναι δη μοι βραχυ του βηματος ἀποσταςκατ ' ὀλιγον γαρ ἐπιων μικρου μοι τω χειρε προσαγεις : που διωρισεν ὀργανα | ||
| ταυτα μεντοι ἐπραξε πιεζομενος ὑπο τραυματος ὑπογυου και τα ταγματα ἐπιων και παραθαρρυνων και διδασκων , ὁπως τοις βαρβαροις πολεμητεον |
| δει δε ἀει σκοπειν μη μειζον ἐστι του προσωπου το ἐπιφερομενον ἐγκλημα , ἱνα μη ἀπιθανος ὁ λογος γενηται : | ||
| ἀποβληθηναι , ἐπειδη οὐδεποτε μετα την υι διφθογγον συμφωνον εὑρισκεται ἐπιφερομενον ἀλλα φωνηεν , οἱον μυια ἁρπυια υἱος : εἰ |
| ἐπισκοπουν ” , ἐναντιως της των πολλων χρησεως . ἀκωλυτοι διεμενον ὑπο των εἰωθοτων κατα το ἀνθρωπινον κωλυματων . , | ||
| Ἀλλ ' οἱ μεν ἐπι του δεξιου ταχθεντες ἐξαρχης ἀκεραιοι διεμενον , ὡς αὐτος φησι : το δε λοιπον πληθος |
| τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
| και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
| ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ||
| ; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και |
| κλισιας και νηας ἱκεσθην , τον δ ' εὑρον φρενα τερπομενον φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ , ἐπι δ ' ἀργυρεον | ||
| αὐτοις ποιησειε πικρον : και εἰδως πανυ αὐτον τῳ παραδεισῳ τερπομενον , ἐγνω τουτον , ὁσον οἱος τε ἐστι , |
| οὐκ ἐμον . εἰ δε δικαιον μεν το πεπραγμενον , καινον δε τουτο και οὐκ ἐμον , οὐδεν ἑτερον λεγουσιν | ||
| ἀρχομενης μερων , τελευτωσης δ ' εἰς τα ἀνω . καινον δ ' εἰναι χρη τον σπογγον , κἀν μη |
| οὐδεν γαρ κωλυει μη διψωντα τινα μηδε οἱῳ χαιρει ποματι προσφερομενον πινοντα χαιρειν , μη τῳ πινειν ἀλλα τῳ συμβαινειν | ||
| ' αὑτους τε γενομενοι και κατα τυχην ἰδοντες σιτηγον πλοιον προσφερομενον , πεντε ναυσιν ἐπεπλευσαν αὐτῳ , και κατακυριευσαντες κατηγον |
| φυλαττουσι το ω ἐν τῃ γενικῃ , ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται : το μεν γαρ Ἀτρειων πατρωνυμικον ἐστι , ὡσαυτως | ||
| ἀλλα ταις ὑσμιναις και ταις Δωδωναις : ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται ἡμιν ταυτα , ἐπειδη μεταπλασμον πεπονθεν ἡ δοτικη των |
| ἐγενηθη . Το μεν οὐν μεγεθος αὐτης ἑκατον τριακοντα κλινας ἐπιδεχομενον κυκλῳ , διασκευην δ ' εἰχε τοιαυτην . Κιονες | ||
| ἐξῃρηται παντων , ὑπερφυες ἀιδιον προϋπαρχον , οὐδε παραθεσιν τινα ἐπιδεχομενον οὐτε ὑπεροχην τινος ἐν πολλοις προτεταγμενην : ἀλλ ' |
| δημοτικοι δυσανασχετουντες ἐπι τοις ὀνειδισμοις βαρυν και πικρον και πολεμιων ἁπαντων ἐχθιστον αὐτον ἀπεκαλουν . προθυμιαν δε πολλην εἰχον τινες | ||
| της ὀψεως και ἀτεγκτον ἠν : ὁς γε των ἀλλων ἁπαντων ὁσοι τῳ παθει παρεγενοντο κλαιοντων μονος οὐτ ' ἀνακλαυσαμενος |
