μανδατα γνωμῃ του ἀρχοντος διδους . ὡστε , εἰ μεν ταγμα γυμναζεται , τον του ταγματος ἀρχοντα ἐμπροσθεν περιπατειν μετα | ||
τριτος ταγματαρχης ἀναστησας ἐν τουτῳ καθοπλιζετω το ὑφ ' ἑαυτον ταγμα : και μετα τους δευτερους την ἰσην ὡραν τοις |
. το δεκατον . . . τῳ τεταρτῳ . το ἑπτακαιδεκατον . . . το εἰκοστον ὁμοιον τῳ πεντεκαιδεκατῳ . | ||
δε και των σμγʹ τα ιεʹ μειζον μεν μερος ἠ ἑπτακαιδεκατον , ἐλαττον δε ἠ ἑκκαιδεκατον , ὡστε συντεθεντων αὐτων |
Ἀρθμιον τον Ζελειτην ἠτιμωσαν χρυσιον βαρβαρικον αὐτοις παρα του Δαρειου κομισαντα πρεσβευομενον . Κυρσιλον δε της βουλης ἑνα κατελιθωσαν και | ||
δεσποτας ; ἐοικος γαρ δη τουτο ἐκεινῳ σαφως τῳ τον κομισαντα πολεμιου κεφαλην χρυσιον δεχεσθαι της τολμης . της φημης |
ἀπο γης της Χαλδαϊκης , παροικησαντες οὐν ἐν Αἰγυπτῳ ἐτεσι τετρακοσιοις και τριακοντα , ἐν τῳ τον Μωσην μελλειν ἐξαγειν | ||
Λυκιας ἠ τα μικρῳ νοτιωτερα και ἐτι τα Συρακουσιων νοτιωτερα τετρακοσιοις σταδιοις , ἐνταυθα ἡ μεγιστη ἡμερα ἐστιν ὡρων ἰσημερινων |
σπληνιου , ἐπι δε των κολπων δια σκωληκων ἐκ του φαρμακου παρενθεντος και ἐνιεμενου : ἐχουσα δε παντοτε πηλον δι | ||
. και ὁς εἰπεν ἡδιον ἀν παρα Σωκρατους την του φαρμακου κυλικα εἰληφειν ἠ παρα σου την του οἰνου προποσιν |
βιας . προβουλευοντες δε εἰρηκως προβουλευομενοι ἐδηλωσε : δια του ἐνεργητικου το παθητικον . , , . = , , | ||
λογῳ της παραληγουσης του πρωτου προσωπου των πληθυντικων του ἰδιου ἐνεργητικου ὠφειλε γραφεσθαι τετυφαμμαι και ἐτετυφειμην . Το γαρ πρωτον |
τουτεστι παιδικῳ δορατι ἐχρησατο . ἰσον τ ' ἀνεμοισιν : ἀκαταλληλως ἐξενηνοχεν : ἐδει γαρ εἰπειν , λεοντων ἀγροτερων μαχας | ||
το ἐθος των εὐδοκιμουντων Ἑλληνων . σολοικισμος δε ἐστι λογος ἀκαταλληλως συντεταγμενος . . ̈ . . γενος δε ἐστι |
μονοι δε οἱ δια θρασυτητα προσιοντες , ἁτε μονοι , βραχυτατου παμπαν ὠνουντο . ὁθεν τοις ἀρχουσιν , ἐλπισασιν ἐς | ||
τουθ ' ὑμιν ἐπιδεικνυναι . ἱνα δ ' ὡς δια βραχυτατου λογου δηλον ὁ βουλομαι ποιησω , παραδειγμα τι γνωριμον |
και τοποις . ὁτι μεν οὐν ὁτι μεν οὐν των συλλογισμων οἱ μεν κατα ἀληθειαν εἰσι συλλογισμοι , οἱος ὁ | ||
ὡρισμενα δε ἐχοντων τα ἐμμεσα , γινονται δυο τροποι ὑποθετικων συλλογισμων , ἀμεσων μεν οἱον ὁ ἀριθμος ἠ περιττος ἐστιν |
ὑπαρχουσῃ τῳ σχηματι , την δε περιμετρον ἐχουσῃ σταδιων ὡς πεντακισχιλιων . ἠδη δ ' αὐτων ἐγγιζοντων τῃ νησῳ των | ||
στεφανοι ὑπο των πρεσβευτων και των λοιπων ταλαντων ἠσαν μυριων πεντακισχιλιων . Πολυκλειτος δ ' ὁ Λαρισαιος ἐν τῃ ὀγδοῃ |
οὐδ ' ἱματιων γε ἑνεκα χρηματιστεον : οὐ γαρ ἐσθητος πολυτελειᾳ ἀλλα σωματος εὐεξιᾳ κοσμουνται . οὐδε μην του γε | ||
. Ἐν δε ταυτῃ συμποσιον ἐννεακλινον ἠν , παραπλησιον τῃ πολυτελειᾳ τῳ μεγαλῳ , και κοιτων πεντακλινος . Και τα |
ᾡ ἠκολουθησεν Ἀπολλωνιος . ὁ μεν γαρ Σκυμνος αὐτους δια Ταναιδος πεπλευκεναι ἐπι την μεγαλην θαλασσαν , ἐκειθεν δε εἰς | ||
ἡ ἐκτος Ἰστρου πασα ἡ μεταξυ του Ῥηνου και του Ταναιδος ποταμου μεχρι της Ποντικης θαλαττης και της Μαιωτιδος . |
ἐν Ἱμερᾳ στρατηγος συνεβουλευσε τοις ναυαρχοις την ταχιστην ἐκπλειν εἰς Συρακουσας , ἱνα μη συμβῃ κατα κρατος ἁλωναι την πολιν | ||
τῳ Διονυσιῳ , και τους ἀριστους των στρατιωτων ἀπεσταλκοτες εἰς Συρακουσας , ἠναγκασθησαν διατηρησαι την προς Διονυσιον συμμαχιαν , καιπερ |
ἡδονῃ : ἀκοης χαριτι , γλυκυτητι , κολακειᾳ . ʃ ῥητορικων λογων καινοτερα και παραδοξα ὑμιν εἰσηγουμενων . σοφιστας δε | ||
οὐκ ἐσιγησεν . ὁτι Ἀσπασια σοφη του Σωκρατους διδασκαλος των ῥητορικων λογων ἐφη ποτε προς Σωκρατη ἰδουσα αὐτου το καταστημα |
οὐλοκρανοι ὡς Αἰθιοπες . οἱ δε βορειοτεροι τουτων κατ ' Αἰγυπτιους μαλιστα ἀν εἰεν τα σωματα . ἐθνεα δε Ἰνδικα | ||
τἀνθρωπων κακα . ἀλλα καθ ' Ὁμηρον φαναι παντας ἀνθρωπους Αἰγυπτιους ἰατρους εἰναι . διεγνω δη ὁ Πλατων και τοις |
καταταϲεωϲ του κωλου γινομενηϲ κατ ' ἀλληλων φερομεν τα του καταγματοϲ περατα . εἰ δε μη δυνηθειημεν τουτο πραξαι , | ||
το καταγμα , την ἀρχην του ἐπιδεϲμου χρη κατα του καταγματοϲ ἐπιβαλλεϲθαι , ἐπην δε διϲ ἠ τριϲ ἐπιδηϲῃϲ , |
ϲπερμα ξηραινει και θερμαινει κατα την τριτην που ταξιν και δριμειαν δε μετριωϲ ἐχει την ποιοτητα . ταυτα τοι και | ||
προϊεται δια τριτης ἡμερας ἐσφαιρωμενον : προϊεται δε και φυσαν δριμειαν και οὐρον ὀσμην ἐχον σαπραν . γινονται δε οἱ |
το Δηλιον οἱ Βοιωτοι ἁθροοι , ἀλλ ' ἐπι τα σφετερα αὐτων ἑκαστοι κινουμενα . και εἰ κατορθοιτο ἡ πειρα | ||
, διεφθειρεν ἐς πεντακισχιλιους : και των λοιπων ἐς τα σφετερα δια ἀπορου χωρας και χειμωνος ἐπιπονου διατρεχοντων οἱ ἡμισεις |
ἀποκριθεις το δοκει ἠ ταχα εὐδαιμων ἐστι , γινεται ὁ συλλογισμος ἐλεγχοειδης , ἠγουν ἐοικως τῳ ἐλεγχῳ : ᾑ μεν | ||
ὁνπερ ἐπι του ὑπαρχειν , ἐσται τε και οὐκ ἐσται συλλογισμος ” . ἠ δει μεταλαμβανειν το ἐνδεχομενον καθολου ἀποφατικον |
τουτων την αἰτιαν και τον λογον ἐπεγνωκεναι φασιν τινες τον Συρακοσιον Ἀρχιμηδη : μονος γαρ οὑτος ἐν τῳ καθ ' | ||
ἐπει δε σιγᾳς , ἐγω ἐρω . κατα γαρ τον Συρακοσιον ποιητην : τα προ του δυ ' ἀνδρες ἐλεγον |
του διδοντος , ὡς τινος γαρ οὐκ αἰτιαι κακου τοις ἐντυγχανουσι , διαβολην ἐπεδειξεν ἐφ ' ἑαυτης ἀδικον : οὑτω | ||
γαρ και ποικιλως δοκει τεταχθαι , σαφεστερα μεντοι γε τοις ἐντυγχανουσι γενησεται . Ὁ περι τεκνων τοπος [ ὁς ] |
ζῳδιων κυκλου ἐστω το εʹ , και το εʹ ἀστρον ἐσχατως μεν περικαταλαμβανεσθω ὑπο των του ἡλιου αὐγων του ἡλιου | ||
, ἀλλα και παροξυνομενος , και μελι μετα πεπερεως προσενεγκαμενος ἐσχατως ὠδυνηθη : και χυλον τηλεως ἁμα μελιτι λαβων ἱκανως |
, πολλη , και ἠγανακτουν οἱ στρατιωται τῳ πονῳ : παρεμυθειτο αὐτους Ἀρχιδαμος , ὡς οἱον τε ἠν , και | ||
μη φανερως ὑβρισθωμεν . ” εἰθ ' ὁ μεν πατηρ παρεμυθειτο ⌈ ⌉ τον παιδα , τῳ δε ηὐξετο το |
' ἐπι των ἐλεφαντων ἐφεστηκοτες το μεν πρωτον ἀντειχον και διεκαρτερουν πανταχοθεν κατατιτρωσκομενοι , βλαψαι δ ' οὐδεν τους πολεμιους | ||
παντων των ἀναγκαιων ἐκεινην μεν την ἡμεραν και την νυκτα διεκαρτερουν ὑπαιθριοι , πολλοις συνεχομενοι κακοις : δια γαρ το |
αὐτον ἐπιοντα κεραϊζειν . ὡς δε οἱ Μηθυμναν οἰκουντες μαλα κρατερως ἀντειχον και ἐν πολλῃ ἀμηχανιᾳ ἠν δια το μη | ||
. των ὑπερ ἐνθαδ ' ἐγω γουναζομαι οὐ παρεοντων ἑσταμεναι κρατερως : μηδε τρωπασθε φοβον δε : ἡ διπλη προς |
γαρ μονος ἠ μαλιστα Πλατων τῃ ἀπο του προνοουντος αἰτιᾳ κατεχρησατο φησιν ὁ Θεοφραστος τουτο γε καλως αὐτῳ μαρτυρων . | ||
ἐγενετο . ἐειδομενοι : ἀντι του ὁμοιοι . ὁμαδησαν : κατεχρησατο : ὁμαδος γαρ κυριως ἐπι ἀνδρων , ὁμοαυδος τις |
κατα την προτεραν φιλιαν πεισθεντες . ἀφικομενων οὐν ἐκ μεν Συρακουσων Ἑρμοκρατους και ἀλλων ἐς την Καμαριναν , ἀπο δε | ||
κολπωι , μικρον ὑστερον της [ ἀπο ] Κροτωνος και Συρακουσων κτισεως ἀποικισθεντες ὑπο Εὐανθους : Ἐφορος δ ' οὐκ |
„ , εἰπεν ” ἀμπελουργε , ταὐτον σοι πεπονθεν : Χαλκιδος γαρ της ἐπ ' Εὐριπῳ βασιλευς ὠν ἐκεινος Ἡσιοδῳ | ||
ὁ αὐτος και της Χαλκιτιδος νησου . ἐκληθη δε ἀπο Χαλκιδος του παρακειμενου ποταμου , ὡς οἱ ἱστορικοι ἁπαντες φασι |
οὐκ ἐπελιπον οἱ κατεγχειρουντες . γελοιος γαρ διδασκαλος ἠν της τυραννικης ἀσφαλειας ὁ τους ἀσταχυας ἀποτεμνων τους ὑπερεχοντας του ληιου | ||
ποιας ὑπερηφανιας αὐτους ἀφεξεσθαι , ποιας αἰκιας , ποιας ὠμοτητος τυραννικης ; ἀλλ ' εἰ μεν ὑμιν ἀποχρη δουλευειν ἁπαντα |
. Του δε κοσμου ἠν ἐτος ͵γσξθʹ . . Θηβαιων Αἰγυπτιων ιγʹ ἐβασιλευσε Ῥαυωσις , ὁ ἐστιν ἀρχικρατωρ , ἐτη | ||
Φυσικων ἐπιτομηι και Ἑκαταιος ἐν τηι πρωτηι περι της των Αἰγυπτιων φιλοσοφιας : κατασκευαζειν δε ἀγαλματα και τεμενη τωι μη |
των πολλων και της αὑτου ἀπαιδευσιας , οὐτ ' αὐ γιγνωσκοντα δι ' ἀνανδριαν και δειλιαν ἐκ ταὐτου στοματος οὑπερ | ||
: αὐτομαθη ἀφικεσθαι αὐτον και σοφιας ἠδη γεγυμνασμενον και πλειω γιγνωσκοντα ἠ ὁ Χειρων : προ γαρ δη Παλαμηδους ὡραι |
‚ : οὑτως , ὡς το ὡς εἰπων πυλεων ἐξεσσυτο φαιδιμος Ἑκτωρ : ἱνα συνδεσμον , ὡς το , ‚ | ||
ἀποπνειουσι , παις δ ' ἐπιτερπεται ἐργῳ : ὡς ἀρα φαιδιμος υἱος ἀμειλικτου Ἀχιληος γηθεεν ἀμφι νεκυσσι . Και οὐκ |
διορισαμενοι , δει και την ἐν ἀμφοτεροις συνοραν διαφοραν και κοινοτητα . ἑν μεν οὐν τῳ ἀριθμῳ ὁλον λεγεται , | ||
Ἑρμοκρατην προσομιλουντες μαλιστα ἐποθησαν την τε ἐπιμελειαν και προθυμιαν και κοινοτητα . ὡν γαρ ἐγιγνωσκε τους ἐπιεικεστατους και τριηραρχων και |
τετραγῳδηται μετα ταυτα και ἐξυμνηται δια τον ἐνταυθα ἀφανισμον του Περσικου στολου : ἐστι δ ' αὑτη μεν ἀκτη πετρωδης | ||
Ἀραβιος : ὁ Ἐρυθραιος ὡς προς συγκρισιν νοτιωτερος εἰρηται του Περσικου και της Κασπιας ἐναντιων ἑαυτοις και κατορθως κειμενων : |
και λεγουσιν ἀλλο παραδειγμα : ἀναγομενων Ἀθηναιων ἀπο Κερκυρας ἀπαγγελλει Συρακουσιοις ὁ Ἑρμοκρατης την ἀφιξιν : ἰδου γαρ ἐνταυθα φασιν | ||
ἐπιβαινοντες οὐδε τας κεφαλας ἐπι τοις ὠμοις φεροντες . Κορινθιοι Συρακουσιοις βοηθειαν πεμποντες , μαθοντες εἰκοσι ναυς Ἀττικας περι Ναυπακτον |
ϲυ ἱ , αἱ δε παραγωγοι , ὡϲ παϲαι αἱ κτητικαι , αἱ και διπροϲωποι καλουνται . παραγον - ται | ||
ἡ ἐγκλινομενη γενικη πρωτοτυπος κτητικην συνταξιν ἀνεδεξατο , εἰπερ αἱ κτητικαι των ἀντωνυμιων ἐγκλισιν ἀνεδεχοντο : κἀν οὑτω γαρ κατεκρατησεν |
εἰπομεν τροπον . λογικη δε ἠ ἐν προτασεσιν ἠ ἐν συλλογισμοις . και ἐν μεν προτασεσιν , ὁταν την δοθεισαν | ||
και Ἀλκιβιαδης καθηνται , ἀλλα τους ἐν τοις ὑποθετικοις καλουμενοις συλλογισμοις κατα το συνημμενον ἠ το διεζευγμενον λεγομενον παραλαμβανομενους , |
ἀπαντᾳ τους συνκλητικους [ ] παραγενεσθαι [ ] ? κατα Ἀλεξανδρεων και τοις Ἰουδαιοις [ ] βοηθησαι . και πρωτοι | ||
ἀσελγαινοι τι , ἀπειλαις σωφρονιζεσθω . ὁ και προς τον Ἀλεξανδρεων δημον ἐκεινον τον ἑτοιμον εἰς ὀργην ἠδη τις ποιησας |
Βαθυκλης δε ὁ ἐρωμενος Ἀνακρεοντος , οὑτως και παρα το Ἀριστοκλης Ἀριστυλλος . . . . ἀριπρεπεα : τον ἀγαν | ||
ἠ κροτου τε και ἠχους ξυγκεισθαι . ἐτελευτα δε ὁ Ἀριστοκλης μεσαιπολιος , ἀρτι προσβαινων τῳ γηρασκειν . δʹ . |
ἀδυνατοι ἠμεν τοις Ἀθηναιοις ἀντεχειν φ αὐτονομοι δη ὀντες : ἐμφαντικως εἰπε το δη , ἀντι του δηθεν , και | ||
„ μειζον του ἀνθρωπεια . και το „ κειτο ” ἐμφαντικως . οὐ γαρ ἀν ἐκ προνοιας ἀνεκλιθη , ἀλλα |
αὐθαιρετον συμφοραν ἀπεχθανομενοι τε Ἠλειοις και σπουδην ποιουμενοι τιθεναι τον Ὀλυμπικον ἀγωνα ἀντι Ἠλειων , οἱγε ὀλυμπιαδι μεν τῃ ὀγδοῃ | ||
. . ωνα [ ] Ῥοδιον : ἀγωνα τε και Ὀλυμπικον . . . λοκρινωλε . . . . . |
της Ἰνδικης διηκει , τῃ δε δια των νοτιωτερων Κυρηνης πεντακισχιλιοις σταδιοις παρα μικρον . Ἁπασι δε τοις μεταξυ κειμενοις | ||
περι τους Βακτριους μερη , προστεθεντων τρισχιλιων τοις μυριοις και πεντακισχιλιοις , ὡν οἱ μεν του πλατους ἠσαν των ὀρων |
του Ἀπολλωνιου λογων ξυγκροτηθεντες ἀποθνησκειν τε ὑπερ φιλοσοφιας ἐρρωντο και βελτιους των ἀποδραντων φαινεσθαι . Προσῃεσαν μεν οὐν ταις πυλαις | ||
ἀριστους , ἐπειδαν εἰς ἀγωνα ἐλθωσιν , εἰναι τα τελευταια βελτιους ἠ τα πρωτα των δρομων , και ὁ καλος |
τος [ ! ] : ἐκ μεν των ἐκ τοις ῥητορικοις [ λογοις ἠ τοις καλουμενοις [ ἐριστικοις διατριβοντων οὐκ | ||
ἰσως προστιθεντος και ταχα ἐλεγχοειδες . Ἐτι καθαπερ ἐν τοις ῥητορικοις ἑκατερως τοις λογοις ἐπιχειρουμεν και τα αὐτα κατασκευαζομεν και |
; Ἐγωγε . Οὐκουν φαμεν παλιν τους πολλους διημαρτηκεναι του βελτιστου , ὡς τα πολλα γε οἰμαι ἀνευ νου δοξῃ | ||
των ῥητορων εἰ χαριζονται , ἀλλ ' εἰ μετα του βελτιστου και της χαριτος στοχαζονται . και κατα τουτ ' |
οὑτοι μεν δη φυλλασσομενοι τε ἀφανως και της κυριας ἡμερας ἐπελθουσης ἐς την δικην ἀνακαλουμενοι , Μερολας μεν τας φλεβας | ||
ἐξαισιων και κατακλυσμων γενομενων , μιας ἡμερας και νυκτος χαλεπης ἐπελθουσης , το τε παρ ' ὑμιν μαχιμον παν ἁθροον |
, ὡστε και τας κρειττους ἀποτυπουται ἐνεργειας ᾑ ὑπο των αἰσθητικων κινειται εἰδων . πως οὐν και μη παροντων των | ||
ἐπιστημαι οὑτως ἐχωσι προς ἀλληλας , το μεν ὁτι των αἰσθητικων εἰδεναι , το δε διοτι των μαθηματικων : οὑτοι |
παρειμι . ἀνασχου δε μου μικρον ἀκουσαι . ἀνηρ τις ἀκριδας συλλεγων και ἀποκτιννυς , εἱλε και τεττιγα . ἐπει | ||
ὀρνεον ἐστιν εὐπεπτον και ἀκορεστον και πανουργον [ και τας ἀκριδας χανδον λαφυσσον . ] . . „ , , |
ὡστε ὑπολειπεσθαι το γεωδες αὐτων της οὐσιας , ὁ χωρις πικροτητος ἐπιφανους ἐδεσμα ξηραντικον γινεται . Λιπαρον ἐστι το των | ||
συγκεραννυμενου χλοωδες : ἐτι δε συμμειγνυται ξανθον χρωμα μετα της πικροτητος , ὁταν νεα συντακῃ σαρξ ὑπο του περι την |
ἐκφυσωμενος ἀηρ φερεσθαι δι ' αὐτης ἐξω πριν ἐμπεσειν ταις κοιλιαις , κἀν τουτῳ λοιπον ἀλυπως φωνουσι μηκετι ἐμποδιζομενοι : | ||
, κατα μεγεθος ὀροβων , το δε τι ἐν ταις κοιλιαις ξυσματωδες και συνεστος . δολουται δε και σαρκοκολλῃ και |
κηρυξι δυναμεωϲ . Κοιλιαν αἰθυιαϲ ἠ προϲφατον ἑφθην ἠ ϲκελετευθειϲαν εὐϲτομαχον εἰναι φαϲιν , εἰ βρωθειη , ὁμοιωϲ δε και | ||
και χλιαρον ὑδωρ ποτον , εἰτα καθαρθενταϲ λουϲομεν και τροφην εὐϲτομαχον προϲοιϲομεν . χρονιζουϲηϲ δε τηϲ καθαρϲεωϲ διδοναι χρη μελικρατον |
, ἐς δε τεταρταιον καταστησεσθαι , ἠν διαλειπῃ τε και καταλαμβανῃ πεπλανημενον τροπον , και ταυτα ποιεων τῳ φθινοπωρῳ προσπελασῃ | ||
διεγειρωνται , και τα μηλα ἐρυθραινηται , και τις ὁρμη καταλαμβανῃ τους πεπονθοτας προς ἀφροδισια , τοτε σατυριασιν καλουσιν , |
[ ] την ? Ἀφροδιτην Θεων [ και Τυραννιων ] ἀναγινωσκουσι [ χρυσω ] κατα γενικην , ἱν ' ἠι | ||
των πλεοναζοντων ὑγρων ποιειται τας ἐκκρισεις , τοις μεν συντονωτερον ἀναγινωσκουσι μαλλον και δι ' ἱδρωτων , τοις δ ' |
” τι δη λοξη , ἡν , ὠ παι , βαδιζεις ὁδον , ὀρθην ἰεναι προσηκον ; ” ὁ δε | ||
αὐτος ; Αὐτοτατος . Ποθεν οὐν , φρασον , αὐχμων βαδιζεις ; Ἐκ Πατροκλεους ἐρχομαι , ὁς οὐκ ἐλουσατ ' |
κερατοειδη γωνιαν τεμειν . το δε νυν προβλημα ἐστι την δοθεισαν εὐθυγραμμον γωνιαν διχα τεμειν . χρηται γαρ ἐν τουτῳ | ||
τιμαις ἀποκατεστησε : την μεν γαρ θεραπειαν αὐτῃ πασαν την δοθεισαν ὑπο Δαρειου παρεδωκεν , ἰδιαν δ ' ἀλλην οὐκ |
σταδιων διαρμα ἀπολειπουσα μεταξυ : ὁλη γαρ σχεδον τι τῃ παραλιᾳ ταυτῃ ἀντικειται παραλληλος ἡ Κρητη στενη και μακρα . | ||
φρουριων και πολισματων του βασιλεως ἐν τε τῃ μεσογειᾳ και παραλιᾳ και προσεθεντο αὐτοις , ἐν οἱς και φρουρους ἐγκατεστησαν |
Χαρικλεους , βουλομενος αὐτους της λυπης ἀπαγαγειν , ἐμβαλλω λογον ἐρωτικης ἐχομενον ψυχαγωγιας : και γαρ οὐδε ἡ Λευκιππη παρην | ||
δοκει κινηθεις δια την ἐμφυτον ἀμαθιαν ὑπεραραι το μετρον της ἐρωτικης ζηλοτυπιας . και νυν ἐκεινον ἐρωντα μαλλον εὐ ἰσθι |
ἐγημε : τας δ ' ἀλλας ζωσας ἐν κωμηι τινι κατεκαυσεν , ἡν Αἰγυπτιοι δια το συμπτωμα τουτο προσηγορευσαν Ἱεραν | ||
τον των ἀργυρασπιδων ἡγουμενον συλλαβων και καταθεμενος εἰς σειρον ζωντα κατεκαυσεν , Εὐδημον δε τον ἐξ Ἰνδων καταγαγοντα τους ἐλεφαντας |
εὐεργεσιας εἰς τον βασιλεα , διελαμβανε τουτον ἑξειν οἱον τινα λιμενα των ἀπο του βασιλεως κινδυνων . ὁ δε Ψαμμητιχος | ||
Ἀθηναιοι τροπαια τε ἐστησαν δυο , το μεν κατα τον λιμενα , το δε προς τῳ τειχισματι , και των |
δε ἀστρονομιᾳ ἡ σφαιρικη παρακειται . ἀλλ ' ἡ μεν ἀστρονομια περι μονα τα οὐρανια σωματα καταγινεται , ἡ δε | ||
γνωριμωτερα . περι γαρ ταυτα αἱ μαθηματικαι των ἐπιστημων , ἀστρονομια μεν περι κινησιν και στασιν , γεωμετρια δε περι |
και τα Θησει συμβαντα και Δαιδαλωι . ταυτα μεν οὐν ὁποτερως ἐχει , χαλεπον εἰπειν . ἐστι δε και ἀλλος | ||
. . ὁποτερα ] καθ ' ὁποτερον , ὁποιως , ὁποτερως , ὁπως . , πως εἰκῃ ; ὁποτεραν ] |
και Λιβυῃ λαμπρως ἐφευγον και ἐν Ἰβηριᾳ Πομπηιον τον νεον κατεπλαγησαν . ὁ δε Καισαρ αὐτος ἠν ἀκαταπληκτος και ἐς | ||
φλογα . οἱ δε Λαβικανοι τειχος εὐ κατεσκευασμενον ἐχοντες οὐτε κατεπλαγησαν αὐτου την ἐφοδον οὐτε μαλακον ἐνεδοσαν οὐδεν , ἀλλ |
του ἀριθμου . Τις οὐν ἡ φυσις αὐτου ; Ἀρα παρακολουθημα και οἱον ἐπιθεωρουμενον ἑκαστῃ οὐσιᾳ , οἱον ἀνθρωπος και | ||
Πλατων την τυχην ἀπεφαινετο αἰτιαν ἐν ἀπροαιρετοις κατα συμβεβηκος και παρακολουθημα και συμπτωμα και προαιρεσεως κατα την προς το τελος |
ἐγω βεβαιοτεραν την της πατριδος ἡγουμενος μαρτυριαν ἠ την Τιμαιου πικριαν , θαρσων ἀποφαινομαι , μηδενι τον Δημοχαρους βιον ἐνοχον | ||
, ἐαν τον ἰδιον χυλον ἀπολεσῃ , τουτεστι την ἰδιαν πικριαν , και τας γαστερας ἐμφραττῃ : γλυκαινε δε την |
ὡς ἐπιπαν μηνων σεληνιακων δυνατον ἐσται τας συζυγιας των φωτων ἐκλειπτικας γινεσθαι , χρησιμον ἀν γενοιτο τοις προαποδεδειγμενοις προσθειναι , | ||
ὑπερβαλλειν , ἐκει δυνατον ἐσται και τας ἀκρας συνοδους ἀμφοτερας ἐκλειπτικας γινεσθαι . . . και τα ἑξης . Ἐπει |
Ἀρειῳ παγῳ , ἐκ του ἑδους της θεου ἐξαψαντες την ἱκετηριαν . ἡς διαρρυεισης λιθοις αὐτους ἐβαλλον οἱ Ἀθηναιοι . | ||
, ἐν οἱς συ γ ' ἀν αὐτῳ συνεβουλευσας και ἱκετηριαν θειναι , φθειρομενης μεν της χωρας ὑπο του πολεμου |
, πολιν περικατημενος και βουλομενων των Θρηικων ὑποσπονδων ἐξιεναι . Ἀρισταγορης μεν νυν Ἰωνιην ἀποστησας οὑτω τελευτᾳ . Ἱστιαιος δε | ||
ἐκομισαν : ἐνθευτεν δε πεζῃ κομιζομενοι ἀπικοντο ἐς Παιονιην . Ἀρισταγορης δε , ἐπειδη οἱ τε Ἀθηναιοι ἀπικοντο εἰκοσι νηυσι |
οὐδ ' ἀν εἰπειν δυναιτ ' οὐδεις ὁσα τους ταλαιπωρους Ὀλυνθιους προτερον δους Ποτειδαιαν ἐξηπατησε και πολλ ' ἑτερα : | ||
μεταγινωσκειν ἀπρεπες . ἀλλ ' ἐβουλομεθα μεν ἐχθρους καταστησαι τους Ὀλυνθιους , οὐ μην νυν οὐδε τουτον τον τροπον . |
καλουντων θορυβων , ἐδωκε τας σπονδας : ἠβουλετο γαρ τα πολιτικα καθιστας μηδεποτε κατοπιν αὐτου πολεμιον ἐχειν . Εὐθυς οὐν | ||
ὁντινουν : ὡν ἐστι τα μεν ἱστορικα , τα δε πολιτικα , τα δε περι ποιητων , τα δε ῥητορικα |
παρ ' αὐτον ἀφικετο ἐκ Μηδιας , ἐχων τους τε μισθοφορους ἱππεας , ὡν ἡγειτο αὐτος , και Θεσσαλων τους | ||
και των ὁπλων του γενους ἑκαστου τυπον δια το τους μισθοφορους ἐκ πολλων ἐθνων συνεστηκεναι : ἐσπευδε γαρ ἑκαστον των |
την συμφοραν λυσιτελησαι . οὐ γαρ την ὀρφανιαν μονον ἀδηλον κατεστησεν , ἀντι του πατρος αὐτοις γενομενη , ἀλλα και | ||
ὁ και τηνδε την πολιν ἀκουσαν ἐν πολεμῳ τοις Ἑλλησι κατεστησεν . μετα δε τουτο γενομενου πολεμου , συνεβαλον μεν |
ἀναγκαιων . Περι δε του ἐνδεχομενου . Μετα τους ὑπαρχοντας συλλογισμους και τους ἀναγκαιους και την μιξιν του ὑπαρχοντος και | ||
προτασεις και δειξαντες , ποιους ποιουσι καθ ' ἑκαστον σχημα συλλογισμους , ἑξης λεγομεν περι των ἐκ μιξεως ἀναγκαιας τε |
πρωτοτυπα , ὡς το ὀρος πηγη Πηλευς Αἰακος : τινα παραγωγα , ὡς το ὀρεινος πηγαιος Πηλειδης Αἰακιδης , ἁπερ | ||
διπλη , τριπλοη τριπλη : οὐκ ἀρα συνθετα , ἀλλα παραγωγα ἁπλα , ἀπο του ἁπαξ κατα παραγωγην ἁπλοος και |
ὀιζυος ἰδριες εἰμεν ; ἀλλα παρεξ ἐχε διφρον ἐυξοον ἠδε κελευθου εἰκε † παρεξ ἰεναι † : Τρηχιναδε τοι παρελαυνω | ||
τυχῃς παρα πατρος ἐμοιο . δηομεν ἀγλαον ἀλσος Ἀθηνης ἀγχι κελευθου αἰγειρων , ἐν δε κρηνη ναει , ἀμφι δε |
. ὡς δε ἐγενοντο κατα τι φρεαρ , ὁ ἑτερος συνεβουλευεν ἀμελετητως καθαλλεσθαι . ὁ δε ἑτερος ἐλεγεν : ” | ||
της Γελωνος γενομενης προς τον πατερα αὐτων εὐεργεσιας , και συνεβουλευεν αὐτοις ἠδη την ἡλικιαν ἠνδρωμενοις ἀπαιτησαι λογον παρα Μικυθου |
ὠνησομενους : Ποπλιος δε Οὐαλεριος και Λευκιος Γεγανιος εἰς Σικελιαν ἀπεσταλησαν . . . . τυραννοι δε τοτε κατα πολεις | ||
ὁ Νειλευς και οἱ λοιποι των Κοδρου παιδων ἐς ἀποικιαν ἀπεσταλησαν , ἀγαγοντες μεν και αὐτων Ἀθηναιων τον βουλομενον , |
ἀρχης αὐτου ἐκπτωσιν αὐταρκεις , οὐχ ἡττον γε και στρατοπεδον Αἰθιοπικον προς φυλακην ἐπεταξε τοις παρ ' Ἀμενωφεως του βασιλεως | ||
παλαιον . Ἠν τας ἰξυας ἀλγεῃ , ἀνισον και κυμινον Αἰθιοπικον πινετω , και θερμῳ λουεσθω , και ἀπο θερμου |
οἱον Ὀδυσσευς περι της ἀναιρεσεως Δολωνος λεγει Νεστορι , τον τρισκαιδεκατον σκοπον εἱλομεν ἐγγυθι νηων . εἱλομεν εἰπε , καιτοι | ||
“ ἀγε , ὠ Ἡρακλες ” , ἐφη , “ τρισκαιδεκατον ἡμιν ἐπιτελεσον / ⌈ ἀθλον και ἑψησον τον φακον |
τινος , οὐκ αὐτος μονον , ἀλλα και των ἡγεμονων ἐσπουδακοτων , ἰσως μεν ὑμιν , ἰσως δε κἀμοι χαριζεσθαι | ||
μεν ἐπιπληττειν ἐνιους οὐδεν ἰσως ἀτοπον , εἰ πρωτον μεν ἐσπουδακοτων των ἀλλων περι πλουτον ἐγω πενης αἱρουμαι βιουν , |
ἐμεσεγγυησαν , ἐν μεσεγγυηματι ἐποιησασθε : μεσεγγυον την μειρακα καταθεσθαι Ἀριστοφανης λεγει , και μεσεγγυημα μεν Ξενοφων , μεσεγγυηματα δε | ||
ἠτοι ὁμαλον πεδιον και τετριμμενον και οἱον ἀληλεσμενον , ὡς Ἀριστοφανης Δαιταλευσιν δια ψιλου “ ἐν ἀλιπεδῳ . ” ἐνιοι |
Ἰλιαδος . ἡ μεν χλαινα ἡρωικον φορημα , χλαμυς δε Μακεδονικον μετα ἑξακοσια ἐτη των ἡρωικων ὀνομασθεισα : Σαπφω πρωτη | ||
ὁπλιτων βαρυτατῃ παρα παντας τους πεζους κεχρηται καθοπλισει κατα τον Μακεδονικον τροπον , ἀσπισι περιφερεσι και δορασι περιμηκεστεροις : το |
ἐκβεβακχευμενον . Βουλει οὐν ἀφεμενος , ὠ ἑταιρε , των βλασφημιων τουτων ἀκουσαι μου τι περι ὀρχησεως λεγοντος και των | ||
το δε της ἀπεχθειας και το του μισους και των βλασφημιων οὐδαμῃ λογιζομενος , ἐτι δε τῃ μεν ἀλλῃ κτησει |
ῥητον τοιουτον τι δει νοειν οἱον ἐν τοις διαστηματικοις το δωδεκατημοριον του τονου και εἰ τι τοιουτον ἀλλο ἐν ταις | ||
και ὁσα τουτοις παραπλησια δηλοι . Το δε Καρκινου πρωτον δωδεκατημοριον σημαινει περι ἀρχης ἠ ἀρχιερωσυνης ἠ ἱερουργιας , το |
: καθολου τα εἰς ω ὑποτακτικα ἀπο των εἰς ω κεκλιμενα εἰς ῃς το δευτερον ποιει , πλην της δευτερας | ||
ἐστι , καθαπερ προειρηται : τα δε προς δυσμας μερη κεκλιμενα της Ἀραβιας διειληπται πεδιοις ἁμμωδεσιν ἀεριοις το μεγεθος , |
ἀποδεικτικοι εἰσι λογοι , φασιν , οἱ κατα του σημειου κομισθεντες ὑπο των ἀπορητικων ἠ οὐκ ἀποδεικτικοι . και εἰ | ||
συμφορητοι τοπων , οἱ μεν ἐκ των ἐν Ἰταλιᾳ πολεων κομισθεντες , οἱ δ ' ἐξ Ἐρυθρων των ἐν Ἀσιᾳ |
χαρακτηριζεται και οὑ χαριν παντα ποιει . οἱον της μεν τεκτονικης ὑποκειμενα εἰσι τα ξυλα , τελος δε το ποιησαι | ||
ἐπι των ἀλλων τεχνων , ἰατρικης , φερε , και τεκτονικης και χαλκευτικης και των τοιουτων , και μην και |
ἰσχυρας ἀνατροπας του στομαχου : ὡσπερ γαρ ἐν τοις εἰλεοις ἐμετοι μετα σφοδρας γιγνονται συντονιας , ὡς και κοπρον ἐμειν | ||
δε δει συνεργασασθαι , ὡς ἀργοτεροι γε τοις κατακειμενοις οἱ ἐμετοι γινονται , ἀθρουν τε εἰσπνευσας ἐπικυπτετω , οὐ παριοντος |
. . . ἀλλοδαπης και ἀλλοδαπος : ὁ ἀπο ἀλλου δαπεδου , ἠγουν γης , ὠν . . . . | ||
περιστασαι την τραπεζαν την μεν λοιπην σπειραν ἐωσι κατα του δαπεδου , ἀρασαι δε την κεφαλην περιλιχμωνται , και ἡσυχη |
κδʹ χοινικας ἡμιμεδιμνον ἐστιν , ἡμιεκτον δε το χωρουν δʹ χοινικας , του ἑκτου , ὁπερ ἐστι χοινικες ηʹ , | ||
Δειναρχος ἐν τῃ κατα Καλλισθενους εἰσαγγελιᾳ . του μεδιμνου ἐχοντος χοινικας μηʹ , το χωρουν κδʹ χοινικας ἡμιμεδιμνον ἐστιν , |
ὁ Δελφος ἐν Ὑπομνημασιν , ὡν ἀρχη ἐν τῃ ἀριστῃ πολιτειᾳ , φησιν : ὁ καλουμενος κοτταβος παρηλθεν εἰς τα | ||
το τινα δι ' αὐτου ὡς ὀργανου κατορθουν ἐν τῃ πολιτειᾳ , και αὐλους τελος ὀντας του αὐλοποιου προς το |
τε πατριδα την ἑαυτων ἐξελιπον και μαχομενοι προς τους βαρβαρους ἐνικησαν . μυρια και ταυτης ἐστι λαβειν της ἀσθενειας δειγματα | ||
και Ἐφιαλτην : οἱ πλευσαντες εἰς την Στρογγυλην μαχῃ τε ἐνικησαν τους Θρᾳκας και την πολιν ἐξεπολιορκησαν . εἰτα ἡ |
. ἁμα δε και δια το ὀξεις οἱ μελαγχολικοι εἰναι σφοδροτερα ἐχουσι τα παθη : το δε ὑπο μειζονος ἡττηθηναι | ||
παρ ' ὑμιν οὐκ οὐσα οὐκ ἠν ἀρετη , ἀλλα σφοδροτερα κακα ἀπελαυνουσα ὑμων ; ποια ἀττα ; εἰπεν . |
. γεροντα Θασιον τον τε γης ἀπ ' Ἀτθιδος ἑσμον μελισσης της ἀκραχολου γλυκυν συγκυρκανησας ἐν σκυφῳ χυτης λιθου , | ||
ἀεκοντα κορεσκοις . ναι μην ῥητινη τε και ἱερα ἐργα μελισσης ῥιζα τε χαλβανοεσσα και ὠεα θιβρα χελυνης ἀλθαινει τοτε |
. θυμον ἀλδαινουσαν ] την ψυχην αὐξουσαν . . ἐν εὐφροσυναις ] ἁς ἐχω εἰς τους θεους τιμαις . . | ||
μηδεν περι της αὑτου τελευτης εὐλαβηθεις , ἀλλα ταις ἀρχαιαις εὐφροσυναις νεας ἑτερας προσειληφως οὐ μονον δια μνημην των προτερον |
δε τον Προαιρεσιον : μονος γαρ ἀπολελειπτο : ὁ δε θεραπευσας τινα των οἰκειων αὐτου και παντα ἐξειδοτων , μαθων | ||
λεληθε σε μεν ἐργον θεμενος , οὐκ ἀηδως δε κἀκεινο θεραπευσας . εὐδηλον οὐν ὁτι αὐτον ἡμεροις ὀψει τοις ὀμμασι |
το ἐπιπεδον εὐθειας φαντασιαν ἀπολιπειν και την ἐν τῳ ἐπιπεδῳ γεγραμμενην περιφερειαν . και γαρ το ἐπιπεδον το ἐπ ' | ||
τας ἀληθινας : ἀσκησιν δε παριδων την ἀληθινην ἐπι την γεγραμμενην ὁρμᾳς . “ Προς τε τον ὀνειδισαντα αὐτῳ την |
ἐπι τῳ ἑαυτων λυσιτελει . πορπαξ : το ἐντος της ἀσπιδος προσθημα , δι ' οὑ την χειρα διειρον . | ||
φριμαγμος , ὀξυτης ἀκοντιων , σπαθης τε και θωρακος , ἀσπιδος τασις , ἁ γην κατηδαφισε βαρβαρουμενην , ἁ δεσποτης |
Ἀλεξανδρειας προς δυσεις ὡρᾳ α ∠ ʹιε : αἱ δε Συρακουσαι την μεγιστην ἡμεραν ἐχουσιν ὡρων ιδ ∠ ʹη , | ||
δε Κατανη πολις , ὑπερ δε ὀρος Αἰτνη . . Συρακουσαι : πολις Σικελιας μεγιστη , ὡς Ἑκαταιος Εὐρωπηι . |
ζητω προτερον τρεις ἀριθμους και τυχοντα ὁπως ὁ ὑπο δυο ὁποιωνουν προς τον τυχοντα λογον ἐχῃ τον ἐπιταχθεντα . ἐστω | ||
. κα . Εὑρειν τρεις ἀριθμους ἀναλογον , ὁπως δυο ὁποιωνουν ἡ ὑπεροχη ᾐ τετραγωνος . Τεταχθω ὁ μεν ἐλασσων |
οὐν ὁτι με οἱς μεν ἐπραξεν ἐτιμησεν , οἱς δε ἐπιστευσε μολις ἐλυπησεν . ἀλλα και αὐτος μεντοι τον ἀνδρα | ||
Κυριος ἐδωκε μοι χαριν ἐν ὀφθαλμοις του μεταβολου , και ἐπιστευσε μοι τον οἰκον αὐτου . Και εὐλογησεν αὐτον Κυριος |
την πειραν Ἀθηναιων στρατηγοι δυο , ὁ μεν τας ἀπο Σικελιας ναυς προσπλεουσας ἁπασας λαβων αὐτοις ἀνδρασιν , ὁ δε | ||
Νιναιος ἠ Νιναιευς . . . . Ζαγκλη : πολις Σικελιας . Ἑκαταιος Εὐρωπηι . οἱ μεν ἀπο Ζαγκλου του |