| ὑδνον μυκης πεζις κεραυνιον . τα μεν πολυρριζα καθαπερ πυρος τιφη κριθη , παν το τοιουτο , καθαπερ εἰκαζουσαις : | ||
| ἑκαστην χωραν και σχεδον ἐν τῳ ἰσῳ χρονῳ και ἡ τιφη . μεταβαλλουσι δε και οἱ ἀγριοι πυροι και αἱ |
| του ληϊστης γεγονε , δηλον ἐντευθεν : τα εἰς ΤΗΣ δισυλλαβα βαρυνεσθαι θελουσιν , οἱον πλυτης δοτης θυτης , χωρις | ||
| το δαφοινος ὁ ἀγαν φονιος . Τα εἰς νος ληγοντα δισυλλαβα μονογενη ἀπαρασχηματιστα , δια του ο γραφει την παραληγουσαν |
| θηλυκον , και το ἐγκαρος . Τα δια του ΤΕΡΟΣ τρισυλλαβα , εἰ ἐχοι την ἀρχουσαν μακραν , προπαροξυνεται : | ||
| Δεξαμενος : τυπτομενος : νικωμενος . Τα δια του ενος τρισυλλαβα προπαροξυτονα δια του ε ψιλου γραφονται : οἱον , |
| ἀπευθες ἀκοῃ , μονῳ δε τῳ της ψυχης καλλιστῳ και καθαρωτατῳ και νοερωτατῳ και κουφοτατῳ και πρεσβυτατῳ ὁρατον δι ' | ||
| . ὁθεν δεξαμενος γραψον ταυτα ἁπερ σοι ἀποκαλυπτω ἐν χαρτηι καθαρωτατῳ και μη φθειρομενωι και σητα μη ἐπιδεχομενωι ” , |
| γαρ το ζεον πραϋνθησεται και τα διατεταμενα των σπλαγχνων ἐσται χαλαρα και δια τουτο και τα των πυρετων ἐσονται πραοτερα | ||
| : ἐπι πληθους εὐδαιμονιας . Ἀγαθωνειος αὐλησις : ἡ μητε χαλαρα μητε πικρα , ἀλλ ' εὐκρατος και ἡδιστη , |
| [ οἱον ] εἰ ἐμψυχος ὁ οἰαξ ἠν , ὡστε κυβερνητικην εἰναι ἐνδον την κινουσαν τεχνικως ; Νυν δε τουτο | ||
| ἀν μοι ἀπεκρινω ; τινα αὐτην εἰναι ; ἀρα οὐ κυβερνητικην ; Ναι . Εἰ δε ἐπιθυμων ταυτην την σοφιαν |
| και κυλιξ αἰχμη , κομη δε τοξα , δηιοι δε κρατηρες , ἱπποι δ ' ἀκρητος και ἀλαλη μυρον . | ||
| σχημα της στρατειας Ἐγεσταιοι και Λεοντινοι παρειχον , οἱ δε κρατηρες ἀλλο τι βουλομενων ἠσαν και ἡ μεχρι Αἰγινης ἁμιλλα |
| και ἐγενετο . οἱ γαρ Μεγαρης , ὡς οἱ Ἀθηναιοι ἐταξαντο μεν παρα τα μακρα τειχη ἐξελθοντες , ἡσυχαζον δε | ||
| ἱππεας ἐπειλεγμενους ἐπικουρειν , ὁπῃ τι πονοιη . οὑτω μεν ἐταξαντο Ῥωμαιοι : ὁ δ ' Ἀννιβας πρωτα μεν , |
| και ὁ Ὑδασπης οἱ ποταμοι ὀρυγας τρεφουσιν . ὁτι οἱ Αἰγυπτιοι ἱερεις σεβουσι τους ὀρυγας , ἐπειδη αὐτοι τον Σειριον | ||
| ὁ των δακτυλων ἐστι κροτος . προτεινουσι δε ἀρα οἱ Αἰγυπτιοι και ξενια αὐταις . ἐπαν γαρ ἀπο δειπνου γενωνται |
| ᾑ προσκειται ὁ καθηρας ἀνεμος ἐπιστρατευσασα τῃ της ταυτης ἐμπτωσεως κρατησασα νικησει : ἐπαν δε δυο ἀνεμων ἡ ἐκλειψις γενηται | ||
| των ἀλλων ἀποσταντων , ἐπι τους ἐσχατους ἀφικομενη κινδυνους , κρατησασα μεν των ἐπιοντων τροπαιον ἐστησεν , τους δε μηπω |
| : γυψ : ῥυψ : γρυψ . Τα εἰς ωψ μονοσυλλαβα δια του ω μεγαλου γραφονται : Ὠψ ὀνομα κυριον | ||
| : σφηξ : κηξ : ῥηξ . Τα εἰς ιξ μονοσυλλαβα εἰτε καθαρον ἐχει το ξ , ἠ και μετα |
| αὐτου ἀμφω τους γονεας ἀφανεις και ταπεινους , ἐπιστευον τῳ χρησμῳ λεγοντι Περσειδης γενεην Φοιβῳ φιλος οὑτος ὁραται , διος | ||
| θαρρουντες τῳ στιχῳ ἠμελουν και ῥᾳθυμοτερον διῃτωντο , οὐδεν τῳ χρησμῳ προς την νοσον συντελουντες , ὡς ἀν ἐχοντες προμαχομενας |
| καταληξει μερων λογου , οἱον Σφιγξ , σαρξ . Πασα συλλαβη εἰς Ν ληγουσα , ἐαν συντεθῃ μεθ ' ἑτερας | ||
| τονος , ἀλλα συλλαβης . Και δει γινωσκειν ὁτι πασα συλλαβη χωρις της συλλαβης της ἐχουσης τον κυριον τονον της |
| ἐθελωσι χωρην ἀσινεας . Ἐπιλεγων δε τον λογον τονδε ταυτα ἐνετελλετο , ὡς εἰ μεν ἀπωλοντο οἱ κατασκοποι , οὐτ | ||
| και γνωμας οὑτω λυσιτελεις δεδωκοτων ; Και μην οὐ μονος ἐνετελλετο σοι Πηλευς ἡμερον εἰναι και πρᾳον , ἀλλα παιδιον |
| τας διηγησεις ταυτας , κἀν ψευδεις ὠσιν , ἀληθεις εἰναι πιστευετε , και τα τοιαυτα των ποιηματων ἁ περι τους | ||
| και Θετταλοι , τουτους μεν ἐχθρους ὑποληψεσθε , ἐμοι δε πιστευετε : σημειωτεον δε , ὁτι και μη ὀντος ῥητου |
| θορυβον , τουτεστι δυσφοριαν τῳ καμνοντι , ἀλλα και τῳ τεχνιτῃ ἀγωνα περι τα πρακτεα δια το μεγεθος του παθους | ||
| , τεχνη του θεου , θαυμαζων αὐτου το καλλος τῳ τεχνιτῃ προσειμι : εἰτε οὐσια και σωμα , ὡς οἱ |
| ἀνωμολογηται . νομου δε και παιδειας ἰδιον βεβηλα ἁγιων και ἀκαθαρτα καθαρων διαστελλειν , ὡς ἐμπαλιν ἀνομιας και ἀπαιδευσιας εἰς | ||
| ἀναγραφηϲομενοιϲ , κολλυρια δε προϲαγειν ἀδηκτοτατα , εἰ δε και ἀκαθαρτα φαινηται τα ἑλκη . χρηϲτεον οὐν τῳ τε ϲποδιακῳ |
| σημειον δε , ὁτι ἡ εὐτυχια δοκει ταὐτον εἰναι τῃ εὐδαιμονιᾳ , ἡ δε εὐδαιμονια εὐπραξια τις και περι πραξιν | ||
| οἰονται εἰναι ἡδυν : και εὐλογως την ἡδονην συμπλεκουσι τῃ εὐδαιμονιᾳ , ὡς ἑτεραν μεν οὐσαν την ἡδονην της εὐδαιμονιας |
| και μαλακωτερον ἐπαγει αὐτον . Και μην ὁ γε πατηρ ἠχθετο μοι συγκαθευδοντι και διηγειτο ἑωθεν , ὡς ἀφειλον αὐτου | ||
| , ἠδη γαρ ἐπι μεγα χωρουσαν την Ἑλληνικην ὁρων δυναμιν ἠχθετο . μαχης δε γενομενης καρτερας οὐ προσω του Λαουϊνιου |
| , τα δε ὀργανικα : και των ὁμοιομερων τα μεν ἐνεργα , τα δε χρειωδη . και παλιν των ὀργανικων | ||
| ἀν δοκεις πλειονας γιγνεσθαι , εἰ τα σα ἰδια μονον ἐνεργα ἐχοις ἠ εἰ τα παντων των πολιτων μεμηχανημενος εἰης |
| , μετα δε ταυτα και μισθοφορους ἐκ των ἀλλοεθνων ἀθροιζων κατεσκευαζε δυναμιν ἀξιοχρεων . ἐπεμψε δε και προς Ἀθηναιους πρεσβεις | ||
| του συνεχες τε εἰναι και ἀδιαιρετον ἑν εἰναι το ὀν κατεσκευαζε , λεγων ὡς εἰ διαιρειται , οὐδε ἐσται ἀκριβως |
| πληγῃ ] ἐν ἑνι πολεμῳ . κατεφθαρται ] ἐφθαρη , ἀπωλετο . ὀλβος ] εὐδαιμονια . ἀνθος ] το ἐξαιρετον | ||
| δυστυχιαν ἐλεησας : περιπαθεις ἀγαν αἱ Φοινισσαι τῃ τραγῳδιᾳ . ἀπωλετο γαρ ὁ Κρεοντος υἱος ἀπο του τειχους ὑπερ της |
| κρασεως οἱ την κυρειαν λαβοντες ὁμοιως , ἐαν μεν συνοικειουμενοι τυχωσι τοις διατιθεμενοις ἠ καθυπερτερηθωσιν ὑπο της των ἐναντιων αἱρεσεως | ||
| ἐξον οὐκ ἠθελησατε , ἀλλ ' ἱν ' οἱ ἀλλοι τυχωσι των δικαιων , τα ὑμετερ ' αὐτων ἀνηλισκετ ' |
| δ ' ἐθαυμασαν τε και συνεχωρουν . γενομενων δε τουτων εὐδοξια και ζηλος ἠν ἐπι ταις δημηγοριαις , και οὐδεν | ||
| ὑγιεια , ἡδονη , καλλος , ἰσχυς , πλουτος , εὐδοξια , εὐγενεια : και τα τουτοις ἐναντια , θανατος |
| ἠ εἰ οἱ μεν συνηκολουθουν , ὁ δε ἐλθων οὐκ ἐμαχετο τῳ ἀδελφῳ ἀλλ ' ἠ συμβας ἐβασιλευσεν ἁμα αὐτῳ | ||
| τε Ἀθηναιοι ἐλθοντες συμπαρεταξαντο ὁ τε Παυσανιας οὐ προσηγεν οὐδε ἐμαχετο , ἐκ τουτου το μεν Θηβαιων πολυ μειζον φρονημα |
