| τινα γνωσιν . οὑτω μεν οὐν αὐτος ἐοικεν ἀποτεμνεσθαι τηι φασει τα συμβαινοντα δυσχερη δια την ὑποληψιν . ̈ . | ||
| παρα το ἐν μοχθηρῳ ἠρωτησθαι σχηματι . παλιν οὐν ἠ φασει μονον ἀρκουμενοι λεξουσιν ἐν μοχθηρῳ τινι σχηματι λογον συνηρωτησθαι |
| ἐμμεσων ἐναντιων εἰη τα κατηγορουμενα , οὐκ ἀν ἀκολουθησαι τῃ ἀποφασει ἡ του ἐναντιου καταφασις , εἰ δε των ἀμεσων | ||
| ἀρα την αὐτην δυναμιν ἐχει ἡ ἀπροσδιοριστος ἀποφασις τῃ καθολου ἀποφασει . ἐνταυθα τοινυν ζητειται περι της ἀπροσδιοριστου ἀποφασεως , |
| . ἀπο ταυτης δε της ἀρχης και Μουσηγετης ἐκληθη και ἐπισκοπος και αὐτος παιζειν μετα των Μουσων ἐνομισθη : ἐκ | ||
| ἀνδρος ἐπιφροσυνῃσι παλαισμοσυνης ἀνα χωρον τῃ και τῃ θυνοντας , ἐπισκοπος ἐνθα κελευει . ἀλλ ' ὁτε οἱ κομιδης μεν |
| το φαναριον . Θ . το φουρνευτιον , ἠ το μαγειρειον . . ἐξαπινης : Ἐξαιφνης . Θ . . | ||
| μιας τον τονον ἐχοντα δια της ει διφθογγου γραφεται : μαγειρειον πατριαρχειον ἰατρειον ὀρφανοτροφειον ἰαμβειον βυρσοδεψειον ἐπισκοπειον : οὑτως και |
| κακων κυνηγετι ἡ τα θνητων και τα θεια παντ ' ἐπισκοπους ' ἀει και νεμους ' ἡμων ἑκαστῳ την κατ | ||
| ἠ ὁτι πολλους ὠτακουστας εἰχε τε και πευθηνας ὁ ἐστιν ἐπισκοπους ἀγγελους . οἱ δε φασιν ὡς ψεξας ποτε τον |
| . Ἐπειτα κατα την ἀντιπαραθεσιν ἑαυτου ὁ νους προς το νοητον ἐκφαινει το ἐν ἐκεινῳ νοητον , εἰ και μη | ||
| του ἐρωτικου πως ἀναγεται ἀπο του τῃδε καλλους ἐπι το νοητον καλλος : ὁ λεγει οὐν τουτο ἐστιν , ὁτι |
| . . . οθ ∠ ʹ λ δʹ : το ἀνατολικον στομα του Τιγριδος ποταμου ἐκβολων . . . . | ||
| ε ἑξηκοστων κε . κατα μεν γαρ την ἐπι τον ἀνατολικον ὁριζοντα θεσιν ἀφεξει το φαινομενον κεντρον αὐτης Καρκινου ἀρχης |
| , ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
| καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
| ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
| ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
| , φασιν , προς τας χειρους των προσδιωρισμενων παραβαλλοντες τας ἀπροσδιοριστους ἰδειν : εἰ διαιρουσιν ἐκειναι , ἐκειναις δε ἀναλογουσιν | ||
| γαρ εἰσιν αἱ την ἀντιφασιν ποιουσαι , ἐπει τας γε ἀπροσδιοριστους οὐδεν κωλυει πασας πασαις συναληθευειν . ὁτι δε μη |
| . τινες ἐναντιως τουτοις ; ἐνιοι των ἀπ ' Ἀριστοξενου μουσικων , ὁσοι κατα μεν την ἐννοιαν θεωριαν ἐλαβον , | ||
| οἱ μεν παλαι ἀνδρες , ὠ Θρασυβουλε , οἱ των μουσικων ἐπεβησαν ἁρματων και της λυρας μετεσχον , οὑτοι ῥᾳδιως |
| μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
| : τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
| τ ' ἀει μελεδημασι χαιρειν , μητε βαρυτλητων λαγονων περι φορτον ἀγουσαν μητε πονον τρομεουσαν ἀγαστονον Εἰλειθυιης , ἀλλ ' | ||
| αὐτον ἐπεκαλειτο , ὁ γερων ἐφη : „ ἱνα τον φορτον μοι ἐπιθησεις . „ ὁ μυθος δηλοι , ὁτι |
| . τῃ δ ' ὑστεραιᾳ πολλην διανυσας ὁδον ἀφνω τοις Μαντινευσιν ἀνελπιστως ἐπερραξεν , οὐ μην ἐκρατησε της ἐπιβολης , | ||
