ἱερεια μοσχων ἑβδομηκοντα ἐν διαιρεσεσι και ταξεσιν ἐναρμονιοις ἑορτῃ των σκηνων προσαγομενων : βουθυτουνται γαρ οὐκ ἀθροοι , ἀλλ ' | ||
ὁμου και ὑποζυγιων μετα σπουδης ἐλαυνοντων , ὡς ἐκχυθεντας των σκηνων περιβλεπεσθαι και ὠτακουστειν | ἀκροβατουντας : εἰτ ' ὀλιγῳ |
, ὁτι τον μεν ἐπηλυν ὀχλον οὐδενος εἰακατε εἰναι των κοινων κυριον , ἀρχετε δ ' αὐτοι της πολεως και | ||
αἱ πρωται δε ἡμιν φαντασιαι γινονται ἀδιαρθρωτοι και ἀπο των κοινων : τα γουν παιδια προσαγορευει παντας τους ἀνδρας πατερας |
σε ” : προ γαρ παντος του γενητου , ἐξω βαινων ἐκεινου και μηδενι των μετ ' αὐτον ἐμφερομενος . | ||
την βασιν ποιουμενος . ὁ δε Ἀπιων βημα προ βηματος βαινων και πορευομενος . ἠ ἀπο του γινομενου ψοφου περι |
παραδειγμα ἐστιν ὁ Λυσιου λογος , ὁ περι του κυνιδιου γεγραμμενος : οὐτε γαρ ἀνακεφαλαιωσιν ἐχει δια το ὀλιγον εἰναι | ||
με παρηλθεν ὁ Νειλος , αὐτος μεν ὁ ποταμος οὐδαμου γεγραμμενος , ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε |
σε μη μου προπεσουσης τοὐμπλοκιον ὑπεκτραγῃς . Παρα Γναθαινῃ Διφιλος πινων ποτε , Ψυχρον γ ' , ἐφη , τἀγγειον | ||
πυρους , ὑδωρ , ὡστε και γνοιην ἀν εὐθυς Ἀττικον πινων ὑδωρ . Βυστραν τιν ' ἐκ φυλλων τινων . |
. λελυμενων τοινυν λαμπρως των σπονδων και παντων ἐλπιδι μιᾳ κρατουμενων ἀπεραντον εἰναι την στασιν , πολλοι γαρ διαλλαττειν ἐσπουδακοτες | ||
ἐπιδοξον ἐχωσι την προς το κακως ἀλλους ποιειν ὁρμην , κρατουμενων δε ὑπο των της ἐναντιας αἱρεσεως καταφοροι και ἀνεπιτευκτοι |
, ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
, και ποιητεον ᾑπερ λεγεις . Οὐκουν δη και τους κοινωνους τουτων των πολιτειων πασων πλην της ἐπιστημονος ἀφαιρετεον ὡς | ||
ἀλληλοις εἰθ ' οὑτως αὐτα ἀμειβεσθαι τε και ἀλλασσεσθαι τους κοινωνους : οὑτω γαρ ἀν το ἰσον ἐχοιεν . Συμβλητον |
. κἀκει δε εἰς την ἑαυτου εἰσιων οἰκιαν περιετυχε τοις πυνθανομενοις , τις εἰη , ἑως τον νεωτερον ἀδελφον εὑρων | ||
. και τοις περι κληρονομιας δ ' ὡσαυτως ἠ παρακαταθηκης πυνθανομενοις παραφυλακτεος ὁ οἰκοδεσποτης του θʹ τοπου μη τυχῃ ἐναντιουμενος |
των ἑαυτου Συρον φησιν αὐτον την νησον προδεδωκεναι Σαμιοις . πυνθανομενων δε πολλακις αὐτου τινων , τι μελλοι ποιειν , | ||
περισχεθεντων ἐπι το μαντειον του θεου παραγενομενων εἰς Ὑβλαν και πυνθανομενων περι των ἀπηντημενων θεσπισαι τον Ἀπολλωνα ποινην αὐτους ἀποδουναι |
ἀμφω κεκακωμενοι , ἐσται ἐν ἐκεινῳ τῳ ἐτει ἀναιδης και ἀναισχυντος , το ψευδος ἀσπαζομενος και την ἀληθειαν ἀποστρεφομενος και | ||
τοις ἀλλοις σοφισταις ; ἀλλα τι ἐστιν αὐτῳ ποιησαι ; ἀναισχυντος ἐστι τῳ ἐραν . και ἐγω ἐσομαι τοινυν ὁμοια |
ὑπτιον ἠ πρηνη τεινας ἐπι γην ἠ ὁ πυκτευειν και παγκρατιαζειν δυναμενος και μηδεμιας μητε ὑβρεως μητε ἀδικιας ἀπεχομενος φερεται | ||
τουτων τινι , ὠ Δαμι , οἱ παλαιειν τε και παγκρατιαζειν ἀσκουσιν , ἀρα ἀν ἠξιους αὐτον , εἰ μεν |
