Ὀλυμπιος ἐγγυαλιξαι Ζευς ὑψιβρεμετης : νυν δ ' οὐδε με τυτθον ἐτισεν : ἠ γαρ μ ' Ἀτρεϊδης εὐρυ κρειων | ||
τ ' ἀλοχου και πατρος , ὁ ς ' ἐτρεφε τυτθον ἐοντα , Τηλεμαχου θ ' , ὁν μουνον ἐνι |
βρεφη Γ φασι καλειν ἐπ ' αὐτοις την Λαμιαν . μυθευεται δε ὡς ἀϋπνος αὑτη διατελει βουλησει Ἡρας , ἱνα | ||
περιπεσειν ἐπι γηρως , καθαπερ ἐν τοις ἡρωϊκοις περι Πριαμου μυθευεται : τον δε τοιαυταις χρησαμενον τυχαις και τελευτησαντα ἀθλιως |
διαφοραν . οὐδ ' ἀρα των ιʹ σταδιων ἐχον την καθετον ὑψηλοτατον ὀρος ἐστι προς λογον του μη σφαιρικην εἰναι | ||
δυο κεραιαιϲ ταιϲ προϲ τῃ ὀρθῃ γραμμῃ [ ἠ κατα καθετον ] δραχμην ϲημαινουϲι , ⋖ , την ϲυνωνυμωϲ και |
του ποσου , την εἰς συνεχες και διωρισμενον και εἰς θετον και ἀθετον και κυριως ποσον και φαινομενον ποσον , | ||
υἱον : ὁ Λοκρος δηλονοτι τον Ὀπουντα οὐκ ἐνομιζεν εἰναι θετον υἱον , ἀλλα ἰδιον . ματρωος δ ' ἐκαλεσε |
ἡ συμφορα και ἡ συνελευσις της μαχης , ἐπει κακως συνηλθον εἰς μαχην . ἡ δε του Οἰδιποδος καταρα ἐξεπραξε | ||
πολεις ἐν αὐτῃ περι τριακοντα , ἐξ ὡν ὑστερον ἐκβαλλομενοι συνηλθον εἰς μιαν οἱ πλειους αὐτων , εἰς την Ὀλυνθον |
ἀναιρεθησεται . και ποτερου ἀναιρεθεντος τροπον τινα και το ἑτερον συναναιρειται . ἐπι μεν οὐν του ὑποκειμενου παραδειγματος ὁ τεχνικος | ||
δε ὁ συντελει τινι προς το εἰναι και οὑ ἀναιρεθεντος συναναιρειται το ὁλον . οἱον το σκυτεως ὀργανον ἐστιν σμιλη |
ὠχυρωμενων και κοσμουμενων . ἐπασκων ] ἀσκων , παιδευων , μεταχειριζομενος . . σωφρον ] ἐπαινετον , φρονιμον , εὐτακτον | ||
μεταστας , ἐρεις τι και περι αὐτης της πολεως , μεταχειριζομενος και ταυτης τα ἐγκωμια προς την ὑποθεσιν , ὁτι |
ἀλλ ' ἐκ των ἐναντιων ῥητορα και δεινον εἰπειν : συνετον : κυβερνητην : περιφραστικως εἰπεν ἀντι του παντι ἀρμενῳ | ||
. Φησι μεντοι Ἁβρων ὡς το ἐγω μεν παρεγενομην οὐ συνετον , εἰ παραλειποι την ἀντωνυμιαν , οὐκ ἐπιστησας ὡς |
ἐξελεγχομενος ὡσπερ νυνι παρ ' ὑμιν , ἐτολμησε ψευσασθαι παντων δεινοτατον , ὡς τετταρα μοι ταλανθ ' ὁ πατηρ κατελιπε | ||
εἰη ἀριστον , το δ ' ἐναντιωτατον του ὁμοιου , δεινοτατον . Εἰη δ ' ἀν το τοιονδε : ῥις |
Μαγˈνητων σκοπον πεισαις ' ἀκοιταν ποικιλοις βουλευμασιν , ψευσταν δε ποιητον συνεπαξε λογον , ὡς ἠρα νυμφειας ἐπειρα κεινος ἐν | ||
ἁ και προνοηθεις ὁ νομοθετης ἀπειπεν τῳ ποιητῳ αὐτῳ ὀντι ποιητον υἱον μη ποιεισθαι , τινα τροπον διορισας περι τουτων |
κακων πελαγειοις χειμωσιν εἰκαζει . Και μην ὁ Τηιος Ἀνακρεων ἑταιρικον φρονημα και σοβαρας γυναικος ὑπερηφανιαν ὀνειδιζων τον ἐν αὐτῃ | ||
. Ἡ Χαρικλεια δε ἠν ἀστειον μεν τι γυναιον , ἑταιρικον δε ἐκτοπως και του προστυχοντος ἀει , και εἰ |
: ἰσως γαρ , συν θεωι δ ' εἰρησεται , γαμεις τοιουτον ὡστε θρηνεισθαι γαμον . ἐρωτες ὑπερ μεν ἀγαν | ||
ἐκ του τοπου Ϛ οὐ βλαπτῃ . μη ἀγωνια ζ γαμεις την ἀπο συνηθειας καθ ' ἡμεραν γυναικα η ἀγοραζεις |
Ἐταττον μεν οἱ ἀνδρες μετα τον νοερον ἀριθμον και τον ψυχικον και τον μαθηματικον και τον φυσικον ἀριθμον , οὐ | ||
Σωκρατης ἐπανεισιν ἀπο του ἐν τοις λογοις καλου ἐπι το ψυχικον καλλος , τουτεστι τας ἀρετας τε και ἐπισ - |
μεν ἐστιν ἡ ὑποστασις , το δε γνωστον οἱον το φανον της ὑποστασεως : και γαρ ἀλλο τῳ ἐνυλῳ εἰδει | ||
τοις κατηργμενοις ἠδη της ὑπου - ρανιου πορειας , ἀλλα φανον βιον διαγοντας εὐδαιμονειν μετ ' ἀλληλων πορευομενους , και |
ὡς Ἀριστοφανης . Ἐγχυτριστριας δε λεγεσθαι και ὁσαι τους ἐναγεις καθαιρουσιν αἱμα ἐπιχεουσαι ἱερειου : και τας θρηνητριας , ἐτι | ||
τα καθαρα : τα δ ' ἰσχναινοντα , ταυτα δε καθαιρουσιν . Ἠν δε τις συναγῃ τα μηπω ὡραια ἐοντα |
παροντας εὐχαι τε προς θεους . ἐχθρος μεν ὁ λουτρου μεμνημενος , ἐχθρος δε ὁ δειπνου , και φυγη μεν | ||
ὀνομα Σαλαμινος κλυειν : φευ , των Ἀθηνων ὡς στενω μεμνημενος . στυγναι γ ' Ἀθαναι δαϊοις : μεμνησθαι τοι |
των γυναικων ἀνακειμενοι ὑπο τῳ αὐτῳ ἱματιῳ . Θεοπομπος : ἐπινομεν μετα ταυτα . . . . . . κατακειμενοι | ||
] φιλοφρονουμενοι ὡς ξενοι πολυτελεσι βρωμασι και πομασι και ἀκοντες ἐπινομεν , κινουμενοι ὑπο των Περσων . χρυσιδων : χρυσων |
δι ' ἡν ἐν Καρχηδονι κατεσκευασθη τοιουτος ταυρος , οὐδαμως δυναμενης εὑρεθηναι το παραπαν , ὁμως Τιμαιος ἐπεβαλε και την | ||
γαστρι ἠ ἀλλως αὐτης ἀλλοιωσαι τα σιτια μη δυναμενης ἠ δυναμενης μεν ἀλλοιουν , οὐ κατα την ἐμφυτον δε θερμασιαν |
μεν την Ἀσιαν ἀπο της Λιβυης διαιρουσιν ἀξιολογον τουθ ' ὁριον ἐφανη ὁ Νειλος , μηκος μεν ἀνατεινων ἐπι την | ||
τους ὑπερκειμενους Κιλικας τους Τραχειωτας . Λυκαονων τε και Καππαδοκων ὁριον ἐστι το μεταξυ Κοροπασσου κωμης Λυκαονων , και Γαρσαουρων |
, ἰσμεν , ὠ Χαρικλεις , εἰ πολλων ἀκουσομεθα τοιουτων διηγηματων , ὁταν ἐν Θεσπιαις γενωμεθα . και νυν δε | ||
νυν ἡμιν περι του τελευταιου ὁ λογος . Σχηματα δε διηγηματων ἐστιν εʹ : ὀρθον ἀποφαντι - κον , ἀποφαντικον |
κιονων σκιας ὁρωμεν ἀποτελουμενας ἠτοι λαμπαδος τινος ἀπ ' ἀντικρυ καιομενης ἠ λυχνου . τουτων δε εἰ και πασι πλειστον | ||
ὑπ ' αὐτῃ δε κρηναι ῥεουσι χλιαρου και ἀσφαλτου , καιομενης , ὡς εἰκος , της βωλου της ἀσφαλτιτιδος : |
ἐξωθεν ἐπιθεωρειν , οἱον χροιαν , ἀναπνοην , ἀποκρισιν , κατακλισιν . τους δ ' ἐπιφαινομενους ἱδρωτας , εἰ μεν | ||
' ἐν ἀνεσει τυγχανοντας . Οὑτως σημειωσαμενος την κατα φυσιν κατακλισιν τρεπεται και ἐπι την σημειωσιν της παρα φυσιν κατακλισεως |
περι της Λιβυκης γυναικος ἠλθον εἰς την Ἰρασσαν την του Ἀνταιου πολιν προς την ἐνδοξον κορην . Ἰρασσαν προς πολιν | ||
γενεσθαι δε την μαχην παρα τον ποταμον πλησιον της νυν Ἀνταιου κωμης καλουμενης , ἡν κεισθαι μεν λεγουσιν ἐν τωι |
τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
φιλων ἐμβαλλειν , αὐτον δε ταυτῃ δη και μαλλον οὐκ ἀνιεναι ἀλλα λιπαρειν . οὑτω δη ἀγαπησαι τε Ἀλεξανδρον του | ||
γενομενων παραγγελουμεν τους λοχαγους ἠρεμειν , τους δε λοιπους μεταβαλλομενους ἀνιεναι τα ὀπισω ζυγα , εἰτα παλιν μεταβαλλεσθαι , και |
