ἐπελθειν ἐν κεφαλαιῳ των ἠθικων δογματων κατα την των Στωϊκων φιλοσοφων αἱρεσιν διεληλυθως ἱκανως , ἠδη τουτον τον ὑπομνηματισμον αὐτοθι | ||
. . . . Ἱπποβοτος δ ' ἐν τηι των φιλοσοφων Ἀναγραφηι : Ὀρφεα , Λινον , Σολωνα , Περιανδρον |
. το δ ' οὐ δει , ὡς ὁ των σοφων λογος , οὐτε τι συγχωρειν οὐτε του οὐτ ' | ||
ὁτι οἱ τυγχανοντες , ἀλλα και των δοξαντων τινες εἰναι σοφων εἰρηκασιν . αὐτικα δ ' Ἡσιοδος παντων μεν πρωτον |
καππαρεως και τοις τοιουτοις : ἐξωθεν δε μαλακτικοις φαρμακοις και διαφορητικοις : οἱον τῃ κωφῃ , τῃ κιτρινῃ : πολλην | ||
και περιπατοις και ταις ἀλλαις κινησεσιν , ἐτι δε χρισμασι διαφορητικοις ταχεως ἐκκενωσαι του πληθους , εἰ μη ἀρα σοι |
ἀκρατου κατασεσειχ ' ὑμιν ἀνω . Φιλοσοφιαν καινην γαρ οὑτος φιλοσοφει : πεινην διδασκει και μαθητας λαμβανει . εἱς ἀρτος | ||
ἑξης οὐ παρεργως , ἁ περι της των διαλεκτων συγχυσεως φιλοσοφει : λεγει γαρ ὡδε : „ και ἠν πασα |
ἀρτον ἠ κριθινον ἀλευρον ἠ πυρινον ἠ ἀλφιτα κατα την ἐπικρατουσαν ἑκαστῳ διαθεσιν . ὀστρακοις των ὀνομαζομενων ἰδιων ὀστρεων κεκαυμενοις | ||
κριθινον ἀλευρον ἠ πυρινον ἠ ἀλφιτα κατα την ἐν ἑκαστῳ ἐπικρατουσαν διαθεσιν . ἡ δ ' ἀγρια προς μεν τας |
προνοιᾳ , ὡς πανταχου ἀρετην κρατειν και μετατιθεμενων και διορθωσεως τυγχανοντων των ἡμαρτημενων , οἱον ἐν ἑνι σωματι ὑγιειας δοθεισης | ||
ἐκ μεταφορας των τοξοτων , των οὐχ ὁπως του σκοπου τυγχανοντων , ἀλλ ' οὐδ ' ἐγγυς βαλλοντων . Οὑτος |
διανοια , τουτεστι το εἰδικον : κατα γαρ την διανοιαν συλλογιζομενοι θηρωμεν τα πραγματα : γνωστον δε το εἰδος των | ||
διαφορων φωτισματων αὐτης : διο και ἐκ των αἰτιατων τεκμηριωδως συλλογιζομενοι το αἰτιον ἑαυτοις ἀποδεικνυομεν , τα αἰτιατα του αἰτιου |
ὀνοματικη θεσις , καθως ἐπεδειξαμενΠως . οὐν ἡ οὐ δεοντως παραλαμβανομενη ἀντωνυμια παρωσεται μεν την ἀναγκαιως παρειλημμενην κατα δευτερον προσωπον | ||
Ἐτι ἐνδιαθετον σχημα και ἡ τοιαυτη ἐπιδιορθωσις ἡ αὐξησεως ἑνεκα παραλαμβανομενη , οἱον ὀψε γαρ ποτε ὀψε λεγω ; χθες |
συμφωνους δε ἐτι φασιν εἰναι παρα τον καλλιστον ἠδη των ψοφων , την φωνην , ὀνοματοποιουντες , ὁσοι την ὁμοιαν | ||
λεγει . την δ ' ἀκοην ἀπο των ἐσωθεν γινεσθαι ψοφων : ὁταν γαρ ὁ ἀηρ ὑπο της φωνης κινηθηι |
Ἠλειων . Γ εἰτα ἐν ἐκθεσει τρισυλλαβοι βʹ κατα ποδα κρητικον . ξυνανελκετον και σφω ] εἰτα ἐν ἐκθεσει ἀναπαιστικον | ||
Το δε παιωνικον εἰδη μεν ἐχει τρια , το τε κρητικον και το βακχειακον και το παλιμβακχειακον : ὁ και |
βροτων . Βοτρυς προς βοτρυν πεπαινεται : ἐπι των ἐξισουσθαι φιλονεικουντων . Βουζυγης : ἐπι των πολλα ἀρωμενων . Ὁ | ||
ἐνικα μαχην . Εἰ δε τις ἐρει των προς ἁπαντα φιλονεικουντων , ὁτι τουτον ἰσως ἐγραψε τον λογον ταις Ἀριστοτελους |
τηλικαυτην πολιν . και ἁμα ἠν τι θαυμαστον ἐργαζωνται σοφιᾳ κρατουντες την των θηριων φυσιν , ὁ θεατης ἐν τῃ | ||
μεταφεροντων των Συρακουσιων οὐκ ἀπορησειν τους Ἀθηναιους χρηματων , ἀν κρατουντες των Συρακουσιων προσκαθεζωνται τῃ πολει ʃ φευγοντων αὐτων των |
ἀλληλους , εἰ τις ἀδικως τιμαται . πολλακις δε και βουλευομενοι ἁ μεν ἀν ἐπιθυμωμεν πραττειν , ταυτα ἐπαινουμεν , | ||
ψευσασθαι . . Ἑβδομοι δε εἰσιν οἱ ὑπερ των κοινων βουλευομενοι ὁμου τῳ βασιλεϊ , ἠ κατα τας πολιας ὁσαι |
το γενος λαχουσιν ἐπιδειξαι ὑμιν ὡς αὐτοι ἐγγυτερω ἠσαν του Νικοστρατου , και ὡς Σμικρου ἠν και οὐ Θρασυμαχου : | ||
οὑτοι λεγουσι , τουσδε τοις συγγενεσιν αὐτοις ἐπιδικασασθαι συμφερει των Νικοστρατου μαλλον ἠ Χαριαδην . Εἰς γαρ τον λοιπον χρονον |
ἐκκρισεως σφοδρας και χολωδους και κατωθεν τε και ἀνωθεν και στροφων χαλεπων μετα των ἐπιγινομενων σπασμων και συνολκων κατα τας | ||
ἐν τῳ στοματι γινομενην ὁρωμεν . την δε διαχωρησιν ἀνευ στροφων και ταραχης και πλειω και θαττον και μαλακωτεραν παρασκευαζει |
των ἐν φιλοσοφιᾳ λεγομενων οἱ σφοδρα νεοι τοις μη δοκουσι φιλοσοφως μηδ ' ἀπο σπουδης λεγεσθαι χαιρουσι μαλλον και παρεχουσι | ||
πορρω ὑπονοιας αἰσχρας ᾐ τα λεγομενα , ἱνα τον μεν φιλοσοφως τεθραμμενον δια των εἰδων λεγῃ τυγχανειν των καλων καταφρονουντα |
την εἰσοδον ὑπαρχειν . κατα δε την ἐπανοδον του ζῳου παρεσκευασμενοι τοξοτας και σφενδονητας , ἐτι δε ἱππεις πολλους , | ||
Ἀττηλαν τοποις διατριβειν συνεβαινεν ἀφικομενον περισταντες εἰχον οἱ προς τουτο παρεσκευασμενοι βαρβαροι και τα χρηματα , ἁπερ τῳ Ἐδεκωνι ἐκομιζεν |
την θηραν ὁ Ἐρως αὐτῳ , και , ἁτε δη φιλονεικος θεος , ἀντιταττομενον ἰδων και βεβουλευμενον , ὡς ᾠετο | ||
τουτο . ἀνδρων : ἀνθρωπων . Δυσμαχος : ἀπιστος , φιλονεικος , δυστυχης , δυσπειθης κατα του διηγεισθαι . ἀτρεκεεσσι |
του ἐναντιου , το μεν καθολου καταφατικον ὑπο του καθολου ἀποφατικου , ὁ ἐστι και αὐτο ἐν δυο σχημασι , | ||
και δια πλειστων συλλογισμων : ἀλλα και δια του καθολου ἀποφατικου , ὁ και αὐτο ἐν δυο τε σχημασι και |
τουτο δοκει των καλλιστων εἰναι . τους μεν γαρ ψευδομενους οἰδαμεν πολλα και ἀνομοια λεγοντας : τοις δε ἀληθευουσιν οὐχ | ||
οὐδεις ἡμων οὐδεν οἰδεν οὐδ ' αὐτο τουτο , ποτερον οἰδαμεν ἠ οὐκ οἰδαμεν οὐδ ' αὐτο το μη εἰδεναι |
πατριδος ἡμας ἐκβαλει το κακον . οἰσθα γαρ ὡς οἱ νοσουντες , ἐπειδαν μηδεις ὠφελῃ , του τοπου κατηγορουντες ὑπο | ||
γενναιως και εὐχαριστως δεχου . και γαρ παντα φερουσιν οἱ νοσουντες , ἱνα τυχωσι θεραπειας . κἀκεινοι μεν πολλακις τα |
ἀσυλλογιστον ἀρκει το ποτε μη συναγειν , προς δε το συλλογιστικον οὐκ ἀρκει το ποτε συναγειν ἀλλα μονον το ἀει | ||
φησιν , ἀναγκαιως το τι ἐστι και ὁ ὁρισμος κατα συλλογιστικον οὑτω σχημα συναγεσθαι , ὡς μειζων δια μεσου συναπτομενος |
ἀστραβιζουσας χθονα , παρ ' Αἰθιοψιν ἀστυγειτονουμενας . και τας ἀνανδρους κρεοβορους [ δ ' ] Ἀμαζονας , εἰ τοξοτευχεις | ||
κρειττοσι ; και ἰδιᾳ αὐ οἱ ἀνδρειον και δυνατοι τους ἀνανδρους και ἀδυνατους οὐκ οἰσθα ὁτι καταδουλωσαμενοι καρπουνται ; Ἀλλ |
ἐπειτα ἐλθοντες οἰκεωμεν ἐπ ' ἡμεων αὐτων . Ἐπειθοντο και ἐποιησαν ταυτα οἱ νεηνισκοι . Ἐπειτε δε ἀπολαχοντες των κτηματων | ||
Ὑπο δε την ἐκτυπωσιν των λιθων της ᾠοθεσιας , στεφανον ἐποιησαν οἱ τεχνιται παγκαρπον , ἐν ὑπεροχῃ προδηλως ἐχοντα βοτρυων |
ἐχθροι μου κατασταθεντες δια το διαστηναι [ ] με του σφων αὐτων [ νομου ] . ποι πορευθω [ τοινυν | ||
οἱ Λακεδαιμονιοι ἠμυνοντο ἠ ἐν τῳ πριν , οὐκ οὐσης σφων της κυκλωσεως ἐς τα πλαγια . Ἐπειδη δε ἀπεραντον |
θαυμαζειν , ὁπου γε και οἱ φιλοσοφιαν ἐπαγγελλομενοι και τας διαλεκτικας ἐκφεροντες τεχνας οὑτως εἰσιν ἀθλιοι περι την συνθεσιν των | ||
