| ἀθανατοι : μακρος δε και ὀρθιος οἰμος ἐς αὐτην και τρηχυς το πρωτον : ἐπην δ ' εἰς ἀκρον ἱκηαι | ||
| ἐπιβαλλῃ του στομαχου ἐφ ' ἑωυτο , ὁκοθεν οὐν ἠ τρηχυς και πεπωρωμενος ᾐ , σκληρος δε γινεται και ἀπο |
| . ἐθος δ ' ἠν Ἀθηνησι και τους ποδας των τρυφωντων ἐναλειφειν μυροις , ἰρινῳ ἠ ῥοδινῳ ἠ ἀμαρακινῳ ἠ | ||
| το ἐς πολλας ἐχειν την ὁρμην νενεμημενην φαιης ἀν εἰναι τρυφωντων ἐς εὐνην βαρβαρων και , ὡς ἀν εἰποις συν |
| των ψυχων λυσις ἐστι και των ἀφυων ἡ θηρα ταις ἀνθρωπιναις ψυχαις ἐλευθερια γιγνεται . Ἠδη δε μελιττουργοι της μελιττης | ||
| και το οἰκειωτικον : αἱτινες δυναμεις οὐσαι και ἐν ταις ἀνθρωπιναις ψυχαις μετα το ἐνσωματωθηναι οἱον μεταβολην λαμβανουσιν , ἡ |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
| . νυκτερις και βατος και αἰθυια κοινωνιαν προς ἀλληλους στειλαμενοι ἐμπορευεσθαι διεγνωσαν . και ἡ μεν νυκτερις ἀργυριον δανεισαμενη εἰς | ||
| εὐτ ' ἀν ἐπ ' ἐμποριην : ὁποταν ἐπι το ἐμπορευεσθαι τρεψας ἑαυτον βουληθῃς τα χρεα σου φυγειν και τον |
| δι ' ἡμερων σπʹ και ὡρων ιβʹ . ταυτας οὐν ἀφαιρειν δεησει ἀπο των του ἐνιαυτου τξεʹ δʹ ἡμερων , | ||
| . , . . β . . . Βλιττειν : ἀφαιρειν το μελι ἀπο των κηριων , ἐκπιεζειν και θλιβειν |
| ποιησῃς . εἰ τοινυν ταυτα παντα φιλανθρωπως και πεποιηκας και ὑπεμεινας δι ' ἐμε , πως νυν ἐασεις , ὠ | ||
| ἀνδρος γυναικα γεγονοτα , Ὠ ταλαιπωρε , ἐφη , πως ὑπεμεινας ὡδε λωβηθηναι , και οὐ προτερον ἀπεθανες ; Ὁ |
| ἀπο της ναυμαχιας ἐστησεν . τῃ δ ' ὑστεραιᾳ τας κρατιστας των νεων ἐπιλεξας , και παρακελευσαμενος μη ἀπολειπεσθαι της | ||
| των δε λειων κατα τα μεγεθη και τας διαφορας εἰναι κρατιστας . Ἡγησανδρος δ ' ἐν ὑπομνημασι τας τραχειας φησι |
| ἐπ ' ἀνθρακων και διδου προ τροφης . Ἐπι των πλευριτικων , των θερμασματων μη λυοντων την ὀδυνην , κενου | ||
| συναγχος ᾐ , ἐκλεκτῳ ἀνακαθαιρε εἰτ ' ἀλλο τι των πλευριτικων . ἠν δε ἀσθενεστεροι φαινωνται , ἠν και πλεον |
| εἰπειν ὁρον ῥητορικης ἠναγκαζετο και την της ῥητορικης πασαν κατασκευην κατεργασασθαι : ἀλλως τε και αὐτο τουτο τῳ Μινουκιανῳ ἐγκαλων | ||
| πιστευθεις ἀληθευσειν ἁ ἐλεγες ἐπηρας τοσουτους ἀνθρωπους συστρατευεσθαι τε και κατεργασασθαι σοι ἀρχην οὐ τριακοντα μονον ἀξιαν ταλαντων , ὁσα |
| δε φλεγματωδεις και ὑδατωδεις πονοις και ἱδρωτων ἐκβολαις και ἐμετων τιμωρεισθαι . ἀρκεσει δε και του καστοριου πινειν και τοις | ||
| λυπην φυλαττειν αὐτος ἐν πολλοις ἡλιοις ἐφυλαξας ; ἠ ταχα τιμωρεισθαι με βουλει της μελιχρας σου φωνης ἀποστερων ; μη |
| ” ἐλθων δε εἰς την οἰκιαν ἐκελευσε τοις ἰδιοις αἰλουρον συλλαβεσθαι . συλλαβοντες δε ἑνα παμμεγεθη ἠρξαντο δημοσιᾳ μαστιζειν . | ||
| . ὁ μεντοι Κιλλος και μετα θανατον τωι Πελοπι δοκει συλλαβεσθαι , ὁπως περιγενηται του Οἰνομαου περι τον δρομον . |
| : λιμενες δε και ἀναπαυσεις μυριαι . φαιης ἀν αὐτον ἐοικεναι ταις πολυκρουνοις φιαλαις , οὑτως ἀει δι ' ὀλιγης | ||
| του ἐοικεναι μυιας κεφαλῃ . ἐπαυξηθεισα δε πλεον , ὡς ἐοικεναι ῥαγι σταφυλης , σταφυλωμα λεγεται : ὡσπερ εἰ ἐπι |