| μεν ὁμοιως ἐπι των ἀπηλιωτικων ὀντες κεντρων ἠ ἐπαναφορων , ἐπισινεις δε ἐπι των δυτικων . Ἀρης μεν γαρ βλεψας | ||
| και φιλοστοργοτερους θανατῳ χωριζουσι , τους δε λοιπους ἐχθρους και ἐπισινεις ποιουσι : μαλιστα δε ἐξω των κεντρων γενομενοι . |
| ἐχων προκλησιν , ἀξιων αὐτος βασανιζειν τον ἀνθρωπον , και ἐπιλαβομενος εἱλκεν , και ἐνελειπεν οὐδεν ἀσελγειας . και ἐγωγ | ||
| ἐπειδαν τινος ἐφαψωνται ἀρχης , και παραδωσιν τῳ νῳ , ἐπιλαβομενος ταυτης , διορᾳ τα λοιπα , και διεξερχεται ἐπι |
| λεκανης μυρσινας : και ἐβαλλον εἰς το ποτηριον ἐκεινο το ἀπολειπομενον : και ὁ καταδυσας το ποτηριον ἐνικα . Γ | ||
| μεν εὑρεσις κατα την φρονησιν ἐχουσα , εἰπερ ἀμηχανον φρονησεως ἀπολειπομενον των χρησιμων εὑρειν ὁτιουν , ἡ δε σωφροσυνη κατα |
| , κυνειῳ γαλακτι περιχριε ἠ λαγωου ἐγκεφαλῳ : ποιει και ἐσθιομενος . ἐαν δε δυσχερως ὀδους ἐκφυηται , κυπερον μετα | ||
| ἐπι τα ἀφροδισια ὁρμας . ἀλλο . κοριαννον ἠ γληχων ἐσθιομενος πολλακις ἀνεντατον ποιει . ἀλλο . χολη ναρκης ἐαν |
| ἐρωτησει λεγομενων των προτασεων και φησιν ὡς εἰπερ προς τον ἐρομενον καθ ' ἑκαστα τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον το | ||
| ὀντως ᾐ ἀληθης ὁ λογος , προς δε γε τον ἐρομενον καθολου τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον την ἀρα πας |
| των του σωματος μερων . το δε της θηλειας ἀγονον ἀποφαινονται : ἀτονον τε γαρ εἰναι και ὀλιγον και ὑδατωδες | ||
| προσεχεστερον μονον εὑρισκεται ὑπευθυνον : ἠδη δε εἰπομεν ὁτι τινες ἀποφαινονται , ὡς εἰ και δοκει ἐγκλημα εἰναι : ἐνταυθα |
| ὑπο χρονου , Παρων δε ὁ Πυθαγορειος ἀμαθεστατον , ὁτι ἐπιλανθανονται ὑπο χρονου . οὑτος δε ἐοικεν εἰναι , οὑ | ||
| ] , ὁ δε Πυθαγορειος Παρων ἀμαθεστατον , ὁτι και ἐπιλανθανονται ἐν τουτωι , λεγων ὀρθοτερον . . . . |
| καταχυσματι δευσας , ὡς πλειστους διατρωγε : το γαρ δεμας ἀνερος ὀρθοι . και ταδε μεν δη ταυτα : θαλασσης | ||
| βροτος πολλοισιν ἐρεψαμενος κοτινοισι πυγμαχιης ἐν ἀγωσιν , ὑπ ' ἀνερος ἀλκηεντος ἀντην ἀσσυτερῃσιν ὑπ ' ὠτειλῃσι δαμασθεις , ἐστη |
| μη ταυταις , αἱς νυν τινες γεγραφασιν , ἀλλα ταις γενομεναις μεν προς βασιλεα και Λακεδαιμονιους , προσταττουσαις δε τους | ||
| . το δε αἰτιον ὁτι πασαις ταις ἀφ ' Ἡλιου γενομεναις ἐμηνιεν Ἀφροδιτη , δια την μηνυθεισαν ὑφ ' Ἡλιου |
| ἀποστηναι , θεους μονους ἀξιοχρεως ἐν τοις τηλικουτοις ἡγησαμενος συμβουλους ἐρομενος ἠκουσεν , ὡς ἐμμενετεον οἱς εἰχε . λαβων δη | ||
| προμεμαλαχθαι δια τουτων την ψυχην . ὁ μεν γαρ Ξενοκρατης ἐρομενος τον παρ ' αὐτῳ φιλοσοφειν νεον βουλομενον εἰ γεγεωμετρηκεν |
| Ἀλλα περιποιει , φησιν , και δια τουτο ἀγανακτω ὡς ἀπολειπομενος αὐτου . Και τις αὑτη ἡ εὐροια , ἡν | ||