| ἐταφη : Τεγεαταις γαρ του λογου το εἰκος και οὐ Μαντινευσιν ἑπεται , Μαιραν την Ἀτλαντος παρα σφισι ταφηναι . |
| ἀνομοιον , οὑτως ἀδυνατον ἐφαρμοσθηναι την ἐνδεχομενην γνωσιν προς την ἀναγκαιαν ὑπαρξιν του γνωστου , ὡς ἀναπαλιν την ἀναγκαιαν γνωσιν | ||
| και ἀπο των προτερων ἀρχομενοις ὡσπερ και ἀπο των ὑστερων ἀναγκαιαν την ἀκολουθησιν γινεσθαι , ὁμογονα ἐσται τα μεσα και |
| : τοὐνεκα δια πολλην ἀγαθοτητα ἡ θεια προνοια οὐκ εἰασεν ἀπρονοητον το παθος , ἀλλα δυο προσενειμε προς τοις ἀλλοις | ||
| κινησεως ταδε ἰσθι , ὡς το μεν αὐτοφυες αὐτης και ἀπρονοητον χρη διαγινωσκειν κατα το πρεπον . ὁσοι δε σχηματιζουσιν |
| . Κλεανθης ἐρωτωμενος δια τι παρα τοις ἀρχαιοις οὐ πολλων φιλοσοφησαντων ὁμως πλειους διελαμψαν ἠ νυν ” ὁτι , εἰπε | ||
| της ἑῳου Γαλατιας και Ἀρισταινετος ὁ Βυζαντιος και των ἐλλογιμως φιλοσοφησαντων Καλλαισχρος τε ὁ Ἀθηναιος και ὁ ἐπι βωμῳ Σωσπις |
| το ἑφθημιμερες ἐν τῳ τελει κεισθαι του μελους . συστημα ἐπιφθεγματικον κωλων ιʹ . ἡμετερον : + ὠ μεγαλε Ζευ | ||
| , οἱα πολλακις εἰρηται . ἐχει γαρ ἐν ἀρχῃ συστημα ἐπιφθεγματικον στιχων ἰαμβικων τριμετρων γʹ . ἑξης δε κατα σχεσιν |
| ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ||
| Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα |
| παν και τους κατω του χρονου γεγενημενους . Βακκαιοι των ἀποθνησκοντων νοσῳ τους νεκρους ὑβριζοντες ὡς ἀνανδρως και μαλακως τεθνεωτων | ||
| στρατοπεδον ἐμπεσοντος και των στρατιωτων νοσεοντων , τινων δε και ἀποθνησκοντων , των δε και ἐκλειποντων το φρουριον δια την |
| προσηκει ταυτα ποιειν , ὁπηνικα φθασῃ βιαιως ἐπι τον ἐγκεφαλον παραγενομενη ὑλη και σφηνωθῃ παχυτερα οὐσα και τοις ἀλλοις ὑπεικειν | ||
| κτησις : ἀλλα κἀν προσγενηται , ταχιστα ἀπεπηδησεν , ὡς παραγενομενη την ἀρχην οὐκ ἐπ ' ὠφελειᾳ των λαβοντων , |
| του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
| ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
| ἀπο των ὠμων , και θυρεους πλατεις παραμηκεις φερουσιν και κρανος σιδηρουν και θωρακα τον πεπλεγμενον και κνημιδας μικρας . | ||
| ἐτεινον ἁπλως ἠκονημενα ξιφη , ἠχησεν ἀσπις , ἐκροτησε το κρανος , ἐλαμψεν ἡ νυξ συμπονουσα σοι τοτε και πας |
| ὑστερον γενομενου ; Ἀλλ ' ἐοικεν ἡ κινησις αὐτης της ἀπειριας οὑτω λεγεσθαι , ὁτι μη μενει . Ἀρ ' | ||
| ἐπιχειρημα . φασι δε και προς τουτο οἱ προϊσταμενοι της ἀπειριας των παραδειγματων οὐχ ἁμα παντα τα εἰδη τον αἰσθητον |
| μεν θυμουσθαι σε και χαλεπαινειν ἐφ ' οἱς ὑβρισθης οὐδεν ἀπεικος , οὐκουν ἀχρι τουτου γε . ἐγω δ ' | ||
| βαρυταρβης . ταυτα γαρ ἐοικε τοις Φρυγιοις : και οὐκ ἀπεικος γε , ὡσπερ αὐτοι οἱ Φρυγες Θραικων ἀποικοι εἰσιν |
| : τοις Ἀμπρακιωταις . οὐκ ἀρεσκομενος τῃ . . . καταστασει : εὑρε γαρ την μητερα Ἐριφυλην ἀναιρεθεισαν ὑπο Ἀλκμεωνος | ||
| . παλιν δε ὑπενεχθεις εἰς ὑπνον ἠρεμει της προτερας ὑγιεινοτερᾳ καταστασει χρωμενος , ὡς ἐνην ἐκ τε της ἀναπνοης και |