| ὑποθεσεις εἰσαγειν και φυσικας εὐ λεγεται , και ὁτι εἰ σφαιροειδης ἡ γη καθαπερ και ὁ κοσμος , περιοικειται , | ||
| οἰκον αἰνιττεται φιλοσοφων ψυχων , και φησιν : Οἰκος ἠν σφαιροειδης ἠ ὠοειδης ταις δυσμαις βλεπων εἰς ἁς εἰχεν την |
| πυγαργος Δημητρος ἁγνης και Κορης την πανηγυριν σεβων . χρυσοεθειρ τηνελλα καλλινικε χαιρε ἀναξ Ἡρακλεις , αὐτος τε καἰολαος , | ||
| μη παροντος δε αὐλητου εἱς των ἑταιρων ἀνακρουομενος ἐλεγε : τηνελλα καλλινικε . ἀλλως : το μεν Ἀρχιλοχου μελος , |
| μαλιστα δε ἐκτεινουσιν : ὀρθος πους , σκελος ἰσον , πτερνα : βραχει ἀκρως ἀνεσταλται . Ἠ πονεουσι μαλιστα οὑτοι | ||
| δυσκολωτερον παντων ἐστιν . δει δε εἰδεναι , ὁτι ἡ πτερνα πολλοις ὁμιλει μοριοις . ὁμιλει ἀνω μεν γαρ τῃ |
| ἀλλα κωμα μιν ἐχει , και αἱ φλεβες ἐν τοισι κροταφοισι σφυζουσι , και πυρετος βλη - χρος ἐχει , | ||
| κουραις ὑπο βαρβιτωι χορευων βιον ἡσυχον φεροιμην . Στεφανους μεν κροταφοισι ῥοδινους συναρμοσαντες μεθυωμεν ἁβρα γελωντες . ὑπο βαρβιτωι δε |
| ' ἐπ ' ἰκριοφιν , χειρος δε ἑ χειρι μεμαρπως Αἰσονιδης ἐκομιζε δια κληιδας ἰουσαν . ἐνθα δ ' ἀοιδῃσιν | ||
| , χθονιην , εὐαντεα δουναι ἐφορμην . εἱπετο δ ' Αἰσονιδης , πεφοβημενος : αὐταρ ὁγ ' ἠδη οἰμῃ θελγομενος |
| . . . σικιννις : σατυρικη ὀρχησις , ἐμμελεια δε τραγικη , κορδαξ δε κωμικη , ὡς Ἀριστοξενος ἐν πρωτῳ | ||
| καταχρηστικως νυν την εὐρυθμιαν . κυριως γαρ ἡ μετα μελους τραγικη ὀρχησις . οἱ δε , ἡ προς τας ῥησεις |
| και γυναικων και παιδιων , ἐνταυθα συγκαταπεφευγος ἠν δια το ἀσφαλες του χωριου . τουτο δ ' ἠν αὐτοις ὀλεθρος | ||
| ἐστιν ἐπιμελως ἀναπυνθανου : και εἰ μη παρ ' αὐτων ἀσφαλες εἰη σοι πυνθανεσθαι , το παρον ὑπερθεμενος παρ ' |
| , ὡϲ ἰδειν τε εὐθυϲ και ἀρχομενῳ ἀρηξαι : ἀλλα τοιϲι ϲπλαγχνοιϲι ἐμφωλευϲαν ὁκωϲ ἀϊδηλον πυρ ἠδη τυφεται και των | ||
| , κεφαλη πρηνηϲ , ἐϲ θωρηκα ξυννενευκυια : γενυϲ ἐπι τοιϲι ϲτερνοιϲι πεπηγυια : χειρεϲ ξυνηρειϲμεναι : ϲκελεα ἐκτεταμενα . |
| μονην την ἀρετην ἐποιειτο κοσμημα . σφοδρον δε οὑτω τι ἐβλεπεν , ὡστε ἀποχρων εἰναι οἱ προς τους ἀτακτουντας και | ||
| τοις παισι προσεσχον τον νουν , ὡς οὐδεις ἀλλος ' ἐβλεπεν αὐτων , οὐδ ' ὁστις σμικροτατος ἠν , ἀλλα |
| θυγατερα και ξυλων παντοδαπων ὑλην εἰς την του ναου κατασκευην ἐδωρησατο . και Μενανδρος δε ὁ Περγαμηνος περι των αὐτων | ||
| φυροντες , ὡς δεον , ἐπειδη γλωτταν ἡ φυσις αὐτοις ἐδωρησατο , λελυμενῃ χρησθαι και ἀχαλινωτῳ προς ἁ μη θεμις |
| , μεγα χαιρε διαμπερες : ἀξιον εὑρες νυμφιον , ἀξιον εὑρες , ὁμοφροσυνην δ ' ὀπασειεν ? ? [ ] | ||
| ἐπιστημης τον τροπον τουτον : ” τι τουτο ὁ ταχυ εὑρες , τεκνον ” ; ἀποκρινεται και φησιν : „ |
| το ] κολαζειν τους προαδικησαντας , ἀμυνειν δε βοηθειν . ἀτελες και ἀτελεστον διαφερει . ἀτελες μεν γαρ [ ] | ||
| γινεσθαι ἠ κατα χρονον ἠ κατα ὑλην ἠ κατα το ἀτελες και το τελειον . κατα χρονον μεν ὡς ἐαν |
| ἠ καλλιω . ἐγω μεν οὐν ἐπῃνουν , ὁ δε ἡδετο . Ὀλυμπιῳ δε πολλων εἰδως χαριν , ὁτι σοι | ||
| ἐπ ' αὐτῳ . Καμβυσης δε ὁ του Κυρου πατηρ ἡδετο μεν πυνθανομενος ταυτα , ἐπει δ ' ἠκουσεν ἐργα |