| ἡς ὁ μεν κατα λογον ζων μετοχος , ὁ δε ἀπολειπομενος οἰκοφθορος και περι πολιν οὐδαμῃ σωτηρ ἀλλα παν τοὐναντιον |
| συ δε της παρα τοις πολλοις δοξης ἀλογεις οὐδεν εὐφημιας ἐπιστρεφομενος . ” ἁπερ και λεγειν και ἐννοεισθαι ἀσεβεστατον : | ||
| γυναιξιν ὡπλισμεναις και οἱδε ἐμαχοντο και προθυμως ἐθνησκον , οὐκ ἐπιστρεφομενος αὐτων οὐδεις οὐδε τα νωτα δεικνυς οὐδε φωνην ἀφιεντες |
| . Περι γαμου ἐπισκοπητεον οὑτως : ἀνδρα μεν Ἠελιον και ἀνερχομενον σκοπον ὡρης , αὐτην δ ' ἐκ ζῳδιου θ | ||
| Ὁμηρου Ζ . . Γ . . , . νεον ἀνερχομενον . * ) [ ἡ διπλη ὁτι το νεον |
| μελετην ποιοιτο , του δε γραφειν ἐν παιδιᾳ και παρεργῳ ἐπιμελομενος εὐ φρονειν κριθειη παρα τοις εὐ φρονουσιν ; πολλακις | ||
| τις , ἐφη , δυνατος ὠν των της πολεως πραγματων ἐπιμελομενος την τε πολιν αὐξειν και αὐτος δια τουτο τιμασθαι |
| , το πεζον , το ἐνυδρον . εἰς ταυτας τοινυν διελομενος πρωτον το ζῳον τας διαφορας λοιπον του πτηνου ζῳου | ||
| ποσων σημαινομενων το κυων ἠ το σιγωντα φερεται , και διελομενος ἡττον ἐν τοις τοιουτοις ἀπατηθησεται : ἐργωδες δε τουτο |
| θυσιων φησι : και προκωνια ἐστι καγχρυς κατηριγμεναι μετ ' ἀρωματων . Ἐστι δε τις προπαροιθε κλυτης Καλχηδονος ἀκρη Ἡραια | ||
| . εἰτα διηνεχθησαν ἀργυρωματων ἁμαξαι τετρακοσιαι και χρυσωματων εἰκοσι , ἀρωματων δε ὀκτακοσιαι . ἐπι δε πασιν ἐπομπευσαν αἱ ἱππικαι |
| το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
| φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
| αὐτῳ , ὡν ἀνευ ἡ ὑποκειμενη ὑλη την ἐργασιαν οὐ παραδεχεται . Οὐ των συντελουντων προς την των ἑξεων προχειρισιν | ||
| δη τουτων των εἰδων , ἀφ ' ὡν ψυχη ἠδη παραδεχεται μονη την του ζῳου ἡγεμονιαν , διανοιαι δη και |
| ὑπερκαλος παγκαλος , ἐπεραστος , ὡραιος , ἐπαγωγος προσαγωγος . ἀνθων ὑπερανθων , στιλβων ὑπερστιλβων , λαμπων ὑπερλαμπων , ἱμερον | ||
| , ἀλλ ' ἀναλωμα . ἀνθεων δει λεγειν , οὐκ ἀνθων , ἱνα μη συνεμπεσῃ τῳ ὡν ἀρθρῳ , οἱον |
| ἐνιοι γραφουσιν , Ἱππολυτην . συστρατευσαντων δε των Σκυ - θων ταις Ἀμαζοσι συνεβη δυναμιν ἀξιολογον ἀθροισθηναι , μεθ ' | ||
| ! ιη νομιζεται ] ν ἐκφοβουμενος [ ] ! ! θων τυχῃ ] ! ἐκφυς [ ! ! ! ] |
| το κατεπτυσεν ἐν καταλληλοτητι , και οὐ μαλλον ἡ προθεσις μετατιθεται ἠπερ το ῥημα : Ἰθακην κατα κοιρανεουσιν , τα | ||
| του ἐστι τριτου προσκατηγορουμενου ἐπι τον κατηγορουμενον , ἠ ὁτι μετατιθεται αὐτων ἡ ταξις ἐν τῳ διαγραμματι : γινεται γαρ |
| . . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ||
| μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της |
