βουλομενον ὁ Θερσιτης . ἐαν μεν γαρ εἰς λιχνον ἠ φιλαργυρον σκωψῃς ἠ κιναιδον ἠ καθολου πονηρον τον ἐπι τῃ | ||
, ψευδη με θεσπιζειν λεγων . Το μαντικον γαρ παν φιλαργυρον γενος . Το δ ' ἐκ τυραννων αἰσχροκερδειαν φιλει |
μαλλον ἐστι τα διαβαλλομενα μονον , ὁ δειλος , ὁ φιλαργυρος , ὁ δυσκολος : ἀλλα λεγομεν , ὁτι διαβεβλημενα | ||
τρεφει με Θετταλος τις , ἀνθρωπος βαρυς , πλουτων , φιλαργυρος δε κἀλιτηριος , ὀψοφαγος , ὀψωνων δε μεχρι τριωβολου |
του τυραννου υἱος ἀκολαστος ἠν και φιλοποτης : και των κολακευοντων τινες αὐτον παρεσκευαζον ὡς ἐνι μαλιστα ἀλλοτριωτατα προς τον | ||
δε λοιπους ταπεινοι : ἡττονες γαρ οἱ κολακευοντες των οὐ κολακευοντων . κολακευεσθαι δ ' ὑπ ' οὐδενος οὐδενι συμφερει |
του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
: ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
μαλιστα και την ἐξω και την ἐν τοις γυροις και βλαστανειν ὁλως οὐδεν . Φυτευουσι δε την μετοπωρινην φυτειαν μετα | ||
ὁκοσα μη καλως καθαρθεντα ἐς το δεον ἀει προτερον ἀρξεται βλαστανειν , ταυτα ὑπερσαρκεει μαλιστα : ὁκοσα δ ' ἀν |
ἐλαβεν ὁ στοιχειωτης ὡς και τουτων παρα τα δυο παραλληλογραμμα συμπληρουντων το ὁλον . διοπερ αὐτο καθ ' αὑτο μνημης | ||
βοραν . των οὐν οὑτως ἀναλισκομενων σωματων και των ταυτα συμπληρουντων μερων και μοριων εἰς πολυ πληθος ζῳων διαθρυπτομενων και |
, ἐν τουτῳ οἱ φιλοι τῳ Κυρῳ προσηγον οἱ μεν Καδουσιους δεομενους αὐτου μενειν , οἱ δε Ὑρκανιους , ὁ | ||
ἁπαντας . δια δη ταυτας τας αἰτιας ἀει πολεμικως ἐσχηκεναι Καδουσιους προς Μηδους , και μηδεποτε τοις τουτων βασιλευσιν ὑπηκοους |
ἐπι ποσον ψηλαφηθεισης της ἐπι των ἁπλων ἀξιωματων παρα τοις διαλεκτικοις νομοθεσιας , μετιωμεν και την ἐπι των οὐχ ἁπλων | ||
ἀληθες τουτο το διεζευγμενον , κατα τον καλουμενον παρα τοις διαλεκτικοις δια πλειονων πεμπτον ἀναποδεικτον προϊοντες δειξομεν , ὁτι σφαιρικον |
: Δημων Συρακουσιους εὐδαιμονησαντας φησι ψηφισασθαι την δεκατην των ὑπαρχοντων ἀποδιδοσθαι εἰς ἐπισκευην ναων τε και ἀναθηματων και ἱερειων : | ||
βαρος τε θωρακος και ὑποχονδριου , μετα του πολλα πνευματα ἀποδιδοσθαι : ἐφ ' ὡν δι ' ἐμετων ἐκκομισθηναι δει |
των ἀλλοτριων ; νυν οὐκ ἐκεινου ἁμαρτημα ἐστι το κακως ἀποδεξασθαι τα παρα σου ; Πως γαρ οὐ ; Δυναται | ||
πρεσβειας , ἡν ἐπεμψατε εὐχαριστουντες . οὐ γαρ ἡδεως αὐτον ἀποδεξασθαι τους πρεσβεις , ἀλλα δυσχεραναι μαλλον , ὡς δεον |
ἀπαντησεως τισι συντυγχανων οὑς μη ἑωρακει ποτε , ἐδιδου δωρεας ἀπροσδοκητους . ἐν δε ταις προς τας πολεις θυσιαις και | ||
ὁμως τἀληθες οὐ προδωσομεν εἰξαντες ὀκνῳ Ἀθανα τας γαρ συμφορας ἀπροσδοκητους δαιμονες [ διωρισαν ] προς σε πελαζω τον ὀπισθοβατην |
και την ἑτεραν συμπαραληφθηναιφαμεν . δε και ναι γραφω , βεβαιοτεραν ποιουμενοι την ὑποσχεσιν δια της δις παρειλημμενης συγκαταθεσεως . | ||
τοινυν προς θεων ἡντινα ἀν τις ἀλλην ἐπιδειξιν ἐπιδειξαιτο εὐνοιας βεβαιοτεραν προς ἀνδρα φιλον ἐν νυκτι ἐκπεσοντα ἐς πελαγος οὑτως |
ἡμιν αὐτοις εἰσι τινες , οἱς το δυσερι τουτο και φιλονεικον ἐνεστιν ἰδιᾳ τε και κοινη οὐκ ἀξιουσιν ἡτ - | ||
οὐκ ἐμου κλυεις . δει αὐτον μη εἰναι δυσεριν και φιλονεικον : ὁ γαρ τοις ἐναργεσι μαχομενος , φησιν ὁ |
και του μεν θερους ψυχος , του δε χειμωνος καυμα παρεχουσαν και πολλην χλιδην : ὡν οἱ πενιχροι γε παιδες | ||
το ἀναγκαιον ὑδωρ ἀποστελλειν το περιττον ἑτερωσεἀλλα τοὐναντιον τῳ πλεοναζοντι παρεχουσαν τους ἐγχωρουντας ἀδηλους ὀχετους . εἰ δ ' ἡ |
χηνειου οὐγγιας στ , εἰ δε μη παρειη χηνειον , ὀρνιθειον . εἰ δε μη , ὑειον προσφατον : ἑψεται | ||
τις και ποτημα και ἑψημα ποιων , και εἰς ζωμον ὀρνιθειον ἐμβαλλων ζεοντα ὡς ὀπτοτατον το ἀλφιτον , μη κινων |
τιθεσθαι , προῳδικη δε δια το προτιθεσθαι ἑτερας περιοδου κωλων ἀναπαιστικων Ϛʹ . ὡν τα μεν τεσσαρα διμετρα ἀκαταληκτα . | ||
' ἀγε Πηγασε : ἡ ἐκθεσις της διπλης κωλων ἐστιν ἀναπαιστικων ιθʹ : εἰρηται γαρ , ὁτι και ἑτερῳ μετρῳ |
' αὐτῳ γιγνοιτ ' ἀν βαρυ και προς ἀλλα τουτων ἀναγκαιοτερα δαπανωντι μητε τῳ ληψομενῳ εὐτελες . ὁ δε ὠμογερων | ||
, καθολου τουτο πιστουμενος , ὁτι πανταχου ἐν ταις πραξεσιν ἀναγκαιοτερα ἡ ἐμπειρια . καλον μεν γαρ ἀμφω ἐχειν τον |
μεταδεδωκασιν ἀνθρωποις τους ἀπειρους οὐρανους και την δινην και την κατεχουσαν ταξιν εἰς ἀλλο μεν οὐδεν αἰτιον ἀναφεροντες , τυχης | ||
ἐγραψεν ἑαυτον τε και την Δικην ἐν τῃ ἀσπιδι , κατεχουσαν αὐτον της χειρος και εἰς την ἐπι τῃ ἀσπιδι |
ἐς αὐτην τους φυγαδας ἐξ αὐτης . Και τοι ταυτα ποιησαντι τουτο μεν ἐστι ἑτοιμα παρ ' ἐμοι χρηματα μεγαλα | ||
ἀσυμφορον πενησιν εἰναι και φονευσαντας ἀδικως φονευθηναι ἀδικως μεν τῳ ποιησαντι , αὐτῳ δε δικαιως τῳ παθοντι , και το |
: ἡ μεν γαρ πλειστη τῳ ποσῳ , το δε δραστικωτερον . ἀναισθητα μεν οὐν τα φυτα , ὁτι ἁπλα | ||
προσπλεξει ὀλιγον ἠ και ἀλλης τινος ἀντιδοτου διαφορητικης , ἐτι δραστικωτερον ἐργασεται το φαρμακον . εἰ δε παυσαιτο μεν ἠδη |
και το ἀγραφον οὐν γραμματειον κατα ἀναλογιαν ἐπ ' αὐτου ἀκουστεον . οὐ γαρ ὡς μηδε ὁλως ἐχοντος τα εἰδη | ||
νηυσι μελαινῃσιν πεσεεσθαι : ἡ διπλη ὁτι ἐπι των Τρωων ἀκουστεον , ἐμπεσειν ταις ναυσιν . . ἀλλα συν αὐτοισιν |
ὁ θεραπων αὐτου και ταυτα του Μυκηναιου την κορην γυμνην ἀποστειλαντος δωρων και μηδαμως πεπεικοτος ὁρκῳ τον Χρυσην μηποτε της | ||
ἐκεινου δε ἐπι το κοινον των Ἑλληνων συνεδριον την ἀποκρισιν ἀποστειλαντος οἱ μεν συνεδροι συνηχθησαν εἰς Κορινθον και πολλων ῥηθεντων |
ἡ ἐστιν ἱματιον λευκον ἠ των ἀσημων ἐσται ἠ των σημαντικων και ἠ των ἑν τι σημαινουσων ἠ των πολλα | ||
περι ὀνοματος και ῥηματος , και τουτων οὐκ ἀσημων ἀλλα σημαντικων : ἀκολουθον γαρ ἠν μετα τας ἁπλας φωνας διαλαβειν |
ἀνδρια και σωφροσυνη , περι μεν το θυμικον της ἀνδριας συνισταμενης , περι δε το ἐπιθυμητικον της σωφροσυνης . Ἑτερου | ||
ὀντος : ψευδος γαρ το παραπαν οὐκ εἰναι ταυτης μη συνισταμενης της κοινωνιας . δια ταυτ ' οὐν λογον πρωτον |
, ὡν ἑνι μαλιστα Κοϊντῳ Πομπαιδιῳ Σιλωνι την παντων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν δια την περι αὐτον ἐν τῳ στρατηγειν ἀρετην τε | ||
ὑποδεξαμενοι τοις τ ' ἀλλοις ἐτιμησαν και την ἑαυτων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν , οὐτε παρα τας ὁμολογιας και τους ὁρκους , |
κυκλῳ προς τοις ὑψηλοις των τοπων , εὐερκειας τε και καθαροτητος χαριν : προς δε αὐτοις οἰκησεις τε ἀρχοντων και | ||
περι του Ἰσοκρατους λεκτεον . Ὁ τοινυν Ἰσοκρατης ἑνεκα μεν καθαροτητος και εὐκρινειας , αἱ δη τον σαφη ποιουσι λογον |
και μη τον δεινα πυνθανησθε τι πραττει ἀντι του ἱνα στρατευομενοι των ἀγαθων μεταλαμβανητε . και αἱ κατασκευαι μεν ἀπο | ||
Ἑλλαδος πασης ἀνω και κατω φερομενης , πλεοντες ὁμου και στρατευομενοι ᾠκιζον την πολιν , ὡσπερ τινες φρουριον ἠ στρατοπεδον |
κἀκεινοι φασιν οἱ ἀνδρες οὐκ ἀριθμους ψιλους και τουτους τους μαθηματικους προκεκρισθαι παρα τῃ φυσει και τοις φρονιμοις ἀνδρασιν , | ||
εὐφυεις , ζηλωτικους , εὐεργετικους , ἐπιλογιστικους , εὐστοχους , μαθηματικους , μυστηριακους , ἐπιτευκτικους , ἐπι δε της ἐναντιας |
χαριζοιο ἠ Διωνι ἐπιγραφων φιλοσοφῳ . Ἀλλα συ μεν ὁπως χαιρεις καλουμενος , οὐδεν ἠ μικρον μοι μελει : σκοπειν | ||
μεγα δεινον τ ' ὀρθι ' Ἀχαιοις . Χαραν πυραυστου χαιρεις : ἐπι των δια μικραν ἡδονην ἑαυτους φθειροντων ⋮ |
το ἀγαθον κακον , ἐκ του κατα τας ἀληθεις πειραται συλλογιζεσθαι το κατα τας ψευδεις : ἐπει γαρ ἐστι των | ||
οὐδε συλλογιζονται ἀρα τον ὁρισμον . τουτο γαρ ἠν το συλλογιζεσθαι , το κειμενων τινων ἑτερον τι των κειμενων ἐξ |
τριτης συμμαχιας λεγει ταυτι : παλιν δε των Ὀλυνθιων πρεσβεις ἀποστειλαντων εἰς τας Ἀθηνας και δεομενων μη περιιδειν αὐτους καταπολεμηθεντας | ||
δ ' ἀπορειν περι της ταφης των παιδων . διοπερ ἀποστειλαντων αὐτων Πυθωδε τους ἐπερωτησοντας τον θεον ὁπως χρηστεον ἐστι |
δυσπροσωπον ὁραθεν συναγει τας ψυχας των ὁρωντων και συστελλει . ἀτοπωτερον δ ' ἀν εἰη των οἰκειων τινα ἰδειν τοιουτῳ | ||
τι των ποιουμενων ] ἐνδον λαλουμενων θ ' ἁμα . ἀτοπωτερον ] τουτου , μα τω θεω , ξενον οὐπωποτ |
Εὐρυσθεως οὑτως γραφειν ἐγχωρει : προ γαρ του τεταγμενου ταις τικτουσαις χρονου ἐγεννηθη , διο και ἠλιτομηνος εἰρηται : ἐπι | ||
κωλυουσιν οὐθ ' ἡ τις ἀν γενοιτο τροφη και ταις τικτουσαις και τοις τικτομενοις , σκοπουσι . τεμνομενου τοινυν εἰς |
, εἰκοτως οὐκ ἐμνησθη ἀλλης διαλεκτου ὁ τεχνικος . Παλιν ἀπορουσι τινες λεγοντες , δια ποιαν αἰτιαν το Χαρυβδις Χαρυβδεως | ||
ὡν δε συμβαινει γινεσθαι τα καθ ' ἑκαστα περι ὡν ἀπορουσι προς ταυτα ἀναγειν πειρατεον . Οἱον διοτι κυκλῳ περιπατουντες |
τουτῳ κατεπηγγειλατο Ζηνων βασι - λευς , εἰ γενοιτο των κρατουντων , την μετα βασιλεα μεγιστην ἀρχην . ἀλλ ' | ||
ἐν ἡγεμονεσσιν ἀριστος , φρουρητηρα σιδηρον ἐχων , φυλακας τε κρατουντων πιστιν τ ' ἀλκηεσσαν : ἐπην δ ' εἰς |
τινας ἐν αὐτῳ ἀναφαινεσθαι , ἐπει και αἱ τεχναι οὑτω συνεστησαν , ἀει καινοτερων εὑρισκομενων ἐφ ' ἑκαστης , ἐστ | ||
ἐπαγοντος . οἱ λιθοι δ ' ἠτοι περι τους νεφρους συνεστησαν την ἀρχην , ἠ κυστιν , ἐπισωρευθεντων ἱκανων ψηγματων |
γαμοις , εὐτελεστατα και ἐν πεζοις ὀνομασι μαλλον ἠ ἐν ποιητικοις , ὡστε αὐτης μαλλον ἐστι τα ποιηματα ταυτα διαλε | ||
τουτῳ Μελισσος και Παρμενιδης . ὁ γε μην Παρμενιδης και ποιητικοις ἐπεσιν ἀνακηρυσσει την οὐσιαν ἑν εἰναι και ἀιδιον και |
ὁριζεται . ὁ δη γουν της Ῥοδου Πολυκρατης ἠρα ] μουσικης και μελων , και τον πατερα ἐπειθε συμπραξαι αὐτῳ | ||
τεχνης : ὁ δε , οὐ γαρ ἠν οἱ συνεσις μουσικης , ἐκελευε παυσασθαι αὐτον ἀτιμασας . ὁ δε ἀναμνησθεις |
. ἐκ δε τοὐναντιου δειλος , ἀποδειλιων , ἀθαρσης , ἀνανδρος , ἐπιδεης καταδεης , συνεσταλμενος , κατεπτηχως , ἀγεννης | ||
ἐστεφανουτο ἐριῳ . ἐνοει δε τουτο το στεφανωμα αὐτῳ ὁτι ἀνανδρος ἐστι και γυννις και ἐς γυναικας μαχλος . και |
δε δακνον ἐν τῳ ἀποχωρειν φιλητον : οὑ γαρ ἡ ἀπουσια λυπηρα , φιλητον το τοιουτον . συνιστησι δε το | ||
δε οὐδεμιαν ἀπουσα διδωσι , ἐπει οὐδε ἐνδεια ἐστιν ἡ ἀπουσια της ἐπιστημης : οὐ γαρ ἠν ὁτε παρην ἡ |
γαρ ἀνευ τεχνης και δη - μιουργου νομιει την οἰκιαν ἀποτελεσθηναι , τον αὐτον δε τροπον και ἐπι πολεως και | ||
ταυτης μεγαν και πολυμοχθον : τουτον οὐν ἐν μιᾳ νυκτι ἀποτελεσθηναι ἀδυνατον . Ἀλλα τελεσιουργειτω μεν ἀγαθῃ τυχῃ . ταυτα |
οὐκ ἀν εὑροιτε ἀμεινους , τον μεν ἑτερον αὐτων κυριον ἀποδειχθηναι της ἀναρρησεως , τον δ ' ἑτερον ὑπο του | ||
ὑπαρχειν ἐν τῳ συμπερασματι , ἀλλα το πρωτον των δυναμενων ἀποδειχθηναι . και ἰσως ἀν τι λεγοι τουτο λεγων ὁ |
ἐστιν . ἐπει και οἱ των δενδρων καρποι δια το κρατεισθαι τῳ πληθει της τροφης ἐξιστανται των γενων ὡσπερ ἐλεχθη | ||
οὐκ ἀν εἰναι θεους : πεφυκεναι γαρ το θειον μη κρατεισθαι . ἰσων δε ὀντων , οὐκ ἀν ἐχειν θεου |
ἐν τοις ἑξης τελεωτατα μετα ὑπογραφης εἰρησεται , ἐνθαδε δε γνωστεον τοσουτον περι των ἀνωτατω χαρακτηρων , ὁτι δυο ὀντων | ||
τουτου : συ δ ' ἐποησας με δους . νυν γνωστεον βελτιστε σοι ταυτ ' ἐστιν , ὡς ἐμοι δοκει |
, ὡς φησιν Ἑρμιππος , και χαριτας , οὐκ ἀν ἀπορησας των βουλομενων ἐπαρκειν , αἰδουμενος δε λαμβανειν παρ ' | ||
τα ἑλκη και ὁσα πελιδνα παντα λευκαινει . Ἐγω δε ἀπορησας της ὀνοθουρεως , την νυκτεριδα βοτανην , ἡν τινες |
τα πλειστα των ἐν τουτοις παραδεδομενων περι των ἀρχων του ἀποφαντικου λογου θεωρηματων εὑροις ἀν πολλαχῃ τε παρ ' αὐτῳ | ||
ὁ ἀποφαντικος . και ἐντευθεν ἐστι λαβειν τον ὁρον του ἀποφαντικου : τουτον γαρ φησιν εἰναι ἀποφαντικον ἐν ᾡ θεωρειται |
λαμβανει καθ ' ἡμεραν . Πτολεμαιος δ ' ὁ Μεγαλοπολιτης συμποτας φησι τῳ βασιλει τῳ Φιλοπατρι ἐξ ἁπασης συναγεσθαι πολεως | ||
Ἡροδοτος δε φησιν Ἀμασιν Αἰγυπτιων βασιλεα παιγνιημονα ἐοντα σκωπτειν τους συμποτας , και ὁτε ἰδιωτης , φησιν , ἠν , |
τις γαρ ὀνησις εὐφωνου ἡσυχαζοντος ἠ μη αὐλουντος αὐλητου ἠ κιθαριστου μη κιθαριζοντος ἠ συνολως τεχνιτου τα κατα την τεχνην | ||
εἰτα ] ἀπο κοινου το ” ἐδει “ . εἰς κιθαριστου : οὑτως Ἀττικοι . ἐσπουδαζον γαρ περι την κιθαραν |
το στομα το κατα το Βυζαντιον , ὁτι ἐστι περι μυριους σταδιους και ὀκτακισχιλιους , ποιοιη δε τρισμυριων το ἀπο | ||
μετ ' ᾠδης της αὑτων ἐπι την ναυμαχιαν ἡκον . μυριους δ ' ἀν τις ἐχοι λεγειν πολεμους τῃ των |
ὁ δε , ἁτε των αὐτων παιδειων γενομενος ἐκγονος , παραπλησια ἀπετελεσεν τοις Καμβυσου παθημασιν : και σχεδον ἐκ γε | ||
και ἑλιγμα . Ῥωγμη μεν οὐν ἐστιν ἁπλη ῥηξις ὀστεου παραπλησια ταις ὁρωμεναις ἐπι των ὑελων σκευαριων , ἡ μεν |
τοινυν δυοιν θατερον , ἠ τον νομον χαιρειν ἐασας της προσουσης ἐχεσθαι δοξης , ἠ τουτον στησαι ζητων προς τῳ | ||
και τρεφειν δυναμενην αὐτας και καθεκτικην , δια μεν της προσουσης θερμοτητος ἑλκτικην , δια δε της ψυξεως καθεκτικην . |
τα φωτα ἐν ἀρσενικοις ᾐ ζῳδιοις , οἱ μεν ἀνδρες ὑπερβαλλουσι του κατα φυσιν , αἱ δε γυναικες του παρα | ||
του τα δεοντ ' ἐχειν τα περιττα μισω : τοις ὑπερβαλλουσι γαρ τερψις μεν οὐκ ἐνεστι πολυτελεια δε . Εἰ |
των ἀλλων ἡλικιων φυλαττοι την νοσον . Και τι δει μακρολογειν ; νυν γαρ ὑμιν αἱρεσις ἠ μισουμενοις διατελειν ἠ | ||
παρων ] ἱκανος οὐτε ὁ καιρος ? ] ἁρμοττων τῳ μακρολογειν ] , οὐτε ῥαιδι - ον ] ἑνα ὀντα |
πλευρα το τελος της ζωης ἐπιτιθησιν , τοτε περ εἰωθε συμπληρουσθαι τα χρονικα και ἀπολλυσθαι παντελως ἡ κατασκευασθεισα πολις ὁπηνικα | ||
οὐσιας αὐτας εἰναι , ὡστε ἐκ τουτων και τα εἰδη συμπληρουσθαι και οὐσιωδως αὐτων κατηγορεισθαι : εἰ γαρ μη ἠσαν |
] ! [ ! ] ! [ [ Εὐρυδικην ] Λακεδαιμονος [ ] [ ] ι ? [ ! ] | ||
πολιορκουντων , ἀπεδρασαν νυκτωρ . ἐπει δε ἡκον ἐκ της Λακεδαιμονος ἀπαγγελλοντες ὁτι ἡ πολις ἐπιτρεποι Ἀγησιλαῳ διαγνωναι τα ἐν |
ἑκατερα ἠ δια τριψεων . κακοχυμιαϲ δε μονηϲ ἐνοχλουϲηϲ , καθαρτεον . ϲυνελθοντων δε ἀμφοιν , ἀμφοτεραιϲ χρηϲτεον ταιϲ κενωϲεϲι | ||
τε ἠ ὀλιγοϲιτιαϲ φυλαττειν , μετα δε την ἑβδομην ἡμεραν καθαρτεον τῃ δια κολοκυνθιδοϲ ἱερᾳ : μετα δε τριτην ἡμεραν |
, οὐ δια του α , ὡς οἱ ἐμποροι την ἀρχουσαν παραφθειροντες . τα τοπικα Μεγαροθεν ἐκ τοπου , και | ||
ἐστι κατα το τελος το οὐδετερον , ἀλλα κατα την ἀρχουσαν : συγκειται δε ἐκ του κλεος και του φοντης |
* φανερα . * τλημοσυναι ἐγενοντο δηλονοτι εἰς ἡμας . ναυτικων . κυρσαντες κυρσαντες . . . ] * ἐπιτυχοντες | ||
ὑποκωφον δε και ὁρωντα ὡσαυτως βραχυ τι και γιγνωσκοντα περι ναυτικων ἑτερα τοιαυτα , τους δε ναυτας στασιαζοντας προς ἀλληλους |
τους μεν εὐγενεις ἁπαντας ἀπεσφαξεν , τους δε συμμαχους ὀντας διακοσιους τον ἀριθμον ἀπελυσε των κινδυνων , ἁμα μεν ἐλεησας | ||
ἐς τα προτερα ἐπανηξοιεν . Στεφανος μεν οὐν ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς |
κατα φυσιν ἐστιν , ἐπειδη δηλοι ἐρρωμενην και ἰσχυραν την συνεχουσαν και στηριζουσαν και συνδεσμουσαν την συνεκτικην δυναμιν του ὁλου | ||
των τῃδε περι ἐκεινων ἀποφαντεον οὐτε ψυχην την αὐτην την συνεχουσαν ἐχοντων οὐτε τον αὐτον τοπον οὐτε αἰτιας οὐσης ἐκει |
μηδεμιαν ἀξιολογον ἁμαρτιαν περι τα φαινομενα κατα τας συζυγιας δυναμενην ἀπεργασασθαι , κἀν μη συνεπιλογιζηται το παρα την ἐκκεντροτητα του | ||
ἠν δε και χρησμος αὐτῳ παρακαλεσαι τον διαδοχον και εὐθαρσεστατον ἀπεργασασθαι προς την του ἐθνους ἐπιμελειαν , το βαρος μη |
τουτου γεγραμμενα , οὐδε καταλιπειν τον πατερ ' αὑτῳ ἐπιγεγραμμενον γραμματειον διαθηκην , οὐδε τα τοιαυτα : διαθηκας δε μαρτυρειν | ||
. Οἰνοπιδης ὁ Χιος ἀστρολογος ἀνεθηκεν ἐν Ὀλυμπιοις το χαλκουν γραμματειον , ἐγγραψας ἐν αὐτῳ την ἀστρολογιαν των ἑνος δεοντων |
. Τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἐστι μεν το συνεκτικωτατον παντων των κεφαλαιωνἐνθεν γαρ και τα ἀλλα γινεται κεφαλαια | ||
, ὁπερ ἐστι το μεσαιτατον της νεως , ὁ ἐστι συνεκτικωτατον , ἡτις ἐστι τροπις , ὑπο δε των ἀλλων |
μ ' εὐθυς ψηλαφᾳ κἀνω φερει την χειρα προς το φαλακρον ἡδυ διαγελων ποθεν ποτ ' ἀλυπον ὡδε ηὑρον ἀνθος | ||
εἰς ' ἑκκαιδεκ ' εἰς Ἀρχεστρατον . ἐς τον δε φαλακρον ἑπτακαιδεκ ' . ἰσχε δη . ὀγδοος ὁ το |
του ἀνθρωπειου γενους . Και φαμεν , ὡς οὐκ ἐστιν ἀπαιδευσιας τεκμηριον το εἰναι τινα ἀγραμματον : και γαρ ὁ | ||
Ἀνδροτιων λεγει , εἰ τῳ πιστος ὑπερ της ἀγραμματιας και ἀπαιδευσιας Θρᾳκων τεκμηριωσαι . Ἀλεξανδρος ὁτε Δαρειον εἱλε , γαμους |
των συναφων προς κακοποιους γινομενων και των κεντρων ἠ των ἐπαναφορων ὑπο των κακοποιων κατεχομενων ἀνευ της των ἀγαθοποιων ἀστερων | ||
ἑσπερια , και ποτερον ἐπι των κεντρων τυγχανουσιν ἠ των ἐπαναφορων . Ὁ μεν προηγουμενος τυπος , φησι , της |
γοητειας πως ; Ἠ τῃ συμπαθειᾳ , και τῳ πεφυκεναι συμφωνιαν εἰναι ὁμοιων και ἐναντιωσιν ἀνομοιων , και τῃ των | ||
τε και ἀλογων συμμετρια ἡ τε ἐν ἀριθμοις συμφωνοις ἠ συμφωνιαν περιεχουσιν εὐμετρια ἀπο της κατ ' οὐσιαν ἁρμονιας παραγιγνεται |
και τας στρατειας στρατευομενος ἀξιω των της μητρος πατρῳων μη ἀποστερηθηναι . Ἀπεδειξα δ ' ὑμιν Κυρωνιδην μεν τον τουτων | ||
το μετα τουτο παλιν κειμενον του αὐτου κωλου μερος τουτι ἀποστερηθηναι παλιν αὐτης ἰαμβικον τριμετρον ἐστι ποδι και ἡμισει λειπομενον |
ἀντι του μαθειν ἐποιησαν , φησιν , οἱ Περσαι τους ὑπηκοους αὐτων . . . λαοποροις : ταις τους λαους | ||
ἀνεμιμνησκον αὐτους : Καρχηδονιοι δε ᾐτιωντο τους Ζακανθαιους πολλα τους ὑπηκοους σφων ἀδικειν . και Ζακανθαιων οἱ πρεσβεις ἐς δικην |
τοιουτον , οἱον ἐν τῳ μετ ' αὐτο θεωρειται , ἀπορησαι ἀξιον : και ἡ ἀναγκη δε του μετ ' | ||
γινονται τα μεγεθη , φανερον ὑπαρχει . ἐκεινο οὐν ἀξιον ἀπορησαι , πως ἐκ του τοιουτου ἑνος ἠ πλειονων τοιουτων |
τῳ εἰναι νοουμενα ἀλλα τῳ γνωστως ἐνεργειν , και γνωστα ἀποτελουμενα κατα δευτεραν και προϊουσαν ἀπο της οὐσιας ἐνεργειανεἰ μη | ||
δ ' ὁλκον και εὐεργον εἰναι , ἐξ ἡς τα ἀποτελουμενα εἰκοτως ἠν ἀνυπαιτια . δευτερον δε , οὐκ ἐκ |
τον γαρ ἀποδραναι βουλομενον τα κακα την θνητην φυσιν πρωτον ἀποστραφηναι δει : οὐ γαρ οἱον τε ταυτῃ συμπεφυρμενους μη | ||
: „ πασας στροφας στρεφεσθαι , πασας δε διεξοδους διελθων ἀποστραφηναι Λυγιζομενος , ὡστε μη παρεχειν δικην . ” τινες |
εἰς ζω ληγοντα βαρυτονα ῥηματα , ὡν ὁ παρακειμενος και ὑπερσυντελικος δια του κ ἐκφερονται , φραζοντων ἐν δυσι σσ | ||
παρακειμενην ἐχων την πληρωσιν , ὡς το τετυφα , ὁ ὑπερσυντελικος , ὁστις ὑπερ τον παρακειμενον συντετελεσται , ὡς το |
. Βασιννοι , Ἀραβικον ἐθνος , Γλαυκος ἐν τριτῳ Ἀραβικης ἀρχαιολογιας . Βασιλις , πολις Ἀρκαδιας , Παυσανιας ὀγδοῳ . | ||
πολιτης . . Χαρακμωβηνος . . . Γλαυκος ἐν Ἀραβικης ἀρχαιολογιας τεταρτῳ : Ἡσυχαζον δ ' ἐν τουτοις Χαρακμωβηνοι . |
ἐπιδηλον ὀν αἰσθησει μη κατακρατειν του παθους νομιζεται του πλειονος ἀπεπτου και προσισχομενου τυγχανοντος . Ἐπειδαν δ ' ἐπι τοσουτον | ||
μη θρομβωδη θηλυγονα : ἀπεπτοτερα γαρ , ἐκ δ ' ἀπεπτου το θηλυ . γινονται αἱ συλληψεις ταις γυναιξιν οὐ |
ἐρευνησαι τυχην . Ὑπηγορευσε δ ' ἡ φρονησις ἐγγυς αὐτου καθεζομενη : Πρωτα μεν ἐς Πυλον ἐλθε και εἰρεο Νεστορα | ||
. τῳ δε γʹ δεκανῳ παρανατελλουσιν ἡ Κασσιεπεια ἐπι θρονου καθεζομενη και Περσευς κατακεφαλα και ἡ κεφαλη του Κητους και |
ἐν τῳ τριτῳ των γεωγραφικων ἐκτεθεντα κεφαλαιωδως περι της τοτε νομιζομενης Ἰνδικης , ἡνικα Ἀλεξανδρος ἐπηλθε : και ἠν ὁ | ||
: ἡ διπλη ὁτι παρθενιος λεγεται ὁ ἐξ ἐτι παρθενου νομιζομενης γεννωμενος , σκοτιος δε ὁ κατα λαθραιαν μιξιν και |
και γερα δεχονται παρα της αὑτων πολεως ζωντες τε και τελευτησαντες ταφης ἀξιας μετεχουσιν . Και μαλα , ἐφη , | ||
τοις τοιουτοις ῥᾳον φερειν . ἐπειδη δε οἱ ἐν πολεμῳ τελευτησαντες ὁμοιοι ταις ἡλικιαις , οὐδεν ἀπο τουτων ἑξομεν εἰς |
Δηλου εἰς Συρον σταδιους ρνʹ . [ Ἀπο Συρου εἰς Ἀνδρον σταδιους ρνʹ ] . Ἀπο Ἀνδρου εἰς λιμενα Γαυριου | ||
, ἡς ἡγειτο Φλακκος . ἐπει δ ' ἡκον εἰς Ἀνδρον οἱς κτεινειν διειρητο , Φλακκος μεν ἐτυγχανεν ἀγροθεν εἰς |
ἐχθρους ποιουνται . και τηνικαυτα αὐτοις οὐ μονον ὁ ἀγρος τιμιωτερος του υἱεως , οὐδε το ἀργυριον οὐδε το χρυσιον | ||
μειζονως . παρα σου γαρ ἡκει μοι νυν του παππου τιμιωτερος . Ἀλλ ' εἰ και βραδεως , ὑπηρετηκα γε |
οὐκ ὀλιγους των διανοιᾳ μαλλον ἠ ὀφθαλμοις ταις ἱεραις γραφαις ἐντυγχανοντων ἐπιζητησειν : ἐαν μεν οὐν ἐπισκεψαμενοι πιθανωτεραν αἰτιαν εὑρωσιν | ||
και βλαβην προαγορευει , οἱς δε δια το ἀνεπιστρεπτον των ἐντυγχανοντων και δια την του θεου προσηγοριαν και εὐχαριστιαν ἐλευθεριας |
ἐπικοινον δε τον του Ἑρμου , ἐπειπερ μετα μεν ἀγαθοποιων ἀγαθοποιος μετα δε κακοποιων κακοποιος . ἀλλοι δε τους αὐτους | ||
αἱμαγμους και ἐκτρωσμους ἑξει και τοπων ἀλλαγας εἰ μη πως ἀγαθοποιος ἰδων ἀποφυγην δωσει των κακων . ἐξ ἀποκρουσεως δε |
. Χρηματων αὐτῳ κομισθεντων ἀπ ' Ἀλεξανδρου , ἑστιασας τους κομιζοντας τον αὑτου τροπον ἀπαγγειλατε ἐφη Ἀλεξανδρῳ , ὁτι ἐστ | ||
και καλλιστα πιστευσας και παντοθεν μαλλον ἠ Κεγχρεαθεν ἀναγομενῳ τους κομιζοντας ἐπιβησας σκαφει . ἐρρωσο . Τῳ μεν κηρυκι σευ |
συναισθεται . λυπας μεν οὐν και ὀργας και ἐπιθυμιας ἀλλας ὁμολογεισθαι , ἐρωτα δ ' ἐπικρυπτεσθαι προς των σωφρονων . | ||
κακῳ οὐσῃ ἐναντιον ἐστιν ἡ ἡδονη και οὐ κακον , ὁμολογεισθαι ἀναγκη αὐτην ἀγαθον εἰναι . ἠ εἰποιεν ἀν οὑτως |
τε ἐστιν την ταχιστην τας πρωτας ὀροφας και τας καθαιρεσεις ἀναιρετεον ἀποικοδομησαντα τας ἑκα - τερωθεν οὐσας πυλιδας των πυργων | ||
μεταληψει μεγεθους , προς ἀλλο δε οὐ τοιουτον . Ἠ ἀναιρετεον το καλον , ὁτι ἀλλο καλλιον αὐτου : οὑτω |
. ὡς μη βασκανθω δε , τρις εἰς ἐμον ἐπτυσα κολπον : ταυτα γαρ ἁ γραια με Κοτυτταρις ἐξεδιδαξε [ | ||
Περι των κατοικουντων ἐθνων την παραλιον την παρα τον Ἀραβικον κολπον και καθολου πασαν την παρα τον ὠκεανον μεχρι της |
: αὑτη κολλαν τραυματα μεγαλα δυναται και τα ῥυπαρα ἑλκη ἀνακαθαιρειν και τα παχυτερα των ἑλκων ἰασθαι και προστελλειν κολπους | ||
: διο και ὁϲα ταϲ μεγιϲταϲ ἐϲχαραϲ ἐχει μετα μελιτοϲ ἀνακαθαιρειν δυναται . ἐϲτι δε και πινομενη των καθαιροντων . |
, ἐκπαθης ὑπο ἡδονης γινομενη , και τας παρουσας οὐκ ἐλανθανον . ἠν δε ἡ τε μητηρ μου και ἡ | ||
ἐτηρουν ἀνεμῳ καταφερεσθαι : ῥᾳον γαρ την φυλακην των τριηρων ἐλανθανον , ὁποτε πνευμα ἐκ ποντου εἰη : ἀπορον γαρ |
τινος καταγνους τα χειρονα , τουτον ἐπι τοις αὐτοις ὡς βελτιστον κρινει και σωφρονα : και σχετλιασαι καιρος οὑτω : | ||
του χειρονος νικωντος μενει τουθ ' ὁ τινες νυν ὡς βελτιστον εἰσηγουνται , ποσον το μεταξυ χρη δοκειν εἰναι της |
εἰ δε χρη προς την διανοιαν ἀπιδοντας ἡμας την του φιλοσοφου της ἀμφιβολιας των ῥηματων ὑπεριδειν , δοκει μοι την | ||
τοις νουν ἐχουσι . γενου δη ἀδελφος το μεν κοινοτατον φιλοσοφου , το δ ' ἐξαιρετον Πυθαγορειου και Ἀπολλωνιου , |
ὁμοιων των προσθεν φιλουμενων . οὐδεν γαρ κωλυει ἐτι μενειν εὐτραπελον ἠ ἐτι πλουσιον . ἀλλ ' εἰ μη ἡδυς | ||
. εὐτραπελοις ] κακοις και ἀδικοις : ἐστι δε και εὐτραπελον το καλον : ἀντι μιας . ποταπον ; ὑπο |
ποιειν ὑπερ ὑμων τους θεους , ταυτ ' αὐτοι κυριοι γεγενημενοι τημερον μη ποιησαιτε , ἀλλ ' ὁν ἐκεινοις εὐχεσθ | ||
Φωκεων των ἐκπεπτωκοτων οἱ μεν οἰμαι βελτιστοι και μετριωτατοι φυγαδες γεγενημενοι και τοιαυτα πεπονθοτες ἡσυχιαν ἀγουσι , και οὐδεις ἀν |
πολιν οὐ καλως ἀμειβομενην τους ἀριστεας . ὑποκεισθω γαρ θεατρον Περσικον και προκαθημενος , οἱα δη νομος , ὁ βασιλευς | ||
ὡσπερ εἰποις ἀορτας . ἐμοι μεν οὐν δοκει το σκευος Περσικον , ἀπο του κανδυος κληθεν , εἰς χρησιν δ |
κατα την ἰδιαν οἰκιαν : οὑς ὑστερον ἐνιοτε παιδων παιδες εὐπορησαντες και των τε συμβολαιων και των ἐγκληματων ἀπολυσαντες μεγαλοπρεπους | ||
μεν δανειζωνται και οἰωνται δια την δοξαν πιστευεσθαι δειν , εὐπορησαντες δε μη ἀποδιδωσιν , ἀλλ ' ἀποστερωσιν . Ὁσων |
, ἠ ὁτι παιδευτικως φησι ταυτα προς τον ἀδελφον , ἀποτρεπων μεν αὐτον ἀδικιας και ἁρπαγων , προτρεπων δε προς | ||
οὑτος του ἀργου βιου , και της ἀσωτου διαγωγης αὐτον ἀποτρεπων , δια του παροντος βιβλιου προς ἐργασιαν προτρεπεται . |
ἡ συζυγια : ἀντιστραφεισης γαρ της ἐλαττονος ἐπι μερους [ καταφατικης συλλογιστικη ἡ συζυγια ] οὐσης [ δε ] ἐνδεχομενης | ||
ἡ ἐκ της μειζονος καθολου ἀποφατικης ὑπαρχουσης της δε ἐλαττονος καταφατικης μερικης ἀναγκαιας και ἡ ἐκ της μειζονος μερικης ἀποφατικης |
οἰκουσι Κορινθιων μεν οὐδεις ἐτι των ἀρχαιων , ἐποικοι δε ἀποσταλεντες ὑπο Ῥωμαιων . αἰτιον δε το συνεδριον το Ἀχαιων | ||
οὑτω ἐπρηξε . Οἱ δ ' αὐτων ἐπ ' Ἀμμωνιους ἀποσταλεντες στρατευεσθαι , ἐπειτε ὁρμηθεντες ἐκ των Θηβεων ἐπορευοντο ἐχοντες |
: ὡστ ' ἐκεινον πολλην φροντιδα ποιουμενον αὐτης τουτ ' ἐμφανιζειν δια των προς Ἑρμαρχον Ἐπιστολων . Λαιδος τε της | ||
των ἐναντιωσεων και ἁπλως αὐτας καθ ' αὑτας δυνατον ἐστιν ἐμφανιζειν . τα δε σημεια των γνωμων και των προειρημενων |
Κυνος ὁ βορειοτατος των ἐν τῃ κεφαλῃ : ἐσχατον δε μεσουρανουσι του τε Δρακοντος ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , | ||
∠ ʹ : μετα τοσαυτας γαρ ὡρας ἰσημερινας του μεσονυκτιου μεσουρανουσι μεν αἱ των Διδυμων κβ ∠ ʹ μοιραι , |
νοσημα . το δε ἁπαντων ἐλεεινοτατον , ὁπλιζονται ἐπι τους φιλτατους και ἡδιστα ἀν κατακανοιεν . τουτο αὐ παλιν ἑτερου | ||
παρ ' ἐλπιδα σωθηναι και ζωντας αὐταις και αὐθις τους φιλτατους ἀποδοθηναι . ἀλλα ταυτα μεν ἐπι ταις ἐχουσαις ἐν |
και ὁσοι τησδε της γνωμης ὀντες ἑτεροι στρατον εἰχον οὐκ εὐκαταφρονητον , ἀλλ ' εἰς τρισκαιδεκα τελη γεγυμνασμενα και ἱππεας | ||
που κακως . εἰ δ ' ἀρα και τον Νικιαν εὐκαταφρονητον ἡγειτο , ἀλλ ' οὐχ ὁ γε δη που |