της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
ἀστριτζιν ἐπανισχει . τρισκαιδεκατην παλιν δε Πλειαδες και Ὠριων προς ὀρθρον ἐπιδυνουσι και προς τεταρτην ταυτης , την πεμπτην και | ||
ἐπιδους ὑδωρ , ἑσπερας δ ' ἐασας ὑποστηναι περι τον ὀρθρον ἀπηθησον και λεανε ἐν ἡλιῳ ὡς τροχισκους ἀναπλασσε : |
τουτον οἱ προπεμφθεντες οὐ πορρω Νικαιας και ἀλαλαξαντες κωλυειν τοις τοξευμασιν ἐπειρωντο την τουτου πορειαν . Οἱ δε περι αὐτον | ||
ἐν Οἰνει λεγων οὑτως : πυκνοις δ ' ἐβαλλον Βακχιου τοξευμασιν καρα γεροντος : τον βαλοντα δε στεφειν ἐγω ' |
προσαυγαζομενης δ ' ὑπο του ἡλιου . Ξενοφανης τον μεν ἡλιον χρησιμον εἰναι προς την του κοσμου και την των | ||
συνομολογει και Ἀ . , Ἀ . πλατυν εἰναι τον ἡλιον . , Ἀ . , Ἡρακλειτος [ ] , |
ἁλα διαν : ὁτι το ἐρυσσομεν ἀντι του ἐρυσωμεν : συνεσταλται γαρ . . . . . ἐν δ ' | ||
αὐτην , τῃ νευσει τῃ ἐπι θατερα προς το ὁλον συνεσταλται και οὐκ ἐστιν ἐνεργειᾳ οὐδ ' αὐ ἀπολωλεν . |
τιτανου κεχρησθαι τροχισκοις . εἰσι δε πολλοι προς τας τοιαυτας διαθεσεις ἀναγεγραμμενοι , ὡν ἐστιν ὁ τε Φαυστινος λεγομενος και | ||
δοκουντα : προσφερομενα δε ὁμως ὡς ἀδηκτοτατα κατα τας δυσιατοτατας διαθεσεις : ἐν αἱς ἑλκος ἐστιν ἠτοι μονον εἰτε μετα |
ὠ μελε , εὐνους , πτερωσω ς ' ὡσπερ ὀρνιν ὀρφανον . Σοι δ ' , ὠ νεανισκ ' , | ||
ἀδελφης , παρθενου μακρον χρονον ] : θανων γαρ οἰκον ὀρφανον λειψω πατρος . ἐρεις : Ἀδυνατον . αὐτο τουτο |
πιειν . [ Προς ἰκτερον καλον λιαν και ἐπι πολλων πεπειραμενον . ] Ῥαφανους χλωρους συν τοις φυλλοις λειωσας , | ||
γʹ . διδου . ἐστω δε μια ποσις . ἀλλο πεπειραμενον ἡμιν ἐπι πολλων . τιθυμαλλου χαρακιου την ῥιζαν διδου |
ἀριθμῳ παρακειμενης ἐπι το αὐτο προσθαφαιρεσεως ἐν τοις της ἀνωμαλιας κανοσιν ἀφαιρουμενης μεν ἀπο των εὑρημενων της φαινομενης ἀνωμαλιας μοιρων | ||
ἀεικινητον , ἡ ψυχη ἀρα ἀεικινητος , ἡ δε ἐν κανοσιν ὀργανον , οἱον ὁτι ἐκ δυο καθολου καταφατικων καθολου |
θητι , παντι . μεταπλασμος δε ἐστιν ἀπο του το λιτον του λιτου τῳ λιτῳ και κατα μεταπλασμον λιτι , | ||
συνεχως δοτε γαστερι , ἡ τε μοι αἰει χωρις δουλοσυνης λιτον ἐθηκε βιον ὠφελιμον δε φιλοις , μη γλυκερον , |
των παραπληϲιων . ἡ δε δυϲκρινηϲ ἀνεϲιϲ και οὐ καθαρα καταλαμβανεται ἐκ τηϲ των ϲυμπτωματων ὑφαιρεϲεωϲ , ὡϲ ἐπι ϲυνεχων | ||
, οἰνῳ και γαλακτι χρωμεθα . ἀναλογισμῳ δε το χρησιμον καταλαμβανεται , ὁταν ἀγνοηται μεν ἡ αἰτια . τηρησις τε |
, ἐναυμαχουν , πολλους μεν ὁπλιτας ἐχοντες ἀμφοτεροι ἐπι των καταστρωματων , πολλους δε τοξοτας τε και ἀκοντιστας , τῳ | ||
σωματα τοις κινδυνοις παραρριπτοντων . οἱ μεν γαρ ἐπι των καταστρωματων ὑπο του πληθους των εἰς αὐτους φερομενων βελων κατετιτρωσκοντο |
τουτακι δ ' οἰοπολος : το τηνικαυτα δε ὁ μονος ἀναστρεφομενος θεος παρεγενετο ἀνδρος αἰδεσιμου και ἀξιοπρεπους φαιδραν και εὐπρεπη | ||