| ἡκον , και τουτων οἱ πρεσβεις αὐτοι τε ἐστεφανωμενοι Ἀλεξανδρῳ προσηλθον και ἐστεφανουν αὐτον στεφανοις χρυσοις , ὡς θεωροι δηθεν | ||
| μη τι με τουτου ἑνεκα στυγνοτερον εἰδες ; μη οὐ προσηλθον σοι ποτε φαιδρῳ τῳ προσωπῳ , ἑτοιμος εἰ τι |
| τον γυμνικον και ἐτι μαλλον τον της μουσικης οὐκ εἰσαπαξ ὁριζομενον , ἀλλ ' ἐφ ' ἑκαστῃ τελευτωντα ὡς εἰπειν | ||
| ὁ λογος ὁ τουτο οἰομενος δεικνυναι τοιουτος : δει τον ὁριζομενον τι εἰδεναι την προς τα διαφεροντα αὐτου παντα διαφοραν |
| Βραχμανες και αὐτοι Ἰνδοι Ἀλεξανδρωι τωι βασιλει ταυτα λεγουσιν : ὀρεγομενος σοφιας ἠλθες προς ἡμας Ἀλεξανδρε , ὁπερ προθυμοτερον ἀποδεχομεθα | ||
| των ὀχλων εὐνοιας . ἁ τις ἀν ἡγεμονιας ἀνηρ πραγματικος ὀρεγομενος οὐκ ἀν ζηλωσειεν , ἠ τις εὐ φρονων συγγραφευς |
| κατεισιν . ἀρα γε τα τοιαυτα ὑφ ' ὑμων καλως ἐπιτελειται ; το μεν γαρ στρατοπεδον των μιαιφονουντων ὁ προὐχων | ||
| και προσηγορον και φιλιον : φιλια γαρ δι ' ὁμοιοτητος ἐπιτελειται . Παντα δε ἐκτραγῳδει τα ἐπεισελθοντα κακα ἐν τῳ |
| οὐδεποτε κατα ταὐτο γενησεται . το δε λεγομενον ἠ Ἀπολλωνιος παρεσται ἠ Τρυφων ὡς προς καιρον την διαζευξιν ἐπαγγελλεται . | ||
| συμπεφυκοτων ἡμιν ἀπο της γενεσεως , ἐπειτα γνωσις ἡμιν ἀληθινη παρεσται της δαιμονιας και μακαριας ζωης , ὁση τις ἐστι |
| , του υἱου του Ἀγαμεμνονος του μανεντος , και τουτον μαινομενον λεγει . πελεθον ] βολιτον . ἐπαϊξειεν ] συνιζησις | ||
| . Γ ἐκ των Ἀλκαιου δε παρῳδει εἰς Κλεωνα ὡς μαινομενον . Γ Ἀδμητου λογον : ⌈ και τουτο Γ |
| ὁτε το ῥοδομελι ϲκευαζειϲ , ἠ ψυχροτεροϲ , μιξαϲ το καλλιϲτον μελι τῳ χυλῳ των ῥοδων και διηθηϲαϲ δια ῥακουϲ | ||
| προαλειψαϲ την κεφαλην οἰνῳ αὐϲτηρῳ και τοτε ἐπιπαϲϲε . Ἀλλο καλλιϲτον . ἰρεωϲ # γ κηκιδων # α καϲϲιαϲ κοϲτου |
| μη ἀνταρῃ κατα της φυσεως , ὁμοιον τῳ πατρι το τικτομενον γινεται . και ἐπι μεν των ἐνυλων ἐνδεχομενα ταυτα | ||
| φυσωδες δ ' ἐστι πνευμα δηλονοτι το ἐξογκουν το μοριον τικτομενον ἐξ ὑγρων γλισχρων και παχεων ὑπο θερμοτητος μετριας . |
| νομικων πασων ἐξετασθησεται , το δε ἑτερον , ὁπερ και ἐπαγομενον ἐστιν , ἡ εὐθυδικια , ὁπερ καθ ' ἑτεραν | ||
| Ἡλιου και Ἀφροδιτης την νυμφην γεγενησθαι : ἐναντιον γαρ το ἐπαγομενον Ἀελιοιο τε νυμφαν : ἀλλ ' ἀκουστεον την Ῥοδον |
| ἐσται των ἀνεπαισθητως μεν ἐσχηκοτων του καλλους των μαθη - ματων , ἀκολουθοτερον δε ταις ἑαυτου ὑποθεσεσι περι αὐτων δοξασαντων | ||
| λαι [ ] αι : ὁτ ' ἐν [ ] ματων ? [ ] λε ? σ [ ] χ |
| ' Ἀμμωνα ἐς Λιβυην , το μεν τι τῳ θεῳ χρησομενον , ὁτι ἀτρεκες ἐλεγετο εἰναι το μαντειον του Ἀμμωνος | ||
| . Ὠ φιλοτης , χρειω με κατηγαγεν εἰς Ἀϊδαο ψυχῃ χρησομενον Θηβαιου Τειρεσιαο . Οὑτος , ἀλλ ' ἠ παραπαιεις |
