| ἀκρα χειρος , οὑτως και τῳ ποδι ἐστιν πεδιον και ταρσος και † ἀκρον πους † : και ὡσπερ ἡ | ||
| ὁ ἀμνημων . ταμνειν : διαχωριζειν . ἠ τεμνειν . ταρσος : το ἰχνος . και ὁ ποιμενικος ταλαρος , |
| Βουλομενον τε Δαβιδ οἰκοδομησαι ἱερον τῳ Θεῳ , ἀξιουν τον Θεον τοπον αὐτῳ δειξαι του θυσιαστηριου : ἐνθα δη ἀγγελον | ||
| : ὁ δε μετριως ἀνενεγκων ὡς του ὑδατος ἀπεγευσατο , Θεον τε αὐτον ἀλλον ἀπεκαλειτο και υἱον του λοιπου , |
| λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
| ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
| γεννωμενῳ , του βρεφους εἰς το στομιον ἠδη της ὑστερας ἐμπιπτοντος και των ἁρμων της κυοφορουσης λυομενων ἀμφοτεροις κινδυνον ἰσοθανατον | ||
| και ἀνταποφερομενων . βροντας δε και ἀστραπας ἀπο θερμου γινεσθαι ἐμπιπτοντος εἰς τα νεφη . σεισμους δε γινεσθαι του ἀνωθεν |
| και τα ἑξης , και το ἐπειδη γαρ οὐχι των πεπολιτευμενων οὐδε των ἐνοχλουντων ὑμας ὠν πραγμα τηλικουτον φημι δειξειν | ||
| ' ἀνεχεσθαι φωνην μητε τουτου μητ ' ἐκεινου , τοιαυτα πεπολιτευμενων . Ἀλλα νη Δια ταυτα μεν τοιουτοι γεγονασιν ἐν |
| ἐπεχειρησεν . Εἰτα ἐπ ' αὐξησει ἐπαγε τον κωμον , διατιθεις αὐτον , και ὁτι ὠνειδιζεν ἀνεραστον ἀποκαλουσα , ἀδιαθετον | ||
| . Ὁ δε δη παντα κοσμων Ζευς και ἐπιτροπευων και διατιθεις εἰσαει , ψυχην βασιλικην και βασιλικον νουν ἐχων και |
| Ποτιδαιατης ἐστη ἐν χειμερινῳ καιρῳ παννυχιος εὐχομενος . και τοσουτον μεταρσιος , φησι , γεγονε την ψυχην , ὡστε μη | ||
| , δι ' ἡς ἀρθεις ἀφ ' Ἑλληνων ὑποπτερος , μεταρσιος ἐκεισε πετωμαι . ἀλλα γαρ ἐφθης , ὠ φιλε |
| προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
| ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
| ἀπο ῥιζης ἀρχομενος του πρωτοπαθουντος μοριου φερηται ταχεως εἰς τα παρακειμενα . διατεινοντες δ ' εἰσιν ἑκατερωσε των νευρων οἱ | ||
| ὑπο των ἐντασεων , και ἐφ ' ὡν δριμεα τα παρακειμενα , ὡς ἐφ ' ἑλκωσεων ἐντερων ῥευματισμους ἐπιφεροντων , |
| εʹ διμετρα ἀκαταληκτα , το Ϛʹ μονομετρον , ὁ και παρατελευτον ὀνομαζεται , το δε ζʹ διμετρον καταληκτικον ἰαμβικον ἠτοι | ||
| ποικιλης και παντοδαπης . Γ ὠ παντοιας ἠδη μουσης ] παρατελευτον τουτο . μουσης ] παιδευσεως . εἰ μεν τις |
| Δωδωνης μεδεων δυσχειμερου „ . και Διονυσιος ” Δωδωνης ἠπειρος ἀπειριτος ἐκτετανυσται ” . Φιλοξενος δε ὁ την Ὀδυσσειαν ὑπομνηματιζων | ||
| οὐ τι προσεσσυμενον στυφελιξεν : ἀλλ ' ἁτε πρων εἱστηκει ἀπειριτος οὐρεϊ μακρῳ , τον ῥα διιπετεων ποταμων μενος οὐδ |
| της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
| τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
| πληγην βιασα - μενος ὑμας ἐπιτρεφθηναι ἰατρῳ , μαλλον του ἀποκτειναντος φονευς ἐστιν , ὁ ἀρξας της πληγης φονευς γιγνεται | ||
| αἰχμαλωτισθεις ὑπο Περσων ἀνηνεχθη ὡς βασιλεα , Ὀροιτου τον Πολυκρατη ἀποκτειναντος . θεραπευσας δ ' ὁ Δημοκηδης Ἀτοσσαν την Δαρειου |
| ἀλλως τε το τεμνον περας ἠτοι μεσον των δυοιν στιγμων πιπτον διχοτομει την γραμμην , ἠ κατα μεσου φερομενον του | ||
