| , και ἀλευατο φοινον ὀλεθρον . Ἀσαι δ ' ἐγχλοα φλοιον ἐλαιηεντα κροτωνος συμμιγδην πεταλοισι μελισσοφυτοιο δασειης , ἠε και | ||
| καθεψων την ῥιζαν της καλαμινθης ἠ σελινου ἠ ἀρου ῥιζης φλοιον ἐν οἰνῳ : ἠ σικυον ἀγριον οἰνῳ ἀναβρεξας αὐστηρῳ |
| φρενας , μοχθηρας δε ; ἠ πανταπασι το πεπεισθαι ταυτα γελοιον ; ἀλλ ' ὡσπερ ἀναμαρτητος ὁ ἐκτος ἁμαρτιας , | ||
| ὑπερ ἑξαμετρον ἠλθεν , εἰ μη που ἐν ὀλιγοις : γελοιον γαρ το μετρον ἀμετρον εἰναι και καταληγοντος του μετρου |
| : το γαρ ὁμοιον ὁμοιῳ ὁμοιον και το ἀνομοιον ἀνομοιῳ ἀνομοιον λεγεται . τεταρτη αἰτια , ὁτι και αὐτας τας | ||
| και ὁμοιον και ἰσον ὑπο την ἑναδα , το δε ἀνομοιον και ἀνισον και ἑτερον ὑπο το πληθος . ταυτα |
| , ὁϲα προϲ την ἰατρικην ἠ ὑγιεινην χρειαν ἐξ αὐτων παραλαμβανεται . καθολου τοινυν χρη γιγνωϲκειν ὡϲ καλλιϲτη ϲαρξ ἐϲτιν | ||
| μαλιϲτα νοϲημαϲιν ἁρμοζει ὡϲ ἐπιπαν και προ του ϲιναπιϲμου δε παραλαμβανεται εἰϲ το παραϲκευαϲαι το ϲωμα τῳ ναπυι , και |
| γινεται γαρ καλλιστον βοηθημα σαρκωσαι και εἰς οὐλην τα ἑλκη παραγειν δυναμενον . ἐχει δε την συνθεσιν οὑτω : Λημνιας | ||
| ἀν ἐκτεισηι τα ὀφειλομενα , σωμα , και οὐδεν δειν παραγειν οὐδε ἑν γραμμα . . μαρτυρεονται δε και οἱ |
| . “ Εἰπερ ἐκ καρδιας ὀντως φιλεις ” , μη ἑτεροιον τι ποιησῃς ἐν ἐμοι και “ ἑτερον μεν κευσῃς | ||
| αὐτην ἀπεικαζεις ἀξιων ὁμοιαν εἰναι τῳ γευματι , το δε ἑτεροιον τι ὠφθη οὐ παρεργου της ἐξετασεως δεομενον . οἰνον |
| : της γαρ ἀδικιας ἀκουσιου οὐσης πολυ μαλλον το ἀδικειν ἀκουσιον ἀν εἰη , ὁσῳ και μειζον κακον ἀν τυγχανοι | ||
| το δ ' ἀκουσιον : και ἑκουσιον μεν ἁδονα , ἀκουσιον δε λυπα . ταὐτα δε ταυτα και ἐπιτεινοντι και |
| ἁδρον ἐπιθεις ἐκ των ξυλων , τουτο μεν πιπρασκει γεωργῳ πλησιον οἰκουντι , ἐμε δε γυμνον και ἀξυλον κομισας οἰκαδε | ||
| προς τα περι την κνημην : προσεπιδειν δε και τα πλησιον παντα ἐνθεν και ἐνθεν , ὡσπερ και προσθεν εἰρηται |
| ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
| ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
| πειθεσθαι , αὑτῳ δε προσεχειν τον νουν , και ἐσθιειν παρακελευεται τα και τα , οὐδεν ἀποδεων του παρα Δαμοξενῳ | ||
| , ἁς πρωτας ἐν ἑαυτῳ δεικνυς συντρεχουσας ὁ φιλοσοφωτατος αὐτοκρατωρ παρακελευεται και ἡμιν ἐν γηρᾳ γουν ἀκολουθησαι νεοτητι φιλοσοφουσῃ και |
| . Ἠ παλιν πειρατεον τους ἑβδομαδικους κυκλους εἰς μθʹετηριδας καταξαντας ἀπολυειν ἀπο του ἀφετου ἀνα μιαν , και εἰς οἱον | ||
| το ἑξης ἀλλ ' ἀνωφερως , ὡς ἐπι το μεσουρανημα ἀπολυειν : και ὁπου δ ' ἀν καταληξῃ , ὁ |
| μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
| πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
| ὁ μεν ποιει καλα , ὁ δε πασχει , ὁ κολαζομενος . Ναι . Οὐκουν εἰπερ καλα , ἀγαθα ; | ||
| θηρωνται . Φρυγεται δια του θερους ὁ κοραξ τῳ διψει κολαζομενος , και βοᾳ την τιμωριαν μαρτυρομενος , ὡς φασι |
| . Ἐντευθεν δεικνυσιν ὁτι ἑκαστον αἰτιον ἱκανον ἐστι σοφιαν ἐμποιησαι γινωσκομενον , ὡς εἰρηται αὐτῳ ἐν τῳ μειζονι Α . | ||
| οὑτως τοινυν , ὡς ἐρρεθη , δυνατον κρειττονως γινωσκειν το γινωσκομενον ἠ κατα την φυσιν αὐτου , ὡς ἐπι Σωκρατους |
| . τον γουν γραφεντα κατα Κτησιφωντος Δημοσθενης πολλα βοων και τερατευομενος ἡρπασεν . ὁθεν και ὁ Αἰσχινης κακον ἐθος φησιν | ||
| ] ἱνα δυνηται πιπρασκειν τα κτηματα . . . . τερατευομενος ] τερας τι και παραδοξον λεγει με ἐπαγγελλειν . |
| οὐν ; πληθει χρονου και ὀλιγοτητι το ἀληθες ὁρισθησεται ; Γελοιον μεντἀν εἰη πολλαχῃ . Ἀλλα τι ἀλλο ἐχεις σαφες | ||
| , ἐννενοηκα τι σμηνος σοφιας . Ποιον δη τουτο ; Γελοιον μεν πανυ εἰπειν , οἰμαι μεντοι τινα πιθανοτητα ἐχον |
| του Ὑρτακου , ὁτι του στρατηγου κελευσαντος ἐξω της ταφρου καταλιπειν τους ἱππους μονος οὐχ ὑπηκουσεν , ἀλλα συν αὐτοισιν | ||
| Ἀριστοτελης ἐπιτρεψει . πειραται δε προσαναγκαζειν αὐτους ἠ ὁρον τινα καταλιπειν ἐν τοις πραγμασι και μη παντων ἀταξιαν και ἀοριστιαν |
| μετεσχηκοτα και τεθεαμενον θεον τον αὑτου νεων τον ἐν ἀστει κομιζομενον μετα την ἐξω τειχους διατριβην την κατα νομον . | ||
| της ἀκτης το ἀνθος . καρυοφυλλον το ἐκ της Ἰνδιας κομιζομενον . κονια ἠτοι ἡ στακτη ὀνομαζομενη . κισσανθεμον ἠτοι |
| κατα νωτου τον ἀνθρωπον . . ξυστον : δορυλλιον , ἀκοντιον . . . . . Ἀρριανος : τα σημεια | ||
| οὐκ ἐβαλον αὐτον , ἀλλα δια το μηδενι ὑπο το ἀκοντιον ὑπελθειν : ὁ δε νεανισκος οὐδεν περισσον τουτων ἁμαρτων |
| , ἐπιφορα δε [ συμπερασμα ] το ἐκ των λημματων κατασκευαζομενον ἀξιωμα . οἱον ἐν τουτῳ τῳ λογῳ εἰ ἡμερα | ||
| . εὑρειν δ ' αὐτον και το ἐκ της κριθης κατασκευαζομενον πομα , το προσαγορευομενον μεν ὑπ ' ἐνιων ζυθος |
| , ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ||
| συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις |
| λυχνον ἐγνωρισα , και προσειπων αὐτον περι των κατ ' οἰκον ἐπυνθανομην ὁπως ἐχοιεν : ὁ δε μοι ἁπαντα ἐκεινα | ||
| ὑψικερατα πετραν : ἡ τ ' Ἐφεσου μακαιρα παγχρυσον ἐχεις οἰκον , ἐν ᾡ κοραι σε Λυδων μεγαλως σεβουσιν : |
| θεσεις καλουσι τινες , οἱον γαμητεον πλευστεον . ἐτι δε λεγομεν θεσεις και τους ὁρισμους ὡς προϋποκειμενους των ἀποδειξεων : | ||
| του ὁλου ; * * * αὐτων ἐστι παντῃ . λεγομεν οὐν ὁτι περι ταυτα ὁ παραλογισμος ἐκ της ὁμωνυμιας |
| ᾑ τε κρατειται . Πρωτον μεν θεογνωσιαν και θεολογικην ἐπιστημην παρεσεσθαι τοις οὑτως ἀχθεισι προλεγει και παντων των ἀπο της | ||
| παρα των Ἀντιατων βοηθειᾳ , ἡν οὐ δια μακρου σφισι παρεσεσθαι ἐπιστευον , ἀνοιξαντες ἁπασας τας πυλας ὡρμησαν ἐπι τους |
| προσθειην δ ' ἀν τουτοις και τους ἐν ταις ναυσι φερομενους ἐμπορους τους τε ἐν τοις ἀλλοις εἰδεσι των βιων | ||
| φασι γενεσθαι : και γαρ λεγουσιν ὁτι ὁ Πεισιστρατος χυδην φερομενους τους Ὁμηρου στιχους ἠβουληθη συναγαγειν και διωρισε μισθον τινα |
| . ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
| . προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
| , καταλυσαι την Ῥωμαιων ἡγεμονιαν ἐπεβαλετο εἰθ ' ἑαυτῳ τυραννιδα κατασκευαζομενος εἰτε τῳ Σαβινων ἐθνει πραττων ἀρχην και κρατος εἰτ | ||
| την διανοιαν καθολου ἐκφερεται , ὁτι πας ὁ πραττων και κατασκευαζομενος τα δι ' ὡν τινα ληψοιτο , οὑτος ἐκεινῳ |
| κατα το Α , και ἡ σεληνη κατα το Ε ἀπογειον του ἐπικυκλου γεγενημενη , ἐν τῳ ἰσῳ δε χρονῳ | ||
| περι το κεντρον αὐτου ἰσοταχως , ὡς της κατα το ἀπογειον μεταστασεως ἐπι τα ἐναντια τῃ του κοσμου περιστροφῃ συντελουμενης |
| ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
| και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
| ἐκ παραταξεως ποθεν τας ἐν Λαμιᾳ πασας . Μαρτυρομαι τον φιλιον , ὠ Κρατων , Δια . Φυσει γαρ ἐστ | ||
| ἠ τελευτησαι . και φαμεν ὁτι το προς Παλληνῃ μερος φιλιον ἠν τοις Ἀθηναιοις , το δε προς Ὀλυνθῳ ἐχθρον |
| Σοφοκλεους ἀποτεινομενος λεγει . πεποιηκε γαρ ὁ Σοφοκλης τον Ἀθαμαντα ἐστεφανωμενον και παρεστωτα τῳ βωμῳ του Διος ὡς σφαγιασθησομενον : | ||
| γαρ εὐθυς μετα την προσαγγελιαν ἀμφοτερων των υἱεων οὐδεν ἡττον ἐστεφανωμενον κατα το πατριον ἐθος και λευχειμονουντα δημηγορειν βουλας τ |
| εἰρηται τροπον ἀπαις ἠδη παρηκμαζεν , εἰς το του Ἀπολλωνος μαντειον ἐγενετο ἐρωτησων εἰ δεοι τεκνωσασθαι . ἐξηνεγκε δε αὐτῳ | ||
| ἐστι τερατοσκοπος . Ἐπιφανεις Ἀπολλων συμβουλευει Ὀρεστηι καταλιπειν μεν το μαντειον , φυγειν δε εἰς Ἀθηνας . και δευτερα δε |
| συνερρυησαν ἀσμενοι πολλοι και ἠλθον , ὡστ ' ἐν ἀγωνιᾳ κἀκεινον γενεσθαι , ἀπαγγειλαντος τινος αὐτῳ , διοτι πληθος ἡκοι | ||
| . το γαρ ἡμας τοιουτον ἐστιν , ἐμε και σε κἀκεινον , ἠ ἐμε και ὑμας , ἠ ἐμε και |
| ὑποκρινομενου , πιθανως δε δακρυοντος : ὁν νομιζω και αὐτον κοινωνον γενομενον του φονου περι ἑαυτου φοβεισθαι : ὡστ ' | ||
| ἐγκαθημενων αὐτῃ στρατιωτων τετρακιςμυριων , ἐθριαμβευσεν ἐπι τῃ νικῃ , κοινωνον ἐχων του θριαμβου τον κοινωνον της βασιλειας και του |
| φησιν ἀν μεν στρατευσωμαι , ἀπηλλαγην παντων των κακων . στρατευεται , πασχει ὁσα μαστιγιας και οὐδεν ἡττον δευτεραν αἰτει | ||
| μηδενος λογου ἀξιων . Γυνη στρατηγει , και , Γυνη στρατευεται : ἐπι των δειλων . Γυμνος ὡς ἐκ μητρας |
| , ὁπερ ἀπο του καλεω συνεκοπη . Ἠ και εἰς παρατατικον , ἀπο του κεκλω , ὁπερ ἀπο του κλεω | ||
| προ πολλου : και εἰ μεν ἀτελες , ποιει τον παρατατικον , οἱον ἐγραφον ἐποιουν : εἰ δε τελειον , |
| , τους μεν βαδιζειν εὐθυ του ἱερου , αὐτος δε ἀπαλλαττομενος δεξιουσθαι τε αὐτους και χαριν ἐχειν , ὁτι πανταχου | ||
| ὡστε ὁ μεν προσιων θεῳ στασεως ἐφιεται , ὁ δε ἀπαλλαττομενος ἁτε γενεσει τῃ τρεπομενῃ προσιων κατα το εἰκος φορειται |
| . Ἀλλος δε τις παρην ; Σχεδον τι οἰμαι τουτους παραγενεσθαι . Τι οὐν δη ; τινες φῃς ἠσαν οἱ | ||
| ὁτι παρασκευαζομενου Ξερξου τον ἐπι τηι Ἑλλαδι στολον , πρεσβεις παραγενεσθαι προς Γελωνα τον τυραννον ἱκετευοντας εἰς τον των Ἑλληνων |
| . Ἀττικον δε ἡμιωβολον ἑτερου ἡμιωβολου τεϲϲαρα πεμπτα . Το κερατιον ἐχει Ἀττικουϲ χαλκουϲ βʹ και χαλκου [ ἑτερου ] | ||
| , μαστιχης ⋖ Ϛʹ , σμυρνης ⋖ δʹ , μοσχου κερατιον αʹ , σκιγγου αʹ το ἀκρον της οὐρας , |
| γαρ οὐδε παρασιτος ἀν εἰη . προκειται δε ἡμιν περι παρασιτου ζητειν ὀντος , οὐχι μη ὀντος . εἰ δε | ||
| , ἀν δε κωδαριον , Ἰασων . Χαιρεφωντος δε του παρασιτου μεμνηται μεν κἀν τοις προ τουτων , ἀταρ δη |
| χωριον ἡμιν ἐπιτηδειον ἐστιν Ἰωνια , και γαρ πλουτος ἐκει βασιλικος ἐκ της μεγαλης Ἀσιας ἀνωθεν ἐπιρρεων και ἀνθρωποι τρυφωντες | ||
| και πλεισται εἰσι τοις βασιλευσιν , ἐτι δε και ὁ βασιλικος φορος οὐκ ὀλιγος γιγνεται , ὁν τελουσιν οἱ Λακεδαιμονιοι |
| τυχῃ των λεγομενων , ἐνεβαλεν ῥημα ἀξιον λογου βραχυ και συνεστραμμενον ὡσπερ δεινος ἀκοντιστης , ὡστε φαινεσθαι τον προσδιαλεγομενον παιδος | ||
| και θαμνωδεστερον δε , το δε στελεχος ἐχειν σκληρον και συνεστραμμενον ἐπι της γης , παχυτερον δε ἠ κνημοπαχες : |
| ἡσθηναι τοσουτον , ὁσον τοτε ἡδετο ἐπι ταις μηδεν αὐτῳ προσηκουσαις ναυσιν ἀποσωζομεναις . Ξανθος ὁ ποιητης των μελων λεγει | ||
| : πλειω γαρ την πεψιν προσλαμβανοντα τῳ χρονῳ λυσιτελεστερα ταις προσηκουσαις χρησεσι γινεται και οὐχι ῥᾳδιως συμφθειρεται . Περσικα δε |
| τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι μαρτυρας ἀξιουτε . ἐαν δ ' εἰναι μοι φῃ | ||
| , εἰτε οἰκτῳ του ἀνθρωπου εἰτε και ἀποδοχῃ , παντα παρασχεσθαι , μητε ὑπουργιας τινος φεισαμενον μητε δαπανης μηδεμιας . |
| ἰσοπληθη . μειζων δε ἡ ΑΒΓΔ πυραμις των ἐν αὐτῃ πρισματων παντων . μειζον ἀρα και το Ω στερεον των | ||
| πρισματα ἰσουψη τῳ κυλινδρῳ : και ἑκαστον ἀρα των ἀνασταθεντων πρισματων μειζον ἐστιν ἠ το ἡμισυ μερος του καθ ' |
| μετελευσιν ἐπι τας των ἀγαθοποιων ἠ κακοποιων ἀκτινοβολιας ἠ μοιρας παραγενομενοι αἰτιοι ἠ ἀγαθων ἠ φαυλων καθιστανται , ὁτε δε | ||
| . προθυμως δε του δυναστου συγχωρησαντος , οὑτοι μεν συντομως παραγενομενοι προς τον Καιπιωνα ῥᾳδιως ἐπεισαν δουναι σφισιν αὐτοις την |
| γουν δυο μερη του νοος εἰσιν , εἰκοτως Κρονιδην το πρακτικον φησι του νοος . καλως δε και του εἰπε | ||
| τρεφειν και αὐξειν , ὡς ἑπομενον δε και ἐπι τον πρακτικον χωρειν βιον . Ἡ δε του φιλοσοφου σπουδη κατα |
| τυμπανικους και σκιρρωδες ἐχοντας το ἡπαρ ποιει μεν και το προγεγραμμενον βοηθημα , πολυ δε μαλλον ἐκεινα δει σκευαζειν , | ||
| . και το δια του χυλου του μολυβδου χρισμα το προγεγραμμενον ἐπι των αἱματικων ῥευματων χρησιμωτατον ἐστι και τουτοις . |
| μη ταις ῥιζαις εὐθυς ἐπιῤῥιπτειν την κοπρον , ἀλλα πρωτον βαλλειν γην αὐταρκη και ἐπιλεπτον , εἰτα την κοπρον , | ||
| Ἀθηναν και την Ἀρτεμιν και την Ἀφροδιτην οὐδε ἰκταρ ἐλεγε βαλλειν προς το αὐτης καλλος . οὐκουν ἐμελλεν ἁμαρτησεσθαι κακου |
| τινα παρασκευασαμενοι και θοινην , ἐξεκαλεσαντο τους Πιτυοεσσηνους εἰς το προαστειον : αὑτους δε διελοντες διχα , τοις μεν τα | ||
| ὁ Δαρειου ἱππος ἐστεργε μαλιστα , ταυτην ἀγαγων ἐς το προαστειον κατεδησε και ἐπηγαγε τον Δαρειου ἱππον και τα μεν |
| ' αὐτην ἡνικα ὁ Κιμμεριων κατεδραμε την Ἀσιαν στρατος . ἀποτομον εἰς θαλατταν ὑψηλον τ ' ὀρος , νυχθημερον πλουν | ||
| προς την ἠπειρον γεωδεσι λοφοις ἐστιν ὁμαλες και ἐκ θαλαττης ἀποτομον και ἀκλινες , οὐ μην θεου μαρτυριας ἀμοιρον : |
| ὠφελησει ἡμας ἡ ἐξοδος : ὁτι δια τουτου την χωραν ἀκεραιον ἑξομεν . ἀλλαχου δε ἀμφοτεροις ἐχρησατο , ὁτι εἰτε | ||
| κρατος διωξοντας , ἱν ' ἀγαπητως αἱρουμενοι σωζεσθαι την χωραν ἀκεραιον καταλιποιεν . Ἀλεξανδρος ἐν Ὑρκανιᾳ πυθομενος μοχθηρα περι αὐτου |
| την ὑλην και ὁριζον και τροπον τινα εἰς το εἰναι παραγον , τριτον δε το συνθετον το ἐκ τουτων . | ||
| ' ἑνος προϊοντων . Οὐδεν γαρ οὐδε ὁπωστιουν προς το παραγον ἑτεροφυλον ἐστι των παραγομενων , οὐδε ἀνοικειον , οὐδε |
| ἐρχομενην : οὑτω γαρ ἀναρμοστοι και ἀβεβαιοι γαμοι ἐσονται των συνερχομενων τυγχανοντων κουφων τα ἠθη . και εἰ μεν ἐν | ||
| γινεται κρασις ἐπ ' ὀνοματων βαρειας και ὀξειας εἰς ὀξειαν συνερχομενων , δια το ἑσταως ἑστως και βεβαως βεβως και |
| γενομενου και ζεσαντος , ἐνσκηψαντος μοριῳ τινι , συμραινει τους ὀνομαζομενους ἀνθρακας γινεσθαι , οἱπερ εἰσι χαρακωδη ἑλκη , το | ||
| τους ἰδιους λογους και μυθους , τους ἀχρι και νυν ὀνομαζομενους , κατελιπεν εἰς την βιβλιοθηκην και λαβων παρα του |
| δικαιοις και τινας ὑμιν διδωμι χαριτας : ἐγω Τυρρηνων οὐτε ἀποκτειναι τινα προθυμος εἰμι οὐτε φυγαδα ποιησαι της πατριδος οὐτε | ||
| ἀπο των νεων ὡς εἰσιν Ἀργειοι , και ἀνδρας αὐτων ἀποκτειναι και το Παλλαδιον ἁρπασαντα οἰχεσθαι , Ἀθηναιον τε ἀνδρα |
| πολεις ξυμμαχιδας πλειους , βασιλεως τε αὐτοις και Τισσαφερνους χρηματα παρεχοντων , σφισι τε οὐκετι ὀντων , εἰ μη τις | ||
| . ὀνος ἀγων μυστηρια : ἐπι των ἑτεροις κακοπαθουντων και παρεχοντων εὐφροσυνην δια το τῳ καιρῳ των μεγαλων μυστηριων ἐξ |
| αὐτων εἰσι διαλειποντες , οἱ δε συνεχεις , περι των διαλειποντων πρωτως εἰποντες και περι των συνεχων εἰθ ' οὑτως | ||
| ποτον παραυξειν . πληθος δ ' ἡμερων ἐπι μεν των διαλειποντων παθων ἐστω μητε ἐλαττον ιδ μητε πλεον κα , |
| , συν ὁσοις εἰχον ἀμφ ' αὑτους , το Ἀρτεμισιον καταλαβοντες ἐκρατυνοντο και Κοιντον Φλακκου παιδα ἐς την βουλην ἐπεμπον | ||
| τους μεν φευγοντας ἐπιδιωκουσι και δακνουσι και διεσπασαν ἐστιν οὑς καταλαβοντες , τους δε ἐπιοντας και μαχομενους φοβουνται και ἀναχωρουσι |
| , . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
| και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
| κεστρευς νηστευει εἰρηται ἐπι των δικαιοπραγουντων μεν , ἡττον δε φερομενων δια τουτο αὐτο . μετενηνεκται δε ἀπο του ἰχθυος | ||
| ἐχει τἀληθες . δοκει γαρ τισιν ἀναγκαιον εἰναι , τηλικουτων φερομενων σωματων γιγνεσθαι ψοφον , ἐπει και των παρ ' |
| κατεληξε , του πυρος εἰς μεγα ἀρθεντος και παν το παρατυχον καταφλεγοντος . Ξυνεβη γουν ἐκ τουτου πολλα των καλλιστων | ||
| ' ᾐ : ἀναρπασας δε εὐθυς ἐκ της ἀρουρης το παρατυχον ξενιον ἐδωκεν : ὁπερ ἠν ἡ βωλος . διατι |
| εἰ δουλευειν τοις ἰδιοις ἐκγονοις δυσανασχετουμεν , ἀλλ ' οἱ καταλυσαντες αὐτας ἀρχηθεν και ἐργῳ ἐπιχειρησαντες ἀθεμιτῳ κρειττω ποιησαι του | ||
| θʹ . την δε της διαιτης της τοιαυτης σκληροτητα ὑστερον καταλυσαντες οἱ Λακωνες ἐξωκειλαν εἰς τρυφην . Φυλαρχος γουν ἐν |
| ἀνθρωποισι ; τις ποθεν μολων σοι μαρτυρησει ταυτ ' ἐμου κλυειν παρων ; Πολλοισιν ἀστων : ἐν μεσῃ Τραχινιων ἀγορᾳ | ||
| πορος ῥιφεντα τολμαις αἰετων ἐποψεται , ἀπιστα και θαμβητα Φηραιοις κλυειν . ὁ μεν κρανειᾳ κοιλον οὐτασας στυπος φηγου κελαινης |
| ἐλαττον και δημον , ὁποτε αὐτῳ σημειουμεθα : μονου του γραμματος προτασσεται . γραμμα συμφωνον ἀφωνον και προτασσομενον φωνηεντων και | ||
| τους Πενατας . [ δοκουσι γαρ μοι του θ μηπω γραμματος εὑρημενου τῳ δ δηλουν την ἐκεινου δυναμιν οἱ παλαιοι |
| την αὐτην γνωμην ἐχοιτε περι των ἐθελοντων εἰς τους κινδυνους καθισταμενων , ἡνπερ αὐτοι περι αὑτων ἐχουσιν . Ὁποσοι μεν | ||
| και τον κυκλον περιλαμβανοντων ἀπο σημειου ἐπι το αὐτο σημειον καθισταμενων , ἑως ἀν πληρωσαντες τυχωσι του κυκλου την χορειαν |
| δε κατα διανοιαν ἀληθειαν : ἁρμοζει γαρ διανοιᾳ μεν μηδεν παραδεχεσθαι ψευδος , ἑρμηνειᾳ δε μηδεν ἐμποδιζειν των εἰς την | ||
| τῃ ἀποτεξει και πλειστον προσανευρυνεται μεχρι του και χειρας τελειων παραδεχεσθαι . κατα μεντοι την φυσιν τρυφερον ἐστι και σαρκωδες |
| ἐν τῳ ἐθνει δυναμενους , ἐξηγριωθη τε και ἐργον ἐδρασεν ἀνοσιον . ἠν δε Τυλλος Ἀττιος ὁ τας ὀργας αὐτων | ||
| καθηγνισαν , ἠ θηρες , ἠ τις πτηνος οἰωνος φερων ἀνοσιον ὀσμην ἑστιουχον ἐς πολιν . Τοιαυτα σου , λυπεις |
| ζητειν παρακελευεται κἀκεινου ἐχεσθαι και της προς ἐκεινον ὁμοιωσεως πλειστην ἐπιμελειαν ποιεισθαι . και οὑτως ἀμφοτερα συμβαινει , τα τε | ||
| ᾡ φυσει ἐοικε , της προς ἐκεινον ὁμοιωσεως ἀει την ἐπιμελειαν ἐχοις , παν δε το της ὁμοιωσεως παραγον μεγιστην |
| ὁ θεος την μετανοιαν αὐτων καλην και καθαραν και δυναμενους παραμειναι ἐν μετανοιᾳ αὐτων . ἐκελευσεν οὐν τας ἁμαρτιας αὐτων | ||
| διαπηγματος και της σπαθης , ἡς αἱ ἀρχαι ἐξω ἐωνται παραμειναι . προς δε τον καταρτισμον παρεστωτος του πασχοντος τῳ |
| οὐδεν κυριολογειται την δι ' ἀλληγοριας ὁδον φυσικοις φιλην ἀνδρασι τρεπεσθαι την ἀρχην ἐνθενδε του λογου ποιησαμενους : εἰ το | ||
| οὑτως ἐχει : εἰ γουν παρ ' ἐμε ἠν το τρεπεσθαι , ὁποτε ἐβουλομην , ἀν ἐχρωμην αὐτῳ , και |
| χρησμῳ Θαλητι τῳ Μιλησιῳ [ των ἑπτα σοφων ] το ἀριστειον ἐβουλοντο δουναι : τον δ ' εἰπειν ὡς οὐκ | ||
| , βραβειων και κηρυγματων και των ἐν τιμαις ἁπαντων θαυμασιωτατον ἀριστειον : εἰ γαρ ἡ δυναμεως ἀκαθαιρετου ψυχη μεταλαβουσα και |
| ἀμφαγαπαζομενος , του δ ' ἱετο θυμος ἱκεσθαι αὐτην εἰς ἀκατον παιδος πελας : ἀλλ ' ὁτ ' ἐς ἁλμην | ||
| βουλησωσι και πολυποδας θηρευσωσιν ἀκολουθουντας , ἑως ἀν εἰς την ἀκατον εἰσελθωσιν . Οἱ σαργοι ἱμειρονται των αἰγων , οἱ |
| , μηδεν των ἀλλων ζητει διενεγκειν , ἀλλ ' ἡγου κρατιστον μεν εἰναι το πρωτευειν ἐν ἁπασιν , τουτου δ | ||
| βιῳ , ἠ το μεγιστον των ἀγαθων , ἠ το κρατιστον . Ταυτα γαρ ἐστι των περι αὐτης ἐννοηματων ἁπλουστερα |
| παρα φυσιν ἐσχηματισθαι . Και γαρ κατα φυσιν σχημα τοις γεννωμενοις το ἐπικεφαλον ἐστι , παρατεταμενων των χειρων τοις μηροις | ||
| μεν εἰδος αὐτῳ ὁποιον δηπου και τοις ἐκ των ξυλων γεννωμενοις τε και τρεφομενοις , ἑπτα δε πηχεων το μηκος |
| ὁμολογω . . οἱον ] δυνατον . τουτο ] το παρακουειν . δειμαινεις ] φοβῃ . πλεον ] της συγγενειας | ||
| λειτουργιαν ὑποστηναι και παρασχειν τα ὠτα , και ἀνευ κηρου παρακουειν των φαυλων δυναμενος . ὡστε ἠδη σιωπησομαι σοι , |
| ' ἀποξεειν ὁσον ἐτι περιττον ὑπολελειπται , και οὑτως εὐτεχνως ἀποτελειν τα δημιουργηματα την της φυσεως συμμετριαν ὡς ἐστι μιμουμενα | ||
| ἐπαγωγης δηλον : σκυτοτομου γαρ ἀρετην λεγεσθαι καθ ' ἡν ἀποτελειν ἀριστον ὑποδημα δυναται , και οἰκοδομου , καθ ' |
| των ἐπιστημων το ἀψευδες τε και ἀληθες , οὐδε τουτο ἀνοικειον . ταις γαρ ἐπιστημαις οὐδεν ἁρμοδιωτερον οὐδε σκοπιμωτερον ὡς | ||
| , ἠμελλεν τρεις εἰναι ὁμου και δυο , ὁπερ ἐστιν ἀνοικειον πληθυντικου ἀριθμου : ὁ γαρ δυο ἀριθμος οὐκ ἐστιν |
| μεταβασις ὡς ἑκαστοις ξυνεβαινεν : ὡς ἑκαστοις τισιν αἰτια του στασιαζειν και πολεμειν ἐγιγνετο τοις ἀπο των νεων : των | ||
| και τους ἀλλους δημιουργους συγχωρωμεν , ἐαν τις λεγῃ , στασιαζειν τε και ἐπιφθονως ἐχειν προς ἀλληλους . τα γαρ |
| ἠδη γαρ τινας οἰδα των πεποιηκοτων τοις προς ἑαυτων γεγονοσιν εὐχομενους τε και θυοντας , οἱς πολυ βελτιον ἠν ἑκατεραν | ||
| . σπευδοντας οὐν ἐπι την ἐνεργον ἀρετην εὐχεσθαι προσηκει και εὐχομενους την κτησιν ταυτης ἐργαζεσθαι , τουτο δε ἠν προς |
| ἑνεκα της προς τους ἐπιεικεστερους ἠ διαδυσεως των ἐφ ' ὁμολογουμενοις ἁμαρτημασι τιμωριων , τοσουτον της τολμης ἐπιβαινετε , ὡστε | ||
| . Ἐγκωμιον δε ἐστιν εὐφημια ὡρισμενου προσωπου ἠ πραγματος ἐπι ὁμολογουμενοις ἀγαθοις διεξοδικως γινομενη . διεξοδικους δε λογους λεγομεν τους |
| και μη ὁμοιως ὀξυδορκουσι , τον γουν του μαθειν ἱμερον παραπλησιον ἐχουσι . και ὁ μεν σχολαιοτερᾳ χρηται τῃ διδασκαλιᾳ | ||
| τειχων το λογικον . οἱ δε ᾠῳ φασιν αὐτην εἰναι παραπλησιον : ἐῳκει γαρ τῃ μεν λεκιθῳ , ἡν τινες |
| . Ἀριστον δε ἱππασιμων ὀντων τοπων και ὑπαρχοντων ἱππων ἱππεας συνειρειν , ἱνα δια τωνδε θασσον ἀγγελληται . Πεμπειν δε | ||
| προϊοντος ἀει του λογου δυναμεως ἐμπιπλασθαι μετα κουφοτητος , και συνειρειν οὑτως ὡσθ ' ἑπεσθαι μολις τους ἀκροωμενους . και |
| εἰπειν : ἀφηκε δε το ι δια το μετρον . τελειαι γαρ και εἰς τελος ἐξερχομεναι και πληρουμεναι αἱ παλαι | ||
| εὐρει . δεδοικα δε συν βασιλευσι μη πολις δαμασθῃ . τελειαι γαρ παλαιφατων ἀραν βαρεαι καταλλαγαι : τα δ ' |
| συμφορᾳ . ἐγω δε ἀνεβοησα τε και το βιβλιον παρενεγκων παρειχον ἀναγινωσκειν ἀμφω και δους ἀντιγραφα δεομαι πεμπειν ὑμιν την | ||
| της συνεχους και καθ ' ἡμεραν πολιτειας , ἐν ᾑ παρειχον ἐμαυτον ἐγω πολιτευομενον , οὐδεμιας ὀργης οὐδε δυσμενειας οὐδ |
| , ἡ δε καταγινομενη περι τα ἀφροδισια τα μη ἀνθρωποις ἀνηκοντα , ἀλλα θηριοις , οἱον το μετα ἀρρενων συνουσιαζειν | ||
| καρπων συναγωγας ὑποδεικνυναι , και συνολως παντα τα προς ἡμερωσιν ἀνηκοντα βιου παραδιδοναι τοις ἀνθρωποις . Ἀπο δε του χρονου |
| και πρεποντα νουν ἐσχηκως , ἀποδιδρασκει μεν το εὐτελες και ποιμενικον και σκληροβιον , και προσδραμων τῃ παιδευσει , και | ||
| τας χειρας ἑαυτου κροτων και τινασσων , ἠρξατο ποιειν το ποιμενικον και ἀτακτον σχημα . ἡ δε του Ξανθου γυνη |
| το εἰδος των κατηγορικων συλλογισμων : ἀποδεικτικον , διαλεκτικον και σοφιστικον . διαλαβων οὐν Ἀριστοτελης περι τε του ἀποδεικτικου συλλογισμου | ||
| διατιθεμενος , ἐρωτημα δη τι των ἀγκυλων συντιθεις ἠ σκεμμα σοφιστικον ἀναφροντιζων , ὡς μηδε ὁδῳ βαδιζων σχολην ἀγοις , |
| , καθως φησιν Ὀδυσσευς τετλαθι δη , κραδιη : και κυντερον ἀλλο ποτ ' ἐτλης . τριτη ἀπορια : εἰ | ||
| κραδιην ἠνιπαπε μυθῳ : τετλαθι δη , κραδιη : και κυντερον ἀλλο ποτ ' ἐτλης . Πανταπασι μεν οὐν , |
| πολει παραχωρησουσιν . ἐπειδη δε τεως τουτον ἰδειν οὐκ ἐλπιζουσι στρατευομενον , ἡμεις αὐτον ἐξαιφνης μετα των ὁπλων ἐπι τον | ||
| περι των πρυτανεων , διοτι αὐτον μεν ὑπερ της πολεως στρατευομενον και πονουντα οὐ δεχονται ἐν τῳ πρυτανειῳ , τους |
| ὑδατι διεις , εἰριῳ ἑλιξας , προστιθει . Ἑτερον χολην καθαιρον : σικυης ἐντεριωνην λειην τριψας , μελιτι φυρησας , | ||
| μιξας και ἐλαιον ἀνθινον , κλυζειν . Φλεγμα και χολην καθαιρον : κοκκους κνιδιους ἑξηκοντα , μελι τε και ἐλαιον |
| του τε στομαχου και της ὑπερωας και κεφαλης ὁλης και συμπαντος του σωματος οὑτως ἐχειν ὡστε ἐπ ' ἐσχατον ἐλθειν | ||
| ὁ Ἁλικαρνασσευς και Πλειστιας ὁ Κῳος , ἀρχικυβερνητης ὠν του συμπαντος στολου . Πτολεμαιος δε το μεν πρωτον ἐτι νυκτος |
| οἱς οὐ το βασιλευειν μονον , ἀλλα και το ἀριστευειν συντετακται , οὑς και προ της κινησεως ἐκπληττεται το βαρβαρον | ||
| ἐστιν αἰσθησει ληπτη . Πασα δε ἡ Πολιτεια τῳ Πλατωνι συντετακται δια το εὑρειν την της ψυχης δικαιοσυνην κατα την |
| ποιειν ἀναγκαζεσθαι , ἠ τι τοιουτον : τουτο γαρ μονον παρατηρειν ἀξιος εἰ ἐπι τῳ αὐτῳ πραγματι : ποιησαι τι | ||
| , και το προδυνον ὁ ἐστιν Ϛʹ ἀπο του ὡροσκοπου παρατηρειν και τους κακωτικους των ἀστερων πως ἐσχηματισμενοι προς αὐτα |
| τῃ κδῃ Εὐκτημονι Ὠριωνος ὠμος ἐπιτελλει . Εὐδοξῳ Ὠριων ἀρχεται ἐπιτελλειν . Ἐν δε τῃ κθῃ Δημοκριτῳ ἀρχεται Ὠριων ἐπιτελλειν | ||
| ἀντιπρασσει ἡ τε ἀντιστροφος και το μη μονον θερους αὐτας ἐπιτελλειν , ἀλλα και χειμωνος . δυναιτο δ ' ἀν |
| ἠτοι δια χρονου παρα φυσιν συστελλομενου , οὐκ ἐασουσιν ἐμοι δομεναι βιον ἠδε φαρετραν . μετασχηματιζουσι δε ἠτοι γενος , | ||
| φωνηεν - τα , το ἑν ἀποβαλλουσιν , οἱον δουναι δομεναι , θειναι θεμεναι : εἰ εὑρεθῃ ἑν φωνηεν , |
| μεν του σωματος προς τῳ αἰσθητῳ γινομενη ἰλιγγιᾳ τε και ταραττεται και οἱον μεθυει , προς δε τῳ νοητῳ αὐτη | ||
| οὐσης εὐδινοτατη ἐστιν : ὁταν δε οἱ ἀνεμοι πνεωσι , ταραττεται : οὑτως και των ἀνθρωπων ὁ βιος εὐσταθους μεν |
| κινουμενον . Ἀλλα μην ἀδυνατον κατα του αὐτου ἀληθευεσθαι τας ἀντικειμενας φασεις . τουτο φησιν ἐνταυθα , ὁτι ἀδυνατον την | ||
| Μ : ἐσται δη δια μεν τας ΑΘΖΗ , Κ ἀντικειμενας , ὡς ἡ ΝΚ προς ΚΛ , ἡ ΝΖ |
| προὐκαλειτο και ἐσωφρονιζε , τοις μεν χρηστηριαζων και τα μεν προσταττων τα δε ἀπαγορευων , τους δ ' οὐδ ' | ||
| μηδ ' ἐθελῃ με ἐκπεμπειν , αὐτος των ναυκληρων μηδενι προσταττων , ἐνδειξηται δε πασιν ῥᾳδιως ὡς ἀβουλων ἐμε ἐκπλειν |
| και εἰς τελος ἐστιν ἀμεινω : ἐσθλος δ ' αὐ κἀκεινος ὁς κ ' εὐ εἰποντι πιθηται : ὁς δε | ||
| μεταβεβλημενου . ἐξηπατωμεθα δε , ὡς ἐοικεν , ἐγω τε κἀκεινος οὐ μικρον τινα χρονον , και ἰσως ἐκερδαινον ἀπατωμενος |
| ἀστερων φυσεις . Ἡλιος μεν οὐν και Σεληνη Κρονῳ παραδιδοντες ἐναντιωματων και φοβων εἰσι δηλωτικοι , ἐπαγοντες ἐχθρας μειζονων και | ||
| δε κακοποιος ἐπιδιακατεχει τον χρονον , ἀπρακτος και ἐπινοσος δυσκαταγωνιστος ἐναντιωματων πληρης , ὡς και προς τοις κακοις ἀδρανη και |