| στατας και ὑπερεισεις αὐτους ταις καταζυγισιν . καταστησαμενος δε το πλινθιον οὑτως σφυραν συμμετρον λαβων εἰσελαυνε τους σφηνας ἐναλλαξ ἑκαστον | ||
| αὐτους μετριως , και το τηνικαδε θεις ἐπι κροταφον το πλινθιον ἐπι στερεου τινος ὑποθεματος τυπτε μειζονι σφυρᾳ και εἰσωθει |
| και ἰασεται : ἐπανερομενου δ ' αὐτου και τις ὁ τρωσας ἀκουσαι ὁτι ὁ Ἀχιλλευς : ἀπελθοντα οὐν αὐτον εἰς | ||
| περιαπτειν τῳ λογῳ χαριζομενος τῃ φαλαγγι . δευτερῳ δη τουτῳ τρωσας αὑτον λογῳ λογον ἐμον ἑτερον φανηναι διακωλυει τον ἀρχοντα |
| ἀπο της γενεσιακης ὡρας , και γνωσῃ τας καλας και ἐμπρακτους ὡρας . εὐχρηστον δε και προς παντος πραγματος ἐπιβολην | ||
| και συστασεις προς ὑπερεχοντα προσωπα και ἀπο ἐπι - δημιας ἐμπρακτους και πιστεις και φιλιας παρεχεται και ἀπο παλαιων πραγματων |
| των Ἀμαζονιδων βασιλευουσα συνεμιξεν Ἀλεξανδρῳ . ιγʹ . Ὡς ὁ βασιλευς ἀνικητον ἑαυτον εἰναι νομισας ἐζηλωσε την των Περσων τρυφην | ||
| ἀφρονων ἐλευθερον , κἀν Κροισος ἠ Μιδας ἠ ὁ μεγας βασιλευς ὠν τυγχανῃ . | το δε ἐλευθεριας μεν ἀοιδιμον |
| ζῳον πρωτον λεγεται του ἀνθρωπου , ἐπειδη ἀναιρουμενον το ζῳον συναναιρει τον ἀνθρωπον : ζῳου γαρ μη ὀντος οὐδε ἀνθρωπος | ||
| φυσει προτερα ἐστιν ἡ ἀτομος οὐσια παντων : ὁτι γαρ συναναιρει , ἐδειξεν αὐτος ὁ Ἀριστοτελης , ὁτι δε οὐ |
| διδασκαλοις δυνασθαι τι ποιειν κατα νουν . ἐμοι μεν οὐν ἐπιταττει Κλεοβουλος ὁ παιδευτης ἁ παρα σοι δυναμαι , ἐγω | ||
| ἐπι τα λοιπα βουλομαι στελλεσθαι προς την κρισιν ἡν Φιληβος ἐπιταττει . Καλως εἰπες , ὠ Σωκρατες : ἀλλ ' |
| ἑλεσθαι και την παρουσαν ὑποθεσιν ὡς την ἐμην ὑπερβαινουσαν δυναμιν παραιτησασθαι πανυ δικαιως . Λαβων δ ' ἐπι νουν της | ||
| δουλον οὐν ἀντι του δουλοποιον : οὐχ οἱον τε γαρ παραιτησασθαι την συγγενειαν : ἀλλως : δουλον : δουλοποιον , |
| αὐτῳ μαλλον ἠ ἐντελλεσθαι : κελευουσι μεν γαρ [ και προσταττουσι ] δεσποται δουλοις , ἐντελλονται δε φιλοι ‖ . | ||
| Τους δε περι των συμβολαιων νομους Βοκχοριδος εἰναι φασι . προσταττουσι δε τους μεν ἀσυγγραφα δανεισαμενους , ἀν μη φασκωσιν |
| Ἀμωμου , καρδαμωμου , σχοινου ἀνθους ἀνα ⋖ Ϛʹ , κοστου , καστοριου , σμυρνης ἀνα ⋖ γʹ , κασιας | ||
| σπερματος , πετροσελινου , καρδαμωμου , ναρδοσταχυος , κυπερου , κοστου , σαρξιφαγου , σελινου σπερματος , σμυρνης , πεπερεως |
| τα σφετερα ἐπιτρεποντες , μαλιστα δε τοις τελευταιοις τοις παρανομως πιστευεσθαι δοκουσιν : ἠ τοὐναντιον χαλεπον εἰναι το τοιουτον και | ||
| μη βουλοιμην βουληθηναι : ἀλλα συ , ὠ Ἀπολλον , πιστευεσθαι δικαιοτερος . Ἐοικα δη σοι μαλλον προσεξειν . Ἀγγειλον |
| συνταττουσιν , το δε ἀληθες , κατω , ὁτι των τροφων προηγησασθαι δει τα γυμνασια , ἱνα ἐκφερωνται τα λιγνυωδη | ||
| αὐτῳ των πολιτων ὑπανοιξαι πυλιδας ἐλεῳ της πολεως και προμηθειᾳ τροφων . Ὡδε μεν ἑαλωκει Ῥοδος , και Κασσιος ἐν |
| . Καρκινου ιζ # βο μθ βʹ ὁ ἐπι της λαγονος αὐτων . . . . . . . . | ||
| τῳ σκυλευειν τον νεκρον πληγεις ὑπο τινος ξιφει δια της λαγονος ἀποθνησκει . Σεξτος δε Ταρκυνιος του λαιου των Λατινων |
| ἀθροιζουσιν αἰγας , ὁποσαι σφισιν ἠσαν ἐν τῃ χωρᾳ , συλλεξαντες δε ἐδησαν προς τοις κερασιν αὐτων δᾳδας , και | ||
