| ὀνομα προς ἀλλο και ἀλλο πραγμα ὁμωνυμον τε ἐστι και συνωνυμον , οἱον ὁ κοραξ ὁ ὀρνις , καθο μεν | ||
| προς το αὐτο διαφοροις ἑαυτου ὀνομασιν ὁμωνυμον τε ἐστι και συνωνυμον , οἱον Αἰας ὁ του Τελαμωνος προς Αἰαντα τον |
| δε ἐσχε το ὀρος την Κυλληνην , ἐτι τοτε οὐσαν ἀνωνυμον : χρονῳ δε ὑστερον μετῳκησεν ὁ Ἐλατος ἐς την | ||
| ἰσχειν πας πασαν : το γαρ γενεσθαι κλεινον και μη ἀνωνυμον κεισθαι τετελευτηκοτα του τοιουτου ἐστιν ἐπιθυμια . γενος οὐν |
| τα στρεβλα ξυλα . τευταζοντων . πραγματευομενων , ἐπι πολυ διατριβοντων ἐν τῳ αὐτῳ , φροντιζοντων , ἠ ἐπιστροφως τι | ||
| τοιοσδε τις ἠν . εἰναι τινας ἐφη των περι αὑτον διατριβοντων , οἱ πολλακις ἐποιουντο μνειαν των Πυθαγορειων , διασυροντες |
| πολεσιν ἐκειναις . ἡμεις δε ἀν ἀπολαβωμεν το πρωτειον ἀμαχει παραδοντων αὐτο των Νικαεων , ποτερα ληψομεθα τους φορους , | ||
| και του παντελους ἀνδραποδισμου της πολεως , και της των παραδοντων σφας Λακεδαιμονιοις οὐχ Ἑλληνικης γενομενης δια Θηβαιους σφαγης , |
| προ του ἀτελους το τελειον ἐν παντι παραληψεται ἠ ἐκ συνωνυμων ἑκαστον ὑποστησει : το γαρ λεγειν ὁτι ὁ ἡλιος | ||
| γνησια των νοθων , και ἐπι μεν των ὁμωνυμων και συνωνυμων γνησιαι και αἱ κοινωνιαι και αἱ διαφοραι , ἐπι |
| ταυτην τηνικαυτα συμβαινει την δυναμιν ἀπατασθαι και το ξανθον εὐθυς ἀποφαινεσθαι και γλυκυ , συνδραμειν αὐτα και νυν οἰηθεισαν , | ||
| χαριν , ἀλλ ' ὁ βελτιστον ἑκαστος ἡγειτο , τουτο ἀποφαινεσθαι : πραγματων δε οὑτως : ἀντι πολλων , ὠ |
| . Ἀλλος δε τις παρην ; Σχεδον τι οἰμαι τουτους παραγενεσθαι . Τι οὐν δη ; τινες φῃς ἠσαν οἱ | ||
| ὁτι παρασκευαζομενου Ξερξου τον ἐπι τηι Ἑλλαδι στολον , πρεσβεις παραγενεσθαι προς Γελωνα τον τυραννον ἱκετευοντας εἰς τον των Ἑλληνων |
| ἀτμιᾳν καταλεπτυνομενον ὁμοιως : το δε χολωδες καταλειπομενον μαλλον ποιει θερμαινεσθαι το σωμα : πλειων γαρ και καλλιων τροφη τῳ | ||
| θερμανθηναι δει προτερον αὐτο και παρα φυσιν αὐτο ἐν τῳ θερμαινεσθαι γινεσθαι . Οὐδεν δει τοινυν ἀλλου σωματος τῳ οὐρανῳ |
| εἰη γινωσκων ὀργην ἡντιν ' ἑκαστος ἐχει . ἐν μεν μαινομενοις μαλα μαινομαι , ἐν δε δικαιοις παντων ἀνθρωπων εἰμι | ||
| ὡς μη δει συμβουλευοντας κρινετε ; ἠ τοις τοιουτοις ὡς μαινομενοις οὐκ ἐπιτρεπειν συμβουλευειν προσηκει ; εἰ δε μητε τους |
| οὐκ ἀνεῳξεν αὐτοις ὁ στρατη - γος και κρινεται δημοσιων ἀδικηματων : ἐνταυθα γαρ και ὁ κατηγορος ἀπο πρεσβυτερων ἀδικηματων | ||
| ἀνανδρος ἐστιν , το δε ἀδικειν φοβειται : πολλων γαρ ἀδικηματων γεμοντα την ψυχην εἰς Ἁιδου ἀφικεσθαι παντων ἐσχατον κακων |
| παραλληλοις ταις ΒΓ , ΑΕ . ἀλλα το ΑΒΓΔ παραλληλογραμμον διπλασιον ἐστι του ΑΒΓ τριγωνου : ἡ γαρ ΑΓ διαμετρος | ||
| ἐστιν ἰση ἡ ὑπο ΔΛΠ γωνια τῃ ὑπο ΚΛΝ : διπλασιον ἀρα ἐστι το ὑπο ΚΛΝ του ὑπο ΛΔΓ . |
| συντομια μονον , ἀλλα και σαφηνεια τοις ἐντευξομενοις ὑπαρχῃ . συντομιας δε χαριν παρειται το δια ζητησεως κανονιζειν των μεν | ||
| Τας Βρουτου ἐθαυμασα πολλακις ἐπιστολας , οὐ μονον δεινοτητος και συντομιας χαριν , ἀλλα και ὡς ἡγεμονικου φρονηματος ἐχουσας χαρακτηρα |
| ἐβαιν ' ἐπι νηα παροιτατος . ὡς δε και ἀλλοι βαινον ἀριστηες , λαζοντο δε χερσιν ἐρετμα ἐνσχερω ἑζομενοι : | ||
| σωμα : οὑτω φησιν ἐργοις , οὐ λογοις : Ἐξελθε βαινον ἐκ σκοτους ὡς ἐξ ᾁδου , ἑκας βαλε σκοτωσιν |
| ἐπιτηδειως σφισιν αὐτοις , τουτεστι κατ ' ὀλιγαρχιαν ʃ ἠ ἐπιμελουμενοι οἱ Λακεδαιμονιοι ὁμοιωθηναι τους ξυμμαχους αὐτοις τοις Λακεδαιμονιοις δια | ||
| ὀφθαλμους , κατα βουλησιν θεων ἐθρεψαντο αὐτον κηδομενοι , ἠγουν ἐπιμελουμενοι , δι ' ἰου μελισσων ἀμεμφους , τουτεστιν οὐ |
| δε κατα διανοιαν ἀληθειαν : ἁρμοζει γαρ διανοιᾳ μεν μηδεν παραδεχεσθαι ψευδος , ἑρμηνειᾳ δε μηδεν ἐμποδιζειν των εἰς την | ||
| τῃ ἀποτεξει και πλειστον προσανευρυνεται μεχρι του και χειρας τελειων παραδεχεσθαι . κατα μεντοι την φυσιν τρυφερον ἐστι και σαρκωδες |
| συνεδριον στρατιωτας δισχιλιους : ὁ δε Μηδιος της συμμαχιας αὐτῳ παραγενομενης Φαρσαλον εἱλεν ὑπο Λακεδαιμονιων φρουρουμενην και τους ἐν αὐτῃ | ||
| Ὀλυμπιων τῳ περι την Ἑκτορος ἀτιμιαν ἐλεῳ και πολλης ἀρτι παραγενομενης ἐπικουριας Αἰθιοπων , Ἰνδων , Ἀμαζονων . μη γαρ |
| ἐρχομενην : οὑτω γαρ ἀναρμοστοι και ἀβεβαιοι γαμοι ἐσονται των συνερχομενων τυγχανοντων κουφων τα ἠθη . και εἰ μεν ἐν | ||
| γινεται κρασις ἐπ ' ὀνοματων βαρειας και ὀξειας εἰς ὀξειαν συνερχομενων , δια το ἑσταως ἑστως και βεβαως βεβως και |
| τῳ λεγομενῳ ἐς το μεσον . Προϊουσης δε της ποσιος κατεχων πολλον τους ἀλλους ὁ Ἱπποκλειδης ἐκελευσε οἱ τον αὐλητην | ||
| ἰθυς κιεν αὐτου διος Ὀδυσσευς . ἠ τοι ὁ μεν κατεχων κεφαλην φυτον ἀμφελαχαινε : τον δε παρισταμενος προσεφωνεε φαιδιμος |
| . Ἀριστον δε ἱππασιμων ὀντων τοπων και ὑπαρχοντων ἱππων ἱππεας συνειρειν , ἱνα δια τωνδε θασσον ἀγγελληται . Πεμπειν δε | ||
| προϊοντος ἀει του λογου δυναμεως ἐμπιπλασθαι μετα κουφοτητος , και συνειρειν οὑτως ὡσθ ' ἑπεσθαι μολις τους ἀκροωμενους . και |
| μετελευσιν ἐπι τας των ἀγαθοποιων ἠ κακοποιων ἀκτινοβολιας ἠ μοιρας παραγενομενοι αἰτιοι ἠ ἀγαθων ἠ φαυλων καθιστανται , ὁτε δε | ||
| . προθυμως δε του δυναστου συγχωρησαντος , οὑτοι μεν συντομως παραγενομενοι προς τον Καιπιωνα ῥᾳδιως ἐπεισαν δουναι σφισιν αὐτοις την |
| τον ἑξης και τον ἡγουμενον του τετραχορδου και ἑστωτα νητην συνημμενων . ἐοικε μεντοι το τοιουτο συστημα παραπεποιησθαι τοις παλαιοις | ||
| των Σκλαβων και Ἀντων κατα τους ποταμους ἐφεξης διακειμενων και συνημμενων ἀλληλοις , ὡστε μηδε διαλειμμα εἰναι μεταξυ αὐτων ἀξιον |
| τα ἑλκη ὑγροτεραν τε την γαστερα ποιουσι και τους πυρετους ἐπιτεινουσι . πλην , ἐπειδη παντες οὐκ ἐπι πολυ της | ||
| , ἀπολλυμενοι δε λυουσι τας ἐν ποσι στασεις και αὐξανομενοι ἐπιτεινουσι . παιδιον δε παιζον ἰδειν κυβοις ἠ ἀστραγαλοις ἠ |
| το σωμα θερμαινεται : και γαρ ἀπο της ταλαιπωριης τουτου θερμαινομενου και ἡ ἰκμας ἐν αὐτῳ διαχεεται , και γινεται | ||
| ἁφης δε , ὁταν μεταξυ ᾐ του θερμαινοντος τε και θερμαινομενου , και ἐπι της γευσεως , εἰ των ὑγρων |
| , συν ὁσοις εἰχον ἀμφ ' αὑτους , το Ἀρτεμισιον καταλαβοντες ἐκρατυνοντο και Κοιντον Φλακκου παιδα ἐς την βουλην ἐπεμπον | ||
| τους μεν φευγοντας ἐπιδιωκουσι και δακνουσι και διεσπασαν ἐστιν οὑς καταλαβοντες , τους δε ἐπιοντας και μαχομενους φοβουνται και ἀναχωρουσι |
| ἐντος περιλαμβανεσθαι το θ ὑπο του ἡλιακου κυκλου ἠ ἐκτος ἀπολειπεσθαι . ὁποτερως δ ' ἀν ὑποτεθῃ , φησι , | ||
| ἁμα ταις ἀρχαις δια φυλακης ἐχειν την πατριδα και μηδενος ἀπολειπεσθαι των κοινων . ἀρ ' οὐν τἀγαθα φευγοντας ὑπολαμβανετε |
| νευρον ἐν ἑαυτῳ περιεχον αἱματος ἐπιρρυτου τινος ἐξωθεν ἐκ της παρακειμενης φλεβος της ἀληθινης αἱματος ἑτερου , ἀλλ ' ἱκανον | ||
| πελαγων μεγαλους κολπους και βαθεις ἀναξηρανθεντας ἠπειρωσθαι και γεγενησθαι της παρακειμενης χωρας μοιραν οὐ λυπραν σπειρομενους και φυτευομενους , οἱς |
| θυειν . ποιησαι δε σφισι το ἱερον Σπαρτιαται λεγουσι Πρακα ἀπογονον τριτον Περγαμου του Νεοπτολεμου . προϊουσι δε Ἱππου καλουμενον | ||
| το εἰκος , ἐπιθεμενον τῳ ἱερῳ . του δε Μαχαιρεως ἀπογονον Βραγχον φασι τον προστατησαντα του ἐν Διδυμοις ἱερου . |
| τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι μαρτυρας ἀξιουτε . ἐαν δ ' εἰναι μοι φῃ | ||
| , εἰτε οἰκτῳ του ἀνθρωπου εἰτε και ἀποδοχῃ , παντα παρασχεσθαι , μητε ὑπουργιας τινος φεισαμενον μητε δαπανης μηδεμιας . |
| ἀν εἰς Ἐφεσον ἀφικωμεθα . φθανω γαρ ἐπομοσαμενος ἐνταυθα μη συνελθειν , ἐνθα Λευκιππην ἀπολωλεκα . ” ταυτα ἀκουσας ὁ | ||
| Τιμαιαν . ἐπιπληττοντων δ ' αὐτῳ τινων οὐκ ἀκρασιας ἑνεκεν συνελθειν ἐφη , ἀλλ ' ἱνα ὁ γενομενος ἐξ αὐτου |
| πεποιημενους ὑπο Ἑρμοκλεους του Κυζικηνου , ἐφαμιλλων γενομενων των παιανας ποιησαντων πολλων και του Ἑρμοκλεους προκριθεντος . ἀλλα μην και | ||
| κοινῃ των Μακεδονων ἐκκλησιᾳ κατηγορειν της προειρημενης γυναικος . ὡν ποιησαντων το προσταχθεν και της μεν Ὀλυμπιαδος οὐτε παρουσης οὐτε |
| ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
| πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
| ὁτι ἐλλεβορος βλαβερον ἠ το μελι γλυκυ , ὁπερ εἰ συναγομεν , πιστευομεν μονον , οὐ πραττομεν , πρακτικη δε | ||
| μεν γαρ ἀρχομενοι και τους ὁρους και τα ἀξιωματα προτιθεντες συναγομεν τα ἐπιφερομενα . ἐν δε ταις πραξεσιν οὐ μονον |
| ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
| και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
| . τον γουν γραφεντα κατα Κτησιφωντος Δημοσθενης πολλα βοων και τερατευομενος ἡρπασεν . ὁθεν και ὁ Αἰσχινης κακον ἐθος φησιν | ||
| ] ἱνα δυνηται πιπρασκειν τα κτηματα . . . . τερατευομενος ] τερας τι και παραδοξον λεγει με ἐπαγγελλειν . |
| φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
| φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
| ἀποδημιας παρεχει , τοις τε ἀπο ξενης εἰς τα οἰκεια ἐρχομενοις το αὐτο σχημα ταχειας τας ἀναστροφας δηλοι . τον | ||
| ἐχων ἁ δωσειν ἐφης ἀποστελλε και χαριζου τῃ πατριδι τοις ἐρχομενοις ἐκ της πατριδος κεχαρισμενα . λογος δε παρ ' |
| ἐν ὡρῃ ἐν κλινῃ μαλακῃ κατακειμενον , ἐμπλεον ὀντα , πινοντα γλυκυν οἰνον , ὑποτρωγοντ ' ἐρεβινθους : τις ποθεν | ||
| ἐκλανθανεσθαι δεον της ἀρετης οὐδε των εὐκλεων πραξεων , οὐτε πινοντα οὐτε ᾀδοντα , τον γενναιον ἀνδρα και βασιλικον , |
| πειθεσθαι , αὑτῳ δε προσεχειν τον νουν , και ἐσθιειν παρακελευεται τα και τα , οὐδεν ἀποδεων του παρα Δαμοξενῳ | ||
| , ἁς πρωτας ἐν ἑαυτῳ δεικνυς συντρεχουσας ὁ φιλοσοφωτατος αὐτοκρατωρ παρακελευεται και ἡμιν ἐν γηρᾳ γουν ἀκολουθησαι νεοτητι φιλοσοφουσῃ και |
| ὁμολογω . . οἱον ] δυνατον . τουτο ] το παρακουειν . δειμαινεις ] φοβῃ . πλεον ] της συγγενειας | ||
| λειτουργιαν ὑποστηναι και παρασχειν τα ὠτα , και ἀνευ κηρου παρακουειν των φαυλων δυναμενος . ὡστε ἠδη σιωπησομαι σοι , |
| ζητειν παρακελευεται κἀκεινου ἐχεσθαι και της προς ἐκεινον ὁμοιωσεως πλειστην ἐπιμελειαν ποιεισθαι . και οὑτως ἀμφοτερα συμβαινει , τα τε | ||
| ᾡ φυσει ἐοικε , της προς ἐκεινον ὁμοιωσεως ἀει την ἐπιμελειαν ἐχοις , παν δε το της ὁμοιωσεως παραγον μεγιστην |
| κατα δυναμιν ; οὐ γαρ ἀν ἀπετολμησε τοσουτον ἀναδραμειν ὁ ἀνθρωπινος νους , ὡς ἀντιλαβεσθαι θεου φυσεως , εἰ μη | ||
| τοὐναντιον , ἀλλα προσδειται μεν τουτων προς την εὐδαιμονιαν ὁ ἀνθρωπινος βιος , καθαπερ εἰπομεν : ἡ δε οὐσια της |
| , ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ||
| συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις |
| ᾑ τε κρατειται . Πρωτον μεν θεογνωσιαν και θεολογικην ἐπιστημην παρεσεσθαι τοις οὑτως ἀχθεισι προλεγει και παντων των ἀπο της | ||
| παρα των Ἀντιατων βοηθειᾳ , ἡν οὐ δια μακρου σφισι παρεσεσθαι ἐπιστευον , ἀνοιξαντες ἁπασας τας πυλας ὡρμησαν ἐπι τους |
| δωματα . . . . ἱνα μαθωσι τι ἐστιν ἡ ὑποπτερος δρυς και το ἐπ ' αὐτηι πεποικιλμενον φαρος , | ||
| εὑρειν τεχνην , δι ' ἡς ἀρθεις ἀφ ' Ἑλληνων ὑποπτερος , μεταρσιος ἐκεισε πετωμαι . ἀλλα γαρ ἐφθης , |
| Τρῳαδος προς Σιγειον . ἐνταυθα δ ' αὐτων την ἀποβασιν ποιησαμενων , εὑρεθηναι φασι παρθενον δεδεμενην παρα τον αἰγιαλον δια | ||
| διεξεπαισαντο ἐξω πως . γενομενου δε τουτου και λογον οὐδενα ποιησαμενων των πολεων περι του συμβαντος παθους ἐπαυσαντο της ἐπιμελειας |
| προαιρεσις , ἐαν τις ὀρθως σκοπῃ , ταις των τοτε ἐπαινουμενων ἀνδρων ὁμοια και ταὐτα βουλομενη φανησεται , ἡ δε | ||
| αὐτουργος , οὐ μην των ἀπερριμμενων τις , ἀλλα των ἐπαινουμενων δι ' ἀρετην και τα πολεμια ἀλκιμος , και |
| εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
| ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
| , δυστυχης ἀν ἠς και ἀθλιος , εἰ κατεμυες , προσαγοντων σοι των χρωματων : ὁτι δε μεγαλοψυχιαν ἐχων και | ||
| παροντα μετριως τῃ των μελλοντων ἐλπιδι . Των Πομπηιανου παιδων προσαγοντων μοι Νικητην τουτονι συν πολλοις ἐγκωμιοις οὐκ εἰχον ἀπιστησαι |
| δευτεραν δε ἐπιβολην ἐπεσκεψαντο ὁτι ταις μεν των φωνων δυναται συνταττεσθαι ἀρθρα , χρονοι δε οὐχι , ἁπερ ἐκαλεσαν ὀνοματα | ||
| , ἐτι δε ἐγκωμια και ψογους και τἀλλα τα τοιαυτα συνταττεσθαι : τῃ γαρ οἰκονομιᾳ των λογων χρησαμενοι και τας |
| λεξεσιν ὁ συλλογισμος το εἰναι ἐχει ἀλλ ' ἐν τοις σημαινομενοις , σημαινει δε λογοις ὀνοματα ταὐτον , ὁταν ὠσιν | ||
| γενομενους , διαφθαρηναι ἐν Θηβαις , ὁτι μη ἐπειθοντο τοις σημαινομενοις ἀπο θεων . και τον Ἑκτορα οὐ πεισθεντα Πουλυδαμαντι |
| ἐπι πασι των κατα το θʹ τουτεστι το προηγουμενον του μεσουρανηματος . το δε ὑπο γην παν ἡμισφαιριον , φησιν | ||
| καταβιβαζοντος ἀφελοντας κεντρικον διαστημα , τουτεστι ἀπο ὡροσκοπου ἑως του μεσουρανηματος , τας λοιπας παλιν ἀπο του ὡροσκοπου ὡς ἐπι |
| τοινυν , ὠ Πολυδαμαν , ἐμοι τε και τοις Τρωσι παραινων ἀναγων σαυτον ἐπι τους Ἑκτορος πονους οὑς διετελεσε προβεβλημενος | ||
| αὐτων καθηπτετο λυμεωνας τε και ὀλεθρους της πατριδος ἀποκαλων και παραινων τοις λοχαγοις ἁπασιν ἀραμενους τα σημεια οἰκαδε ἀπαγειν την |
| τουτοις οἰκουντα και ταις ὑπωρειαις της τε ἐκτος μεχρι της παραλιας της Ἀδριατικης και της ἐντος . ἀρκτεον δε παλιν | ||
| αὑτους ὀντων , πλην εἰ τι Μιλησιοι και Μυουσιοι της παραλιας ἀποτετμηνται . ἀρχη μεν οὐν της Καριας ἐστιν ἡ |
| ἡ γυνη ἐτι . ὡς δε σωφρονουσαν ἐπυθετο , αὐθις ἐρεσθαι μη τι βιαιον ἐξ Ἀλεξανδρου αὐτῃ ἐς ὑβριν ξυνεβη | ||
| και παιδαρι ' ὡς τριακοντα βαδιζειν , αὐτος δε θαυμασας ἐρεσθαι τινα των ὁδοιπορων τις ἁνθρωπος ἐστι και τις ὀχλος |
| ἱνα μη παντελως Βοιωτιοι φαινησθ ' εἰναι τοις διασυρειν ὑμας εἰθισμενοις , ὡς ἀκινητοι νυν εἰναι βοαν και πονειν μονον | ||
| του πολεμου συμβησομενων δυσχερων τοις ὑπερ ὑμων τα βελτιστα λεγειν εἰθισμενοις ἀναθειναι βουλονται . ἡγουνται γαρ , ἀν μεν ὑμεις |
| οὑ Φιλωτας διηγαγεν Ἀλεξανδρῳ την ἱππον , ἐκεινου την φαλαγγα ἀγαγοντος ἐκ των Σολων δια της παραλιας και της Μαλλωτιδος | ||
| † Θηριου του εἰς την Κυρηνην την ἀπο Θηρας ἀποικιαν ἀγαγοντος , ἰσχνοφωνου ὀντος : ὡς γαρ βαρβαρος βαρβαριζειν , |
| , οὑτω τῳ την τεχνην μετιοντι και ἀμφοτερων δει των πραγματειων . Ἀλλ ' ὁ μεν περι διαγνωσεως οὐρων λογος | ||
| προκειμενων αὐταις . ὡς ἐπι παν γαρ αἱ ἐπιγραφαι των πραγματειων τον προκειμενον σκοπον περιεχειν ἐν βραχει ἐπαγγελλονται . τι |
| προς παρακολλησιν , γεγυμνωμενου δε του ἑλκους τα συλλεγομενα ὑγρα ἐκκρινεσθαι . Ἐπι τετελειωμενῳ τῳ προκειμενῳ ἐπιδεσμῳ ἐχει ὁ ἐπιδεσμος | ||
| : κωλυειν γαρ αὐτα και τα ἐνυπαρχοντα ἐν τοις ζωιοις ἐκκρινεσθαι , συνανειργοντα το συναγον και πηγνυον : και ζην |
| δε χρωμενων . Ἀροτρῳ ἀκοντιζεις : ἐπι των ἀσκεπτως τι ποιουντων . Αὐταρ ἡ παγη ἐοικε ληψεσθαι παγην . Αὐτου | ||
| το παν ἐπιτρεπειν . δυναται μεν γαρ και ἡμων μηδεν ποιουντων ἐκεινος εὐ ποιειν δια παντων , ἀλλα βουλεται και |
| Ἑρμου μαρτυρησωσι τῳ Ἡλιῳ και τῃ Σεληνῃ καλλιστην καταρχην τοις ἀναγομενοις σημαινει και εὐπλοησουσι μαλιστα . ἐαν οἱ μεν κακοποιοι | ||
| κατα τας ἐντολας οὐκ ἐκρινε , ξενοις δε τισι Καρσιν ἀναγομενοις εἰς την Ἀσιαν δωρησασθαι : οὑτοι δ ' ἀπαγαγοντες |
| δακετων ὁμου τωι θανατωι ὀντας , τα δε ἀπολλυναι και διαφθειρειν ὀξυτατα , ὡν ἑν περ και το ἐκ του | ||
| , ὁτι δει των ἀστων τους δοκιμωτατους κολουειν τε και διαφθειρειν . το παραπλησιον δη και του Ταρκυνιου τοτε ποιησαντος |
| μηδαμως ἀμελειν , ἐπειθον τε κατ ' ἀρχας λογοις και παραινεσεσιν : ὡς δε οὐκ ἠνυον , μετα πληγων ἐπεχειρουν | ||
| προς τον ἀνθρωπινον βιον . οὐ χρη δε ταις ἐνιων παραινεσεσιν ἑπομενους ἀνθρωπινα φρονειν ἀνθρωπους ὀντας και θνητα θνητους , |
| , καταλυσαι την Ῥωμαιων ἡγεμονιαν ἐπεβαλετο εἰθ ' ἑαυτῳ τυραννιδα κατασκευαζομενος εἰτε τῳ Σαβινων ἐθνει πραττων ἀρχην και κρατος εἰτ | ||
| την διανοιαν καθολου ἐκφερεται , ὁτι πας ὁ πραττων και κατασκευαζομενος τα δι ' ὡν τινα ληψοιτο , οὑτος ἐκεινῳ |
| θεοσεβειας . ἀρχομενος ἀπο θεου πραττε ὁ ἀν πραττῃς . συνεχεστερον νοει τον θεον ἠ ἀναπνει . ἁ μαθοντα δει | ||
| ποιησας κηρωτην και ἀναμιξας ἐν τῃ θυϊᾳ και ἀναλαβων χρω συνεχεστερον . εἰ δε ὀδυνη τις εἰη πολλη , και |
| Ἀφροδιτην ἐπιθεωρων ἠ και οἰκειουμενος αὐτῃ ἠ και κατα μοιραν συμφωνος αὐτῃ εὐσυναλλακτους ποιησει και ἀπο γυναικων ὠφελουμενους τας τε | ||
| ἐπανπερ τας ἀκτινας ἐπενεγκῃ μοιρικως ἐπι του μεσουρανηματος , ὁτι συμφωνος και δεξιος ἐστιν ὁ τοπος κατα τριγωνον στασιν τῳ |
| δε τον βασιλεα αἱ της ἀσεβειας , προς δε τον πολεμαρχον του ἀποστασιου τε και ἀπροστασιου , προς δε τους | ||
| νομος καθεστηκει Κορινθιοις τους ἐν δικαστηριῳ ἁλισκομενους ἀπαγεσθαι προς τον πολεμαρχον , και καθειργνυσθαι των ἐπιτιμιων ἑνεκα , ὡν και |
| τυμπανικους και σκιρρωδες ἐχοντας το ἡπαρ ποιει μεν και το προγεγραμμενον βοηθημα , πολυ δε μαλλον ἐκεινα δει σκευαζειν , | ||
| . και το δια του χυλου του μολυβδου χρισμα το προγεγραμμενον ἐπι των αἱματικων ῥευματων χρησιμωτατον ἐστι και τουτοις . |
| τον ἡλιον θεωρουντες : οἱ γαρ πολυν χρονον ἐν σκοτει διατριβοντες και εὐθεως εἰς τον ἡλιον θεωρουντες ἀποτυφλουνται . οὑτως | ||
| ποιητεον , ἱνα την ἐκ τουτων ἀπομιμησιν οἱ περι ταυτα διατριβοντες τοις της ἀρετης στοιχειοις καλλιγραφουμενοι μη προς τα φαυλα |
| και Κορυβαντας καλουσι . Μαρτυρες δ ' οἱ ποιηται των τοιουτων ὑπονοιων : ὁ τε γαρ Πινδαρος ἐν τῳ διθυραμβῳ | ||
| εἰπειν κἀν ὁτιουν ποιησαι , πασχειν δε μηδεν ὑπο των τοιουτων θορυβων , μητε ἀν ἐπαινηται , δια τουτο ἐπαιρεσθαι |
| προσθετων , ὁσα τε δριμεα ἐστι και ὑφ ' ὡν καθαιρεται αἱμα , και των ποματων ἁσσα ὑστερας καθαιρει . | ||
| ὑδατος κοτυλην ἐπιχεας , ἐνειναι ἐς την ἑδρην , και καθαιρεται . Ἠν το στομα των ὑστερεων σκληρον γενηται ὑπο |
| κατ ' αὐτας γενομενον γραυσι συνερχεσθαι ἠ ἐπισινεσιν ἠ εὐνουχοις συνερχεσθαι , προβιβαζεσθαι δε ὑπο ἀσπερμων ἠ προβεβηκοτων . αἱ | ||
| ποιει τους μεν ἀρρενας μητρασιν ἠ μητρος ἀδελφαις ἠ μητρυιαις συνερχεσθαι , τας δε θηλειας υἱοις ἠ υἱων ἀδελφοις ἠ |
| ζην τελους δοτεον , ἑτερον ἀν εἰη το μετα το διανοητικον δευτερον : και οὐδ ' ὡς το περι την | ||
| νοσηματωδη και παρα ὁλην την φυσιν και περι αὐτο το διανοητικον της ψυχης μερος και περι το παθητικον ὡς ἐν |
| . Ἀλοη το μεν ϲωμα ὁλον οὐ κενοι , την παρακειμενην δε ἐν τῳ ϲτομαχῳ και κοιλιᾳ και ἐντεροιϲ χολην | ||
| ἐπικυκλου ἀριθμον εἰσενεγκοντες εἰς τον οἰκειον της ἀνωμαλιας κανονα την παρακειμενην αὐτῳ ἐν τῳ τριτῳ σελιδιῳ προσθαφαιρεσιν ἑως μεν ρπ |
| γαμον αὐτῳ πλουσιαν μεν , αἰσχραν δε την ὀψιν . ἀποστρεφομενος την μνηστειαν ὁ νεος μεταξυ τινος ἑορτης γινομενης ἑτερας | ||
| τι ποιουντας ἠλεουν αὐτους , σωφρονων αὐτος , τας τοιαυτας ἀποστρεφομενος ἡδονας , και τα τοιαυτα : τους δε ἑταιρων |
| ᾠηθην ἐμαυτῳ και τοις φιλοις και τῳ δημῳ τα δικαια συνειπειν , ἱνα μη δοκοιην ἐγω μεν φαυλων εἰναι συνηθης | ||
| τουτοις και φιλους νομιζειν ὑπεμενον , νυν δε οὐ πειρῳμην συνειπειν ἐξ ὡν ὑμεις τε τα εὐορκα ψηφιεισθε και τουτοις |
| . μυθον . * τινα . * τελειου . * καταλειψας . * φοβουμαι . προς χαριν εἰπειν . χαριτογλωττησαι | ||
| μεν οὐν Ἡρωδης ἀπηλθε του δικαστηριου εἰπων ταυτα και μετεωρον καταλειψας πολυ του ὑδατος , ἡμεις δε των ἐπιδηλως τῳ |
| μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
| πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
| την Ἀττικην . οἱ δε στρατηγοι των Ἀθηναιων δια το παραδοξον της πραξεως καταπλαγεντες τους τε σαλπικτας μετεπεμποντο και σημαινειν | ||
| και διαιτῃ και τῳ λοιπῳ βιῳ , θαυμαστην και ὁμολογουμενως παραδοξον ἐνδεικνυνται την καταστασιν της ἑαυτων πολιτειας . Πατριδας οἰκουσιν |
| φαινοιτο ἑκαστα των κεφαλαιων περιγεγραμμενα . εἰ δε τινα και συντομωτερον ἐπι - δεδραμηκαμεν , οὐκ ἀξιον δυσχεραινειν : ὁσα | ||
| ὁλης της ἡμερας , ἱνα σαρξ αὐτοις πλειων προστεθῃ και συντομωτερον αὐξηθωσι και ἰσχυροι γενωνται . ὡσπερ και οἱ οἰνωμενοι |
| την ὑλην και ὁριζον και τροπον τινα εἰς το εἰναι παραγον , τριτον δε το συνθετον το ἐκ τουτων . | ||
| ' ἑνος προϊοντων . Οὐδεν γαρ οὐδε ὁπωστιουν προς το παραγον ἑτεροφυλον ἐστι των παραγομενων , οὐδε ἀνοικειον , οὐδε |
| τουτῳ πεπραγμενων ἑκαστον ὀλιγον χρονον πραξαντας τινας ἀναστατους τους οἰκους ποιησαντας : οὑτος δ ' ἐπιτηδευων ἁπαντα πολυτελεστατα διπλασιαν οὐσιαν | ||
| περι τινος συμβολαιου ἐρχεσθαι ἐπι τον εἰρημενον τοπον και μαζας ποιησαντας ἐπι τινων πεταυρων τιθεναι : τους δε κορακας την |
| ποιειν ἀναγκαζεσθαι , ἠ τι τοιουτον : τουτο γαρ μονον παρατηρειν ἀξιος εἰ ἐπι τῳ αὐτῳ πραγματι : ποιησαι τι | ||
| , και το προδυνον ὁ ἐστιν Ϛʹ ἀπο του ὡροσκοπου παρατηρειν και τους κακωτικους των ἀστερων πως ἐσχηματισμενοι προς αὐτα |
| μυδρος ὁ θ ' ὑγρος εἰς γην ὀμβρος ἐκπορευεται . τοιους δε περιεστησεν ἀνθρωποις φοβους , δι ' οὑς καλως | ||
| μεν ἐχῃ κεντρον σοφος Ἑρμης , αὐταρ ἐπαντελλῃ Παφιη , τοιους ἀνεφηναν , προς δ ' ἐτι και πασης τεχνης |
| την αὐτην γνωμην ἐχοιτε περι των ἐθελοντων εἰς τους κινδυνους καθισταμενων , ἡνπερ αὐτοι περι αὑτων ἐχουσιν . Ὁποσοι μεν | ||
| και τον κυκλον περιλαμβανοντων ἀπο σημειου ἐπι το αὐτο σημειον καθισταμενων , ἑως ἀν πληρωσαντες τυχωσι του κυκλου την χορειαν |
| φυλλαδι διαχρυσῳ πεπυκασμενος , ἐχων ἀμπελινον χρυσουν στεφανον μεσολευκοις μιτραις διειλημμενον . ἐπηκολουθουν δ ' αὐτῳ παιδες ἐν χιτωσι πορφυροις | ||
| γε αὐτα τα δυο τρια ἐσται . Εἰ οὐν το διειλημμενον και το ἐκτεταμενον εἰς τοσον ἀλλου γενους μεταληψεται ἠ |
| αἱρουμενους των πατριων ὑπο φρονηματος , ὡς μεν ἐνιοι των διαβαλλοντων εἰποιεν ἀν , βαρβαρικου , ὡς δε ἐχει τἀληθες | ||
| φιλοσοφιαν λογων οἰκειουσθαι και ἐμοι συγγιγνεσθαι , φοβουμενος τους των διαβαλλοντων λογους , μη πῃ παραποδισθειη και Διων δη παντα |
| προτερων , και τοις ἀλλοις κοινα , φλεγμοναι τε και ἀποστηματα και ἐμφραξεις . ἰδια δ ' ὡς εἰρηται , | ||
| καταλαμβανομεναις . ἐλαβομεν δε τας περι τα μεγιστα και ἐλαχιστα ἀποστηματα των κατα μηκος παροδων ἐπιβολας οὑτως : ἐπει γαρ |
| βιοτοιο λιλαιομενον περ ἀλυξαι . Σχετλιε , οὐδ ' ἐνοησας ἀμεινονος ἀντιον ἐλθων : οὐ γαρ καρτεϊ καλλος ἀνα κλονον | ||
| αὐτον προς το κατω δεσμῳ , μεταξυ ὠν πατρος τε ἀμεινονος και ἡττονος υἱεος . Ἀλλ ' ἐπειδη ὁ πατηρ |
| χωρας ἐπαινων παραλαμβανομενων . Ἐπαινος μεν χωρας , ὡς ἀνωτατω διελεσθαι , διττος , ἠ κατα φυσιν ἠ κατα θεσιν | ||
| ταυτα μεν , ὡσπερ εἰπον , εἰς Δαμωνα ἀναβεβλησθω : διελεσθαι γαρ οὐ σμικρου λογου . ἠ συ οἰει ; |
| , ἀφ ' οὑς ἀσπασιος και ἀσπασιως . ἐστι δε παρασυνθετον ἀπο του ἀσπαζω συνθετου , . , . * | ||
| ἀγκυλοχειλης συνθετον ἐστιν ἀπο του χηλη , ἀλλ ' ἐστι παρασυνθετον , ὡς ἀνωτερω εἰρηκαμεν . Ἱνα δε μητε τουτο |
| λεγει γαρ ἐκεισε ” οἱ μεν καθολου παντες ἀει πλειω συλλογιζονται , των δε ἐν μερει οἱ μεν κατηγορικοι πλειω | ||
| ἠ ὡδι οὐ . ὁσοι τε παρα το προστιθεναι τι συλλογιζονται Τοιουτοι οἱ μη παρα τουτο . λεκτεον ὡς ἐδωκεν |
| σφαληναι περι την των χειρων ἐπιθεσιν , φησιν : οὐ διημαρτον , ἀλλ ' ” οἰδα , τεκνον , οἰδα | ||
| ὀντα , γραφην με γραψαιντο ὑβρεως . ὡς δε τουτου διημαρτον , και ἐγω μαρτυρας μεν ὡν ἐπασχον ἐποιουμην , |
| και λεγων μεν θεραπευσει δι ' οἰκονομιας τα βλαπτοντα , παραλειπων δε πασαν ἀληθη συγχωρησει . Ἀλεξανδρος δε ὁ του | ||
| λεγων ὁτι μη χρηται δεικνυς ὁ γεωμετρης τῳ ψευδει , παραλειπων δε το τε ὁλον μη ὀν παρ ' αὐτοις |
| ἐλαα και θερμον και πυκνον ἐν τοις ψυχροις δια το μετεωρον των ῥιζων : ἐμπηγνυται γαρ : ἡ δε ἀχρας | ||
| ἐφ ' ἁρμα δια το κουφον ἀναβαινει , φυσωμενος και μετεωρον αἰωρων ἑαυτον ἐπι καθαιρεσει ἰσοτητος . Ὁ μεν δη |
| μετεσχηκοτα και τεθεαμενον θεον τον αὑτου νεων τον ἐν ἀστει κομιζομενον μετα την ἐξω τειχους διατριβην την κατα νομον . | ||
| της ἀκτης το ἀνθος . καρυοφυλλον το ἐκ της Ἰνδιας κομιζομενον . κονια ἠτοι ἡ στακτη ὀνομαζομενη . κισσανθεμον ἠτοι |
| ἠ μαραθρου χυλον και χολην ταυρειαν ὑγραν ἰσα , μετα διπλασιονος μελιτος ἐγχριε : ἠ χολη ἀρκεια μετα ὑδατος διπλασιου | ||
| δε τρεις εἰσιν Ϟ β . Ϟ ἀρα β του διπλασιονος του τριτου ὑπερεχουσι μο κ . Ὁ ἀρα διπλασιων |
| τοις αὐτοις παραλληλοις οὐσι και ἰσας τας ὡρας ἐχουσι τουτου συμβαινοντος παρα το ἠ προς τῃ ἀνατολῃ μαλλον κεισθαι και | ||
| πολυν σαλον και κλονον ἐγειρει και ἀνατρεπει : και του συμβαινοντος ἡ μηδεν αἰτια θαλαττα την προφασιν ἰσχει , φανερως |
| εἰκος συντιθεις λογους γραφω , ἀλλα ἀπο πειρας των ἑκαστοτε ἀποβαινοντων πολλακις ἐτηρησα . Θυειν θεοις τα νενομισμενα ἑκαστῳ ἀγαθον | ||
| θραυων και παραλλαττων και ποικιλας ἐπαγων περιστασεις , ἡ των ἀποβαινοντων ἐν ὀφθαλμοις ὀψις ἐπιζητει τας ἐκ των καιρων ἐπινοιας |
| τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
| σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
| ἐν Ῥοδῳ διηγε μετα των συντροφων , ὁ τι πραξει βουλευομενος : ὁ δε Ἱπποθοος διεγνω την Ἀνθιαν ἀγαγειν ἀπο | ||
| ἐγκαλει , και ἐμαρτυρησεν ὡς ὀργιζομενος ἐκεινῳ και οὐκ ὀρθως βουλευομενος ταυτα διεθετο . Πως γαρ ἀν εὐ φρονων , |
| του Ὑρτακου , ὁτι του στρατηγου κελευσαντος ἐξω της ταφρου καταλιπειν τους ἱππους μονος οὐχ ὑπηκουσεν , ἀλλα συν αὐτοισιν | ||
| Ἀριστοτελης ἐπιτρεψει . πειραται δε προσαναγκαζειν αὐτους ἠ ὁρον τινα καταλιπειν ἐν τοις πραγμασι και μη παντων ἀταξιαν και ἀοριστιαν |