αὐ χρονος ἁ κραταια τε χρησμοσυνα βιου πολλ ' ἀνευρισκει σοφα μαιομενοις οὐκ ἐστι πρασσοντας τι μοχθηρον λαθειν : ὀξυ | ||
αὐτῳ γινεται , και τα εἰς Δελφους πεμφθεντα ἀναγραψαι τα σοφα , ἐφ ' οἱς ἐοικεν ὁ Ἀπολλων οὐχ ὡς |
, γαλακτι ἀντι ὠου ἐγχυματιζουϲιν , ἐλαθον δε αὑτουϲ ἀντι μικραϲ παραμυθιαϲ χρονιαϲ διαθεϲεωϲ τῳ παϲχοντι προξενοι γιγνομενοι . το | ||
Ἡ παροξιϲ κερατιον ἑν ἡμιϲυ . Ὁ κυαθοϲ ἐχει μναϲ μικραϲ ἠτοι μυϲτρα μικρα δυο . το γαρ μυϲτρον ἐχει |
της ἀλλης σαρκος : ἐπιπροσθειν οὐν ξυμβαινει την ἐντευθεν ἑλκομενην νοτιδα τῳ ξυναγομενῳ κατωθεν ἰχωρι , και τα μεν ἐνοχλευντα | ||
νυν λεγομενον . τουτο δε δια την περι τον ἐγκεφαλον νοτιδα συνιον αὐτο προς αὑτο και βλαστανον κυκλῳ περιημφιεννυεν την |
μετα βαρυτητος και στερροτητος . και προς τουτοις τῳ κυριως αἰσθητηριῳ το αἰσθητον ἐν χρῳ ἐπιθεμενον κατεχει ἀναισθητον , καιπερ | ||
και κατ ' αὐτας διατιθεμενου ἐμφαινεσθαι συμφημι και ἐν τῳ αἰσθητηριῳ τα φαντασματα , ἀλλ ' οὐχ ὡς αἰσθητικῳ οὐδε |
ἀγαθους ἐνεποιησεν : ὁταν δε μελλῃ κακως πραξειν πολις , ἐξειλε τους ἀνδρας τους ἀγαθους ἐκ ταυτης της πολεως ὁ | ||
Σπαρτην και Τεγεαν και Πατρας της Ἀχαϊας , και φρουρια ἐξειλε πλειστα και ἐρυμνοτατα και κατεστησε πασαν την Πελοπος φορου |
στρατευσας οὐν εἰς την Παιονιαν και παραταξει τους βαρβαρους νικησας ἠναγκασε το ἐθνος πειθαρχειν τοις Μακεδοσιν . ὑπολειπομενων δε πολεμιων | ||
συγκλεισας , και την τροφην παρελομενος ἐπι τινας ἡμερας , ἠναγκασε το ζῳον δια την ἐνδειαν ἀναλωσαι το σωμα της |
ἐτι και νυν κεκτημενον , χρυσῳ στεφανῳ μελλετε στεφανουν . Θεμιστοκλεα δε και τους ἐν Μαραθωνι τελευτησαντας και τους ἐν | ||
ἐοικεν , ἀν μεν Δημοσθενη , ἠ Μιλτιαδην , ἠ Θεμιστοκλεα , ἠ τον ὁμωνυμον ὑποκρινωμαι , τοτε μεν πολυ |
εἰς δε την Ἀκαδημειαν ἠ εἰς το Λυκειον ἐλθοντα τῳ βελτιστῳ τουτῳ Διαλογῳ συμπεριπατειν ἠρεμα διαλεγομενους , των ἐπαινων και | ||
δυναμενους ἀποδεδοται , ὡστε τον χειριστον των αὐτων τυγχανειν τῳ βελτιστῳ : οὑτως , ὠ ἀνδρες , ταυτην την ὑβριν |
αὐθις βασανισων . μετα τρεις ἡμερας την Ἐπιχαριν ἐκομιζετο ἐν φορειῳ , ἡ δε λυσαμενη την ζωνην ἀπεβροχισεν ἑαυτην ἐν | ||
ἀτερπεα δαιτα φεροντες . ” Φειδων ὀνομα κυριον . φερτρῳ φορειῳ : “ κειμενον ἐν φερτρῳ . ” φηγος ἡ |
τωι λιμενι διαναυμαχουντα του Θησεως ἐκπλεοντος . ὡς δε Φιλοχορος ἱστορηκε , τον ἀγωνα του Μινω συντελουντος , ἐπιδοξος ὠν | ||
. Ἀριστων δ ' ὁ Χιος και Θεοφραστου τινα δοξαν ἱστορηκε περι των ῥητορων . ἐρωτηθεντα γαρ , ὁποιος τις |
ἠ ἐφ ' ὁ τι , καταγελαστος ἐγω του πλου Σικελικα μεν πελαγη και Τυρρηνους κολπους ἀναμετρων , οὐκ εἰδως | ||
και πεντε κλινας Σικελικας . λεγ ' ἀλλο τι . Σικελικα προσκεφαλαια πεντε . τριποδες οὑτοι πεντε σοι . και |
ἐπι τον Μελανα ποταμον ἐρχεται . διαβας δε και τον Μελανα ἐς Σηστον ἀφικνειται ἐν εἰκοσι ταις πασαις ἡμεραις ἀπο | ||
ἡ Θρᾳκια καλουμενη , ποιουσα την τε Προποντιδα και τον Μελανα κολπον και τον Ἑλλησποντον : ἀκρα γαρ ἐκκειται προς |