| και πυρωδες , οὐδεποτε στασιν ἐχον , ἀλλ ' αἰει φερομενον ἐγκυκλιως : ἰδιως δε τον ἡλιον και την σεληνην | ||
| προλαμβανουσαι αὐτου την θρυψιν , ὡσπερ και εἰ ἀμμου σωρον φερομενον παισοι τις προλαμβανων τῃ πληγῃ την φοραν : τηνικαυτα |
| , ὁ γε δη μαλιστα Διονυσιος ἐσπουδακει . Διονυσιος Καρχηδονιων ἐπιοντων χειρι μυριαδων τριακοντα πολλα κατα την χωραν ἐρυματα και | ||
| ἀλλων τι μηνυει το μη και το οὐ προτιθεμενα των ἐπιοντων ὀνοματων , μαλλον δε των πραγματων περι ἁττ ' |
| ἀφετηριας και της εἰσοδου της κατα τον δρομον ἀριστην ὁρμην ἐπιδειξαμενος και πασι δοξας θαυμαστος δηλον ὡς και τον ὁλον | ||
| συγκειται , ἀλλ ' αὐτος μεν ἑκαστην ῥαψῳδιαν γραψας και ἐπιδειξαμενος τῳ περινοστειν τας πολεις τροφης ἑνεκεν ἀπελιπεν . ὑστερον |
| ' ὁντινα τροπον ἐρωτικος . γεγραφε γαρ δη ὁ Λυσιας πειρωμενον τινα των καλων , οὐχ ὑπ ' ἐραστου δε | ||
| φαινομενον καλλος ἐρως οὐ κυριως ἐστιν ἐρως . Το δε πειρωμενον παθητικως ἀκουστεον ἀντι του πειραζομενον παρα τινος , τουτεστι |
| ἐτι δε προϊουσιν ἐσται δηλον . το μεν οὐν μεταξυ χρωματων και ψοφων ἀηρ κυριως , ὀσμης δε ὁ και | ||
| χρωματα και τελευταιον την τεχνην διακριναι , ποιον μεν των χρωματων δεον ἐν τῳδε τεθηναι τῳ τοπῳ και ποιον ἐν |
| δε ἐκ του ἐχινου μετα ἑνος κοκκου σατυριου κεκλασμενος και διδομενος ἐν ποσει ἠ βρωσει μεγιστην ἐντασιν ποιειται , μαλιστα | ||
| στεφανους διδοντες . και βραβειον λεγεται ὁ παρα των βραβευτων διδομενος στεφανος τῳ νικωντι , . , . * . |
| παρακολουθει μεχρι τελειαϲ ἐκϲταϲεωϲ . δει οὐν τον ἐπιϲτημονα ἰατρον ἐπιμελουμενον του καμνοντοϲ τουτων προφανεντων ἠ τινων αὐτων τα δεοντα | ||
| νυνδη ἐλεγομεν εὐλογως ἐχει , το θεον τε εἰναι τον ἐπιμελουμενον ἡμων και ἡμας ἐκεινου κτηματα εἰναι . το γαρ |
| ὁλκης αʹ , ἠ ἀψινθιον συν οἰνῳ : μελι τε ἐσθιομενον και πινομενον συν ὑδατι : μελισσοφυλλον τε συν νιτρῳ | ||
| . τουτου ἑψομενου ὁ ζωμος πινομενος , κοιλιαν μαλασσει . ἐσθιομενον δε νεφρους θεραπευει . Πελαργος πτηνον ἐστι καλλιστον . |
| των ἀξιωματων , καταφατικα τιθεις : και τουτων τα ἁπλα προσδεχομενος τα οὐχ ἁπλα ἀνῃρει , λεγω δε συνημμενα και | ||
| παρηλθον οὐδε ἀργυριου παρ ' ὑμων δεομενος οὐδ ' ἐπαινον προσδεχομενος . ἐπισταμαι γαρ οὐτε αὐτος ἱκανως παρεσκευασμενος , ὡστε |
| ! ! ! ] ? ? . ἐγω μεν αὐτοθι ὑπεμενον , ἡ δε Περσις αως ? [ ! ! | ||
| σπουδης οὐδεν ἐλλειποντες ἀπηντησαν μετα των ὁπλων και κοινῃ στρατοπεδευσαντες ὑπεμενον την των πολεμιων ἐφοδον . Φιλιππος δε το μεν |
| δεηθῃ μεν του βοηθηματος , τηνικαυτα των θερμοτερων και ξηροτερων ἐπιτεινειν δει την ὑλην : παρεστι γαρ δυναμις προτροπης μονον | ||