και την δοξαν οὐ προς ἐκεινην ἀλλα περι τα ἐκεινης ἀναστρεφομενος , ὡσπερ ἐνταυθα ὁ Σωκρατης περι Λυσιου λεγει κινων |
των Ἑλληνων αὐξομενην και παντα τον πολεμον ἐπι την Μακεδονιαν συνισταμενον περιφοβος ἠν ὑπερ του μελλοντος . διοπερ ἐξεπεμψε πρεσβευτας | ||
ἑξει προς την ποδιαιαν της σφαιρας διαμετρον . και το συνισταμενον ἀρα στερεον ἀπο του τεσσαρακοστου μερους της κεγχριαιας διαμετρου |
τοις πανηγυρισταις . ἠν δε ὑποθεσις τῳ συγγραμματι ὁ Πυθαγορας κωλυομενος ὑπο τινος Ἀθηναιων , οἰμαι , μετεχειν της Ἐλευσινι | ||
αὐτον ὁ βασιλευς μεθ ' ὁπλων οὐκ εἰα διερχεσθαι : κωλυομενος δε παριεναι και τουτον ἀπεκτεινεν . ἀφικομενος δε εἰς |
και τελευταιον το καλλιστον ταττειν , ἐν μεσῳ δε το χειριστον , μη διδαξας διαγιγνωσκειν το τε καλον και το | ||
ἀναισθησιαι τε και παραφροσυναι και λειποψυχιαι και παν ὁτι , χειριστον ἐν συμπτωμασι . ταυτα δ ' ἐνιοτε πονηρα οὑτως |
πυα ἀποχωρεουσιν ὑγιαζεται ἡ νουσος . Τοις μελαγχολικοις μετα φρενιτικων ἐχομενοις αἱμοῤῥοϊδες ἐγγενομεναι ἀγαθον . Ὁσοι μαινονται , αὐτοματοι ἠ | ||
την αὐτην δυναμιν ἐχοντος πραγματος ἐν ὀλιγανθρωπιαις ὑπο πολλης ἀποριας ἐχομενοις , γευσαμενοις δε και ἀναγκασθεισι χρησασθαι τοις συσσιτιοις ἐδοξεν |
δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
αʹ τετραγωνον και την βʹ διχοτομον ὡς συμβαινειν ἐπι την συνοδον ἠ το συνοδικον ζῳδιον ἑξ που ἡμερας ἠ ε | ||
προσγινομενης αὐτοις δυαδος . και παλιν : εἰ τοις κατα συνοδον ποιουσι την δεκαδα πλειον τι προσγινεται ἡ δεκας , |
μεσῃ τιθεις : οἱα δε ἐπι γειτονων φιλιαν και κοινωνιαν πραγματευομενος ποταμους ἐγκατεμιξεν , οἱ ἐκ τε γης εἰς την | ||
. ὁ μεντοι μαθηματικος των ἐξ ἀφαιρεσεως εἰδων τους ὁρισμους πραγματευομενος οὐδεν ὑπολογιειται την ὑλην οὐδε τῃ αἰτιᾳ προσχρησεται ὡς |
δε και ἡδε ἡ νοσος νεφρων : οὐ δυνανται οὐρα ἰσχειν , ἀλλ ' εὐρυτεροι ὀντες χαλωσι τι του αἱματος | ||
ὑγρον φασι και μεσον ὡς σαρκος τι και αἱματος συστρεμμα ἰσχειν , δηλονοτι τελεσιουργιας τυχον δια την του κηʹ τελειαν |
συμπασιν : το μεν γαρ κλαπεν δη χρεων διπλασιον πρωτον ἐκτινειν , ἐαν ὀφλῃ τις την τοιαυτην δικην και ἱκανην | ||
. . ἀπογραφειν : ἐαν τις ὑπομεινῃ διπλωθηναι μη βουλομενον ἐκτινειν , τουτον ἡ ἀπογραφη εἰσπραττει και ἐνεχυριαζει . και |
, εἰποντες ὁτι γνωριζεται ἡ παραγραφη ἐκ του προςκεισθαι ὁτι παραγραφεται : διο προςηκε μη τουτῳ προςεχειν , ἀλλα τῳ | ||
παραγραφεσθαι , οὐτε ὡς γενομενης ἠδη κρισεως περι της ὑβρεως παραγραφεται , οὐτε τιμωρια τις ἐπι τουτῳ δευτερα παρηκολουθησεν , |
ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
νομος , ἀπο δε του πραγματος ἀλλ ' ἡ Πλαταιεων παρανομος ἁλωσις οὐ συγχωρησει βεβαιον ἑσταναι τον νομον . Ἰστεον | ||
, ὁ ἐστιν ἀρετης γνωρισμα . εἰ γαρ ὁ ἀδικος παρανομος και πλεονεκτης , ἑπεται δε τῳ πλεονεκτῃ προς τῳ |
γαρ ἠργμαι Ὀλυμπιασιν ἀγωνιζεσθαι , οὐδενι πωποτε κρειττονι εἰς οὐδεν ἐμαυτου ἐνετυχον . Καλον γε λεγεις , ὠ Ἱππια , | ||
ἐλπιδος ἀποθανειν ὑπαρχει μοι , χαρισασθαι δε τῃ γειναμενῃ την ἐμαυτου ψυχην προαιρουμενος και ἀντι του θνητου σωματος ἀθανατον δοξαν |
: οὐ γαρ ἡ Σπευσιππου λυσις , καθ ' ἡν ἐνισταμενος λυειν ἐπιχειρει τονδε τον λογον , συμβαινει τῃ ἀληθειᾳ | ||
Παρμενιδου του διδασκαλου αὐτου δοξαν λεγουσαν ἑν το ὀν εἰναι ἐνισταμενος και συνηγορων τηι του διδασκαλου δοξηι ἐπεχειρει δεικνυναι ὁτι |
παρα σιδηρου ἠ πυρος ἠ ὀργης βασιλικης πειραθησεται και τον πατρικον διασκεδασει πλουτον και ἀλγησει τους ὀφθαλμους ἠ συμπτωμα περι | ||
, και ὁ Κρονος δε β λογους ἐχων εἰς τον πατρικον κληρον τον ἐξουσιαστικον ἐλαχε τοπον , ἐν βασιλικῳ τε |
φυσιν ναματος , ἡσθη τε τῃ πηγῃ , και το πτερον λουσας τιμᾳ τῳ μελει τα ναματα . ἀρ ' | ||
την ὁδον οὐκ ἐσθ ' ὁπως οὐ πιστον ἐξ ὑμων πτερον ἐξηγαγ ' εἰς τοδ ' ἀλσος : οὐ γαρ |
παις , εἰ μη παιδαγωγοιτο , την ὀρεξιν του ἡδεος ἀπληστον ἐχων και μαλιστα δια την ἡλικιαν , ἐξω του | ||
αὐτην καλει , δια το ἐκεισε καυθηναι τον Τυφωνα : ἀπληστον δε , διοτι το πυρ ὑλης δραξαμενον οὐ κορεννυται |
εἰδη φυταριων . . . σισυμβρια : Φυλλα τινα οἱς στεφανουνται οἱ νυμφιοι . 〚 νυμφιων βιον : Ἠ ὁτι | ||
Ἀθηναιοι ἐπαινουσι και ὁτε Ἀθηνησιν οἱ παιδες ἐν μηνι ἀνθεστηριωνι στεφανουνται των ἀνθεων τριτῳ ἀπο γενεας ἐτει , κρατηρας τε |
ἠ ἡ Σεληνη προς τον οἰκοδεσποτησαντα την γενεσιν ἀστερα , διδωσιν ὁ Ἡλιος μεν ρκ , ἡ δε Σεληνη η | ||
δυναται δε και Ἀδρηναιος , ὡς Κυρηναιος Πελληναιος Μιτυληναιος . διδωσιν ἡ τεχνη και το Ἀδρηνευς , ὡς Πελληνευς . |
παιδα μεν ἐτι , σκληρον δε και περα του μετριου ἀνδρικον , μη προτερον ὁπλομαχειν διδαξαι πριν τελειον ὀρχηστην ἀπειργασατο | ||
. προχειρον δε ἐν ταις ὀργαις ὁτι οὐχι το θυμουσθαι ἀνδρικον , ἀλλα το πρᾳον και ἡμερον ὡσπερ ἀνθρωπικωτερον , |
τιμην ἐχειν ; ἀλλα ταυτ ' εἰσι πιστεις ἐναργεις του συναιτιον γεγενησθαι των βλασφημιων Φλακκον : ὁ γαρ ἐπιπληττειν ἠ | ||
. ἐμφαινεσθαι δε μεθ ' ἡμεραν , ὁτι το φως συναιτιον της ἐμφασεως : την δε χροαν την κρατουσαν μαλλον |
γαρ ἠν αὐτου της διδασκαλιας το σχημα . και των προσιοντων οἱ μεν ἐκαλουντο μαθηματικοι , οἱ δ ' ἀκουσματικοι | ||
λογοι μαρτυρωσιν εἰναι τεχνῃ . ὡσπερ γαρ ἀκουειν δοκω τινων προσιοντων και διαμαρτυρομενων λογων , ὁτι ψευδεται και οὐκ ἐστι |
ἠπειρῳ τῃ Τρῳαδι ἐχουσιν . Ἑλληνες δε οἱ ἐναντια βασιλεως πολεμησαντες ἀνεθεσαν μεν Δια ἐς Ὀλυμπιαν χαλκουν , ἀνεθεσαν δε | ||
ἠν . ἀλλ ' Ἰφιτος τις και Εὐρυλοχος τους Κιρραιους πολεμησαντες και πολλα λαφυρα συναγαγοντες , ὁ μεν Ἰφιτος τα |
' ἑαυτο μεν μενον κοινοτερον , τῳ ὀντι δε συνερχομενον μερικωτερον , και το ὀν προ του καταδεεστερου κοινοτερον , | ||
, Διονυσιον χρη περιπατειν , Διονυσιον δει διαλεγεσθαι . και μερικωτερον γε , καθοτι και το ἀγε ἐπιρρημα τοις προστακτικοις |