| , και ταυτα διαπραξαμενον μηκετι ἐγγυτερω προσιεναι , ἀλλ ' ἀποτρεπεσθαι φυλαττομενον μη τι ἡμας μαλλον του δεοντος θερμαινων βλαψῃ | ||
| εἰς τελεωτεραν και ὑπερτεραν ζωην . Και τους μεν πρωτους ἀποτρεπεσθαι δει , τους δε δευτερους ἐξευμενιζεσθαι . Εἰσι δε |
| ἐστι και ἀφυσον . Πισσα ἡ μεν ξηρα ξηραινει και θερμαινει κατα την δευτεραν ἀποστασιν , πλεον δε ξηραινειν πεφυκεν | ||
| , ἐκ δε της δευτερας των θερμαινοντων συμπληρουμενης . Πολυκνημον θερμαινει και ξηραινει κατα την δευτεραν ταξιν . Ποταμογειτων στυφει |
| πατερα ὁσον , οὐδ ' εἰπειν ῥᾳδιον , ἑτερους αὐτος ὑπεραιρει . και δη φαιη τις ἀν δικαιοσυνην και νομιμον | ||
| μεσος ἐστιν . ὡς εἰγε τινα τοιαυτην φωνην νοησαιμεν ἡτις ὑπεραιρει πασαν ὀξυτητα , οὐκ ἀν εἰη ἐναρμονιος : οὐδε |
| ὁς ἐπι των ἑπτα χορδων ἑπταπυλους τας Θηβας ᾠκοδομησεν . ἀναιρεθεντος δε του Ὀρφεως ὑπο των Θρᾳκικων γυναικων την λυραν | ||
| μεχρι Σκιπιων , ὁ Πουπλιου Σκιπιωνος τουδε του περι Ἰβηριαν ἀναιρεθεντος υἱος , ἐπιπλευσας και δοξαν ἁπασιν ἐμβαλων , ὡς |
| εἰπομεν , ἑτερου δε τινος δει του διαιρησοντος αὐτον . Ἀναγκαιον οὐν ἀν εἰη μεριστον εἰναι το ῥυθμιζομενον γνωριμοις μερεσιν | ||
| ποτερα την της χειρονος ψυχης ἠ την της βελτιονος ; Ἀναγκαιον που την της ἀμεινονος . Ἀναγκαιον ἀρα τον ἀδικον |
| πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
| , ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
| Ποντικης θαλασσης , ὑφ ' ἑν ἐκμισθουσι και Ἰλλυρικον τελος προσαγορευουσιν . ὁπως δε αὐτους ὑπηγαγοντο Ῥωμαιοι , ὡμολογησα μεν | ||
| ἐρρινων και ἀνακογχυλιασμων και μασηματων , ἁπερ ἑνι περιλαμβανοντες ὀνοματι προσαγορευουσιν ἀποφλεγματιζοντα , και τας δυναμεις δ ' αὐτων ἀποφλεγματικας |
| . κἀκει δε εἰς την ἑαυτου εἰσιων οἰκιαν περιετυχε τοις πυνθανομενοις , τις εἰη , ἑως τον νεωτερον ἀδελφον εὑρων | ||
| . και τοις περι κληρονομιας δ ' ὡσαυτως ἠ παρακαταθηκης πυνθανομενοις παραφυλακτεος ὁ οἰκοδεσποτης του θʹ τοπου μη τυχῃ ἐναντιουμενος |
| τους Λακωνας αὐτομολησαντων ἀπορρητα γραμματα ἐπεμψε προς τους ἡγεμονας των ἀποσταντων παρακαλων μεμνησθαι του συγκειμενου καιρου , καθ ' ὁν | ||
| ἀναλαβοντες τους οἰκειους χρονους . των γαρ Αἰγυπτιων ἀπο Περσων ἀποσταντων κατα τους ἀνωτερω χρονους Ἀρταξερξης ὁ ἐπικληθεις Ὠχος αὐτος |
| ; Ἐπειδη δε της διηγησεως τας ἀρετας φαμεν την τε συντομιαν και την σαφηνειαν και την πιθανοτητα , καιρος ἀν | ||
| ἡι πρωτοι οἱ περι Ἐπιγονον ἐχρησαντο . και περιελων την συντομιαν την ὑπαρχουσαν ἐν τοις ψιλοις κιθαρισταις , χρωματα τε |
| δεινον , κλονοκαρδιον , ὀρθοεθειρον , αἰφνιδιον , βρονταιον , ἀνικητον βελος ἁγνον , ῥοιζου ἀπειρεσιου δινευμασι παμφαγον ὁρμην , | ||
| ἐπιμελες , [ ὁτι ] ὡς καρτερον τε ἐστι και ἀνικητον γνωμη ἀνθρωπινη ὁ τι περ ἐθελοι ἐξεργασασθαι . Ἐν |
| Δωδωνης μεδεων δυσχειμερου „ . και Διονυσιος ” Δωδωνης ἠπειρος ἀπειριτος ἐκτετανυσται ” . Φιλοξενος δε ὁ την Ὀδυσσειαν ὑπομνηματιζων | ||
