| το ἐντρεπεσθαι τινα δια το θαυμαζειν : “ σεβασσατο γαρ τογε θυμῳ , ” ὁ ἐστι σεβαστον ἡγησατο . σεθεν | ||
| ἀλλα μαλ ' αἰνως δειδω μη πως οὐ μοι ὑποστηῃ τογε μητηρ : ἐμπης δ ' ἐξαυτις μετελευσομαι ἀντιβολησων , |
| λεγει δια τον Ἀσκληπιον , ὁτι θνητος ὠν θεου ἐργον μετεχειρισατο , την Ἱππολυτου ἀναστασιν : διο και κεραυνωθεις ἐγνω | ||
| Ἀχιλλευς ἐπεκδιδασκει . ὁπερ Ὁμηρῳ ἐθος , και ὁςτις ἀλλος μετεχειρισατο το εἰδος τουτο , παρ ' Ὁμηρου μαθων τουτο |
| δε ἱστορια οὑτως ἐχει . κλωπα : Τευκρος υἱος ἐγενετο Σκαμανδρου του Κρητος . τουτοις ἐδοθη χρησμος ἐκει οἰκησαι , | ||
| . . . . . . νε δʹ μα ιβʹ Σκαμανδρου ποταμου ἐκβολαι νε δʹ μα Σιγειον ἀκρον . . |
| συμφερει , μονον προμηθευομενον , ὁπως μη ἡ σανις ὑπο σκληροτητος ὀδυνην παρα καιρον παρεχῃν [ ] . καιτ [ | ||
| δ ' ὁς , περι λεγεις ; Ἀγριοτητος τε και σκληροτητος , και αὐ μαλακιας τε και ἡμεροτητος , ἠν |
| ὁμως ἐτεσιν ἀντεσχε πολεμῳ τοσῳδε και λιμῳ , τοτε ἀρδην τελευτωσαν ἐς πανωλεθριαν ἐσχατην , λεγεται μεν δακρυσαι και φανερος | ||
| μηκος δ ' ἐκτεταμενα ὁσον τριακοσιων σταδιων και ποιουντα ῥαχιν τελευτωσαν πως ἐπι τα στενα . ἐν μεσῳ δ ' |
| ἀπηλλακται δε του ξηραινειν και στυφειν . ἡ λυκαψος δε προσαγορευομενη ῥιζαν ἐχει στυπτικωτεραν ταυτης . της δ ' ὀνοχειλου | ||
| κατ ' ἀντικρυ νησος ἐστι πελαγια κατα τον ὠκεανον ἡ προσαγορευομενη Βασιλεια . εἰς ταυτην ὁ κλυδων ἐκβαλλει δαψιλες το |
| εὐεργεσιας εἰς τον βασιλεα , διελαμβανε τουτον ἑξειν οἱον τινα λιμενα των ἀπο του βασιλεως κινδυνων . ὁ δε Ψαμμητιχος | ||
| Ἀθηναιοι τροπαια τε ἐστησαν δυο , το μεν κατα τον λιμενα , το δε προς τῳ τειχισματι , και των |
| ἀντι του χρως : διο βαρυτονητεον . και ὁτι το εἰσατο νυν ἀντι του ἐφανη . . Αἰαντε , μεμαοτε | ||
| κινησεις . ἀζαλεῃσιν ἐπηρεφεας φολιδεσσιν : ξηραις λεπισιν ἐσκεπασμενας . εἰσατο : ὡρμησεν . θελξαι ἀντι του κοιμισαι . χθονιην |
| ἰοβολου . Καππαδοκαι φαυλοι μεν ἀει , ζωνης δε τυχοντες φαυλοτεροι , κερδους δ ' εἱνεκα φαυλοτατοι . ἠν δ | ||
| ἀκολαστος εὐμαθης : κρεισσων ἰδιωτης δικαιος ἠ ἀρχων ἀδικος . φαυλοτεροι : ἀντι του ἀμαθεστεροι προς τους ξυνετωτερους : συγκρινομενοι |
| : ἑν γαρ ἐχειν ὀφειλει , ἀπο της ἐν προθεσεως συντιθεμενη και του ἐπω : ὡς συλλαβη δε κειται ἐν | ||
| ἀριθμον ἀποτελουσιν ἠπερ συντιθεμενοι ἑαυτοις , ἡ δε δυας και συντιθεμενη και πολυπλασιαζομενη τον αὐτον ἀριθμον ἀποτελει : δις γαρ |
| μικρα τα προ του προς τα νυν και τιμιωτερα τα φαυλοτερα και ἀτιμοτερα τα κρειττω , τι με την φθοραν | ||
| χειρων δε το εἰδος , αὐτῳ γε τῳ γραφοντι γιγνεται φαυλοτερα . δει γαρ με προτερον και αὐτον γενεσθαι Συμμαχον |
| . οἱ μεν θαλαττιοι , φησιν Ἱκεσιος , ὀλιγοτροφοι και εὐεκκριτοι , εὐχυλιᾳ δε μεσοι . Ἀριστοτελης δ ' ἐν | ||
| δ ' ἠ οἰνομελιτος † ποι ἀναποιησαι γευσιν εὐπεπτοι και εὐεκκριτοι . αἱ δ ' ἐν γλυκει και ἐλαιῳ ἑψομεναι |
| πολεως και φυλακα , και τιμας δοτεον και ζωντι και τελευτησαντι , ταφων τε και των ἀλλων μνημειων μεγιστα γερα | ||
| οἰκειοτατων ἐπιβουλευθεις ἀπωλετο . ζωντι μεν Δαρειῳ τοιαυτα ξυνηνεχθη , τελευτησαντι δε ταφη τε ἡ βασιλικη και των παιδων ὁποια |
