, ὁκως ἀν δη ὁ κηρυξ ὁ Σαρδιηνος ἰδων τε σωρον μεγαν σιτου κεχυμενον και τους ἀνθρωπους ἐν εὐπαθειῃσι ἐοντας | ||
ὠ . . . ἀγγειλας ] ἀντι του εἰπειν “ σωρον ἐπων ” χρυσον ] - σον ἐπων ] δια |
αἰαν : νυκτι δ ' ἐν ταυτῃ θεος χειμων ' ἀωρον ὠρσε , πηγνυσιν δε παν ῥεεθρον ἁγνου Στρυμονος . | ||
. . των ὠμως δρεπομενων , ἠτοι των ὠμον και ἀωρον δρεπομενων την παρθενιαν . . κλαυτον ] ἀξιον θρηνων |
εὐσκοπως και μηδεν παραλελοιποτα των εἰς το νικαν ἀπειρηκοτα και παρειμενον και περας ἀστεφανωτον ἐξελθοντα του σταδιου , τον δε | ||
τις ἐστιν ὁ μελλων λυσαι αὐτον του δεσμου . : παρειμενον ] Ὁ παρηκας . : Φιλανθρωπως αἱ Ὠκεανιδες ἡγουνται |
αὐτων ἐκ της κοινης ἐξητασμενα πραγματειας , ὡς ἐπεζητεις . Δωρον τοι και ἐγω , τεκνον φιλε , τουτο διδωμι | ||
” Τυριοι Ἀσκαλωνιται Δωριεις Ῥαφανεωται ” , ὡστε παρα την Δωρον το Δωριον εἰναι , οὑ ἀν εἰη το Δωριευς |
πετομενον , ἀλλα και ἁλισκεται δια την αὐτου σκιαν , προσερχομενον αὐτῃ καθ ' ὑδατος ὁραθεισῃ . Ἀμαλθειας κερας : | ||
και ἐνθεασμους ὡς ἐκστατικην . μεταπειθοντι . ἱνα ἀλλον νοησωμεν προσερχομενον τῳ μουσικῳ χαριν τινος δεησεως και ὡν λεγει , |
Νικοστρατον τον κιθαριστην λογος τις περιεισι λεγων Λαοδοκῳ τῳ κιθαρῳδῳ διαφερομενον ὑπερ μουσικης εἰπειν ὁτι ἀρα ἐκεινος μεν ἐστιν ἐν | ||
και ἑν ἐστιν , ἐχθραι δε και φιλιαι συνεχεται . διαφερομενον γαρ ἀει ξυμφερεται , φασιν αἱ συντονωτεραι των Μουσων |
τι δοξειεν αὐτοις την του συνεδριου ταραχην , τῃ Κορνηλιου προστιθενται γνωμῃ . και παρελθων εἱς ἐξ αὐτων , Ἀππιος | ||
περιτιθησι , και παντες σχεδον οἱ τον ποιητην τουτον ἐξηγουμενοι προστιθενται τοις ὑπ ' αὐτου λεγομενοις . Ἐμπειροτερον δε Εὐδοξος |
συστασις ποιοτητος , ἡ θεωρειται περι το δικαιον . διο προσποιειται ταυτα [ και ] λεγειν χαλεπαινων και ἀχθομενος ὁτι | ||
γαρ ὑποδυομενα τα καταδεεστερα το των σεμνοτερων ταξεων σχημα , προσποιειται ἐκεινο εἰναι ὁπερ ὑποδεδυκε , και ἐνταυθα ἀλαζονας προϊεται |
, και ἀπαγομενας συν ὑβρει και ἀτιμιᾳ ξαινομενας τε τας παρειας συν οἰμωγῃ και ὀλολυγῃ και κοπτομενας πικρως , παιδας | ||
ὠτειλη . ὠχρος ὠχριασις : “ ὠχρος τε μιν εἱλε παρειας . ” και ὠχρησαντα ὠχριασαντα : “ οὐτ ' |
φυγων μετα του πατρος παρα Πηλει κατῳκει , και Ἀχιλλεως ἐρωμενος γινεται . . . Κεκροψ αὐτοχθων , συμφυες ἐχων | ||
γαρ τουτο μη ἐστιν [ ὁ ] ἐρως ἐγω δε ἐρωμενος , τι οὐν ταυτα ἀλγουμεν , τι δε ἀλληλους |
' ἀπο γλωσσης λογον . μη καμνε πατριδα σην λαβειν πειρωμενος . πολλου γαρ χρυσου και πλουτου κρεισσων πατρα σωφρονι | ||
, παραδειγμα , παραβολη . εἰκων ἐστι λογος ἐναργως ἐξομοιουν πειρωμενος δια του παραλαμβανομενου , προς ὁ παραλαμβανεται , οἱον |
. Περι γαμου ἐπισκοπητεον οὑτως : ἀνδρα μεν Ἠελιον και ἀνερχομενον σκοπον ὡρης , αὐτην δ ' ἐκ ζῳδιου θ | ||
Ὁμηρου Ζ . . Γ . . , . νεον ἀνερχομενον . * ) [ ἡ διπλη ὁτι το νεον |
το δημιουργημα . τουτο μεντοι το δωρον ἱστορηκαμεν και ἡμεις ἀνακειμενον ἐν Ῥωμηι ἐν τωι ἱερωι του Διος του Καπετωλιου | ||
τουτον μεν οὐν οὐχ ἑωρακαμεν ἡμεις , τον δε Διονυσον ἀνακειμενον ἐν τῳ Δημητρειῳ τῳ ἐν Ῥωμῃ καλλιστον ἐργον ἑωρωμεν |
ὠκλασεν ἡ δυναμις , ὀφειλομεν αὐτην στησαι : ἐνθεν και ὁρον διδωσι του ἑως ποτε τρεφειν . λεγει γαρ ὁτι | ||
μιαν συλλαβην ἠτοι κατα συνηθειαν διαλεκτου ὁμολογουμενη ἠ κατα ἀναλογητικον ὁρον και λογον . Και ἀλλως : προσῳδια ἐστι διαφορα |
δε το ὁρωμενον προς ὀρθας ᾐ τῳ ὑποκειμενῳ ἐπιπεδῳ , μεθιστηται δε το ὀμμα ἐπι κυκλου περιφερειας κεντρον ἐχοντος το | ||
νοσηρη και ἀφορος ᾐ : ἠν δε τουτο ᾐ και μεθιστηται ἐπι το ὑγιηροτερον , ἀμεινον . Χωρεει δε αἱμα |
των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ : κἀν το ὑπο των ἀκρων περιεχομενον ὀρθογωνιον ἰσον ᾐ τῳ ὑπο των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ | ||
ὡς μεγαλην . εἰ γαρ και ἑν ἐστι μοριον το περιεχομενον , ἀλλ ' οὐ πολυ πνευμα , και δια |
ἑστιωμεθα παρα τῳ Θετταλης ἐραστῃ : τον γαρ της Ἀφροδιτης ἐρωμενον ἡ Θετταλη περιστελλει . ὁπως δ ' ἡξεις φερουσα | ||
ἡμων οὐδ ' ὁ ζητουμεν . Ἐκει δε το ἀληθινον ἐρωμενον , ᾡ ἐστι και συνειναι μεταλαβοντα αὐτου και ὀντως |
ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
ἐτει δεκατῳ φασιν αὐτον αὐθις ἀνθρωπον ἐκ λυκου γινεσθαι , γευσαμενον δε ἐς ἀει μενειν θηριον . ὡσαυτως δε και | ||
γενεσθαι και ὑποκριτικον και εὐηχον , ὀκτωκαιδεκα ἐτη συκων μη γευσαμενον . και παροιμιας δε οἰδα περι συκων λεγομενας τοιασδε |
την Ἀρισβην , ὁθεν ἡκειν αὐτον φησιν „ ὁν Ἀρισβηθεν φερον ” ἱπποι ποταμου ἀπο Σελληεντος . „ οὑτω δ | ||
ὁ τι και Κυπριν δαμαζει . Το ῥοδον ταχα προηλθεν φερον ἐκ φθονου το τυμμα , ὁτι μηλον Ἀφροδιτη ἑτερον |
ἐπι το προσωπον του ταμιου μετοισει την αἰτιαν ὁ πρεσβευτης εὐθυνομενος . Διαφερει δε της ἐπι νομον ἀντιληψεως ἡ ἐπι | ||
ἐπι το προσωπον του ταμιου μετοισει την αἰτιαν ὁ πρεσβευτης εὐθυνομενος : διαφερει δε της ἐπι νομον ἀντιληψεως ἡ ἐπι |
της κνημης ὀστουν λοξος πως μαλλον δια των ὀπισω μερων ἐποχουμενος τῃ διαρθρωσει , καμπτειν αὐτην ἐκπεφυκως . Τεσσαρεσκαιδεκα μυες | ||
, και ὡς τον πολυν ἀνελιττων αἰωνα φερεται ταις ὡραις ἐποχουμενος , την δε ἐπανθουσαν ὡραν , ὁτι παν εὐκαιρον |
ἐπιβαλε εἰς αὐτα το σκευος , και ἐα ἐκρειν τον ὀρον . και ὁταν σοι δοξῃ πεπηγεναι , ἀρας το | ||
Ἰσαιος ἐν τῳ κατα Διοκλεους ὑποσημαινει . μηποτε μεντοι το ὀρον παρα τε Αἰσχυλῳ ἐν Κερκυονι και παρα Μενανδρῳ ἐν |
διοπερ νυν οὐδεν περι αὐτης γεγραφα : τον δε παροντα καιρον ὁρων ἑλομενων μεν ὑμων τα δεοντα ἁμα δοξαν και | ||
ἱππεας , καταπραϋνωσι τε την βουλην , ἠν τι παρα καιρον χαλεπαινῃ . ταυτα μεν οὐν ὑπομνηματα ὡν δει σε |
το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
λευκον λευκον και παντῃ μελανιας ἀνεμφατον , και γλυκεος τις γευσαμενος εἰποι γλυκυ γλυκυ και παντῃ πικριας ἀψαυστον , οὑτως | ||
γαρ , εἰ τις , ὡς Θ . λεγει , γευσαμενος της ἀμ - βροσιας ἐπιθυμει αὐτης , μεμφεσθαι ἀξιον |
και πολιορκουντα χρονιαν πολιορκιαν και σωματα και χρηματα ἀπολλυναι ματην ἐνον ἀλλῳ τῳ τροπῳ του τε ἀστεος και της χωρας | ||
ἁμα και φιλανθρωπιας , και μεγαλης γε , και οὐκ ἐνον ἀρχειν ἐγκρατεις . οὑτω δη καθαραι μεν φρουρων πολεις |
μεν περιεχον κατα των πραξαντων , ἐλεον δε και συμπαθειαν ἐπιφερον προς τους ἀνηκεστα πεπονθοτας . ἀπηντησαν γαρ αὐτῳ μεθ | ||
γνωμην συγκακουσθαι . σμηʹ . Κεφαλαια ἐστι παθος πονον κεφαλης ἐπιφερον ἀνυποιστον κατα περιοδους τινας , ὡστε και ἠχον εἰναι |
του δε ῥοδου και το ϲπερμα και τα φυλλα : πραοτερον δε ἐνεργει : ἐτι δε πραοτερον κομμι , τραγακανθα | ||
χρησθαι δια [ τε ] των δακτυλων της ἀριστερας χειρος πραοτερον διανοιγειν και διαστελλειν κατ ' ὀλιγον : εἰ δε |
ξυμμαχοι αὐτων και των Ἀργειων οἱ χιλιοι λογαδες κατα το διακενον και οὐ ξυγκλῃσθεν τους Λακεδαιμονιους διεφθειρον και κυκλωσαμενοι ἐτρεψαν | ||
ἀροιτο . Αἰγων ἀγριων και τουτο ἰδιον γνωρισμα : τρημα διακενον αὐταις οἱον αὐλος : πορος τουτο ἀναπνευστικος : το |
θεωρει ὁτι οὐδεν νεωτερον ὀψονται οἱ μεθ ' ἡμας οὐδε περιττοτερον εἰδον οἱ προ ἡμων , ἀλλα τροπον τινα ὁ | ||
παντας μεν γαρ ἀνθρωπους ὑπ ' ἐκεινου πρεπει νικασθαι , περιττοτερον δε παντων ἐμε τον ἐν τοσαυταις μυριασιν ἀνθρωπων , |
ἀναγκῃ . Ὁ οὐν θεος ὁ εἰς το μενειν ὡσαυτως δεδεμενος και συγχωρησας τῳ παιδι τουδε του παντος ἀρχεινοὐ γαρ | ||
οἰκουμενης ὁ Καυκασος . ἠ , οὐκ ἐγω περαν εἰμι δεδεμενος : ἐπι γαρ ἀκρου προσδεδεται . : ἱκετο τερμονιον |
θαλατταν διεσωσε τας ναυς . Ἰμιλκων δε ταις πρωταις τριηρεσιν ἐπιθεμενος τῳ πληθει των βελων ἀνειργετο : ἐπι μεν γαρ | ||
χαλκειον ἐλθων και ἁρπασας παιδα ἑνα , ἐπι των ὠμων ἐπιθεμενος ἐκελευσε ποδηγειν προς τας ἀνατολας . ἐκει δε παραγενομενος |
νυνι δε ὁρος δους τον ὁρισμον δασυνομενον το ὀρος συναγει ψιλουμενον . ὁ μεντοι γε φιλοσοφως συλλογιζομενος οὐδ ' ἐπι | ||
δασεως το ἐπι της ἁλω πατειν . . . ἀττα ψιλουμενον σημαινει το τινα , δασυνομενον δε το ἁτινα . |
ὀξυκρατον ὑδαρεϲτατον και αὐτο το ὑδωρ καθ ' αὑτο ψυχρον καταντλουμενον και των ξηρων τι προϲαγομενον των ἀποδακρυτικων και μαλιϲτα | ||
φαλαγγιοδηκτοι , λουτρῳ συνεχει θερμῳ : ἐστω δε και το καταντλουμενον τῃ πληγῃ ὑδωρ ἀφεψηματος τριφυλλου της ἀσφαλτωδους μετ ' |
ὀντες . Μονονουχι λεγει σαφως , εἰ γερας ἐστι βασιλικον προτεινομενον ὑπο των θεων το ἀγαθοποιειν , και πλουτοδοτας εἰναι | ||
προβαλλομενον εἰς κατασκευην αὐτου του προτεινομενου , πορισμα δε το προτεινομενον εἰς πορισμον αὐτου του προτεινομενου . μετεγραφη δε οὑτος |
' ὁντινα τροπον ἐρωτικος . γεγραφε γαρ δη ὁ Λυσιας πειρωμενον τινα των καλων , οὐχ ὑπ ' ἐραστου δε | ||
φαινομενον καλλος ἐρως οὐ κυριως ἐστιν ἐρως . Το δε πειρωμενον παθητικως ἀκουστεον ἀντι του πειραζομενον παρα τινος , τουτεστι |
τι και ἐπαινεσαι μοι δωσεις , πανυ ἀστειως ὑπο σου πεπραγμενον , ὁποτε του Τισιου την τεχνην οἰσθα ὡς το | ||
δε αὐτην Μινουκιανος μεν οὑτως ὁταν ὁμολογων ὁ φευγων το πεπραγμενον την ἐξου - σιαν προβαλληται , ἐχει δε οὐκ |
γʹ . Ἡμικυκλιον το ἐπι της ΑΓ ῥητην ἐχον την διαμετρον , και τῃ ἐκ του κεντρου ἰση ἐστω ἡ | ||
ὀντος συνεβαινε . Μειζονα ἀρα και των ὑψηλοτατων ὀρων την διαμετρον ἐχει , ὑψηλοτερας τε των ἀκρωρειων και ἐξ ὑπερτερου |
φησιν ὁτι “ ἀλλ ' ὡς ἀξιουσιν ” ὡς μη δεχομενος τα παρ ' αὐτων . ἐνεργειᾳ γαρ ὑπαρχουσιν αἱ | ||
πεδιῳ αὐλων ὑποκειμενος και τον ἠχον εἰς αὑτον ὡς ὀργανον δεχομενος παντων των λεγομενων μιμητην φωνην ἀπεδιδου , ἰδιᾳ μεν |
τουτο δε το σωμα παρα τον της ἐπιμονης χρονον ἐνεργειται διαλυομενον και ἀειδες γιγνομενον : ταυτα δε οὐ δυναται πασχειν | ||
ξηραινων εἰς σκιαν διδου ὑπο την γλωτταν κατεχειν και το διαλυομενον ὑγρον καταπινετω . Ἀλλο . Γλυκυρριζης , σικυου ἡμερου |
παρακολουθει μεχρι τελειαϲ ἐκϲταϲεωϲ . δει οὐν τον ἐπιϲτημονα ἰατρον ἐπιμελουμενον του καμνοντοϲ τουτων προφανεντων ἠ τινων αὐτων τα δεοντα | ||
νυνδη ἐλεγομεν εὐλογως ἐχει , το θεον τε εἰναι τον ἐπιμελουμενον ἡμων και ἡμας ἐκεινου κτηματα εἰναι . το γαρ |
. ἀλλ ' οὐ δια τουτ ' ἠδικηται το μη θεωμενον ἐχον εἰπειν τους θεωμενους . οὐκουν οὐδ ' εἰ | ||
τα περι Πυλον και Σφακτηριαν και τους αἰχμαλωτους . ΓΘ θεωμενον ] βλεπομενον . Γ ἐσχατον ] ἠγουν ἀπο της |
ἐρυκειν αὐτον , ἡμερας τρεις ἠ τεσσαρας , διδοναι δε κεγχρον λεπτον ῥοφανειν ἠ πτισανης χυλον , και οἰνον μελιτοειδεα | ||
, σεμιδαλιν δ ' ἑφθην ἠ των σιτανιων ἀλευρων ἠ κεγχρον τετριμμενην . ἁπαντα δε ταυτα καλως ἑψειν και πολυν |
ἠθετουντο ὡς ἀσυμφωνοι προς τα ἑξης . οὐ γαρ μεμιγμεναι παραγινονται αἱ ψυχαι . νυν δε ὁμου νυμφαι , ἠιθεοι | ||
: Ἐπει αἱ γερανοι λιθους καταπινουσι και ἐπι την Αἰγυπτον παραγινονται . τουτους δ ' ἐτυκιζον : Τυκος ἐργαλειον τι |
. ” και εἰπων ταυτα ἡγειτο τοις κωμηταις ἐς Νυμφων ἀντρον , πλεθρον οὐπω ἀπεχον της κωμης , ἐν ᾡ | ||
ὑπο μητρυιων ἀδικουνται : μαλιστα δε φυεται παρα Βορεου προσαγορευομενον ἀντρον . Συλλεγομενη δε ἐστι ψυχροτερα χιονος : ὁταν δε |
μεν γαρ της Πλειαδος μεσον κατα μεν τον Ἱππαρχον βορειοτερον εὑρημενον του ἰσημερινου μοιραις ιε και Ϛʹ , κατα δε | ||
ζητουμενον εἰσαγαγων ἐν τῃ ἀρχῃ του προοιμιου , νυν ὡς εὑρημενον λαμβανει . και φησιν ὁτι παντες ἀκουσαντες δοκιμασατε γενεσθαι |
βανους ἁπτων : ὁ τας καμινους αὐων , ἀντι του καιων . Βηταρμων , ὁ ὀρχηστης , παρα το βαινειν | ||
ἀϲθματικουϲ ἰαϲθαι πεπιϲτευται . Περι κεφαλων . Κεφαλαϲ μαινιδων ταριχηραϲ καιων τιϲ ἐχρητο προϲ ταϲ ἐν ἑδρᾳ ῥαγαδαϲ και τα |
ἐξ ὡν δια των ὁρων εὑρηκαμεν το ἐξ ἀναγκης μηδενι συναγομενον : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι παντων των καταφατικων . | ||
και την συνωσιν ἀπεργαζομενα πηγνυσιν : το δε παρα φυσιν συναγομενον μαχεται κατα φυσιν αὐτο ἑαυτο εἰς τοὐναντιον ἀπωθουν . |
μικρου μισουμεν , ἀλλως τε κἀν προς αὐτῳ τῳ στεφανῳ ποιησωνται την ἀπορρησιν : αὐτοι δ ' ἀγωνα τοσουτον ἀραμενοι | ||
μαθων τουτο ἀνετιμα σημαινων σφι ὡς ἠν μιν πολιητην σφετερον ποιησωνται των παντων μεταδιδοντες , ποιησει ταυτα , ἐπ ' |
ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ||
; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και |
κλισιας και νηας ἱκεσθην , τον δ ' εὑρον φρενα τερπομενον φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ , ἐπι δ ' ἀργυρεον | ||
αὐτοις ποιησειε πικρον : και εἰδως πανυ αὐτον τῳ παραδεισῳ τερπομενον , ἐγνω τουτον , ὁσον οἱος τε ἐστι , |
ποιουσι και αὐλικους ἠ στειρας ἠ ἀτρητους , Ἀρεως δε προσοντος ἀποκοπους ἠ τριβαδας : και καθολου δε παντοδαπην τινα | ||
δε πολει δυσνους οὐκ ἀν ὁμοιως τι οἰκειως φραζοι : προσοντος δε και τουδε , χρημασι δε νικωμενου , τα |
ὀξει , κρινου ῥιζα μετα μελιτοϲ , κρομυον ϲυν ὀξει καταχριομενον ἐν ἡλιῳ , κροκοδειλου χερϲαιου κοπροϲ , ὁμοιωϲ και | ||
ἐξαιρει βατραχιον καταπλασθεν ἠ καππαρεως φυλλα ἠ ψιμυθιον συν ὀξει καταχριομενον : χρονῳ δ ' αἰρει τουτο . μωλωπας δε |
ἀσφαλεως ἀγορευει αἰδοι μειλιχιῃ , μετα δε πρεπει ἀγρομενοισιν : ἐρχομενον δ ' ἀνα ἀστυ θεον ὡς εἰσοροωσιν . και | ||
ἐεικοστῳ ἐνιαυτῳ . τον δε πολυ πρωτος ἰδε Τηλεμαχος θεοειδης ἐρχομενον κατα δωμα συβωτην , ὠκα δ ' ἐπειτα νευς |
, οἱον οἱον ἀλγος ἐπαθον , φιλαι . ὀνομα δε ποιον αὐτον ὀνομαζει πατηρ ; οἰσθ ' , ἠ σιωπηι | ||
κατα τρεις κατηγοριας μονας εἰσιν αἱ κινησεις , κατα το ποιον , κατα το ποσον και το που : και |
ἀλλας ἐνεπρησε . διαπλευσας δ ' εἰς την Κυπρον και προσλαβομενος στρατιωτας και ναυς διεπλευσεν εἰς το Πηλουσιον . της | ||
ἰδιαν οὐ μονον δια της νικης ἐπηυξησεν , ἀλλα και προσλαβομενος Μακεδονων ἀγαθων ἀνδρων πληθος . Νεοπτολεμος μεν οὐν μετα |
Πολυδωρον . τροπος δε ἐστι λογος κατα παρατροπην του κυριου λεγομενος κατα τινα δηλωσιν κοσμιωτεραν ἠ κατα το ἀναγκαιον . | ||
. δευτερος ὁ ἐπι πονηριᾳ κωμῳδουμενος . τριτος ὁ Ψακαδος λεγομενος . τεταρτος ὁ τραπεζιτης , οὑ μεμνηται Εὐπολις ἐν |
ἀξια . ‖ Περιεχει τα παντα , ὑπ ' οὐδενος περιεχομενος . Ὡς γαρ ὁ τοπος περιεκτικος σωματων ἐστι και | ||
Ἐπει γαρ τετραγωνος ἀριθμος ἐστιν ὁ ὑπο δυο ἰσων ἀριθμων περιεχομενος , εἰπε οὑτως : δωδεκακις δωδεκα , και γινονται |
και εἰ τι ἀρα ἡ θαλασσα ἠ το κρυος παραχρημα νηχομενον γε ἠ ὑστερον κακωσαι δοκει , ῥαϊσας το σωμα | ||
, και Σηστον και Ἀβυδον , ὁπῃ γαμον ἐννυχον Ἡρους νηχομενον τε Λεανδρον ὁμου και λυχνον ἀκουω , λυχνον ἀπαγγελλοντα |
, δικαστῃ , και νη Δια τυραννῳ κακοηθει και πονηρῳ ταπεινον ἀπολογεισθαι : πολιταις δε και συγγενεσι και φιλοις , | ||
εἰναι , και συναγεσθαι τα ἀπο των ὑψηλων εἰς το ταπεινον και ὑπο τας ῥιζας των ὀρεων . ὁθεν και |
' οἱ ς ' ἐφυσαν , ἐμφρονες . Ποιοισι ; μεινον : τις δε μ ' ἐκφυει βροτων ; Ἡδ | ||
αὐτων καθισῃς : ἀλλα ὡς ἐμμενεις τῃ ἁπλοτητι σου , μεινον , και καθιῃ μετ ' αὐτων και ὁσοι ἐαν |
, ὠ καθηγητα , ἐπεθυμεις μεν αὐτος ἐξουδενωσαι ἡμας , αἰδουμενος δε , τον σαπρον ἐπι του πυλωνος ἐστησας Αἰσωπον | ||
του πεπονθοτος ταδε λογοισιν ἡσθην τοισδε : νυν δ ' αἰδουμενος θεους τ ' ἐκεινον θ ' , οὑνεκ ' |