' ἀκουων . τουτους τους στιχους , ἀγαθε διδασκαλε , κολοφωνα των περι της μουσικης λογων πεποιημαι , ἐπει φθασας | ||
λεγεται γαρ ἐν τηι συνηθειαι [ ] [ ] τον κολοφωνα ? [ ] ἐπεθηκεν ἠ κατα ? [ ] |
' ἐκεινων εἰρημενα . εἰϲι δε εὐβοηθητοι μαλιϲτα ὠφελουμενοι ὑπο ὑδρομελιτοϲ ϲυνεχωϲ αὐτο πινοντεϲ μιγνυμενων αὐτῳ πηγανου φυλλων . Γυψοϲ | ||
ἀνιϲου ϲπερμα ἀριϲτολοχιαϲ ἀφεψημα βραθυοϲ λειοτατου ⋖ α μεθ ' ὑδρομελιτοϲ : ἐπι δε των ἀπυρετων μετ ' οἰνου βαλϲαμου |
ὁτιουν . ἐγω μεν γαρ ὑπ ' ἀβελτεριας ᾠμην δειν τἀληθη λεγειν περι ἑκαστου του ἐγκωμιαζομενου , και τουτο μεν | ||
ἰατρον , ἠ ὡς διακονησοντα και προς χαριν ὁμιλησοντα ; τἀληθη μοι εἰπε , ὠ Καλλικλεις : δικαιος γαρ εἰ |
καθηγεμονα των πραξεων ἐχοντες την ἀρετην . Πασαις γουν ὡς ἐοικε ταις ἀρεταις κοινον ὑπαρχειν το τε κρινειν , και | ||
, μεθιεμεν . Ἀκουετον δη : δει γαρ , ὡς ἐοικε , με λεγειν ἁ κρυπτειν ἠν παρεσκευασμενος . Ἐγω |
κινδυνων και δαπανης , ἠ καλην και δικαιαν προφασιν εἰληφοτες ἐσεσθε του πολεμου . το γαρ μη των ἀλλοτριων ἐπιθυμειν | ||
. νικησαντες μεν γαρ ἁπαντων τουτων ὑμεις ὡσπερ προσθεν κυριοι ἐσεσθε : εἰ δ ' ἡττηθησεσθε , εὐ ἰστε ὁτι |
αὐτοις της πατριδος ὑφ ' Ἡρακλεους . Γενεᾳ δ ' ἑκκαιδεκατῃ μετα τον Τρωικον πολεμον Ἀλβανοι συνοικιζουσιν ἀμφω τα χωρια | ||
κοινον ὀνομα πολλων ἐθνων . λεγονται και Λευκοσυροι . Στραβων ἑκκαιδεκατῃ „ δοκει δε ἀπο Βαβυλωνιας των Συρων το ὀνομα |
τῃ καρδιᾳ προοραν το μελλον . ὡσπερ γαρ ὁταν τι κινησῃ το ὑδωρ ἠ τον ἀερα , τουθ ' ἑτερον | ||
δ ' ὁτ ' ἀφ ' ὑψηλης κορυφης ὀρεος μεγαλοιο κινησῃ πυκινον νεφος . τοιγαρουν και ὁταν λεγῃ ὡς δ |
πλειους φαμεν εἰναι των τετταρων και ἡμιολιους , ἐαν δε δωδεκα , ἐλαττους και ἡμισεις , και οὐδε ἀνεκτον ἀλλως | ||
ἀντωνυμιαν ἀναφορικην δηλουσαν το ταυτῃ , οἱον “ τῃ και δωδεκα παιδες ἐνι μεγαροισιν λιποντο , ” ῥημα δε προστακτικον |
περισσον ἠν ἐνταυθα το ἀσβεστον [ πορον ] : διο ἐξεβληθη παρ ' ἐμου : ὁμοιον γαρ χρη το κωλον | ||
ω ῥηματα παντως διφθογγον ἐχει την μετα του ι , ἐξεβληθη το υ : οὐ γαρ ἠδυνατο τριφθογγος εἰναι , |
και τουτων αἱ μεν ὀνομαζομεναι περσαιαι καρπον διαφορον ἐχουσι τηι γλυκυτητι , μετενεχθεντος ἐξ Αἰθιοπιας ὑπο Περσων του φυτου καθ | ||
τε και ὀξυτητος ὡς προσηκουσων τῃ τε ἀφελειᾳ και τῃ γλυκυτητι . Ὁ δε περι ἡδονης οὑτος και γλυκυτητος ἡμιν |
τροφην τε και παιδευσιν , ᾑ χρησαμενος τοσοσδε ἐγενετο . Πατηρ μεν οὐν ἠν αὐτῳ Γαϊος Ὀκταουϊος , ἀνηρ των | ||
Υἱου τῳ αἰτιῳ : το αἰτιον φυσει μειζον : ὁ Πατηρ ἀρα μειζων του Υἱου φυσει . ἐνταυθα παρα το |
ἐπ ' ἀγαθῳ οὐδενι του ξυλλογου γιγνομενου . Ταυτα ὡς ἀπηγγελθη Ἀλεξανδρῳ , παραγγειλας τοις πεζοις κατα λοχους κλιμακας ποιεισθαι | ||
, πραττειν περι των σπονδων ἐκελευον : ἐπει δ ' ἀπηγγελθη ὁτι εἰησαν αἱ σπονδαι , παρηγγειλαν οἱ πολεμαρχοι δειπνησαντας |
ῥινων ϲταξειϲ , καυματα ἐν θωρακι , γλωϲϲαι καταπεφρυγμεναι , διψωδειϲ , ἀϲηροι , ἀγρυπνοι , ϲπαϲμοι βιαιοι και ἀλλα | ||
περιεχομενοι κατα τουϲ χιτωναϲ αὐτηϲ . Οὐ μονον ἡ κοιλια διψωδειϲ τε και ἀδιψουϲ ἐργαζεται και ψυχρου και θερμου ποματοϲ |
' ἐκεινου μαλιϲτα του τοπου , ἐν ᾡ τηϲ πολληϲ θερμαϲιαϲ αἰϲθηϲιϲ γιγνεται . ἀλλαϲϲεϲθω δε το φαρμακον , πριν | ||
/ φευγει [ ] ϲυγκυψαϲ : τηϲ ἐκ των πληγων θερμαϲιαϲ : ἀλλα δητ ' εἰϲ του ϲτρατηγου κωμαϲω του |
ἐκπλευσαι , ὁποτε ἐκειθεν ἀραιμι , ἀλλ ' ὑφορμισασθαι τῳ ἀκρωτηριῳ , τας ναυς γαρ τας λῃστρικας ἐν περιβολῃ ἑσταναι | ||
νησος αὑτη της παραλιας χωρας σφοδρα , τῳ δε ἑτερῳ ἀκρωτηριῳ καθηκει ἐπι τον Ναρωνα ποταμον . Ἀπο δε της |
: οὐ παρελιπε δε οὐδε ὁσα ἰδιᾳ προ των της Λευκιππης θυρων διελεχθησαν προς ἀλληλους περι αὐτης . και ὁ | ||
την ναυαγιαν , την Αἰγυπτον , τους βουκολους , της Λευκιππης την ἀπαγωγην , την παρα τῳ βωμῳ πλαστην γαστερα |
οὑ το μεν ὑδωρ βλεπεται , ἡλικον δε ἀν τις χαλασῃ σχοινιον , οὐκ ἐφαπτεται του ὑδατος , ἀλλ ' | ||
παυεσθαι , και διαλιπων αὐθις ποιεειν ταὐτα ἐστ ' ἀν χαλασῃ ἡ περιωδυνιη : και ἠν ἡ κοιλιη μη ὑποχωρεῃ |
, Βοιωτον ὀντα , τας Μουσας , ὡσπερ ἐν τῃ Θεογονιᾳ πεποιηκεν , ἀλλ ' ἀπο της Πιεριας , εἰς | ||
πολεμον γιγαντων και τιτανων . ὁ δε Ἡσιοδος ἐν τῃ Θεογονιᾳ δια τουτο φησι τον Δια ὁρκον των θεων ποιησαι |
, ἐπιταχυναι προς τους βασιλεας . οὐπω δε καταλαβοντων ἡ Εὐρυδικη Πιθωνα και Ἀρριδαιον μηδεν ἀνευ αὐτης ἠξιου πραττειν . | ||
δε ἡ Κυνανη Ἀδεαν την αὐτης θυγατερα , ἡτις ὑστερον Εὐρυδικη μετωνομασθη , τωι Ἀρριδαιωι εἰς γυναικα : ἡν και |
Σεληνης ἀνωμαλους δρομους των τε λοιπων ἀστερων δυναμεις και κυκλον δυοκαιδεκα ζῳδιων ἐν ἀποκρυφοις ταυτα ἐχειν και τοις ἀπαιδευτοις ἠ | ||
ἐπανω της χειρος , ὁς Ῥοπαλον καλειται , τους παντας δυοκαιδεκα φερει τοδε το ζῳδιον . Τους δε Διδυμους διεισιν |
δ ' ἡμιμεδιμνος τεσσαρες και εἰκοσιν , ὁ δε τριτευς ἑκκαιδεκα , ἑκτευς δ ' ὀκτω , ἡμιεκτον τετταρες . | ||
. Φησαντος δε του Ἐφορου διοτι την χερρονησον κατοικει ταυτην ἑκκαιδεκα γενη , τρια μεν Ἑλληνικα τα δε λοιπα βαρβαρα |
ἐπι δε της του Διος σφαιρας νοεισθω κυκλος ὁμοκεντρος τῳ ζῳδιακῳ φερομενος ἐν τῳ ἐπιπεδῳ αὐτου και περι το αὐτο | ||
κατα τον του γενεθλιου καιρον , και κινουμενου ἐν τῳ ζῳδιακῳ , και διερχομενου τξ μοιρας , και ἀποκαθισταμενου δια |
γαρ τυραννειν θελῃς , πολεμηθησεται ἡ χωρα : ἐαν δε νικησῃ σε οὑτος , τι . λειπει δε το τι | ||
. ἀριστος δε ἀντι του ἀριστη : ὁταν πονησας τις νικησῃ , ἐχει την εὐφροσυνην ἀριστην ἰατρον . ἠ οὑτως |
γαμον τολμησῃ τι θανατωδες , ἀλλας αὐτῳ της ἀντιρρησεως αἰτιας ἀπηγγελλε . Πενητες ἐσμεν , ὠ παι , και δεομεθα | ||
ἀτιμως . Ὁ δ ' ἐπανελθων και τι πλεον ἀκηκοως ἀπηγγελλε Καισαρι , ὡς οὐδε τοὐνομα αὐτου διαφεροιτο περι τας |
Σκυθεων ῥησις . Ὁ μεν δη κηρυξ οἰχωκεε ἀγγελεων ταυτα Δαρειῳ , οἱ δε Σκυθεων βασιλεες ἀκουσαντες της δουλοσυνης το | ||
Βαβυλωνιοι γεγονασι . Ζωπυρου δε οὐδεις ἀγαθουργιην Περσεων ὑπερεβαλετο παρα Δαρειῳ κριτῃ , οὐτε των ὑστερον γενομενων οὐτε των προτερον |
δικαιος . Λυκεας δ ' ἐν τοις Αἰγυπτιακοις προκρινων τα Αἰγυπτιακα δειπνα των Περσικων Αἰγυπτιων ἐπιστρατευσαντων , φησιν , ἐπι | ||
και την των ἀπλανων σφαιραν μεταλαμβανομενοις ϠϘγσιν , ἁ ἐστιν Αἰγυπτιακα ϠϘγ και νυχθημερα σνε # νδ μϚ να ἐγγιστα |
βουλη δηλησεται , οἱ ' ἀγορευεις . ταυτ ' οὐν ἐγιγνωσκε και ἐκεινος , ὁτι κακον ἐν θαλαττῃ τριηρεις ὁπλιταις | ||
ἐρασταις . Εἰτε οὐν σπουδαιος ἠν ὁ Ἀγαμεμνων , ὀρθως ἐγιγνωσκε περι αὐτης , εἰτε τοις πολλοις ὁμοιος , οὐ |
τοις ἱπποις χρωνται . Ἀμειψαντες ] Οἱ της Θηρας ἀποικοι δηλαδη . Κεινος ὀρνις ] * Ἐπειδη ὀρνις ἐστιν ἡ | ||
μαχης ταὐτο δηλουσα τῃ ὑστερον ἐπινοηθεισῃ ἠχῃ της σαλπιγγος , δηλαδη το καταρχεσθαι της μαχης : ἀλλως : ἐπει δ |
χειρεων και των σκελεων . Ἡ | τινι ὀδυναι ἐν ἰσχιῳ ἠ ἐν κεφαλῃ ἠ ἐν χερσιν , ἠ ἀλλοθι | ||
πασαν ἐμπεριειληφε , μονου σπληνος ἀτερ . Ἑξης νευρωδης κυστις ἰσχιῳ στομα ἐνιδρυσμενη , συμπεπλεγμενων ἀγγειων , οὐρων ἐκκρισιος αἰτιη |
οὐν τις των ὁδῳ παριοντων μη προαισθομενος κατα κενου ἐπιβας ἐνεχθῃ και τελευτησῃ , ἐπιγραφεσθωσαν οἱ βουλομενοι ὑπερ του τετελευτηκοτος | ||
οἰκειας ἑδρας ἡ κεφαλη του βραχιονος ἀποχωρησασα κατω μεν πρωτον ἐνεχθῃ τῳ βαρει ῥεψασα , μετα ταυτα δ ' ὀπισω |
κρειττονες , ἐαν ἐξω του τειχους ὀντες οἱ ἡττονες ἐν κινδυνῳ δοκωσιν εἰναι , ἀλλ ' ἐπειδαν γε εἰσω του | ||
ἀπατην γεγοητευμενου . ἐοικε των ἀνθρωπινων ἀγαθων ὀντως ἑκαστον εἰναι κινδυνῳ κεκαλυμμενον , μηδεν τε ἀκρατον του ἐναντιου , και |
οὐνομα Τριτων ἐστιν : ἐκδιδοι δε οὑτος ἐς λιμνην μεγαλην Τριτωνιδα ” . το ἐθνικον Φιλαιος , της νησου δε | ||
Περσευς ἐν τῃ παραδοσει , λαβων ἐρριψεν αὐτον εἰς την Τριτωνιδα λιμνην , και οὑτως ἐλθων ἐπι τας Γοργονας ὑπνωκυιας |
ἠϋτ ' ἐπεγγελοωσα παρισταται : ὡδε κε φαιης μυθεισθαι μυραιναν ἀπηνεα κερτομεουσαν : τι πτωσσεις δολομητα ; τιν ' ἐλπεαι | ||
δη τοι , γαιηοχε κυανοχαιτα , τονδε φερω Διι μυθον ἀπηνεα τε κρατερον τε , ἠ τι μεταστρεψεις ; ταυτα |
! ! ] ? [ ] δε μηνιν τινα φερων Ἀμφιονι ? [ ] ! ον αἰκως ? ἐξεφυλλασεν γενος | ||
λυρᾳ . δοκω μοι τον Ἑρμην ἐρωτι κατειλημμενον δουναι τῳ Ἀμφιονι ἀμφω τα δωρα . και ἡ χλαμυς , ἡν |
της χειμερινης ὡρας ἐνισταμενης οὑτος μεν προς Λευκανους συμμαχιαν ποιησαμενος ἀπηγαγε τας δυναμεις εἰς Συρακουσας . μετα δε ταυτα Λευκανων | ||
χαρισαμενης της Κορης , τον δε κυνα παραλαβων δεδεμενον παραδοξως ἀπηγαγε και φανερον κατεστησεν ἀνθρωποις . τελευταιον δ ' ἀθλον |
του θερους ἀρχομενου και ὁ σκολυμος ἀνθειν ἀρχεται και ὁ τεττιξ ᾀδειν : ᾀδει δε ὑπο ταις πτερυξι τριβων ἑαυτον | ||
τιθησιν . Ἠμος δε σκολυμος τ ' ἀνθει και ἠχετα τεττιξ δενδρεῳ ἐφεζομενος λιγυρην καταχευετ ' ἀοιδην πυκνον ὑπο πτερυγων |
χρονον κακουργων πραγματων ἠ λῃστρικων ἐρωσι : γινονται γαρ πλαστογραφοι ἁρπαγες θυρεπανοικται κυβευται τεθηριωμενην την διανοιαν ἐχοντες . ἐαν δε | ||
δε οὐσαι και ἀμφοτερα σημαινουσιν . Οἱ ὀξεις ὀφθαλμοι ταραχωδεις ἁρπαγες : οἱ δε ἰλλωπτοντες και τα βλεφαρα ἐπιβαλλοντες ἀνδρογυνοι |
ἑορταις ἐπιδοσιν ἐχουσιν αἱ τραπεζαι : ὡστε πρωτον ταυτῃ τῃ εὐφροσυνῃ της ἐλπιδος μειονεκτουσι των ἰδιωτων . ἐπειτα ὁσῳ ἀν | ||
ἐχουσιν αἱ τραπεζαι αὐτων ἐπιδοσιν : ὡστε ταυτῃ πρωτον τῃ εὐφροσυνῃ της ἐλπιδος μειονεκτουσι των ἰδιωτων . ἐπειτα δ ' |
Ἀλκιβιον ἀλλη τις ἐνταυθα κεκληται βοτανη , ᾑ τοὐνομα μεν ἐτεθη ἀπο του εὑροντος . Διδοται δε αὐτης τοσουτον μετ | ||
γης δε της Ἀττικης τεθαφθαι : ἠ γαρ οὐκ ἀν ἐτεθη ἐν τοις πατρῳοις μνημασιν , ἠ κρυβδην τεθεις οὐκ |
ποιησαι , δια του “ χωρει κατω ” το μεγεθος ἐνεφηνε του δεσμουμενου θεου . Χωρω το δεχομαι , οἱον | ||
την ὁρμην σκεδαννυμενον . ἀλλα και της ἀνοδου το σχολαιον ἐνεφηνε : μακροτερα γαρ οὐκ ἀπεικοτως ἡ ἀπο βαθους διεξοδος |
αἱρεισθαι μαλλον ἠ κερδος αἰσχρον : ἡ μεν γαρ ἁπαξ ἐλυπησε , το δε δια παντος . ἀτυχουντι μη ἐπιγελαν | ||
και την ψυχην ἀγαθου και το καλλος διαφεροντος . τουτον ἐλυπησε τι Φαλαρις τον Μελανιππον : δικαζομενῳ γαρ αὐτῳ προς |
ὑστερον Μνησιμαχην Λυσιππου του Κριωεως θυγατερα . και γιγνεται αὐτῳ θυγατηρ ὀνομα Κλειτομαχη , ἡν ἐβουληθη μεν ἐκεινος ἀγαμῳ τῳ | ||
Λευκιππου εἰναι του Περιηρους , ἡς και Ἀπολλωνος Ἀσκληπιος και θυγατηρ Ἐριωπις : [ . . . ] δ ' |
Ἀλοη ἀνθεμιϲ ἀγαρικον ἀψινθιον λαδανον λινοϲπερμον μαλαβαθρου φυλλον ναρδοϲταχυϲ ναρδοϲ Κελτικη οἰνοϲ νεοϲ ὀρροϲ γαλακτοϲ τυροϲ ϲυκα ξηρα . Ὁϲα | ||
μαλλον οὑτοι και εὐεργετικοι και κοινωνικοι : Τυρρηνια δε και Κελτικη και Σπανια τῳ Τοξοτῃ και τῳ του Διος , |
ἐπι Σαρδις . Ταυτα ἐπιλεγομενῳ Κροισῳ το προαστειον παν ὀφιων ἐνεπλησθη . Φανεντων δε αὐτων οἱ ἱπποι , μετιεντες τας | ||
τε ἐπραξαν οἱ τοτε Καδμειοι και ὁ μετα ταυτα χρονος ἐνεπλησθη του παραδειγματος . ὀρθως ἀρα ὁ Θηβαιος Ἐπαμεινωνδας μετα |
φορτου . ” διαπαυσαι δε ὁ Θεσπεσιων τα τοιαυτα ” χαιρω „ ἐφη „ Ἀπολλωνιε , ὁτι ἀχθῃ ὑπερ ὡν | ||
γαρ νοσουντων και το μαινεσθαι καλον . το μεν τι χαιρω , το δε τι και λυπουμεθα . των εὐτυχουντων |
λιαν μακραι φλυαρων και ματαιολογων . Προσωπον το παν ἀνθρωπου σαρκωδες μεν ὀν εὐπαθους και ἡβωντος ἀνδρος , ἀσαρκον δε | ||
πολλαι , ῥηγνυται αὐτεῃ κατα το αἰδοιον αἱμα πουλυ και σαρκωδες : και ἠν μεν μετριαζῃ , σωζεται : ἠν |
της μητρος κωλυουσης , του δε πατρος συνεπαινουντος Κρεοντος . Εὐρυσθευς δε ὁ Σθενελου του Περσεως , αἰσθομενος τα καταλαβοντα | ||
Ἁιδου . Μακαρια γαρ ἡ Ἡρακλεους , ὁπηνικα ἐπεστρατευσεν ὁ Εὐρυσθευς ταις Ἀθηναις , ἑαυτην ἐπεδωκε σφαγιον ὑπερ της των |
ἐργαστηριον μετα μαχης α πεφαρμακευσαι . σεαυτῳ βοηθει β οὐκ ἀπαλλαγησῃ της γυναικος ἑως θανατου γ λησεται σου ὁ δρασμος | ||
ἐκκοπηναι και καλως η ἀπολυθησεται ὁ συνεχομενος μετα κοπου θ ἀπαλλαγησῃ της φιλης ταχεως ι γενησῃ ἐπισκοπος , πλην βραδεως |
οἱ δε ὀλιγα δι ' ὀλιγων . οἱον ἐδοξε τις χρυσεα ὀμματα ἐχειν . ἐτυφλωθη δια το μη ἰδιον ὀμματων | ||
. χρυσεα τοι κεινων μεν ἐπι χροϊ τευχεα φωτων , χρυσεα δ ' ἱππειοισιν ἐπι στοματεσσι χαλινα , χρυσῳ δ |
αὐτῳ ἰσα και τῳ γʹ ἐαν δε ἀπο ἰσων ἰσα ἀφαιρεθῃ . το δε ἐπι τελει του θεωρηματος ἐκ δη | ||
εἰσι δυναμει μονον συμμετροι . ἐαν δε ἀπο ῥητης ῥητη ἀφαιρεθῃ δυναμει μονον συμμετρος οὐσα τῃ ὁλῃ , ἡ λοιπη |
' ὁτι ἐγω εἰμι ἰδετε , τουτεστι την ἐμην ὑπαρξιν θεασασθε . ἀνθρωπου γαρ ἐξαρκει λογισμῳ μεχρι του καταμαθειν ὁτι | ||
τουτ ' ἐκειν ' : ἰω ξυνοικοι , ταδε τερα θεασασθε . Τον ἀλεκτρυονα μου ξυναρπασασα φρουδη Γλυκη . Νυμφαι |
το ἐνδεχομενως τινι . και τουτο δεικνυμεν τῃ εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγῃ : εἰ γαρ ψευδος το ἐνδεχεται τινι , ἀληθες | ||
εἰ δεοι τοις σωμασιν . Ἡ Λυσις τῃ εἰς ἀτοπον ἀπαγωγῃ , ὁτι ἀτοπον και οὐδεν ἐκ τουτου ὀφελος ἡμιν |
θαλαμονδε Μελανθιος , αἰπολος αἰγων , οἰσων τευχεα καλα : νοησε δε διος ὑφορβος , αἰψα δ ' Ὀδυσσηα προσεφωνεεν | ||
! ? ποντον ? χθονα τ ' , ἠδε ? νοησε [ ως . ] ? ? οἰδμα πολυπλαγκτοιο θαλασσης |
το των τεττιγων φυλον , και κιτταν λαλον και βομβουσαν ἀκριδα και παρνοπα ὑποκριζοντα και μη σιωπωσαν τρωξαλλιδα , ἁλκυονας | ||
; τις τους ἀθλιους ἀρνας ἀναθρεψει ; τις την λαλον ἀκριδα θεραπευσει , ἡν πολλα καμουσα ἐθηρασα , ἱνα με |
λεγοι ἀν ὀρθως . οὐ γαρ μονον σκοπος ὁμοιωθηναι τῳ δημιουργῳ θεῳ , ἀλλα και προς κανονα , την ἀριστην | ||
: ἡ γαρ γνωσις ἐν ἡμιν ἐστι και ἐν τῳ δημιουργῳ , ὁπερ προ πολλων ἐστι και ἐπι τοις πολλοις |
τε Καρησος τε Ῥοδιος τε . ” ἡ δε Δαρδανος κτισμα ἀρχαιον , οὑτω δ ' εὐκαταφρονητον ὡστε πολλακις οἱ | ||
, δοκω ἐγω τον Τυριον εἰναι Ἡρακλεα , ὁτι Φοινικων κτισμα ἡ Ταρτησσος και τῳ Φοινικων νομῳ ὁ τε νεως |
ἀρετας , ἀλλα και τας ἀλλας τεχνας τας ἐν τῳ σπουδαιῳ ἀνδρι ἀλλοιωθεισας ὑπο της ἀρετης , και γενομενας ἀμεταπτωτους | ||
κακιᾳ κακος : ἐναντιον δ ' ἀρετῃ μεν κακια , σπουδαιῳ δ ' ὁ κακος . εἰκοτως τοινυν ἐναντιοτης θεωρειται |
ἠν : ἐγενετο δε ἐπι τουτου ἀνδρων πολεμικων ζητησις : εὑρεθη δε οὑτος ὁ ἀνηρ πασης ἐλπιδος κρειττων , οὐδεμιας | ||
θεου Ζυγον , ὁ του δαιμονος κυριος Κρονος ὡροσκοπῳ : εὑρεθη δε και Ἀφροδιτη ἐν τῳ ὑπογειῳ . Ἀλλη . |
μαρτυρειν κατα τον νομον . καλει μοι Φραστορα Αἰγιλιεα . Φραστωρ Αἰγιλιευς μαρτυρει , ἐπειδη ᾐσθετο Νεαιρας θυγατερα ἐγγυησαντα αὑτῳ | ||
τἀκολουθ ' αὐτων ἐτι μαλλον . ὡς γαρ εἰσηγεν ὁ Φραστωρ εἰς τους φρατερας τον παιδα ἐν τῃ ἀσθενειᾳ ὠν |
των ἀκαρπων , πολλα δε και ἡμερα . ἐπι δε ἀκρῳ τῳ χωματι ἱερον ἐστιν Ἀρτεμιδος ἐπικλησιν Καλλιστης : δοκειν | ||
ὡσπερ ἀποπληκτοι σταδην ἑστωτες ὠρυονται . Ἁψαι μονον οὐκ ἀν ἀκρῳ τῃ Μορσιμῳ , ἱνα σοι πατησω τον Σθενελον μαλ |
, ἑξαδος τμηθεισης ἰσοτητι προς αἰωνος και χρονου δηλωσιν : αἰωνι μεν γαρ τας προ ἡλιου τρεις ἀνατεθεικε , χρονῳ | ||
των αὐτῃ ὁμοιοτερων ἀναγκαιον αὐτην της ποιησεως ἀρχεσθαι , ἐν αἰωνι ποιουσαν και οὐκ ἐν χρονῳ τα αἰωνια και ἀιδια |
κἀν δοξῃ ποτε τῳ ἰατρῳ τον καμνοντα δησαι , παραχρημα ἐδεθη , κἀν τεμειν ἠ καυσαι , καυθησεται και τμηθησεται | ||
: και πιων ἀπεθανεν . Ἐπικτητος φιλοσοφος ἠν . οὑτος ἐδεθη ὑπο τυραννου † Μακεδονος το σκελος . ὑστερον δε |
ἡξειν πυνθανομενοι την νησον πολιορκεισθαι . εἰ γαρ κρατησειαν τῳ ναυτικῳ , το Ῥηγιον ἠλπιζον πεζῃ τε και ναυσιν ἐφορμουντες | ||
ταυτης ἠδη ἐς αὐτον τε τον Θερμαιον κολπον ἐγινετο τῳ ναυτικῳ στρατῳ ὁ πλοος και γην την Μυγδονιην , πλεων |
οὐκ ἐνδεχεται την ἐν Θεωνι ἀναπνοην εἰναι , την ἐν Διωνι δε μη εἰναι : ἐνδεχεται δε του μεν φθαρεντος | ||
ὁ μη εἰδως τον Διωνα οὐδε τα συμβεβηκοτα αὐτῳ ὡς Διωνι δυναται νοειν , οὑτως ἐπει οὐκ ἰσμεν την οὐσιαν |
. Τελλιναι ταριχηραι καυθειϲαι καυϲτικην ἐργαζονται τεφραν , ἡτιϲ μιγνυμενη κεδριᾳ των τριχων των βλεφαριτιδων ἐκ ῥιζηϲ ἐκτιλθειϲων ἐνϲταζομενη κωλυει | ||
και ὀφρυων και γενειων λιποτριχιας συν κηκιδιοις και χαλκανθῳ και κεδριᾳ και λυχνου θρυαλλισι . καθ ' ἑαυτο δε το |
ὁτ ' Αἰθιοπες μεν ᾠκουν ἐνταυθα , γενος Ἰνδικον , Αἰθιοπια δ ' οὐπω ἠν , ἀλλ ' ὑπερ Μεροην | ||
Μεροη Αἰθιοπια ὑπο Αἰγυπτον ἡ ἐντος τουτων παντων και νοτιωτατη Αἰθιοπια : Ὁμου αἱ της Λιβυης ἐπαρχιαι ιβ πινακες δ |
συλλειουται οἰνῳ και ἐλαιῳ . χλιαρον δε συγχριεται , ἠ σανδαραχη ὀλιγη συν αὐτοις ἠ σταφις ἀγρια μετ ' ἐλαιου | ||
, και λευκανθησεται . Τουτο δε αὐτο ποιει και ἡ σανδαραχη , και ὁμου ἀπο χλωρης οἰκονομηθεισα οὑτως τουτον τον |
ἱερεα λεγοντος ἠνωχλησθαι παρ ' ἐμου και παλιν ἐν τῳ σταθμῳ προς το κοινον το ὑμετερον : ἁ δε και | ||
' ἐσσι και οὐκ ἀποφωλια εἰδως . ” ἀποστησωνται ἀποκομισωνται σταθμῳ : “ δειδω μη το χθιζον ἀποστησωνται Ἀχαιοι χρειος |
, ὁθεν και οὑτωϲ προϲηγορευθη . ϲυμβαινει δε τοιϲ πεπληγμενοιϲ ἐμετοϲ και ἰχωροϲ ἐκκριϲιϲ ἀπο τηϲ τρωϲεωϲ , και οἰδημα | ||
, ἐκλυϲιϲ , φρικωδηϲ διαδρομη , ποτε δε και χοληϲ ἐμετοϲ , ϲτροφοϲ , βαροϲ κεφαληϲ και ὀϲφυοϲ , ϲκοτοδινια |
παιδες Ἱεριου , σοι δε ὁμιληται ; ὁ μεν γαρ ἐφυτευσε δεινους δεξασθαι λογους , συ δε των λογων ἐνεθηκας | ||
[ γονος ] , ἡς ἀπο λεκτρων Ἀρκαδιης [ ] ἐφυτευσε ? [ ] Λυκαονα ποιμενα γαιης . [ ! |
τε ἀλλης ψυχης και του νου . και γαρ εἰ τιμιωτατη δυναμις της ψυχης ὁ νους , ἀλλ ' οὐ | ||
ξυμφορης τερμα . Δου . σοφιη ἀθαμβος ἀξιη παντων [ τιμιωτατη οὐσα ] . Δου . μουνοι θεοφιλεες , ὁσοις |
καταναγκασει τον νεον , αὐτος ἐκ των ἐναντιων ἐφανη τῳ δημῳ πολεμιος , αὐτος ἁπαντων ἡμων τας ἐλπιδας παρετρεψε , | ||
' Ἀθηναιων ὑποδεχεσθαι μηδ ' ἐκπεμπειν , ὁμως συνεπραττον τῳ δημῳ την καθοδον και το πολλακις ἀνεγνωσμενον παρ ' ὑμιν |
ἐφ ' ὡν μονων ὁ στρατιωτικος νομος την οὑτως ὠμην ὡρισε τιμωριαν , και ὁμως αὐτῃ και ἐπι τοισδε ὀλιγοι | ||
εἰναι τουτον , ὁσον ὡρισεν ἡμιν πλειστον ὁ θεος , ὡρισε δε κατα πλατος , καθαπερ και το του σωματος |
την ἱεραν συνεγραψε βιβλον , ἡν ὡς μεγα χρημα ἐν Αἰγυπτῳ γενομενος ἐκτησαμην . γʹ Σουφις ἐτη ξϚʹ . δʹ | ||
, ἐπειδη μαγοις Βαβυλωνιων και Ἰνδων Βραχμασι και τοις ἐν Αἰγυπτῳ Γυμνοις συνεγενετο , μαγον ἡγουνται αὐτον και διαβαλλουσιν ὡς |
ἀμφισβητησαντος δε Εὐβουλιδου του κληρου του Ἁγνιου κατα γενος , Μενεσθεα μη ἀμφισβητησαι του κληρου , μηδ ' Εὐκτημονα τον | ||
τε ἐν Θεσπρωτοις ἐχομενου και Ἀθηναιων οὐχ ὁμονοουντων ἀλλα ἐς Μενεσθεα ῥεποντων μαλλον ταις εὐνοιαις . οὐ μην οὐδε ἀγωνος |
, μετ ' αὐτην ἡ φρονησις ὡς ἐν τῳ τιμιωτερῳ μοριῳ της ψυχης τῳ λογῳ ἐποχουμενη , μετ ' αὐτην | ||
οὐ παντος δε ὡσπερ ἐφην , ἀλλ ' οὐδε παντι μοριῳ : οὐ γαρ τῳ τυχοντι : ψοφουμεν γαρ και |
δεομενου Νικιου ἀνενεωσαντο : ἐφοβειτο γαρ μη παντα ἀτελη ἐχων ἀπελθῃ και διαβληθῃ , ὁπερ και ἐγενετο , αἰτιος δοκων | ||
ἀν τις αἰσθηται της διαφορας , εὐθυς συναρπασθεις και ἡττηθεις ἀπελθῃ . ἀλλα το μεγα τουτο , ἀπολιπειν ἑκαστῳ την |
, προστισας τας του λαγοου τριχας . ἀλλο . σικυαν εὐμεγεθη προσβαλλε τῳ ὑποχονδριῳ κατ ' ἰξιν της ῥινος πασχουσης | ||
τα σκελη και τα κερατα , και ταυτα μεν ὑπερφυως εὐμεγεθη και θαυμασια την ὀψιν εἰναι , τα δε σκελη |
και τοτε πρωτον ἐμαθον ὁτι μηδεν ἐριζει προς ἡδονην φιληματι ἐρωτικῳ . Ἐπειδη δε του δειπνου καιρος ἠν , παλιν | ||
ὠ Γλαυκων , λεγειν ἁ λεγεις : ἀνδρι δ ' ἐρωτικῳ οὐ πρεπει ἀμνημονειν ὁτι παντες οἱ ἐν ὡρᾳ τον |
ἀποβαλλει την Ἑλλην , ὁθεν και ἀπ ' αὐτης Ἑλλησποντος ὠνομασθη , τον δε Φριξον ἐπι την Σκυθιαν διακομιζει . | ||
, νυκτος δ ' ἐπωδυνα ἐστιν : διοπερ και οὑτως ὠνομασθη : και ὀδυναι μειζους ἠ κατα το μεγεθος του |
ἰαμβικου πενθημιμερους . το ιηʹ ἰαμβικον ἑφθημιμερες . τα λοιπα ἑπτακαιδεκα οὑτως : το αʹ Φαλαικιον το βʹ ἐκ χοριαμβου | ||
ἀπολοιμεθα : ὑπαρχει γαρ νυν ἡμιν οὐδεν των ἐπιτηδειων . ἑπτακαιδεκα γαρ σταθμων των ἐγγυτατω οὐδε δευρο ἰοντες ἐκ της |
ἐν εὐδιᾳ πλανωμενον , ἰδιου χειμωνος γεμον και βαπτιζομενον ἐν γαληνῃ . θαυμασαντες ἠλθομεν πλησιον . ἐδοξα τον της ἀθλιας | ||
νησους ἠ πετρας ἐκτρεπεται : και τα μεν εὐδιᾳ και γαληνῃ σφριγᾳ , τα δε κλυδωνι και κυματωσει : ταις |
το καταντες , ἐς τε την ὀσχην και ἐς τα σκελεα και ἐς τους ποδας , και ἐπην νουσος ἐπιγενηται | ||
ὡς εἰθισται τις ὑγιαινων : ὑπτιον δε κεισθαι , τα σκελεα ἐκτεταμενον , οὐκ ἀστειον : εἰ δε και καταῤῥεοι |
, ἡ την κατ ' αὐλου εὑρεν εὐεπειαν , συνοικησασα Στρυμονι τεκνοι Ῥησον ὁς ὑπο Ὁδυσσεως και Διομηδους ἀναιρειται . | ||
τους ψιλους τελευταιους ἐπιταξας , τας δε τριηρεις ἐν τῳ Στρυμονι ποταμῳ πληρωσαι οὐ δυνηθεις ἐνεπρησεν : και ταυτα παντα |
ναυς ἐσβαν ἀπεκομισθη ἐπ ' οἰκου . του δε Δηλιου ἑπτακαιδεκατῃ ἡμερᾳ ληφθεντος μετα την μαχην και του ἀπο των | ||
. . : Και Ἀπολλοδωρος δε ἐν τῃ περι Θεων ἑπτακαιδεκατῃ περι του των Ἡσυχιδων γενους και της ἱερειας φησι |
δοσεις και ληψεις ἀνυστικος . ἐαν δε πως ὑπο κακοποιων θεωρηθῃ , δικας και ταραχας ἐπαγει , χαριν ἀργυρικων ἠ | ||
την του ἡλιου δυσιν πρωτος ἐκπεφευγως τας αὐγας του ἡλιου θεωρηθῃ , τοτε λεγεται φαινομενην ἑσπεριαν ἐπιτολην πεποιησθαι . Ἐν |
του ὀποβαλσαμου και μελιτος θερμου , εἰτα λειου ὁμοιως ἐν θυειᾳ : δυνατον δε και μετα μελιτος ὀλιγου τηκειν τον | ||
του μολυβδου . γινεται δε ὁ χυλος οὑτως : ἐν θυειᾳ μολυβδινῃ ἐμβαλων χυλον τινα των στυφοντων ἁμα και ψυχοντων |
ὡς Πουλυδαμαντα τον Θετταλον και Γλαυκον τον Καρυστιον ἡγουμενοι διαφερειν εὐεξιᾳ ; ἀλλα εἰς μεν αὐλησιν και κιθαρῳδιαν και το | ||
θεασαμενος ἐν τινι εὐηλιῳ τοπῳ προσελθων ἐμακαριζεν αὐτον ἐπι τῃ εὐεξιᾳ του σωματος και τῃ της τροφης ἀπολαυσει . ὑστερον |
εἰδος ἑκαστου , οἱον Καλλιας και το τι ἠν εἰναι Καλλιᾳ : καθ ' αὑτο γαρ ὑπαρχει τῳ Καλλιᾳ ὁ | ||
ταλαντα τους πρεσβεις ἀξιουν τους Ὠρειτας μη ὑμιν , ἀλλα Καλλιᾳ διδοναι . Ὁτι δ ' ἀληθη λεγω , ἀφελων |