| τον χορον και την Ἰω φησιν ὁ Προμηθευς : ἐπει θελετε και προθυμεισθε μαθειν , οὐκ ἀντιστω ὑμιν εἰς το | ||
| ? ἀπαιτειν ὑμας [ . ] α ? εἰχατε : θελετε [ . ] νομενους στρατιωτας [ ! ! ! |
| : ἐσχεθε γαρ σακος εὐρυ , κατεκλασθη δ ' ἐνι καυλῳ ἐγχος : ὁ δε φρεσιν ᾑσι χαρη και ἐελπετο | ||
| : ἐϲ λεπτα δε κοψαντα και ϲηϲαντα καλαμῳ ἐμφυϲην ἠ καυλῳ πτερου χηνοϲ παχεϊ . ἀγωγοτερον δε τωνδε και βιαιοτερον |
| ἐστω δε ἑξα - δακτυλα : εἰτα κατελιξον τα ξυληφια εἰριῳ ὡς μαλθακωτατῳ : ἐπειτα ἀνωθεν ῥαμματι κατελιξον λεπτῳ , | ||
| χρησθω . Ἑτερον : σκαμμωνιην τριψας ἐν γαλακτι γυναικειῳ ἐν εἰριῳ ἀνασπογγισας προσθειναι . Ἑτερον : λινοζωστιος φυλλα τριψας , |
| ἐν ἁπασι , τῃ δε περι την ἐργασιαν διαφορᾳ την ἐξαλλαγην μηχανησομεθα . το δε ἀγωνιστικωτατον και μαλιστα ἡμιν συμβαλλομενον | ||
| οἱ του ἀνθρωποι ἐστιν ἀρθρον . οὐκ ἀρα παρα την ἐξαλλαγην της φρασεως κατα την μεταθεσιν οὐχι του κτηματος ἐστι |
| ἀρεω ἀρω , ὁ μελλων ἀρεσω , ὁ μεσος παρακειμενος ἠρα και ἀρηρα Ἀττικως . Και Αἰσχυλος : Ἀρηρεν ἡδε | ||
| δ ' ἀλκας ἀπειραντου ; ὁσια κλυταν χερα οἱ προσενεγκειν ἠρα και ἐκ λεχεων κειραι μελιαδεα ποιαν ; τον δε |
| , εἰς Λυδιαν αὐτον ἐκαλει . Ὁ δε φιλοχωρων οὐχ ὑπηκουσε : τον μεντοι παιδα Γυγην ἐπεμψε , περι ιηʹ | ||
| . Ὁ δε δημος μαλα ἡδομενος ἐπ ' αὐτῳ ἀσμενως ὑπηκουσε , και συν τοις ὁπλοις ἠγαγον εἰς την δευτεραν |
| θανατον και βιον . Τοσουτον δε ἀρα τῃ Χλοῃ το ἀφελες προσην ὡς κορῃ , ὡστε ἐξιουσα του ἀντρου και | ||
| ὁ κεπφος ὀρνεον ἐστι θαλαττιον , ἀτελες και λαρον και ἀφελες , ὁ καλουσι κοινως λαρον : ὁπερ φιλει ἀφρον |
| : περι μεν γαρ των ἡγεμονων των Ἑλληνων φησιν ὁτι κελευε δε οἱσιν ἑκαστος ἡγεμονων , περι δε της στρατιας | ||
| την οἰκιαν ἀφειμενην , ὡς δηλοι ταυτι τα γραμματα , κελευε δε ἀναγινωσκειν . και μη τοσουτον παριδῃς το δικαιον |
| δοκουσι . διο οὐχ ὁμοιως ἡ ἑξις ἀκουσιος οὐτε τῃ ἀκολασιᾳ αἰτιον το ἐπιθυμεισθαι , δι ' ἡν ἐπιθυμουμεναι αἱ | ||
| ἀκρασιᾳ , καθαπερ και ἡ σωφροσυνη μονη δοκει ἀντικεισθαι τῃ ἀκολασιᾳ δια το την καλουμενην ἀναισθησιαν σπανιως ἠ ἐν μηδενι |
| : οὐδε ἐγραψα μεν , οὐκ ἐπρεσβευσα δε : οὐδε ἐπρεσβευσα μεν , οὐκ ἐπεισα δε Θηβαιους ; Ἀλλα μην | ||
| οὐκ ἐγραψα δε , οὐδ ' ἐγραψα μεν , οὐκ ἐπρεσβευσα δε , οὐδ ' ἐπρεσβευσα μεν , οὐκ ἐπεισα |
| [ τι οὐν θαυμαστον ] , εἰ [ ἐπιστημην ] ἐθετο [ ὁπερ αὐτῳ ] ? τε και [ Θεοδωρωι | ||
| πρωτα και ἀδιαιρετα των σωματων τα σφαιρικα , ἁ πυρ ἐθετο και ψυχην , κινητικωτατα των ἀλλων και δραστικα δια |
| Ὑπεριωνα τ ' Ἰαπετον τε . . . οὑτοι δε Τιτανες καλουνται και Τιτανιδες , ὡς Ἀκουσιλαος . . π | ||
| το των Τελχινων γενος ἐφυετο : ηὐξανετο Βακχος , και Τιτανες παντες διερρηγνυντο φθονῳ : τελος δε μη στεγειν δυναμενοι |
| δε πολλακις ὁρικαι τε και στοχαστικαι ἐμπιπτουσιν ἀντιθεσεις αἱ μεν ἀνθορισμῳ τε και συλλογισμῳ αἱ δε βουλησει τε και δυναμει | ||
| ἰδιωτην σχημα μονον ἐχοντα : και δια δυο ὁρων και ἀνθορισμῳ : και το μεν κατα ἀξιωσιν και ἀμφισβητησιν , |
| . . ἐπηγγειλα ] ἑταιρησεως ἠν γραφη και δοκιμασια και ἐπαγγελια . και ταυτα της κατα ἡταιρηκοτων κατηγοριας τα ὀνοματα | ||
| δωσουσι μελαιναν θηλυν ὑπορρηνον : ἡ διπλη ὁτι ἡ μεν ἐπαγγελια του δωρου ῥητη , το δε ἀποτελεσμα ὑποσεσιωπηται : |
| γουν ἐγω φημι ἐκ μελιαν λεγεσθαι . Ἠ παρα το ἐκμελες και ἀῤῥυθμον εἰναι , και ἀπειθες ἀπο μεταφορας του | ||
| αὐτοις ὀργανον πασι τοις φθογγοις ἐστιν ὁτε δι ' ὁλων ἐκμελες και ἀπῳδον οὐ μετριως καθεστηκε , προς ἀναρμοστιαν ἀκρως |
| οὑτω και τα ἐξωθεν ἀγαθα , προστιθεμενα τῳ καλῳ και εὐδαιμονι , συνεπικοσμει αὐτου τον βιον , και την χρησιν | ||
| ἠ ἑαυτους και τα ἑαυτων , χρεια δια τουτο τῳ εὐδαιμονι φιλων , ὁπως ὁρων τας του φιλου πραξεις και |
| πορευοιτο . πριν γουν συλ - λεγεσθαι τι πανταχοθεν ἐφθανε πορρω γιγνομενος , δηλον ποιων ὁτι πολλαχου το ταχος μαλλον | ||
| . και Κρατερος ἐχομενος αὐτων αὐτοις τε ἐκεινοις περιπιπτει οὐ πορρω της ἐρημου και ἀλλοις ἱππευσι Μασσαγετων ὑπερ τους χιλιους |
| και φιλανθρωπος συνοικει τροπος ; τα μεν γαρ της τυχης δωρα και ἀναξιοις περιπιπτει , ἡ δε της ψυχης ἀρετη | ||
| το ἀωτον , ἀντι του τον ὑμνον , ὁς ἐστι δωρα του Ψαυμιος νενικηκοτος . τον ὑμνον δε ἀωτον των |
| την ὑλην ἑνος τιθεασιν οἱον Ἐμπεδοκλης και Ἀ . και Λευκιππος , τουτοις δε ἑτερον [ ̈ ἀλλοιωσιν και γενεσιν | ||
| μεν πυρ και γην , οἱ δε ἀπειρα , ὡσπερ Λευκιππος και Δημοκριτος και Ἀναξαγορας . και παλιν οἱ μεν |
| πλευσας ] [ τον δε της Φρυγιας ] σατραπην [ Φαρναβαζον ] [ ] το ναυτικον [ . ] [ | ||
| και την Γεργιθα . ὁ δε Μειδιας προσδοκων μεν τον Φαρναβαζον , ὀκνων δ ' ἠδη τους πολιτας , πεμψας |
| αἰ τιϲ ἐνθυμειν γα [ ληι τουθ ] ' ὁ ἑτεροϲ των ὑποκριτων ] ηι εἰϲοδωι εὐξαμενου τινα ] ! | ||
| ! ! ! ] ! ἐϲκεψαθ ? ? ' : ἑτεροϲ τοιϲ Ϲαμοθραιξιν εὐχεται [ τωι κυβερνητηι ] βοηθειν [ |
| τε ὁσας στρατευσαιντο την γην τηνδε περιποιουμενοι , κατελεγον και ἠγανακτουν , εἰ των κοινων ἀποστερησονται , ὠνειδιζον τε ἁμα | ||
| και ἀκριβη και οὐδεν ἀν εἰκῃ και ἀλογιστως ποιησαι , ἠγανακτουν ἀν , ἡγουμενος μ ' ἀλλον λεγεσθαι ἠ ὡς |
| Ἀῳος γαρ ὁ Ἀδωνις ὠνομαζετο και ἀπ ' αὐτου οἱ Κυπριοι † βασιλευσαντος . Ζωϊλος δε ὁ Κεδρασευς και αὐτον | ||
| μαχαιρας δε μεγαλας εἰχον : οὑτοι μεν οὑτω ἐσταλατο . Κυπριοι δε παρειχοντο νεας πεντηκοντα και ἑκατον , ἐσκευασμενοι ὡδε |
| πολιν ἀρχαιαν ; ἠν γαρ πολις ἀρχαια και προ Φιλιππου Φιλιπποι : δημος Ἀττικος , ἐργον Καλλιστρατου , την φωνην | ||
| Φιλιππικων . μετωνομασθη μεν - τοι ἡ πολις των Δατηνων Φιλιπποι , Φιλιππου του Μακεδονων βασιλεως κρατησαντος αὐτης , ὡς |
| ἐπι κεφαλαλγιας λειποθυμουσι πευκεδανον , πολιον , δαφνιδες , κυπαρισσου σφαιρια , ἑρπυλλος , μελανθιον καιομενον . Σμηγματα δε παραλαμβανεται | ||
| προηλκωθεντας δρακοντιου ῥιζα ἐμπαστη ἠ χυλος αὐτης ἐπιχριομενος , κυπαρισσου σφαιρια λειωθεντα συκου σαρκι και ἐντεθεντα , ἐλελισφακος καταπαστη , |
| . Ἀγαθαρχιδης δ ' ὁ Κνιδιος ἐν τῃ τεταρτῃ και τριακοστῃ των Εὐρωπιακων περι του Φασιδος ποταμου τον λογον ποιουμενος | ||
