| τα ὁρκια ἐπετελεσαν και το χρυσιον οἱ Ῥωμαιοι κατηνεγκαν , σταθμος μεν ἠν , ὁν ἐδει τους Κελτους λαβειν , | ||
| ἠδη τε ἠν ἀμφι ἀγοραν πληθουσαν και πλησιον ἠν ὁ σταθμος ἐνθα ἐμελλε καταλυειν , ἡνικα Πατηγυας , ἀνηρ Περσης |
| . κατα τοπους της χωρας τας ἐπικαιροτατας των ὁδων διελαβε σταθμοις , ἐπι τε τουτοις ἐκ χαρακων , και των | ||
| μεγεθει , δυναμει δε ἐστιν ἀλλα , ὡς τα ἐν σταθμοις και μετροις . ἀναγκαια δε ἐστιν ἰσοτητος ἰδεα και |
| ᾡ οἱ φυλακες εὐτρεπιζονται , ἐν τουτῳ περι των πυλων ἐπιμελητεον ὁπως καλως κλειωνται : και γαρ περι τας βαλανους | ||
| ὁ Σιμωνιδης : Ἀλλ ' ὁπως μεν οὐ παντων τουτων ἐπιμελητεον , ὠ Ἱερων , οὐ λεγω . ἐπιμελειαι μεντοι |
| ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
| ' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
| και ἑξηκοστων γ . παλιν , ἐπει των προκειμενων μεγιστων ἀποστασεων ἡ ὑπεροχη μοιρων οὐσα δ με δις περιεχει το | ||
| ἐμβατευων , την δ ' ἀλλην ἐκ του λογου των ἀποστασεων . οὑτω δ ' ἀν εὑρισκοι ποσον ἀν εἰη |
| δ ' ἀν συμμετρως μαλιστα περι εἰκοσι και πεντε γινομενον σταθμους προς τον λιθον : της δε τροχιας την του | ||
| κατατρεχει και ληϊζεται πασαν , μετα δε τουτο στρατοπεδευομενος κατα σταθμους και προσκαθημενος ἐδῃου ταυτην ἐμπιπρων τους καρπους και νεμων |
| , ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
| καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
| περι ὀροβοειδων τε και πιτυροειδων , πεταλωδων τε και κριμνωδων ὑποστασεων λογος παλαι μεν ὡς ἐδει ἐν τοις περι διαγνωσεως | ||
| Εἰ μεν δη λευκα τα παρυφισταμενα εἰη , των κριμνωδων ὑποστασεων τουτο σημειον : ἐρυθρα δε του κατοπτηθεντος αἱματος συμβολον |
| των ἀπορουμενων ζῳων , Περι των μυθολογουμενων ζῳων , Περι αἰτιων , Λυσεις ἀπορουμενων , Τοπων προοιμια , Περι του | ||
| ὑγιεινων εἰπουσι παραλιπειν ὁ τι νοσος και ἀφ ' ὡν αἰτιων προεισιν , οὑτω κἀνταυθα . τῳ γαρ την των |
| . οὐκ ὀλιγοι γαρ των τε ἀρχαιων συγγραφεων και των μεταγενεστερων , ὡν ἐστι και Τιμαιος , φασι τους Ἀργοναυτας | ||
| , ὁθεν και μεταγενεστερα εἰσι και οὐκ ἐδει ἀπο των μεταγενεστερων ἀρξασθαι . Οὐδε μην ἀπο των βραχεων ἠρξατο , |
| ἡμερινης γενεσεως . ὁ Ἀρης Ἀφροδιτην τετραγωνιζων , του Ἀρεως καθυπερτερουντος , πονηραι κρισεις και ζημιαι και μαχαι και βλαβαι | ||
| κατα παροδον και ἐφορᾳ τουτον ἀπο τετραγωνου , του Ἀρεως καθυπερτερουντος αὐτον , ἐσται ὁ ἐχων την ἐναλλαγην ἐπισπουδατος και |
| περιαπτουσιν ὡσαυτως τα δεξια τοις δεξιοις και τα ἀριστερα τοις ἀριστεροις σεληνης οὐσης ἐν ἀποκρουσει ἠ ἐν ἀσπορῳ ζωδιῳ και | ||
| δε νεον κλισιηθεν ἰοντα . ἡ διπλη ὁτι ἐν τοις ἀριστεροις μερεσι του ναυσταθμου γεγονεν ἡ μαχη , ὁπου και |
| του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
| ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
| ἐμπυον του φυματος γινεσθαι , ἐπι δε του δερματος φλυκταιναν ἀνιστασθαι ὁμοιαν τοις πυρικαυτοις . προστιθησι δ ' ὁτι οὐ | ||
| ἐκεινα προχειρα ἐχειν και χωρις ἐκεινων μη καθευδειν , μη ἀνιστασθαι , μη πινειν , μη ἐσθιειν , μη συμβαλλειν |
| ἀντιστρεψαι ὀν ἐπι μερους ἀποφατικον ἐνδεχομενον : ἀντιστρεφει δε το ἀποφατικον ἐνδεχομενον ὁμοιως τῳ καταφατικῳ . ὁ οὐκεθ ' οἱον | ||
| οὐδε ἀποφατικον ἐνδεχομενον συναγεται , δηλον ἐξ ὡν το ἀναγκαιον ἀποφατικον δια των ὁρων συνηγαγομεν : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι |
| τουτων ἰοντα τον ἐποπτην της φυσεως μετρον χρωματων τε και συστασεων , ἐτι τε παρυφισταμενων και τον ἐπι τουτοις καθ | ||
| των ὁμοιων . Παθη συμβαινειν εἰωθεν ὁταν ἐπι των προκειμενων συστασεων οἱ κακοποιοι συσχηματισθωσιν , κατα το ἐναντιον μεντοι . |
| . Ἐπειτα κατα την ἀντιπαραθεσιν ἑαυτου ὁ νους προς το νοητον ἐκφαινει το ἐν ἐκεινῳ νοητον , εἰ και μη | ||
| του ἐρωτικου πως ἀναγεται ἀπο του τῃδε καλλους ἐπι το νοητον καλλος : ὁ λεγει οὐν τουτο ἐστιν , ὁτι |
| ἰατροι μεχρι πλειονος χρονου , καιτοι δεομενα μετα τας ἀρχας διαφορεισθαι : και οἱ μεν ἐπι τοις ἐρυσιπελασι γιγνομενοι , | ||
| βλαπτει τους ὑδεριωντας ὡς ἡ των πορων πυκνωσις οὐ συγχωρουσα διαφορεισθαι τα συναγομενα πνευματα και ὑγρα , ἀλλα παλινδρομειν εἰς |
| οὐ μεγαν : ἐτι γαρ αὐτου σωζεται το ἀρχαιον ἰχνος ἐλαττονας ἠ πεντε ποδων και δεκα τας μειζους πλευρας ἐχον | ||
| ὁ μεν Διονυσιος μυριους και τρισχιλιους , ὁ δε Ἱερωνυμος ἐλαττονας των τετρακισχιλιων . . . , : Ἐκ τουτου |
| τον θεον ἑκουσιον ἀναδεχονται λατρειαν . Οὐ γαρ ἀνθρωποις ἠ ἀνθρωπινοις δουλευουσιν ἀλλα σοφοις : ὁ δε σοφιας δουλος θεραπευτης | ||
| και τεχνην , οὐ μονον τας των θεων ἀπομιμουμενοι φυσεις ἀνθρωπινοις εἰδεσιν , ἀλλα και των ἀλλων ἑκαστον , ποταμους |
| ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
| : τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
| μαχιμον τι ἐθνοςἀπολειπει [ ] [ ] [ ] / ἐπιμελητην [ των ] ? ἐργων Φοινικα . ἐλθων ? | ||
| . πονηρον : Κακοτροπον . προστατην : Φροντιστην . . ἐπιμελητην των πραγματων αὐτης . Θ . ἐπιμελητην . . |
| ἐαν ἀντι της περιουσιας ἐνδειαν παρεχηται . τοις γε μεντοι ἐπιμελεισθαι δυναμενοις και συντεταμενως γεωργουσιν ἁνυτικωτατην χρηματισιν ἀπο γεωργιας και | ||
| , ὡς δεησον τουτων ὡσπερ και της στρατηγιας τον στρατηγον ἐπιμελεισθαι . ὡς δε και ταυτ ' ἀπεφησα , ἐπηρου |
| , Ταυρῳ δε και Διδυμοις και Καρκινῳ και Λεοντι ὀχλων ἀκαταστασιας και ταραχας και ἐρεις , Παρθενῳ δε και Ζυγῳ | ||
| τον βιον ποριζομενους , ἐτι δε πλανης και ἀλητειας και ἀκαταστασιας . οὑς δε των οὐρανιων ἰδριας ἠ και ἐρευνητας |
| , οὐκ ἐστιν ἀληθης : ὁμοιως γαρ φασι τοις τα διαγραμματα γραφουσι και σφας εἰρηκεναι περι της γενεσεως , οὐχ | ||
| δε ὑπο γην . γραψωμεν δε ἐπι των ἡμικυκλιων τα διαγραμματα . Πινδαρος ὁ ποιητης Θηβαιος ἠν ἐκ Κυνοκεφαλων : |
| ὑπο τα τρια σχηματα ἀναγεται δια μεσου ἁπλου κατηγορικου του κατασκευαζοντος ἠ το συνημμενον , ὡς ἐν τοις δι ' | ||
