| γνωρισας μαινεται και σπαται το ξιφος και ἐπι τας γυναικας τρεχει , ἁς δεχεται ὁ ἀηρ . και ὁ Τηρευς | ||
| ἡ ] Σεληνη ἠ ὡροσκοπος ἀφετης ἐστι και ποιον ἀνεμον τρεχει και οὑτως τους λοιπους ἀστερας συνοραν . ἐαν γαρ |
| μη πανυ πυρρα . ὁσοις ἀπο μακροθεν και το μελαν ἐπιτρεχει , γενναιων ἀνδρων τα ἠθη σημαινει και συνετων , | ||
| , ἀλλοτε δε ταις ξηραις ψαμμοις ἡ ἀναρροφησις και ἀναχωρησις ἐπιτρεχει , ὡς φαινεσθαι αὐτην ὑποχωρουσαν . Μεση δε ἠ |
| δις περιρραινεσθαι τῃ τριτῃ και ἑβδομῃ και μετα ταυτα λουσαμενῳ παρεχει τας τε εἰσοδους και τας ἱερουργιας ἀδεεις . | | ||
| κυστις ξηρανθῃ , ἠ ψυχθῃ , ἠ κενωθῃ , ὀδυνην παρεχει : ὁταν δε ὑγρη τε και πληρης ᾐ και |
| ἠ ὁ τι βουλεσθε καλειν το βιβλιον , πολλαχη μοι τἀκεινου προσηκεν : ἐπει και της φιλιας ἡν ἐφιλουν ἐκεινον | ||
| αἱρεισθαι ἐπιοντα μαλλον ἠ ὑπομενοντα μαχεσθαι αὐτῳ , και το τἀκεινου δαπανωντα βουλεσθαι μαλλον ἠ τα των Ἑλληνων πολεμειν , |
| λυπει , πιεζει , δαμαζει , ἀμβλυνει , λαμβανει , συνεχει , συσφιγγει , ἐμφυσᾳ . ἐνερειδεται : στηριζει , | ||
| μεν ἐπισφαλες . Θ . ἐρωτηθεις ὑπο τινος , τι συνεχει τον ἀνθρωπων βιον , ἐφη , εὐεργεσια και τιμη |
| ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
| και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
| και εἰς τελος ἐστιν ἀμεινω : ἐσθλος δ ' αὐ κἀκεινος ὁς κ ' εὐ εἰποντι πιθηται : ὁς δε | ||
| μεταβεβλημενου . ἐξηπατωμεθα δε , ὡς ἐοικεν , ἐγω τε κἀκεινος οὐ μικρον τινα χρονον , και ἰσως ἐκερδαινον ἀπατωμενος |
| Διος ἡ ἀκτις οὐδεν πεισονται . οὑτω δε ἐχοντων των κακοποιων ἠ των προς τα φωτα ἐπαναφορων ἐπιζησεται μεν το | ||
| αὐτης τοις ἀγαθοποιοις ἠ κατεχοντων αὐτων την ὡραν , των κακοποιων σχηματιζομενων , ἐκ μετανοιας ἀνακαμπτουσιν , ἀπεστραμμενων δε των |
| βαθος συναγων την φυσιν , ἀλλως τε δια τους ἐκπληξιν ὑπομειναντας , ὁ ἐμετος οὐδεν των εἰρημενων ποιων , οἱα | ||
| Φρυνιχος : περι Φρυνιχου ʃ ἐγκωμιον Φρυνιχου βουλομενων : ἀξιουντων ὑπομειναντας : ἀντι του ὑπομειναντων ἐν ὑστερῳ : καιρῳ ἠ |
| : και ἀλλης χρειας των λειτουργουντων , των οἰκον λειτουργουντα διαδεξαμενων , ἐκ μεγαλου διαγραμματος , εὐκληρος βαθυκληρος . και | ||
| τινας ἀλλας παρακαταθηκας , παρα των τεκνων αὐτου κομισαμενοι των διαδεξαμενων αὐτου την οὐσιαν μετα την ἐκεινου φυγην ἀναπεμψατε προς |
| παυονται ἠ προσθεν : οἱ τε φονικωτατοι και ἐπι σημειων δεινοτατων γινομενοι τεταρταιοι κτεινουσιν ἠ προσθεν : ἡ μεν οὐν | ||
| τας θυσιας ἀπαρχων τοις ἀνθρωποις προϊουσων παρανομιας , ἡ των δεινοτατων θυματων παραληψις ἐπεισηχθη , ὠμοτητος πληρης , ὡς δοκειν |
| τουτοις οἰκουντα και ταις ὑπωρειαις της τε ἐκτος μεχρι της παραλιας της Ἀδριατικης και της ἐντος . ἀρκτεον δε παλιν | ||
| αὑτους ὀντων , πλην εἰ τι Μιλησιοι και Μυουσιοι της παραλιας ἀποτετμηνται . ἀρχη μεν οὐν της Καριας ἐστιν ἡ |
| ἀλλα τον δεσποτην , ὁς οὐ πονειν με ἐδιδαξεν , ἀλλοτριους δε πονους κατεσθιειν . „ οὑτω και των παιδων | ||
| δ ' οὐκ ὀξυδορκουντες εἰσι , τουτους ταχει ῥιπτουσιν ὡς ἀλλοτριους : εἰ δε ἐπι της Ἑλενης λεγοιτο , λεγει |
