αὐτις ἱκη [ ] καιτοι ! [ ] εἰ γαρ τρ [ ] ὁμως [ ! ! ! ! ! | ||
! ] μυστην ? ? ? ? [ ] ἐβιαζοντο τρ ! [ ! ! ! ! ! ! ! |
το δε της σκηνης ἐδαφος θειου λειμωνος ἀπετελει προσοψιν ἀνθεσι χυδην καταπασθεν . εἰκονες τε ἐν αὐτῃ ἀνεκειντο Σικυωνικων ζωγραφων | ||
της χυ συλλαβης ἀρχομενη δια του υ ψιλου γραφεται : χυδην : χυμος : χυτις , βαθεια χωστορυγις : χυτην |
τις ἑξει τους ὁρωντας : ἐστι δε ἀγρος εἰς το τοιουτ ' εὐκτον ἡ τ ' ἐρημια . εὐαγγελισασθαι προς | ||
' αἰθρας ; σμυρναν εἰπε , μη μακραν , μηδε τοιουτ ' ἀλλο μηδεν , μηδε τοὐμπαλιν λεγων , ὁτι |
. μονη σιωπη μεταμελειαν οὐ φερει . Γυναιχ ' ὁ διδασκων γραμματ ' οὐ καλως ποιει , ἀσπιδι δε φοβερᾳ | ||
της σης μονης . μη οὐν θαυμασῃς , εἰ παλαι διδασκων ἡμας , ὡς κἀν τοις ἀμηχανοις ἰσχυεις , ἀπαιτῃ |
ἀνεστη : δει γαρ αὐτον ὑποστησασθαι καθημενον , του δε κηρυκος παλαιστας καλεσαντος ἀνισταμενον . . οἰοισιν μ ' ἱπποισι | ||
ἀρα , ὡς λογος , Ἀλεξανδρος Ἀχιλλεα , ὁτι Ὁμηρου κηρυκος ἐς την ἐπειτα μνημην ἐτυχε . και μεντοι και |
δεινη τους ἀπονως ἀκουοντας δελεασαι , οὐ μην προς ἐλεγχον ἀμαχος : οὐ γαρ ἐστιν ἀναλωτον εἰναι το ψευδος . | ||
ἐκπεπληγε και που και δειματος ὑποπιμπλαται , εἰτα ἀκρατος και ἀμαχος αὐτα ἡδονη της μουσης περιλαμβανει , και κηλουμενα ληθην |
, ὀλετηριος ? [ ] ? ? ? ? , σωτηριος , αρ ? ? ! ! ! ! ! | ||
, αὐτος ἐν ἑαυτῳ ἑστως , χωρητικος των παντων και σωτηριος των ὀντων , οὑ ὡσπερ ἀκτινες εἰσι το ἀγαθον |
οἱ πυρετοι , και ὑποστροφωδεες αὐτικα βραχεῃσιν ὑποστροφῃσιν : και ἀποσιτοι , και ἑφθοι , και ἀσωδεες , και καρδιαλγεες | ||
οὐ λιην : οὐδε τα βησσομενα δυσκολως : οὐδ ' ἀποσιτοι , ἀλλα και διδοναι πανυ ἐνεδεχετο . Πυρετοισι φρικωδεσι |
ἐκπατιως : ἐκτροπως . και . . . . ὁδου ἀγνοουντες . ἐνιοι δε γραφουσιν ἐκπαγλως . ἐχινον καινον : | ||
φιλοφρονως . νυκτος δε ἀναχθεντες ἐντευθεν και περιπεσοντες ἀντιπνοιαις , ἀγνοουντες παλιν τοις Δολιοσι προσισχουσιν . οἱ δε νομιζοντες Πελασγικον |
⋖ γ , ἀμεως , λιγυστικου , σελινου σπερματος , ἀμυγδαλων πικρων πεφωγμενων ἀνα τριωβολον , καρδαμωμου , ἀνησσου , | ||
και τουτο , καθαπερ το προειρημενον , κοπτομενων των πικρων ἀμυγδαλων καθαρων ἐπιρραινομενου και βραχεοϲ ὑδατοϲ και διακρινομενων , ὡϲ |
και φιλα τοις οἰκειοις ὀνομασι και κειμενοις ὑπο του νομου προσαγορευομεν , προς ἁ δ ' ἀν ἐχθρως ἐχωμεν , | ||
ἐπιτηδευματα και τους νομους , σχεδον τι παντα ταυτα καλα προσαγορευομεν τῳ αὐτῳ τροπῳ : ἀποβλεποντες προς ἑκαστον αὐτων ᾑ |
ἀλλ ' ἠθελε το παν γενος αὐτων το τοτε ὀν ἀφανισαι , και ἀλλο γεννησαι και πλασαι νεον . και | ||
. ἠ ἐκ του ἀμαλησαι , ὁ ἐστι την γονην ἀφανισαι , ἀμβλησαι και τροπῃ του η εἰς ω ἀμβλωσαι |
χρυσου πεποιημενη και ἐλεφαντος δυειν πηχων , ἡν Κυρος αὐτῳ νικητηριον ἐπεμψεν . Ἀλεξανδριδης δε ὁ Δελφος ἱστορει και παρακαταθηκην | ||
λογον ἡκοντων οὐδεν περιεργαζομαι , μη τοσουτου μηδεν ἀξιον ἐστω νικητηριον , ἀλλ ' ἁ αὐτος ἐπραξε και τινων ἐπραξε |
ἐφη το ἐθυσα : τον Αἰγισθον μεν ἐκτεινα , ἐπι τουτῳ δε την μητερα ἐθυσα : παρ ' οὐδεν αὐταις | ||
την ΝΤ περιφερειαν διελθον ἐπι το Τ παραγιγνεται , ἐν τουτῳ και το Λ ἀρξαμενον ἀπο του Ρ την ΡΞ |
, “ ὡς τι συνιεντες ἀλληλων ἐν ᾡ ἐτι ἐπιστημην ἀγνοουμεν : εἰ δε βουλει , και νυν ἐν τῳ | ||
ὁλου , ἐντευθεν ἀπορει και εἰκοτως ἀπορει , ὁτι ὁλως ἀγνοουμεν ποια μερη εἰσι του ἀυλου εἰδους και ποια του |
τοιαυτα : ὁ δε παντα πολυς οὑτοσι ταις ἀκμαις του κινδυνου παρων ἑκαστῳ το προσφορον συνεισεφερε , βιου μεν ἀφορμας | ||
πολεμιων , περιδεεις ἠσαν και κατεπληττοντο το μεγεθος του περιεστωτος κινδυνου . οὐ μην κατα παν γε την σωτηριαν ἀπεγινωσκον |
το ὡδι εἰδη ἠ μερη : διαφερει δε , ὁτι ἀφωρισμενως μαλλον . Εἰ οὐν το ἀνω και το κατω | ||
ἀει το τε ἀληθες και το ψευδος , οὐ μεντοι ἀφωρισμενως ἀλλ ' ἀοριστως . παραδιδωσι δε πρωτον μεν τα |
γνωριϲμα πεψεωϲ ἐν τοιϲ πρωτοιϲ οὐροιϲ οὐδεποτε φαινεται κατα τουϲ τοιουτουϲ πυρετουϲ . Των δυναμεων ἰϲχυρων οὐϲων τον ἐπι ϲηπεδονι | ||
δε ἐν τοιϲ ποταμοιϲ γεννωμενων ἀμεινουϲ , οἱ κατα τουϲ τοιουτουϲ ποταμουϲ , ἐν οἱϲ ὀξυ και πολυ το ῥευμα |
, περιφερομενα , φαινομενα , περιιοντα , θεοντα περιθεοντα , στρεφομενα , περιστρεφομενα , κυκλουμενα , εἱλουμενα περιειλουμενα , περιαγομενα | ||
του ἐδαφους μεχρι του ὀροφου καθηκοντα και δια τινος περονης στρεφομενα , ἐφ ' ὡν οἱ Σολωνος νομοι ἀπεγραφοντο . |
ἐπισιτισμον ἐχουσας και βοηθειαν τῃ Πολει : ἠδη γαρ ἠν μεμαθηκως τον τε πολεμον και την ὁσον οὐ ταυτης ἐσομενην | ||
. Πανυ γε . Τι οὐν ; ὁ τα τεκτονικα μεμαθηκως τεκτονικος , ἠ οὐ ; Ναι . Οὐκουν και |
διαγενομενοις . Αὑτη ἡ ταξις και ἀπο φοσ - σατου κινουντι στρατῳ κατα συνταξιν και παλιν ἐπανερχομενῳ αὐτῳ ἐστιν ἐπιτηδεια | ||
ὁταν ἑτερον ὑφ ' ἑτερου κινηται , ποτερον ἐν τῳ κινουντι ἠ ἐν τῳ κινουμενῳ ἡ κινησις . ἐστιν οὐν |
της των σπειρομενων ἐν ταὐτῳ και φυομενων συνεχους και ἐπαλληλου πυκνοτητος , τουτο δ ' ὑπο της των καρπων διπλασιαζομενης | ||
διαυγασμον ἀποτελει . Μητροδωρος , ὁταν εἰς νεφος πεπηγος ὑπο πυκνοτητος ἐμπεσῃ πνευμα , τῃ μεν θραυσει τον κτυπον ἀποτελει |
προπαροξυνεται , εἰ μη ἐθνικα εἰη : Μινυθρος Ἐρυθρος Χαραδρος Σκαμανδρος . το δε Οἰνωτρος κυριον , ἀφ ' οὑ | ||
θαμνων ὁ Σκαμανδρος Κιμων ἡδεως ἐφη δεχομαι και λαμβανω Καλλιρροην Σκαμανδρος ὠν , και πολλ ' ἀγαθα ποιησω σοι . |
την αὐτηνκαι Κρονου πρεσβυτεραν φησιν εἰναι . Κλειτοριοις δε και Διοσκουρων , καλουμενων δε θεων Μεγαλων ἐστιν ἱερον ὁσον τεσσαρα | ||
Μαιωτιδι . Οἱ δε ἐμπλεοντες Τελχις και Ἀμφιτος ἡνιοχοι των Διοσκουρων ὀντες αὐτοθι μειναντες ἠρξαν , ἀφ ' ὡν συνεβη |
δε τριμμα πομα ἠν μετ ' ἀρωματων παρα τοις νεοις κωμικοις . ἐπῃνουν δ ' οἰνον τον τρια φεροντα , | ||
χθονος . . Δειπνοσοφ . : Ἀριστοφανης γουνπαρα δε τοις κωμικοις ἡ περι των τραγικων ἀποκειται πιστιςποιει αὐτον Αἰσχυλον λεγοντα |
ἡττημενων . της δε σης ἀρχης ἐπαινουμενης πρωτον μεν οὐκ ἀπιστει , τουτο δε ἐστι την σην εἰδοτος φυσιν , | ||
φαινωμαι μεμνημενος . Σιμμιας μεν γαρ , ὡς ἐγᾠμαι , ἀπιστει τε και φοβειται μη ἡ ψυχη ὁμως και θειοτερον |
. . . . χου της Τρῳαδος Ἀλεξανδρειας | : Παναιτιος | Νικαγορου Ῥοδιος : | Μνησαρχος Ὀνησιμου | Ἀθηναιος | ||
των ἀναγκαιων ἐνδεομενην . προς μεν οὐν τουτους ἱκανως ὁ Παναιτιος ἐν τοις περι Σωκρατους ἀντειρηκεν . . : φησι |
της γης ὑπ ' αὐτου δεδῃωμενης . μενοντες δε ὑπο σκηναις αὐτοσχεδιοις , οἱ δε πλειστοι ὑπο γυμνῳ τῳ ἀερι | ||
διπτυχους νεκρους στειχουσα θαπτε : δεσποτων δ ' ὑμας χρεων σκηναις πελαζειν , Τρωιαδες : και γαρ πνοας προς οἰκον |
τα μεν σιδηροις τα δε ταις χερσι τα δ ' ἀγκυραις τισι κελευοντες ἀφαιρειν , οἱον της τε ἐλαας και | ||
' εὐναιῃσιν ἐρυσσαι : ἐπι των ἀγκυρων ἑλκυσαι , ταις ἀγκυραις ὁρμισαι . δασκιον : κατα συγκοπην το δασυσκιον . |
λογων , του τε συνακτικου και του ἀληθους και του ἀποδεικτικου , εἰ μεν τις ἐστιν ἀποδεικτικος , οὑτος πολυ | ||
ἀποδεικτικον , διαλεκτικον , σοφιστικον , και περι μεν του ἀποδεικτικου διδασκει ἐν τοις Ὑστεροις ἀναλυτικοις , περι δε διαλεκτικου |
. τουτους δ ' οὐ μονον την ἐν πολεμῳ νικην ἀναιμωτι βεβαιως ἑξειν , ἀλλα και κρατος ἀρχης ἀνανταγωνιστον ἐπ | ||
πολεμου γερας συμφορωτερον και ὁτι οὐκ ἐστι μαχομενους και κινδυνευοντας ἀναιμωτι τον αἰωνα διελθειν . ἀλλ ' οὐ τουτου χαριν |
ἐν τῳ δευτερῳ των σποραδην ὑπομνηματων φησιν ὁτι ὁ Περικλης παρηγαγεν αὐτον ἐπι το δικαστηριον διερρυηκοτα και λεπτον ὑπο νοσου | ||
ἐτυγχανε παρα των ἐν Φιδηνῃ ξενων και τον κομισαντα αὐτας παρηγαγεν . ἀναγνωσθεισων δε των ἐπιστολων και του ἀνδρος ἐξηγησαμενου |
τῳ λογῳ , λεγω δε ἑν μεν των ἐκμαγειων εἰναι τοιονδε τι : θυσιας γενομενης και ἱερων καυθεντων κατα νομον | ||
την ἀθυμιαν ἐτελευτησε . θαψαντες δε αὐτον οἱ Ἰηται μεγαλοπρεπως τοιονδε ἐπεγραψαν αὐτου τῳ ταφῳ : ἐνθαδε την ἱερην κεφαλην |
ἐτι δ ' Ἱππιαν και Γοργιαν και Παρμενιδην και ἑνι διαλογῳ τῳ Πρωταγορᾳ πολλους , ὁ τοιαυτα ἐν τῃ Πολιτειᾳ | ||
. διο , φησιν , ὁ ἐν τῳ Ἱππιᾳ τῳ διαλογῳ συλλογιζομενος παραλογιζεται ἡμας : ἐκεισε γαρ πειραται δεικνυναι ὁ |
ὁτι τουτο ἐστιν , ὁ προτερον παραδεδωκεν ἀοριστον ὀνομα αὐτο προσαγορευων , ἐν οἱς και την του ἀοριστου ῥηματος ἐννοιαν | ||
, και ὁ Αἰσχυλος ἐν Μυσοις τον ἱερεα του Καϊκου προσαγορευων : ποταμου Καϊκου χαιρε πρωτος ὀργεων , εὐχαις δε |
τι παθοι κακον . ἠνθ ' ὁ Πριηπος κἠφα Δαφνι ταλαν , τι τυ τακεαι ; ἁ δε τυ κωρα | ||
ἀπ ' ἐμειο . βουκολος ὠν ἐθελεις με κυσαι , ταλαν ; οὐ μεμαθηκα ἀγροικως φιλεειν , ἀλλ ' ἀστικα |
κατιουσα πολλακις τους Καδμειους ἡρπαζετο και αὐτῃ προὐτιθεσαν παιδιον δια τριακοστης ἡμερας , ἡ δε κατησθιε λαμβανουσα . και ἐπειδη | ||
, δειν ᾠηθην ἀπο της νεομηνιας της σεληνης ἑως της τριακοστης , καθ ' ἑκαστην ἡμεραν σημαναι , ἀπο ποιας |
την θε συλλαβην . ἡ γουν καταληξις ἡ δια του θεν οὐδεποτε το ν ἀποβαλλει : το γαρ Λεσβοθεν οὐκετι | ||
σημασιας ὡδε ἐχει . τα παρα προθεσιν παραγομενα των εἰς θεν ληγοντων κοινῃ χρηται σημασιᾳ κατα την τοπικην ἐκφοραν , |
εἰς δυο και τρεις ὀβολους ἐγκλημα ποιῃ τῳ βασιλει τῳ γραφοντι , μηδε χρυσου και ἀργυρου δαπανη κεκωλυσθω , φασκων | ||
και ἀπεχθειαν ἁμα φερειν την συγγραφην : τῳ δε ταυτα γραφοντι οὐ προς ταυτα ἐφερεν ἡ ὁδος , ἀλλ ' |
διακεκομμενων και ὀστων θαυμαστως : ἐτι ποιει προς ἐπιφορας και κολπους και ἐπι των ἀποστηματων , ὁταν κομισαμενος το ὑγρον | ||
των σπληνων και ἡπατος . προσλαβον δε νιτρον ὀλιγον ῥησσει κολπους και σκολοπας ἀναγει : εἰ δε μιξαις τοις συκοις |
τον καρπον ἀποδιδωσιν , και ὑπερ ἑαυτης και ὑπερ της πτελεας . οὑτως και οἱ πενητες ὑπερ των πλουσιων ἐντυγχανοντες | ||
καυθεις , μελισσοφυλλον , πρασιον καταπλασσομενον , προπολις μετριως , πτελεας τα φυλλα , πτισανη , τερμινθινη πλεον της μαστιχης |
μεν αὐξειν , τα δε μειουν προς τας των ὑποτιθεμενων πινακων εὐρυχωριας . Οὐ παρα πολυ δε ἐσται της ἀληθειας | ||
τας των ἀκρων κυκλων παραλλαγας , ἐπι δε ἑκαστου των πινακων οὐκ ἐτι . Διο και κατα τον λογον του |
παρ ' ἐμου ἀκηκοοτα , διοτι την περι ταυτα ἐφοδον ἐποιησαμην ἀξιωθεις ὑπο Ναυκρατους του γεωμετρου , καθ ' ὁν | ||
ἀν συγχεαιμι τους ὁρκους οὑς προς την τροφον της Φαιδρας ἐποιησαμην : οὐκ εἰ πατρῳας ἐκτος : το εἰμι το |
οἱ δ ' ἀλλοι ἐφευγον . οἱ δ ' Ἑλληνες ἐπακολουθουντες αἱρουσι και το στρατοπεδον αὐτων . και οἱ μεν | ||
οὐ μονον δ ' εἱς , ἀλλα και πλειστοι αὐτῃ ἐπακολουθουντες , και δια μολιβδου ἐπιτηδευουσιν εἰσελθειν την θηλειαν εἰς |
ἠδη ἐσται εἰ μειζων και ἀριπρεπεστερα ταιν πολεοιν , ἡν Θεοδοσιος προσυφηνε τῃ Κωνσταντινου , ἠ ἡν ὁ Κωνσταντινος τῃ | ||
δη αὐτοις ἐξειργασμενου ἑκατεροι τα οἰκεια ὁπη ἐβουλοντο ἐπρασσον . Θεοδοσιος , βασιλευς Ῥωμαιων , ὁ μικρος . οὑτος διαδεξαμενος |
ἀψυχων τους τοιχους και ξυλων συνεσταναι και πολλου δειν της ἀληθινης οἰκησεως , ἀγνοων ὁτι τῳ μη φερειν τα ἀναγκαια | ||
ἐν ᾡ ὁ ἡλιος την αεʹ περιφερειαν διαπορευεται ἀπο ἑῳας ἀληθινης ἐπιτολης ἐστιν χρονος μεχρις ἑῳας ἀληθινης δυσεως του δʹ |
του Γ ἐλευθερωσας ἐκ του πορνοβοσκειου . Γ ⌈ ” χοιριδιον “ δε : Γ [ οὑτω ] ⌈ τα | ||
στ ' ἀποθανειν ; Εὐ ἰσθ ' ὁτι . Εἰς χοιριδιον μοι νυν δανεισον τρεις δραχμας : δει γαρ μυηθηναι |
ὡδε μεν ὡς κατ ' αὐτον νοσησαντος ἀεικινητου μερους , βραχειαι πανυ της σωτηριας ἐλπιδες φαινονται . ἀντικειται γαρ παντος | ||
, οὐδε μακρηγοριαν πω του ἀνδρος ἐν ἐπιστολῃ εὑρον , βραχειαι γαρ και ἀπο σκυταλης πασαι . και μην και |
ἀκουσιου και ἑκουσιου εἰπειν : πρωτον δε λεγει , ὁτι ἀναγκαια ἡ περι αὐτων θεωρια τοις περι ἀρετης ἐπισκοπουσι και | ||
, ὁτι των ἡδεων των ποιουντων ἡδονην τα μεν εἰσιν ἀναγκαια , ἀναγκαιον ἐστι και ἡδυ . ἐστι γαρ και |
τροφας τῳ στρατευματι παρ ' αὐτων λαβων ἐσθητας τε και τριακοσιους υἱους εἰς ὁμηρειαν ἐκ των ἐπιφανεστατων οἰκων ἐπιλεξαμενος ᾠχετο | ||
ΟΡΩ ΑΠΟ ΤΟΥ ΚΛΕΩΝΟΣ . Ἀλλ ' οὐκ ἠγαγες τους τριακοσιους : διο ταυτης τυχειν οὐκ εἰ ἀξιος της δωρεας |
ἐφθασε τον λαλουντα , της ῥησεως προαποστειλας ὡς ἐπος εἰπειν διδασκαλιαν . „ εὐθυς „ γαρ φησι ” φωνη θεου | ||
ἡμεις ἐφ ' ἑνος και του αὐτου παραδειγματος ποιησωμεθα την διδασκαλιαν , ἐπι του Σωκρατους : αὐτος γαρ οὐσια ἐστιν |
ἀσθμα . Διονυσος δε αὐτος μεν ἐν περιωπῃ τουτων ἑστηκεν ἐμπλησας την παρειαν χολου , τον δε οἰστρον προσβακχευσας ταις | ||
Και ἀλλος κολοιων θηρας τροπος ἐστιν : ἐλαιου τις ἀγγος ἐμπλησας τιθησιν , ὡστε τους κολοιους ὁραν εἰς αὐτο : |
Σεληνην του φυγοντος τον δεσποτην δηλοι ταχεως ἀποθνῃσκειν . της Σεληνης και του οἰκοδεσποτου αὐτης και του ὡροσκοπου ἐν τροπικοις | ||
' ὁμοιον ἀποτελει και ὁ του Ἑρμου ἐπι των της Σεληνης και των οἰκειων ζῳδιων μαρτυρουμενος ὑπο Ἀρεως και Κρονου |
Στραβων ἑβδομῃ . οὑτως και ἡ χωρα . Δουσαρη , σκοπελος και κορυφη ὑψηλοτατη Ἀραβιας . εἰρηται δε ἀπο του | ||
του Ταρσος Ταρσευς . και το κτητικον Ῥωσικος ” Ῥωσικος σκοπελος „ . Σαβαι , πολις μεγαλη πλησιον της Ἐρυθρας |
ὁμονοουντων τινα βοηθειαν εὑρασθε ὑμεις περι μεσας νυκτας εἰς το βουλευτηριον συνελθοντες ; ἡπερ ὠνησεν ὁμολογουμενως παντα τα πραγματα και | ||
. . . . . ἀλλ ' ἐστιν εὐστοχον τι βουλευτηριον ταὐτοματον . ἐπηρεαστικον γε τι ταὐτοματον ἐστι τῳ βιῳ |
, ὡς φασι , γυμναζηται , οὐ παρα τουτο ἐσται σκεπτικος : ὁ γαρ περι ἑνος δογματιζων , ἠ προκρινων | ||
τας περιστασεις ταυτας κακας εἰναι φυσει δοκειν : ὁ δε σκεπτικος το προσδοξαζειν ὁτι ἐστι κακον τουτων ἑκαστον ὡς προς |
γεροντων ταγμα οὐ γινεται παρ ' αὐτοις , ἐκ των Λακωνικων νομων ἡ ἀμφισβητησις . νυν δε τουτων μεν οὐδεν | ||
Μηδον και Ἰδανθυρσον τον Σκυθην και Λευκωνα και πολλους των Λακωνικων βασιλεων και των ἐν Αἰγυπτῳ προτερον τινας : ἐαν |
. το δε Δεξικρων και Ἑρμοκρων ὡς δια του ΝΤ κλινομενα περισπαται . Τα εἰς ΡΩΝ μη παραληγομενα τῃ ΟΙ | ||
, ὁ ὀδους του ὀδοντος ὠ ὀδους . Προσκειται περιττοσυλλαβως κλινομενα , ἐπειδη ὁτε ἰσοσυλλαβως κλινονται οὐκ ἐχουσι την αὐτην |
: ὡς και θηρες ἀνακτες ἐπιμυουσιν ὀπωπας . και τοτε δειδιοτες κτυπον ἀνδρων και φλογα πυρσων αὐτοματοι πλεκτῃσι λινων λαγονεσσι | ||
δεινος ἀητης ἱστιῳ ἐμβρεμεται , τρομεουσι δε τε φρενα ναυται δειδιοτες : τυτθον γαρ ὑπεκ θανατοιο φερονται . ἐπεχειρησε και |
τουτων ὀντι και ἐμφαινοντι τινα ἐν τοις λογοις ἁπλοτητα και γενναιοτητα του τροπου . ἐνταυθα δη φημι δειν , κἀν | ||
: γραφεται ψευστιν , ἠγουν την ψευδολογον : γενναιοτητα : γενναιοτητα λεγει το σπουδασαι κρυψαι τον ἐρωτα : δηχθεισα κεντροις |
οὑτω λαβοντα , ὡς ἐγω λεγω , τουτον ἐγω καλω σοφωτατον και διισχυριζομαι παιζων τε και σπουδαζων . δηλον γαρ | ||
του Σωκρατους ὁ θεος μεμαρτυρηκε περι ἀμφοιν , χρησας ἐκεινον σοφωτατον εἰναι , ὡστε διπλην οὐσαν την του Σωκρατους μαρτυριαν |
χρονος ἐστιν , ἐν ᾡ ἡ ΑΕ ἐξαλλασσει το φανερον ἡμισφαιριον : ὁ δε χρονος , ἐν ᾡ το Ζ | ||
τριακοντα , κατα δε πλατος μοιρας δωδεκα . ὁτι το ἡμισφαιριον ἀπο των νοτιων ἐπι τα βορεια ἐχει μοιρας ρπʹ |
αὐτος εἰμι : μεγα το χρημα και δεομενον προστατου οὐ δημοτικου , μα Δια , οὐδε ἐρχομενου χαμαι , οὐδε | ||
Ἀγαθαρχος Κερκυραιος ἀρχοντος Ἀθηνησι Θηρικλεους . οὑτος ὑπεριδων μεν του δημοτικου πληθους , ὑπεριδων δε των πατρικιων , ὑφ ' |
Τας δε της ψυχης πως ; Ἐπιθυμητικου , θυμοειδους , λογιστικου . Ἠ ταις διαφοραις των ἐνεργειων , αἱ γινονται | ||
εἰη ἀν και ἡ ἑκαστου τελειοτης : του μεν δη λογιστικου μερους τελειοτης ἐστιν ἡ φρονησις , του δε θυμικου |
ῥυσιν ; ἀπο γαρ της συμπτωσεως οὐ δυνανται , ὁτι συμπτωσις οὐ μονον ἐπι ῥυσει κενουμενων των σωματων γινεται , | ||
ἀρσιν της ἁφης . σστʹ . Συστολη ἐστι συναγωγη και συμπτωσις τουτων κατα μεν αἰσθησιν οὐ κινουσα , τῳ δε |
. Σιμαριστος δε παρα Κυπριοις το διωτον ποτηριον . κυμβη κυλικος εἰδος ὁ Παφιοι κυμβαν καλουσιν . κωθων Λακωνικον ποτηριον | ||
“ ληρουντες , ἀλλ ' ἀναμενεις ἑως ἀν ἐπι της κυλικος ἡμας διαλλαξῃ τις ; ” και ὁς , “ |
και ὀξειας ἐπιληψιας θεραπεια : ἐφεξης δ ' ὁσα προς ἀνασκευην της κεχρονισμενης παραδωσομεν . χρη τοινυν τους πασχοντας ἐν | ||
οις μ [ ! ! ] [ ! ! την ἀνασκευην ] ‖ [ ! ! ] αι το μη |
. καλυμμα δε τον περι το κρανιον ὑμενα . * ἐκτα : ἐκτανε * Ἀμυκλαιου : του Λακωνικου * ἠραξε | ||
ἐτεισατο πατροφονηα , Αἰγισθον δολομητιν , ὁ οἱ πατερα κλυτον ἐκτα . και συ , φιλος , μαλα γαρ ς |
προσαγορευουσιν . αὑτη ξηραντικης μετεχει φυσεως . και συν οἰνῳ πινομενη ἰσχιαδικους και δυσεντερικους ἰαται , και σπληνα ἐσκιρωμενον θεραπευει | ||
σμυρνης σπερματος ἰσον : και ἀριστολοχια δε μαλιστα ἡ στρογγυλη πινομενη ὁσον δραχμης πληθος πνευματα διαλυει και τους βραδυπεπτουντας ὠφελει |
οὐτε ἀκοντισμῳ ἐτι οὐτ ' ἐξελιγμοις των ἱππων , ἡπερ ἱππομαχιας δικη , ἐχρωντο , ἀλλα διεκπαισαι πας τις το | ||
ναυμαχιας χρη λεγειν , ἠ τας πεζομαχιας , ἠ τας ἱππομαχιας , ἠ τας τειχομαχιας ; παντα γαρ ταυτα κρατιστη |
δακτυλους ἐκτεταμενους ἐχουσα σημαινει βιου πορισμον , ἡ δ ' εὐωνυμος συνηγμενη τηρησιν και φυλακην χρηματων . ὁ δ ' | ||
. . . . . . . . . Γαστροκνημη εὐωνυμος ἐαν ἁλληται χαραν ἐπι τινι σημαινει . . . |
Χειρωνος . χρησμον δε ἠν εἰληφως παρα του Ἀπολλωνος ὁ Πελιας φυλαττεσθαι τον ἐπιοντα προς αὐτον μονοπεδιλον : τεθνηξεται γαρ | ||
την ναυν Ποσειδωνι , αὐθις δε Μηδειαν παρακαλει ζητειν ὁπως Πελιας αὐτῳ δικας ὑποσχῃ . ἡ δε εἰς τα βασιλεια |
φιλητον ἐστι , ποτερον το ἁπλως ἀγαθον ἠ το τῳ φιλουντι ἀγαθον : ἐνιοτε γαρ διαφερει ταυτα ἀλληλων και ἀλλο | ||
, μεγαλων κακων θησαυρος ἐξορυττεται . } Γνωμην μεγιστην τῳ φιλουντι μη λεγε : γνωμῃ γαρ ἰδιᾳ το κακον ἡδεως |
ἀπο τινος σκοπης ἀπαγγελλειν τον ἀριθμον των ἀναγομενων ἐκ Καρχηδονος σκαφων τοις ἐν Λιλυβαιῳ . ἀπο δε του Λιλυβαιου την | ||
το πυρ ἐς το πελαγος , ἱνα των μεν ἰδιων σκαφων πολυ προυχῃ , τοις δε πολεμιοις προσιουσιν ἐμπιπτῃ . |
και φευγει τας ἀγορας , καλεισθω μεν , ὡσπερ οἱ κακουργοι , γραμμασι , φανεις δε ὡν τον χρηστον εἰκος | ||
κρυπτοντες τον νουν και τον σκοπον αὑτων , κακομηχανοι , κακουργοι . ὁσοι δε ἁμα τῳ γελωτι ὑποβλεποντες εἰσι και |
χαριτι του φιλοδωρου θεου τα καλα δια την προς αὑτον ὁμοιοτητα σεμνοποιουντος και γεραιροντος : τας δε κατα των ἐκνομων | ||
και την ἐπινοιαν των εἰκονων , μη γνωριζειν δε την ὁμοιοτητα : μη γαρ εἰναι των τηλικουτων ἀξιαν , μηδε |
τραγικος ὑποκριτης ἠν ὁ Σθενελος , ὁς δια πενιαν την τραγικην ἀπεδοτο σκευην κακως πραττων ⌈ ἐν τῃ τεχνῃ . | ||
και Σιμωνιδης ἁμα , δεκας ἀριστη παντελης πληρεστατη . την τραγικην μανθανε και κωμῳδιαν . ἀμφω προς ὠφελειαν εὑρηνται βιου |
Αἰολεων , και αἱ ἀποκοπαι των Ἀττικων . Πειθεται : εὐπειθης γινεται . ῥοθιοισιν : κυμασιν : ῥοθιον το ῥευμα | ||
μορφην , ἐφιλονεικει δε πως ἡ ὑλη και οὐκ ἠν εὐπειθης τῃ χειρι και προς ἑτερον εἰδος αὐτην ἐβιαζετο μηδαμου |
ἡμερας δυο ἠ τρεις , ἐπειτα ἑψονται , μεχρι τακερωθωσιν αὐταρκως : μετα δε τουτο δει λαβειν ῥοδων ἀνθους ἠ | ||
ὡδε γαρ προσηκει μαλλον διαιτα λεπτυνουσα . Ἐπει δ ' αὐταρκως περι διαγνωσεως παθων της τε κοινης αἰσθησεως και των |
τοιαυτα ἡμιν οἱ νεοι σπουδῃ ἀκουοιεν και μη καταγελῳεν ὡς ἀναξιως λεγομενων , σχολῃ ἀν ἑαυτον γε τις ἀνθρωπον ὀντα | ||
, ὡς φαυλως αὐτοις προσφερομενας : ἐγω δε ἐπειπερ ἁπαξ ἀναξιως ὡν ἐπολιτευσαμην ἠτυχησα , και κατηγορων ἀλλων αὐτος ἑαλων |
πολιος πολεως , ναος νεως , λαος λεως : εἰ ἐξετεινεν οὐν το βους βοος το ο εἰς το ω | ||
αὐτος μηδενος ἀπολαυσαι δυναμενος , ἐπει τις αὐτον των παροντων ἐξετεινεν , ἐφη : εὐ σοι γενοιτο , Τηλεφῳ δ |
ὡν ὁ μεσαιτατος και της ἁψιδος τῃ κορυφῃ περικειμενος του σωτηριου παθους ἀνεχει το συμβολον ἐκ της αὐτης των κυκλων | ||
τοσαυτα περι της ὁλοκαυτου θυσιας λελεχθαι . την δε του σωτηριου λεγομενην ἑξης ἐπισκεπτεον . ἐπι ταυτης ἀδιαφορει , ἐαν |
, ποιῳ λογῳ Αἰολεις το β προσεθηκαν . μηποτε οὐν γραπτεον συν τῳ ι , της καταστασεως οὑτως ἐχουσης : | ||
ἀνηιξαν και δεικανοωντο δεπασσιν : Ἀρισταρχος σημειουται ὁτι οὑτως μονως γραπτεον δεπασσιν : φησι γουν ἐν τοις ἑξης : Θεμιστι |
κυων οὑτος τι ἐθελει ; περιεισι γαρ με προσκνυζομενος τοις ποσι και παρεχων το οὐς ἁπαλον τε και πρᾳον . | ||
ἐξεσσυτ ' ἀυτμη : ὡς των μαρναμενων μεγ ' ὑπαι ποσι γαια πελωρη ἐβραχε , θεσπεσιου δε δι ' ἠερος |
γεγονεναι Ἑλλανικος , ὡσαυτως δε και Καλλισθενης , ἑνα μεν δραστηριον και γενναιον , ἀλλον δε μαλακον . ἐν Νινωι | ||
λεξεων παρεχειν . κεχρηται δε και γνωμαις το νουνεχες και δραστηριον ἐπιδηλουσαις . τροπας δε ὑπελθειν , εἰ τις ἀλλος |
ὁ Θεος αὐτου και ὁ Θεος των πατερων αὐτου , ἀποστειλας τον ἀγγελον αὐτου , ἐρρυσατο αὐτον ἐκ των χειρων | ||
γαρ τα περι της ἀπνου διηγησαμενος , ὡς ἐδοξασθη Ἐμπεδοκλης ἀποστειλας την νεκραν ἀνθρωπον ζωσαν , φησιν ὁτι θυσιαν συνετελει |
ἱλαριας μετεχειν , ἐναντια δε ἀγοραζειν , οἰκιας ἠ χωρας μισθουσθαι ἠ μετοικιζεσθαι , ἐκτιτρωσκειν δε ἐπικινδυνον και ταις αὐτοματως | ||
δε Ταυρῳ σπειρειν , φυτευειν και ἀργην γην γεωργειν , μισθουσθαι δε χωραν ἀσυμφορον , ἐν δε Διδυμοις γεωργειν και |
και των ὀρνεων τας φωνας συνιεμεν , των κορακων ἠ κολοιων και των ἀλλων ζῳων , οἱον βατραχων ἠ τεττιγων | ||
μεν προθεντας ταυτα εἰτα ἀναχωρειν . και τα μεν των κολοιων νεφη των ὁρων ἐξω καταμενειν , δυο δε ἀρα |
γαρ ὀξυνονται : προσκειται κοινολεκτουμενα , ἐπειδη το εὐσεβης και εὐγενης οἱ Βοιωτοι δια της ει διφθογγου προφερονται : προσκειται | ||
Ἑν γαρ τι τουτων των τριων ἐχει κακον . Θρᾳξ εὐγενης εἰ προς ἁλας ἠγορασμενος . Οὐδεις γαρ ἀγαπων αὐτος |
. ἡ δ ' ὁτε δη γαιης ἀπο πατριδος ἠεν ἀνευθεν , φαινετο δ ' οὐτ ' ἀκτη τις ἁλιρροθος | ||
: Ἰδομενευ τι παρος λαβρευεαι ; αἱ δε τ ' ἀνευθεν ἱπποι ἀερσιποδες πολεος πεδιοιο διενται . οὐτε νεωτατος ἐσσι |
παλαι ἀφιγμενην ἐπι την ἐμην εὐνην . κεκομιστο δε αὐτῃ προσκεφαλαια μαλακα και στρωματα εἰσω κατεθεντο και χαμευνιον ἡμιν εὐτρεπες | ||
φυλλαδες , πτεριδες , ποαι , τυλεια , κνεφαλα , προσκεφαλαια ὡς Δημοσθενης και πολλοι . και ποτικρανον δ ' |
. Περι ἡς ἀξιον θαυμαζειν , πως περιειδον Ἀθηναιοι οὑτω προσαγορευομενην την πορνην , πανηγυρεως ἐνδοξοτατης ὀνοματι κεχρημενην : κεκωλυτο | ||
και μακραν ἐρημην ἁπασαν ἀνυσαντες ἐπι θαλατταν ἀφικνουνται την Ἐρυθραν προσαγορευομενην : εἰθ ' ὡς εἰκος ἐν ἀμηχανοις ἠσαν οὐτε |
ἑστιας , μηδε πολιν Πιτανας χαλκοπυλον τε θεαν , δυσγαμον αἰσχος ἑλων Ἑλλαδι ται μεγαλαι και Σιμοεντιασιν μελεα παθεα ῥοαισιν | ||
ὀν αὐτῳ το γυναιον ᾐδει και οὐκ ἐχρην ἐξαπινης τοιουτον αἰσχος αὐτῃ φανηναι , πριν τινα και προς αὐτην ἀστεισηται |
ἐν χρονῳ τοσουτῳ ἐχοντος ἐκεινου τον κληρον , οὐδεις πωποτε προσεποιησατο οὐδ ' ἠμφεσβητησε της κληρονομιας ἐκεινῳ . Τελευτησαντος δε | ||
την ἀδελφην , διαπραττομενος τηλικαυτα ἑνα μαρτυρα παρειναι αὑτῳ Πυρετιδην προσεποιησατο , και τουτου ἐκμαρτυριαν ἐπ ' ἐκεινῃ τῃ δικῃ |
των εὐχωλεων ἀγχοθεν ἐπαϊουσιν . ἀλλοισιν δε δοκεει και ταδε Δευκαλιωνος εἱνεκα ποιεεσθαι , ἐκεινης ξυμφορης μνηματα , ὁκοτε οἱ | ||
ἐπικλησιν μεν Ὀπους , γονῳ δε Διος : Πρωτογενεια δε Δευκαλιωνος και Πυρρας . ὁ μεντοι Πινδαρος Πρωτογενειαν Ὀπουντος ἱστορει |
διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν ] σημειωσαι ὡς | ||
γεγενημενην , δι ' ἡν οὐ δυναμενοι αἱρεισθαι τι ἠ ἀποδοκιμαζειν καταληγομεν εἰς ἐποχην . ὁ δε ἀπο της εἰς |
ἐπιταραττετε ἡμιν την εὐωχιαν , ἠ ἀμφοτερους ὑμας ἀποπεμψομαι του συμποσιου . καιτοι εὐγνωμον , ὠ Ἡρακλεις , προκατακλινεσθαι σου | ||
συγκαθημενου του πληθους παρην εἰς το θεατρον ἐστεφανωμενος ὡσπερ ἐκ συμποσιου , παιδισκην περιειληφως αὐλητριδα κωμαστικα μελη προσαυλουσαν . Διαλυθεισης |
εἰ μεν παροξυτονα εἰη δια καθαρου του ΟΣ κλινονται πιτυς πιτυος , χελυς χελυος ἐγχελυς ἐγχελυος , εἰ δε ἐπι | ||
δ ' ἐλαωδεις , ὡσπερ ἐλαας δαφνης καρυας ἀμυγδαλης πευκης πιτυος ἐλατης : οἱ δε μελιτωδεις , οἱον συκου φοινικος |
προκειμενης πραγματειας , διοτι περι μονης της ἐν ταις λεκτικαις διαθεσεσι θεωρουμενης ἀληθειας ἐν τουτοις ὁ λογος . Τοσαυτα μεν | ||
δυναμει , ἐνεργειᾳ , συστασει , και ποια ποιοις ἡρμοσται διαθεσεσι , ἐτι δοκιμασιας των ἁπλων φαρμακων και συμμετριας ἐν |
και τριηκοντα ἐτεσι και γεραιτεροισιν ἡσσον , ἀλλα τους ἐμετους τουτεοισι προσδεχεσθαι . Τοισι δε παιδιοισι σπασμοι γιγνονται , ἠν | ||
μη ᾑ δει ῥεπῃ : ἠν δε ὁπῃ δει , τουτεοισι δει στομουν οἱως ἑκαστα ῥεπει . κθʹ . Τα |
ἐστι . ταυτην δε μυθευεται σπειραι δια της οἰκουμενης ὁ Τριπτολεμος ὁ Ἐλευσινιος ἀναβιβασασης αὐτον ἐπι πτερωτων δρακοντων ὀχημα της | ||
, και εἰς Ἑλλαδα μετακομισαι : οὑ δη γεγονοτος , Τριπτολεμος πρωτος ἀροσας , και σπειρας ἠ ἐν Ἀροῃ χωριῳ |