| τα χαλωντα μαλλον . και ἁπλως προς το κατεπειγον και ἐπιτεινειν και ἀνιεναι δει θατερου την δυναμιν . Εἰς οἰνου |
| δεξαμενος αὐτικα μεν οὐδε εἰχον εἰκασαι ὁπερ ἐπεπονθειν , ἀλλα παντοιος ἐγιγνομην : και ἀρτι μεν ἐλυπουμην , ἐληλεγμενων μοι | ||
| . παντοδαης : παντα εἰδως . παντοδαπα : παντοια . παντοιος : παντοδαπος , ποικιλος . παντοσε : πανταχου . |
| μηνες , τῃ δε θηλειῃ τεσσαρες : ὡδε γαρ ὡς ἐπιτοπλειστον ξυμβαινει : ἐστι δ ' ἁ και προσθεν των | ||
| του ὑδροφοβικου παθους ἐγκατασκηψις οὐδε ὡρισμενην ἐχει προθεσμιαν : ὡς ἐπιτοπλειστον γαρ ἑως τεσσαρακοστης ἡμερας εἰωθος , τοις ἀμεληθεισι και |
| : περι γαρ την φυσιν και τα σωματα οὑτος ἀναστρεφεται ἐπιμελουμενος αὐτων και ἰωμενος . Ἐπειδη οὐν εἰς το περας | ||
| σωζεσθαι βουλομενων . ἠν δε τις ἐν αὐτοις συοφορβιων βασιλικων ἐπιμελουμενος ἐπιεικης ἀνηρ Φαιστυλος ὀνομα , ὁς ἐν τῃ πολει |
| ἱεροφαντων περιεχουσι γραφαι , ἱνα τοις μεν εὐλαβεστεροις περι το συνεχειν , ἁς παρα των προγονων δοξας ὑπερ του δαιμονιου | ||
| τουτῳ τα ὀθονια βρεχων ἀναξηρανον και διδου προστιθεσθαι και κελευε συνεχειν ὡραις δυσι ταμιευομενην προς την χρειαν : ὁταν δε |
| της γε νυν διατριβης ἀξιον γιγνηται . Λεγε δη : προσφεροντες τῳ θαυματι τουτῳ την μεθην , ποιον τι ποτε | ||
| , και τας φιαλας ἐπι των δακτυλων ἀκρων ὀχειτωσαν , προσφεροντες τοις συμποταις εὐλαβως . τα δ ' ἐκπωματα και |
| ἑλοιτο πενης δοκειν μαλλον ἠ πονηρος ; ἠ το νυνι γιγνομενον ἡττον ὑμιν δοκει τινος αἰσχρον εἰναι , το τους | ||
| ἐρειν ὡς οὐκ αὐ ἐχει οὑτω ταυτα : το δε γιγνομενον οὐκ ἐννοεις , ὁτι οὐδεις των λογων ἐξερχεται παρ |
| κατα νουν κινουμενος και διαλογιζομενος . ἐκ δε του κινυω παραγεται το κινυσσω : ἀφ ' οὑ και κινυγμα , | ||
| εἰς η και ἀποβολην του ι γινεται ἠερω , ὁθεν παραγεται το ἠερεθω ὡς το φλεγω φλεγεθω , νεμω νεμεθω |
| ἀν προσειχομεν , τι λεγει περι ἡμων ὁ κολοιος ὁ πετομενος ἠ τι φησιν ἡ κιττα και τινα ἐχει δοξαν | ||
| ταχιστα . Ποτερον οὐν τρεχων τις αἱροι ἀν θαττον ἠ πετομενος ; Μη οὐν αὐτος γε αἱρει ; Τις μην |
| τῳ πολλα βλασφημειν δια λογων κατα της τυχης ἐτι και πλασται και γραφεις αὐτην λοιδορουσιν , οἱ μεν ὡς μαινομενην | ||
| ἀλλα και ζωγραφοι τα Ἀπελλου και των ἐκεινον μιμησαμενων και πλασται τα Πολυκλειτου και γλυφεις τα Φειδιου . και οἱ |
| , οὐχ ὁσους συ ἐπεισας , ἀλλ ' ὁποσους ἐγω πλειστους ἐδυναμην : συ δε μοι ἐδωκας μεν ἐν τῃ | ||
| , και τροφης και παιδειας τυχοντα ἡς δει , τους πλειστους αὐτων και χειρους κατεχειν ὀρθοτατα δυναιτ ' ἀν τῳ |
| , ἀλλ ' εἰσιν οἱτινες αὐτεου πληρευμενοι οὐδ ' ὁτιουν βλαπτονται : ἀλλα και ἰσχυν , οἱσιν ἀν ξυμφερῃ , | ||
| δαπανωσι μεν , κατα μικρον δε και κακως και πλειω βλαπτονται τῳ μη κατα καιρον προεσθαι το διαφορον . ἐργα |
| και δευτερας τριαδας και δυαδας , εἰπερ ἐκ τοιουτων ἀρχων ἐπιτελουνται : ἀδυνατου δε ὀντος του ἑπομενου ἀναιρεισθαι βουλεται και | ||
| και Ἐνορχης , ὁτι μετ ' ὀρχησεως αἱ θυσιαι αὐτῳ ἐπιτελουνται . ἐγω δε φημι ἀλληγορικωτερως τουτον Φαυστηριον παρα την |
| τοις κακοις οὐδε το ἀποθανειν κερδος , ἐπει μηδε τοτε ἀναπαυονται : ἀλλ ' ἠ παντελως ἀμοιρουσι ταφης , ἠ | ||
| ἡ ιβʹ ὡρα καλειται Ἀλσιγκουλ : ἐν αὐτῃ τῃ ὡρᾳ ἀναπαυονται τα ταγματα του οὐρανου και τα πυρινα ταγματα . |
| ὡς ἐν τῳ Περι των στασεων βιβλιῳ την της πραγματικης μετιοντες διαιρεσιν μαθησομεθα . ἐτι δε και τα του δικανικου | ||
| δε των ἰδιωτων γεωπονοι την ἀνευ ἐμπειριας ἑνεκα των ἀναγκαιων μετιοντες ὑπηρεσιαν : οὑτοι μεν οὐν ἐν οἱς δρωσι πολλα |
| τερας ἐσκοπιαζον , εἰ μιν ἐσαθρησαιμι παρος γ ' ἐμε κεινον ἰδεσθαι . ἠματος ἠν το μεσηγυ , και οὐδεπω | ||
| , ἐτι νηος ἐφιεμενον και ἑταιρων : οἱ δε θοως κεινον τε πορον και λυγρον ἀεθλον ἀχνυμενοι λειπουσι και ἐς |
| μεν ἐκπεμπεις οἱ συμφερει , τοις δε ἐπιστελλεις ὑπερ των ἐπειγοντων , τοις δε ἀντεπιστελλεις ὑπερ ὡν ἐρωτωσι ; τα | ||
| , εἰτα ἐπαναλαβοντες παλιν φαμεν ὡσπερ ἐπενθυμουμενοι και ὁ μεν ἐπειγοντων αὐτον μειζονων ὁμως του πλεονεκτειν ἑνεκεν ἐποιει τα χαλεπωτερα |
| ταυτα φλεγμονης αὐτῃ συμβασης περι τον κτενα και δεινων ἀλγηδονων ἐπιγενομενων συνεκληθη πληθος ἰατρων . και των μεν ἀλλων οὐδεις | ||
| των πολεμιων ἀπαλλαγην , ἀντιπαρηγεν αὐτος δια των πεδιων . ἐπιγενομενων δε ὀμβρων μεγαλων και της χωρας οὐσης βαθυγειου και |
| ὁλως τε πασαι αἱ ἀντιθετικαι ἀλληλαις ὡς ἐπι το πλειστον συμπλεκονται , και οὐ μονον ἀλληλαις ἀλλα και ταις ἀλλαις | ||
| ἐν ταις ἀλλαις ἐγκλισεσιν οἰκειοτητα προς ἀλληλους ἐχοντες συναπτονται και συμπλεκονται και οἱ δυο ἑνα χρονον ἀποτελουσι . Ποιοι δε |
| ἑλκομαι ἠτορ νεομηνιᾳ θιγεμεν . ἐμπα , καιπερ ἐχει βαθεια ποντιας ἁλμα μεσσον , ἀντιτειν ' ἐπιβουλιαις : σφοδρα δοξομεν | ||
| , Ἰλιου δε θηκεν ἀφαρ ὀψιτεραν ἁλωσιν , κυανοπˈλοκοιο παιδα ποντιας Θετιος βιαταν , πιστον ἑρκος Ἀχαιων , θρασει φονῳ |
| ἀει δη τουτο πασχουσι , μειζονος ἠ κατα τα χρωματα δεομεναι κινησεως , και τας αὐτων χρεων ἀν εἰη ἐκμανθανειν | ||
| δε κατα την μητραν ἠ κυστιν ἑλκωσεις , των αὐτων δεομεναι φαρμακων , ὀργανων χρῃζουσι των εἰσω παραπεμψοντων αὐτα : |
| του δια σε . Δωριεων των ἐπι Ἰταλιας ἐστι το κειμενων ὀνοματων κυριου τε και προσηγορικου τῳ μεν κυριῳ προστιθεναι | ||
| εἰ σφαιροειδης ὁ κοσμος . Ἐκ των παρ ' ἑκαστοις κειμενων . Ὁ γαρ ῥητωρ τα πολιτικα διαπλεκει ζητηματα , |
| πετομενον , ἀλλα και ἁλισκεται δια την αὐτου σκιαν , προσερχομενον αὐτῃ καθ ' ὑδατος ὁραθεισῃ . Ἀμαλθειας κερας : | ||
| και ἐνθεασμους ὡς ἐκστατικην . μεταπειθοντι . ἱνα ἀλλον νοησωμεν προσερχομενον τῳ μουσικῳ χαριν τινος δεησεως και ὡν λεγει , |
| ” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
| εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
| και προς τουτον παρειμι φερων ἀσπιδα , δι ' ἡς ἐκεινους ἀπεωσαμην και δι ' ἡς παλιν εἰκοτως ἡγουμαι κρατειν | ||
| τοις ἀγωνισταις εὐνοι , οἱ οὐν εὐνοι τουτοις θελουσι νικαν ἐκεινους , οἱς εὐνοι εἰσι , συναθλειν δε ἠ συνδισκευειν |
| πειθειν τον Νεστορα ; ὀργη ὑπερ Ἀχιλλεως των Ἑλληνων . παραμυθειται την ὀργην αὐτων ὁ Ἀγαμεμνων ὁμολογων ἡμαρτηκεναι , και | ||
| σημαινομενον οὐν ἀπηντησεν : ἐμοι τις ἠν ἐν γενει : παραμυθειται αὐτον ὁ χορος : ἐμοι τις ἠν ἐν γενει |
| ' ἡν ἐπι των μακαριων ἀνδρων τα ἐργα ὁ ἡλιος ἀνερχομενος ταις πρωταις ἀκτισιν αὐτου ἐπιφλεγει . δια τουτο το | ||
| οὐδε θανοντα ἡ γη κατεχει : ἀλλα ἐκ των νεκρων ἀνερχομενος ἐμε την ἀθλιαν ὀπισω καταδιωκει , και ποιει πλανασθαι |
| τον σιμον , τον βραχυν , ὁς το κεραμεουν τρυβλιον ὑφελομενος ᾠχετο ὑπο μαλης ἐχων μετα το δειπνον , ὁ | ||
| θυρας διαῤῥηξας και εἰσελθων εἰσω και ἐκ του ἱερου ἐνδοθεν ὑφελομενος , προς ἁ ὁ φευγων ὁριειται κλεπτην αὐτον εἰναι |
| εἰναι : και τουτο μεν , ἠν τις ψαυσῃ αὐτων παριων ὑος , αὐτοισι τοισι ἱματιοισι ἀπ ' ὠν ἐβαψε | ||
| προσκυνητεον τοπαραπαν , οὐδ ' εἰ προς ταις θυραις αὐταις παριων γενοιο . γʹ . Ἀνυποδητος θυε και προσκυνει . |
| ὑπαρχει : ἀπο του μελω το φροντιζω και μεμβλεται το ἐπιμελειται . αὐταρ : δε . ὁ : τα προτακτικα | ||
| ὡς δει και ἐκκλινειν , ἐν τῳ αὐτῳ και εὐσεβειας ἐπιμελειται . σπενδειν δε και θυειν και ἀπαρχεσθαι κατα τα |
| καρποϲ ἀϲφοδελου ἠ το ἀνθοϲ ἠ μαραθρου ϲπερμα ϲυν οἰνῳ προϲφατον τε κηριον ἐϲθιομενον μετ ' ὀξουϲ . Τοιϲ δε | ||
| και ἐφηλειϲ ἀποκαθαιρει και το προϲωπον λευκαινει και ἀποϲμηχει και προϲφατον ποιει και προϲ ταϲ ἐν μητρᾳ ϲκληριαϲ και ἀποϲτηματα |
| και εἰ τι ἀρα ἡ θαλασσα ἠ το κρυος παραχρημα νηχομενον γε ἠ ὑστερον κακωσαι δοκει , ῥαϊσας το σωμα | ||
| , και Σηστον και Ἀβυδον , ὁπῃ γαμον ἐννυχον Ἡρους νηχομενον τε Λεανδρον ὁμου και λυχνον ἀκουω , λυχνον ἀπαγγελλοντα |
| ἐνταυθα οὐδεν ἐγχωρει των ἀπο του πριασθαι , μενει το ἐωνημενος δοκιμον . παλιν δει λεγειν πριαμενος , το γαρ | ||
| Ἰνδικον : ἐκρατει δ ' οὑτος λεοντος , ἑκατον μνων ἐωνημενος . και ἀποθανοντι αὐτωι πολιν φησι Θεοπομπος Ἀλεξανδρον ἐποικισαι |