ἠ τους μεν τοιν δυοιν βοηθησαντας ἀν εἰς φοβον και συκοφαντιας εὐλαβειαν καθισταντες , [ ἡν εἰκος προσδοκαν ἐκεινους ἐφ | ||
εἰπον εἰς ὑμας , οὐδεμιας ἰδιας οὐτ ' ἐχθρας οὐτε συκοφαντιας ἑνεκα , ὡς ἐκ των μετα ταυτ ' ἐργων |
μηκετι εἰναι . ᾐνιττετο δε δια τουτων τους ἐπιχωριαζοντας αὐτῃ συκοφαντας και τας ἐκ των δημαγωγουντων ἐπιβουλας . Ἐμε δε | ||
χρῃ τουτῳ δια τελους , ἀλλα μιμει σοφιστας , μιμει συκοφαντας , μιμει Θρασυμαχον τον οὐδεπωποτε ἐρυθριασαντα , θυρωρους , |
Φιλοσοφος τις , ὠ Ἑρμη , μαλλον δε γοης και τερατειας μεστος : ὡστε ἀποδυσον και τουτον : ὀψει γαρ | ||
δια δεισιδαιμονιας : τουτο δ ' οὐκ ἀνευ μυθοποιιας και τερατειας . κεραυνος γαρ και αἰγις και τριαινα και λαμπαδες |
περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
, και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
κεφαλαλγικης , ὁτι κακον ὑπαρχει : ἐν δε Ταυρῳ την παρεσιν ὁ νοσων ὑπομεινας και παρακοψας συντομον , την ζωην | ||
ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται . Παρειεται : ἀπολιθουται , ἀπολυεται |
των ἐν τοις οὐροις ὑφισταμενων και προσετι των ἐν τοις παρυφισταμενοις διαφορως τεθεωρημενων , ἐτι τε πομφολυγων , και ἀλλοιων | ||
ἐπισχεθεντων ἀλογως , ἑνος μεν ἠδη μηνος παρωχηκοτος συνεπιφαινεται τοις παρυφισταμενοις και τινα συνεπινηχομενα ἐρυθρα ψηγματα , προϊουσης δε της |
ἀδελφοκτονησαι . μιασματος ] του φονου . μιασματος ] της παρανομιας . εἰ ὁλως τις ἀτυχει , καλον το διχα | ||
σκαφη κατασκευαζοντες ἐλῃστευον τους πλεοντας , μιμουμενοι τας ἀγριοτητας και παρανομιας των ἐν τῳ Ποντῳ Ταυρων : μετα δε ταυτα |
τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
τινα και κατεσκελετευμενας και εἰδεχθεστατας , ἀνελθειν και συννεμεσθαι ταις προτεραις : εἰτ ' ἐξαπιναιως ὑπο των χειρονων καταβρωθηναι τας | ||
του τεταγμενου καιρου ὁ ἐπινικος γεγραπται . . Ἀρχαις δε προτεραις ] ἀντι του ταις ταξεσι δε της ἀρχης της |
ὡσπερ ἀνδρα και συνειναι ὑμας οὐκ οἰδ ' ὁ τι ποιουσας μετ ' ἀλληλων . τι τουτο ; ἠρυθριασας ; | ||
ἀναγκαιου : τας μεν γαρ την ἀντιφασιν ἐπ ' αὐτου ποιουσας προτασεις , οἱον την ἀναγκαιον εἰναι και οὐκ ἀναγκαιον |
, ἐπι δε τοισδε μηκετι : οὐ τι ἀν εἰη γελοιοτερον ; οὑτος μεν οὐν ὁ λογος ταυτῃ τελευτᾳ . | ||
δυνασθαι το νυν ἐρωτηθεν ἀποκρινασθαι σοι παλιν τουτο προσταττειν : γελοιοτερον δ ' οἰμαι πολυ το μηδετερον ἡμων δυνασθαι . |
οἱ μεν αὐτων λευκοι τ ' εἰσι και ὡς αἱ περιστεραι βραχεις : οἱ δε τουτων μεν εἰσι μειζους και | ||
τα δε συμβαλλει προτερον τα στοματα , ὡς ἐχιδναι και περιστεραι και γαλαι : τα δε κατα βραχυ συνερχεται , |
πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
ὁ γαρ τοι Πινδαρος διαλεγομενον παραγων τον Σειληνον τῳ Ὀλυμπῳ τοιουτους αὐτῳ περιεθηκε λογους “ ὠ ταλας ἐφημερε , νηπιε | ||
' ἀπεθανον ἀνδρες ἀγαθοι , και ἀπεκτειναν δε δηλον ὁτι τοιουτους : οὐδεν γαρ οὑτω βραχυ ὁπλον ἑκατεροι εἰχον ᾡ |