| δε χρωμενων . Ἀροτρῳ ἀκοντιζεις : ἐπι των ἀσκεπτως τι ποιουντων . Αὐταρ ἡ παγη ἐοικε ληψεσθαι παγην . Αὐτου | ||
| το παν ἐπιτρεπειν . δυναται μεν γαρ και ἡμων μηδεν ποιουντων ἐκεινος εὐ ποιειν δια παντων , ἀλλα βουλεται και |
| τοις Διοσκουροις . Λα γαρ πολις Λακωνικη . ἠ τους πολεμικους παρα το πορθειν τους λαους . * Λαπερσιοις παρα | ||
| Μακεδονων ὁπλα . . . . , : ὁ Δημαδης πολεμικους ἀκαιρως τους Ἀθηναιους ὀντας ἐλεγε μηδεποτε χειροτονειν εἰρηνην ἀνευ |
| προὐκαλειτο και ἐσωφρονιζε , τοις μεν χρηστηριαζων και τα μεν προσταττων τα δε ἀπαγορευων , τους δ ' οὐδ ' | ||
| μηδ ' ἐθελῃ με ἐκπεμπειν , αὐτος των ναυκληρων μηδενι προσταττων , ἐνδειξηται δε πασιν ῥᾳδιως ὡς ἀβουλων ἐμε ἐκπλειν |
| ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
| . και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
| γαρ ἐκει τῳ συνισταναι χαρακτηριζομενα ἐπεζητει τα πλειονα συστασιν χορηγουντα προταττειν , οὑτω κἀνταυθα τα τῳ ἀσυστατῳ το ἑαυτων εἰληχοτα | ||
| Μινουκιανῳ και Ἑρμογενει . Μινουκιανου μεν το προς τι ἀξιουντος προταττειν , ὁτι αὐξησις ἐστι κεφαλαιου και δει τῳ ὁρῳ |
| οὐκ ἀνεῳξεν αὐτοις ὁ στρατη - γος και κρινεται δημοσιων ἀδικηματων : ἐνταυθα γαρ και ὁ κατηγορος ἀπο πρεσβυτερων ἀδικηματων | ||
| ἀνανδρος ἐστιν , το δε ἀδικειν φοβειται : πολλων γαρ ἀδικηματων γεμοντα την ψυχην εἰς Ἁιδου ἀφικεσθαι παντων ἐσχατον κακων |
| τι γαρ καινον ἐαν γερων ὠν θανειν θελῃ . ἀλλα προσληπτεον το φιλοζωος , ἱνα ᾐ οὑτως ἀκριβες : γερων | ||
| του “ τυπτω ” ἀττικως ἐχοντα ] φορουντα μα ] προσληπτεον το “ οὐ ” , ἱν ' ᾐ ἀπωμοτικον |
| και τον πατροφονον ἠ μητροκτονον , ἐξεργασαμενον θυμῳ τουτο , δικαιοτατον θανατων πολλων ἠν τυγχανειν . ᾡ γαρ μονῳ οὐδ | ||
| αὑτων αἱρουνται βασιλεις , των δ ' ἀλλων τιμωσι τον δικαιοτατον . . : Οἱ Νομαδες των Λιβυων οὐ ταις |
| μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
| πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
| , τοιη δε και ἀνδρων . ἐτι δε και αὐτοις προσκρουσας ἐφη ” ὠ Δελφοι , ὁμοιοι ἐστε ξυλῳ ἐν | ||
| διανοιαν . Τοιουτος ἠν και Νυμφοδωρος ὁ θαυματοποιος , ὁς προσκρουσας Ῥηγινοις , ὡς φησι Δουρις , εἰς δειλιαν αὐτους |
| προαιρεσις , ἐαν τις ὀρθως σκοπῃ , ταις των τοτε ἐπαινουμενων ἀνδρων ὁμοια και ταὐτα βουλομενη φανησεται , ἡ δε | ||
| αὐτουργος , οὐ μην των ἀπερριμμενων τις , ἀλλα των ἐπαινουμενων δι ' ἀρετην και τα πολεμια ἀλκιμος , και |
| δε και ἐν τῳ μελῳδειν ἐοικεν ἡ φωνη τιθεναι κατα συνεχειαν τα τε διαστηματα και τους φθογγους φυσικην τινα συνθεσιν | ||
| , ἀλλ ' οἱ εὐθυς μετ ' αὐτους ἐλαχιστοι κατα συνεχειαν ἡμιολιοι τρεις εἰσιν οἱον ὁ δ ὁ Ϛ ὁ |
| προσιοντων και ἀπιοντων , και ψυχεος , ἡλιου , πνευματων μεταβαλλομενων τε και μηδεποτε ἀτρεμιζοντων . Ταυτα δ ' ἐστι | ||
| . χαλεπα τα καλα . παροιμια ἐπι των ἐν εὐπραγιᾳ μεταβαλλομενων εἰς ὠμοτητα . φησι δε αὐτην Διδυμος ὑπο Σολωνος |
| φρουροι των Μηδων ἐπι τους καταθεοντας , τους δ ' ἐπιτηδειους ἀφηκε κατα φυλας ἀλλους ἀλλοσε καταθειν , και ἐκελευε | ||