δε β ἐφ ' ἡμερας β πρωϊ και δειλης : καθαιρονται γαρ ἀλυπως . και ἐν παροξυσμῳ μεν δοθεν δυσπνοουσιν | ||
μεμπτεον δε τουτους : και γαρ μεχρι πλειονων ἡμερων ἐνιαι καθαιρονται κατα φυσιν του ἰσου πληθους εἰς πλειονας ἡμερας ἐπιμερισθεντος |
, δυναμενον ἀμαχει κρατησαι των πολεμιων ; οἱς ὁ Μιθριδατης συνθεμενος ἀνοητως μαλα και ἀνυποπτως περιειδε Ῥωμαιους δια στενου παροδευοντας | ||
δη πολλας Φιλιππος των πολεων εἱλεν , Ἀθηναιοις δε λογῳ συνθεμενος ἐργῳ σφας μαλιστα ἐκακωσε , νησους τε ἀφελομενος και |
ὑμας τους φιλους ἀπωλεσε . τιμωμενος δε και των μεγιστων ἀξιουμενος , αὐτος ἐπαγγειλαμενος σωσειν την πολιν αὐτος ἀπωλεσε , | ||
κλεις παρεδωκε τῳ Καισαρι και παρ ' αὐτῳ κατεμεινε τιμης ἀξιουμενος . Λουκρητιος δε και Μινουκιος ἐπι θατερα της Ὠρικου |
τε ταξεων και φυλακων ἑδρας ; Θεσσαλος ἠ παραλιαν Λοκρων νεμομενος πολιν ; ἠ νησιωτην σποραδα κεκτηται βιον ; τις | ||
ἠγουν σειεσαι περι τοτε . Κληρονομος : ὁ τον κληρον νεμομενος . Καλλος : δια το προς αὐτο καλειν . |
, και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
εἰς το παρῳχημενον και συντελες του χρονου . την γαρ παρατασιν ἀπευκταιαν ἑξει : πορθουντι γαρ αὐτῳ την Ἰλιον ἐννεα | ||
κατα το αʹ τριτημοριον του ὁλου χρονου της ἐκλειψεως την παρατασιν του συμπτωματος ποιησεται , προς δε τῳ μεσουρανηματι κατα |
ποιητης ἐκ προσωπου του Δαφνιδος . ἁ Γαλατεια : Γαλατειᾳ ἱερον ὁ Κυκλωψ ἱδρυσατο ἐκ του ἐχειν αὐτον πολλα προβατα | ||
δε τοι , ἱερος ὑκης . ἀλλοι δ ' ἀκουουσιν ἱερον ἰχθυν τον ἀνετον , ὡς και ἱερον βουν τον |
' ἑκαστην μεν των ἀρετων , μετα δε τα ἐκ περιχαρειας . οὑτω δε διαιρησεις τον λογον : βασιλεως δι | ||
τῃ πολει . οὐκουν ἐν τουτοις ἁπασι το προοιμιον ἐκ περιχαρειας εὐθυς : δει γαρ συνηδομενον φαινεσθαι ἠ ταις πολεσιν |
κινησις ἠν ἀπο της αὐξησεως εἰς την μειωσιν , το αὐξανομενον ἀν εἰς το μειουσθαι μετεβαλεν . οὐτε , εἰ | ||
παρα το ὠφελειν , ὁ ἐστιν αὐξεσθαι το δανειον το αὐξανομενον τοκῳ . Οἰτος . ὁ θανατος . παρα το |
και ἠθου : καταγγιζε το ὑδωρ ἀπ ' αὐτου . Ἑτερον : ἐπιβαλον και , εἰ βουλει , προκαταχωσας ἡμερας | ||
τον καρπον και τα φυλλα ἐν οἰνῳ δουναι πιειν . Ἑτερον : γλυκυσιδης τους μελανας κοκκους ὁσον πεντε και ὠα |
πετρας ἐκκεκολαμμενος : μονολιθος γαρ μοι ἐδοκει εἰναι . Κἀγω περιπατων μετ ' αὐτου ἱλαρος ἠμην τοιαυτα ἀγαθα βλεπων . | ||
μην οὐδε καθιζων ἐλεγε προς τας θεσεις , φασι , περιπατων δε ἐπεχειρει . δια δη οὐν το φιλογενναιον ἐτιματο |
τῃ ἀρετῃ προσεισιν τοις θεοις ἀνευ δεους , ὁ δε ταπεινος δια μοχθηριαν μετα πολλου δεους , δυσελπις , και | ||
φονον τας θ ' αἱματωπους θεας ὀνειδιζων ἐμοι . κἀγω ταπεινος ὠν τυχαις ταις οἰκοθεν ἠλγουν μεν ἠλγουν , συμφορας |
Ἠν δε μετα το πρωτον αἱμα μη πτυσῃ πυον , παυσαμενον χρη ταλαιπωριης και γυμνασιων ἐπ ' ὀχημα μη ἀναβαινειν | ||
πνειν ὁ ἀνε - μος ἑτερωθεν ἀνοιγει προς τον ἠδη παυσαμενον . και δη τις τουτο κατανοησας ἐδοξε των ἀνεμων |