| παραλαμβανει . δυναμιν δε αὐτικα αὐτος τε και οἱ ἀδελφοι συλλεξαντες ἠλθον ἐπι τας Θηβας : και μαχῃ μεν ἐκρατησαν |
| ἑτερων ἀπεδεικνυ Μαγνος ἐτι νοσουντας . οἱ δε ὑγιαινοντες και ἐρρωμενοι χαριν ὡμολογουν τοις θεραπευσασιν : ἀλλ ' ἐκρατει των | ||
| , τιμωμενοι , [ παλιν ] ὑγιεινοι , πιονες , ἐρρωμενοι , ἁβροδιαιτοι , θρυπτομενοι , πονον οὐκ εἰδοτες , |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| κατα την Αἰαν γυμνασια και δισκοι , και της Μηδειας θαλαμος , καθ ' ὁν ἐνυμφευθη ποτε , και προς | ||
| ' οὑ γραφομεν , καλαμη δε ἡ του σιτου . θαλαμος ὁ ἐνδοτερος οἰκος , θαλαμη δε ἡ ὀπη , |
| φυσει τινος τοπου ὡρισμενου , οἱον του μεσου ἠ του ἐσχατου , ἠ προς το τυχον , το δε πορρωτερον | ||
| το χαρακτηριστικον , ἐπι δε των ῥηματων το προ του ἐσχατου : οὐ γαρ το ω χαρακτηριζει την συζυγιαν , |
| ἐξ ἑκατερωθεν ἱστασθαι και οἱονει ὑπερασπιζειν αὐτων , οὑτοι οὐν συντιθεμενοι μετα των τετραγωνων παντως τετραγωνους ποιουσιν : οἱον μεταξυ | ||
| ἐστι τετραγωνος . και ἁπλως παντες οἱ κατα ταξιν περιττοι συντιθεμενοι τοις γινομενοις τετραγωνοις ἀλλον τετραγωνον ποιουσιν . ἐπι των |
| τοσουτους πλανους οὐκ ὠκνησεν ἀλασθαι παλιν κωπην φερων , Τειρεσιου συμβουλευσαντος , ἀνδρος τεθνηκοτος , μεχρι ἀν ἀνθρωποις συμβαλῃ μηδε | ||
| θεωρημα Δημοσθενης ἐν τῳ περι στεφανου : αὐτου μεν γαρ συμβουλευσαντος , ἑτερων δε στρατηγησαντων , εἰτα , του Αἰσχινου |
| ἑβδομηκοντα το τελος ὑποσταντας . Ὁ τριτος δε ὁ δεκανος φρονιμους , πολυφιλους , βλαβας περι τα σωματα ἐχοντας ὀλεθριας | ||
| ιβʹ τυχοντες ἐπι ἑῳας ἀνατολης και δορυφορουντες τον Ἡλιον ποιουσι φρονιμους , πεπαιδευμενους , οὐ μην ἀγαθοθελεις ἀλλα δολερους . |
| ὡς και τουτου προς τι ὀντος : ἀλλους γαρ ἀλλως συγκατατιθεσθαι [ ] και τους αὐτους γε . μετατιθεσθαι και | ||
| τον Κλεωνα . παραδιδωμι ] αὐτῳ . ὁμολογειν σε ] συγκατατιθεσθαι και σε . Γ τῃ Κεχηναιων πολει : Ἀθηναιων |
| τα μεσα : μαλακωτατα δε ἰσχειν ζευγη τα προς τους βλαστους , σκληροτατα δε τα προς τῃ ῥιζῃ : συμφωνειν | ||
| ταυτα διαλιποντα περι τριακοντα ἠ μικρῳ πλειους ἐπιβαλλεται παλιν ἀλλους βλαστους ἀπ ' ἀκρας της κορυνησεως της ἐπι τῳ προτερῳ |
| λιμῳ μηδεν το περας δυναμενοι ἀνυσαι , λυπουμενοι δε ἐβουλοντο ἀναχωρησαι ἀπρακτοι . και ἰδου θυννος διωκομενος παρα μεγιστου ἰχθυος | ||
| ἀπαρνησασθαι ἐξαρνησασθαι , ἐξομοσασθαι , ἀναδυναι ἐξαναδυναι , ἀναφυγειν , ἀναχωρησαι , ἀντειπειν , παραιτησασθαι , ἐξαρνος ἀπαρνος . ταυτα |
| μη συνειναι βαρυ . τοις μεν οὐν ἀλλοις ἐπεισι σοι συγχαιρειν , ἐμοι δε ἀμφοιν : σοι μεν , ὁτι | ||
| ἐπιχαιρειν μεν γαρ ἐστι το συνεπιγελαν τοις ἀλλοτριοις κακοις , συγχαιρειν δε το συνηδεσθαι τινος ἀγαθοις . ἐπιδοτικος μεν ἐστιν |
| ἐργων ἀπολογησομαι . Συν δυσι παισιν ἀριστευσας τις ἐδειτο ἑτερου παραχωρησαι τῳ ἀδελφῳ του γερως : μονομαχησας ἀπεκτεινε τον ἀδελφον | ||
| Ἑλληνων τριποδα θειναι : κριθηναι δε Ἀριστοδημον Σπαρτιατην , ὁν παραχωρησαι Χειλωνι . . . . , : Σπαρτιατην δε |
| τελους και εὐδαιμονιας , ἀναγκαιον ἡγησαμεθα και τα περι των ἀδιαφορων λεγομενα κατα την οἰκειαν ταξιν ἐπελθειν . Ἀδιαφορα δ | ||
