| βρεφος , οἱα δηπου φιλουσι και αἱ τροφοι και αἱ τιτθαι δραν , ποιων , ὠ ἀνθρωποι , ὁ ἐλεφας | ||
| λυπη ἐν κολακειαις : ἐπει και αἱ μητερες και αἱ τιτθαι φιλουσιν τα βρεφη , και προς ἡδονην αὐτα θεραπευουσιν |
| των του σωματος μερων . το δε της θηλειας ἀγονον ἀποφαινονται : ἀτονον τε γαρ εἰναι και ὀλιγον και ὑδατωδες | ||
| προσεχεστερον μονον εὑρισκεται ὑπευθυνον : ἠδη δε εἰπομεν ὁτι τινες ἀποφαινονται , ὡς εἰ και δοκει ἐγκλημα εἰναι : ἐνταυθα |
| τε ταξεων και φυλακων ἑδρας ; Θεσσαλος ἠ παραλιαν Λοκρων νεμομενος πολιν ; ἠ νησιωτην σποραδα κεκτηται βιον ; τις | ||
| ἠγουν σειεσαι περι τοτε . Κληρονομος : ὁ τον κληρον νεμομενος . Καλλος : δια το προς αὐτο καλειν . |
| μεν θανατου ῥυονται , ἐν δεσμοις δε και κακοις αὐτον περιβαλλουσιν . των δε κρατουντων ἀστερων παραφυλασσειν χρη τα δωδεκατημορια | ||
| ἀν ἐκεινοι ταλαιπωρευμενοι ἐς γην πεσωσι : παρασταντες δε βροχους περιβαλλουσιν αὐτοισι κατα τους αὐχενας , και αὐτοι ἐπιβαινουσι κειμενοισι |
| , πλεονασμῳ ἑτερου σ ἀφυσσω , τουτεστι το ἀπο τινος ἐπιρρεοντος ἀπαντλειν και ἀπαρυεσθαι . ἠ ἐκ του φυω , | ||
| καθυπερθεν ἠυτ ' ἐλαιον . και ἠν κατα μεν του ἐπιρρεοντος βαψαντα γλυκυ το ὑδωρ ἀνιμησασθαι , εἰ δε εἰς |
| ἠθετουντο ὡς ἀσυμφωνοι προς τα ἑξης . οὐ γαρ μεμιγμεναι παραγινονται αἱ ψυχαι . νυν δε ὁμου νυμφαι , ἠιθεοι | ||
| : Ἐπει αἱ γερανοι λιθους καταπινουσι και ἐπι την Αἰγυπτον παραγινονται . τουτους δ ' ἐτυκιζον : Τυκος ἐργαλειον τι |
| ἀμφοτερα στομιοις συνημμενους : διο και κατα το πλειστον ἐναλλαξ καεσθαι τους ἐν ταυταις ταις νησοις κρατηρας των κατα την | ||
| και τουθ ' αἱρουνται μαλλον ἠ δια παντος του χρονου καεσθαι . τῳ γαρ ὀντι τουτ ' εἰναι το καεσθαι |
| δε ἐκ του ἐχινου μετα ἑνος κοκκου σατυριου κεκλασμενος και διδομενος ἐν ποσει ἠ βρωσει μεγιστην ἐντασιν ποιειται , μαλιστα | ||
| στεφανους διδοντες . και βραβειον λεγεται ὁ παρα των βραβευτων διδομενος στεφανος τῳ νικωντι , . , . * . |
| της πορειας τοιονδε τι ἀπαιτησαι την φυσιν , ἀναγκη πασα πετομενον με ἀποπατειν „ . και ὁ Ξανθος : ” | ||
| “ ἠν δ ' ἐγω , ” τον Ὑπερβορεον ἀνδρα πετομενον ἠ ἐπι του ὑδατος βεβηκοτα ; “ ” Και |
| ὡς ἀποδωσων τε τοις γονευσι και περι Ἁβροκομου ἐκει τι πευσομενος : και δη ἐμβαλων παντα τα αὑτου εἰς ναυν | ||
| ἐμου αὐτου του ταλαιπωρου σχεδον ἀντικρυς ἐκτετοξευσθαι και κεκενωσθαι , πευσομενος δε και ἐρωτησων , εἰ χρη μεταβαλοντα τους τροπους |
| , ὠ καθηγητα , ἐπεθυμεις μεν αὐτος ἐξουδενωσαι ἡμας , αἰδουμενος δε , τον σαπρον ἐπι του πυλωνος ἐστησας Αἰσωπον | ||
| του πεπονθοτος ταδε λογοισιν ἡσθην τοισδε : νυν δ ' αἰδουμενος θεους τ ' ἐκεινον θ ' , οὑνεκ ' |
| οὐδε τι σε χρη ταυτης ἀφροσυνης : ἀνα δε σχεο κηδομενος περ , μηδ ' ἐθελ ' ἐξ ἐριδος σευ | ||
| ' ἐτυπτες ; ἐγωγε ς ' , εὐνοων τε και κηδομενος . εἰπε δη μοι , οὐ κἀμε σοι δικαιον |
| Θρηϊκιαι , Λακεδαιμονιαι δε γυναικες , ἀνδρων δ ' οἱ πινουσιν ὑδωρ καλης Ἀρεθουσης , ἀλλ ' ἐτι και των | ||
| ἐφεωρων τα ἐν τοις δειπνοις , εἰ κατ ' ἰσον πινουσιν οἱ συνιοντες . ἠσαν δε τρεις οἰνοπται , οἱ |
| Νικοστρατον τον κιθαριστην λογος τις περιεισι λεγων Λαοδοκῳ τῳ κιθαρῳδῳ διαφερομενον ὑπερ μουσικης εἰπειν ὁτι ἀρα ἐκεινος μεν ἐστιν ἐν | ||
| και ἑν ἐστιν , ἐχθραι δε και φιλιαι συνεχεται . διαφερομενον γαρ ἀει ξυμφερεται , φασιν αἱ συντονωτεραι των Μουσων |
| αἱ δε πολυχρονιοι των ἀρρωστιων πλεοναζον ] ? ἐχουσι το ἡδομενον ἐν τῃ σαρκι ἠπερ το ἀλγουν ? [ ] | ||
| τον ἐλαχιστον χρονον παρεστι , το δε μονον ὑπερτεινον το ἡδομενον κατα σαρκα οὐ πολλας ἡμερας συμμενει . αἱ δε |
| . ἀφικετο δε εἰς Ἰταλιαν οὐ μονοστολος οὐδε ἀγελην βοων ἐπαγομενος : ἀλλ ' ἐπι δουλωσει και ἀρχῃ των τῃδε | ||
| ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς ταχιστα ᾐει . μοχθῳ δε ξυν πολλῳ και |
| ἀει δη τουτο πασχουσι , μειζονος ἠ κατα τα χρωματα δεομεναι κινησεως , και τας αὐτων χρεων ἀν εἰη ἐκμανθανειν | ||
| δε κατα την μητραν ἠ κυστιν ἑλκωσεις , των αὐτων δεομεναι φαρμακων , ὀργανων χρῃζουσι των εἰσω παραπεμψοντων αὐτα : |
| πετρας ἐκκεκολαμμενος : μονολιθος γαρ μοι ἐδοκει εἰναι . Κἀγω περιπατων μετ ' αὐτου ἱλαρος ἠμην τοιαυτα ἀγαθα βλεπων . | ||
| μην οὐδε καθιζων ἐλεγε προς τας θεσεις , φασι , περιπατων δε ἐπεχειρει . δια δη οὐν το φιλογενναιον ἐτιματο |
| του τειχους των Τρωων λιθους εἰς την ναυν ἐβαλετο . παραγενομενος δε εἰς το Ἀργος και ἐλαθεις ὑπο Αἰγιαλειας της | ||
| λιθον ἐνθαδε , ” και μεταθεις τον λιθον εἰσηλθεν . παραγενομενος δε ὁ Αἰσωπος τῳ Ξανθῳ λεγει “ δεσποτα , |
| ἀποστηναι , θεους μονους ἀξιοχρεως ἐν τοις τηλικουτοις ἡγησαμενος συμβουλους ἐρομενος ἠκουσεν , ὡς ἐμμενετεον οἱς εἰχε . λαβων δη | ||
| προμεμαλαχθαι δια τουτων την ψυχην . ὁ μεν γαρ Ξενοκρατης ἐρομενος τον παρ ' αὐτῳ φιλοσοφειν νεον βουλομενον εἰ γεγεωμετρηκεν |
| ἐξ ὡν δια των ὁρων εὑρηκαμεν το ἐξ ἀναγκης μηδενι συναγομενον : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι παντων των καταφατικων . | ||
| και την συνωσιν ἀπεργαζομενα πηγνυσιν : το δε παρα φυσιν συναγομενον μαχεται κατα φυσιν αὐτο ἑαυτο εἰς τοὐναντιον ἀπωθουν . |
| ὑποσχομενου τουτους βελτιστους και ἀριστους κρινειν , οἱτινες ἀν της ὁμονοιας ἀρχωσιν ἑκοντες εἰναι . νυν δ ' ὁταν μεν | ||
| δε και τρυφην νενευκασιν οἱ βιοι , τα δε της ὁμονοιας οὐκετι μενει , νοθαι δε γεγονασιν αἱ των φιλων |
| κολλωδους κατηγορησει οὐσιαν , δι ' ἡν και προς ἑαυτα συνερχεται πυκνουμενα , ὁτε τουτο τυχῃ , τα παρυφισταμενα ὡσπερ | ||
| της ἑκαστου οὐσιας φθαρεισης γεγονεν . ὡστε εἰδος εἰδει οὐ συνερχεται . Το παντι και ἀει και μονῳ ὑπαρχον . |
| ' Ἀμμωνα ἐς Λιβυην , το μεν τι τῳ θεῳ χρησομενον , ὁτι ἀτρεκες ἐλεγετο εἰναι το μαντειον του Ἀμμωνος | ||
| . Ὠ φιλοτης , χρειω με κατηγαγεν εἰς Ἀϊδαο ψυχῃ χρησομενον Θηβαιου Τειρεσιαο . Οὑτος , ἀλλ ' ἠ παραπαιεις |
| λεγων κατα διαρτησιν ἀσυνακτον εἰναι τινα λογον , φασιν μεν προφερομενος μονην ἀντιτιθεμενην αὑτῳ φασιν ἑξει την ἀντικειμενην τῃ προειρημενῃ | ||
| φιλοσοφε , ἐκεινα ἁ ἐλε - γες ; ποθεν αὐτα προφερομενος ἐλεγες ; ἀπο των χειλων αὐτοθεν . τι οὐν |
| , ὡς ἁπλως εἰπειν , ἐτι των μετα ταυτα ὑγιες γινεσθαι , ἀγνοηθεισης της ἀληθινης ἀρχης . τον αὐτον δ | ||
| δει προτερον αὐτο και παρα φυσιν αὐτο ἐν τῳ θερμαινεσθαι γινεσθαι . Οὐδεν δει τοινυν ἀλλου σωματος τῳ οὐρανῳ , |
| ἐπεποθει δυναμενους ἀποκρινασθαι , των ἐθων και νομιμων την γλωτταν ἐπεχοντων και το στομα κλειοντων και ἀπορραπτοντων . ἐπει δε | ||
| ὀρεξιν ἀφροδισιων παρεχει ταις βουσιν . ὡς οὐν των βουκολων ἐπεχοντων τας βους και κοπιωντων , σκυρα ἐχθρα εἰρηται . |
| , και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
| ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
| , το πεζον , το ἐνυδρον . εἰς ταυτας τοινυν διελομενος πρωτον το ζῳον τας διαφορας λοιπον του πτηνου ζῳου | ||
| ποσων σημαινομενων το κυων ἠ το σιγωντα φερεται , και διελομενος ἡττον ἐν τοις τοιουτοις ἀπατηθησεται : ἐργωδες δε τουτο |
| ἀν προσειχομεν , τι λεγει περι ἡμων ὁ κολοιος ὁ πετομενος ἠ τι φησιν ἡ κιττα και τινα ἐχει δοξαν | ||
| ταχιστα . Ποτερον οὐν τρεχων τις αἱροι ἀν θαττον ἠ πετομενος ; Μη οὐν αὐτος γε αἱρει ; Τις μην |
| ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
| του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
| μεν ἐκπεμπεις οἱ συμφερει , τοις δε ἐπιστελλεις ὑπερ των ἐπειγοντων , τοις δε ἀντεπιστελλεις ὑπερ ὡν ἐρωτωσι ; τα | ||
| , εἰτα ἐπαναλαβοντες παλιν φαμεν ὡσπερ ἐπενθυμουμενοι και ὁ μεν ἐπειγοντων αὐτον μειζονων ὁμως του πλεονεκτειν ἑνεκεν ἐποιει τα χαλεπωτερα |
| . πανδελετιους : οὑτως εἰπεν : ἀντι ἀρτων τῃ πανουργιᾳ σιτουμενος . διαβαλλει δε τους ῥητορας ὡς ἐκ των πτωχων | ||
| στρατιωτων , οἱς ἀπολωλε βασιλευς ταὐτα τοις πολλοις ἐπι στρατειας σιτουμενος . ὠ νομοι δικαιως ἀν Ἀπολλωνος δοξαντες εἰναι καταπατουμενοι |
| , κυνειῳ γαλακτι περιχριε ἠ λαγωου ἐγκεφαλῳ : ποιει και ἐσθιομενος . ἐαν δε δυσχερως ὀδους ἐκφυηται , κυπερον μετα | ||
| ἐπι τα ἀφροδισια ὁρμας . ἀλλο . κοριαννον ἠ γληχων ἐσθιομενος πολλακις ἀνεντατον ποιει . ἀλλο . χολη ναρκης ἐαν |
| νομικων πασων ἐξετασθησεται , το δε ἑτερον , ὁπερ και ἐπαγομενον ἐστιν , ἡ εὐθυδικια , ὁπερ καθ ' ἑτεραν | ||
| Ἡλιου και Ἀφροδιτης την νυμφην γεγενησθαι : ἐναντιον γαρ το ἐπαγομενον Ἀελιοιο τε νυμφαν : ἀλλ ' ἀκουστεον την Ῥοδον |
| την βασιν . αὐος ὁ ξηρος : κατα στερησιν του ὑεσθαι : ὁ εἰς αὐσιν και καυσιν ἐπιτηδει . ἀγλαα | ||
| Νειλου το παθημα τουτο , ὁτι εἰκος [ εἰναι ] ὑεσθαι τα Αἰθιοπων ὀρεα του θερεος , και ἀπ ' |
| χρηστον τι περιμεινον κελευσον μη τεμειν . ὁ μεν ἀγρῳ τρεφομενος θαλαττιον μεν οὑτος οὐδεν ἐσθιει , πλην των παρα | ||
| δακτυλιδιον συν τοις περιττωμασι . Μετα δε ταυτα χυλῳ πτισανης τρεφομενος ὁ ἀνθρωπος και ᾠοις ῥοφητοις , τριταιος ὑγιης ἐγενετο |
| το μη ὀν ἀπολειται . οὐδεν ἀρα δυναται ἐκ του αὐξομενου ἠ μειουμενου γινεσθαι . και μην οὐδ ' ἐκ | ||
| την προσαγορευομενην Ἰντεραμναν . Κατα δε την Σικελιαν ἀει μαλλον αὐξομενου Ἀγαθοκλεους και δυναμεις ἁδροτερας ἀθροιζοντος Καρχηδονιοι πυνθανομενοι τον δυναστην |
| ἠ τοσουτου ἀποδοσθαι . νεανισκοι οὐν τινες ὠνουμενοι μεγαν ἰχθυν εἰποντος του ἁλιεως τα αὐτα λυπηθεντες τῳ πολλακις ἀκουειν ὑποπιοντες | ||
| μοι λεγε : ἀντι του , συ εἰπε , ἱνα εἰποντος σου μη ἀντιλεξω μηδε μαχησωμαι σοι . ΓΘ ἠ |
| ἐφισταμενος αὐταις φερεται , ἐπιλαβων ταιν χεροιν τω ὀφθαλμω του φεροντος . ταυτην και ἱππαδα και κυβησινδα καλουσι την παιδιαν | ||
| ] . Ἀναμνησθωμεν δ ' ἡμετερου τινος αὐτων ἐργου , φεροντος εἰς τα παροντα . ἠν γαρ ποτε χρονος , |
| ἐνιαυτος πληρωθῃ . και οὑτοι οἱ μερισμοι οὐ πανυ ἡμιν συμφωνουσιν , ὑπερ δε του μη λαθειν αὐτους ἐξεθεμεθα . | ||
| ὁ ἀγκων αὐτος . Ἀλλ ' οὐδ ' εἰ μη συμφωνουσιν οἱ την ἱστοριαν των τοπων παραδιδοντες , εὐθυς ἐκβαλλειν |
| δεξαμενος αὐτικα μεν οὐδε εἰχον εἰκασαι ὁπερ ἐπεπονθειν , ἀλλα παντοιος ἐγιγνομην : και ἀρτι μεν ἐλυπουμην , ἐληλεγμενων μοι | ||
| . παντοδαης : παντα εἰδως . παντοδαπα : παντοια . παντοιος : παντοδαπος , ποικιλος . παντοσε : πανταχου . |
| το τε ἀστατον της τυχης και το ἀβεβαιον των πραγματων ἐννοουμενος . ἀλλως τε : εἰπερ μιαν και ὡρισμενην εἰχε | ||
| πυθομενος δε ἐπιεναι τους ὁπλιτας ἀνεπηδησε και περιθεων ἐτι και ἐννοουμενος , ὁποι διαλαθοι , την ἐσθητα ἐνηλλασσεν ἐς τι |
| χρησμον ὁτι πεπρωμενον ἐστιν αὐτῳ του πατρος αὐτοχειρα γενεσθαι . Βουλομενος οὐν τουτο το μυσος ἐκφυγειν , ἑκουσιως ἐφυγεν ἐκ | ||
| του πραγματος κεφαλαιοις φησι δειν αὐτον κεχρησθαι . Σωπατρου . Βουλομενος πιστωσασθαι τα παρ ' αὐτου κακως ῥηθεντα συλλογισμῳ κεχρηται |
| ὡς ἐπυθομην παρα των ἐν Αἰγυπτῳ ἱερεων ἑνος εὐ μαλα γεροντος ἐν τῃ Ὀνουφι , ἀλλα τε πολλα των Ἑλληνων | ||
| οὐ σου χατιζων δευρ ' ἀναξ στρατηλατει : τι γαρ γεροντος ἀνδρος Εὐρυσθει πλεον θανοντος ; ἀλλα τουσδε βουλεται κτανειν |
| δευτερα μηδ ' ἐστι το πρωτον γινομενον και αἰτιον τινος ἐσομενου , δια ποιαν αἰτιαν μετα τα πρωτα γινεται τινα | ||
| ὁλος μελλων ἐστιν , καθοσον δε προ της ἀρχης του ἐσομενου , ὁλοκληρος ἐσται γεγονως . ἐσται τοινυν του γεγονοτος |
| : περι γαρ την φυσιν και τα σωματα οὑτος ἀναστρεφεται ἐπιμελουμενος αὐτων και ἰωμενος . Ἐπειδη οὐν εἰς το περας | ||
| σωζεσθαι βουλομενων . ἠν δε τις ἐν αὐτοις συοφορβιων βασιλικων ἐπιμελουμενος ἐπιεικης ἀνηρ Φαιστυλος ὀνομα , ὁς ἐν τῃ πολει |
| μεν και τελεον αὐτης φαινεται διαμαρτανων , ἐν δε τοις πλειστοις του μεν τοιουτου περικρατων , ἀπᾳδων δε σαφως των | ||
| ποτε ὁραν και πλεοντας και βαδιζοντας , και τουτοις ἀει πλειστοις κατα τας ὁδους ἀπανταν , πονηρον και δυσχερη συμβολον |
| τα μεν ὁπως ἐπιτηδευσῃ μαθων , τα δε προς ἐλεγχον ἐπισταμενος , ἀμφω καλως ἐπαιδευθη . οὐ μην ἐπεπολαζε των | ||
| , πολυ προτερον ἐμαυτῳ παραινεσας και χαριν ἐμαυτῳ οὐ μικραν ἐπισταμενος . “ Εἰεν : ὁ μεν γενναδας εἰπων ταυτα |
| και μητε ταὐτον εἰδος ἑτερον ἡγησασθαι μητε ἑτερον ὀν ταὐτον μων οὐ της διαλεκτικης φησομεν ἐπιστημης εἰναι ; Ναι , | ||
| ἐχομεν ? [ πατερ ? , τι σιγᾳς ? ; μων ἀληθες [ εἰπομεν ; οὐκ [ εἰσακουεις ] [ |
| ὑποχονδρια τε και γαϲτηρ . ξηροτερου δε το μεν αἱμα παχυτερον τε και ὀλιγωτερον , αἱ φλεβεϲ ξηραι και ἡ | ||
| γαρ μονην αὐτην καθ ' αὑτην οὐδεις ὑπεθετο , διοτι παχυτερον ἐστιν ἡ γη και οὐκ ἐπιτηδεια προς γενεσιν . |
| λαιμου χαλασθηναι , ὠμης κραμβης ὁ χυλος κατα της κεφαλης ἐπιβαλλομενος ἀνασπᾳ την σταφυλην εἰς τα μετεωρα του στοματος . | ||
| μολιβδον οὐ παρεμποδιζεται συγκιρνασθαι , οὐδε μην μολιβδος κατα χαλκου ἐπιβαλλομενος . Κἀντευθεν μεγαλην διαγνωσιν ηὑραμεν , ὁτι των οὐσιων |
| , ἀφ ' οὑ την ἀρχην παρελαβε , και δικασταις χρησομενος ἐαν τις αὐτου κατηγορησῃ πασι Ῥωμαιοις . ἀπολογηθεις δε | ||
| ἱστορικοις ὑπομνημασιν φησιν ὁτι Σοφοκλης εὐπρεπη παιδα ἐξω τειχους ἀπηγαγε χρησομενος αὐτῳ . ὁ μεν οὐν παις το ἰδιον ἱματιον |
| Ἱεροκλης δ ' οὐχ ὁ διδασκαλος , ἀλλ ' ὁ προβαλλομενος τα θαυμασια , ἀπιστον και τουτο προσεθηκεν : ὁτι | ||
| φυσιν ἐχειν ταυτα τῃ ἀντιληψει : οὐδεις γαρ την ἐξουσιαν προβαλλομενος ἐφ ' οἱς ἐπραξε , συγγνωμην αἰτει : ὁ |
| και χωριστον εἰδος ἐφ ' ἑαυτου , και εἰς ἑαυτο ἐπιστρεφομενον , οἱον το της λογικης ὑποστασεως . Ἡ γουν | ||
| συννευειν εἰς ἑτερον τι , προς ὁ ἡ ἐπιστροφη το ἐπιστρεφομενον , ἠ προς ἑαυτο , εἰ αὐτου εἰη προς |
| , δυναμενον ἀμαχει κρατησαι των πολεμιων ; οἱς ὁ Μιθριδατης συνθεμενος ἀνοητως μαλα και ἀνυποπτως περιειδε Ῥωμαιους δια στενου παροδευοντας | ||
| δη πολλας Φιλιππος των πολεων εἱλεν , Ἀθηναιοις δε λογῳ συνθεμενος ἐργῳ σφας μαλιστα ἐκακωσε , νησους τε ἀφελομενος και |
| , δια ταυτα μειζον ἠ καθ ' ἑαυτον γνωναι και εἰπειν ἐφη περι της των ἀλλων δαιμονων γενεσεως , οὐτε | ||
| ἐπι τον ἀντιδικον μετηνεγκε την αἰτιαν του παρα το κρινομενον εἰπειν και δια του μνησθεντας ἐνεδειξατο δι ' ἐλαχιστων ἐρειν |
| ὁ δε δανειζομενος το δυνον , το δε μεσουρανημα το διδομενον ἀργυριον , το δε ὑπο γην μηνυει σοι την | ||
| και σκωληκας παντοιους και ἀσκαριδας και το ῥινημα του ἐλεφαντος διδομενον . παντοιας ἑλμινθας φθειρει και καλαμινθη : ξηραν βαλλων |
| και ὠμος και ἀσελγης δοξῃ , γεροντος δε ἐπι τυραννιδα ἡκοντος πρωτη αἰτια το τοιαυτα βουλεσθαι : και γαρ ἠν | ||
| τε γαρ σου χρηστοτης διεφαινετο παλαι και ἐπιστελλειν ἐμανθανες . ἡκοντος δε του καιρου και ἐργων και λογων πως ἐμελλες |
| ἀλυξαι : φυγειν , εἰς το ἐκφυγειν . Ἑρπων : συρομενος ὁ πολυπους . ἀσπετα : γραφεται ἀσχετα . ἀσχετα | ||
| . . . Ἐνθεν ἀποθρῳσκει γενεσις πολυποικιλου ὑλης : ἐνθεν συρομενος πρηστηρ ἀμυδροι πυρος ἀνθος κοσμων ἐνθρῳσκων κοιλωμασι : παντα |
| δε εὐ βουλευθεντι πρηγματι τελευτη ὡς το ἐπιπαν χρηστη ἐθελει ἐπιγινεσθαι . Οἱ μεν ταυτα ἐλεγον , Γελων δε πολλος | ||
| ἀλλων ἀλλοις και τα μεν διαλυεσθαι , τα δ ' ἐπιγινεσθαι , τα μεν μενειν ἐν τῳ αὐτῳ , τα |
| . και ἐπει παλιν αἱ κλητικαι συνεμπιπτουσι ταις εὐθειαις , συγγινεται δ ' εὐθειαις τα ὁριστικα και ἐτι αἱ κλητικαι | ||
| ἀλλα την ψυχην . ὑπενοηθη δε ὁτι και τῳ Ἀλκιβιαδῃ συγγινεται κατα τον αἰσχρον ἐρωτα . οἱ δε περι Σωκρατους |
| ” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
| εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
| και εἰ τι ἀρα ἡ θαλασσα ἠ το κρυος παραχρημα νηχομενον γε ἠ ὑστερον κακωσαι δοκει , ῥαϊσας το σωμα | ||
| , και Σηστον και Ἀβυδον , ὁπῃ γαμον ἐννυχον Ἡρους νηχομενον τε Λεανδρον ὁμου και λυχνον ἀκουω , λυχνον ἀπαγγελλοντα |
| προτιθεμενος : οὐ γαρ ἀνελιξει ποτε τον ἐν τῃ μοναδι συνῃρημενον ὁ προποδιζων ἀπ ' αὐτης ἀει ἀριθμος . Διο | ||
| ὁλον ἑαυτον , και ὀντα και ζωντα και νοουντα , συνῃρημενον τε και διακρινομενον και διακεκριμενον : ᾑ οὐν ζωῃ |
| βεβαιω , φησιν , ὁτι των ποταμων αἱ πηγαι ἀνω χωρουσιν : ἀνδρασι μεν δολιαι βουλαι : ἀντι του : | ||
| οἱ τολμωντες τοδε τι ποιειν , οὑτως προς τα πραγματα χωρουσιν . Σωπατρου . Ἰσχυροτερα γαρ προς ἐξετασιν ταυτα , |
| μελετην ποιοιτο , του δε γραφειν ἐν παιδιᾳ και παρεργῳ ἐπιμελομενος εὐ φρονειν κριθειη παρα τοις εὐ φρονουσιν ; πολλακις | ||
| τις , ἐφη , δυνατος ὠν των της πολεως πραγματων ἐπιμελομενος την τε πολιν αὐξειν και αὐτος δια τουτο τιμασθαι |
| ὁστις ἀνθρωπων σωθησεται οὐτε ὑμιν οὐτε ἀλλῳ πληθει οὐδενι γνησιως ἐναντιουμενος και διακωλυων πολλα ἀδικα και παρανομα ἐν τῃ πολει | ||
| κατα Μειδιου , ὁσα μεν οὐν ἠ τους χορευτας , ἐναντιουμενος ἡμιν ἀφεθηναι της στρατειας , ἠνωχλησεν , ἠ προβαλλομενος |
| ὑπαρχον : τον γαρ ἀναγκαιον τροπον , οὐ το ὑπαρχειν ἀναιρουσιν . εἰ γαρ μηδενι ἠ μη παντι ἐξ ἀναγκης | ||
| ἐς τας πολεις οὐκ ἀγουσιν , ἀλλα και ποθεν ἐπιπηδησαντες ἀναιρουσιν , ὡς μοιχους μεμισηκοτες . Ἰνδων δε ὁ μεγας |
| Ἑλληνικῃ φωνῃ : ἐλεγον δε εἰς Φελλω την αὑτων πατριδα ἐπειγεσθαι . μεχρι μεν οὐν τινος συνωδοιπορουν ἡμιν παραθεοντες , | ||
| τοις παρουσιν ἀκινδυνοτερα αἱρεισθαι μαλλον και προς σφας ἐς Ῥωμην ἐπειγεσθαι φυλασσομενον . οἱς Ὀκταουιος ἐνδους δια την ἐτι ἀγνοιαν |
| παρ ' ἡμιν το των δελφινων στεαρ , ἀλειφεσθαι τους δεομενους . οἰμαι γαρ αὐτους των ὑων ἡττονα ψυχην ἐχειν | ||
| εἰ μη ὁρκος , και προς εὐτυχουντας ἐτι και οὐ δεομενους παρηγοριας τους Ἀθηναιους , ἐτι δ ' οὐχι τους |
| θαλατταν διεσωσε τας ναυς . Ἰμιλκων δε ταις πρωταις τριηρεσιν ἐπιθεμενος τῳ πληθει των βελων ἀνειργετο : ἐπι μεν γαρ | ||
| χαλκειον ἐλθων και ἁρπασας παιδα ἑνα , ἐπι των ὠμων ἐπιθεμενος ἐκελευσε ποδηγειν προς τας ἀνατολας . ἐκει δε παραγενομενος |
| οἱον ταις παντων γνωμαις ἀντιλεγει τις : και αὐτος οὐκ ἀποφαινεται γνωμην : το τε γαρ ἀντιλεγειν καθ ' ἑαυτον | ||
| . Τιμαιος δε την ἀγνοιαν τουτου του συγγραφεως ἐλεγξας ἀκριβως ἀποφαινεται τουτους αὐτοχθονας εἰναι . Πολλας δε αὐτου φεροντος ἀποδειξεις |
| και ἐπι των δυσηκοουντων τοις ὠσι κολλυριον ἐκ του ναπυος ἐντιθεται κροκυδι περιπλασθεν , εἰτα μετα το ποσην αἰσθησιν γενεσθαι | ||
| το μεσον της περικεφαλαιας μικρα ἀσπιδισκια , ἁτινα κοσμου χαριν ἐντιθεται . . δε ἐβαλλετο . . ὁ δε : |
| ὑπολαμβανετε καθοραν ἐπι του βηματος ἀντιπαρατεταγμενους , Σολωνα μεν τον καλλιστοις νομοις κοσμησαντα την δημοκρατιαν , Ἀριστειδην δε τον τους | ||
| * ἀνθρωπων . Ἀθηνα . * καλλιεργοις : * * καλλιστοις ἐργοις . . Το τεχναν πασαν προς το ἀριστοπονοις |
| δε ἱππον ὁ Ἀρτυβιος δεδιδαγμενον προς ὁπλιτην ἱστασθαι ὀρθον . Πυθομενος ὠν ταυτα ὁ Ὀνησιλος , ἠν γαρ οἱ ὑπασπιστης | ||
| Φοινικες ἀναπλεουσι ἐκ της Μιλητου ἐπι την ἀλλην Ἰωνιην . Πυθομενος δε ταυτα Θασον μεν ἀπορθητον λειπει , αὐτος δε |
| μη ἀνταρῃ κατα της φυσεως , ὁμοιον τῳ πατρι το τικτομενον γινεται . και ἐπι μεν των ἐνυλων ἐνδεχομενα ταυτα | ||
| φυσωδες δ ' ἐστι πνευμα δηλονοτι το ἐξογκουν το μοριον τικτομενον ἐξ ὑγρων γλισχρων και παχεων ὑπο θερμοτητος μετριας . |
| ἀφετηριας και της εἰσοδου της κατα τον δρομον ἀριστην ὁρμην ἐπιδειξαμενος και πασι δοξας θαυμαστος δηλον ὡς και τον ὁλον | ||
| συγκειται , ἀλλ ' αὐτος μεν ἑκαστην ῥαψῳδιαν γραψας και ἐπιδειξαμενος τῳ περινοστειν τας πολεις τροφης ἑνεκεν ἀπελιπεν . ὑστερον |
| ὑμας τους φιλους ἀπωλεσε . τιμωμενος δε και των μεγιστων ἀξιουμενος , αὐτος ἐπαγγειλαμενος σωσειν την πολιν αὐτος ἀπωλεσε , | ||
| κλεις παρεδωκε τῳ Καισαρι και παρ ' αὐτῳ κατεμεινε τιμης ἀξιουμενος . Λουκρητιος δε και Μινουκιος ἐπι θατερα της Ὠρικου |
| εἰναι . τα τε γαρ δικαια και παντα ὁσα ἀρετῃ πραττεται καλα τε κἀγαθα εἰναι : και οὐτ ' ἀν | ||
| ὑποτεταγμενα . Ἀλλως . οὐδεν γαρ ἐν ἀνθρωποις ἀνευ ἀργυριου πραττεται . . τῳ πλουτειν : Τῳ πλουτῳ . . |
| οἰκημα Δαιμονος τε ἀγαθου και Τυχης ἱερον ἐστιν ἀγαθης : διαιτωμενος δε ἐνταυθα τα τε ἀλλα καθαρευει και λουτρων εἰργεται | ||
| ἀνδρας , ἀστραγαλοις δε παιδας ἐξαπατωσιν . Ὀρεστης ἐν ὀρεσι διαιτωμενος : ἐπι των λωποδυτουντων . οὑτος ὁ Ὀρεστης προσποιουμενος |
| ἀπο συμβολων . την δε εἰς τα συμποσια συμβολην Ἀργειοι χων καλουσι , την δε μεριδα αἰσαν . ὁτι φησι | ||
| [ και ] τους Διοσκουρους φασι κομισαι ἐκ Κολ - χων : Θηριταν δε ἐπονομαζουσιν ἀπο Θηρους , ταυτην γαρ |
| : ὀτρυνω μολυνω . [ Ἀττικοι δε βαρυνοντες το Υ ἐκτεινουσιν αὐτο . ] Παν θηλυκον εἰς Α ληγον , | ||
| ἁλωσεως . την μεσην δε του ὀνοματος του ὀρτυγος συλλαβην ἐκτεινουσιν Ἀττικοι ὡς δοιδυκος , κηρυκος . Ἀριστοφανης δ ' |
| ἰσον . και ἡνικα μεν ἐκ των καθολου τα μερικα κανονιζονται , λεγεται ἀποδειξις , οἱον ὡς ὁταν βουλομενοι δειξαι | ||
| αἱ περισπωμεναι συζυγιαι γινονται ἀπο της ἑκτης των βαρυτονων , κανονιζονται δε και αὑται κατα τους βαρυτονως και την παραδοθεισαν |
| ! ! και ] εὐορκους [ και δικαιους ] ταις ἀρισταις [ ] διαδοσεσι [ ] κινεισθαι και παρ ' | ||
| ' οὑ τις ἐραται τυχειν . ἁπαντα γαρ ταυτα ταις ἀρισταις ἐνεργειαις ὑπαρχει . ταυτας δε φαμεν εἰναι την εὐδαιμονιαν |
| , οὐχ ὁσους συ ἐπεισας , ἀλλ ' ὁποσους ἐγω πλειστους ἐδυναμην : συ δε μοι ἐδωκας μεν ἐν τῃ | ||
| , και τροφης και παιδειας τυχοντα ἡς δει , τους πλειστους αὐτων και χειρους κατεχειν ὀρθοτατα δυναιτ ' ἀν τῳ |
| μη προσκαυσῃς . ἐπειτα γ ' εἰσιοντ ' , ἐαν λυπουμενος τυχῃ τις ἡμων , ἐκολακευσεν ἡδεως , ἐφιλησεν οὐχι | ||
| και αὐτος δεικνυσιν ἐν ταις ῥητορικαις τεχναις . ὁ γαρ λυπουμενος ἐπι ταις των ἀγαθων εὐπραγιαις οὑτος και ἡδοιτ ' |
| ὑπομενοντα την πολιορκιαν , προς δε τουτοις των στρατιωτων χαλεπως ὑπομενοντων την συλληψιν του Τιριβαζου , και δια τουτο ἀπειθουντων | ||
| λογους . ἑλκομενου δε του χρονου και οὐτε των ὑπατων ὑπομενοντων προβουλευσαι τε και εἰς τον δημον ἐξενεγκειν τον νομον |
| ἀπο των χειλων ἀκρων , ὁταν του στοματος πιεσθεντος τοτε προβαλλομενον ἐκ της ἀρτηριας το πνευμα λυσῃ τον δεσμον αὐτου | ||
| παραιτεισθαι τα κατα τας προς τους συμβιουντας σχεσεις καθηκοντα , προβαλλομενον τα περιεστωτα πραγματα . Παρα Κατουλου το μη ὀλιγωρως |
| . . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ||
| μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της |
| αἰτιαν , τουτεστιν αὐτο το χρωμα , ὁπερ ὁ φευγων προβαλλεται : ἀλλ ' ἀμφιβολον και ζητουμενον , και δει | ||
| τουτων οὐδετερον εἰπειν εὐτυχει , ἀνθοτου τον νομον , ἀνθοτου προβαλλεται τα γραμματα , και τα τοιαυτα . εἰτα ἐντευθεν |
| του ἀγωνος καιρος , ἐκαλουν τον δημον : ἠν δε παλαιτερον ἐτι συνερρυηκως ἐκ των ἀγρων ὁ χερνητης και αὐτουργος | ||
| τε χωραν και σφας αὐτους ἐπι φιλιᾳ . Εὐανδρος δε παλαιτερον ἐτι της Θεμιδος ἀκηκοως διεξιουσης , ὁτι πεπρωμενον εἰη |
| κε και αὐτος ἰων κοιλης ἐπι νηος τηλε φιλων ἀποληται ἀλωμενος ὡς περ Ὀδυσσευς ; οὑτω κεν και μαλλον ὀφελλειεν | ||
| εἰρηνευειν δυναμενους μητε ἀδεεις εἰναι των ἐξελαθεντων : ὁ γαρ ἀλωμενος και των ὀντων ἀφῃρημενος ἐμελλεν ὑμιν περιπολων ἐφεδρευειν καιροφυλακων |
| χρησιμον , οὐτε διαμενουσιν ἐν τῃ φιλιᾳ , και ὁτε φιλουσιν ἀλληλους , ἡττον φιλουσιν : ὁλως δε οἱ δια | ||
| . ὁμοιως και το οἱ δ ' εὐνοι οὐδεν μαλλον φιλουσιν ἰσον ἐστι τῳ οὐχ οἱ ὀντες εὐνοι ἠδη και |
| διενοηθη . ὀφθαλμοι γαρ ὁσον πιθανωτεροι , τοσουτον ἀνιαροτεροι τοις ἀτυχουσιν . ἐμισησεν οὐν τυραννιδα , δι ' ἡν γεγονεν | ||
| οἱ φαυλοι το τηνικαυτα εὐ πραττουσιν , οἱ δε χρηστοι ἀτυχουσιν , ἀφικνειται εἰς θεου , χρησομενος ποτερον τον παιδα |
| εἰδη της τελειας δυναμεως και τα ὀνοματα των ἐν αὐτῃ ταγματων εἰρηται : ἑξης δε περι των ὀνοματων ἀκολουθον λεγειν | ||
| Χρη ἐχθρων ἐγγιζοντων και δημοσιου προσδοκωμενου πολεμου τους ἀρχοντας των ταγματων παραγγελεσθαι τας κατα των ἁμαρτανοντων στρατιωτων ἐπεξελευσεις ἐν ἐκειναις |
| ποιουσι και αὐλικους ἠ στειρας ἠ ἀτρητους , Ἀρεως δε προσοντος ἀποκοπους ἠ τριβαδας : και καθολου δε παντοδαπην τινα | ||
| δε πολει δυσνους οὐκ ἀν ὁμοιως τι οἰκειως φραζοι : προσοντος δε και τουδε , χρημασι δε νικωμενου , τα |
| ὑπωπτευετο εὐπορειν μεγαλως χρηματων . Λαχαρην μεν οὐν τουτων ἑνεκα κτεινουσιν ἀνδρες Κορωναιοι : Δημητριος δε ὁ Ἀντιγονου τυραννων ἐλευθερωσας | ||
| ἐν κυκλῳ κεντρα ἐχον , δι ' οὑ τους βασανιζομενους κτεινουσιν . ὁμοιον δε ἐστι κναφικῳ κτενι . Κνησιωντα , |
| το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
| φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
| . και την διαφωνιαν ἐρεις , οὐ μην και το διαφωνον . τα δε ἐπιρρηματα εὐφωνως ὁμοφωνως , ἀφωνως , | ||
| ληψιν . γιγνεται δε και ἐαν ἀπο συμφωνου διαστηματος το διαφωνον ἀφαιρεθῃ δια συμφωνιας και το λοιπον δια συμφωνιας εἰλημμενον |
| . Περι γαμου ἐπισκοπητεον οὑτως : ἀνδρα μεν Ἠελιον και ἀνερχομενον σκοπον ὡρης , αὐτην δ ' ἐκ ζῳδιου θ | ||
| Ὁμηρου Ζ . . Γ . . , . νεον ἀνερχομενον . * ) [ ἡ διπλη ὁτι το νεον |