και ἀπεστειλαν μεν Ἀντιφωντα και Φρυνιχον και ἀλλους δεκα κατα ταχος , φοβουμενοι και τα αὐτου και τα ἐκ της | ||
πορειαν ἑλικοειδεις ἐχει τας ὁρμας , ἐφ ' ὁ βουλεται ταχος : και πολυχρονιωτατον δε ἐστιν , οὐ μονον τε |
καταπτας ἡρπασε , και ἐπι των ἐμπυρων ἐθηκε ῥαβδον μικραν ἐχουσαν σφυραν , το δε ξιφος ἐπεβαλε δαμαλει τινι παρα | ||
Ἡρακλειῳ τῳ ἐν Γαδειροις εἰναι ποτιμον , βαθμων ὀλιγων καταβασιν ἐχουσαν εἰς το ὑδωρ , ἡν ταις παλιρροιαις της θαλαττης |
βουληθωμεν , ἐμπαλιν πρακτεον , ὁσα βραδεως θερμαινομενα μεχρι πλειστου παραμενει , ταυτα προσφεροντας . Ζυθος δριμυτερος ἐστι των κριθων | ||
σφων κακιᾳ : οὑτος δε οὐτε ἐναντιος ἐστιν , οὐτε παραμενει τῃ κακιᾳ , ἐπειδη οὐκ ἐναντιος ἐστιν . Εἰ |
ἀποσφαζοντος διακυψας ἠξιωσε κατα το στερνον πληγηναι ὑπ ' αὐτου αἰσχυνομενος ὀπισθοπληγα τον νεκρον αὐτου γενεσθαι . Λυσιππος ὁ ἀνδριαντοποιος | ||
ἡλιον ἐλευθερως βλεπειν , ἀντι των ἐκδεδωκοτων ὁ πειρωμενος ἀνασωζειν αἰσχυνομενος . Ἐνταυθα δη του λογου γενομενος Ὁμηρος μεν ἀν |
. Μοσχοι : Κολχων ἐθνος , προσεχες τοις Ματιηνοις . Ἑκαταιος Ἀσιαι . . . . Μυκοι : ἐθνος περι | ||
λαβων το ῥευμ ' Ἀραξεως , ἐπιμισγεθ ' , ὡς Ἑκαταιος † ἐφοτιεις . ὡς δε Ἐφορος ἱστορηκεν , ἐκ |
την οἰκειαν κοσμουντα πανηγυριν συμβαινουσαν τῳ πληθει την ἀφθονιαν ἡμιν καταστησαι του διαρκεσαι προς ὀψοφαγιαν και πολυτελειαν δειπνων . ἐδει | ||
ἐκ της Ἰνδων γης , ὡς οἱ ταυτα κεκοσμεατο , καταστησαι βασιλεα της χωρης Σπατεμβαν , των ἑταιρων ἑνα τον |
ὡς τινες ἀποπεπτωκοτες της ἀρχαιας φωνης και ἐπι την ἀμαθιαν καταφευγοντες ποριζουσι μαρτυρας τινας του προειρησθαι ὑπο των ἀρχαιων τασδε | ||
μαχαιρα ἐκδικησει δικην , οἱ δ ' εἰς τας πολεις καταφευγοντες , ὁταν ἐν ἀσφαλει γεγενησθαι νομισωσιν , ἐλπιδος ἀπατῃ |
γενησεσθαι , ὁρων της ἁπασης οἰκουμενης και της ἠδη βεβαιως ἐχομενης μικρον μερος το νυν ὑπ ' ἀνοιας ἀνθεστηκος , | ||
ἡμερων ἠν ἑκαστῳ τροφη , ὡστε δι ' ἐρημου της ἐχομενης ἰοντες ὁσωνπερ ἐν ἀστεσιν ἀπολαυειν εἰχον . Φρουριον ἑτερον |
Ἀνθρωπους δε , ὠ ἑταιρε , μη οὑτω φωμεν , βλαπτομενους εἰς την ἀνθρωπειαν ἀρετην χειρους γιγνεσθαι ; Πανυ μεν | ||
τεχνης ταυτης της του λεγειν ; εὑροις ἀν τους μεν βλαπτομενους τους δ ' ὠφελουμενους . οἱ δ ' ἀκουοντες |
δνοφερης και ταρταρου ἠεροεντος ποντου τ ' ἀτρυγετοιο και οὐρανου ἀστεροεντος ἑξειης παντων πηγαι και πειρατ ' ἐασιν , ἀργαλε | ||
ἐκ παντα τετυκται : Ζευς πυθμην γαιης τε και οὐρανου ἀστεροεντος . και ἀρχη μεν οὑτος ὡς ποιητικον αἰτιον , |
ταις ἀριστεραις χερσιν ἀφεντες τας ἡνιας ἀλληλων ἐδραξαντο . οὑ συμβαντος οἱ μεν ἱπποι κατα την ὁρμην ὑπεξεδραμον , αὐτοι | ||
, και το χωριον τε τουτο καθιερωθεν ἀπο του τοτε συμβαντος Ὀμφαλον προσαγορευθηναι και το περικειμενον πεδιον ὁμοιως Ὀμφαλειον . |
ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
μαλακος γεγενημενου τροπῃ του α εἰς η . Τα εἰς κος δισυλλαβα βραχει διχρονῳ παραληγομενα σπανια ἐστι μονογενη ὀντα : | ||
κλισεως : τα μεν γαρ των εἰς ιξ ὀνοματων εἰς κος κλινεται ὡς το περ - διξ περδικος , τα |