| οὐ τι προσεσσυμενον στυφελιξεν : ἀλλ ' ἁτε πρων εἱστηκει ἀπειριτος οὐρεϊ μακρῳ , τον ῥα διιπετεων ποταμων μενος οὐδ |
| την εὐγλωττιαν ἑν αἰτιωμενος μονον , ὁτι δη φυσιν Ἑρμῃ προσηκουσαν ἐνεβιβασας εἰς στρατιωτου βιον . καλων δε ὀντων και | ||
| ἀνισον . τῳ μεντοι μεταδουναι των ἐπιβαλλοντων λογων ἑκαστοις την προσηκουσαν μοιραν την τε ὠφελειαν ἀπενεμεν ἁπασι κατα το δυνατον |
| μεγαλης ? : οὑ δη ? προφασιν μεν σφισι του πολιτικου τουτου , ἱν ? ' οὑτως ? εἰπω ? | ||
| φρονιμου , το δε κοινον του οἰκονομικου και ἐτι του πολιτικου , ὡστε δει τῳ ἰδιως φρονιμῳ του οἰκονομικου και |
| φυσιν , εἰ οἱον τε , μη διαταθηναι . τασεως αὐταρκους γενομενης , μοχλειαι παραλαμβανεσθωσαν αἱ τῳ ὀλισθηματι καταλληλοι . | ||
| , εἰς διδασκαλιαν και γνωσιν των ὀντων του λογου ὀντος αὐταρκους . Ἀπεχονται δε ἐμψυχων . εἰ μεν γαρ ἑτερου |
| . , και Δ . δε ὁ Ἀπολλωνιατης , σχεδον νεωτατος γεγονως των περι ταυτα σχολασαντων , τα μεν πλειστα | ||
| τῳ αὐτῳ γινονται ἀπο Ῥεας παιδες ἑπτα , ὡν ὁ νεωτατος ἁμα τῃ γενεσει ἀφιερωθη : και ἀπο Διωνης θηλειαι |
| και μην οὐδεν ἀν ἐχοιτε θεαμα καλλιον και παραδοξοτερον αὑτων σωφρονουντων και προσεχοντων . θειον γαρ δη και σεμνον ἀληθως | ||
| . ἐγω ποιητας ἐκ ποιμενων , ὁ δε ἀφρονας ἐκ σωφρονουντων ἐργαζεται : ἐκει μητηρ κατα παιδος μαινεται , και |
| χθες και πρωην εἰς μεσον ἐλθοντος κατα τινας μαγγανειας του βουληθεντος Πτολεμαιου οἱονει ἐπιφανη δειξαι τοις ἐν Ἀλεξανδρειᾳ θεον . | ||
| λογιζομενος , ὡς ἐθελησας μεν ἀρκεσεις και μονος , οὐ βουληθεντος δε σου και τἀλλα ματαια . Τα μεν ἀλλα |
| εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
| ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
| τι αἱ γυναικες πωγωνα οὐ φυουσιν ; ἐπειδη οὐχ οὑτω θερμαι εἰσιν ὡς οἱ ἀνδρες , ἀλλα και ψυχροτερον ἐχουσι | ||
| ἰσχυροτερος , και αἱ κραδαι δ ' αὐτης οὑτως εἰσι θερμαι και λεπτομερεις , ὡστε και τοις βοειοις κρεασι τοις |
| . οὐκ ὀλιγοι γαρ των τε ἀρχαιων συγγραφεων και των μεταγενεστερων , ὡν ἐστι και Τιμαιος , φασι τους Ἀργοναυτας | ||
| , ὁθεν και μεταγενεστερα εἰσι και οὐκ ἐδει ἀπο των μεταγενεστερων ἀρξασθαι . Οὐδε μην ἀπο των βραχεων ἠρξατο , |
| πρεσβυτερος και αὐτου του παντος χρονου . Και σε οἰδα νεμοντα πρωθηβην ἐν ἐκεινῳ τῳ ὀρει το πλατυ βουκολιον και | ||
| ἀει . το ἀει προσεθηκεν ὁτι δειξει και τον ἀδικως νεμοντα πλεον ἐχοντα , ὡστε και οὑτος ἀδικων πλεον ἐχει |
| : ἐν πολλῳ δε χρονῳ συγκεκραται αὐτων ἡ φυσις . χειρους δε και πλειους αἱ τοιαιδε , μικραι , γρυπαι | ||
| βωμολοχους κἀνδραποδιστας . Και μεν δηπου και τα πατρῳα γε χειρους ἡμων εἰσιν σῳζειν . Ἡμιν μεν γαρ σων ἐτι |
| οἱ νεωτεροι προϲαγορευουϲιν . ὁ δε πυριτηϲ των ἰϲχυρωϲ ἐϲτι διαφορουντων ὀγκουϲ τε και θρομβουϲ : οὑ μη παροντοϲ τῳ | ||
| ὠθουμενην εἰϲ το βαθοϲ την ὑλην , ἀπο δε των διαφορουντων εὐθεωϲ ἀρχεϲθαι : μηδενοϲ δε κωλυοντοϲ , οἱον ἡλικιαϲ |
| , ὡς ἀδικα τινα δρασθαι ἐν ταις κατα τας κλησεις πραγματειαις : ὁτι τοινυν οὐδε τουτων αἰτιατεον τους θεους αὐτοθεν | ||
| Πυθαγορειων δογματων και ταις του θειου Ἰαμβλιχου περι αὐτων τουτων πραγματειαις ἀποπλησει τον ἐρωτα , του μεν ἱστορικως ἁπαντα και |
| και Μορυχου και Φαιδρου λεγειν τι , ὡς κρατουμενου του σκοτεινου και του ἐνυλου ὑπο του λαμπρου του Φαιδρου : | ||
| : πλατεος , σκωληκωδους , σκοτεινου , βορβορωδους , ἠ σκοτεινου παρα τον ἀερα , ἠ γεννητικου σκωληκων παρα το |
| ἀποριαν των πρεσβυτερων λιαν ἐπιστημονα φαινεσθαι και την ἀπαντησιν του Ἀριστοτελους μη παντῃ ψευδη : ὁ μεν γαρ ἐνεργειᾳ τρια | ||
| γη . , . ταυτης της δοξης νεωτερος μεν του Ἀριστοτελους Ἀρχεδημος γεγονε . . , . , , , |
| ὁ δε δευτερος την προσληψιν του πεμπτου , ὁ δε κατηγορικος το συνημμενον του δευτερου : διο και ὑποθετικος λεγεται | ||
| ] συλλογισμος οὑτως ἐχει , εἰ προτερον δειξωμεν ὁτι πας κατηγορικος συλλογισμος ὑπο τα τρια σχηματα ἀναγεται , οὐ μονον |
| : ἀφ ' οὑ και „ σαλπιγγων „ ἐτυμως ἑορτη προσαγορευεται , διττον λογον ἐχουσα , τον μεν ἰδιον του | ||
| ἀλλ ' ἐπι μεν των γεγωνιωμενων και διαγωνιος ἡ αὐτη προσαγορευεται , ἐπι δε της σφαιρας και ἀξων , ὡσπερ |
| χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
| των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
| των τροχιλων , καθαπερ προειρηται , παλιν προς τον καταρτισμον ὑποποδιον δει τιθεναι πλησιον της κλιμακος και το προς τον | ||
| ἡ τιτθη οὑτως ἐκαλεσεν . και νυν δε οἱ αὐληται ὑποποδιον διπλουν ὑπο τον δεξιον ποδα ἐχοντες , ὁταν αὐλωσι |
| ' ὁρωμενον τοις παρουσι θεωροις . Το μεν οὐν εἰναι μαντικον ἐκεινο το ὑδωρ αὐτοθεν προδηλον : το δε πως | ||
| ' ἠμεν νεογνοι , κηδεμονιαν : ὡστε προσαναγκαζειν ἑαυτους και μαντικον τι προσφερεσθαι προς την θεραπειαν , κἀξευρισκειν , εἰπερ |
| ὑποκειται τῃ ΔΖ : και αἱ ΔΕ , ΕΖ ἀρα ἐλαττους ἐσονται της ΔΖ , αἱ δυο της μιας : | ||
| ἐκειθι , εὑρεθειεν δ ' ἀν και μειζους ἐτι και ἐλαττους : το παχος δε αὐτων δεκαετης παις γεγονως μολις |
| σχεσει προς ἑτερον λαμβανεσθαι . ἡ δε γεωμετρια προτερευει της ἀστρονομιας , ἐπειδη ἡ μεν γεωμετρια περι το ποσον το | ||
| τουτον φησεις ἠ κυβευτην ; Οὐ μα τον Δι ' ἀστρονομιας ἡγησαιμην ἀν ἐγωγε προσηκειν αὐτῳ τι , πολυ δε |
| χρηται , ἐνιοτε ὡς ἀρσενικῳ , ἐνιοτε δε ὡς οὐδετερῳ τελευτωντος του μηνος : του κατα σεληνην λεγει μηνος : | ||
| ἀναστησας την δυναμιν ἐκ της πολεμιας ἀπηγεν ἐπ ' οἰκου τελευτωντος ἠδη του ἐτους . ἐπισταντων δε των ἀρχαιρεσιων ἐδοξε |
| ὀκτακοσιους : ἐγγυς δε τουτων ἐστι και ἡ Περουσια . προσλαμβανουσι δε προς την εὐδαιμονιαν της χωρας και λιμναι μεγαλαι | ||
| ἀλλοι ποταμοι οἱ πληρουντες ἐκεινον ταις μεν της γης ἀρεταις προσλαμβανουσι , την δε θαλατταν ἀλλοτριουσιν . ἡ γαρ χους |
| του γενους των Ἀμαζονιδων ἀπολιπειν . μετα γαρ την Ἡρακλεους στρατειαν ὀλιγοις ὑστερον ἐτεσι κατα τον Τρωικον πολεμον φασι Πενθεσιλειαν | ||
| . βασιλευς δε του χειμωνος τουτου παρεσκευαζετο ὡς ἁμα ἠρι στρατειαν ἐλασων κατα Παιονων των ἐντος Σαου ποταμου , οὑς |