ἐν ἀκροτητων τροπῳ μεσοτης φαινεται ὁ λεγομενος τελειος ἐν ἰσοτητι εὑρισκομενος και οὐτε τα μερη ἑαυτου πλειονα ἀποτελων συντεθεντα οὐτε | ||
γαστρος φορουμενος [ ἐμβρυων κατοχος ] και ὁ ἐντος ἀρτου εὑρισκομενος σιτου κοκκος ἀριστερῳ βραχιονι φορουμενος . Ὁμοιως ἐμβρυων κατοχα |
δια το πλεοναζειν ἐν αὐτοιϲ ὑδατωδεϲ περιττωμα : των δε μελανων και ϲτρυφνων και παχεων και των ὁμοιων ἀπεχεϲθαι αὐτουϲ | ||
: οὐ γαρ ὁμοφωνως τῃ ταχεων ἀρσενικῃ , μελαινων και μελανων , μακαιρων και μακαρων . Εἰποι τις οὐν , |
εἰτα ἐν μηδενι των ἐπιχειρηματων παραλαβων προτασιν των καθολου τινα προσδιορισμων ἐχουσαν ἀλλα τα ἀρθρα ἀντι τουτων , ὡς δια | ||
την αὐτην φυλαττει προτασιν , το αὐτο και ἐπι των προσδιορισμων γινεσθαι συμβαινει : καθ ' ἑαυτους μεν γαρ μεταταττομενοι |
τους Λακωνας αὐτομολησαντων ἀπορρητα γραμματα ἐπεμψε προς τους ἡγεμονας των ἀποσταντων παρακαλων μεμνησθαι του συγκειμενου καιρου , καθ ' ὁν | ||
ἀναλαβοντες τους οἰκειους χρονους . των γαρ Αἰγυπτιων ἀπο Περσων ἀποσταντων κατα τους ἀνωτερω χρονους Ἀρταξερξης ὁ ἐπικληθεις Ὠχος αὐτος |
του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
ὁτῳ μαλιστα ὡς δημοτικῳ τους Ῥωμαιους ἐξεπληξεν . και αὐτῳ προσιοντι ἀπηντων κατα μερος , πορρωτατω μεν οἱ νεοι , | ||
δε ταις ἀναψυξεσι και ἀνεσεσι συνανιεται και χαλαται : και προσιοντι μεν φιλῳ προευαγγελιζεται το της εὐνοιας παθος εὐδιῳ και |
του ἀρτου μιγνυμεν τινι των εἰρημενων , ἐξωθεν δε του καταπλασματος ὀθονιον ὑδατι βεβρεγμενον ἐπιτιθεμεν . καλως δε και ἀνωδυνως | ||
εἰς ὁσον ἀν φαινηται δεομενον ἐπιβροχης μεν πρωτον , εἰτα καταπλασματος , εἰτα των ὑγραινοντων , ἐξωθεν ἐπιτιθεμενων δηλονοτι τουτων |
δικην , τινα ἀν βοηθειαν μη δυναμενος ἀνθρωπος βοηθειν ἑαυτῳ καταγελαστος ἀν τῃ ἀληθειᾳ εἰη ; ἀρα οὐ ταυτην , | ||
, θεραψ θεραπευων , κολακευων ὑπερκολακευων , ὑποκριτης , γελοιος καταγελαστος , γελωτοποιος , ποιητης γελοιων , γελοιαζων γελοιαστης , |
. . . , : Τιμαγητος δε ἐν αʹ Περι λιμενων τον Ἰστρον φησι καταφερεσθαι ἐκ των Κελτικων ὀρων , | ||
μεθοδος . Ἐν τουτῳ δε τῳ μερει και το περι λιμενων ἐγκειται . λιμενες δε ἠ ἐν μεσῳ της πολεως |
ζητησις διαιρειται προβολῃ ῥητου , τῃ διανοιᾳ , τῳ μη προσδιωρισθαι : παλιν διανοιᾳ του νομοθετου , συλλογισμῳ , ὁρῳ | ||
του ῥητου ἑρμηνευει διανοιαν , ἡ δε δευτερα του μη προσδιωρισθαι . Ϛʹ . Ὁ συλλογι - σμος : ἰσχυν |
εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
' οὐ τῳ ταυτα εἰναι : οὐ γαρ ἐκ των εἰλημμενων συνεβη το συμπερασμα , ἀλλ ' ἐξωθεν ἀλλου ὁρου | ||
αἱ ἀπροσδιοριστως λεγομεναι συναληθευουσι . την οὐν ἑτεραν των οὑτως εἰλημμενων καταφασεων δεικνυς ταὐτον φθεγγομενην τῃ της ἑτερας ἀποφασει συναγει |
οὐτε λιτανειαι θεων και θυσιαι και ἐφ ' οὑς ἀνθρωποι τελευταιους ἐν ταις τοιαισδε ἀναγκαζονται καταφευγειν συμφοραις , οἱ κατ | ||
τελευταιον θʹ : Ἀριστοδημος δ ' ὁ Ἠλειος φησι τους τελευταιους τιθεντας τον ἀγωνα Ἑλλανοδικας εἰναι ιʹ , ἀφ ' |
μυς τον βατραχον ἐξεδικησεν . ὁμοιως κἀγω , ἀνδρες , ἀποθανων ὑμιν μορος ἐσομαι : και γαρ Λυδιοι , Βαβυλωνιοι | ||
οὐδεν ἀτοπον , ἐφη , τουτο , εἰ μελλω και ἀποθανων ζῳοις τισι χρησιμος ἐσεσθαι . οἱ μεντοι Ἀθηναιοι και |
ἑκτηι και εἰκοστηι των Ἱστοριων . . . . : καταρατους εἰπε τους Μεγαρεας , παροσον δυσνοως εἰχον αὐτοι και | ||
οὐσα . ἐν τῳ περι συνταξεως : „ προς τους καταρατους Μεγαρεας ἐψηφισασθε ἀποτεμνομενους την ὀργαδα „ . ἐξειλον : |
τε γαρ παντων ἀριστος ἠν και μεγαλοδωρος εἰς ἁπαντας και πιστοτατος τοις φιλοις , τας τιμας τε ἀφθονωτατα παρειχεν ὡς | ||
, και μην και περι τας φιλιας ἐπιμελης ἠν και πιστοτατος ἁπαντων . Πλην οὐ δοκιμαζων ἐξ ἀρχης προϊετο , |
Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
. . . οθ ∠ ʹ λ δʹ : το ἀνατολικον στομα του Τιγριδος ποταμου ἐκβολων . . . . | ||
ε ἑξηκοστων κε . κατα μεν γαρ την ἐπι τον ἀνατολικον ὁριζοντα θεσιν ἀφεξει το φαινομενον κεντρον αὐτης Καρκινου ἀρχης |
ἡμερινης γενεσεως . ὁ Ἀρης Ἀφροδιτην τετραγωνιζων , του Ἀρεως καθυπερτερουντος , πονηραι κρισεις και ζημιαι και μαχαι και βλαβαι | ||
κατα παροδον και ἐφορᾳ τουτον ἀπο τετραγωνου , του Ἀρεως καθυπερτερουντος αὐτον , ἐσται ὁ ἐχων την ἐναλλαγην ἐπισπουδατος και |
και περι τι των μεμιγμενων τῳ μη ὀντι ἠ ὁπωσουν κοινωνουντων τῳ μη ὀντι . Μη ὀν δε οὐτι το | ||
; ὡσπερ ἀν εἰ σε ἐροιμην παλιν τα νυνδη , κοινωνουντων ναυτιλιας ἐπιστασθαι ἀρχειν τις ποιει τεχνη ; Κυβερνητικη . |
και τους ἀστερας συνεκπιπτουσιν αἱ διαιρεσεις και τας ἐννοιας των ἀποτελεσματων προδηλουσιν , ἐπι δε ταυτης ἀλλοτε ἀλλη συγκιρναμενη κατα | ||
προειπομεν : συ δε διακρινε τῳ νῳ τας μιξεις των ἀποτελεσματων . Ὁτε ἐστιν ὁ Ἑρμης χρονοκρατωρ και ὑπαρχει ἐπικεντρος |
και πυρκαϊα : ἐν μεντοι τῳ Ὑπερειδου ὑπερ Λυκοφρονος εὑρον γεγραμμενον ἠ νεωριων προδοσιαν ἠ ἀρχειων ἐμπυρισμον ἠ καταληψιν ἀκρας | ||
ἐν πολλοις ἀντιγραφοις εὑρον του Ἀντιφανους Μινωος δια του ο γεγραμμενον : τρωγοντες μολοχης ῥιζαν . και Ἐπιχαρμος : . |
αὐτῳ δεησει , της τε ἑταιριας διαλυτης και τους ἐναντιους ἐκπεπληγμενος . ἁπλως δε ὁ φθασας τον μελλοντα κακον τι | ||
βασιλευς ἀκολουθως τοις γεγραμμενοις τας δυναμεις ἐξηγαγεν ἐξ Αἰγυπτου , ἐκπεπληγμενος την Ῥωμαιων ὑπεροχην , ἁτε και προσφατως ἀκηκοως το |
τουτους προ του Οὐλωμου : ὁ δε Οὐλωμος αὐτος ὁ νοητος εἰη νους , ὁ δε ἀνοιγευς Χουσωρος ἡ μετα | ||
: ὑπεστι γαρ αὐτῳ το δυναμει , ὡστε οὐδε ἀει νοητος , ἀλλ ' ὁταν συλλεξηται τα νοηματα . εἰ |
της δε δευτερας παραφθορας ὁ Λυσιας ἐν ἀστει διαγων και πολιτικοις καλινδουμενος πραγμασιν . Ἐτι και οὑτως ῥητεον : πεντε | ||
λογων καλλιστος ἐν λεξει πεζῃ , οὐχ ὡς ἐν ζητημασι πολιτικοις ἀλλ ' αὐτο τουτο πανηγυρικος , ὁς οὐδε πολιτικος |
μεγαλης ? : οὑ δη ? προφασιν μεν σφισι του πολιτικου τουτου , ἱν ? ' οὑτως ? εἰπω ? | ||
φρονιμου , το δε κοινον του οἰκονομικου και ἐτι του πολιτικου , ὡστε δει τῳ ἰδιως φρονιμῳ του οἰκονομικου και |
τα ἡδεα ὑπερβαλλων τα μη ἀναγκαια οὐ λεγεται ἁπλως χωρις προσθηκης ἀκρατης ἀλλα ἀκρατης δοξης ἠ ἀκρατης πλουτου , ὡς | ||
ἡς προστιθεμενης τῳ λοιπῳ των οὐσιωδως ἐκλεγεντων συνθηματι οὐ χρεια προσθηκης ἐτι δια το ἠδη τον ὁρον ἀπαρτισθηναι του παντος |
οὐ τἀληθη ἐφη λεγειν τους ἐξαγγελλοντας . παραινουντων δε των ἀφιγμενων , εἰ μη σφισι πιστευουσι , κατασκοπους τινας πεμψαι | ||
δε λεγειν ὑστερον ὡς μονος εἰη Ξενοκρατης των προς αὐτον ἀφιγμενων ἀδωροδοκητος . ἀλλα και πρεσβευων προς Ἀντιπατρον περι αἰχμαλωτων |
τον κατα κορυφην τοπον του ζῳδιακου και των περι αὐτον πλανωμενων ἀστερων , οἱς οἰκειως και αὐτοι τας ψυχικας κινησεις | ||
ἐκ πολλων ἀνομοιων συγκιρναμενην , ἐτι και τοις παλαιοις των πλανωμενων συσχηματισμοις , ἀφ ' ὡν ἐφαρμοζομεν τοις ὡσαυτως ἐχουσι |
μεγεθος της νοσου , περιεστειλεν αὐτον κηδεμονικως , και των νομιζομενων ἀξιωσας ὡσανει τις υἱος πατερα παλιν ἐπανηλθεν εἰς την | ||
ἀπο των σφετερων βασιλεων τοις κοσμικοις στοιχειοις και τισι των νομιζομενων θεων τας ὀνομασιας ἐπεθεσαν : φυσικους δε ἡλιον και |
οὐ διαγινεται ὁ παρα Πλατωνι Σωκρατης ἐν ταις προς τους κοινωνουντας αὐτῳ των λογων συνουσιαις κατα την προθεσιν του κατα | ||
. Προθυμοτερον ἀν συμφησαιςὠ Θωμασιεεἰ και τους ἐπι τουτῳ σοι κοινωνουντας ἀναμνησθειης : ἡ γαρ ὡν τις οἰεται δοξα τῳ |
δη και περι παντα τα εἰδη των κατηγοριων κατα την παρουσαν διαιρεσιν διατετακται το ποιειν : κατα μεν οὐσιαν το | ||
ἠ κολοκυντην ἠ σικυον ἠ ἀλλο τι των προς την παρουσαν ὡραν μη ἀναρμοστων ἡψημενον ἁπλως . πινειν δε λευκον |
καλως κἀν τοις κακοις δει λογον ἐχειν εὐφημιας . Πλουτος ἀλογιστος προσλαβων ἐξουσιαν και τους φρονειν δοκουντας ἀνοητους ποιει . | ||
εἰς ἁ και παλιν καταληγοντα ἀναγκαιως ὀφειλομενον τελος ἐχει , ἀλογιστος , ὠ πολυτιμητε , και ἀθεος ἀπανθρωπων ἐπ ' |
και παταχθεις , ὡσπερ βασανους παθων μυριας , καταλεγει μηδενος ἐρωτωντος αὐτον : Ἐγω την κορην ἀπεκτεινα , και ἐλαβον | ||
. εἰργου , γαρ φησι , βρωματων : εἰτα ὡσπερ ἐρωτωντος τινος : ποιων ; ἀπεκρινατο : ὡν εἰπομεν . |
το φιλοινον κεραμια οἰνου πολλα μανδραγορᾳ διαφθειρας και ἐν τοις προαστειοις ἐπικλινας ἐπιοντων ἀνεχωρησεν εἰς την πολιν , ὡς οὐχ | ||
ὁρμους καταιρουσαις τε και ἀφιεισαις ὁλκασιν , οἰκιαι τε ἐν προαστειοις αἱ μεν κατεσκευασμεναι τον ἐν ἀστει τροπον , αἱ |
εἰ μηδεν ἀλλο ἐχει προσενεγκειν αὐτῳ , εἰτε ἐκδηλοτερον τοις παριουσι το ἀφιδρυμα ποιουντος εἰτε προς συμβολον του ἐκ μικρων | ||
θαλασσα , αὐτου τῃδε μενουσα πολυκλαυτῳ ἐπι τυμβῳ , ἀγγελεω παριουσι , Μιδας ὁτι τῃδε τεθαπται . φερουσι δε μαρτυριον |
, οὑτω μηδε δι ' ἀνθρωπων , ἰσως ἀν τι λεγοις : εἰ μεντοι ἐν ἀνθρωποις ὠν μητε ἀρχειν ἀξιωσεις | ||
' ἡμων δ ' ἐκλαβ ' οὑς ἐχω λογους . λεγοις ἀν : εὐνους δ ' οὐς ' ἐρεις ὁς |
, ὁ δε ε δευτερος ἐκ του α και δ συντεθεντων σχηματογραφουμενος και αὐτος οὑτως [ ] , ὁ δε | ||
δεικνυμενου προτασεις ἀλλου τινος συμπερασματα δεικνυσθαι , ὡς ἐπι των συντεθεντων ἐδειχθη συλλογισμων . ἐνια γαρ των ἀνωθεν τε και |
χρηται , ἐνιοτε ὡς ἀρσενικῳ , ἐνιοτε δε ὡς οὐδετερῳ τελευτωντος του μηνος : του κατα σεληνην λεγει μηνος : | ||
ἀναστησας την δυναμιν ἐκ της πολεμιας ἀπηγεν ἐπ ' οἰκου τελευτωντος ἠδη του ἐτους . ἐπισταντων δε των ἀρχαιρεσιων ἐδοξε |
γενοιντο ξυναλλαγης , ἐν τῳ αὐτικα προς το ἀπορον ἑκατερῳ διδομενοι ἰσχυον οὐκ ἐχοντων ἀλλοθεν δυναμιν : ἐν δε τῳ | ||
οὐδε τοτε , ἀλλα της πατριδος , οὐδ ' οἱ διδομενοι μισθοι και δωρεαι Καισαρος ἠσαν , ἀλλα του κοινου |
το πρακτικον , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι το νομοθετικον και δικαστικον διηκει δι ' αὐτων , ἐπει τοις αὐτοις ἀτοποις | ||
⌈ περι κλοπης . το δε ὁλον βουλεται διαβαλλειν τον δικαστικον τροπον ὡς σκληρον και ἀπιστον , ὁποτε οὐδε τῳ |
οἰδ ' ὁπως συνηρπασεν , ἀλλα νυν ἐντος ἐμαυτου γεγονως ἐγνων ὁποι προηχθην και σωφρονω . τουτων οὐδεν εἰπειν ἐκεινον | ||
γυναι : ὁτι κἀγω ὁτε τους ποδας αὐτου ἐπλυνα , ἐγνων ἐν τῃ καρδιᾳ μου ὁτι οὑτοι εἰσιν οἱ ποδες |
δια των ἀποφασεων ἀπογυμνων ἡμων ἐκεινην την φυσιν , ἡν τελευτων οὐδε εἰναι φησιν , ἀλλα μονον ἑν του εἰναι | ||
χρησασθαι ἐν τῃ σχεδιᾳ παροσον μιαν ἡμεραν ζων και ὀψε τελευτων . * Ῥειθυμνα πολις Κρητης * . Ῥιθυμνια πολις |
παντα δε ἠν το ὁλον . κἀν ἐπι των ἐκ διωρισμενων δε μερων ἐρωτησῃς τον λογον , τα αὐτα ἀπορα | ||
δυναται , εἰπερ ἡ δοξα του καθολου . Τουτων οὑτω διωρισμενων σκεπτεον και περι των ἀτελων , τι το κινουν |
ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
: τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
κοπτων : ἁπαντα γαρ ταυτα βλαβερα τοις δια χολωδες περιττωμα ῥευματιζομενοις τα ἀρθρα . Κινεισθωσαν δε μετριως ἀνευ κοπου πολλου | ||
, οἱον μαινομενοις , ἑτεροκρανικοις , ὑπο κεφαλαιας ὀχλουμενοις , ῥευματιζομενοις ὀμματα , περι θωρακα διαθεσεις ἐχουσιν . ἐπιτηδειοτατος δ |
οἰμοι ταλας : Φευ ὁ ἀθλιος , ἀρα και συ κοινωνος ὠν . . μων : Ἀρα . μετεχων : | ||
παραλαβειν τους θρονους , μαλλον δ ' ὁ μεν ἠδη κοινωνος , ὁ δε αὐτικα ἐσται . ἐμοι δε ἀλλως |
Μακεδονες εἰτ ' ἀφ ' ἑαυτων εἰτε και του βασιλεως προσταξαντος ἐπηκολουθησαν τοις λαβουσι την πιστιν και παντας ἀπεσφαξαν . | ||
ταξιν φυλαττε , Ἀλβανοι δε ἀπιασι κυκλωσομενοι τους πολεμιους ἐμου προσταξαντος . τουτ ' ἀκουσαντες Ῥωμαιοι λαμπρον ἠλαλαξαν . οὐ |
διεφθαρμενων , αὐτου μιν ἐν τῃσι Θυρεῃσι καταχρησασθαι ἑωυτον . Τοιουτων δε τοισι Σπαρτιητῃσι ἐνεστεωτων πρηγματων ἡκε ὁ Σαρδιηνος κηρυξ | ||
μεν ἐλεγχομενῳ οἰμαι ἀν , ἐφη , πρεπειν συριγμον . Τοιουτων δε λογων ὀντων ὡς ἑωρα ὁ Συρακοσιος των μεν |
καθολου λογῳ . Καιτοι εἰ μη των αἰσθητων μεγεθων ὁ ἀστρονομος ἐστι θεατης , περι ἀστρα δε ἐχει και οὐρανον | ||
αὐτος και πολιτικοςσοφιστης σοφιστικος , ποιητης ποιητικος , μουσικος , ἀστρονομος ἀστρονομικος , γεωμετρης γεωμετρικος , ἀριθμητικος , στατικος , |
της ἀξιας μειουν ἀγαπωντα συμφωνον ἐστιν ἡ τε των οἰκειων πλεονεκτηματων μειωσις κἀν τοις κατα των ἐχθρων λογοις ἡ ὑφειμενη | ||
της πυλαιας δ ' ἐπεθυμουν και των ἐν Δελφοις , πλεονεκτηματων δυοιν , κυριοι γενεσθαι : τῳ δε τουτων γλιχεσθαι |
χρωματικον ἠ ἐναρμονιον ἠ κοινον ἠ μικτον ἐκ τουτων . διατονικον μεν οὐν ἐστι το τῃ διατονικῃ διαιρεσει χρωμενον , | ||
φυσικῃ ἀπο του βαρυτατου ἐπι το ὀξυτατον κατα τουτο το διατονικον γενος οὑτως εὑρισκε . το γαρ χρωματικον και ἐναρμονιον |
τι των ὡδε θεσπεσιων και μεγαλων , την φυσιν δε ὁμοιουσθαι πολλαχου τοις του νομου εἰδεσι , χωρια τε γαρ | ||
προς των ἐπιγιγνομενων ἐπαινεισθαι , ἁ ποιει την θνητην φυσιν ὁμοιουσθαι τῃ θειᾳ και μη συναποθνησκειν [ αὐτης ] τα |
ἐκελευον ὀνοματα λεγειν , οὐ θεων . Ὁ αὐτος Δωριων καταγελων του ἐν τῳ Τιμοθεου ναυτιλῳ χειμωνος ἐφασκεν ἐν κακκαβᾳ | ||
πως οὐν ἑτερος ταυτην ἐχων οὐδεν πεπονθεν ἀλλ ' ἀπηλθε καταγελων , ἑτερος δ ' ἀπολωλε ; καιρος ἐστιν ἡ |
, φασιν , προς τας χειρους των προσδιωρισμενων παραβαλλοντες τας ἀπροσδιοριστους ἰδειν : εἰ διαιρουσιν ἐκειναι , ἐκειναις δε ἀναλογουσιν | ||
γαρ εἰσιν αἱ την ἀντιφασιν ποιουσαι , ἐπει τας γε ἀπροσδιοριστους οὐδεν κωλυει πασας πασαις συναληθευειν . ὁτι δε μη |
τουτοις δε το καθ ' ἑν τῳ κατ ' εἰδη προσακτεον ἐν ἑκασταις ταις συνουσιαις , ἐρωτωντα τε και ἐλεγχοντα | ||
δε και πλειστη ἀπαντᾳ ὠφελεια . τα δε διουρητικα συμμετρως προσακτεον : ἐστι δε ναρδος , σχοινος , σιον , |
του συναρχοντος δεησις ἠν : ἀλλ ' αὐθημερον ἀποκτενειν ἁπαντας ἀπειλουντος και διομνυμενου , ἀδημονων ὁ Κολλατινος ἐπι τῳ μηδενος | ||
ἐαν δε μη , παντα τα παντων αἰσχιστ ' αὐτοις ἀπειλουντος , τουτων οὐδεν το παραπαν εἱλεν αὐτους οὐδ ' |
μερος αἰει και ἐκβαινον ἐκ του συνηθους κοσμου ὑπο του σωφρονουντος και μενοντος ἐν τοις ἰδιοις ἠθεσι κατειργεται . μοναρχια | ||
τε και τους προς ταυτα μαχομενους . και ἠν μεν σωφρονουντος μη προς τοσουτον χρονου την δαπανην ἐκτειναι και πολλακις |
τε και οὐρανον εὐρυν ἐτικτε : δειξεν τ ' ἐξ ἀφανων φανερους οἱ τ ' εἰσι γενεθλην . Δια ποιαν | ||
δε των ἀει φανερων ὁ ΑΔ , των δε ἀει ἀφανων ὁ ΖΗ , και θερινος μεν τροπικος ὁ ΒΓΚ |
δ ' ἀν τις τους φιλους ἰσχυροτερους ποιῃ , τοσουτῳ ἰσχυροτερος αὐτος γιγνεται . [ ὁρα δε ὁτι των μεν | ||
κληρου : εἰ μεν γαρ τῳ ὡροσκοπῳ προσνευσει ὁ διωκων ἰσχυροτερος ἐσται , εἰ δε τῃ δυσει ὁ φευγων . |
τε παραδοξοι γυναικων ὠφθησαν και παιδων ἐς πατερας εὐνοιαι και θεραποντων ὑπερ φυσιν ἐς δεσποτας . και τωνδε ὁσα παραδοξοτατα | ||
και Ἀγαθων ὁ χρηστος , εἱποντο δε ἡμιν και των θεραποντων Βαιτυλος και Ποδαρκης και Φιλων ὁ θρασυς , ἡμεις |
, ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
' οὐ μακραν ὁδ ' ἀγγελος λεξειν τα κειθεν σου κασιγνητου περι . [ ὠ τλημον , ὠ δυστηνε του | ||
ση : κρεισσων γαρ εἰ . ἡκω φερων σοι σου κασιγνητου λογους . ὠ φιλτατ ' , ἀρα ζωντος ἠ |
δε Ἰωνων ἰδιον . ταυτα δε πλαττεται ἡ Ὑψιπυλη , ἀποδημειν ἐπι Θρᾳκης τους ἀνδρας . ἀροωσι δε ἀροτριωσιν , | ||
τραχειαν , οἱ γαρ φυγοδικουντες ἐσκηπτοντο εἰς Σκυρον ἠ Λημνον ἀποδημειν . Ἀρχη , ἀρχων ἀρχειν , ἐξαρχος , ἀρχηγος |
ἀπεριττον ποιειν . Ἐπειδη δε και πωροι τοις πολλοις των ῥευματιζομενων τα ἀρθρα γινονται , εἰτε δι ' ἀταξιας τινας | ||
ἀρχης . Τοσαυτα εἰρησθω και περι των ὑπο δακνωδους χυμου ῥευματιζομενων , ὁπως χρη διαιταν αὐτους . εἰ δε ἐπ |
προς ἀλληλους ὑπερ ἀρχης και ταξεως ἀνεπιφθονον εἰναι και των νενομισμενων , τον δ ' ὁλως ἀλλοτριον μηδεμιας ὀργης μηδ | ||
τεκμηρια περι του ταυρου και της θυσιας , ὡς ἐκει νενομισμενων τουτων και του ποιητου παραβαλλοντος τα ἐκει συντελουμενα . |
ἀγκυλοχειλου : τα δε ὀξυτονα εἰς ους , κυκλοτερος κυκλοτερης κυκλοτερους , Δ αὐταρ ἐπειδη κυκλοτερες μεγα τοξον ἐτεινεν . | ||
ἰσαζωνται . ἐπαινουμεν δε και την ἑτερομηκη πεδην μαλλον της κυκλοτερους . ἡδιον μεν γαρ οὑτως ἀν στρεφοιτο ὁ ἱππος |
, το ἐπι Παλλαδιῳ , και τους παρα τουτῳ νομους παραβαινων . Ἐπι Παλλαδιῳ : τουτο το δικαστηριον ἱδρυσατο Δημοφων | ||
ἀπεδιδου ῥᾳδιως και μετα των Παιονων τε και Δακων ἐπραττε παραβαινων τας μετα βασιλεως σπονδας . ὁπερ δη καταφωρασας ὁ |
, δια το προτιθεσθαι της κορωνιδος , ἐκ κωλων τροχαϊκων ἐπιμεμιγμενων χορειοις και ἰαμβοις ηʹ . ὡν τα γʹ ἑφθημιμερη | ||
τοισι Σκιαποσιν : 〚 Ἡ παρουσα στροφη κωλων ἐστι τροχαϊκων ἐπιμεμιγμενων χορειοις και σπονδειοις Ϛʹ . και ἡ ἀντιστροφη τοιουτων |
ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ||
Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα |
καλουμενος κιρκος . Ξιφιος ἰχθυς ὁμοιος ἰουλιδι ποικιλος μεν , μικροτερος δε και λεπτος . Της οὐν βοτανης το ἀνθος | ||
μεγεθος καλειται μυουριζων ὁ τοιουτος , ὁταν δε ὑφιῃ και μικροτερος , ὡς ἐπι το μικροτερον ῥεπῃ , ἐκλειπων καλειται |
εʹ διμετρα ἀκαταληκτα , το Ϛʹ μονομετρον , ὁ και παρατελευτον ὀνομαζεται , το δε ζʹ διμετρον καταληκτικον ἰαμβικον ἠτοι | ||
ποικιλης και παντοδαπης . Γ ὠ παντοιας ἠδη μουσης ] παρατελευτον τουτο . μουσης ] παιδευσεως . εἰ μεν τις |
ἐγενομην , χορος οἱ συνηθεις περι ἐμε γεγονοτες , εἰτα πυθομενοι την ἀπρακτον δι ' ἐμου των ἐχθρων ἀναχωρησιν ἐχαιρον | ||
το θεατρον τοπους κατελαμβανοντο : οἱ δε των Ῥοδιων πρυτανεις πυθομενοι το συμβεβηκος και την πολιν ὁρωντες ἁπασαν τεθορυβημενην τοις |
δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
. ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |
. ἀπο ταυτης δε της ἀρχης και Μουσηγετης ἐκληθη και ἐπισκοπος και αὐτος παιζειν μετα των Μουσων ἐνομισθη : ἐκ | ||
ἀνδρος ἐπιφροσυνῃσι παλαισμοσυνης ἀνα χωρον τῃ και τῃ θυνοντας , ἐπισκοπος ἐνθα κελευει . ἀλλ ' ὁτε οἱ κομιδης μεν |
των ἐν τοιϲ γυμναϲιοιϲ ἀνδριαντων διαφορητικοϲ ἐϲτι και μαλακτικοϲ φυματων ἀπεπτων : ὁ δε ἐν ταιϲ παλαιϲτραιϲ , ὁν και | ||
δοκει θρυπτειν πινομενον , οὐρα τε προτρεπει και ταϲ των ἀπεπτων πνευματων διαδρομαϲ ἐξιαται και πονουϲ πλευρων και ῥηγματα . |
πορρω ὑπαρχετω , χωριζεσθω . εἰμι το ὑπαρχω και ὁ παρατατικος εἰν , ἡ μετοχη εἰς , ἐντος , και | ||
. . * : εἰδῃ ] Εἰδημι : και ὁ παρατατικος εἰδω . . . . ἐαν εἰδῃ . * |
και ἁλιευς πλεκειν δικτυα : ἰατρων δε παιδες σωτηρια και ἀναιρουντα φαρμακα . Και τουτων ἑκαστος ἱκανος τους λογους ἀποδιδοναι | ||
τα ἀρα ἀοριστα τας μεν ὑπο των ὡρισμενων δηλουμενας φυσεις ἀναιρουντα οὐδεμιαν δε ἀλλην εἰσαγοντα , ἀλλ ' ὁμοιως πασιν |
ἀνθρωπων τυχαι , και πολλοι πολλακις καιροις ἀβουλητοις των σφοδρα ἀστειων την ἐκ γενους ἀπεβαλον ἐλευθεριαν : ἀλλ ' ἐστιν | ||
βιου ἠ οἰκου ἠ ζῳων ἠ ἀγρου ἠ γυναικος ἠ ἀστειων , το δε γʹ ἐνεδρας ἠ κλεμματος ἠ δραπετου |
πεφυκεναι οὐδεν ἡττον ἠ ὁ ἐν τῳ σμηνει φυομενος των μελιττων ἡγεμων : ἐκεινῳ τε γαρ αἱ μελιτται ἑκουσαι μεν | ||
τα δε μετα ταυτα μελισπονδα : τουτον γαρ ἑτοιμον παρα μελιττων πρωτον ἐλαβομεν τον ὑγρον καρπον : εἰτ ' ἐλαιοσπονδα |
χθες και πρωην εἰς μεσον ἐλθοντος κατα τινας μαγγανειας του βουληθεντος Πτολεμαιου οἱονει ἐπιφανη δειξαι τοις ἐν Ἀλεξανδρειᾳ θεον . | ||
λογιζομενος , ὡς ἐθελησας μεν ἀρκεσεις και μονος , οὐ βουληθεντος δε σου και τἀλλα ματαια . Τα μεν ἀλλα |
περιαπτουσιν ὡσαυτως τα δεξια τοις δεξιοις και τα ἀριστερα τοις ἀριστεροις σεληνης οὐσης ἐν ἀποκρουσει ἠ ἐν ἀσπορῳ ζωδιῳ και | ||
δε νεον κλισιηθεν ἰοντα . ἡ διπλη ὁτι ἐν τοις ἀριστεροις μερεσι του ναυσταθμου γεγονεν ἡ μαχη , ὁπου και |
τυποι των ἐν Ἰταλιᾳ αὐτου πραξεων και των εἰς ἀνθρωπους ἐμφερομενων εἰς το κοινον λογων ὁποιοι τινες ἠσαν . Ποτε | ||
οὑτος ζητω ἐνωπιον σου ” , οὐκ ἀπο σκοπου των ἐμφερομενων ἑκαστον των ὀνοματων τιθεις , το „ οὑτος „ |
ἐλλειψει δε οὐδεν ὡν ἀν ἐπιθυμησῃς , πλειω γαρ των ἀναλισκομενων εὑρησεις τα γεννωμενα . φυτα γαρ ἐστιν ἐν τοις | ||
ἐπι της διοικησεως , οἱον των προσιοντων τῃ πολει και ἀναλισκομενων . οἱ δε ὁτι Διομηδης και Ὀδυσσευς το παλλαδιον |
των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
. ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
ἐπιμελειας δεονται τα μαθηματα , προς οὑς ἐστιν εἰπειν το Πλατωνικον ἐν τῃ Ἐπινομιδι εἰρημενον οὑτως : εἰτε χαλεπα εἰτε | ||
. Πλατωνικος ὠν ὁ πατηρ του βιβλιου τουτου κατα τον Πλατωνικον σκοπον ζητει το τε τελος της ὀντως φιλοσοφιας και |
πληγας εἰχομεν πριν τον νομον τεθηναι , ἀφιεμεν , και διδομεν αὐτοις προικα συγκεκοφθαι . σκεψαι δε τους ἀλεκτρυονας και | ||
γυναικες εἰσιν ἐνι κλισιῃς ἐξαιρετοι , ἁς τοι Ἀχαιοι πρωτιστῳ διδομεν εὐτ ' ἀν πτολιεθρον ἑλωμεν . ἠ ἐτι και |
δε εἰκοστην πρωτην δευτεραν εἰκαδα : εἰτα οὐκ ἐχωρουν ἐφεξης ἀριθμουντες , ἀλλα ἀπο της εἰκοστης ἐννατης ἠρχοντο λεγοντες : | ||
προς τους ἁλιεις : ἐν δε τῃ οἰκιᾳ τους καθευδοντας ἀριθμουντες πολλους παραλειψομεν ἀνθρωπους και ἱππους , ἀν παρωσι και |