οἰκημα Δαιμονος τε ἀγαθου και Τυχης ἱερον ἐστιν ἀγαθης : διαιτωμενος δε ἐνταυθα τα τε ἀλλα καθαρευει και λουτρων εἰργεται | ||
ἀνδρας , ἀστραγαλοις δε παιδας ἐξαπατωσιν . Ὀρεστης ἐν ὀρεσι διαιτωμενος : ἐπι των λωποδυτουντων . οὑτος ὁ Ὀρεστης προσποιουμενος |
οὐκ ἐγω ' λεγον ; ἐπ ' αὐτοφωρωι τονδε τον ζητουμενον ἐχω . γερων οὑτος γε πολιος φαινεται , ἐτων | ||
εἰς υ , ὁ λαμπρυνων και εἰς φως ἀγων το ζητουμενον δι ' ὡν μαρτυρει . . . . , |
προς τον πλουν , ὁμως οὐκ ἐλυσαν τα σχοινια . λαρον : ἡδυ , ἀπολαυστικον : παρα το λω πεποιηται | ||
θελω , πεποιηται . . . . . , : λαρον : ἡδυ , ἀπολαυστικον . παρα το λω πεποιηται |
μελετην ποιοιτο , του δε γραφειν ἐν παιδιᾳ και παρεργῳ ἐπιμελομενος εὐ φρονειν κριθειη παρα τοις εὐ φρονουσιν ; πολλακις | ||
τις , ἐφη , δυνατος ὠν των της πολεως πραγματων ἐπιμελομενος την τε πολιν αὐξειν και αὐτος δια τουτο τιμασθαι |
ἰοντι . τουτο μεν δη ἐνταυθα ἀνακειται ἐλεφαντος δια παντος πεποιημενον , τεχνη δε Ἐνδοιου : του δε ὑος των | ||
προς γυναικας , βαρβαρικον μεν εὑρημα , ἐξ ἐλαφων δε πεποιημενον . και τα διαβαθρα δε κοινα ἀνδρων και γυναικων |
και αὐτοι ἀλλην ψυχην ἠ νουν εἰσαγουσιν , ὁν ἀθανατον τιθενται . Την οὐν λογιζομενην ψυχην ἀλλως ἐντελεχειαν ἠ τουτον | ||
, ἀλλ ' ἐκεινο μονον , που το συμφερον αὐτοις τιθενται , ποτερον ἐκτος ἠ ἐν προαιρεσει . ἀν ἐκτος |
, δειδησω δειδημων δειδημονος . Το γερων γεροντος και τενων τενοντος μη ὑποπιπτοντα μητε τῳ λογῳ των κοινων τῳ γενει | ||
γερων γεροντος , και ὡς σθενων σθενοντος οὑτω και τενων τενοντος . Τα εἰς ων βαρυτονα προηγουμενου ἀμεταβολου παρωνυμα ὀντα |
ἐγενηθη . Το μεν οὐν μεγεθος αὐτης ἑκατον τριακοντα κλινας ἐπιδεχομενον κυκλῳ , διασκευην δ ' εἰχε τοιαυτην . Κιονες | ||
ἐξῃρηται παντων , ὑπερφυες ἀιδιον προϋπαρχον , οὐδε παραθεσιν τινα ἐπιδεχομενον οὐτε ὑπεροχην τινος ἐν πολλοις προτεταγμενην : ἀλλ ' |
και καθολου σπουδαιον ἐν πασι : διο και μεγαλης ἀποδοχης ἀξιουμενον ὑπο παντων δια την εὐνοιαν τυχειν της προειρημενης τιμης | ||
δ ' οὐκ ἐμελλον ὑπο σου τε παραδεδομενον και φροντιδος ἀξιουμενον οὐκ ἐλαττονος ἠ ὁ παις ; εἰ δε και |
! ! ! ! ! [ ! ! ! ] νος ἐσται [ ] γυμνασιαρχος [ ] , το δε | ||
κατελαλησα τινος , οὐδε ἐψεξα βιον ἀνθρωπου , πορευομε - νος ἐν ἁπλοτητι ὀφθαλμων . Δια τουτο τριακοντα ἐτων ἐλαβον |
ἐν ἀλλῃ πολει τοιαυτα τολμαν αἰσχρον , πολυ δη που δεινοτερον ἐν τῃ ἐλευθερᾳ ταυτῃ . εἰ δε περι ἀσεβειας | ||
. . : ἠτοι συνεμαχησαν τοις πολεμιοις ἡμων . καιτοι δεινοτερον ἐστιν . . . : εἰ ἑνεκα , φησιν |
θεραπων , οὐκ οἰδ ' ὁ τι οὑτος μεγαλειον ἐστι διαπεπραγμενος ἐπαβελτερωσας τον παλαι γ ' ἀβελτερον . λεγουσι δε | ||
κληρονομῳ , οὑτως ἀλγεινον ἐστι και ὁταν καλλιστα μεν εἰη διαπεπραγμενος τις , ἀνευ δε ἐπαινου καταλυσῃ τον βιον , |
λεγων λυεσθαι το γυναιον δεχ ' ἡμερων το ἐν Ἀπολλωνειῳ δεδεμενον , ὡς οὐκ ἐτι λυσιμον ἐσομενον ἐαν αὐται παρελθωσιν | ||