| οἱς ἀν δεῃ προσβαλλειν . Ὁταν δε κατακρουῃ , κατωθεν ἑλκεσθαι : το γαρ αἱμα φανερον εἰναι δει των χειρουργουμενων | ||
| σωματι του Πελοπος . ὁρα οὐν εἰ σοι λιαν ἀδεες ἑλκεσθαι με . ταυτην μεν οὐν την παιδιαν ἱλεως οἰδ |
| περι φιλονικησῃ , νομων ὡς οὐ κηδομενος οὐδε ποιων τα προσταχθεντα ὑπο του νομοθετου . ἐαν δε τις ἐν ἀλλοις | ||
| κτωνται φιλους , εἰς δε τας χρειας τους δεινους τα προσταχθεντα πραξαι . οὐ συνδυαζεται δε ταυτα ἐν τοις πολλοις |
| ἐπι την ψυχην μεταφερειν . Εἰ γαρ τον τυπον του ὁρατου θειμεθα ἐν αὐτῃ , ἐκεινο μεν , ᾡ ἐνεσφραγισται | ||
| ὁρατου , οὑτως εἰ μεταξυ της διανοιας και του ἐκτος ὁρατου κειται ἡ ὁρασις ἀλογος οὐσα , οὐκ ἐασει την |
| δε την ἐριν την προς τον ἀδελφον γενομενην . και φιλικον ἀνδρα και μεταδοσει χρηματων εὐεργετικωτατον λεγει τον Θηρωνα . | ||
| εἰ δε ποτε ἀναβαλληται ὁ λαβων και μη ἀποδῳ , φιλικον το μη ἀπαιτησαι . ὡς φιλῳ μεν οὐν ἡ |
| . ἐπεγειρας δε προς ἀρετην ἰδιωτας και ὁσα χρην ἀρχοντας ἀκουσαι διηλθεν εἰδως μεν οὐ λιαν ὀνησων , προσηκειν δε | ||
| τα των ἀλλων , ὁσα γεγονοθ ' ἡμιν ἐστ ' ἀκουσαι , μικρα ποιησας ἐγω ; τουτ ' ἐτολμησας συ |
| λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
| ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
| κατα την Ἀσιαν γεννωμενος . μη προσεχειν δε μονῳ τῳ λευκαινεσθαι αὐτον κατα την της γλωττης θιξιν : τουτο γαρ | ||
| ἀντι του συντονως ἠρεσσον : ἐκ γαρ του κωπηλατεισθαι συμβαινει λευκαινεσθαι το ὑδωρ . ἀπο δε συμβολου το κυριον , |
| δε τον δημον ἐδιδασκεν οὐ ποτε Καρχηδονιους οὐδ ' Ἀννιβαν ἀποστησεσθαι σφισιν ἐνοχλουντας ἀμφι την Ἰταλιαν , εἰ μη Ῥωμαιων | ||
| εὐλαβεισθαι μη ἱπποτυφιᾳ ληφθῃ . τοις μεθυουσι συνεβουλευε κατοπτριζεσθαι : ἀποστησεσθαι γαρ της τοιαυτης ἀσχημοσυνης . πινειν δ ' εἰς |
| πασι τοις ἐμβαλλομενοις . κατα δε τον ἐνδεχομενον λογον τῃ παραθεσει το μηκος ἐστω , ὡστε γινομενων των ἐκτασεων εἰναι | ||
| τῃ μεν μετοχῃ προς τα πρωτα σωματα ἀφορωντα , τῃ παραθεσει δε , προς τα μετα τα πρωτα ἠτοι ἐλλειποντα |
| Σαλαμινι παραταξαμενους . Ποτε ἐν τοις προβλημασι ῥητωρ μερεσι τισι συνηγορους δωσει και κατα ποσους τροπους ; τεσσαρας : ἠ | ||
| πονηριᾳ διαβαλλομενους , αὐτοθι συναγαγοντα συκοφαντας και ψευδομαρτυρας και τους συνηγορους και τους ἀλλους πονηρους ὡς δισχιλιους , ὡς Θεοπομπος |
| πολεμος ἐγερθησεται , τῳ μερει τουτῳ λεγω , ἐν δυναμει στρατευμασιν κατα των πολεμιων : οἱ των Ῥωμαιων ἀρχηγοι και | ||
| τουτῳ δε ὁ Ναρσης τῃ Ῥαβεννῃ ἐπιστας και τοις ἐνταυθα στρατευμασιν ὁμιλησας και παντα ἐν δεοντι καταστησαμενος ἐς Ἀριμινον ἐχωρει |
| ἐστι το μεν ΒΖΕ το ἀπο της ΝΘ μεταξυ της κατηγμενης και του κεντρου , το δε ΗΖΘ το ἀπο | ||
| και οὑτως ὡς και εὐθειας ἀπο του Β προς ὀρθας κατηγμενης δια των Δ , Ε διηχθαι . ἀλλα δη |
| τα πραγματα . Πρωτος γαρ ἡμας , ὠ Κλεων , χαιρειν προσειπας πολλα λυπων την πολιν . Συνετυχεν ἐξιοντι μοι | ||