| Ἀμφιπολιν και την Καρδιανων χωραν ἀπεστερηκοτος Φιλιππου , ἀλλα και κατασκευαζοντος ὑμιν ἐπιτειχισμα την Εὐβοιαν και νυν ἐπι Βυζαντιον παριοντος |
| εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
| ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
| : ὁπερ ἐδει δειξαι . Ἀριθμων δοθεντων ὁποσωνουν εὑρειν τους ἐλαχιστους των τον αὐτον λογον ἐχοντων αὐτοις . Ἐστωσαν οἱ | ||
| Λογων δοθεντων ὁποσωνουν ἐν ἐλαχιστοις ἀριθμοις ἀριθμους εὑρειν ἑξης ἀναλογον ἐλαχιστους ἐν τοις δοθεισι λογοις . Ἐστωσαν οἱ δοθεντες λογοι |
| ἀθροιζονται . κακα οὐν εἰσι και το μελαν και το πελιον : ταυτα γαρ ἐνδεικνυνται ἠ μεγιστην ζεσιν και φλογωσιν | ||
| , ἀμυχας δ ' ἐν τῳ τραχηλῳ εἰχεν ἀγχομενη , πελιον δε το στηθος . εἰς τουτο δ ' ἠλθον |
| : τοις Ἀμπρακιωταις . οὐκ ἀρεσκομενος τῃ . . . καταστασει : εὑρε γαρ την μητερα Ἐριφυλην ἀναιρεθεισαν ὑπο Ἀλκμεωνος | ||
| . παλιν δε ὑπενεχθεις εἰς ὑπνον ἠρεμει της προτερας ὑγιεινοτερᾳ καταστασει χρωμενος , ὡς ἐνην ἐκ τε της ἀναπνοης και |
| τουτο , ἀπολιπειν ἑκαστῳ την αὑτου δυναμιν ἡν ἐχει και ἀπολιποντα ἰδειν την ἀξιαν της δυναμεως και το κρατιστον των | ||
| : ἐπειτα οἱον στυλον δρυινον , τετραγωνον , πλαγιον παραβαλλειν ἀπολιποντα ἀπο του τοιχου ὁσον παρελθειν τινα , ἠν δεῃ |
| ἀρνητικον μοριον , οἱον οὐκ ἐστιν ἀνθρωπος λευκοςἀνθρωπος οὐκ ἐστι λευκος ἀνθρωπος λευκος οὐκ ἐστι . ταυτα μεν οὐν δηλα | ||
| Δυο δε εἰδη και του κνεωρου : ὁ μεν γαρ λευκος ὁ δε μελας . ἐχει δε ὁ μεν λευκος |
| παρακειμενην ἐν αὐτοις ἐχειν ; Οἱον ἐπι φωτος ἐχει : ἀπελθοντος οὐδεν ὁ ἀηρ αὐτου ἐχει , ἀλλ ' ἐστιν | ||
| τινι των νεων ἐπι Καριας , και μετα ταυτ ' ἀπελθοντος αὐτου θαρρησαντας ἐπεξελθειν και πλεον σχοντας των ἐφορμουντων ἀναστρεψας |
| πευσις δε ἡ μακρου δεομενη λογου : ἀνακρισις δε ἡ ὑποδεεστερων ἐξηγησις . ἐπανοδος καθοδου διαφερει . ἐπανοδος μεν ἐστι | ||
| ὑβρις δε ἡ ἀδικια και ἀλαζονεια και ἐπαρσις κατα των ὑποδεεστερων , ἡν ἡ Εὐνομια και ἡ Δικη και ἡ |
| πορευου , και οἱ ἀλλοι μενουσιν . οὐ γαρ ἀξιοι συμβουλευειν μενειν , ἀλλ ' ὡς πεπεισμενων διαλεγεται : εἰτα | ||
| και μεγαλων φοβων ἐπικρεμαμενων , οὐθεις ἐτολμα περι του πολεμου συμβουλευειν . ἀπορουμενων δε παντων παρελθων Διονυσιος ὁ Ἑρμοκρατους των |
| τας ἀντιθεσεις και λυσεις των ἐπιφερομενων . το ἑξης : ἀνακοινουσθαι τε πραγματα και ἀντιγραφας . ἀξια σῃ φρενι : | ||
| αὐτους προτερον ἐν μυστηριῳ ἐχειν την τοιαυτην διδασκαλιαν και μη ἀνακοινουσθαι ταυτην τοις ἀγροικοτεροις , ἀλλα μονοις τοις γινωσκουσι το |
| και κερατα ἐπι τηι κεφαληι . ἐτιμηθη δε δια το συντροφος εἰναι τωι Διι , ἠ καθαπερ Ἐπιμενιδης ὁ τα | ||
| του Ἠσαυ νεωτερονὁτι ἀφροσυνη μεν ἐκ πρωτης ἡλικιας ἐστιν ἡμιν συντροφος , ὀψιγονος δ ' ὁ του καλου ζηλος , |
| των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
| και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
| Περσευς δε καταγει το γενος ἐξ Ἀβαντος : Ἀβαντος γαρ Προιτος και Ἀκρισιος Ἀκρισιου Δαναη Δαναης και Διος Περσευς Περσεως | ||
| δε ἐπι πλειστον της συμφορας , τους αἰτηθεντας μισθους ὁ Προιτος ἐδιδου . ὁ δε ὑπεσχετο θεραπευειν ὁταν ἑτερον τοσουτον |
| δυο κατ ' ἰδιαν μεν ὀντα οὐ νοειται δυο , συνελθοντα δε εἰς ταὐτο γινεται δυο . εἰ γαρ τοιαυτα | ||
| συνηγορει . πως οὐν ἑκατερου με συνιστωντος ἀνεγκλητον ἀμφω μοι συνελθοντα την ὑποψιαν οὐ λυσει ; ἀποκριναι δη μοι βραχυ |
| της Κελτικης παρωκεανιτιδος ἀν εἰη : τοσουτους γαρ πως διελθοντες συναπτουσι τῳ ὠκεανῳ . : ἐπει οὐν φησιν ἀπο του | ||
| : και τουτων γαρ τα μερη προς τινα κοινον ὁρον συναπτουσι : του μεν χρονου τα μερη το νυν ἀδιαστατον |
| κρασει δυναστευοντων χυμων , και τα νοσηματα κατα την του πλεοναζοντος χυμου φυσιν πεφυκοτα γιγνεσθαι . και μεν δη και | ||
| ' ἐπιρροην αἱματος γινεται . σκοπος τοινυν ἡ κενωσις του πλεοναζοντος αἱματος ἐν τῳ φλεγμαινοντι μοριῳ . περι κεφαλην τοινυν |
| οἱ νεωτεροι προϲαγορευουϲιν . ὁ δε πυριτηϲ των ἰϲχυρωϲ ἐϲτι διαφορουντων ὀγκουϲ τε και θρομβουϲ : οὑ μη παροντοϲ τῳ | ||
| ὠθουμενην εἰϲ το βαθοϲ την ὑλην , ἀπο δε των διαφορουντων εὐθεωϲ ἀρχεϲθαι : μηδενοϲ δε κωλυοντοϲ , οἱον ἡλικιαϲ |
| πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
| , ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
| αὐτῃ τεθολωμενον ὑδωρ ἐκκυμαινεσθαι συμβαινει , και του βαρους ἁμα συνεργουντος ὡστε θαττον κατενεχθηναι προς την γην κατω , πριν | ||
| μετα του ἡλιου διαχεοντος το ὑγρον ἠ ἀτμιζοντος γινεται ἠ συνεργουντος εἰς την ἀρχην : ὁταν οὐν εἰς τον τοπον |
| ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
| ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
| δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
| παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
| ὀρχεις ἀνευ του ψαυσαι της ἐπιδιδυμιδος οὐδεν μεν πασχει το σπερματικον ἀγγειον , ἀπολλυται δε των ζῳων οὐ το σπερμαινειν | ||
| δε του παθους ἡ γυναικεια γονη ἠ το μεμυκεναι τον σπερματικον αὐτης πορον . αὑτη τοινυν ἡ γονη τῳ τε |
| ; Ἐπειδη δε της διηγησεως τας ἀρετας φαμεν την τε συντομιαν και την σαφηνειαν και την πιθανοτητα , καιρος ἀν | ||
| ἡι πρωτοι οἱ περι Ἐπιγονον ἐχρησαντο . και περιελων την συντομιαν την ὑπαρχουσαν ἐν τοις ψιλοις κιθαρισταις , χρωματα τε |
| οὐδεν ἀναρχον κατελειπετο , ἀλλα δωδεκαδαρχοις και ἑξαδαρχοις παντα τα καταλειπομενα διεκοσμειτο . ἐπει δε συνηλθον οἱ ἐπικαιριοι , παραγων | ||
| ἀπο του οβ ἀφελουμεν τον κζ και τον λβ , καταλειπομενα ἐσται ιγ , μητε των κζ μητε των λβ |
| τουτους προ του Οὐλωμου : ὁ δε Οὐλωμος αὐτος ὁ νοητος εἰη νους , ὁ δε ἀνοιγευς Χουσωρος ἡ μετα | ||
| : ὑπεστι γαρ αὐτῳ το δυναμει , ὡστε οὐδε ἀει νοητος , ἀλλ ' ὁταν συλλεξηται τα νοηματα . εἰ |
| ἀπληστος ἀλαζων δοκησισοφος αὐθαδης βαναυσος βασκανος φιλεγκλημων δυσερις διαβολος χαυνος ἀπατεων ἀγυρτης εἰκαιος ἀμαθης ἀναισθητος ἀσυμφωνος [ ἀπιστος ] ἀπειθης | ||
| δυναμεως και το φηλουν . ὀνοματα δε ἀπο των εἰρημενων ἀπατεων , φεναξ , γοης , ἐπιβουλος : τα δ |
| ' ἐπειθομην ὡς ἀδυνατον αὐλητην ἐν ἀποριᾳ των αὐλων αὐλητικην ἐπιδεικνυσθαι , ἀδυνατον δε κιθαρῳδον ἐν ἀποριᾳ της κιθαρας μουσικην | ||
| ὀναρ . οὐ γαρ ἀν φαυλον ἠν ἐλευθεριοτητα και μεγαλοπρεπειαν ἐπιδεικνυσθαι οὐ μονον [ ἐν ] λογῳ ἀλλα και ἐργῳ |
| τους Λακωνας αὐτομολησαντων ἀπορρητα γραμματα ἐπεμψε προς τους ἡγεμονας των ἀποσταντων παρακαλων μεμνησθαι του συγκειμενου καιρου , καθ ' ὁν | ||
| ἀναλαβοντες τους οἰκειους χρονους . των γαρ Αἰγυπτιων ἀπο Περσων ἀποσταντων κατα τους ἀνωτερω χρονους Ἀρταξερξης ὁ ἐπικληθεις Ὠχος αὐτος |
| διδωσιν , ἀμοιρος ἐκ σου γενεσθαι : ἐργων δε χρηστων ὑπομνησεις , ἱν ' ἀφω τον νομον , σκοπει παλιν | ||
| Τα μεν μεμνημεθα , ὁσα δε μη , συ παρων ὑπομνησεις : μαλλον δε , εἰ μη τι σοι χαλεπον |
| ἀφομοιουμενα , το τε γαρ ἀρρητον αὐτου ῥητον και το ἀνειδεον ἐν εἰδεσι διαλαμπουσαν , και το ὑπερ παντα λογον | ||
| μελλει δεχεσθαι τους παντων τυπους , οὑτω και πολυ μαλλον ἀνειδεον την ψυχην γινεσθαι , εἰ μελλει μηδεν ἐμποδιον ἐγκαθημενον |
| μετα παντων των χρωματων , ἐν τοις περι αἰτιας οὐρων ἀποδωσομεν λογοις . Προσεπιθειναι δε τουτο μονον δει τῳ λογῳ | ||
| ἐν τοις ἰδιοις τοποις ἐρουμεν , ὡσπερ και τας αἰτιας ἀποδωσομεν ἐν τοις περι αἰτιας οὐρων λογοις . νυν δε |
| ἐμου τοτε και το τῃ πολει συμφερον οὐ το Φιλιππῳ ζητουντος , βραχυ φροντισαντες οἱ χρηστοι πρεσβεις οὑτοι καθηντ ' | ||
| ποιουμεν , και τοι του σκοπου της φιλοσοφιας τουτο μαλιστα ζητουντος : ἀλλ ' ὡρμηται μεν ἐκ φιλοσοφιας ὁ λογος |
| , το τε καθ ' ὁμοιοτητα τουτου πανουργεισθαι τινα και πλαττεσθαι τινα λογον οὐδεις ἀν εἰποι . το πλαττομενον οὐν | ||
| ὡς ἐπι το πολυ συμβουλης ἑνεκα τους μυθους και παραινεσεως πλαττεσθαι . ἀλλ ' ἐπει και τοτε δοκει ῥητορικος ὁ |
| ὁτι κατ ' οὐδενα τροπον την ἀποδειξιν εἰς εὑρεσιν ὁρισμου συμβαλλεσθαι εἰρηκε , και ὁτι οὐδεις ὁλως λογος οὐσιωδης ἐστιν | ||
| την ἐκφοραν παρασκευαζομενος ταις μεν πλησιον πολεσι προσεταξε κατα δυναμιν συμβαλλεσθαι προς τον της ἐκφορας κοσμον , πασι δε τοις |
| . οἱον μετα την ἐν ἰσοις ὁροις ἀναλογιαν συνεχης ἐν ἐλαχιστοις ὁροις κατα μεν το διαπλασιον δʹ βʹ αʹ : | ||
| ἐνιοι των ἀλαζονων ἀνθρωπων τα ἀδυνατα κατεπαγγελλονται και ἐν τοις ἐλαχιστοις ἐλεγχονται . Ταων δε ποτε γερανου κατεγελα , ἐκκωμῳδουσα |
| χθες και πρωην εἰς μεσον ἐλθοντος κατα τινας μαγγανειας του βουληθεντος Πτολεμαιου οἱονει ἐπιφανη δειξαι τοις ἐν Ἀλεξανδρειᾳ θεον . | ||
| λογιζομενος , ὡς ἐθελησας μεν ἀρκεσεις και μονος , οὐ βουληθεντος δε σου και τἀλλα ματαια . Τα μεν ἀλλα |
| , και ταυτα διαπραξαμενον μηκετι ἐγγυτερω προσιεναι , ἀλλ ' ἀποτρεπεσθαι φυλαττομενον μη τι ἡμας μαλλον του δεοντος θερμαινων βλαψῃ | ||
| εἰς τελεωτεραν και ὑπερτεραν ζωην . Και τους μεν πρωτους ἀποτρεπεσθαι δει , τους δε δευτερους ἐξευμενιζεσθαι . Εἰσι δε |
| σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
| χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |
| οὐ δια τουτο μαχεται Πλατων τῳ Παρμενιδῃ κατα γε το ἀληθεστατον , ἀλλ ' εἰσιν ἀμφω μεν ἀληθεις οἱ λογοι | ||
| γενομενος ὁ ἀστειος ἐν οἱς ἁπασιν ἐζητησε τουθ ' εὑρεν ἀληθεστατον , χαριν ὀντα θεου τα παντα , γην , |
| ἡ τυχη προς τους βιους . πενης λεγων τἀληθες οὐ πιστευεται . ἐλευθερως δουλευε : δουλος οὐκ ἐσει . νομον | ||
| και ἐφ ' ἑκαστῳ των συμβαινοντων ἀνωθεν το θειον προσταγμα πιστευεται , ἀρρητῳ τινι προνοιας λογῳ του παντα πεποιηκοτος θεου |
| ἐθνη , ἐαν ὑμεις σκοτισθητε ἐν ἀσεβειᾳ , και ἐπαξετε καταραν ἐπι το γενος ἡμων , ὑπερ ὡν το φως | ||
| οἱ ἀνθρωποι ] ἀφ ' ἑαυτων [ ἐκτισαν και εἰς καταραν ] μεγαλην ἀφιξονται οἱ ποιουντες [ αὐτην ] . |
| ἀερα βελτιω των ἐναντιων . και ἰχθυων δε των πετραιων ἐσθιειν ἰουλιδος και φυκιδος και κοττυφου και κιχλης και σκαρου | ||
| ὠ Σωκρατες , ἀκολουθα ταυτα παντα ἀλληλων . ἐπει γαρ ἐσθιειν τις τα ἱκανα ἐχει , ἐκπονουντι μεν ὀρθως μαλλον |
| δε τον δημον ἐδιδασκεν οὐ ποτε Καρχηδονιους οὐδ ' Ἀννιβαν ἀποστησεσθαι σφισιν ἐνοχλουντας ἀμφι την Ἰταλιαν , εἰ μη Ῥωμαιων | ||
| εὐλαβεισθαι μη ἱπποτυφιᾳ ληφθῃ . τοις μεθυουσι συνεβουλευε κατοπτριζεσθαι : ἀποστησεσθαι γαρ της τοιαυτης ἀσχημοσυνης . πινειν δ ' εἰς |
| δη ἀν ἐξεταζωμεν , δυναται το μεν δια των λημματων συμπεπλεγμενον ἀληθες εἰναι ἡμερας οὐσης , οἱον το τοιουτο ” | ||
| το προσφατον και λευκον ἠ ὑπερυθρον , οὐ πεπιεσμενον ἠ συμπεπλεγμενον , λελυμενον δε και διακεχυμενον , σπερματος πληρες ὁμοιου |
| ' ὑπελαμβανε καιπερ ὀν δεινον , ἀλλ ' ἐκεινο | παγχαλεπον , εἰ δοξει των λογιων , καθ ' ἁ | ||
| φονευς εἰναι ἀνοσιως ἁλωσομαι . Και ἐμε ὡς δεινον μεν παγχαλεπον φασιν ἐλεγχεσθαι εἰναι , ὡς δ ' ἠλιθιον ἐξ |
| μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
| δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
| ἐπιδειξειν τοις δικασταις της μεν σωτηριας τῃ πολει τους θεους αἰτιους γεγενημενους και τους φιλανθρωπως και μετριως τοις της πολεως | ||
| τους δε βιασαμενους και διδαξαντας ἀτιμωρητους καταλιπειν , οὑς ἁπαντων αἰτιους εἰναι συμβεβηκεν , ὡν ἠ δεδρακασιν ἠ πεπονθασιν ἐκεινοι |
| , εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
| εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
| το δε ὀνομα ῥημα οὐ λεγεται . αὐτος γαρ Ἀριστοτελης παρακατιων λεγει αὐτα δε τα ῥηματα καθ ' ἑαυτα λεγομενα | ||
| ἐλεγε παιζων “ ὁ ἀλεκτρυων και ἡ ἀλεκτρυων ” . παρακατιων δε ἐρει ἀδυνατον μιαν και την αὐτην εἰναι ἡμεραν |
| βορειου μετωπου του Σκορπιου και μεσου εὐθειας ἀπειχεν εἰς τα ὑπολειπομενα σεληνην , προς ἀρκτους δε του βορειου μετωπου διειχεν | ||
| ὁταν την θειαν φυσιν μηθαμῃ λειτουργιων ἀπολυωσι . Τινα ἀστρα ὑπολειπομενα τινων θεωρεισθαι συμβαινει και παρα το βραδυτερον συμπεριφερεσθαι τον |
| , ἀποφερειν αὐτους ἐκελευεν , εἰπων οὐ νομιμον εἰναι Λακεδαιμονιοις χρασθαι τοιουτοις ἐδεσμασιν . λιπαρουντων δε των Θασιων : δοτε | ||
| ὠμων , καλεονται δε Παδαιοι . Νομαιοισι δε τοιοισιδε λεγονται χρασθαι . Ὁς ἀν καμῃ των ἀστων , ἠν τε |
| ὁλου ἀν αὐτου καθοσον δυναται μεταλαμβανοι . Δει οὐν τα μεταλαμβανοντα αὐτου οὑτως ἐχειν αὐτου , ὡς οὐ μετελαβε , | ||
| κοινωνιαν προαγαγειν , και συνδησαι συμμετρως τα μετεχομενα τε και μεταλαμβανοντα προς ἀλληλα . Τοσουτον οὐν ἀφεστηκε του δια παθους |
| δε Ἰωνων ἰδιον . ταυτα δε πλαττεται ἡ Ὑψιπυλη , ἀποδημειν ἐπι Θρᾳκης τους ἀνδρας . ἀροωσι δε ἀροτριωσιν , | ||
| τραχειαν , οἱ γαρ φυγοδικουντες ἐσκηπτοντο εἰς Σκυρον ἠ Λημνον ἀποδημειν . Ἀρχη , ἀρχων ἀρχειν , ἐξαρχος , ἀρχηγος |
| τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | ||
| τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν |
| ἠν πικρον . ἐν τοις Ἀλεξανδρου γαρ ὑβριζες δομοις και προσκυνεισθαι βαρβαρων ὑπ ' ἠθελες : μεγαλα γαρ ἠν σοι | ||
| ἀλλα ἀνθρωπος , ὑπο θεου τεταγμενος , οὐκ εἰς το προσκυνεισθαι , ἀλλα εἰς το δικαιως κρινειν . τροπῳ γαρ |
| διψησας κατελθων εἰς πηγην παρασυρεις ὑπο του ῥευματος ἀπεπνιγετο . περιστερα δε τουτο θεασαμενη κλωνα δενδρου περιελουσα εἰς την πηγην | ||
| ἐτους τικτουσα . Ξ πελειας ] περιστερας . πελειας ] περιστερα . τοι μεν γαρ ποτι πυργους : οὑτοι μεν |
| , θεραποντας ἐδωδης : ἐν δε σφιν και δριμυν ἐπηλυδα κοκκον ἀνωγα μιξαι ῥυσοχιτωνα , μελαγχροιην , ἐριτιμον : ἐν | ||
| δε μη γευεσθω τῃ ἡμερῃ ταυτῃ , τῃ δε δευτερῃ κοκκον δουναι καταποτον , τῃ δε τριτῃ δουναι διουρητικον , |
| δηπου βουλητον το της ἐκκλισεως της τοιαυτης : μαλλον γαρ βουλητον το μηδε δεηθηναι της ἐκκλισεως της τοιαυτης . Μαρτυρει | ||
| βουλητον , ἀλλ ' ἀγαθον μεν εἰναι το φυσει : βουλητον δε ὁ ἑκαστος βουλεται , ὡσπερ αὐτος λεγει : |
| [ ! ] : [ [ ] ξαμην [ ] σαι κλοπη [ [ ] την ὁπως : [ ] | ||
| ? ! δι [ ' ] ἀνοιϊα [ [ ] σαι ? χρονον ὠ πα [ [ ] ρ αὐτος |
| μετα πολλων αἰχμαλωτων παραβαλειν εἰς Αἰγυπτον , τους δε Τρωας ἀποσταντας αὐτου καταλαβεσθαι τινα τοπον και διαπολεμησαι μεχρι ὁτου συγχωρηθεισης | ||
| και ὁπως μεν , οὐκ ἐγνων , ὡς δ ' ἀποσταντας ἐς τους φορους ἐπανηγαγεν και ἑτερους , ὡς ἀρχηθεν |
| συνεργους ἐσχον ἁπαντας τους Θηβαιους . ταχυ δε του πληθους συνδραμοντος μετα των ὁπλων , ἁμ ' ἡμερᾳ την Καδμειαν | ||
| και κομην βοων και ἐπικαλουμενος την ἐξ ἀνθρωπων ἐπικουριαν . συνδραμοντος δε του πλησιον ὀχλου στας , ὁθεν ἐμελλε πολλοις |
| ὁ στρατηγος Ῥωμαιων ἐπι Τραϊανου . Ἀλλοι ἐπι ἡμερας τινας παραταξαμενοι πλησιον του ἰδιου ἀπληκτου ὡς ἐπι μαχῃ δημοσιᾳ και | ||
| πασα Ῥωμαιων ἐσαλευεν ἀρχη , κατελυσαμεν και ἐν οἱς ἀνδρειως παραταξαμενοι οὐδεν τι ἡττημεθα , και ἐν οἱς σπεισαντες μετα |
| Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
| Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
| : ἀπολογουμενου δε του ἀνδρος και δια το μηδεν ἑαυτῳ συνειδεναι πασαν ἐξετασιν ὑπομενοντος ἐφη βουλεσθαι την οἰκιαν αὐτου διερευνησαι | ||
| οὐδε ἐκεινοι παραδραμουνται την δυναμιν ἀνεξεταστον : ἠ σιωπωντες ἑαυτοις συνειδεναι δοξουσιν : ἀλλα το κρινομενον ἐπι πλεον αὐξησουσιν : |
| ἑκτηι και εἰκοστηι των Ἱστοριων . . . . : καταρατους εἰπε τους Μεγαρεας , παροσον δυσνοως εἰχον αὐτοι και | ||
| οὐσα . ἐν τῳ περι συνταξεως : „ προς τους καταρατους Μεγαρεας ἐψηφισασθε ἀποτεμνομενους την ὀργαδα „ . ἐξειλον : |
| φλεγμονων πασων ἀντισπαστικως ποιεισθαι χρη την φλεβοτομιαν , οἱον ποδος φλεγμαινοντος , ἐκ της χειρος φλεβοτομειν κατ ' ἀρχας : | ||
| μελαντερον : χρονιζοντες δε και ὑδρωπιωσιν . ἐμβροχαι οὐν προσαγεσθωσαν φλεγμαινοντος σπληνος ὀξελαιον ἐν οἰσυπηροις ἐριοις , καταπλασματα δε δι |
| ἐξημαρτον . οὐ γαρ πασιν ὁμοιως ἐξην προς τον κρατουντα παρρησιαζεσθαι , και τοις ἐν τελει της στρατιας και τοις | ||
| ἐκεινοις . Καιτοι ματαιον ἰσως και περιττον ἐν παιδειας νομῳ παρρησιαζεσθαι προς σε . οὐτε γαρ ἀν αὐτος ποτε βελτιων |
| ἀκουσαντας Ἀργειους λεγεται πρηγμα ποιησασθαι , και παραχρημα μεν οὐδεν ἐπαγγελλομενους μεταιτεειν , ἐπει δε σφεας παραλαμβανειν τους Ἑλληνας , | ||
| ὑμιν . ” ὁ μυθος προς ἀνδρας ἐξωλεις ὠφελειν μεν ἐπαγγελλομενους , βλαπτοντας δε μεγαλα . σφηξ ἐπι κεφαλην ὀφεως |
| τον Λαϊον ὑπο του υἱεος ἀναιρεθεντα και τον Οἰδιπουν ταυτα ποιησαντα και παθοντα τυφλον ἀλασθαι , και προτερον ἀλλου βασιλεως | ||
| , ἀλλ ' ὑπεχωρει . ὡς δε τουτ ' εἰδον ποιησαντα αὐτον οἱ Ἀρμενιοι , διεδιδρασκον ἠδη ἑκαστος ἐπι τα |
| Ὁτι Πτολεμαιος ὁ βασιλευς πολλα τοις ἐλεφαντοφαγοις ὑποσχομενος οὐκ ἐπεισεν ἀποσχεσθαι της βρωσεως αὐτων . Ὁτι τουτους τους κυνηγους Πτολεμαιος | ||
| δεινος περι του ἀνασταντος εἰπειν και ἀρχην γε εἰληφως μη ἀποσχεσθαι μηδε τους οἰκειους αὐτου λοιδορησαι . και πλειστα περι |
| την εὐγλωττιαν ἑν αἰτιωμενος μονον , ὁτι δη φυσιν Ἑρμῃ προσηκουσαν ἐνεβιβασας εἰς στρατιωτου βιον . καλων δε ὀντων και | ||
| ἀνισον . τῳ μεντοι μεταδουναι των ἐπιβαλλοντων λογων ἑκαστοις την προσηκουσαν μοιραν την τε ὠφελειαν ἀπενεμεν ἁπασι κατα το δυνατον |
| χθονος ἠυτε καπνος ᾠχετο τετριγυια . ἐν οἱς το μεν ζωτικον πνευμα ἁτε ἐνικμον ἀυτμῃ δηλοι , το δε κατασβεννυμενον | ||
| πυρετοϲ ἐϲτι θερμοτηϲ παρα φυϲιν καρδιαϲ και ἀρτηριων βλαπτουϲα τον ζωτικον τονον , ἀναφερομενη τε ἐκ βαθουϲ και δριμεια και |
| κατα χρονον ἠ κατα ταξιν : οὑτως γαρ ταξις τις φυλαττεται προορισθεντων τουτων περι ὡν μελλει διαλεγεσθαι ἐν τῳ α | ||
| δε εὑρεθῃ λεξις ὀξυτονος ἠ περισπωμενη προηγουμενη του ἐγκλιτικου , φυλαττεται ἡ ὀξεια και ἡ περισπωμενη , οἱον : Ζευς |
| Ἑλλησι ἐπιθησεσθαι , οὐδε προτερον ἠ το συνθημα σφι ἐμελλε φανησεσθαι παρα των περιπλεοντων ὡς ἡκοντων . Ταυτας μεν δη | ||
| Ἰχθυων , ἐπιθεωρουντος Διος και Ἀφροδιτης , ἐν ἱεροις τοποις φανησεσθαι δηλοι , του δε Ἀρεως μεσουρανουντος συν τῃ Σεληνῃ |
| . βελτιον δε ἰσως ἠν μηδε εἰ λεγει την ἀρχην προσποιεισθαι . τον οἰκετην πολλακις ἀνειμενον και παιζοντα ὁ δεσποτης | ||
| ἁ μη ἐχει τις και μειζω ἠ ἁ ἐχει τις προσποιεισθαι ἐχειν ἑαυτον του ἁ ἐχει ἐλαττουν ἠ ἀρνεισθαι μη |