| ἱερους : ἐν ὁσῳ δε τους τε ὑπολειφθεντας ἐπανεμενον και καταγωγη ἐποριζετο , διετριψα τους τε νεως περιιων ὡς εἰχον | ||
| και τους ὑπερ τουτων λογους ἐδεχετο μεν ἡ του στρατηγου καταγωγη , πικρον δε οὐδεν ἀπο τοιν δικαζοντοιν , ὁ |
| . σοι γε , ἐμοι δε τουτο δος , οὐκ ἀνοητως γε τουτο φησας ὁ αὐλητης : λογος γαρ παλαιος | ||
| οὐρανια βαιη : και προεισιν εἰς ἐργα παρανομα , πρωτον ἀνοητως ἀπευχομενη γεγενησθαι τα γενομενα , εἰτα μανικως κακοις ἰασθαι |
| και κατα τουτο ἀποτελειν . εἰ μεν γαρ ὠσιν ἐν ἀνθρωποειδεσι ζῳδιοις , ἐσται ἡ βλαβη ἀπο τινων ἐργων οἰκειων | ||
| παροδον και συσχηματισθῃ τουτῳ οἱῳδηποτε σχηματι και ὑπαρχουσιν ἀμφοτεροι ἐν ἀνθρωποειδεσι ζῳδιοις , δηλοι συμπτωματα γενεσθαι περι τον ἐχοντα την |
| τ ' Ἀχαιοιϲ παιδι τ ' Ἀτρεοϲ φιλωι [ ἀψ ἀπαγγειλαι ] ? τα τηνει καὐτοϲ ἀϲκηθηϲ ! [ ] | ||
| ἐγω δε προσδραμων ἐπυθομην ὁ τι πραττων Ὀνηγησιος τυγχανοι : ἀπαγγειλαι γαρ αὐτῳ με βουλεσθαι τι παρα του παρα Ῥωμαιων |
| ἀνδραποδων και χρηματων ἀφθονους ἀγοντες ὠφελειας . Ῥωμαιοι δ ' ἀγανακτουντες ἐπι τῃ συμφορᾳ και τον ἑτερον των ὑπατων Ποστομιον | ||
| κατηγορουντες αὐτοι τα αἰσχιστα ἡδονης ἑνεκα ποιειτε και πασχετε , ἀγανακτουντες εἰ τις μη καλεσειεν ἐπι δειπνον : εἰ δε |
| ; Ἐγωγε . Οὐκουν φαμεν παλιν τους πολλους διημαρτηκεναι του βελτιστου , ὡς τα πολλα γε οἰμαι ἀνευ νου δοξῃ | ||
| των ῥητορων εἰ χαριζονται , ἀλλ ' εἰ μετα του βελτιστου και της χαριτος στοχαζονται . και κατα τουτ ' |
| και το αἰτιον , ὡς ἐπι του πλατυφυλλου και του φυλλορροειν , και του ἐν μεσῳ εἰναι την γην και | ||
| δευτερον μεσον του μειζονος αἰτιον τῳ ἐσχατῳ , ὡς του φυλλορροειν και της συκης μεσα το πηγνυσθαι τον ὀπον και |
| ἐστιν , οὐδεν δει διαφερεσθαι . συ δε , εἰ ἐβουλου πολιτικως αὐξησαι τον λογον , παρετιθεις ἀν αὐτοις και | ||
| Και μοι εἰπε , ὠ Θρασυμαχε : τουτο ἠν ὁ ἐβουλου λεγειν το δικαιον , το του κρειττονος συμφερον δοκουν |
| Ἐρετριας δε και Χαλκιδος , και ὁλης Εὐβοιας τοις του Μιθριδατου προσθεμενων , και ἀλλων πολεων αὐτῳ προσχωρουντων , και | ||
| Κῳοι Μιθριδατῃ δεδωκεσαν : τα δε και ὑπ ' αὐτου Μιθριδατου κατεσκευαστο και συνειλεκτο , φιλοκαλου και περι κατασκευην γενομενου |
| περι ἑν καταγινομεναι ἑν μεν τι γινωσκουσι , πολλα δε ἀγνοουσι , και μαλλον ἀγνοιαι εἰσιν ἠπερ γνωσεις : ἡ | ||
| τῃ ποιητικῃ βαρεως φεροντα την ἡτταν ἀνελαμβανε και παρεμυθειτο τοις ἀγνοουσι κακον εἰναι φαμενος την ἀγνοιαν , ὡσπερ την τυφλοτητα |
| μορφην . ἐνταυθα δε κωμῳδειται ὡς ἀκολαστος . οὑτος ὁ Ἀντιμαχος πορνος ἠν λιαν και φαυλου βιου ἀνθρωπος και ἀναισχυντος | ||
| , μισησας οἱ ' ἀνεπεμψεν ἐπη . Λυδης δ ' Ἀντιμαχος Λυδηιδος ἐκ μεν ἐρωτος πληγεις Πακτωλου ῥευμ ' ἐπεβη |
| γαρ μονος ἠ μαλιστα Πλατων τῃ ἀπο του προνοουντος αἰτιᾳ κατεχρησατο φησιν ὁ Θεοφραστος τουτο γε καλως αὐτῳ μαρτυρων . | ||
| ἐγενετο . ἐειδομενοι : ἀντι του ὁμοιοι . ὁμαδησαν : κατεχρησατο : ὁμαδος γαρ κυριως ἐπι ἀνδρων , ὁμοαυδος τις |
| ἐποιειτο αὐτῳ γυμνικος και ἱππικος αὐτου ἐπι τῃ ὀχθῃ του Ὑδασπου , ἱναπερ το πρωτον διεβη ἁμα τῳ στρατῳ . | ||
| ἐχειν : ἐκεινους δε αὐτα τα μεταξυ ἐθνη του τε Ὑδασπου και του Ὑπανιος τον ἀριθμον ἐννεα , πολεις τε |
| δη κατα παντα τῃ ἐμπειριᾳ Λακεδαιμονιοι ἐλασσωθεντες τοτε τῃ ἀνδρειᾳ ἐδειξαν οὐχ ἡσσον περιγενομενοι . ἐπειδη γαρ ἐν χερσιν ἐγιγνοντο | ||
| ἀπειρους ἐτι των Ἀθηναιων : και την μεγαλοψυχιαν οὐχ ἡττον ἐδειξαν τῳ την ὀργην κατασχειν ἠ τῳ τας ἐπαγγελιας διωσασθαι |
| ἡδονῃ : ἀκοης χαριτι , γλυκυτητι , κολακειᾳ . ʃ ῥητορικων λογων καινοτερα και παραδοξα ὑμιν εἰσηγουμενων . σοφιστας δε | ||
| οὐκ ἐσιγησεν . ὁτι Ἀσπασια σοφη του Σωκρατους διδασκαλος των ῥητορικων λογων ἐφη ποτε προς Σωκρατη ἰδουσα αὐτου το καταστημα |
| ὠμοις ἀϊσσονται : ὁ δ ' ἀγλαϊηφι πεποιθως ῥιμφα ἑ γουνα φερει μετα τ ' ἠθεα και νομον ἱππων : | ||
| οὐ μαλα πολλοι Χηλαων : ἐν τῳ δ ' Ὀφιουχεα γουνα φορειται . Οὐ μην Αἰητου ἀπαμειρεται , ἀλλα οἱ |
| και τοποις . ὁτι μεν οὐν ὁτι μεν οὐν των συλλογισμων οἱ μεν κατα ἀληθειαν εἰσι συλλογισμοι , οἱος ὁ | ||
| ὡρισμενα δε ἐχοντων τα ἐμμεσα , γινονται δυο τροποι ὑποθετικων συλλογισμων , ἀμεσων μεν οἱον ὁ ἀριθμος ἠ περιττος ἐστιν |
| Κριτοβουλῳ , ὡς μη ἐξαπατηθειησαν οἱ κριται , και τῳ νικησαντι μη ταινιας ἀλλα φιληματα ἀναδηματα παρα των κριτων γενεσθαι | ||
| ἐκ του νικητου : Γεγραπται ὁ ἐπινικιος τελεσικρατει κυρηναιῳ ὁπλιτοδρομῳ νικησαντι την κηʹ πυθιαδα , την δε λʹ σταδιῳ . |
| ἐστιν ἀγαθον . ἀντιστραφεισα δε ἡ καθολου καταφατικη ἐπι μερους καταφατικη γινεται : τι ἡδυ ἀπονον , οὐδεν ἀπονον ἀγαθον | ||
| οἱον οὐ πας ἀνθρωπος δικαιος ἐστιν , ἡ τε μερικη καταφατικη προσλαβουσα το οὐ γινεται μερικη ἀποφατικη , οἱον τις |
| ἠ τους την Ἀσιην : ἐν μεν γαρ τῳ αἰει παραπλησιῳ αἱ ῥᾳθυμιαι ἐνεισιν , ἐν δε τῳ μεταβαλλομενῳ αἱ | ||
| , εὐθεως μετενοησε : και γαρ την Μεσσηνην ᾐδει τῳ παραπλησιῳ τροπῳ τοις βαρβαροις ὑποχειριον γεγενημενην . ὡστε οὐκ ἀσφαλες |
| : ὁ δ ' ἁπαντων ἐστι των του ἀνδρος ἐγκωμιων θαυμασιωτατον και οὐπω τετευχε λογου , τουτ ' οἰομαι δειν | ||
| ἐποτισεν αὐτον ἑως ἐπαυσατο πινων „ , προς φιλανθρωπιαν διδαγμα θαυμασιωτατον : ἐαν γαρ τις πλειονων μεν τυγχανῃ χρειος ὠν |
| δι ' ὡν τις ἀπωλλυτο , βροχου , κωνειου , βαραθρου , οὑτος μετα το ἀποθανειν και διελθειν τα τρια | ||
| πολεμοιϲ γιγνεται , ἠ ἐκ τελματων τινων ἠ λιμνων ἠ βαραθρου τινοϲ παρακειμενου και ἀναθυμιαϲιν δηλητηριωδη και πονηραν ἀναπεμποντοϲ : |
| δ ' εὐυδρα παρακειμεν ' ἐστ ' : ἐπειτα χωρα Μεγαρεων . Ἐντευθεν ἀρχη της Πελοποννησου . . . . | ||
| καλουμενης Νικης και ἀλλο Αἰαντιδος : τα δε ἐς αὐτο Μεγαρεων μεν παρειται τοις ἐξηγηταις , ἐγω δε ὁποια νομιζω |
| „ Λυκηρον τον βασιλεα ἠδικησεν , ὠ βασιλευ , της παρελθουσης νυκτος οὑτος ὁ αἰλουρος : ἀλεκτρυονα γαρ αὐτου πεφονευκε | ||
| ἐθεασαμην . εἰδον . εὐφρονης παροιθεν ἐπι , και της παρελθουσης νυκτος , ἐπι της παρελθουσης νυκτος δυϊκως : ἐνομισθησαν |
| . εἰ δε ἡμιν τε και μεθ ' ἡμων αὐθις δουλευουσι τοις νομοις , πλειω λεγεις ἐκεινων δουλειαν , οὐχι | ||
| πρεσβεις ἀπηλασαν , Κλειταρχῳ δε ἐνεδωκαν ἑαυτους , και δη δουλευουσι γε μαστιγουμενοι . Βαρυτητος δε και το τοις σχετλιαστικοις |
| ὡστε ὑπολειπεσθαι το γεωδες αὐτων της οὐσιας , ὁ χωρις πικροτητος ἐπιφανους ἐδεσμα ξηραντικον γινεται . Λιπαρον ἐστι το των | ||
| συγκεραννυμενου χλοωδες : ἐτι δε συμμειγνυται ξανθον χρωμα μετα της πικροτητος , ὁταν νεα συντακῃ σαρξ ὑπο του περι την |
| και φαρμακα : τεταρτον δε φαμεν εἰναι ἀγαθον , οἱον αὐλητικην και ὑποκριτικην και τα τοιαυτα . ἀγαθου ἀρα τετταρα | ||
| ὑμνοι . Ὀλυμπος δε μαθητης γεγονε Μαρσυου , περι την αὐλητικην ἀριστος , και αὐτος δυστυχησας δια μουσικην . καθαπερ |
| διαιρεσιν και τεχνην ἑτερα διαιρεσις ὡς προς την ὑλην την ἐμπιπτουσαν : ἡ γαρ τεχνη διδασκαλος ὡς προς την ὑλην | ||
| σκαιον ῥιον ὠθει . και τῳ μεν κυλινδων την ἀνωθεν ἐμπιπτουσαν φοραν του ἀνεμου ἐμφαινει , τῳ δε ὠθει την |
| ὀιζυος ἰδριες εἰμεν ; ἀλλα παρεξ ἐχε διφρον ἐυξοον ἠδε κελευθου εἰκε † παρεξ ἰεναι † : Τρηχιναδε τοι παρελαυνω | ||
| τυχῃς παρα πατρος ἐμοιο . δηομεν ἀγλαον ἀλσος Ἀθηνης ἀγχι κελευθου αἰγειρων , ἐν δε κρηνη ναει , ἀμφι δε |
| περιπορπιδα θηησαιο . Τοι ' ἀρα δωρα θεας Ἰτωνιδος ἠεν Ἀθηνης : δεξιτερῃ δ ' ἑλεν ἐγχος ἑκηβολον , ὁ | ||
| , την νυκτ ' , Οἰνειδαο παις , δια μητιν Ἀθηνης . ἀθετειται , ὁτι και τῃ συνθεσει εὐτελης : |
| τον ἀπο του βαρυτατου δευτερον του μετα την ὀξυτεραν διαζευξιν τετραχορδου , και παρανητην διεζευγμενων τον τριτον , τριτην δε | ||
| ἐν ἑκατερᾳ των διαιρεσεων . το δ ' εἰδος του τετραχορδου ταὐτο , δι ' ὁπερ και τους των διαστηματων |
| συμβασεις εἰς την οἰκειαν ἀπεπεμψε , τους δ ' Ἰλιεας παρεμυθησατο πολλοις ἐπανορθωμασι . καθ ' ἡμας μεντοι Καισαρ ὁ | ||
| δια των της γοργοτητος ἰδιων το λιαν ὑπτιον ὁ ῥητωρ παρεμυθησατο το τε γαρ ἀφηγηματικον και το μυθωδες πολλην ὑπτιοτητα |
| , ἀντι του την κομην αὐτου παρα ταις κοιλασι της ἐνδοξου Πισης , ἠγουν ἐν τῃ ἐνδοξῳ Ὀλυμπιᾳ , πτεροις | ||
| Ἑρμου ἀστηρ μονος την οἰκοδεσποτειαν της ψυχης λαβων ἐπι μεν ἐνδοξου διαθεσεως ποιει τους γεννωμενους συνετους , ἀγχινους , νοημονας |
| παρα τον ποδα σωον ἐστιν : εἰ δε οἱ χρεεσθαι ἠδυναντο , ὡσπερ και τῳ κυλλῳ , ἐτι ἀν ἡσσον | ||
| Τουτων μεν οὐν ζωντων , οὐδεν οἱ Φλεγυαι τους Θηβαιους ἠδυναντο διαθειναι . Θανοντων δε αὐτων , ἐπελθοντες συν Εὐρυμαχῳ |
| αὐτον ἐπιοντα κεραϊζειν . ὡς δε οἱ Μηθυμναν οἰκουντες μαλα κρατερως ἀντειχον και ἐν πολλῃ ἀμηχανιᾳ ἠν δια το μη | ||
| . των ὑπερ ἐνθαδ ' ἐγω γουναζομαι οὐ παρεοντων ἑσταμεναι κρατερως : μηδε τρωπασθε φοβον δε : ἡ διπλη προς |
| ὀρου του γαλακτος τῳ οἰνῳ ἐπιχεων : και κληματα ἀμπελου λευκης καυθεντα , ἐαν τις την τεφραν ἐμβαλῃ εἰς το | ||
| ξανθου και γλυκεος , ἠ της χιονος ψυχρας τε και λευκης , οὐκ ἐν ἀλλῳ μεν της λευκοτητος αἰσθανεται χρονῳ |
| των μαντειων , ἱνα μαθῃ τι ποιησει ἠ εἰπῃ . ὑπεστρεψαν δε και ἠλθον οἱ ἀποσταλεντες παρ ' ἐκεινου , | ||
| , ὡς δη μακραν ἠσαν οὐχ ὁρωντες τους νομεις , ὑπεστρεψαν ἐπι τον τοπον καταλιποντες την ἀγελην . οὑτοι το |
| Χαρικλεους , βουλομενος αὐτους της λυπης ἀπαγαγειν , ἐμβαλλω λογον ἐρωτικης ἐχομενον ψυχαγωγιας : και γαρ οὐδε ἡ Λευκιππη παρην | ||
| δοκει κινηθεις δια την ἐμφυτον ἀμαθιαν ὑπεραραι το μετρον της ἐρωτικης ζηλοτυπιας . και νυν ἐκεινον ἐρωντα μαλλον εὐ ἰσθι |
| . Οὐ μεν ὠν ἠσαν σφεων ἀλλοι δοκιμωτεροι ἐν γε Ἀθηναιοισι ἀνδρες οὐδ ' οἱ μαλλον ἐτετιμεατο : οὑτω οὐδε | ||
| χαλκοχιτωνων κοσμητηρα μαχης ἐξοχον ἀνδρα μολειν . οὑτως οὐδεν ἀεικες Ἀθηναιοισι καλεισθαι κοσμητας πολεμου τ ' ἀμφι και ἠνορεης . |
| και γνωριζουσι μεν οὐχι , θαυμαζουσι δε ὁστις ὠν ἀλλοτριοις ἀναθημασι παραμενοι . Και δη ὁ Λευκων ἐφη ὠ μειρακιον | ||
| , ἐνθα ἠν ἱρον Ἀπολλωνος πλουσιον , θησαυροισι τε και ἀναθημασι πολλοισι κατεσκευασμενον : ἠν δε και τοτε και νυν |
| εἰσιοντι εἰς τον ναον ἀριστερας χειρος : Αἱδ ' ὑπερ Ἑλλανων τε και ἀγχεμαχων πολιηταν ἑστασαν εὐχομεναι Κυπριδι δαιμονιᾳ . | ||
| . . Λακαινα μεν παρθενων ἀγελα Ὁμολα Ὁμολωϊα Βουλομαι παιδεσσιν Ἑλλανων . . . . * * * ἀν δε |
| οὑτοι μεν δη φυλλασσομενοι τε ἀφανως και της κυριας ἡμερας ἐπελθουσης ἐς την δικην ἀνακαλουμενοι , Μερολας μεν τας φλεβας | ||
| ἐξαισιων και κατακλυσμων γενομενων , μιας ἡμερας και νυκτος χαλεπης ἐπελθουσης , το τε παρ ' ὑμιν μαχιμον παν ἁθροον |
| παραφερομενον . Σεληνης δε ἀνατολην γραφειν βουλομενοι , παλιν κυνοκεφαλον ζωγραφουσι σχηματι τοιῳδε : ἑστωτα και τας χειρας εἰς οὐρανον | ||
| . Ἐνιαυτον δε βουλομενοι δηλωσαι , Ἰσιν , τουτεστι γυναικα ζωγραφουσι , τῳ δε αὐτῳ και την θεον σημαινουσιν . |
| ' αὐτοις Ἐτεοκρητας λεγομενους . πρωτους δε Κρητας φασι της Ἑλληνικης ἀρξαι θαλαττης τας τε νησιωτιδας πολεις κατασχειν , ἁς | ||
| οὐν Δαρειος Ὑστασπου βουλεται της σης ἀκροασεως μετασχειν και παιδειας Ἑλληνικης . ἐρχου δη συντομως προς ἐμην ὀψιν και βασιλειον |
| ὡν τα πλειστα Ῥωμαιοι μιμησαμενοι και προς το καλλιον αὐξησαντες μετηνεγκαν ἐπι την ἰδιαν πολιτειαν . γραμματα δε και φυσιολογιαν | ||
| τεθαφθαι . ἀνασκαψαντες οὐν ἁπασας τας ἐν τῃ Δηλῳ θηκας μετηνεγκαν εἰς την Ῥηνειαν καλουμενην νησον , πλησιον ὑπαρχουσαν της |
| της ἐμπτωσεως παροδον την αὐτην οὐσαν προς αἰσθησιν τῃ της ἀναπληρωσεως . ἐπι δε του ἐλαχιστου ἀποστηματος ἡ μεν ΑΒ | ||
| της διαμετρου δακτυλοις τα ἐπιβαλλοντα της ἐμπτωσεως μορια και της ἀναπληρωσεως και ἐτι του ἡμισους της μονης . Ἐπραγματευσατο γραμμικως |
| και ἐν ταις αὐταις παραλληλοις ἰσα ἀλληλοις ἐστιν . Ἐστω παραλληλογραμμα τα ΑΒΓΔ , ΕΒΓΖ ἐπι της αὐτης βασεως της | ||
| τεμνει το ΑΒΓΔ παραλληλογραμμον : ὁπερ ἐδει δειξαι . Τα παραλληλογραμμα τα ἐπι της αὐτης βασεως ὀντα και ἐν ταις |
| τ ' ἐπ ' ἀλλους . ὠ Πανελληνων ἀναξ , Ἀγαμεμνον , ἡκω παιδα σοι την σην ἀγων , ἡν | ||
| Εὐριπον ἐχουσιν . τι δε συ σκηνης ἐκτος ἀισσεις , Ἀγαμεμνον ἀναξ ; ἐτι δ ' ἡσυχια τηνδε κατ ' |
| της Ἰνδικης διηκει , τῃ δε δια των νοτιωτερων Κυρηνης πεντακισχιλιοις σταδιοις παρα μικρον . Ἁπασι δε τοις μεταξυ κειμενοις | ||
| περι τους Βακτριους μερη , προστεθεντων τρισχιλιων τοις μυριοις και πεντακισχιλιοις , ὡν οἱ μεν του πλατους ἠσαν των ὀρων |
| και τους βιους ταττων ἀνομοθετητον ἑαυτῳ τον βιον κατεσκευαζεν . ἐπεμελειτο δε και της ὀψεως , την τε τριχα την | ||
| ἀλλα συνεσπειραμενην ἐχων την των συν ἑαυτῳ ἑξακοσιων ἱππεων ταξιν ἐπεμελειτο ὁ τι ποιησει βασιλευς . και γαρ ᾐδει αὐτον |
| ὑοϲκυαμου καρποϲ και τα φυλλα και ἁλικακαβου ὁμοιωϲ ποιει . καταχριε δε το μετωπον και κυφει μετ ' οἰνου και | ||
| : ἠ βολβον προσφατον οἰνῳ μιξας καταπλασσε . Πισσῃ ὑγρᾳ καταχριε . καρκινον ἠ ποταμιον ἠ θαλασσιον καυσας ἐπ ' |
| ὑπερ μεγα τειχος ὀρουσας Ἀλκαθοῳ στονοεντα φερειν ἠμελλεν ὀλεθρον ἁρπαξας ἐθελουσαν ἐυφρονα Τριτογενειαν ἡ τ ' ἐρυμα πτολιος τε και | ||
| τους ἐρωντας το ἀναλγητον , ὁπου και Μελανιππῳ τοτε ἐθελοντι ἐθελουσαν ἀγεσθαι Κομαιθω οὐτε παρα των ἑαυτου γονεων οὐτε παρα |
| . χορευουσαι τοινυν ποτε αἱ Νηρεϊδες ἐπεφανησαν τῳ Σισυφῳ και ἐκελευσαν εἰς τιμην του Μελικερτου ἀγειν τα Ἰσθμια . ἀλλως | ||
| ἐδησεν ἐν τοις ξυλοις . Ἀνακαλεσαντες δε τους στρατηγους ἀνειπειν ἐκελευσαν Ἀθηναιων τους μεν ἐν ἀστει οἰκουντας ἰεναι εἰς την |
| Ϛʹ ὀψει ἀκρωτηριον προτεινον προς ἑσπεραν : παρακειται δε βραχη μετεωρα : φυλασσου παραπλεων : ὀψει δε νησιον ταπει - | ||
| . ἐστι δε πολυληιος ἡ Ἀρκαδια και ὑλωδης οὐ τα μετεωρα μονον , ἀλλα και τα ἐν ποσι παντα . |
| τετραγῳδηται μετα ταυτα και ἐξυμνηται δια τον ἐνταυθα ἀφανισμον του Περσικου στολου : ἐστι δ ' αὑτη μεν ἀκτη πετρωδης | ||
| Ἀραβιος : ὁ Ἐρυθραιος ὡς προς συγκρισιν νοτιωτερος εἰρηται του Περσικου και της Κασπιας ἐναντιων ἑαυτοις και κατορθως κειμενων : |
| σημεια τοις χειρογραφοις , ἀναγνωσθηναι πρωτον ἐκελευσεν ἀμφοτερας ὑπο του γραμματεως εἰς την ἁπαντων των παροντων ἀκοην : ἐπειτα λεγειν | ||
| της ὑαλου και προσαγαγοιμι τῃ δελτῳ το πυρ τῃ του γραμματεως , ἀφανισαιμι τα γραμματα της δικης . ὁτι ὑαλος |
| παρατηρησεως ἐν τῳ δυτικῳ κεντρῳ τυχουσα ἠ ἐν τῳ τουτου ἀποκλιματι μακρας τας ἀποδημιας παρεχει , τοις τε ἀπο ξενης | ||
| ἐν τῳ δυτικῳ κεντρῳ τυχουσα ἡ Σεληνη ἠ ἐν τῳ ἀποκλιματι μακρας τας ἀποδημιας παρεχει , τοις δ ' ἀπο |
| και ἐπελθοι πολλακις ἐν τοις βροτοις . ἠ οὑτως , ἀνθρωπινα και οὐ καινα ἀν τοις βροτοις τυχοι και ἐπελθοι | ||
| ἀδικια , ἡ δε ἀκολασια κακια ; φυσικα δε και ἀνθρωπινα λεγοι ἀν πειναν διψαν και ὁσα τουτοις ἑπεται , |
| Μεγαρεων , Αἱλωρων , Νεαιτινων , Ταυρομενιων . τουτων πραττομενων κατεπλευσεν Ἀννιβας μετα ναυτικης δυναμεως εἰς την Ξιφωνιαν βοηθησων τῳ | ||
| Ἰμιλκων δε τοις ἀπο των πολεμιων σκυλοις κοσμησας τας ναυς κατεπλευσεν εἰς τον μεγαν λιμενα των Συρακοσιων , και πολλην |
| ἐπαγγελιαν ἐπαγγελειν ἡνπερ ἐγω Τιμαρχῳ , και ἐπειδη Κρωβυλος ὁ ἀδελφος αὐτου ἐδημηγορει , και ὁλως ἀπετολμων ὑμιν οὑτοι περι | ||
| ὁ μεν Ἀρχιαδης οὐκ ἐγαμει , ὁ δε Μειδυλιδης ὁ ἀδελφος αὐτου , παππος δε τουτουι ἐγημε . και οὐδεπω |
| πνευματος ὀνομα εἰδως , ὁταν λεγῃ ” και πνευμα θεου ἐπεφερετο ἐπανω του ὑδατος ” , πνοης νυν ἀλλ ' | ||
| οὐκ ἀνετοιμον ἐς τειχομαχιαν ἐπαγαγοντα : ἐλπιζων γαρ τι τοιουτον ἐπεφερετο πυργους ἐπτυγμενους , οἱ τοτε ἀνισταντο . Ῥοδος μεν |
| της βοης . σημαινει δε το καταγε καταγε το προσελθε προσελθε : ἀφ ' οὑ και καταγωγαι οἱ λιμενες : | ||
| ἐμαυτον : ἀλλ ' ὁμως γελω . Ὠ δαιμονιε , προσελθε : δεομαι γαρ τι σου . Ἀλλ ' οὐχ |
| . ἐν δε τοις ὑστερον χρονοις της πολεως πολλην ἐπιδοσιν λαμβανουσης δια τε τας ἀπο της θαλαττης ἐργασιας και δια | ||
| ἀκεραιοι διηγωνιζοντο . τελος δε της μεν ἐνδον δυναμεως ἀφαιρεσιν λαμβανουσης , των δε πολεμιων ἀει πλειονων εἰς την πολιν |
| και φευγουσιν οἱα δηπου δεδοικυιαι θηριον . τοις μεν οὐν συνηθεσι και χιλον ἐμβαλλουσι και την ἀλλην κομιδην προσφερουσι πανυ | ||
| ὑποζυγιων . Ἐγω δε δη και βεβουλευμαι περι των ἐπι συνηθεσι ζῳοις τεθεωρημενων διορισασθαι οὐρων , ἱν ' ὁπως μη |
| ἐμεσεγγυησαν , ἐν μεσεγγυηματι ἐποιησασθε : μεσεγγυον την μειρακα καταθεσθαι Ἀριστοφανης λεγει , και μεσεγγυημα μεν Ξενοφων , μεσεγγυηματα δε | ||
| ἠτοι ὁμαλον πεδιον και τετριμμενον και οἱον ἀληλεσμενον , ὡς Ἀριστοφανης Δαιταλευσιν δια ψιλου “ ἐν ἀλιπεδῳ . ” ἐνιοι |
| ἀναγκαιων . Περι δε του ἐνδεχομενου . Μετα τους ὑπαρχοντας συλλογισμους και τους ἀναγκαιους και την μιξιν του ὑπαρχοντος και | ||
| προτασεις και δειξαντες , ποιους ποιουσι καθ ' ἑκαστον σχημα συλλογισμους , ἑξης λεγομεν περι των ἐκ μιξεως ἀναγκαιας τε |
| , οὐ γαρ θεμιτον ἐπαγειν αὐτον , οὑ πασαι μεν αἰσθητηριων πηγαι , πασαι δ ' ὀμφαι , ὁθεν εὐχαι | ||
| ὀφθαλμων , το των ὀπτικων νευρων προς τα των ἀλλων αἰσθητηριων διαφορον παριστησιν ἐναργως . σωληνες γαρ ὡσπερ ταυτα και |
| μην φυϲηϲ αὐτα την γαϲτερα : τῳ δε ταχει τηϲ διεξοδου την φυϲαν ὀλιγοχρονιον ἐργαζεται : και κατα τουτο τηϲ | ||
| δ ' οὐδεν ἡττον ταυτης και της κατα τον λαρυγγα διεξοδου στενοτερας , και οὐχ ἁπλως γε στενοτερας , ἀλλα |
| πολιταις . εἰθ ' ἑξης λεγων περι της ὀλιγαρχιας ἡν κατεστησατο μετα των φιλων ἐπιφερει : και πολλας μεν γυναικας | ||
| ἀρχης οὐπω το των εἰρηνοδικων συστημα παρα Ῥωμαιοις ἠν . κατεστησατο δ ' αὐτο Νομας ὁτε Φιδηναταις ἐμελλε πολεμειν λῃστειας |
| διαφερει δε το τεκμηριον του κρινομενου , ὁτι το μεν ἀποδεικνυσι , το δε ἀποδεικνυται , και ὁτι το μεν | ||
| ὑπαρχουσα ᾐ , και το συμπερασμα ὑπαρχον ἐστι , τριχως ἀποδεικνυσι . και ἀρχεται ἀπο του δευτερου τροπου του δευτερου |
| και το περι ἀφθαρσιας ψυχης ὑπαινιττεται δογμα δια τουτου : ἀπολιπουσα μεν γαρ τον οὐρανιον τοπον , ὡς και μικρῳ | ||
| , ἀδελφη δε του Περσεα καταπολεμησαντος Αἰμιλιου μετηλλαξε τον βιον ἀπολιπουσα μεγαλην οὐσιαν , ἡς οὑτος ὑπηρξε κληρονομος . ἐν |
| μεν τυραννος μεν ὠν και νομοθετης ὁ αὐτος , ὁσαι χαλεπαι τ ' εἰσιν και ἀρισται , δυναιτ ' ἀν | ||
| . και αὑται γαρ ἁμα τῳ καταλυθηναι τους ὑπεροριους πολεμους χαλεπαι και συνεχεις ἐξ ἁπασης προφασεως ἀνισταντο . Κρειττον ταις |
| ποιεουσι προσφερομενα τοισι νοσημασιν . Ὁστις δε την τυχην ἐξ ἰητρικης ἠ ἐξ ἀλλου τινος ἐξελασει , φαμενος οὐ τους | ||
| τεμνομενοι τα σαθρα ὑπο των ἰητρων ὑγιαινονται : και τοδε ἰητρικης το λυπεον ἀπαλλασσειν , και ὑφ ' οὑ πονεει |
| Δημητρι λεγει . : Χαλκεια , Ὑπεριδης ἐν τῳ κατα Δημεου ξενιας . Τα Χαλκεια ἑορτη παρ ' Ἀθηναιοις ἀγομενη | ||
| ὀνομα , ἀναγνωϲομαι . και πλαττεται τοιουτον ψηφισμα . Δημαδηϲ Δημεου Παιανιευϲ εἰπεν : ἐπειδη Εὐθυκρατηϲ προὐδωκε την ἑαυτου πατριδα |
| την θαλασσαν μηνυει και ὀχλων συστροφας , ἐν δε τῃ τελευταιᾳ τριωρῳ Συριας και Αἰγυπτου ὀχλων συγκρουσεις και τοις ἐν | ||
| φθορας καρπων και φυτων και γης , ἐν δε τῃ τελευταιᾳ τριωρῳ τετραποδων διαφθοραν των ἐν τῃ δυσει . Σεληνη |
| εἰ τι ἀλλο τυγχανει τουτοις ὁμοιογενες ὀν . ἀρχην δε ἀπεφαινοντο ἐν παντι ἑν τι των τιμιωτατων εἰναι ὁμοιως ἐν | ||
| και ἀριθμους κραθεντων των πρωτων στοιχειων . σχεδον οὐν ταὐτον ἀπεφαινοντο τοις ἁρμονιαν αὐτην τιθεμενοις , πλην ὁσῳ σαφεστερον οὑτοι |
| . ἀλλα και ἡ ναρκη ἡ τε θαλασσια και ἡ ποταμια καθ ' ἑτερον τροπον οὐ ταις μικραις μονον , | ||
| την Μαρεωτιν ἀναχεομενων . συλληβδην δ ' εἰπειν , ἡ ποταμια μονον ἐστιν Αἰγυπτος ἡ ἑκατερωθεν * ἐσχατη του Νειλου |
| , ἱν ' εἰς ὑποδοχην ἁπαντα και λεγοι και πραττοι Φιλοκρατει , ὡς αὐτο ἐδειξε το ἐργον . Νικᾳ γαρ | ||
| τι πορρωθεν ἀντιπιπτον αὐτῳ . πως οὐν ἐκ του συνειπειν Φιλοκρατει ᾐσθημενος με δωρα εἰληφοτα ἐπι την ἡμετεραν πρεσβειαν κεχειροτονημενος |
| ἀπο γης της Χαλδαϊκης , παροικησαντες οὐν ἐν Αἰγυπτῳ ἐτεσι τετρακοσιοις και τριακοντα , ἐν τῳ τον Μωσην μελλειν ἐξαγειν | ||
| Λυκιας ἠ τα μικρῳ νοτιωτερα και ἐτι τα Συρακουσιων νοτιωτερα τετρακοσιοις σταδιοις , ἐνταυθα ἡ μεγιστη ἡμερα ἐστιν ὡρων ἰσημερινων |
| του : το της ἀναιρεσεως του πατρος τιμωριαν σε λαμβανοντα φονευσαι την μητερα τι δυναται συναρασθαι σοι προς το μηδεν | ||
| , φασι τους Ἀργοναυτας εἰσπεσοντας ἐσπασμενοις τοις ξιφεσι πολλους μεν φονευσαι των βαρβαρων , τους δ ' ἀλλους δια το |
| ναυσιν . και ἐκ Χερρονησου ἐς Αὐλαιου τειχος πεντηκοντα και διακοσιοι . ἐνθενδε ἐς Θυνιαδα ἀκτην εἰκοσιν και ἑκατον . | ||
| μηκος , πεντακοσιοι ἑξηκοντα : εἰτ ' ἐπι την Μηθυμναν διακοσιοι δεκα . Μιτυληνη δε κειται μεταξυ Μηθυμνης και της |
| εἰπομεν τροπον . λογικη δε ἠ ἐν προτασεσιν ἠ ἐν συλλογισμοις . και ἐν μεν προτασεσιν , ὁταν την δοθεισαν | ||
| και Ἀλκιβιαδης καθηνται , ἀλλα τους ἐν τοις ὑποθετικοις καλουμενοις συλλογισμοις κατα το συνημμενον ἠ το διεζευγμενον λεγομενον παραλαμβανομενους , |
| ἀποστασει ᾑπερ ἀηρ τε ὑδατος ἀφεστηκεν και αἰθηρ ἀερος προς καθαροτητα . και δη και θεων ἀλση τε και ἱερα | ||
| μονον βλεπουσι το ὁσιον : την δ ' ἁγνειαν και καθαροτητα μαλιστα προηγουμενως δει σπουδαζεσθαι τοις ἱερουργειν μελλουσι , την |
| πλειονα ποικιλωτεραν ἐχει την πρακτικην , εἰς τριμετρα γαρ και τετραμετρα και πενταμετρα και ἡρῳα και ἐπῳδα και ἀλλα μυρια | ||
| Ἠ οὐν βουλεσθε , ἐφη , ὡσπερ Νικοστρατος ὁ ὑποκριτης τετραμετρα προς τον αὐλον κατελεγεν , οὑτω και ὑπο του |
| ἡ δελτος ἀνοιχθῃ και ἀνακηρυχθῃ μου ὁ καινος δεσποτης ἠτοι συγγενης τις ἠ κολαξ ἠ καταπυγων οἰκετης ἐκ παιδικων τιμιος | ||
| λεγειν Ἱπποκρατους , περι τουτον τον καιρον γενομενην , ὁς συγγενης ἠν Μεγακλεους του νικητου : εἰκος γαρ ἠν ἀκουσαντα |
| αὐτο ἐπισταμενον . ἠ οὐκ ἐνδεχεται το ἀποδεικτον ἀλλως ἠ ἀποδεικτικως ἐπιστασθαι , ὡς μηδε το αὐτο ὁριστον τε εἰναι | ||
| γαρ ἐν τῳ προ τουτου βιβλιῳ τουτο εἰναι το ἐπιστασθαι ἀποδεικτικως , το ἐχειν ἀποδειξιν . εἰ τοινυν ἀποδεικτικως τα |
| Διονυσιῳ συνουσιας : πανυ γαρ ἀξιηκοους αὐτας οἰομαι εἰναι ἀνδρος Φοιβου κοινωμασι βλαστοντος . ἐπιστελλε δε και εἰ που δει | ||
| περι [ ] νυκτερου γενναιων πατερων φυγαδες δορι θυμον . Φοιβου δ ' ἐνοπας [ ] [ ] βασιλευς [ |
| ἠρεσκεν : ἀμεινους γαρ ἠσαν ὑμων , και οὐκ ἀν ὑπεμειναν οὐδε εἱς αὐτων οὐδεν μαλλον ἠ των λεοντων τις | ||
| λαβειν οὐ θελησαντες , ἀλλα δια την ἀκαιρον δεισιδαιμονιαν χαλεπον ὑπεμειναν ἐχειν δεσποτην . . : , , , . |