| και ἐστω τελος του βιβλιου . Ἰουλιος Πολυδευκης Κομμοδῳ Καισαρι χαιρειν . οἰμαι και σε , εἰ και νεος εἰ |
| , ἀλλοι δε ἀλλως , οἱ δε ἀριστην αὐτῳ ταξιν ἐπιτιθεντες ἐπι τῃ ἀνασκευῃ και κατασκευῃ τουτον παραλαμβανουσι . και | ||
| ἠ ῥου μαγειρικου ἀφεψημα ἐπιτιθεασι τῳ φλεγμαινοντι τοπῳ , ἀνωθεν ἐπιτιθεντες φυλλα κικεως ἠ καρπασου , εἰ δε μη , |
| εἰναι , φερεσθαι δε τας τοιαυτας φορας ἀβουλητους τε και ἀναιτιους οὐσας . Ἠ γαρ το βουλητοντουτο δε ἠ ἐξω | ||
| Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους παιδας κατηγαγεν εἰς την πατρῳαν οἰκιαν , |
| μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
| δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
| προς ἀξιαν ἐρουντες , ὁ συμβαινειν ἐπι των μη λιαν ὑπερβαλλοντων πεφυκεν , οἱ συνειδοτες αὑτοις ἀσθενειαν κερδος ἀν ἐποιουντο | ||
| ' ἀληθεστατον γνωτε ἐξ ὡν ἡμεις οἰομεθα σαφως πεπυσθαι : ὑπερβαλλοντων γαρ αὐτοις των κακων και βιαζομενοι ὑπο της παρουσης |
| Μηδειαν και μη καταλαβοντων αὐτην και δια φοβον Αἰητου ἐνταυθα κατοικησαντων και κτισαντων την πολιν , ἡτις τῃ Κολχιδι φωνῃ | ||
| φησι τους πενεστας και Θετταλοικετας . Βοιωτων των την Ἀρναιαν κατοικησαντων οἱ μη ἀπαραντες εἰς Βοιωτιαν , ἀλλ ' ἐμφιλοχωρησαντες |
| ' ὁτι καθ ' ὁσον μουσικη δυναται ὠφελειν οὐδ ' ἀκουσαντες ὁλως : οἱ δε παλιν ὡς οὐδεν , ἀλλα | ||
| του προς αὐτους ἡτις ἐσται κρατιστη μαθησεσθε . ἐκεινοι τοινυν ἀκουσαντες , ὁτι σεσαλευται και νοσει το πατριον ἡμων πολιτευμα |
| ' οἱ Κουρητες ἠτοι δια το νεοι και κοροι ὀντες ὑπουργειν ἠ δια το κουροτροφειν τον Δια ταυτης ἠξιωθησαν της | ||
| μελλοντες εἰς τον νεων εἰσιεναι ἱερεις ἐπι τῳ τας διατεταγμενας ὑπουργειν λειτουργιας χρωνται ποδας μαλιστα και χειρας ἀπονιπτομενοισυμβολον ἀνυπαιτιου ζωης |
| περι Ἡφαιστου φιλοσοφητεον . Ἐω γαρ ἐπι του παροντος ὡς τερατειαν τινα την Κρατητος φιλοσοφιαν , ὁτι Ζευς ἀναμετρησιν του | ||
| Ἱερωνυμου γεγραφοτων πολυν τινα πεποιηνται λογον και πολλην τινα διατεθεινται τερατειαν , ἐξηγουμενοι μεν τα προ της ἀρχης αὐτοις γενομενα |
| οὐχ ὡς μαγειρος τῃ βαναυσιῳ τεχνῃ κυκων ἐμιξας τουτον ἐν παραινεσει , ὡς ἀν το νεκταρ ὁ γλυκυς στεφηφορος ταις | ||
| ἐθνη ἐπιπαριων ἑκαστα και ξυμπασι τοιαδε παρεκελευετο . Πολλῃ μεν παραινεσει , ὠ ἀνδρες , τι δει χρησθαι , οἱ |
| διεφθαρμενων , αὐτου μιν ἐν τῃσι Θυρεῃσι καταχρησασθαι ἑωυτον . Τοιουτων δε τοισι Σπαρτιητῃσι ἐνεστεωτων πρηγματων ἡκε ὁ Σαρδιηνος κηρυξ | ||
| μεν ἐλεγχομενῳ οἰμαι ἀν , ἐφη , πρεπειν συριγμον . Τοιουτων δε λογων ὀντων ὡς ἑωρα ὁ Συρακοσιος των μεν |
| και ἰχθυϊ ὀλιγον ὀξους ἐχοντι και νεοσσοις περιστερων και μη καθαιρειν τουτους οὐδεν ἀτοπον . εἰ δε και δια κενωσιν | ||
| τελματα γιγνεται , ἡ γη δε ὑλην παντοιαν παρεχει , καθαιρειν δε δει την γην τον μελλοντα σπειρειν : ἁ |
| Ἀττηλας περι των φυγαδων χαλεπαινοι : ἐδει γαρ ἠ παντας ἀπολαβειν ἠ πρεσβεις ἐκ της μεγιστης ἐξουσιας ἀφικεσθαι προς αὐτον | ||
| ἀποστειλαι πρεσβειαν πρωτον ὡς τους πολεμιους τας τε γυναικας ἀξιωσουσαν ἀπολαβειν και δικας ὑπερ αὐτων αἰτησουσαν της ἁρπαγης , ἱνα |
| νομους ἐπραχθη ” , και την προ αὐτου ἀντιτιθησιν κατα ἀντινομιαν ἐργασιαν , ὁταν λεγῃ : „ ὁ νομος φησι | ||
| δε και κατα ῥητον και διανοιαν εἰσι πραγματικαι και κατα ἀντινομιαν , εἰδεναι χρη , ὡς ἐαν μεν ὁ νομος |
| αὐτους δε ἐκεινους ἐποιησεν εὐπορωτερους . ὡστε εἰ τις αὐτον προσειποι σον μαθητην , οὐκ ἀν ἁμαρτοι . και γαρ | ||
| ποιησασθαι . εἰτ ' ὠτι ἀν εἰπων σε τις ὀρθως προσειποι ; ἐστιν ὁπου συ παρων τηλικαυτην πραξιν και συμμαχιαν |
| τριτον ἐστι του πρωτου : ὑπερεχεται δ ' ὑπο του τελευταιου τῳ ἰσῳ : εἰ γαρ ὑφαιρεθειη των δωδεκα τα | ||
| ὑφηναμενος ἐκεινων μεν ὑστερος ἀπολωλεν πολλων ὀντων , του δε τελευταιου οἰμαι προτερος , και οὐδεν τι μαλλον τουτου ἑνεκα |
| ' οὐκ ἐνταυθα ἱδρυται το παλαιον Ἰλιον καθ ' Ὁμηρον σκοπουσιν , ἐκ των τοιωνδε τεκμαιρονται . προτερον δε ὑπογραπτεον | ||
| Παλιν ἀπατεων εἰναι δοξει ‖ τοις μη κατ ' ἀρετην σκοπουσιν οἰκονομιαν : ἡ δε οἰκονομια προς το μη τοις |
| ὁραν ἀγαθα τουτῳ τε προ των ἀλλων ἐραστων ἀπολαυειν των παιδικων . θαυμασῃ δε αὐτου το πρᾳον , το ἀδολον | ||
| με ἐραν αὐτης και δια τουτο ἐπι θυρας των ἐμαυτου παιδικων ἡκω „ ὑπολαβων ὁ Λεων „ οὐ φοιτωσιν ” |
| μαλλον ἠ γεωργητεον , διπλη , δει γαρ του μεν ἀποτρεπειν , ἐπι δε το προτρεπειν . Διαιρουνται δε αἱ | ||
| , ὁκοσαι δε μη σφοδρα , ξυνδρᾳν , τας δε ἀποτρεπειν , ἠν παντη ἀξυμφοροι ἐωσι , μαλιστα δε ταυτας |
| ἐργῳ ἐπεξιεναι , νομιζειν δε τας τε διανοιας των πελας παραπλησιους εἰναι και τας προσπιπτουσας τυχας οὐ λογῳ διαιρετας . | ||
| πνευματα οἱδ ' ἑπονται , ἠ κατωθεν ἀνηνεγμενων πνευματων δια παραπλησιους χυμους : ἐνιοτε δε και πανυ λεπτα και βραχεα |
| μεν ὁπλα θεος πορεν ” Τ ] . ὀροθυνειν : διεγειρειν . ἠ διαταρασσειν . ὀσσα : ψιλως ἡ κληδων | ||
| ἐχων δε την ὀξυτητα ταυτην παρα της φυσεως προς το διεγειρειν τον στομαχον εἰς ὀρεξιν τροφης ἀλλα και την ἐκκρισιν |
| , ἁ δ ' εἰς αὐτους ἐκεινους ἐξημαρτον , τοσουτον ἀπειχον του δοκουντα γ ' ἐκεινοις ποιειν , ὡς ταυτα | ||
| σιγη πολλη ἀπ ' ἀμφοτερων ἠν : ἡνικα δ ' ἀπειχον ἀλληλων ὁσον σταδιον , ἀλαλαξαντες οἱ Θηβαιοι δρομῳ ὁμοσε |
| ἀλλους δε , ἀν δυνωμεθα , προσληψομεθα . του δε Μηδου ἠκουες ἀποκαλουντος τους ἱππεας : εἰ δ ' οὑτοι | ||
| , ὁν φασιν ἀντιποιησασθαι της Ἀττικης ὡς ἰδιας : ἀπο Μηδου γαρ του Μηδειας και Αἰγεως ἐδοκει εἰναι . Δατις |
| ἁμα μεν περι των πραξεων λεγει τυπῳ , οἱας δει προαιρεισθαι , ἁμα δε λανθανων εἰσβαλλει εἰς τον περι ἀρετων | ||
| και χαριν προς τουτοις εἰδεναι . τουτων τινας εἰκος ἠν προαιρεισθαι και τον ὑον σου και αὐτον σε , ἐμε |
| ὠκεανον παρα τους ὁρους ἐξετειναν , την δε Λιβυην , εὐρειαν μεν οὐσαν , ὑπερβαλλουσαν δε τῳ μεγεθει τα ἐθνη | ||
| δε δη ἀλλαι ἀμφιπολοι , πειρινθος ἐφαπτομεναι μετοπισθεν , τρωχων εὐρειαν κατ ' ἀμαξιτον , ἀν δε χιτωνας λεπταλεους λευκης |