| μη τις το μεν ἑν στησειεν ἐφ ' ἑαυτου μη πιπτον εἰς σωμα , εἰτ ' ἐξ ἐκεινου τας πασας |
| τις , ὀρυκτηρσιν οἱς ἐπιφερεται σιδηροις και ἑτεροις ὁπλοις ἀμυνεσθαι παρεσκευασμενος : εἰ δ ' ἡλιος ἀνασχοι , μηκεθ ' | ||
| του μοιριδιου χαλεπους ἐπεφερε , παντα τα φθοροποια χορηγιαις ἀφθονοις παρεσκευασμενος , οἱς , εἰ μη ἐφθασε προαναιρεθεις ὑπο της |
| δ ' ἑτερηφι παρελθειν : ἐκ της προς την ὑβριν παραθεσεως προτρεπει τῃ δικαιοσυνῃ μαλλον ἑπεσθαι : κρεισσων γαρ ἐστι | ||
| ἐπιπροσθουσης τῳ νῳ και την αὐτων ἀπαυγαζουσης ὀντοτητα . ἐκ παραθεσεως τοινυν ἀμφοιν προς ἀλληλα των ἀναγκαιων και ἐνδεχομενων συναγει |
| καλως ῥηθεντι μνημη και κοσμος τοις πραξασι γινεται παρα των ἀκουσαντων . ἐνταυθα τοις μεν ἐργοις ὁ λογος ἀντικειται , | ||
| διαλεγομενον δι ' ἑαυτου , ἠ δι ' ἑτερων τινων ἀκουσαντων ἐκ προσωπων , ὡς ὁταν εἰσαγαγῃ τινα περι πραγματα |
| της ἀκρατου δριμυτητος . Τουτων μεν οὐν τοιαυτην τινα αἰτιαν ὑποληπτεον . Δια τι δ ' οἱ ἀγριοι καρποι των | ||
| ἀκμην και λαμπροτητα , πρωτον μεν , ὁπερ εἰπον , ὑποληπτεον , ὁτι οὐκ ἐξ ἀκμης και λαμπροτητος ἡ ἀκμη |
| κοσμος τ ' ἀλλοισιν ὁρασθαι . αἰθομενου δε πυρος γεραρωτερος οἰκος ἰδεσθαι . εἰσελθων δε και κατακλιθεις ἐδαινυτο μετα των | ||
| δε του Ὑδροχοου δωδεκατημοριον , ὁ εἰς κνημας παραλαμβανεται , οἰκος ἐστι Κρονου , ἀρσενικον , στερεον , φωνηεν , |
| , ὡστε εἰναι μεν τας ψυχας αἰτιας , ταυτας δε ἀπειρους ὑπαρχειν . οὐτε γαρ , φησιν , ὡς ἐξ | ||
| προδιαθεσιν των τοπων και δι ' ἐμπειριαν μαιας και ἀλλας ἀπειρους προφασεις οὐχ ὁ αὐτος ἐστι χρονος καθ ' ὁν |
| το λ και ζ και β και θ και η ἐπιζευγνυμεναι , ποιησουσι τας προς την α γ τομας , | ||
| γαρ αἱ ἀπο του κεντρου της σφαιρας ἐπ ' αὐτα ἐπιζευγνυμεναι ἰσαι εἰσιν ] . και ἰσαι ἀλληλαις αἱ ΑΓ |
| διεφθαρμενων , αὐτου μιν ἐν τῃσι Θυρεῃσι καταχρησασθαι ἑωυτον . Τοιουτων δε τοισι Σπαρτιητῃσι ἐνεστεωτων πρηγματων ἡκε ὁ Σαρδιηνος κηρυξ | ||
| μεν ἐλεγχομενῳ οἰμαι ἀν , ἐφη , πρεπειν συριγμον . Τοιουτων δε λογων ὀντων ὡς ἑωρα ὁ Συρακοσιος των μεν |
| ὑμων των νεων τα ὁπλα ἀναληψονται , ἀλλ ' ὑπομενειτε ἀπολειφθηναι τουτων ἡγουμενων , οὑς ἀει πατερας ἐκαλειτε ; ὠ | ||
| , ἐπιδειν ἑξης ὡς ὁλον αὐτο καταληφθηναι , και μηδεν ἀπολειφθηναι μερος γυμνον , μη σφοδρα τε πιεζειν τῃ ἐπιδεσει |
| ἐπανελθοντα ἐτι κεκονιμενον παρατιθεναι την ἀμβροσιαν : πριν δε τον νεωνητον τουτον οἰνοχοον ἡκειν , και το νεκταρ ἐγω ἐνεχεον | ||
| εἰσελθειν ἐξω ἐμεινεν . “ ἡ δε φησι ” τον νεωνητον τις καλεσατω . “ μια οὐν καπριωσα , των |
| εἰ τῃ τεκουσῃ μεν χρηματων , τῳ πατρι δε ἐκεινης παραιτιος γενοιο δοξης , και λογος ἁπας ὁ παρα σου | ||
| ἀερα περιστασεις . Και ὡσπερ ὁ πυρσος οὐκ αὐτος ἐστι παραιτιος της πολεμικης περιστασεως , ἀλλα σημειον ἐστι πολεμικου καιρου |
| Ῥοδος προτερον Ὀφιουσσα και Σταδια , εἰτα Τελχινις ἀπο των οἰκησαντων Τελχινων την νησον , οὑς οἱ μεν βασκανους φασι | ||
| Χαρακι . Ἰος , νησος των Κυκλαδων , ἀπο Ἰωνων οἰκησαντων , ὁθεν ἠν Ὁμηρου μητηρ , ὡς ὁ χρησμος |
| ἀδικησας οὐτε τον ὀφθαλμον οὐτε το ἰσχιον οὐτε τον ἀγρον ἀπολλυει . ἡμεις δ ' ἀλλο οὐδεν ἐθελομεν ἠ ταυτα | ||
| πεποιηκε την πνοην . τους μεν ἐκτρεφει τους δ ' ἀπολλυει και διαφθειρει τελειως . Αἰτιον δε τῳ μεν καικιᾳ |
| . και κεφαλης πονος ἐν ταυτῃ παραχρημα μειουται , και κοπον ἐξελασαι δυνατη τριφθεισα μετ ' ὀξους χοιραδας ἀντιαδας τε | ||
| ἀνθων ϲκευαζομενον ἐν βαλανειῳ χριομενῳ : προϲ γαρ τῳ τον κοπον ἀποθεραπευειν μεταβαλλει τῃ εὐωδιᾳ το αὐχμηρον τηϲ ψυχηϲ εἰϲ |
| ἐδει ὁτι ἡμεις μεν ὑπο του σωματος δεδεμεθα ἠδη δεσμου γεγενημενου . Ἐν γαρ τῃ πασῃ ψυχῃ ἡ του σωματος | ||
| πεποιηκοτι : ἐμε δε οὐδεν δει ζητειν αἰτιαν πραγματος οὐ γεγενημενου . και γαρ εἰ μηδεν ἑτερον ἀντεπιστελλειν ἐπειθε , |
| ὡροσκοπῳ , προσετι δε και τον κυριον του κλιματος μη ἐναντιουσθαι τῳ κλιματι ἐν ᾡ ἡ καταρχη μητε τῃ Σεληνῃ | ||
| δε και κατα τετραγωνον των φωτων ὀντων τους κληρους ἑαυτοις ἐναντιουσθαι : και ἐπι τουτου του εἰδους τους πρακτικους τινες |
| . ὁ δε θνῃσκων ἐβοα : „ ἀθλιος ἐγω και ἀνοητος : πολεμιστων γαρ μη ὠν γονεων τινος χαριν εἰς | ||
| εἰπερ μεταδιδωσι μηδενι . και Μοιροκλης εἰληφε χρυσιον πολυ . ἀνοητος ὁ διδους , εὐτυχης δ ' ὁ λαμβανων . |
| δεξιωθηναι τε παρα των αὐτοχθονιων και τινος τυχειν των προηγωνισμενων ἀνεσεως . οὑ δη και μιαν ἀλλην ἡμεραν προσδιατριψαντες τομως | ||
| τας συνεχεις σπουδας ὠτα , και μοι σφοδρα διψωντι τοιαυτης ἀνεσεως εὐκαιρος ἡ των ἱλαρων σου λογων ἐρρυη χαρις : |
| αἰτιον , ἐντελεχειᾳ δε το ποιητικον . Ἐντευθεν περι του ἀναγκαιου ἡμιν διαλεγεται πληρωσας τον περι της φυσεως λογον , | ||
| γινεται ἀρα το πρωτον σχημα της μιξεως του ὑπαρχοντος και ἀναγκαιου : ἐπι δε της τοιαυτης μιξεως τῃ μειζονι καθ |
| οἱος ὁ του Καινεως ἐν δευτερῳ σχηματι ἐκ δυο καταφατικων συλλογιζομενος ὁτι το πυρ ἐν πολλαπλασιῳ ἀναλογιᾳ γενναται και αὐξεται | ||
| ληξαι τας λοιμικας νοσους . τουτο δ ' ἀν τις συλλογιζομενος εἰκοτως θαυμασαι το της περιπετειας ἰδιον : ὁ γαρ |
| ζωης ἡμων ἡμιν ἐφεστωσης ἐν τε τοις περιττοις και τοις ἀναγκαιοις , τα εἰρημενα γενη των ἰχθυοφαγων τα μεν ἀχρηστα | ||
| της διεξαρκουσης εἰς ἑκαστην ἡμεραν , ἱνα ἀταμιευτοις χρωμενοι τοις ἀναγκαιοις μη πωλωσιν ἀψυχων , ὡν ἀν ἐθησαυρισαντο , τας |
| , θαυμαζομενος δε ἐπ ' ἀρετῃ και μεγαλας του μελλοντος ὑποφαινων ἐλπιδας πολυ των ἡλικιωτων προειχε δοξῃ . Ὁτι ὁ | ||
| βλεφαροις καθευδει . κατηγορει δε αὑτου τα ἐτη τρωγλας τινας ὑποφαινων . φερει δε και ἐν τῃ νηδυι τα μεν |
| ἐφορωντων ἀνατολικων ἀστερων και το πρασσειν παρεχοντων , των δε δυτικων ἀπραγιας καθαιρεσεις των πρασσομενων , ἐαν μη τα πραγματα | ||
| Γαδειρων ἑως Παμφυλιας θαλασσης . Ἐχει γαρ εὐθυς ἐκ των δυτικων μερων ῥεουσα ἐνθεν μεν Λιβυην , ἐκειθεν δε Εὐρωπην |
| τοιουτον . προταττει τας καταφασεις πρωτον του δυνατου και του ἐνδεχομενου λεγων δυνατον εἰναι , ἐνδεχομενον εἰναι : εὐθεως δε | ||
| . Που λεγει ὁ Πλατων ἐν τῃ μιξει ἀναγκαιου και ἐνδεχομενου τῃ χειρονι ἑπεσθαι το συμπερασμα ; ἠ ἐν τῳ |