τα αὐτα λεγων τοις ἐν τῳ τελευταιῳ θεωρηματι του βιβλιου ῥηθησομενοις : το μεν δη τουτῳ οἰεσθαι τας ἐναντιας δοξας | ||
ἐν τε τοις προαγουσι νυνι λογοις και ἐν τοις ὑστερον ῥηθησομενοις ἀποδειξομεν , ὁτι πολλαι οὐσιαι και ἑτεραι ἀκινητοι και |
ἐπετιθεντο τοις εἰς την χωραν κατιουσιν ἐκ των ἐρυματων λῃστηρια καταστησαμενοι , και πολλα τους γεωργους ἐβλαπτον . ὑπερ ὡν | ||
. Καταλαβοντες δε της Αἰθιοπιας τα ἀκρα , και ἀντρα καταστησαμενοι διεγνωσαν τους παριοντας λῃστευειν . Ὁ δε Ἁβροκομης ὡς |
εἰναι δοκει , ὁ παντος ἀχθους ἐστι δυσφορωτερον . φιλοι λεγομενοι συμπιοντες εἰσαπαξ ἐκ πανδοκειου και παλαιστρας κἀγορας των γειτονων | ||
ἐνδον ἀπετραποντο . ἠσαν δ ' αὐτου φυλακες οἱ τριαριοι λεγομενοι , παλαιοι τε και πολλων ἐμπειροι πολεμων , οἱς |
ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
τας πολεις αὐτων συνεβουλευε θαυμαζειν λεγων ἐπι ταις εὐηθειαις των παραινουντων ἀφειναι τας ἁμαρτιας αὐτοις ἀζημιους , εἰ μηδε δυνανται | ||
Κω ἀφικομενος ἐς την Κνιδον νυκτος ἀναγκαζεται ὑπο των Κνιδιων παραινουντων μη ἐκβιβασαι τους ναυτας , ἀλλ ' ὡσπερ εἰχε |
, ἐρωντες ἐπιμιξιας , ἀγομενοι μεν ὑπο της χρειας , εἰργομενοι δε ὑπο της θαλαττης , εἰδον ὀρνιν ἐξ ἀερος | ||
των ἑλων ὀντων δυο ἠσαν οἱ πολεμοι , τῃ διοδῳ εἰργομενοι μη γινωσκειν τα ἀλληλων : και κατα την διοδον |
ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
περισκελιδες χρυσαι . Θειον δη τι νομισας το εὑρημα και διδασκομενος παρα της ὀϊος ἐλεειν τε το παιδιον και φιλειν | ||
γηρασκω κτλ . παροιμια : γηρασκω δ ' ἀει πολλα διδασκομενος , ἐπι των δια το γηρας ἐμπειροτερων . εἱλκυσται |
, ἐκλυσις , φρικωδης διαδρομη : ποτε δε και χολωδης ἐμετος : στροφος , βαρος κεφαλης : σκοτοδινιασις , ὠχριασις | ||
παθος περιεστη , ὑφ ' ᾑ και ὁ του αἱματος ἐμετος ἐνιοις ἑπεται , και μαλιστα ἐπι πλεον νηστευσασι . |
' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
ὀροφης . ἡνται ἀκην : καθηνται ἐν οἰκῳ , μη ἐπιστρεφομενοι του χειμωνος ἠ της χαλαζης δια το ἐξηρτυμενους αὐτους | ||
ὑπισχνουμενοι διορθωσεσθαι το ἁμαρτημα νικῃ καλῃ : κατα τε σφας ἐπιστρεφομενοι προς ἀλληλους ἰλαδον κατα μερη συνωμνυντο , ἐφορωντος αὐτου |
του δε συνηχθαι και συνεσφιγχθαι ὀρθον και βιον και λογον ἐργαζομενου . τον ἀθεον οὐν και ἀσεβη Καιν δεοντως καταραται | ||
του ἐκδιδοντος ἐργον ὁτιουν το ἐργοδοτειν , ἐπι δε του ἐργαζομενου το ἐργολαβειν . εἰ δε Λυσιου ὁ κατ ' |
πολλων και ἡ αἰσθησις ἐμαρτυρησε : πολλα γαρ των ἀλλα κινουντων και αὐτα συνεκινειτο . εἰ δε κινειται ὁτε κινει | ||
ἐκτελειν οὐπω οἱα τε τα βρεφη , καιτοι κατα φαντασιαν κινουντων τε αὐτα και συγκαμπτοντων και τοπικως μετατιθεντων , εἰ |
ῥᾳδιως δ ' ὑπερχομενοι , εἰς μελαγχολικον δε χυμον ἑτοιμως τρεπομενοι . Οἱ δε δη σιλιγνιται το καθαρωτατον ὀντες του | ||
δηφενσορας προσδραμωσιν , μηδε ἐν αὐτῳ τῳ φοσσατῳ καταφυγωσιν οἱ τρεπομενοι , ἀλλα περιφρονουντες ἐν ἑτερῳ τοπῳ προσδραμωσιν , κελευομεν |