ἀνδρος ἐδεξατο τιμηεντα . ὁ δε νους : ὁ δε συνετος ἀνηρ και κρεισσων των λοιπων ὁ Ἀδραστος κατεπαυσε την | ||
ἁ ἐπιστανται . Κακου κορακος κακον ὠον : Κοραξ τις συνετος ἀνηρ κεχρησθαι πραγμασιν ἱκανος , συνιδων ὁτι οὐχ ὁμοιον |
ἱνα γαρ τουτο γενηται , δεησει ταὐτο και φαντασιαν και φανταστον γινεσθαι . και ἐπει ἐστιν ἑτερον μεν το φανταστον | ||
λαβειν και το ὑποκειμενον φανταστον . ἀλλα το μεν ὑποκειμενον φανταστον ταχα δυνησεται λαβειν φαντασια οὐσα ἐκεινου : ἑαυτην δε |
μιαν αὐτην ὑποτιθεσθαι και μη δεισθαι τριτου του και ταυτην συνεχοντος ; οὑτω μεν οὐν ὁ λογος δυσχερης ἑκατερωθεν . | ||
πολεμιων ἡγεμονος ἠ ἐπι θατερου κερως ὀντος ἠ τα μεσα συνεχοντος της φαλαγγος , “ τεθνηκεν ὁ των πολεμιων στρατηγος |
ἀδικειν , και τα ἐπι τουτοις τιμηματα ἐλυσαν : και συντελειας μεν Λακεδαιμονιους της ἐς το Ἀχαϊκον οὐκ ἀφιασι , | ||
. Των μεν οὐν τριων υἱων του Νωε και της συντελειας αὐτων και γενεαλογιας , ἐγενετο ἡμιν ὁ καταλογος ἐν |
, ἀκριβως τας παραφυλακας ποιεισθαι δια τας νυκτερινας των ἐχθρων ἐπιθεσεις . Μαλλον δε σπουδαζειν γυμνῳ και ἡπλωμενῳ και ὑψηλοτερῳ | ||
δε ὁδου ἀρξασθαι και πλου , οἰκετας παραφυλασσεσθαι και ἐχθρων ἐπιθεσεις , γαμειν οὐκ αἰσιον οὐδε γυναικι ἐκτιτρωσκειν . ἐν |
οἱ περι των ἐθων ἀγωνες και τους περι ψυχης κινδυνους ὑπερβαλλουσιν , ἀλλ ' ὁτι και μονοι των ὑφ ' | ||
γαρ εἰρηνται ὁτι ἐν αὐτῃ τῃ ὀρεξει της πλησμονης οὐχ ὑπερβαλλουσιν , ἀλλα τῳ ἐπιτεταμενως ἐχειν περι τι και σφοδρως |
: και ἐγκαρσιος : εἰρωνευεσθαι , ψευδολογειν : χλευαζειν , ὑποκρινεσθαι : παρα το εἰρων εἰρωνος , εἰρωνευω : τουτο | ||
ἀναγνωσμα διελθειν , ἀλλ ' αὐτοι διδασκουσι , πως αὐτους ὑποκρινεσθαι δει , νυν μεν εἰρωνευομενον , νυν δε ἀγανακτουντα |
κλεπτης ἠ ποια δικαστηρια φοβερα τοις οὑτως παρ ' οὐδεν πεποιημενοις το σωμα και τα τουτου κτηματα ; μεινατε , | ||
ἀναθημασιν , οὐκ ἀνδριασιν , ἀλλα λεβησι και τριποσι χαλκου πεποιημενοις . Λακεδαιμονιοι μεν οὐν χρυσωσαι βουλομενοι το προσωπον του |
πεττουσα την τροφην ἀναλωσῃ την προςενεχθεισαν , ἀναγκαζεται τηνικαυτα παλιν ἀναλυειν , ἁ προσεθηκε . και δια τουτο πλειονα πτυουσι | ||
φορους αὐτας τε πολεις τας μεν δειν τας τ ' ἀναλυειν , λαινα τειχη τα μεν οἰκοδομειν τα δε αὐτα |
και ἀλλοιωσεως : ὡςπερ που και οἰκοδομος ὑλην παραλαβων τρια πραγματευεται ταυτα : ποιῳ δει λιθῳ τε και ξυλῳ και | ||
φυσικαις ἀποδειξεσι : το γαρ ἀνθρωπειον σωμα , περι ὁ πραγματευεται , ὑπο το φυσικον σωμα ἐστιν . ὁτι δε |
Το γαρ τῃ πιεσει και τριψει μιγνυμενον ἑτερον εἰδος . Ἀλλον δε τροπον οἱ μη εὐμικτοι προς την χρειαν ἠ | ||
κηʹ . Ἑλκεα ἐκθυουσιν , ἠν ἀκαθαρτος ἐων πονηση . Ἀλλον τινα λογον νυνι ἐκτιθεται , και κελευει σοι μηδεποτε |
εἰ κατ ' ἀλλην μεν ἐμφασιν παρθενον ὑπενοησαν την Ἀρτεμιν ἀχραντον και ἁγνην οὐσαν ὁμοιως τῳ ἡλιῳ , κατ ' | ||
εἰς κοσμον γυναικων εὐδαιμονων , περιειπεν εὐ και καλως , ἀχραντον τηρων , ὡς ἐπηγγειλατο : ὡστε και αὐτην ᾑρηκει |