σωμα διαφερει : δεμας μεν το ζων σωμα παρα το δεδεμενον εἰναι τῃ ψυχῃ , σωμα δε παρα το σημα |
, ὡς εἰρηκαμεν , παντα παραγει και οὐ δια τουτο μειουται τι αὐτης , ὡσπερ το παραδειγμα , τουτεστιν ὁ | ||
και κατα το πανσεληνον αὐξεται και παλιν φθινοντος του σεληνιου μειουται και ὁ λιθος . Ἀριστοτελης ἐν φυσικοις προβλημασιν : |
των του σωματος μερων . το δε της θηλειας ἀγονον ἀποφαινονται : ἀτονον τε γαρ εἰναι και ὀλιγον και ὑδατωδες | ||
προσεχεστερον μονον εὑρισκεται ὑπευθυνον : ἠδη δε εἰπομεν ὁτι τινες ἀποφαινονται , ὡς εἰ και δοκει ἐγκλημα εἰναι : ἐνταυθα |
ὑπομενοντα την πολιορκιαν , προς δε τουτοις των στρατιωτων χαλεπως ὑπομενοντων την συλληψιν του Τιριβαζου , και δια τουτο ἀπειθουντων | ||
λογους . ἑλκομενου δε του χρονου και οὐτε των ὑπατων ὑπομενοντων προβουλευσαι τε και εἰς τον δημον ἐξενεγκειν τον νομον |
. και αὐθις ὡσπερ το ἑν πρωτιστον ἁπαντων ἐστι και ἐξῃρημενον των ἐξ αὐτου προϊοντων , ἀρρητον τε παντι λογῳ | ||
παντα και ἀσυντακτον και οὑτως ἐξῃρημενον , ὡστε μηδε το ἐξῃρημενον ἐχειν κατ ' ἀληθειαν : ἐξῃρηται γαρ ἀει τινος |
ἡ χρεια ἀπαιτει , τα δε μερη ἰσως κινειν και περιπατειν ἀφεστωτα ἀλληλων ὡς ἀπο λιθου βολης . Ἐαν δε | ||
ἐλαιῳ μητε χρησθαι μηθ ' ὁραν κονιορτος , ἀνυποδητος ὀρθρου περιπατειν γερανος , καθευδειν μηδε μικρον νυκτερις . Εἰτ ' |
συμφορας : συ και θαψον , εἰ θελεις , τον ἀνῃρημενον , και δος αὐτῳ φερειν ἀντι των ἐνταφιων τα | ||
παρ ' ἡμιν τοις ἐκειθεν λαφυροις , τον δε ταυτην ἀνῃρημενον την νικην καθημενον ἐπι του βασιλειου θρονου δεχε - |
, πλειους δε Αἰγυπτιοι . και βαλλει Μεγαβυζος εἰς τον μηρον Ἰναρον , και τρεπεται , και νικωσι Περσαι κατα | ||
τοις γονασι . ταυτα ἀκουσας ὁ Κυρος ἐπαισατο ἀρα τον μηρον και εὐθυς ἀναπηδησας ἐπι τον ἱππον λαβων χιλιους ἱππεας |
. . Ρ . ταυτα μεν οὑτω δη τελεω , γερον , ὡς συ κελευεις . * ) [ ἡ | ||
, σε τε κηδων ἠδε σα τεκνα . και σε γερον το πριν μεν ἀκουομεν ὀλβιον εἰναι : ὁσσον Λεσβος |
προτιθεμενος : οὐ γαρ ἀνελιξει ποτε τον ἐν τῃ μοναδι συνῃρημενον ὁ προποδιζων ἀπ ' αὐτης ἀει ἀριθμος . Διο | ||
ὁλον ἑαυτον , και ὀντα και ζωντα και νοουντα , συνῃρημενον τε και διακρινομενον και διακεκριμενον : ᾑ οὐν ζωῃ |
Ἀγαθοκλης ἀποβιβασας την δυναμιν προς τας καλουμενας Λατομιας και χαρακα βαλομενος ἐκ θαλαττης εἰς θαλατταν ἐνεωλκησε τας ναυς . Οὑτω | ||
ἐδῃωσε και ἐνεπρησε παντα , ἐπειτα χαρακα προ του ἀστεος βαλομενος και κυκλῳ περιλαβων τῳ στρατῳ και μηχανας ἐπιστησας ἐπολιορκει |
ἐνικησεν Ὀλυμπιαδα ὁ Ψαυμις τῃ ἀπηνῃ , οὑτως συνοραται : καταλυεται γαρ αὐτῃ το ἀγωνισμα περι ὀγδοηκοστην εʹ Ὀλυμπιαδα : | ||
στερηθεν ψυχης πιπτει , οὑτω και πολις μη ὀντων νομων καταλυεται . . . , . . . . . |
ἑτερου ἑκατερον ; και τι γαρ ἀν διαφεροι το πρωτον ἡνωμενον του πρωτου ἡνωμενου , το ἑνιαιον του οὐσιωδους ; | ||
τε και ἀλληλουχιαν . κυριως δε το μεν συνεχες και ἡνωμενον καλοιτ ' ἀν μεγεθος , το δε παρακειμενον και |