εἰπε „ ξυνειρω γαρ τα παντα ἐς εὐχην μιαν και προσιων τοις βωμοις ὡδε εὐχομαι : ὠ θεοι , δοιητε | ||
. τουτον ἰδων ἐγω σκυθρωπον ἐν ἀγορᾳ καθημενον ἐταραχθην και προσιων ἠρωτων , ὁθεν ἡμιν τοιουτος ἐστιν , ὁ δε |
. μικρας δε πανυ της δαπανης ὑπαρχουσης δια το τους παρανομουντας και ἀφειδως ἀναλισκοντας ἀνατετιμηκεναι τα ὠνια προς το ἐλευθεριωτερον | ||
και ὑπερ ἡλικιαν θανατον μαντευεται το ὀναρ , και τους παρανομουντας ἐλεγχει . τοις δε δικαιοπραγουσι συλλαμβανει : σχεδον γαρ |
, μνημονευειν ἀμεινον των ἐπι σωτηριᾳ και μη τα βελτιω παρεντας ἑκοντας ἐχεσθαι των χειρονων . ἡγουμαι δ ' εἰ | ||
δη χαριν μητρι και πατρι και τοις της γυναικος οἰκειοις παρεντας χρη τας αὑτων οἰκησεις , οἱον εἰς ἀποικιαν ἀφικομενους |
και τους ἐνοχους ταις ἀραις ἀκριβως ἀποδεικνυντων τἀναντια φαινεσθαι τουτοις ποιουντας , ὡσπερ ἡμεις . οὑτωσι δε διαλογιζεσθε περι τουτων | ||
ὁ δε ὁρων αὐτους προς τα παροντα χαλεπαινοντας και παντα ποιουντας ἁπερ αὐτος ἠλπιζε , ξυλλογον ποιησας ἐβουλετο θαρσυναι τε |
ὁ Ἀβαυχας καταλιπων τα παιδια κλαυθμυριζομενα και την γυναικα ἐκκρεμαννυμενην ἀποσεισαμενος και σωζειν αὑτην παρακελευσαμενος , ἀραμενος τον ἑταιρον κατηλθεν | ||
περα του μετριως ἐχοντος . ἑωθεν τε ὑπο κωδωνι ἐξαναστας ἀποσεισαμενος του ὑπνου το ἡδιστον συμπεριθεις ἀνω και κατω ἐτι |
κυαμοι και μηλα και ἰσχαδες . ἀλλα πλακουντα αἰνω Ἀθηνησιν γεγενημενον : εἰ δε μη ἀν που αὐτον ἐχῃς ἑτερωθι | ||
ἁπαντας , ἐλεξε τοιαδε . Ἀνδρες συμμαχοι , ἀνθρωπινον το γεγενημενον : το γαρ ἁμαρτανειν ἀνθρωπους ὀντας οὐδεν οἰομαι θαυμαστον |
καθολικωτερον φαναι : και εὐθειας οἱασδηποτε ῥηματων τε των ὑπαρξιν σημαινοντων ἠ ὀνομαστικην ἠ οὐσιωδη , ὁ τον ἀνθρωπον ὑβρισας | ||
Το δευτερον τμημα περιεχον λογους ιγ αʹ Περι ἀριθμου των σημαινοντων το ἐτος βʹ Και των σημαντικων της ψυχης γʹ |
: ἐτι των πραγματων τροπους , κοινωνιας , ἐρημιας , καταμονας συν ἑτεροις , τινι ὁμοια , τινι ἀνομοια , | ||
. και αὐτος δε ὁ ἁπαλος μοσχος ἐστι . μουναξ καταμονας . μυδαλεον διυργον . μυελος τροφη , και ὀστεα |
περι τας Πιθηκουσας ᾠκουν νησους . ἡ συνταξις οὑτως : δεινην μιξαντες λογχης παλην ἐν ὑσμιναιςτισι ; τοις Λιγυστινοις τοις | ||
ἀγορας ὑπανεχω - ρησεν , ἑως ἐκεινοι κολασθωσι , την δεινην θεαν ἐκτρεπομενος , οὐτ ' ἀνευ προπηλακισμου ἀφηκεν αὐτοις |
θ ' ἱσταμενου τε ] ἀλγεα : θυμοβορειν μαλα τοι τετελεσμενον ἠμαρ . Ἐν δε τεταρτῃ μηνος ἀγεσθ ' εἰς | ||
Πηνελοπεια : “ αἰ γαρ τουτο , ξεινε , ἐπος τετελεσμενον εἰη : τω κε ταχα γνοιης φιλοτητα τε πολλα |
ὡστε δε τους διημαρτηκοτας του ἐν τοις μαθημασιν ἀσκηθηναι , ὀρεγομενους δε της γνωσεως των συγγραμματων αὐτου μη πανταπασιν ὡν | ||
: και καλον , ὁτι προς ἑαυτην καλειν πεφυκε τους ὀρεγομενους . αὐτης : και συμφερον , φερειν γαρ τοιαυτα |
δραστικωτερα . ἀλθαιας της ῥιζης ἀφεψημα , ἡδυοσμον προς τας προσφατους , κενταυριου του μεγαλου ⋖ β διδομεναι τοις μεν | ||
γαρ θαττον και ἀσφαλεστερον : προς συριγγας πασας και τας προσφατους και παλαιας ὑποφορας , κολπους , φυματα , παρωτι |
προς τους καταμεμφομενους αὐτον ἐπι τῃ πολυειδειᾳ ὡν γραφει ποιηματων ἀπαντων φησιν ὁτι Ἰωνα μιμειται τον τραγικον : ἀλλ ' | ||
, ὁτι οὐ τοιαυτην ἐξεστιν αἰτειν : μη εὐθυς δε ἀπαντων ταις λυσεσιν ἐπι τας διαιρεσεις ἐρχου : ἀλλ ' |
ἐναντιουται . ὡν ἀποστερων ἐκεινους οὑτος , αὐτος ἀν της ἐπιτιμιας δικαιως νυν στερηθειη , και ταυτην ὑπερ των προγονων | ||
ἡ χειρ ἀλλ ' ἀπῳκιζετο . και της πρωτης ἐμνημονευεν ἐπιτιμιας ὁ πολεμαρχος της ἀλγηδονος μη αἰσθανομενος . ὠ δεξια |
της ἐπιφανειας του κατοπτρου , πιλουμενας δ ' ὑπο του ἐκκρινομενου ἐκ του κατοπτρου πυρωδους και τον προκειμενον ἀερα , | ||
ἀνεμου . οὐρω , το ἀπο του οὐρου , του ἐκκρινομενου ὑγρου . προσουρησαντα οὐν , το βραχυν τινα χρονον |
αὐτος ἀνηρ στρατιαν πολεμιων τρεψαμενος , ὡσπερ ἐγω την Ἀντιατων ἐπικουρον τοις πολιορκουμενοις ἀφικομενην ; ἐω γαρ λεγειν , ὁτι | ||
μαχῃ σφισιν , ἠ Πλατωνα λεγω , ἠ και ὁντινουν ἐπικουρον και βοηθον , τα των τυραννων κακα εἰς μεσον |
δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
ἐλεγοντο ἐς τριακοντα μυριαδας , ἑαλωσαν δε πολυ πλειονες των ἀποθανοντων και οἱ ἐλεφαντες και των ἁρματων ὁσα μη κατεκοπη | ||
ἀνδρων οἱ μεν ἡκουσι και εἰσιν ἐνθαδε , των δε ἀποθανοντων εἰσι πολλοι προσηκοντες : ὡν ὁστις βουλεται , ἐν |
τῃ ταξει των προβληματων ἀκολουθει , πειραθωμεν ἠδη γυμναζοντι τους ἀντικειμενους λογους συνοδευειν αὐτῳ , και τοις μεν εἰς το | ||
. Και πρωτος ἐφη δυο λογους εἰναι περι παντος πραγματος ἀντικειμενους ἀλληλοις : οἱς και συνηρωτα , πρωτος τουτο πραξας |
ἀλλα τρισιν ἀνδρασιν ἀφ ' ἑκατερας , ὡς ἐν τοις προτεροις δεδηλωκα λογοις . οὑτοι δη μονοι κατα νωτου λαβοντες | ||
ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν των θηλειων την ἀγχιστειαν πεποιηκε . Λεγει |
και Τρωας ἐλθειν εἰς Ἰταλιαν . ταυτα δε οὐ των ἐπιτυχοντων τις οὐδε νεων συγγραφευς ἱστορηκεν , ἀλλ ' Ἀντιοχος | ||
: οὐ γαρ ἠν το κτημα πολλων οὐδε ἑνος των ἐπιτυχοντων , ἀλλα πλουσιου τινος και βασιλεως , τοις δε |
τριτῃ πεψει σημηναντα , ὡσπερ ἐτι χειρω τα ὀρφνωδη των παρυφισταμενων φαινεται , ἐπικρατουμενης ἠδη της ἀπωστικης των πονηρων δυναμεως | ||
. ἀλλ ' ὁ μεν περι χρωματων λογος , των παρυφισταμενων τοιαυτ ' ἀν ὑπεμφηνειεν , ὁποια δηλονοτι ἐφαμεν και |
τῳ ὁ γραμματικος παρεγενετο και διελεξατο , ἐγγιζουσης και της ὀνομασιας των μοριων : το γαρ συνηρτησθαι και συνδεδεσθαι οὐ | ||
' ἀνδρος δυναστευσαντος των τοπων Λατινου τας κατα το ἐθνος ὀνομασιας ἀφαιρεθεντες . ἐτειχισθη μεν οὐν ἡ πολις ὑπο τουτων |
μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
τοις ὑπ ' αὐτου διαπλαττομενοις , ὡστε και ζητεισθαι τους χρησομενους . ἐχρην οὐν ἁ πεισει λεγων ταυτα και γραφειν | ||
δε κοπων [ ἠ ] χαριν ἠ πονων χρονιων ὑδρελαιῳ χρησομενους ἐν τῳ δευτερῳ του βαλανειου οἰκῳ ἐμβιβαστεον ἐπι πλειονα |
: ἐπηρσαι πεφραξαι ὑψωθης : θριγκῳ : θριγκοι καλουνται οἱ ἐπικειμενοι λιθοι ταις ἐξοχαις των δωματων . τα αὐτα δε | ||
ἐς μιμημα Τυρρηνικης πομπης , περιεζωσμενοι τε και στεφανην χρυσην ἐπικειμενοι : ἰσα τε βαινουσιν ἐν ταξει μετα ᾠδης και |
συνηθη : Διονυσιος δε ἐτετρωτο μεν , το δε τραυμα περιστελλειν ἐπειρατο , οἱα δη πεπαιδευμενος ἀνηρ και ἐξαιρετως ἀρετης | ||
χρησθαι : προαποκαμνει γαρ ὁ ἀκροατης και προεκλυεται : ἀλλα περιστελλειν και μη περιουσιαζειν . γινεται δε , φησι , |
ἐς το ξυμφερον καθιστανται . πολεμον γαρ αἰρομενων ἡμων και ἐπαγομενων αὐτους , ἀνδρας οἱ και τοις μη ἐπικαλουμενοις αὐτοι | ||
ἐν Ἰνδοις . Μηλῳ βαλλειν : ἐπι των εἰς ἐρωτα ἐπαγομενων τινας . Μη παντι ἐμβαλλειν δεξιαν : ἀντι του |
' ἁμα μεν λεγειν ὡς οὐδεις Ἀθηνησι πολιτης εἰη ἀγαθος γεγενημενος , ἁμα δ ' ὡς και ἀλλοθι τοιουτοι γεγονασι | ||
δε και ὑπο του δημου των Γελῳων ὡς αἰτιος αὐτοις γεγενημενος της ἐλευθεριας : τοις γαρ δυνατωτατοις φθονουντες την ἐκεινων |
. παντοδαπος ] παντοιος . παντοδαπος ] ἐκ πολλων εἰδων συνισταμενος . δαπεδον ἡ γη , ἀλλοδαπον το ξενον ὡς | ||
ὑπερ του των ἀκροωμενων : οὐτε μην ὁ Δημοσθενης Ὀλυνθιοις συνισταμενος ὡς ὑπερ Ὀλυνθιων τον λογον βουλεται ποιεισθαι δοκειν , |
. ὁ δ ' αὐτος και δικαιουμενον τον κολαζομενον . Κριτιας δε ἀποδικασαι ἐφη την δικην το ἀπολυσαι ἠ νικωσαν | ||
ἀληθως γεγονοτα παθη Ἀ . Ἀληθειας α . . διοπτευειν Κριτιας [ ] και Ἀ . , Ἀ . δε |
σχηματι και ἀναγκαιον συναγεται ἐπι ὁρων ζῳου , ἀνθρωπου , περιπατουντος και ὑπαρχον ζῳου , ἀνθρωπου , κινουμενου : το | ||
, [ παρ ' ] εὐπαρυφου δε και μετα θεραπειας περιπατουντος ἐρωτηθεις τις ἐστιν οὑτος Μενανδρου , ἐφησεν , ἀξια |
θεου , την μεν ἐξ ἑαυτης βλαβεραν και ἐπιληπτον και καταρατον , την δε ὠφελιμον και ἐπαινετην , και ἐχουσαν | ||
ἐασατε συντακτεον . . . . προστροπαιον ] μιαρον , καταρατον . . μετακαλει ] ἀντι του μεταγει . . |
, ἀκριβως τας παραφυλακας ποιεισθαι δια τας νυκτερινας των ἐχθρων ἐπιθεσεις . Μαλλον δε σπουδαζειν γυμνῳ και ἡπλωμενῳ και ὑψηλοτερῳ | ||
δε ὁδου ἀρξασθαι και πλου , οἰκετας παραφυλασσεσθαι και ἐχθρων ἐπιθεσεις , γαμειν οὐκ αἰσιον οὐδε γυναικι ἐκτιτρωσκειν . ἐν |
την πολιν ἐληλυθοτων ἐθνων , οἱς πολλη ἀναγκη σεβειν τους πατριους θεους τοις οἰκοθεν νομιμοις , οὐδενος εἰς ζηλον ἐληλυθε | ||
Ἀθηναιον . και των εἰναι θεους ἀποφηναμενων οἱ μεν τους πατριους νομιζουσι θεους , οἱ δε τους ἐν ταις δογματικαις |
το πειθειν : δει δε νοεισθαι ἀπιθανον , και ἁμα προκεισθαι τῳ λογῳ το καθ ' ὑπερβολην : τα γαρ | ||
ταυτῃ , Περσεα ἀνελοντα το κητος , ᾡ την παιδα προκεισθαι του Κηφεως , ἐνταυθα το αἱμα ἀπονιψασθαι . ὑδωρ |
μην ἐτι και προσωπον : ὁθεν και προσωποποιια προσαγορευεται : πλαττεται γαρ μετα του ἠθους και προσωπον . Ἡ μεν | ||
δυναμενος δε συγγενεσθαι αὐτῃ του Περσεως ἠδη προς ἡβην ἐλαυνοντος πλαττεται ὡς ἐδνων χρειαν ἐχει προς γαμον Ἱπποδαμειας της Οἰνομαου |
ἠκολουθησε τῃ κλισει του κυριου : οὑτως οὐν τα εἰς δων ἐπι πολεων δυο ὑποπιπτουσι κανοσιν , ἑνι μεν τῳ | ||
λϚ , και γινεται ἡ ΔΥ ιϚων λϚ οὑ πλευρα δων Ϛ : ἀλλα τα Ϛ , τα ὑπο των |
σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
γονευς , οὑτω συμπασης της πολεως κοινους δει τους γονεας συμπαντας ἡγεισθαι , και προσηκειν τουτους οὐχ ὁπως ὡν ἡ | ||
κατελυσαν , τους ἀνα μεσον Ῥηνου και των Πυρηναιων ὀρων συμπαντας . ἀθροοι γαρ και κατα πληθος ἐμπιπτοντες ἀθροοι κατελυοντο |
μεγεθων και ἀποστηματων ἀποδεδεικται Ἀναξιμανδρου πρωτου τον περι μεγεθων και ἀποστηματων λογον εὑρηκοτος , ὡς Εὐδημος [ . . ] | ||
πορων , ὡς δια κοσκινου , ἐκκενουσα το ὑγρον των ἀποστηματων , τα δε μηπω μεταβληθεντα διαφορει : ἐχει δε |
των [ λογων του ] ἁγιου , και μη δοτε ἐπαινον ταις [ εἰκοσιν ὑμων ] : οὐ γαρ εἰς | ||
ἠ τον Γλαυκον ἠ τον ποιητην ὡς ἀσεβουντα περι τον ἐπαινον , ἀλλα εὐδοκιμουν ἀμφω και ἐτιμωντο ὑπο των Ἑλληνων |
Ὁτι Ἐφιαλτης ὁ Σοφωνιδου πενεστατος ἠν . δεκα δε ταλαντα διδοντων αὐτῳ των ἑταιρων , ὁ δε οὐ προσηκατο εἰπων | ||
, ἀει δε ἠν , των θεων σοι και τουτο διδοντων , ὡς ἀν μαλλον εὐδοκιμοιης . οὐ γαρ ἰσον |
την παρακλησιν διωθειται δια τουτο δηλωσας . Ἡ φιλοχρημοσυνη μητηρ κακοτητος ἁπασης . Φονου πτερον και θανατου πτερον : ὀϊστος | ||
πολεος , ἀγαθων μελεδημονες ἐργων , ξεινων αἰδοιοι λιμενες , κακοτητος ἀπειροι , χαιρετ ' : ἐγω δ ' ὑμιν |
ἐρωτας , ὑμεναιους , γαμους . εἰτα ἀπο της ἐκβασεως ἐπιχειρησεις : τι οὐν το ἀπο του γαμου κερδος ; | ||
. . . , : προστιθησι δε και τοιαυτας τινας ἐπιχειρησεις ὁ Ἀλεξανδρος ἐκ του Εὐδημου λαβων : εἰ ἐστιν |
πυκνα . ἀλλ ' ὁτε δη Τρωεσσιν ἐν ἀγρομενοισιν ἐμιχθεν σταντων μεν Μενελαος ὑπειρεχεν εὐρεας ὠμους , ἀμφω δ ' | ||
ὀνοματα „ δια τας μετοχας : δοντες δοντων , σταντες σταντων . σεσημειωται ταυτα μη περισπασθεντα : Τρωες Τρωων , |
κατορθοι δια της τυχης , ὡστε εἰναι τας δυο τας τελευταιας μερη της πρωτης και καθολικης . δοξειε δ ' | ||
ὁ Σωκρατης εἰχε και ἀκρας ἐνθουσιαστικας ἐνεργειας και μεσας και τελευταιας , τας μεν τελευταιας δια του ποδος δηλοι : |
βουλην βλεψαντα παντα ἀν ἡγουμαι φησαι μη εἰναι καλλιω λαβειν ἀριστοκρατιας εἰκονα μηδ ' ἡτις σωζει μαλλον τοὐνομα . οὑτω | ||
' ἀριστην την μικτην ἐκ τε δημοκρατιας και βασιλειας και ἀριστοκρατιας . Και ἐν μεν τοις ἠθικοις δογμασι τοιαυτα λεγουσι |
ΒΕΛ ὀρθογωνιον κυκλος τξ , αὐτη δε ἡ ΒΛ εὐθεια τοιου - των β νθ , οἱων ἐστιν ἡ ΕΒ | ||
ἐχουσαν μεν ἀρχην την εὐγενειαν , ὁ και Ὁμηρος φησι τοιου γαρ και πατρος , ὁ και πεπνυμενα βαζεις , |
την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
ἐν πασῃ τεχνῃ και οὐχ ἡκιστα ἐν ἰητρικῃ πολυν ὀχλον παρασχοντα και πολλην ὀψιν και πολυν λογον ἐπειτα μηδεν ὠφελησαι | ||
. και τον ὑποδεξαμενον ἠ κρυψαντα ἠ την ἐρευναν οὐ παρασχοντα τοις ἰσοις ἐνεχεσθαι . μηνυειν δε ἑκαστα τουτων τον |
λεγεται γενεσθαι . εἰπομεν δε ὁτι και αἱ καινοπρεπειαι της ἀφελειας εἰσιν : οὐ χειρον οὐν κἀνταυθα παραδειγματι χρησασθαι , | ||
οἱον παντα μεν χαλκον , παντα δε φοινικα , της ἀφελειας ἐστι , το δε κατα πληθος της περιβολης και |
ἐπι τῳ χωρας ἐνεργους ποιειν και κατασκευαζειν ἠ ἐπι τῳ πολεμικος εἰναι . Και ναι μα Δι ' , ἐφη | ||
ἐμοις χρημασιν εἰς παλαιστρας ἐφοιτας . ἐκ των ἡμετερων ἐγενου πολεμικος . ζητει τοινυν καιρον ἀμοιβων , ἱνα μοι πληρωσῃς |
, τον δε βασιλεα ἐπι ἡμερας φυγειν και μετα ταυτα ἐπανηξειν , ἐν δε Ὑδροχοῳ ἰσχυρον τον βασιλεα δεικνυει και | ||
ὀργης και ἐς την προτεραν ἑαυτου φυσιν τε και γνωμην ἐπανηξειν , ἠν κἀκεινος ἀπεχηται της ἀμετριας . Ταυτα οἱ |
συνναυμαχησασι . 〚 ὑπερφρονησωμεν , ἀλαζονευθωμεν , μεγαλαυχησωμεν . 〛 κυματων ἐν ἀγκαλαις : και ταυτα ὀντες ἐν πολλοις κινδυνοις | ||
πελαγος ἐκληθη : ἐκβληθεις δ ' ὁ Ἰκαρος ὑπο των κυματων παρα του πατρος ἐταφη . Δασειαν νυκτα : την |
γραμματικη γραμματιστικης : ἡ γαρ γραμματικη νεωτερα ἀπο Θεαγενους , τετελεσται δε ἀπο των Περιπατητικων Πραξιφανους τε και Ἀριστοτελους : | ||
ἐν ᾡ τουτων μεμνηται , κατα Θεελλον ἠ Ἀπολλοδωρον ἀρχοντα τετελεσται , ὡς ἐν τοις περι Δημοσθενους δεδηλωκαμεν . εἰ |
οὐσης και σιτωδους το πλεον , και λουτροις μετα τροφην κεχρημενους εὑρησεις αὐτους : ἁπασαι γαρ ἑλμινθες γεννασθαι εἰωθασιν ἐπι | ||
ᾐσθανετο της ἑαυτου ματαιολογιας . ἐστω γαρ ταυταις ταις ἐννοιαις κεχρημενους τους ἀνθρωπους , καθως αὐτος ἐτυμολογει , τα ὀνοματα |
ἀλλ ' ἐναντιουσθαι και κωλυειν νυν μεν ἀπατῃ και δολῳ χρησαμενους : του - των γαρ ἐν τῳ παροντι δει | ||
μαλαχης του καρπου ἐμβληθεισαι ἐλαιῳ καμπαι και ἀνατριφθεισαι ἱκανωτατα τους χρησαμενους ὀνινασιν , ὡστε ἀτρωτους τον ἁπαντα και ἀνεπιβουλευτους ἀπο |
ποησασας ; Ἠν παυσωμεν πρωτιστον μεν ξυν ὁπλοισιν ἀγοραζοντας και μαινομενους . Νη την Παφιαν Ἀφροδιτην . Νυν μεν γαρ | ||
ἡ , μεχρι των συμποσιων προβαινουσα . τῳ δε και μαινομενους ἀει τους πολλους νομιζοντι και παντελως οὐκ ἐξεστι ἐπι |
ὀδμων ἐπειδη και αὑται κατα μερη γινονται τας αὐτας και παραπλησιας αἰτιας ὑποληπτεον : ἡ γαρ πεψις τοις μεν ἐν | ||
ὁρωντων ὠφελειας : αἱ γαρ συνεχεις των καλων παραδειγματων φαντασιαι παραπλησιας εἰκονας ἐγχαραττουσι ταις μη πανυ σκληραις και ἀποκροτοις ψυχαις |
ὁταν βασιλευς ἑψῃ τον μεγαν ἰχθυν . λιμνην δ ' ἐπαγειν ὑδατος μεστην εἰς την ἁλμην , τους δ ' | ||
τουτο ἠδη ἐργον του Διος , ὡς βασιλεως , κοινην ἐπαγειν τιμωριαν ταις πολεσιν ὑπερ των ἀδικων κρισεων των ἀρχοντων |
ὁτι μαντικη ἐστι και προορᾳ πλεον τι του γενομενου και φαινομενου , ἀντι του ἀπο τουτων πιστωθητι , ὁσα σοι | ||
ἡ μεν γαρ φασις δηλωσις ἐστιν ὡρισμενου τε ἁμα και φαινομενου σχηματισμου , των δ ' ἐκκειμενων οἱ μεν ἀληθινοι |
' οὐκ ἀν ὠργισθητε και δικην ἀπῃτησατε παρα των ἀναιρειν ἐπιχειρουντων ἁ κεκυρωκατε ; ἐγω μεν ἀκριβως οἰμαι . εἰθ | ||
διαφθειραντων και την εἰρηνην , ἡν τοις Ἑλλησι κατεσκευασα διαλυειν ἐπιχειρουντων ἐστρατευσα ἐπι σε ὑπαρξαντος σου της ἐχθρας . ἐπειδη |
πλανῃ , τον οὐκετι δυναμενον συμπλειν ὀχλον ἐκ των κατακεκαυμενων νεων ἀναγκῃ καταλιπων . Τεκμηρια δε της εἰς Σικελους Αἰνειου | ||
φιλοτιμιας , χερσῳ τε θαλασσης ἐπιουσης και θεατρων ἁμιλλης , νεων πορθμων χειρι * * * . μεστη δε ἡ |
αὐτων βουλομενος γενεσθαι . οἱ μεν βαρβαροι τους πολεμιους ὑπερανω γιγνομενους ἰδοντες ἐφυγον , Ξενοφων δε ἀσφαλως διηγε τους Ἑλληνας | ||
τα χρηματα , οὐκ οἰει δειν οὐδε τους τοκους τους γιγνομενους ἀποδουναι , ἀλλα τους εἰς Ῥοδον προσταττεις ἀπολαβειν , |
γινομενη τῳ φρονιμῳ ἐν τῳ ἐφευρισκειν τα προς το τελος ἀγοντα οὐκ ἐμποδιζει την αὐτου φρονησιν προς το ἐφευρισκειν ταυτα | ||
Αἰγυπτιας , και ἀναχειται περι τας ἀρουρας . ὡς οὐν ἀγοντα τοδε το γονιμον ὑδωρ και παρακαλουντα τιμωσιν Αἰγυπτιοι . |
, ταις δε πτερυξιν ἐγγυς δια την διωξιν γενομενη των παρειων αὐτης ἡψατο . Ἡ δε οὐκ εἰδυια το πραχθεν | ||
κακοδαιμων δακρυων τινα φοραν ὡσπερ ἀπο πηγης ἐξεχει κατα των παρειων και τα στερνα πληξας , πικροτατα ἀνοιμωξας , „ |
κακη θεραπεια . ἡ δε καλη ποια ἐστιν ; δει τειναι και ἀντιτειναι και πλατυν βαλειν ἐπιδεσμον , ἱνα ὁλον | ||
κνημης και φησιν , ὁτι ἐαν καταγῃ ὀστουν , δει τειναι και ἀντιτειναι εἰτα ἐπιδησαι κατα τον πολλακις ἡμιν εἰρημενον |
σοφιᾳ και μαντικῃ , τῃ τε δι ' ὀνειρατων και τερατων , προὐχοντες , πασῃ τε , ὡς εἰπειν , | ||
δι ' ὀνειρατων ἠ δια χρησμων ἠ δια σημειων ἠ τερατων ὑφηγεισθαι : ἐπει δε τους ἀφροσυνης και ἀδικιας και |
ἐαν τα ὁπλα ἀποθωνται και το φρουριον ἐκλιπωσιν . οὐ προσδεξαμενων δε των ἀνδρων τας προκλησεις , ἀλλα τον εὐγενη | ||
τας ἐν τῃ Βοιωτιᾳ πολεις . ἀσμενως δε των Ἀθηναιων προσδεξαμενων , περι τε των κατα την ἐπιθεσιν διοικησεων διελομενων |
; ἠ ὑπερ ἑτερας ἀμεινονος ἐσθητος ; τροφης μεν γαρ ἀναγκαιας ἀπορος οὐδεις , ἀχρις ἀν πηγαι μεν ἀναβλυζωσι , | ||
ἐστιν του ἀναγκαιου , ἐπειδη οἱ ἀναγκαιον συναγοντες ἠ ἀμφω ἀναγκαιας εἰχον ἠ την καθολου ἀναγκαιαν ἀποφασιν , ἱνα και |
διαιρεσεως των ζητηματων ἐπεσκεμμενους , μηδ ' αὐτο τουτο τας λεγομενας στασεις των προβληματων εἰδοτας , ἀμηχανον δηπου των προειρημενων | ||
παλαιον λεγομενον και τον νεον : κατα δε τας Κωτινας λεγομενας χαλκος τε ἁμα γενναται και χρυσος . ἐν ἀριστερᾳ |
ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
. και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
τε , εἰπερ οὑτος ἐκεινον κρινει , γενησεται το αὐτο κρινον τε και κρινομενον πιστον τε και ἀπιστον : ᾑ | ||
Κῳ . προειρηται δ ' ἀνω περι αὐτης ὁτι το κρινον οὑτω λεγουσι . Τιμαχιδας δ ' ἐν τεταρτῳ Δειπνου |
τελευταιον κρατησαντα των βασιλειων την μεν Κλεοπατραν ἐκ της φυλακης προαγαγειν , τοις δε Φινειδαις ἀποκαταστησαι την πατρωιαν ἀρχην . | ||
Ἀθηναιους [ ] της ἡσυχιας και της εἰρηνης και [ προαγαγειν ] ἐπι το πολεμειν και πολυπραγμονειν [ ] [ |
ἀνθρωπους ἁπαντα μεν τον βιον ταραττομενους , ἁπαντα δε ἀλληλοις ἐπιβουλευοντας , ἀει δε ἐν κακοις ὀντας μυριοις , μηδεποτε | ||
ὁσῳ παρεον αὐτοισι ἀποκτειναι τους Πελασγους , ἐπει σφεας ἐλαβον ἐπιβουλευοντας , οὐκ ἐθελησαι , ἀλλα σφι προειπειν ἐκ της |
δωρεας μεν τας τε σιτησεις και τας προεδριας και τας ἀτελειας και το ἱερασθαι και ὁσα ἀλλα λαμπρυνει ἀνδρας , | ||
ἐντευθεν λυμαινεσθαι ; ὡστε και ἁ Δημοσθενης λαμπρως ἀγαν ὑπερ ἀτελειας προϊσχεται , των ἀτοπωτατων εἰναι φασκων και της εἰς |
ἀνεντες , ὑφεντες τι της κεραιας , καθεντες βραχυ της κεραιας . το δε εὐδιαν εἰναι και ὡδε σημανεις . | ||
και ἀναγαγοντες αὐτο συν τῳ ἀρμενῳ . ἱμαντας δε της κεραιας λεγει , οἱς το ἱστιον προσδεδεται τῃ κεραιᾳ . |
οὐτε αὐτοματον αἱ ἀρεται αἰτιωνται ἀλλα τον ἀνθρωπον και τον ἀνθρωπινον νουν ταις πραξεσι συνδυαζομενον , και ὁτι βουλη προηγειται | ||
ἡς ὁ ἀνθρωπος ἀγαθος γινεται και ἀφ ' ἡς το ἀνθρωπινον ἐργον εὐ και καλως ἀποτελεσει . πως δε ἐσται |
γαρ ἐκ της ἐναργειας αὐτης των πραγματων ἡ των ἀρχων παραστασις γινεται , πως οὐκ ἀν εἰεν αἱ ἀρχαι μαλλον | ||
ὁτι ὀβολος ἠν το ἑκτον της δραχμης . ἡ δε παραστασις δραχμη ἠν , ἡν ὁ διωκων παρα διαιτητῃ προσεισεφερεν |
ἠ την ἐνοχλουσαν παυσασθαι ναυτιαν , εἰ μη το παν ἀπεριττον ἐργασῃ το σωμα προτερον , εἰπερ αὐτο την αἰτιαν | ||
ὁτε και πολλους τα μεγαλα βλαπτουσιν : εἰ μεν γαρ ἀπεριττον εὑρεθῃ το σωμα και μητε πληθωρικον ὀν ἠ κακοχυμον |
οὐχ ὑλη : και γαρ ἡ ἑτεροτης διακριτικη ἐστι της ταυτοτητος , οὐδε ἑτεροτης : εἰδος δε και ὑλη οὐδαμη | ||
Οὐ γαρ ἀν γενοιτο το νοειν ἑτεροτητος μη οὐσης και ταυτοτητος δε . Γινεται οὐν τα πρωτα νους , ὀν |
πολλους ἀλλους συν θεοις εἰπειν πρεσβευσεσθαι , της ἡμετερας φιλιας ἐπιθυμουντας , ἐαν ὑπομεινητε και τῃ τουτων φιλονεικιᾳ προς την | ||
καταλυειν τα δεδογμενα , μηδ ' ὡσπερ παιδας ῥᾳδιως μεν ἐπιθυμουντας , προχειρως δε καταλειποντας . ἰσως μεν γαρ και |
φυομενα ταυτα και τον καρπον τον ἐκ γης ἑνεκα του παραμενειν ἡμας γιγνεσθαι , καθαπερ δεσμωταις τροφην διδομενην ἀηδη τε | ||
τα δε συνεκτικα , δια το ποιειν το παθος και παραμενειν , τουτεστιν , ὡν μεν παροντων τα ἀποτελεσματα παρεστιν |
τας ἐξ αὐτων γινομενας διαφορας της φρασεως ἀποστησεται του μη συμφερεσθαι τοις ὀνομασι τα ἀρθρα , εἰγε διαφερει το οἱ | ||
και Σωσιγενης , ἑταιρος Ἀντιπατρου , οἱς οὐ δυναμενοι παντη συμφερεσθαι δια την ἐν τοις ἀλλοις διαφωνιαν ἐν πολλοις αὑτοις |
ἀργυρεων χρυσου τε και ἠλεκτροιο φαεινου , των προτερων παντων ἀσπασαμενος . Ξενοφων δε ἐν ὀγδοῳ Παιδειας περι Περσων λεγει | ||
παντος μιμημα ὡς ἐδοκει πεποιημενη . σφοδρα οὐν με φιλοφρονως ἀσπασαμενος ἠρωτα ὁ τι πραττοιμι . κἀγω παντα διηγησαμην αὐτῳ |
, οἱον σεμνους ἠ τραχεις ἠ ἀφελεις ἠ περικαλλεις και ἐπιμελεις ἠ ὁσα εἰδη ῥυθμων τε και λογων ἐλεγομεν . | ||
φιλοκερδεις εἰναι μετριως ἐχουσι , πως ἐκδιδασκεις ὡν συ βουλει ἐπιμελεις γιγνεσθαι ; Ἁπλως , ἐφη , πανυ , ὠ |