| καθεκαστον ὡσπερ ἀργυρογνωμων , πολλους ἀποδοκιμασας , ὁμως ἐδοξε τινας ἐπιτηδειους . ἑωθεν οὐν διατρεχων εἰς τον λιμενα , ἑκαστον |
| : τοις Λακεδαιμονιοις . των ἐς τον πολεμον : των πολεμικων . ἀσκησιν . . . δημοσιᾳ παρειχε : ἠτοι | ||
| ἀπαγγελλομενον ἐκπληξις : ὑπο γαρ ἐμφυτου δειλιας και ἀπειριας των πολεμικων ἀναπεπταμενοις μεν τοις ὠσι , τεθορυβημενοις δε τοις ὀφθαλμοις |
| μετεσχηκοτα και τεθεαμενον θεον τον αὑτου νεων τον ἐν ἀστει κομιζομενον μετα την ἐξω τειχους διατριβην την κατα νομον . | ||
| της ἀκτης το ἀνθος . καρυοφυλλον το ἐκ της Ἰνδιας κομιζομενον . κονια ἠτοι ἡ στακτη ὀνομαζομενη . κισσανθεμον ἠτοι |
| ἀλλ ' ἠ ἐασαντες τον ἐν Πελοποννησῳ πολεμον διαβαντες παντες πολεμησομεν Ἀκαρνασι τε και τοις συμμαχοις αὐτων , ἠ εἰρηνην | ||
| κατα ἀντερωτησιν , ὡς ὁ Δημαδης , ἐρωτηθεις πως οὐν πολεμησομεν ; ἀπεκρινατο πως οὐν την εἰρηνην ἀξομεν ; . |
| ? [ – × – ˘ – [ ] παλαια καινοις ⌊ ⌋ δακρυοις ⌊ οὐ χρη στενειν . [ | ||
| και ποτα , των ἑαυτης τριγωνων παλαιοτερα ὀντα και ἀσθενεστερα καινοις ἐπικρατει τεμνουσα , και μεγα ἀπεργαζεται το ζῳον τρεφουσα |
| ἐφ ' ἑνος σχηματος ἀκινητον διατελεσαι την ἡμεραν ὁλην . Ἀλλους δ ' εἰναι τους μεν μαντικους και ἐπῳδους και | ||
| οὐδε φοιβαζει κλυδων οὐδ ' ὀμβρια σμηχουσα δηναιον νιφας . Ἀλλους δε θινες οἱ τε Ταυχειρων πελας μυρμηκες αἰαζουσιν ἐκβεβρασμενους |
| ' ἀφλοιοι , ἐτι δε αἱ μεν στρογγυλαι αἱ δε προμηκεις και αἱ μεν ἐδωδιμοι αἱ δ ' ἀβρωτοι . | ||
| ? ἐστιν ὁ τρια και ὁ ? πεντε ? , προμηκεις ? εἰσιν ? ? : ἀδυνατοι γαρ ἰ - |
| ὁ δ ' οὐν Ἀρχεστρατος ἐν ταις καλαις ταυταις ὑποθηκαις παραινει : ἐν δε Τορωναιων ἀστει του καρχαρια χρη του | ||
| , παλιν δ ' ὡς δικαστης διδασκει , νουθετει , παραινει μεταβαλλεσθαι : κἀν μεν ἰσχυσῃ πεισαι , γεγηθως καταλλαττεται |
| ζηλου μαλλον ἠ φοβου γεμειν αὐτοις τα Καρχηδονιων , πολεως δυσμενους τοσησδε και γειτονος εὐχερως οὑτως αὐξανομενης . και ὁ | ||
| δοξαν ἀντι του ζην ἀσφαλως ᾑρητο κατα την αὐτου του δυσμενους μαρτυριαν και παν ὁπερ ἠθελε μερος ἡ τυχη του |
| ἐπι τα στεγη καταφυγοντας ἀσφαλως διασωθηναι . ὁμως δε τηλικουτων ἀτυχηματων γενομενων σωματα μεν διεφθαρη πλειω των πεντακοσιων , οἰκιαι | ||
| . πολυ γαρ μαλλον ἡρμοττεν τα δοθεντ ' ἐωντας των ἀτυχηματων ἀφαιρειν ἠ τουτων μενοντων τας δωρειας ἀφαιρεισθαι . φερε |
| καθολικωτερον φαναι : και εὐθειας οἱασδηποτε ῥηματων τε των ὑπαρξιν σημαινοντων ἠ ὀνομαστικην ἠ οὐσιωδη , ὁ τον ἀνθρωπον ὑβρισας | ||
| Το δευτερον τμημα περιεχον λογους ιγ αʹ Περι ἀριθμου των σημαινοντων το ἐτος βʹ Και των σημαντικων της ψυχης γʹ |
| και δεκα μηνας ἡ ἀβεβαιος εἰρηνη Λακεδαιμονιων και Ἀθη - ναιων , μετα την συμπληρωσιν του δεκατου ἐτους , παρεμεινεν | ||
| πολιταις ἐδοξαν ἐμμεν . Σωτηρ ὑψινεφες Ζευ , Κρονιον τε ναιων λοφον τιμων τ ' Ἀλφεον εὐρυ ῥεοντα Ἰδαιον τε |
| : το δε ἐν Μεγαροις γενομενον Μεγαρεων ὑπ ' Ἀντιπατρου πολιορκουμενων ἐθελω εἰπειν , και μεντοι και το εἰρησομενον τουτο | ||
| αὐτου οὐδε μιας ἡμερας ἐστι τα ἐπιτηδεια . των δε πολιορκουμενων ἀπολομενων συν τοις Χειρισοφου μονοις κακιον ἐστι διακινδυνευειν ἠ |