| πληθει των Φωκεων , εἰτε την γνωμην σφισι του θεου βλαπτοντος εἰτε και αὐτοις πεφυκοσιν ἐπιπροσθεν εὐσεβειας τα κερδη ποιεισθαι | ||
| , εὐψυχοτατοι δε το μεχρι πλειστου γενομενοι , τοτε , βλαπτοντος ἠδη του θεου , τῳ στρατηγῳ σφων ἀπεκριναντο ἀναξιως |
| ἀνθρωπικης ἰατρειας , ἡ περι μονην την θεραπειαν τευταζει του γενητου και φθαρτου σωματος ; ὡστε οὐδεν ἀν εἰη πλημμελες | ||
| ” προ του σε ” : προ γαρ παντος του γενητου , ἐξω βαινων ἐκεινου και μηδενι των μετ ' |
| δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
| φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
| της δε δευτερας παραφθορας ὁ Λυσιας ἐν ἀστει διαγων και πολιτικοις καλινδουμενος πραγμασιν . Ἐτι και οὑτως ῥητεον : πεντε | ||
| λογων καλλιστος ἐν λεξει πεζῃ , οὐχ ὡς ἐν ζητημασι πολιτικοις ἀλλ ' αὐτο τουτο πανηγυρικος , ὁς οὐδε πολιτικος |
| * και * τετραγωνος ἐκτισθη Ῥωμη παρα Ῥωμου ἠ Ῥωμυλου παλαιοτερα τουτων . Καστνιας τε : Καστνια και Ταυχειρα ἡ | ||
| καιρου ξυνοραν τας ὑποθεσεις και τα ἀναγιγνωσκομενα τε και λεγομενα παλαιοτερα ὀντα ἠ νεῳ γε ἐνθυμηθηναι και ἑρμηνευσαι . αἱ |
| καθ ' αὑτον μερους πολυ προεπλευσε των ἀλλων , βουλομενος προκαλεσασθαι τους Λακεδαιμονιους εἰς ναυμαχιαν : Θηραμενης δε και Θρασυβουλος | ||
| Ἰσαιος που λεγει κηρυκευσατω . προκηρυξαι δ ' ἐστι το προκαλεσασθαι ὑπο κηρυκος , και ὑποκηρυξασθαι το προειπειν ἡσυχιαν ἠ |
| ξαινειν εἰς καλαθισκον κοινην εὐνοιαν ἁπαντας καταμειγνυντας : τους τε μετοικους κεἰ τις ξενος ᾐ φιλος ὑμιν , κεἰ τις | ||
| ἀρχην καθισταιμεν , και τουτοις τιμη τις ἐπειη οἱτινες πλειστους μετοικους ἀποδειξειαν , και τουτο εὐνουστερους ἀν τους μετοικους ποιοιη |
| μεν ἀοιδας , τοις δ ' αὐ δακρυων βιον ἀμβλωπον παρεχουσαι . ἀνδροκμητας δ ' ἀω - ρους ἀπεννεπω τυχας | ||
| μαχομενον αὑτῳ : συνεργαζονται δε και ζωσιν ἁμα , και παρεχουσαι την τροφην αὑταις και χρωμεναι . . . τι |
| λεγουσιν , ὡσπερ Πλατων ἐποιει , ἀλλον μεν λεγων τον εἰδητικον ἀριθμον , ὁν και αἰτιον ἐτιθετο , ἀλλον δε | ||
| το μεν γνωριζομενον ἑν , ὁτι το διωρισμενον ἐστι και εἰδητικον , δηλον ἐκ του ἑν τι των πολλων ἐννοειν |
| του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
| και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
| ταις ἀριστεραις χερσιν ἀφεντες τας ἡνιας ἀλληλων ἐδραξαντο . οὑ συμβαντος οἱ μεν ἱπποι κατα την ὁρμην ὑπεξεδραμον , αὐτοι | ||
| , και το χωριον τε τουτο καθιερωθεν ἀπο του τοτε συμβαντος Ὀμφαλον προσαγορευθηναι και το περικειμενον πεδιον ὁμοιως Ὀμφαλειον . |
| εἰ ἐστι χρονος , ἠτοι γενητος ἐστι και φθαρτος ἠ ἀγενητος και ἀφθαρτος . ἀγενητος μεν οὐν και ἀφθαρτος οὐκ | ||
| δ ' ἀιδιον ἀνθρωπος , βραχεια μοιρα του παντος , ἀγενητος δηπου και ὁ κοσμος , ὡστε ἀφθαρτος . Ἐπαγωνιζομενος |
| Τιμιος μεν δη ὁ θεωρητικος βιος , ἑπομενος δε και ἀναγκαιος ὁ πρακτικος : ὁτι δε τουτο οὑτως ἐχει , | ||
| τις προσεθηκε τον ἑξης στιχον . . ἀθετειται ὁτι οὐκ ἀναγκαιος : προκειται γαρ το ἀλλ ' αἰει μυθοισι λαβρευεαι |
| Μηδειαν και μη καταλαβοντων αὐτην και δια φοβον Αἰητου ἐνταυθα κατοικησαντων και κτισαντων την πολιν , ἡτις τῃ Κολχιδι φωνῃ | ||
| φησι τους πενεστας και Θετταλοικετας . Βοιωτων των την Ἀρναιαν κατοικησαντων οἱ μη ἀπαραντες εἰς Βοιωτιαν , ἀλλ ' ἐμφιλοχωρησαντες |
| ὁποιον αὐτο οἱ Πυθαγορειοι λεγουσι . τοις οὐν οὑτως αὐτο τιθεμενοις ἀναγκη ποιειν το ἀπειρον ἀδιαιρετον : εἰ γαρ διαιρεθησεται | ||
| του ἀριθμου . ὁταν δε μητε εἰναι μητε μη εἰναι τιθεμενοις αὐτο ὁ λογος εὐοδῃ , του διαιτησοντος χρεια και |
| πιστευων ὑπερορω της ἀπολογιας : τῃ δε σκληροτητι του δαιμονος ἀπιστων ὀρρωδω , μη οὐ μονον της χρειας του παιδος | ||
| λαβειν ὑπερ του λαθειν ἀδυνατον . φυλαττου τον παρα των ἀπιστων ἐπαινον . ἐπαινεθεντες ποσοι ἀπωλοντο . κρινε σεαυτον ὡς |
| μοι ταυτῃ δοκει σχεδον ὀρθοτατον αὐτο εἰναι , χωρις μεν πολεμικου , χωρις δε εἰρηνικου θεντας , εἰπειν ὡς οὐκ | ||
| , τουτεστι των ἐκ του πολεμου νεκρων . ἐνυαλιοιο : πολεμικου . Δουριφατους : δορυφονευτους . ἐξανελοντες : Καλλιμαχος ἀπελον |
| ἐπιμελειας δεονται τα μαθηματα , προς οὑς ἐστιν εἰπειν το Πλατωνικον ἐν τῃ Ἐπινομιδι εἰρημενον οὑτως : εἰτε χαλεπα εἰτε | ||
| . Πλατωνικος ὠν ὁ πατηρ του βιβλιου τουτου κατα τον Πλατωνικον σκοπον ζητει το τε τελος της ὀντως φιλοσοφιας και |
| δε ἀμμωι χωσθεντα φασιν ἀποθανειν . τινες δε αὐτον ἐφασαν διακουσαι Ξενοφανους και Ἱππασου του Πυθαγορειου . ἠν δε ἐπι | ||
| Ἡρακλειτος [ ] . . . τινες δε αὐτον ἐφασαν διακουσαι Ξενοφανους και Ἱππασου του Πυθαγορειου . . . . |
| τους ἱππεας ἐκπεμπει ἐς τας δυο τας πλησιον πολεις προσταξας παραφυλαττειν τους ἀνθρωπους τους ἐνδον , μηποτε την ἁλωσιν αἰσθομενοι | ||
| πα - τριδι . ἐκελευεν οὐν τοις ἐν τῃ Σπαρτῃ παραφυλαττειν την πολιν μηδεν καταπεπληγμενους : ταχυ γαρ αὐτον ἐπιφανεντα |
| ἁπαντων ἡ μεν ἡγειται ὡς ἡνωμενων , ἡ δε ὡς διακεκριμενων , ἡ δε προ ἀμφοιν ὡς παντων ἁπλως : | ||
| δυνατον ἐστι λεγειν μιαν την οὐσιαν την ὑπαρχουσαν ἐξ ἐντελεχειᾳ διακεκριμενων δυο οὐσιων . και κατα τουτο τον ἀριθμον φησιν |
| ἐμφυτον το προς τους δημοτικους ἐχοντα μισος δια προγονων και παρεσκευασμενον ἁπασῃ μηχανῃ κωλυειν τα γινομενα , των τε νεων | ||
| το θειον , προς μεν τα φαυλα καλως και ἀφθονως παρεσκευασμενον , προς δε τα κρειττω ἀπορον ; Οὐπω λεγω |
| μερους , και το της ὁλης περιμετρου των σταδιων πληθος ἀποφηναι . Προλαμβανομενου γαρ ἐκ των μαθηματων του και την | ||
| τουτον ὁτιουν παρον χωρις ἀρετης οὐκ αὐταρκες εὐδαιμονα τον κεκτημενον ἀποφηναι , και ἡ ἀρετη κατα ταὐτα χωρις τουτων οὐχ |
| ἀπο του ἐζευγνυν ἐπηγνυν ἐαν ζευγνω και ἐαν πηγνω μετα περισπωμενης εἰναι : καθολου γαρ ὡν ἡ μετοχη εἰς ς | ||
| ἐν τῳ οὐ μεν σφας ἐτ ' ἐολπα περιεγραφετο της περισπωμενης . Σφε . Εἰρηται ὡς μονως ἐγκλιτικη ἐστι , |
| ταπεινους ἠ των φαυλων και ἀπορων τοις ἐν ταις ὑπεροχαις φθονουντων . παρακαταθηκας δε ἐδωκε τοις πατρικιοις τους δημοτικους ἐπιτρεψας | ||
| ἐστι τοὐπιτηδευμα ζηλουντων ἀρετην , οὐ τοις ἐπι ταυτῃ τιμωμενοις φθονουντων . εἰτα μεγιστας διδοτ ' ἐκ παντος του χρονου |
