| ἐλθοι πνευματα , στενοχωρει τον πνευμονα , και ἐντευθεν ποιει φθισιν . οὐ ματην δε εἰπε το συναιτιον : ἡ | ||
| . τοτε γαρ και αὑται γεννωνται . ἐνιοι δε την φθισιν ἐνομισαν . τονοι : τα περιτεταμενα σωματα ταις σαρξιν |
| και τον ὠκεανον τον καθ ' ὁλον το μεσημβρινον κλιμα τεταμενον και τους Αἰθιοπας : ᾡ γαρ ἀν τοπῳ τουδε | ||
| τον αὐχενα των μητρων ἀναπεπταμενον τε και κατ ' εὐθυ τεταμενον ὑπαρχειν , εἰτα των καθηκοντων εἰς την μητραν ἀγγειων |
| ⌊ . × × οἰομαι ] [ | ] ? ποιμενας ? ? ? [ ] πρεπειν ? ? ? | ||
| ὡν ἀπελιπομεν . . Μετα γαρ τους θηρευτας και τους ποιμενας τεταρτον φησιν εἰναι μερος τους ἐργαζομενους τας τεχνας και |
| εἰεν βασιλει ἐπι Καδουσιους , τῳ ἐργῳ δ ' εἰς ἀποστασιν : ἐπειτα ὡς χρη παρα Ἀστυαγου αἰτησαμενον ἡμερας ἐλθειν | ||
| Σαβινων δ ' εἰσι και οἱ Φορουλοι , πετραι προς ἀποστασιν μαλλον ἠ κατοικιαν εὐφυεις . Κυρις δε νυν μεν |
| , ἀει καταντικρυ τῃ ἀνταυγειᾳ ἑαυτου τεταγμενον : τον δε φαινομενον ἀνταυγειαν ἐν τῳ ἑτερῳ ἡμισφαιριῳ τῳ του ἀερος του | ||
| γιγνομενης της διορθωσεως οὐδ ' οὑτως συμβαινει συμφωνειν προς το φαινομενον . Ὁλην γαρ την ὀκταετηριδα διημαρτησθαι συμβεβηκε και κατα |
| ἐαν δε τισιν ἰσαι γιγνωνται και τον ἡμισυν ἀριθμον πλειω ποιωσιν , ἀφελειν το πλεον ἀποκριναντας νεοτητι , τους δ | ||
| : τοις δ ' ἐνδεως πραττουσιν , ἀν μηδεν κακον ποιωσιν ἀπορουντες , φερωσιν δ ' εὐγενως τον δαιμον ' |
| ἐπει δ ' οἱ Ῥωμαιοι την ἀριστην αὐτης και γνωριμωτατην κατεχουσιν , ἁπαντας ὑπερβεβλημενοι τους προτερον ἡγεμονας ὡν μνημην ἰσμεν | ||
| ἀοριστῳ χρονῳ , ὡς τα λοιπα ἐθνη , ἐν δουλειᾳ κατεχουσιν , ἀλλα ῥητον ὁριζοντες αὐτοις χρονον , ἐν τῃ |
| και του ἐφετου , οὐκ ἀποτυχησεις , οὐκ ἀποτυχῃς , ἐπιτυχειν οὐδαμως ἀποτυχειν . μελλεις . , οὐκ ἀστοχησεις , | ||
| δικην δορατος πληττει , δια τουτο δορατι εἰπεν . 〛 ἐπιτυχειν . . . Θ . και τουτο ἐξ Ἀγαμεμνονος |
| και ὁσον κρατει , μενει διηνεκες αὐτῳ , και οὐκ ἀπολλυσιν . οὐ γαρ δη συνεισενεγκειν γε ἐστιν ὡσπερ χρηματα | ||
| ἑαυτου κακιᾳ και τας ἀρετας των φυτων τε και σπερματων ἀπολλυσιν , οὑτω και τα σωματα τα των θηλειων παρα |
| . Ὀδοντων πρισις , ὀλεθριον , οἱσι μη συνηθες και ὑγιαινουσιν : πνιγμος ἐν τουτεοισι , πανυ κακον . Προσωπου | ||
| ἑκαστῃ τα δεοντα . Τα τοινυν λευκα των οὐρων τοις ὑγιαινουσιν ἁπαξ μεν ὀφθεντα πολυποσιαν οἰνου σημαινει και μαλιστα εἰ |
| ποιει . του της τυχης ἐχοντος ἀγαθοποιους ἐπικειμενους ἀστερας οὐ διδοασιν ἀποδημιας , μαλιστα ὑπερ γην πιπτοντες . ὁ κληρος | ||
| σιτευθεντων ἀλεκτρυονων ἡδεις τε ὑπαρχουσι και τροφην χρηστην τῳ σωματι διδοασιν . Οἱ νεφροι δε κακοχυμοι τε εἰσι φανερως και |
| ἀνθρωπους και τα ἀλλα ζῳα συγγενειαν κατα το του σωματος ἐπικηρον , ἀθανατου δε δια την του γενναν προς θεον | ||
| χρονον , εἰ δε μη γε , τον πλειστον , ἐπικηρον τ ' ἐστι και ἀσθενες και μυριων δεομενον βοηθηματων |
| , των μεν ὑμετερων ψηφισματων ἀλλ ' οὐδε το μικροτατον φροντιζουσιν , ὁπως δε ληψονται . εἰ μεν οὐν ἐνην | ||
| ὡσπερ οἰσθα πορρω ἡκω , και οἱ ἰατροι εὐθυμιας τι φροντιζουσιν , ὡς ἐμου βουλευομενου ἀλλο τι ἠ ζωην δικαιαν |
| αὐτος αὑτον και διεξῃει το σωμα ἁπαν κοπτων τε και λυμαινομενος . Ἀργειοι μεν δη τοις ἱκεταις του Ἀργου διδοντα | ||
| , τοις δε ἐπιλαθομενοις της ἀνθρωπινης φυσεως ὁ φθονος ἀντικαθηται λυμαινομενος την των εὐτυχουντων δοξαν . οὐδεν γαρ ἐστι μεγα |
| χορτολογιν ποιειν και βλαπτεσθαι ἑτοιμως ὑπο των ἐχθρων , ἠ περιαγειν ἐν χωριοις δια δαπανας των ἐχθρων ἐπικειμενων ἠ και | ||
| , τῳ ἁπλως τριγωνα λαμβανειν και γραμμας ἐκτεινειν και κυκλους περιαγειν , τῳ δ ' αὐ ἀγειν μη ὡς ἀν |
| πολλους εὐπατριδας ἐφασκεν οἱς ἡ βασιλεια μαλλον ἁρμοζει : και λαβομενος της χειρος Γλαβριωνος εἱλκεν αὐτον καθιζεσθαι κελευων ἐπι του | ||
| γουν θυοντων , δευτερον αὐτοις ὁ Τριτων ἀναφαινεται , και λαβομενος του σχοινιου της Ἀργους , ὁ χαλινον νυν φησι |
| πολυδικους και κακοπραγμονας ὑπο των ἐφορων προαγεσθαι , και ζημιουν τουτους και ἀτιμους ποιειν . Κορινθιων : Κορινθος Ἐφυρα προτερον | ||
| ἐστιν ἐκ των δαιμονων ὀργη . σεβονται δε οἱ Μαραθωνιοι τουτους τε οἱ παρα την μαχην ἀπεθανον ἡρωας ὀνομαζοντες και |
| τιμων σε τῃ σιωπῃ και ἱν ' ὁλον σον το γενησομενον ᾐ σου και πεπονηκοτος και σαυτον παρακαλεσαντος . Την | ||
| διαφερεσθαι . δηλον τε ἠν τι κακον ἑτερον ἐκ τουδε γενησομενον . Συλλας δ ' ἐν τοις ἀγροις ἐνυπνιον ἐδοξεν |
| , ἐπειδη παρ ' ἡμιν πεντεκαιδεκα ὡς ἐπι το πλειστον ἐτων γαμουνται παρθενοι · ὁτι δε ἡ φυσις των τοιουτων | ||
| της πολεως ταυτης και των αὐτης οἰκητορων ἐν τοσουτοις περιοδοις ἐτων ἐκδικητην ἐταμιευετο ὁ θεος : ἐχειρωσαμην γαρ τους τουτων |
| παραινεσεων εἰπων ἐκεινο , “ ὡσπερ γαρ τον ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενον ” το πληθος δει θεραπευειν , οὑτω και τον | ||
| μετειχε . καιτοι σφοδρ ' ἀν αὐτον οἰμαι μετα Θεμιστοκλεους πολιτευομενον προσποιεισθαι πραττειν ὁπως οἰκοδομηθησεται τα τειχη , ὁποτε και |
| ἡμας δ ' οὐποτ ' ἐκρηξει μαχη . Τοιοισδε τοι λογοισιν ἀστεργη θεας ἐκτησατ ' ὀργην , οὐ κατ ' | ||
| συ γαρ ποσις τε σος πονων μετεσχετε , συ μεν λογοισιν , ὁ δε δορος προθυμιαι . σπευδων δ ' |
| οὐδε ταις τροπικαις των λεξεων ὡς ἐτυχε χρωμενος , οὐδε φαινομενος τοις ἐντυγχανουσιν ὡς ἐπιπολης , ἀλλ ' ἀει βαθυς | ||
| ἑστως ἐφιππος ἑωρα τα δρωμενα θαρσος τε ἐμποιων τοις αὑτου φαινομενος και ἁμα του πολεμου το τελος ἀποσκοπων : ἐνομιζε |
| ἀνθρωπου τροπον εἰσδυς ἑκαστος ἐσθιει καθημενος , ἑως ἀν ὡσπερ πυρον ἀποδειξῃ κενον . ἐπειθ ' ὁ μεν λεμμ ' | ||
| ἀνθρωπου τροπον εἰσδυς ἑκαστος ἐσθιει καθημενος , ἑως ἀν ὡσπερ πυρον ἀποδειξῃ κενον . ἐπειθ ' ὁ μεν λεμμ ' |
| τροπον και ἀλλαι παραγωγαι λεξεως σημαινομενον ἀποτελουσιν εἰς ἡν και μεταλαμβανονται , τον αὐτον δη τροπον και το ἡμεδαπος ἐθνικως | ||
| κατα το πρωτον και δευτερον προσωπον ὀρθοτονουμεναι ἀντωνυμιαι εἰς συνθετον μεταλαμβανονται συνοντος του ῥηματος ἰσαριθμως κατα το αὐτο προσωπον , |
| μεν γαρ κατασκευαζει , ὁτι νομιμον , ὁ δε ὁτι παρανομον ἐκ των ἐναντιων ὡρμημενος . Και ὀνομα μεν γενικον | ||
| οἱον ἐδοξε τις την μητερα τυπτειν . ἠν μεν οὐν παρανομον , ἀλλ ' οὐδεν ἡττον ἐλυσιτελησεν αὐτῳ , ἐπειδη |
| τηλικαυτα ἐχων ἀθλα διεξιεναι , μηλα και σελινα διηγου και θαλλον ἐλαιας ἀγριας και πιτυν ; Και μην , ὠ | ||
| χρηματα διδοντων πολλα και τιμας μεγαλας των Ἀθηναιων οὐδεν ἠ θαλλον ἀπο της ἱερας ἐλαιας αἰτησαμενος και λαβων ἀπηλθεν . |
| ἀπολλυειν αἰσχρον ἐστιν , ταυτα δε και μη ἐχειν και ἀπολλυειν και αἰσχρον ἐστι και ἐπονειδιστον και ἀτυχημα . τι | ||
| σκελη ὀρνιθων , το δε λοιπον σωμα γυναικων ἐχουσας , ἀπολλυειν δε τους παραπλεοντας . ἠσαν δε ἑταιραι ἐκπρεπεις τῃ |
| λογικον : τουτο γαρ παρον μεν σωζει τον ἀνθρωπον , ἀπον δε φθειρει : ἀδυνατον γαρ εἰναι ἀνθρωπον και μη | ||
| Ὀλιγον δε ἀπεχει το ἱερον του ἐν Κολοφωνι Ἀπολλωνος διαπλουν ἀπον Ἐφεσου σταδιων ὀγδοηκοντα . Ἐνταυθα οἱ παρ ' ἑκατερων |
| εἰπειν αὐτα των προς τι . ἐφ ' οἱς και ἀπορουσιν ὁτι δια τι ἐν τῃ ἐπιγραφῃ το ποιον της | ||
| ἀτομος οὐσια ἀτομου οὐσιας , κἀν ἀνομοιοειδης εἰη . παλιν ἀπορουσιν , εἰ ὁμοιως οὐσιαι αἱ ἀτομοι , ἐσται ὁδε |
| οὐκ ἀπεικοτως και ἀπιστουνται , εἰ μη και την γλωτταν ἀπολλυουσιν ὑπο της σοφιας . Ἐγω δε ἐπιχειρω μεν , | ||
| τους μεν του δημου σῳζουσι , τους δ ' ἐναντιους ἀπολλυουσιν ἐν τοις δικαστηριοις : εἰ δε οἰκοι εἰχον ἑκαστοι |
| δε αὐτον ἱστορησαν γαμβρον Ὁμηρου ἐπι θυγατρι , και ὁτι ὑποδεξαμενος Ὁμηρον ἐλαβεν παρ ' αὐτου το ποιημα της Ἰλιαδος | ||
| , ὁλον ἐμπρησειν τον στενωπον ἠπειλουν , ὁ δ ' ὑποδεξαμενος αὐτος μεν ὠκνησε μηνυσαι τον ἱκετην , ἑτερῳ δε |
| των τεκνων ἀγωνιζομενον , ὑπερβαινοντα . Μαρναμενον : μαχομενον , ἀνισταμενον ὑπερ των τεκνων . πυκνης : συνεχους , μεγαλης | ||
| τους παιδας κατηγαγεν εἰς την πατρωιαν οἰκιαν , Φινεα δε ἀνισταμενον και θελησαντα καταποντισαι τον ἑτερον των παιδων λακτισας ὁ |
| νεοσφαγες σωμα θεσιν ὁλην ἐργασῃ ὁ ἐστι καθολου : δια τουτου δε δηλον , ὁτι ἡ θεσις κατασκευαζεται : λεγω | ||
| εἰπομεν , και συμφυης ἐστι τῳ θειῳ σωματι . Ἐκ τουτου οὐν του συλλογισμου δεικνυται ὁτι ἡ ψυχη ὑφ ' |
| , ἠ ψυχρον , ἠ ξηρον , ἠ ὑγρον το λυμαινομενον τον ἀνθρωπον , και δει τον ὀρθως ἰητρευοντα βοηθεειν | ||
| ἐμνησθης . της σης πολεως θ ' ἡτις σε τρεφει λυμαινομενον τοις μειρακιοις . οὐχι διδαξεις τουτον Κρονος ὠν . |
| διαλεγομενον τον Κανδαυλην προς τον Γυγην : ὠτα γαρ τυγχανει ἀνθρωποισιν ἐοντα ἀπιστοτερα ὀφθαλμων : οὐ γαρ περι ἀκοης και | ||
| ' αὐτη ἡ ἀναγκη ἰητρικην ἐποιησε ζητηθηναι τε και εὑρεθηναι ἀνθρωποισιν : ὁτι καμνουσι ταὐτα προσφερομενοισιν , ἁπερ οἱ ὑγιαινον |
| προμηνυει . ἐρυθροτερα δε οὐσα ἀνεμον σημαινει . ἐαν τι μελαινομενον αὐτης φανῃ , ὑετον δηλοι . και ὁ ἡλιος | ||
| δαιτυμων δια πασης της ἡμερας . . κελαινοβρωτον ] το μελαινομενον ὑπο της βρωσεως . δια το αἱμα δε τουτο |
| μηδεν , μητε ἐν τῃσι μητρῃσι πεποιηται την καθαρσιν , τουτοισιν ἐπικινδυνον ἐστιν ἁλισκεσθαι ὑπο ταυτης της νουσου . Ἠν | ||
| τε τοις βαλλαντιοις ἐννεοττευσουσι κἀκλεψουσι μικρα κερματα . Εἰτα προς τουτοισιν ὡσπερ ἐν ἱεροις οἰκησετε : τας γαρ ὑμων οἰκιας |
| Ἠ το σοφιας προς το ποτμου συναπτεον , οὑτως : Ἀριστον δε ὑπαρχει το πλουτειν συν τυχῃ και ἐπιτυχιᾳ ποτμου | ||
| πεσῃ ἐπι το τρυπανον , εὐθυ τον λιθον ἐπαφιεσθαι . Ἀριστον δε προς τα διακοπτοντα το τειχος και τοδε παρεσκευασθαι |
| Γενειολα Φιληταδου παιδος εὐπρεπους ἐραστης ἰδων Ἑρμου ἀγαλμα ἐν παλαιστριδιῳ ἐντεταμενον , πυνθανεται μη δια τον Φιληταδαν . ὁ δε | ||
| ἰδῃ προσβλεψαντα μιᾳ των παλλακιδων , ἐπει ἀλλος γε εὐνουχος ἐντεταμενον παλαι το τοξον ἐχων ἁ μη θεμις ὁρωντα ἑτοιμος |
| λιμνης , τα μεν προς αὐτῃ τῃ λιμνῃ βοσκημασιν ὑδωρ ἐπιτηδειον παρεχομενος , κατα δε την ἐκβολην την ἐς το | ||
| ὁ μεν εὐθυς ἐπιβας νεως ἐπανηχθη , ἡ δε καιρον ἐπιτηδειον ἐζητει προς την ποσιν του φαρμακου . Και ἠδη |
| Ἀλεξανδρον εἰς πολυχρονιον και ἐπικινδυνον πολιορκιαν , διδοντες δ ' ἀνεσιν τῳ Δαρειῳ προς τας παρασκευας , ἁμα δε και | ||
| : του γαρ ἐρωτος των ἐρωτικων ' εὑρεθηναι ἐλευθεροις ἀλλην ἀνεσιν και παιδειαν του τον μεν ἀσαι , τον δε |
| τηλου φιλοι . οἱ τοι περα στερξαντες οἱδε και περᾳ μισουσιν . ἀθανατον ὀργην μη φυλασσε θνητος ὠν . εἰπερ | ||
| ὁ Μνευις τιτρωσκων ἀπεκτεινεν αὐτον . αἰδειται Βοκχορις , και μισουσιν αὐτον Αἰγυπτιοι . εἰ δε τις αἰσχιστον οἰεται ἐκ |
| τροπος της πραξεως , και ἑκτον ἡ τουτων αἰτια . τουτων δε ὀντων των ἀνωτατω στοιχειων , ἐξ ὡν συμπληρουται | ||
| καιρον , ἀλλα συνεχης ὁ πυρετος ἐστιν . ὁμως κἀπι τουτων , ἐπειδη γινεται μειοπυρεξια διαλειμμα μιμουμενη , τηνικαυτα την |
| ' εὐθυς διαφθαρεντων κατα τας τριοδους θημωνες ἠσαν , σωρηδον ἐπιφεροντων και τους οἰκοθεν δια τας ἀνυποιστους ὀσμας , αἱ | ||
| . και των μεν πλειονων ἐπαγγελιας ὁμοιας τῃ προπετειᾳ μου ἐπιφεροντων κατεγνων : ἑνος δε τινος δια το οὐ σοβαρον |
| τας κουφοτερας ζημιας , ἱνα τας βαρυτερας ἐκφυγωμεν . αἰλουρος προσποιουμενος γενεθλια ἀγειν ἐπι δειπνον ὀρνεα ἐκαλεσεν : ἐπειτα παρατετηρηκως | ||
| των Ἰνδων βασιλευς ἀπηγαγε την δυναμιν ἀπο του ποταμου , προσποιουμενος μεν ἀναχωρειν δια φοβον , τῃ δ ' ἀληθειᾳ |
| παντων ὡν ὑφελωνται . φασι δε και καθ ' ὑπνους ἐπιφαινομενον πολλοις των Χιων προσημαινειν οἰκετων ἐπιβουλας : και οἱς | ||
| τας προκαταληψεις των ὀχυρων τοπων , ἱνα το γουν πληθος ἐπιφαινομενον αὐτων φοβον ἐνεργαζοιτο τοις πολεμιοις : καιρου δε παρασταντος |
| ἐτελευτησαν . των δε πρεσβυτερων τινες παλιν ἐντυχοντες διεμαρτυραντο μη προαγειν την δυναμιν , φανερως των θεων κωλυοντων , ὁ | ||
| δηλα , τοτε δη τοτε και προς τον ἡλιον αὐτον προαγειν τα οὐρα , ὡς διαφανη και τα λανθανοντα ἐν |
| τῃ γενεσει τουτων , μετα δε το γενεσθαι λι - θον ἀδυνατον ἐξενεχθηναι αὐτον δια το πωρωθηναι , εἰ μη | ||
| του πρωτου των πληθυντικων του τυπτομεθα τροπῃ της θα εἰς θον , το δευτερον τυπτεσθον ἀπο του δευτερου των πληθυντικων |
| . ῥομβος . ἐν τῃ γαρ Ἀττικῃ τις εἰδε πωποτε λεοντας ἠ τοιουτον ἑτερον θηριον ; οὑ δασυποδ ' εὑρειν | ||
| ἐρατεινῃ . γενομενων δε τουτων ὡς προσεταξεν , τους μεν λεοντας ἐκνηξαμενους εἰς την πολεμιαν οἱ βαρβαροι ξυλοις κατειργασαντο ὡς |
| μετα του πατρος κοιμωμενος , τῃ νυκτι ἀπο της κλινης ἀνισταμενος τας σταφυλας ἐτρωγεν ἐπανω κρεμαμενας . του δε πατρος | ||
| τον δε προ αὐτου μονον οὑτως , τοισι δ ' ἀνισταμενος μετεφη κρειων Ἀγαμεμνων . ὁ δε Ἀγαμεμνων οὐκ ὀρθος |
| δευτερου και τριτου δεδωκοτες ἐπι των τοιουτων διαθεσεων νεκρωσιν και παραλυσιν εἰργασαντο , ἐσθ ' ὁτε δε και θανατον ἐπηγαγον | ||
| την μεν γευσιν πασαν ναρδῳ ἀγριᾳ ἐοικεν : ἐπιφερει δε παραλυσιν , ποθεν μετα παρακοπης και σπασμου . Δει δε |
| δεησιν . του δε μηθεν αὐταις συμβησεσθαι δεινον ἐγγυητας ἀπεφαινον ἐσομενους θεους μεν πρωτον , οἱς καθοσιωθεισαι τας ἱκεσιας ποιησονται | ||
| καταβεβλημενα , ἐμπρησαι τους ὑπηρετας ἐκελευσεν , ὡς ἐγνω ἀδυνατους ἐσομενους ἐρημιᾳ ἀνδρων ἀλλῳ τροπῳ περιγενεσθαι . και ξυνεβη οὑτως |
| - θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | ||
| προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα |
| εἰς τουτο τολμης Φιλωνα ἀφικεσθαι , ὡστε ἐθελησαι ὡς ὑμας ἐλθειν δοκιμασθησομενον : ἐπειδη δε οὐχ ἑν τι μονον ἀλλα | ||
| . νγʹ Εἰεν ὠ φεριστε Βουλεται ἐντευθεν ἐπι τας ἀποδειξεις ἐλθειν των καθ ' αὑτο ὑπαρχοντων τῳ τοιουτῳ ἐραστῃ , |
| χρονισαν και ξηρανθεν ἀσθενεστερον γενηται . Την οἰνανθην βοτανην χρη λαβομενον ἀκμαιαν ἐαρος ὡρῃ ῥιζοθεν ἐξερυσαντα χυλον ἐξ αὐτης ποιεισθαι | ||
| ἀπευθυνειν . εἰ δε και χειρα προβεβληκεν , μη ἐπισπασθαι λαβομενον αὐτης , ἀλλα κατα του ὠμου τους δακτυλους ἀκρους |
| ἐν ὁμοιῳ μενουσα , τας κατα χρονον ἡλικιας ἀφαιρεσιν ἠ προσθεσιν οὐκ ἐπιδεχομενη , σωμα ὀργανικον ᾡ λαβειν , ᾡ | ||
| εἰναι , πρωτον μεν ἐκ του ποιητικου σχηματισμου του κατα προσθεσιν γραμματος : ἐπειτα δ ' ὁτι και το τρηρωνες |
| το ἑν ἐπιστρεφομενον οὐτε ὡς γνωστικον οὐτε ὡς προς γνωστον ἐπιστρεφεται , ἀλλ ' ὡς ἑν προς ἑν δι ' | ||
| νυν δε ταλαιναν οὐδ ' ὁσσον παιζων εἰς ἐμ ' ἐπιστρεφεται . οὐδ ' ὁ μελιχρος Ἐρως ἀει γλυκυς : |
| ἐκεινῃ τοπους κατακλυσμον , και την ἐν Αἰθιοπιᾳ ὑπο του Φαεθοντος ἐκπυρωσιν . παραλλαξις . παραλλαξιν την ἀσυμμετριαν των ἐν | ||
| Ἡφαιστος χολον δομοις ἐπεισφρεις μελαθρα συμφλεξηι πυρι ἐν τοισιν ἡδιστοισι Φαεθοντος γαμοις . πως φηις ; ὁρα μη θυματων πυρουμενων |
| οἰδα , τι εἰπω : ποτερον ἀγριοτητα ἀντιπαλον των φυσεως ἐπιταγματων ; ἠ φιλοσοφιαν ἀγροικιᾳ πεπυργωμενην ; ἠ αὐθαδη προς | ||
| και τεως ὀντες ὀργην ὑπ ' ἐλευθεριας ἀκρατου και ἀηθειας ἐπιταγματων , τοτε και μαλλον ὑπο των συμφορων ἠγριωμενοι τε |
| ἀποκτειναι πολλους των συν αὐτῳ και αὐτον δη τον σατραπην ἀγωνιζομενον καλως : και νυν σιτον τε ὁτι πολυν και | ||
| πυγμης ἀγωνα θειναι και νικησαντα , την ἑξης Ὀλυμπιαδα παλιν ἀγωνιζομενον , ὑπο Ἐλατου και Φερανδρου παλῃ ληφθηναι : και |
| προς ἀνατολας κειμενον , οἱ καλουνται Γυζαντες : οἱτινες τεχνην ἐπιτηδευουσιν τα ἀνθη συλλεγοντες τα ἐν τοις τοποις μελι ποιειν | ||
| και οἱ ἀνθρωποι συνῳδα τουτοις και ἀκολουθα περι τας θρησκειας ἐπιτηδευουσιν . και πρωτον μεν ὑλας ἀπετεμοντο και ὀρη ἀνεθεσαν |
| κατεχοντες τε και οὐκ ἐωντες ἀπιεναι . των δε γε συνουσιων τουτωνι των μακρων σον γιγνεται το πλεον ἀει τι | ||
| ἀλλ ' οὐκ ᾐσθομεθα . των προς ἐκεινον δε μοι συνουσιων , αἱ δ ' ἠσαν πεντε , το πλεον |
| : τουτον γαρ μετρει μετα τον ιε ἐφ ' ἑαυτον πολλαπλασιαζομενος : πεντακις γαρ ε κε . τον δε τριτον | ||
| . κατα την ἑαυτου . ἀντι του ἐφ ' ἑαυτην πολλαπλασιαζομενος . τρις γαρ . ἀντι του τρις γαρ τρεις |
| και λογων και παιδευσει νεους : ἐαν γαρ των μη προσοντων αὐτῳ μνησθῃς , ἁ παντες ἰσασιν ὁτι τουτων οὐδεν | ||
| ἐρειν τοις διεξιουσιν ἀμηχανον . Ψογος ἐστι λογος ἐκθετικος των προσοντων κακων . Τοπου δε κοινου διενηνοχε τῳ τον μεν |
| συμπρασσειν . ὁλως τε της ἀπατης οὐ μεθιει πολλα τοιαυτα ἐπιστελλων , ἑως ἡ βουλη προσεταξεν αὐτῳ πρασσειν ἐς Ζακανθαιους | ||
| κρηπιδας τε ὑποδεδεμενος περιῃει μετα του θειου χορου . και ἐπιστελλων Φιλιππῳ τῳ βασιλει οὑτως ἐγραψεν : Μενεκρατης Ζευς Φιλιππῳ |
| ἐπι ποσον τε διατεινουσιν ἐν τοις μαθημασι , και πως ὑπαρχουσιν ἐν αὐτοις , κατα τι τε διεστηκασι των ἐν | ||
| κατηγορων ἐκεινους τους λογους εἰπεν οἱ κατ ' αὐτου νυν ὑπαρχουσιν : ἁ γαρ ὡρισω συ δικαια , ὁτε Τιμαρχον |
| τᾳ μεσᾳ καταστασει οὐκ εὐδαιμων : φανερον οὐν ὁτι οὐδεν ἁτερον ἐστιν εὐδαιμοσυνα ἀλλ ' ἠ χρασις ἀρετας ἐν εὐτυχιᾳ | ||
| Ποσου πριωμαι σοι τα χοιριδια ; λεγε . Το μεν ἁτερον τουτο σκοροδων τροπαλιδος , το δ ' ἁτερον , |
| γης εἰς την Μιδα κρηνην : και κατ ' ὀλιγον καταφερομενος ἁλιει τινι προσηνεχθη : κατα δε χρησμου προσταγην Πεισιστρατος | ||
| Καμαριναν τουτο γενομενον : οὐ γαρ πλημμυρᾳ χρηται ὁ ποταμος καταφερομενος . βελτιον οὐν οὑτως τινες : ἐπειδη ἐξ ὑπογυιου |
| ἀνιησι των δεινων : κἀν μεν εὐθυπορησαν τυχῃ παν το ἐξιον , πολλων ἀπηλλαξε τον καμνοντα ὀδυνων : εἰ δ | ||
| εἰς νυκτα του συγγενους πυρος ἀποτετμηται : προς γαρ ἀνομοιον ἐξιον ἀλλοιουται τε αὐτο και κατασβεννυται , συμφυες οὐκετι τῳ |
| ταυτοτητα προσῳδιας , και προς τουτοις το της αὐτης εἰναι συνηθειας ἀμφοτερα : εἰ γαρ καθ ' ἑν τι τουτων | ||
| Ἐπικουρου διοτι πολλης ἐστιν [ ] ἡ ῥητορικη τριβης και συνηθειας οὐχ ὑπακουστεον [ ] [ ] το μονης ἀλλα |
| και , ὁτι τοις ὑπο τους ἐλασσονας των ἐκκειμενων μοιρων ἀπεχοντας δις γινεται κατα κορυφην : και το ποτε δε | ||
| ἀνα την χωραν εἰς τους ἀγρους των Ῥωμαιων οὐ πολυ ἀπεχοντας κατεφυγον ὁπλα τ ' ἀπολωλεκοτες και ὑπο τραυματων ἀδυνατοι |
| το τε σιτηρεσιον τοις πενησι χορηγουμενον ἐν μονῃ Ῥωμῃ τον ἀργον και πτωχευοντα και ταχυεργον της Ἰταλιας λεων ἐς την | ||
| γαρ εὐχαι συντελεσθησονται οὐτε θεος θρησκευθησεται , ἀλλ ' ὡς ἀργον και ἀπρακτον διαφημισθησεται και οἱ ὀμνυντες ἐπιορκησουσι και αἱ |
| , οὑτω μαθοντα κατα πιστιν , ὡς ἐπι χρημα μακαριστον εἰσεισιν , ἠδη αὐτον δουναι εἰς το εἰσω και γενεσθαι | ||
| ἡ την φοβεραν ἐχουσα αἰγιδα Ἐρινυς εἰς τον οἰκον ἐκεινου εἰσεισιν , οὑ οἱ θεοι θυσιας προσδεχονται , ἀντι του |
| μεν θεοις ὀντες , ἀγαπητοι δε φιλοις , τιμιοι δε πατρισιν : ὁταν δε δη ἐλθηι το πεπρωμενον τελος , | ||
| τινα , φασιν , ἐξαιρετως και ταις των μανθανοντων αὐτην πατρισιν ἀναγκαια . Λεβεδιων γουν διαφερομενων προς τους ἀστυγειτονας περι |
| ἀτελειαν δεδωκεναι , και κηρυττειν πρωτους γεμιζεσθαι τους ὡς ὑμας πλεοντας . ἐχων γαρ ἐκεινος ἑαυτῳ και τοις παισι την | ||
| κατ ' ἐμαυτον , εἰς ὁσον ἐμοι δυνατον σωζων τους πλεοντας και παραπεμπων τα πλοια και τους ἀνεμους καταμαλαττων : |
| κεινον ἁψαι πυρσον ὑμνων και Μελισσῳ , παγκρατιου στεφανωμ ' ἐπαξιον , ἐρνεϊ Τελεσιαδα . τολμᾳ γαρ εἰκως θυμον ἐριβˈρεμεταν | ||
| ἡδεται γαρ ἐσθιων ὁσημεραι , δει και ποιειν των σιτιων ἐπαξιον τι , μηδε περινοστειν σχολην ἀγοντα , τῳ ζην |
| εἰρηνης δεομενοι ἠ ἀλλου τινος , κατακτειναντες τουτους οἱ βουλομενοι ποιησουσιν ὑμας των λογων μη ἀκουσαι των προς ὑμας ἰοντων | ||
| ἐφεξης το τε δια τεσσαρων και το δια πεντε , ποιησουσιν οἱ ἀκροι το δια πασων , ὁτι ταυτα ταις |
| : θεοι γαρ ἐξωθεν της ἑαυτων προνοιας οὐδε τα φυτα καταλειπουσιν , ἀλλα και στεφανουνται γινομενα : ἀπαρχαι γαρ γης | ||
| της ὑλης δημιουργιαν καταταττουσιν ; εἰ δε το σωμα μονον καταλειπουσιν , ἀναμιμνῃσκεσθωσαν παλιν ὁτι τουτο καθ ' ἑαυτο ἀκινητον |
| διχομυθος ἠν , ἐρραπισεν αὐτον τῃ ῥαβδῳ και μετεβαλεν εἰς πετρον . και αὐτον οὐκ ἐκλειπει κρυος οὐδε καυμα . | ||
| ἱππων ἀλτο χαμαζε σκαιῃ ἐγχος ἐχων : ἑτερηφι δε λαζετο πετρον μαρμαρον ὀκριοεντα τον οἱ περι χειρ ἐκαλυψεν , ἡκε |
| δε ἐν δυο ταις ὑστεραις ἐς χαριν την Ἱερωνος του Δεινομενους ἀνηγορευσεν αὑτον Συρακουσιον , τουτων ἑνεκα οἱ Κροτωνιαται την | ||
| προσηκται , εἰ μη ὁτι ταιν θεοιν ἱεροφαντης ἀπεδεδεικτο : Δεινομενους γαρ υἱεις εἰσιν οἱ περι τον Ἱερωνα του τα |
| “ βαπτε με συ θυμελαις , ἐγω δε σε κατακλυσω ὑδασιν ἁλμυρωτατοις ” . και ἠ οὑτως ἠ παντελως διεφθαρμενος | ||
| ἡ στενοτης , οἱ δ ' ἐκεινο φευγοντες ἐν τοις ὑδασιν ὠχουντο , και δεσποτῃ τε δουλος χειρα ὠρεγε και |
| οὐκ ἐπειδη νυν μετα την ἐκβασιν ἀληθη φαινεται , το προειπειν ἠδη και τοτε ἀληθες ἠν : προ γαρ του | ||
| οὐρανου Ἐπιμενιδη , μη Νυμφων ἀλλα Διος . Κρησι τε προειπειν την Λακεδαιμονιων ἡτταν ὑπο Ἀρκαδων , καθαπερ προειρηται : |
| ἐσω , πατρῳα προσκυσανθ ' ἑδη θεων , ὁσοιπερ προπυλα ναιουσιν ταδε . Ἀναξ Ἀπολλον , ἱλεως αὐτοιν κλυε , | ||
| πρωτοι μεν Σκυθαι εἰσιν , ὁσοι Κρονιης ἁλος ἀγχι παραλιην ναιουσιν ἀνα στομα Κασπιδος ἁλμης : Θυνοι δ ' ἑξειης |
| την ἐπ ' εὐθειας , ἐγκαρσιον ἀτραπον εὑρων και νομισας κατατεινειν ἀχρι της ἐρυθρας θαλαττης ὁδοιπορειν ἠρχετο . τεραστιον δε | ||
| φαινεται ἐλευθεριωτερον τε και μεγαλοπρεπεστερον ἠ στρεβλουν τε αὐτους και κατατεινειν και ἀγχειν ἀναγκαζοντα ἀποτιννυναι μη οἱους τε ὀντας . |
| ὀπφθαλμοισι ? [ ] ? [ ] [ ] ὀχλον ἐπερχομενων α ! [ ] θηπτο ? ? ? ? | ||
| και της ἐκεινου σαφως ποδαλιουχιας , καταπραϋναι μεν τα των ἐπερχομενων κορυφουμενα κυματα , ἰθυναι δε προς γαληνην και σωτηριαν |
| εἰων , ἀπολαβειν δε συνεβουλευον , ὁπως ὑπομεινας μεν το προσταττομενον την ἀλλοτριαν ἐχειν ὁμολογω , μη προεμενος δε το | ||
| , συνεστρατευκοτες τοις Αἰγυπτιοις , ἀπεστειλαν δωρα , και το προσταττομενον ποιησειν ἐπηγγειλαντο . [ . . . . , |
| [ τα ] ἐπλεονασε τοις τοιουτοις ὑποδειγμασιν τοις προς την ὑπερθεσιν της χειρος εὐθετοις χαριν του τοις παραπιπτουσιν ἐκ του | ||
| Το ΜΟΝΟΝ ὀνομα ἐστιν ὑπερθετικον , κατα το ἰδιαζον την ὑπερθεσιν ἐχον οὑ λεγομενου , και ἀλλα ἀναγκη συνυπακουεσθαι προς |
| γαρ τουτων των ἐθων οὐτ ' ἀν φρονιμος οὐδεις ποτε γενεσθαι των ὑπο τον οὐρανον ἀνθρωπων ἐκ νεου ἐπιτηδευων δυναιτο | ||
| στυγει . διφρου τετυκται βλωσις εὐζυγον τερας ὠ Ζευ , γενεσθαι τησδε μ ' ἐξαντη νοσου . . . . |
| μοι , και μηνιειν μεν οὐπω ἀξιω , μηνισαντος γαρ ἀπολουνται μαλλον ἠ οἱ ἐνταυθα ποτε Ἑλληνες , ξυμβουλιᾳ δε | ||
| πεισονται , οἱ δε συν ἐκεινῳ ὀντες ὑφ ' ἡμων ἀπολουνται , ὁτι ταχα οὐδενα εἰκος συν αὐτῳ βουλησεσθαι εἰναι |
| ἐπιμυοντες και κτυπῳ των ἀσπιδων τας ψυχας κραδαινομενοι τῳ κακῳ περιπιπτουσιν αὐτοματοι και ταις του δικτυου λαγοσιν ἀπροοπτως ἐναπολαμβανονται . | ||
| ἱνα μη ἀλογα ὡς εἰκος ἠ ἀνθρωποι του φοσσατου ἀγνοουντες περιπιπτουσιν ἐν αὐτοις . Αἱ μεν προτεταγμεναι ταξεις εὑρηματων παλαιων |
| ἡκιστα δε της περι τους πολιτικους λογους ἐπιμελειας οὐ μικραν ἐπιδοσιν πεποιημενης ἐπι τα κρειττω . ἐν γαρ δη τοις | ||
| , και τῳ φιλομαθει τα φρονησεως θεωρηματα ποιησαι μηκιστην λαβειν ἐπιδοσιν , αἱ δε τελειοτητες περι δημιουργιαν οἰκιας τελειουμενης μεν |
| ὑπερ : ἡ δ ' ἑκατερθεν ἐνθα και ἐνθ ' ὠμοισιν ἐπ ' ἀμφοτεροισι κεασθη : αὐτος δ ' Ἰτυμονηα | ||
| λιπαροισιν ἐδησατο καλα πεδιλα , ἀμφι δ ' ἀρ ' ὠμοισιν βαλετο ξιφος ἀργυροηλον : εἱλετο δε σκηπτρον πατρωϊον ἀφθιτον |
| δ ' αὐ νοτερον τε και διαπυρον και πασι τουτοις ἐπιτεταμενον τον αἰθερα τε και οὐρανον . οὑτως δη ὡσπερ | ||
| οὐχ ἑτερον ἐστι του προεπινοηθεντος , ἀλλ ' αὐτο ἐκεινο ἐπιτεταμενον . ἐπει οὐν ἀπο του ποσον ἐχοντος πλατος κατ |
| τουτο , κἀκεινο το „ τρις μεν γαρ τ ' ἀνιησιν ἐπ ' ἠματι ” ἀντι του δις , ἁμα | ||
| , και ἐπιπηδησασα ἐκκρεμαται του αὐχενος , και οὐ προσθεν ἀνιησιν πριν της ἀπειλης ἀποπαυσαι τον θυμουμενον . ὡστε οὐκ |
| ἠ πευκης φλοιος καταπλασσομενος ἐπουλοι : πιτυος φλοιος λειος ἠ ἀδιαντον ξηρον λειον ἠ μυρρινης φυλλα κατακεκαυμενα λεια : ποιει | ||
| και το ἀλευρον ἀναμιγνυεις ἁμα στεατι . διαφορει δε και ἀδιαντον ἀποστηματα , και ἀνηθινον ἐλαιον διαφορητικον ἐστι και πεπτικον |
| ! ! ! ] ! γαρ , Γυλλι , κἠτερους ἀγχειν . σιλλαινε ? [ ] ? ? : ταυτα | ||
| ἐλεφαντι , ἐπιπηδαν τε ἐπι την κεφαλην του ἐλεφαντος και ἀγχειν εὐπετεως . ταυτας δε , ἁστινας και ἡμεις ὁρεομεν |
| και των συγγενων οἱ τοιουτοι ἐκβαλλονται και μετα των τετραποδων ζωσιν , οἱ δε ἀγαθοι ἐπιθεωρησαντες σινος ποιουσι και παθος | ||
| λεγονται οἱ κωνωπες , οἱτινες ὀντες ἐσωθεν του πιθου , ζωσιν : ἀποσκεπασαντος δε τον πιθον και ἰδοντας αὐτους το |
| γαρ μαχαναι ] Ἠγουν οἱ θεοι παντα τα ἀγαθα ἀνθρωποις παρεχουσιν . Μαχαναι ] Βοηθειαι , χορηγιαι . Χερσι βιαται | ||
| διεγειρει . Ἀρης ἐπι Δια και Ἀφροδιτην και Ἑρμην ἁ παρεχουσιν οὑτοι εἰς το χειρον μετατρεπει . ὁ Ἀρης ἐπι |
| τινι . ὁτι δεικνυσιν τας καθολου ἀντιστρεφουσας ἀλληλαις και τας μερικας ἀλληλαις οὐ δια του ὁρου του ἐνδεχομενου : οὑτος | ||
| παλαιων περι την τοιαυτην σπουδασαντας ὑποθεσιν , και τους μεν μερικας τινας ποιησαμενους τας διηγησεις , τους δε και πλειονων |
| και ἀναμφιϲβητητον γνωριϲμα τηϲ φυϲεωϲ αὐτου : τροφηϲ γαρ προϲενεχθειϲηϲ ἀναπτεται ἡ θερμαϲια και ὁ ϲφυγμοϲ ἐπιδιδωϲιν εἰϲ μεγεθοϲ και | ||
| ξενιας ἁλωναι , και γαρ καλλος αὐτων ὁμοιως και πυρ ἀναπτεται . οὐ μην ὁ Βραγχος ἐφευγε τον Ἀπολλωνα ὡς |
| ἐπιδεχεται και εἰς α ληγει : τουτο δε μονον ἐχει καινοτερον , ὁτι δια του Κ ἐκφερεται , καιτοι των | ||
| περι τινος ἐφη . Ἀρι - στοφανης μεταβαλων ἐπι το καινοτερον οὐδε πατταλον , εἰπε , διδωσι . πατταλον γαρ |