| ἠ ἐπανορθωτικη , το τε τινα ταυτα ζητειν των πανυ ἀδιαφορων ἀχρηστον ἐστιν . οἱον ἰσως τοις θεοις . το |
| Ὁμηρῳ Τηλεμος Εὐρυμου ἐμαντευσατο Πολυφημῳ τῳ Κυκλωπι ἐκ χειρων Ὀδυσσεως ἁμαρτησεσθαι ὀπωπης . ἐχθρα φερει ποτι οἰκον : ἐχθρα φυλαξει | ||
| ὡστε παντα πονον ἀνατληναι και ὁτι ἀν κελευῃ μηδενος αὐτον ἁμαρτησεσθαι . ὁ δε ἀρα κατειρωνευομενος προσεταξεν αὐτῳ ἀπο τινος |
| τον ὀροβον τῳ περιπλεκεσθαι και καταλαμβανειν και το λειμοδωρον το βου - κερας εὐθυς τῃ ῥιζῃ παραφυομενον και ἀλλα δ | ||
| του βου του σημαινοντος το μεγα , ὡς ἐν τῳ βου - γαϊος βουλιμος , γινεται βουβων , ὁ μεγαλως |
| - λαττωτοι , καταπεπληχθαι : οἰεσθαι δε μαλλον οὐ πορρω τεταχθαι ἱστοριαν ποιητικης , ἀλλα ἀμφω ταυτα εἰναι ἀδελφα και | ||
| ταις φανεραις και παρα παντων ὡμολογημεναις προδοσιαις πρωτην ⌈ ⌉ τεταχθαι την ὀργην και την μετ ' αὐτης ⌈ ⌉ |
| , οἱον συνεβη τινι γυναικι συγγενομενῃ τῳ ἀνδρι και δοξασῃ συλλαβειν , ὁ τε ὀγκος ηὐξανετο της ὑστερας , και | ||
| οἰδα δ ' ὁπῃ με ἀρτι διεφυγεν , ὡστε μη συλλαβειν τῳ λογῳ αὐτην και εἰπειν ὁτι ἐστιν . Οὐκουν |
| πολυ μειζων τιμη της χαλκης εἰκονος το καλων κἀγαθων ἀνδρων κεκρισθαι πρωτους . και γαρ τοι των ἐργων των τοτ | ||
| παρ ' ὑμιν δ ' ἀναιδειαν και προδοσιαν και δειλιαν κεκρισθαι καλλιστον . Εἰ δε μη δυνασθε ὑπ ' ἐμου |
| εὐμεταβολος , εὐεξαπατητος , ῥᾳδιως ἐκφερομενος , ἀνημερος , ἐπιθυμιαις ἐνδιδους , ἀκολαστος , ὑβριστης , πολεμοποιος , βαρυς , | ||
| ταυτα παρενοχλει . ἠδη τις νουθεσιαις οἰκειων ἠ φιλων οὐδεν ἐνδιδους μιμους θεασαμενος ἐφαιδρυνθη τα μεν εἰς τουτους ὁρων , |
| ὑπερ τα ἀτομα και ὑπερ τους καθολου λογους τους τε ποιητικους και τους γνωστικους αἱ κυριως ἀρχαι . οὐδε τα | ||
| τοις σωμασιν μαλιστα προσεδρευειν τ ' ἀριστους τῳ ποθῳ , ποιητικους , ἰταμους , προθυμους , εὐπορους ἐν τοις ἀποροις |
| σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
| οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
| οὐδεποτε μονα . ὁμιλητα και νοουμενα . τοις σοφοις και φρονιμοις . * ἠτοι εἰς τον πολυν ὀχλον : † | ||
| μεν τοις ἀνοητοις ἀνθρωποις ἐχει διαβολην , ὠφελειαν δε τοις φρονιμοις διδωσι . ” συνηκαν εὐθυς ὁτι λῃστειαν ἠ τυμβωρυχιων |
| της καταδικης , περιοραν δε καθιερουμενην την χωραν οὐ μονον ἀνανδρον ὑπαρχειν , ἀλλα και κινδυνον ἐπιφερειν * τῃ των | ||
| και το σημειον μαρτυρει τοιουτωδες . Πλευραι λεπται ἀσθενη , ἀνανδρον και δειλον σημαινουσι τον ἐχοντα : αἱ δε πανυ |
| παραδειγματων σεμνων και κατορθωματων λαμπρων και το καθ ' αὑτον ἀπολυσασθαι και δειξαι ὡς δια το ἐθος ἡ πολις , | ||
| , πολλην ἀναγκην ὁρω κἀμοι περι τουτων εἰπειν και πρωτον ἀπολυσασθαι τας κατ ' ἐμαυτου διαβολας . ὠνειδισται γαρ μοι |
| Φουφεττιος χρονον εἰς βουλην ᾐτησατο , και μεταστας ἐκ του συλλογου μετα των παροντων Ἀλβανων εἰ χρη δεχεσθαι τας αἱρεσεις | ||
| θαυμαζω . ποιου γαρ τροπαιου , τινος ἐξοδου , τινος συλλογου , ποιας πραξεως ἀπελειποντο Θηβαιοι Λακεδαιμονιων τον προτερον χρονον |
| μιᾳ : προς δε μειζονα κυκλον ἐθνους ἠ χωρας οὐ προσεισι , και μαλιστα ἀφ ' οὑ το ὑμετερον γενος | ||