| και ἐναταιοι και ἑνδεκαταιοι και τεσσαρεσκαιδεκαταιοι και εἰκοστῃ ἑβδομῃ και τριακοστῃ τεταρτῃ : οὑτοι γαρ οἱ ἱδρωτες νοσους κρινουσιν , |
| ποδα του κυνος , και ὁς οὐδ ' ὑπο την ἀλγηδονα της τομης ἠνεσχετο λυσαι το δηγμα , ἀλλα θυμῳ | ||
| ψυχην τῃ τοιουδε σωματος διαθεσει ἠδη προς το ποιουν την ἀλγηδονα ἱεσθαι : ἀνωθεν δε αὐ την ψυχην την λογισμῳ |
| ὁλου του νηπιου διχα της κεφαλης : ὑστερον δε πλατυτερῳ τελαμωνι και ὡσανει πεντε δακτυλων το πλατος ὁλον περιτυλιττειν το | ||
| ὁτι φησιν οὑτος ἑωρακεναι το της Ἀθηνας ἀγαλμα ἐν Τευθιδι τελαμωνι κατειλημμενον . και ἠ Καλλιμαχος ἠ οὑτος ψευδεται : |
| , καθαπερ ὑπο ἰξου αἱ ὀρνιθες ἠ τοις ἀγκιστροις οἱ ἰχθυες , σιδηρῳ δε ὁτι διακοπηναι οὐ χαλεπη ἠν : | ||
| , προσδησας καλῳ λιθον ἐτυπτε το ὑδωρ , ὁπως οἱ ἰχθυες φευγοντες ἀπροφυλακτως τοις βροχοις ἐμπεσωσι . των δε περι |
| δε οὐδε φρυγιστι οὐδε λυδιστι , ἀλλ ' ἡπερ μονη Ἑλληνικη ἐστιν ἁρμονια . ὁ μεν οὐν τοιουτος χαιρειν με | ||
| ἐναντιως ἐφερετο . ἐναντιως ἠρχετο . βραδυνειν . καιρος . Ἑλληνικη . ἡ Ἑλληνικη . Περσικῃ . τῃ Περσικῃ δηλονοτι |
| και Ἀλησιον οὐδας , και μοι τω Σκεδασου μελετον δυσπενθεε κουρα . ἐνθα μαχη πολυδακρυς ἐπερχεται : οὐδε τις αὐτην | ||
| ἱπποπειρην οὐκ ἐχεις ἐπεμβατην . κλυθι μεο γεροντος εὐεθειρα χρυσοπεπλε κουρα ἀλκιμων ς ' ὠ ' ριστοκλειδη πρωτον οἰκτιρω φιλων |
| ἀναγκη μεν θεασασθαι και γνωριζειν : ἀνευ γαρ γελοιων τα σπουδαια και παντων των ἐναντιων τα ἐναντια μαθειν μεν οὐ | ||
| περιττολογειν και ἐμποδιζειν ἀλλοις θελουσι λεγειν , ὡς ἀν τα σπουδαια λεγοντες ἐξελθοιεν , μεχρις ἀν και το ὑδωρ ἐκχυθῃ |
| , τοις περιξ , ἀρνα ] ἀρνα προσαξειν , εἰ λαβοιτο τον κλεπτην . ὀχθον δ ' ὑπερβας τον καλον | ||
| ἀναγομενα παλιν τε συμπιπτοντα . Εὐβουλος Βελλεροφοντῃ : τις ἀν λαβοιτο του σκελους κατωθε μου ; ἀνω γαρ ὡσπερ κοτταβειον |
| τας ἀγορας και τους στενωπους νεκρων , και μεγαν αἱματος κρατηρα πολιτικου στησαντες οὑτως ἀν ἐδεξαμεθα την ὀφειλομενην μοιραν . | ||
| ἐν νυκτομαχιᾳ προτερον πολεμουντες , και εἰρηνη συχνη . ἀλλα κρατηρα στησαντες οἱον ἐν εἰρηνῃ σπονδας ποιησωμεθα θεων μεν Ἑρμῃ |
| και γαρ ἰλιγγιωϲι και ϲτροφουνται . και δυϲχερωϲ αὐτοιϲ ἡ καθαρϲιϲ προχωρει και προϲ τουτοιϲ ἐτι ταχεωϲ ἐκλυονται οἱ τοιουτοι | ||
| ἡττον ἰδεαι . περιοδοϲ δε ἀλλοτε μεν ἡ ἐπι μηνα καθαρϲιϲ , ἀλλ ' οὐκ ἐϲ την ἀρχαιην ξυνιϲταται προθεϲμιην |
| ὁν γαρ κατα τους φιλοσοφους λογον το εἰδος περιεχει τα ἀτομα , κατα τον αὐτον και ἡ σεμνοτης την Δημοσθενικην | ||
| ὁτι οὐτε τῃ φυσει οὐτε τῃ γνωσει ἡμων ὡρισται τα ἀτομα . Ἐνταυθα δηλοι το πρωτον διαιρετικον παραγγελμα το λεγον |
| ἠ πολτοις . και καθ ' ἑαυτο δε δις ἡψημενον λαμβανεσθω το δε πινομενον ὑδωρ ὀμβριον ἐστω και ἐφ ' | ||
| ἱκανα . εἰσαγεσθω δη μετα τουτον ὁ Δημοσθενης , και λαμβανεσθω κἀκεινου λεξις ἐκ μιας των κατα Φιλιππου δημηγοριας , |
| μετριου προελθοντες ἀνεζευξαν ἀποβαλοντες το ἀκουειν . προϊοντι δε τῳ Ἀπολλωνιῳ και τοις ἀμφ ' αὐτον μαστοι ὀρων ἐφαινοντο παρεχομενοι | ||
| και ἐκειθεν ἡ κλισις , οἱον Ἀπολλωνιου ὑπερ Ἀπολλωνιου , Ἀπολλωνιῳ συν Ἀπολλωνιῳ , Ἀπολλωνιον προς Ἀπολλωνιον , ἐμου ὑπ |
| ἀν . νυν δ ' ἐγω μεν σε δικας οὐκ ἀπαιτω , δεδοικα δε μη τον πατερα οἱ παιδες , | ||
| γενοιτο χωρᾳ . δικαν [ δ ' ] ἐξ ἀδικων ἀπαιτω . κλυτε δε Γα χθονιων τε τιμαι . ἀλλα |
| ὀλοα ] δεινα . ὀλοα ] τα δεινα , τα ὀλεθρια . ὀλοα ] ὀλεθρια . θ ὀλοα ] + | ||
| ἀφανει τινι μορῳ φερομενον : ταλαινα , νῳν δ ' ὀλεθρια νυξ ἐπ ' ὀμμασιν βεβακε : πως γαρ ἠ |
| ἀκαταληκτοι στιχοι ιηʹ , τα δε κωλα ἀντισπαστικα ιδʹ , ἡμιολια και πενθημιμερη και διμετρα καταληκτικα και ἀκαταληκτα και τριμετρα | ||
| ἐστιν , οὐδε τα του αὐτου ἡμιολια και ἀλληλων ἐστιν ἡμιολια : ἀλλ ' ἐοικεν ἐπ ' ἐκεινοις μονον χωραν |
| ἐγινετο συγγνωμη , ἐπαινεοντων τουτους τοισι τι και συνῃδεατε : Ἀρταβαζου δε θωμα και μαλλον ἐποιευμην το και καταρρωδησαι Λακεδαιμονιους | ||
| . ἐκει δε Περσων τινας καταλαμβανω φυλακας Καριας ὑπ ' Ἀρταβαζου καθεζομενους : και Ξερξῃ μεν ἠδη ἀδεως εἰχον ὁστις |
| ταυτ ' ἀφιησιν ἀνεξεταστα , ἁρμοδια ὀντα τῃ ἐνταυθα προτεθεισῃ διδασκαλιᾳ , ἱνα μη ὁ προκειμενος λογος λειποιτο τινος των | ||
| ν : και την αἰτιαν ἐν τῃ 〛 περι ἀντωνυμιων διδασκαλιᾳ εἰ θεῳ φιλον μαθησομεθα . Τω χαριεντε , τοιν |
| σε νυν , ὠ Δαφνη : την ἀκρασιαν του Ἀπολλωνος νικησασα ἠλεγξας αὐτου την μαντικην , ὁτι μη προγνους τα | ||
| δε τις παλιν φησιν ὁτι ἐκει ἡ Ἰω τον Ἀργον νικησασα ἀνθρωπος γεγονε . * ὁ κεπφος ζωον ἐστι θαλασσιον |
| νυν διαλεγεται . Τριτη δε ἐστι κρισις ἡ αὐτῳ τῳ Πλουτωνι και τοις ἐν Ἁιδῃ καθαρτικοις θεοις συνουσα , ἡτις | ||
| της ἀκαρπιας ἡ Ἑλλας ἀπαλλαττεται . τιμαται δε και παρα Πλουτωνι τελευτησας Αἰακος , και τας κλεις του Ἁιδου φυλαττει |
| ἀμφοτεροις ἐκεινοις και νη Δια γε παντας οὑς ἐφην , θατερᾳ φωνῃ τελεωτατα ἐχουσῃ , λεγω δε οὐκ αὐτος ἐπαϊων | ||
| δ ' αὐτας δυο ταραττετον τινε ἀει συνουσαι : δημοκρατια θατερᾳ ὀνομ ' ἐστι , τῃ δ ' ἀριστοκρατια θατερᾳ |
| ἐν αὐτῃ , μετ ' αὐτην δε ἡ ἀοριστια , σκορπιοι τε και καρκινοι και τα ὁμοια των ῥητους ποδας | ||
| ἐκει ἀποθνησκει , και ἐκ του σκηνους αὐτου γινονται οἱ σκορπιοι οὑτοι . * λιπωσι : θανωσι το δε πολυρροιζοιο |
| ἐνδοτερω εἰεν , ταϲϲομεν την ὑποτομην , ἱνα ἡ ἐπιγιγνομενη οὐλη κωλυϲῃ αὐταϲ παλιν φυηναι . οὐδεν δε κωλυει και | ||
| δυο ἐχει γομφιους . νεων δε γυναικων προσωπα λεκτικη , οὐλη , κορη , ψευδοκορη , ἑτερα ψευδοκορη , σπαρτοπολιος |
| τελειως εἰναι ξηρα ἱνα μη εἰς αὑτα ἑλκῃ , μητε μανα ἱνα μη διιῃ : ταυτα δε και ἐνικμα και | ||
| γυμνον . Τα δε χεδροπα παχεα μεν τοις κελυφεσιν ἀλλα μανα και γλυκυτητα τινα ἐχοντα φαινεται : οὐχ ἡττον δ |
| , και πασας τας των πολεμιων ναυς φυγειν ἀναγκασας , ἀπεσχετο παντελως του διωγμου : ἀναμνησθεις γαρ της ἐν Ἀργινουσαις | ||
| το οὐλον : ἀπαγορευσαντων δε των ἰατρων , δυο ἡμερας ἀπεσχετο τροφης . και πως ἐσχε καλως ὡστε τους ἰατρους |
| πλους σφοδρα ἀγαθος ἡμιν γιγνεται , κἀγω τους μεν ξενους ἀπελυσα ἐπαινεσας , νηα δε , ἡν παρεσχοντο μοι , | ||
| την ἀναφοραν του ζῳδιου λζʹ : γινονται νθʹ . ταυτας ἀπελυσα ἀπο Ἡλιου , κατεληξεν Αἰγοκερῳ : ἐκει ὁ ὡροσκοπος |
| μουσικην τις εἰτε γραμματιστικην εἰτε ζωγραφιαν εἰτε ἀλλο τι ψυχης ὠφελημα ἠ παραμυθιον ἐκ πολεως εἰς πολιν μεταγων , ἐνθεν | ||
| . πυρος βροτοις δοτηρ ' ὁρᾳς Προμηθεα . ὠ κοινον ὠφελημα θνητοισιν φανεις , τλημον Προμηθευ , του δικην πασχεις |
| οἱ δε ἐτι μενουϲηϲ τηϲ ὑγροτητοϲ γιγνομενοι το ϲωμα τηϲ καρδιαϲ καταλαμβανοντεϲ ἐντευθεν ἀναπτονται , καθαπερ ἡ των λυχνων φλοξ | ||
| του ϲωματοϲ ἑξιϲ ψυχροτερα , χωριϲ εἰ μη τι προϲ καρδιαϲ θερμαινοιτο , ψιλα τριχων ὑποχονδρια τε και γαϲτηρ . |
| ἐξω καταλειφθεις ' ἀπωλετο τῃ πολει , οὐτ ' αὐτου ἀπελειφθη οὐ δυναμενη ἀναγεσθαι . καιτοι κατα τους προτερους νομους | ||
| και ῥοδα και ἰα , μυρον ἐρραινον βαδιζουσης , οὐκ ἀπελειφθη ἐν ταις οἰκιαις οὐ παιδιον , οὐ γερων , |
| παντες την αὐτην γνωμην ἐσχον ἐμοι , μηδενα ἀν ὑμων μηδεμιᾳ χρησασθαι συμφορᾳ . ὑπ ' ἐμου γαρ ἐν τῃ | ||
| τι οὐν οἰει τοις τε φαυλοις των ἀνθρωπων και ἐν μηδεμιᾳ ἐπιμελειᾳ ἑαυτων οὐσιν ; οὐ θαυμαστον εἰ και τα |
| ! [ ] οἰκιαν τε ? σην μητερα [ ] κοιτωνα ? σον οἰδα [ ] θρηνους πατρος Εὐρυκλειαν ὁτι | ||
| * ὑπερπεζον : ποδιαιον λιθον * θαλαμην : οἰκον , κοιτωνα , τρωγλην * τευχων : κατασκευαζων * ἐνθα : |
| σαφως ἐπιστας ' , Ἰονιος κεκλησεται , της σης πορειας μνημα τοις πασιν βροτοις . σημεια σοι ταδ ' ἐστι | ||
| δ ' ἀποδοκιμασθειησαν , την μεν οὐσιαν ἐλαμβανον διπλην , μνημα δε αὐτοις ὡς νεκροις ἐχωννυτο ὑπο των ὁμακοων , |
| τουτοις ἠν : ὡς δ ' ὁ χρηστος οὑτος ὠργισμενους ᾐσθετο τους ἀνθρωπους και πεπιστευμενον αὑτον ὡς οὐ πανταπασιν ἀνοσιον | ||
| ψυχην τεταμενη εἰς μιαν συνταξιν την του ἀρχοντος ἐν αὐτῃ ᾐσθετο τε και πασα ἁμα συνηλγησεν μερους πονησαντος ὁλη , |
| πλανωμενων κινησεις ἀποβλεποντες , μακροις χρονοις ταυτας τηρησαντες δια το εὐφυες της χωρας αὐτων , Βαβυλωνιοι και Χαλδαιοι και Αἰγυπτιοι | ||
| ταραχῃ ἐζων . * : ἐφυρον εἰκη παντα : Πανυ εὐφυες το ἐφυρον , ἐκ μεταφορας της γυναικος της ὁταν |
| και του Ἡρακλεους τουτον ζητουντος παρα των πηγων , τουτο ἠκουσε ποθεις τον οὐ παροντα και ματην καλεις . . | ||
| δε ; ὁστις καθ ' Ὁμηρον ἐγενετο , μηδεν δε ἠκουσε των Ὁμηρου ἐπων ἠ ἀκουων μηδενι προσεσχε τον νουν |
| ἀμφοτερα : ποθεν Ἀμφιπολις δια το περιεχειν αὐτην : τον Στρυμονα . ἀπολαβων : ἀποκοψας . περιφανη . . . | ||
| και καταθεντες τα ὀστα ἐς χλαμυδα πορφυραν κομιζουσιν ἐπι τον Στρυμονα . οἱ μεν δη κατεχοντες βαρβαροι την χωραν διαβαινειν |
| καλουμενον Βοσπορον , οὑτος δε κατα τον Θρᾳκιον εἰς την Προποντιδα : το γαρ Βυζαντιακον στομα οὑτω καλουσι Θρᾳκιον Βοσπορον | ||
| πολεων ἐμπρησθεισων ὑπο Δαρειου του Ξερξου πατρος των κατα την Προποντιδα , ἐκοινωνησε και ἡ Ἀβυδος της αὐτης συμφορας : |
| ' ἀρκτοις , Αἰγαιου ποντοιο πλατυν ῥοον , ἐνθα τε κυμα Ῥησσομενον νησοισι περιβρεμεται Σποραδεσσιν : Οὐ γαρ τις κεινῳ | ||
| : ἐπι των ἀναισθητως ἐχοντων ἡ παροιμια . ὡς γαρ κυμα προσκρουον ἀει παραλιαις πετραις οὐδεν ἀνυει , εἰ μη |