αἰτιας εἰη την ἀφορμην ἡ διαθεσις ἐσχηκυια . Εἰ δε φθασει χρονισαι το νοσημα και ἐν ἑξει γενεσθαι τα της | ||
Λυπην τε δηλοι και στερησιν πραγματων . Ἀναβιβαζων ἑνδεκατον εἰ φθασει Δοξαν χαραν τε και πολυν πλουτον νεμει , Ἑρμης |
, ὁ τι δε εἰμι οὐ κατανοεις ἀτενιζων σωματι και ὁρασει . οὐκ ὀφθαλμοις τουτοις θεωρουμαι νυν , ὠ τεκνον | ||
ταξιν τεταχθω , | προνομια δ ' ἐστω τις ἐξαιρετος ὁρασει : ταυτην γαρ ὁ θεος βασιλιδα των ἀλλων ἀπεφηνεν |
: των δε ὀκνουντων και ἀποστρεφομενων , λοιδορειν αὐτους ὡς μαλακους τε και ἀναξιους αὑτου και τῃ μητρι μαλλον ἐοικοτας | ||
δι ' ἑξαμηνου φασιν ἀνερχεσθαι τον Ἀδωνιν . μαλακαι : μαλακους φησιν ἐχειν ποδας τας Ὡρας , ἐπει το ἐαρ |
Ἀντισθενους . δει γαρ και ἑαυτου τον πατερα προτιμησαι , μητοι δη τον λυτρωσαμενον Ἀντισθενην ἠ τινα ἀλλον , οἱον | ||
ὁτι των καθ ' ἑκαστα οὐκ ἐγχωρει γιγνεσθαι ἐπιστημην , μητοι γε δη ἀμεινω και τελειοτεραν της των καθολου . |
, ὡν κοινωνον σε ποιησομαι . ἐμοι μεν γαρ ἀρκει Αἰγυπτος , σοι δε γενησεται κτημα Συρια . φερ ' | ||
και τελευτησοντα εἰς ἐκεινην ἀναγκαιον ἠν προαναγραψασθαι : ὡδε γαρ Αἰγυπτος ἐληφθη , δια τηνδε την στασιν , Ἀντωνιῳ Κλεοπατρας |
ὠφελησει τα καλα πραττων και τους ἀλλους ἐπι τα ἰσα κινησει : τον δε μοχθηρον οὐκετι . φιλων γαρ και | ||
της προσβολης , και τῃ κατα ταὐτα ἐν ταὐτῳ περιαγομενῃ κινησει περιξ αὐτας ἐλαβεν , και τον μεν ἐξω , |
δε ἡ νυξ ἐδοκει μακρα , του μεν δη σπευδοντος ἀγορασαι , του δε πωλησαι . Τῃ δε ὑστεραιᾳ ὁ | ||
, οὐχι θυννου ὑπογαστριον . Ἐριφος : πενητες οὐκ ἐχοντες ἀγορασαι ὑπογαστριον θυννακος οὐδε κρανιον λαβρακος οὐδε γογγρον οὐδε σηπιας |
ἡμας θανειν λαβειν θ ' ἁ βουλομεσθα ; τηιδε γαρ νοσει νοστος προς οἰκους : ἡδε βουλευσις παρα . ἀρ | ||
φηγου κλωνιον ἐαν προσαγαγῃς , πτησσει . Χελωνη ὀφεως φαγουσα νοσει , ἐπιφαγουσα δε ὀριγανον ὑγιαινει . πελαργοι πλατανου φυλλα |
και γυναικας και τειχη και πολεις και παντ ' ἐχει συλλαβων , ὡσπερ τοις ἐπιορκησασιν Ὁμηρος ἐφη συμβαινειν , συν | ||
πολιν συναγαγων τους ἀνθρωπους ὠνομασεν ἀπο του ἀδελφου Τροιζηνα , συλλαβων Ὑπερειαν τε και Ἀνθειαν . πολλοις δε ἐτεσιν ὑστερον |
, ἀν θελῃς ἀναγνωσει του νομου και τῃ κατα μερος ἐξετασει και τοις τοιουτοις : εἰτα τῳ χρωματι : ὁτι | ||
ἰσως δεικνυναι τι ἡ διαιρεσις , ἀλλ ' εἰ ἀληθως ἐξετασει τις , οὐδεν ἀλλο ποιειν φανησεται ἠ λαμβανειν ἁπαντα |
του ἐναντιου , το μεν καθολου καταφατικον ὑπο του καθολου ἀποφατικου , ὁ ἐστι και αὐτο ἐν δυο σχημασι , | ||
και δια πλειστων συλλογισμων : ἀλλα και δια του καθολου ἀποφατικου , ὁ και αὐτο ἐν δυο τε σχημασι και |
γεγραπται δε Ἰαδι διαλεκτῳ . ὁ δε λογος ἐκ του ποιητικου προσωπου προς ἐρωμενον : ὁθεν και το ἐπιγραμμα Ἀϊτης | ||
του εἰδικου αἰτιου γνωσιν , ὁτι και κατα την του ποιητικου αἰτιου γνωσιν δυναται ἡ σοφια εἰναι δεικνυσιν : ἐν |
εἰς το βουλευτηριον : ἰατροι τε δια νοσον σκοτωδη ἑκαστοτε συμβαινουσαν αὐτῳ και τοτε προσπεσουσαν : ἡ τε γυνη παντων | ||
ταις χερσι καταρτισμον , την | δε εἰς το ἐμπροσθεν συμβαινουσαν καταγραψω χαριν του δυναμενην συνθεωρηθηναι παραιτιαν ὠφελειας γενεσθαι . |
ταις ὑστεραις ἐς χαριν την Ἱερωνος του Δεινομενους ἀνηγορευσεν αὑτον Συρακουσιον , τουτων ἑνεκα οἱ Κροτωνιαται την οἰκιαν αὐτου δεσμωτηριον | ||
δε υἱον Δεινομενην . νικησας δε τα Ὀλυμπια ἀνεκηρυξεν ἑαυτον Συρακουσιον και Αἰτναιον : ἐκτισε γαρ πολιν ἐν Σικελιᾳ Αἰτνην |
το κεντρον αὐτης κατα το ἐλαχιστον ἀποστημα , ὁπερ ἐστιν τεταρτου ὁρου του της ἀνωμαλιας ἀριθμου περιεχοντος μοιρας ρπ και | ||
το γʹ ἰωνικον ἀπ ' ἐλαττονος διμετρον ἀκαταληκτον ἐκ παιωνος τεταρτου ἀντι ἰωνικου και διιαμβου : το μεντοι κωλον της |
μοιραν , και εἰ μεν κακοποιῳ ἡ του συνδεσμου λυσις ἀπαντησει , πολ - λων κακων παραιτια γινεται , εἰ | ||
, ἀλλα τα μεν ταγματα εἰς ἑκαστον ἀριθμον , ὡς ἀπαντησει , ποιειν , προς το ποσον των ὀντων σωματων |
τις ἱστορια παραδεδοτο , διοτι καθ ' ὁν καιρον τους Σικελους ἐκβαλοιεν τους κατασχοντας τον τοπον τουτον της Ἰταλιας , | ||
κερδιον εἰη : τους ξεινους ἐν νηϊ πολυκληϊδι βαλοντες ἐς Σικελους πεμψωμεν , ὁθεν κε τοι ἀξιον ἀλφοι . ” |
ὁρα , ὁτι οὑτως ὑπηκουσεν ὡς εἰρηκοτος αὐτου : ὁτι στρατευει ἠ ἀποδημεις . οὐδεν οὐν , φησιν , ὠνησαμην | ||
περιιδειν την παιδα , ἀλλ ' ἑλειν ἐπελθοντα Σικυωνι . στρατευει δε ἐπι την πολιν Λυκος και κτεινει τον Ἐπωπεα |
ὀγκος φυμα καλειται . τουτο το φυμα εἰωθε δι ' ἑλκους κρινεσθαι . εἰ οὐν γενηται ἑλκος , ἀγαθον : | ||
ἐπι κεφαλης , ἠτοι ῥαφας κεχαλασμενας βουλομενοι συναγαγειν , ἠ ἑλκους ἐκπεπταμενα χειλη , και ποτε και προσστειλαι και κολλησαι |
βροτων . Βοτρυς προς βοτρυν πεπαινεται : ἐπι των ἐξισουσθαι φιλονεικουντων . Βουζυγης : ἐπι των πολλα ἀρωμενων . Ὁ | ||
ἐνικα μαχην . Εἰ δε τις ἐρει των προς ἁπαντα φιλονεικουντων , ὁτι τουτον ἰσως ἐγραψε τον λογον ταις Ἀριστοτελους |
ἀφ ' οὑ και οἱ Ἀλκμαιωνιδαι , οἱ την των Πεισιστρατιδων τυραννιδα κατελυσαν . ἐπει τινα ἀκηκοεναι ἐπι τῃ Ἑλλαδι | ||
. τους γαρ Ἀθηναιους καθοδον δεδωκεναι τοις φυγασι πλην των Πεισιστρατιδων μετα την ἡτταν την ἐν Σικελιᾳ . . . |
δαιμονιως μηχανωμενος κερασματα τινων μελων διατονικων τε και χρωματικων και ἐναρμονιων , δι ' ὡν ῥᾳδιως εἰς τα ἐναντια περιετρεπε | ||
τεσσαρων ἠ των ὁμοιων . γενει δε τα διατονικα των ἐναρμονιων ἠ χρωματικων , ἠ τα χρωματικα ἠ ἐναρμονια των |
δυνατοι φερειν την ὑμετεραν ἀρχην ἠ οἱτινες ὑπο των πολεμιων ἀναγκασθεντες ἀπεστησαν , ξυγγνωμην ἐχω : νησον δε οἱτινες ἐχοντες | ||
ἐς Ὠρωπον . Ἀθηναιοι δε κατα ταχος και ἀξυγκροτητοις πληρωμασιν ἀναγκασθεντες χρησασθαι , οἱα πολεως τε στασιαζουσης και περι του |
τους ἐπι ξενης ἡ εἰς Ἁιδου καταβασις εἰς την οἰκειαν ἐπαναγει . το δε δοκειν εἰς Ἁιδου καταβαντα εἰργεσθαι της | ||
των δευτερων , ἠ ὁλως των χειρονων , ἀλλον τροπον ἐπαναγει προς τα κρειττω τα χειρω και ἐντιθησι ταυτα ἐκεινοις |
, ἱνα , καθ ' ὁσον αὐτῳ δυναμις , εὐδαιμονων εὐδαιμονεστερος ᾐ . ὁ δε γενναιος τυραννος οὐ μακαριων εἰναι | ||
λυποιτο λυπας ἀρα τοιουτου ὀντος του βιου , οὐκ ἐσται εὐδαιμονεστερος ὁ του κοσμιου ἠ του ἀκολαστου ; ὁ μεν |
χαλινοις ἱν ' ᾐ τους ἱππους θυμου πληρεις περι τους χαλινους ἀνακαμπτειν και περιαγειν , ἠδη βουλομενους εἰναι προς ταις | ||
ἐπει δε πορρω του χαρακος εἰδον αὐτους ἐξελασαντας , τους χαλινους ὑποστρεψαντες και διεσκεδασμενοις αὐτοις προσβαλοντες νικωσιν αὐτους κατα κρατος |
διαγνους , ἐπει οἱ κατεφαινετο το χωριον ἐπικαιροτατον , ἐνταυθα τειχιζειν ἐγνω το φρουριον : και διαλαμβανει δη σημειοις τον | ||
γενομενης διακωλυθῃ . και ὁ Ἀλκιβιαδης προσκειμενος ἐδιδασκε την Δεκελειαν τειχιζειν και μη ἀνιεναι τον πολεμον . μαλιστα δε τοις |
, λαβε μοι ταυτασι τας μαρτυριας , ὡς ἐγενετο Πασιων Ἀρχεστρατου . Εἰτα τον σῳσαντα μεν ἐξ ἀρχης τα πραγματα | ||
: Κλεαρχος δε ἐν τοις περι παροιμιων και διδασκαλον του Ἀρχεστρατου γενεσθαι φησιν Τερψιωνα , ὁν και πρωτον γαστ - |
Κριῳ , οὐ δει γαμειν : χωρισμος γαρ ἐν ταχει παρακολουθησει . Σεληνη ἐν αʹ και γʹ δεκαμοιριᾳ του Ταυρου | ||
και πανσεληνους και τας ἐν αὐταις ἐκλειψεις ἀξιολογος τις διαφορα παρακολουθησει . . . , και τα ἑξης ἀχρι του |
: εἰ συμφωνει ὁ ὡροσκοπος της ἀναγορευσεως τῳ ὡροσκοπῳ της γεννησεως του παιδος του βασιλεως , γενησεται ὁ τοιουτος διαδοχος | ||
] ἐκκενωσεως . Κωλιαδος ] ἀφροδισιας . Γενετυλλιδος ] αἰτια γεννησεως . ἀλλ ' ἐσπαθα : οὐ μην ἐρω και |
ἀλλως ἐχον ἠ οὑτως . παντως δε πλειστας τεχνας παντων σοφωτατος εἰ ἀνθρωπων , ὡς ἐγω ποτε σου ἠκουον μεγαλαυχουμενου | ||
εἰς κοιτην προς δυναμιν . [ Ἀλλο ᾡπερ ἐχρησατο ὁ σοφωτατος Ἀλεξανδρος . ] Πυρεθρου ⋖ βʹ . κοστου ⋖ |
ὀντων , διοτι χωρις αἰτιας χρωμενοι πολλῃ κακιᾳ προπηλακιζουσι τους ἀσθενεστερους . ἠν δε και ἐν τοις εἰρημενοις γενεσιν ἡ | ||
το δεξιον κερας ταξας των ἱππεων και των ἐλεφαντων τους ἀσθενεστερους ἀπεδειξεν ἡγεμονα των παντων Φιλιππον : τουτῳ δε διεκελευσατο |
τρεις ἑνικαι , τρεις δυϊκαι , και τρεις πληθυντικαι : καταχρηστικως δε πολλαι , περι ὡν ἑκαστης διδαξω σε ἀκριβεστατα | ||
: παρα τον ἀρην , ἐξ οὑ παρωνυμον ἀριστευς . καταχρηστικως δε και ἐπι παντος προσηκοντος , , . . |
μεγιστοι δε ἀρα των ἐκειθι ἐλεφαντων οἱ καλουμενοι Πρασιοι , δευτεροι δ ' ἀν τωνδε ταττοιντο οἱ Ταξιλαι . Ἱππον | ||
Αἰακειαις χερσι ἠτοι του Ἐπειου ἠ Νεοπτολεμου . Αἰακου γαρ δευτεροι ἐκγονοι και ἀμφοτεροι ὡς μαθησῃ . τουτοις οὐν φησι |
Παν λεγεται δια το γενεσθαι αὐτον ἐκ Πηνελοπης και των μνηστηρων παντων : οἱ γαρ νεωτεροι πορνην λεγουσι την Πηνελοπην | ||
ἀλλα τοδ ' αἰνον ἀχος κραδιην και θυμον ἱκανει : μνηστηρων οὐχ ἡδε δικη το παροιθε τετυκτο , οἱ τ |
και ταυτ ' ἐχων παραδειγματα την τε του ποιητου των συμποσιων ποικιλιαν και την Πλατωνος τε και Ξενοφωντος χαριν . | ||
παλαιου ὑιδουν φιλοποτουντα διατελεσαι και την ἐπανοδον την ἀπο των συμποσιων ποιεισθαι ἐπι θρονου καθημενον και ὑπο τεσσαρων βασταζομενον οὑτως |
ἀρετας συνηγεν , και προς αὐτον εἰποντος ” ὡρα σοι ἀναγιγνωσκειν τον προς Λεπτινην „ „ σοι μεν οὐν ” | ||
. ταυτας τας ἐπιστολας εὑροντες [ συναγαγοντες ] ἐκκλησιαν φανερως ἀναγιγνωσκειν ἠξιουν . αἱ μεν ἀλλαι γυναικων ἠσαν ἱκετειαι και |
το ζʹ περι τεχνης ἠ κοινωνιας , το ηʹ περι ἀγοραιου ἠ πανηγυρεως τινος , το θʹ περι προσοδων ἠ | ||
πρατ - των ὑπερ του πληθους ἐναντια Θουκυδιδῃ πλειστον της ἀγοραιου προπετειας και κομψοτητος ἀποσχειν , ὁς γε οὐδε γελων |
Χαλκιοπη Μηδεια τε . τῃ μεν ἀρ ' οἱγε ἐκ θαλαμου θαλαμονδε κασιγνητην μετιουσαν : Ἡρη γαρ μιν ἐρυκε δομῳ | ||
, μη ματευσῃ θεος γενεσθαι . Χρυσεας ὑποστασαντες εὐτειχει προθυρῳ θαλαμου κιονας ὡς ὁτε θαητον μεγαρον παξομεν : ἀρχομενου δ |
, καρπον βαλσαμου οὐγ . γʹ , ἀμωμου οὐγ . ἡμισειαν , καρυοφυλλου οὐγ . βʹ , κασσιας οὐγ . | ||
ταυτης δε ἡμισειαν την των ψιλων , και ταυτης ἐτι ἡμισειαν την των ἱππεων . οὑτος γαρ τοι ὁ ἀριθμος |
, κανδαυλον , ὑποβινητιωντα βρωματα . το μηδεν ἀδικειν και φιλανθρωπους ποιει . χορτασθεις ὡς ἡδυ τῳ μισουντι τους φαυλους | ||
ἀνθρωποις αἰτιας , και οὐ φαμεν αὐτους εἰναι δικαιους οὐδε φιλανθρωπους , οὐδε ἀν τα μαλιστα ἡμιν ἡμαρτηκοσιν ἐπιτιμωσι συν |
τους συν αὐτῳ , εἰ οἱ ἀλλοι τουτον τον χρονον ἀκμαζειν τε μαλλον ἑαυτων ἐδοκουν και προσκτασθαι τι , αὐτοι | ||
λελεχθαι τα μηλα δια την ἀκμην : το γαρ ἀγαν ἀκμαζειν και τεθηλεναι φλοιειν ὑπο των ποιητων λεγεσθαι . ἐπει |
. τα γαρ ἀνθρω - πινα παθη και ἁ δρωσι πιστοτερα εἰσι των περι αὐτα λογων . ὁταν τοινυν οἱς | ||
τῃ φθορᾳ των δεσποτων μαλιστα βασανον ἐδιδοσαν : οὐδενες γαρ πιστοτερα ἐργα ἀπεδεικνυντο ἐν ταις δεσποτικαις συμφοραις των εὐνουχων . |
συναχθομενον , ἠν τι κακον , και συνεπικουρειν προθυμουμενον ταις ἀποριαις αὐτων , και φοβουμενον μη τι σφαλωσι , και | ||
. το μεν γαρ ἐγκωμιαστικον , συν τῳ ταις αὐταις ἀποριαις ὑπαγεσθαι , ἐτι και ἀμεθοδον ἐστιν . ἐπει γαρ |
σημα δε τοι ἐρεω μαλ ' ἀριφραδες , οὐδε σε λησει . ἑστηκε ξυλον αὐον ὁσον τ ' ὀργυι ' | ||
προς ἀλληλους εἰς το μη βλαπτειν μηδε βλαπτεσθαι πιστευειν ὁτι λησει , κἀν μυριακις ἐπι του παροντος λανθανῃ : μεχρι |
αὐτων δυναμιν ἐκαλεσα , και την μεν ἐπι τῳ αὐτῳ τεταγμενην και το αὐτο ἀπεργαζομενην την αὐτην καλω , την | ||
αἰτιαν και βιαστικην , την δ ' εἱμαρμενην συμπλοκην αἰτιων τεταγμενην , ἐν ᾑ συμπλοκῃ και το παρ ' ἡμας |
και δια τουτο την Τυχην προσαγορευει [ και ] Διος ἐλευθεριου παιδα , ἡν και παρακαλει ἀμφιπολειν την Ἱμεραν . | ||
περι της ἰδιας δημοκρατιας βουλευσαμενοι παντες ὁμογνωμονως ἐψηφισαντο Διος μεν ἐλευθεριου κολοττιαιον ἀνδριαντα κατασκευασαι , κατ ' ἐνιαυτον δε θυειν |
ἐφ ' αὑτου , και Ἁρμοδιος και Ἀριστογειτων οἱ τον Πεισιστρατου παιδα Ἱππαρχον ἀποκτειναντες , ῥητορες τε Ἐφιαλτης , ὁς | ||
δε ἀκουσαντα παραυτικα ἐπεισε ὁ λογος οἱα ἀχθομενον τε τῃ Πεισιστρατου ἀρχῃ και βουλομενον ἐκποδων εἰναι . Αὐτικα δε ἐσταλη |
ἑτερων κλητον Ἀθηνηθεν ἐλθοντα νεων ἀρχην κτησασθαι μακαριστον , πηλικης εὐδαιμονιας το Ἀθηναιους εἰναι τους μεταπεμπομενους ; ἐγω δε ἡσθην | ||
τι ἁπαντες ἀνθρωποι . αἱ δε ἀπαρχαι εἰσι νηες γεμουσαι εὐδαιμονιας , και ὁ τι ἀν ἡ φυσις ἀριστον τεκῃ |
Τρωες , οὐ μην ὁσονπερ οἰεται . γυναικας μεν ἀνδρων ἀσθενεστερας εἰναι φημι , εἰναι δε παρα την παιδευσιν των | ||
και θερος ἐπι το ἐλαττον : μαλλον γαρ ἐλαττους και ἀσθενεστερας ἐπαινετεον . ἐαρ δε και μετοπωρον ἐπι το μαλλον |
Φαρμουθι κϚʹ . ὡροσκοπον οἱ πλειους ἐφερον Καρκινῳ βουλομενοι που ἀγαθοποιους κεντρωσαι , εὑρομεν δε ἡμεις ἐκ των πραγματων Διδυμοις | ||
μερος συλλογιζεσθαι σινωθησεσθαι το πλοιον . ἐπιτηρειν δε χρη τους ἀγαθοποιους ἐν τῳ ὑπογειῳ ἠ μαρτυρουντας τῳ τοπῳ , ἐστω |
Των δε της μουσικης μερων κυριωτατον ἐστι και πρωτον το ἁρμονικον , των γαρ πρωτων μουσικης πεφυκε θεωρητικη . πρωτα | ||
, ἐφη , το μη δυνασθαι συμπληρωσαι . προς δε ἁρμονικον τινα , κηπουρον ὀντα προτερον , ἀμφισβητουντ ' αὐτωι |
ἠ προσηκεν ὑπειλημμενον . ” ἐτι γε μην κἀκεινη των τελικων κεφαλαιων ἡ μεθοδος κοινη , το ποτε μεν καθολικους | ||
: ” κοινη δε μεθοδος παντων των κεφαλαιων τουτων των τελικων , ἡ κατα ἀντιφασιν εἰσαγωγη εἰ μεν γαρ ἐχοιμεν |
εἰς τμηματα ιβʹ ἁ καλειται ζῳδια , ὁτι πρωτος ὁ δωδεκατος ἀριθμος δεχεται τους θειους εʹ λογους τους μουσικους , | ||
δεκατος ποιητικος , παραινεσεις γεγραφως : ἑνδεκατος ἀνδριαντοποιος Φωκαευς : δωδεκατος ἐπιγραμματων ποιητης λιγυρος : τρισκαιδεκατος Μαγνης , Μιθραδατικα γεγραφως |
, ὑπερ του μη γνωσιμαχουντων μηδ ' | ἀλλα ἀλλων ἀπαγγελλοντων στασιν ἐν τῳ πληθει γενεσθαι , χαλεπωτεραι δε μετα | ||
της ἐλπιδος , ἀλλα των ἐπι κατασκοπην ἐκπεμφθεντων τοις Ἰνδοις ἀπαγγελλοντων το πληθος των παρα τοις πολεμιοις ἐλεφαντων , ἁπαντες |
των ἰδιων ἐπιτρεψειε . τοιουτος μεν δη τις ἐν τοις συμβουλευτικοις λογοις ὁ ἀνηρ . ἐν δε τοις δικανικοις τα | ||
χρησις ἐστι μεν και παρα Δημοσθενει ἐν Φιλιππικοις τε και συμβουλευτικοις , μαλιστα δε παρα Θουκυδιδῃ ἐν ταις δημηγοριαις : |
βελος ὀξυ . ἀχος δε ἐστι συγχυσις ψυχης , λυπη ἐπιτεταμενη : σαφες δε ἐκ του λεγειν τον ποιητην : | ||
θερμασιας ; Δυο : ἠ γαρ ἀνειμμενη ἐστιν , ἠ ἐπιτεταμενη , τοὐτεστιν ἠ ἡττον , ἠ μαλλον : οὐκουν |
Αὑτη ἡ νουσος προσπιπτει μαλιστα ἐν ἀλλοδημιῃ , και ἠν κου ἐρημην ὁδον βαδιζῃ και ὁ φοβος αὐτον λαβῃ ἐκ | ||
ποικιλιᾳ της κρασεως , ποτε μεν συγκειμενον ἐκ διηγηματι - κου , ποτε δε ἐκ δραματικου , ποτε δε ἐκ |
, ὡστε ἐπιθυμειν ὡν δει και ὁσα κατα τους ἀλλους διορισμους : οὑτω δε και ὁ λογος ταττεται . . | ||
δευτερον διωρισμενης τομης ἐχει προβληματα τρια , ἐπιταγματα θʹ , διορισμους γʹ : ὡν εἰσιν ἐλαχιστοι μεν ὁ τε κατα |
καλους σωθεντας τ ' ἐκ κινδυνων και ὀψομενους θανατον ἰδιων γεννητορων και πολλους διατρεφοντας ὡς ἐξ ἀγαθοσυνης , ἀρχιερεις και | ||
γεγεννηται . αἱματος : σπερματος , γενους . τοκηων : γεννητορων , ἀπο , γονεων . Εὐτε : ὁπηνικα , |
ὀνοματικη θεσις , καθως ἐπεδειξαμενΠως . οὐν ἡ οὐ δεοντως παραλαμβανομενη ἀντωνυμια παρωσεται μεν την ἀναγκαιως παρειλημμενην κατα δευτερον προσωπον | ||
Ἐτι ἐνδιαθετον σχημα και ἡ τοιαυτη ἐπιδιορθωσις ἡ αὐξησεως ἑνεκα παραλαμβανομενη , οἱον ὀψε γαρ ποτε ὀψε λεγω ; χθες |
παραστηματι διεξερχομενου πολλη τις αἰδως τον Ἀλεξανδρον εἰσηλθε , και ἀποκλινας προς ἑνα των ἑταιρων εἰπεν ἀλλ ' εἰ μη | ||
συνανθρωπισιν ἀρνησαμενος και της οἰκειας σαρκος ἀποχωρησας τῃ σχεσει και ἀποκλινας προς το νοερωτερον και θειοτερον ἱκανην ἐχει προς μακαριοτητα |
δε τριπλασιων τετραπλασιοι ἀποσῳζοντες την αὐτων εὐταξιαν , και ἐκ τετραπλασιων πενταπλασιοι και ἀει οἱ ἑπομενοι λογοι ἐκ των ἡγουμενων | ||
ἐαν ὠσι δυο ἀριθμοι ὡν ὁ μειζων του ἐλασσονος ἐστι τετραπλασιων παρα μοναδα , ὁ ὑπ ' αὐτων προσλαβων τον |
' ὁμοιοι τουτῳ και ἀνομοιοι . αἱ τε γαρ ἀτομοι ἀπειροι οὐσαι , ὡς ἀρτι ἀπεδειχθη , φερονται και πορρωτατω | ||
, το δε κατα κορυφην σημειον ἀλλο ἀλλων . Ὁθεν ἀπειροι δυνανται γραφεσθαι μεσημβρινοι . Ἡ οὐν Ῥοδος και ἡ |
και την Δωριδα , μητροπολιν δε των ἐν Πελοποννησῳ Δρυοπων νομιζομενην . της δ ' Οἰταιας και ὁ Ἀκυφας ἐστι | ||
ἡ των Θηβαιων πολις , τοτ ' εἰς την ἀπορθητον νομιζομενην εἰναι Λακεδαιμονιων χωραν εἰσεβαλον , κατ ' ἐκεινους τους |
ἀποτελειν , ψευδος ἐστι . πρωτον μεν γαρ δια της ἀνατομης οὐχ εὑρισκεται : δευτερον δε ἐπι των παρθενων ἐχρην | ||
καλουμενα δε ὁπλα ] δια τινος ὀπης [ μαλλον δε ἀνατομης πλατειας ] οὐσης ἐν τῳ ΑΒ τοιχῳ ἐπειληθῃ περι |
και ὁ χαρακτηρ : παραδειγμα μεν οὐν ἰδεας πανηγυρικης : συμβουλευει μετα τα Μηδικα Θεμιστοκλης ἀνεμοις θυειν : ἐν τουτῳ | ||
ζηλοτυπως φερομενη σχηματιζεται προσωπον τροφου ἐγνωσμενης τῃ Σεμελῃ , και συμβουλευει αὐτῃ τῃ Σεμελῃ ὁτι Δει αἰτησαι τον Δια συγγενεσθαι |
ἐστιν ἡ των μετρονομων , ὡς Δειναρχος ἐν τῳ Κατα Καλλισθενους . ἠσαν δε τον ἀριθμον ⌈ ιʹ ⌉ , | ||
Φοινικωδη καλεισθαι . οὐκ ἀν οὐν εἰη το λεγομενον ὑπο Καλλισθενους ἀληθες , ὁτι ἀπο Φοινικων της Συριας των την |
μονον ἐπι του περιαμματος καθωμιληται . ἀναφαλαντιας : οὐχ ὁ φαλακρος , ἀλλ ' ὁ ἀρχομενος ἀποφαλακρουσθαι . ἀγροβοας ἀνηρ | ||
ἀνθρωπος βους ἱππος ἠ Σωκρατης Πλατων Ἀλκιβιαδης ἠ φιλοσοφος σιμος φαλακρος βαδιζει , δια το ταις μεν οὐσιαις συμφυεσθαι τα |
αὐτου ἀπολεσαντι : Μη δυσφορει , ἐφη , ἀλλα μαρουλια ἀγορασας και ἐσθιων αὐτα προς την γωνιαν ἐπιστραφεις προσσχες , | ||
οὐδεν ἐσθιει σοφος τις ἠν . ἐγω γαρ ἡκω νυν ἀγορασας οὐδεν ἐμψυχον : ἰχθυς ἐπριαμην τεθνηκοτας μεγαλους , κρεα |
παντων μυων και οἱ των ὀφθαλμων , ἐπειδαν παθωσι , σπασμους και πυρετους και καρους και παραφροσυνας ἐπιφερουσι , διοτι | ||
περι τας του πνευματος ἐξοδους ἐπισκηψαντα ἠ μελαγχολικον γινομεναι , σπασμους του ὁλου σωματος και ἀναισθησιας ἐπαγουσι κατα τους παροξυσμους |
ἀνθρωπος ἀλλος ὁ καθαρος τουτων τας ἀρετας ἐχων τας ἐν νοησει αἱ δη ἐν αὐτῃ τῃ χωριζομενῃ ψυχῃ ἱδρυνται , | ||
. ἐτι εἰπερ ἡ κινησις οὐσια του νου , πως νοησει τα ἀϋλα και ἀκινητα ; τουτο δε οὐχ οἱον |
ἀστραβιζουσας χθονα , παρ ' Αἰθιοψιν ἀστυγειτονουμενας . και τας ἀνανδρους κρεοβορους [ δ ' ] Ἀμαζονας , εἰ τοξοτευχεις | ||
κρειττοσι ; και ἰδιᾳ αὐ οἱ ἀνδρειον και δυνατοι τους ἀνανδρους και ἀδυνατους οὐκ οἰσθα ὁτι καταδουλωσαμενοι καρπουνται ; Ἀλλ |
αὐτῳ παθος κηριον , ἀλλα τας κατατρησεις ἐχει μειζονας ὑγροτητος μελιτωδους περιεκτικας . οὑτω δε θεραπευονται . ξυρησας τας τριχας | ||
, και οὑτω παλιν δια των κεκαυμενων ἀνθρακων ἑψησαι μεχρι μελιτωδους συστασεως : εἰ δε στυπτικωτερον αὐτο βουλει ποιησαι , |
ἐπικρατουντα κατακλειειν αὐτην εἰς την γην : και ἐαρος και μετοπωρου μαλλον , ἀνωμαλους γαρ ταυτας εἰναι τας ὡρας : | ||
ἐχει δε ἡ Λιλαια και προς τας του ἐτους ὡρας μετοπωρου και ἐν θερει και ἠρος ἐπιτηδειως : τον δε |
βʹ ἀντισπαστικον διμετρον καταληκτικον , ἠτοι ἑφθημιμερες , ὁ καλειται Φερεκρατειον ἐκ διτροχαιου . Το γʹ ἰαμβικον τριμετρον βραχυκαταληκτον , | ||
ἀναπαιστικον ἑφθημιμερες . το δʹ δακτυλικον πενθημιμερες . το εʹ Φερεκρατειον . το ζʹ τριμετρον ἀκαταληκτον . το ηʹ διμετρον |
εὐθειαι , ἡ μεν ΑΒΓ ὡστε την ΑΒΓ περιφερειαν διχα τετμησθαι κατα το Β , τυχουσαι δε αἱ ΑΔΓ , | ||
τεμνοντων γαρ τουτων ἀλληλους και την σφαιραν συμβησεται εἰς τεσσαρα τετμησθαι , ὡστε ἑκαστον των τεσσαρων τμηματων μιαν ὡραν του |
ἠγαγεν . ὑστερον δε Πεισιστρατος συναγαγων ἀπεφηνε την Ἰλιαδα και Ὀδυσσειαν . Φασι παχυτατον γενεσθαι την διανοιαν οἱ της κωμῳδιας | ||
ὀσσε δε οἱ παρακειται ἀστερισκος , ὁτι ἀμφοτεροι εἰς την Ὀδυσσειαν μετακεινται οὐκ ὀρθως . . Καλχαντα πρωτιστα κακ ' |
την Κλυτιου του Μεγαρεων βασιλεως θυγατερα : ἡς ἀποθανουσης , ἀναγκασθηναι τους Μεγαρεας ὑπο του Κλυτιου πεμπειν [ ν ] | ||
αὐτου γυμνην την ἀνθρωπον ἰδειν , ὁ δε ἀπομαχομενος μη ἀναγκασθηναι , ὡς δε οὐκ ἐπειθεν , ὑπομενων τε και |
Τυχη , καινοτερων εὑρουσα πραγματων ὑποθεσιν : βασιλει γαρ ἡκον ἀπαγγελλοντες Αἰγυπτον ἀφεσταναι μετα μεγαλης παρασκευης . τον μεν γαρ | ||
εἰς την Ἡρακλειαν , καθ ' ὁν καιρον ἠλθον τινες ἀπαγγελλοντες τον Ἐρβησσον παραδωσειν . Ἀννων δε πολεμησας ἐν δυσι |
ἐπ ' ἀρχοντος Εὐκλειδου : τους δε Βαβυλωνιους ἐδιδαξε δια Καλλιστρατου Ἀριστοφανης ἐτεσι προ του Εὐκλειδου κδʹ ἐπι Εὐκλεους . | ||
ἐπειδη χαλεπως ἐφερον οἱ Ἑλληνες το των φορων ὀνομα , Καλλιστρατου οὑτω καλεσαντος , ὡς φησι Θεοπομπος ἐν ιʹ Φιλιππικων |
φαυλον εἰργασαντο , ἀλλα και μαλλον ὠφελησαν δια ἰδιοτοπιαν ἠ ἀγαθοποιου μαρτυριαν ἠ οἰκειου σχηματος αἱρεσιν : και ἐν τουτοις | ||
ὁσον βλαβησεται . Σεληνης δυνουσης , Ἀρεος ἐπιδυομενου , μηδενος ἀγαθοποιου μαρτυρουντος τῃ Σεληνῃ , κακιστον θανατον τῳ φυγοντι δηλοι |
ἐστι προοιμιον θειναι του ὑμνου του νυν την πατριδα του νικητου μεγιστην οὐσαν . ἐπει ἐν ἑλλαδι ναιων και οἰκων | ||
Ὁμηρον και Κρατερον ἱστορουσι κυριον ὀνομα . Ἀρριανος δε ἐπι νικητου την λεξιν τιθησιν , οἱον ὁ δεινα κρατερος του |
μεν οὐν ἐκεινην την ἡμεραν , ἐν ᾑ της πατριδος ἐξεπιπτον ἀδικως , ὁπερ ἀλγεινοτατον ἐστι και τοις δικαιως τουτο | ||
των ζῳων ἀπειθουντων τοις χαλινοις ὡς ἐτυγχανεν εἰς τους πολεμιους ἐξεπιπτον μετα των κομιζοντων αὐτους ἱππων . ἡ δε Σεμιραμις |
προνοιᾳ , ὡς πανταχου ἀρετην κρατειν και μετατιθεμενων και διορθωσεως τυγχανοντων των ἡμαρτημενων , οἱον ἐν ἑνι σωματι ὑγιειας δοθεισης | ||
ἐκ μεταφορας των τοξοτων , των οὐχ ὁπως του σκοπου τυγχανοντων , ἀλλ ' οὐδ ' ἐγγυς βαλλοντων . Οὑτος |
μανια , κινησις . ἀναγκαιης : ἠ της φυσικης . ἀναγκαιης : βιαστικης , της κατ ' ἀναγκην γινομενης τοις | ||
, τεως μεν μετα των Ἑλληνων ἐοντες ἐμαχοντο ὑπ ' ἀναγκαιης ἐχομενοι προς την βασιλεος στρατιην : ὡς δε εἰδον |
ἀλλην τινα ἡδονην ἠθελε δαπαναν εἰς πολεμον . οὑτω μεν φιλοπολεμος ἠν : πολεμικος δε αὐ ταυτῃ ἐδοκει εἰναι ὁτι | ||
ὁ δ ' ἡκε και των μετριων δεδιοτων , μη φιλοπολεμος ἀνηρ ἐπιτριψῃ το πληθος , πανυ σεμνως ἐκελευε την |
την θηραν ὁ Ἐρως αὐτῳ , και , ἁτε δη φιλονεικος θεος , ἀντιταττομενον ἰδων και βεβουλευμενον , ὡς ᾠετο | ||
τουτο . ἀνδρων : ἀνθρωπων . Δυσμαχος : ἀπιστος , φιλονεικος , δυστυχης , δυσπειθης κατα του διηγεισθαι . ἀτρεκεεσσι |
: σκοταιον μεν γαρ και δυομενον και νυκτιφορον ἀφροσυνη , λαμπροτατον δε και περιαυγεστατον και ἀνατελλον ὡς ἀληθως φρονησις . | ||
ἡ ὀθονη και ἐξ οὐδενος των ἀποθνῃσκοντων γινεται και ἐτι λαμπροτατον και φωτοειδεστατον ἐχει μη ἀμελως καθαρθεισα χρωμα . δια |
της Καλλιξενου Ζωγραφων τε και ἀνδριαντοποιων ἀναγραφης και ἐκ των Ἀριστονικου Περι του ἐν Ἀλεξανδρειαι Μουσειου και ἐκ των Ἀριστοτελους | ||
. . . οὐ γεγονε μετα Σολωνα κρειττων οὐδε εἱς Ἀριστονικου νομοθετης : τα τ ' ἀλλα γαρ νενομοθετηκε πολλα |
των ἀλλοτριων ὀρεγονται . ἀξιον δ ' ἐννοησαι ὡς και ἐλευθεριους ὁ τοιουτος πλουτος παρεχεται . Σωκρατης τε γαρ οὑτος | ||
: διο και τους ἐπι πλεον δαπανηρους καιπερ οὐκ ὀντας ἐλευθεριους ὁμως φιλουσι , διοτι ὁμοιον τι ἐχουσι τοις ἐλευθεριοις |
και των ἐκ του πολεμου λαφυρων , ἐαν κοινη γενηται στρατεια , την τριτην ἐψηφισατο διδοσθαι : ἐπειθ ' Ἑρνικας | ||
, . : και ἡ ἐπ ' Αἰγυπτον δε Καμβυσου στρατεια , ὡς φησι Κτησιας , δια γυναικα ἐγενετο . |
ὑπο δορυ πωλουμενους ἐκ των λαφυρων , ἠ του στρατηγου συγχωρησαντος ἁμα ταις ἀλλαις ὠφελειαις και τους δορυαλωτους τοις λαβουσιν | ||
ἁπλοτητος της των βαρβαρων ἐστι σημεια , του τε μη συγχωρησαντος μεν την ἀποβασιν την εἰς την νησον , δωρα |
την γραμματικην ἐπιστημην κατα την ἑξιν τελειωθεις και παραδιδους τους γραμματικους λογους , και το μεν ψυχρον ὑδωρ δυναμει λεγεται | ||
τους ἀνθρωπους , περι δε καλοκἀγαθιας μηδενα . τους τε γραμματικους ἐθαυμαζε τα μεν του Ὀδυσσεως κακα ἀναζητουντας , τα |
νησους , οὐ ναυς , οὐ τειχη της πολεως τοτε κεκτημενης , ἐξηλθετε εἰς Ἁλιαρτον και παλιν οὐ πολλαις ἡμεραις | ||
, σου μεν ἁπασας τας γυναικι πρεπουσας ἀρετας και ἐπιστημας κεκτημενης και ἐπισταμενης , ὡσπερ ἡ Ἀθηνα τεχνας ἁπασας κεκτηται |
, ἠ ἐπι ὑγροις , ἠ ἐπι στερεοις ἀναπτουσαν τους πυρετους , ὡς φησιν Ἱπποκρατης , ἰσχοντα , ἰσχομενα και | ||
μεχρι δε ἁπλαι φλεγμοναι εἰσιν , ἡ μεν περι ἡπαρ πυρετους ἐπιφερει συνεχεις , ἡ δε περι σπληνα τεταρταιους ὡς |
ἐν τῃ Ἑβραιων . ὁ μεν δη ἐν Ἁλικαρνασσῳ Μαυσωλῳ βασιλευσαντι Ἁλικαρνασσεων πεποιηται , μεγεθος δε οὑτω δη τι ἐστι | ||
παιδες ἐκ της προτερης γυναικος , Γωβρυεω θυγατρος , και βασιλευσαντι ἐξ Ἀτοσσης της Κυρου ἑτεροι τεσσερες : των μεν |
. Παρατηρητεον οὐν ἐπι πασης γενεσεως τας προγεγραμμενας ἐν ἀρχῃ παραγγελιας και τας φασεις και τας μοιρας , ἱνα μη | ||
Δειναρχος ἐν τῃ Κατα Πολυευκτου ἀποφασει : και τας ἰδιᾳ παραγγελιας γεγενημενας και τας δεησεις . . . . δωρων |
χειροτονιας . οἱ δ ' ἀγαθοι δια ταυτα και παμπαν ἐξελιπον το ἀρχειν , ὡστε ποτε και μηνας ὀκτω την | ||
χωραν , φοβηθεντες τα μεν προς ἑω κεκλιμενα της Σικελιας ἐξελιπον , εἰς δε τα προς δυσμας νευοντα μετῳκησαν . |
τοιαυταις πανουργιαις εὑρισκεται χρωμενος , ἀλλ ' ἐστιν ἀπεριττος τις ἐλευθεριος τε και ἀπονηρος οἰκονομησαι τα εὑρεθεντα . ἐκ δη | ||
δωσει ὀλιγα ἐξ ὀλιγων και οὐ δηπου δια τουτο οὐκ ἐλευθεριος , ὡσπερ οὐδε ὁ ἐκ πολλων πολλα διδους . |
λεγει ἐν τοις δυο τοις Ὑστεροις ἀναλυτικοις , περι δε διαλεκτικου ἐν τοις Τοποις , περι δε του σοφιστικου ἐν | ||
τοιαυτα . διδαξας οὐν περι ἀποδειξεως ἐδιδαξε και περι του διαλεκτικου συλλογισμου και τον οἰκειον ἠδη σκοπον ἐκπεπληρωκε . νυν |