πως ἀν εἰη πολλα ; εἰ μη ἀρα και τας στιγμας μοναδας εἰναι βουλοιτο και τετραχως αὐτων ὁρωμενων ἐκ πασων | ||
. φλοιον δ ' ἐχει λειον ἐπιπολαιον λεπτον λιπαρον ἰδιως στιγμας λευκας ἐχοντα ἐν αὐτῳ : το δε ξυλον σφοδρα |
ἐρωτα ξυνελθοντων . σωζει δε μητρος μεν το χρωμα και στιγματα και ὁρμην , πατρος δε μεγεθος και θυμοειδες αὐτο | ||
. , . : ἐγκουραδες : τα ἐν τωι προσωπωι στιγματα , και οἱ ἐν ταις ὀροφαις γραφικοι πινακες . |
παραδειγμα ἐστιν ὁ Λυσιου λογος , ὁ περι του κυνιδιου γεγραμμενος : οὐτε γαρ ἀνακεφαλαιωσιν ἐχει δια το ὀλιγον εἰναι | ||
με παρηλθεν ὁ Νειλος , αὐτος μεν ὁ ποταμος οὐδαμου γεγραμμενος , ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε |
δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
πληθους ἐν ἑαυτῃ . Το μεν ζητειν ποθεν αἱ πολλαι στιγμαι την ὑποστασιν ἐσχον και τα μεγεθη , φιλοσοφον , | ||
στιγμων ἡ γραμμη , οὐ γαρ ἐν αὐτῃ αἱ ἐφεξης στιγμαι : εἰ δε κενον , πλεον ἐσται το κενον |
προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
βιος , οὐδ ' ἀν τον αὑτου παιδα τις δοιη κτανειν . μη μ ' εὐλογειτω τἀμα τις κτεινων τεκνα | ||
. ἠ και μετ ' αὐτου μητερ ' ἀν τλαιης κτανειν ; ταὐτωι γε πελεκει τωι πατηρ ἀπωλετο . λεγω |
οἱ ζωντες εὐδαιμονουσιν , ἡρμοσμενην ἐχειν την διαθεσιν ἐπιβαλλοντος . παραστησαι δε αὐτου την δυναμιν και δια των ἀπεμφαινοντων θελοντες | ||
ἀλλα την φημην εἰς μαρτυριαν καλεις , ἡν οὐ δυνασαι παραστησαι τῳ βηματι : ἡν αὐτος θρυλλησας διεσπειρας : εἰ |
παντα δε ἠν το ὁλον . κἀν ἐπι των ἐκ διωρισμενων δε μερων ἐρωτησῃς τον λογον , τα αὐτα ἀπορα | ||
δυναται , εἰπερ ἡ δοξα του καθολου . Τουτων οὑτω διωρισμενων σκεπτεον και περι των ἀτελων , τι το κινουν |
ποιησομεν : οὐ γαρ ταυτα παντα ἐρουμεν κινειν τον ἐλεον πειρωμενοι τα λεχθεντα : ἐλεον οὐν ὁμοιως κινει οἱον ζημια | ||
την γοητειαν , οἱον ἀνθ ' οἱου προειλοντο παραβαλλοντες και πειρωμενοι βελτιονος εἰς ὁν ἐξημαρτον ἠ ᾡ φενακισθεντες προσεθεντο ; |
και πυρκαϊα : ἐν μεντοι τῳ Ὑπερειδου ὑπερ Λυκοφρονος εὑρον γεγραμμενον ἠ νεωριων προδοσιαν ἠ ἀρχειων ἐμπυρισμον ἠ καταληψιν ἀκρας | ||
ἐν πολλοις ἀντιγραφοις εὑρον του Ἀντιφανους Μινωος δια του ο γεγραμμενον : τρωγοντες μολοχης ῥιζαν . και Ἐπιχαρμος : . |
κεραιαι , καθαπερ ἀπαντωσαι τῳ σπερματικῳ πορῳ , προμηκεις ἑαυτων ἀποφυσεις ἐκτεινουσιν ἐς τα πλαγια , δι ' ὡν ὑποδεχονται | ||
και ὑπτιον ὁλην την χειρα περιαγειν . ὁ δε πηχυς ἀποφυσεις ἐχει δυοιν κορωνων , ἐλαττονος μεν του προσθιου , |
της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
ἑαυτον δεικνυναι , ἡ οὑτως ἐστιν εὐγενης ὡστε τοις Ἐτεοβουταδαις κοινωνειν των ἱερων των της Πολιαδος . το δε κοινωνειν | ||
ἐπιβαθρα γινεται τῳ λογῳ , κατα τουτο ἀν δοξειε νου κοινωνειν : καθο δε ἐστιν οὐδεν ἐλαττον ἐν τοις ἀλογοις |
παρηγγειλε τοις σωματοφυλαξι και τοις ἀμφ ' αὑτον ἑταιροις , ἀναλαβοντας τας ἀσπιδας ἀναβαινειν ἐπι τους ἱππους και ἐλαυνειν ἐπι | ||
μετειναι . Φιλιππος ἠσκει τους Μακεδονας προ των κινδυνων , ἀναλαβοντας τα ὁπλα τριακοσια σταδια πολλακις ὁδευειν φεροντας ὁμου κρανη |
πορρω ὑπαρχετω , χωριζεσθω . εἰμι το ὑπαρχω και ὁ παρατατικος εἰν , ἡ μετοχη εἰς , ἐντος , και | ||
. . * : εἰδῃ ] Εἰδημι : και ὁ παρατατικος εἰδω . . . . ἐαν εἰδῃ . * |
ὡν μεν ἡ ἐλλειψις ἐναντιον μαλλον , ἐπι την ὑπερβολην ἀποκλινειν , ἐφ ' ὡν δ ' ἡ ὑπερβολη , | ||
αὐταις προσδιορισμους ἀναιρειν δοκουσας ἐπι το ἀντικειμενον ποσον φαινονται μαλλον ἀποκλινειν . ὡστε και ἐπι της ἀδιοριστου ἀποφασεως τα αὐτα |
, αὐτος δια μεσου ἐπ ' οὐραν διαδραμων και των στρατιωτων τους ἀριστους προσλαβων ἀκμαζων ἐμπεσων τοις ἐπικειμενοις ἀτακτοις πολλους | ||
ἐπει δε ἀρα τους του δεσποτου φονεας ἐν τῃ των στρατιωτων εἰδεν ἐξετασει , ὁ δε οὐκ ἐκαρτερησεν ἐνταυθα ἀτρεμειν |
ὀρχεις ἀνευ του ψαυσαι της ἐπιδιδυμιδος οὐδεν μεν πασχει το σπερματικον ἀγγειον , ἀπολλυται δε των ζῳων οὐ το σπερμαινειν | ||
δε του παθους ἡ γυναικεια γονη ἠ το μεμυκεναι τον σπερματικον αὐτης πορον . αὑτη τοινυν ἡ γονη τῳ τε |
. . . Ζηνων την σεληνην ἐφησεν ἀστρον νοερον και φρονιμον , πυρινον δε πυρος τεχνικου . Κλεανθης πυροειδη την | ||
ῥυμης : ὁρμης ἀχθει : καμνεις , λυπει δεξιον : φρονιμον , συνετον ἀλαζων : ἀπατεων κεντρων : το ἐκ |
δικην , τινα ἀν βοηθειαν μη δυναμενος ἀνθρωπος βοηθειν ἑαυτῳ καταγελαστος ἀν τῃ ἀληθειᾳ εἰη ; ἀρα οὐ ταυτην , | ||
, θεραψ θεραπευων , κολακευων ὑπερκολακευων , ὑποκριτης , γελοιος καταγελαστος , γελωτοποιος , ποιητης γελοιων , γελοιαζων γελοιαστης , |
ἀρχης και δειγμα του πραγματος ποιουμενους κατευθυ ἀπ ' ἐνθυμηματων πειρασθαι ἀρχεσθαι . ἐχει δη και ταυτα το προοιμιον . | ||
ἐν τῳ προθυμεισθαι : Ἐν τῳ προνοεισθαι με σου και πειρασθαι τον Δια πειθειν , τινα βλαβην ἐνυπαρχουσαν νοεις ; |
, ὁ δε τοπος διαμονην ἐχει , το δε ποτε χρονικον ἐστιν , ὁ δε χρονος οὐκ ἐχει διαμονην ἀεικινατος | ||
δε τε νυκτος ἀμεινω . ὁτι το εὐτε οὐκ ἐστι χρονικον ἀλλ ' ὁμοιωματικον , ἀναλογουν τῳ ἠυτε . . |
και παντων αὐτου μανιαν καταγινωσκοντων , τινων δε παραγηραν αὐτον ἀποφαινομενων , ὁ μεν Πεισιστρατος ἠδη τινας δορυφορους περιαγομενος προσηλθε | ||
της χωρας ἀρετην θρυλουμενην ὑπο παντων οὐδεν χειρω της Ἰταλιας ἀποφαινομενων τι δει λεγειν ; σιτῳ δε και μελιτι και |
οὑτως ὁ ἐρωτων οὐκ ἠπιστατο περι των ἐν ποιᾳ μαχῃ πεπτωκοτων ὁ κηρυξ ἡκεν , ἀλλ ' ἐνομιζε περι των | ||
Ἀθηνας ἀποπεμψομεν , καλλιον ἀναθημα τῃ γῃ των ἐν Μαραθωνι πεπτωκοτων . Τις ἡ φωνη προσεβαλεν ἡμιν , ὠ Σωκρατες |
πολυ εὐπλοησασα ἐναντιῳ ἀνεμῳ λαμβανομεθα και Τυρος ἡ παγχαλεπος κατεχει σπευδοντας ἡμας : ἐπειγεται δε και βασιλευς , ὡς πυνθανομεθα | ||
αἰσθησεως οὐκ ἀφιστησι , τους δ ' ἐπι το πυρ σπευδοντας κατεχει περι τον τῃδε τοπον , των δε της |
παρ ' αὐτοις γενεσεως του θεου το μεχρι του νυν τεταγμενοις χρονοις ἐν τῃ πολει πηγην αὐτοματως ἐκ της γης | ||
κρεα τοις τεχνιταις και τοις προς την των κατασκευασματων ὑπηρεσιαν τεταγμενοις διενειμε , τας δε βυρσας συρραπτουσα και χορτου πληρουσα |
τον διαπορθμευσαντα Εὐρωπην Διι . . . Αὐτονοης δε και Ἀρισταιου παις Ἀκταιων ἐγενετο , ὁς τραφεις παρα Χιρωνι κυνηγος | ||
παραθεσθαι τον παιδα και παραδουναι τρεφειν Νυσῃ , μιᾳ των Ἀρισταιου θυγατερων : ἐπιστατην δ ' αὐτου ταξαι τον Ἀρισταιον |
γαρ ἐτι βασιλευοντος ἠρχε των Περσων Ὠχος και προσεφερετο τοις ὑποτεταγμενοις ὠμως και βιαιως . μισουμενου δε αὐτου δια την | ||
ἐπειχε . Πλεονεκτουμενος δε ὑπο των πολεμιων , προσεταξε τοις ὑποτεταγμενοις κοπτειν την γεφυραν , και το πληθος των βαρβαρων |
, ὁτι τον μεν ἐπηλυν ὀχλον οὐδενος εἰακατε εἰναι των κοινων κυριον , ἀρχετε δ ' αὐτοι της πολεως και | ||
αἱ πρωται δε ἡμιν φαντασιαι γινονται ἀδιαρθρωτοι και ἀπο των κοινων : τα γουν παιδια προσαγορευει παντας τους ἀνδρας πατερας |
χθονος ἠυτε καπνος ᾠχετο τετριγυια . ἐν οἱς το μεν ζωτικον πνευμα ἁτε ἐνικμον ἀυτμῃ δηλοι , το δε κατασβεννυμενον | ||
πυρετοϲ ἐϲτι θερμοτηϲ παρα φυϲιν καρδιαϲ και ἀρτηριων βλαπτουϲα τον ζωτικον τονον , ἀναφερομενη τε ἐκ βαθουϲ και δριμεια και |
εἰ δει και τουτο εἰπειν , και ἐν αὐτοις τουτοις σεμνυνειν αὐτον ἡγουμαι , εἰ τουτων ἐκεινοις ὑπεναντιως ἐχοντων μη | ||
. ἀλλ ' οἱ μεν ἐταχθησαν ἐπι τῳ τους ἀγαθους σεμνυνειν , οἱ δ ' ἐπι τῳ τους ὑπαιτιους κολαζειν |
και των ὁλων κοσμων ὡς πληθυομενων τε και ἑνουμενων , ὑποτεταγμενων ἀει τουτων ἐκεινοις , και μεγαλοις οὑτω βημασιν , | ||
ὁτι και συ τῳ τροπῳ δυνατος εἰ την παρα των ὑποτεταγμενων εὐνοιαν περιποιεισθαι των ὑπηκοων , ἐτι δε φιλους πλειστους |
δε ὀντος κεφαλαιου του γενικου , καθ ' ὁ δει διαλαμβανειν περι ποια των γενων ἀποβησεται το συμπτωμα , λαμβανεται | ||
ἐπινοουμενον ] [ και ] [ ] παρεπομενον ? [ διαλαμβανειν ] [ χρονον ] ? [ ] λα [ |
ἁπαντων ἡ μεν ἡγειται ὡς ἡνωμενων , ἡ δε ὡς διακεκριμενων , ἡ δε προ ἀμφοιν ὡς παντων ἁπλως : | ||
δυνατον ἐστι λεγειν μιαν την οὐσιαν την ὑπαρχουσαν ἐξ ἐντελεχειᾳ διακεκριμενων δυο οὐσιων . και κατα τουτο τον ἀριθμον φησιν |
χρονου , και ἡλιου και σεληνης και ἀνεμων , και τελεισθαι ὀνομασιας σεληνης καλοσχηματιζουσης , οὐ γαρ προς τους ἀστερας | ||
δε ᾑ πεφυκε ταυτῃ συμβαινει και τα περι αὐτο ἐνεργηματα τελεισθαι : ὡστε και τα ἀπο των θεων ἐγειροντα και |
ψυχης ἐπιμελειᾳ πλησιον αὐτων ἐστι των μεν αἰσχρων ἐπιθυμιων πλεον κρατων ἠ ὡν ἀρχει πολεων , των δ ' ἠδη | ||
Τυχην , ὡς εἰκος , σχετλιαζων , ὁτι τοις ὁπλοις κρατων ἀπηλθε μη φερων του πολεμου το ἀθλον . ἀπρακτων |
ὁτι και περι τἀγαθου , ἐπειδη φησι : τον δε ὑπερουρανιον τοπον οὐτε τις ὑμνησε ποιητης ἀξιως , και ἐτι | ||
ἐρωτος ἐπι τους ἐγκοσμιους θεους και τον οὐρανον και τον ὑπερουρανιον τοπον και τα θεια και ἀτρεμη θεαματα , και |
βουλητον μεν γαρ ἐστι το τελος , ὡς εἰπε , βουλευτον δε το προς το τελος και του τελους ποιητικον | ||
βουλευομενοι οὐχ αἱρουμεθα παντα , ἀλλ ' ἑν τι αὐτων βουλευτον προαιρετον ὀν ἐκ της βουλης προεκριθη : διο φησι |
και τους φανερως ἡμαρτηκοτας σῳζειν δυνανται , ὑμας δε χρη ὑπολαμβανειν πρωτον μεν ὁτι , εἰ παντες Ἀλκιβιαδῃ ὁμοιοι ἐγενοντο | ||
Π . ἀ [ . ] καθολου δε ὠιοντο δειν ὑπολαμβανειν μηδεν εἰναι μειζον κακον ἀναρχιας : οὐ γαρ πεφυκεναι |
της καλλιπολεως ; εἰ μεν ἐξω τι των ἐκεινης ἐπραξα παραγγελματων , κατεβην : εἰ δε πανταχοθεν τους ἐκειθεν ἐτηρησα | ||
ὑφην της παρασκευης . οὐκ ἀχρειον δε οὐδε των Ἰσοκρατους παραγγελματων ἐντρεπεσθαι , μη τραχυνειν τον λογον τῃ παραθεσει και |
τα δε λοιπα [ την ἀπο Σουνιου ] μεχρι Ἰσθμου παραλιαν και την ὡς ἀν . . . ς ὀρεινην | ||
κατα τον Ἀδριαν , τα δ ' εἰς την Λιγυστικην παραλιαν μεχρι Γενουας του των Λιγυων ἐμποριου , ὁπου τα |
τιτρωσκεσθαι τε και διωκεσθαι . και τους τας ὀλιγοχρηματους παρακαταθηκας ἀποδιδοντας ἐπι θηρᾳ στερησεως μειζονων εἰποις ἀν πιστει διαφερειν , | ||
πραξῃ , αὐτος ὀφειλετω τοις δημοταις . Τους δε μη ἀποδιδοντας τας μισθωσεις των τεμενων των της θεου και των |
των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
. ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
ἑτερων σπουδαις ἠ τυχαις ὁρμειν , και μαλιστα ὁτε περι ἀναστασεως και ἀνδραποδισμου και πορθησεως ἰδιος τε και κοινος ἐπικρεμαται | ||
φθαρτον τουτο και σκεδαστον ἐνδυσασθαι ἀφθαρσιαν , ἱνα ζῳοποιηθεντων ἐξ ἀναστασεως των νεκρωθεντων και παλιν ἑνωθεντων των κεχωρισμενων ἠ και |
οὐ γαρ εὐμαρες συνιεναι τροπον ἀνθρωπου , ὁπου γε τους νομιζομενους εἰναι χρηστους πονηρους πολλακις ἐξαιφνης εὑρισκομεν . ἑν δε | ||
Ἑλληνικων ἐκδιδασκομενους μεχρις ἡβης . ἐπει δε ἀφικοντο προς τους νομιζομενους γονεις συμβηναι την διαφοραν αὐτοις προς τους Νεμετορος βουκολους |
δυο , και θερμον αὐ ψυχρῳ συγκεραννυμενον , ἀλλοθι πῃ διακρισεις και συγκρισεις ὑποτιθεις , τουτων , ὠ Θεαιτητε , | ||
το τοιουτον εἰδος τῃ του μαθηματικου προς τας κατα μερος διακρισεις ἐπιβολῃ και ἐπινοιᾳ . παρατηρειν δε δει και πως |
κατω του παχεος την ῥιζαν ἀπο δε του ἀνω τον βλαστον : ἑν δε τι και συνεχες γινεται το ἀμφοιν | ||
κατορυξειε κλινην και λαβοι δυναμιν ἡ σηπεδων , ὡστε ἀφειναι βλαστον , οὐκ ἀν γενεσθαι κλινην ἀλλα ξυλον , ὡς |
το πρακτικον , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι το νομοθετικον και δικαστικον διηκει δι ' αὐτων , ἐπει τοις αὐτοις ἀτοποις | ||
⌈ περι κλοπης . το δε ὁλον βουλεται διαβαλλειν τον δικαστικον τροπον ὡς σκληρον και ἀπιστον , ὁποτε οὐδε τῳ |
προς ἀλληλους ὑπερ ἀρχης και ταξεως ἀνεπιφθονον εἰναι και των νενομισμενων , τον δ ' ὁλως ἀλλοτριον μηδεμιας ὀργης μηδ | ||
τεκμηρια περι του ταυρου και της θυσιας , ὡς ἐκει νενομισμενων τουτων και του ποιητου παραβαλλοντος τα ἐκει συντελουμενα . |
κερατοειδης και μετα τουτον ὁ ἐπιπεφυκως , ὁς ἐκ του περικρανιου ὑμενος ἐχει την γενεσιν . τα δε ὑγρα και | ||
της φλεγμονης , εὐ ἀν ἐχοι : πυωθεντος δε του περικρανιου ὑμενος και ἀποσταντων των σωματων , οὐ μονον το |
: και δη κομισθεντος ἐριφου ἡδε ἐγκρατως ἐσχε , δεομενη ἀποσιτος εἰναι δια πλησμονην : ἐδρασε δε και τῃ δευτερᾳ | ||
λυμαινηται τις . ἐτυχε δε ἀρα τριτην ἐχων ὁ κυων ἀποσιτος την ἡμεραν ἐπι τῃ φιλοπονῳ και καρτερωτατῃ φρουρᾳ . |
λογοις και πληθει συντεταγμενῳ , πλησιον που την ἐνοπλον δυναμιν παραστησας του μη θορυβον αὐτοις ἐμβαλειν ἰσως ἀνευ πολεμου προς | ||
γαρ μου πατηρ ὁ Κορισκος . τι οὐν ἠν σοι παραστησας τινα ἐγκεκαλυμμενον ἐρωμαι : τουτον οἰσθα ; τι φησεις |
και τους ἀστερας συνεκπιπτουσιν αἱ διαιρεσεις και τας ἐννοιας των ἀποτελεσματων προδηλουσιν , ἐπι δε ταυτης ἀλλοτε ἀλλη συγκιρναμενη κατα | ||
προειπομεν : συ δε διακρινε τῳ νῳ τας μιξεις των ἀποτελεσματων . Ὁτε ἐστιν ὁ Ἑρμης χρονοκρατωρ και ὑπαρχει ἐπικεντρος |
μετα τουτους τους προειρημενους ἀνδρας τρεις ὑφ ' ἑκαστῳ τουτων τεταγμενων και οἱον τα δευτερα και τριτα φερομενων καθ ' | ||
ἐνιοι δε τριπλασιον ἐποιησαν τον ἀριθμον των ἐν τῳ μηκει τεταγμενων παρα τους ἐν τῳ βαθει , οὑτως δοκουντες τετραγωνον |
δ ' ἑτερηφι παρελθειν : ἐκ της προς την ὑβριν παραθεσεως προτρεπει τῃ δικαιοσυνῃ μαλλον ἑπεσθαι : κρεισσων γαρ ἐστι | ||
ἐπιπροσθουσης τῳ νῳ και την αὐτων ἀπαυγαζουσης ὀντοτητα . ἐκ παραθεσεως τοινυν ἀμφοιν προς ἀλληλα των ἀναγκαιων και ἐνδεχομενων συναγει |
γαρ δενδρα ἀρχεται τοτε τελειοτητος , ὁταν ἀρχηται γενναν τα σπερματα , ἀτελη δ ' ἐστι και ἀωρα και ἀκαρπα | ||
ἱεροδακρυν λιβανον εὐωδεις τε φοινικας κασιαν τε ματευσαι τερενα Συρια σπερματα ἁ μεν Ἀθανα τὠργαν ' ἐρριψεν θ ' ἱερας |
εἰ γαρ ἐν ταις ἀλλαις πολεσι πολλων και οὐ μειζονων ἐγκληματων θανατος ἡ ζημια προκειται , και ὁμως οἱ ἀνθρωποι | ||
ἀπο της φυγης και στρατηγειν ἀναγκαζομενος ἀξιοι περι των ἐπενεχθεντων ἐγκληματων αὐτῳ προτερον ἀπολογεισθαι : διαφερει δε ἡ κατα ἀξιωσιν |
ὑμων των νεων τα ὁπλα ἀναληψονται , ἀλλ ' ὑπομενειτε ἀπολειφθηναι τουτων ἡγουμενων , οὑς ἀει πατερας ἐκαλειτε ; ὠ | ||
, ἐπιδειν ἑξης ὡς ὁλον αὐτο καταληφθηναι , και μηδεν ἀπολειφθηναι μερος γυμνον , μη σφοδρα τε πιεζειν τῃ ἐπιδεσει |
τους ἱππεας ἐκπεμπει ἐς τας δυο τας πλησιον πολεις προσταξας παραφυλαττειν τους ἀνθρωπους τους ἐνδον , μηποτε την ἁλωσιν αἰσθομενοι | ||
πα - τριδι . ἐκελευεν οὐν τοις ἐν τῃ Σπαρτῃ παραφυλαττειν την πολιν μηδεν καταπεπληγμενους : ταχυ γαρ αὐτον ἐπιφανεντα |
, τουτοις ἐκφερεται εἰς την αὐλην : οὑ ἡμιδεη ἁπαντα μεριδας ποιησαντες των κρεων και των ἀρτων ἰσας διαιρουνται . | ||
μεν ἀνελειν , το δε σωμα αὐτου διελοντας εἰς ἰσας μεριδας ἑαυτοις και λαβοντας ἀπενεγκειν ἐκ της οἰκειας λαθραιως , |
δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
, τον δε ἁτε μηδενος ἐπιδεα τοις ἀμφι το ἱερον ὑπηρεταις και λειτουργοις χαριζεσθαι μετα σεμνοτητος και τιμης της ἁπασης | ||
βλαβη τις γιγνεσθαι και προθυμουμενων ὠφελεια . προειπε δε τοις ὑπηρεταις , και ἀλλος εἰ τις βουλοιτο των ὁπλοφορων προσιστασθαι |
, ἐκ της κακοφροσυνης γινομενῃ . δαμνεται : κοπτεται , δαμαζεται . ἀτῃ : βλαβῃ . Καραβῳ : γενομενη . | ||
ἀνθρωποι δε οἱ εἰδοτες οὐ φυλαττονται . Πολλαις πληγαις δρυς δαμαζεται : προς τους δυσαλωτους . Πολυμαθειη καρτα μεν ὠφελεει |
τον καιρον των ἐπισημασιων και της παρατασεως την ποσοτητα δεησει προγινωσκειν , το δε γενικον , καθ ' ὁ προσηκει | ||
. , , : Ἐστι δε τοις κακως πασχουσιν εὐφραντον προγινωσκειν και εἰ τι ἀλλο λυπηρον μελλουσι παθειν . την |
διηγησατο . ” ταυτα διαλεγομενοι παρησαν ἐπι το της Λευκιππης δωματιον . ἐπει δε πλησιον ἐγενοντο των θυρων , ἀκουουσιν | ||
. Θυμηδιας οὐν ὁτι πλειστης πλησθεντες ἀνῃεσαν ὡς ἐπι το δωματιον , και ὁ μεν ἐδειπνει ἀσιτος ὠν το παραπαν |
ὑπ ' ἐμου λεγομενων και δια την σπανιν του Παρμενιδειου συγγραμματος . . . , . φασι δε γεγραφθαι αὐτωι | ||
και πρωτος τῃ ὑλῃ νουν ἐπεστησεν , ἀρξαμενος οὑτω του συγγραμματος , ὁ ἐστιν ἡδεως και μεγαλοφρονως ἡρμηνευμενον : “ |
, τρυχεται ἀλην ἑτερειδεα λευσων : πλανην ἀλλοιοειδη βλεπει , ἐνεργηματων μη ὑποκειμενων φησιν ὁρατι - κην φαντασιαν γινεσθαι : | ||
ἡμιν , ἀλλα φυσικον , ὁριζομενον και αὐτον ὑπο διαφεροντων ἐνεργηματων : ἀρχην μεν γαρ αὐτου το πρωτον ἀκουστον εἰναι |
δη και περι παντα τα εἰδη των κατηγοριων κατα την παρουσαν διαιρεσιν διατετακται το ποιειν : κατα μεν οὐσιαν το | ||
ἠ κολοκυντην ἠ σικυον ἠ ἀλλο τι των προς την παρουσαν ὡραν μη ἀναρμοστων ἡψημενον ἁπλως . πινειν δε λευκον |
ὑπο τον ἐν τῳ κοσμῳ ἰσημερινον κυκλον . Των δε εὐκρατων δυο ζωνων την βορειον ὑπο των ἐν τῃ καθ | ||
το δε πλειϲτον αὐτου γεωδουϲ οὐϲιαϲ ἐϲτι και ἀερωδουϲ , εὐκρατων κατα θερμοτητα και ψυχροτητα , ὁθεν οὐρητικοϲ τε μετριωϲ |
και τοις ἰατροις παρεχουσι μετα πονων τε και ἀλγηδονων και ἀποτεμνειν και ἀποκαειν , και τουτων χαριν οἰονται δειν αὐτοις | ||
τουτῳ τῳ μηνι πεπληρωσθαι ὀφειλει , και τας νεας ἀμπελους ἀποτεμνειν προσηκει : λειοτερα γαρ αὐτων ἡ τομη ἐσται νυν |
γυμνον ἐν τῃ εὐνῃ ὀνταῥιψαι ἑαυτον εἰς την θαλασσαν και καταλαβοντα τον Δαμωνα ἠδη ἀπαγορευοντα φαινεσθαι γαρ ἐπι πολυ ταυτα | ||
τοτε γαρ και ἡ γυνη θερμοτερα γινεται . το δε καταλαβοντα το πυρ ἐν τουτοις εἰτα ἀποσβεννυειν ἑαυτῳ αἰτιον ζημιων |
δικαιον λογον , παραλαβων αὐτον ὁ ἀδικος λογος ἐκδιδασκει . κομισαμενος δε αὐτον ὁ πατηρ ἐκπεπονημενον ἐπηρεαζει τοις χρησταις : | ||
ποιησεις τους νομους δηπου κυριους . εἰ οὐν τα αὑτου κομισαμενος και του συναγορευειν ἁψασθαι βουληθειη , μετ ' εὐνοιας |
οὐ διαγινεται ὁ παρα Πλατωνι Σωκρατης ἐν ταις προς τους κοινωνουντας αὐτῳ των λογων συνουσιαις κατα την προθεσιν του κατα | ||
. Προθυμοτερον ἀν συμφησαιςὠ Θωμασιεεἰ και τους ἐπι τουτῳ σοι κοινωνουντας ἀναμνησθειης : ἡ γαρ ὡν τις οἰεται δοξα τῳ |
[ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
φθαρειη , ἀπολλυται ἡ ἀκουστικη δυναμις . ὡσπερ δε το ὀπτικον πνευμα οὐ πανταχοθεν ἐχει ὑγρον , ἱνα και ἐν | ||
οὐν ζοφωδεις ἀτμους παρα τον ὀφθαλμον , και ἐπισκοτιζει το ὀπτικον πνευμα , ὁθεν οὑτοι ἐν ἡμερᾳ ὁρωσιν : ἡ |
ἐστιν , ὁτι αἱ μεν τεχναι οὐ παντα τα ὀντα γινωσκουσιν , ἀλλα περι τα ἐνυλα μονα καταγινονται , ἐπει | ||
του μεζονος ἐς το μειον προ μοιρης : διοτι οὐ γινωσκουσιν ὁ τι ποιεουσιν . Ἀρσενων μεν οὐν και θηλειων |
, ἐρωντες ἐπιμιξιας , ἀγομενοι μεν ὑπο της χρειας , εἰργομενοι δε ὑπο της θαλαττης , εἰδον ὀρνιν ἐξ ἀερος | ||
των ἑλων ὀντων δυο ἠσαν οἱ πολεμοι , τῃ διοδῳ εἰργομενοι μη γινωσκειν τα ἀλληλων : και κατα την διοδον |
την θειαν γεγονεναι , δια το τους συνορωντας ἐκφαντικως ἑκαστα καταλαμβανειν , μητε το πυρ κεκαυκος , ὡς προειρηται , | ||
πυκνωσιν των σωματων ψιλην , και την ῥυσιν ἀποβλεποντας , καταλαμβανειν τας διαθεσεις . δει δε και προς ἑτερον τι |
και πηρᾳ και βακτρῳ χρησθαι . Τουτον μονον ἐκ παντων Σωκρατικων Θεοπομπος ἐπαινει και φησι δεινον τ ' εἰναι και | ||
Εἰ με Πλατων οὐ γραψε , δυω ἐγενοντο Πλατωνες : Σωκρατικων ὀαρων ἀνθεα παντα φερω . ἀλλα νοθον με τελεσσε |
ἰδιον . ὁλως γαρ οὐδε λεγεται προς ἀλληλα τα ἀλλως συνυπαρχοντα : οὐ γαρ το φως προς τον ἡλιον λεγεται | ||
παρα το ἀνωτερω το ἀνωτατω . σαφες οὐν , ὁτι συνυπαρχοντα ταις συγκριτικαις ἐκφοραις των ἐπιρρηματων ὁμολογει την ἀπ ' |
ἀναγκη και τα συμπτωματα μικτα γινεσθαι , ὡς ποτε μεν ἀγρυπνειν , ποτε δε ὑπο βαθυτατου ὑπνου ἐχεσθαι , ποτε | ||
τουτου δε προτρεπει ἡμας προστιθεναι και τας νυκτας εἰς το ἀγρυπνειν , μητοι γε δει ἀφελειν των ἡμερων : τουτο |
. λελυμενων τοινυν λαμπρως των σπονδων και παντων ἐλπιδι μιᾳ κρατουμενων ἀπεραντον εἰναι την στασιν , πολλοι γαρ διαλλαττειν ἐσπουδακοτες | ||
ἐπιδοξον ἐχωσι την προς το κακως ἀλλους ποιειν ὁρμην , κρατουμενων δε ὑπο των της ἐναντιας αἱρεσεως καταφοροι και ἀνεπιτευκτοι |
, ἀρτον ἑψησας ἐν ὑδρελαιῳ καταπλασσε ἠ κριθινον ἀλευρον παραπλησιως σκευαζομενον : καταντλεισθω δ ' ὑδατι το μοριον ἀλθαιας ῥιζης | ||
, . : ἱππακης : βρωμα Σκυθικον δια γαλακτος ἱππειου σκευαζομενον . . . . Ἐθν . . , . |
ἀφομοιουμενα , το τε γαρ ἀρρητον αὐτου ῥητον και το ἀνειδεον ἐν εἰδεσι διαλαμπουσαν , και το ὑπερ παντα λογον | ||
μελλει δεχεσθαι τους παντων τυπους , οὑτω και πολυ μαλλον ἀνειδεον την ψυχην γινεσθαι , εἰ μελλει μηδεν ἐμποδιον ἐγκαθημενον |
: ἡ γαρ σαφης φρασις πολυ φως παρεχεται ταις των ἀκουοντων διανοιαις . ὑπ ' ἀμφοιν μεντοι συνισταται ἡ ἁπλη | ||
λεγειν κακως οὐτε ἀλλως καλον Ἑκτορα λοιδορειν Πριαμου παροντος και ἀκουοντων των Τρωων . ὁσα μεν οὐν ἐστι της Ἀχιλλεως |
δυναμενων τρεφειν το σωμα . οἰδε γαρ ἡ ἀθροα μεταβολη ταραττειν την δυναμιν , ἀλλως τε και ὁτι ἀσθενης οὐσα | ||
τινας τοπους της γης γενεσθαι πολλακις δε ὑστερον ἐσεσθαι ἀξιον ταραττειν τους ἐμφρονας . Ὁτι τε οὐκ εἰς Θεους γινεται |
συλλογισμου δε , νομος τον ἡταιρηκοτα μη λεγειν , Τιμαρχος ἑταιρησεως διδασκων παιδας κρινεται : κοινωνει το ῥητον και ἡ | ||
μεντοι κατα στοχασμον , στοχαστικως γαρ ζητειται τα περι της ἑταιρησεως . Ἰστεον δε και τουτο , ὡς ἡ ἐγγραφος |
λεγειν ἠ γραφειν . Διονυσιῳ γαρ ἐαν τις λεγῃ περι θερμων , αἰσχρον γε οἰμαι δια τως των τυραννων νομως | ||
ἐστι δυναμεως . το μελι λεπτομερεστατον ἐστι το γεννωμενον ἐκ θερμων και ξηρων φυτων : διο και το μελικρατον ἐπιτηδειον |
χρωματικον ἠ ἐναρμονιον ἠ κοινον ἠ μικτον ἐκ τουτων . διατονικον μεν οὐν ἐστι το τῃ διατονικῃ διαιρεσει χρωμενον , | ||
φυσικῃ ἀπο του βαρυτατου ἐπι το ὀξυτατον κατα τουτο το διατονικον γενος οὑτως εὑρισκε . το γαρ χρωματικον και ἐναρμονιον |
αὐτων οἱ σαρκωδεις και γεωδεστεροι ἐλαττονα τε πιμελην ἐχοντες . Ἀρχεστρατος δε φησι Σειριου ἀντελλοντος δειν τον φαγρον ἐσθιειν : | ||
παντα δε τα σελαχωδη τον Σμυρναικον κολπον ἐχειν διαφεροντα . Ἀρχεστρατος δε φησι : και σελαχη μεντοι καινη Μιλητος ἀριστα |
και ὁδοιπορειν και ὁσα δι ' ὑγρων και σταθμων πιπρασκεται συνωνεισθαι , οἰκοδομειν τε και κοσμειν οἰκιας και τα ἐμπεφραγμενα | ||
οὐτε καθαιρεσθαι οὐτε ἐκτιτρωσκειν . Ἐν δε Αἰγοκερωτι ἁρμοζει θρεμματα συνωνεισθαι και πιπρασκειν και ἐμπορευεσθαι και πλειν και πετεινα ὠνεισθαι |
δε μετα παρρησιας : και γαρ οὐδ ' ἀν ἀλλως δυναιμην . παντες ὁσοι πωποτ ' ἐκπεπλευκασι παρ ' ὑμων | ||
τους δε γομφιους ἁπαντας ἐξεκοψεν , ὡστ ' οὐκ ἀν δυναιμην Ναξιαν ἀμυγδαλην καταξαι . θρηνειν , ἐν οἱσι Λαμπρος |
τεκεισθε . Και δη που πολεμοι , και δη και ἀναρσιον αἱμα ἐσσεται ἀνθρωποισι , κακῳ δ ' ἐπικεισεται ἀλγος | ||
ἀκραι : ἐπαναστασεις , ἀκρωτηρια . Οὐτε : οὐδαμως . ἀναρσιον : ὀλεθριον ἀπο του ἀναιρω το φονευω και σκυλευω |
πυκνην φρενα και φιλοσοφον ἐγειρειν φροντιδ ' ἐπισταμενην ταισι φιλαισιν ἀμυνειν . κοινῃ γαρ ἐπ ' εὐτυχιαισιν ἐρχεται γλωττης ἐπινοια | ||
θεασηται ὑφ ' ἑτερου φθειρομενα , προς ὀργην διεγειρεται και ἀμυνειν ἐπειγεται . ὡς οὐν κτλ . : οἱ ἐπιλογοι |
τοις σεαυτου ὀφθαλμοις ἀπιστων . Εἰδον : ἀλλα το πραγμα τεραστιον , ὁ αὐτος πυρ και ὑδωρ . Εὐ γε | ||
, τουτο μονον ἐκπληττονται και ὡσπερ ἐστι , καινον και τεραστιον δοκει αὐτοις . τα δε ἀλλα ματην ἀρα τῳ |
καθ ' αὑτον μερους πολυ προεπλευσε των ἀλλων , βουλομενος προκαλεσασθαι τους Λακεδαιμονιους εἰς ναυμαχιαν : Θηραμενης δε και Θρασυβουλος | ||
Ἰσαιος που λεγει κηρυκευσατω . προκηρυξαι δ ' ἐστι το προκαλεσασθαι ὑπο κηρυκος , και ὑποκηρυξασθαι το προειπειν ἡσυχιαν ἠ |
, δια το προτιθεσθαι της κορωνιδος , ἐκ κωλων τροχαϊκων ἐπιμεμιγμενων χορειοις και ἰαμβοις ηʹ . ὡν τα γʹ ἑφθημιμερη | ||
τοισι Σκιαποσιν : 〚 Ἡ παρουσα στροφη κωλων ἐστι τροχαϊκων ἐπιμεμιγμενων χορειοις και σπονδειοις Ϛʹ . και ἡ ἀντιστροφη τοιουτων |
πριν ἀπολειφθεις φρενων : των πριν : ἑως τουτου ὀφειλεις στιζειν , εἰτα ἀπολειφθεις φρενων . δει δε νοειν : | ||
ὁτε και ἀπο του φευγοντος : οἱον νομος τον μοιχον στιζειν : στιζων τις μοιχον ἀπεκτεινε και κρινεται φονου : |
' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |