| περιεσχον ταις ναυσι την τε πολιν και την νησιδα : χερρονησος γαρ ἠν . Ἰσμαηλος δε την ἀθροαν ἐφοδον του | ||
| μεταξυ δε Τροιζηνος και Ἐπιδαυρου χωριον ἠν ἐρυμνον Μεθανα και χερρονησος ὁμωνυμος τουτῳ : παρα Θουκυδιδῃ δε ἐν τισιν ἀντιγραφοις |
| ἐτους : εἰθ ' ἡ Πλινθινη και Νικιου κωμη και Χερρονησος φρουριον , πλησιον ἠδη της Ἀλεξανδρειας και της Νεκροπολεως | ||
| ἐξω των ὁρων εἰναι των Ἀθηναιοις προσηκοντων . ἡ γαρ Χερρονησος Ἀθηναιων ἠν κτησαμενου αὐτην Μιλτιαδου του Κυψελου . τον |
| οὐ το ἐκειναις συμφερον ἐξυπηρετητεον . τιμαν μεν γαρ δει θεραπαινας το κατ ' ἀξιαν : το μεν γαρ ὠμον | ||
| γαρ κεκτησθαι νομον εἰναι τοις Λοκροις ὁμοιως οὐδε Φωκευσιν οὐτε θεραπαινας οὐτε οἰκετας πλην ἐγγυς των χρονων , ἀλλα πρωτῃ |
| ἀσυλλογιστον ἀρκει το ποτε μη συναγειν , προς δε το συλλογιστικον οὐκ ἀρκει το ποτε συναγειν ἀλλα μονον το ἀει | ||
| φησιν , ἀναγκαιως το τι ἐστι και ὁ ὁρισμος κατα συλλογιστικον οὑτω σχημα συναγεσθαι , ὡς μειζων δια μεσου συναπτομενος |
| ὁρωμενη , ἠρυθρια δε μαλλον ἐπαινουμενη , ὡστε την ἀγοραν ἀποστρεφεσθαι , συνειναι δε τῃ μητρι και σεμνως οἰκουρειν . | ||
| προστιθεασι το ι , ἱνα ἐν ταὐτῳ και χαρακτηρα μεταδιωξωσιν ἀποστρεφεσθαι την ὀξειαν τασιν και βραχυτεραν την συλλαβην ἀπεργασωνται . |
| δε Πραξανδρος ἐξ Λακεδαιμονιας παρεγενοντο εἰς Κυπρον , ὡς φησι Φιλοστεφανος . . . : Ὁ Κυπριος ὁ Πυγμαλιων ἐκεινος | ||
| και ἡ Καλαυρεια δε ἱερα ἐστι Ποσειδωνος , ὡς φησι Φιλοστεφανος . ἠν δε προτερον μεν Ἀπολλωνος , ἡ δε |
| ἰσην πιθανοτητα τουτων τε των λογων και των παρα τοις δογματικοις κειμενων την ἐποχην συναγοντες . Εἰ μεντοι και δοιημεν | ||
| , οἰμαι , πασαν την γεγενημενην περι αὐτων παρα τοις δογματικοις ματαιοπονιαν . εὐθεως οὐν , εἰ ὁ μεν ἀγνοων |
| δηξεωϲ του ϲτομαχου ἐκπνευματωϲεων ὀξει ἀφεψηϲαντεϲ κυμινον και γληχωνα ϲπογγοιϲ πυριαν τον ϲτομαχον , ἐνιοτε δε και ϲτυπτηριαν ἐπιπαϲϲομεν τῳ | ||
| δε του σωματος , ἐπι πλεον , ἐαν ἀνεχωνται , πυριαν δια σπογγων , και καταπλασμασι χρηστεον ἀλευρῳ τε καθαρῳ |
| ἀει θαλλει ἀννησοιο : διπλουν το ν , ἀντι του ἀνησου : οὑτως Ἀττικως . * ἀννησοιο : ἀνηθου βοτανη | ||
| μεθ ' ἑνος ἑκαστου και μετα τινων ἠ παντων , ἀνησου τε ἠ μαραθου σπερματος μισγων , τοις μεν οὐν |
| διαλαμβανει . φησιν οὐν , ὁ δε , ἠτοι ὁ Παρθενοπαιος , προσισταται ταις πυλαις , οὐδαμως φρονημα ἐχων παρθενων | ||
| . βλαστημα ] γεννημα . θΞ βλαστημα ] ἠγουν ὁ Παρθενοπαιος . καλλιπρῳρον ] το εὐειδες , καλλιπροσωπον . καλλιπρῳρον |
| κατα τινα ἀναγκην , ἡν ὁποια ἐστιν οὐ διασαφει . Δημοκριτος Ἡγησιστρατου , οἱ δε Ἀθηνοκριτου , τινες Δαμασιππου Ἀβδηριτης | ||
| περιεχον δε πασας τειχους δικην στερεον ὑπαρχειν . Λευκιππος και Δημοκριτος χιτωνα κυκλῳ και ὑμενα περιτεινουσι τῳ κοσμῳ . Ἐπικουρος |
| ἑξεις διαθεσεις : ἠ γαρ ψευδη προτασιν ληψομεθα , ἠ ἀσυλλογιστος ὁ λογος ἐσται . εἰ γαρ λαβωμεν μειζονα ὑγιειαν | ||
| μερικη γινεται ἡ μειζων προτασις : μερικης δε αὐτης γινομενης ἀσυλλογιστος ἡ συζυγια , ὡστε εἰκοτως συνηγαγε και το παντι |
| ἁπαξ δε ἐν Ὀδυσσειᾳ . . ἀνδρε δυω περι τωνδε κελευομεν , ὡ περ ἀριστω , πυξ μαλ ' ἀνασχομενω | ||
| , καθ ' ὁν ἐπι τον ὑπνον εἰωθαϲι τρεπεϲθαι , κελευομεν και ἐγρηγορεναι διοιγειν τε ποτε ἠ μυϲαι ἀναγκαζομεν τα |
| των ἰδιων ἐπιτρεψειε . τοιουτος μεν δη τις ἐν τοις συμβουλευτικοις λογοις ὁ ἀνηρ . ἐν δε τοις δικανικοις τα | ||
| χρησις ἐστι μεν και παρα Δημοσθενει ἐν Φιλιππικοις τε και συμβουλευτικοις , μαλιστα δε παρα Θουκυδιδῃ ἐν ταις δημηγοριαις : |
| παντες οἱ συνομοιοι σου . και ἑστωτος του Ἁβρααμ και θαυμαζοντος , ἰδου ἀγγελος κυριου ἐλαυνων ἑξ μυριαδας ψυχας ἁμαρτωλων | ||
| ἐκειρεν μου την τριχα ἐν τῃ ἀγορᾳ παρεστωτος ὀχλου και θαυμαζοντος . Τις οὐκ ἐξεπλαγη ὁτι αὑτη ἐστιν Σιτιδος ἡ |
| ἐτεσι του βιου : δευτερον , ἑκτον , ἐννατον , δωδεκατον , συν τουτοις της εἰκοσαδος πρωτιστον , δευτερον σαρανταδος | ||
| δε μη , ὑδωρ θερμον καταχειν . Ὀφθαλμων , σποδιου δωδεκατον , κροκου πεμπτον , πυρηνος ἑν , ψιμυθιου ἑν |
| . ταξαμενων δε αὐτων προθεσμιαν οἱ βατραχοι δια μισος του ὑδρου παραγενομενοι προς τον ἐχιν παρεθαρσυνον αὐτον ἐπαγγελλομενοι και αὐτοι | ||
| μεν τας μανικας νοσους , ἐκραγεν δε αἱμα ἰσχει , ὑδρου δε ἰαται μονου δηγμα ἑρπετων . ὁν δε ἐτριβοντο |
| μονον ἐπι του περιαμματος καθωμιληται . ἀναφαλαντιας : οὐχ ὁ φαλακρος , ἀλλ ' ὁ ἀρχομενος ἀποφαλακρουσθαι . ἀγροβοας ἀνηρ | ||
| ἀνθρωπος βους ἱππος ἠ Σωκρατης Πλατων Ἀλκιβιαδης ἠ φιλοσοφος σιμος φαλακρος βαδιζει , δια το ταις μεν οὐσιαις συμφυεσθαι τα |
| διανοια , τουτεστι το εἰδικον : κατα γαρ την διανοιαν συλλογιζομενοι θηρωμεν τα πραγματα : γνωστον δε το εἰδος των | ||
| διαφορων φωτισματων αὐτης : διο και ἐκ των αἰτιατων τεκμηριωδως συλλογιζομενοι το αἰτιον ἑαυτοις ἀποδεικνυομεν , τα αἰτιατα του αἰτιου |
| , ἀργυρωματα , θηρικλειοι και τορευτα πολυτελη ποτηρια ἑτερα . Ἀριστοφων δ ' ἐν Φιλωνιδῃ : τοιγαρουν ἐμοι μεν ἀρτιως | ||
| και γαρ προειρηκεν ὁτι ἐπολιτευετο πριν αὐτον δοκιμασειν ἠπειλησεν ὁ Ἀριστοφων . . . . σαφεστερον ] ἀντι του ἀναιδεστερον |
| και την Δωριδα , μητροπολιν δε των ἐν Πελοποννησῳ Δρυοπων νομιζομενην . της δ ' Οἰταιας και ὁ Ἀκυφας ἐστι | ||
| ἡ των Θηβαιων πολις , τοτ ' εἰς την ἀπορθητον νομιζομενην εἰναι Λακεδαιμονιων χωραν εἰσεβαλον , κατ ' ἐκεινους τους |
| δι ' ἡς οὐ χαλεπως πολλα και ἀτοπα συναγειν δυναται συμπερασματα , ὁμοιον ὡς εἰ και τον αὐτοανθρωπον και το | ||
| ἀναγκαιου : ταὐτα δε συναγονται ἐν ταυταις ταις συζυγιαις τα συμπερασματα , ἁ συνηγοντο και ἐν πρωτῳ σχηματι ἐπι της |
| δε κρατουντος ἐν ἀδειᾳ τε και ἀναιμωτι παντες βιωσονται , ἀριστοκρατια τε μαλλον ἠ βασιλεια νομισθησεται . μηδε τις ἀπαξιουτω | ||
| ἀνθρωπων ἑνος ἀνδρος ἀγαθου γνωμῃ και ἀρετῃ : δευτερα δε ἀριστοκρατια καλουμενη , οὐτε ἑνος οὐτε πολλων τινων , ἀλλα |
| δε μοι τοιαυτα , οἱα τοις κακον τι νοουσιν ὑμιν περιγενοιτο . και περι μεν τουτων ἱκανα . Ἡδεως δ | ||
| ὁτι το μεν μεγαλα και ὡς ἐτυχε χαριζεσθαι οὐκ ἀν περιγενοιτο , εἰ μη ἐκ του ἁρπαζειν και βιαζεσθαι , |
| ἑτερου προς την οἰκειαν ἀναγνωσιν . τι οὐν λεγει τα γραμματα ; εἰς πολιαν , φησιν , ἀφικοιτο βασιλευς : | ||
| γραμματα γραψας ὁτι εὐνουςνομος δε ἐστιν ὁ κωλυων ψευδη εἰσφερειν γραμματα , δευτερον δε μη ἐξειναι ἐν τῳ θεατρῳ στεφανουσθαι |
| αὐτα ποιειν . Οὐκουν ὁ μεν ἑκων μη ὀρθως γραφων γραμματικος ἀν εἰη , ὁ δε ἀκων ἀγραμματος ; Πως | ||
| γραμματικη ἐπιστημη οὐσα ὑπο την ποιοτητα ἀναγεται , ὁ δε γραμματικος ὑπο την οὐσιαν . οὑτω και ἐπι τουτων την |
| προγιγνωσκειν . Ὁτι το προ Κτησιφωντος πεδιον ὀρχηστραν πολεμου προτερον ἀποδειξας , ὡς ἐλεγεν Ἐπαμεινωνδας , Διονυσου σκηνην ἐπεδεικνυ Ἰουλιανος | ||
| μετα δε την κτισιν ἀνθρωπους συγκλυδας ὁ Ῥωμυλος ἠθροιζεν , ἀποδειξας ἀσυλον τι τεμενος μεταξυ της ἀκρας και του Καπετωλιου |
| , ὁμοιως δε και ὁ χυλος αὐτου , κερασου του δενδρου το κομμι , κοκκος βαφικος , το ἀπο του | ||
| . ἀμυγδαλα πικρα ἐφηλιν ἀποκαθαιρει και αἱ ῥιζαι τουτου του δενδρου ἑφθαι καταπλασσομεναι . κοστος προς ἐφηλιν μεθ ' ὑδατος |
| ἀλλως ἐχον ἠ οὑτως . παντως δε πλειστας τεχνας παντων σοφωτατος εἰ ἀνθρωπων , ὡς ἐγω ποτε σου ἠκουον μεγαλαυχουμενου | ||
| εἰς κοιτην προς δυναμιν . [ Ἀλλο ᾡπερ ἐχρησατο ὁ σοφωτατος Ἀλεξανδρος . ] Πυρεθρου ⋖ βʹ . κοστου ⋖ |
| ἐν ἀρχουσῃ τῃ πολει και δυναμιν γενναιαν περιβεβλημενῃ εὐελπις ὠν εὐδοκιμον αὐτῳ φανεισθαι την τεχνην : το δε ἠν ἀρα | ||
| στεφανουσα και χρυσῳ τῳ στεμματι . ἐαν μεν σχῃ γενος εὐδοκιμον , μετα το προοιμιον ποιησῃ του βασιλεως το ἐγκωμιον |
| , λαβε μοι ταυτασι τας μαρτυριας , ὡς ἐγενετο Πασιων Ἀρχεστρατου . Εἰτα τον σῳσαντα μεν ἐξ ἀρχης τα πραγματα | ||
| : Κλεαρχος δε ἐν τοις περι παροιμιων και διδασκαλον του Ἀρχεστρατου γενεσθαι φησιν Τερψιωνα , ὁν και πρωτον γαστ - |
| , ἱνα , καθ ' ὁσον αὐτῳ δυναμις , εὐδαιμονων εὐδαιμονεστερος ᾐ . ὁ δε γενναιος τυραννος οὐ μακαριων εἰναι | ||
| λυποιτο λυπας ἀρα τοιουτου ὀντος του βιου , οὐκ ἐσται εὐδαιμονεστερος ὁ του κοσμιου ἠ του ἀκολαστου ; ὁ μεν |
| τοις Ὀρχομενιοις και ξενικον τρεφοντας , ἐκοινολογησατο αὐτοις , ὁπως προσγενοιτο το ξενικον αὐτῳ , εἰ τι δεηθειη . ἐπει | ||
| ἀλληλους δηλονοτι . μεγα μερος ὀν : της Πελοποννησου . προσγενοιτο : προσκτηθειη . οὐδεν ἀν : ἠγουν οὐκ ἀν |
| , πινειν τε το ὑδωρ μετ ' οἰνου λευκου των διουρητικων : και σιτια δε ἀντι μεν των ψυχοντων θερμαινοντα | ||
| κατεσκληκοτων : ἱκανως γαρ διοχλει τους τοιουτους . των δε διουρητικων τα μεν δια στοματος λαμβανεται ποτιμα . τα δε |
| ἐκκρισεως σφοδρας και χολωδους και κατωθεν τε και ἀνωθεν και στροφων χαλεπων μετα των ἐπιγινομενων σπασμων και συνολκων κατα τας | ||
| ἐν τῳ στοματι γινομενην ὁρωμεν . την δε διαχωρησιν ἀνευ στροφων και ταραχης και πλειω και θαττον και μαλακωτεραν παρασκευαζει |
| φυσιν τοις πραγμασι , και μη ἐντευθεν ἐκ των ἐλαττονων ἀποψηφισασθαι . ἀξιω - σομεν οὐν αὐτους ὑπολαμβανειν και ἀλλην | ||
| ' ὠ ἀνδρες , ὁτι οὐδ ' ἐν ὑμιν ἐστιν ἀποψηφισασθαι Λεωκρατους τουτουι , τα δικαια ποιουσι . το γαρ |
| και τοι Πλατωνος διαῤῥηδην βοωντος ἐν μεν Σωκρατους ἀπολογιᾳ , ῥητορος μεν γαρ ἐργον το τἀληθη λεγειν , δικαστων δε | ||
| δε αὐτος εἰπατω προς σε : γελοιον γαρ ὑπερ τοιουτου ῥητορος ἐμε ποιεισθαι τους λογους , φαυλον ὑποκριτην ἰσως των |
| ἁτινα κρειττονα ὑπαρχει ἠ κατ ' αἰσθησιν . οὐδεις γαρ θαυμαζεται ἐχων αἰσθησιν : φυσεως γαρ δωρον ἐστι και θεου | ||
| γεγονε μεν γαρ ἑτερωθι Πρισκιανος , δι ' ὁ δε θαυμαζεται , τουτο αὐτῳ παρα της ἐμης πολεως , ἡ |
| : πραγματος δε ὡς ἐπι του συνεχως κεχρημενου τοις ἀνδροφονων καθαρσιοις , και κρινομενου φονου : ἐνταυθοι γαρ ἐξ ὑπονοιας | ||
| ἀπολογουμενος λεξει ὡς τοσουτον ἀπεχω της ἀνδροφονιας ὡστε και συνεχως καθαρσιοις προσιεναι θεοις παλαιων ἀσεβηματων ἐμαυτον ἐξαντη καθιστας : φονων |
| το πλειστον της χωρας ἐλαιαις καταφυτον , ἐξ ἡς παμπληθη κομιζομενοι καρπον ἐπωλουν εἰς Καρχηδονα : οὐπω γαρ κατ ' | ||
| τινες των ὀγκων οἱον προσηρτημενοι εὑρισκονται και εὐμετακινητοι και ῥᾳδιως κομιζομενοι , τινες δε προσφυεις και δυσμετακινητοι και προσοχης δεομενοι |
| την εἰσοδον ὑπαρχειν . κατα δε την ἐπανοδον του ζῳου παρεσκευασμενοι τοξοτας και σφενδονητας , ἐτι δε ἱππεις πολλους , | ||
| Ἀττηλαν τοποις διατριβειν συνεβαινεν ἀφικομενον περισταντες εἰχον οἱ προς τουτο παρεσκευασμενοι βαρβαροι και τα χρηματα , ἁπερ τῳ Ἐδεκωνι ἐκομιζεν |
| λογους ὁ ταυτα δεικνυς , και τινα τροπον οἰκοθεν τοις ῥητορσιν ἡ βοηθεια ἀφιξεται . οἱ δ ' αὐ τυραννειν | ||
| . οὐδεν δε διαφερει το δαιμονιον του θειου παρα τοις ῥητορσιν , ἀλλ ' ἐκ παραλληλου το αὐτο . δει |
| ἀνακαθαρσεως , ταπεινωσει μεν την χωραν , οὐδεις δε αὐτης ἐπικρατησει . Σεληνης δε οὐσης ἐν τῃ ἐκλειψει ὁταν διᾳττων | ||
| , ἐπι των κατα συζυγιαν κρασεων ἀει της ἐπικρατουσης ποιοτητος ἐπικρατησει τα γνωρισματα . Ἡ μεν μικρα κεφαλη μοχθηρας ἐγκεφαλου |
| ταις ὑστεραις ἐς χαριν την Ἱερωνος του Δεινομενους ἀνηγορευσεν αὑτον Συρακουσιον , τουτων ἑνεκα οἱ Κροτωνιαται την οἰκιαν αὐτου δεσμωτηριον | ||
| δε υἱον Δεινομενην . νικησας δε τα Ὀλυμπια ἀνεκηρυξεν ἑαυτον Συρακουσιον και Αἰτναιον : ἐκτισε γαρ πολιν ἐν Σικελιᾳ Αἰτνην |
| ' ὁμοιον πεισομεθα ὡσπερ ἀν εἰ τινες σωματων ἐν νηι κινδυνευοντων ἀγωνιωντες και φοβουμενοι περι αὐτων , εἰθ ' ἑτεραν | ||
| συναγαγειν ἐπεταξεν . ἀοπλος ἠν ὁ βιος : ὁπλα των κινδυνευοντων προὐβαλετο . ἱππων χρησιν οὐκ ἠπιστατο : μεριζει πρωτη |
| δε φλεβοτομιας . . . οὐτε τινι των δραστηριων χρηται καθαρτικων φαρμακων . ἐτι δε ἐναργεστερον ἐδηλωσε την ἑαυτου γνωμην | ||
| τουτουϲ ἁρμοδιωϲ καθαιροντων ἐϲτιν . ὁϲοι δε τα τοιαυτα των καθαρτικων παραιτουνται φαρμακων , καταποτιοιϲ χρηϲτεον τοιϲδε : ἀλοηϲ , |
| , ὀλιγωρουσι των ἀστων . Διοπερ εἰσαγει τον σπουδαιον τοτε βεβαιοτατον ἀνδρα της γαμετης , ὁτε παλλακιδι χρησθαι παρηγγελλον οἱ | ||
| ὁτι και ἡ ἀρετη δι ' ἡν ἀλληλων φιλοι εἰσι βεβαιοτατον τι χρημα καθεστηκε και μονιμωτατον . και ἑως ἀν |
| ἐπ ' ἀρχοντος Εὐκλειδου : τους δε Βαβυλωνιους ἐδιδαξε δια Καλλιστρατου Ἀριστοφανης ἐτεσι προ του Εὐκλειδου κδʹ ἐπι Εὐκλεους . | ||
| ἐπειδη χαλεπως ἐφερον οἱ Ἑλληνες το των φορων ὀνομα , Καλλιστρατου οὑτω καλεσαντος , ὡς φησι Θεοπομπος ἐν ιʹ Φιλιππικων |
| ὀρος διειργει της Σκυθιας , ἡν κατοικουσι των Σκυθων οἱ προσαγορευομενοι Σακαι : την δε τεταρτην την προς δυσιν ἐστραμμενην | ||
| τον Νειλον . Παροικουσι δε τουτοις οἱ ῥιζοφαγοι και ἑλειοι προσαγορευομενοι δια το ἐκ του παρακειμενου ῥιζοτομουντας ἑλους κοπτειν λιθοις |
| δε γινεται τριχως , Μακεδονικος τε και Λακωνικος και ἐτι Κρητικος ἠτοι Περσικος : τουτο δε γινεται διχως , ἠ | ||
| ὡστε καταπληξαι αὐτους και δειλιαν ἐκ τουδε γενεσθαι . Ὁ Κρητικος δε και Περσικος καλουμενος μεσος ἐστιν ἀμφοιν : οὐ |
| συμπεριφοραις κεχαρισμεναις τοις ὑποτεταγμενοις χρωμενος μεγαλην εὐνοιαν ἐν τοις στρατιωταις περιεποιησατο . παντες γαρ της εὐεργεσιας χαριν ἀποδιδοντες ἐν ταις | ||
| στρατιωτικους μισθους και μεταδιδους τοις πενησι της εὐποριας δυναμιν ἀξιολογον περιεποιησατο . ἐκτραπεις δε εἰς ὠμοτητα και πλεονεξιαν εἰσεπραττετο τους |
| ὁ λευκοϲ οὐκ ἐμετηριον μουνον , ἀλλα και ξυμπαντων ὁμου καθαρτηριων ὁ δυνατωτατοϲ , οὐ τῳ πληθεϊ και τῃ ποικιλιῃ | ||
| ἱκανον ᾐ τον ἀνθρωπον : ἐλατηριον δε τοιϲιδε των ἀλλων καθαρτηριων κρεϲϲον : ξυμφορον δε και κνεωρον και ναπυ : |
| τον Κυαξαρην εἰς την κατεσκευασμενην σκηνην , οἱς μεν ἐτετακτο παρεσκευαζον τα ἐπιτηδεια τῳ Κυαξαρῃ : οἱ δε Μηδοι ὁσον | ||
| , ὁπως αὐτοι τε ἀπελαυον ὡν ἐκεκτηντο και τους ἀρχομενους παρεσκευαζον . πρωτον μεν τοινυν , ὁπερ νυν ὑμιν το |
| λογος το βελτιον ἠ χειρον παριστας , ἠτοι οὑτως : συγκρισις ἐστι παραλληλος ἐξετασις ἀγαθων ἠ φαυλων ἠ προσωπων ἠ | ||
| γαρ την πλειονα δριμυτητα βρυωδης ἀκμην και ἀσθενης ἀγαν ἡ συγκρισις ὑπαρχουσα διαβιβρωσκεται , μητε ὀλιγῳ δια το μη ἱκανως |
| : το μεν πρωτον ἐξ ἰαμβικης βασεως των ἀρα δυο βραχειων ἀντι μιας μακρας λογιζομενων και τροχαϊκου πενθημιμερους : το | ||
| : παιων βʹ ἐκ βραχειας και μακρας και ἑτερων δυο βραχειων , ˘˘˘ – , οἱον ἀγευσιος : παιων γʹ |
| , ἐφη , ὡς βουν ἐπι φατνῃ δειπνισας ἀπεκτονεν . Στρατονικος εἰς Ἀβδηρ ' ἀποδημησας ποτε ἐπι τον ἀγωνα τον | ||
| ἀπεψοφησε , κᾀτα τῳ Σικυωνιῳ ἀμυγδαλην ἐπιβασα συνετριβεν ταχυ . Στρατονικος εἰπεν , Οὐχ ὁμοιος ὁ ψοφος . ὑπο νυκτα |
| εὐ ἰσθι ὁτι εἰσι τινες αὐτων οἱ ὡν μεν συ διδως χρηματων οὐδε μικρον τουτων ἑνεκα σε μαλλον θαυμαζουσιν : | ||
| τουθ ' ἁπαντες , ὁτι ἐν Ἀρειῳ παγῳ , οὑ διδως ' ὁ νομος και κελευει του φονου δικαζεσθαι , |
| ἀρτον ἠ κριθινον ἀλευρον ἠ πυρινον ἠ ἀλφιτα κατα την ἐπικρατουσαν ἑκαστῳ διαθεσιν . ὀστρακοις των ὀνομαζομενων ἰδιων ὀστρεων κεκαυμενοις | ||
| κριθινον ἀλευρον ἠ πυρινον ἠ ἀλφιτα κατα την ἐν ἑκαστῳ ἐπικρατουσαν διαθεσιν . ἡ δ ' ἀγρια προς μεν τας |
| περι τον Ἀριστοτελην ἀναγκη τον πολιτευομενον περι πολεμου και εἰρηνης συμβουλευσαι , και περι χρηματων , και περι φυλακης της | ||
| οὐδε . τοις ἀπειροις , ἱκανος δηπου ἐστι και εἱς συμβουλευσαι . . . . . ἠ οὐ ταὐτα . |
| τα θηρια ἐκτεινον , ὡς μητε ζητουντες πονειν μητε αὐ κινδυνευοντες , ἁτε ἀσθενη και δεδουλωμενα : ὁμοιως δε ἀφῃρουντο | ||
| τῃ ἡμετερᾳ συγγενειᾳ ; και μην οὑτοι μεν οὐδεν οὐδενι κινδυνευοντες ἰδιας ἐχθρας ἑνεκα ταυτα ποιουσιν , ἡμεις δε παντας |
| τας πυλας και περιεσκοπει , ἐρομενου τινος τι περισκοπει , αἰσχυνεσθαι ἐφη , μη ὀφθῃ , ὡσπερ ἐκ πορνειου ἐξιων | ||
| τοις νεοις γιγνομενον , ὁ παρακελευονται λεγοντες ὡς δει παντα αἰσχυνεσθαι τον νεον . ὁ δε ἐμφρων νομοθετης τοις πρεσβυτεροις |
| την γραμματικην ἐπιστημην κατα την ἑξιν τελειωθεις και παραδιδους τους γραμματικους λογους , και το μεν ψυχρον ὑδωρ δυναμει λεγεται | ||
| τους ἀνθρωπους , περι δε καλοκἀγαθιας μηδενα . τους τε γραμματικους ἐθαυμαζε τα μεν του Ὀδυσσεως κακα ἀναζητουντας , τα |
| δει και τουτο προσθειναι , φανερος ἐστι και αὐτος ὁ δαιμονιος Ἀριστοτελης , ἐν οἱς οὐ φιλονεικει , και την | ||
| ταις ὀροφαις ὀντων τε και ὁρωντων και ἐκπληττομενων διακαρτερησας ὁ δαιμονιος εἰς δειλην ὀψιαν τον μεν θεον ἐπραϋνε , τον |
| ἀπολιπειν ἀγαθον : ὁποιοι εἰσιν οἱ την κατα σαρκα ἡδονην ἀσπαζομενοι . και ἱνα μη δοκωμεν νυν ἐπι πλειον ἐκτεινειν | ||
| εἰς δικελλας νυν και δρεπανας , και τον Ἀρην πορρωθεν ἀσπαζομενοι προσευχονται Δημητρι και Διονυσῳ . Πολλα τοιαυτα και προτερον |
| Ἠλειων . Γ εἰτα ἐν ἐκθεσει τρισυλλαβοι βʹ κατα ποδα κρητικον . ξυνανελκετον και σφω ] εἰτα ἐν ἐκθεσει ἀναπαιστικον | ||
| Το δε παιωνικον εἰδη μεν ἐχει τρια , το τε κρητικον και το βακχειακον και το παλιμβακχειακον : ὁ και |
| πιθανον γε εἰναι δοκει ἰσοταχεις εἰναι τους πλανητας κατα την προαιρετικην πορειαν , ἀλλα και ὠκυτεραν εἰναι την των ὑψηλοτερων | ||
| ' αὐτου δια την ἐμπεριοχην , κινειται δε και ἑτεραν προαιρετικην , καθ ' ἡν [ και ] ἀλλοτε ἀλλα |
| , βουλομενον παντας μετασχειν του μυσους , και δια τουτου νομιζοντα συναγωνιστας ἑξειν και φυλακας της βασιλειας βεβαιους . την | ||
| λεγοντων μηδ ' ἀπροσδεκτων ? συμβουλιας , τουτον ὑπερ αὐτους νομιζοντα φρονειν ἐξ ἀναγκης κακοδαιμονειν : ληρειν δε και διοτι |
| ' ἐκ χρυσεοπηνητων φαρεων μαστον ὑπερτελλοντ ' ἐσιδων σφαγιον ἐθετο ματερα , πατρωιων παθεων ἀμοιβαν . γυναικες , ἠ που | ||
| ἀγκαλεσωμαι , τρισσα φερουσα † ταδε σωματα † συγγονα , ματερα και τεκνα , χαρματ ' Ἐρινυος ; ἁ δομον |
| δυνατοι φερειν την ὑμετεραν ἀρχην ἠ οἱτινες ὑπο των πολεμιων ἀναγκασθεντες ἀπεστησαν , ξυγγνωμην ἐχω : νησον δε οἱτινες ἐχοντες | ||
| ἐς Ὠρωπον . Ἀθηναιοι δε κατα ταχος και ἀξυγκροτητοις πληρωμασιν ἀναγκασθεντες χρησασθαι , οἱα πολεως τε στασιαζουσης και περι του |
| ἐκλεγομενος των σωματων τα χρησιμωτατα , οὐκ ὀλιγα δε των κομιζοντων τους ἐκ της νησου καρπους κατηγαγεν εἰς την πατριδα | ||
| εἰτα ἐπουλωθεντα , ἀπετυφλωσε τα στοματα των εἰς την μητραν κομιζοντων το αἱμα ἀγγειων , αἱτινες και ἀνιατοι εἰσιν : |
| ' ὡς πανουργος καὐτος εἰναι μοι δοκεις και τουδε τις ξυμβουλος . Οὐκ ἐτος παλαι ᾐγυπτιαζετ ' . Ἀλλ ' | ||
| κἀκεινου , κατασχειν δ ' ἀν αὐτην ῥᾳον , εἰ ξυμβουλος αὐτῳ ἐλθοι , το μεν αὐτικα ἐκεινο γραφει προς |
| ἐξελιπε και την χωραν ἀνηκεν ἀργην και μηλοβοτον ὑπ ' ἐνθουσιασμου και μεγαλοφροσυνης . . . . καταλειφθεντων γαρ αὐτωι | ||
| αὐτον δοξα . τελευταιον δια τινος μηχανης πυρ μετα τινος ἐνθουσιασμου και φλογα δια του στοματος ἠφιει , και οὑτω |
| ὁσον διπηχεις : τα δε φυλλα χαμελαιᾳ ὁμοια , πλην στενοτερα και λιπαρωτερα , ὑπογλισχρα ἐν τῳ διαμασασθαι και κολλωδη | ||
| διελειν κατοπτευοντων ἡμων το καταγμα . ὁταν δε τα περατα στενοτερα ὀντα εἰστρεπηται και το καταγμα σκεπηται , εἰωθα προς |
| Φιλοσοφος , διαλεκτικος , θεωρητικος , παιδευτικος , προτρεπτικος , διδασκαλικος , τας ψυχας ἐξιωμενος , ἐπανορθουμενος τα της γνωμης | ||
| μη ἐνταυθα : διο εὐλογως ζητουμεν τις ὁ τροπος ὁ διδασκαλικος . οὐδεμια ἀλλη κατηγορια παρυφισταται ταις λοιπαις κατηγοριαις , |
| θυειν και συγκαλουντες ἐπι την θυσιαν τους φιλους και τους οἰκειοτατους καταρωνται μεν τοις τεκνοις , λοιδορουνται δε ταις γυναιξι | ||
| τον υἱον . Οὐκουν περιφανως ἐπιδεικνυω ὑμιν και αὐτους τους οἰκειοτατους Νεαιρας ταυτησι καταμεμαρτυρηκοτας ὡς ἐστιν ξενη , Στεφανον τε |
| αἱ κατα φιλοσοφιαν αἱρεσεις . δευτερον τις ἡ διαιρεσις των Ἀριστοτελικων συγγραμματων πολλων ὀντων , χιλιων τον ἀριθμον , ὡς | ||
| φιλοσοφων αἱρεσεις ὠνομασθησαν , φερε δευτερον και την διαιρεσιν των Ἀριστοτελικων συγγραμματων ποιησωμεθα . τουτων οὐν τα μεν ἐστι μερικα |
| Δαρειον ἐσβαλειν ἐς την χωρην , μετα ταυτα μεμονεναι μιν τεισασθαι , πεμψαντας δε ἐς Σπαρτην συμμαχιην τε ποιεεσθαι και | ||
| ἠερα βαλλοντα εἰπειν : Ὠ Ζευ , ἐκγενεσθαι μοι Ἀθηναιους τεισασθαι , εἰπαντα δε ταυτα προσταξαι ἑνι των θεραποντων δειπνου |
| ? ἡμων ἰσοθεον ποιει και οὐδε δια την θνητοτητα της ἀφθαρτου και μακαριας φυσεως λειπομενους ἡμας δεικνυσιν . % ὁτε | ||
| και των λοιπων ποιητων φιλοτιμως μεμνηνται , της δε του ἀφθαρτου και μονου θεου δοξης οὐ μονον ἐπελαθοντο ἀλλα και |
| ἠλιτηκα , ὁ παθητικος ἠλιτημαι ἠλιτησαι ἠλιτηται , ἀλιτηρ ἀλιτηρος ἀλιτηριος . ἀπο γουν του ἀλιτησω γινεται ἀλιτημων , ὡς | ||
| Η ΒΟΥΛΗΣΙΣ . Και τις οὑτω γυνη , φησιν , ἀλιτηριος , ὡς παρασκευασαι τον ἑαυτης ἀναιρεθηναι συνοικον ; τοις |
| κοινωνιαν ; ταυτα γαρ πολλοι μεν ἐπιθυμησαντες γνωναι των ἐξωθεν ἐπεβαλοντο πολυπραγμονειν , οὐδεποτε δε οὐδεις μαθειν ἠδυνηθη . αἰτιον | ||
| ἀδιορθωτου δ ' οὐσης της ἐπι το κακον ὁρμης , ἐπεβαλοντο τινες των τας ἀρχας λαμβανοντων ἐν ταις ἐπαρχιαις μετατιθεσθαι |
| ἐπι σφας ἰεναι , νομισαντες , ἐαν μη των Ἐπιπολων κρατησωσιν οἱ Ἀθηναιοι , χωριου ἀποκρημνου τε και ὑπερ της | ||
| ἀγωνιζεσθαι μελλουσι τα Ὀλυμπια ἐναγιζειν τῳ Οἰβωτᾳ , και ἠν κρατησωσιν , ἐν Ὀλυμπιᾳ στεφανουν του Οἰβωτα την εἰκονα . |
| μειζονα δυναμιν , σχολαιοτερον τον πολεμον ἐχρητο , εἰ δε ἀσθενεστεραν , νεους και φιλοκινδυνους τας ἐπιθεσεις ποιειν προετρεπετο . | ||
| ἐφην , λεγεις ; ἀρα γε την μεν λεπτοτεραν ὁπερ ἀσθενεστεραν , την δε παχυτεραν ὁπερ ἰσχυροτεραν ; Τουτ ' |
| δια το και πλειους διεψευσθαι της ἀληθειας ἐν τουτοις , πιστευσαντας τῃ Φιλινου γραφῃ . Οὐ μην ἀλλ ' εἰ | ||
| δε μηνυσεως ὑπο του Μηνυκιου τους παροντας ἐν τῳ συνεδριῳ πιστευσαντας ἀληθη τα λεγομενα εἰναι , γνωμην ἀποδειξαμενου των πρεσβυτερων |
| ἀληθες οὑτως ἐχει : οἱ χρησμολογοι και μαντεις στεφανους δαφνης φορουντες ὡς ἀειθαλους ὀντος του φυτου και ἀλεξικακου και οὑτω | ||
| το ἁβροδιαιτον οὐ πολυς χρονος ἐπειδη χιτωνας τε λινους ἐπαυσαντο φορουντες και χρυσων τεττιγων ἐνερσει κρωβυλον ἀναδουμενοι των ἐν τῃ |
| αὐτο κεκλιμενῃ : ἐνταυθα δ ' ἐστιν ὁ φοινικων , μεμιγμενην ἐχων και ἀλλην ὑλην ἡμερον και εὐκαρπον , πλεοναζων | ||
| Ἡλιον φασεις ἀναλογως και την ἐν τοις ἐνεργημασι συγκρασιν λαμβανων μεμιγμενην ἐκ των κεκοινωνηκυιων φυσεων την περι το ἀποτελουμενον ἰδιοτροπιαν |
| πολυ ἐγεννηθης κρειττων και βελτιων εἰς το φρονιμους ποιειν και σωφρονιζειν ἑτερους παρο σεαυτον . τουτο δε ἐξ ἐργων αὐτων | ||
| ἀλλα και μονους ἀνδρας ὡς ἀληθως εἰναι , τοις δε σωφρονιζειν ἐπιχειρουσιν ἀηδως ἐχουσιν . οὐ μην ἀλλ ' εἰ |
| ἐγινετο . ἐστι δε κυνη Ἀιδος το τελος εἰς ὁ ἀπελθων ὁ τετελευτηκως ἀορατος γινεται . Λεγεται ὁτι Βορεας Ὠρειθυιαν | ||
| και παρ ' αὐτων μαθησῃ ποιᾳ ἀν χρησῃ γυναικι , ἀπελθων ἐκεινος και ἀκουσας των παιδων προς ἀλληλους λεγοντων την |
| ἐξηγησασθαι δια βιβλιων Ϛʹ , περι ὡν γεγραφασιν Ἀριστοκλης και Ἀριστεας οἱ Ῥοδιοι . ἐτι δε Ἀρισταρχος και μετα παντας | ||
| γρυπες εἰσιν ἐπειργασμενοι . τουτους τους γρυπας ἐν τοις ἐπεσιν Ἀριστεας ὁ Προκοννησιος μαχεσθαι περι του χρυσου φησιν Ἀριμασποις τοις |
| μεν τῃ ψυχῃ των ἐπι τοις σπουδαζομενοις πονων , μη κοινωνησαι δε της ἐπι τοις κατορθωθεισι τιμης , και συγγνωμης | ||
| και μεταμεληθησῃ ζ προκοψεις ἐξ ἀνελπιστων η οὐ συμφερει σοι κοινωνησαι : ζημιωθησῃ γαρ θ στρατευσῃ και ταχυ προκοψεις ι |
| ὁμοιως ἐξιατεον και δια των αὐτων βοηθηματων του ὁλου σωματος ἀναγεγραμμενων , αὐτου δε του γαλακτος την κακωσιν πρωτον μεν | ||
| των τραγῳδιων ποιητου μετελαβον ἐγω διοτι παραφερειν μελλοντος τι των ἀναγεγραμμενων ἐν τῃ βιβλῳ προς τι δραμα τας ὀψεις ἀπεγλαυκωθη |
| συμβαλλεσθαι τινας ἡδονας , ὁταν ᾐ ἡ ὑποκειμενη ὑλη των θαυμαζομενων ὑπο της ἀνθρωπινης φυσεως . ὁ δη πεπονθεναι δοκει | ||
| , ἱνα εἰδῃς ὁτι μηδε των παλαιων μηδεις μηδε των θαυμαζομενων δια παντος του χρονου τηλικαυτης τιμης παρα των πολιτων |
| προς αὐτῃ σημειῳ τῳ Λ τῃ στερεᾳ γωνιᾳ εὐθυγραμμῳ τῃ περιεχομενῃ ὑπο των ΘΔ , ΔΕ , ΕΔ , ΔΗ | ||
| ἁφης ἀγομενῃ διαμετρῳ , οὐκ ἐλασσων ἐστι της ἐφεξης τῃ περιεχομενῃ ὑπο των προς μεσην την τομην κλωμενων εὐθειων . |
| . Ἐπιλελησθαι μοι δοκεις Ὁμηρου και Εὐριπιδου και δια τουτο ἀγανακτειν ἱππων ἐπιστατων : εἰ δε ἐμεμνησο τουτων τε και | ||
| δε κατα ἀναιρεσιν θετικως : ὁτι ἐδει οὐδ ' ὁλως ἀγανακτειν : οὐδε ἐπι τοσουτον ἐργαζεσθαι , ἀχρις ἀν πληγῃ |
| , ὡν κοινωνον σε ποιησομαι . ἐμοι μεν γαρ ἀρκει Αἰγυπτος , σοι δε γενησεται κτημα Συρια . φερ ' | ||
| και τελευτησοντα εἰς ἐκεινην ἀναγκαιον ἠν προαναγραψασθαι : ὡδε γαρ Αἰγυπτος ἐληφθη , δια τηνδε την στασιν , Ἀντωνιῳ Κλεοπατρας |
| , ἐστι σοι και τουτων οὑτως ἐχοντων ὁμως τα δεοντα βουλευσασθαι : μαλιστα μεν γαρ ἐγωγε φαιην ἀν την μητερα | ||
| Μελανθιον φησι τουτ ' εὐξασθαι λεγων : Τιθωνου Μελανθιος ἐοικε βουλευσασθαι βελτιον . ὁ μεν γαρ ἀθανασιας ἐπιθυμησας ἐν θαλαμῳ |
| γυμναζεσθαι και καταχρηστικως ἐκφερεται ἐπι πασης παιδειας λογικης τε και πρακτικης : και γυμναζομαι τις εἰπων οὐ τουτο ἁπλως ἐρει | ||
| ἀγαθον και κακον : της δε θεωρητικης διανοιας και μη πρακτικης ἐργον ἐστιν ἡ ἀληθεια και το ψευδος . και |
| ἑψησας το μελι και ἀπαφρισας ἑνωσον και ἀναδησας ἐα . Μελιτος ξεστην α , οἰνου ξεστια ε , πεπερεως # | ||
| ὀστρακου , σμυρνης ἀνα # α . λειοις χρω . Μελιτος # α , των μορων του χυλου # ε |
| ἀρχην ἀπ ' ἐκεινου αὐθις Λυκαονες ὠνομασθησαν , Οἰνωτρου δε κομισαντος αὐτους εἰς Ἰταλιαν Οἰνωτροι χρονον τινα ἐκληθησαν . μαρτυρει | ||
| δε περι Σωκρατους και ὁσα ἐντυχων τῳ συγγραμματι εἰποι , κομισαντος Εὐριπιδου καθα φησιν Ἀριστων , ἐν τῳ περι Σωκρατους |
| δεηθηναι λογου και παθειν το των ἀπειροτερων , οἱ δια βραχυτερας ὁδου το σπουδαζομενον καταλαβειν ἐφιεμενοι δια τινας ἑτερας ἐκτοπισθεντας | ||
| διαστολαις ποιεισθαι , ὡσπερ γε και σκωληκιζων , τῳ πολλῳ βραχυτερας τας οἱον κυματωδεις διαστολας ποιεισθαι , σκωληκος τινος ἀπομιμουμενος |
| , το των ἀφειμενων ἠδη της στρατειας και το των ἐνδοξοτατων και το των γεροντων , χωρις του ὑπο του | ||
| ἀγειν αὐτην προς Στατειραν . Ἐτυγχανε δε ἐκεινη μετα των ἐνδοξοτατων Περσιδων ἐν κοιλῃ νηι , ὁλως οὐδεν ἐπισταμενη των |
| , ἠ ἐρωτησαι το δια τι ἠ δουναι εἰναι κατα συγχωρησιν , ἀλλ ' οὑτως ἐχειν , ὡς ἀναγκαιων ὀντων | ||
| , φησιν ὁ Ἰαμβλιχος , ἐπισκηπτει τῳ λεγοντι ὁτι κατα συγχωρησιν θεου γινεται το κακον , ὡς φησιν ὁ Θουκυδιδης |