| προσαγει ῥᾳδιως : ὁπου δε [ ἡδονων τινων ] τιμωριαι προσεισι , θανατοις ἠ δεσμοις κολαζουσαι τους ἐξαμαρτανοντας ἠ χρηματων |
| προκοπτικους , εὐκτημονας , τιμωμενους ἐν πολεσιν , ἡγεμονας , ἐπιτευκτικους ποιει , και μαλλον ἐν οἰκειοις τοποις ὀντες ἁμα | ||
| χωρις της προς Κρονον θεωριας ἀγαθους τους χρονους σημαινει , ἐπιτευκτικους και πρακτικους και δοξαστικους και συστασιν ἐχοντας προς ὑπερεχοντας |
| ἀφανεστερα , οἰκεια γουν και γνησια : καθαπερ τε κριτης ἀδεκαστος των γεννησαντων και των εἰσποιησαμενων τους μεν εὐνοιᾳ και | ||
| ὠνουμενος παρα δικαστου . Δεκαζεται ὁ κρισιν πιπρασκων . ἐνθεν ἀδεκαστος ὁ μη πιπρασκων καλειται . Δεξαμενη φασι Πλατωνα ἐπι |
| , καλως εἰχε τουτο λεγειν : ἐπει δε ἐπι τῳ λυσασθαι καθαπερ ἐπ ' ἐργῳ τινι τον μισθον τουτον ἐκηρυξεν | ||
| και Φιλιππον ἀξιουν , ὡν ἡμιν ἐδιδου ξενιων , τουτους λυσασθαι : οὑτος δε αὐτικ ' ἀκουσεσθε τι ποιων διετελεσεν |
| . ἀγαπητον γαρ , εἰ των ἐκ πονου και μελετης συντροφων και συνηθεστερων ἀγαθων ἐπιλαχοιμεν , | των δ ' | ||
| ἡμων ἀγαθα ἀν εἰη και κρατουμενα ὑπο των ἡμερων και συντροφων ἡμιν ζῳων : ὑπο δε των ἐχθρων κρατουμενα ἠ |
| ἐπιμελειαν υἱου παρηκα ; ποτε ἀποκοιτος ἐγενομην ; τινας ποτους ἀκαιρους , τινας κωμους ἐγκαλεις ; τις ἀσωτια ; τις | ||
| τουτων ἀκριβολογιαν . ἐνοχλησεις δε πανυ εἰκοτως εἰπε σοφιστικας τας ἀκαιρους αὐτων ἐνστασεις , πραγματειωδες μεν οὐδεν ἐχουσας , ὀχλον |
| δ ' ἀπογονον ὑπαρξαντα Ὀξυλον φιλον τοις περι Τημενον Ἡρακλειδαις ἡγησασθαι τε την ὁδον κατιουσιν εἰς την Πελοποννησον και μερισαι | ||
| συμβαλειν τοις Περσαις ἐν νηϊαις συμβολαις . . ὡστε ἀξιον ἡγησασθαι , τολμησαι . . ἐμβολαις ] συγκρουσεσι . . |
| , και τον μοχλον ἑνα , δια των ἑξης δυο παραδιδους . . αὐτικα δ ' ἀσπιδα μεν προσθ ' | ||
| πολιτειας συγκεχυμενας διαταττων , ἐλευθεριαν τε ἀπο δουλειας ταις πολεσι παραδιδους και την παρανομιαν παυων , ὑβριν τε καταλυων και |
| οὐν γε τῃ συντομιᾳ και ἀληθειᾳ συγκεκοσμημαι : ὡστε τους κληρονομους ἀτερ δικης και φθονου καρπωσασθαι , ἐφ ' ὁσον | ||
| και των ἐπωνυμων ἀτιμους εἰναι και αὐτους και γενος και κληρονομους τους τουτων , ἑως ἀν ἀποδωσιν . Ταυτα παντα |
| νυν , οἱ μεν αὐτεων ἀδυνατα εἰναι λεγουσιν ἀνθρωποισι τελος εὑρασθαι μαντικης : οὐ γαρ εἰναι μιν οὐτε πιστην οὐτε | ||
| την τιμην εὐνουν πολιτην και σωφρονα . εἰ δ ' εὑρασθαι την ἀρχην οὐχ ὑπωπτευσεν , πως οὐ σφοδρα δουναι |
| , ἀπανθρωπως . Εὐεργετειν , εὐ ποιειν , χαριζεσθαι , δωρεισθαι , διδοναι χαριν , εἰσφερειν , προσεπεισφερειν . εὐεργεσια | ||
| βασιλεα , ἱνα και ἐγω , ἐφη , ἐχω σοι δωρεισθαι και τιμαν . ὁ δε Ξενοφων ἠπορειτο τι ποιησει |
| , το δε κενον , ἁ και στοιχεια φησι . κοσμους τε ἐκ τουτων ἀπειρους εἰναι και διαλυεσθαι εἰς ταυτα | ||
| και τα ἐκεινων καλλη και κοσμους της πολεως καλλη και κοσμους εἰναι συμβεβηκε . δυνανται γαρ ὁπερ τοις βασιλειοις τα |
| περι το ῥειθρον ἱππομαχιας , ἁμα και των πεζων ἐκ προσταξεως του βασιλεως προκατειληφοτων ὀφρυν τινα περι τον ποταμον και | ||
| ἐστι το ἀγε , το δε γραψον μετα της ἐγκειμενης προσταξεως και το πραγμα ὑπαγορευει και τους συνοντας ἀριθμους , |
| ὁ θεος ἀνα μεσον του φωτος και ἀνα μεσον του σκοτους „ : ἀλλως τε ὡς ἡλιος ἀνατειλας τα κεκρυμμενα | ||
| , Θεοφραστος δε ἐοικε διαπορουντι και ἰσως ὑφεωρατο τας ἀπο σκοτους εἰς φως μεταβολας , ὁταν εἰσκομισθεντος εἰς το δωματιον |
| μετουσιᾳ κἀν τοις ἀριθμητοις πρωτον τι και δευτερον και τἀλλα ἑπομενως τετακται . Θεανω Εὐβουλῃ χαιρειν . Ἀκουω σε τα | ||
| δε και ἀπο του βιου των κορυφαιων ἐν φιλοσοφιᾳ ἀνδρων ἑπομενως ταις Πυθαγορου ὑποθηκαις ποιησασθαι την προτροπην . οἱ γαρ |
| ἐχειν . οὑτω γαρ ἀν ὡς το εἰκος μαλιστα δυναιτο βλαπτων τους ἐναντιους μη βλαπτεσθαι ὑπ ' αὐτων . ἀνθρωποις | ||
| ' ἀληθευων , εἰτε ζηλοτυπουμενος και Μασσανασσην ἐς τα μεγιστα βλαπτων : ὁ δε Σκιπιων Συφακα μεν , συνετον τε |
| ἐπι θαλασσῃ καλειται Ταινεια ἠ Τενεια . τα δε ἐντος κατεχουσι Γωνιαται , και Προσοδιται , μεθ ' οὑς ἡ | ||
| την συμβολην του τε Ἀραρος του ποταμου και του Ῥοδανου κατεχουσι Ῥωμαιοι . εὐανδρει δε μαλιστα των ἀλλων πλην Ναρβωνος |
| δυναμιν , τουτεστιν ἡμας : ὁ δε προς τα ἐργα ἀφορων της ἑαυτου προνοεισθαι σωτηριας ἡγησεται . ἀσφαλεστερον δε εἰπε | ||
| , παλιν εἰς τι των ἐν ἑαυτῳ τεταγμενων και ὡρισμενων ἀφορων ταυτα δημιουργησει ; οὐ γαρ δη ἐμπληκτως οὐδε ἀσταθμητως |
| : και γαρ τοι κἀκεινος ἐρωτικος εὐ μαλα και οἱος ἐπανιστασθαι παρθενοις . λυσον δε και την ὀφρυν , και | ||
| δε ἐκ του ὀχλου πικροτερον ἐπιπλησσων . Ἀλλα και το ἐπανιστασθαι τοις ἀμεινοσι παρα πασι νενομισται , ὁ και αὐτοι |
| και ἐμφοβους : ἐπαγει γαρ πολεμιων ἐφοδους πολλων και ὀχλων ἐπαναστασεις , λοιμον και λιμον ἐπι πολεων και ἐπιφορας ἐμπρησμους | ||
| ἁπαντων ἀφειλετο την ἐλευθεριαν . σκηψαμενος γαρ ὑποπτευειν ταραχας και ἐπαναστασεις ἐκ των πλουσιων εἰς τους δημοτικους δια τον ἀναδασμον |
| : ἀντι δε προσκεφαλαιου λιθον εὐμεγεθη προς τῃ κεφαλῃ : σιτεισθαι δ ' ἀντι μεν ἀρτων μαλαχης πτορθους , ἀντι | ||
| ] μη φορμον ] ψιαθιον . ψιαθον ταπητος ] ἐπευκιου σιτεισθαι ] ἐσθιειν πτορθους ] γωλια θρανους ] ὑποποδιας : |
| αὐτην : και το μεν αὐτοθι μεινε , το δε τρυφος ἐμπεσε ποντῳ , τῳ ῥ ' Αἰας το πρωτον | ||
| ὀφθαλμους τεχνῃ , και πηραν ἐφερε και ἀρτου ἐν αὐτῃ τρυφος , ῥακεσι τε ἠμφιεστο και αὐχμηρως εἰχε του προσωπου |
| ; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
| ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
| του ἑτερου των καταφατικων προσδιορισμων και μονου του καθολου των ἀποφατικων : ὁ γαρ εἰπων μονον το ζῳον αἰσθητικον ἠ | ||
| σχηματι ἐκ δυο ἐνδεχομενων οὐ γινεται συλλογισμος οὐτε καταφατικων οὐτε ἀποφατικων οὐσων , οὐτε ἀν ἡ μεν καταφατικη ἡ δε |
| ἐλαττον κρειττον ἐσται σοι πολυ . ἀνοια θνητοις δυστυχημ ' αὐθαιρετον : τι σαυτον ἀδικων την Τυχην καταιτιᾳ ; χαλεπον | ||
| . ἐπισμυγερως ἐπιπονως : “ ἐπισμυγερως ναυτιλλεαι . ” ἐπισπαστον αὐθαιρετον : “ ἠ ταχα Ἰρος ἀειρος ἐπισπαστον κακον ἀξει |
| δεσμωτηριῳ εἰναι , ἐστ ' ἀν ἐπιδειξῃ τους ταυτα βουλομενους ὠνησασθαι , ἐπι του λιμενος τινας αὐτων ἐνεβαλον τῳ δεσμωτηριῳ | ||
| ἐξον κατα τον αὐτον τουτον ποιητην ἐν Βομβυλιῳ λεγοντα δραχμης ὠνησασθαι τας προσφορους ὑμιν τροφας , σκοροδια , τυρον , |
| ὡς φασι , το μεν θερμον διακρινειν το δε ψυχρον συνισταναι και των ἀλλων ἑκαστον το μεν ποιειν το δε | ||
| περι την τεχνην πονουσι και ζημιουνται : οὑτω γαρ δυνατον συνισταναι τους τεχνιτας , την ἐνδειαν παρα των δεομενων ἀναπληρουντας |
| προὐκαλουμην . λεγε την μαρτυριαν . Πως ἀν οὐν μαλλον καταφανης γενοιτο ἀνθρωπος , ὁτι δικαιως μεν οὐδεν βουλεται προς | ||
| τυραννους και πολεμειν : ἐπει δε τἀναντια φρονων γεγονε μοι καταφανης και ἐστιν οὐ μονον τῃ φυσει Ταρκυνιων συγγενης , |
| ῥητορικῳ λεξικῳ εὑρον το σφαδαζειν σημαινειν το δυσθανατειν , ματαιως σπασθαι , χαλεπαινειν , μετ ' ὀργης στεναζειν , ὡς | ||
| λεγεται δε σφακελος και ὁ σπασμος , οἱονει ἀπο του σπασθαι και κλασθαι σπακλος και σφακελος : σφακελος δε ἐστι |
| ἑν ἀντιθεντες ἐξετασομεν : το γαρ διελειν και χωρις μεν ἀπολογησασθαι δι ' ὁλων των κεφαλαιων , χωρις δε κατηγορησαι | ||
| ἐγω λεγω , και οἰηθητε δειν προς ἐκεινους πρωτον με ἀπολογησασθαι : και γαρ ὑμεις ἐκεινων προτερον ἠκουσατε κατηγορουντων και |
| χρονῳ καταπολεμησειν τους πολεμιους . Πτολεμαιος δε πυθομενος την των ἰδιων ἡτταν ἐξεπλευσεν ἐκ της Αἰγυπτου δυναμιν ἐχων ἀξιολογον πεζικην | ||
| ἱνα και τα ὑπαρχοντα ἐν ταις κατηγοριαις γνωμεν δια των ἰδιων και τα οἱς αὑται ὑπαρχουσι δια της διαιρεσεως . |
| αὐτης , και του πληθους κατα τας ὁδους συντρεχοντος , παραγγελλειν πασι δεχεσθαι την θεον εὐσεβως . παρειναι γαρ αὐτην | ||
| ἐστι γαρ ταυτα οὐσια των παντων . κυαμους δε λεγεται παραγγελλειν μη ἐσθιειν . . : Ἀριστοξενος δ ' ἐν |
| ἠμελησαμεν . συμμαχιαν ] των θεων . πεπονθεναι ] σχημα ἐπικρισεως . τουτων ] ὡν ἀπωλεσαμεν ἀνταξιον . ἀντιρροπον ] | ||
| την δυναμιν αἱ προκειμεναι προτασεις , ἐπισκεψωμεθα την ἀρχην της ἐπικρισεως ἀπο τινος κοινης περι αὐτων ἐννοιας ποιουμενοι τησδε : |
| . . νηα ἁλις χρυσου και χαλκου νηησασθαι : ἀντι προστακτικου . . . . . οἱ κε σε δωτινῃσι | ||
| ἀντι του πειρω . χρωνται δε τῳ ἀπαρεμφατῳ ἐπι ἑνικου προστακτικου και πληθυντικου ὁμοιως , γραφειν λεγοντες ἀντι του γραφετε |
| τα ἀγορασματα . μων οὐν ὑμιν φαινονται ἀπεικοτως αἱ Μουσαι συστρατευεσθαι τῳ βασιλει και διδοναι αὐτῳ νικας ἐξαιρετους , ὡν | ||
| αὐτῳ παραδουναι και ἐπι το ὀρος , εἰ βουλεται , συστρατευεσθαι : εἰ δε μη , αὐτον ἐασαι . τῃ |
| Ἰβηρια , ὡς δε και ἐτι οἱ ἀρχαιοτεροι τοις μεν ἐμπροσθιοις Κρητη και οἱ συνεχεις τοποι και τοις μεν ἀριστεροις | ||
| δε μεσουρανουσι της τε Ἀρκτου ὁ βορειοτερος των ἐν τοις ἐμπροσθιοις σκελεσι , και του Καρκινου των περι το Νεφελιον |
| περι ζῳων ποικιλερυθρον μελαιναν αὐτην ὀνομαζει και ποικιλογραμμον δια το μελαιναις γραμμαις πεποικιλθαι . χρομις . Νουμηνιος : ὑκκην ἠ | ||
| δε περα του μετριου , εἰ δε χλωρα ἰτυς ἐπι μελαιναις , δολερον , ἀδικον , κλεπτην , γυναιξιν ὁμιλουντα |
| λιπαρον κατα δωμα λελειπται . τοια τις ἀν δοξειε λιταζομενους ἀγορευειν . ἀλλ ' ὁτε τευ κραδιην παναμειλιχον ἀθρησωσιν , | ||
| . ἀγλαον γʹ : διαυγες . μεγα . λαμπρον . ἀγορευειν βʹ : το ἐπ ' ἐκκλησιας λεγειν . ἀγορη |
| Ἀμφιονα ἐπινοησαι τον Διος και Ἀντιοπης , του πατρος δηλονοτι διδαξαντος αὐτον . πιστουται δε τουτο ἐκ της ἀναγραφης της | ||
| τα ἐς Εὐρωπην ποιησας φησιν Ἀμφιονα χρησασθαι λυρᾳ πρωτον Ἑρμου διδαξαντος : πεποιηκε δε και περι λιθων και θηριων , |
| δε ψογος τιμωρια φαυλοτητος ἀνευ πληγης . καλον δε τοις μεταγενεστεροις ὑποκεισθαι , διοτι βιον οἱον ἀν τις ἑληται ζων | ||
| . παντα γαρ ἁ ἠκουσεν και εἰδεν γραψας κατελειψεν τοις μεταγενεστεροις πασι του της ἀληθειας πνευματος . ὁμοιως δε και |
| γαρ και δυνατον της δοξης παρουσης μη παντως ἐπιγινεσθαι το λυπεισθαι , μηδ ' αὐ το ὀργιζεσθαι δοξης του ὀλιγωρεισθαι | ||
| οἱ πολλοι κρατουσι , δια το μηδ ' ὁλως αἱρεισθαι λυπεισθαι ἐν τῳ την ἐπιθυμιαν ἀπειναι , ἀλλ ' ἀει |
| ἐστι το πραττειν εὐ το ἀγαθον και τελος ἐχει την ἀνθρωπινην εὐδαιμονιαν . και το μεν τελος της πρακτικης καθ | ||
| και την Ὑγιειαν συγγεγραφεν † οὐκετι μοι ὡς † ἐπαινων ἀνθρωπινην περιεργειαν ἐχοντας . Το μεν δη περι των εἰς |
| αὐτον , διαπαιζειν δε τα διαλεκτικα : ὡστε Ἀλεξινου ποτε ἐρωτησαντος εἰ πεπαυται τον πατερα τυπτων , “ ἀλλ ' | ||
| ὁ Ἡρακλης οὐ προσηγορευσεν αὐτον . του Διος θαυμασαντος και ἐρωτησαντος τον Ἡρακλη , δια τι τουτο , ἀπεκρινατο , |
| των ψαλιων και των ἱππων , ἠτοι τετρωρῳ ἱππῳ : μεταπλασμος : ἀπο του μονονυχον μωνυχα : Ἰσμηνου τ ' | ||
| το τειχος . τινες δε φασι μεταπλασμον αὐτον εἰναι . μεταπλασμος το ” κρινεσι “ : κρινοις γαρ ἐδει . |
| φυκοφαγος , την γλωτταν ἀπολελυμενος , καρδιαν λευκην ἐχων και πλατειαν . Φερεκρατης Δουλοδιδασκαλῳ : κιθαρος γεγενησθαι κἀγοραζειν κιθαρος ὠν | ||
| και μυκτηρων τριχας ἐξεχουσας και μαλα γε ὑψηλας ἐπιδεικνυναι , πλατειαν δε την οὐραν και οἱαν δοκειν καραβου . ἠδη |
| αἰδω ] εἰς ἐκπληξιν και φοβον ἐκινησε παρθενικην ἐμε : περιφραστικως . ἀπεσεισατο μου την παρθενοις πρεπουσαν αἰδω , την | ||
| ἐν νυξι . πυῤῥωδης . συστρεφομενη . ἠτοι τον ποντον περιφραστικως . * * ἠχῳ : κτυπῳ . πυρος . |
| ἑαυτου μηδενος ἐπιμελεισθαι πριν ἑαυτου ἐπιμεληθειη ὁπως ὡς βελτιστος και φρονιμωτατος ἐσοιτο , μητε των της πολεως , πριν αὐτης | ||
| ἡνιοχος παντος καλου , ἀδωροδοκητος , ἀγαθων ἀγαθωτατος , φρονιμων φρονιμωτατος . ἐστι δε και πατηρ εὐνομιας και δικαιοσυνης , |
| και λογῳ χρωμενος ἀναιρησει λογον , ἐτι δε ὁμολογων ψευδεσθαι πιστευειν ἑαυτῳ φησι δειν . Ἀξιον δε ζητησαι ποθεν και | ||
| ἀπουλωτικῳ ἑτερῳ , μητε σαρκωτικῳ χρησθαι , ἀλλα μονῃ ταυτῃ πιστευειν : ποιει και προς ἀνθρωποδηκτους και κυνοδηκτους και θηριοδηκτους |
| ἐκεινοι φασι . οἱ δε Ἀθηναιοι ἀπεκτειναν αὐτον ἐμβαλοντες εἰς βαραθρον ἐπι κεφαλην : λοιμου δε γενομενου , ἐλαβον χρησμον | ||
| βασανους τελος αὐτοις γενεσθαι της ἡδονης το κωμειον ἠ το βαραθρον . ἀφειδως γαρ χρωμενοι τῳ τολμηματι ἰσορροπον τῃ πραξει |
| , εἰ τουτο ἀμεινον , μη και βασκαινειν ἐν ταις κοιναις εὐτυχιαις δοκω . Τις γουν πρωτος ἀρξεται ; Συ | ||
| αἱ δε οὐ : και πολιτικαι μεν αἱ ὑποπεπτωκυιαι ταις κοιναις ἐννοιαις , οἱον εἰ ῥητορευτεον και ὁσα τοιαυτα : |