διενται . του μεν ὁμως ἐμμοχθον ἀει περι δαχμα χεονται φλυκταιναι , κραδιη δε παραπλαζουσα μεμηνε , γλωσσα δ ' | ||
και των σκελων βαρυτητες : εἰτ ' ἐπεγινοντο δυσεντερια και φλυκταιναι περι την ἐπιφανειαν ὁλην του σωματος . τοις μεν |
τοτε δε τον εἰς το συμβιουν κατειλεγμενον . Κλειδημος : παρασιτοι δ ' ᾑρεθησαν τῳ Ἡρακλει . και ἐν τῳ | ||
ὁτι ἐν ᾡ τας ἀπαρχας ἐτιθεσαν του ἱερου σιτου οἱ παρασιτοι τουτο παρασιτιον προσηγορευετο . ταὐτα ἱστορει και Φιλοχορος ἐν |
πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
, ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
ἡ ἡμερα τας ὡρας , των δωδεκα των τυπικως ὡρων ἐνισταμενων ἐκ της νυκτος ὑπαρχουσι σμικρυνομενης ταυτης : τουτο δε | ||
περιοδος ἀνυηται του κοσμου : χρειαν γαρ ἐχει των μεν ἐνισταμενων , των δε μελ - λοντων , των δ |
ἐξημαρτον . οὐ γαρ πασιν ὁμοιως ἐξην προς τον κρατουντα παρρησιαζεσθαι , και τοις ἐν τελει της στρατιας και τοις | ||
ἐκεινοις . Καιτοι ματαιον ἰσως και περιττον ἐν παιδειας νομῳ παρρησιαζεσθαι προς σε . οὐτε γαρ ἀν αὐτος ποτε βελτιων |
τριτον ἐστι του πρωτου : ὑπερεχεται δ ' ὑπο του τελευταιου τῳ ἰσῳ : εἰ γαρ ὑφαιρεθειη των δωδεκα τα | ||
ὑφηναμενος ἐκεινων μεν ὑστερος ἀπολωλεν πολλων ὀντων , του δε τελευταιου οἰμαι προτερος , και οὐδεν τι μαλλον τουτου ἑνεκα |
αἱ κυνες τα σκυλακια θεραπευουσι , μεχρις ἀν δεηται των μαστων , μικρον δε ὑστερον δακνουσι και σπαραττουσι και διακρινονται | ||
οὐσης και ὑετου και κρυους , ἐπερων βρεχομενοι μεχρι των μαστων . Ἀννιβας δε και ἐς δευτεραν ὡραν ἀνεπαυσε την |
ταυτα διαπραξασθαι , ἁ μηδεις ἀλλος Μακεδονων . την του διαπραξασθαι ταυτα ] ὑπερβατον καθ ' ὑπερθεσιν . το σχημα | ||
μου γεγονως της συμμαχιας . οὐδεν ἀρα σοι κεχαρισμενον ὀκνει διαπραξασθαι , κἀν ἐπιορκησαι δεησῃ . ὀμνυς μεν γαρ ἀληθη |
ὀντες : προς το πασι την πραξιν καταφανη γενεσθαι : μελανδετον ξιφος : μελαιναν λαβην ἐχον κερατινην . ἠ σιδηραν | ||
γεγενημενῃ : τῳ ξιφει , ἐπει ὑπο πυρος παλαμαται : μελανδετον : δια το μελαιναν λαβην ἐχειν , τουτεστι μελαγκωπον |
παρ ' αὐτοις γενεσεως του θεου το μεχρι του νυν τεταγμενοις χρονοις ἐν τῃ πολει πηγην αὐτοματως ἐκ της γης | ||
κρεα τοις τεχνιταις και τοις προς την των κατασκευασματων ὑπηρεσιαν τεταγμενοις διενειμε , τας δε βυρσας συρραπτουσα και χορτου πληρουσα |
, ὀνομαστι αὐτων ἑκαστου μνησθηναι , προτερον δε οὐ σφας καταγινωσκειν εἰκος εἰναι . ἐνθα δη ὡς ἠλεγχετο ὁ Ῥωμαιος | ||
, ἀλλα γελωτα και χλευην θεσθαι τας ἐκεινων ἀποδοχας και καταγινωσκειν των τιμωντων πολλην ἠλιθιοτητα ὡς ὑγιους διαμαρτανοντων δοξης . |
δει μεταχειριζεσθαι ταις συνηθειαις τους ἐν ταις πολεσιν νεους : ταξαμενοι δε ταυτα , ἁττα ἐστι και ὁποι ' ἀττα | ||
οὐν ἐτη προικα ἐχοντων : μετα δε τουτον τον χρονον ταξαμενοι μοιραν ὀλιγην παρεχετωσαν ἀπο των καρπων , ἀπο δε |
τῳ τοπῳ , ἀλλα φροντιζειν και των κατα τον πλουν συμπτωματων μαλλον τῳ καιρῳ τουτῳ τοις πλωτηρσιν ἐγγινομενων , τοτε | ||
δε ἀνωμαλιαν οὐδαμως ἀποκαταστησει . οὐδεν ἀρα οὐδε τουτων των συμπτωματων ἐχειν δει τας παραλαμβανομενας διαστασεις , εἰ μελλησουσιν αὐτοθεν |
δε περιοδικη ἐνελειπεν εἰς ὁλους κυκλους ταις ἐξ ἀμφοτερων των ἀνωμαλιων συναγομεναις μοιραις θ νγ . ἐλλειπει δε ἐκ των | ||
ιγ ιη , αἱ εἰσιν ἰσαι ταις ἐξ ἀμφοτερων των ἀνωμαλιων συναγομεναις : ἐστιν γαρ ἡλιου μεν μοιρων δ λη |
οὐτε λιτανειαι θεων και θυσιαι και ἐφ ' οὑς ἀνθρωποι τελευταιους ἐν ταις τοιαισδε ἀναγκαζονται καταφευγειν συμφοραις , οἱ κατ | ||
τελευταιον θʹ : Ἀριστοδημος δ ' ὁ Ἠλειος φησι τους τελευταιους τιθεντας τον ἀγωνα Ἑλλανοδικας εἰναι ιʹ , ἀφ ' |
* . Αἰνιγμα : παρα το αἰνισσω , το ἐν παραβολαις λεγω , τουτο παρα το αἰνος : αἰνιγμα δε | ||
ἀλλα και τας μη συμβαλλομενας παρεμβαλλειν και καταποικιλλειν τον λογον παραβολαις τε και παραδειγμασι . δευτερον δε ταχος τῳ συνεχεις |
σκευασιαν και ἀπο σεμιδαλεως . των δε τραγηματων οὐδεν ἀτοπον λαμβανειν ἀμυγδαλων ἠ πιστακιων , σταφιδων δε και φοινικων σπανιως | ||
συλλογισμοις και οὑτως ἐν μερει φανερον , ὁτι οὑτως δει λαμβανειν τους ὁρους . τον γαρ μεσον οὐ κοινον ληπτεον |
' ἠν ἐν ἀρχῃ κακως εἰπειν , τουτον ἐν τοις τελευταιοις ἐπῃνεσεν , ὡς ἐξον ἠδη , μαλ ' ἀρ | ||
τε λεγουσι μεν τι και περι τουτων ὡς ἐν τοις τελευταιοις ἀπεωσμενων , οὐ μην ἀλλ ' ἐπειδη περι τα |
οὑτω φω , χρωμενοι τηι προσοχηι , τηι τε προτεραιαι συνταξαμενοι τισι νυκτωρ ἐπαναστησεσθαι διεγρομεθα της ὡρισμενης ὡρας ἡκουσης . | ||
τα στρατευματα ἐν τῳ ἐχυρῳ : Κυρος δε και Κυαξαρης συνταξαμενοι περιεμενον , ὡς εἰ προσιοιεν οἱ πολεμιοι , μαχουμενοι |
και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
, τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
δη και περι παντα τα εἰδη των κατηγοριων κατα την παρουσαν διαιρεσιν διατετακται το ποιειν : κατα μεν οὐσιαν το | ||
ἠ κολοκυντην ἠ σικυον ἠ ἀλλο τι των προς την παρουσαν ὡραν μη ἀναρμοστων ἡψημενον ἁπλως . πινειν δε λευκον |
συμφωνον της προηγουμενης λεξεως , και χωρις το φωνηεν της ἐπιφερομενης , οἱον ὑπερ Ἀπολλωνιου , συν Ἀπολλωνιῳ , προς | ||
παρακολλαται παρεπομενης αἱμορραγιας , ἀλλα κἀν παραχρημα συγκολληθῃ , ταυτης ἐπιφερομενης διισταται παλιν , οὑτως οὐδε το σπερμα δυναται κολληθηναι |
, οὑτω μηδε δι ' ἀνθρωπων , ἰσως ἀν τι λεγοις : εἰ μεντοι ἐν ἀνθρωποις ὠν μητε ἀρχειν ἀξιωσεις | ||
' ἡμων δ ' ἐκλαβ ' οὑς ἐχω λογους . λεγοις ἀν : εὐνους δ ' οὐς ' ἐρεις ὁς |
την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ||
ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος |
Διος ἀστερα . Ταυτην μεν οὐν πιθανοτητος μαλλον ἠ ἀληθειας ἐχομενην την ἀλληγοριαν ἀχρι του μη δοκειν ἀγνοειν παρειληφαμεν . | ||
εἰναι , ἠ ἐν συμφοραις τε και πενθεσιν και θρηνοις ἐχομενην : καμνουσαν δε ἠ ἐρωσαν ἠ ὠδινουσαν , πολλου |
Ἀσιας Περιηγησει . οἱ πολιται Ζυγαντες , οἱτινες τα ἀνθη συλλεγοντες μελι ποιουσιν , ὡστε μη λειπεσθαι του ὑπο των | ||
δε παντες και οἱ τας ῥιζας και οἱ τους ὀπους συλλεγοντες την οἰκειαν ὡραν ἑκαστων τηρουσι . και τουτο μεν |
των Αἰολιδων πολεωνἡκειν εἰς Βοιωτιαν δια το βιον ἐθελειν ἑαυτῳ περιποιησασθαι , οὐ πλουτον φευγοντα , ἀλλα πενιαν : και | ||
τε πραττειν ἀποχωρησαι βουλομενῳ και προς ἀσκησει γενεσθαι και δυναμιν περιποιησασθαι ἐναγωνιον ἑτερων ἐργων τε και πραξεων δει . συ |
κυριον , δι ' ἁς δε συνεχωρηθη ταυτ ' αἰτιας παρελιπον : δια τουτ ' ἐπεξηλθον ἁπασας . και ἐπειδη | ||
δη τουτο και πομπικον εἰρημενον οὐδεις Ἰσοκρατους ἀμεινων ἐγενετο , παρελιπον ἑκων , οὑς ᾐδειν ἡττον ἐν ταις ἰδεαις ταυταις |
μετεχων των νομων και των πραττομενων παντων πλην ἀρχης . μετοχος Ἑλληνες . ἰσοτης ὡς ἀροτης Ἀττικοι , ἰσοτης ὡς | ||
του Ἀπολλωνιου και ὁποθεν εἰδειη , ἐπερομενου „ και συ μετοχος „ ἐφη ” της σοφιας ταυτης ἡκεις , ἀλλ |
ζωης ἡμων ἡμιν ἐφεστωσης ἐν τε τοις περιττοις και τοις ἀναγκαιοις , τα εἰρημενα γενη των ἰχθυοφαγων τα μεν ἀχρηστα | ||
της διεξαρκουσης εἰς ἑκαστην ἡμεραν , ἱνα ἀταμιευτοις χρωμενοι τοις ἀναγκαιοις μη πωλωσιν ἀψυχων , ὡν ἀν ἐθησαυρισαντο , τας |
αὐτοις , οὐκ ἀνασχομενοι ἀναιρουσι . φονευουσι δε και τον ἐπαρχον του στρατου παντας τε τους ἐκεινῳ θυμηρεις φιλους : | ||
νομισματα ἐκομισαν ἐκτετυπωμενα την ἐκεινου εἰκονα . λαθοντες δε καιτοι ἐπαρχον ὀντα τον Περεννιον και δειξαντες τῳ Κομοδῳ τα νομισματα |
Ἀσκανιης ἐριβωλακος ἠλθον ἀμοιβοι : ἡ διπλη ὁτι ἀμοιβοι οἱ διαδεξαμενοι τους ἐμπροσθεν παραγενομενους ἐπικουρους , ἠτοι οἱ ἐξ ἀμοιβης | ||
, οἱ δε διαλεκτικους προσειπον ἑαυτους . Οἱ μεντοι Σωκρατην διαδεξαμενοι και πανυ τινες ἐγενοντο παντοιοι και ὑπεναντιοι τας γνωμας |
πολυανθρωποτατοι των Ἀραβικων ἐθνων ὀντες . νεμονται δε την εὐδαιμονα λεγομενην Ἀραβιαν , φερουσαν τα πλειστα των παρ ' ἡμιν | ||
. Αὑτη δε ἡ Ἀπολλωνιας νησος ἐχει ἐν αὑτῃ πολιν λεγομενην Θυνιαδα , Ἡρακλεωτων ἀποικον , Ἀπο δε Ἀπολλωνιαδος νησου |
ξυμμετροι ἀνθρωπῳ : ἀλλα διακεκρισθαι γαρ τοις ἀνθρωποις ὁσαι τε ἀνθρωπιναι τιμαι και ὁσαι θειαι πολλοις μεν και ἀλλοις , | ||
τας διαφορας ληπτεον . ὡσπερ γαρ εἰρηται αἱ μεν εἰσιν ἀνθρωπιναι ἐπιθυμιαι και ἡδοναι και φυσικαι τῳ γενει : αὑται |
κατω του παχεος την ῥιζαν ἀπο δε του ἀνω τον βλαστον : ἑν δε τι και συνεχες γινεται το ἀμφοιν | ||
κατορυξειε κλινην και λαβοι δυναμιν ἡ σηπεδων , ὡστε ἀφειναι βλαστον , οὐκ ἀν γενεσθαι κλινην ἀλλα ξυλον , ὡς |
Ἠ χηνος ἐλαιον ἐν ῥητινῃ τηξας , ὁμοιως κεδρινον ἐλαιον παραχεας ὀλιγον και μελιτι διατηξας , κλυζειν χλιερῳ . Ἠ | ||
θειον ἠ ἀσφαλτον ἠ κωνειον ἠ σμυρναν , μελι ἑφθον παραχεας , ποιεειν βαλανον μακρην παχετον , και ἐντιθεναι ἐς |
του δε βʹ στηριγμου μοιρας ρϘδ θ , ἁς και παραθησομεν ἐν τῳ δεκατῳ σελιδιῳ κατα του αὐτου στιχου . | ||
, χαιρειν εἰκος δαιτυμονας δεξιους τινας , και λογους αὐτοις παραθησομεν φεροντες ἀρα , οἱ μεν μιμουνται τας ἐν δικαστηριοις |
των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
. ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
και πυρκαϊα : ἐν μεντοι τῳ Ὑπερειδου ὑπερ Λυκοφρονος εὑρον γεγραμμενον ἠ νεωριων προδοσιαν ἠ ἀρχειων ἐμπυρισμον ἠ καταληψιν ἀκρας | ||
ἐν πολλοις ἀντιγραφοις εὑρον του Ἀντιφανους Μινωος δια του ο γεγραμμενον : τρωγοντες μολοχης ῥιζαν . και Ἐπιχαρμος : . |
. που νυν ὁ καλος ἡμιν κιθαρῳδος ; ἀπολογησαι αὐτῳ κατελθων προς ταυτα . Συ ἡμας ἐπισφαττεις , ὠ Μωμε | ||
κυων κηπουρου τινος εἰς φρεαρ ἐμπεπτωκεν . ὁ δε κηπουρος κατελθων αὐτον ἐκειθεν ἀνελκυσαι δεινως ὑπ ' αὐτου ἐδηχθη δοξαντος |
Μηδειαν και μη καταλαβοντων αὐτην και δια φοβον Αἰητου ἐνταυθα κατοικησαντων και κτισαντων την πολιν , ἡτις τῃ Κολχιδι φωνῃ | ||
φησι τους πενεστας και Θετταλοικετας . Βοιωτων των την Ἀρναιαν κατοικησαντων οἱ μη ἀπαραντες εἰς Βοιωτιαν , ἀλλ ' ἐμφιλοχωρησαντες |
δια των ἀποφασεων ἀπογυμνων ἡμων ἐκεινην την φυσιν , ἡν τελευτων οὐδε εἰναι φησιν , ἀλλα μονον ἑν του εἰναι | ||
χρησασθαι ἐν τῃ σχεδιᾳ παροσον μιαν ἡμεραν ζων και ὀψε τελευτων . * Ῥειθυμνα πολις Κρητης * . Ῥιθυμνια πολις |
ὀρη και φαραγγας . . . Ἡρακλειδης δε γην ὁμιχλῃ περιεχομενην . . ὁ δε Πυθαγορας πετρωδες σωμα . . | ||
ΒΓ , και γωνιαν γωνιᾳ την ὑπο των ἰσων πλευρων περιεχομενην την ὑπο ΒΓΔ τῃ ὑπο ΒΓΖ : και βασιν |
το εἰδεναι το ἀληθες και το ψευδος , εἰτα το διαιρετικον , ἐπειτα το ὁριστικον , εἰτα το ὑποκειμενον , | ||
τα γαρ εἰρημενα , φησι , το ὁριστικον , το διαιρετικον , το ἀληθες , οὐκ εἰσιν ἰδια της ῥητορικης |
δε ἐποπος του ὀρνεου συν τοις δυσιν του ὀρνεου ὀφθαλμοις περιαπτομενη προγινωσκειν ποιει τον φορουντα παντα τα ἐπερχομενα , ἐφ | ||
οὐκ ἀποῤῥιπτει τον καρπον . Ἡ δε καλουμενη φλωμος βοτανη περιαπτομενη τῃ καρυᾳ οὐ συγχωρησει ταυτην ἀποβαλλειν τον καρπον : |
ὁ δε δευτερος την προσληψιν του πεμπτου , ὁ δε κατηγορικος το συνημμενον του δευτερου : διο και ὑποθετικος λεγεται | ||
] συλλογισμος οὑτως ἐχει , εἰ προτερον δειξωμεν ὁτι πας κατηγορικος συλλογισμος ὑπο τα τρια σχηματα ἀναγεται , οὐ μονον |
χρωματικον ἠ ἐναρμονιον ἠ κοινον ἠ μικτον ἐκ τουτων . διατονικον μεν οὐν ἐστι το τῃ διατονικῃ διαιρεσει χρωμενον , | ||
φυσικῃ ἀπο του βαρυτατου ἐπι το ὀξυτατον κατα τουτο το διατονικον γενος οὑτως εὑρισκε . το γαρ χρωματικον και ἐναρμονιον |
χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
ὁ στρατηγος Ῥωμαιων ἐπι Τραϊανου . Ἀλλοι ἐπι ἡμερας τινας παραταξαμενοι πλησιον του ἰδιου ἀπληκτου ὡς ἐπι μαχῃ δημοσιᾳ και | ||
πασα Ῥωμαιων ἐσαλευεν ἀρχη , κατελυσαμεν και ἐν οἱς ἀνδρειως παραταξαμενοι οὐδεν τι ἡττημεθα , και ἐν οἱς σπεισαντες μετα |
δ ' αἱμα αἰσθησιν οὐ παρεχομενον ἐχειν οὐ δοκεικαιτοι ἀναγκη ἐνειναι και ἐν αὐτῳἐπει και οὐδεν ἐστι βιαιον γινομενον περι | ||
ἡν ἀνισταται το ζητουμενον . ἐστιν οὐν το ἀναμιμνῃσκεσθαι το ἐνειναι δυναμιν την κινουσαν , λεγω δε δυναμιν την ὑπαρχουσαν |
ἐπιδεικνυνται . Την οὐν θερμην δυσκρασιαν ἰασθαι δει δια των ἐμψυχοντων , ἐπιλεγεσθαι δε παντως ἐκεινα τα ψυχοντα , ὁσα | ||
την χροιαν . και θαυμαζω , πως αὐτος οὐδενι των ἐμψυχοντων ἠδυνηθη χρησασθαι , ἀλλα ταυτα μεν ἐφυγεν . ἐχρησατο |
ἰσον ἐστι το πεισαι καταθεσθαι την τυραννιδα τον τυραννον τῳ διαχρησασθαι : ὁμοιως γαρ ἀμφοτεροι της ἐπηρειας ἀπηλλαξαν : ὡσπερ | ||
και δεινον και ὑπερβαλλον τῃ συμφορᾳ , το την γυναικα διαχρησασθαι τον μοιχον : εἰτα ἐκ του ἐναντιου : εἰ |
Σινωπεων ἀποικον , και την μεν θαλασσαν την του Εὐξεινου ἀσμενοι κατειδομεν ὁθενπερ και Ξενοφων και συ . και οἱ | ||
δε περι δειλην ἑσπεραν τυχῃ τινι τῳ Πηλουσιῳ προσισχομεν και ἀσμενοι γης λαβομενοι τους θεους ἀνευφημουμεν : εἰτα ὠλοφυρομεθα τον |
, ὁτι τον μεν ἐπηλυν ὀχλον οὐδενος εἰακατε εἰναι των κοινων κυριον , ἀρχετε δ ' αὐτοι της πολεως και | ||
αἱ πρωται δε ἡμιν φαντασιαι γινονται ἀδιαρθρωτοι και ἀπο των κοινων : τα γουν παιδια προσαγορευει παντας τους ἀνδρας πατερας |
ὀρχεις ἀνευ του ψαυσαι της ἐπιδιδυμιδος οὐδεν μεν πασχει το σπερματικον ἀγγειον , ἀπολλυται δε των ζῳων οὐ το σπερμαινειν | ||
δε του παθους ἡ γυναικεια γονη ἠ το μεμυκεναι τον σπερματικον αὐτης πορον . αὑτη τοινυν ἡ γονη τῳ τε |
θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
εἰσιν ἐνεργειᾳ δε οὐκ εἰσιν , οἱ Πλατωνικοι τουτων μη ἀνεχομενοι τεσσαρα τινα ἐγκληματα προσαγουσι τῃ τοιαυτῃ λυσει . πρωτον | ||
, τα συμβολα του καλλους μαλλον ἠ το καλλος ὁραν ἀνεχομενοι και στεργοντες . κἀγω προς ταυτην ἐξωρμησα την γραφην |
ἀδικεις την οὐσιαν καταποντωσας : αἰτιον δε ἐξ αἰτιου το ἀντιληπτικον : ἀλλ ' ἐξεστιν ἀπαλλοτριουν τα ἑαυτου , συνεχον | ||
ἀλλα και της ἐνεργειας αὐτου δει μνημονευειν , ὁτι το ἀντιληπτικον των χρωματων . ὡστε δει τον φυσικον μη μονον |
αὐτους και ἀνευ μεγαλων κινδυνων και πονων , ἠ ' κεινοι ἑλειν εὐπετως παλιν την ἀρχην , οὐδ ' ἀν | ||
ὁμοιοι : ἠ κεινοι και ὁμοιοι , ἠ ἑως το κεινοι στιγμην , το δε τους ὁμοιους τοιουτους . φατις |
παραδειγμα ἐστιν ὁ Λυσιου λογος , ὁ περι του κυνιδιου γεγραμμενος : οὐτε γαρ ἀνακεφαλαιωσιν ἐχει δια το ὀλιγον εἰναι | ||
με παρηλθεν ὁ Νειλος , αὐτος μεν ὁ ποταμος οὐδαμου γεγραμμενος , ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε |
, καλον ἐστι τουτῳ πρωτον ἀποπλυναι τα ὀμματα και οὑτω προσενεγκειν τα προς ἑκαστην ἰασιν ἁρμοζοντα κολλουρια : οὐδεν γαρ | ||
παιδι τ ' ἐπεταξ ' ἐγχεανθ ' ὁσον δεκα κυαθους προσενεγκειν Διφιλῳ ποτηριον . ὑπερηδεως δε την κυλικ ' ἐκπιων |
ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
: τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
εἰ μηδεν ἀλλο ἐχει προσενεγκειν αὐτῳ , εἰτε ἐκδηλοτερον τοις παριουσι το ἀφιδρυμα ποιουντος εἰτε προς συμβολον του ἐκ μικρων | ||
θαλασσα , αὐτου τῃδε μενουσα πολυκλαυτῳ ἐπι τυμβῳ , ἀγγελεω παριουσι , Μιδας ὁτι τῃδε τεθαπται . φερουσι δε μαρτυριον |
ἐμβαλλομενον : ἐϲτι δε μαλακτικον . και καθολου χλιαρον ἐϲτι παρηγορικον μαλακτικον εὐωδεϲ εὐτοκιον . Τηλινον δυναμιν ἐχει μαλακτικην , | ||
γη φαρμακωδεστερα τυγχανουσα ξηραινει και διαφορει , το ἀδηκτον και παρηγορικον οὐκ ἐχουσα , καθαπερ ἡ Σαμια τε και ἡ |
ἀνδρος ἀγαθου και σοφου ἀπολογιαν και διανοιαν ἐπιφερομενου , καθο καταφρονει ὁλης της βασιλειας και τυραννιδος , και το περι | ||
αὐτῳ ἐστιν . Ἐαν γαρ ὑπερεχῃ αὐτου ὁ ἐρωμενος , καταφρονει αὐ του ἐραστου . Και καταλεγει ταυτα οἱς ᾐδει |
κἀπικουρησαι χθονι ; ἐπεμψ ' : ὀφειλων δ ' ἠλθε συμπονειν ἐμοι . οὐ μην θανοντι γ ' οὐδαμως συνηδομαι | ||
οὐν ταυθ ' οὑτως ἐχει , δει και ὑμας ἐμοι συμπονειν δυστυχουντι , ἱνα και ὑμιν εἰποτε ἀν συμβαιη , |
πυρεσσειν ἠδη ξυνεχως την νυκτα ὁλην : τῃ δε ὑστεραιᾳ λουσασθαι και λουσαμενον θυσαι . Νεαρχῳ δε και τοις ἀλλοις | ||
ἀνεθεντες μικρον ὡς ἐξελθειν τους βαρβαρους και τοις παρακειμενοις ὑδασι λουσασθαι : παλιν ἐκειθεν ἀναχθεντες μετα γε νυχθημερον ἀλλο την |
. κἀκει δε εἰς την ἑαυτου εἰσιων οἰκιαν περιετυχε τοις πυνθανομενοις , τις εἰη , ἑως τον νεωτερον ἀδελφον εὑρων | ||
. και τοις περι κληρονομιας δ ' ὡσαυτως ἠ παρακαταθηκης πυνθανομενοις παραφυλακτεος ὁ οἰκοδεσποτης του θʹ τοπου μη τυχῃ ἐναντιουμενος |
την ἀλλοιωϲιν ἑτοιμοτεραν και την θρεψιν βελτιονα ἐργαζεται δια την γινομενην θερμοτητα . ἐκκαθαιρει δε και τουϲ πορουϲ και κενοι | ||
μιμησις των ὑπο της λεξεως ἑρμηνευομενων πραγματων : ἡν παριστησι γινομενην Ξενοφων ὁ καλος ἐν τῃ Ἀναβασει ἐν τῳ παρα |
, ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
εἰϲιν οἱ πελιοι και μελανεϲ ἐν ὀξεϲι και καυϲωδεϲι νοϲημαϲι γιγνομενοι , ὁταν και μαλιϲτα δυϲωδειϲ τυγχανωϲι . προϲεπιβλεπειν δε | ||
εἰϲι δε και ϲπερματοϲ γεννητικοι και ἀφροδιϲιαϲτικοι ἐν πλειονι χρηϲει γιγνομενοι και φυϲωδειϲ και ϲτροφουϲ ἐμποιουϲιν : οἱ δε μετα |
μετα δε τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους εὑρισκομεν το παραγραφικον , ὁτ ' ἀν ἡ ὑλη εὐλογωτεραν τῳ κεφαλαιῳ | ||
, μοιχον ἀνελων : μετα γαρ την καταστασιν ἐπαγεις το παραγραφικον : και λυσον τῃ μεταληψει και τοις ὁρικοις , |
καλως κἀν τοις κακοις δει λογον ἐχειν εὐφημιας . Πλουτος ἀλογιστος προσλαβων ἐξουσιαν και τους φρονειν δοκουντας ἀνοητους ποιει . | ||
εἰς ἁ και παλιν καταληγοντα ἀναγκαιως ὀφειλομενον τελος ἐχει , ἀλογιστος , ὠ πολυτιμητε , και ἀθεος ἀπανθρωπων ἐπ ' |
, ἐν Ἰχθυσι πρωϊμους τους σιτικους καρπους . Ἡλιου δε ἐκλειποντος ἐν Κριῳ σιτου δαψιλειαν και ὑγιεινον το ἐτος ἀποδεικνυει | ||
ἐξουσιαν ἀλλον παραλαβειν , περι δε δʹ ἠ εʹ ὡραν ἐκλειποντος ὑπο πολλων την Αἰγυπτον και την Συριαν ὀχληθησεσθαι , |
τῳ πολεμῳ δεδρακοτες εἰσιν , ὁποτε μη φαιεν , ἀπαγοντες ἀπεκτεινον και ἐξαιρετον ἐποιησαντο οὐδενα . διεφθειραν δε Πλαταιων μεν | ||
θεου , οἱ περι τον Περικλεα οὐ κατασχοντες την ὀργην ἀπεκτεινον αὐτον κατερχομενον . τουτο ἐστι το Κυλωνειον ἀγος . |
εἰ δε μετ ' ἀποδειξεως κριτηριον αὑτον ἀποφαινηται , παντως ὑγιους . ἀλλ ' ἱνα μαθωμεν ὁτι ὑγιης ἡ ἀποδειξις | ||
ἱνα κατα λεπιδος ἀποστασιν χωρισθῃ το ἠλλοτριωμενον ὀστεον ἀπο του ὑγιους , ὁταν την ξυσιν ἐπωδυνον οὐσαν μη δυνηται ὑπομενειν |
ἁμαρτηματα καλουνται . Θεοφραστος μεντοι τα ἀτυχηματα οὐχ ὑπαγει τοις ἀδικημασιν : ἐοικε δε μηδε Ἀριστοτελης . τινα δε τα | ||
μεν γαρ ὀφθησεσθ ' ἐπι τοις οὑτω φανεροις και μεγαλοις ἀδικημασιν ὀργιζομενοι και τιμωρουμενοι , δοξετε τουθ ' , ὁπερ |
ἐχειν , και το μεν ἀποκτεινειν , το δε ἐκεινου πεφυκεναι ἀντιπαλον : σωζειν γαρ . Θεοπομπος λεγει τους περι | ||
σκαιοισι μεν γαρ καινα προσφερων σοφα δοξεις ἀχρειος κοὐ σοφος πεφυκεναι : των δ ' αὐ δοκουντων εἰδεναι τι ποικιλον |
τροφης τα κατω μερη προς δυναμιν . Προς δε τα συμβαινοντα ταις κυουσαις περι τους ποδας οἰδηματα ὀξει και ῥοδινῳ | ||
νοθων ἁμα και παρα φυσιν παρυφισταμενων χειρω δη και τα συμβαινοντα προς τον πυθμενα χωρουντων , ὡστ ' ἀκριβως προσηκει |
καλουμενος κιρκος . Ξιφιος ἰχθυς ὁμοιος ἰουλιδι ποικιλος μεν , μικροτερος δε και λεπτος . Της οὐν βοτανης το ἀνθος | ||
μεγεθος καλειται μυουριζων ὁ τοιουτος , ὁταν δε ὑφιῃ και μικροτερος , ὡς ἐπι το μικροτερον ῥεπῃ , ἐκλειπων καλειται |
τυποι των ἐν Ἰταλιᾳ αὐτου πραξεων και των εἰς ἀνθρωπους ἐμφερομενων εἰς το κοινον λογων ὁποιοι τινες ἠσαν . Ποτε | ||
οὑτος ζητω ἐνωπιον σου ” , οὐκ ἀπο σκοπου των ἐμφερομενων ἑκαστον των ὀνοματων τιθεις , το „ οὑτος „ |
μη κρατειν της ὑποκειμενης ἀοριστιας : των μεντοι κατα φυσιν συνισταμενων οὐσιων και δια παντος ὑπαρχουσων εἰναι τα δημιουργικα εἰδη | ||
και ἐλαττονα γωνιαν περιεχουσαι . ἀπο δε των περατων αὐτης συνισταμενων ἀναφαινεται και το εἰδος το καλουμενον ἀκιδοειδων τριγωνων , |
ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
ἀμφω κεκακωμενοι , ἐσται ἐν ἐκεινῳ τῳ ἐτει ἀναιδης και ἀναισχυντος , το ψευδος ἀσπαζομενος και την ἀληθειαν ἀποστρεφομενος και | ||
τοις ἀλλοις σοφισταις ; ἀλλα τι ἐστιν αὐτῳ ποιησαι ; ἀναισχυντος ἐστι τῳ ἐραν . και ἐγω ἐσομαι τοινυν ὁμοια |
ἐν ἱμερῳ και τῃ σῃ ἐπιθυμιᾳ , ὡστε μεταβασαι και μετενεγκειν εἰς το ὑπατον και ὑπερεξοχωτατον δωμα του εὐρυτιμου Διος | ||
ὁ ἐν Δελφοις τον τε ταφον ὑστερον ἐχρησε τοις Λακεδαιμονιοις μετενεγκειν οὑπερ ἀπεθανε και ὡς ἀγος αὐτοις ὀν το πεπραγμενον |
] ὑδατωδη καθαιρειν . ἐκ τουτων τοιγαρτοι και των τουτοις παραπλησιων φανερον , ὡς τα μεν [ ἀλλα ] τα | ||
πολιν , καθαπερ εἰ ἐλεγομεν οὐδε σκηνοφυλαξ ἠ τι των παραπλησιων . οὐδε τἀρχαιον ποιει : ἐπι των μη λυσιτελουντων |
μεσοτητος οὐδαμως . το δε οὐδαμῃ , ὡς ἀπο θηλυκου παρακειμενη του οὐδαμος , ὡς ἀλλος ἀλλῃ . ὁθεν ἐχει | ||
την εἰσβολην του Ταυρου , ἡ καλειται Χερρονησος Ταυρικη , παρακειμενη τῳ στοματι της Μαιωτιδος ἐκ δυσμων : πολλα δε |
ἐκεινων τοκον . Οἱ δ ' ἐπει παντα ἐγνωσαν , ἀχθομενοι τοις κακοις της μητρος , Λυκον εὐθεως ἀπεκτειναν , | ||
, ὡν δε τον δημον εὐ πεποιηκα και παρεσκευασμαι ποιειν ἀχθομενοι τε και ἀναξιοπαθουντες : οἱ δανεισται μεν ὁτι τους |
και περι τι των μεμιγμενων τῳ μη ὀντι ἠ ὁπωσουν κοινωνουντων τῳ μη ὀντι . Μη ὀν δε οὐτι το | ||
; ὡσπερ ἀν εἰ σε ἐροιμην παλιν τα νυνδη , κοινωνουντων ναυτιλιας ἐπιστασθαι ἀρχειν τις ποιει τεχνη ; Κυβερνητικη . |
το πρακτικον , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι το νομοθετικον και δικαστικον διηκει δι ' αὐτων , ἐπει τοις αὐτοις ἀτοποις | ||
⌈ περι κλοπης . το δε ὁλον βουλεται διαβαλλειν τον δικαστικον τροπον ὡς σκληρον και ἀπιστον , ὁποτε οὐδε τῳ |
οὐκ ἀντιπραττουσης ἑτερας αἰτιας τους μεν ἐχοντας ὡροσκοπουντα τον πρωτον δεκανον δυσγαμειν ἐν τῃ πρωτῃ ἡλικιᾳ , ἐν δε τῃ | ||
προς ἀριθμον , οὑτως ὡροσκοπησει . Και γνωσει και τον δεκανον ἐκ του ποσου της μοιρας , ὁμοιως και τα |
τον καιρον των ἐπισημασιων και της παρατασεως την ποσοτητα δεησει προγινωσκειν , το δε γενικον , καθ ' ὁ προσηκει | ||
. , , : Ἐστι δε τοις κακως πασχουσιν εὐφραντον προγινωσκειν και εἰ τι ἀλλο λυπηρον μελλουσι παθειν . την |
της καλλιπολεως ; εἰ μεν ἐξω τι των ἐκεινης ἐπραξα παραγγελματων , κατεβην : εἰ δε πανταχοθεν τους ἐκειθεν ἐτηρησα | ||
ὑφην της παρασκευης . οὐκ ἀχρειον δε οὐδε των Ἰσοκρατους παραγγελματων ἐντρεπεσθαι , μη τραχυνειν τον λογον τῃ παραθεσει και |
πορρω ὑπαρχετω , χωριζεσθω . εἰμι το ὑπαρχω και ὁ παρατατικος εἰν , ἡ μετοχη εἰς , ἐντος , και | ||
. . * : εἰδῃ ] Εἰδημι : και ὁ παρατατικος εἰδω . . . . ἐαν εἰδῃ . * |
του σωματος : διο και τα μεγαλα ἁμαρτηματα και ἀδικηματα σμικροτερον εἰναι χρη νομιζειν κακον πασχειν ἠ δρασαι , ὡν | ||
πελταστικον δε κουφοτερον μεν τυγχανει ὀν του ὁπλιτικουἡ γαρ πελτη σμικροτερον της ἀσπιδος και ἐλαφροτερον , και τα ἀκοντια των |
, ὡς κνησμους και ὀχθους και ἑλκωσεις περι την ἐπιφανειαν συμβαινειν . προσλαμβανει δε τονωσεως χαριν , πλην εἰ μη | ||
, καθαπερ ἐπ ' ἀριθμων και μετρων [ και ] συμβαινειν . ἐπι δε των ἰδιως ποιων οἰον Διωνος και |
γαρ ἡδε Φοιβεια γυνη θεοι χθονιοι ζοφεραν ἀδιαυλον ἐχοντες ἑδραν φθειρομενων Ἀχεροντιαν λιμνην ἀδωρος χαρις δρακοντος αἱματωπον ὀμμα αἱματοσταγη κηλιδα | ||
εἰτα φησιν ὁτι ποιητικον αἰτιον ζητειται ἐπι των γινομενων και φθειρομενων : ἀνθρωπος γαρ ἀνθρωπον γεννᾳ : ἐπι μεντοι γε |
γενοιντο ξυναλλαγης , ἐν τῳ αὐτικα προς το ἀπορον ἑκατερῳ διδομενοι ἰσχυον οὐκ ἐχοντων ἀλλοθεν δυναμιν : ἐν δε τῳ | ||
οὐδε τοτε , ἀλλα της πατριδος , οὐδ ' οἱ διδομενοι μισθοι και δωρεαι Καισαρος ἠσαν , ἀλλα του κοινου |
μονον , τα τε ἀναλωματα μητε καλως μητε αἰσχρως ἐθελοντα ἀναλισκεσθαι των καλων και εἰς καλα ἐθελοντων δαπανασθαι διπλασιῳ ἐλαττονα | ||
εἰδος τουτου του πυρετου ἑκτικον ὀνομαζουσιν . Εἰ δ ' ἀναλισκεσθαι μελλει ἡ οὐσιωδης ὑγροτης ἐν ἡμιν , μαρασμωδης ὁ |
τους Λακωνας αὐτομολησαντων ἀπορρητα γραμματα ἐπεμψε προς τους ἡγεμονας των ἀποσταντων παρακαλων μεμνησθαι του συγκειμενου καιρου , καθ ' ὁν | ||
ἀναλαβοντες τους οἰκειους χρονους . των γαρ Αἰγυπτιων ἀπο Περσων ἀποσταντων κατα τους ἀνωτερω χρονους Ἀρταξερξης ὁ ἐπικληθεις Ὠχος αὐτος |
και τους ἀστερας συνεκπιπτουσιν αἱ διαιρεσεις και τας ἐννοιας των ἀποτελεσματων προδηλουσιν , ἐπι δε ταυτης ἀλλοτε ἀλλη συγκιρναμενη κατα | ||
προειπομεν : συ δε διακρινε τῳ νῳ τας μιξεις των ἀποτελεσματων . Ὁτε ἐστιν ὁ Ἑρμης χρονοκρατωρ και ὑπαρχει ἐπικεντρος |