στερεων περι τε των πεντε σχηματων , ἁ τοις κοσμικοις ἀποδιδοται στοιχειοις , ἰδιοτητος τε αὐτων και προς ἀλληλα κοινοτητος | ||
νυν δε περι του ἠδη ὀντος ἐν πορῳ ὁ λογος ἀποδιδοται , ὁπερ και κυριως ποριμον ἐπονομαζουσιν . το γαρ |
γαρ Ὁμηρον πεποιηκεναι ἀριστον μεν ἀνδρα Ἀχιλλεα των εἰς Τροιαν ἀφικομενων , σοφωτατον δε Νεστορα , πολυτροπωτατον δε Ὀδυσσεα . | ||
ἀφελης την διαιταν γεγονε . πρεσβειων οὐν πολλων προς αὐτον ἀφικομενων οὐδεποτε πλειον πεντακλινου διεστρωννυτο : ὁτε δε μη παρειη |
εἰς την ἀγοραν εἰσβολων και του θεατρου και των ἀλλων κατεχομενων χωριων δια βραχεων τε φυλασσειν , και πολλας εἰναι | ||
περιφυσις ἠ ἀλλο τι των τοιουτων ἐμποδιζον . περιττωματων δε κατεχομενων ἐκβαλλειν σκυβαλον δια κλυστηρος ὑδρελαιου ἠ ὑδρομελιτος ἐνεθεντος , |
ἐκεινην , ὡς ἀκολασταινοντα . Ἐτη δ ' ἑπτα και τριακοντα οὑτως ζησαντα ἀναχωρειν εἰς την ἑαυτου κτησιν ἑκαστον , | ||
Ἀγησιλαον ἀσπασομενος : ἠρξατο δε λογου ὁ Ἀγησιλαος παροντων των τριακοντα , μεταστησαμενος τον Σπιθριδατην : Λεξον μοι , ἐφη |
γε δη γαλα τροφιμον ἐχῃ και μη ταις προς ἀνδρα κοιταις εὐνικατος πελῃ . μεγαλα γαρ μερις ἐν τῳδε και | ||
ἐγκρατης . των δ ' ἀνθρωπων οἱ μεν ἐν ταις κοιταις ἐτι ὀντες κατεσφαγησαν , οἱ δ ' ἀνισταμενοι ἀρτιως |
ἁπλως , φησι , πειρατεον πασι το οἰκειον ἀπονεμειν , λογιζομενους ὁτι ὁδε ἐστι μοι χρησιμος εἰς τοδε και δει | ||
, και ὡς περι μικρων προς μειζω μυστηριων περι ἀμφοιν λογιζομενους ἑκατερᾳ την προσηκουσαν ἀξιαν και τιμην ἀπονεμητεον , και |
παντες ὑπο των ἐμψυχοντων ὠφελουνται . πολλοι γαρ και σκοροδοις χρησαμενοι πλειοσιν ἀπηλλαγησαν του ἰκτερου και του πικριας ἐχειν του | ||
ἀριστευσαντας βουλεται ; ἀλλα μηπω τουτῳ την δεσποτειαν , ᾑ χρησαμενοι πρωτον οἱ προγονοι , τον νομον τουτονι κεκυρωκασι , |
αὐτους προσπαρασκευαζειν και συνευπορουντας ἐκεινῳ χρηματων και τἀλλ ' οἰκειως συναγωνιζομενους . εἰ γαρ τις ἐροιτο Φιλιππον , εἰπε μοι | ||
αὐτῳ μετιοντι ταις ἐγγιστα γενομεναις ἀρχαιρεσιαις και τους πατρικιους ἐχοντι συναγωνιζομενους ὁ δημος ἐναντιωθεις οὐκ εἰασε δουναι την ἀρχην την |
φερειν , και ἀκοπον εἰναι . Ἀριστον μεν οὑτω παντα διακεισθαι τον ἀνθρωπον , και ἀσφαλεστατ ' ἀν γενοιτο ὑγιης | ||
ἐχοντα : δοκει δε μοι ἀνδρι ἀγαθῳ ἀρχοντι νυν εὐαρεστοτερως διακεισθαι ἡ πολις . το μεν γαρ θαρσος ἀμελειαν τε |
τινος και βασιλεως , τοις δε τοιουτοις ἐφοβειτο προσιεναι . γινομενης οὐν διατριβης μακροτερας οὐκετι φερειν ὑπεμενε την παρολκην : | ||
παρασκευας ἀνυπερβλητους κατεπονει τους πολιορκουμενους . Της δε πολιορκιας πολυχρονιου γινομενης και των κατα την πολιν πολλων μεν ἀναιρουμενων , |
ἐμελλον . δια τουτο οἱ κατα Μωυσην σοφοι παντες εἰσαγονται παροικουντες : αἱ γαρ τουτων ψυχαι στελλονται μεν ἀποικιαν οὐδεποτε | ||
τον ποταμον ἡμερων σχεδον τι τριων ὁδον . οἱ γαρ παροικουντες ἑκατερωθεν τον ποταμον φυλαρχοι , χωραν οὐκ εὐπορον ἐχοντες |
πονηρων και το ἀληθες ἐπιζητοιη τις μαθειν , φασιν μεν ποιουμενης της Σεληνης ἀληθη και βεβαια ταυτα εὑρεθησεται , και | ||