| . ἐς τε τα ἐθνη πεμπων , ἡγεμονας τε και ἐπιτροπους ὡς ἐκεινου φιλους παντας διεχρησατο . πασα τε νυξ | ||
| την μεν προικα λαβειν ὁμολογησαντα και ἐχειν αὐτον προς τους ἐπιτροπους ἀπογραψαντα , το δ ' ἐργαστηριον κεκαρπωμενον αὐτον και |
| της ἐναλλαγης το ζῳδιον ἐν ᾡ ἠν ἐν τῃ καταρχῃ κακοποιος ἠ το ζῳδιον του ἐτους , λαβε τον κακοποιον | ||
| παρακειται τῃ Λακερειᾳ . δαιμων δ ' ἑτερος : ὁ κακοποιος , ὡς προς τον ἀγαθον . ὁ δε κακοποιος |
| πραττουσι παντες , οὑτω και εἰ τι κοινως των ἁπαντων πρακτων ἐστι τελος , τουτ ' ἀν εἰη το πρακτον | ||
| ποιων αἱρετεον . οὐκ ἐστι δη ὡσπερ περι των ἀλλων πρακτων καθολου περι των τοιουτων διορισαι , ἀλλα δει τοις |
| μοι πινεται οἰνος , ἐπει παρα παιδι τερεινηι ἀλλος ἀνηρ κατεχει πολλον ἐμου κακιων . ψυχρον μοι παρα τηιδε φιλοι | ||
| τοιουτων ὑμνηθεν . ὡς Ἡρακλεα τε ἐπ ' αὐτας λογος κατεχει ὁτι ἐσταλη και ζωστηρα τινα Ἱππολυτης της βασιλισσης αὐτων |
| Θαργηλιωνος ἠ την του Σκιροφοριωνος γινομενην . Θαργηλιων : μην δεκατος [ γρ . ἑνδεκατος ] παρ ' Ἀθηναιοις : | ||
| : Εἰτα Ζυγος τε , Σκορπιος και Τοξοτης , Αἰγοκερως δεκατος , αὐ δ ' Ὑδροχοος , Και δωδεκατον ζωδιον |
| , κωλυεται μεν αὐτος δι ' ἑαυτου τουτο πραττειν , ἀναγκαζεται δε προς των ἀρχοντων ἀνενεγκειν την γνωμην ἑνι των | ||
| χειλων διαπειρειν την βελονην το λοιπον του δερματοϲ ὀλιγοϲτον ὀν ἀναγκαζεται και βιαζεται ῥηγνυϲθαι , το δε πλειϲτον ἀποχωρειν το |
| τοις αὐτοις παραλληλοις οὐσι και ἰσας τας ὡρας ἐχουσι τουτου συμβαινοντος παρα το ἠ προς τῃ ἀνατολῃ μαλλον κεισθαι και | ||
| πολυν σαλον και κλονον ἐγειρει και ἀνατρεπει : και του συμβαινοντος ἡ μηδεν αἰτια θαλαττα την προφασιν ἰσχει , φανερως |
| τοις τι δεομενοις ἀποδοσθαι , τοις δε ἀντι αὐ ἀργυριου διαλλαττειν ὁσοι τι δεονται πριασθαι . Αὑτη ἀρα , ἠν | ||
| Ἡσιοδος της αὐτης ἐχεσθαι γνωμης Ὁμηρῳ και τοις ῥημασι μονοις διαλλαττειν ἐν τοισδε τοις ἐπεσι Κεινος μεν παναριστος ὁς αὑτῳ |
| , ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ||
| συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις |
| νομος κελευει την σαρκα παραχρημα φευγει δρομωι , διωκοντων των συμπαροντων και λιθοις βαλλοντων , ἐτι δε καταρωμενων και καθαπερει | ||
| γε φυσιν ὑπολελειμμενην και δυναμενην ἐν αὐτῃ ἐνεργειν ἐχομεν αὐτην συμπαροντων αὐτῃ των σιτιων και των ποτων † ἐνεργειν . |
| , συμπνευσαντων ἀλληλοις και πολλα κατα την Ῥωμην ἐργασαμενων . Πολλους γαρ των συγκλητικων διεχρησαντο και πολλων τας οὐσιας ἐδημευσαν | ||
| νομιζε τονδε τον βιον . Πολλους τρεφειν εἰωθε τἀδικηματα . Πολλους ὁ καιρος οὐκ ὀντας ποιει φιλους . Πολλοι μεν |
| συνερρυησαν ἀσμενοι πολλοι και ἠλθον , ὡστ ' ἐν ἀγωνιᾳ κἀκεινον γενεσθαι , ἀπαγγειλαντος τινος αὐτῳ , διοτι πληθος ἡκοι | ||
| . το γαρ ἡμας τοιουτον ἐστιν , ἐμε και σε κἀκεινον , ἠ ἐμε και ὑμας , ἠ ἐμε και |
| ἀσθενη δειξειν , ἀλλα και ἰσχυροτατα : ἠ ὁποταν του ἐναντιου δοκουντος ἰσχυριζεσθαι τινι κεφαλαιῳ λεγῃς ἐπαγγελλομενος , οὐ προς | ||
| ἐν Κρητι φησι και ἐν Ὑποβολιμαιῳ . ἐκ δε του ἐναντιου εἰς γεροντα εἰπε νυμφικον . ἠκουσας αὐτης του θρασους |
| μεχρι ἑπτα [ ἐτων ] και τριακοντα : γυναικας δε συνειναι μη μιγνυμενας αὐτοις : τουτους δε θαυμαζεσθαι διαφεροντως . | ||
| ἰδειν ἡδιστη και πολυτιμος και ἀλοιδορος , ἠγουν νομιζομεν ἐτι συνειναι ἡμιν αὐτην και της παρ ' ἡμων τιμης ἀπολαυειν |
| των ἀλλων ἀπορῃ , κακως τε με ἐπιχειρησειν λεγειν και διαβαλλειν πειρασεσθαι , διεξιονθ ' ὡς ἐγω μεν και ἐτραφην | ||
| λαμβανειν τα ἐγκωμια , οὑτως ἐξεστι σοι ἀπο πασης κακιας διαβαλλειν και ψεγειν , ὁταν ἐθελησῃς . ἐστι δε ποτε |
| μετ ' οἰνου ἱκανωϲ τριψαϲ καταπλαϲϲε . τουτο παντων των καταπλαϲματων ἐϲτιν ἰϲχυροτατον : ποιει δε και προϲ ἐρυϲιπελαϲ . | ||
| βλαβερωτατον γαρ . παρηγορηθειϲηϲ δε τηϲ φλεγμονηϲ , και των καταπλαϲματων ἀφεκτεον δια το βαροϲ . κολλυρια δε ἐν ἀρχαιϲ |
| . π [ πριν [ φω ! [ δειν [ χει ? ! [ αλλ ? ! [ [ ] | ||
| το σιγμα , ταυ , το ὐ , παρον φει χει τε τῳ ψει εἰς το ὠ . ὁ χορος |
| Τρῳαδος προς Σιγειον . ἐνταυθα δ ' αὐτων την ἀποβασιν ποιησαμενων , εὑρεθηναι φασι παρθενον δεδεμενην παρα τον αἰγιαλον δια | ||
| διεξεπαισαντο ἐξω πως . γενομενου δε τουτου και λογον οὐδενα ποιησαμενων των πολεων περι του συμβαντος παθους ἐπαυσαντο της ἐπιμελειας |
| παντα ᾐ , τουτον κατα δυναμιν ὁτι μαλιστα αὐτοις καθισταντα προσταττειν ἐπιμελητην . αἱ πασαι τοινυν ἀρχαι πλην βουλης και | ||
| ἐχειν μηδ ' ἀπηλλαχθαι , καθαπερ ὁ λογιστης ἀπηλλακτο , προσταττειν δε ἑκαστοις των ἐργατων το γε προσφορον ἑως ἀν |
| χιονιζομενην γην , δια το φθειρεσθαι τοις παγοις τινα των σπερματων , μικρον πυκνοτερον σπαρτεον . Την ἀγαθην γην ἡ | ||
| διαφθειρομενην . ὁθεν και οὐτε θηριουται καθαπερ τα σιτηρα των σπερματων οὐτε ἀναξηραινεται καθαπερ τα των λαχανων , ἀλλ ' |
| ἰσοπληθη . μειζων δε ἡ ΑΒΓΔ πυραμις των ἐν αὐτῃ πρισματων παντων . μειζον ἀρα και το Ω στερεον των | ||
| πρισματα ἰσουψη τῳ κυλινδρῳ : και ἑκαστον ἀρα των ἀνασταθεντων πρισματων μειζον ἐστιν ἠ το ἡμισυ μερος του καθ ' |
| ταχεως γηρασκουσιν αἱ φυσιες αὑται . Διαιτησθαι δε ξυμφερει τοισι τοιουτοισιν ὁκοσα θερμαινει και ξηραινει και πονοισι και σιτιοισι , | ||
| : αἱ λεπται μελανων διαχωρησιες αἱ φρικωδεες , βελτιους τοισι τοιουτοισιν : αἱ τοιαυται ὠφελουσι μαλιστα κατα την ἡλικιην , |
| , δυστυχης ἀν ἠς και ἀθλιος , εἰ κατεμυες , προσαγοντων σοι των χρωματων : ὁτι δε μεγαλοψυχιαν ἐχων και | ||
| παροντα μετριως τῃ των μελλοντων ἐλπιδι . Των Πομπηιανου παιδων προσαγοντων μοι Νικητην τουτονι συν πολλοις ἐγκωμιοις οὐκ εἰχον ἀπιστησαι |
| ἀγρους αὐτου : ἡ μεν δυναμις ἰσχυρα ἐστιν δια το στρατηγειν , δια το τιμασθαι , δια το προτεταχθαι της | ||
| λυσιτελῃ τρεφειν συνεχως ἐν τοποις νοσεροις στρατοπεδον . λειπεται δε στρατηγειν τεχνας τινας : και δη τηρησαντες ἐθος τι των |
| αὐτοι τα πολλα ἐν Δηλῳ διατριβειν . των δε Δηλιων ἀποκρινομενων αὐτοιϲ , ὁτι ἱερεια ἀγοραϲοντεϲ οἱ ἀνθρωποι διεβηϲαν εἰϲ | ||
| αἱμορραγουντων , ἐν δε ταις ἀνεσεσιν οὐρων τε και διαχωρηματων ἀποκρινομενων . φυλαττεσθαι δε χρη μαλιστα τον χρονον των παροξυντικων |
| : γινεται δε τουτο , την μεν ἀρχην του ἐπιδεσμου βαλλομενων ἡμων κατα το πεπονθος μερος , οὐκ ἀκριβως κατ | ||
| οἰει ἀει φοιτησειν ; των δε πινοντων παρ ' αὐτῃ βαλλομενων εἰς βολβοφακην και της παιδισκης εἰς τον κολπον ἐμβαλλομενης |
| . ὠφειλε δε εἰπειν : τις ἀν μοι ἐπιβαλοι και ἐπιθησει σκεπασμα ἐξ ἀρνακιδων , ὡς ἀν γνωμην εὑροιμι ἀποστερητικην | ||
| ἀπο της σεμιδαλεως συν τῳ ἐλαιῳ και παντι τῳ λιβανῳ ἐπιθησει το μνημοσυνον ἐπι το θυσιαστηριον „ . ἀρ ' |
| θεαματων οὐσαι πλη - ρεις ἀκριβειαν οὐ πλαστην ἐκ λογων κενων ἐχουσιν , ἀλλ ' οἰκειαν και βεβαιον ἐκ της | ||
| Ἀριστοφανει και Εὐπολιδι : ἐπι των σπανιων και βιαζομενων ἐκ κενων ἐχειν τι και ἐξ ἐνδεων αἱρειν . Γλυκυς ἀπειρῳ |
| ὠν περι το βουλευεσθαι , ἀκινδυνως και ἀφοβως ἐπαινειν σε παρεχεις μοι : οὐ γαρ ἐστι μοι δεος μη δοξω | ||
| καθησθαι ὁπου οἱ συγκλητικοι . Ὁρᾳς ὁτι συ σαυτῳ στενοχωριαν παρεχεις , συ σαυτον θλιβεις ; Πως οὐν ἀλλως θεωρησω |
| δε οὐ του Λαερτου μεμνησθαι ἀλλα Σωκρατους και των Σωκρατους δογματων , ἐν οἱς ἐκεινος χαριεντως και σεμνως λεγων φιλοσοφει | ||
| , τραγῳδους . μη τι ἀντιποιουμαι ; μη τι οὐν δογματων σοι μεμεληκε ; μη τι του λογου του σεαυτου |
| εἰναι , οὐτ ' , ἀν ἡμεις ποιωμεν , ὑμας ἐπιτρεπειν , ἀλλα τουτο αὐτο ἐνδεικνυσθαι , ὁτι πολυ μαλλον | ||
| ἐξουσιαν , ὁ τοιουτος οὐκ ἀξιοι τῳ θυμῳ το παν ἐπιτρεπειν ἀλλως τε μηδε προς ἀλλοφυλους γενησομενῳ . τοιγαρουν τους |
| και πρεποντα νουν ἐσχηκως , ἀποδιδρασκει μεν το εὐτελες και ποιμενικον και σκληροβιον , και προσδραμων τῃ παιδευσει , και | ||
| τας χειρας ἑαυτου κροτων και τινασσων , ἠρξατο ποιειν το ποιμενικον και ἀτακτον σχημα . ἡ δε του Ξανθου γυνη |
| ' ἐστι σεμνον : το δε ἑξης τουτι ἐπαινουσι τον προσθεντα τῳ νομῳ τον λογον τονδε δυο μεν ὑποβακχειους ἐχει | ||
| θαπτομενοις δημοσιᾳ των ἐνθαδε εἰρηκοτων : των ῥητορων δηλονοτι τον προσθεντα : τον νομοθετην , τον Σολωνα τῳ νομῳ τον |
| εἰωθας λεγειν ὁτι μαινονται ; τι οὐν ; ὑπο των μαινομενων θαυμαζεσθαι θελεις ; Προληψεις κοιναι πασιν ἀνθρωποις εἰσιν : | ||
| , συμβαλλομενου τι και του λογισμου . τα τε των μαινομενων φαντασματα και τα κατ ' ὀναρ ἀληθη , κινει |
| ἀνυποπτον και † του ὀμνυειν . Ἁρμοδιος γαρ και Ἀριστογειτων κτειναι θελοντες Ἱππαρχον τον τυραννον , ἐν μυρτοις το ξιφος | ||
| ἐμεθεν περιδωσομαι αὐτης , αἰ κεν ς ' ἐξαπαφω , κτειναι μ ' οἰκτιστῳ ὀλεθρῳ . ” την δ ' |
| ὑπο παντος πονου , πασης ὑβρεως ἀνεπαφον , πασης ἀναισθητον πονηριας , ἀθλητην ἀθλου του μεγιστου , του ὑπο μηδενος | ||
| εἰ τι ἐλεγον ὑγιες , οὐκ ἀν κατα της ἐκεινου πονηριας παρειχοντο μαρτυρας , ἡς οὐδεν μοι προσηκει φροντιζειν , |
| μεν ἀρτιαζοντας συνεσιν ἐπιδεικνυσθαι , και ταυτα εἰκαζοντας και μη ὁρωντας τουτο περι οὑ ἀποφαινονται , τους δε περι πραγματων | ||
| εἰσελθωσιν , παρεχουσιν ἑαυτους παντα τροπον , οὐθεν αἰσχυνομενοι τους ὁρωντας οὐδε τους παριοντας . χρωνται δε τουτῳ τῳ νομῳ |
| ἀπαντωσαι πρωτως και ἐνεργησουσιν , αἱ δε δυναμει οὐσαι και μελλουσαι ἀνιεμενου ποτε του κωλυοντος αἱματος και λυομενου , ἐτι | ||
| της μητρος , τουτου χαριν διφυης ἐκληθη . ὀψομεναι ] μελλουσαι ὀψεσθαι . πολυηρατον ] τοις πολλοις ἐρασμιον . πολυηρατον |
| Φιλοκλεους . λεγεται δε δια την Καλλισθενους προς Ἀλεξανδρον συστασιν προσκρουσαι τῳ βασιλει : κἀκεινον ἐπι τῳ τουτον λυπησαι Ἀναξιμενην | ||
| δε ἐδυσωπουμην κατ ' Ἰβυκον τοιουτον ἐστιν : οὐ βουλομαι προσκρουσαι τοις θεοις και ἁμαρτειν παρ ' αὐτοις δια την |
| ἐλαχιστον : οὐτε ἀρα μεγιστον ἐστι παντων οὐτε ἐλαχιστον . Παντος κωνου σκαληνου δυναμει ἀπειρων ὀντων των δια του ἀξονος | ||
| ἐπιθυμειν , ἠ του μεν , του δε οὐ ; Παντος , ἐφη . Οὐκουν και τον φιλοσοφον σοφιας φησομεν |
| διοισουσιν , ᾡ διεφερον και προ του τα ἰσα αὐτοις προστεθηναι . ὁταν μεν οὐν τοις τρισιν ὁροις εἱς προστεθῃ | ||
| ” ἐβιασαντο γαρ τοδε ἐς ἀσφαλειαν οἱ των περισῳζομενων οἰκειοι προστεθηναι μαλιστα , ὡς οὐ δικαιως φυλασσομενα μαλλον ἠ δια |
| των συνεστωτων τε και ἀσυστατων ἐρχεται . Ὁρον οὐν του συνεστωτος ζητηματος λεγων παντα τα ἀσυστατα περιλαμβανει κατα το ἐναντιον | ||
| οὐν δυναται προαποχρησασθαι τοις ἀπο του χορου , ἐκει δε συνεστωτος του χορου ἐπεισαγει τοιουτο ἀθροισμα , ὡς και ἐν |
| και ἐπι τουτοις χυλον πτισανης ἠ τι ἀλλο των σιτηρων ῥοφηματων : τον δ ' εὐσιτον ὠα τε και χονδρον | ||
| . χρη οὐν ὁτι μαλιϲτα δια πτιϲανηϲ χυλου και χονδρου ῥοφηματων θρεψαντα και ἀρτου τι προϲεπιδιδοντα θεραπευϲαι ποϲει ψυχρου τον |
| το κυριον οὐκ ἐστι του αὐτου γενους οὑπερ και το προσηγορικον ἐστι : το μεν γαρ κυριον ἀρσενικον ἐστιν , | ||
| ὀνομα Τυλλιον ἐπι του πατρος , το δε κοινον και προσηγορικον Σερουιον ἐπι της ἰδιας τυχης , ὁτι δουλευουσα ἐτεκεν |
| εἰτε δημοκρατιαν εἰτε ἀριστοκρατιαν εἰτε ἀλλην τινα ταττουσι πολιτειαν , προσταττοντες δε παντα τα κατα πασαν ἀρετην ἐργα , οἱον | ||
| και δυο τον αὐτον ἠ παντες εἰληχασι , τἀναντια ἀλληλοις προσταττοντες και ἀπειλουντες , εἰ μη πειθοιτο , μεγαλαις τισι |
| ἐκ των κοινῃ δοκουντων ἐστιν , ἀλλ ' ἐκ περιτροπης ἐργαζεται . και τον ἡταιρηκοτα πορνην εἰναι βιαζεται , εἰγε | ||
| διαφορον ἐποιησε στασιν ἑτεραν : ὀλιγη γαρ ἐναλλαγη στασιν ἑτεραν ἐργαζεται : ἐν δε τῳ στοχασμῳ ἐπι παντων των εἰδων |
| ἐπισπωνται εἰπεν , ἰχθυων ὁρισας ἀριθμον . και των ἀνδρων ὑπομειναντων ὁ τι ἀν κελευσῃ πραξειν , εἰ τουθ ' | ||
| ἀμυνουμενοι [ τους ] ἐκβαλοντας , και ἐνικησαν [ ] ὑπομειναντων [ ] οἱ θεοι τελος [ ἐπεθηκαν ] τοπος |
| ἠ ὑπο ἐνδειας τυραννουμενος κλεψῃ , οὐκ αὐτο τουτο βουλομενος κακουργειν , ἀλλα την ἐνδειαν παραμυθησασθαι . ταυτα δε ἑκατερα | ||
| μετῳκισεν , ἱνα δια την πολυπληθιαν των ἐνοικουντων εἰργοιντο του κακουργειν : και δια τουτο Ἀσινεις αὐτους ὠνομασθαι , ὡς |
| οἱ οὐδεν εἰδοτες δικαζετε . καιτοι ποια τις ἀν δικη δικαστων μη εἰδοτων γενοιτο , και ταυτα δια λογων ; | ||
| τῳ δικαζειν ἐκαθηντο , ἀλλ ' ἐπι προσχηματι και προσωπῳ δικαστων . και ἀπολυουσι δικασται ὠνιοι αὐτον . ἀφνω παταγος |
| : ” ἐπει Μεσσαλαν ἀπεφηναν ἡμιν οἱ προσηκοντες αὐτῳ μηδε ἐπιδημειν , ὁτε Γαιος Καισαρ ἀνῃρειτο , ἐξῃρησθω των προγραφεντων | ||
| Ἀπολλω πολλακις ἐδεχετο τοις Σμινθιοις , ἡνικα ἐξην θεους προφανως ἐπιδημειν εἰς ἀνθρωπους , οὑτω και σε ἡ πολις προσδεχεται |
| ἑνεκα της προς τους ἐπιεικεστερους ἠ διαδυσεως των ἐφ ' ὁμολογουμενοις ἁμαρτημασι τιμωριων , τοσουτον της τολμης ἐπιβαινετε , ὡστε | ||
| . Ἐγκωμιον δε ἐστιν εὐφημια ὡρισμενου προσωπου ἠ πραγματος ἐπι ὁμολογουμενοις ἀγαθοις διεξοδικως γινομενη . διεξοδικους δε λογους λεγομεν τους |
| και συντριβησεται προς ἑαυτον , προς οἱους ἐσοιτο ὁ ἀγων αἰσθανομενων των ἀντιπαλων , ἁτε χρωμενους ἀνανταγωνιστῳ συμμαχιᾳ του δικαιου | ||
| τας στοας ὑπελθετε , ” ἐκπεσειν λογον ὡς Κυμαιων οὐκ αἰσθανομενων ὡς ἐν τοις ὀμβροις ὑπο τας στοας ὑπελθετεον , |
| παντα τεσσαρακοντα και τρια τυγχανειν : οἱς των δεκαεπτα συμφωνων προστιθεμενων ἑξηκοντα γινεσθαι στοιχεια , ἀλλ ' οὐκ εἰκοσιτεσσαρα . | ||
| δια καστοριου και πεπερεως και στρουθιου , δια πυρηνος μηλης προστιθεμενων τοις μυκτηρσι : διανοιγειν τε το στομα και παραπιεζειν |
| διαλεχθεισι και ταὐτον ἀμφω του στερεου σωματος εἰναι την ψυχην ἀναθυμιασιν φησασι . . . . . . ἀμφω γαρ | ||
| ἀρχεσθαι , και προς την γην ἀποστρεφειν το κατα την ἀναθυμιασιν ἀνιον πνευμα : και της ἡμερας ἐστιν ὁτε περι |
| ζῳδιοις και ἀφωνοις , και μαλιστα μετα Κρονου , φαντασιας κατοιχομενων και θηριων ἠ δεσμωτων ἀποδεικνυται , του δε Διος | ||
| . κακηγοριαϲ δικη : ἐαν τις κακως εἰπῃ τινα των κατοιχομενων , κἀν ὑπο των ἐκεινου παιδων ἀκουσῃ κακως , |
| τα ἑλκη ὑγροτεραν τε την γαστερα ποιουσι και τους πυρετους ἐπιτεινουσι . πλην , ἐπειδη παντες οὐκ ἐπι πολυ της | ||
| , ἀπολλυμενοι δε λυουσι τας ἐν ποσι στασεις και αὐξανομενοι ἐπιτεινουσι . παιδιον δε παιζον ἰδειν κυβοις ἠ ἀστραγαλοις ἠ |
| ἐπι του τροχου τους ἐξεταζομενους , ἱνα κατειπωσιν , ἁ συνισασιν ἀλλοις ἠ περι ὡν αὐτοι ἠδικησαν τροχιζεσθαι λεγουσιν . | ||
| εὐδαιμονιαν ὀνομαζει . οἱ δε σοφιας ἐρωντες , ὡν ἑαυτοις συνισασιν ἀγνοουσιν , ἐφιενται μανθανειν και τους μεγα τι και |
| περι δ ' ὠλενας δεραι φιλταται βαλοιμεν χρονωι , φυγαδα μελεον . ὡς ὁπλοισι χρυσεοισιν ἐκπρεπης , γερον , ἑωιοις | ||
| δεσποιν ' , ἐξαυδασω , ταν ἐν θρηνοις μουσαν νεκυσιν μελεον , ταν ἐν μολπαις Ἁιδας ὑμνει διχα παιανων . |
| ἡσθηναι τοσουτον , ὁσον τοτε ἡδετο ἐπι ταις μηδεν αὐτῳ προσηκουσαις ναυσιν ἀποσωζομεναις . Ξανθος ὁ ποιητης των μελων λεγει | ||
| : πλειω γαρ την πεψιν προσλαμβανοντα τῳ χρονῳ λυσιτελεστερα ταις προσηκουσαις χρησεσι γινεται και οὐχι ῥᾳδιως συμφθειρεται . Περσικα δε |
| ἀν ὑπολαβῃ αὐτον ἀμεινω ποιησειν , ὑπερ τουτου και χρηματα ἀναλισκειν και τῳ σωματι ταλαιπωρεισθαι . και τον Καλλιαν οὐδεις | ||
| χορηγων και τριηραρχων ἐτι και ταυτ ' ᾠετο δειν ἐθελοντης ἀναλισκειν , [ λυεσθαι , ] μηδεν ' ἐν συμφορᾳ |
| ὑμων φυσεως , και οὐδεις αὐτος ἑαυτῳ ταυτα φερει των κρινομενων , ἀλλ ' ὑμων ἑκαστος ἐχων οἰκοθεν ἐρχεται , | ||
| οἱ δε διαιτηται προτερον κληρῳ λαχοντες ἠ ἐπιτρεψαντων αὐτοις των κρινομενων διῃτων . και εἰ μεν ἠρεσκεν τοις ἀντιδικοις , |
| ταις μαχαις , και ταυτα οὐ πολλων ὀντων οὐτε των ἀπολομενων οὐτε των παραδοντων τα ὁπλα . αὐτος γε τοι | ||
| ' ἰσχυρας της ναυμαχιας και πολλων νεων ἀμφοτεροις και ἀνδρων ἀπολομενων οἱ Συρακοσιοι και οἱ ξυμμαχοι ἐπικρατησαντες τα τε ναυαγια |