| ἀμυλου ⋖ δʹ , λειου ὑδατι και ἀναλαβων τροχισκους καρυου ποντικου το μεγεθος , και διδου ⋖ αʹ μετα γλυκεως | ||
| ναρδου σταχυος Γρʹ Ϛʹ , φυλλου Γρʹ Ϛʹ , ῥεου ποντικου Γρʹ Ϛʹ , καλαμου ἀρωματικου Γρʹ εʹ , δικταμνου |
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
| μετα δε ἐκεινον ἑαυτον ἐπαναιρων εἰπε τῳ δεσποτῃ : “ παραμυθιον ἐχεις . ” Λευκιος δε δυο πιστοτατοις ἀπελευθεροις χρυσιον | ||
| την πολιν . εἰ δε και ἀνηρ δους δικην μεγα παραμυθιον τῳ τετρωμενῳ , ποσον ἀν τι πολεως και τηλικαυτης |
| και ἀερος πυρ και ἐμπαλιν . . . ὁθεν και Ἡρακλειτον ψυχηισι φαναι τερψιν ἠ θανατον ὑγρηισι γενεσθαι . τερψιν | ||
| οὐτε ἑτερα παρα τον ἀνθρωπον . ὁ δε Αἰνησιδημος κατα Ἡρακλειτον και ἑτερον φησι το μερος του ὁλου και ταὐτον |
| , ἀλλ ' ἐν δυσι : ποθεν γαρ το δυαδος παραστατικον συλληψιν τριων ποιησεται ; και πρωτου μεν προς τριτον | ||
| τε τα προσωπα παντοτε ὁριζειν του κτησαμενου , το οὐσιας παραστατικον εἰναι . τα δε ἀρθρα οὐτε ἀντ ' ὀνοματος |
| ἀνεξελεγκτον την ἱστοριαν των ἀποφηναμενων τους Ἀργοναυτας ἀνα τον Ἰστρον πλευσαντας μεχρι των πηγων κατενεχθηναι δια της ἀντιπροσωπου ῥυσεως προς | ||
| , οὐ μεντοι ἱκανον γε ἐσται ἐπιτειχιζειν τε κωλυειν ἡμας πλευσαντας ἐς την ἐκεινων και , ᾑπερ ἰσχυομεν , ταις |
| ὁ Ἀριστοτελης τῃ μεν μειζονι συγχωρει , τῃ λεγουσῃ παν ὀργανον πασης φυσικης δυναμεως φυσει εἰναι , της δε ἐλαττονος | ||
| ὁτι ἁπλουστερος και εἰσαγωγικωτερος ἐσται . ὑπο δε το λογικον ὀργανον ἀναγεται της φιλοσοφιας το προκειμενον βιβλιον : διδασκει γαρ |
| . καιτοι ψηφισμα γε ἐπεμψαν εὐθυς ἐν ἀρχῃ φιλοφρονουμενοι και παρακαλουντες ἀφικεσθαι : και πολλα δικαια μοι προς αὐτους ὑπηρχεν | ||
| κατα συμμοριας , οἱ μεν οἰκειως διακειμενοι προς τους δημοτικους παρακαλουντες ἀλληλους πασαν εἰσφερεσθαι προθυμιαν , ὁπως καταξουσι τον δημον |
| τους νεανισκους λεγων , ὁτι κινδυνος αὐτοις εἰη ἐκ Νινυου βασιλευσαντος ἀποθανεισθαι : δειν οὐν ὑποφθασαντας ἐκεινον τε και την | ||
| ἐνδον ἠ ἐν τῳ προναῳ κειται , θρονος ἐστιν Ἀριμνηστου βασιλευσαντος ἐν Τυρσηνοις , ὁς πρωτος βαρβαρων ἀναθηματι τον ἐν |
| δε και κουφον μετα της του κατω φυσεως ἀνω τε λεγομενης ἐξεταζομενον ἀν δηλωθειη σαφεστατα . φυσει γαρ δη τινας | ||
| ἐφοδον των ἀποδειξεων ἐχουσας ] , οὐ δια της ἀναλυτικης λεγομενης θεωριας , δι ' ἡς ἐνιοι των παλαιων ἐποιουντο |
| ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
| λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
| ἀρα ἐστιν ἐπι την ΒΖ . ἐπει οὐν ἐν τρισιν παραλληλοις ταις ΗΘ ΒΚ ΔΕ ἰση ἐστιν ἡ ΗΚ τῃ | ||
| τα σημεια ἐπιζευγνυμενη εὐθεια ἐν τῳ αὐτῳ ἐπιπεδῳ ἐστι ταις παραλληλοις . δια τα αὐτα δη και ἑκατερον των ΣΟΠΤ |
| Τιμαχιδας ἐν τῳ τεταρτῳ Δειπνων . Και ἐν Λακεδαιμονι δε παρατιθεσθαι τοις θεοις φησι Παμφιλος ταυτα : εὐοσμα δε εἰναι | ||
| και δυναμενον παν το προτιθεμενον εἰς κρισιν τῃ αὐτου τριβῃ παρατιθεσθαι κἀντευθεν κρινειν ὀρθως . ὡσπερ ἐστιν ἰδειν πολλους γραφικην |
| ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | ||
| ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την |
| φαρμακου . Οὐκ ἐκκρινει δ ' ἡ γαστηρ ἐνιοτε καθαρτηριου δοθεντος , ἠτοι δια την ἰδιοτητα της του καμνοντος φυσεως | ||
| προς τῳ Γ : ὁπερ ἐδει ποιησαι . Ἀπο του δοθεντος κυκλου τμημα ἀφελειν δεχομενον γωνιαν ἰσην τῃ δοθεισῃ γωνιᾳ |
| γινεται ἡ τροφη , το καλουμενον γαλα , ἐν τοις μαστοις : τοις δ ' ὀρνισι τουτο ποιει ἡ φυσις | ||
| τις μονη των πτητικων ζῳοτοκει και γαλα ἐχει ἐν τοις μαστοις και θηλαζει εὐθεως το γεννωμενον . κολεοπτερα δε καλειται |
| . των ἀντικειμενων ἀρα κοιναι εἰσιν ἀσυμπτωτοι . Ἐαν ἐν ἀντικειμεναις ἀχθῃ τις εὐθεια τεμνουσα ἑκατεραν των περιεχουσων την ἐφεξης | ||
| ἰσον ἐστι τῳ ΞΣ . Ἐαν ἐν ταις κατα συζυγιαν ἀντικειμεναις των ἐφεξης τομων εὐθειαι ἐφαπτομεναι συμπιπτωσι , και δια |
| : ὁπερ ἐστιν ἀδυνατον : δυο γαρ εὐθειαι χωριον οὐ περιεχουσι τα αὐτα περατα ἐχουσαι . Ἀντιστροφιον : ἐαν ὠσι | ||
| ἐπει τοι γε και ταυτα οὐκ εἰσι κενα , ἀλλα περιεχουσι τα λεπτα ἐντερα και τα μεσεντερια . ἁπλως οὐν |
| πεπραχθαι παιδαριων πολυ προ ἡβης ἐπι παντα πετομενων , ὀξεως ἀναβαινοντων , καταβαινοντων , ἀπ ' ἀλλων ἐπ ' ἀλλα | ||
| ἐλπιζει ἠν ἐπιδειξῃ ὡς οὐδεν χειρων ἐστιν των τας ἱππους ἀναβαινοντων ὀνων . αὑτη γαρ , ὠ ἑταιρε , φιλοσοφιας |
| τα ἐκ τουτων καταμαθειν ἐστιν . αὐτοι γουν δεονται των ἐραστων εἰσπνειν αὐτοις : Λακεδαιμονιων δε ἐστιν αὑτη ἡ φωνη | ||
| ὁ Μαστιγιας ; ἐπι δε την της Γναθαινης θυγατερα πτωχων ἐραστων κωμαζοντων και ἀπειλουντων κατασκαψειν την οἰκιαν , ἐνηνοχεναι γαρ |
| ἀρα των τεσσαρων ἠν κεντρων ἠ των ἐπαναφορων ἠ των ἀποκλιματων , και τινος μεν ἐστιν οἰκος , τινος δε | ||
| ἠ ῥυπαρον , του δε Κρονου ὀντος εἰς ἑν των ἀποκλιματων ἠ ἐν Κριῳ ἀτιμον και εὐτελες και ῥυπαρον και |
| τε και καταιονησις δι ' ἐλαιου θερμου τε ἐπιχυσις . παραληπτεον δε και σικυας εἰς φοινιγμου λογον διχα κατασχασμου : | ||
| ἐλαιου . ἐπιτεινομενηϲ δε τηϲ ὀδυνηϲ ἐπι πολυ και φλεβοτομιαν παραληπτεον και την κοιλιαν ἐρεθιϲτεον , ἐπειτα και καταπλαϲϲειν ἐξωθεν |
| το μετρον ὡρας και νεοτητος παντος ἀτεχνως φυτου κρειττον και ἐπιφανεστερον βλαστημα . ὁ δε ξυμπας οὐρανος τε και κοσμος | ||
| περι τας θυσιας και τας ἁγιστειας τας ἐν τοις ἱεροις ἐπιφανεστερον των ἀλλων ἐσπουδασεν ἡγουμενος , εἰ και μηδεν αὐτωι |
| και πολυειδη τας βαφας , εἰ τις ἀναλεξασθαι τε αὐτα ἐπισταιτο και ἀναπλεξαι και ἁρμοσαι , ὡς μη ἀπᾳδειν θατερον | ||
| ἀποδειξεως ; εἰ γαρ το αὐτο ὁριστον και ἀποδεικτον , ἐπισταιτο ἀν τις ἐχων αὐτου και ὁρισμον και ἀποδειξιν , |
| ἀγοντα τριτον ἐπι τοις εἰκοσιν , ἐς την βασιλειαν καταχθηναι παρακαλουντα ὡς αὑτῳ μαλλον προσηκουσαν , οὐ κατηγον , οὐ | ||
| εἰς ἐναντιαν αἰσθησιν ἁμα , τα δ ' ἐκβαινοντα ὡς παρακαλουντα τιθημι , ἐπειδαν ἡ αἰσθησις μηδεν μαλλον τουτο ἠ |
| [ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
| παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
| και την ῥητορικην τωι φυσικωι φησαιμεν ἀκολουθειν , εἰπερ ἀρα παρατεθεντων πραγματων , ἐν οἱς ὁ πολιτικος και ῥητωρ ἀγαθος | ||
| και ἑως ἀναιρεσεως ἐρχονται . το παλαιον , φησιν , παρατεθεντων των κωληνων το μηριον ὁ κρατιστος ἐλαμβανεν : εἰ |
| βαρβαρων τις ἀνεβοησεν Βασιλευ Δημητριε , τι βουλομενος ἠ τινος ἀναγκαζοντος πολεμεις ἡμας , οἰκουντας ἐν ἐρημιᾳ και τοποις οὐθ | ||
| αὐθις ἑτερα των Ἀρκαδων , Ἐπαμεινωνδου τους συστρατηγους ἐς τουτο ἀναγκαζοντος τε και ὑποδεχομενου το ἐργον αὐτοις ἀζημιον ἐσεσθαι . |
| και Συηνης ἡκοντος μεσημβρινου πεντεκαιδεκατον μερος ἐστιν ἡ ἀπο του δρακοντος μεχρι καρκινου περιφερεια , ὡς γε δια των σκιοθηρικων | ||
| παιδων ἀπολωλοτων , ἀλλα προς την γενυν αὐτην ἐλθουσα του δρακοντος κατεσθιεται : ὡς και ἐπι τῳ δελφινι βουλομενην κτεινουσι |
| του τε κατηγορου και του φευγοντος , του μεν μειζον δεικνυντος το εὐεργετημα της βλαβης ἐπι της ἀντιστασεως : ἐπι | ||
| ἠ κλαδοις συσκιασας μυρικης ἠ και ἑτερου τινος την ὡραν δεικνυντος φυτου τοις αἰγιαλοις ἐνθειη τις , πλειστον των σηπιων |
| δυσθυμοι ὑπαρχουσιν οἱ τοιουτοι . ὀξυ δε και λυπηρον φθεγγεσθαι ποικιλου ἀνδρος ἐστι σημειον , ἐαν ὀξυ και αὐχμηρον . | ||
| ἐν πεδιῳ ” τουτεστιν ἐν ἁμιλλῃ λογων εὑρισκεται και ὁ ποικιλου δογματος εἰσηγητης προς πολιτειας μαλλον ἠ προς ἀληθειας τυπον |
| μεν θανατῳ περιπεσων καταλειπει τινα τοις ἠδικημενοις παραψυχην τουτο ἐκεινο λογιζομενοις : τι γαρ ἐνην πλεον παθειν ; λογῳ δε | ||
| ἀπωναντο προτερον των κατα την οὐσιαν , ἡδιστη τελευτη γινεται λογιζομενοις ὁτι προς οὑς ηὐξαντο διαδοχους την οὐσιαν ἐλθειν ἐρχεται |
| λογος ἠν περι των διαφορων και πολυς ἐνεκειτο τους παππῳους ἀπαιτων ὁρους και πολλακις ἐρωτων , εἰ μη δικαιον εἰς | ||
| μη ὠσι μαρτυρες τῳ κατηγορῳ , ὁ φευγων φησι χρησεται ἀπαιτων τοιςδε : λεγει δε τοις περιστατικοις : ἐκ τουτων |
| , ὀντα πρεσβυτερον των σοφιστων , τινα νομιζει των ὀντων ἀνδρειοτατον . ὁ δε τα ἀγριωτατα των ζῳων ἐφησε : | ||
| θεωρικων ὑμιν ἠ Βοηδρομια πεμψωσιν οὑτοι , και το παντων ἀνδρειοτατον , των ὑμετερων αὐτων χαριν προσοφειλετε . οἱ δ |
| ὁτῳ μαλιστα ὡς δημοτικῳ τους Ῥωμαιους ἐξεπληξεν . και αὐτῳ προσιοντι ἀπηντων κατα μερος , πορρωτατω μεν οἱ νεοι , | ||
| δε ταις ἀναψυξεσι και ἀνεσεσι συνανιεται και χαλαται : και προσιοντι μεν φιλῳ προευαγγελιζεται το της εὐνοιας παθος εὐδιῳ και |
| : και δη κομισθεντος ἐριφου ἡδε ἐγκρατως ἐσχε , δεομενη ἀποσιτος εἰναι δια πλησμονην : ἐδρασε δε και τῃ δευτερᾳ | ||
| λυμαινηται τις . ἐτυχε δε ἀρα τριτην ἐχων ὁ κυων ἀποσιτος την ἡμεραν ἐπι τῃ φιλοπονῳ και καρτερωτατῃ φρουρᾳ . |
| φρονειν φασκοντες , τουτους τους ἀνθρωπους ἐξον ὑμιν εἰς παν ἀσθενειας ἀγαγειν και χρησθαι κοσμιοις , οὐ μονον οὐκ αὐτοι | ||
| ἀστρα χωρουντα : το δε εἰναι ταὐτον , ὑπ ' ἀσθενειας και βραδυτητος οὐχ οἱους τε εἰναι ἡμας διεξελθειν ἐπ |
| . , . τους ἀνθρωπους φησιν Ἀ . δια τουτο ἀπολλυσθαι , ὁτι οὐ δυνανται την ἀρχην τωι τελει προσαψαι | ||
| τι δη κλυει και οὑτως τα πολλα γιγνεσθαι τε και ἀπολλυσθαι , ἐξ ὀντος ἀει εἰς ὀν μεταβαλλοντος ταις εἰρημεναις |