περιεχουσης ἐν αὑτῃ ἀνεννοητως και ὑπερουσιως , τας προοδους δε ποιουμενης προς ἁπαντα ἀνεκφοιτητως ἑαυτης και παντα παραγουσης τα νοητα |
. των ἀντικειμενων ἀρα κοιναι εἰσιν ἀσυμπτωτοι . Ἐαν ἐν ἀντικειμεναις ἀχθῃ τις εὐθεια τεμνουσα ἑκατεραν των περιεχουσων την ἐφεξης | ||
ἰσον ἐστι τῳ ΞΣ . Ἐαν ἐν ταις κατα συζυγιαν ἀντικειμεναις των ἐφεξης τομων εὐθειαι ἐφαπτομεναι συμπιπτωσι , και δια |
παντα δρομεα , οὐδε τον παλαιοντα παλαιστην , ἀλλα της τελειοτερας του πραγματος ἑξεως ταυτα ὀνοματα . μεσος τοινυν Πλατωνος | ||
την της ὑποδοχης της ἑξεως προκοπην δεξαμενα , εἰτα της τελειοτερας μεθεξεως εὐμοιρησαντα , του μεν μετεχομενου μενοντος , του |
αἰγας . Ἐτι λεγουσης αὐτης και του Διονυσοφανους τα γνωρισματα φιλουντος και ὑπο περιττης ἡδονης δακρυον - τος ὁ Ἀστυλος | ||
. φιλιας δε της σης ἐπιθυμησας δι ' ἐμου του φιλουντος ἀμφω τουθ ' αὑτῳ γενεσθαι βουληθεις ἐρχεται μετα γραμματων |
ἑν μεστον , τοις μεν παιδιοις μικρον , τοις δε τελειοις μεγα . και μεντοι και το σωματωδες της σκιλλης | ||
τ ' ὀμβρωι τε και αἰθερι παμφανοωντι , Κυπριδος ὁρμισθεισα τελειοις ἐν λιμενεσσιν , εἰτ ' ὀλιγον μειζων εἰτε πλεονεσσιν |
ὡς φυλαξοντα τους ἀλλους . και παλιν ἐν τῳ της παραπρεσβειας , ἐπειδη δε ἡκεν ἡ ἐκκλησια , παρελθων Αἰσχινης | ||
ἐπιχωριοςεἰρησεται γαροὐδ ' ἐγγενης ἡμιν “ . και Δημοσθενης περι παραπρεσβειας ” που δε ἁλες ; που τραπεζαι ; . |
προγονων εὐδοξιας . ἡμεις δε τους ἁρμοττοντας τῃ γραφῃ χρονους παραθεντες ἐπι τας οἰκειας της ὑποκειμενης ἱστοριας πραξεις τρεψομεθα . | ||
τεσσαρα προς τον τρια τον ἐπιτριτον : οὑς ἀλληλοις μεν παραθεντες τον των δεκα πληρουμεν ἀριθμον , τουτον δε τῳ |
και την ῥητορικην τωι φυσικωι φησαιμεν ἀκολουθειν , εἰπερ ἀρα παρατεθεντων πραγματων , ἐν οἱς ὁ πολιτικος και ῥητωρ ἀγαθος | ||
και ἑως ἀναιρεσεως ἐρχονται . το παλαιον , φησιν , παρατεθεντων των κωληνων το μηριον ὁ κρατιστος ἐλαμβανεν : εἰ |
χρονου , και ἡλιου και σεληνης και ἀνεμων , και τελεισθαι ὀνομασιας σεληνης καλοσχηματιζουσης , οὐ γαρ προς τους ἀστερας | ||
δε ᾑ πεφυκε ταυτῃ συμβαινει και τα περι αὐτο ἐνεργηματα τελεισθαι : ὡστε και τα ἀπο των θεων ἐγειροντα και |
των ἐνυδρων ζωων οἱ πετραιοι καλουμενοι ἰχθυες λυσιτελεις σοι γενησονται προσφερομενοι αὐτοι : εἰσι δε ταυτα κωβιοι , τριγλαι , | ||
ἐν πολλοις φυτευσαι τοποις , ὁπως οἱ Αἰγυπτιοι τον καρπον προσφερομενοι διαφθα - ρωσι : το δε δενδρον μεταβαλον την |
ἁ διδωσιν αὐτοις ὁ νομος : και ἐποιησεν οὑτως . γραφεντος δε του προβουλευματος , και μετα ταυτ ' ἐπικυρωσαντος | ||
τας ἐκκειμενας τηρησεις του ἐπικυκλου κεντρον το Ε , και γραφεντος περι αὐτο του ΖΗ ἐπικυκλου ἠχθωσαν μεν ἀπο του |
παντι τῳ κοσμῳ πολλα ἐσονται κακα και ἀνθρωπων φθορα , γεννηματων δε πληθος : ἐν δε Ταυρῳ ἀγαθα τῃ γῃ | ||
τουτου ἠν τον ἁπαντα χρονον . και οὑτω των ἀϊδιων γεννηματων του δημιουργου θεου και ἡ ἀνθρωπινη ψυχη ἀνευρισκεται , |
, οὐτε πυρετων ἐπιλαμβανοντων , οὐτε ἐμπυηματων ἐπιγινομενων , τουτους ἐπανερεσθαι , ὁκοταν βησσωσι τε και δυσπνοοι ἐωσιν , εἰ | ||
