| , ὡστε θιγγανειν της ἀρχης . οὐ γαρ ᾑ ψυχρον σβεννυσι παντως το ὑγρον , ἀλλ ' ᾑ την ἀρχην | ||
| καταλαμπων τα βορεια τα μεν ἐγγυς ἐκκαιει και τας ἀναθυμιασεις σβεννυσι , και οὑτως τους ὀντας ἀνεμους δαπανων , οὐπω |
| ἡμων ἀπαγγελλομενων . Και ἡ ἀκαταληπτω δε και ἡ οὐ καταλαμβανω φωνη παθους οἰκειου ἐστι δηλωτικη , καθ ' ὁ | ||
| και μετ ' ὀλιγον εἰσεκληθην πανυ δεδιως και τρεμων , καταλαμβανω τε παντας ἁμα συγκαθημενους οὐδε αὐτους ἀφροντιδας : ὑπεταραττε |
| ὁσον οἱ κυκλοι . αἱ δε ἐριθοι δι ' αὐτων βαδιζουσι τεινουσαι τους κεχαλασμενους των μιτων . ἀλλα και μισθον | ||
| φυσις : τα δε ἀλλα ἀνθρωπων ἐχουσι , και ἠμφιεσμενοι βαδιζουσι δορας θηριων . και εἰσι δικαιοι , και ἀνθρωπων |
| τετρασι : ταις μεν τριασι συνημμεναις ἁπασαις , ταις δε τετρασι δυο μεν παρα δυο συνημμεναις , δυο δε παρα | ||
| λογος βιωφελης . διαφερει δε ἡ μεν γνωμη της χρειας τετρασι τοισδε , τῳ την μεν χρειαν παντως ἀναφερεσθαι εἰς |
| των χρηματων ποιησασθαι διηκοσιας ἐς τον πολεμον , τον προς Αἰγινητας λεγων . Οὑτος γαρ ὁ πολεμος συστας ἐσωσε τοτε | ||
| οὐ δικαιοι εἰναι ἀποφερειν ἐτι , ἀλλα τους ἐχοντας αὐτα Αἰγινητας πρησσεσθαι ἐκελευον . Προς ταυτα οἱ Ἀθηναιοι ἐς Αἰγιναν |
| κοινην των ἀνθρωπων ἐπι συστασει της οἰκουμενης δηπουθεν εἰσφοραν : ἀτελεια δε τισιν ὑστερον κατα το της γνωμης ἐπινενοηται δοξαν | ||
| φυσει μεν παν πραγμα κρινομενον τελειον ἐστιν , ἡ δε ἀτελεια αὐτου περι το ἐχειν ὀνομα ἐστι : δια τουτο |
| ἐπι το στηθος και την ἀντικειμενην μασχαλην , ἀπο της μασχαλης ἀναγεται λοξη καταβολη κατα της ἀριστερας ὠμοπλατης , εἰτ | ||
| νικη : ἰδου γαρ και καθῃρηται ὁ Εὐρυπυλος κατα της μασχαλης ὠσαντος αὐτῳ καιριαν του Πυρρου και κρουνηδον ἐκχειται το |
| , τοτε δε πρωτον ἀπολαυσαντες ὡν οὐπω ἐγευσαντο καρπων , θαυμαστας ὁσας ἐφ ' ἑκαστῳ ἐλαμβανον ἡδονας και τον ξενον | ||
| πολλων και ἰδιωτων δοξαν παραστησαντος ὁτι και πολιτευσοιτο και φιλοτιμιας θαυμαστας οἱας φιλοτιμησοιτο ἀπο χρηματων , εἰς το θεατρον εἰσπηδωντος |
| Ὀλυμπιῳ Διι , λογος δε ὁ ποιηθεις εἰς την πανηγυριν ἐκειτο , ἐμε δε τα τε ἀλλα ἐτηκε και ἀγρυπνια | ||
| χορευτης ἠν λαβων ἀκοντιῳ : ἀλλος στερηθεις της κεκαρμενης καρας ἐκειτο πρηνης σταυρικως ἡπλωμενος και τους ἑαυτου δυστυχως κινων ποδας |
| : ὁ δ ' ἁπαντων ἐστι των του ἀνδρος ἐγκωμιων θαυμασιωτατον και οὐπω τετευχε λογου , τουτ ' οἰομαι δειν | ||
| ἐποτισεν αὐτον ἑως ἐπαυσατο πινων „ , προς φιλανθρωπιαν διδαγμα θαυμασιωτατον : ἐαν γαρ τις πλειονων μεν τυγχανῃ χρειος ὠν |
| σοφου : των δοκουντων , φησιν , εἰδεναι τι κρεισσων νομισθεις ἐπαχθης ἐσῃ . ὡστε συμβαινει και παρα τοις ἀπαιδευτοις | ||
| δογματων , ὁ δε λογισμος εἰς την ἀνδρος χωραν ταττεσθαι νομισθεις τας ἱεροπρεπεις και θειας ὑποδεχεται σπορας : ἠ μηποτε |
| ἐβουλευσατο μονα τα γνωρισματα βαστασας ἀμελησαι του βρεφους : ἐπειτα αἰδεσθεις εἰ μηδε αἰγος φιλανθρωπιαν μιμησεται , νυκτα φυλαξας κομιζει | ||
| μεν οὑτω φημι το ἐτλης θεων : ὁστις συ οὐκ αἰδεσθεις τους τιμησαντας τους ταφους Λυκου και Χιμαιρεωςλεγει Μενελαον και |
| ὑποτιθεται την ΔΖ ἐλασσονα της ἐκ του κεντρου και παλιν δεικνυσι το ΑΒ μεγεθος ἐλασσον του ΔΖ μεγεθους . Ἀπο | ||
| ] το δε ἀποδωσετε καλως εἰπε και οὐχι δωσετε . δεικνυσι και δια τουτου ὁτι οὐκ ἐστιν αὐτων , ἀλλα |
| τον ἀπο του βαρυτατου δευτερον του μετα την ὀξυτεραν διαζευξιν τετραχορδου , και παρανητην διεζευγμενων τον τριτον , τριτην δε | ||
| ἐν ἑκατερᾳ των διαιρεσεων . το δ ' εἰδος του τετραχορδου ταὐτο , δι ' ὁπερ και τους των διαστηματων |
| τουτοις ἐπειτα παντων ἀμνηστιαν λαβων και κακος φανεις περι τον πιστευσαντα ἐπανεστη κατα του βασιλεως . και πρωτα μεν λαθρᾳ | ||
| εἰκοτ ' , ἀλλ ' ὁμως σε βουλομαι θεοις τε πιστευσαντα τοις τ ' ἐμοις λογοις φιλου μετ ' ἀνδρος |
| οὑτωσι δηλων , τουτο δε ὡς οὐδεν ἀλλο εἰποντος εἰς σωτηριαν του Φημιου μειζον ἠ ὁτι οὐδενος ἀνθρωπων ἐστι μαθητης | ||
| και τῳ πληθει των οἰκτιρμων σου ὡρισας μετανοιαν ἁμαρτωλοις εἰς σωτηριαν . συ οὐν , κυριε ὁ θεος των δικαιων |
| και οὐ πολεμιοις , και ὁτι οὐδε οἱ πατερες ὑμων ὑπηκουσαν μηδενι , μητε Ξερξῃ μητε Μαρδονιῳ μητε Δαρειῳ μητε | ||
| προς ἁρπαγην ὡρμησαν : των δε ἡγεμονων διωκειν κελευοντων οὐχ ὑπηκουσαν ὠφελειαν φανεραν οὐ καλον ἡγουμενοι προεσθαι . Μιθριδατης δε |
| ὁμως ἐτεσιν ἀντεσχε πολεμῳ τοσῳδε και λιμῳ , τοτε ἀρδην τελευτωσαν ἐς πανωλεθριαν ἐσχατην , λεγεται μεν δακρυσαι και φανερος | ||
| μηκος δ ' ἐκτεταμενα ὁσον τριακοσιων σταδιων και ποιουντα ῥαχιν τελευτωσαν πως ἐπι τα στενα . ἐν μεσῳ δ ' |
| βαρυτονως , τοτε το Ἰωνικον ἐχει προ του αται το χαρακτηριστικον συμφωνον του μεσου παρακειμενου , οἱον πεφρασται πεφραδαται , | ||
| ὁ ἐχεσον , ἐξενεχθεντες δια του σ , ὁπερ ἐστι χαρακτηριστικον του πρωτου ἀοριστου , κατα δε ἀντιπαθειαν εὑρεθη . |
| βοος αἰνυτο χερσιν , Ἰφικλος δ ' ἐπι νωτ ' ἐπεμαιετο . τῳ δ ' ἐποπισθεν σκυπφον ἐχων ἑτερῃ , | ||
| τρισσην μεν ἐλειπετο Σειριος αἰγλην Ἠελιος , δολιχη δ ' ἐπεμαιετο παντοθεν ὀρφνη : Τιφυν τ ' Ἀγνιαδην , δολιχης |
| . . 〚 τι το φλαττοθρατ : Συστημα κατα περικοπην ἀνομοιομερες στιχων ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων ιγʹ . ἐπι τῳ τελει | ||
| . ἡμετερα + τον ἁμον νυν : συστημα κατα περικοπην ἀνομοιομερες και στροφη κωλων εʹ . το αʹ ἀντισπαστικον τριμετρον |
| ἀπο γης της Χαλδαϊκης , παροικησαντες οὐν ἐν Αἰγυπτῳ ἐτεσι τετρακοσιοις και τριακοντα , ἐν τῳ τον Μωσην μελλειν ἐξαγειν | ||
| Λυκιας ἠ τα μικρῳ νοτιωτερα και ἐτι τα Συρακουσιων νοτιωτερα τετρακοσιοις σταδιοις , ἐνταυθα ἡ μεγιστη ἡμερα ἐστιν ὡρων ἰσημερινων |
| Σηλυμβριανος . οὑτος γαρ του ἐν Σαμῳ Παριου ἀγαλματος ἐρασθεις κατεκλεισεν αὑτον ἐν τῳ ναῳ , ὡς πλησιασαι δυνησομενος . | ||
| των ξενων ἐλασει προς ἀφθονιαν μεθιστησιν . ἡμας δε οὐ κατεκλεισεν εἰς τοιαυτην ἰασιν ἡ γη , οὐδ ' ἐστιν |
| των τις σοφιστεων τουτων γινεται , ὡς οὐκ ἀν ἀλλως κεχαρισμενα τοις θεοισι θυσαντας . Εἰσι δε και μαντικης οὑτοι | ||
| τοις τε νομοις της τεχνης ἐμμενειν και τοις πολλοις ᾀδειν κεχαρισμενα , την τεχνην εἱλετο ἀντι της φιλανθρωπιας . ἐγω |
| νεων οἱ μεν προς βιβλιοις ἠσαν , οἱ δ ' ἐσπουδαζον γεωμετρικους ἐπιχαραττοντες τυπους τῃ γῃ , το δ ' | ||
| προς την θειαν των θεων τελετην ἐπειγομενος ἐκκλινειν των ἁμαρτηματων ἐσπουδαζον : και τα τοιαυτα . παντα δε σπουδαζε παρακεκαλυμμενως |
| οὐκ ἐκ του ἰδιου , ἀλλ ' ἐκ του ἑτερου κατησθιεν . ὡς δε τοις ἀλληλων κατεχρησαντο , ἑκαστος ἐπι | ||
| περι γυναικος λεγει . ἀλλ ' ἐσπαθα : κατανηλισκε και κατησθιεν . δια τουτο οὐκ ἀργος ἠν . σπαθαν δε |
| αὑτοις προσηκειν λεγοντες , εἰ Μελεαγρος λαμβανειν μη προαιροιτο . ὀργισθεις δε Μελεαγρος τους μεν Θεστιου παιδας ἀπεκτεινε , το | ||
| ᾡ ἐφερον τους φορους οἱ συμμαχοι . και δια τουτο ὀργισθεις ὁ Κλεων ἐγραψατο αὐτον ἀδικιας εἰς τους πολιτας , |
| οὑτως ὁ μετ ' ἐκεινον , και καθεξης μεχρις ἀν παραλαβῃ ὁ ἀστηρ ἐκεινος ὁ κυριος την ἀρχην του ἐτους | ||
| χορηγιαν ἀφανιζουσαν την ἐναργειαν του πραγματος , ἐαν δε τις παραλαβῃ , ἐπιδειξιν μεν ἀκαιρον ἐποιησατο , την χρειαν δε |
| δεδωκοτι την χαριν . Τι γαρ ἐλευθεριας σεμνοτερον , ἡ παραλαβουσα θεον τον ἀνθρωπον ἀπεργαζεται ; Ἀρ ' οὐν οὐκ | ||
| , ἀγονα τε ἐστι και ἀνεμιαια και οὐ ταμιευεται αὐτα παραλαβουσα ἡ μνημη , ἀλλα δεχεται ἐκπιπτοντα παραχρημα ὁ της |
| μεγιστου πιθου και πανυ γαστριδος . οὐκουν ἰχθυες πολλοι τον κρυσταλλον διαδραναι θελοντες οἱονει στεγην ἐπικειμενον και ποθουντες το φως | ||
| ἡτις οὐκ ἐχει ζων φυτον δια την χιονα και τον κρυσταλλον , ἀλλ ' ἐψιλωται . και παντα δε τα |
| ΑΙΑΚΙΣ ἡ κυλιξ καλειται . ΑΚΑΤΟΣ ποτηριον ἐοικος πλοιῳ . Ἐπικρατης : καταβαλλε τἀκατια , τα κυμβια αἰρου τα μειζω | ||
| [ τι ] βουλεται [ ] [ , ἐφη , Ἐπικρατης ] πραγματα ? ἐχειν , [ ὡι ἐξεστι λαβοντι |
| δε παλαια ὠλιγωρηται . συλληβδην δ ' εἰπειν ἡ πολις μεστη ἐστιν ἀναθηματων και ἱερων : καλλιστον δε το γυμνασιον | ||
| εἰς θεους και τον χρησμον , ἐν ᾡ και ἠθοποιϊα μεστη συμφορας και παθους , ὁτι ἐξεπλαγην , ὡς ἠκουσα |
| τον υἱον ἐκελευεν αὐτου ἡγεισθαι . προθυμως δ ' αὐτῳ συνεστρατευοντο Τεγεαται : ἐτι γαρ ἐζων οἱ περι Στασιππον , | ||
| παντας και τους λοχαγους . και ἐπει παντες ἐπεισθησαν , συνεστρατευοντο και ἀφικνουνται ἐν δεξιᾳ ἐχοντες τον Ποντον δια των |
| δυναμει ἀπειρου , οὐκ ἐνεργειᾳ , ἐνδεχοιτ ' ἀν ἐν πεπερασμενῳ χρονῳ και ἁπτεσθαι παντος και διελθειν . και γαρ | ||
| γινομενα ἐσται ἀπειρα . συμβησεται οὐν το ἀπειρον ἐν τῳ πεπερασμενῳ εἰναι . . . . , : ἀλλ ' |
| και ἀτενεις τους τοιουτους ἀνδρας ἀλλα μεικτους , ἐπι δε θυμοειδεις τε και ἁπλουστερους ἀποκλινειν , τους προς πολεμον μαλλον | ||
| ! ! ! ! ! ! ωροι , φιλυδροι , θυμοειδεις , φιλοτιμοι . σωφρονες ! ! ! ! Του |
| Ζελειτας δε ἀφηκε της αἰτιας , ὁτι προς βιαν ἐγνω συστρατευσαι τοις βαρβαροις : Δασκυλιον δε παραληψομενον Παρμενιωνα ἐκπεμπει : | ||
| την χωραν των Ἀμαζονων μετα στρατιας της συνεκπεσουσης αὐτωι : συστρατευσαι δε και Σιπυλον τωι Μοψωι τον Σκυθην πεφυγαδευμενον ὁμοιως |
| . Ὡς οἱ μεν χλοεροισιν ἰαινομενοι μελεεσσιν ἀλληλοις ψιθυριζον . ἀνιστατο φωριος εὐνη . χἠ μεν ἀνεγρομενη παλιν ἐστιχε μαλα | ||
| δ ' ἀθανατῃ πεπιθοντο . Πρωτος δ ' ἐν μεσσοισιν ἀνιστατο Νηλεος υἱος , οὐ μεν πυγμαχιῃσι λιλαιομενος πονεεσθαι οὐτε |
| ' ἑκαστον . Πρωτον μεν οὐν , ὡς παρανομωτατα και βιαιοτατα εἰς τονδε τον ἀγωνα καθεστηκα , τουτο ὑμας διδαξω | ||
| ἐκ τυχης ὁρωντες ἠ λεγοντες ἠ δρωντες , ὁσα δε βιαιοτατα και χαλεπωτατα . καθαπερ γαρ οἱ τα σωματα εὐπαγεις |
| ὁ Ζευς ἐβοηθει τοις Ἑλλησι , πριν ἱκετευθηναι ὑπο της Θετιδος : και ὁτι το ἡμιστιχιον ὁ Ζηνοδοτος μετηνεγκεν ἐπι | ||
| Τελαμων , ἐκ Ψαμαθης δε της Νηρηιδος Φωκος Πηλεως και Θετιδος Ἀχιλευς Ἀχιλεως και Δηιδαμειας της Λυκομηδους θυγατρος Πυρρος ὁ |
| εἰσιοντι εἰς τον ναον ἀριστερας χειρος : Αἱδ ' ὑπερ Ἑλλανων τε και ἀγχεμαχων πολιηταν ἑστασαν εὐχομεναι Κυπριδι δαιμονιᾳ . | ||
| . . Λακαινα μεν παρθενων ἀγελα Ὁμολα Ὁμολωϊα Βουλομαι παιδεσσιν Ἑλλανων . . . . * * * ἀν δε |
| ὑπολαμβανει , παρεληλυθα , ἀλλα θανατου δεομενος . Ἐν πασῃ παραγραφῃ ἐκ μεν του παραγραφομενου ἁρμοσει σοι ἡ του ἀντιπιπτοντος | ||
| οὐσης , ὡμολογηται γαρ το ῥητον . προαγαγωμεν τοινυν τῃ παραγραφῃ τον λογον : ὁτι μεν οὐν περι μονον το |
| γιγνοιτο : δια παντος δε τοισι πλειστοισιν ἠ βαρυ κωμα παρειπετο , ἠ μικρους και λεπτους ὑπνους κοιμασθαι . Πολλα | ||
| : ἐληξεν ὁ πνιγμος ἐκ της φαρυγγος : ὁ πυρετος παρειπετο . Περι πεμπτην , γουνατος ἀλγημα , οἰδημα του |
| τωνδε των πολλων ἐξῃρημενα , και οὑτω τα τε πραγματα σεμνοτερα θεασομεθα και ἡμεις ἡμιν αὐτοις οὐ διαφωνησομεν . ταυτα | ||
| τι και ἀρετης μεταποιουμενους ἐγνωμεν , οὐτ ' εἰ πολλα σεμνοτερα ὁ κολπος ἁμα και καθαρωτερα οὐτε εἰ ὁ Σαγγαρις |
| δια της ἁρμονιας , και τῃ πρωτῃ ζωνῃ διδωσι την αὐξητικην ἐνεργειαν και την μειωτικην , και τῃ δευτερᾳ την | ||
| , φαμεν προς αὐτον ὡς ἀγνοεις την θρεπτικην τε και αὐξητικην της φυσεως δυναμιν : ἠ οὐχ ὁρωμεν κἀπι των |
| ἐν διδασκαλιῳ τουτον βαλων και χρονον ἱκανον ποιησας ἐκει την γραμματικην εἰς ἀκρον διηλθεν : εἰτα λεγει τῳ πατρι αὐτου | ||
| : φιλοσοφος , ὁς ἐπεκληθη και κριτικος γραμματικος , οἱα γραμματικην ἐχων παρασκευην . γεγονε δε ἐπι των διαδοχων . |
| ] ὑδατος . , ὑετου . βαρειαι ] ἀντι του βαρεως , σφοδρως οὐσαι , μετα βαρους , φορτικαι . | ||
| λογικων ζῳων των ἐν σωματι . και πως ] οὐ βαρεως ἀλγοιην ἀν . φρουδα τα χρηματα ] δια τον |
| . Λακεδαιμονιοι δε κτἑ . : ἀρχη της διαφορας των Λακεδαιμονιων και Ἀθηναιων οἱ δ ' ἠλθον κτἑ . : | ||
| και Ἀπολλωνος Καρνειου ξοανα ἐστι κατα ταὐτα καθα δη και Λακεδαιμονιων νομιζουσιν οἱ Σπαρτην ἐχοντες . ἐπι δε της ἀκροπολεως |
| ῥωμηι θαυμαστον : και την μεν Ἀμαλθειαν ἀποδειξαι κυριαν του συνεγγυς τοπου παντος , ὀντος τωι σχηματι παραπλησιου κερατι βοος | ||
| μονῳ των μεχρις ἐμου γενομενων ἐπιφανων ἀνδρων ἐν τῃ πολει συνεγγυς της ἀγορας ἀπεδειξεν ὑπ ' Οὐελιας : και ἐστιν |
| Γεραιστεια . Πρωτεσιλα ] Τα Πρωτεσιλεια . Εἰη μιν εὐφωνων πτερυγεσσιν ] Ἠγουν τοις ὑμνοις και ταις ᾠδαις ὡσπερ τισι | ||
| ' ἐγγυθεν ὀξυ κεκληγως πωτατ ' ἐνθα και ἐνθα τανυσσαμενος πτερυγεσσιν : ὡς οἱ γ ' ἀλλοθεν ἀλλος ὑπετρεσαν ὀβριμον |
| τῃ ἑπταχορδῳ λυρᾳ την ὀγδοην Πυθαγορας προσθεις την δια πασων συνεστησατο ἁρμονιαν . Πως οἱ ἀριθμητικοι των φθογγων λογοι εὑρεθησαν | ||
| προτεραν και πρεσβυτεραν ψυχην σωματος ὡς δεσποτιν και ἀρξουσαν ἀρξομενου συνεστησατο ἐκ τωνδε τε και τοιῳδε τροπῳ . της ἀμεριστου |
| πραγματειᾳ διοικουμενους ἡμας ὑπο τριων δυναμεων , ἐπιθυμητικης τε και θυμοειδους και λογιστικης : της δε αὐτης δοξης ὁ Ποσειδωνιος | ||
| της ψυχης και στασιμον . Ἀνδρεια δε ἐστιν ἀρετη του θυμοειδους καθ ' ἡν δυσεκπληκτοι εἰσιν ὑπο φοβων των περι |
| ὑπερ της των ὀρχηστικων προσωπειων σιωπης , ὁτι και αὑτη Πυθαγορικον τι δογμα αἰνιττεται . Ἐτι δε των ἀλλων ἐπιτηδευματων | ||
| τις , φησιν , ἠλθεν Ἀθηνηθεν εἰς Σικελιαν προ τουτου Πυθαγορικον ἐπαγγελλομενος δογμα . φασι δε τουτο εἰς Πλατωνα τον |
| κᾀτα κελευειν βοηθειν αὐτοις , ἠ παλιν οὐκ ἐθελων χαρισασθαι Λακεδαιμονιοις , εἰτα προσταττειν ὑμιν κινδυνευειν ὑπερ αὐτων ; εἰ | ||
| , πειστεον . Οὐ γαρ πατριον , ὠ Σωκρατες , Λακεδαιμονιοις κινειν τους νομους , οὐδε παρα τα εἰωθοτα παιδευειν |
| πολλοι , των δε Βοιωτων ἡ μεν ὁλη φαλαγξ ταχεως ἐπεστρεψεν ἀπο του διωγμου , των δε Θηβαιων ὡς διακοσιοι | ||
| ἐπιθυμια , και λυπη μεντοι και φοβος δακνοντα την ψυχην ἐπεστρεψεν αὐτην μηδενος ὀλιγωρειν , ὀργη τε ἀμυντηριον ὁπλον [ |
| την ἐκ τουδε του ἱππομανους ἐπιβουλην ἐν τῳ χαλκῳ γεγοητευμενῳ λανθανουσαν , και κρυφιῳ τινι μηχανῃ του τεχνιτου ἐπιβουλευειν τον | ||
| ἀθροως ὡς τα σφοδρα μητε μολις διεξερχεσθαι καθαπερ τα παχυμερη λανθανουσαν ἐχει την ἐνεργειαν , εἰ γε και των ἀλλοιωσεων |
| ἐλαττονα γινεται : εἰ δε ἐν τῳ ὡροσκοπῳ ἠ τῳ μεσουρανηματι γενοιτο , τα ἐναντιωματα ἡττονα ἐσται . Ἀρης Ἡλιῳ | ||
| Ἡλιον : ἐαν τοινυν εὑρῃς τον μεν Ἡλιον ἐν τῳ μεσουρανηματι ἠ ἐν τῳ ιαʹ , την δε Ἀφροδιτην ἑσπεριαν |
| ἐλεγε και οὐ χρη νομοις πειθαρχειν τον σοφον , ἀλλα ἐλευθεριως ζην . . , . , . Δ . | ||
| , εἰπε ποθεν γεγεννησαι : οἱον προς το εἰδος και ἐλευθεριως φθεγγου . φαμι διδασκαλιαν Χειρωνος οἰσειν : φημι και |
| του ἰου μελι προϊεναι . το δε σημειον ὁτι ἰον μελισσαν εἰπε το μελι δια το ἀφιεσθαι ὑπ ' αὐτων | ||
| αὐταις οὑτω διαφθερεις . . . και παντα τα την μελισσαν φθειροντα ἀποσοβει και ἀναιρει . προς παντας δε τους |
| ἀταραξια ἀφοβια ἐλευθερια . οὐ γαρ τοις πολλοις περι τουτων πιστευτεον , οἱ λεγουσιν μονοις ἐξειναι παιδευεσθαι τοις ἐλευθεροις , | ||
| Διδυμων ὁμοιως το ὑπερ γην ἡμισφαιριον της ἡμερας ἐστιν . πιστευτεον οὐν ἐν τῳ Ὑδροχοῳ μονον πιπτειν τον ὡροσκοπον . |
| ἐπλεο κιρρος , Τυνδαρεην ? μεθεπεις , ἀλλ ' οὐ φευγουσαν , ἀκοιτιν . ὀψεαι και μετα ? ? ταυτα | ||
| μη διαλειπειν αὐτην ὁτε μεν διωκουσαν τον ἡλιον ὁτε δε φευγουσαν , εἰτα ἐν τῳ ζῳδιακῳ μετερχομενην ζῳδια και ταχεως |
| και τον ἀνδριαντα . οὐδεις γαρ ἐστι παρ ' ἐκεινοις φιλοπολις ἀνηρ οὐδε ἐπιμελης περι τους θεους : ἀλλα παρα | ||
| ἀχθομαι ὁτι χρηστος ὠν και φιλοπολις πασχω κακως . Συ φιλοπολις και χρηστος ; Ὡς οὐδεις γ ' ἀνηρ . |
| οὐσης της ὑλης , ἀφ ' ἡς το σωμα οἱ συνεστη , και δεκτικης μαλλον του θερμου : ὡστε δι | ||
| περιεπεσον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις ἐν τῃ Κερκυρᾳ μεγαλη συνεστη στασις και φιλοτιμια δια τοιαυτας αἰτιας . ἐν τῳ |
| την Ἑλλαδα ἐλανθανεν διαφθειρων τους συγγιγνομενους και μοχθηροτερους ἀποπεμπων ἠ παρελαμβανεν πλεον ἠ τετταρακοντα ἐτη οἰμαι γαρ αὐτον ἀποθανειν ἐγγυς | ||
| παθοιεν το παθημα το Λυδιον : ἀλλα τον μεν ἱππον παρελαμβανεν ἐξεπιτηδες ἐπ ' αὐτῳ τουτῳ παρεπομενος τις ὑπηρετης , |
| και την ἀνθρωπινην μικρολογιαν τῃ ἀγενητῳ και ἀφθαρτῳ και πληρει μακαριοτητος και εὐδαιμονιας φυσει παρα θεμιν και δικην προσνεμοντων . | ||
| ὁ τι δἀν ἐπιθυμῃ , και το δη τελος ἁπασης μακαριοτητος εἰναι το παντα ταυτα κεκτημενον ἀθανατον εἰναι γενομενον ὁ |
| ' ὀνος πανουργως , ὡς προσηλθε τῳ ῥειθρῳ , ἑκων κατεπεσεν : ἀθροως δε των σπογγων διαβραχεντων πας ὁ φορτος | ||
| ἐπειδη ταχιστα προς τον ἡλιον ἐκεινος ἐτακη , πτερορρυησας εἰκοτως κατεπεσεν : ἡμιν δε ἀκηρωτα ἠν τα ὠκυπτερα . Πως |
| οὑτω τοι φαμεν κἀν τῃ τοιᾳδε κρασει ἐκ της ὁλης δημιουργιας τους των παθων ἐνιεναι λογους κατα την ἀξιαν ἑκαστῃ | ||
| ἐπιφεροντας τοις σοφιας ἐφιεμενοις , τοις δε δια τας συνεχεις δημιουργιας τε και ἐργασιας καματηροις τε και ἐπιπονοις των ἀνθρωπων |
| οὑτως ἐπανω τους ναρθηκας . λυειν δε οὐ χρη ἑως εἰκοσι ἡμερων , πλην εἰ μη ἠ δριμυτης τις ἠ | ||
| ὑπατευσαντας ἐν Ῥωμηι μετα την καταλυσιν των βασιλεων ἐτη περιειληφεν εἰκοσι προς τοις ἑκατον . δηλουται δε ἐξ ἀλλων τε |
| ἱερους : ἐν ὁσῳ δε τους τε ὑπολειφθεντας ἐπανεμενον και καταγωγη ἐποριζετο , διετριψα τους τε νεως περιιων ὡς εἰχον | ||
| και τους ὑπερ τουτων λογους ἐδεχετο μεν ἡ του στρατηγου καταγωγη , πικρον δε οὐδεν ἀπο τοιν δικαζοντοιν , ὁ |
| Ϛʹ ὀψει ἀκρωτηριον προτεινον προς ἑσπεραν : παρακειται δε βραχη μετεωρα : φυλασσου παραπλεων : ὀψει δε νησιον ταπει - | ||
| . ἐστι δε πολυληιος ἡ Ἀρκαδια και ὑλωδης οὐ τα μετεωρα μονον , ἀλλα και τα ἐν ποσι παντα . |
| Ξερξης , ἠιε μεν το μεσον αὐτεων , στρατηγους δε παρειχετο Σμερδομενεα τε και Μεγαβυζον . Ὁ μεν νυν ναυτικος | ||
| παλαιου Πελοποννησιοις πασιν αἰδεσιμον και τοις αὐτοθι ἱκετευουσιν ἀσφαλειαν μαλιστα παρειχετο : ἐδηλωσαν δε οἱ τε Λακεδαιμονιοι τον Παυσανιαν και |
| ἠθει κεχρησαι του βιουὁσον αὐτον ἐκεινον . ἐρωτικος γαρ ἐστι δαιμονιως , και Βακχιδος οὐδ ' ἀν των σκυθρωποτατων τις | ||
| αὐτος δ ' ἐρωσῃ ἐκσταιη , βοη ἐγενετο , ὡς δαιμονιως αὐτα του Ἀπολλωνιου προειποντος , ὑπολαβων ὁ Τιμασιων ” |
| ὁ γαρ Ἀγαμεμνων εἰς τιμην Κασανδρας συνεμαχει Πολυξενῃ : † σπουδαι δε λογων κατατεινομενων : λογων δε λεγομενων ἡ αὐτη | ||
| παθους προτασεις . Τεκνων μεν γαρ ἐπιμελειαι και προς γαμον σπουδαι φανεραν την ὁλκην ἐχουσιν , ὁσα τε ἀνθρωπους δελεαζει |
| και τῳ γυμναστῃ ἐπηρτημενης , εἰ τι παρ ' ἁ κελευουσι πραττοι . κελευουσι δε ἀπαραιτητα , ὡς παραιτουμενοις ταυτα | ||
| : νομῳ δε οὑτω : και οἱ νομοι δε οὑτω κελευουσι τας ἀποδειξεις ἐκ των φανερων ἐλεγχων και ἀναμφισβητητων : |
| ἐθελουσιν , ὁσοι κεπφαττελεβωδη ψυχην κεκτηνται θνητων εἰσιν τ ' ἀποπληκτοι ὡς ἀνθρωποφαγου του θηριου ὀντος . ἁπας δε ἰχθυς | ||
| κινησιν , διο και ἀναισθητοι και ἀφωνοι και ἀκινητοι γινονται ἀποπληκτοι . λεγει δε Ἱπποκρατης περι τουδε του παθους . |
| οἱον Ὀδυσσευς περι της ἀναιρεσεως Δολωνος λεγει Νεστορι , τον τρισκαιδεκατον σκοπον εἱλομεν ἐγγυθι νηων . εἱλομεν εἰπε , καιτοι | ||
| “ ἀγε , ὠ Ἡρακλες ” , ἐφη , “ τρισκαιδεκατον ἡμιν ἐπιτελεσον / ⌈ ἀθλον και ἑψησον τον φακον |
| και τῳ θερει καιονται . Χρη δε , ὁσον ἡ θερμοτης του ἡλιου κατεισι , τοσουτον ὀρυττειν και φυτευειν , | ||
| ὑγιασαντος τριψις ἐγενετο των ποδων του καμνοντος , και ἐντευθεν θερμοτης ἐκινηθη , και ἐδρασεν εἰς τα ἐνοχλουντα αἰτια και |
| Λερον και ἐνεστι μαθειν ἀλλαχοθεν . Πεπυσμαι δε ὑπερ των μυρμηκων και ταυτα . οὑτως ἀρα αὐτοις το ἐθελουργον και | ||
| ῥευματων , γαγγραινης , ἀποστηματων , χοιραδων , συριγγων , μυρμηκων , ἐλεφαντιασεως : ἐν δε τῳ ὀγδοῳ ὁσα κατα |
| . . . περι δε των κληρικων ἀλλοι τε παλιν εἰρηκασι ῥητορες και Ὑπ . ἐν τῳ περι του Ἱππεως | ||
| οἱ παλαιοι περι του ὀντος διαλεχθηναι βουλομενοι περι της οὐσιας εἰρηκασι : και οἱ μεν ἑν εἰρηκασιν εἰναι το ὀν |
| τωι βιωι γραμμην διανυσαντα , και ταυ - την οὐδε σπουδαιαν τροπον τινα προς το μεγεθος της οἰκουμενης , λεγω | ||
| , ταν δε πραξιν ἠ εὐδαιμονα ἠ κακοδαιμονα : και σπουδαιαν μεν ταν ἀρετας μετειληφυιαν , φαυλαν δε ταν κακιας |
| : ὠ κακως φρονων πιθου : τι μαινηι ; τληθι δεσποινης ἐμης κτησει δ ' ἀνακτος δωμαθ ' ἑν πεισθεις | ||
| ἀδιαλειπτον παραμονην των οἰκετων ἐσημανεν , ἡν εἰχον μετα της δεσποινης : ἀντι του μετα ταυτα : Ἰδαια ματερ : |
| ἐσχηκεν ὁμιλον , οὐ διακρινουσα πλουσιον ἠ πενητα οὐδ ' ὑβριστικως αὐτοις χρωμενη . Ἀριστιππος δε κατ ' ἐτος δυο | ||
| παραδειγμα τοις ἀλλοις , ἱν ' εἰδωσιν ὁτι τοις λιαν ὑβριστικως τα θεια διακειμενοις οὐκ εἰς τους παιδας ἀποτιθενται τας |
| ἀγριας ῥοιας : ἰσχυρως δε στυφει την γευσιν , και ξηραντικης δε και ψυκτικης ἐστι δυναμεως και παχυμερους , και | ||
| δυσεπουλωτα ἐν βουβωσι και μασχαλαις και τραχηλῳ , και καθολου ξηραντικης ἐστι δυναμεως : τουτους τους ἐπαινους Ἀσκληπιαδης περι αὐτης |
| πολεως και φυλακα , και τιμας δοτεον και ζωντι και τελευτησαντι , ταφων τε και των ἀλλων μνημειων μεγιστα γερα | ||
| οἰκειοτατων ἐπιβουλευθεις ἀπωλετο . ζωντι μεν Δαρειῳ τοιαυτα ξυνηνεχθη , τελευτησαντι δε ταφη τε ἡ βασιλικη και των παιδων ὁποια |
| μετ ' αὐτων , καθυπερθεν δε Κορινθιοι και Φλειασιοι και Πελληνης , το δε προς Νεμεας Βοιωτοι και Σικυωνιοι και | ||
| ἠσαν και Ἀρκαδες και Βοιωτοι και Κορινθιοι και Σικυωνιοι και Πελληνης και Φλειασιοι και Μεγαρης , και οὑτοι παντες λογαδες |
| ἐκεινων Ἀμαζονειον . Θησευς δε πυθομενος την των Ἀμαζονων ἐφοδον ἐβοηθει ταις πολιτικαις δυναμεσιν , ἐχων μεθ ' ἑαυτου την | ||
| ἐπεμπεν ἐπι τον Ἀρχιδαμον και βοηθειν ἐκελευε : κἀκεινος μεντοι ἐβοηθει . ὡς δε ἐγενοντο ἐν τῃ ἐπ ' Εὐτρησιους |
| αὐτος ἠδη ἐμον υἱον εἰναι : ἐπειδη δε ἀναλυω μη ἐμπλησθεις αὐτου , πεποιθα και σοι , διοτι την αὐτην | ||
| ” Προσπεσων γαρ , οἰμαι , τοιουτῳ ὀντι Ἀναξαγορᾳ μετεωρολογιας ἐμπλησθεις και ἐπι φυσιν νου τε και διανοιας ἀφικομενος , |
| χειρουργιαν δωρεισθαι ὀργανα καταγελαστον , εἰ μη και διψωσι μεν πολυτελη σιτια , πεινωσι δε πολυν ἀκρατον ἐπιφερειν δει προς | ||
| ἐλαχιστῳ δε ἀναλωματι . τισιν γαρ ἀν φαιημεν ἁρμοττειν τα πολυτελη δωρα ; ἀρα γε τοις πενησιν ; ἀλλα πεμπειν |
| Αὑτη διαχεει μαλιστα τας ἐν μαστοις σκληριας : ἐπισπαται , ἀνακαθαιρει , πληροι , κολλᾳ , ἐπουλοι , ποιει προς | ||
| ἰαται πινομενον και κολλᾳ μεν μεγαλα τραυματα χλωρον ἐμπλασσομενον , ἀνακαθαιρει δε τα ῥυπαρα και εἰς οὐλην ἀγει ταυτα . |
| ' ὡς θεωριαι ἁπλως τῳ εἰδει διαφοροι : και μερη γραμματικης ἀναγνωστικον ἐξηγητικον κριτικον , ὡς δε θεωριαι τινες και | ||
| ὁ περι των ἰδεων λογος ῥητορικης ἐστι , καιτοι δια γραμματικης πολλης κατασκευαζομενος : και γαρ εἰς τοσουτον χρειας ἠλθεν |
| νουσοισι τυπῃσι τε μουνον ὀλεθρος ἀντιαει , και δη τις ἀποπροθεν ἀμμε χαλεπτει , ὡς ὁγε , χαλκειος περ ἐων | ||
| δε σφεων εἰσιν ἑλισσομενων ἐνιαυτοι , μακρα δε σηματα κειται ἀποπροθεν εἰς ἑν ἰοντων , οὐδ ' ἐτι θαρσαλεος κεινων |
| τελικωτερον , εἰτα και πολλας τοιαυτας εἰς μιαν ἑτεραν κυριωτεραν τουτωνι , ἡς και το τελος των τελων των ὑπ | ||
| πεντακις οἰμαι αὐτου μετεχειν , ὁποτ ' ἠ φυτευσαι ποτε τουτωνι των φυτων τι βουλοιτο ἠ τρυγησαι ἠ ἀνθη κειραι |
| , ἀλλοτριος γινεται και οὐ του λεγοντος , ὡσπερ ὁ Θερσιτης ἐλεγε τοις Ἀχαιοις , ὁν κεν ἐγω δησας ἀγαγω | ||
| ἐρωτες , ἁπερ οὐ γελαται : γελωτος δε Ἰρος και Θερσιτης . τοσουτον οὐν διοισουσιν , ὁσον ὁ Θερσιτης του |
| διελεγετο τοις προσιουσιν , ὁποσα ἠρωτων , και οὑτως ἀγορας πληθουσης ἀφικνειται γραμματευς κελευων ἐπι θυρας ἠδη εἰναι „ μη | ||
| αἱ χειροτονουσιν . ἐν ἀλλαις δε των πολεων οὐτε προ πληθουσης ἀγορας νεον φαινεσθαι οὐτε μετα δειλην ὀψιαν καλον , |
| ἐαν δε ἡ Ἀφροδιτη δια φιλικας προφασεις ἠ ἑταιρειας ἠ εὐφροσυνας ἠ γυναικας , ἐαν δε ὁ Ἑρμης δια πανουργιας | ||
| παθειν . οὐ γαρ ἐπιστανται κατεχειν κορον , οὐδε παρουσας εὐφροσυνας κοσμειν δαιτος ἐν ἡσυχιῃ . . . . . |
| και Βοηθος και Νουμηνιος τον του Πλατωνος ἰκτινον παραλαβοντες ἰκτινον παραδιδοασι , και τον λυκον λυκον , και ὀνον τον | ||
| και πιστεις του μη παθειν εἰληφοτες αὐτον τε τον βασιλεα παραδιδοασι και το φρουριον . Οἱ δε περι τον Δουκα |
| ἐπι τα ἑπομενα , ὡς ἡμιπηχιον προηγουμενος του μεσημβρινου . Ἀνατελλει δε ὁ Τοξοτης ἐν ὡραις τρισιν . Ὁταν δε | ||
| ἐν τῳ χασματι , ὑπολειπομενος του μεσημβρινου ὡς ἡμιπηχιον . Ἀνατελλει δε ἡ Παρθενος ἐν ὡραις τρισι και τεσσαρσι πεμπτημοριοις |
| ὀνομα Ὁμορωκα : εἰναι δε τουτο Χαλδαϊστι μεν Θαλατθ , Ἑλληνιστι δε μεθερμηνευεσθαι θαλασσα . . Οὑτως δε των ὁλων | ||
| γυναικα ἀρετην , ἡς τοὐνομα ἐστι Χαλδαϊστι μεν Σαρρα , Ἑλληνιστι δε ” ἀρχουσα ” , δια το μηδεν ἀρετης |
| τοις δ ' ἰον ἐχει στομα : τοισι δ ' ἀκανθαι τυμμασι λευγαλεοισιν ἀμυνεμεναι πεφυασι , πικραι τ ' ὀξειαι | ||
| οὐδ ' ἰσως ἀντελεγες τουτῳ τῳ δειπνιῳ : οὐ γαρ ἀκανθαι . πεζιδα πηριδιον τριτοστατις και μην ποθεν Πλουτων γ |
| πυρι ἐθαλπετο . Ἐδοξε τις ἀδελφην ἐχων πλουσιαν ἁμα και νοσουσαν προ της οἰκιας της ἀδελφης συκην πεφυκεναι και ἀπ | ||
| κατακρουσον , και οὑτω προσχωσον . ἐν δε τῳ ἀνθειν νοσουσαν θεραπευ - σεις , τρυγιαν οἰνου παλαιου καταχεων των |
| γαρ , εἰ βασιλευς παρ ' αὑτον ὀντα με συμβουλον ποιοιτο , ταὐτ ' ἀν αὐτῳ παραινεσαιμ ' ἁπερ ὑμιν | ||
| οἱ ποιηται την θεον . παλιν ἠρομην , εἰ μου ποιοιτο μνημην προς τους φιλους ὡσπερ φιλου , τον δε |
| ἐρασμιου και θειου ὑδατος τουτου παν νοσημα θεραπευεται . Ὀφθαλμοι βλεπουσι τυφλων , ὠτα ἀκουουσι κωφων , μογιλαλοι τρανως λαλουσιν | ||
| πανυ σαφεστατων λεγομενη : τα γαρ τοις τυφλοις δηλα τοις βλεπουσι σαφεστατα σφοδρα . λεγει δε , ὡς ὁ κελευσας |