λεγειν ὀρθως τον Πινδαρον ὡς ἀρχομενου ἐργου προσωπον χρη θεμεν τηλαυγες : και γαρ δεχονται προθυμοτερον οἱ πολλοι κορῳ τινι | ||
. ὁ δε νους : ὠ Ζευ , ἀπο σου τηλαυγες ἐχουσι το γενος οἱ Αἰακιδαι . συ γαρ ἀρχηγετης |
μετωπου των τικτομενων πωλων στεργουσιν αὐτους . τουτῳ δε και φαρμακιδες χρωνται προς ἐρωτα . ὁτι οἱ ἱπποι ὀστουν ἐχουσιν | ||
ἐρως και ὀρνεον τι το λεγομενον σεισοπυγις ᾡ χρωνται αἱ φαρμακιδες εἰς φιλτρα × . ὁμοιως το ἐν βροχοις μαρψας |
την νησον δηλονοτι . οἱ δ ' ἐν τῃ ἠπειρῳ Πελοποννησιοι . . . : ἠγουν οἱ τε ἐκ της | ||
δ ' ἐν χερσιν ἠδη ὀντες περιεσχον τῳ κερᾳ οἱ Πελοποννησιοι και ἐκυκλουντο το δεξιον των ἐναντιων , οἱ ἐκ |
οὐτε συναγκη οὐτε ὀρων κορυφαι ἠλιβατων οὐτε κρημνοι ἀπορρωγες οὐτε φαραγγες ἀφεγγεις , ἀλλα τα μεν ὑποδραμουσαι , τα δε | ||
σεμνον τι πρασσειν , Δαναϊδων ἀρχηγετα . κἀμε τοι νεκρον φαραγγες γυμναδ ' ἐκβεβλημενην ὑδατι χειμαρρωι ῥεουσαι νυμφιου πελας ταφου |
μεν Ἑκτορα διον ἀεικιζεν μενεαινων : τον δ ' ἐλεαιρεσκον μακαρες θεοι εἰσοροωντες , κλεψαι δ ' ὀτρυνεσκον ἐϋσκοπον Ἀργειφοντην | ||
μετ ' ἀθανατοισι γεγωνευν : Ζευ πατερ ἠδ ' ἀλλοι μακαρες θεοι αἰεν ἐοντες , ἠ με μαλ ' εἰς |
ἀλλ ' ἀλλοτε μεν πλειον ἀλλοτε δε ἐλαττον το ὑπεργειον εὑρισκετο του οὐρανου και των προς τουτον ἀπο γης εὐθειων | ||
το παραληγον φωνηεν εἰς ε μεταβαλλειν , και οὐκετι λοιπον εὑρισκετο ἀλλεπαλληλον το ω . Κρειττον οὐν ἐστιν εἰπειν την |
' εὑρηκως ἐν παλαιοις ἀντιγραφοις το ἡ , κατα συζυγιαν ἐξηγειτο , ἱνα εἰη προγνωστικος ὁ λογος : ἐαν εἰη | ||
, και αὐτικα παρα τον Ἐπαμινωνδαν κομισας το τε ἐνυπνιον ἐξηγειτο και αὐτον ἐκεινον το πωμα ἀφελοντα ἐκελευεν ὁ τι |
εἰκονα αὐτου . τοιουτον τι και ἐγω διενοηθην , και ἐδεισα μη πανταπασι την ψυχην τυφλωθειην βλεπων προς τα πραγματα | ||
[ μοι ἀπολειπτεον ] δηπουθεν ἡς ἐρω παλαι . ἀλλως ἐδεισα ] . σοι μεν αὑτη , Χαιρεα . σοι |
Μεθθας , Σκαρθας , Χαγραμ . Εἰσιν δε και οἱ χαρακτηρες οὑτοι οὑς ὁρᾳς . Ὁς ἐγραψε και ἐδιδαξε Σουστουμον | ||
ῥᾳδιως , ποτερος Δημοσθενους ἐστιν ἠ Λυσιου : τοσαυτην οἱ χαρακτηρες ὁμοιοτητα προς ἀλληλους ἐχουσι . τοιουτος ἐστι και ὁ |
Λευκτρα , οὐκ οἰδα : εἰ δ ' ἀρα ἀπο Λευκιππου του Περιηρους , ὡς οἱ Μεσσηνιοι φασι , τουτου | ||
. . . Λευκιππος τε και Ἀλκμαιων . . . Λευκιππου του μαθητου Μελισσου . . . Α . Λ |
τραπομενοι ἐς Καρυστον και δηιωσαντες αὐτων την χωρην ἀπαλλασσοντο ἐς Σαλαμινα . Πρωτα μεν νυν τοισι θεοισι ἐξειλον ἀκροθινια ἀλλα | ||
ᾐ . περι των ἐν Σαλαμινι και Ἀρτεμισιῳ ναυμαχησαντων . Σαλαμινα . . . Ἀρτεμισιῳ . Σαλαμις προς τῃ Ἀττικῃ |
Λυκοθοας Λυκοθοαντος ὠ Λυκοθοαν , του γαρ Θοας την κλισιν ἐφυλαξεν , και παλιν παμμελας παμμελανος ὠ παμμελαν , τριταλας | ||
δικαιοσυνην , ἐλεγχου δε ποιησας κυριους ὁμως αὑτῳ το λοιπον ἐφυλαξεν , ὁπως ὁποσον ἀφησει , ἁπασιν εἰη καταφανες . |
ἠ περιτραχηλια ἠ ψελλια και ἁπλως γυναικεια κοσμια εὐωδιαζοντα ἠ μυρα και ἀλειμματα , ἐαν δε προς τουτοις και ἡ | ||
κληματιτις δ ' εὐωδεστερα μεν , ὡστε και προς τα μυρα χρησθαι τους μυρεψους αὐτῃ , τα δ ' εἰς |
οὐδε πληγη , ἠ ψυξιϲ , ἠ ψυχροποϲιη ἐφ ' ἱδρωτι ἀδην ἠ χανδον . και οἱϲι δε ἐντερον ἐϲ | ||
' οὐδεν ἐστι μεγα τοις εἰσω , ῥᾳδιως τε συν ἱδρωτι σβεννυται . και δη τουτον φημι των προειρημενων πυρετων |
τῃ γαϲτρι πνευματουται : βολβοι ὠμοτεροι , μελι το μη τελεωϲ ἑψηθεν . οἱ γλυκειϲ οἰνοι φυϲαν βραδυπορον γεννωϲι οἱ | ||
μοριοιϲ ἐϲτι προϲηνεϲτερα , τοιϲ δε ἀποφλεγμηναϲιν ἀϲθενεϲτερα προϲ το τελεωϲ ἐξυγιαϲαι . Κοινη διδαϲκαλια περι παντων των λιθων . |
στενων ὀρων , ἐν οἱς προσεδοκα τους Βοιωτους ἐπιχειρησειν . ἐταξεν οὐν τους μεν Λακεδαιμονιους προηγεισθαι , τους δε συμμαχους | ||
οἰδ ' ὁτι τους πολλους ὑπομνησαι , τινα ταξιν ἑαυτον ἐταξεν Αἰσχινης ἐν τῃ πολιτειᾳ το πρωτον , και τινας |
. το ἐθνικον Σαργανθινος . Σαργαντις , πολις και φυλακη Αἰγυπτια . ὁ πολιτης Σαργαντιτης , ὡς Ναυκρατιτης . Σαρδαιον | ||
κεραμιον δηλοι , κρμ . Ἡ μνα ἡ Ἀττικη και Αἰγυπτια ἐχει # ιϚ , ἡ μνα ἡ Ῥωμαϊκη # |
ὡς το τυφλον ὁρασιν και το νωδον φωναν και το ἀμαθες ἐπισταμαν : ἠ ἐν τῳ μῃον ἐχεν , ὡς | ||
Πυελος δια του ε και μυελος ῥητεον . Οἱ χολικες ἀμαθες : οἱ γαρ δοκιμοι θηλυκως αἱ χολικες φασιν . |
Ἡ μνας ἐχει # ιϚʹ , νομισματα ϘϚʹ . ἡ Ἀττικη μνας ἐχει # ιβʹ ʂ , νομισματα οεʹ . | ||
„ μειρακιον : τον Οἰνεα Πηλεα ἐποιησας . „ Γραυς Ἀττικη θεασαμενη Ὀλυμπιονικην ἀθλητην προβατα βοσκοντα εἰπε : ” ταχεως |
ὀλιγους κατα του κρυσταλλου πορευομενοι διαβαινουσιν , ἀλλα και στρατοπεδων μυριαδες μετα σκευοφορων και ἁμαξων γεμουσων ἀσφαλως περαιουνται . πολλων | ||
ἐλευθερων , ἀλλα και δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ |
οἱς Ἑλληνες οἱ τον Ἰονιον κολπον διαπερασαντες ἐπι μυριοις ἠσαν ἑξακισχιλιοι : του δε Ῥωμαικου πλειους των ἑπτα μυριαδων : | ||
, σημανεω : σταδιοι γαρ εἰσι εἰκοσι και ἑκατον και ἑξακισχιλιοι : το δε ἀπο Θηβεων ἐς Ἐλεφαντινην καλεομενην πολιν |
: και το κωματωδεσι νενωθρευμενοισιν ὑγρον διαχωρημα , κακιστον : θανατωδες δε και αἱμοῤῥοειν αἱματωδες πολυ θρομβωδες : λευκον τε | ||
και ἱνα μη ταυτολογησῃ ἐν βραχει χωριῳ , δια το θανατωδες εἰπειν ἐπηγαγε “ τον κινδυνον ” , και ἐπι |
ἐμπεπασθω τε τῳ ῥοφουμενῳ ὑδατι οἰνανθης , ἠ ἐμβρεχεσθω ἠ ἑλικες ἀμπελου ἠ ῥοδα ἁπαλα . ἠ χυλον δοτεον ῥοας | ||
ὀμμα βαθος ἀφραστον ὑπαστραπτει σεμνοτητος αἰδοι μιγεισης . πλοκαμων δε ἑλικες ῥεομενοι χαρισιν οἱ μεν εἰς νωτα τεθηλοτες ἀφετοι κεχυνται |
ἡ περισσως ἀγαπησασα οὐτε των ἀλλων θεων τις ἠ δαιμονων ἐβοηθησεν αὐτῳ . κατα τον αὐτον οὐν ποιητην : ὁστις | ||
Τορωνην μεν και Ποτιδαιαν πολιορκησας εἱλε , Κυζικηνοις δε πολιορκουμενοις ἐβοηθησεν . Του δ ' ἐτους τουτου διεληλυθοτος Ἀθηνησι μεν |
και ὀνομα αὐτῳ θεσθαι Ἰσσαχαρ . Και παλιν Λειαν τῳ τρισκαιδεκατῳ ἐτει , μηνι δεκατῳ υἱον ἀλλον τεκειν ᾡ ὀνομα | ||
διχα του ι . Λαμπετεια , πολις Βρεττιας . Πολυβιος τρισκαιδεκατῳ . το ἐθνικον Λαμπετειατης ἠ και Λαμπετειανος τῳ ἐπιχωριῳ |
Και ἐπην θηλαζῃ γαλα μη καθαρον , ἀλλα γεωδες και φλεγματωδες , και ἐχῃ το παιδιον τας φλεβας τας ἀπο | ||
το ὑποχωρητικον σιτιον προσφερομενον ὑποχωρητικον εἰναι , και το φλεγματωδες φλεγματωδες . Ἠν κρατεῃ οὐν το σωμα των σιτιων , |
ὀργανων των τηϲ ἀναπνοηϲ ἐϲτι φλεγμονη , ἠ μουνον του πνευματοϲ [ ἠ ] παθοϲ , ἐφ ' ωὑτεου την | ||
εἰϲ την νυν διαιταν : ὑγραινει γαρ και αἱματοϲ και πνευματοϲ ἐμπιπληϲι το ϲωμα . τον δε μελλοντα ἀφροδιϲιοιϲ χρηϲθαι |
Ἐποιευν δε αἱ Ἀμαζονες ἐς την μεσαμβριην τοιονδε : ἐγινοντο σποραδες κατα μιαν τε και δυο , προσω δη ἀπ | ||
τοδε ἐπι τῃ ἀθροισει των βουκολικων ποιηματων : Βωκολικαι μοισαι σποραδες ποκα , νυν δ ' ἁμα πασαι ἐντι μιας |
ἀγωνισμα την ἑαυτου συγγραφην . πολλα γαρ των προς ἡδονην ἀπεφυγε , τας παρενθηκας ἁς εἰωθασι ποιειν οἱ πλειονες ἀποκλινας | ||
, ἀλλα μαλλον ἐκοσμησε . τοιουτῳ μεν δη τροπῳ Σφοδριας ἀπεφυγε . Των μεντοι Ἀθηναιων οἱ βοιωτιαζοντες ἐδιδασκον τον δημον |
λεγοντος μου ἐξεπεσεν μοι τοιουτον ῥημα . ὡσπερ Αἰσχυλος τα μυστικα . δοκει γαρ Αἰσχυλος λεγειν μυστικα τινα ἐν τε | ||
ὁ Αἰσχυλος τα μυστικα : ἐλεγε μεν γαρ οὐχ ὡς μυστικα , ἐλαθε δε εἰπων μυστικα : και δειξαι τις |
. . . . Π . δε την ἑαυτου πατριδα διεκοσμησε νομοις ἀριστοις , ὡστε τας ἀρχας καθ ' ἑκαστον | ||
εἱστηκει κατ ' ἀρχας τα σωματα , νους δε αὐτα διεκοσμησε θεου και τας γενεσεις των ὁλων ἐποιησεν . , |
παροντες , ἐννοω ὁτι συνεξεληλυθασι μεν ἡμιν οἱ μεν και βελτιονες , οἱ δε και μειονος ἀξιοι : ἠν δε | ||
το κρειττον , ἐαν ὠσιν οἱ δευτεροι ὀδοντες των προτερων βελτιονες , ἐπι δε το χειρον , ἐαν ὠσι χειρονες |
χρηϲτεον φαρμακοιϲ , οἱον ἐϲτι το ϲιτινον ἀλευρον μετα ἰϲχαδων ἀφεψηματοϲ και ἐλαιου το τε δια γυρεωϲ και το δια | ||
, ἐπαλειπτεον τῳ ναρδινῳ , πυριᾳ δε χρηϲθαι δι ' ἀφεψηματοϲ μελιλωτου τε και τηλεωϲ . παχεοϲ δε ὀντοϲ του |
βασιλεων εἰπειν : ὁ δ ' ἀποφαινεσθαι και προς θεον ἐθαρρησεν . τουτο δ ' ἀρα περας ἠν οὐ τολμης | ||
ἀπο Θαψακου εἰς Αἰγυπτον . το δε θαυμαζειν , πως ἐθαρρησεν εἰπειν ἑξακισχιλιων σταδιων το ἀπο Πηλουσιου εἰς Θαψακον , |
δε συμβολικως χρη την τυφλωσιν νοειν του Φοινικος δια το ἀπαιδα γενεσθαι και οὐχ ὡς οἱ πολλοι φασι πραγματικως , | ||
χωριον το περιλειφθεν αὐτῳ περιειλετο , τελευτησαντα δ ' αὐτον ἀπαιδα και ἀνωνυμον βουλεται καταστησαι . Τοιουτος ἐστιν οὑτος . |
αὐτου μετεστη : ὁστις ὁ Σωγενης των του πενταθλου ἀγωνισματων ἐξεπεμψεν ἑαυτου το γυιον ἀνευ ἱδρωτος πριν ἐπιπεσειν την του | ||
ἀπεστησαν , ὁ δε δημος εὐθυς δυναμιν τε την ἱκανην ἐξεπεμψεν ἐπ ' αὐτους και στρατηγον αὐτοκρατορα Γαιον Μανιον και |
και ἡ την ἀσπιδα τῳ παιδι ἐπι πολεμον ἐξιοντι διδουσα Λακαινα συ ἐφη , τεκνον , ἠ ταυταν ἠ ἐπι | ||
– ˘ – × – ] ἐχεις Ὠ Τυνδαρεια παι Λακαινα [ – ˘ – συ δ ' ὠ το |
πολλαι γινομεναι δια πολλου την ἀκολουθιαν κομιζονται : τα τε σκολια και πολυπλοκα και δυσεξελικτα και τα ἀλλα τα συγγενη | ||
προαγει . οἱ τομιαι βοες , Δ . λεγει , σκολια και λεπτα και μακρα φυεται τα κερατα αὐτοις , |
της ψυχης ἀναβολην τῳ παθει : πηρωσιν : ἀντι του ἐτυφλωσεν αὑτον : ἐπει δε τεκνων : ὁτε δε ἡβησαν | ||
, ὀπιθεν Πυρρων , μεσσος Διοδωρος τις δε ς ' ἐτυφλωσεν , τις ἀφειλετο λαμπαδος αὐγας ; ἐπει Τροιης ἱερον |
πολλα ἀν εἰη λεγειν , ὁσον πενθος ἐν τῃ ἐμῃ οἰκιᾳ ἠν ἐν ἐκεινῳ τῳ χρονῳ . τελευτωσα δε ἡ | ||
και ἐμπειριᾳ και ἐν γενεσει , και παλιν αὐ ἐν οἰκιᾳ τε και πολει και στρατοπεδῳ και πασι τοις τοιουτοις |
και ἐν Δελφοις δαφνης , του μεν ἠδη την αἰτιαν ἀπεδωκα ἐν τοις ἐς Ἠλειους , του δε και ἐν | ||
ὁτου και ὁτου χαριν εἰδοτος , ἀλλ ' αὐτην φερων ἀπεδωκα την ἐπιστολην , ὁπως μηδεν ἀγνοηθειη των ἐνοντων : |
ἀνα # α . ὁ αὐτοϲ δε Ἀρχιγενηϲ φηϲι προϲ πιτυρα : τηλινον ἀλευρον και νιτρον και κιμωλιαν μετα ϲευτλου | ||
ζυγικοις ἐστι τινα σωματα ἡκιστα βαρους ἐμφαντικα , ἀχναι ἠ πιτυρα ἠ τοιαυθ ' ἑτερα : ἀλλ ' ὁταν κατ |
την Ἀσινην κατοικουντες . . . . ἀσις : ἡ ἀκαθαρσια : ἐστι δε παρωνυμον του ἀση , ὡς γαρ | ||
οὐν και ἀνωτατω καθαροτης ἡ ἐν ψυχῃ γενομενη και ὁμοιως ἀκαθαρσια . ψυχης δ ' ὡς σωματος μεν ἀκαθαρσιαν οὐκ |
παρα τους ἀλλους ἐτιμα , φανον γεγονεναι [ τουτον ὁνπερ λαμπτηρα καλουσι . ] τυφλος ἐγενετο και ὑπο του δουλου | ||
' ὀρφνην γευσεται δῃουμενων , ὁταν καρηβαρευντας ἐκ μεθης ἀγων λαμπτηρα φαινῃ τον ποδηγετην σκοτου σιντης , ἀγρυπνῳ προσκαθημενος τεχνῃ |
τῳ λεγομενῳ Ἑρμῃ : κυβοειδης μεντοι ἡ ἐν τῳ στρογγυλῳ κιονι του Ἐφεσιου Ἡρακλειδου . ἐτι δε των χελωνων αἱ | ||
χωρονοὐπω τις προβας ὁποι προεισιν ἐγνωκε , μη σημειῳ τῃ κιονι των ὁδων χρωμενοςκαι περιφανη ποιει την ἀκροπολιν προς γην |
μαρτυρα τιθεμαι , μαρτυρας καλω . ὑπαγε ] γρ . ἀπαγε . . ὑπαγε ] τουτο προς τον δανειστην , | ||
ὡς κυλιω κυλινδω , ἐνθεν το ἀλισω , και : ἀπαγε τον ἱππον ἐξαλισας οἰκαδε , . , . * |
της ἑπταζωνου ἐχουσα οὑτως : ὁ μεν του Κρονου ἀστηρ ἐκληρωσατο την πρωτην και ἀνω - τατην ζωνην , καταψυχρον | ||
ὁ σοφος διαλεγεται παντων , ὁ και την τοιαυτην ἐπωνυμιαν ἐκληρωσατο . χρη δε εἰδεναι , ὡς οἱ “ Περι |
τροπος της ἐπισκεψεως τοιουτος : ἡ μεν οὐν πρωτη και ἰσχυροτατη των τοιουτων συμπτωματων αἰτια γινεται παρα τας ἐκλειπτικας ἡλιου | ||
οἱ δε βατραχιτην καλουσιν . Της οὐν βοτανης ἐστιν δυναμις ἰσχυροτατη τοιαυτη : ἀντι σιδηρου τεμνει ἀποστηματα και ἐσθιει δοθιηνας |
και δευτερον το δυνατον , εἰτα εἰ βοηθησει βασιλευς και Ἀρτεμισια . το δε θεωρημα φανερον : ἐπειδη γαρ ἀδοξον | ||
Ἐλευσινια , Κορης παρα Σικελιωταις θεογαμια και ἀνθεσφορια , Ἀρτεμιδος Ἀρτεμισια και Ἐφεσια , Κρονου Κρονια , Ἀσκληπιου Ἀσκληπιεια , |
ἐνδεχεται , κατ ' ἀναλογιαν οἰκειοτερον λεγειν ἠ αὐτῳ τῳ ἀγνωστῳ , καθα περ εἰ τις τῳ ἀορατῳ το ἀορατον | ||
τον μεσημβρινον . Περιοριζεται δε ὁ πιναξ ἀπο μεν ἀνατολων ἀγνωστῳ γῃ , ἀπο δε μεσημβριας μερει του Γαγγητικου κολπου |
και οὑτως παλιν μερος του ποιητικου μερει του γινομενου γινεται ὁμοειδες . ἠ γαρ ὁλον γινεται ἠ μερος ὁμοειδες το | ||
' ἐγχυματιζομενον εἰς τε τον κολπον εἰς τε την μητραν ὁμοειδες ἐστιν . δυναται δ ' ὁ ἐγχυματισμος μαλασσειν , |
; ἀν εἰς Γυαρα πεμφθω ; ἀν σοι ποιῃ , ἀπελευσῃ : εἰ δε μη , ἐχεις που ἀντι Γυαρων | ||
[ ] τας τουτου : οὐκ ἀσχημονησεις ὀφθεις , οὐκ ἀπελευσῃ κενος οὐδ ' ἀκερδης , ἀν ὡς δει προσελθῃς |
λεγει δε ὁ αὐτος μη προτερον ἐπιβαινειν τον ἀρρενα τῃ θηλειᾳ πριν ἠ φιλησαι αὐτην : μη γαρ ἀνεχεσθαι τας | ||
οὐσιας τε συνενουμενων , ἁμα πριν ἐξ ἀρρενος ὡς ἐζευγμενου θηλειᾳ : συμπλακεις δε ταυτῃ ἐν μεσῳ ποντου φερει δρακοντα |
τῳ Κρητων βασιλει : γενομενη δε ἐγκυος ἐκεινη τρεις παιδας ἐγεννησε , Μινωα , Σαρπηδονα και Ῥαδαμανθυν . Ἡ ἱστορια | ||
τα μετα το ζην ἐπιτρεπτεα ταυτῃ : αὐτη γαρ ὡς ἐγεννησε , και διαλυσει . μηδεν δε εὐλαβηθῃς ὁπως ποτε |
εἰσιν , ὡσπερ γραφευς μηδεν ἐοικοτα γραφων οἱς ἀν ὁμοια βουληθῃ γραψαι . Και γαρ , ἐφη , ὀρθως ἐχει | ||
, ἐαν δε ὀρθον ἐκει ἀπελευσεται ὁπου δ ' ἀν βουληθῃ . ἡ Σεληνη ἐν δισωμῳ οὐσα ζῳδιῳ ἑως των |
εἰκοσι ἱππους . Κυνων δε Ἰνδικων τοσουτο δη τι πληθος ἐτρεφετο ὡστε τεσσερες των ἐν τῳ πεδιῳ κωμαι μεγαλαι , | ||
Ἀριστοφανης ἠξιωσε τοις πατρῳοις τοιαυτα προσθειναι χρηματα , ἀλλ ' ἐτρεφετο μεν τοις οἰκοθεν ἐν ξενῃ , το δε διαπεφευγεναι |
ἐχουσα . ἐνταυθα ὁ μεν ᾐτει πιειν , ἡ δε ἠξιωσεν προπιειν , και αὐτικα γε ἀπολομενης , την μεν | ||
: τυμβου δ ' , εἰ κτανειν ἐβουλετο , οὐκ ἠξιωσεν ἀλλ ' ἀφηκε ποντιον ] . ἡμεις μεν οὐν |
μακαριως πεπραγα . ἐρησῃ με ἰσως τινα τροπον , ὠ βελτιστε Τραπεζοχαρων . ἐγω δητα σοι φρασω και πριν ἐρεσθαι | ||
την ἀμοιβην και μονον οὐκ ὀνειδιζει λεγων , ” Ὠ βελτιστε Ἀπολλον , ἐγω μεν σου τον νεων τεως ἀστεφανωτον |
, νου και λογου οὐσα ἀποτεγμα . ἐτι τα ὁπωσουν αἰσθητικα πρωτην την ἁφην ἐχειν ἀναγκη : τρεφεσθαι γαρ ἀναγκη | ||
ὠτα αἰσθητικα νευρα . τῃ οὐν ἀκρᾳ ψυξει σπωμενα τα αἰσθητικα νευρα προς ἑαυτα ἐφελκονται τους λοβους των ὠτων , |
οὐκ ὀλιγον τον καλον ἐχων Πρισκιανον , ᾡ των σων ἐμελε πονων , οὑ προβαλλοντος ἠκουες , ὁς , ὁτε | ||
ἐποπταις εἰναι του πενταθλου , τοις δε ὑπολειπομενοις τα λοιπα ἐμελε των ἀγωνισματων . δευτερᾳ δε ἀπο ταυτης ὀλυμπιαδι προσετεθη |
τουτῳ δε ὁ Λυκοφρων ἀσαφειαν ἐργαζεται τα ὑστερα τοις πρωτοις μιγνυς και τα πρωτα τοις ὑστεροις . ἐποψεται : την | ||
κεκραμενῳ , λειου ἐπιπασσων ἀλφιτα και ἐλαιον ῥοδινον ἠ μηλινον μιγνυς . Ἐρυσιπελατωδεις δε φλεγμοναι γνωσθησονται ἐκ του ὡς πυρικαυ |
τῳ δευτερῳ ὀλιγον ἀντισχοντες οἱ βαρβαροι , ὡς αἱ τε κλιμακες προσεκειντο ἠδη και ὑπο των βελων παντοθεν ἐτιτρωσκοντο οἱ | ||
τα χρονῳ ὑστερον φανθεντα , ἐν οἱς αἱ τε δη κλιμακες ἠσαν αἱ το ὑπερ γης τε και ὑπο γης |
βελτιον δ ' ἐν ὀξυκρατῳ ἑψειν : ἐτι γαρ μαλλον ὑγρα διαμενει . Το μελικρατον οὐ πανυ τι τοις πικροχολοις | ||
φυσαται και το οἰδαλεα : διῳδηκοτα και ἐξωγκωμενα ὑδαλεα ] ὑγρα περι ] ἐν τοις ξηρα δ ' ἀναπτυει : |
δια την ἀρχην παρεκαλει τα πληθη της ἐλευθεριας ἀντεχεσθαι : ἀπεδεικνυε δε την χωραν αὐτοις πολλα συνεργησειν οὐσαν δυσεισβολον και | ||
τας παρουσας τριακοσιας . τους δε Λακεδαιμονιους χρηματων τε σπανιζειν ἀπεδεικνυε και ταις ναυτικαις δυναμεσι πολυ λειπεσθαι των Ἀθηναιων . |
Πυθεου “ οὐδεις ὑπολογος βουλῃ γεγονεν ” ἀντι του οὐδεμια συγγνωμη , οὐδεμια παραιτησις . Ὑπονομευοντες : ἀντι του ὑπονομους | ||
ὀρχησταις , μιμοις , θαυματοποιοις . ἀλλα τουτοις μεν πολλη συγγνωμη και ποιειν ὁτιουν και λεγειν , ἡμιν δ ' |
και χρωματα και μεγεθη , ὡν ἡ θεα περιττην φρονησιν ἐξειργασατο και πολυν ἱμερον ἐπιστημης ἐγεννησε . παρεχεται δε και | ||
, ἡν ἐν τῳ Ζ των Νικομαχειων Ἠθικων ὁ φιλοσοφος ἐξειργασατο . προεθετο μεν γαρ ἐν αὐτῳ περι των διανοητικων |
] ἐν οὐδενι μερει των δεσμων ἐφεσιν διδου . το χαλα ἐκ μεταφορας της νηος . . δεινος ] ἐπιτηδειος | ||
] νως προς ποτ ? [ [ ] ! ατον χαλα [ [ ] ! θελοις . οὐδυ ? [ |
και τα τοιαυτα . ἀλλα και διαχωρηματων διαφορας παραδεδωκεν : ἐμνημονευσε γαρ τρυζοντος διαχωρηματος και ὑφαιμου και μελανος και των | ||
ζην αὐτον . προς ὁ λεγομεν ὁτι και ἀναγκαιως αὐτου ἐμνημονευσε κατα δυο αἰτιας : ἠ γαρ δια το τελειον |
. . ἱκανοι εἰημεν : ἀναχωρησομεν ἐς το μετεωρον συν ἀσφαλειᾳ . . . . μενων ἐπιθησομεθα , κἀν τουτῳ | ||
, τους δε εἰσω τε ἀπεκλεισε και μετεδιδου ὀλιγοις συν ἀσφαλειᾳ . τα κλειθρα δε τα ἀναπεταννυντα και ἀποκλειοντα σαφηνειας |
περι λυσεως , ἡ γυνη συνεχως ἐντυγχανουσα τοις γραμμασι και δακρυουσα των ὀψεων ἐστερηθη , καταλιπων ὁ παις παρα τῃ | ||
ὁσῳ θαλερωτερον , τοσουτῳ και γοητοτερον . ἐαν δε ἡ δακρυουσα ᾐ και καλη και ὁ θεατης ἐραστης , οὐδ |
ἐπιτομην ] λεγεται γαρ ὡς Δημοσθενης ἐπιτεμνων την κεφαλην ἑαυτου ἐγραψατο τραυματος ἐκ προνοιας Δημομελην τον Παιανιεα ἀνεψιον ἑαυτου ὡς | ||
γαρ τον τροπον της καθυφεσεως , ἀκουσιου φονου του ἀνδροφονου ἐγραψατο : εἰθ ' ὁτι ὁρων το γιγνομενον ἐστενον , |
πολεμιους . Μαρδονιος δε συναναγκαζομενος βαθειαν ποιησαι την φαλαγγα , διεταξε την δυναμιν ὁπως ποτ ' ἐδοξεν αὐτῳ συμφερειν , | ||
, καρτει νικησας πατερα Κρονον : εὐ δε ἑκαστα ἀθανατοις διεταξε νομους και ἐπεφραδε τιμας . ταυτ ' ἀρα Μουσαι |
, και κρυβδην διαψηφισαμενων των βουλευτων , ἑαλω ἐν τῳ βουλευτηριῳ και ἐδοξεν ἀδικειν . και ἐπειδη ἐν τῳ διαχειροτονειν | ||
πολεμειν δε μη προς ὁμοιαν ἀντιπαρασκευην ἀδυνατοι , ὁταν μητε βουλευτηριῳ ἑνι χρωμενοι παραχρημα τι ὀξεως ἐπιτελωσι παντες τε ἰσοψηφοι |
: οἱ γαρ παλαιοι την γαστερα ὑπαγειν λεγουσιν . Οἱ χολικες μη λεγε , ἀλλ ' αἱ χολικες θηλυκως . | ||
το συστημα των παιδων και των ᾀδοντων . χολαδες και χολικες διαφερει . χολαδες μεν γαρ τα ἐντερα : χυντο |
ἐπαναμεινον μ ' ὀλιγον χρονον ἐνταυθα : τουτο λεγει ὁ Στρεψιαδης τῳ Φειδιππιδῃ , ὁτι βουλεται ἀπελθειν εἰς τον οἰκον | ||
πολυ . ⌈ τουτο δε [ τουτο ] φησιν ὁ Στρεψιαδης οὐ νοησας το παρα του μαθητου λεγομενον το ” |
' ὑμιν ἐστι σκεψαμενους ἑλεσθαι των λεχθεντων ὁποτερ ' ἀν βουλησθε , οὐκ ὀρθως ἐχει φευγειν την αἱρεσιν , ἀλλα | ||
μεν ἐξ ἰσου ποιηται , ἀν θ ' ἡσυχιαν ἀγειν βουλησθε ἀν τε συστρατευεσθαι , ὑμεις δε το μειζον αἱρησθε |
κατα την ἀνατολην του Κυνος ἀναβασις ἐσται κατα λογον και εὐφροσυνη τοις δημοις , και ὁ βασιλευς ἐπικρατησει , ἐν | ||
Ἀφροδιτη κατα την ἐναλλαγην ἐν ἀποκλιματι , δηλοι ὡς ἡ εὐφροσυνη του την ἐναλλαγην ἐχοντος συγχυθησεται και βλαβησεται δια βρωματων |
οἱος τε ὠν αὐξησαι την φημην . οὐδεν ἀρα ἐπιψογον ἐοικα πραττειν την ὑμετεραν εὐγενειαν παρατρεχων : μεσται γαρ αὐτης | ||
λεγων , ἐγω δε ὁ ἐρωτων ; Φαινομαι , ὡς ἐοικα . Εἰ οὐν τις ἀνισταται συμβουλευσων εἰτε Ἀθηναιοις εἰτε |
ποτε † γινομενοι , γυψωσαντες † τους κορακες και ἀφεντες ἐθορυβουν την πολιν δια τον χρησμον : φωραθεντες δε οἱ | ||
δε του Ἀννιβου ἐχθροι , αἰσθομενοι της Ἀριστωνος ἐπιδημιας , ἐθορυβουν ὡς ἐπι νεωτεροις ἐργοις και τον Ἀριστωνα ἐζητουν περιιοντες |
ἀρχομενος ὑπ ' ἐκεινοισι , και ἐνερθε ἐων τοισι ἁπασι δεσποινῃ τῃ ἑωυτου συνοικεε . Ταυτα μεν ἡ Πυθιη ὑπεκρινατο | ||
ἐξελθουσαν την γονην ἁπασαν ἀφ ' ἑαυτης και ἐφρασε τῃ δεσποινῃ , και ὁ λογος ἠλθεν εἰς ἐμε : κἀγω |
κυϲτει . διο δη χαιρε θαλαϲϲα Ἀραβων φερουϲα πηματων ἀκοϲ εὑρεμα τηκολιθον . ” μετα μυρϲινου δε ἐλαιου ἀνεθειϲ τοιϲ | ||
ἐμπορικον γαρ και ναυκληρικον ἑκατερον : καθαπερ και των Αἰγυπτιων εὑρεμα γεωμετριαν φασιν ἀπο της χωρομετριας , ἡν ὁ Νειλος |
του δικτυου γελοιαζει . παρα γαρ το “ δικτυον ” ἐπηγαγε το “ Δικτυνναν Ἀρτεμιν ἱλαον ἐσεσθαι ” . παρα | ||
: ὑφεσει γαρ του ἐναντιου τικτεται το μαχομενον . οὐκ ἐπηγαγε δε προς τῳ τελει αὐτου ὁτι οὐκ ἰδιον δε |
βεβουλευμαι : σε γαρ του δεσποτου μαλλον ἠδη φιλω . πιστευω μεν οὐν Διονυσιου τῳ τροπῳ , χρηστος γαρ ἐστιν | ||
την πανυ θαυμαστην ἐν ταις προς Ἀριστοτελην ἀντιγραφαις ἐποιησατο , πιστευω γεγραφθαι λογους τινας ὑπο του ἀνδρος εἰς δικαστηρια οὐ |
' ἀμφιαλει Δηλωι ἀρισημα τελεσσας τἀπολλωνιου ἱρα και εἰς μεγαν ἠγαγες αἰνον . Αὐτος δ ' οἱ δηναια πατηρ ἐκομισσεν | ||
καιρον του σου γαμου , ὁτε την Ἡσιονην προς γαμον ἠγαγες . οὐ γαρ μονη καθαρα μοι ἡ ἡδονη ἐκεινη |
οὐς μαλιστα . Ἐπι εἰλεοισι δυσωδεσι , πυρετῳ ὀξει , ὑποχονδριῳ μετεωρῳ χρονιωτερῳ , τα παρ ' οὐς ἐπαρθεντα κτεινει | ||
πυρετῳ κωματωδει κατακεκλασμενους , ὀλεθριον γαρ . Καρδιης πονος ἁμα ὑποχονδριῳ ξυντονῳ και κεφαλαλγιῃ , κακοηθες , και τι ἀσθματωδες |
ὑπαρχοντα παντα τα ἐν τῃ φυσει ὀντα ὡς αὐτην ἐν ἀριθμῳ , ἐμπεριεχεται τε δυναμει τα δοκουντα ἐναντιωτατα κατ ' | ||
ἀριθμητικη μοναδος και ἑβδομαδος ἡ τετρας . τῳ ἰσῳ γαρ ἀριθμῳ πως ὑπερεχει και ὑπερεχεται , τριαδι μεν ἑβδομαδος λειπομενη |
] τερθεουϲμεϲ ? ! ! [ ] ! ! ! τοϲ ! [ ] ! τπο ! ! ! ! | ||
φαρμακων , ὁποιον ἐϲτι μαλιϲτα το δια του ῥοδομελι - τοϲ ϲκευαζομενον και το δια των μηλων των Κυδωνιων και |
δε ἀμφοτερα δοκουντα ἐνδοξα , πλειον το ἠθος και ἡ ἀπαγγελια ἐνταυθα ἐπιμελεστερα . και αἱ παραιτησεις χρησιμοι γινονται . | ||
παραστατικη . διαφερει δε μελοποιια μελῳδιας : ἡ μεν γαρ ἀπαγγελια μελους ἐστιν , ἡ δε ἑξις ποιητικη . τροποι |
τεφρα και θειον και καπνος και ἡ ἐτι ἀναδιδομενη φλοξ ἀμαυρα καθαπερ διασμυχομενου πυρος . ἐν δε τουτῳ συνεβαινε τους | ||
ἀλλων τινων , μεγαλα μεν και ὑπερ τους νυν , ἀμαυρα δε ἠδη και ἀσαφη τα πολλα ὑπο του χρονου |
παλαιστραν ἀπο στεφανου , και τα ὁπλα καταθεμενος ἀνελαμβανες τα βιβλια , παρ ' ὡν ὁρμηθεις και την νικην ἀνειλου | ||
Ἀνεγνωσθη Πραξαγορου του Ἀθηναιου της κατα τον μεγαν Κωνσταντινον ἱστοριας βιβλια δυο . Ἐν οἱς λογοις διεξεισιν , ὁτι ὁ |
φωτα και ἀδορυφορητα , ταπεινοτητος και ἀδοξιας τοις γονευσιν ἐστι δηλωτικα , και μαλιστα ὁταν και ὁ της Ἀφροδιτης και | ||
τουτον τα μεν εὐθειων εἰσι τα δε † γενικων † δηλωτικα , το δε τοδε ὁτε μεν εὐθειας ὁτε δε |
κηκασμοισιν ὠκριωμενοι , αὐθις δ ' ἐναιχμασουσιν αὐτανεψιοι , ἀνεψιαις ὀρνισι χραισμησαι γαμους βιαιοκλωπας ἁρπαγας τε συγγονων χρῃζοντες ἀλφης της | ||
ἐκει μονον ἀγωνιζομενος ὡς εἰ τις ἀλεκτωρ ἐνοικιδιος τοις ἐνδον ὀρνισι μαχομενος , και μη ἡ γεγενημενη στασις και ὁ |
συνταττομενος αἰωνια και διδους ἑαυτον ὑπευθυνον τῳ παντα βασανιζοντι χρονῳ ἠβουληθη μηδεν εἰκῃ μητε πραγμα παραλαμβανειν μητ ' ὀνομα , | ||
κατα το Ἀλγιδον ὀρος προς Λατινους ἐτυγχανεν ἀνδρειοτατα μεμαχημενος , ἠβουληθη διαφθειραι προς βιαν : ἀλλ ' ὁ πατηρ αὐτην |
κριβανῳ , ἐτι δε μαλλον ἡ ἐν τῳ ἀμητι : μαλακη τε γαρ και πλειω χρονον ἡ ὀπτησις γινεται , | ||
ἐνεισιν . εἰκοτως δη γεγονεν εὐρους τις ἡ λεξις και μαλακη , της ἁρμονιας των ὀνοματων μηδεν ἀποκυματιζουσης τον ἠχον |
Μουσαι μουσικης και Ἡφαιστος χαλκειας και Ἀθηνα ἱστουργιας και Ζευς κυβερναν θεων τε και ἀνθρωπων . ὁθεν δη και κατεσκευασθη | ||
μεν γαρ περι την κυβερνητικην τεχνη αἰτια ἐστι του δυνασθαι κυβερναν , το δε δυνασθαι κυβερναν αἰτιον ἐστι της κατα |
νικητηρια , ὡς ἀθλητῃ ἀθλα και χειροτεχνῃ ἐπιχειρα και ἀγγελῳ εὐαγγελια και τῳ φεροντι κομιστρα , ὡς εὐεργετῃ χαριστηρια και | ||
ἐστεφανουτο τα τε ἀλλα και χρησαμενος ἀμηχανῳ ταχει περι τα εὐαγγελια της νικης . διαβαλλοντος δε αὐτον Δημοσθενους , ὡς |
κακον γυναικας ἐς φως ἡλιου κατωικισας ; εἰ γαρ βροτειον ἠθελες σπειραι γενος , οὐκ ἐκ γυναικων χρην παρασχεσθαι τοδε | ||
ἐχεις μεν οὐν το μη ἐπαινεσαι τουτον , ὁν οὐκ ἠθελες , το μη ἀνασχεσθαι αὐτου των ἐπι της εἰσοδου |
Οὐκουν παλαιων ὡς θελω παρεμβολην βαλειν ἐπληγην . τουτο δη πιστευε μοι . Ποιος στρατιωτης γεγονας , ἱνα παρεμβολην βαλων | ||
θειον ἀνωθεν ἐρχομενον δυνατον ἐστι : τουτῳ οὐν τῳ πνευματι πιστευε , ἀπο δε του ἑτερου ἀπεχου . Λεγει μοι |
κροταφοις , το δε μεσον των ἀγκυλων διπλουν της καιριας χαλασμα κατα του μετωπου , και τοτε παραλαμβανεται ἐπιδεσμος ὁ | ||
τιλμασι διαστελλομεν , προς το μη την σαρκα φυεισαν , χαλασμα παρασχειν : τα δε ἐν τοις ὠσιν ἠ μυκτηρσιν |
ὠ τεκνον , μετ ' αὐτου ” μη τον ἁπαντα αἰωνα , ἀλλ ' „ ἡμερας τινας „ , τουτο | ||
Πωλος ὁ παρα τῳ Πλατωνι “ ἐμπειρια γαρ ποιει τον αἰωνα ἡμων πορευεσθαι κατα τεχνην , ἀπειρια δε κατα τυχην |
οὐ μετριως ἐβαρυθυμουν , οὐ τοσουτον ἐπι τῃ των ἰχθυων ὀλιγοτητι , ὁσον ὁτι και τα ἐναντια προσειληφασιν . εἱς | ||
ἀληθες ὑποτιθεμεθα ὡς οὐκ ὀντος του ἀληθους πληθει κρινεσθαι και ὀλιγοτητι , ἀλλα τῳ λογῳ . ἀπειροι γαρ δοξαζουσι ποδιαιον |