ταυτ ' ἐχῃ ἀμφω , χρονιον το νουσημα γινεται : ἐπανερεσθαι δε και εἰ ἐν τῳ μηρῳ ναρκαι ἐγγινονται , |
. Ταν χειρα ποτιφεροντα ταν τυχαν καλειν : ὡς δεον ἐπικαλεισθαι τους θεους μετα του ἐγχειρειν τι και πραττειν , | ||
κακοπαθουσων . διο και τας ἐν τοις τοιουτοις κινδυνευουσας γυναικας ἐπικαλεισθαι μαλιστα την θεον ταυτην . Ἀρτεμιν δε φασιν εὑρειν |
ἑξις της ψυχης ὀνομαζεται , ὡς ἐξωθεν ἐπεισιουσα και γινομενη ἐπικτητος . προθεμενος τοινυν ὁρισασθαι την φρονησιν , φησιν ὁτι | ||
ζωη οὐν ἡ σωματοειδης , κεχωρισμενη της ψυχικης οὐσιας και ἐπικτητος αὐτῃ γενομενη οὑτως ὡς μη ἀλλοιουν αὐτην μηδε ἑν |
φαρμακου . Οὐκ ἐκκρινει δ ' ἡ γαστηρ ἐνιοτε καθαρτηριου δοθεντος , ἠτοι δια την ἰδιοτητα της του καμνοντος φυσεως | ||
προς τῳ Γ : ὁπερ ἐδει ποιησαι . Ἀπο του δοθεντος κυκλου τμημα ἀφελειν δεχομενον γωνιαν ἰσην τῃ δοθεισῃ γωνιᾳ |
οὑς ἐδει το Πανακτον και τους ἀνδρας τους παρα Βοιωτων παραλαβοντας Ἀθηναιοις ἀποδουναι , το μεν Πανακτον ὑπο των Βοιωτων | ||
λαβοις λογον οὐτε ἑκοντων οὐτε ἀκοντων : αὐτους δε δει παραλαβοντας ὡσπερ προβλημα ἐπισκοπεισθαι . Και μετριως γε λεγεις . |
' αὐτου του ἁμματος , ἀλλα και του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον | ||
ὁ στιχος ὁμηρικος “ . . . : μειζον και σφοδροτερον πνευσῃ . ἐντευθεν δε δηλον , ὡς πυκνοτατον ἐστι |
φρονειν φασκοντες , τουτους τους ἀνθρωπους ἐξον ὑμιν εἰς παν ἀσθενειας ἀγαγειν και χρησθαι κοσμιοις , οὐ μονον οὐκ αὐτοι | ||
ἀστρα χωρουντα : το δε εἰναι ταὐτον , ὑπ ' ἀσθενειας και βραδυτητος οὐχ οἱους τε εἰναι ἡμας διεξελθειν ἐπ |
Ἐπικουρος Δημοκριτος και το θηλυ προϊεσθαι σπερμα : ἐχει γαρ παραστατας ἀπεστραμμενους : δια τουτο και ὀρεξιν ἐχει περι τας | ||
ἠρατο , πεμφθεις Ἰλιου κατασκοπος : κτανων δε φρουρους και παραστατας πυλων ἐξηλθεν : αἰει δ ' ἐν λοχοις εὑρισκεται |
πληθει των Φωκεων , εἰτε την γνωμην σφισι του θεου βλαπτοντος εἰτε και αὐτοις πεφυκοσιν ἐπιπροσθεν εὐσεβειας τα κερδη ποιεισθαι | ||
, εὐψυχοτατοι δε το μεχρι πλειστου γενομενοι , τοτε , βλαπτοντος ἠδη του θεου , τῳ στρατηγῳ σφων ἀπεκριναντο ἀναξιως |
, ταυτα καθολου και ἀχωριστα ; οἱ μεν γαρ χωριστα ποιουντες τα δι ' ὡν αἱ ἀποδειξεις ἁμα μεν ἐξ | ||
ταυτα εἰπων λεγει ὁτι οἱ μεν τους μαθηματικους ἀριθμους μονους ποιουντες , ὡς οἱ περι Ξενοκρατην και Σπευσιππον , χωριστους |
δ ' ἑλε παντας Ἀχαιους . θαυμαζεν δ ' ὁ γεραιος , ὁπως ἰδεν ὀφθαλμοισι : Τηλεμαχου δ ' ἑλε | ||
? ? [ ] ? ? ? [ ] ὁ γεραιος : μη βιαζου προς τον [ ] Φλακκον [ |
εἰναι Κιτιεα : των γαρ εἰς την ἐπισκευην του λουτρωνος συμβαλλομενων εἱς ὠν και ἀναγραφομενος ἐν τῃ στηλῃ „ Ζηνωνος | ||
δαρδαψαι τιθεται . ἐρανοι δ ' εἰσιν αἱ ἀπο των συμβαλλομενων εἰσαγωγαι ἀπο του συνεραν και συμφερειν ἑκαστον . καλειται |
μητε χρωμασιν ἀλλοις οἱς γινεται γραμματα , σκευεσι δε φωτος εἰργασμενοις εὐφημουμεν τους εὐεργετας πληθος ἐτων αὐτοις συνευχομενοι . τις | ||
αὐτον ἐπιμελεστερον . ἠν δε ὁμοιος τοις ἀνδριασι τοις ἀκριβως εἰργασμενοις : εἰχε δε και το χρωμα ὁμοιον χαλκῳ κεκραμενῳ |
τι και συ γραψαιο ἀν ; εἰ γαρ οὑτω γενοιο γενναιος . και ἐχοις δ ' ἀν εἰπειν τα συνηθη | ||
κἀν σφοδρα ἐπειγηται , κατεχοντες διηγουμεθα ὁτι Δομνινος ἐκεινος ὁ γενναιος Βαττου τουδε τον οἰκον τον μικρον πολεμουμενον διεσωσε και |
ποιησας ἐκει τετρακιονιον ἐν ὑψει ἐστησεν αὐτην την Τυχην , καταστησας ἐμπροσθεν αὐτης βωμον ὑψηλον : ἡντινα στηλην της Τυχης | ||
δια κηδους ἑαυτῳ ᾠκειωσατο , δομεστικον των Σχολων της ἀνατολης καταστησας , αὐτοκρατορα στρατηγον του κατα Τουρκων πολεμου τουτον ἐκπεπομφεν |
μεν λεγονται τοις ἑπομενοις οἱ προηγουμενοι , ἀπερρυηκεναι δε οἱ ἑπομενοι των προηγουμενων , ἐφ ' ὁσον ἀν μη μακρον | ||
και τῃ ἐκεινης λυσει τε και καθαρμῳ ταυτῃ τρεπονται ἐκεινῃ ἑπομενοι , ᾑ ἐκεινη ὑφηγειται . γιγνωσκουσι γαρ οἱ φιλομαθεις |
τα δε ἑξης ὡς διαφοραι , το μεν ἐν ᾡ τεθεντων , ἱνα χωρισῃ αὐτον ἀπο των ἀλλων λογων , | ||
ὁσιωθεισης της θυσιας ” και των ἀπαργματων ἐπι των βωμων τεθεντων , ἁπτονται του βωμου ἠ του κανου και ἐπιφθεγγονται |
ἀναπνοας παρασκευαζει γινεσθαι , ὁποια ἐν τε ταις κατα το μεσαιτατον , και ταις κατα το διαφραγμα και τον ὑπεζωκοτα | ||
, ἐπιγαστριον , το δε ἑκατερωθεν κενεων . το δε μεσαιτατον του λαγονος ὀμφαλος . το δε ὑπο τουτον ἰτρον |
και ἐκ του ἐν τῳ εἰωθοτι χρονῳ την καθαρσιν μη ἐπιφανηναι , και τας προς το στηθος φλεβας πρασιζουσας τῃ | ||
των δια της ὁδου , πραγμα ἀμηχανον ὑπελαμβανον εἰναι πολεμιους ἐπιφανηναι τοις σφετεροις ἀφανεις , ὡσπερ πτηνους τινας ἠ διοπετεις |
και το ξυμπεφυκοτα : οὐ γαρ ὡσπερ τα ἡμετερα σωματα ἐπικτητον ἐχει την ζωην , οὑτω και τα θεια , | ||
και στρωμνης ἠ περιεργου τε και πολυτελους και ποικιλης οἰκησεως ἐπικτητον εἰναι . τον αὐτον δη λογον εἰναι και περι |
ἀπομεριζουσαι : διο και εὐθικτοι προς τας ἀπαντησεις ἠσαν . κατηγορουντος οὐν ποτε Στιλπωνος Γλυκερας παρα ποτον ὡς διαφθειρουσης τους | ||
μη ἀλογος ἡ ἐπιτιμησις εἰναι σου δοξῃ και θρασεια , κατηγορουντος ὡν ἀγνοεις . Ἐτι γαρ τουτο μοι το λοιπον |
νοσερου γενεσιν λεγων , πολυχρονιον αὐτον τῃ μητρι † ὡς ἐπαγγειλαμενος ᾐτει τον μισθον . της δε εἰπουσης : Ἐλθοντι | ||
' οἱς προτερον ηὐξηθη , φενακιζων ἀει τινας και μεγαλα ἐπαγγειλαμενος εὐεργετησειν μεχρι του ἁπαντας ὑφορασθαι και διαβεβλησθαι προς αὐτον |
δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
μεν Ἐφεσιοι των μεν κτενων βελτιους , των δε χημων λειπομενοι : οὐρητικωτεροι δε μαλλον ἠ ἐπι την κοιλιαν φερομενοι | ||
ἑξοντες , τους δ ' ὑμετερους συγγενεις και φιλους οἱ λειπομενοι τραχηλιουσι πολεμοι , και τα μεν ἀθλα μονοις ὑμιν |
συγκεισθαι τα συστηματα ἐκ των διαστηματων : οὐδεν γαρ κωλυει συμφωνουντων των φθογγων κατα τους εἰρημενους ἀριθμους ἐκμελως τα συστηματα | ||
εἰπωμεν . αἱρεσις ἐστι ἀνδρων ἀστειων δοξα προς μεν ἑαυτους συμφωνουντων προς δε ἀλλους διαφωνουντων . και καλως εἰπεν ἀνδρων |
μεν ἀοιδας , τοις δ ' αὐ δακρυων βιον ἀμβλωπον παρεχουσαι . ἀνδροκμητας δ ' ἀω - ρους ἀπεννεπω τυχας | ||
μαχομενον αὑτῳ : συνεργαζονται δε και ζωσιν ἁμα , και παρεχουσαι την τροφην αὑταις και χρωμεναι . . . τι |
Ποτιδαιατης ἐστη ἐν χειμερινῳ καιρῳ παννυχιος εὐχομενος . και τοσουτον μεταρσιος , φησι , γεγονε την ψυχην , ὡστε μη | ||
, δι ' ἡς ἀρθεις ἀφ ' Ἑλληνων ὑποπτερος , μεταρσιος ἐκεισε πετωμαι . ἀλλα γαρ ἐφθης , ὠ φιλε |
ἠδικουν , ἀλλ ' οἱ μη θελοντες διακρινειν ἀπο των ἐμβαλοντων το πυρ τους μονον τεθεαμενους . κατεχε τοινυν αὐτους | ||
πλειστα των πνευματων κινεισθαι και περιφερεσθαι , ὑφ ' ὡν ἐμβαλοντων ἐνοιδειν την Ἀτλαντικην θαλασσαν και κατασκευαζειν τας πλημμυριας , |
, ἀλλ ' ἐφειδοντο του ἀπορρητου . Τοτε μεν δη δειπνησαντες και διαλεχθεντες οὐχ ὑπερ μεγαλων αὐτου ἐκοιμηθησαν , ἁμα | ||
πολεπον . και τοτε μεν ἀπηλθον ἐπι το στρατοπεδον και δειπνησαντες ἐκοιμηθησαν . τῃ δ ' ὑστεραιᾳ αὐτος τε ὁ |
τουτων ἀντωμοσιαν . ἐχει δε πως ὡδε : Σωκρατη φησιν ἀδικειν τους τε νεους διαφθειροντα και θεους οὑς ἡ πολις | ||
ἀδικειν . τον δε ἑαυτον ἀδικουντα ἀναγκη κατα ταὐτον και ἀδικειν και ἀδικεισθαι : δια το τον αὐτον εἰναι και |
τοιουτον . προταττει τας καταφασεις πρωτον του δυνατου και του ἐνδεχομενου λεγων δυνατον εἰναι , ἐνδεχομενον εἰναι : εὐθεως δε | ||
. Που λεγει ὁ Πλατων ἐν τῃ μιξει ἀναγκαιου και ἐνδεχομενου τῃ χειρονι ἑπεσθαι το συμπερασμα ; ἠ ἐν τῳ |
, οἱς μελαγχολικος ἐστι χυμος . ἀπο της ἁφης δε διαγινωσκειν ἐστι σοι δυνατον : θερμοτερα γαρ σοι φαινεται ἐφ | ||
τα της γεωργιας και τα πολιτικα [ ] μηδεν ἡττον διαγινωσκειν [ ] ʃ οἱον τοις δημιουργοις και γεωργοις και |
, το δε ῥαπτειν μεταφορικως ἀντι του συντιθεναι τε και διανοεισθαι . Λεγει γουν ἐν ἑτεροις : κακα ῥαπτομεν ἀμφιεποντες | ||
αὐτου σοφιᾳ σοφως γενεσθαι εὐδοκησαντα , και ἡμιν δε δωρησαμενον διανοεισθαι ἐν τουτοις Θεον , ἐν πατρι , υἱῳ και |
ὡς στρατηγησας ἐν Κεῳ δια φιλοχρηματιαν πολλα κακα ἐργασαμενος τους ἐνοικουντας , ἐφ ' ᾡ γραφεις ὑπο Ὑπερειδου παρανομων ἑαλω | ||
, και τας πλειους μεν ἐξωλεις των πολεων και τους ἐνοικουντας ἀσεβεις , μεγα δε και προσηνες την πατριδα ὡσπερ |
νηος , ὑπο ζυγα , μη τιν ' ἑταιρων βλαπτοι ἐλαυνοντων , ὁποτε σπερχοιατ ' ἐρετμοις : οἱ δ ' | ||
ταξηται τις το στρατευμα . . ἐλωντων ] ἀντι του ἐλαυνοντων . . ἀνυστον ] ἐνεργητικον . . κἀν τουτου |
φιλιας διαλεξομενους , Ἀσκανιου δε τοις Λατινοις ταμιευεσθαι την τυχην συμβουλευοντος ἀδειαν εὑρομενος ἀπηλθεν ὑποσπονδος μεθ ' ὁσης εἰχε δυναμεως | ||
της χωρας . Νικησαντες οὐν οὐ μετεδωκαν , του Κοσσα συμβουλευοντος ταις ὁμολογιαις ἐμμενειν : ἀνθ ' ὡν λοιμῳ περιπεσοντες |
τα προς πολλα χρησιμωτερα ἐδειξαν τα προβληματα ταυτα : θεσει δεδομενων ἡμικυκλιου τε και εὐθειας προς ὀρθας τῃ βασει , | ||
τας των φιλων , οὐκ ἀν ἠσθα μειζω των νυν δεδομενων δεδωκως . τι γαρ μοι του παροντος ἠ μειζον |
οὑτος Σαπωρι τε και Ὁρμισδῃ τοις εἰς την ἡμετεραν ἡλικιαν ἀφικομενοις , το μεν πρωτον ἐναντιαν ἐσχε την ἐκβασιν , | ||
ὑμων ἐστιν : ἐπιτρεψατε των πρεσβευτων τισιν εἰς την πολιν ἀφικομενοις δηλωσαι τῃ βουλῃ ταυτα : και γαρ εἰ την |
χωριοις συνεχως ἱδρυμεναι και οἱον συμπεπλεγμεναι . ὡστ ' εἰ ἀρχομενοι του πολεμου προειπον τοις Ἑλλησιν ὁτι ὑπερ τουτου πολεμησουσιν | ||
καπηλειαις φανερως ψευδονται ; ” και θαυμαζειν φησι πως Ἑλληνες ἀρχομενοι μεν ἐν μικροις πινουσι , πλησθεντες δε ἐν μεγαλοις |
δ ' ἑτερηφι παρελθειν : ἐκ της προς την ὑβριν παραθεσεως προτρεπει τῃ δικαιοσυνῃ μαλλον ἑπεσθαι : κρεισσων γαρ ἐστι | ||
ἐπιπροσθουσης τῳ νῳ και την αὐτων ἀπαυγαζουσης ὀντοτητα . ἐκ παραθεσεως τοινυν ἀμφοιν προς ἀλληλα των ἀναγκαιων και ἐνδεχομενων συναγει |
καιρος ἠν : ἡ δε εὐτρεπιστο ἐν τινι των ἐκεινου προαστειων . ὡς δε τα παντα εἰχε καλως , και | ||
Ὁτι Πομπισκος εἰς τινα πολιν στρατοπεδευσας τα μεν λοιπα των προαστειων της πολεως ληϊζεσθαι τους οἰκειους στρατιωτας οὐκ ἐκωλυεν , |
, δια την εἰρηνην , των τε ἀλλων κρατουμενων τηι δυναστειαι . οὐ μην τους γε Ἠλειους ἀναγραψαι την θεσιν | ||
ἀπειρους δ ' εἰναι και κηπειας και ἀλλων γεωργικων . δυναστειαι δ ' εἰσι παρ ' αὐτοις . προς δε |
παροξυνομενος . δυνατον μην ἐτι τους ἀρχομενους καρκινους κωλυειν αὐξεσθαι καθαιροντα τον μελαγχολικον χυμον πριν ἐν τῳ πεπονθοτι μοριῳ στηριχθηναι | ||
ἐν σπλαγχνοις σκιρρουμενοις ἠ ἐμπεφραγμενοις . πλεονεκτει δε τα συκα καθαιροντα τα ἐν νεφροις ψηγματα . ἀμφοτερα δε γαστρος ὑπαγωγα |
του ὁριστου . το δε τι ἐστιν ἁπαν καθολου και κατηγορικον : οἱ γαρ κυριως ὁροι κατηγορικοι ἁπαντες , οἱ | ||
μεν ψευδος περαινοντες συλλογιζονται . ὁτι ὁ Ἀριστοτελης τον μεν κατηγορικον και συλλογισμον ἁπλως καλει , τον δ ' ὑποθετικον |
μη τοσαυτην δυναμιν κεκτηνται προς τε τας πραξεις και τους τελειους χρονους , πλην ἐνεργησουσιν . ἀναγκαιον δε και την | ||
δε κἀν τοις ὁρισμοις : οἱ παντες γαρ προσοντες προσδιορισμοι τελειους αὐτους ἀποφαινουσιν ἑκαστους : ἀρκει δε προς το ἀτελες |
και δραν , ὁ τι ἐπειγοι , μηδ ' αὐτων φειδομενους των ὑπατων , εἰ δεοι . ὡς δε αὐτῳ | ||
φροντιστας , πολυθεαμονας εὐμαθεις τε και εὐλαβεις και δειλους και φειδομενους ἀνδρας δηλουσιν : οἱ δε ἀχλυωδεις δολερους ἀπιστους τε |
ἐπι των ἀγαν δικαιων . Δαιδαλου ποιηματα : ἐπι των παραδοξων ἐργων : οἱ δε ἐπι των ἀκριβουντων τας τεχνας | ||
γενος , Καλλιμαχου δε γνωριμος , ἐν τῳ Περι των παραδοξων ποταμων , ἐν Ἀροανιῳ φησι τῳ ποταμῳ , δια |
. ἐθελω δε σοι διακριναι και διορισαι το τε του ἐπαινουντος ἐργον και την του κολακος ὑπερβολην . Ὁ μεν | ||
ἡ θεσις ἀκολουθος ἐστι τῳ βιαιῳ ὁρῳ , του μεν ἐπαινουντος , του δε ψεγοντος : ἐμπεσοντος δε βιαιου ὁρου |
ἐπι το ὀξυ : ἐστι δε ἀπο λιχανου ὑπατων ἐπι παρανητην διεζευγμενων , ἐκαλειτο δε φρυγιον . τεταρτον το ὑπο | ||
, ἀπο λιχανου ὑπατων ἐναρμονιου ἠ χρωματικης ἠ διατονου ἐπι παρανητην διεζευγμενων ἐναρμονιον ἠ χρωματικην ἠ διατο - νον , |
ἐξουσιαν αὐξανουσα . και μεντοι οὐδε ἐκεινο ἀγνοω , ὁτι ἐνδοξοτερον εἰναι και περιβλεπεσθαι μαλλον εἰκος ἰδιωτου βασιλεα ὀντα . | ||
. ἀκουσομαι σου , γυναι : ταχα και πιστευσω . ἐνδοξοτερον με ποιησεις τοις κατω δαιμοσιν . εἰ δε θανοντων |
[ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |