| παραγεις τον συμβουλον ; Ὁ θεος ὠφελιμος : ἀλλα και τἀγαθον ὠφελιμον . εἰκος οὐν , ὁπου ἡ οὐσια του | ||
| Και οὐτε τἀγαθον τἀγαθῳ οὐτε το κακον τῳ κακῳ οὐτε τἀγαθον τῳ κακῳ φιλον εἰναι , ὡσπερ οὐδ ' ὁ |
| . Τι οὐν ἐστιν ; ἀνδρα σε δει γενεσθαι καλον κἀγαθον . Ἐπει γαρ ἡ πολις των Χιων διδωσι τῳ | ||
| , ἐκεινο ἠδη μελει μοι , εἰ ἐστιν αὐτον καλον κἀγαθον γενομενον ἐξ ἑτοιμου τοις καλοις κἀγαθοις φιλον εἰναι . |
| Περσευς δε καταγει το γενος ἐξ Ἀβαντος : Ἀβαντος γαρ Προιτος και Ἀκρισιος Ἀκρισιου Δαναη Δαναης και Διος Περσευς Περσεως | ||
| δε ἐπι πλειστον της συμφορας , τους αἰτηθεντας μισθους ὁ Προιτος ἐδιδου . ὁ δε ὑπεσχετο θεραπευειν ὁταν ἑτερον τοσουτον |
| δ ' οὐ ; Τουτων οὐν ποτερα φωμεν τοις μεν ἀγαθοις ὡς το πολυ τα γεγραμμενα παρατιθεσθαι ἀληθη δια το | ||
| προφερω . ” ὁ λογος προς τους ἐπι τοις ἰδιοις ἀγαθοις λυπουμενους . καμηλος ἀναγκαζομενη ὑπο του ἰδιου δεσποτου ὀρχεισθαι |
| ἐστι το μεν ΒΖΕ το ἀπο της ΝΘ μεταξυ της κατηγμενης και του κεντρου , το δε ΗΖΘ το ἀπο | ||
| και οὑτως ὡς και εὐθειας ἀπο του Β προς ὀρθας κατηγμενης δια των Δ , Ε διηχθαι . ἀλλα δη |
| εἰδον τον στρατον ἑξηκοντα σταδιους της πολεως ἀπεχοντα , οὐκετι ἀνασχετον ἐποιουντο , ἀλλ ' αὐτοις , ὡς εἰκος , | ||
| ἐλεγον ἀν ταδε , ὡς οὐ βιωτον ἐστιν οὐδ ' ἀνασχετον της μεν θαλαττης ἀντιποιεισθαι τινας ὑμων ἀναλισκειν τε πολλα |
| δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
| αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
| αὐθυποστατον ὑπαρχει πραγμα και γενικωτατον γενος : αἱ γαρ ἀλλαι κατηγοριαι συμβεβηκοτα ὑπαρχουσιν αὐτης : εἰ γαρ πασαι αἱ ἀλλαι | ||
| προς τι ὑλην οἰκειαν οὐκ ἐχει , αἱ δε ἐννεα κατηγοριαι οἰκειαν ὑλην ἐχουσιν : εἰκοτως οὐν τελευταιαν ὠφειλον ἐχειν |
| ὁ δε δευτερος την προσληψιν του πεμπτου , ὁ δε κατηγορικος το συνημμενον του δευτερου : διο και ὑποθετικος λεγεται | ||
| ] συλλογισμος οὑτως ἐχει , εἰ προτερον δειξωμεν ὁτι πας κατηγορικος συλλογισμος ὑπο τα τρια σχηματα ἀναγεται , οὐ μονον |
| ἐδοκει γαρ ἡμας την πλαγιαν χωρησειν ὁδον , ἡν ἀναβαινοντας ἀμηχανον ἠν μη οὐ φανερους τοις πολεμιοις γενεσθαι . ἐγω | ||
| του δυσωπηθηναι και περι ἐνιων ἐπιπληχθηναι νουθεσιαν ἐνδεξασθαι και σωφρονισμον ἀμηχανον . δεκας δε της κατα προκοπην τελειωσεως πιστις , |
| δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
| παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
| αὐτους το ἀτρεκεστατον τεκμηριον ἐκεινο ποιεισθαι ἠξιου , ὁτι τον πιστοτατον τε αὐτῳ και ὁντινα ἰσον τῃ ἑαυτου κεφαλῃ ἀγει | ||
| δε τον Κυθερηθεν , ὁν ἐθρεψαντο τιθηναι Βακχου και λωτου πιστοτατον ταμιην Μουσαι παιδευσαν τε Φιλοξενον , οἱα τιναχθεις ὠρυγῃ |
| ἐχοντα , τουτεστι μητε παρα το κλεος ὀντα μητε ἀπο συναιρεσεως των εἰς ηεις , εἰς την ου διφθογγον ἐχουσι | ||
| τε και ἀμητος και των καρπων , ἀρχη γενεσεως και συναιρεσεως , ὡς Ἡσιοδος : Πληιαδων Ἀτλαγενεων ἐπιτελλομεναων ἀρχεσθ ' |
| μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
| θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
| , εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
| εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
| Μετα δε τον της ποιοτητος λογον την χρονικην και τοπικην κατηγοριαν ἐκτιθεμεν . ὁποτερον δε ποτερου προταττειν ἠ ὑποταττειν χρη | ||
| , ἠ γραψασθαι : και προθυμοτερον ὡς εἰκος ἐπι την κατηγοριαν ἐληλυθεν , ἱν ' ἀπο του βηματος μεθ ' |
| ΑΒΓ , ἡς διαμετρος ἡ ΑΓ , και παρα τεταγμενως κατηγμενην ἠχθωσαν αἱ ΑΔ , ΓΕ , και διηχθωσαν αἱ | ||
| τομῃ συμπεσειται . ἡ ἀρα ἀπο του Β παρα τεταγμενως κατηγμενην ἀγομενη εὐθεια συμπεσειται τῃ τομῃ . Ἐαν ἐν παραβολῃ |
| . . . οθ ∠ ʹ λ δʹ : το ἀνατολικον στομα του Τιγριδος ποταμου ἐκβολων . . . . | ||
| ε ἑξηκοστων κε . κατα μεν γαρ την ἐπι τον ἀνατολικον ὁριζοντα θεσιν ἀφεξει το φαινομενον κεντρον αὐτης Καρκινου ἀρχης |
| τιμῃ και το κακως λεγειν παρεστηκοτα τους ἰχθυας , ἐπαγομενον Ἀρχεστρατον τον γραψαντα την Ἡδυπαθειαν ἠ των ἀλλων τινα ποιητων | ||
| τοπον . Ἀντιφανης δ ' ἐν Κυκλωπι ὑπερακοντιζων τον τενθην Ἀρχεστρατον φησιν : ἐστω ἡμιν κεστρευς ὑμηττιος , ναρκη πνικτη |
| ποιον , ἀμφω δε λογοι , ἀλλ ' ὁ μεν προφορικος ὁ δε ἐνδιαθετος : ὁ γαρ λογος ὁ εἰπων | ||
| ἀν τοσης οὐσης παχυτητος ; Δια τουτο λογος ἐδοθη ὁ προφορικος : καθ ' ὁν τροπον και ἡ των παροντων |
| ' ἀναγκασει σε την γε σην κτανειν ; ἁπας Ἀχαιων συλλογος στρατευματος . οὐκ , ἠν νιν εἰς Ἀργος γ | ||
| Νομοι ἠ περι νομοθεσιας , πολιτικος : Ἐπινομις ἠ νυκτερινος συλλογος ἠ φιλοσοφος , πολιτικος : Ἐπιστολαι τρεισκαιδεκα , ἠθικαιἐν |
| Το μεν οὐν ἑν ἀναλογει τῳ θεῳ , ὁτι και ἀναλλοιωτον , ὡς και ὁ θεος . Ἡ δε μονας | ||
| ἁπλουν ἐστιν , ἀμεριστου δ ' ἀδιαιρετον και ἀτρεπτου ὡσαυτως ἀναλλοιωτον . Εἰ δε και τας ἐνεργειας τις αὐτων μονοειδως |
| θειον , εἰτε ὡς παιγνιον ἐκεινων εἰτε ὡς σπουδῃ τινι συνεστηκος : οὐ γαρ δη τουτο γε γιγνωσκομεν , τοδε | ||
| μετα βιας ἀναστελλειν , και δια τουθ ' ὑποχωρειν το συνεστηκος εἰδωλον και ποιειν την ἐμφασιν ὑποφευγοντος : τοις δ |
| μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
| δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
| ὡς ἐχων την παραληγουσαν βραχειαν παρα τῳ Ὁμηρῳ , οἱον Ἀρητος ὡς λεβητος . Και παλιν ὡς τα σπονδιακα , | ||
| † ἐν τ ὀρθοις † , . , . . Ἀρητος : ὀνομα ἡρωος , οὐ μεμνηται ὁ ποιητης , |
| βοηθειας . Ἀμεινον γαρ δη τουτο διχως ἠ προσθεσιν τινα λαμβανον ἠ ἀφαιρεσεως θατερου γενομενης : καθαπερ και ἐπι των | ||
| ληγοντι ζευγνυμενον το ἐν ταις ἱεραις ἀπο φωνηεντος του ε λαμβανον την ἀρχην διεσπακε τῳ μεταξυ χρονῳ τον ἠχον οὐκ |
| των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
| και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
| και ὁ ἀνθρωπος οὑτος ὁ ἐπιξενος . και εἰπεν ὁ ἀρχιστρατηγος : Μη , κυριε μου Ἁβρααμ , μη ἐνεγκωσιν | ||
| ἁμαρτημα και αὐτους συγχωρησει μοι . και εἰσηκουσεν αὐτον ὁ ἀρχιστρατηγος και ἐποιησαν δεησιν ἐνωπιον του θεου : ἐπι πολλην |
| ἁπαν ἐπι σωτηριᾳ των ἀνθρωπων ἐκ της Σαμου προφασισθεν , ἀπολυσαντες της αἰτιας ἀπεπλευσαν ὁ μεν ἐς την Χιον , | ||
| μεγα Χλοην καλουντα . Και οἱ μεν ἀρτι το πεισμα ἀπολυσαντες και ταις κωπαις ἐμβαλοντες ἀπεπλεον εἰς το πελαγος : |
| ἡν στεργεις γυναικα . Πολλα δε σου των σοφισματων μολις κατανοησας ἐκεινο ῥᾳδιως ἐφωρασα το κακουργημα , ὁτι των παρθενων | ||
| μηδεν τα ψυχης νομιζοντα και τελος ἡγουμενον τας ἡδονας : κατανοησας γαρ τον πονον του τον θεον ὁρωντος , ὁν |
| Λαβου λαβου της χειρος ὡς ταχιστα μου : μελλω στρατηγον χειροτονειν Ἀγυρριον . * * * * Προσισταται μου προς | ||
| , πανυ χαλεψαμενος τῳ Ἀσπρηνᾳ του ψευσματος τας φυλας ἐκελευε χειροτονειν περι του Δολοβελλα . Και γινεται μεν οὑτω Συριας |
| κεφαλην σφηνωσεις διαλυθηναι . ὁτι δε το προηγουμενον και οἱον κεφαλαιον της θεραπειας οὐκ ἐπι ὀφθαλμιωντων μονον , ἀλλα και | ||
| ὡς οὐτε ἀπεικοτως ἐχομεν : οἱ ἀγωνες και το δικαιον κεφαλαιον μετα του συμφεροντος ἁ κεκτημεθα : ἠγουν την των |
| τεινεται γαρ κατ ' εὐθυ και ὡσπερ διερειδεται προς το στερεμνιον ὁ τι ἀν ἀπαντησῃ διειργον τον ἐπεκεινα ἀερα , | ||
| [ ? θεσιν ] διασωζειν [ ] [ προς ] στερεμνιον ! ! ! [ οὐκ ? ? ? εμτα |
| παρεκαλεις . τῳ τοινυν κατ ' ἐκεινων μισει το τουτους εὐφραινειν ἀκολουθει . λυσον τοινυν τον Νεμεσιον ἡμιν . οὑτος | ||
| παρεστησας ἐλπιδας . ὁ γαρ ἀνηρ οἱος εὐ πραττων πολιτας εὐφραινειν . ἠν μεν γαρ και ἐκ νεου μετριος και |
| , τριτην δε την Λιγυστικην , ὑφ ' ὡν κολπους ἀπολαμβανεσθαι τον τε Ἀδριατικον και τον Τυρρηνικον . ταυτα δ | ||
| και δι ' ἀφιππιαν πιπτειν , τους δε δια δυσχωριας ἀπολαμβανεσθαι : και γαρ πολυν τοπον χαλεπον εὑρειν οἱον ἀν |
| νομοις , ὑπερ ” ὡν ἀν μη διδῳ δικην φονου δικασασθαι , και ἀτιμος , φησι , τεθνατω . “ | ||
| : και τον νομον προβαλλεται ὁ φευγων , δικην το δικασασθαι καλων : ὁ δ ' οὐν διωκων δικην την |
| ἐν τ ' ἀνθρω - ποις , ἀλλοιωματα ἐν ταις τροπαις ποιουσι , μανθανεις ; το δε ληφθεν καθ ' | ||
| δηπου το ποιητικον εἰδος χρησθαι μεταφοραις ὀνοματων και σχημασι και τροπαις ὀφειλων ὁμως το ἀκαλλωπιστον και ἰσχνον και καθαρον εἰδος |
| . Ὁ δε Ῥωμυλος ἐπειδη ταυτα διεκοσμησε βουλευτας εὐθυς ἐγνω καταστησασθαι , μεθ ' ὡν πραττειν τα κοινα ἐμελλεν , | ||
| το ὀρος , τουτον ἐλθοντα ἐς Θεσπιας ἐννεα τε Μουσας καταστησασθαι και τα ὀνοματα τα νυν μεταθεσθαι σφισι . ταυτα |
| δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
| : δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
| περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
| μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
| παθη και τα συμβαινοντ ' ἐπιστησας την διανοιαν [ ] κατανοησαι ἀν τα τε λοιπα ? και ὡς σχετλιον μεν | ||
| ὡς ἐνεστι κατα το φιλοκαλον δι ' αὑτου ἑκαστον πειραθεντα κατανοησαι . ἐστιν οὐν παλιν μουσικη μεσοτης , ὁταν ἐν |
| παλιν και ἐπι της ἡμετερας πολεως , τον αὐτον τροπον ἐξετασαντες . ἡ πολις ἡμων ἠν μεγαλη και ἐνδοξος παρα | ||
| δηλονοτι , σκεπτεον ἐτι , οὐ μονον τον ὁρισμον αὐτης ἐξετασαντες και τους λογους τους συμπεραναντας αὐτον , ἀλλα και |
| των ζῳδιων εἰς μοιρας λʹ , εἰς δεκανους γʹ . δεκανος δε ἐστι δυναμις τις δεκα μοιρας περιεχουσα ἐν τῳ | ||
| ὑποτασσοντας ἐν πολλης της ἰσχυος . εἰ δε παλιν ὁ δεκανος ἐκ Κρονου ὁραθειη εἰτ ' ἐπι Κρονου ὁρια οὑτος |
| ἐργαζομενων ἡττασθαι σε . Φακιον μετα ξηροαμυλου λειοποιησας , και παραμιξας , τουτῳ χρω . Κοχλων την σαρκα λαβων , | ||
| τευθιδας , τα πτερυγι ' αὐτων συντεμων , στεατιου μικρον παραμιξας , περιπασας ἡδυσμασιν λεπτοισι χλωροις ὠνθυλευσα . γενομενος δ |
| συνισταμεναι μεν αἱ δυο ὑπαλληλοι , ἐμψυχον αἰσθητικον , ἀψυχον ἀναισθητον , και μια διαγωνιος ἐμψυχον ἀναισθητον . οὐ συνιστανται | ||
| ' ἐνισχυειν ἑκαστωι , το δ ' εἰς μακρα διανενεμημενον ἀναισθητον εἰναι . σημειον δ ' ὡς οὐκ εἰσι φυσει |
| Τας δε λοιπας των ἡμερεων διδοναι νηστει ἑκαστης ἡμερης βοειου γαλακτος τεσσαρας κοτυλας , τριτον μερος ἁλμης παραμισγων : σιτιοισι | ||
| δε ἀηρ εἰσπνευσας τε και ψυξας εὐθυς ἠγειρεν ὑγροτερᾳ τροφῃ γαλακτος και φθεγξασθαι παρεσχεν . ταυτην εἰκοτως πρωτην λεγοιτ ' |
| τῃ γῃ τικτουσι και καταχωννυουσιν ἐν αὐτῃ τα ὠα και ὑποστρεφουσιν : εἰσι δε ἐς τοσουτον λογιστικαι , ὡς ἀφ | ||
| αἱ δε ὡς ὑπο Σειρηνος ἑλκονται , και μεντοι και ὑποστρεφουσιν ἐς ἠθη τα οἰκεια αὐθις . Ἐν τῃ Γυαρῳ |
| : γραψαντες γαρ παντες ὑποκρινονται σχεδιαζεινδια τι ; ὁτι ὁ δικαστης ὑποπτευει τον ῥητορα και δεδοικε , μη ἐξαπατηθῃ τῃ | ||
| , οἱς προς το μηδεν ἀνηκεστον παθειν μια ἐλπις ὁ δικαστης . ἑκατερου δε των εἰρημενων σαφη παραδειγματα εὑρειν ἐστιν |
| ζημιας ἐπιδημων ἰσα τοις πολιταις . Ἰσχυρικωτερον Πλατων Θεαιτητῳ . Ἰταλικον Πλατων Γοργιᾳ . Ἰων και ἰεναι και ἐπι των | ||
| . τινεϲ δε κοπεντων των ἀμυγδαλων # β εἰϲ τον Ἰταλικον # ἐλαιου γλυκεοϲ ἐμβαλλοντεϲ ἑψουϲιν ἐν διπλωματι . Αἰγυπτιοι |
| κειναν ἠ ταυταν ; ἐπει σχολη παρεστι , παι Μενοιτιου πτερωτον οἰστρον ἀφετος ἐν μορφῃ βοος ὠ τονδ ' ἐποπτευουσα | ||
| ὡς νεον και ἀγηρατον και ὡς ἀφθαρτον αὐτον ὀντα , πτερωτον δε δια το ὑψιπετες και ἐπαρσιον αὐτον παραπετασθαι , |
| αὐταις τροφην πτισανην ἑφθην , ἠ κεγχρον , ἠ πιτυρα σιτου , ἠ ζιζανια τα καλουμενα αἰρας , ἁπερ ἐστι | ||
| νικῃ φανερως ἐπηρωντο και ἐς τας οἰκιας ἐστρεχοντες ἐπι ἐρευνῃ σιτου , ὁσα εὑροιεν , ἡρπαζον . Οἱ δ ' |
| , ὁμως και ἐκ των παροντων εἰχον τινα ἐλπιδα : Ἀριστομενης δε και ὁ μαντις ἠπισταντο μεν οὐδεμιαν ἐτι ἀναβολην | ||
| τεκμηριον του μηδενι των πολεμιων εἰξαι . ὁ δ ' Ἀριστομενης ἐν τῳ περι του βασιλεως ἀγωνι πεντε μεν ἀνῃρηκει |
| , ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
| καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
| στασεων διαιρεσεις ἐν τῳ Περι των στασεων βιβλιῳ του Ἑρμογενους διδασκοντος οἱ τουτου ἐξηγηται ἑνα σκοπον του βιβλιου διδασκουσι , | ||
| οὐν οὐχ εὑρες τον πιπρασκοντα . οὐκ ἠκουσας οὐδε Ὁμηρου διδασκοντος ἡμας και τε θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισιν ἀνθρωπων ὑβριν |
| το ἐν ταις κοιταις ἐκκριτον και διαπρεπες γενος εὑρησει την ἀποικιαν : οἱτινες συν τιμῃ θεων εἰς ταυτην την νησον | ||
| τε χωρας μοιραν ἀποτεμομενος , ἡν τοις σφετεροις διειλεν , ἀποικιαν ἐποιησε Ῥωμαιων και ταυτην την πολιν , ἠν δε |
| διελεγετο , ἐνταυθα ἐγω νυν διαλεγομαι , τοπον τε διαφορον καταλαμβανων των κουφων φυσει και των φυσει βαρεων , ἐτι | ||
| ' ἐπι την Ἀττικην , και Μεγαροις ἐπιχειρων , και καταλαμβανων Ὠρεον , και κατασκαπτων Πορθμον , και καθιστας ἐν |
| . ἰδοντες δε πενθος ἐλεεινον οἱ περι το βημα παντες ἀνεκραγον ἁμα και παρ ' οὐδεν ἡγησαμενοι την του κρατουντος | ||
| θαρσησας και τῃ του ἀνδρος παρουσιᾳ προς το εὐθυμοτερον μετατεθεις ἀνεκραγον , „ σωσον „ εἰπων , ” ὁστις εἰ |
| Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | ||
| ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , |
| ἀντιστρεψαι ὀν ἐπι μερους ἀποφατικον ἐνδεχομενον : ἀντιστρεφει δε το ἀποφατικον ἐνδεχομενον ὁμοιως τῳ καταφατικῳ . ὁ οὐκεθ ' οἱον | ||
| οὐδε ἀποφατικον ἐνδεχομενον συναγεται , δηλον ἐξ ὡν το ἀναγκαιον ἀποφατικον δια των ὁρων συνηγαγομεν : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι |
| το χρησιμον φιλιας το μεν ἠθικον ἐστι , το δε νομικον . νομικον μεν χρησιμον , ὁταν τις τινι διδῳ | ||
| σταδιοι : σχοινος δε Αἰγυπτιον , οἱ ἑξηκοντα σταδιοι . νομικον δε ὀνομα το τοιουτον πομπευειν ἀντι του κατηγορειν εἱλετο |
| δε τουτοις ἐπασχον , ὁσοι προς σκυλα τε και ἁρπαγας τραπομενοι το ἐν κοσμῳ τε και ταξει ὑποχωρειν ἀφῃρεθησαν : | ||
| των Πελασγων οὑτως ἐφθαρη . Οἱ δε δια της μεσογειου τραπομενοι , την ὀρεινην της Ἰταλιας ὑπερβαλοντες , εἰς την |
| προς την Ἀφροδιτην ὁ Ἱππολυτος , οὐκ ἀξιω σωφροσυνης , σωφρονεστερον γαρ το περι παντων θεων εὐ λεγειν και ταυτα | ||
| ἀρχης οἰκονομια ὑπο ταις γυναιξι διῳκειτο , ἐπι τε το σωφρονεστερον και σεμνοτερον παντα μεταγειν ἐπειρωντο . και πρωτον μεν |
| αὐτον αἰτιας [ τε και της κινουσης ἠν διαυτη ] ἀπολομενης ; ἠν δ ' αὑτη το μηδεν εἰς το | ||
| ὑφασμα τυχειν αὐτην ἐχουσαν και τουτου μονου προτεραν ἀπολλυσθαι , ἀπολομενης δε της ψυχης τοτ ' ἠδη την φυσιν της |
| ἐμπυον του φυματος γινεσθαι , ἐπι δε του δερματος φλυκταιναν ἀνιστασθαι ὁμοιαν τοις πυρικαυτοις . προστιθησι δ ' ὁτι οὐ | ||
| ἐκεινα προχειρα ἐχειν και χωρις ἐκεινων μη καθευδειν , μη ἀνιστασθαι , μη πινειν , μη ἐσθιειν , μη συμβαλλειν |
| ἠτοι ἀνομοιογωνια ὀντα ἠ ] ὑπο ἀνισων και ἀνομοιων πολυγωνων περιεχομενα δια το ἀτακτοτερον παρῃτησθω το νυν , τα δε | ||
| , Ἀ . ἐν ὑγρωι γεννηθηναι τα πρωτα ζωια φλοιοις περιεχομενα ἀκανθωδεσι , προβαινουσης δε της ἡλικιας ἀποβαινειν ἐπι το |
| φυλαξαι οἰδε και μη ψευδεσθαι την των παρακαταθεμενων ὁτιουν αὐτῳ προσδοκιαν τε και ἐλπιδα . ὁτε γουν Ἀντιγονος ἐπολιορκει Μεγαρεας | ||
| δεος και φοβον ; και ἀρα ὁπερ ἐγω ; . προσδοκιαν τινα λεγω κακου τουτο , εἰτε φοβον εἰτε δεος |
| ἐπι Ῥωμαιους στρατιαν ἐξαγειν μειζονα παρεσκευαζοντο , και Μεδυλλινοι Ῥωμαιων ἀποσταντες προς το Σαβινων ἐθνος ὁρκους ἐποιησαντο περι συμμαχιας . | ||
| ἰδοντες οἱ ἀλλοι Ἰωνες ἀρξαντας , οὑτω δη και αὐτοι ἀποσταντες ἀπο Περσεων ἐπεθεντο τοισι βαρβαροισι . Μιλησιοισι δε προσετετακτο |
| ὀνομα δημου ἐχει , ἠ περιεκτικον ὑπαρχει . το δε προστασια και τρασια και αἱμασια ὡς ἐννοιαν περιεκτικων ἐχοντα ὀξυνεται | ||
| ἡ των τελετων ἑτερα , τριτον ἡ κατα τους πολεμους προστασια , τεταρτον ἡ δια της σοφιας ἀει πασι γιγνομενη |
| μεν δη την Κροισου τε ἀρχην και Ἰωνιης την πρωτην καταστροφην ἐσχε οὑτω . Κροισῳ δε ἐστι και ἀλλα ἀναθηματα | ||
| των ἐναντιουμενων γαρ αὐτῳ ἀνθρωπων την μοιραν ὁ θεος εἰς καταστροφην ἀγει : ταυτα εἰπων ἀπηλθεν ἐχων την Ἑρμιονην : |
| συνθηκην , χρονον προσσημαινουσα , ἡς των μερων οὐδεν ἐστι σημαντικον κεχωρισμενον , ὡρισμενην φυσιν εἰσαγουσα . αὐτος δε ἁτε | ||
| ὁταν μη μενῃς ἐπι τοις ἀκριβως σημαντικοις , οἱον το σημαντικον του ὑποκειμενου ἐδοσαν , και το μετενηνεγμενον ἐκ της |
| πολυανθρωποτατοι των Ἀραβικων ἐθνων ὀντες . νεμονται δε την εὐδαιμονα λεγομενην Ἀραβιαν , φερουσαν τα πλειστα των παρ ' ἡμιν | ||
| . Αὑτη δε ἡ Ἀπολλωνιας νησος ἐχει ἐν αὑτῃ πολιν λεγομενην Θυνιαδα , Ἡρακλεωτων ἀποικον , Ἀπο δε Ἀπολλωνιαδος νησου |
| οὐρανῳ ἰσως παραδειγμα ἀνακειται τῳ βουλομενῳ ὁραν και ὁρωντι ἑαυτον κατοικιζειν . διαφερει δε οὐδεν εἰτε που ἐστιν εἰτε ἐσται | ||
| , ὡσπερ εἰς παντοπωλιον ἀφικομενῳ πολιτειων , και ἐκλεξαμενῳ οὑτω κατοικιζειν . Ἰσως γουν , ἐφη , οὐκ ἀν ἀποροι |
| προφητευων ἐπιστημονικως θεραπευσει το ὀν και τας ὑπερ των ὑπηκοων κατορθουντων μεν εὐχαριστιας , εἰ δε διαμαρτανοιεν , εὐχας και | ||
| ὠμων . Ἀδακρυς πολεμος : ἐπι των ἀκινδυνως τα πραγματα κατορθουντων . Ἀδυνατα θηρᾳς : ἐπι των τοις ἀδυνατοις ἐπιχειρουντων |
| [ ὀλοιτο Δικτυς ? κρ ? [ τησδε μ ' ἀγρας μ ? [ ὠ φιντων , ἰθι δευρο [ | ||
| μοι , κρατιστε βασιλευ , περι του βιου και της ἀγρας των ὀρνιθων ἐστιν εἰπειν : Διονυσιος δ ' αὐτα |
| μη τας φλεγμονας ἐχειν παραμενουσας αὐτοις : οὐδεν γαρ οὑτως ἀδιαλειπτον ὡς ὁ πυρετος . και θαυμαστον , ὁτι οὐδε | ||
| γινεται και διψοϲ ἐπιτεταμενον ἰϲχυρωϲ , ὡϲτε ἀπληρωτον τε και ἀδιαλειπτον εἰναι , και το ποτον χανδον ἑλκειν , εἰϲ |
| ὑποθωμεθα εἰναι τα ἀξιωματα ἀποδεικτα , οὐδεν ἐσται τῳ ὀντι ἀποδεικτον . βουλομαι γαρ γνωναι την ἀθανασιαν της ψυχης ὁτι | ||
| το τι ἐστι λεγων εἰναι ἀποδεικτον τον ὁρον φησιν εἰναι ἀποδεικτον . οὐ γαρ ὡσπερ ἐν τῃ ἀποδειξει ἑτερον τι |
| τονοισι γειτονευονται : ὁσον δε ἐξωτερω των ἀδενων , ἐπιπλειστον ἀπολαμβανειν : ἀσινεα γαρ . Γινωσκειν δε χρη και ταδε | ||
| την του ἀει ἀφανους και ἐτι την του ὁριζοντος θεσιν ἀπολαμβανειν ὑπερ γης μεν ποιουντα παντοτε το βορειοτερον ἑαυτου παν |
| προμηθειᾳ φυσεως , ὡς μη ἀπο σκοπου τας | μαθησεις ἀναμνησεις εἰναι λεγεσθαι . ταυτα μεν οὐν ὑπερκεισθω : την | ||
| το μελλον : ὁποιον ἀμελει περι τας των δευρο πραγματων ἀναμνησεις γιγνεται . Ἀιδει ὁ Δημοδοκος ἐν τῃ Φαιακων δαιτι |
| συνοικισμον δια το των παρατεθειμενων ὑψηλοτερον εἰναι [ και ] κατοικησαντες δευρο την Ἰθακην ἐκτισαν . και ἐκ μεν του | ||
| την παροιμιαν εἰρησθαι . Ἀττικοι γαρ μεταπεμφθεντες εἰς Σαμον κἀκει κατοικησαντες τους ἐγχωριους ἐξεωσαν . Αὐτοι χελωνας ἐσθεθ ' οἱπερ |
| Ὁ δε λογος , ὁν διηλθε προς τον Ἡρωδην ὁ Δημοστρατος , ἐν θαυμασιοις δοκει . ἰδεα δε αὐτου ἡ | ||
| ὀρχουμενη αἰ αἰ φησιν ὑμνουσα . αὐτης δε ὀρχουμενης ὁ Δημοστρατος , ἐτι ἐν τῃ ἐκκλησιᾳ ὑπαρχων , ἐλεγε καταλεγειν |
| περι φιλονικησῃ , νομων ὡς οὐ κηδομενος οὐδε ποιων τα προσταχθεντα ὑπο του νομοθετου . ἐαν δε τις ἐν ἀλλοις | ||
| κτωνται φιλους , εἰς δε τας χρειας τους δεινους τα προσταχθεντα πραξαι . οὐ συνδυαζεται δε ταυτα ἐν τοις πολλοις |
| ἐπι την ψυχην μεταφερειν . Εἰ γαρ τον τυπον του ὁρατου θειμεθα ἐν αὐτῃ , ἐκεινο μεν , ᾡ ἐνεσφραγισται | ||
| ὁρατου , οὑτως εἰ μεταξυ της διανοιας και του ἐκτος ὁρατου κειται ἡ ὁρασις ἀλογος οὐσα , οὐκ ἐασει την |
| ' ἀλλων ἀκουσας ἐτυχεν . γνωριζεσθω δε τα κατα τους ἀγαθους ἐν πολεμῳ και κακους εὑρισκομενους ἐν ταις σφετεραις ἑκαστων | ||
| ὠν ἠ ἀσφαλως παραπορευομενος παρακαλει τους στρατιωτας και τους μεν ἀγαθους γινομενους ἀνδρας ἐπαινει τε και τιμα , τους δε |
| εἰς μακραν αὐτο ὁμολογων , Ἀασαμην , οὐδ ' αὐτος ἀναινομαι . ἀλλ ' , ὠ βελτιστε , ἰδιωτῃ μεν | ||
| ὁμολογησουσι και τῳ Διϊ χαριν τῳ ταδε διαπραξαμενῳ . οὐκ ἀναινομαι ] χαιρω ἐν τῳ μη ἀντιλογειν . ἡβᾳ τοις |
| οἰ : συστημα ἑτερον μονοστιχον : ἐστι δε το κωλον ἀναπαιστικον διμετρον ἀκαταληκτον . † οἰ οἰ : ἡ στροφη | ||
| . το τριτον δα - κτυλικον πενθημιμερες . το δʹ ἀναπαιστικον πενθημιμερες . το εʹ φερεκρατειον ἀτελες . το Ϛʹ |
| ἀποινα δεχεσθαι και ἐπιτειλαι οὐ προπαροξυνοντες , του λογου ἀπαιτουντος προσταξιν . δεον δε και ἐπι του μεγα μεν κλεος | ||
| δουλος : οὐ γαρ ἀληθειαν λεγει , ἐπει ἐκεινος κατα προσταξιν θεου τουτο πεποιηκεν . διστακτικον εἰπεν “ ὡς φασιν |
| την πολιν αὐτους ἐν τῳ μερει ἐκ των ἐσχατων κινδυνων διασωσασθαι . Λακεδαιμονιων τε αὐ το κατα Λευκτρα και Μαντινειαν | ||
| γαρ εὐ ἑστωτων των πραγματων ὡς ἐπι πλειστον ἀριστον εἰναι διασωσασθαι την εὐπραγιαν , ἐκεινοις δε δυστυχουσιν ὁτι ταχιστα εὑρημα |
| δε ἀλλο πληθος των νεων ἐξεπεμψεν ἐπι την Σαλαμινα , προσταξας ἐξαπτεσθαι των πολεμιων και ναυμαχιᾳ κρινειν τον ἀγωνα . | ||
| ' , ἐφη , ὁ των Ὑρκανιων ἀρχων , ὑπομεινον προσταξας τοις ἡγεμοσι των σων στρατιωτων ἐξοπλιζειν αὐτους . ἐπει |
| ἐν ἐκτασει ἐστι το α : ὁτε μεντοι ἐπιφορητικος ἠ παραπληρωματικος , βραχυ ἐχει το α . . Ἐν ταις | ||
| ἀρχοντα και το εἰναι δουλον διχα ] κεχωρισμενον θην ] παραπληρωματικος συνδεσμος το θην . δη ἐπιγλωσσᾳ ] καταβοᾳ τελειται |
| δε μηδεν τοιουτον πεπονθοσιν ἁπαντων τε των μοριων του σωματος ἀμεμπτον ἐχουσι κατασκευην δυο εἰσιν ὁδοι της κενωσεως , δια | ||
| το πραγμα ; το γαρ ὁλως αἰσχρον οὐδενα των μετιοντων ἀμεμπτον ἐχει : εἰ δε μηδε τουτον λοιδοριας ἐλευθεροις , |
| ὁμοιως ἐχειν φησι των προτασεων την ἀκολουθιαν τῃ ἐπι των ἀπροσδιοριστων : μηποτε οὐν ὡς ἐπι των ὑπολοιπων ἀντιφασεων , | ||
| οὐδ ' ἀν καθολου τιθωμεν . ἐπειδη ὡς ἐπ ' ἀπροσδιοριστων ἐξητασεν , ἱνα μη οἰηθῃς ἐπι τουτων μονων ὑπαρχειν |
| τε κατασκευασαντα ἐν αὐτῳ διαιτασθαι , ὁν δη ἀπο του κατασκευασαντος Βηλου Βηλον ὀνομασθηναι . Τον δε Ἀβραμον την ἀστρολογικην | ||
| δια το μεγεθος των ἐργων μενῃ ἀειμνηστος ἡ δοξα του κατασκευασαντος : ὡς δε τινες φασι , τοὐναντιον των ἠπειρων |
| τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
| ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
| ἡμιτελεστα φαρξαμενοι ἐφυλασσον . και οἱ Ἀθηναιοι οὐ πολλῳ ὑστερον καταπλευσαντες ὡς ἑωρων , ἀπηγγειλαν μεν οἱ στρατηγοι τα ἐπεσταλμενα | ||
| θαλαττῃ δια το μη δυνασθαι πανταχου βοηθειν . παλιν δε καταπλευσαντες εἰς τον Ἀχαιων λιμενα νυκτος ἐλαθον ἀποβαντες , και |
| συ σκυθρωπαζεις , δεσποινα μου ; και τι ἐστι το ἐνοχλουν σοι ; ἀνοιξον ἡμιν και ὀψομεθα σε . Και | ||
| ζῳον φθειρεσθαι , και μαλιστα ἠν δυσκρασια ᾐ ψιλη το ἐνοχλουν . Και δη του φανταστικου παθος , το μεν |
| και μαλιστα μεν ἠξιουν κατα τον στρατιωτικον ἀποκτειναι νομον τους ἀνδροφονους : εἰ δε μη , δικαστηριον αὐτοις ἀποδουναι παραχρημα | ||
| αἰσχροκερδεις , ὑβριστας , ἐπιβουλους , κλεπτας , ἐπιορκους , ἀνδροφονους , ἀθεμιτοφαγους , ἀσεβεις και ὁλως παγκακους . τῳ |
| οὐ ταὐτα ἐψηφιστο . ἀλλ ' ἐγω μεν ἐδημιουργουν λογον διαλλαγων των προς την πολιν φαρμακον , συ δε ᾠχου | ||
| ἡ δε χυτροτομουσα αὐτον ἐπαγγελλεται μεν , τα περι των διαλλαγων δε σπουδαζει . ἀφικνουνται δε και παρα Λακεδαιμονιων περι |
| ὀκτακοσιους : ἐγγυς δε τουτων ἐστι και ἡ Περουσια . προσλαμβανουσι δε προς την εὐδαιμονιαν της χωρας και λιμναι μεγαλαι | ||
| ἀλλοι ποταμοι οἱ πληρουντες ἐκεινον ταις μεν της γης ἀρεταις προσλαμβανουσι , την δε θαλατταν ἀλλοτριουσιν . ἡ γαρ χους |
| χρηται , ἐνιοτε ὡς ἀρσενικῳ , ἐνιοτε δε ὡς οὐδετερῳ τελευτωντος του μηνος : του κατα σεληνην λεγει μηνος : | ||
| ἀναστησας την δυναμιν ἐκ της πολεμιας ἀπηγεν ἐπ ' οἰκου τελευτωντος ἠδη του ἐτους . ἐπισταντων δε των ἀρχαιρεσιων ἐδοξε |
| διο συμβαινει κατα τι μεν τα αὐτα λεγειν τοις μιαν ὑποτιθεμενοις ἀρχην , κατα τι δε διαφερειν . καθο μεν | ||
| της σιγης . τοις δε το κενον περι τον οὐρανον ὑποτιθεμενοις πεπεραται μεν ὁ οὐρανος , οὐ θιγγανει δε του |
| . Ἠ ἐλατηριου ποσιας τρεις , ξυν μηλειῳ στεατι , βαλανον περιπτερον ποιεειν : ἠν δε ἀφεληται , διανιζεσθω ὑδατι | ||
| οὐπω ἠσαν οἱ ἐμετοι . καρυον και ἰσχαδα και φοινικος βαλανον και ἁμα ἀρτου τι προς αὐτοις ἐσθιειν ἐδειτο ἐξ |