των ἐλεγχων , οἱς χρηται κατα των πελας , ὡστε δοκειν κατα τους ἀλλους συγγραφεας ἁπαντας συγκεκοιμησθαι τοις πραγμασι και | ||
ἐν οἱς μαλιστα λαθειν ἐστι και ὑποτιθεμενους τι , ὡστε δοκειν μειζους εἰναι ἠ εἰσι : και ὑποχριεσθαι δε τους |
των συμμαχων γνωμας ἀριστας βασιλεϊ ἀπεδεξατο . Των δε κατελεξα πολιων ἡγεμονευειν αὐτην το ἐθνος ἀποφαινω παν ἐον Δωρικον , | ||
φορεον και θαπτον ἑκαστοι , τους δ ' ἐξ ἀλλαων πολιων οἰκονδε ἑκαστον πεμπον ἀγειν ἁλιευσι θοῃς ' ἐπι νηυσι |
τυφλον : ἑνδεκατῳ δε ἐτεϊ ἀπικεσθαι οἱ μαντηιον ἐκ Βουτους πολιος ὡς ἐξηκει τε οἱ ὁ χρονος της ζημιης και | ||
] ταν ὀνασιν . ταυτα δε παντα ἐσσειται , αἰκα πολιος εὐνομουμενας τυχῃ ὁ ἀνθρωπος . και ταυτα μεν ἐγω |
συμβαινει καθ ' ὑδατος . τα γε μην πορρωτατω ψευδεις προσβαλλοντα φαντασιας τον νουν εἰωθεν ἀπαταν : ἀψυχα γαρ ἐστιν | ||
ἀνιᾳ παν ὁ τι ἀν ἐμπεσῃ , και τα πνευματα προσβαλλοντα , και τα ἀλλα ὁσα λαμπροτερα ἠ κατ ' |
των καταφασεων τας ἀποφασεις . Ληπτεον δε και περι της προσηγοριας του καθολου προσδιορισμου , δια τι οὐχ ὡσπερ πας | ||
δε , εἰασε ζητειν και ἀνευρισκειν , εἰπερ ἀξιοι της προσηγοριας φαμεν εἰναιἰσως οὐν βελτιον ἐντευθεν την ἀρχην ποιησασθαι . |
. Ἀλεξανδρος δε συνηγορων τῳ Ἀριστοτελει και δι ' ἀδυνατου δεικνυσιν ἀναγκαιον το συμπερασμα τον τροπον τουτον : εἰ γαρ | ||
τουτεστι των ποιοτητων ἐξ ὡν ταυτα ὑπαρχουσιν . Και τουτο δεικνυσιν ἀτοπον αὐτοις ἑπομενον , ὁτι αἰτια των κατα τον |
Ἀλπεων και του Ῥοδανου μεχρι μεν του Δρουεντια ποταμου Σαλυες οἰκουσιν ἐπι πεντακοσιους σταδιους : πορθμειῳ δε διαβασιν εἰς Καβαλλιωνα | ||
ὠν προς την ΞΟ ὁριζων ἐστι τοις προς τῳ Ε οἰκουσιν . Ἐπει οὐν δυο κυκλοι , ὁ τε περι |
ὁς οὐτε πολεμιων ἐδεισεν ἐπιοντων ὀχλον οὐτε πολιτων αὐθαδεις και παρανομους ἐκολακευσεν ὁρμας : οἱ δε δημοτικοι δυσανασχετουντες ἐπι τοις | ||
ἠτοι πανουργως λεγοντες τας κρισεις , ἀντι ἐμφρονων : και παρανομους , ἀντι ἐννομων . Διοτι δε κοινην ὑπεχουσι δικην |
νυμφιον , τον δε Ἀτλαντιδι θαλασσῃ δεδωκε . τον δε θεωρον μεν των θειων , ἐργατην δε των ἐπι γης | ||
πασιν ἁδειν δυναται . Τορνου και σταθμης και γνωμονος ἀνδρα θεωρον εὐθυτερον χρη ἐμεν , Κυρνε , φυλασσομενον , ὡιτινι |
τετριμμενον μετα ῥοδινου ἠ δαφνιδων πιεσμα ἠ χυλῳ κονυζης ἠ πολιου ἠ παρθενιου μετ ' ἰσου ῥοδινου κεχλιασμενῳ , ἠ | ||
και κηρου και ἰρεως και μαννης . ἀσθματικοις πομα διδοται πολιου , ἀβροτονου , καστο - ριου , χαμαιπιτυος , |
το εἰδικον αἰτιον ἐστιν ἐπ ' ἀπειρον . το γαρ εἰδικον αἰτιον οὐδεν ἐστιν ἀλλο ἠ ὁρισμος , οἱ δε | ||
ἠ γινεται το ὑλικον , δια δε του γινωσκεται το εἰδικον . τουτων δε των ἀρχων αἱ μεν ἐνυπαρχουσι , |
μειωθεντος , καιπερ και πεψεως τινος ἐν τοις οὐροις ἀρξαμενης ἐπιφαινεσθαι , τοις σπλαγχνοις ἐπιβαλλειν , ἐαν ᾐ χρεια , | ||
σεσημειωται : ὁ μεντοι Σωσιβιος ἐμπαλιν οἰεται οὐκ εὐμενως αὐτην ἐπιφαινεσθαι . Πολεμων δε κ . τ . λ . |
ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
[ ἠσθιεν Γ ] . Γ ἐπειδη σικελικον ἐφη τον τυρον . Γ παιζει δε : ἀντι του “ ἠσθιε | ||
τ ' ἐπεισηλθεν μελι και γαλα συμπακτον , το κε τυρον ἁπας τις ἠμεν ἐφασχ ' ἁπαλον , κἠγων ἐφαμαν |
τον Ἰσαακ , και ἀνενεγκε ” , ἠδη δε το ἱερειον ἐπι τον βωμον ἀνενηνοχοτος , τοτε „ ἐκαλεσεν αὐτον | ||
ποθεν γαρ ; συναγετε παντας . καλον γαρ τεθυκαθ ' ἱερειον , πανυ ἀξιον ἰδειν . ἀλλα τα γυναια ταυτα |
γαρ ὑπο των ἀλλοτριων χρωματων , κινειται δε οὐχ ὡς ἀλλοιουσθαι , οὐδ ' ὡς μεταβαλλειν εἰς αὐτα , οὐδ | ||
μεν ἐπι της οἰκειας μενειν ἀκινητον τελειοτητος , τον δε ἀλλοιουσθαι και μεταβαλλειν ἀγομενον προς το τελειον , μαλλον το |
παραλειφθεντα πολεμον ὑπο του πατρος , ὀνομασθεντα δε ἱερον , συντεταγμενος ἐντευθεν ἠρκται ἀπο της καταληψεως του ἐν Δελφοις ἱερου | ||
Ὀλυμπιων το σωμα . ψυχης δε τιμη μαθησις και νους συντεταγμενος ἐπι φρονησιν : ὡς οὐκ ἐστιν ὡς ἐπι το |
των νεων ἐκπεσοντες ἐς τα ὀρη συνεφευγον και πυρα πολλα ἐκαιον συμβολα τοις ἐτι οὐσιν ἐν τῃ θαλασσῃ και διενυκτερευον | ||
Διοδωρος , ὁτι προ του ἀναφυεσθαι ταυτας τον τοπον σιδηρωι ἐκαιον , ὁπως μη ἀναφυοιτο . . . . Ἀγαμμεια |
ἐστι ταὐτα , πολλα παραγαγοντες καθ ' ἑκαστα και ἑνι παραβαλοντες ὁτῳουν και τῃ προς ἐκεινο ταὐτοτητι , και ἀλληλοις | ||
εὑρηκαμεν ἡμερας ε , και τα ὑπολειφθεντα λεπτα μζ ὁμοιως παραβαλοντες παρα το ὡριαιον μεσον δρομημα της Σεληνης εὑραμεν ὡραν |
ποιημασι . τοιουτοις ὑμνοις , τοις νυν , και μη οἱοις οἱ προτερον . Πελοψ ἐξαρατο : ὁ Πελοψ κατα | ||
τε συνσπασμοις ἐκεινοις και τοις κνησμοις παριτυγχανουσιν οἱ τοιουτοι , οἱοις περ οὐν και τα παιδια , ὁποταν ὑποφυεσθαι αὐτοις |
μετα πολλους ὁ μεν ἀπην του θεατρου , της φωνης ἀποπειρωμενος , των δε προ αὐτου παντων ἐκπεσοντων Ἑρμωνα μεν | ||
ἐποιησα ταυταᾐδη γαρ ὡς οὐ ῥᾳδιον εἰηἀλλ ' ἐνυπνιων τινων ἀποπειρωμενος τι λεγοι , και ἀφοσιουμενος εἰ ἀρα πολλακις ταυτην |
, ἡ δ ' ἐκ πλειονων συμμικτος ἐντελη ποιει την ὀνησιν , οὑτω δε κἀνθαδε σμικρον μεν ἡ μελῳδια προς | ||
και ὑπο Ἰωνων , ὁποτε ἰδοιεν τινα πονουντα ἐπι οὐδενι ὀνησιν φεροντι , ὑπο τουτων εἰρημενον ὡς ὁ ἀνηρ οὑτος |
περιγιγνοιτο , της βασιλειας ἐξ ἑαυτης πηγαζουσης οἱον ? το πολιτικον φως και ἐπι τας μεν ? μετ ' αὐτην | ||
το κυρος ἐχοντα της πολιτειας . ὁθεν τον δικαιον Ἀριστειδην πολιτικον μεν φασι γενεσθαι , οὐ μεντοι γε χρησασθαι τῃ |
ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | ||
ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' |
: και των κατω το μεν εἰϲ κοιλιαν και ἐντερον μεταλαμβανεται , το δε εἰϲ κυϲτιν , τηϲ μεταληψεωϲ δι | ||
μη δειν ἀριστεα ὀντα αὐτον ἀναιρεθηναι . και ἐνταυθα οὐν μεταλαμβανεται λεγων μη δειν ἀναιρεθηναι εὐνουχον ὀντα , ὡσπερ κἀκει |
Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |