| κατα ] ? ταὐτα προϊοντες ? [ ] [ ] φησουσι μηδε ? ? [ την ] ἑξαποδα αὐτωι [ | ||
| πρωτου και ἀρχηγετου του ἐθνους ἐστιν , ὡς μεν ἐνιοι φησουσι , νομιμος , ὡς δ ' ὁ παρ ' |
| γυμναζεσθαι και καταχρηστικως ἐκφερεται ἐπι πασης παιδειας λογικης τε και πρακτικης : και γυμναζομαι τις εἰπων οὐ τουτο ἁπλως ἐρει | ||
| ἀγαθον και κακον : της δε θεωρητικης διανοιας και μη πρακτικης ἐργον ἐστιν ἡ ἀληθεια και το ψευδος . και |
| δε βουλει , περιοδος καταληκτικη ἐξ ἰαμβικης συζυγιας και τροχαϊκης καταληκτικης . το βʹ χοριαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον ἐκ χοριαμβου και | ||
| το αʹ περιοδικον καταληκτικον , ἐξ ἰαμβικης συζυγιας και τροχαικης καταληκτικης : το βʹ ἰαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον : το γʹ |
| δε τοις ἰσθμοις τῳ τε μεταξυ της Κασπιας και της Ποντικης θαλασσης και τῳ μεταξυ της Ἐρυθρας και του Ἐκρηγματος | ||
| ποαν ἐν ὑδατι ἑψοντα πινειν και ἀνηθον ὡσαυτως και της Ποντικης ῥιζης : καλειται δ ' ἐπιχωριως ῥα . τουτο |
| ἀσυλλογιστον ἀρκει το ποτε μη συναγειν , προς δε το συλλογιστικον οὐκ ἀρκει το ποτε συναγειν ἀλλα μονον το ἀει | ||
| φησιν , ἀναγκαιως το τι ἐστι και ὁ ὁρισμος κατα συλλογιστικον οὑτω σχημα συναγεσθαι , ὡς μειζων δια μεσου συναπτομενος |
| οὐδεις παρεστιν . εὐ γε δρωντες . ἀρα που ὀπτην κατεσθιουσι πολιν Ἀχαικην ; ὁτι δε και παντες Θετταλοι ὡς | ||
| προς την θαλασσαν αἱ αἰγες τουτου κατελθουσαι την τε λυγον κατεσθιουσι και την ναυν ἀπολυουσιν . Εἰδες αὐτην ἐπι τῃ |
| πατρος ἐσθλου γεγωτες δυστυχους ' ἀναξιως . τρισσαι μ ' ἀναγκαζουσι συννοιας ὁδοι , Ἰολαε , τους σους μη παρωσασθαι | ||
| παιδων ὑπογραψαντες γραμμας τῃ γραφιδι οὑτω το γραμματειον διδοασι και ἀναγκαζουσι γραφειν κατα την ὑφηγησιν των γραμματων , οὑτω δη |
| Δαρειον ἐσβαλειν ἐς την χωρην , μετα ταυτα μεμονεναι μιν τεισασθαι , πεμψαντας δε ἐς Σπαρτην συμμαχιην τε ποιεεσθαι και | ||
| ἠερα βαλλοντα εἰπειν : Ὠ Ζευ , ἐκγενεσθαι μοι Ἀθηναιους τεισασθαι , εἰπαντα δε ταυτα προσταξαι ἑνι των θεραποντων δειπνου |
| τινος μη κλινομενον δια καθαρου του ος , μη ὀντα δικαταληκτα δια το δελφις δελφινος , ἀρσενικα δια το ἀσπις | ||
| κἀν γαρ δια του ι γραφηται , ἀλλ ' οὐν δικαταληκτα ἐστιν : θις γαρ και ῥις . Τα εἰς |
| αἰτησαμενος το μη διδομενον κατεστησε το ἐπιρρημαἘνιοι . μεν οὐν ἀξιουσι το ὠταν Δωρικωτερον εἰναι γενικης πληθυντικης , νοουμενης ἐπι | ||
| ὑμας , ἐπειδαν τινος κατηγορειν μελλωσι , τουτο αὐτοις ὑπαρχειν ἀξιουσι παρ ' ὑμων , το μη δι ' ἐχθραν |
| ταις ὑστεραις ἐς χαριν την Ἱερωνος του Δεινομενους ἀνηγορευσεν αὑτον Συρακουσιον , τουτων ἑνεκα οἱ Κροτωνιαται την οἰκιαν αὐτου δεσμωτηριον | ||
| δε υἱον Δεινομενην . νικησας δε τα Ὀλυμπια ἀνεκηρυξεν ἑαυτον Συρακουσιον και Αἰτναιον : ἐκτισε γαρ πολιν ἐν Σικελιᾳ Αἰτνην |
| , ὀλιγωρουσι των ἀστων . Διοπερ εἰσαγει τον σπουδαιον τοτε βεβαιοτατον ἀνδρα της γαμετης , ὁτε παλλακιδι χρησθαι παρηγγελλον οἱ | ||
| ὁτι και ἡ ἀρετη δι ' ἡν ἀλληλων φιλοι εἰσι βεβαιοτατον τι χρημα καθεστηκε και μονιμωτατον . και ἑως ἀν |
| ἀριστα ἐλαυνοντων , των δε πολεων ἐπιτρεπειν τας ἡνιας τοις τυχουσι πραγμα οὐδεν ὑπελαμβανον , οὐκ εἰδοτες ὁτι πας ὁ | ||
| και το μη τοις βελτιστοις και φρονιμωτατοις , ἀλλα τοις τυχουσι πεμπειν ἀλογον . ἀφαιρεθεισης δε της ἀπο του θεου |
| παντες οἱ συνομοιοι σου . και ἑστωτος του Ἁβρααμ και θαυμαζοντος , ἰδου ἀγγελος κυριου ἐλαυνων ἑξ μυριαδας ψυχας ἁμαρτωλων | ||
| ἐκειρεν μου την τριχα ἐν τῃ ἀγορᾳ παρεστωτος ὀχλου και θαυμαζοντος . Τις οὐκ ἐξεπλαγη ὁτι αὑτη ἐστιν Σιτιδος ἡ |
| οὐδε Νηρηιδων τινα ὀφθηναι τῳ στρατῳ καιτοι γιγνωσκομενας , ὁτι ἡκουσι , θαυμαστα δε ξυμβηναι ἑτερα και οὐ πορρω των | ||
| Τυλλος , τοτε τους Ἀλβανους προσαγειν ἐκελευσε και περι ὡν ἡκουσι λεγειν . ἀπαγγειλαντων δ ' αὐτων ὁσα προσεταξεν ὁ |
| , καθαπερ τον Ἡρακλεα , και το σκυταληφορειν και ἐπικεκαυσθαι βουσι και ἡμιονοις ῥοπαλον . βεβαιουνται δε τον μυθον τουτον | ||
| αὐτο το τον ἀερα κλεϊζον . ἐκτεινε δε παρα τοις βουσι τοις εἰλιποδεσσιν ἐν τῃ παντοθεν περιρρεομενῃ Ἐρυθειῃ , ἠγουν |
| των τε μαλακιων τικτουσιν πρωται του ἐαρος αἱ σηπιαι και τικτουσι πασαν ὡραν και κυισκονται πεντεκαιδεκα ἡμεραις . ὁταν δε | ||
| . Αἱ δε χωραι προς τας ὡρας κακως κειμεναι τοιαυτα τικτουσι νουσηματα , ὁκοιη ἀν ἡ ὡρη , ταυτῃ ὁμοιως |
| μερη ἐκβαλλομεναι συμπεσουνται . αἱ δε ἐπι μηδετερα τα μερη συμπιπτουσαι παραλληλοι εἰσιν . παραλληλος ἀρα ἐστιν ἡ ΕΖ τῃ | ||
| δε πλαγια , και παρ ' αὐτας ἀχθωσι δυο εὐθειαι συμπιπτουσαι ἀλληλαις και τῃ γραμμῃ , τα ἀπο των ἀπολαμβανομενων |
| πτυσματος : ἠν δε μη , ἐρου αὐτον , εἰ γλυκυτερον το σιαλον , και ἠν μεν φῃ , ἰσθι | ||
| εἰρηται , το γαλα , μεχρι παχυτερον τε ὁμαλως και γλυκυτερον του ὠμου γενηται . Δει δε και της των |
| περιεχον : πως ἰδιον ἀντινομιας τουτο εἰπων και ἐπι της ἀμφιβολιας τουτο παρελαβε . φαμεν οὐν , ὁτι προς το | ||
| ὀντος ἀμφιβαλλεται το γενος , μη ὀντος δε ἀπολυεται της ἀμφιβολιας ; . Δευτερον δε οὐκ ὠφειλε το εἰς διακρισιν |
| ἀρτον ἠ κριθινον ἀλευρον ἠ πυρινον ἠ ἀλφιτα κατα την ἐπικρατουσαν ἑκαστῳ διαθεσιν . ὀστρακοις των ὀνομαζομενων ἰδιων ὀστρεων κεκαυμενοις | ||
| κριθινον ἀλευρον ἠ πυρινον ἠ ἀλφιτα κατα την ἐν ἑκαστῳ ἐπικρατουσαν διαθεσιν . ἡ δ ' ἀγρια προς μεν τας |
| . Ἐπιλελησθαι μοι δοκεις Ὁμηρου και Εὐριπιδου και δια τουτο ἀγανακτειν ἱππων ἐπιστατων : εἰ δε ἐμεμνησο τουτων τε και | ||
| δε κατα ἀναιρεσιν θετικως : ὁτι ἐδει οὐδ ' ὁλως ἀγανακτειν : οὐδε ἐπι τοσουτον ἐργαζεσθαι , ἀχρις ἀν πληγῃ |
| σημαινομενου . οὐ μην παρηχθη ἐξ αὐτης κτητικον , καθοτι ὑπεδειξαμεν ἐξ ὀρθοτονουμενων τας παραγωγας γινεσθαι . . Ἀλλα μην | ||
| ἐκ του την τιτθην τοιαυτην ὑπαρχειν , οἱαν την ἀριστην ὑπεδειξαμεν . δευτερον ἐκ του το ὑπο ταυτης τρεφομενον παιδιον |
| δηξεωϲ του ϲτομαχου ἐκπνευματωϲεων ὀξει ἀφεψηϲαντεϲ κυμινον και γληχωνα ϲπογγοιϲ πυριαν τον ϲτομαχον , ἐνιοτε δε και ϲτυπτηριαν ἐπιπαϲϲομεν τῳ | ||
| δε του σωματος , ἐπι πλεον , ἐαν ἀνεχωνται , πυριαν δια σπογγων , και καταπλασμασι χρηστεον ἀλευρῳ τε καθαρῳ |
| Ἠλειων . Γ εἰτα ἐν ἐκθεσει τρισυλλαβοι βʹ κατα ποδα κρητικον . ξυνανελκετον και σφω ] εἰτα ἐν ἐκθεσει ἀναπαιστικον | ||
| Το δε παιωνικον εἰδη μεν ἐχει τρια , το τε κρητικον και το βακχειακον και το παλιμβακχειακον : ὁ και |
| παραμιγνυντας αὐτα εἰτε ὡραν και χωραν και ἡλικιαν και νοσον σκοπουντας εἰτε τινα παρατηρηματα ἑτερα , οὐκ ἀρκει οὑτος ὁ | ||
| εὐδαιμονα , δια το μη τους ζωντας ἐθελειν εὐδαιμονιζειν , σκοπουντας τας του βιου μεταβολας τῳ μονιμον τι την εὐδαιμονιαν |
| ἀγορ . ] Ἀγορευσω , φησιν , ἀρξαμενος ἀπο της δυτικης πλευρας της Αὐσονικης ἀκρας . Εἰτα ἐπειδη παρατεταται ἡ | ||
| γεγενηνται . ἀρτιως δε της ἑσπεριας θαλασσης , ἠγουν της δυτικης , τον πορον λεξω , ἡτις ἐπι πασας τας |
| , βραδυτερον φανησεται την εἰς τα ἑπομενα των ζῳδιων μεταβασιν ποιησαμενη τοις αὐτοις κε ἑξηκοστοις Και δια ταυτην την αἰτιαν | ||
| , ἡ δε προφητις προεισιν ἐπικλησιν ὡς ἐθος των θεων ποιησαμενη : ἀπροοπτως δε ἰδουσα τας Ἐριννυας κυκλωι του Ὀρεστου |
| την ἀντιπαλον ἀλλοτριοτητα : το μεν οὐν ὁμοιον ἐστι και φυλακτικον του παραπλησιου , το δ ' ἀνομοιον και φθαρτικον | ||
| οἰκειον και ἀλλοτριον θαυμαστον και τῳ συνανθρωπιζον οἰκουρον εἰναι και φυλακτικον του των εὐ δρωντων βιου παντων περιττοτατον : ὡν |
| μηδενος γαρ ὀντες ἐνδεεις την φωνην της χρειας ἐν αὑτοις στεργουσι . Δια τουτ ' οὐν Ὁμηρος τον μεν ἐνδιαθετον | ||
| ἀλλ ' ἀνακοπτουσι και καρτερουσι : τρωγουσαι δε την πρασιον στεργουσι τα τεκνα , ὑπο πλεοναζοντος γαλακτος τους μαστους σφαραγουμεναι |
| : Ἰωνας δε εἰς την ἀντιπεραν πεμψαντες ἠπειρον , του Ἀττικου γενους πασαν ὁσην Αἰγαιος προσκλυζει χωραν ἐπληρωσαν : Ἡρακλειδας | ||
| τουτῳ δε ὁ γελωτοποιος εἰσηλθε Μανδρογενης , ἐκεινου Στρατωνος του Ἀττικου , ὡς φασιν , ἀπογονος και πολλους κατερρηξεν ἡμων |
| ὀντως εὐδαιμονας ἀποτελων τους χρωμενους : ὁ δε τους πλουσιους εὐδαιμονας ὀνομαζων λογος αὐτος τε ἀθλιος , γυναικων και παιδων | ||
| ἀπεργαζομενος θεσμος νομος ἀν ὀρθως ὑμιν εἰη κειμενος , ὀντως εὐδαιμονας ἀποτελων τους χρωμενους : ὁ δε τους πλουσιους εὐδαιμονας |
| ὀντος του τοπου , τῳ δε πολιτικῳ πληθει συνεπιλαβομενος της οἰκοδομιας και την ἐλευθεριαν ἀποκαταστησας τιμων ἰσοθεων ἐτυχε παρα τοις | ||
| ἐρωτος ἠ πλου , το δε δʹ περι προβατων , οἰκοδομιας ἠ ἱματιων , το δε εʹ περι γεωργιας ἠ |
| σε : Δυναται μεν ἐπι του ἐποπος λεγειν , οὑτοι ζητουσι σε ἐπιτριψαι δια την ὀψιν : δυναται δε και | ||
| πασαις ταις Κατηγοριαις συμβαλλεται , εἰ και ταις Ἀριστοτελους . ζητουσι δε δια τι το πλειστον μερος του χρησιμου προεταξε |
| ἐπιφερουσαι , συνεξελθειν αὑταις προς Μαρκιον ἠξιουν αὐτας και δεηθηναι φεισασθαι σφων τε αὐτων και της πατριδος . αἱ μεν | ||
| ἑνι ποιησας δεσποτῃ . Ἀκουσας ὁ Κορυμβος εὐθυς μεν ἐκελευσε φεισασθαι φονευοντας , μεταθεμενος δε τα τιμιωτερα των φορτιων και |
| την θηραν ὁ Ἐρως αὐτῳ , και , ἁτε δη φιλονεικος θεος , ἀντιταττομενον ἰδων και βεβουλευμενον , ὡς ᾠετο | ||
| τουτο . ἀνδρων : ἀνθρωπων . Δυσμαχος : ἀπιστος , φιλονεικος , δυστυχης , δυσπειθης κατα του διηγεισθαι . ἀτρεκεεσσι |
| ὡστ ' , εἰ μη προ του συντελεσαι την ἐπιβολην κατελυθησαν , μηδεμιαν ἀν ὑπερβολην ἑτεροις προς κατασκευην ἐργων ἀπολιπειν | ||
| οἱ πλειστοι και τελευταιοι πλην των ἐν Σικελιᾳ ὑπο Λακεδαιμονιων κατελυθησαν , μετα δε την των τυραννων καταλυσιν ἐκ της |
| δε ἐγγυς της πηγης πικρα τε και φαρμακωδη , σπασμον ἐμποιουντα και ἰλιγγον τοις πιειν ἐκ της χροας ἀπατηθεισι . | ||
| λαζομαι ἐλαζομην και συναρχομενως λαζετο . Λαθικηδεα : τον ληθην ἐμποιουντα τοις παισι των κακων ⌊ παντων ⌋ . Λαισηια |
| ὡς της προτερας εὐθηνιας ἐκλαθεσθαι και εἰ τι λειψανον παλαιας εὐετηριας ἠν ἀναλωθηναι . τα μεν οὐν ἐκ της διακρισεως | ||
| πολεως , και ἐρεις στοας , ἱερα , λιμενας , εὐετηριας , ἀφθονιαν , τα ἐκ της θαλασσης ἐπεισαγομενα ἀγαθα |
| ὀνοματικη θεσις , καθως ἐπεδειξαμενΠως . οὐν ἡ οὐ δεοντως παραλαμβανομενη ἀντωνυμια παρωσεται μεν την ἀναγκαιως παρειλημμενην κατα δευτερον προσωπον | ||
| Ἐτι ἐνδιαθετον σχημα και ἡ τοιαυτη ἐπιδιορθωσις ἡ αὐξησεως ἑνεκα παραλαμβανομενη , οἱον ὀψε γαρ ποτε ὀψε λεγω ; χθες |
| κομιδῃ σφοδρα οὐσαν εὐδαιμονα και τοθ ' ὑστερον εἰς αὐτην ἀποπλευσαι . καταλεγει δ ' αὐτου και ἀδελφους δυο , | ||
| τριηραρχος , οὐκ ἐχων δε χρηματα τοις ναυταις χορηγειν ἐσπευδεν ἀποπλευσαι , παρωξυνεν ἐτι μαλλον ὁ Θεμιστοκλης τους τριηριτας ἐπ |
| ἑξεις διαθεσεις : ἠ γαρ ψευδη προτασιν ληψομεθα , ἠ ἀσυλλογιστος ὁ λογος ἐσται . εἰ γαρ λαβωμεν μειζονα ὑγιειαν | ||
| μερικη γινεται ἡ μειζων προτασις : μερικης δε αὐτης γινομενης ἀσυλλογιστος ἡ συζυγια , ὡστε εἰκοτως συνηγαγε και το παντι |
| οὐδενα κατειχεν ὁ Κατων , ἀλλα και ναυς ἐδιδου τοις αἰτουσι των ἐπιφανων : αὐτος δ ' εὐσταθως ὑπεμενε και | ||
| μαχεσθαι και δελφισιν . Οἱ δε της ἀγρας ἐκτελεσθεισης μισθον αἰτουσι ταις ναυσι πλησιασαντες και τινα λαμβανουσι μοιραν , ὡς |
| των ἰδιων ἐπιτρεψειε . τοιουτος μεν δη τις ἐν τοις συμβουλευτικοις λογοις ὁ ἀνηρ . ἐν δε τοις δικανικοις τα | ||
| χρησις ἐστι μεν και παρα Δημοσθενει ἐν Φιλιππικοις τε και συμβουλευτικοις , μαλιστα δε παρα Θουκυδιδῃ ἐν ταις δημηγοριαις : |
| δε βεβαιωσουσαι τας ὁμολογιας ταυτας και το ἀσφαλες ὑμιν παρεξουσαι πιστεις ἐσονται πασαι νομιμοι τε και ἐν ἐθει τοις διαλυομενοις | ||
| το ἀστυ και νεμομενους την χωραν . σπεισαμενος οὐν και πιστεις δους τε και λαβων και δωροις φιλοτιμοις τε και |
| μονον ἐπι του περιαμματος καθωμιληται . ἀναφαλαντιας : οὐχ ὁ φαλακρος , ἀλλ ' ὁ ἀρχομενος ἀποφαλακρουσθαι . ἀγροβοας ἀνηρ | ||
| ἀνθρωπος βους ἱππος ἠ Σωκρατης Πλατων Ἀλκιβιαδης ἠ φιλοσοφος σιμος φαλακρος βαδιζει , δια το ταις μεν οὐσιαις συμφυεσθαι τα |
| μαλακον ; ἠ ἀντι τουτων βελτιον κατα την συνοχην ἠτοι ὑπερβαλλουσαν ἠ ἐλλειπουσαν το διαφορον αὐτων ὑπολογιζεσθαι . τα τε | ||
| , την κατα σωμα των μεν ἀσθενειαν , των δε ὑπερβαλλουσαν ἐν ἁπασιν ἰσχυν κατανοησαντες . εἰκοτως οὐν κατηλεσε τον |
| εἰναι δε τας πολλας των ἀνθρωπινων ἐπιθυμιων ἐπικτητους τε και κατεσκευασμενας ὑπ ' αὐτων των ἀνθρωπων , διο δη και | ||
| : οὐ γαρ ἀναγκη πασας ἐξαριθμεισθαι τας εἰς τον αὐτον κατεσκευασμενας της διαλεκτου χαρακτηρα . ἱνα δε μη δοξῃ τις |
| προνοιᾳ , ὡς πανταχου ἀρετην κρατειν και μετατιθεμενων και διορθωσεως τυγχανοντων των ἡμαρτημενων , οἱον ἐν ἑνι σωματι ὑγιειας δοθεισης | ||
| ἐκ μεταφορας των τοξοτων , των οὐχ ὁπως του σκοπου τυγχανοντων , ἀλλ ' οὐδ ' ἐγγυς βαλλοντων . Οὑτος |
| Κριῳ , οὐ δει γαμειν : χωρισμος γαρ ἐν ταχει παρακολουθησει . Σεληνη ἐν αʹ και γʹ δεκαμοιριᾳ του Ταυρου | ||
| και πανσεληνους και τας ἐν αὐταις ἐκλειψεις ἀξιολογος τις διαφορα παρακολουθησει . . . , και τα ἑξης ἀχρι του |
| : συμπεσειται δη ταις τομαις , και αἱ ἀπο των συμπτωσεων ἐπι το Λ ἐφαψονται των τομων . ἐκβεβλησθω και | ||
| τομης συμπιπτουσα ταις προς ὀρθας εὐθειαις , αἱ ἀπο των συμπτωσεων ἀγομεναι εὐθειαι ἐπι τα ἐκ της παραβολης γενηθεντα σημεια |
| γνωσιμαχειν δια της λεξεως , οὐ μην πεπαυται καθαπαξ της φιλονεικιας βουλομενος το ἐξ ὑπονοιας σημειον συστησαι : δηλον δε | ||
| ἐᾳ τους ἐχοντας αὐτον σωφρονειν . ἀλλα τας μεν τουτων φιλονεικιας ἐασατε χαιρειν , ἁ δε ψηφισαμενοι τῃ πολει σωτηρια |
| της θηρας ὡς οἱ πολεμιοις νυκτωρ ἐφισταμενοι και εἰ των φυλακων κρατησαιεν ἐπ ' αὐτην ἰοντες εὐθαρσως την ἀκροπολιν και | ||
| , και ἐκελευον σφας δεχεσθαι . Βαρυνομενοι δε ὑπο των φυλακων και ἐρωτωμενοι τινες εἰεν , ἐφασαν ὁτι κατα προσταξιν |
| ἀρχην ἀπ ' ἐκεινου αὐθις Λυκαονες ὠνομασθησαν , Οἰνωτρου δε κομισαντος αὐτους εἰς Ἰταλιαν Οἰνωτροι χρονον τινα ἐκληθησαν . μαρτυρει | ||
| δε περι Σωκρατους και ὁσα ἐντυχων τῳ συγγραμματι εἰποι , κομισαντος Εὐριπιδου καθα φησιν Ἀριστων , ἐν τῳ περι Σωκρατους |
| διαφθειρωσι τα πραγματα το του Φαεθοντος παθοντες . οὑτω την ἀπαιδιαν την αὑτου της εἰς τας πολεις λυμης κουφοτερον ἐκρινεν | ||
| ἀλλ ' ἀτεκνος εἰ ; ὁ Φοιβος οἰδε την ἐμην ἀπαιδιαν . ὠ τλημον , ὡς τἀλλ ' εὐτυχους ' |
| διαροδα τε και διακροκα και διαϲμυρνα , ὡϲπερ αὐ τα πυορροουντα χωριϲ ὀδυνηϲ ἡ ϲκωρια του ϲιδηρου ϲυν ὀξει λειωθειϲα | ||
| τῳ μετωπῳ ἱστησιν , ἀνεθεν δε ῥοδινῳ προς τε τα πυορροουντα ὠτα και τα ἐν αἰδοιοις και ἑδρᾳ . ὑποθυμιαν |
| την εἰσοδον ὑπαρχειν . κατα δε την ἐπανοδον του ζῳου παρεσκευασμενοι τοξοτας και σφενδονητας , ἐτι δε ἱππεις πολλους , | ||
| Ἀττηλαν τοποις διατριβειν συνεβαινεν ἀφικομενον περισταντες εἰχον οἱ προς τουτο παρεσκευασμενοι βαρβαροι και τα χρηματα , ἁπερ τῳ Ἐδεκωνι ἐκομιζεν |
| ἰϲχυρωϲ τε ἁμα και ἀδηκτωϲ . τραυματα οὐν τα μεγιϲτα καταπλαττομενη κολλᾳ , κἀν νευρα ἐπιτεμνομενα τυχῃ , και ταϲ | ||
| ' ὀλιγον . ἐξωθεν οὐν δια τε μαρϲιππων πυριουμενη και καταπλαττομενη ξηραινειν πεφυκεν . Κεδροϲ ἡ τε θαμνωδηϲ ὁμοια ταιϲ |
| ἀν εἰη ἀτοπον ; Ἡ λαλια κεφαλης μεν ἐχει τι συμπληρωτικον και βαρους ἐμποιητικον : ἐστι δε και δυναμεως καταλυτικη | ||
| δε κυμινον και δια την πληκτικην ἀποφοραν της κεφαλης ἐστι συμπληρωτικον . Ἀφθης δε γενομενης μικρας μεν ἐσχαρας οὐσης μελιτι |
| δ ' ὁ γαλεος τα πλειστα τρια και εἰσδεχεται τα γεννηθεντα εἰς το στομα και παλιν ἀφιησιν : μαλιστα δ | ||
| παις , ὁν καλεσον Ἀετον κατα το σημειον . και γεννηθεντα τον Αἰαντα Ἀετον ἐκαλεσεν , εἰτα Αἰαντα . αὐξηθεντα |
| προς τους κατ ' αὐτον φιλοσοφους και ποιητας μικροψυχιαν Σιλλους ἀτοπους συνθειναι κατα παντων φιλοσοφων και ποιητων : ἀλλα τον | ||
| ' ὁ τι ἀν τυχῃ ἀει , και περιιων προφασεις ἀτοπους τινας και ὑπονοιας και αἰτιας ψευδεις ἐπιφερει , και |
| καματοις πολυτροποις : καμῃ και μη ἀναπαυου , θλιβεις ἀπο πικριας , και μη γευσῃ γλυκυτητος , θλιβεις ἀπο καυματος | ||
| γαρ και σκοροδοις χρησαμενοι πλειοσιν ἀπηλλαγησαν του ἰκτερου και του πικριας ἐχειν του λοιπου συναισθησιν . εἰκοτως δε τουτο συμβαινει |
| χρωματος διαιρεσιν : τετταρων δ ' οὐσων παρυπατων ἡ μεν ἐναρμονιος ἰδιος ἐστι της ἁρμονιας , αἱ δε τρεις κοιναι | ||
| ἡμας ἐφηφθαι των ὀξυτερων συστηματων . αἱ δε μετα ταυτην ἐναρμονιος χρωματικη τε και διατονος δι ' ἁς προειπομεν αἰτιας |
| Ἀρεως ἀργαλεα ἐστι ταις τικτουσαις , και μαλιστα εἰ ἐν πλαγιοις ζῳδιοις και οὑτοι οἱ ἀστερες τυχοιεν , ἡ δε | ||
| ἡκιστα πλατυς οὑτος ὁ μυς και προσαγει την ὠμοπλατην τοις πλαγιοις μερεσι του τραχηλου . ὁ δ ' ἐκ του |
| παραστηματι διεξερχομενου πολλη τις αἰδως τον Ἀλεξανδρον εἰσηλθε , και ἀποκλινας προς ἑνα των ἑταιρων εἰπεν ἀλλ ' εἰ μη | ||
| συνανθρωπισιν ἀρνησαμενος και της οἰκειας σαρκος ἀποχωρησας τῃ σχεσει και ἀποκλινας προς το νοερωτερον και θειοτερον ἱκανην ἐχει προς μακαριοτητα |
| δε ὁ ΖΕΗ , και ἐστω το μετα τον αἰγοκερω τεταρτημοριον το ΓΕ . Λεγω , ὁτι , ὁταν ὁ | ||
| κεντρον της σεληνης ἀει ἐλαβεν ἀπεχον του ἀπογειου του ἀκριβους τεταρτημοριον ἐγγιστα , τουτεστιν περι Ϙε μοιρας , ἱνα λαβῃ |
| ΑΜ παραλληλος . ἡ ἀρα ὑπο ΛΘΖ γωνια του ΕΘ παραλληλογραμμου τῃ ὑπο ΓΜΔ γωνιᾳ του ΓΔ παραλληλογραμμου ἰση ἐστιν | ||
| μεχρι του ἑτερου μερους της ἐπιφανειας διχα τμηθησεται ὑπο του παραλληλογραμμου . ἠχθω δια του Ε σημειου παρα τον ἀξονα |
| δει και τουτο προσθειναι , φανερος ἐστι και αὐτος ὁ δαιμονιος Ἀριστοτελης , ἐν οἱς οὐ φιλονεικει , και την | ||
| ταις ὀροφαις ὀντων τε και ὁρωντων και ἐκπληττομενων διακαρτερησας ὁ δαιμονιος εἰς δειλην ὀψιαν τον μεν θεον ἐπραϋνε , τον |
| ἀλλως ἐχον ἠ οὑτως . παντως δε πλειστας τεχνας παντων σοφωτατος εἰ ἀνθρωπων , ὡς ἐγω ποτε σου ἠκουον μεγαλαυχουμενου | ||
| εἰς κοιτην προς δυναμιν . [ Ἀλλο ᾡπερ ἐχρησατο ὁ σοφωτατος Ἀλεξανδρος . ] Πυρεθρου ⋖ βʹ . κοστου ⋖ |
| και γυναικας και τειχη και πολεις και παντ ' ἐχει συλλαβων , ὡσπερ τοις ἐπιορκησασιν Ὁμηρος ἐφη συμβαινειν , συν | ||
| πολιν συναγαγων τους ἀνθρωπους ὠνομασεν ἀπο του ἀδελφου Τροιζηνα , συλλαβων Ὑπερειαν τε και Ἀνθειαν . πολλοις δε ἐτεσιν ὑστερον |
| ὁρους αὐτων , νυνι δ ' ἐρημου της πλειστης χωρας γεγενημενης και των κατοικιων και μαλιστα των πολεων ἠφανισμενων , | ||
| ποσον ἰατρικης ψαυσασιν . Της των ῥαφων διαστασεως ἐκ ῥευματισμου γεγενημενης , τα πρωτα ἐργα γινεσθω ὁσα εἰρηται ἐπι των |
| δε χωρις ἐστι ταις ἐλευθεραις . ταις ἡμεραις ταυταις δε κωμαζειν ἐθος ἐστιν νομος τε τας ἑταιρας ἐνθαδε μεθυειν μεθ | ||
| δε χωρις ἐστι ταις ἐλευθεραις . ταις ἡμεραις ταυταις δε κωμαζειν ἐθος ἐστιν , νομος τε τας ἑταιρας ἐνθαδε μεθυειν |
| , τεχνιτων των ἐπισημοτατων χορῳ μεγαλῳ και παντοιοις ὀργανοις και συμφωνιαις παρεπεμπε το σωμα . Δικαιαρχος δ ' ἐν τοις | ||
| τον χρονον ] ἐν τε κιθαραις και αὐλων ταις ποικιλαις συμφωνιαις δια παντος του χρονου . μελεταν δε σοφισταις Διος |
| μελανων και λευκων συγκειμενος : κυανῳ χρωματι εἰς παραμυθιαν και συμμετριαν ἀγει τον ὀφθαλμον . ὁ δε κερατοειδης ἐγενετο , | ||
| και τας της ψυχης ἐνεργειας ὁσα τε ἀλλα τοιαυτα την συμμετριαν δηλονοτι φυλαττειν προσηκεν , μητε μαλακωτεραν την ἑξιν του |
| προσωπα , και ἀποτεινομενος τις ἐρει προς τινα ὑμας , συλλαμβανων παλιν και το παρον προσωπον και τα ἀποντα . | ||
| αἰλουρος τουτο γνους ἡκεν ἐνταυθα και καθ ' ἑκαστον αὐτων συλλαμβανων κατησθιεν . οἱ δε καθ ' ἑκαστην ἑαυτους ἀναλισκομενους |
| περι τον Ἀριστοτελην ἀναγκη τον πολιτευομενον περι πολεμου και εἰρηνης συμβουλευσαι , και περι χρηματων , και περι φυλακης της | ||
| οὐδε . τοις ἀπειροις , ἱκανος δηπου ἐστι και εἱς συμβουλευσαι . . . . . ἠ οὐ ταὐτα . |
| προσφερε τῳ ξενῳ ὡς νιψουσα αὐτου τους ποδας : ἰσως εὐλαβηθεις φανῃ περιεργος και ὁ Αἰσωπος δαρησεται . “ ἡ | ||
| αὑτοις ἀπαντησεσθαι γνωμης ἐσφαλησαν . ὁ γαρ προκαθημενος βασιλευς πορθησιν εὐλαβηθεις , ἀναστησας την ἐκ των πολεων νεοτητα , μαλιστα |
| , ἀλλ ' οἰοι συ τ ' ἐγω τε και ἀμφιπολος μια μουνη , Ἀκτορις , ἡν μοι δωκε πατηρ | ||
| ποταμων κελεβῃ ἀποηφυσας ὑδωρ . Ἀνακρεων : ᾠνοχοει δ ' ἀμφιπολος μελιχρον οἰνον τρικυαθον κελεβην ἐχουσα . Διονυσιος δ ' |
| ἐκεινο ἀποδεδεχθαι του ποιητου , εἰ ὁμως ἐν σαρξι και νευροις και ὀστεοις ὀντα κατελαβε τῳ λογῳ , ὡστε και | ||
| συνεπομενον ἀει και μηδαμῃ ἀπολειπομενον ἐκεινης , ἀνθελκειν τοις ἀλλοις νευροις ἑκαστον , ταυτην δ ' εἰναι την του λογισμου |
| ἰσημεριαν , ὁτε λιβες παρ ' αὐτοις και ζεφυροι πνεουσι παμμεγεθεις , ἀκριδων πληθος ἀμυθητον ἐκ της ἀνιστορητου μετα των | ||
| βαθειας ἑσπερας ἐφειστηκει ὁρων Μαλχιωνα τον Συρον ἐν Καισαρειαι σκαρους παμμεγεθεις ἀξιους ὠνουμενον : εἰ δε μη νυξ κατελαβε , |
| βασιλειων ἐπεδυετο , μαργαροις ὀντα και λιθοις καταστικτα προς τον κρατουντα ἐξεπεμπε , μηνυων αὐτῳ την ἐκεινου κατασχεσιν . Ὁ | ||
| ἡ δε γυνη του πειθειν ἀπογνουσα καθαπαξ καταφευγει προς τον κρατουντα : και πεμπει δη πρεσβιν τε και ἱκετην τον |
| συνιστασιν . οὐ φαυλον δ ' ἰσως παραθεσθαι και την Φερεκρατους λεξιν ποταμοι μεν ἀθαρας και μελανος ζωμου πλεον δια | ||
| παλιν ἀγανακτησῃς δηκοκταν μου λεγοντος , δειξω . κατα γαρ Φερεκρατους Ψευδηρακλεα εἰποι τις ἀν των πανυ δοκησιδεξιων . . |
| των λογων ἐπιζητουντας ἐνταυθα σε μαλλον ἀγασθαι της δυναμεως οὑτω δυνηθεντα ταις παιδιαις προς ἡμας καταβηναι ἠ εἰ τον βαρβαρον | ||
| δε τουτο ἑξειν δι ' ἐμου , σχειν δε οὐ δυνηθεντα , το δε των ἀχθομενων οὐ πεποιηκοτα ῥημα οὐδεν |
| εἰς το βουλευτηριον : ἰατροι τε δια νοσον σκοτωδη ἑκαστοτε συμβαινουσαν αὐτῳ και τοτε προσπεσουσαν : ἡ τε γυνη παντων | ||
| ταις χερσι καταρτισμον , την | δε εἰς το ἐμπροσθεν συμβαινουσαν καταγραψω χαριν του δυναμενην συνθεωρηθηναι παραιτιαν ὠφελειας γενεσθαι . |
| ὁλως λαβειν φαρμακον ὑπηλατον . μετα δε το ληφθηναι το καθαρτηριον συμφερει της πτισανης ἐπιρροφειν , ὡς φησιν Ἱπποκρατης : | ||
| νιτρου και λιβανωτου βαλανον ποιησας ἐν μελιτι προσθες . Προσθετον καθαρτηριον μαλθακτικον : ἰσχαδα λαβων , ἑψησας , ἑως ἀν |
| της γε μουσικης κατειληφοτες ὡς ἀναγκαιοτατον αὐτην μαθημα τοις ἐκγονοις παρεδιδοσαν . και τουτου μαρτυς ὁ της ἀρχαιας κωμῳδιας ποιητης | ||
| ἀοριστον δυαδα των ὀντων ἀρχας εἰναι λεγοντες και τελεσιουργους αὐτας παρεδιδοσαν , ἐκ μεν του ἑνος τἀγαθον ἐφηκειν τοις πασιν |
| , ὡς προειρηται . ἠμαρ ] ἡμεραν . μελαγχιμου ] μελαινης . μυριας πολλης . βραβευς ] ἡγεμων . στυφλους | ||
| θεαμασιν ζωσαν γραφην ἐφαινε , χρωμα δ ' ὀμμασιν λευκον μελαινης ἐργον ἀντηυγει σκιας . ἀλλη δ ' ἐγυμνου καλλιχειρας |
| Των δε της μουσικης μερων κυριωτατον ἐστι και πρωτον το ἁρμονικον , των γαρ πρωτων μουσικης πεφυκε θεωρητικη . πρωτα | ||
| , ἐφη , το μη δυνασθαι συμπληρωσαι . προς δε ἁρμονικον τινα , κηπουρον ὀντα προτερον , ἀμφισβητουντ ' αὐτωι |
| ἐπι το του Διος ἀντρον και διατριβων ἐνθαδε , ἀπῃει συντεταγμενα ἐχων παραγγελματα τινα , ἁ ἐφασκεν εἰναι προσταγματα του | ||
| ' ἀπειρον . λεγομεν οὐν προς τουτο ὁτι τα μεν συντεταγμενα ἀλληλοις οὐ λεγονται εἰναι γενη ἐκεινων , ἠγουν ὡν |
| την Κλυτιου του Μεγαρεων βασιλεως θυγατερα : ἡς ἀποθανουσης , ἀναγκασθηναι τους Μεγαρεας ὑπο του Κλυτιου πεμπειν [ ν ] | ||
| αὐτου γυμνην την ἀνθρωπον ἰδειν , ὁ δε ἀπομαχομενος μη ἀναγκασθηναι , ὡς δε οὐκ ἐπειθεν , ὑπομενων τε και |
| ὁ θεραπων προς τον Ἀγορακριτον . ἐν ἐκθεσει στιχοι τροχαϊκοι καταληκτικοι εʹ , οὑς οἱ ὑποκριται φασιν . Γ ἀνδρες | ||
| και μονομετρα ιεʹ . ἐν ἐκθεσει δε στιχοι τροχαϊκοι τετραμετροι καταληκτικοι δʹ , ὁμοιοι τοις ἑξης . ταυτα δη λιπους |
| ἀφῃρουντο του καλλους . ἡ πηγη την εἰκονα δεξαμενη το συμβαν ἐδιδαξεν . οὑτω δε ἐρριμμενων των αὐλων ὁ Μαρσυας | ||
| δ ' ἐφευγον ἐκ χωρης . γερανοι συνηντων και το συμβαν ἠρωτων . και τις κολοιων εἰπε : “ φευγετ |
| αὐτοις την ἀσφαλειαν ἐξ ἁπασης ὁσης ἐκρατουν γης και θαλαττης ἀπιουσι κατα τας ὁμολογιας . δεξαμενος δε ταυτα Αἰνειας και | ||
| . Κορινθιοι μεν δη ταυτα γνοντες ἀπαλλασσοντο , Ἀθηναιοισι δε ἀπιουσι ἐπεθηκαντο Βοιωτοι , ἐπιθεμενοι δε ἑσσωθησαν τῃ μαχῃ . |
| το λογικον εἰναι συνελογιζοντο . Ἐπει δε προειπομεν περι της διαιρετικης τινα , ὁτι τε μικρον μοριον ἐστι της συλλογιστικης | ||
| τουτων διαφορα : νυνι δε προκειται δειξαι , πως της διαιρετικης τεχνης ὑποβαλλομενης των κεφαλαιων ἑκαστον ἡμεις ἐκλαβοντες αὐτο κατασκευασομεν |
| συναχθομενον , ἠν τι κακον , και συνεπικουρειν προθυμουμενον ταις ἀποριαις αὐτων , και φοβουμενον μη τι σφαλωσι , και | ||
| . το μεν γαρ ἐγκωμιαστικον , συν τῳ ταις αὐταις ἀποριαις ὑπαγεσθαι , ἐτι και ἀμεθοδον ἐστιν . ἐπει γαρ |
| διοτι οὐδε ἑν ὀρνεον δυναται αὐτην παραπετασαι δια το εἰναι σκοτεινην και μεγαλην . και ὁ μεν Λυκοφρων λιμνην λεγει | ||
| ἡλιῳ . Ξ ἀναλιον ] σκοτεινην . ἀναλιον ] την σκοτεινην , ἡν οὐδ ' ὁ ἡλιος ὁρᾳ . ἀναλιον |
| και την Δωριδα , μητροπολιν δε των ἐν Πελοποννησῳ Δρυοπων νομιζομενην . της δ ' Οἰταιας και ὁ Ἀκυφας ἐστι | ||
| ἡ των Θηβαιων πολις , τοτ ' εἰς την ἀπορθητον νομιζομενην εἰναι Λακεδαιμονιων χωραν εἰσεβαλον , κατ ' ἐκεινους τους |
| ὠμοβυρσινοις , οἱ δε λοιποι Αἰθιοπες τοξοις και λογχαις . θαπτουσι δε τινες των Τρωγλοδυτων ῥαβδοις παλιουριναις δησαντες τον αὐχενα | ||
| εἰναι καλαμων ἱερον ἀλσος ἐν Ἀραβιᾳ , ἐν οἱς καλαμοις θαπτουσι μονους τους βασιλεας , γυναικας τε και ἀδελφους και |
| ἐν τῳ προς Λεπτινην : ” λεγονται οἱ τριακοντα χρηματα δανεισασθαι παρα Λακεδαιμονιων ἐπι τους ἐν Πειραιει . ” εἰθ | ||
| παλαιας ἐκεινης εὐδαιμονιας Ἀλκιβιαδης και το λεγονται χρηματα οἱ τριακοντα δανεισασθαι και ὁσα τοιαυτα . Ἀλλα σχηματα μεν ταυτα λαμπροτητος |
| ψυχρῳ και καθαρῳ προσκλυζειν και ἀπονιζειν καθ ' ἑκαστην ἡμεραν καθαραις ταις χερσι , τα δ ' οὐλα προς τους | ||
| πραγματα , ἐπειδη εὐφυης ἐστιν ἡ ἀσωματος οὐσια προσοικειουσθαι ταις καθαραις οὐσιαις των ὀντων , και διοτι τα μαθηματα πασιν |
| , βουλομενον παντας μετασχειν του μυσους , και δια τουτου νομιζοντα συναγωνιστας ἑξειν και φυλακας της βασιλειας βεβαιους . την | ||
| λεγοντων μηδ ' ἀπροσδεκτων ? συμβουλιας , τουτον ὑπερ αὐτους νομιζοντα φρονειν ἐξ ἀναγκης κακοδαιμονειν : ληρειν δε και διοτι |