| τον φορτον βραδεως . μη ἐκκακει δ οὐκ ἀπαλλαγησῃ της συνοχης . περιμεινον ε οὐ ληψῃ ἡν θελεις γυναικα Ϛ | ||
| ἀοριστον ἀπο της γενεσεως οὐτε τα τῃδε παντῃ περατος και συνοχης ἐρημα καταλιμπανοντα : ἐδει δε και των νοητων και |
| μαρτυρουμενοι ὑπο τε ἀγαθοποιων και κακοποιων , ἑξει παρα φιλων ὠφελειας μεν μαλλον , βλαβας δε ἡττον . Ὁτι ἐπι | ||
| τας του βιου μετα ῥᾳστωνης ἁπασι προς ἁπαντας και τας ὠφελειας ἀνεισθαι κοινας , μαλιστα δε νυν , ἡνικα ἀγοντες |
| ἀν εἰς Ἐφεσον ἀφικωμεθα . φθανω γαρ ἐπομοσαμενος ἐνταυθα μη συνελθειν , ἐνθα Λευκιππην ἀπολωλεκα . ” ταυτα ἀκουσας ὁ | ||
| Τιμαιαν . ἐπιπληττοντων δ ' αὐτῳ τινων οὐκ ἀκρασιας ἑνεκεν συνελθειν ἐφη , ἀλλ ' ἱνα ὁ γενομενος ἐξ αὐτου |
| κοσμουργου θεου ὀργανον , Φιλολαου δε διισχυριζομενου τον ἀριθμον εἰναι συνοχην της των κοσμικων αἰωνιας διαμονης την αὐτογενῃ και κρατιστευουσαν | ||
| ἱμαντος ἀρχαι και προς ἀλληλας ἁμματιζονται προς την των ναρθηκων συνοχην . ὡσπερ δε προς την τασιν και την συνοχην |
| δε ἐκεινου προς τον ἀρχοντα , ἐλεγεν ὁτι βουλοιτ ' ἀνελεσθαι την διαθηκην . Ἐπειδη δ ' ὁ Πυθοδωρος ἐκεινῳ | ||
| νυν δυο καλω τε και ἀγαθω ἀνδρε τεθνατον και οὐτε ἀνελεσθαι οὐτε θαψαι ἐδυναμεθα . ἀποκρινεται ὁ Χειρισοφος : Βλεψον |
| διατρεφεσθαι και του την ἰδιαν ὠνην εὐπορουντας ἐκ τουτου ἐχειν κατατιθεσθαι τοις σφων κυριοις και ἐλευθερους γινομενους κατοικειν ἐν τῃ | ||
| μονους δε ἀκουω τους Μεμφιτας κυνας ἐς μεσον τας ἁρπαγας κατατιθεσθαι και ἐσθιειν κοινῃ . ἀσπονδον δε και ἐκδικον ὁ |
| δε και αὐτῳ τι ἠδη προδιειργασθαι , ὡστε και στασιν ἐγγενεσθαι τισι των πολεων . * * * * * | ||
| μικρον την μαχην ἐπεσχον , ὡς ἐκ τουτου και ἡμιν ἐγγενεσθαι βραχυ τι θαρσος και μεταξυ της τοιαυτης σχολης τας |
| . Ἀλλος δε τις παρην ; Σχεδον τι οἰμαι τουτους παραγενεσθαι . Τι οὐν δη ; τινες φῃς ἠσαν οἱ | ||
| ὁτι παρασκευαζομενου Ξερξου τον ἐπι τηι Ἑλλαδι στολον , πρεσβεις παραγενεσθαι προς Γελωνα τον τυραννον ἱκετευοντας εἰς τον των Ἑλληνων |
| ἐν Ῥοδῳ διηγε μετα των συντροφων , ὁ τι πραξει βουλευομενος : ὁ δε Ἱπποθοος διεγνω την Ἀνθιαν ἀγαγειν ἀπο | ||
| ἐγκαλει , και ἐμαρτυρησεν ὡς ὀργιζομενος ἐκεινῳ και οὐκ ὀρθως βουλευομενος ταυτα διεθετο . Πως γαρ ἀν εὐ φρονων , |
| και το πραγμα ποικιλσις κατα Πλατωνα , και το ῥημα ποικιλλειν , και το ἐπιρρημα ποικιλτικως , ὡσπερ και ἐριουργικως | ||
| ποικιλλει ἰων τα γιγνομενα ἐκ της γης : το δε ποικιλλειν και αἰολειν ταὐτον . Τι δε ἡ ” σεληνη |
| . Ἀριστον δε ἱππασιμων ὀντων τοπων και ὑπαρχοντων ἱππων ἱππεας συνειρειν , ἱνα δια τωνδε θασσον ἀγγελληται . Πεμπειν δε | ||
| προϊοντος ἀει του λογου δυναμεως ἐμπιπλασθαι μετα κουφοτητος , και συνειρειν οὑτως ὡσθ ' ἑπεσθαι μολις τους ἀκροωμενους . και |
| ἀπειρονες ἀμφαγερονται : καλλεϊ δ ' ἐκπαγλως βεβιημενοι οὐκ ἐθελουσι λειπεσθαι , παντῃ δε ποθων ἰϋγγες ἀγουσι θαλπομενους , εἰ | ||
| το ναυτικον λειπεσθαι : οὐ κατ ' ἐμπειριαν του ναυτικου λειπεσθαι οὐκ ἀν - τιτιθεντες : οὐκ ἀντιπαραβαλλοντες . της |
| στοματος πελταστας , ἐλαβε δε τους κατα μεσον πλαισιου . συνεπεσθαι δ ' ἐκελευσεν αὐτῳ και τους τριακοσιους οὑς αὐτος | ||
| φαντασια τουτου οἱον αἰσθησις ἀπαγγελτικη και μηνυτικη του παθους ἀπαιτουσα συνεπεσθαι και ἐκποριζειν το ἐπιθυμουμενον : το δε ἐξ ἀναγκης |
| ᾠηθην ἐμαυτῳ και τοις φιλοις και τῳ δημῳ τα δικαια συνειπειν , ἱνα μη δοκοιην ἐγω μεν φαυλων εἰναι συνηθης | ||
| τουτοις και φιλους νομιζειν ὑπεμενον , νυν δε οὐ πειρῳμην συνειπειν ἐξ ὡν ὑμεις τε τα εὐορκα ψηφιεισθε και τουτοις |
| ὁτι ἐλλεβορος βλαβερον ἠ το μελι γλυκυ , ὁπερ εἰ συναγομεν , πιστευομεν μονον , οὐ πραττομεν , πρακτικη δε | ||
| μεν γαρ ἀρχομενοι και τους ὁρους και τα ἀξιωματα προτιθεντες συναγομεν τα ἐπιφερομενα . ἐν δε ταις πραξεσιν οὐ μονον |
| ἐστι συνηδεσθαι ; και εἰ μεν ἐπ ' εἰκονων ἠ μνηματων αὐτοις ἐποντα ἐπιγραμματα ἐξεκολαπτεν ἠ μετεποιει βλασφημ ' ἀντ | ||
| ἁ περιεχει το ἐγκλημα . Ἀλλ ' ἐτειχισας ἐκ των μνηματων την πολιν . Ἡ Λυσις γινεται τῃ ἀντιθεσει : |
| της ὑδρειας ταξαμενος παρα τοις ἀγρονομοις , ταυτην ἡμερας ἑκαστης κομιζομενος , οὑτω κοινωνειτω τοις γειτοσιν ὑδατος . ἐαν δε | ||
| αὐτους φανερους ποιησαι . και το μεν πρωτον οὑτος οὐ κομιζομενος παρ ' αὐτων τα χρηματα μηνυσειν ἐφη τῃ πολει |
| . Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
| Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
| τε οὑτως ἀμαθως ἐπαιδευσεν , ὡς ὁπλα ἐπ ' ἀλληλους ἀρασθαι , και ὁ μεν τρωθηναι , ὁ δε ἀποθανειν | ||
| τα πραγματα , και προς την ἐκεινων χαριν και κολακειαν ἀρασθαι πολεμον προς τους περι Δημοσθενην , τους τἀναντια τοις |
| , του δε ὑδατος του ξυν τῃ μαζῃ ἐσελθοντος ψυχει ψυχεσθαι ἐπαγομενον . Ὁσα οὐν δει ξηρηναι ἠ ψυξαι ἠ | ||
| της συντηξεως λουομενων μεν θερμην εἰναι συμβαινει , λουσαμενων δε ψυχεσθαι : ψυχρα δε οὐσα και ἐμπιπτουσα κυριοις τοποις ποιει |
| , το δε ῥαπτειν μεταφορικως ἀντι του συντιθεναι τε και διανοεισθαι . Λεγει γουν ἐν ἑτεροις : κακα ῥαπτομεν ἀμφιεποντες | ||
| αὐτου σοφιᾳ σοφως γενεσθαι εὐδοκησαντα , και ἡμιν δε δωρησαμενον διανοεισθαι ἐν τουτοις Θεον , ἐν πατρι , υἱῳ και |
| εἰ τα κακα ποιοτητες ὑπαρχουσιν οὐσιων , ἡ δε ὑλη ἀποιος ἠν , των δε ποιοτητων ποιητην εἰπας τον Θεον | ||
| , καθαπερ την ἀτομον του συγκριματος , εἰγε ἐκεινη μεν ἀποιος ἐστι , το δε συγκριμα πεποιωται , ἠτοι λευκον |
| . δια τουτο και οὐπω οἰκειοτατα το εἰναι την ἐκλειψιν κατειληπται , ὡστ ' οὐδε προς το τι ἠν εἰναι | ||
| , ἐπειδη ἡκε τις ἀπαγγελλων ὡς τους πρυτανεις ὡς Ἐλατεια κατειληπται . Παραποταμιοι δ ' εἰσι κατοικια τις ἐπι τῳ |
| ὁ Πλατων : ἐστι γαρ πολλαχου ἀκουσαι αὐτου λεγοντος και ἀποφαινομενου , ὁπῃ ἐλεγεν ὡς κατα τον ποιητην , ἐν | ||
| κἀκειθεν τας σωτηριας και ἀπαγορειας λαμβανοντων , ὡς ἀπο τινος ἀποφαινομενου κριτου , ὡς νικωσης ἠ νικωμενης δηλαδη της ζωτικης |
| κατα το χρωμα , ἀλλα κατα τον της ἐπιφανειας ποιον σχηματισμον κατα το γεγωνιωσθαι ἠ ἀγωνιον εἰναι . διττη δε | ||
| το λεγειν και το ὁραν ὁμοιως ἐκφερονται κατα τον ποιον σχηματισμον της 《 λεξεως . . . 》 ὁ μεν |
| τον ἑξης και τον ἡγουμενον του τετραχορδου και ἑστωτα νητην συνημμενων . ἐοικε μεντοι το τοιουτο συστημα παραπεποιησθαι τοις παλαιοις | ||
| των Σκλαβων και Ἀντων κατα τους ποταμους ἐφεξης διακειμενων και συνημμενων ἀλληλοις , ὡστε μηδε διαλειμμα εἰναι μεταξυ αὐτων ἀξιον |
| , ἐκ μεν των , οἱς ἑπεται αὐτα , το καταφατικον , ἐκ δε των , οἱς ἑπεται ταυτα , | ||
| ἀναιρετικον ἐστι πασων των του ἐνδεχομενου προτασεων . ὡστε οὐτε καταφατικον οὐτε ἀποφατικον ἐνδεχομενον συναγεται . ταυτα μεν οὐν εἰρησθω |
| δευτεραν δε ἐπιβολην ἐπεσκεψαντο ὁτι ταις μεν των φωνων δυναται συνταττεσθαι ἀρθρα , χρονοι δε οὐχι , ἁπερ ἐκαλεσαν ὀνοματα | ||
| , ἐτι δε ἐγκωμια και ψογους και τἀλλα τα τοιαυτα συνταττεσθαι : τῃ γαρ οἰκονομιᾳ των λογων χρησαμενοι και τας |
| τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
| σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
| , οὐτε πυρετων ἐπιλαμβανοντων , οὐτε ἐμπυηματων ἐπιγινομενων , τουτους ἐπανερεσθαι , ὁκοταν βησσωσι τε και δυσπνοοι ἐωσιν , εἰ | ||
| ταυτ ' ἐχῃ ἀμφω , χρονιον το νουσημα γινεται : ἐπανερεσθαι δε και εἰ ἐν τῳ μηρῳ ναρκαι ἐγγινονται , |
| οὐδεν κυριολογειται την δι ' ἀλληγοριας ὁδον φυσικοις φιλην ἀνδρασι τρεπεσθαι την ἀρχην ἐνθενδε του λογου ποιησαμενους : εἰ το | ||
| οὑτως ἐχει : εἰ γουν παρ ' ἐμε ἠν το τρεπεσθαι , ὁποτε ἐβουλομην , ἀν ἐχρωμην αὐτῳ , και |
| στειχε κοινοφρων πατρι [ οὑ ς ' ὀλβιον μεν σκηπτρον ἀναμενει πατρος , πολυς δε πλουτος : οὐδε θατερον νοσων | ||
| και πριν καλεσαι τον ἰατρον ἀποθνῃσκει ὁ νοσων και οὐκ ἀναμενει την παρουσιαν του ἰατρου : πολλακις δε ὀξυ ἐστι |
| και καταπτωσεις αἰφνιδιους και ἡγεμονικων τοπων ἠ νευρων ἀλγησεις και ἀναγκαιων προσωπων θανατους . Κρονος μεν οὐν και Ἡλιος ἀσυμφωνοι | ||
| ἀνδρων των ἀλφηστων και των φρονιμων και των ἐφευρετων των ἀναγκαιων πραγματων ἀγαν παχυνθεις , ἠτοι πολυς και μεγας γενομενος |
| σου θεων ἐν γουνασι κειται εἰ παλιν ληψομαι . ” ὀνειδιζομενος ὁτι αὐτος αἰτει , Πλατωνος μη αἰτουντος , “ | ||
| ἐν κουρειῳ , ” φησι , “ κειρομαι . ” ὀνειδιζομενος ὁτι παρ ' Ἀντιπατρου τριβωνιον ἐλαβεν , ἐφη , |
| θεοσεβειας . ἀρχομενος ἀπο θεου πραττε ὁ ἀν πραττῃς . συνεχεστερον νοει τον θεον ἠ ἀναπνει . ἁ μαθοντα δει | ||
| ποιησας κηρωτην και ἀναμιξας ἐν τῃ θυϊᾳ και ἀναλαβων χρω συνεχεστερον . εἰ δε ὀδυνη τις εἰη πολλη , και |
| ἐντος περιλαμβανεσθαι το θ ὑπο του ἡλιακου κυκλου ἠ ἐκτος ἀπολειπεσθαι . ὁποτερως δ ' ἀν ὑποτεθῃ , φησι , | ||
| ἁμα ταις ἀρχαις δια φυλακης ἐχειν την πατριδα και μηδενος ἀπολειπεσθαι των κοινων . ἀρ ' οὐν τἀγαθα φευγοντας ὑπολαμβανετε |
| χωρουμεν . Ἡρωδιανος ἐν τῃ Ὀρθογραφιᾳ . Ὀβριμος . βρι ἐπιτατικον . ἐστι μοριον , και πλεονασμῳ του ο , | ||
| και μετα του † ν λεγεται , και το α ἐπιτατικον λαμβανεται : παρα γαρ το δερκω ῥημα γινεται † |
| εἰσι πιστοι , οὑτω και οἱ ἀπορητικοι τοὐναντιον δια ψιλης προφερομενοι φασεως γενησονται πιστοι , ἠ εἰπερ ἀπιστουνται , και | ||
| Ἀθηνησι καταστησαι , τας ὑβρεις και τας πλεονεξιας των ὀλιγων προφερομενοι και τας στασεις τας γινομενας τοις ταπεινοις προς τους |
| το προχειρον και ἀλλοτριον τῳ κλυσματι καθαιρειν , γυμνων ἀξιουντες καθαπτεσθαι των σωματων το καθαρτικον , και τουτῳ δριμει χρησαμενους | ||
| του ὑβριστικως διατιθεμαι , ὁπερ γενικῃ συντασσεται . Β . καθαπτεσθαι , . . . . . , κ . |
| το ἑκτικον . ἑκτικον μεν οὐν ἐστι πνευμα , το συνεχον τους λιθους . φυσικον δε το τρεφον τα ζωα | ||
| ἐρωτηματικαι , αἱ δε πυσματικαι . Ἀλλα νυν ἐπι το συνεχον χωρωμεν , τουτο δε ἐστιν ἡ ἐργασια . ἐργασια |
| θυραυλιᾳ δε ἐποτρυνει , προβαλλει δε χειμωνι , καυματι δε ἐπιδιδωσιν . ὁ δε Ἀλεξανδρος ἐκεινος Δαρειου μεν ἐκρατει , | ||
| μετα την Νωε και των υἱων αὐτου γενεσιν εἰς πολυανθρωπιαν ἐπιδιδωσιν ἡμων το γενος . ἀλλ ' ἰσως οὐ χαλεπον |
| ποτου ἠτοι ἀφεψηματος ἐστωσαν # γ . Περι της ἀθανασιας ἀντιδοτου . Ἀθανασια ἀνωδυνος πλευριτικη . Κασσιας , ναρδοσταχυος , | ||
| , εἰτα θρεψαϲ τοιϲ ῥοφημαϲιν εἰϲ κοιτην διδου τηϲ θηριακηϲ ἀντιδοτου , παλιν τε τῃ ὑϲτεραιᾳ διδουϲ ὁμοιωϲ ἀνατριβε το |
| ἐλθειν . εὑρισκονται γουν πολλοι των Πυθαγορειων αὐτηι κεχρημενοι ὡσπερ Ἀρισταιος ὁ Κροτωνιατης και Τιμαιος ὁ Λοκρος [ . ] | ||
| Αὐτουχον και Ἀρισταιον : Αὐτουχος μεν ἐν Λιβυηι ἐμεινεν , Ἀρισταιος δε ἀφικετο εἰς Κεω . . . . : |
| ἐπει ἡ ὑπεροχη ᾑ ὑπερεχει ὁ ΕΖ μοναδος , της ὑπεροχης ᾑ ὑπερεχει ὁ ΑΒ μοναδος , πολλαπλασιος ἐστι κατα | ||
| μαλλον οὐ πασα ἡ ὑπεροχη εἰσιν , ἀλλα τι της ὑπεροχης . ὡς ἐμπροσθεν ἐδειχθη : . , ] ἐδειχθη |
| γαρ εὐφροσυνην προσημαινουσι και οἰκετων ἐπικτησιν . εἰ δε τι ποικιλωτερον περι τους μυας βλεποι τις , ἐξεστι μεταφερειν τας | ||
| πληθει εὐτελες και ἀποικιλον , δειπνον δ ' ἐντελεστερον και ποικιλωτερον . οἰνος δε κατα μεν την λοιπην θεραπειαν ἀθετος |
| τῳ κινεισθαι μονην , καθ ' ἡν και τοις κυκλῳ φερομενοις διδωσι στασιν . ταυτα δε και δια παντων ἡκουσιν | ||
| δυναμεων , και δη και ἐν τοις κατ ' οὐρανον φερομενοις . Οὐ γαρ δη , ὡσπερ ἀψυχον οἰκιαν μεγαλην |
| ὁμου τι : “ μη παρεχε μοι πραγματα . ” τοιουτοτροπον τι . μανθανω . τουτων τινα ὀπτεον ἀν εἰη | ||
| , τους δε χρηματιουμενους , τους δ ' ἀλλο τι τοιουτοτροπον αὑτοις ἐξεργασομενους . παντα γαρ ἠδη δια τουτου ἐπρασσετο |
| ὡστε ἀναγκη και τα προς τι πως ἐχοντα ἁμα τε συνυπαρχειν ἀλληλοις και ἀλληλων αἰτια εἰναι . ‖ τω δε | ||
| πρωτος κανων . δευτερος κανων ὁτι τα ἐναντια δυνανται ποτε συνυπαρχειν ἑαυτοις ἐν γενει , ὁτι των ζῳων τα μεν |
| της μεταλλειας ὑπορυττων ἐπι πολυ μερος το τειχος κατεβαλεν . ἀμυνομενων δε των Περινθιων εὐρωστως και ταχυ τειχος ἑτερον ἀντοικοδομησαντων | ||
| τε ἀν τους ἀλλους και τους Μεγαλοπολιτας ἐποιησαν ἀναστατους , ἀμυνομενων δε των τοτε οὐκ ἀθυμως και ἁμα των περιοικων |
| ἀνελευθερον ἐκτρεπομενοι προηλθον εἰς ἀγοραν οὐδενος ἑτερου χαριν ἠ του πριασθαι τοις τε οἰκειοις και ἑαυτοις τροφας , οἱ δυστυχεις | ||
| ἠν , εἰ συνεβη μαγειρον ἠ τινος ἀλλης τεχνης δημιουργον πριασθαι , την του δεσποτου τεχνην ἀν μαθων πορρω των |
| . Ὁκοσοισιν ἐν τῳ οὐρῳ παχει ἐοντι πιτυρωδεα συνεξουρεεται , τουτεοισιν ἡ κυστις ψωριᾳ . Ὁκοσοι ἀπο ταὐτοματου αἱμα οὐρεουσι | ||
| ἐκ των πεντε εἰς τας ἑπτα . Ὁσοι τριταιοφυεες , τουτεοισιν ἡ νυξ δυσφορος ἡ προ του παροξυσμου : ἡ |
| ἐν ψυχροις ἀγαν και χιονοβολουμενοις φυομενοι των ἐν θερμαις χωραις σπειρομενων : οἱ μεν γαρ ἐν ψυχροις τοποις φυομενοι κατειργασμενοι | ||
| μετρῳ , ἐν ᾡ το σπερμα μετρειται , βληθεντων των σπειρομενων περικαλυφθειη ὑαινης δερματι ἐπι ἡμερας τινας , μεταλαμβανοντα της |
| των Ἰβηρων και της Κασπιας θαλαττης , προς ἑω μεν ἁπτομενοι της θαλαττης , προς δυσιν δε ὁμορουντες τοις Ἰβηρσι | ||
| κατα την ἀγοραν και τους στενωπους κλαιοντες , ἱκετευοντες , ἁπτομενοι δεξιας ἑκαστου και γονατων , ἀπολοφυρομενοι την κατεχουσαν αὐτους |
| ὀχηματος δεισθαι : διο και ἀπαλλασσομενην του σωματος το πνευματικον ἐφελκεσθαι , πολλακις καθαπερ ἐκμαγειον ἡν ἐσχεν ἐν τῳ σωματι | ||
| οὑτως : ὁμοιως ἑλισσων τας χειρας . δια δε το ἐφελκεσθαι αὐτους τας κοπρους ἀναγκη το σχημα τουτο ποιειν και |
| συνεδριον στρατιωτας δισχιλιους : ὁ δε Μηδιος της συμμαχιας αὐτῳ παραγενομενης Φαρσαλον εἱλεν ὑπο Λακεδαιμονιων φρουρουμενην και τους ἐν αὐτῃ | ||
| Ὀλυμπιων τῳ περι την Ἑκτορος ἀτιμιαν ἐλεῳ και πολλης ἀρτι παραγενομενης ἐπικουριας Αἰθιοπων , Ἰνδων , Ἀμαζονων . μη γαρ |
| ἡ γυνη ἐτι . ὡς δε σωφρονουσαν ἐπυθετο , αὐθις ἐρεσθαι μη τι βιαιον ἐξ Ἀλεξανδρου αὐτῃ ἐς ὑβριν ξυνεβη | ||
| και παιδαρι ' ὡς τριακοντα βαδιζειν , αὐτος δε θαυμασας ἐρεσθαι τινα των ὁδοιπορων τις ἁνθρωπος ἐστι και τις ὀχλος |
| και ἀκακος , ὁ δε Κλεισθενης δολιος . Και ποτε πυνθανομενου τι χρη ποιειν , αὐτος μεν εἰπεν οὐδ ' | ||
| καταριθμειται . . . . λεγεται δη προς τινος Ἀναχαρσιδος πυνθανομενου εἰ τις αὐτου σοφωτερος εἰη , την Πυθιαν εἰπειν |
| τουτων συναγεται , ὁτι οὐτε χρωματων ἀντιλαμβανομεθα , ἀλλα του συνισταμενου κραματος ἐκ τε των ὑποκειμενων και φωτος , οὐτε | ||
| . ἐν τοιαυτῃ δε καταστασει και ἐτ ' ἀγνοιᾳ του συνισταμενου και φυομενου κακου των ἁπαντων Ἑλληνων ὀντων , δει |
| ξανθοτερον και ἀφριζον , ἐπειτα τῳ το μεν μετα βηχος ἀναγεσθαι , το δε ἀνευ βηχος . πολλακις δε και | ||
| ἀναθηματων πολυτελειαις το ἱερον ἡμων ἐκοσμησε , προσταξας και διαιωνιους ἀναγεσθαι θυσιας ἐντελεχεις ὁλοκαυτους καθ ' ἑκαστην ἡμεραν ἐκ των |
| λογον εἰς ὑστερον εἰπων , ὁτι ἀκριβεστερον ἐν τῳ περι ἀντιθεσεων λελεξεται : τινες γαρ το των δεκα στρατηγων ἀποδιδοασι | ||
| την ἀντιθεσιν ἐν τῳ λογῳ , τῳ χρονῳ δοξας πολλην ἀντιθεσεων ἀφθονιαν παρεχεσθαι ἑτερων και συγχυσιν ἐργασαμενος την ἀνθυποφοραν την |
| τα νοητα πεποιηκεν ἀθανατα , τα δε αἰσθητα οἱα και μετατιθεσθαι . Δια φθονον ἠ τι ; Ἀγαθῳ περι οὐδενος | ||
| σημειῳ εἰ ἀπεχοιντο , ἀτιμιας εὐθυς ἐκ της τροπης αὐτους μετατιθεσθαι . και ὁ Συλλας ἐκαλει τε τους νεαλεις ἐκ |
| δε αὐτῳ των ξυγγενων της κορης μυριαδας δεκαπεντε φερνην ἐφη ἐπιδιδοναι αὐτας τῃ παιδι . και εἰτε σπινθηρα της ψυχης | ||
| ὁ καμνων , οἱα συμβαινει πολλακις , ὡς μη θελειν ἐπιδιδοναι την χειρα τῳ ἰατρῳ , παντοιως δει τοτε σπουδαζειν |
| και το προς τι : ἐνταυθα δε προσηκει ἀπο των περιστατικων τα πεπραγμενα ἐν αὐτῃ τῃ προβολῃ διεξιεναι τα ἀπ | ||
| κατηγορος τῳ φευγοντι παραχωρων της ἐξουσιας , ἀπο τινος των περιστατικων ἐνισταται και τουτῳ προς αὐτον διαμαχεται : ἐτι κἀκεινο |
| δε ΒΑ πλευρα του τετραγωνου του εἰς τον μεγιστον κυκλον ἐγγραφομενου : ἡ ἀρα ἐκ του πολου του ΑΒΓΔ κυκλου | ||
| πεντεκαιδεκακις γαρ κδʹ γινονται τξʹ . δια τουτο φαμεν του ἐγγραφομενου εἰς σφαιραν πεντεκαιδεκαγωνου πλευραν ἀπεχειν ἀλληλων τους δυο ἀξονας |
| : πηλικοτης γαρ περας του ἀπειρου συνεχους και ποσοτης του διωρισμενου : ἀλλα το διωρισμενον οὐ μεγεθος : πληθος γαρ | ||
| προς τινα κοινον ὁρον συναπτει . ἐλεγομεν δε και του διωρισμενου ποσου το μεν εἰναι καθ ' αὑτο το δε |
| τε και βοωντα οὐ προγεγραφθαι , ἀλλα δια τα χρηματα ἐπιβουλευεσθαι προς αὐτων , ἐπι τον πινακα ἀγαγοντες ἀναγινωσκειν ἑαυτου | ||
| προς τον δημον και ξυν ὁρμῃ ἀναπεμψαντων ἁ ἠκουσαν , ἐπιβουλευεσθαι παρ ' αὐτων ὁ Ἡρωδης ἐφασκεν ὡς ἀναθολουντων ἐπ |
| ὀροφης . ἡνται ἀκην : καθηνται ἐν οἰκῳ , μη ἐπιστρεφομενοι του χειμωνος ἠ της χαλαζης δια το ἐξηρτυμενους αὐτους | ||
| ὑπισχνουμενοι διορθωσεσθαι το ἁμαρτημα νικῃ καλῃ : κατα τε σφας ἐπιστρεφομενοι προς ἀλληλους ἰλαδον κατα μερη συνωμνυντο , ἐφορωντος αὐτου |
| το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
| συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
| των Ἑλληνικων , οἱ ἐν Χαιρωνειᾳ Φιλιππου και Μακεδονων ἐναντια ἀγωνιζομενους ἐγκαταλιποντες Ἑλληνας τοτε ἐν χωριῳ τῳ αὐτῳ ἐκτεινοντο ὑπο | ||
| καθ ' ὁν οἱ κριται φαιας ἐσταλμενοι στολας κρινουσι τους ἀγωνιζομενους ὑπομνημα του πενθους ταις στολαις ἐμφανιζοντες : ὑστερον δε |
| ῥητοις και τοις μη ῥητοις , οἱον ἡ του τετραγωνου διαγωνιος ὡς μεν ἐν ῥητοις λογοις προς την πλευραν ἀλογος | ||
| ' ἐπι διεστωτων πολυ ἀλληλων : ἐν δε τῳ μεταξυ διαγωνιος πως ἀγεται και λοξη ἡ ἀπο Θαψακου εἰς Αἰγυπτον |
| ὁλον δε χωρις του κενου τον κοσμον . Των ἀπειρους ἀποφηναμενων τους κοσμους Ἀναξιμανδρος το ἰσον αὐτους ἀπεχειν ἀλληλων , | ||
| . οὐ παραλειπτεον δ ' ἡμιν ἀνεξελεγκτον την ἱστοριαν των ἀποφηναμενων τους Ἀργοναυτας ἀνα τον Ἰστρον πλευσαντας μεχρι των πηγων |
| μεν κατα την αἰσθησιν , οὐπω δε σαφες κατα το ἐπιστημονικον : παντως μεν γαρ αἱ δυο μειζους της λοιπης | ||
| μη ἡ ἐκμελεια παραπεμποιτο . Οὐδ ' ἀν τι ἀλλο ἐπιστημονικον γενοιτο εἰ μη τοὐναντιον ἀνεπιστημον του ἐπιστημονος , ἀλλα |
| το δικαστηριον ἐβουλεσθε μεν θανατῳ κολασαι , του δε προβαλλομενου πεισθεντος την δικην τε πασαν ἀφειναι ἠναγκασατ ' αὐτον , | ||
| ἀν μαλιστα πιστευσῃ , τουτοις ἐπιτρεπειν περι του πραγματος . πεισθεντος δε του πληθους , ὁ δημος εἱλετο δυο ἀνδρας |
| δε χρωμενων . Ἀροτρῳ ἀκοντιζεις : ἐπι των ἀσκεπτως τι ποιουντων . Αὐταρ ἡ παγη ἐοικε ληψεσθαι παγην . Αὐτου | ||
| το παν ἐπιτρεπειν . δυναται μεν γαρ και ἡμων μηδεν ποιουντων ἐκεινος εὐ ποιειν δια παντων , ἀλλα βουλεται και |
| , φραζε . ” ” αἱ μεν ἰδεαι της γραφης ποικιλαι τε „ ἐφη „ και πλειους , και γαρ | ||
| αἱ πελιδναι , αἱ μελαιναι , αἱ ζωφωδεις , αἱ ποικιλαι , αἱ διεσπασμεναι , αἱ κριμνωδεις , αἱ διαιμοι |
| , οὑτω τῳ την τεχνην μετιοντι και ἀμφοτερων δει των πραγματειων . Ἀλλ ' ὁ μεν περι διαγνωσεως οὐρων λογος | ||
| προκειμενων αὐταις . ὡς ἐπι παν γαρ αἱ ἐπιγραφαι των πραγματειων τον προκειμενον σκοπον περιεχειν ἐν βραχει ἐπαγγελλονται . τι |
| ἠ ἀραιοτεραν ἠ διαστροφον ἐχειν τον σχηματισμον ἠ παρα το παρεπεσθαι δυσκρασιαν μοχθηραν . Διοκλης δι ' ἀτονιαν των ἀνδρων | ||
| οὐσαις συνεχεσι , φαντασιαν ὁ χρονος συνεχειας ἐκ του αὐταις παρεπεσθαι διδωσιν , οὑτως αὐτος φαντασιαν ἀμεσοτητος ἐξ αὐτων ἀναδεχεται |
| παντος πολοις γραφομενους . ὀντων δε των μεν τοις ἀστροις γραφομενων κυκλων ἀριθμητων , των δε τοις ἀλλοις σημειοις σχεδον | ||
| ἀλλ ' ἐτι συκοφαντης των παραβοωντων παρα το βημα και γραφομενων μισθου και φαινοντων και ἐπιγραφομενων ταις ἀλλοτριαις γνωμαις , |
| ὑπομενουσι . Τοσαυτα μεν περι ἑβδομαδος και των εἰς αὐτην ἀναφερομενων ἐν τε ἡμεραις και μησι και ἐνιαυτοις και περι | ||
| ἀκριβης ἐπιλυσις . ἀλλως τε δε οὐδεν ἀτοπον τινα των ἀναφερομενων ἐπι ἑτεραν κατηγοριαν ἀναφερεσθαι και ὑπο τα προς τι |
| νοϲουντων ϲημειωϲομεθα . οὐρον τοινυν ἀριϲτον ἐϲτι το τοιϲ των ὑγιαινοντων ὁμοιοτατον : τοιουτον δε ἐϲτι το ὑποπυρρον τε ἁμα | ||
| : ὑγιαινοντων δε φροντιζειν , ἑνεκεν ἀνοσιης : φροντιζειν και ὑγιαινοντων , ἑνεκεν εὐσχημοσυνης . Οἱ μεν οὐν ἐοντες ἐν |
| καθοσον δε ἰσον , δυο τινων ἐστι , του τε λαμβανοντος και του δωρου : το γαρ ἰσον των προς | ||
| ἐπιστημην του εὐ λεγειν , ἀλλως μεν Ξενοκρατους την ἐπιστημην λαμβανοντος και ἀρχαϊκῳ , νομῳ ἀντι της τεχνης , ἀλλως |
| πεποιημενους ὑπο Ἑρμοκλεους του Κυζικηνου , ἐφαμιλλων γενομενων των παιανας ποιησαντων πολλων και του Ἑρμοκλεους προκριθεντος . ἀλλα μην και | ||
| κοινῃ των Μακεδονων ἐκκλησιᾳ κατηγορειν της προειρημενης γυναικος . ὡν ποιησαντων το προσταχθεν και της μεν Ὀλυμπιαδος οὐτε παρουσης οὐτε |
| και Ἀχαιων Αἰγιεις ἐπι της ἀγορας , Ταλθυβιου και οὑτοι φαμενοι μνημα εἰναι . Ταλθυβιου δε τουτου μηνιμα ἐπι τῳ | ||
| ἀνεπεισαν μιν οἱ μαγοι , δευτερα προσεφερον , αὐτοι μεν φαμενοι Περσας παντας συγκαλεειν ὑπο το βασιληιον τειχος , κεινον |
| του τε στομαχου και της ὑπερωας και κεφαλης ὁλης και συμπαντος του σωματος οὑτως ἐχειν ὡστε ἐπ ' ἐσχατον ἐλθειν | ||
| ὁ Ἁλικαρνασσευς και Πλειστιας ὁ Κῳος , ἀρχικυβερνητης ὠν του συμπαντος στολου . Πτολεμαιος δε το μεν πρωτον ἐτι νυκτος |
| το σωμα θερμαινεται : και γαρ ἀπο της ταλαιπωριης τουτου θερμαινομενου και ἡ ἰκμας ἐν αὐτῳ διαχεεται , και γινεται | ||
| ἁφης δε , ὁταν μεταξυ ᾐ του θερμαινοντος τε και θερμαινομενου , και ἐπι της γευσεως , εἰ των ὑγρων |
| και ἐπι τουτοις χυλον πτισανης ἠ τι ἀλλο των σιτηρων ῥοφηματων : τον δ ' εὐσιτον ὠα τε και χονδρον | ||
| . χρη οὐν ὁτι μαλιϲτα δια πτιϲανηϲ χυλου και χονδρου ῥοφηματων θρεψαντα και ἀρτου τι προϲεπιδιδοντα θεραπευϲαι ποϲει ψυχρου τον |
| : τινα οὐν ἀντιταξεις τῳ Τυδει ; τις ἀξιος ἐστιν προϊστασθαι της ἐγγυτητος ταυτης ; τιν ' ] ἀνθρωπον . | ||
| : ἀρχειν μεν γαρ ἐστιν το τινων ἐπ ' ὠφελειᾳ προϊστασθαι , κρατειν δε το βιᾳ τινας ἀγειν ὑπακουομενους ἐπι |
| κειται δακειν τε και θιγειν ἀμηχανος * * και τον πετραιον πλεκταναις ἀναιμοσι στυγω μεταλλακτηρα πουλυπουν χροος ἀλλ ' ὠ | ||
| καταϲκευαζομενον μελιτωδεϲ ὁμοιον ἐϲτι μελιτι κατα την δυναμιν . Ϲυμφυτον πετραιον ἐξ ἐναντιων ϲυγκειται δυναμεων : ἐχει μεν γαρ τι |
| , ὁτι ἡ μεν μεταθεσις το παρα του κατηγορου ἐπιφερομενον μετατιθησιν ἐπι το ἀνευθυνον , ἡ δε πιθανη ἀπολογια το | ||
| συνταξεως ἀνεμερισθη , καθο ἡ ἀπολελυμενη συνταξις αἰτουσα ὑποτακτικην ἀντωνυμιαν μετατιθησιν και την τασιν , τουτεστιν ἐγκλιτικας αὐτας καθιστησιν , |
| παιδιον ἀρχηται κινεεσθαι , οἱ περιισχοντες αὐτο , ἁτε ἡσσονως ἐχομενοι των μητρεων ἠ ὡς δει , οἱα λειων ἐουσεων | ||
| ξυμμαχοι , ὡν ἡγειτο Ἐριγυϊος ὁ Λαριχου : τουτων δε ἐχομενοι ὡς ἐπι το εὐωνυμον κερας οἱ Θεσσαλοι ἱππεις , |
| ληφθῃ το μη τα αὐτα τοις αὐτοις ὀνομασι και λογοις δηλουσθαι . παρα δε την προσῳδιαν Πεμπτος τροπος των παρα | ||
| ὁ λογος . οἱ μεν γαρ οὐδεν ἠ γενεσιν ἀριθμου δηλουσθαι νομιζουσι τῃ μιξει της ἀμεριστου και μεριστης οὐσιας : |
| ζῳδιοις και ἀφωνοις , και μαλιστα μετα Κρονου , φαντασιας κατοιχομενων και θηριων ἠ δεσμωτων ἀποδεικνυται , του δε Διος | ||
| . κακηγοριαϲ δικη : ἐαν τις κακως εἰπῃ τινα των κατοιχομενων , κἀν ὑπο των ἐκεινου παιδων ἀκουσῃ κακως , |
| δευτερῳ ὑπομνηματων γραφει οὑτως : περι Βερενικην της Λιβυης Ληθων ποταμιον , ἐν ᾡ γινεται ἰχθυς λαβραξ και χρυσοφρυς και | ||
| ἐλεφαντι , και δερμα παντων σχεδον των θηριων ἰσχυροτατον . ποταμιον γαρ ὑπαρχον και χερσαιον τας μεν ἡμερας ἐν τοις |
| . πολλοις γαρ δη και ἀλλοις των ἀπο του βελτιστου πολιτευομενων τα παραπλησια συνεβη παθειν : και σπανιοι δη τινες | ||
| ἐντευθεν , ὁπερ εἰκος , εἰς ἐχθραν τινι προηλθε των πολιτευομενων . ὁ δε ζωντι μεν ἐφθονει μονον , τελευτησαντος |
| του Ὑρτακου , ὁτι του στρατηγου κελευσαντος ἐξω της ταφρου καταλιπειν τους ἱππους μονος οὐχ ὑπηκουσεν , ἀλλα συν αὐτοισιν | ||
| Ἀριστοτελης ἐπιτρεψει . πειραται δε προσαναγκαζειν αὐτους ἠ ὁρον τινα καταλιπειν ἐν τοις πραγμασι και μη παντων ἀταξιαν και ἀοριστιαν |
| , εἰ μη αὐτικα διαγνοιη , ὁποιον δη τι το κατεχον παθος εἰη τυγχανον , πανυ ἀν οἰμαι λυσιτελησειν τουτῳ | ||
| τῳ σκοπῳ τουτῳ της ἑρμηνειας ἐπιβεβληται θελγον τας ψυχας και κατεχον εἰς την προς αὐτο φιλιαν . διο και ἀρχαιοτροπος |
| ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
| και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
| ἐρχομενην : οὑτω γαρ ἀναρμοστοι και ἀβεβαιοι γαμοι ἐσονται των συνερχομενων τυγχανοντων κουφων τα ἠθη . και εἰ μεν ἐν | ||
| γινεται κρασις ἐπ ' ὀνοματων βαρειας και ὀξειας εἰς ὀξειαν συνερχομενων , δια το ἑσταως ἑστως και βεβαως βεβως και |
| ὑποχρεως , ὁ δε Ἡλιος του διωκοντος ταξιν ἀναλαμβανει . ἐπισκεψαμενοι οὐν τις μαλλον καλως κειται τοπῳ , ὁριοις , | ||
| τον ὑποδικον , ὁ δε Ἡλιος εἰς τον διωκοντα . ἐπισκεψαμενοι οὐν τις μαλλον καλως κειται ἐν τοπῳ , ἐν |
| ἐστιν περι την δοθεισαν εὐθειαν παντος του παραβεβλημενου ἠδη χωριου ὑπερβαλλοντος τετραγωνῳ μειζον χωριον παραβαλλειν ὑπερβαλλον τετραγωνῳ και παλιν ἐλασσον | ||
| : ἰστεον δε , ὡς το παραγραφικον το ἀπο του ὑπερβαλλοντος τοτε μονον θελει ἐμπιπτειν ὁ Μαϊωρ ὁτ ' ἀν |
| ἡμιολιος , φαινεται [ ὁτι ] και ὁ διπλασιος λογος συντιθεσθαι τε ἐκ του ἐπιτριτου τε και ἡμιολιου και εἰς | ||
| και τεσσαρα : σῳζεται λογος ἐπιτριτος , ἐξ οὑ φημι συντιθεσθαι τον δεκασημον . παλιν ποιω τον αὐτον ἐκ τετρασημου |