, σωμα ψυχης , ἠ ψυχη σωματος ; εὑρες το σωζον . Τι ψυχης ὀργανον ; νους . Ζητει το | ||
της θαλαττης παρ ' ἑκαστον αὐτων ἐπειρωμην και τι το σωζον ἠν . ἑκαστη γαρ των ἡμετερων ἡμερων , ὡσαυτως |
γαρ μη ἀφαιρησεις ἑκατερωθεν τας ἀληθεις , τας δε ψευδεις προσθησεις , οὐ το δικαιον φησομεν ἐπαινειν σε ἀλλα το | ||
: τις γαρ οὐκ ἀν ἀγασαιτο των ἐργων ; και προσθησεις ὁτι καθαπερ οἱ Ἀσκληπιαδαι σωζουσι τους ἀρρωστουντας , ἠ |
. δοκω δε ἐγωγε ὡς σφοδροτερον μεν καπρων κακια , βιαιοτερον δε λεοντων , ἰταμωτερον δε πολυμορφου κυνος , πολυκεφαλωτερον | ||
και ὁ πολυπους : και δακοι μεν ἀν οὑτος σηπιας βιαιοτερον , του δε ἰου μεθιησιν ἡττον . Τον συν |
ὁν οὐδε στερησιν ὁλως , ἀλλα και το μηδαμη μηδαμως ἀκυρον της αὐτου σημασιας : ὀν γαρ τουτο και ἡ | ||
εἰ δε δη γημῃ την ἑτεραν , θατερον μερος ἐσται ἀκυρον του νομου . Μαρκελλινου . Των ἀλλων κεφαλαιων κοινωνουντων |
' , ὡρισμενη . ταυτην ἐπερσε Κεκροπιδαις κοινωι δορι . ἐπικουρος ἐλθων ; κἀιτα σον γαμει λεχος ; φερνας γε | ||
' ἐστρατοωντο παρ ' ὀχθας Σαγγαριοιο : και γαρ ἐγων ἐπικουρος ἐων μετα τοισιν ἐλεχθην ἠματι τῳ ὁτε τ ' |
ἀκολουθως Ὁμηρῳ [ Χ . ] . ὁλον δε το ἀστρον κυων λεγεται , ὁπερ ἐκ πολλων ἀστερων συγκειται , | ||
οὐδε μην του ἡλιου την γζαʹ περιφερειαν διαπορευομενου το βʹ ἀστρον φαινεται δυνον : μετα ἀρα τινας ἡμερας το βʹ |
ὁ τοιουτος στοχασμος , ὁτι ἐκει μεν ἐφ ' ὁ μεθιστησιν ὡμολογηται , οἱον ἐλεος ἠ βασανοι και τα τοιαυτα | ||
ἡ πιμελη συντακῃ , ἐς ἐλαιωδη μεν χροιαν τα οὐρα μεθιστησιν : ἀκμαζων δ ' ὡδε πη το παθος ὑποσημαινει |
ἀρα διττος ὁ λεγων λογος δος μοι το ἡμισυ του ἐπους . οὑτως οὐν και ἐπι του ἀρα γε οὑτος | ||
μοι το ἡμισυ του ἐπους διττος , δυναμενων ἡμων ἡμισυ ἐπους νοειν και το ἡμισυ του στιχου και το ἡμισυ |
Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ||
τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως |
πεπληρωμενον ὑδατος ὀπην ἐχον περι τον πυθμενα , ἐξ ἡς εἰων ῥειν το ὑδωρ , ὁτε παρεστη ῥητωρ τις λεγειν | ||
: και φυλασσοντες το ἀποῥῥευσαν ὑδωρ , εἰς ἑτερον ἀγγειον εἰων φερεσθαι την ῥυσιν μεχρι της κατα την ἑξης ἡμεραν |
παροντας εὐχαι τε προς θεους . ἐχθρος μεν ὁ λουτρου μεμνημενος , ἐχθρος δε ὁ δειπνου , και φυγη μεν | ||
ὀνομα Σαλαμινος κλυειν : φευ , των Ἀθηνων ὡς στενω μεμνημενος . στυγναι γ ' Ἀθαναι δαϊοις : μεμνησθαι τοι |
τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
τοιαυτα ἐν ταις κωμῳδιαις λεγεσθαι : δημος πυκνιτης , δυσκολον γεροντιον , ὑποκωφον , και τι δ ' ἐστ ' | ||
Γραιας . οὑτως και Ἀκουσιλαος : Τιθωνον μεν ἀθανατον εἰναι γεροντιον και Ὁμηρος ἐν τοις ἀναφερομενοις εἰς αὐτον , των |
ὡρας ἰσημερινης εἰς συμπληρωσιν των ὑφ ' ὁλου του μηκους περιεχομενων ἡμικυκλιων : ληψομεθα τα ἰσοδυναμουντα τμηματα καθ ' ἑκαστον | ||
οὐχ ὑπαγορευει λογος , παντων γε σωματων ὑπο του κοσμου περιεχομενων . Ἀφ ' ὡν γνωριμον , ὡς οὐκ ἐνδεχεται |
δυναμεις και εἰς Πανα ὑμνον και εἰς Μυριν τον ἀδελφον ἐπικηδειον και Διοσημειας και Σκυθικον και κατα λεπτον ἀλλα , | ||
, εἰτα γερων , εἰτα πρεσβυτης , εἰτα ἐσχατογηρως . ἐπικηδειον το ἐπι τῳ κηδει ποιημα , θρηνος δε το |
, τουτεστιν ἀπογονε του Αἰολου ; ἀγε δεχου τοδε το φιλτρον το των ἱππων , ἠγουν το φαρμακον το πραϋντικον | ||
, μαλλον δε εἰ φοβος μεν ἐπειχε τους βαρβαρους , φιλτρον δε τους ὑπηκοους , πως οὐκ ἀξιον ἑκατερον θαυμασαι |
πειρωμενοι δεικνυειν . ἀλλ ' ἐμε τουτο πεισθηναι των ἀμηχανων μεμνημενον των ἐργων των ὑμετερων των πολλων τε και μεγαλων | ||
ἀκρον οὐτ ' ἀμνημονησειν των εἰρημενων παρ ' ἡμων οὐτε μεμνημενον ἀμελησειν . ἀει δε με συ πεποιηκως τοις παρα |
μη ἰεναι δια παντος του σωματος οὐ δυνασθαι συνειναι : σημειον δε : και γαρ τοις ἀναμιμνησκομενοις την ἀποριαν εἰναι | ||
μεν οὐν ἐστι χρονος ἀτομος και ἐλαχιστος , ὁς και σημειον καλειται . ἐλαχιστον δε καλω τον ὡς προς ἡμας |
και τας ἐπιληπτους και ὑπαιτιους πραξεις , αἱς ἀγνοιᾳ των συμφεροντων ἐνεχειρουμεν . ταυτ ' οὐν ἁπαντα ὁ ἱερωμενος ἐλεγχος | ||
τα οὐν φαινομενα , ἠτοι ὡς φαινομενα προς εὑρεσιν των συμφεροντων λαμβανεται και παντα ἐσται χρησιμα , ἠ οὐ . |
. Παραδους ἡμιν δια των προειρημενων τον του ῥηματος ὁρισμον κοινοτερον τε και εἰδικωτερον , βουλεται δια τουτων εἰπειν ὁπως | ||
την ἀρετην ἐνταυθα και ἐπιστημην και την θερμοτητα και ψυχροτητα κοινοτερον ἐκλαμβανομενοι , τας μεν εὐαποβλητους τας δε δυσκινητους ἐπωνομασαμεν |
μη τουτο , πεπεισται δε ὁτι πολλαπλασιων της γης , φανταζεται δε και ὁτι ποδιαιος , ἀναγκη ἀρα ἐν τῳ | ||
ἀποθανοντα κευθει ] κρυπτει , ἀλλ ' ὡς ζων μοι φανταζεται αὐ ] παλιν ταν ταλαιναν ] την ἀθλιαν ἐνερων |
' ἐννοησον ἀνδρα ἐν βαθει πωγωνι και πολιᾳ τῃ κομῃ ἐξεταζομενον εἰ τι οἰδεν ὠφελιμον , και τοις μεν δοκουντα | ||
αἰωνιον „ ὡς ἀν ἐν τῳ καθ ' ἡμας αἰωνι ἐξεταζομενον , οὐκ ἐν τῳ προ αἰωνος , ” και |
. εὐμαθεις ] εὐμαθης λογος λεγεται ὁ εὐγνωστος και εὐκολως καταλαμβανομενος . ὡς ἐνταυθα και παρα Σοφοκλει : ὡς εὐμαθες | ||
ἀλλ ' ἀορατος , ἀειδης , ψυχῃ μονον ὡς ψυχῃ καταλαμβανομενος . τις ἀν οὐν εἰη πλην ὁ λογος ὁ |
δε και ” σακιονἡ “ ἀσπιςποδιον ” , ὁριον , ὀρειον “ και τα ὁμοια . οὑτω και ” θυριον | ||
, οἱον εὐθυς το μητε ὑπτιαν εἰναι δια πασης μητε ὀρειον παντελως , ἀλλ ' ἐσχηματισθαι προς την ἑκατερου χρειαν |
ὁσης Ἀθηναιοι ἀρχουσιν ἐν δημοσιῳ : και τους ἐν Σκιωνῃ πολιορκουμενους Πελοποννησιων ἀφειναι και τους ἀλλους ὁσοι Λακεδαιμονιων ξυμμαχοι ἐν | ||
ἐργων ἠδη συντελειαν λαμβανοντων , της δε τροφης ὑπολιπουσης τους πολιορκουμενους οἱ περι Λυσιμαχον , τηρησαντες νυκτα χειμεριον , ἀναζευξαντες |
λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
ἀθροαις τιμωριαις , ἀνεμῳ και ἡλιῳ και τῃ ἀπο των παριοντων αἰσχυνῃ και τοις ἐκκρεμαμενοις ἀχθεσι , βιαζομενοι χαλεπως ἀπαγορευωσιν | ||
και θεωρουσαι ἀπο του ὑψηλου και εὐορμιστου τοπου , πολλων παριοντων την ἡδειαν ἐπανοδον ἡρπασαν , τῃ τηκεδονι φθινειν ποιουσαι |
, ὁταν αἱ ἀπο του κεντρου ἐπ ' αὐτας καθετοι ἀγομεναι ἰσαι ὠσιν . Μειζον δε ἀπεχειν λεγεται , ἐφ | ||
, ὁταν αἱ τῃ κοινῃ τομῃ των ἐπιπεδων προς ὀρθας ἀγομεναι εὐθειαι ἐν ἑκατερῳ των ἐπιπεδων προς τοις αὐτοις σημειοις |
καταλαμβανεσθαι , ἐπειπερ ἀλογοι εἰσιν και δια τουτο ἀλογως το καταλαμβανομενον αὐτας ἐκινουν . εἰτα τας αἰσθησεις λαμβανουσα παντως αὐτη | ||
δ ' ἀποδειξιν λογον δια των μαλλον καταλαμβανομενων το ἡττον καταλαμβανομενον περαινοντα . Την δε φαντασιαν εἰναι τυπωσιν ἐν ψυχῃ |
τον μεντοι ἰδιον ἑκαστου και συμφυα οὐκ ἐστιν εὑρειν σαφως παραδεδομενον . καιτοι χρονον ἀναγκη ὡσπερ κοινον οὑτω και ἰδιον | ||
συντρεχειν , τοις ἐξαιφνης φησιν ἀκουουσι ἀτοπον εἰναι δοξει το παραδεδομενον περι των ἀπροσδιοριστων θεωρημα δια το δοκειν την οὐκ |
ἡ δε συνοικουσα αὐτῳ γυνη Ῥωμαια , Λουκρητιου θυγατηρ ἀνδρος ἐπιφανους , ἐξενιζεν αὐτον ὡς συγγενη του ἀνδρος πολλῃ προθυμιᾳ | ||
ἐρωντων ἠθους περιαιρειται τον κοσμον , δια τουτο την του ἐπιφανους κοσμου περιαιρεσιν φρυκτον τινα , φησι Κλεαρχος ἐν πρωτῳ |
ταυτα και λαμπροτεραν αὐτην ἀπεδεικνυε . πυθομενης δε της βασιλιδος ὁποτερον ἀνδρα βουλοιτο μαλλον , οὐδεν ἀπεκρινατο , ἀλλα μονον | ||
ἀποκρινεσθαι ; Πανυ μεν οὐν . Και νυν δη τουτων ὁποτερον βουλει ποιει , ἐρωτα ἠ ἀποκρινου . Ἀλλα ποιησω |
ἐν ἑνι κινεισθαι , καθαπερ ἡ των ἑσταναι λεγομενων κυκλων στρεφεται περιφορα ; Ναι . μανθανομεν δε γε ὡς ἐν | ||
ἐνι ὑμνος προς τος Δια , στροφη δε , ὁτι στρεφεται προς τους θεατας και ἀποτεινει τον λογον αὐτου . |
τα πετρινα κρηδεμνα και περιβολαια : ἀμφι μοι Ἰλιον : ποιησον με ᾀσαι ἐπικηδειον μελος εἰς την Ἰλιον , ὁ | ||
ἀναβαλου ] ὑπερθου , ἀναμεινον . , εἰς ἀναβολην θες ποιησον . το δ ' ] την ἐκταγην . φασιν |
ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
ταυθ ' ὑστερον κατεκαυσεν ἀδελφη τις αὐτου , το μεν προοιμιον ἀκουσα , τα δε Περσικα βουληθεισα δια το ἀτελειωτα | ||
ἀλλα συνοικια ἑορταζειν . Ἀλεξανδρου μεν οὐν ὑπνος ᾀδεται , προοιμιον της κατοικισεως ἐχων : οἱ δε τοσαυτην ἀρα την |
ἐδοξε , και κελευει ἀπογραφεσθαι ὁποσον ὀφειλει ἑκαστος , ὡς ληψομενους . και τα μεν πρωτα ὀλιγοι ἀπεγραψαν σφων τα | ||
ἐξ ἐμου ἀχαρι , πεμπε τινας των φιλων τα πιστα ληψομενους . ἐλθων δε προς με την μητερα και την |
τον Εὐφρατην ποταμον ἐκτισε πολιν εὐ τετειχισμενην , ἑτερομηκες αὐτης ὑποστησαμενος το σχημα . εἰχε δε των μεν μακροτερων πλευρων | ||
τοσουτον μη διαφερομενον , ὁτι τας αὐτας των ὁλων ἀρχας ὑποστησαμενος παντα φθαρτα ποιει και οὐ τα μεν ἀιδια τα |
της ἰσχυος . καθαιρει δε και ὁ κυπαρισσιας ὁμοια , γενναιοτερον δε , ὡστε ἐξαρκει και ἐλασσον δουναι . ἡ | ||
γενεσθαι πλειω των μυριων και τρισχιλιων . Τυριοι μεν οὐν γενναιοτερον μαλλον ἠ φρονιμωτερον ὑποσταντες την πολιορκιαν τοσαυταις περιεπεσον συμφοραις |
, ὁ δε Ἀρισταρχος κυκλοθεν του οἰκου οἱον ἐκ στιβαδων ᾠκοδομημενον , προς οὑ και οἱ θρονοι ἐκειντο , ὡστε | ||
. γυμνασιον δε τῃ ἀγορᾳ συνεχες κατα ἡλιου δυσμας ἐστιν ᾠκοδομημενον . της στοας δε ἡν ἀπο του Μακεδονος Φιλιππου |
τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
. . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
ἡκιστα δυναμενας γονην δεξασθαι μη γαρ εἰναι φυσεως ποιημα την ἡμιονον , ἀλλα ἐπινοιας ἀνθρωπινης και τολμης ὡς ἀν εἰποις | ||
εἰ πελταζοι . οὐδε τουτ ' ἐφη , ἀλλ ' ἡμιονον ἐλαυνειν ταχθεις ὑπο των συσκηνων ἐλευθερος ὠν . ἐνταυθα |
καταγοητευον ἡμας , ὡς ἀν μη δια μικραν ἀπολαυσιν και προσκαιρον ῥᾳστωνην λαθωμεν τα αἰσχιστα ἑαυτοις περιποιησαμενοι . οὐ γαρ | ||
διαφερει , ⌈ καθοτι [ ὁτι ] το μεν ψηφισμα προσκαιρον ἐστι και κατα μονην κρατει και ἐνεργει την ἀμφισβητησιν |
των ἐξ ὑποκειμενου και κατηγορουμενου και ἐπι των ἐκ τριτου προσκατηγορουμενου , ἐθελησοιμεν και ἐπι τουτων ποιειν , εὑρεθησομεθα συναληθευουσας | ||
βιβλιου κεφαλαιον , ὁπερ ἐλεγομεν εἰναι περι των ἐκ τριτου προσκατηγορουμενου προτασεων . δει δε και ἐν τουτοις πριν διασαφησαι |
τηρησαντες ἀδικως ταις μεγισταις συμφοραις περιεπεσον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις ἐν τῃ Κερκυρᾳ μεγαλη συνεστη στασις και φιλοτιμια δια | ||
ἀσφαλισαμενος φρουρᾳ διηρεν εἰς την Αἰγυπτον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Κλεοπατρα τῳ μεν Ἀντιγονῳ προσκοπτουσα , τῃ δ ' |
και πιττα συνδεσεως αὐτων και της του ὁλου ἑνωσεως ἑνεκα παραλαμβανονται , τον αὐτον τροπον κἀν τῳ λογῳ συνδεσμοι και | ||
πρωτη και το εἰδος : ταυτα γαρ των συνθετων ἑνεκα παραλαμβανονται , ἀει δε τα δι ' ἑτερον τι παραλαμβανομενα |
εἰς ἐκεινον ἀναφερομενας , τους τ ' ἐκεινῳ συνοντας τιμασθαι πειρωμενους ὡσπερ πολλων ἀγαθων αἰτιου ἀλλ ' οὐ μεγαλων κακων | ||
ἐγενοντο τινες αὐτων οἱ ἐνομισαν οὑτω μεν ἀβιωτον εἰναι : πειρωμενους δε την πατριδα , ὡσπερ ἠν και ἐξ ἀρχης |
διαπερωντα . . , . ἐναυλους δε τους ποταμους τους ἐπιμηκεις . . τοισι δε μυθων ἠρχε Ποσειδαων ἐνοσιχθων : | ||
ὀφθαλμους σκοτεινους μικρους ξηρους κοιλους ὑπορρεοντας ἀτενεις , παρειας στενας ἐπιμηκεις , γενειον μακρον , στομα ἀθυρον ἀκλειστον ὡς διεσχισμενον |
ἐργαζεται των περιττων . ὁταν οὐν ἐτι πυκνον ὑπαρχῃ των λουομενων το δερμα , κατεχομενα ταυτα και ἀθροιζομενα δακνειν ἀναγκαζεται | ||
ἐμπιπλαμενων των ἀνθρωπων και διαιτουμενων ἀργως , πολλακις δε και λουομενων ἐπι τροφαις : ὁτι δε και των ἐδεσματων αἱ |
φυσιν ναματος , ἡσθη τε τῃ πηγῃ , και το πτερον λουσας τιμᾳ τῳ μελει τα ναματα . ἀρ ' | ||
την ὁδον οὐκ ἐσθ ' ὁπως οὐ πιστον ἐξ ὑμων πτερον ἐξηγαγ ' εἰς τοδ ' ἀλσος : οὐ γαρ |
τουτο ποιουσα συνεχωςλεγω δε συνεχως κατα τον χρονονὑπερβαινουσα μεν τους περιεχομενους ὑπο των τασεων τοπους , ἱσταμενη δ ' ἐπ | ||
διαστασεις θεωρου - μενους και οἱον ὑπο μηκους και πλατους περιεχομενους , τους δε ὑπο τριων στερεους , ὡς και |
της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
λιμον , ὑποκρυπτομενος ἐν λοχμαις ἠ φαραγξιν , ὁπῃ τι ἀμελουμενον ἰδοι , ἐφιπτατο ἐξ ἀφανους ὡς τις αἰετος και | ||
ὁ Καλλισθενης ὑπ ' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι , διοτι τας Φωκαιδας |
πεσειν δι ' ἑνος γε του των ὑπο την βασανον ἀγομενων . λεγεται δε και αὐτος ἐρεσθαι τον Εἰρηναιον , | ||
μονον δεδομενοις , τοις δε και θεσει . [ * ἀγομενων εὐθειων ἐστιν δια δεδομενου σημειου τα γενομενα δεδομενα . |
μητε παντ ' ἐκβαλειν δια το μηδεν ἐχειν του φαινεσθαι πιστοτερον , ἐπι το ἐπεχειν κατηντησαμεν . ἀλλ ' ὁ | ||
ὁρων τε και συλλογισμων τῃ ἐκθεσει των ὁρων γνωριμωτερον και πιστοτερον ποιων το δεδειγμενον . Τουτεστι τουτο γαρ νυν λεγω |
γαρ ἠν αὐτου της διδασκαλιας το σχημα . και των προσιοντων οἱ μεν ἐκαλουντο μαθηματικοι , οἱ δ ' ἀκουσματικοι | ||
λογοι μαρτυρωσιν εἰναι τεχνῃ . ὡσπερ γαρ ἀκουειν δοκω τινων προσιοντων και διαμαρτυρομενων λογων , ὁτι ψευδεται και οὐκ ἐστι |
οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
, εἰποντες ὁτι γνωριζεται ἡ παραγραφη ἐκ του προςκεισθαι ὁτι παραγραφεται : διο προςηκε μη τουτῳ προςεχειν , ἀλλα τῳ | ||
παραγραφεσθαι , οὐτε ὡς γενομενης ἠδη κρισεως περι της ὑβρεως παραγραφεται , οὐτε τιμωρια τις ἐπι τουτῳ δευτερα παρηκολουθησεν , |
ἁπαντες ἰστε , τα δ ' αὑτων τον ἐμον πατερα περιειδον κομισαμενον . ὁτι μεν τοινυν ἡ γε τουτων μητηρ | ||
ἀλλοις και καλοις ἐργοις τα των κατοιχομενων νομιμ ' οὐ περιειδον ὑβριζομενα , ὁτε τους ἑπτ ' ἐπι Θηβας θαπτειν |
ἐπειδη οὑτοι , ἐφη , ὠ συμποσιαρχε , ὑπο λογοδιαρροιας ἐνοχλουμενοι μη πεινωσιν ἠ τα περι της φακης λεχθεντα χλευαζουσιν | ||
οὐτε τους ποδας ἐπι την γην θειναι συσσεσωρευμενων αὐτων , ἐνοχλουμενοι δε και ὑπο της των τετελευτηκοτων ὀδμης , ἐφυγον |
λευκος , ὁταν αὐτην τις , κεκραγε τηλικουτον εὐθυς ἡ καταρατος , ὡστ ' οὐκ ἐστι πολλακις λαθειν . Τον | ||
ἀγαθος ἀν γενεσθαι παιδαγωγος . ὁθεν δη και πολυς ὁ καταρατος ἐν τῳ τυπτειν , ὁ ἐδρα τῃ κωπῃ την |
, οὐδεν θαυμαστον ἀνους οὐσα και ἀναισθητος εἰ πραξει το προστυχον ἑκαστοτε ἐν ἑκασταις των πραξεων . Ἀληθη λεγεις . | ||
του προς ἐκεινον θυμου . τοιουτον ἐστι συκοφαντια : το προστυχον ἀει προφασιν ποιειται διαβολης . Ἀλλ ' ἐπηγγειλω , |
ἀρχης τε οὑτω πεφυκος και δια τινα φλεγμονην ἠ σκληρων φυματων και ἀνεκπυητων πιεζοντων ἠ τισιν ἀλλοις ἐμφραγμασι , τουτοις | ||
λειχηνος και λεπρας . τα οὐν διαφορητικα και συμπεπτικα ἐπι φυματων και παντος ἀποστηματος τοιουτου ἁρμοζει . διαφορητικαι δε εἰσιν |
Το γαρ τῃ πιεσει και τριψει μιγνυμενον ἑτερον εἰδος . Ἀλλον δε τροπον οἱ μη εὐμικτοι προς την χρειαν ἠ | ||
κηʹ . Ἑλκεα ἐκθυουσιν , ἠν ἀκαθαρτος ἐων πονηση . Ἀλλον τινα λογον νυνι ἐκτιθεται , και κελευει σοι μηδεποτε |
αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
ποιει οὐν την πλευραν ἐφ ' ἑαυτην , και των γινομενων το τριτον και δεκατον ἐσται το ἐμβαδον : τουτεστι | ||
μυριας και πλουν παντοιον ἐν χειμωσι και γαληναις και διαφορας γινομενων , συγγινομενων , ἀπογινομενων . ἐπινοειν δε και τον |
ἐλαττον κακον του προτερου δηλοι . οὑτως οὐν και το διεσπασμενον ἀνωμαλον του διεσπασμενου μεν , ὁμαλως δε φαινομενου μετριωτερον | ||
δι ' ὁλου ἐστι διεσπασμενον , ἀλλα σημερον μεν φαινεται διεσπασμενον , αὐριον δ ' οὐ , ἀλλα συνημμενον : |
λογῳ ἐχει συλλαμβανομενον , και ὁ ἀνθρωπος κατα το συναμφοτερον λαμβανομενος , καθα δη και φυσικως ὁριζεται , και το | ||
συναγει και πιλοι και πυκνοι , ἀλλα και ὡς σιτιον λαμβανομενος . Φυκος ὑγρον ἐστι και χλωρον : ἐξαιρουμενον δε |
φιλων ἐμβαλλειν , αὐτον δε ταυτῃ δη και μαλλον οὐκ ἀνιεναι ἀλλα λιπαρειν . οὑτω δη ἀγαπησαι τε Ἀλεξανδρον του | ||
γενομενων παραγγελουμεν τους λοχαγους ἠρεμειν , τους δε λοιπους μεταβαλλομενους ἀνιεναι τα ὀπισω ζυγα , εἰτα παλιν μεταβαλλεσθαι , και |
μιαν αὐτην ὑποτιθεσθαι και μη δεισθαι τριτου του και ταυτην συνεχοντος ; οὑτω μεν οὐν ὁ λογος δυσχερης ἑκατερωθεν . | ||
πολεμιων ἡγεμονος ἠ ἐπι θατερου κερως ὀντος ἠ τα μεσα συνεχοντος της φαλαγγος , “ τεθνηκεν ὁ των πολεμιων στρατηγος |
ἀποφαινοντες , και παλιν την ἀδικιαν ἀσπονδον , την ἀκολασιαν νοσερον , την ἀσεβειαν ἐκθεσμον , την ἀλλην κακιαν βλαβερωτατον | ||
το μεν θαλλον ἐαρ ὑγιεινον , το δε φθινον φθινοπωρον νοσερον . ἀλλα και της ἡμερας θαλλειν μεν την ἑω |
του ὀστεου , ἠν ἐν τεσσαρακοντα ἡμερῃσιν ἀποστῃ , καλως ἀποστησεται : ἐνια γαρ ἐς ἑξηκοντα ἡμερας ἀφικνειται , ἠ | ||
και τα ἀπο των ἀλλων βεβαιως ἑξουσιν . οὐδεις γαρ ἀποστησεται , γνους Μιτυληναιους δεδουλωμενους φ ἡ προσοδος : των |
προσιστορων ὁτι και Νυσα ὀρος ἐστιν ἐν Ἰνδικῃ και κισσῳ προσομοιον φυτον φυτευεται ἐκει , ὁ προσαγορευεται σκινδαψος . ὡσαυτως | ||
, ὁτι και Νυσα ὀρος ἐστιν ἐν Ἰνδικῃ και κισσῳ προσομοιον φυτον φυτευεται ἐκει , ὁ προσαγορευεται σκινδαψος . ὡσαυτως |
τῳ Περι της ἱερειας . Ὁτι δε Νικης Ἀθηνας ξοανον ἀπτερον , ἐχον μεν ἐν τῃ δεξιᾳ ῥοαν , ἐν | ||
, ὡς φησιν αὐτος , οἱον πεζον , διπουν , ἀπτερον : δια τι γαρ ταυτα ἑν λεγομεν εἰναι και |
πατρις , μετῳκισεν εἰς το πεδιον , και πλησιον του τεμενους των ὀνομαζομενων Παλικων ἐκτισε πολιν ἀξιολογον , ἡν ἀπο | ||
, ἐπιγραφην ἐχων ἀρχαιοις γραμμασιν ἀγνωστοις . ἐπιμελονται δε του τεμενους ἀνηρ και γυνη , δια βιου την ἱερωσυνην ἐχοντες |
ἐπιβαλλων ἐλαιου ναρδινου λι . α , ὑπερ δε του μελαντερον γενεϲθαι το φαρμακον καρυων λεπη καυϲαϲ και τριψαϲ ἐν | ||
, ὁ δ ' ἐν σκιᾳ , τῳ μεν ἐσται μελαντερον το χρωμα , τῳ δε λευκοτερον : οὐδεν δε |
των προφητων τον θανατον ἐξεφυγεν : και οὐδεις ἐκ των βασιλευοντων ὑπαρχει ἀθανατος : οὐδεις ἐκ των προπατορων ἐξεφυγεν το | ||
κτισεων ἀγνοουνται , των κατα καιρον ἐν αὐταις ἀρχοντων ἠ βασιλευοντων τῳ μεσουρανηματι χρησομεθα εἰ συμπαθειαν ἐχει προς τον αὐτον |
φακον λεανας καταπλαττε . καλως δε ποιει και το σελινον καταπλαττομενον και το ἡδυοσμον και χολη μαλιστα βοεια καταπλαττομενη . | ||
διαρροιαϲ ὠφελειν . Βρυον θαλαττιον ϲτυφει και ψυχει , ὁθεν καταπλαττομενον ὁϲα ἐϲτι θερμα ἐναργωϲ ἐμψυχει και ὠφελει . Βρυον |
ἀπο της ἀποτυχιας αἰσχυνην . . . . εἰς την προστασιαν της Καδμειας ] οἱον εἰς την εἰσοδον και προπυλωνα | ||
, . . ) Ὁτι οἱ Ῥοδιοι ἐχοντες ἀγχινοιαν και προστασιαν , και ταυτῃ χρωμενοι , διετελουν καθαπερει τινας ἑκουσιους |
ἐφθαρμενον , οἱ δε , ἠτοι οἱ ἀκρατεις , οὐ προαιρουμενοι , ἠτοι ἀπροαιρετως πραττουσι το κακον , μη τουτο | ||
ἠ μη . ἐπιστημην μεν γαρ κτωμεθα βουλομενοι τε και προαιρουμενοι , ἡτις ἐστι του θεωρητικου νου , και φρονησιν |
πληθος ἀποστηθιζειν και γραφειν ἐς καλλος . ὁ δε Σαλουστιος ἁδροτερον ἠδη ἁπτομενος της τεχνης , ἐλαττω ἠ καθ ' | ||
της Εὐβοιας : ποιει δε χειρω μεν εἰς την σιτησιν ἁδροτερον δε τῃ προσοψει : παραπαττουσι δε χοινικα εἰς τον |
προς την ἐρωτησιν ἀπαντωντες ἀποφαινομεθα ἠ και μηδενος ἐρωτωντος αὐτοι προελομενοι τοις πελας ἐκφηναι την ἡμετεραν διανοιαν , ὁ δε | ||
ἡ προεπινοια της περι τα ὑπεραγαν βαρη κινησεως ] : προελομενοι γαρ τινες μεγαλα βαρη κινειν , ἐπειδη ἀπο της |
πλατειας ἐχων , ὑπτιας μαλλον ἠ ὀρθιας προς την των ἀνιοντων εὐμαρειαν : εἰσιοντα δε τουτον ἐκδεχεται κοινος οἰκος εὐμεγεθης | ||
ἀνω και κατω μεταπτωσιν , τροπον τινα των μεν εὐτυχουντων ἀνιοντων , κατιοντων δε των δυστυχουντων . Πλατων ὁ Ἀριστωνος |
ὁν ἡ συνηθεια γαλλον ὀνομαζει , οἱ δε θηρευοντες το κητος ταυρειον ἡπαρ ἠ ὠμον ἐν ἀγκιστρῳ βαλλουσι , λεγουσι | ||
ἀλογον αὐτων ἠ το ἀπανθρωπον , οἱ δε δια το κητος ὁπερ ἀνειλεν . ἀπεκτεινε γαρ το ἐν τρωαδι κητος |
ἀνῃρεθη . οὑτω μεν δη και Βρουτῳ μετα των προτερων στρατων ἑξ ἐγινετο τελη : και Μακεδονας ἐπαινων δυο τελη | ||
ὑφηκε της ἀπειλης , ἱνα μη τις ἐκ των νεοληπτων στρατων ἐπιγενοιτο θορυβος , και ἐλεγεν ἐν καιρῳ τε ἀπολυσειν |
την ὑπερβολην της παρ ' ἀμφοτεροις ἀνδραγαθιας και πολλων μεν ἀναιρουμενων , ἐτι δε πλειονων τιτρωσκομενων ὁ κινδυνος δευρο κἀκεισε | ||
' ἐπ ' ἀμφοτερων κενωσιν παραλαμβανομεν . ἐπει οὐν , ἀναιρουμενων των αἰτιων , συναναιρειται και τα παθηματα , και |
και ἐν τῳ πανυ πολλῳ θορυβῳ τε και πληθει οὐ κωλυομενον πραττειν ἑκαστον το αὑτου ἐργον , ἀλλ ' ὁ | ||
, προαιρετικην ἐχει την σχεσιν : δυναμαι γαρ το μη κωλυομενον ὑπο της φυσεως ἀριστερον ποιησαι δεξιον : ἀμελει τουτο |
δημου διπλασιως : ὑμων τ ' ὠ βουλη , το παραλογον της γνωμης τεθαυμακα , ὁτι οὐκ ἐπιτρεψαντες αὐτῳ , | ||
ἑαυτου νῳ καταλαβειν τον Ἀπολλωνα τα πεπραγμενα τῃ Κορωνιδι : παραλογον γαρ τον ἀλλοις μαντευομενον αὐτον μη συμβαλειν τα κατ |
αὐτῳ διαβαλειν τους μαρτυρας : γινεται δε και ἀπο των παρειμενων ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους : ὡσπερ ὁ Δημοσθενης | ||
και ἐπιβαλλομεν τῃ κορυφῃ , των δε σκελων και των παρειμενων λαβομενοι των μεσων ἐπιῤῥηγνυμεν το κατα την ἑξιν των |
ἀνθρωπων δια το μεγεθος της εὐεργεσιας ἀπονειμαντων την ἀθανασιαν . παρασημον δ ' αὐτῳ ποιησαι κερατα τους κατασκευαζοντας τας γραφας | ||
των πολιτων ἐντυχοντων και τουτ ' ἀξιωσαντων οἱονει βασιλειας τινος παρασημον . ὑστερον δε δια τινα πανηγυριν πορευομενον ἐπ ' |
, και το ἀγαθον τε και ἐφετον και σωστικον των σωζομενων και ἐφιεμενων ἐστι : και δη παντα εἰ λεγοιτο | ||
παροντος σχηματος συλλογιστικοι εἰσιν ὁσοι των ἰδιων του δευτερου σχηματος σωζομενων ἐχουσι καθολου ἀποφασιν ὑπαρχουσαν , εἰτε ἐξ ἀμφοτερων καθολου |
μετα πολλους ὁ μεν ἀπην του θεατρου , της φωνης ἀποπειρωμενος , των δε προ αὐτου παντων ἐκπεσοντων Ἑρμωνα μεν | ||
ἐποιησα ταυταᾐδη γαρ ὡς οὐ ῥᾳδιον εἰηἀλλ ' ἐνυπνιων τινων ἀποπειρωμενος τι λεγοι , και ἀφοσιουμενος εἰ ἀρα πολλακις ταυτην |
στερησιν τουτἐστι ' τρυφερον : και ἀπαλον , το εὐχερως τειρομενον : και βλαπτομενον λεγονται δε τεραμνα , τα μη | ||
' αὐτῳ δωκε τισιν θεος αἰψα και ἐδρακεν ἐχθρον ὁμιλον τειρομενον κατα βενθος . Ἑῳ δ ' ἀρα πολλα τοκηι |
εἰδεναι , ὁτι το διαχωρισθηναι σημαινει , ὡσπερουν και το ἐναντιον αὐτου , το συγκριθηναι , το εἰς ἑν και | ||
ἐπειδη φθειρ αὐτον ἐδακεν οὐ διετραπη , λαβων δε περιφανως ἐναντιον παντων ἀπεκτεινε προσειπων , νη τους θεους ἡδεως τον |
γαρ ἀπο βαρυτονων θεματων μεταγομενα εἰς την δευτεραν συζυγιαν των περισπωμενων μεταβαλλουσι το ε εἰς ω μεγα : τρωπωμαι ἐτρωπωμην | ||
ποιουμαι ποιῃ . Τα εἰς ΜΑΙ ὑποτακτικα προπερισπωνται μεν ἀπο περισπωμενων ὀντα : ἐαν νοω ἐαν νοωμαι , ἐαν φιλω |
το πειθειν : δει δε νοεισθαι ἀπιθανον , και ἁμα προκεισθαι τῳ λογῳ το καθ ' ὑπερβολην : τα γαρ | ||
ταυτῃ , Περσεα ἀνελοντα το κητος , ᾡ την παιδα προκεισθαι του Κηφεως , ἐνταυθα το αἱμα ἀπονιψασθαι . ὑδωρ |
μαλλον τε ἠγανακτουν και ἐκεκραγεσαν και ἑδρας ἐνιοι των Καισαρος ἀνδριαντων ἐπεδεικνυον ἀνῃρημενων . ὡς δε τις αὐτοις ἐφη και | ||
ἐχοντας ἀμφοτερους μορφην τον Λυκουργον , ἀρ ' ἀν των ἀνδριαντων τον προτερον οἱον ἐχρην διαπλασας τον ἑτερον , ἱνα |
οὐκ ἀφικεσθε , ὁ δε χρονος ἐξηκεν , ᾠομεθα ὑμας πυθομενους τα παρ ' ἡμιν φοβηθεντας οἰχεσθαι ἀποδραντας ἐπι θαλατταν | ||
προκεχειρισμενον των ἁλιεων τινα : συμπλεων δη ἐλεγε προς τους πυθομενους ὁτι πρεσβευοι περι κουφισμου του φορου : τελοιεν γαρ |
δε των Ἐρετριεων ἀνδραποδισμενους Δατις τε και Ἀρταφρενης , ὡς προσεσχον ἐς την Ἀσιην πλεοντες , ἀνηγαγον ἐς Σουσα . | ||
παραπλῳ κειμενας , και που και της ἠπειρου της Ἀραβιης προσεσχον , την δε ἀκρην , ἡντινα καταντικρυ της Καρμανιης |
τρεπειν , νυν δ ' ὁν ἰστε καθ ' ἡμων παριοντα ἐπι τῳ ποιησαι τουθ ' ὁ τι ἀν δυνηται | ||
ἐργοις και τουτο . οὐκετι γαρ κακουργος τις λυμαινεται τον παριοντα ἐξαπατησας Αἰγυπτιστι : ἠπατων γαρ πολυπειρως παιζοντες κακον παιγνιον |