ἀγαθη ἐστιν , ὑπαυγος δε οὐσα και ὑπο κακοποιων θεωρουμενη ταραχας και μαχας ἐκ θηλυκων προσωπων και φιλων παραβασεις και | ||
ἀγαθων συσχηματιζηται : ἐαν δε μετα κακοποιων , δικας και ταραχας ὑπομενουσι χαριν ἀργυριων ἠ γραπτων ἠ ψηφικων πραγματων και |
λεγει , ὁτι ἠδη ἐγρηγορει , ἠδη προεισιν : εἰτα ταραχαι , εἰτα φροντιδες . ἀγε , ἐδειπνεις δε ποτε | ||
αἱ μεν οὐν κατα Σικελιαν ἐν ταις πολεσι στασεις και ταραχαι τουτον τον τροπον κατελυθησαν , αἱ δε πολεις τας |
πιστων ἀναγνωσθησομενον πεμπει τῳ Λαιτῳ . ὁ δε και αὐτος ταραχθεις ἀφικνειται προς Μαρκιαν ὡς δη συσκεψομενος αὐτοις περι ὡν | ||
, το δε πυρ οὐ φυσωσι ; ὁ δε οὐδεν ταραχθεις ὑπο του ἐρωτηματος τουτι μεν , ἐφη , σοι |
κληθηναι και κληθεντι φησι : „ λεγε μοι , ὠ καταρατε , οὑτω μου κατεφρονησας , ὡς εἰς το ταμιειον | ||
παρεγενετο . και φησιν ὁ δεσποτης ” λεγε μοι , καταρατε , οὑτω μου κατεφρονησας ὁτι εἰς το ταμειον εἰσελθων |
ὡρη . Των εἰς ω μεγα ληγουσων εὐθειων θηλυκων τας αἰτιατικας [ αὐτων ] εἰς ουν περατουσι : Λητω Λητουν | ||
Χαλκιδεις οἱ ἐν Εὐβοιᾳ τοις ῥημασι τοις συντασσομενοις δοτικαις πτωσεσιν αἰτιατικας προτερον πτωσεις ἐπιφερουσιν , εἰθ ' οὑτως δοτικας , |
βασταζων διεβαινε τινα λιμνην . ὀλισθησας δε ὡς κατεπεσεν , ἐξαναστηναι μη δυναμενος ὠδυρετο τε και ἐστενεν . οἱ δε | ||
αὐτον οὐσαν την θηραν την ἀτιμον . λεοντος δε προοφθεντος ἐξαναστηναι , γνωρισαντα τον ὀντα ἀξιον ἀνταγωνιστην . κἀπειδη συμπλακεις |
δε κατα την ἐνεδραν ἐγενοντο , οἱ μετα του Ἰμιλκωνος ἐξανασταντες τους μεν αὐτων διεφθειραν , τους δε ἐζωγρησαν . | ||
ἐξαπωλετο ἡ τελετη , οἱ δε ὑπολειφθεντες Πελοποννησιων και οὐκ ἐξανασταντες Ἀρκαδες διεσῳζον αὐτην μουνοι . Ἀπριεω δε [ ὡδε |
τους ἑρμας ὡς διετεθησαν , ἐνθυμουμενος δε ὡς ὁ ταυτα συμβουλευσας ἐπαρατος γεγενηται και μονῳ τουτῳ δημοσιᾳ τα γενη τα | ||
την ἀξιαν δοντα δικην ἐπειδον : αὐτος γαρ ἠν ὁ συμβουλευσας ἀντ ' ἐμου την ἀνθρωπον ἀποκτειναντας ῥιψαι . ὁ |
ἀνεγιγνωσκον , πλειστα δε ἐς μνημην ἀνελεγοντο : το τοι μνημονικον ἑκατοντουτης γενομενος και ὑπερ τον Σιμωνιδην ἐρρωτο , και | ||
τουτο των ἐν τῳ λογῳ μερων ταττομεν . ἐστι δε μνημονικον ποιειν ἐν κεφαλαιῳ ἠ διαλογιζομενον ἠ ἀπολογιζομενον περι των |
και την συνουσιαν οὐκ ἠνεγκεν . ἀλλ ' εἰδως ὁτι ἀπαραιτητος ἐστιν ὁ πατηρ , και προς τα τοιαυτα ἀσυγγνωστος | ||
Νεμεσεως ἐστιν ἱερον , ἡ θεων μαλιστα ἀνθρωποις ὑβρισταις ἐστιν ἀπαραιτητος . δοκει δε και τοις ἀποβασιν ἐς Μαραθωνα των |
την ὑλην , ἀλλα κατεχειν . ἐπισφαλες δε και το φλεβοτομειν , ὁτι μη κρατηθεισης μεν της φορας του αἱματος | ||
: και δει σχεδον ἐπι παντων και μαλιστα των συνοχων φλεβοτομειν , ἐαν μηδεν ἀντιπραττῃ , καθαπερ ἐν τῳ θʹ |
ἑλκωσις ἐν τῳ βαθει των μυκτηρων μεχρι των καλουμενων ἡθμοειδων σαρκων , πυωδες και δυσωδες ὑγρον ἀφιεισα , την αἰσθησιν | ||
του λογιζεσθαι και | μεταλλοιωσαντες εἰς την ἀψυχον και ἀκινητον σαρκων φυσινἐγενοντο ” γαρ οἱ δυο εἰς σαρκα μιαν ” |
ἑως ἑτερων ἐπιπεμφθεντων ἐξ Ἀντωνιου ἀμυνομενοι τε ἀνῃρεθησαν ἐνιοι και συλληφθεντες ἑτεροι ἐκρεμασθησαν , ὁσοι θεραποντες ἠσαν , οἱ δε | ||
τυχη και ὁ δαιμων περιεποιησεφυγοντες γαρ ἐνθενδε και [ οὐ συλληφθεντες δε οὐδε ὑπομειναντες την κρισιν , ] κατελθοντες ἀπο |
γενομενην ὁπλα λαβειν οὐ θελησαντες , ἀλλα δια την ἀκαιρον δεισιδαιμονιαν χαλεπον ὑπεμειναν ἐχειν δεσποτην . . : , , | ||
τας θυσιας , ὁπως ἁμα ταυτῃ ἑσμον κακων εἰσηγαγον , δεισιδαιμονιαν , τρυφην , ὑποληψιν του δεκαζειν δυνασθαι το θειον |
της ῥητορικης διελαμβανεν , ἀλλα περι μονου του δικανικου και συμβουλευτικου . Περιττον οὐν μερους ἐξετασιν ποιουμενον περι πασης λεγειν | ||
ἑτερων συγκατασκευαζομενων , το μεν δικανικου εἰδους , το δε συμβουλευτικου . Ἐπει μεντοι συμβουλευτικων και δικανικων ἐμνησθημεν , λαβε |
δει . ὁ τε γαρ προλαβων , | ὡς οὐκ ἀπαραιτητον ἀλλ ' εὐμενες δι ' ἡμεροτητα φυσεως ἐστι το | ||
εἰς την οἰκιαν ἀπεκτεινε . το μεν οὐν πικρον και ἀπαραιτητον της των πατερων ὀργης εἰς υἱους ἀδικουντας και μαλιστ |
ἀφειμενοι και των ἀλλων των κατα πολιν πραγματειων , και δημοσιους αὐτοις παρακαθιστησιν , ὡν χωρις οὐκ ἐπιτρεπει τας ἐπισκεψεις | ||
τας τε κατα Φιλιππου δημηγοριας και τους δικανικους ἀγωνας τους δημοσιους ; ὡν ἐξ ἑνος ἀρκεσει λαβειν το προοιμιον τουτι |
ἀφθιτον αἰει θειναι , και φυλακαις τε σεβειν θυσιαις τε χοροις τε . ἐστ ' ἀν γαρ ταδε σεμνα καθ | ||
' ἀλληλων πασας τιθεις συνιεναι , ἐν ἑορταις , ἐν χοροις , ἐν θυσιαισι γιγνομενος ἡγεμων : πρᾳοτητα μεν ποριζων |
χαλασον , και συγχωρησον ἐξ ὑποθεσεως αὐτο σκοπεισθαι , εἰτε διδακτον ἐστιν εἰτε ὁπωσουν . λεγω δε το ἐξ ὑποθεσεως | ||
σωζομεναι δι ' ἑης ἀλκης . . . τοις δε διδακτον ἐδωκε φαους γνωρισμα λαβεσθαι : τους δε και ὑπνωοντας |
ἐστι και πολιαις κατηρτυμενης ἡλικιας [ ἡ τουτων καταληψις ] οἰκειοτερα , πολλῃ μεν ἱστοριᾳ λογων τε και ἐργων , | ||
ᾡ θεωρειται ἀληθεια ἠ ψευδος . Ῥητορικης γαρ ἠ ποιητικης οἰκειοτερα ἡ σκεψις . οὐ γαρ περι λογους ἡ φιλοσοφια |
ἐτι μετειχον , ἀλλα και αὐτοι την παρρησιαν ἁμα τοις δημοτικοις ἀφῃρεθησαν , ὠδυροντο μεν και τα μελλοντα των παροντων | ||
την Βρουτου τελευτην ὁ συνυπατος αὐτου Οὐαλεριος ὑποπτος γινεται τοις δημοτικοις ὡς βασιλειαν κατασκευαζομενος : πρωτον μεν ὁτι μονος κατεσχε |
λαφυρων ἐγκρατης ἐγενετο . οἱ δε συνοντες τῳ Ἀγησιλαῳ Σπαρτιαται συμβουλοι και οἱ τας ἡγεμονιας ἐχοντες ἐθαυμαζον , πως δραστικος | ||
ἐπιχειρεις οὐδ εἰδως , εἰ εἰσιν „ ; εἰσιν οἱ συμβουλοι οἱ δοκουντες εἰναι δεινοι ἐν ταις και λεγουσιν τουτῳ |
μεν Σικυωνος την Ἀσωπιαν , ἀπο δε Κορινθου την Ἐφυραιαν μετονομασθηναι . Κορινθον δε οἰκουσι Κορινθιων μεν οὐδεις ἐτι των | ||
ὁτ ' οὐπω τελειος ἐγεγενητο , ἀλλ ' ἐτι πριν μετονομασθηναι τα μετεωρα ἐφιλοσοφει , ἐπισταμενη ὁτι οὐκ ἀν δυναιτο |
δακρυα οὐκ ἐστιν ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους , ἀλλα περιστατικα , μονην τῳ ἀποκηρυκτῳ την βουλησιν την κατα του | ||
ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι . Τοπικα δε προοιμια Ἁρποκρατιων φησι τα περιστατικα . σκοπος δε του προοιμιου το τοιονδε παρασκευασαι τον |
ταλαινης δημιουργουσιν . ὁ γουν Διογενης ἰδων τινα των λεγομενων ἀπελευθερων ἁβρυνομενον και πολλους αὐτῳ συνηδομενους , θαυμασας το ἀλογον | ||
ἀχρι της του κεκληκοτος οἰκιαςΣτεφανιων ἠν των του Τιβεριου Καισαρος ἀπελευθερων , παρ ' ᾡ κατηγοντοκαι μικρον ἀποθεν ὑποστειλας ἐκπεμπει |
πεζους μεν πλειους των δισμυριων , ἱππεις δε χιλιους και πεντακοσιους προηγεν δια της Θετταλιας ἐπι τους πολεμιους . οἱ | ||
και ἡκε Μενων ὁ Θετταλος ὁπλιτας ἐχων χιλιους και πελταστας πεντακοσιους , Δολοπας και Αἰνιανας και Ὀλυνθιους . ἐντευθεν ἐξελαυνει |
, ἐστι σοι και τουτων οὑτως ἐχοντων ὁμως τα δεοντα βουλευσασθαι : μαλιστα μεν γαρ ἐγωγε φαιην ἀν την μητερα | ||
Μελανθιον φησι τουτ ' εὐξασθαι λεγων : Τιθωνου Μελανθιος ἐοικε βουλευσασθαι βελτιον . ὁ μεν γαρ ἀθανασιας ἐπιθυμησας ἐν θαλαμῳ |
των δικαστων κατεγνωσθη θανατος , οἰεται αὐτον ἐλεγχεσθαι περι του δαιμονιου ψευδομενον , ἐννοησατω πρωτον μεν ὁτι οὑτως ἠδη τοτε | ||
' αὐτοις και των κακων ἀρχη ἐγενετο , μηνισαντος του δαιμονιου . ἐδοξαν γουν οἱ ἀρχοντες αὐτων μετ ' ὀλιγον |
πλησιον δ ' αὐτου τοπον εὐθετον ἐκτισεν ἐν αὐτῳ πολιν Ἀλεξανδρειαν . εἰς δε την των Ὠρειτων χωραν δια των | ||
αὐτοις , οἱον ῥοδα ἠ κρινα , ἠ κατα την Ἀλεξανδρειαν λωταρια . και χρη γινωσκειν ὁτι και τουτο καλλιστα |
. και τα μεν προς ἐμβολεις της ὀρθογωνιου κωνου τομης κατασκευαζομενα πυρια κατα τον προυποδεδειγμενον τροπον ῥᾳδιως ἀν ἐξαπτοιτο προς | ||
σφοδρα λοιδοροι . πομπεια δε λεγεται τα εἰς τας πομπας κατασκευαζομενα σκευη , ὡς ὁ αὐτος ῥητωρ κατ ' Ἀνδροτιωνος |
ἀρετην ἐπιδειξαμενος . Πολλα τε κατωρθωσεν ἀν , εἰ μη ταραχος αὐτον στρατιωτικος ἀνειλεν , αἰτιασαμενου του πληθους , ὁτι | ||
ἐναργειᾳ . ἀν γαρ τουτοις προσεχωμεν , το ὁθεν ὁ ταραχος και ὁ φοβος ἐγινετο ἐξαιτιολογησομεν ὀρθως και ἀπολυσομεν , |
και μελιλωτινον λαλων και ῥοδα προσσεσηρως : ὠ φιλων μεν ἀμαρακον , προσκυνων δε σελινα , γελων δ ' ἱπποσελινα | ||
κεκαυμενον ἐλαια αἰγειρου τα ἀνθη και ἡ ῥητινη ἀκορον ἀμωμον ἀμαρακον ἀμμι ἀνηθον κεκαυμενον ἀνιϲον ἀρκευθοϲ ἀϲαρου ἡ ῥιζα βραθυ |
Ξενοκρατη , ὡς φασιν οἱ Πυθαγορειοι , τα μεν καρπιμα σφετερισασθαι δια βραχειας ἐπισκευης , τα δε ἐπιπολαια και ἐλαφρα | ||
, ἁμα δε και του μη ἑτερον τινα το αὐτου σφετερισασθαι συνταγμα ʃ το προσωπον ξυνεγραψε : ἐστιν ἀλλο γραψαι |
ὁ θωραξ νευρωδης και μυωδης και φλεβωδης και ἀρτηριωδης , ὀργανικον μοριον συνδετικον ταις ὠμοπλαταις και ταις κατακλεισι και ταις | ||
ἑνεκα γαρ της ψυχης το σωμα : ταυτῃ τοι και ὀργανικον προς τας ἐκεινης ἐνεργειας ἀπετελεσθη . ἐπιζητουμεν οὐν θεωρησαι |
. διο και κατα τας ταφας των τετελευτηκοτων ἐνιους ἐπιστολας γεγραμμενας τοις οἰκειοις τετελευτηκοσιν ἐμβαλλειν εἰς την πυραν , ὡς | ||
; ἀποδημουντες [ ] ἠγνοησατε τας [ περι ] τουτων γεγραμμενας ὑμειν [ ] ἐπιστολας ; ἀμεινον δ ' αὑται |
γ , σκαμμωνιας ⋖ α , κολοκυνθιδος ⋖ δ . Καθαρτικον ὀξυπορον . Πεπερεως , κυμινου , πηγανου , σκαμμωνιας | ||
: λουσαμενη δε και ἀφαιρεομενη , διανιζεσθω ὑδατι εὐωδει . Καθαρτικον μαλθακον , ὁπερ ὑδωρ ἀγει και φλεγματα , χλωρα |
ἀρχ . : ἡ δε κατα τον Ἱερωνυμον φερομενη και Ἑλλανικον , εἰπερ μη και ὁ αὐτος ἐστιν , οὑτως | ||
ταυτης αἰτιας . . . οἱ μεν γαρ περι τον Ἑλλανικον και Καδμον , ἐτι δ ' Ἑκαταιον και παντες |
' αὐτην ἐπ ' ἐλαττον και της μετ ' αὐτην στερητικαι Δ ἀνθρωπος ἀδικος οὐκ ἐστιν ἀνθρωπος ἀδικος ἐστιν Α | ||
' αὐτην ἐπ ' ἐλαττον και της μετ ' αὐτη στερητικαι οὐ πας ἀνθρωπος ἀδικος ἐστιν πας ἀνθρωπος ἀδικος ἐστιν |
γαρ ἐστιν μητηρ Νικαρετη Δαμοστρατου θυγατηρ Μελιτεως . ταυτης τινες οἰκειοι μαρτυρουσιν ; πρωτον μεν ἀδελφιδους , εἰτα του ἑτερου | ||
ὁδος ἐξιεναι , εἰ μη εἰη εὐδαιμονειν . Εἰ δε οἰκειοι αὐτῳ αἰχμαλωτοι , οἱον ἑλκομεναι νυοι και θυγατερες τι |
ἀν εἰη ἀτοπον ; Ἡ λαλια κεφαλης μεν ἐχει τι συμπληρωτικον και βαρους ἐμποιητικον : ἐστι δε και δυναμεως καταλυτικη | ||
δε κυμινον και δια την πληκτικην ἀποφοραν της κεφαλης ἐστι συμπληρωτικον . Ἀφθης δε γενομενης μικρας μεν ἐσχαρας οὐσης μελιτι |
δια των θεωρηματων ἐκματτομενη το παραδειγμα , ὡς δε οἱ μεταγενεστεροι λογος [ ἠ πραξις ] ὁμοιωσιν εὐ ἐχουσαν του | ||
, ἐπιεικως και φιλανθρωπως προσφερομενοι τοις ὑποτεταγμενοις : οἱ δε μεταγενεστεροι βιαιως και χαλεπως χρωμενοι τοις συμμαχοις , ἐτι δε |
στρωματα αὐτην κελευε , φησι , και παρ ' Ὠκιμον χαλκωματα . ὁ καπηλος γαρ οὑκ των γειτονων , ἀν | ||
συνανασκαπτοντες εὑρισκον ὀστρακινων * τορευματων πληθη , πολλα δε και χαλκωματα : θαυμαζοντες δε την κατασκευην οὐδενα ταφον ἀσκευωρητον εἰασαν |
, Ζωστηριου τε κλιτυν , ἐνθα παρθενου στυγνον Σιβυλλης ἐστιν οἰκητηριον , γρονῳ βερεθρῳ συγκατηρεφες στεγης . Τοσαυτα μεν δυστλητα | ||
ἡκει δευρ ' ἐχουσα Τρωϊκας ; ὡς Ἑλλας αὐτηι σμικρον οἰκητηριον . οὐδεν το δουλον προς το μη δουλον γενος |
δε φλεβοτομιας . . . οὐτε τινι των δραστηριων χρηται καθαρτικων φαρμακων . ἐτι δε ἐναργεστερον ἐδηλωσε την ἑαυτου γνωμην | ||
τουτουϲ ἁρμοδιωϲ καθαιροντων ἐϲτιν . ὁϲοι δε τα τοιαυτα των καθαρτικων παραιτουνται φαρμακων , καταποτιοιϲ χρηϲτεον τοιϲδε : ἀλοηϲ , |
των δε περι τον Ἀννωνα παρρησιαζομενων προς αὐτον , ὑπερηφανως ἀπειλησας προσεταξεν ἀπιεναι την ταχιστην , ἐπιφθεγξαμενος ὁτι δει τους | ||
δ ' ἐδυσχεραινον οὑτοι το πραγμα και οὐδετερους ἐπειθεν , ἀπειλησας και διαλοιδορηθεις ἀπελθων τι ποιει ; και θεασασθε την |
γνωριϲμα πεψεωϲ ἐν τοιϲ πρωτοιϲ οὐροιϲ οὐδεποτε φαινεται κατα τουϲ τοιουτουϲ πυρετουϲ . Των δυναμεων ἰϲχυρων οὐϲων τον ἐπι ϲηπεδονι | ||
δε ἐν τοιϲ ποταμοιϲ γεννωμενων ἀμεινουϲ , οἱ κατα τουϲ τοιουτουϲ ποταμουϲ , ἐν οἱϲ ὀξυ και πολυ το ῥευμα |
τον νομον τον περι των χρηματων και ὁτι τουτον ἐχρην γεγραφθαι τον νομον ἀρχηθεν τον ἀξιουντα κτεινειν τους μοιχους . | ||
και προκαταστασις γενησεται της διηγησεως , ὁτι μητε ἐκεινον ἐχρην γεγραφθαι τον νομον τον περι των χρηματων και ὁτι τουτον |
προσωπα , και ἀποτεινομενος τις ἐρει προς τινα ὑμας , συλλαμβανων παλιν και το παρον προσωπον και τα ἀποντα . | ||
αἰλουρος τουτο γνους ἡκεν ἐνταυθα και καθ ' ἑκαστον αὐτων συλλαμβανων κατησθιεν . οἱ δε καθ ' ἑκαστην ἑαυτους ἀναλισκομενους |
, ἡ δε των δευτερων . Και παλιν ἐπει των αἰσθητων ἐστι τα μεν πρωτα , ὡς αἱ ποιοτητες , | ||
οὐρανον , ἁτε κρατιστον ὀντα των γεγονοτων , βασιλεα των αἰσθητων εἰποι τις ἀν οὐκ ἀπο σκοπου , οὑτως και |
ἐπιταραττετε ἡμιν την εὐωχιαν , ἠ ἀμφοτερους ὑμας ἀποπεμψομαι του συμποσιου . καιτοι εὐγνωμον , ὠ Ἡρακλεις , προκατακλινεσθαι σου | ||
συγκαθημενου του πληθους παρην εἰς το θεατρον ἐστεφανωμενος ὡσπερ ἐκ συμποσιου , παιδισκην περιειληφως αὐλητριδα κωμαστικα μελη προσαυλουσαν . Διαλυθεισης |
ζευγους : του ἁρματος . ἀνακηρυχθεντος : ἀποδεχθεντος . Βοιωτων δημοσιου : του δημοσιου των Βοιωτων . ʃ ὑπηρετου δημοτικου | ||
. Πως δει ἐν μεθοριοις λαθρα κτιζειν ὀχυρωμα χωρις πολεμου δημοσιου ; ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΚΑΣΤΟΥ ΕΘΝΟΥ ΕΘΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΤΑΞΕΩΝ |
ἰδου γε τοι τολμω μη μονον τοις ἱεροις Μωυσεως ἑρμηνευμασιν ἐντυγχανειν , ἀλλα και φιλεπιστημονως διακυπτειν εἰς ἑκαστον και ὁσα | ||
, προς τῃ ἀνατολῃ οἰκουντες , τεσσαρσιν ὡραις πρωτοι λεγονται ἐντυγχανειν τῃ ἐκβολῃ του ἡλιου των Ἰβηρων , προς δυσμαις |
λεγοντες , ὡς δ ' ἀν ὀξεως ἐχοιεν ἐς τα παραγγελλομενα χρησθαι . και οἱ Καρχηδονιοι , νομιζοντες ἐκλυσειν την | ||
προυχοντας και ἐμπειριᾳ πολεμικῃ , ἐπειτα ὁμοιως παντας ἐς τα παραγγελλομενα ἰοντας , ναυτικον τε , ᾡ ἰσχυουσιν , ἀπο |
τουτο ποιει , ” μελετω , “ εἰπεν , ” ἀποτυγχανειν . “ αἰτων τινακαι γαρ τουτο πρωτον ἐποιησε δια | ||
ἀργαλεωτατῃ νοσῳ , ἐπαιρομενοι . προς γαρ τῳ του τελους ἀποτυγχανειν ἐτι μετ ' οὐ μικρας βλαβης μεγαλην αἰσχυνην ὑπομενουσιν |
! ὁ χοροϲ εμω ! ! ! ? [ ] τερα ? ὁ χοροϲ ] ! ! [ ] ! | ||
ὑποδιπλασιον . θελει γουν ἐχειν οὑτως και ἡ δευ - τερα , προς ἡν ἡ πρωτη λογον ἐχει δεδομενον : |
αὐτῳ δεικνυται ὁ μαγειρος . και οἱ τα Ὀψαρτυτικα δε συγγραψαντες Ἡρακλειδης τε και Γλαυκος ὁ Λοκρος οὐχ ἁρμοττειν φασι | ||
ὡς Ἡροδοτος και Κτησιας και Ἑλλανικος και οἱ τα Ἰνδικα συγγραψαντες . . . . : : / / . |
γης ὡς προς την σεληνην ἐχουσης . Ἐν γαρ σταδιοις μυριοις τοσαυτης της διαφορας γινομενης γνωριμον ὁτι μη πολυ της | ||
γραφης , ἡν περι του γενους αὐτων συνταξαμενος ἐξεδωκα , μυριοις βεβαιωσειν τεκμηριοις την προθεσιν , ἐθη και νομιμα και |
εἰπειν δ ' ἐν τῳ δημῳ οὐκ ἐξην αὐτοις οὐδε βουλευσαι . Τουτων ἠσαν οὑτοι ἀτιμοι : αὑτη γαρ ἠν | ||
εἰς χρειαν της σης καταστησαι βοηθειας , ὁπως ἀφεις το βουλευσαι γνωμην ἐχῃ το κηδος συναψασθαι . θορυβου γαρ ἡκοντος |
ὁ δειπνοσοφιστης Λαρηνσιος , ἀλλος δε τις φησιν ὁτι ἐθος γραμματικων παισι περι παντων των προβαλλομενων λεγειν : εἰδος φυτου | ||
οὐκ ἐπεθετο , ἀλλα γαρ ἐμοιγε δοκει οὐδεν ἐλαττον των γραμματικων οὐ δευτερος ἠ των ῥητορων , δι ' ὡν |
δια το και πλειους διεψευσθαι της ἀληθειας ἐν τουτοις , πιστευσαντας τῃ Φιλινου γραφῃ . Οὐ μην ἀλλ ' εἰ | ||
δε μηνυσεως ὑπο του Μηνυκιου τους παροντας ἐν τῳ συνεδριῳ πιστευσαντας ἀληθη τα λεγομενα εἰναι , γνωμην ἀποδειξαμενου των πρεσβυτερων |
γενοιτ ' ἀν , ὁπως μηδενι ἑτοιμα ᾐ των βουλομενων νεωτεριζειν . Εὐηθες γαρ των μεν ἀφικνουμενων ἀνδρων παραιρεισθαι τα | ||
ἁπτεα του ἐργου πριν και των λοιπων ἐπαρθηναι εἰς το νεωτεριζειν τας γνωμας . . . . ἀτασθαλα . . |
των πολλων δικαι ' εἱλομην , οὐτ ' ἐν τοις Ἑλληνικοις τα Φιλιππου δωρα και την ξενιαν ἠγαπησα ἀντι των | ||
θαλαττης δι ' ὑλης ὁρωμεν τινα στηλην χαλκου πεποιημενην , Ἑλληνικοις γραμμασιν καταγεγραμμενην , ἀμυδροις δε και ἐκτετριμμενοις , λεγουσαν |
Οὑτος μεν οὐν οὑτως : ἐγκαλει δε αὐτῳ Πτολεμαιος ὁ Περιπατητικος ὁτι οὐκ ἐχρην ἐμπειριαν εἰρηκεναι την γραμματικην , οὐ | ||
ψυχην . Ἱππων ἐξ ὑδατος την ψυχην . Ξεναρχος ὁ Περιπατητικος και τινες ἑτεροι της αὐτης αἱρεσεως την κατα το |
ἐπεθετο τουτων ἡμαρτεν οὐδενος . Δυο νεανισκων κεκονιμενων και ἀγγελιαν ἀπαγγειλαντων . Ὁτι Ὁμηρος πρωτος περι της ἐν τοις πολεμοις | ||
. ἀνελθοντων δε των πρεσβεων και την εὐποριαν των Ἐγεσταιων ἀπαγγειλαντων , συνηλθεν ὁ δημος περι τουτων . προτεθεισης δε |
. Οὑτω δη ἐγωγε φημι Ἐρωτα θεων και πρεσβυτατον και τιμιωτατον και κυριωτατον εἰναι εἰς ἀρετης και εὐδαιμονιας κτησιν ἀνθρωποις | ||
προς δε τον ἡλιον τιθεμενον ἀνθρακος καιομενου ποιει χροαν . τιμιωτατον δ ' ὡς εἰπειν : μικρον γαρ σφοδρα τετταρακοντα |
ὁμονοουντων τινα βοηθειαν εὑρασθε ὑμεις περι μεσας νυκτας εἰς το βουλευτηριον συνελθοντες ; ἡπερ ὠνησεν ὁμολογουμενως παντα τα πραγματα και | ||
. . . . . ἀλλ ' ἐστιν εὐστοχον τι βουλευτηριον ταὐτοματον . ἐπηρεαστικον γε τι ταὐτοματον ἐστι τῳ βιῳ |
Ζηνωνα δε κωλυσαι λαβειν . φασι δε και Ἀντιγονον αὐτῳ τρισχιλιας δουναι . ἡγουμενον τε των ἐφηβων ἐπι τινα θεαν | ||
νυμφιοις ἐκδοθηναι δημοσιαι της πολεως τον γαμον ἐγγυωσης και προικα τρισχιλιας δραχμας ἑκατεραι ψηφισαμενης : Λυσιμαχωι δε τωι υἱωι μνας |
μαλακον ; ἠ ἀντι τουτων βελτιον κατα την συνοχην ἠτοι ὑπερβαλλουσαν ἠ ἐλλειπουσαν το διαφορον αὐτων ὑπολογιζεσθαι . τα τε | ||
, την κατα σωμα των μεν ἀσθενειαν , των δε ὑπερβαλλουσαν ἐν ἁπασιν ἰσχυν κατανοησαντες . εἰκοτως οὐν κατηλεσε τον |
οὐδε προς τον θανατον ἐμαλακισατο , ἀλλ ' ἱλαρως και προσεδεχετο αὐτον και ἐπετελεσατο . ἐγω μεν δη κατανοων του | ||
. και σκωπτομενος ὑπο των συμμαθητων ἠνεσχετο και ὀνος ἀκουων προσεδεχετο , λεγων αὐτος μονος δυνασθαι βασταζειν το Ζηνωνος φορτιον |
, του μετα Ἀμινιαν , τον Κλεωνα δυσιν ὑστερον ἐτεσι τεθναναι της των Νεφελων διδασκαλιας . . . . : | ||
ὀντων τοιουτων , ὡσπερ ἐγω , ζημιαν ἡγειται το μηπω τεθναναι . καιτοι ἐγωγε τους θεους ἠξιουν οὐ ταυτῃ γεραιρειν |
ὁμοιως ἐξιατεον και δια των αὐτων βοηθηματων του ὁλου σωματος ἀναγεγραμμενων , αὐτου δε του γαλακτος την κακωσιν πρωτον μεν | ||
των τραγῳδιων ποιητου μετελαβον ἐγω διοτι παραφερειν μελλοντος τι των ἀναγεγραμμενων ἐν τῃ βιβλῳ προς τι δραμα τας ὀψεις ἀπεγλαυκωθη |
οὑτω λαβοντα , ὡς ἐγω λεγω , τουτον ἐγω καλω σοφωτατον και διισχυριζομαι παιζων τε και σπουδαζων . δηλον γαρ | ||
του Σωκρατους ὁ θεος μεμαρτυρηκε περι ἀμφοιν , χρησας ἐκεινον σοφωτατον εἰναι , ὡστε διπλην οὐσαν την του Σωκρατους μαρτυριαν |
συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο γινεσθαι ὁμοιοσχημονας τας συζυγιας | ||
της κατα τας στασεις ῥητορικης λυεται τῳ και την ὑλην ἐνδεχομενην εἰναι : τεκμηρια δε αὐτης τινα ἀλυτα ἐστιν , |
ὁταν δε τελεσθῃ τα ἱερα , ὁ βασιλευς προσκαλεσας παντας παραγγελλει τα ποιητεα . ὡστε ὁρων ταυτα ἡγησαιο ἀν τους | ||
ἀποταττει δε και τοπον ἑκαστῳ και καιρον και ταξιν και παραγγελλει , πως δει και που και ποτε ἀγωνιζεσθαι καλον |
γαρ ἡ ῥητορικη δοκει ἐν ταις βουλαις και ἐν τοις δικαστηριοις λυσιτελειν . Ποτε δε χρη το ὀνομα του γενους | ||
ὑμας νομους ἀναγκαζουσι λυειν , τους μεν κεκριμενους ἐν τοις δικαστηριοις ἀφιεντες , ἑτερα δε παμπληθη τοιαυτα βιαζομενοι παρανομειν . |
κατασκευαζει δε το θειον εἰναι την εὐδαιμονιαν και ἀριστον και μακαριον ἐκ του ἀθλον εἰναι της ἀρετης . δια σπουδης | ||
ὠ Δαματερ : Ὁτι ἁπλως και ἀσυνηθως κατεχρησατο ἀντι του μακαριον : εἰ μη ἀρα παιζει , οἱον νεκρου βιον |
, καθαπερ και τας ἀντωνυμιας και την καλουμενην παρα τοις γραμματικοις προσηγοριαν . οὐ μεντοι φαινεται τουτο λογον τινα ἐχειν | ||
ταυτα μεν εἰρηται περι των ῥηματων της ἀπαρεμφατου παρα τοις γραμματικοις λεγομενης ἐγκλισεως , δι ' ὡν και μονων εἰωθαμεν |
ἐκπατροθεν και προγονικων . . Ἡρακλεος στηλαν ] ἁς ἐν Γαδειροις ἐστησεν , ὁτε προς ζητησιν των Γηρυονου βοων ἀφικτο | ||
. . ἡ δε δευτερα πολις της Ἰβηριας προς τοις Γαδειροις , ὡς Ἀρτεμιδωρος ἐν β Γεωγραφουμενων . ὁ πολιτης |
, αὑτη και σοφιᾳ συνοικος και οἰκειως ἀν ὑποκεοιτο . αἰσθησεως μεν οὐν και νου ἀφαιρεθεις ἀνθρωπος φυτῳ γιγνεται παραπλησιος | ||
εἰς ἐπιστασιν δ ' ἐρχονται τουτων , και ἠ ἀπο αἰσθησεως ἠ ἀπο λογου ποδηγουνται ὡσπερ ἐξυπνιζομεναι . ἀλλ ' |
ὀντως εὐδαιμονας ἀποτελων τους χρωμενους : ὁ δε τους πλουσιους εὐδαιμονας ὀνομαζων λογος αὐτος τε ἀθλιος , γυναικων και παιδων | ||
ἀπεργαζομενος θεσμος νομος ἀν ὀρθως ὑμιν εἰη κειμενος , ὀντως εὐδαιμονας ἀποτελων τους χρωμενους : ὁ δε τους πλουσιους εὐδαιμονας |
ποιουντες ἁ πραττουσιν ὡστ ' εἰναι φανεροι και φυλαττομενοι και αἰσχυνομενοι . ἐκ δε τουτων ἡ κοινη και παντων των | ||
, διακειται δε , ὡσπερ οἱ καταψηφισασθαι μεν ἐπιθυμουντες , αἰσχυνομενοι δε το μη ἐπ ' ἀληθεσι , και προφασιν |
, ἐφη , ὡς βουν ἐπι φατνῃ δειπνισας ἀπεκτονεν . Στρατονικος εἰς Ἀβδηρ ' ἀποδημησας ποτε ἐπι τον ἀγωνα τον | ||
ἀπεψοφησε , κᾀτα τῳ Σικυωνιῳ ἀμυγδαλην ἐπιβασα συνετριβεν ταχυ . Στρατονικος εἰπεν , Οὐχ ὁμοιος ὁ ψοφος . ὑπο νυκτα |
δυναμιν ἐχουσι λεπτυντικην τε και ἐκφρακτικην : διο και τον ἀσπαραγον του ἀσφοδελου τοις ἰκτεριωσι διδοασι τινες ὡς μεγιστον ἰαμα | ||
τε και ἑφθην , σισαρον , ἀνδραχνην , ἀρνογλωσσον , ἀσπαραγον | ἀγριον : των δε ἀπο ταμειου ἐλαιας κολυμβαδας |
, διανεμει πασι τοις χρησομενοις θειος λογος ἐξ ἰσου , πεφροντικως | διαφεροντως ἰσοτητος . μαρτυρει δε Μωυσης λεγων : | ||
προσπεπονθεναι τι δει τον μη τα παραδοθεντα λυμανουμενον . ὁ πεφροντικως αὑτου γαρ οὐκ ἐσται κακος . ἐπειτ ' ἐπαν |
δια το πληθος ἐνδοιασαντα . ὁποτερως δ ' ἐπραξε , φοβερωτερος αὐτοις της των πολεμιων ἡττης φανεις αὐτικα μυριων Σπαρτακειων | ||
πραος ἰδεσθαι κατεφαινετο , ἀλλα διεγηγερμενος τῃ σχεσει και ἰδεσθαι φοβερωτερος : εἱποντο δε αὐτῳ δρακοντες , χρημα τι ἑρπετων |
ληπτεον . Ὁπου γαρ μεσος ἐστι τις τοπος , μεσος ὠκεανος λεγεται , ὁπου δε παρα τουτο , τελευταιος . | ||
Ἡρακλειον πορθμον και τον ναον της Ἡρας ἐκδεχεται μεν ὁ ὠκεανος , ἀναπεπταμενος ἐφ ' ἑκατερας τας ἠπειρους , την |
ἰσασι και τα παιδια τα ἐκ των διδασκαλειων και των ῥητορων τους παρ ' ἐκεινων μισθαρνουντας και των ἀλλων τους | ||
πρεσβεις ὁποτε προς τας πολεις πεμποι , των μεν ἀλλων ῥητορων εἰ τινας ἡ των Ἀθηναιων πολις ἀνταποστελλοι τῃ πρεσβειᾳ |
, Κρονου εʹ , Ἀρεως δʹ . ἐχει δε κλιματα ὑποτεταγμενα ταυτα : Κιλικιαν , Τυρον , Κελτικην , Σπανιαν | ||
ἱερων προεστωτες , ἐπισημοι , λαμπροι . Ἐστι δε τα ὑποτεταγμενα κλιματα : κατα την κεφαλην Μηδια και οἱ συνεχεις |
τῳ δε κατ ' εὐμοιριαν φυσεως αὐτηκοον και αὐτομαθη και αὐτοδιδακτον κτησαμενῳ την ἀρετην βραβειον ἀναδιδοται χαρα : του δ | ||
εἱνεκα , χαριν . Ἐσσεται : ἐγκειται , ἀκολουθει . αὐτοδιδακτον : φυσικον , αὐτοφυες . Μαλακη : μαλακη ἀπο |
δε κατεγελασθη το των ἐφετων δικαστηριον . δοκουσι δ ' ὠνομασθαι , ὁτι προτερον του βασιλεως τους ἐπ ' ἀκουσιῳ | ||
Φησι δε Φιλοστεφανος ὑπο των ἐγχωριων τουτον τον χρονον Ῥοδανον ὠνομασθαι . . : Τιτων ποταμος Ἰταλιας ἐγγυς Κιρκαιου , |
καλυμμα τοιουτον ἐστιν , ὡστε προσωπιδιῳ δοκειν παν το προσωπον κατειληφθαι : οἱ γαρ ὀφθαλμοι διαφαινονται μονον , τα δε | ||
ταις ἱστοριαις , ἀλλ ' ἰσως τῳ μηδεπω το προχειρον κατειληφθαι της μαθηματικωτερας ἐπισκεψεως , και δια το μη πλειους |
χρυσης κλινης καθεζομενον μετεωρον , και ἐν πορφυρᾳ χλανιδι και ὑπερηφανως ἀποδεχομενον τας πρεσβειας των Ἑλληνων , σχηματισας εἰπεν ὀνειδιστικως | ||
εἰκος και το πολυ , βασιλεων τουτ ' εἰναι νοσημα ὑπερηφανως ζωντων δια τρυφας . Οὐκουν δηλον ὡς πρωτον τουτο |
ἐπιπαν τοιϲ πρεϲβυτεροιϲ μαλιϲτα , ἀπο του προϲ τῃ ῥινι κανθου του κνηϲμου ἀρχομενου , ὡϲπερ ὑπο μυιαϲ ἠ κωνωποϲ | ||
ἐπιφυσεις πτερυγια . γενεσις δε αὐτων ἐστιν ἐκ του μεγαλου κανθου : προϊοντα δε ἐπι την στεφανην ἐπιφυεται τῳ μελανι |
ἐχειν λεγουσιν : και Ἀνακας ἐντευθεν τους Διοσκουρους , ὁτι ἀνακως αὐτοις ἐχρησαντο δια την Ἑλενην τας Ἀφιδνας ἐκπορθουντες . | ||
. Σχοινους λαβων ἀνειρε τα κρεα . Και τας θυρας ἀνακως ἐχειν . παιδες γεροντες μειρακια παλλακια . αὐτη δ |
, ὡς προειρηται . ἠμαρ ] ἡμεραν . μελαγχιμου ] μελαινης . μυριας πολλης . βραβευς ] ἡγεμων . στυφλους | ||
θεαμασιν ζωσαν γραφην ἐφαινε , χρωμα δ ' ὀμμασιν λευκον μελαινης ἐργον ἀντηυγει σκιας . ἀλλη δ ' ἐγυμνου καλλιχειρας |
ἐστι φαυλη . εἰ γαρ τις ἀρρωστων θεωρει , ἠτοι ἀναγινωσκει και νοειν ἐπιχειρει θεωρηματα ὑψηλα , ἐμποδιζεται μαλλον προς | ||
κομιζων ἡκει τα λαφυρα . εἰτα τον περι της ἀριστειας ἀναγινωσκει μοι νομον και πασης ἑαυτῳ δωρεας ἀδειαν ἀποδιδωσιν ἐκ |
πνευματικου : ἐκ τεταρτου τινος ἀκατονομαστου , ὁ ἠν αὐτῳ αἰσθητικον . Ἡρακλειτος την μεν του κοσμου ψυχην ἀναθυμιασιν ἐκ | ||
' ἀφ ' οὑ ἀν ἠι χρονου ζωιον , εὐθυς αἰσθητικον ἐστι . μετα ταυτα τοινυν οὐκ ἀν μοι δοκει |
πολιν , Ῥωμαιοις ὑποσπονδον οὐσαν , ἐνεστησατο πολιορκειν , και συλλεξας στρατιαν εἰς τεσσαρεςκαιδεκα μυριαδας ἀνδρων , εἰχετο του ἐργου | ||
Ἑλλανικου , δι ' ὡν μυθικα τε και πλασματικα πολλα συλλεξας και διαφορα ἑτερα εἰς το τελος του ἑκτου λογου |
τελη και γραφαι : τα τελωνια και αἱ ἀρχαι . τελωνης γαρ ἠν και ἐμισθου τα τελη , τουτεστι τα | ||
σεμνυνεσθαι κατα την πολιτειαν , ἐφ ' οἱς ἀν και τελωνης σεμνυνθειη βαναυσος . ἐπι γαρ τῳ πολλα και λυσιτελως |
ἐκεινα , ὡσπερ ὁ οἰκος εἱς λεγεται τῳ παντα τα συμπληρουντα αὐτον περιεχειν . τουτο δε διχως λεγεται : ἠ | ||
το της ψυχης εἰδος ἀπομαξαμενης εἰς αὐτην της τεχνης τα συμπληρουντα την ψυχην : και γαρ λογισμου κατηγορειτο δηλωμα και |
ἁμα δε και ὡς κλεπτην και ἁρπαγα των κοινων . ἁρπακτικον γαρ ζῳον ὁ ἀετος . το δε ἀγκυλοχειλης ἐπιθετον | ||
ἠκουσαν . ὁν ὁντινα Πελοπα δις ἀκμασαντα και φυγοντα τον ἁρπακτικον ποθον του Ναυμεδοντος ἠτοι του Ποσειδωνος του των νεων |