, ὡς εἰρηται , το παρον συγγραμμα και εἰς τας διαλεκτικας μεθοδους . ἀλλα πρωτον εἰπωμεν δια τι λεγονται διαλεκτικαι |
ἀρχην ἀπ ' ἐκεινου αὐθις Λυκαονες ὠνομασθησαν , Οἰνωτρου δε κομισαντος αὐτους εἰς Ἰταλιαν Οἰνωτροι χρονον τινα ἐκληθησαν . μαρτυρει | ||
δε περι Σωκρατους και ὁσα ἐντυχων τῳ συγγραμματι εἰποι , κομισαντος Εὐριπιδου καθα φησιν Ἀριστων , ἐν τῳ περι Σωκρατους |
ἀλλως ἐχον ἠ οὑτως . παντως δε πλειστας τεχνας παντων σοφωτατος εἰ ἀνθρωπων , ὡς ἐγω ποτε σου ἠκουον μεγαλαυχουμενου | ||
εἰς κοιτην προς δυναμιν . [ Ἀλλο ᾡπερ ἐχρησατο ὁ σοφωτατος Ἀλεξανδρος . ] Πυρεθρου ⋖ βʹ . κοστου ⋖ |
ἀπορθητος πολις ἐπλεν , τοφρα δε και μεγα τειχος Ἀχαιων ἐμπεδον ἠεν . αὐταρ ἐπει κατα μεν Τρωων θανον ὁσσοι | ||
ὑπ ' αὐτου : ἐγχος δ ' οὐ δυναμαι σχειν ἐμπεδον , οὐδε μαχεσθαι ἐλθων δυσμενεεσσιν . ἀνηρ δ ' |
ἑτερον και τας βρογχοκηλας , ἐχει δε οὑτως . Ἁλος λειοτατου και χνοωδεστατου , ψιμμυθιου , ἀνα λιτραν α , | ||
του γαλακτοϲ ϲκευαϲθεντι δια μελικρατου , εἰτα μιξαντεϲ αὐτῳ ἐπιθυμου λειοτατου ⋖ γ . ἐρρεθη δε ἡ ϲκευαϲια του ὀρου |
φησι αὐτοις πεπονθεναι το ἡπαρ και την κυστιν και το κολον : ἀνατμηθεντων γαρ αὐτων διεφθαρμενα πως εὑρισκεται ταυτα τα | ||
κοιλια , πυλωρος , δωδεκαδακτυλον , λεπτον , τυφλον , κολον , νηστις , ἀρχον και ἀπευθυσμενον . ἐκ τουτων |
, ὀλιγωρουσι των ἀστων . Διοπερ εἰσαγει τον σπουδαιον τοτε βεβαιοτατον ἀνδρα της γαμετης , ὁτε παλλακιδι χρησθαι παρηγγελλον οἱ | ||
ὁτι και ἡ ἀρετη δι ' ἡν ἀλληλων φιλοι εἰσι βεβαιοτατον τι χρημα καθεστηκε και μονιμωτατον . και ἑως ἀν |
[ την ] ἀτιμιαν φεροντες , ἐπεμψαν αὐτῳ δυο λεοντας ὑπερμεγεθεις : ὑφ ' ὡν διασπαραχθεις τον βιον ἐξελιπε . | ||
των χυδαιων : βουκολια δε ἐν αὐτῃ πλειστα και ἀνδρες ὑπερμεγεθεις τῳ σωματι και μελανες τῃ χροιᾳ . Μητροπολις δε |
οὐ το ἐκειναις συμφερον ἐξυπηρετητεον . τιμαν μεν γαρ δει θεραπαινας το κατ ' ἀξιαν : το μεν γαρ ὠμον | ||
γαρ κεκτησθαι νομον εἰναι τοις Λοκροις ὁμοιως οὐδε Φωκευσιν οὐτε θεραπαινας οὐτε οἰκετας πλην ἐγγυς των χρονων , ἀλλα πρωτῃ |
δυνατοι φερειν την ὑμετεραν ἀρχην ἠ οἱτινες ὑπο των πολεμιων ἀναγκασθεντες ἀπεστησαν , ξυγγνωμην ἐχω : νησον δε οἱτινες ἐχοντες | ||
ἐς Ὠρωπον . Ἀθηναιοι δε κατα ταχος και ἀξυγκροτητοις πληρωμασιν ἀναγκασθεντες χρησασθαι , οἱα πολεως τε στασιαζουσης και περι του |
ὀρος διειργει της Σκυθιας , ἡν κατοικουσι των Σκυθων οἱ προσαγορευομενοι Σακαι : την δε τεταρτην την προς δυσιν ἐστραμμενην | ||
τον Νειλον . Παροικουσι δε τουτοις οἱ ῥιζοφαγοι και ἑλειοι προσαγορευομενοι δια το ἐκ του παρακειμενου ῥιζοτομουντας ἑλους κοπτειν λιθοις |
τας πυλας και περιεσκοπει , ἐρομενου τινος τι περισκοπει , αἰσχυνεσθαι ἐφη , μη ὀφθῃ , ὡσπερ ἐκ πορνειου ἐξιων | ||
τοις νεοις γιγνομενον , ὁ παρακελευονται λεγοντες ὡς δει παντα αἰσχυνεσθαι τον νεον . ὁ δε ἐμφρων νομοθετης τοις πρεσβυτεροις |
ἐφη τεθνεωτα ἑλκεσθαι παιδιαν ποιουμενων των κτειναντων τον νεκρον , Εὐβουλον δε συν τῳ παιδι δρασμῳ τους ἐκεινων διαφυγοντα λιθους | ||
ὑμων αὐτων γενομενους . εἰ δε τοις μεν ] τον Εὐβουλον λεγει ὡς προς χαριν δημηγορουντα . προς τον Εὐβουλον |
διαγνους , ἐπει οἱ κατεφαινετο το χωριον ἐπικαιροτατον , ἐνταυθα τειχιζειν ἐγνω το φρουριον : και διαλαμβανει δη σημειοις τον | ||
γενομενης διακωλυθῃ . και ὁ Ἀλκιβιαδης προσκειμενος ἐδιδασκε την Δεκελειαν τειχιζειν και μη ἀνιεναι τον πολεμον . μαλιστα δε τοις |
μετα τουτο μελιτουμενον . μνημονευει αὐτων Στησιχορος δια τουτων : χονδρον τε και ἐγκριδας ἀλλα τε πεμματα και μελι χλωρον | ||
ταχεως δε παλιν χρησθαι τοις ἰσχαιμοις φαρμακοις και προσπιεζειν τον χονδρον του μυκτηρος ὑπ ' αὐτο το ὀστουν τοις δυσι |
ἀστοχον τι λεγοιμεν περι του θειου Πλατωνος φησαντες αὐτον τοις μαθηματικοις σωμασι την φαντασιαν ἡμων τοπον ποιειν , ὡσπερ τοις | ||
, ἠ τον ὁρισμον ἀποκρινομεθα ἐσχατον , ὡς ἐν τοις μαθηματικοις , οἱον δια τι αἱδε ἰσαι ; ὁτι ἐν |
των λογων ἐπιζητουντας ἐνταυθα σε μαλλον ἀγασθαι της δυναμεως οὑτω δυνηθεντα ταις παιδιαις προς ἡμας καταβηναι ἠ εἰ τον βαρβαρον | ||
δε τουτο ἑξειν δι ' ἐμου , σχειν δε οὐ δυνηθεντα , το δε των ἀχθομενων οὐ πεποιηκοτα ῥημα οὐδεν |
ἀπηλλαττομην των λοιπων : ἐπειδη δε και γεγενησθαι καλως και πεπαιδευσθαι σωφρονως και βεβιωκεναι φιλοτιμως συμβεβηκεν αὐτοις , ἐξ ὡν | ||
ἀπολογουμενοι θαρρειτε φασκοντες παρ ' ὑφηγητῃ και διδασκαλῳ πανυ καλῳ πεπαιδευσθαι Καιν , ὁς το πλησιον προ του μακραν αἰτιου |
. Μη φροντιζε , ὠ Στησιχορε , της Εὐβουλου και Ἀριστοφωντος προς με κατηγοριας , μηδ ' ἀχθεσθῃς , εἰ | ||
ἐπιγραφομενῳ “ διαμαρτυρια περι του μη ἐπιδικον ” εἰναι την Ἀριστοφωντος θυγατερα : “ ἐν δε τουτῳ τῳ λογῳ δεικνυται |
ἐν ἀλλῳ σπερματος , γλυκυρριζης χυλου ἠ σπερματος τραγακανθης ἰσα ἀναλαμβανων ὑδατι , πλασσε δραχμιαια και χρω : καταρροφειτωσαν δε | ||
μετενηνοχοτας , αὐτος τε αὐ παλιν ἑκαστου την διανοιαν ὀνοματος ἀναλαμβανων εἰς την ἡμετεραν ἀγων φωνην ἀπεγραφετο : και ταυτα |
. : Μοιρα . Οὐδεν εἰς ρα ληγον συνεσταλμενον θηλυκον δισυλλαβον τῃ οι διφθογγῳ παραληγεται , ἀλλα μονον το μοιρα | ||
εἰ μεν ἐστιν ἡ τελευταια βραχεια , ἐστι καταληκτικον εἰς δισυλλαβον , εἰ δε μακρα , ἀκαταληκτον . Το βʹ |
την Κλυτιου του Μεγαρεων βασιλεως θυγατερα : ἡς ἀποθανουσης , ἀναγκασθηναι τους Μεγαρεας ὑπο του Κλυτιου πεμπειν [ ν ] | ||
αὐτου γυμνην την ἀνθρωπον ἰδειν , ὁ δε ἀπομαχομενος μη ἀναγκασθηναι , ὡς δε οὐκ ἐπειθεν , ὑπομενων τε και |
: αὑτη κολλαν τραυματα μεγαλα δυναται και τα ῥυπαρα ἑλκη ἀνακαθαιρειν και τα παχυτερα των ἑλκων ἰασθαι και προστελλειν κολπους | ||
: διο και ὁϲα ταϲ μεγιϲταϲ ἐϲχαραϲ ἐχει μετα μελιτοϲ ἀνακαθαιρειν δυναται . ἐϲτι δε και πινομενη των καθαιροντων . |
εἰ δε σκληροτερον ἑαυτου φανειη το σωμα , τριψεων μεν ἀναμνησθηναι χρη πρωτον , εἰτα γυμνασιων εὐτονων μετ ' ἀνταγωνιστου | ||
ὁς : ἐστιν ἱππον γεγραμμενον ἰδοντα και λυραν γεγραμμενην ἀνθρωπου ἀναμνησθηναι , και Σιμμιαν ἰδοντα γεγραμμενον Κεβητος ἀναμνησθηναι ; Πανυ |
ἀκρασια καταγινεται , ὁ ἁπλως , ἠτοι ὁ κυριως , ἀκρατης τις ἐστιν ; οὐδεις γαρ ἐχει πασας τας ἀκρασιας | ||
ὑπο της αἰσχρας ἐπιθυμιας ἡττωμενος . Ὀπισθεν εἰπεν ὁτι ὁ ἀκρατης οὐκ ἐπιστημην ἐχει ἀλλα δοξαν . εἰ γαρ εἰχεν |
κινδυνος δοκει εἰναι , ἐαν μεν νικησωσι , τουτους οὐδε καταδουλωσασθαι γ ' , ἐαν δε ἡττηθωσι , σφας αὐτους | ||
, τουτων ἑκοντες ἐπιλαθομενοι , ἐπειδη διεβησαν εἰς Εὐβοιαν Θηβαιοι καταδουλωσασθαι τας πολεις πειρωμενοι , ἐν πεντε ἡμεραις ἐβοηθησατε αὐτοις |
γεγραπται δε Ἰαδι διαλεκτῳ . ὁ δε λογος ἐκ του ποιητικου προσωπου προς ἐρωμενον : ὁθεν και το ἐπιγραμμα Ἀϊτης | ||
του εἰδικου αἰτιου γνωσιν , ὁτι και κατα την του ποιητικου αἰτιου γνωσιν δυναται ἡ σοφια εἰναι δεικνυσιν : ἐν |
, εἰτα την παρα Βηρισαδου : μαλιστα γαρ οὑτω γνωσεσθε διδασκομενοι . Λεγε και την ἐπιστολην την του Βηρισαδου . | ||
. λαβετε δε αὐτους μη πολεμιως μηδ ' ὡς ἀξυνετοι διδασκομενοι , ὑπομνησιν δε του καλως βουλευσασθαι προς εἰδοτας ἡγησαμενοι |
, ὑπερ του μη γνωσιμαχουντων μηδ ' | ἀλλα ἀλλων ἀπαγγελλοντων στασιν ἐν τῳ πληθει γενεσθαι , χαλεπωτεραι δε μετα | ||
της ἐλπιδος , ἀλλα των ἐπι κατασκοπην ἐκπεμφθεντων τοις Ἰνδοις ἀπαγγελλοντων το πληθος των παρα τοις πολεμιοις ἐλεφαντων , ἁπαντες |
και μετα το δειπνον , ἠ σκορδα ὀπτα μετα μελιτος ἐσθιομενα , ἠ σησαμα πεφρυγμενα και τετριμμενα μελικρατου τρισιν ἡμικοτυλιοις | ||
και εἰκοστῃ ἐπαλιγκοτησεν , αἱμοῤῥαγικα , και τρυγωδεα , και ἐσθιομενα . Ἡ Τενεδιη τεταρταιη ἀπεφθειρεν , ὡς ἐφη , |
ἐκμελη , ἀμελη , ἀναγωγον , ἀπειθη , δυσκαμπη , τραχειαν , διεσπασμενην , ἀηδη , λυπηραν , βραγχωδη , | ||
. διο και Ἡσιοδος εἰκοτως την προς ἀρετην φερουσαν ὁδον τραχειαν προσειπεν . την του κατορθωσαι ἐπιτυχιαν . κεκρυμμενον . |
προσωπα , και ἀποτεινομενος τις ἐρει προς τινα ὑμας , συλλαμβανων παλιν και το παρον προσωπον και τα ἀποντα . | ||
αἰλουρος τουτο γνους ἡκεν ἐνταυθα και καθ ' ἑκαστον αὐτων συλλαμβανων κατησθιεν . οἱ δε καθ ' ἑκαστην ἑαυτους ἀναλισκομενους |
οὐχ ὑπαρξει σωτηρια , ἀλλα ἐπι παντας ὑμας καταλυσις , καταρα . και τοις ἐκλεκτοις φως και χαρις και εἰρηνη | ||
πολιν συνεχοντες και φυλασσοντες . θ ἀρα τε : και καταρα ἡν κατηρασατο αὐτους ὁ Οἰδιπους ὁ πατηρ αὐτων . |
συναχθομενον , ἠν τι κακον , και συνεπικουρειν προθυμουμενον ταις ἀποριαις αὐτων , και φοβουμενον μη τι σφαλωσι , και | ||
. το μεν γαρ ἐγκωμιαστικον , συν τῳ ταις αὐταις ἀποριαις ὑπαγεσθαι , ἐτι και ἀμεθοδον ἐστιν . ἐπει γαρ |
τῳ αʹ του ἀστερος σελιδιῳ ἐπισκεψομεθα , κἀν μεν προς ἀφαιρεσιν ᾐ τα ἑξηκοστα , τοσαυτα λαβοντες των ἐκ του | ||
ἐσκαταῤῥαγεντα και εὐρυτερῃσιν , ἐτι ἀκινδυνοτερα και εὐμαρεστερα ἐς την ἀφαιρεσιν γινεται . Και οὐ χρη πριειν των τοιουτων οὐδεν |
ἐξιαϲι , ὀλιϲθηρα τῳ περιρροῳ . ἠν δε μεζω και λειοτερα ᾐ τα ἑλκεα , ἐπι μεν τοιϲι ἀνω , | ||
των ἑτερων . ἐχει δε και τα φυλλα λεπτοτερα και λειοτερα και τας ῥαβδους το λευκον . Ὁ τε παλιουρος |
εἰς τα κενωματα των ἀπενεχθεντων κατα τα πλαγια των ἀγγειων ἑλκομενης της τροφης και καταχωριζομενης ” . ἀλλ ' οὐδε | ||
τον τοπον ἐνιοτε λαμβανειν ἀνακλωμενης της ἡμετερας ὀψεως ἀπο της ἑλκομενης ὑγροτητος ὑπ ' αὐτου προς τον ἡλιον . δια |
φασιν οὐν ὁτι καθ ' ὑμας ἡ φιλοσοφια διαιρειται εἰς θεωρητικον και πρακτικον , το θεωρητικον παλιν εἰς μαθηματικον φυσιολογικον | ||
αὐτοις ὡς βουλεται : τριτον δε φησι και κορυφαιοτατον τον θεωρητικον , τον ἀπαθη και καθολου πασαν ἀλογον ἀπηρνημενον ἐνεργειαν |
ἁτερος ἀποθνησκει , Σεξτος Κοιντιλιος , και ὁ μετα τουτον ἀποδειχθεις ὑπατος Σποριος Φουριος , και των δημαρχων τετταρες , | ||
ὁ τον Αἰκανων στρατον αὐτῳ χαρακι ἀραμενος δημαρχος τοτ ' ἀποδειχθεις , ὡσπερ ἐφην , τῃ πρωτῃ της ἀρχης ἡμερᾳ |
των ἰδιων ἐπιτρεψειε . τοιουτος μεν δη τις ἐν τοις συμβουλευτικοις λογοις ὁ ἀνηρ . ἐν δε τοις δικανικοις τα | ||
χρησις ἐστι μεν και παρα Δημοσθενει ἐν Φιλιππικοις τε και συμβουλευτικοις , μαλιστα δε παρα Θουκυδιδῃ ἐν ταις δημηγοριαις : |
τῳ Πυθαγορειῳ και παρα πασιν ὡς εἰπειν τοις ἀπο του διδασκαλειου του των Πυθαγορειων ὡρμημενοις : ὁμως δε κεισθω το | ||
ἀπωλειας αἰτιος . εἰ γαρ , ἡνικα την ἐκ του διδασκαλειου δελτον ἐκλεψα και ἠνεγκα αὐτῃ , ἐπεπληξε μοι , |
κυρηναϊκος , ἠ φυλλα σιλφιου ἠ τευτλου , συν ὀξει πινομενα , ἠ χιων συν ὀξυκρατῳ : ἀναγαργαριζεσθωσαν δε νιτρῳ | ||
γλυκει οὐρησιν κινει , και ἑλμινθων γενος ἁπαν ἐκβαλλει ὁμοιως πινομενα ἑως βουλει . την δε πλατειαν ἑλμινθα ἐκβαλλει μετ |
λεγει ἐν τοις δυο τοις Ὑστεροις ἀναλυτικοις , περι δε διαλεκτικου ἐν τοις Τοποις , περι δε του σοφιστικου ἐν | ||
τοιαυτα . διδαξας οὐν περι ἀποδειξεως ἐδιδαξε και περι του διαλεκτικου συλλογισμου και τον οἰκειον ἠδη σκοπον ἐκπεπληρωκε . νυν |
μελιτοϲ κοχλιαριον α : ἐπι δε τα μορια ἐπιτιθεναι των διαφορητικων φαρμακων τινα και των φοινιϲϲειν δυναμενων ϲυνεπιβαλλονταϲ τουτοιϲ του | ||
πλεον δει μιγνυειν , και ἐν τῃ ἀκμῃ μαλλον των διαφορητικων , ἐν δε τῃ παρακμῃ των ἰσχυροτερως διαφορειν δυναμενων |
και γυναικας και τειχη και πολεις και παντ ' ἐχει συλλαβων , ὡσπερ τοις ἐπιορκησασιν Ὁμηρος ἐφη συμβαινειν , συν | ||
πολιν συναγαγων τους ἀνθρωπους ὠνομασεν ἀπο του ἀδελφου Τροιζηνα , συλλαβων Ὑπερειαν τε και Ἀνθειαν . πολλοις δε ἐτεσιν ὑστερον |
θυειν και συγκαλουντες ἐπι την θυσιαν τους φιλους και τους οἰκειοτατους καταρωνται μεν τοις τεκνοις , λοιδορουνται δε ταις γυναιξι | ||
τον υἱον . Οὐκουν περιφανως ἐπιδεικνυω ὑμιν και αὐτους τους οἰκειοτατους Νεαιρας ταυτησι καταμεμαρτυρηκοτας ὡς ἐστιν ξενη , Στεφανον τε |
ἐκεινον τον χρονον . ἐν δε τῳ αὐτῳ ἐτει και παλλακιδας ἠλευθερωσε δια το εἰς τον περι δουλων τοπον Δια | ||
τεκνα και χρυσον και ἀργυρον και ἐσθητα και εὐνουχους και παλλακιδας και κυνας και τραπεζας και πλουτον πολυτελη και τρυφην |
εἰς τμηματα ιβʹ ἁ καλειται ζῳδια , ὁτι πρωτος ὁ δωδεκατος ἀριθμος δεχεται τους θειους εʹ λογους τους μουσικους , | ||
δεκατος ποιητικος , παραινεσεις γεγραφως : ἑνδεκατος ἀνδριαντοποιος Φωκαευς : δωδεκατος ἐπιγραμματων ποιητης λιγυρος : τρισκαιδεκατος Μαγνης , Μιθραδατικα γεγραφως |
ὑπαρχει . Οἱ ἰπνιται των ἀρτων και οἱ μη καλως ἐσκευασμενοι παχυχυμοι και ὁ καλουμενος τραγος και τα δια γλευκους | ||
των λογων εἰρηται . Ἰωνες δε ἑκατον νεας παρειχοντο , ἐσκευασμενοι ὡς Ἑλληνες : Ἰωνες δε ὁσον μεν χρονον ἐν |
και τις σκληρος και δυσκαταμαχητος . ὑπευθυνους δε τους μηδεπω λογισμον παρεχομενους μηδε εὐθυνας της ἀρχης ἡς ἐπιστευθησαν . ΓΘ | ||
μεν παθη καταρχειν , ὁρον δε και περας εἰναι τον λογισμον . Ἀκουειν γουν παρεστι : δυο γαρ αὑται φυσει |
ἀφῃρουντο του καλλους . ἡ πηγη την εἰκονα δεξαμενη το συμβαν ἐδιδαξεν . οὑτω δε ἐρριμμενων των αὐλων ὁ Μαρσυας | ||
δ ' ἐφευγον ἐκ χωρης . γερανοι συνηντων και το συμβαν ἠρωτων . και τις κολοιων εἰπε : “ φευγετ |
: σκοταιον μεν γαρ και δυομενον και νυκτιφορον ἀφροσυνη , λαμπροτατον δε και περιαυγεστατον και ἀνατελλον ὡς ἀληθως φρονησις . | ||
ἡ ὀθονη και ἐξ οὐδενος των ἀποθνῃσκοντων γινεται και ἐτι λαμπροτατον και φωτοειδεστατον ἐχει μη ἀμελως καθαρθεισα χρωμα . δια |
και ὑπερ αὐτον και ἐνδοτερως : το δε κατορθουν τῳ ἐπιτυγχανειν του σκοπου : μοναχως δε ἐστιν ἐπιτυγχανειν του σκοπου | ||
ἀλληλων παραταξεις ὁρωντας , ἐπισημαινεσθαι την στυγνοτεραν μαλλον τῃ ὀψει ἐπιτυγχανειν ἐν ταις μαχαις ἠπερ την ἐν ὁπλοις λαμπουσαν , |
χαλινοις ἱν ' ᾐ τους ἱππους θυμου πληρεις περι τους χαλινους ἀνακαμπτειν και περιαγειν , ἠδη βουλομενους εἰναι προς ταις | ||
ἐπει δε πορρω του χαρακος εἰδον αὐτους ἐξελασαντας , τους χαλινους ὑποστρεψαντες και διεσκεδασμενοις αὐτοις προσβαλοντες νικωσιν αὐτους κατα κρατος |
ἐνιοις ὑμων ἀν μοι δοκει , ἐξ ὡν αἰσχυνην και ἀνανδριαν και παντα τα αἰσχιστ ' ὠφληκοτες ἀν ἠμεν δημοσιᾳ | ||
' ὑπατοι περιεωρων τα γινομενα μεχρι πολλου , δι ' ἀνανδριαν μεν ἠ μαλακιαν οὐδεμιανἀμφοτεροι γαρ εὐψυχοι τε και φιλοπολεμοι |
ἀκροπολεως ἐκτος οὐ μακραν ἑτερος ναος Ἀμμωνος πολλοις και μεγαλοις δενδροις συσκιος . τουτου δε πλησιον ὑπαρχει κρηνη δια το | ||
μην , ὡς ἀκουω , ὑλοδρομος , και ἐν τοις δενδροις γινεται και ἐχει τριχας : κεκληται δε ὑπ ' |
: εἰ συμφωνει ὁ ὡροσκοπος της ἀναγορευσεως τῳ ὡροσκοπῳ της γεννησεως του παιδος του βασιλεως , γενησεται ὁ τοιουτος διαδοχος | ||
] ἐκκενωσεως . Κωλιαδος ] ἀφροδισιας . Γενετυλλιδος ] αἰτια γεννησεως . ἀλλ ' ἐσπαθα : οὐ μην ἐρω και |
ἠτ ' ἀρα . οὐδ ' οἱ σοφοι γε δαιμονες κεκλημενοι πτηνων ὀνειρων εἰσιν ἀψευδεστεροι . πολυς ταραγμος ἐν τε | ||
οὐδε ταις θλασταις ἐλααις . Ποσοι το πληθος εἰσιν οἱ κεκλημενοι εἰς τους γαμους , βελτιστε , και ποτερ ' |
μεθ ' ὑδατος λελειωμενοις . εἰ δε μη προκοπτοι , καταπλαστεον κοριῳ μετ ' ἀρτου ἠ ἀρνογλωσσου φυλλοις ἠ σελινου | ||
την ληφθεισαν τροφην : και τουτῳ μαλιστα διακρινονται των κοιλιακων καταπλαστεον οὐν αὐτους λινοσπερμου μετα φοινικων : ἀκρως δε ποιει |
ἰϲχυρωϲ τε ἁμα και ἀδηκτωϲ . τραυματα οὐν τα μεγιϲτα καταπλαττομενη κολλᾳ , κἀν νευρα ἐπιτεμνομενα τυχῃ , και ταϲ | ||
' ὀλιγον . ἐξωθεν οὐν δια τε μαρϲιππων πυριουμενη και καταπλαττομενη ξηραινειν πεφυκεν . Κεδροϲ ἡ τε θαμνωδηϲ ὁμοια ταιϲ |
ἐφ ' αὑτου , και Ἁρμοδιος και Ἀριστογειτων οἱ τον Πεισιστρατου παιδα Ἱππαρχον ἀποκτειναντες , ῥητορες τε Ἐφιαλτης , ὁς | ||
δε ἀκουσαντα παραυτικα ἐπεισε ὁ λογος οἱα ἀχθομενον τε τῃ Πεισιστρατου ἀρχῃ και βουλομενον ἐκποδων εἰναι . Αὐτικα δε ἐσταλη |
ποταμων : Ἑλλανικος : Φιλικος ὀνομα κυριον : το γαρ κτητικον ὀξυνεται , και βραχυ ἐχει το ι : το | ||
και Καπιννητης ] , ὡς Αἰγινατης και Αἰγινητης . το κτητικον Καπιννατιος . Καππαδοκια , χωρα τῃ Κιλικιᾳ προσχωρος , |
: ἐν ἐκεινοις γαρ την χολην ἐχει . Ἀνθρωπον ἀσφαλως οἰκουντα πολιν σημηναι βουλομενοι , ἀετον λιθον βασταζοντα ζωγραφουσιν : | ||
οἰκουντα πολιν , ἀλλ ' ὁσα εἰκος τον την αὐτην οἰκουντα οἰκιαν . ὡστ ' οὐ πλειω των ἐμων ἡ |
, εἰσι δε και τεχναι πρακτικαι τινες ἑτεραι παρα τας ποιητικας , ὡν τα τελη οὐ ποιηματα ἀλλα τινα ἑτερα | ||
περιλαμβανοιμεν , ἀλλ ' ἀρχας μεν ἐχειν φησομεν τελικας και ποιητικας , τα δε κυριως λεγομενα στοιχεια οὐκ ἐστιν ἐν |
τα δε ποιητικα και παθητικα λεγονται κατα δυναμιν ποιητικην και παθητικην , οἱον το θερμαινον προς το θερμαινομενον , ὁτι | ||
οἱ δε μονομαχοι ἀπαρασκευαστοι . το μεν γαρ δια το παθητικην ἐχειν ἐμφασιν ὑφ ' ἑτερον πιπτει , το δε |
ἐρρωμενον , ἡτταται δε ὑπο της ἐπιθυμιας και μοιχευει , ἀπορησει τις πως ὁ ἀκρατης ὑπολαμβανων ὀρθως , ἠτοι γινωσκων | ||
οἰκετων κελευσῃς πριαμενον τι σοι ἐξ ἀγορας ἐνεγκειν , οὐδεις ἀπορησει , ἀλλα πας εἰδως φανειται ὁποι χρη ἐλθοντα λαβειν |
τῳ ΔΨ στερεῳ ἰσον ἐστιν [ των δε ἰσων στερεων παραλληλεπιπεδων , ὡν τα ὑψη προς ὀρθας ἐστι ταις βασεσιν | ||
παραλληλεπιπεδων ἐξ ἀνισων πλευρων ὀντων . και φησιν ὁτι των παραλληλεπιπεδων τουτων οἱ μεν εἰσιν ἑτερομηκεις , οἱ δε προμηκεις |
τα πολλα ἐν τῳ στρατοπεδῳ ἐτρε - φετο και τοις στρατιωτικοις ἐχρητο ὑποδημασιν . ἐκ των καλιγων οὐν Καλιγολαν αὐτον | ||
ὑποτιθεται . και γαρ ὁ Πλατων ἐφη Κυρον και Δαρειον στρατιωτικοις ἐθεσι παιδευθεντας ἀνδρας ἀγαθους γενεσθαι , τους δε παιδας |
πενταφυλλου ῥιζα , αἱμα τε τραγου ἠ αἰγος , ὁμοιως λαμβανομενα : δρυος τε φλοιος ἠ φηγου ἠ πρινου , | ||
αἰτηματα οὐτε ἀμεσα οὐτε ἀναποδεικτα , ἀλλα δεομενα μεν ἀποδειξεως λαμβανομενα δε χωρις ἀποδειξεως ἐν τοις λογοις . και εἰσιν |
τε και ὑπεπιτριτος , και ἀει οὑτως μεχρι παντος προχωρουντι συμφωνησει σοι , ὡστε και ταυτα ἐπ ' ἀπειρον τα | ||
δυο εἰχεν ὀφθαλμους και τον ἑνα Ὀδυσσευς ἐτυφλωσε , πως συμφωνησει το ὑπ ' αὐτου λεγομενον , „ Κυκλωψ , |
δε μετ ' ἀλλων και τουτο ἀγαθοι , οὐ γραμμασιν ἀποδεικνυντες Σπαρτιατας ἀλλ ' ἀγωγῃ : κἀν ἐλθων τις Σκυθης | ||
ἀλλως μεν ὁριζομενοι λεγομεν , ἀλλως δ ' ἀποδεικνυντες . ἀποδεικνυντες γαρ βροντη ἐστι πυρος ἀποσβεσις ἐν νεφει , ἡ |
και καταδρομας ἐποιουντο ἐς την Λακωνικην . Λακεδαιμονιων δε ἐπι στρατοπεδου Διοσκουροις ἑορτην ἀγοντων και ἠδη προς ποτον και παιδιας | ||
, γυναικα ἐχοντα Πραξιθεαν την Κηφισου θυγατερα . μεγαλου δε στρατοπεδου μελλοντος αὐτοις εἰσβαλλειν εἰς την χωραν , εἰς Δελφους |
' ἐστιν το παθημα , το ἀδικεισθαι , ἀλλ ' ἀνδραποδου τινος ᾡ κρειττον ἐστιν τεθναναι ἠ ζην , ὁστις | ||
τοσαυταις μυριασι των πολεμιων ἀντιταττομεθα , μοναρχον δε οὐδ ' ἀνδραποδου γενναιου την ἀρετην ἐχοντα πεφρικαμεν . οὐ γαρ δηπουθεν |
, πινειν τε το ὑδωρ μετ ' οἰνου λευκου των διουρητικων : και σιτια δε ἀντι μεν των ψυχοντων θερμαινοντα | ||
κατεσκληκοτων : ἱκανως γαρ διοχλει τους τοιουτους . των δε διουρητικων τα μεν δια στοματος λαμβανεται ποτιμα . τα δε |
τρισιν καλιδιοις , οἰκημ ' ἐχων ἑκαστος . Ἠδη γαρ Ἀρισταρχον στρατηγουντ ' ἀχθομαι . Ἀταρ ἠγαγες καινον τι φιτυ | ||
Νικοδημῳ θανατον κατασκευασθεντα , ὁν ἰστε παντες , ἐξεβαλε τον Ἀρισταρχον ἐπι ταις αἰσχισταις αἰτιαις ; και τοιουτῳ φιλῳ Δημοσθενει |
ἡ πρωτη προφασις και μικρον πταισμα εἰπων το ῥᾳδιον της καθαιρεσεως ἐδειξεν . τουτο γαρ μαλιστα του δυνατου κεφαλαιου τιμιωτατον | ||
τε της διαιτης και της των τροφων δυναμεως και περι καθαιρεσεως σαρκων , και συν ἐκεινοις δε και πομασι και |