| μεν ἀσπισι και λαφυροις κυκλωι κεκοσμημενων των Ἀττικων τριηρων , πολλας δ ' ἐφελκομενος αἰχμαλωτους , ἐτι δε πλειω κομιζων | ||
| Περσων , ἐτι δε Μακεδονων βασιλεις ἠδυνηθησαν αὐτους καταδουλωσασθαι , πολλας μεν και μεγαλας δυναμεις ἐπ ' αὐτους ἀγαγοντες , |
| τους φυλασσοντας γεγονε περι τι φρουριον ἐγγιστα του Σαγγαριου ποταμου διακειμενον , ὁπερ Ἀτζουλα καλειται , ἀπεχον Νικαιας περι που | ||
| κατεδειξεν ἡμιν τον οἰνον , δια τουτο ποιουσιν αὐτον οὑτως διακειμενον , δηλον ὁτι και την Δημητρα θεριζουσαν ἠ ἐσθιουσαν |
| ἠν πεφυγαδευμενος μεν ὑπο Ἀρυμβου του πατρος , ἀλλοτριως δε διακειμενος προς Κασανδρον . διο και Λυκισκος ὁ τεταγμενος ἐπι | ||
| γαρ ἐπισταμενος αἰδεισθαι προς ἑκαστην των εἰρημενων ὑπεροχων προσερχεται οὑτως διακειμενος , οὐ δια το ἡμαρτηκεναι τι , ἀλλα δια |
| . θανοντα γαρ με θαψεθ ' οὑ το μορσιμον , διας παροιθε παρθενου Παλληνιδος : και σοι μεν εὐνους και | ||
| μενει λιμην Μαλεας τ ' ἀκρας κευθμωνες ἡ τε Σουνιου διας Ἀθανας σως ὑπαργυρος πετρα Γεραιστιοι τε καταφυγαι : τα |
| ᾑ τα της πολιτειας σφοδρα καλως διακεκοσμηται , τι ἑτερον ὑποληψεται ἠ ὁτι ἐπιστατειται ἡδε ἡ πολις ὑπ ' ἀρχοντων | ||
| εἰτα ὁ Πλουτων εὐ οἰδα ὁτι ἐμε ῥᾳθυμειν ἐν τουτοις ὑποληψεται , και ταυτα παρ ' ἀλλῳ οὐσης της αἰτιας |
| νομοθετης , το μεν λαβειν ἐπαινων , το δε ἀποδουναι μεμφομενος . προσεκτεον δε παλιν τῳ ἀποδουναι ὡς εὐκαιρως εἰρημενῳ | ||
| μεταβαλλει δια την εὐεργεσιαν και ταχυ γινεται φιλος , ἑαυτῳ μεμφομενος . Ὁτι δει παρα τοις εὐ φρονουσι τας μεν |
| ἐμελλε πληρωσειν εὐχην τῳ πατρι Πολυκρατει , παντα | κρεισσων ἐσομενος . θαυμαζει δε γαρ και Ὁμηρος τον διδασκαλον ] | ||
| ! ἐκ ? της [ ] νης ? ἱκανος [ ἐσομενος ] [ ] ητησα ? [ ] ς αὐτος |
| τε την του σωματος ὑγιειαν πολλα συμβαλλομενον τοις χρω - μενοις : ὀνομαζεται δ ' ὁ ποταμος οὑτος ἡλιου ὑδωρ | ||
| ἀρχη : καιτοι ἀλλον τροπον οὐκ ἀρχη . Ἀποτιθε - μενοις δη παντα και το ἐπ ' αὐτῳ ὡς ὑστερον |
| και των Ἐκβατανων κατεκρυψας ἐν δνοφερῳ πενθει . . ] πολλαι δ ' ἁπαλαις χερσι : πολλαι δε γυναικες κατερεικομεναι | ||
| του πληθους ἐν ἑαυτῃ . Το μεν ζητειν ποθεν αἱ πολλαι στιγμαι την ὑποστασιν ἐσχον και τα μεγεθη , φιλοσοφον |
| μειζω κεκτημενοι μετριᾳ ἐσθητι ἐχρησαντο και ἐς τα ἀλλα τοις πολλοις ὁμοδιαιτοι κατεστησαν τους πολλους : τους πενητας οἱ τα | ||
| ὀστοις και λιθοις και πωροις και ὀνυξι και θριξι και πολλοις ἀλλοις τοιουτοις εὑρηται πολλακις ἐν ἀποστημασιν ὁμοια περιεχομενα σωματα |
| και τοτε τον στρατον και τον νεκυν οὐχ ἡττον ἠ περιοντος : ἐς τε γαρ την ὀψιν των γιγνομενων ἀποβλεποντες | ||
| πολιτικην παλιν ἀνερριπιζον οἱ δημαρχοι στασιν ἀξιουντες ἀπολαβειν παρα του περιοντος ὑπατου τας ὑποσχεσεις , ἁς ἐποιησατο προς αὐτους ὁ |
| του ζῳου μετ ' ὀλιγου λιθου κεφαλαλγιαν και ἡμικρανιαν ἀπαλλασσει περιαπτομενον . ὁμοιως πτερον του ζῳου και ὀλιγον του ἰχθυος | ||
| ' ὁτε και ἐν ὑδατι . το δ ' οὐν περιαπτομενον της κοπρου ταις λαγοσι περιηπτεν ἀρτημα ἐχον , μαλιστα |
| και παραλαβοντων την ἀρχην , οὑτω δη ὁ Θηρας δεινον ποιευμενος ἀρχεσθαι ὑπ ' ἀλλων ἐπειτε ἐγευσατο ἀρχης , οὐκ | ||
| βασιλευς Ἀμασις ἐξαναστησας ἐνθευτεν κατοικισε ἐς Μεμφιν , φυλακην ἑωυτου ποιευμενος προ Αἰγυπτιων . Τουτων δε οἰκισθεντων ἐν Αἰγυπτῳ οἱ |
| δε περι χιλιους . ἁμα δε τῳ κινδυνῳ τουτῳ χειμων ἐπιγενομενος εἰκοσι των νεων διεφθειρε πλησιον ὁρμουσων της παρεμβολης . | ||
| νεαρα τε εἰη και μη συν φλεγμονῃ , λυει βορβορυγμος ἐπιγενομενος [ . . ] : δει εἰδεναι ὁτι “ |
| δε και ναυκληροις ἀγαθον : διαθησονται γαρ τα φορτια . πολλοι δε και συγγενεις ἀπεβαλον δια το ἀφ ' αἱματος | ||
| και λαμπρους . τιθεασι δε και την ὀψιν αὐτην οἱ πολλοι πυρος , ὡς τουτου τας χροας μετεχουσας μαλλον . |
| δακρυον ϲυν ἐλαιῳ ἀλειφομενον και το ἀπο του χλωρου κληματοϲ καιομενου ἱδρουμενον ὑγρον . Ἀλλο ἀτριχον . τιθυμαλλου κιβωριτου χυλου | ||
| ὁμοιον ἐγω εἰδον γενομενον , εἰκος δε και σε παρειναι καιομενου τοτε του γεροντος . Οὐδε ἀνηλθον , ὠ πατερ |
| παραβηναι πιστιν , ὡστ ' ἀπ ' ἐμαυτου και τοις ἀλλοις περα του δεοντος προσεχων ὡς βεβαιοτεραν πιστεως ἐχουσιν εὐσεβειαν | ||
| οὐκ ἐν τοις ἡμεροις καταλεγομενον . ὁ γουν Κρατινος ἐν ἀλλοις ἀγριοις αὐτο καταλεγων φησιν : ” αὐτοματη δε φερει |
| ἐγνω κατα τον Ἀδριαν πολεις οἰκιζειν . τουτο δε ἐπραττε διανοουμενος τον Ἰονιον καλουμενον πορον ἰδιοποιεισθαι , ἱνα τον ἐπι | ||
| οὐχ ὑβρεως τε και ἀδικιας μεστουσθαι , ταυτ ' οὐν διανοουμενος ἐφιστη τοτε βασιλεας τε και ἀρχοντας ταις πολεσιν ἡμων |
| τι των κατα τους ἀγωνιστας πολυπραγμονει , ὁ δε κακος ἐκεινος και ἀναθλος ἀνταγωνιστης ἀπογνους την ἐκ του ταχους ἐλπιδα | ||
| αὐτῃ ἑκατερα ἀποδοσις , εἰτε βουλοιτο τις λεγειν τοσουτῳ θαυμαστοτερος ἐκεινος παρα πασι νομιζεται εἰτε βουλοιτο λεγειν τοσουτῳ πλειονα ὑμεις |
| ἀχρωματον , τον ἀσχηματιστον , τον ἀτρεπτον , τον μη ἀλλοιουμενον , τον ἀει ὀντα . το δε ψευδος , | ||
| ' αὐτον μεν ὁρωμεν εἰς ὑδωρ μεταβαλλομενον τον ἀερα και ἀλλοιουμενον και τουτο ἐστιν ἐξ ἀερος ὑδωρ γενεσθαι . οὑτω |
| ' ἀλληλων μελετασθαι : και γαρ ἐν ἀντιστασει εὑροις ἀντεγκληματικον συναπτομενον : ἐνδεχεται γαρ εἰπειν , ὁτι ὠφελειας χαριν πεποιηκα | ||
| ἐγκατοικιζεσθαι τῳ σωματι μη δια μεσων των παθων συνδουμενον και συναπτομενον : μη καθαρῳ γαρ καθαρου ἐφαπτεσθαι οὐ θεμιτον , |
| αὐτον γινεσθαι , ἀλλα μονον ἀλλοιουσθαι , διοτι ὁ αὐτος μενει κατ ' εἰδος . οὐτε δε παλιν φαμεν αὐτον | ||
| ὑλη , πως ἀλληλων ; ὡσπερ τοινυν τα συμπεφυκοτα μορια μενει ἐν τοις ὁλοις , οὑτως και τα ἁπτομενα . |
| πρωτος νους συνεκαλεσατο παντα ἐξελθειν εἰς τον κατα των Τιτανων πολεμον , ἠγουν της ἀταξιας . εἰπε δε τιμηθηναι και | ||
| ταις προνομαις ἐσκεδασμενους ἀναλαβων , ταξιν αὐτοις ἀπεδωκε την εἰς πολεμον ἁρμοττουσαν . τοις δε Οὐολουσκοις συν καταφρονησει και θαρσει |
| ὑπο Θετταλων δεσποζειν , ἀλλ ' οὐχ ἡγεισθαι των συμμαχων προαιρουμενος , ὑποπτευεται δ ' ὑπο Θηβαιων Νικαιαν μεν φρουρᾳ | ||
| βουλομενος ἠ την ἀπο φυσεως ἀμορφιαν τῳ ἐπιθετῳ καλλει καλυψαι προαιρουμενος και τῳ καλλωπισμῳ : ταυτα γαρ του χρωματος ἐστι |
| ὀψεως Εὐσεβης ἐς το ἐπειτα ἐκληθη , του δ ' ἐπιοντος ἐτους Φουριον μεν ἐπι τῳδε ἐς δικην Γαιος Κανουληιος | ||
| διαφορον και διανοιαν ποιει : παρα την ὁμωνυμιαν : Ξερξου ἐπιοντος ἐχρησεν ὁ θεος : Τειχος τριτογενει ξυλινον διδοι εὐρυοπα |
| παραπλησια τουτοις φαινεται : ἡ μεν γαρ του ἁμα θεῳ ἰοντος πορεια φαινεται , ἡ ” ἀμαθια , “ ἡ | ||
| χειρας ἑλουσα Αἰσονιδεω , τα δε οἱ ῥεε δακρυα χητει ἰοντος : “ Νισσεο , και σε θεοι συν ἀπηρεσιν |
| τουτων δηλον ὁτι δει φρονησεως και ἀρετης και προς ἁ ἐπιστανται οἱ ἀνθρωποι και προς ἁ οὐκ ἐπιστανται : και | ||
| της ἡμετερας κρισεως δι ' ἀκριβη παιδευσιν πλεον τουτο ποιειν ἐπιστανται : οἱ δε τους περιπλους προχειρως γραψαντες , και |
| ἐκεινου προς αὑτην φυσικην δεσποτειαν ἀπαρνουμενης και την ἑαυτης προς ἐκεινον δουλωσιν , γαμων τε και ἀλλοτριων ἐξορυττομενων δια το | ||
| δοξαν : και τινας και αὐτος ἀπεμνημονευε λογους και προς ἐκεινον ὑπο τε Στωϊκων και Κυνικων μαλιστα εἰρημενους προς το |
| των βελεκκων λεγει ] δε περι αὐτων [ Φαινιαϲ ] τουτον ἐϲτιν [ ] ! ! ! [ ! ! | ||
| , Τερπιου υἱος . τη λαβε : “ τη νυν τουτον ἱμαντα . ” τινες δε και συν τῳ ι |
| το προσωπον συνεσπασμενον ἠν : εὐτελης τε σφοδρα και βαρβαρικης ἐχομενος μικρολογιας , προσχηματι οἰκονομιας . εἰ δε τινα ἐπικοπτοι | ||
| ἀφοριζει δε την Βοιωτιαν . Ὁ Κορινθιος δε κολπος ἐστιν ἐχομενος ὁ τε Κεγχρεατης , οἱ τον ἰσθμον εἰς στενον |
| γωνιας ὀξειαν και ἀμβλειαν δεικνυσιν αὐτας δυο ὀρθαις ἰσας : ἑπομενος γαρ τοις δια των προβληματων δεδειγμενοις μεταβεβηκεν ἐπι τα | ||
| . . Διδυμων κϚ Ϛʹ βο μζ Ϛʹ εʹ ὁ ἑπομενος αὐτων . . . . . . . . |
| Του δε ὡροσκοπου και των ἐν τῳ ὡροσκοπῳ γινεται ὁ περιπατος δια των ἀναφορων της πολεως ἐν ᾑ τις ἐγεννηθη | ||
| της νικης μηνας δ ἡμερας κδ : και καταντᾳ ὁ περιπατος εἰς τον κληρον της φρονησεως και της συνεσεως μετα |
| λεγονται , καταλελοιπως , πολλην την σπουδην ὑπερ τουτων του ποιμενος εἰσενεγκοντος . Τας δε γε λοιπας ἁπασας οἰκιας και | ||
| δε ἐν τῳ Ἀσωπῳ και κατα την Σικυωνιαν ἐκπεσοντας ὑπο ποιμενος του εὑροντος δοθηναι τῳ Ἀπολλωνι . τουτων των ἀναθηματων |
| ἑξουσιν ἐπιθυμιᾳ δοξης , ὡν ὡς εἰκασαι τις ἀμεινονι τυχῃ χρησεται της ἐμης , σκοπει , τις ἐσται σοι προς | ||
| ' ἑκαστην : οἱον φρονησιν : εἰ γαρ ἀλλαις ἀρχαις χρησεται , πως ἐτι ἐκεινη μενει κἀν εἰ μη ἐνεργουσα |
| περι γε των της ἀρετης μερων , εἰ τις βουλοιτο διαιρουμενος πρωτον μεν σοφιας δυο προσαγορευειν , την μεν ᾑ | ||
| , τῃ δυναμει γε τουτο σημαινομεν : διοπερ ἐξ ἀρχης διαιρουμενος ἐφην το ἐκ τουδε και ἐπι του συνθετου λεγεσθαι |
| παιδειαις οἱ μεν ἐπιπονῳ ἀσκησει εὐθυς νεοι ὀντες το ἀνδρειον μετερχονται , ἡμεις δε ἀνειμενως διαιτωμενοι οὐδεν ἡσσον ἐπι τους | ||
| , και σαφηνιζοντες αὐτο εἰποιμεν , οἱ μενοντες ἐκει ταχυ μετερχονται . Ἐπιμονη δε ἐστι προφορα πλειονων λεξεων ἐπισης το |
| ' οὐδ ' ὡς ἀπορουσαν ἀταρτηροιο κυδοιμου , ἀλλ ' ἐμενον θωεσσιν ἐοικοτες ἠε λυκοισι , μηλων ληιστηρσιν ἀναιδεσιν , | ||
| τεθαρρηκοτες . ἑτεροι μετανιστασθαι μελλοντες ἐκβαλοντες των ψυχων τον φοβον ἐμενον . βαρβαρων δε ἐκ δασειας ὑλης ἐπιθεμενων τοις ἐσχατοις |
| ὑποδειγμα . ἐγω ἐτεχθην Ἀθυρ λʹ ἐν ἡμερᾳ του Ἡλιου ἐπεχοντος Τοξοτου μοιρας δ ἐγγιστα : ταις δ προσεθηκα β | ||
| του μεσου ἡλιου τας ια και ιβʹ μοιρας του Κριου ἐπεχοντος , ὡς και ἐνθαδε συνιστασθαι την μεγιστην ἀποστασιν κγ |
| μη γελασω τον την νηα πολλοισι φορτιοισι βαπτισαντα , εἰτα μεμφομενον τῃ θαλασσῃ ὁτι κατεβυθισεν αὐτην πληρεα ; ἐγω μεν | ||
| ταυτα φησι προς τον Πολυμηστορα κοινως το γυναικειον ἁπαν φυλον μεμφομενον : συμμιξας : ἐπιμεμπτοι , ἐπιψογοι , ὑβρεως ἀξιοι |
| ἡ πλευρα τα ιβ λθ μη πολυπλασιασθεντα χωρις ἐπι τον ἐκκειμενον των ΘΖ και ΖΓ λογον την μεν ΘΖ ποιει | ||
| ἀν μεν ἁπλουν ᾐ το ἠθος και παντι τῳ ἰδειν ἐκκειμενον , ἰδοντες και προσπεσοντες χρωνται τῳ ἠθει : ἀν |
| , ὑπογλαυκους , μεσοφθαλμους , στρογγυλοπροσωπους , την φαρυγγα προπετη ἐχοντας , μακροκνημους , εὐποδας , πλατυθωρακας , ἁρπαγας , | ||
| πορωμεν ἀνδρασιν , οἱα τ ' ἐοικεν ἀγειν ἐπι νηος ἐχοντας , ἠια και μεθυ λαρον , ἱν ' ἐμπεδον |
| , ὡς ἐνιοτε τους μεν τεμνομενους ἠ ἀλλο τι τοιουτο πασχοντας φερειν , τους δε παρεστωτας δια την περι του | ||
| δηλονοτι . και χαλεπα : ἠγουν οὐ ῥᾳδια ἐνεγκειν τους πασχοντας . κατα στασιν : ἀντι του δια στασιν . |
| το ἐστιν προσκατηγορουμενον : οἱον Σωκρατης δικαιος ἐστιν : ὁ ὑποκειμενος ἐστιν το Σωκρατης , κατηγορουμενος δε το δικαιος ἐστιν | ||
| . Εἰ δ ' ἐν τῃ ὑλῃ και αὐτος εἰη ὑποκειμενος και αὐτος συν αὐτῃ γενομενος , οὐκετι ὑποκειμενον την |
| ἀνθρωπινην φρονησιν και τα ἐργα , και οὐχ ὡς ἰχθυες διαιτωνται . εἰσετι : και ἀκμην . Ῥυεται : σωζεται | ||
| αἱ σκηναι πιλωται πεπηγασιν ἐπι ταις ἁμαξαις , ἐν αἱς διαιτωνται : περι δε τας σκηνας τα βοσκηματα , ἀφ |
| ὑφισταμενος , κακοποιον μεντοι , οὐχ ὁρᾳ δε και το ἑπομενον , ὁτι εἰ θεον παντως ὑποστατεον και ὑλην , | ||
| ἀκολουθον το ἐπιφερομενον . Το μεν προτερον ἀναγκαιον ὡς ἀναγκαιως ἑπομενον εἰρηται , τουτο δε γε το δευτερον κατα το |
| , ὁπερ οὐ ποιουσιν οἱ ἐφεκτικοι : οὐτε γαρ ἀκριβως διαλεγονται οὐτε προσδιοριζονται , εἰπερ παντων ἀκαταληψιαν λεγουσι . δευτερον | ||
| σημαινουσι και αὐτοι πραγματα τα ὑπο το καθολου περι οὑ διαλεγονται ἀναφερομενα , προς δε γε των πολλων την μιαν |
| την ἀφαιρεσιν ὑπολειπηται τι : τουτῳ γαρ διαφερειν δοκει της παντελους ἀρσεως ἡ ἀφαιρεσις : οὐτε το μειζον ἐν τῳ | ||
| ἐστι : ταυτα γαρ ὑφ ' ἑαυτων κινειται πολλακις ἐκ παντελους της προτερας ἡσυχιας . εἰ δε ἐν ζῳῳ δυνατον |
| μετριως τα οἰκεια δεικνυσι χρωματα φωτιζομενα , ἀγαν δε πυκνωθεντα μελαινεται σκιερα μεν πρωτως γινομενα , τῃ ἐπιταθεισῃ δε τραχυτητι | ||
| , το Ἀττικον μελι ὑγρον διαμενει , την δε χροιαν μελαινεται . το μεν οὐν χειρον μελι ἑψει , ἀμεινον |
| εἰναι νομισας παρθενου μιας ἁρπαγην , ἰσως δε τουτο και περιττον ἡγησαμενος : ἡμας γαρ ἀσμενως αὐτην ἐκδωσειν εἰς γαμον | ||
| , μηδεμιαν προς ἀλλο σχεσιν ἐχον , οἱον ἀρτιον , περιττον , τελειον , τα ἐοικοτα , το δε προς |
| τα προς ἀρκτους σεληνας γ . ἐπειχεν δε τοτε ὁ εἰρημενος ἀπλανης κατα τας ἡμετερας ἀρχας , τουτεστι τας ἀπο | ||
| παι Ἱππονικου , ἐρωτᾳς . ἀλλα ἐστι γαρ και σπουδαιως εἰρημενος ὁ τροπος των ὀνοματων τουτοις τοις θεοις και παιδικως |
| την ἐκεινῃ παραπλησιαν : του δε τοιαυτην ὑπαρχειν ἐν ἀδηλῳ κειμενου τις ἐγγυησεται μοι τον της ζητησεως χρονον , ὡς | ||
| σωφρονι , καθαπερ ἐν πατρος οἰκιᾳ , τριταιου δε ἠδη κειμενου του νεκρου δραμειν ἐπι το σημα ἐν νυκτι ξιφει |
| ἀπεκλινα την πραγματειαν , ἀλλα της ἀληθειας και του δικαιου προνοουμενος , ὡν δει στοχαζεσθαι πασαν ἱστοριαν , πρωτον μεν | ||
| μεμισημενους : ἀντι του : δι ' ἁ ἐγω : προνοουμενος και σου και ἐμαυτου : ἁγω προνοιᾳ : δι |
| ἀριθμων δοθεντων και τριων ἀριθμων δοθεντων εὑρειν , ὁν ἐλαχιστον μετρουσιν . τα μεντοι δυο περι των ὁμωνυμων θεωρηματα ἐοικε | ||
| . ἐπει οἱ Α , Β , Γ τον Ζ μετρουσιν , και οἱ Α , Β ἀρα τον Ζ |
| προς τοὐναντιον του τελους ἀπενευσεν ἀντι του ἀγαθου το κακον ἑλομενος ἠ τον τροπον της ἐπιτευξεως καταλειψας την προς τοὐναντιον | ||
| εἰς θεραπειαν ἡμιν ὁ σος ἀγγελος εὐξαμενος τε και γραφειν ἑλομενος , ἡμεις μεν ἰδου γεγραφαμεν , ἐπιστελλε δε και |
| , καλεισθαι και αὐτην την φωνην και το ἐξ αὐτης δηλουμενον , ᾡ λογῳ και τινα ἑτερα σχηματα . φαμεν | ||
| ” , διαπορητεον . ἀρ ' οὐν τοιουτον ἐστι το δηλουμενον , ὁτι χαριτος ἐτυχεν , ἠ ὁτι χαριτος ἀξιος |
| ' ὑπερβη λαϊνον οὐδον χρησομενος . τοτε γαρ ῥα κυλινδετο πηματος ἀρχη Τρωσι τε και Δαναοισι Διος μεγαλου δια βουλας | ||
| μικρῳ : λειπει ἡ ἀντι , ἱν ' ᾐ ἀντι πηματος . τουτο δε εἰπε δια τον Ἐργοτελη : και |
| ˘˘˘˘ˈ˘˘˘˘ – | – – – ⌊ – ] ! ιον ὑπο [ ] τροχον Ἰξιων [ ˘˘˘˘˘˘˘˘ – – | ||
| ! ] α θεοις θυειν ! ! ! ! ! ιον ? προτερον [ ! ! ! ! ! ! |
| και ὡς ἀριστον φυῃ : σοφιστικος δε και δημοκοπικος ταυτῃ διαφερουσιν ὁτι ὁ μεν σοφιστης διδασκαλος βουλεται εἰναι νομων και | ||
| , την ὁμοιοτητα των το προσφορον και ἡρμοσμενον ἐν τοις διαφερουσιν εἰδεσι ποιουντων λογων . καθολου μεν γαρ ἑκαστον των |
| πετραις ἡ ὁδος ὡστε πολλαχου και παρακρημνος ἐστι δια το ὑπερκειμενον ὀρος δυσβατον τε και ὑψηλον ὀν : ἐνταυθα δε | ||
| ἐπ ' αὐτου του κρημνου τοιχον , προβιβασας παραδοξως το ὑπερκειμενον του κρημνου . χρυσουν τε κριον τῃ Ἀφροδιτῃ τῃ |
| δ ' ἐφ ' ᾡ εὐλογως ἐπαιρομεθα , οὐδε του προηγουμενου μη ὀντος ἀγαθου το ἐπιγεννημα ἀγαθον εἰναι . ἱνα | ||
| τοπον τα ζωα , ἡν πολλακις ὠνομασαμεν ὀρεξιν εἰτε λογισμου προηγουμενου εἰτε ἐπιθυμιας εἰτε θυμου : ὡσπερ γαρ οὐδεν ἐκωλυε |
| προς τον μη βουλομενον ἀποστηναι τινος , ἀλλ ' ἑαυτον προϊεμενον εἰς ἀπωλειαν . Νυν ὀσπριων ἀμητος : ἐπι των | ||
| ἀπο Ξενοφωντος την ἀφορμην λαβων οὑτωσι συνερωτᾳ : ” το προϊεμενον σπερμα λογικου και αὐτο λογικον ἐστιν : ὁ δε |
| ποθεις και διουρηθειη ἀν , οὑτως εἰς τουτο πως ἐπιτηδειως ἐχοντος του ὑδαρους των οἰνων : μη των παχεων ὡσαυτως | ||
| ἀποκτειναι ἐχρην ἠ τελευταν , ἀλλην του καιρου διεξοδον οὐκ ἐχοντος . ἐπαν δε το ζῳον ἐκ της πληγης και |
| ναρθηξ δια της σκολιοτητος των κωλων ἐμφαινει το τῃδε κἀκεισε περιφερομενον των μεθυοντων [ ἁμα δε και ἐλαφρους και εὐβαστακτους | ||
| του ὀμματος και ἐξ ἑαυτου προς ἑαυτο κινουμενον ὁμου και περιφερομενον την προς νουν και Θεον ἡλικην ὑπεμφαινει ἀνατασιν , |
| ἐνιοτε μεντοι ἐπειδαν ἑορτη ᾐ , ἐν ἑνι οἰκηματι ἁπαντες δειπνουσιν , ἐν ᾡ και ὁ βασιλευς , ἐν τῳ | ||
| μεντοι , ἐπειδαν ἑορτη ᾐ , ἐν ἑνι οἰκηματι ἁπαντες δειπνουσιν , ἐν ᾡ και ὁ βασιλευς , ἐν τῳ |
| ἀνεπιτιμητοι : και γαρ ὁ ἐπιεικης δια γυμνασιων και πονων πειρασεται παρασκευαζειν αὑτῳ ἡδεα και τα βρωματα και τα ποτα | ||
| παντι ποιησαι τῳ ψηφισματι τοιαυτης αἰτιας , τουθ ' ὑφαιρεισθαι πειρασεται . ἐγω δε περι αὐτου τουτου πολλα μεν λεγειν |
| ἀπο των ἁρματων οἱ παροχουμενοι τοις ἡνιοχοις , οὑς οἱ ποιηται μεν παραβατας , Ἀθηναιοι δε καλουσιν ἀποβατας , τον | ||
| των λαβρων πνευματων . οὑτως δε φασι και τους γιγαντας ποιηται ἐν τῃ μαχῃ τῃ προς τους θεους τῳ μεν |
| , καθα και ἐπι της ἐκτροπης δεδηλωται . κατα το πλειστον δε οἱ συνοδικην σποραν ἐχοντες ἐν πανσεληνῳ οὑτοι τελευτωσιν | ||
| γονεας ὁσιως και προς την πατριδα φιλοτιμως ἐχειν , τουτου πλειστον ἀμελειν δοξαιτ ' ἀν εἰ την παρ ' ὑμων |
| ' αὐτῳ τῳ ῥευματι ἡλιαζομενοι , ἀλλως δ ' ἀλλοι τερπονται , παραφαινομενης ἁμα και της θαλαττης ἑκατερωθεν και της | ||
| ἐοντα , τοφρα δε κικλησκειν μακαρων ἀρρηκτον ἑκαστων οὐνομα : τερπονται γαρ , ἐπει κε τις ἐν τελετῃσι μυστικον ἀειδῃσιν |
| Δια ταρασσει και λυπει δια γυναικων , και τας ἐλπιδας ψευσεται , και οὐδεν ὡν ἀν τις ἐννοησῃ γενησεται . | ||
| ἐξεγγυην ὁτι ἀπεδωκεν . Εἰ οὐν ταυτ ' ἐρει , ψευσεται και ῥᾳδιως ἐλεγχθησεται : ἀναγνωσεται γαρ ὑμιν ὁσα κατελιπε |
| εἱνεκ ' ἐγενετο . ἀν πολλα βαλλῃς , ἀλλοτ ' ἀλλοιον βαλεις . ὡς τοις ἐς ᾁδου βουλομενοις οὐδεις φθονος | ||
| ἀνδρος ἰσχυρον , οὐδε ἀσθενες ἀει , ἀλλ ' ἀλλοτε ἀλλοιον . Και της γυναικος οὑτως ἐχει : ὡς μη |
| και μηδεποτε τυγχανειν αὐτους συγγνωμης ἀγωνιζομενους παρ ' ὑμιν : προελομενος γαρ ἑκαστος αὐτων τον ἐκ του διαμαρτυρησαι κινδυνον , | ||
| οὑτως ὀψει και κενουμενον ἰδων οὐκ ὀδυνησῃ , και χρασθαι προελομενος ῥᾳδιως δυνησῃ και μη ἐχων οὐκ ἐπιποθησεις , ἀλλα |
| ' αὐτων τετραγωνα τα κε και μθ οὐ κοινῳ χωριῳ μετρουνται . Ἰστεον , ὁτι , ὁταν αἱ των τετραγωνων | ||
| οἱ ΔΖ , Θ . οὑτοι οὐν ὑπο μοναδος μονης μετρουνται κοινου μετρου . ἀφελε ἰσον τῳ Θ τον ΗΖ |
| εἰς την Ἀσιαν , δημου Ξυπεταιας ἀρχοντα : και πολλα παρεχονται του λογου τεκμηρια , κρατησαντα δη χωρας συχνης τε | ||
| μεγαλοι δ ' ὀντες και συχνην χωραν διαπορευομενοι πολλας ἀφορμας παρεχονται τοις ἐμπορικῃ χρωμενοις ἐργασιᾳ : διο και συμβαινει τους |
| ἀντισιγμα παρακειται ἠ τους ἑξης τρεις , οἱς αἱ στιγμαι παρακεινται : εἰς γαρ την αὐτην γεγραμμενοι εἰσι διανοιαν . | ||
| # # : γινονται ἀνωμαλιας μοιραι μϚ μβ , αἱς παρακεινται τεταρτῳ σελιδιῳ γ κγ : ταις δε με , |
| , κληθεντες δε οὑτοι εἱποντο : ἠν δε το δειπνον ποιευμενον ἐν Θηβῃσι . Ταδε δε ἠδη τα ἐπιλοιπα ἠκουον | ||
| μεγαλως . Μαθων δε ὁ Ἀμασις το ἐκ των ἀστων ποιευμενον , συγκαλεσας Αἰγυπτιους ἐξεφηνε φας ἐκ του ποδανιπτηρος τὠγαλμα |
| Καλλατιανος τους καθ ' ὁλην την Ἑλλαδα γενομενους ποτε σεισμους διηγουμενος των τε Λιχαδων νησων και του Κηναιου τα πολλα | ||
| πεταλα : και ὑστερον χωνευε . Τοιουτον δε και Περσαις διηγουμενος φησιν : οὑτος δε ὁ ἀνηρ ἰδιᾳ σοφιᾳ ἐτελευτησεν |
| κατεχοντος , ἐστε παρελθοι , και καθ ' ὁδον ὁδευοντι ὑοντος . ἀπλωτου τε θαλασσης ἐν Ἰνδοις ἀπεπειρασε , και | ||
| , ὑπαιθριοι γαρ δοκουντες αὐλιζεσθαι σκιαν τε ὑπεραιρουσιν αὑτων και ὑοντος οὐ ψεκαζονται και ὑπο τῳ ἡλιῳ εἰσιν , ἐπειδαν |
| , ὁπερ ἐστι στρατιωτικης τεχνης . τε βαλωσι : γραφεται περιβαλλονται . Ἀνδρας τ ' ἀγρευτηρας : λανθανουσι τε τους | ||
| ἐσθησι γραψεις , ἀντι του περιαγουσι νοησεις οὑτως , ὁποσαι περιβαλλονται και περιαγουσιν ἐν ταις ἐσθησι στροφον και ζωνην . |
| ἑορτη δε αὐτῳ ἐπετελειτο , ἐπειδη αὐτος συνηγαγε την Ἀττικην προτερον σποραδην και κατα κωμας οἰκουμενην . ἐπ ' ὀλιγοις | ||
| Εὐβουλιδου ἀρχοντος . ἐν οὐν τετταρσιν ἠ πεντε ἐτεσι , προτερον μη ὑπαρχουσης οὐσιας , χαλεπον , ὠ ἀνδρες δικασται |
| ' ἀν γε καθ ' ἑκατερον κερας ὑπερβαλλωσιν , ὑπερφαλαγγειν λεγεται . Κατα βαθος δε γινεται τοπου διπλασιασμος , ὁτ | ||
| τας αἰτιας ἐχων και τας ἀρας καρπουμενος Χανααν ἐστι : λεγεται γαρ ” ἐπικαταρατος Χανααν : παις οἰκετης [ δουλος |
| ἀφεις και τεκνα και τἀλλα οἱς ἡδεται τρεχει την σην ὀψομενος κεφαλην . καιτοι κρυπτειν μεν ἐπιχειρει το παθος ὡς | ||
| αὐτο τουτο , ἐμαυτον τε παρεξων σοι καταμαθειν και σε ὀψομενος . Ἀλλα χαλεπως , ἐφη , με ἀν ἰδοις |
| Λυγρον : κακον , οἰκτρον . Χερσον : γην . καταγονται : κατερχονται . Δυστηνοιο : ἀθλιου . Ἐδαην : | ||
| ὁλης πολεως ξενος , παρ ' ᾡ και οἱ πρεσβεις καταγονται , και προσαγει τας πρεσβειας οὑτος προς το δημοσιον |
| των κεστρεων και οἱ ἀκροπαστοι καλουμενοι ἡδεις : και ὀπτοι ἐσθιονται , καθαπερ και οἱ ἁλυκατοι τε και Μενδησιοι . | ||
| , ὁταν φλεγμα ὑπελθῃ ὑπο τας ῥιζας των ὀδοντων : ἐσθιονται δε και βιβρωσκονται οἱ μεν ὑπο φλεγματος , οἱ |
| τους μη ὡς δει χρωμενους τῃ ὀργῃ ἠ τους ἰδιως καλουμενους χαλεπους , οἱς τῳ ὀντι το συμβιουν ἀηδεστατον . | ||
| φαντασιαν . Διογενης ἀστερας εἰναι τους κομητας . Ἀναξαγορας τους καλουμενους διᾳττοντας ἀπο του αἰθερος σπινθηρων δικην καταφερεσθαι : διο |
| . μετα δε ταυτα λιαν ἐπενηνεκται , χρονον ' ἀσχο ὑπομενοντες ἑνεκα τοιουτων οὐδ ' ὑποταττοντες ἑαυτους οὐδενι πωποτε των | ||
| τοσα , οὐκ ἐσθητος ναυς γεμιζομενας , οὐχ ἁ προτερον ὑπομενοντες διετελουμεν , βαρυτεραν των καταδρομων ἐκκαρπουμενοι την ἡσυχιαν και |
| δοκει δε και ἀλαζων εἰναι ὁ θρασυς και προσποιητικος εἰναι ἀνδρειας : χρηματιζεται γαρ ἀνδρειος εἰναι : ὡς γαρ ἐκεινος | ||
| ἀνδρειον ἐπιφημιζομεν . μετρον ἀρα και του ἀνδρειου και της ἀνδρειας ὁ σπουδαιος . και ἐπι των ἀλλων ἁπαντων δη |
| γεννηθεντα κρειττονα του πατρος γενεσθαι . και κατα τουτο δε διαφωνουσιν : ὁ μεν γαρ Αἰσχυλος Προμηθεα φησι τουτο ποιειν | ||
| ἐνδειξεως το συμφερον λαμβανεσθαι : ᾑ δε ἀπο διαφεροντων , διαφωνουσιν . οἱ μεν γαρ Μεθοδικοι ἀπο φαινομενων τινων ἐνδεικνυμενα |
| οὐκ ἀτιμαζουσιν οὐδε τουτο ὡς ἀν και ἀποτελεσμα τι ὀν ἐκεινου και παιγνιον . Οὑτοι μεν οὐν περι το καλον | ||
| . συν τοις δε συν Κυκ - νῳ και τοις ἐκεινου παισι και ὁ τλημων και ὁ καρτερικος Μνημων θανειται |
| πολις νομιζει θεους οὐ νομιζων , ἑτερα δε καινα δαιμονια εἰσηγουμενος : ἀδικει δε και τους νεους διαφθειρων . τιμημα | ||
| και ἀδικα των ἐδεσματων , μητε ἐμψυχον μηδεν μηδεποτε ἐσθιειν εἰσηγουμενος μητε οἰνον ὁλως πινειν μητε θυειν ζῳα θεοις μητε |
| της καθαρσεως ἐκειθεν φερομενης . οἱ μεντοι δυο χιτωνες οὑτοι συνεχονται προς ἀλληλους ὑμεσι λαγαροις και νευροις , ὡστε πολλακις | ||
| : εἰκελα και φωκῃσιν : ἐπει μαλα δηρον ἑκαστοι ἐξοπιθεν συνεχονται , ἀρηροτες ἠϋτε δεσμῳ . Πουλυποδος δ ' ὀλοοι |
| δε ἀραιος και διακενος . ἀλλ ' ὁ μεν ναστος περιαπτομενος τοις ἀνδρασι συμβαλλεται αὐτοις περι την σποραν : ὁ | ||
| ψυχης κτιζειν . αὐτος δε ὁ λιθος καθ ' ἑαυτον περιαπτομενος μεγιστην εὐπεψιαν παρεχει και ἐντασιν τοις μη δυναμενοις συνουσιαζειν |
| Ἐμπεδοκλης ὁτι ὁσον ἀλλοιοι , τοσουτον και * * * μεθισταται , ὡς ἀν ἑπομενων των ψυχικων δυναμεων , ὡς | ||
| ὑποληπτεον ἀκινητον εἰναι , ἀλλα ἀκινητος οὑτως , ὁτι οὐ μεθισταται ὁλος οὐδε ἀλλος και ἀλλος ὑπαρχει , ἀλλ ' |
| φυτουργον Πριαμον οὐκ ἀλλων παρα ἠκουον , ἀλλα τοισδ ' ἐπειδον ὀμμασιν αὐτη κατασφαγεντ ' ἐφ ' ἑρκειου Διος , | ||
| ' ἐπιθυμησας οἰδα ὁτου ἠτυχησα . και τους μεν φιλους ἐπειδον δι ' ἐμου εὐδαιμονας γενομενους , τους δε πολεμιους |
| το τε πολλον ἐπαλθεα νουσον ἐτευξεν . Ἠν γε μεν οὐλομενον γε ποτον κοριοιο δυσαλθες ἀφραδεως δεπαεσσιν ἀπεχθομενοισι πασηται , | ||
| μορφην δ ' οὐκ ἀγανην παναμειδητοισι προσωποις : καρχαρον , οὐλομενον , ταναον στομα , κυανεη ῥις , ὀμμα θοον |
| ταις ἰδιαις ηʹ χωραις και ἐν ταις της γης τετταρσι περιπολειν μεθ ' ὡν ἐχει ζῳων , της γης εἰς | ||
| . . . . περιπολος ] εἰρηται περιπολος παρα το περιπολειν την χωραν . οἱ γαρ ἐφηβοι τον δευτερον ἐνιαυτον |
| , αὐτους σωσαι , οὐδ ' ὁπως τι προς ἡδονην ἀκουσονται παρ - εδιδου τοθ ' ὁ καιρος , ἀλλα | ||
| ἐκπαγλοις ἐπεεσσιν ἐνισσεμεν οὑς τεκεν αὐτος , οἱ ἑθεν ὀτρυνοντος ἀκουσονται και ἀναγκῃ . Τον δ ' ἠμειβετ ' ἐπειτα |
| , ἡ στενη και ῥοωδης θαλασσα , ἡν γεννᾳ μεν ποντος Εὐξεινος , σχιζων τας ἠπειρους τῳ ῥευματι , διαχειται | ||
| ἰχθυων ὁμου ἐπι ποντον ὁρμωσι τον Εὐξεινον , Εὐξεινος δε ποντος ἐστιν εἰς την μεγαλην θαλασσαν περι την Μαιωτιδα λιμνην |
| θαρρουντες ἐξετραχυνοντο και στασεις ἐξαπτοντες ἀμετρους την δοκιμασιαν του νομου περιεμενον , οἱ μεν ὡς οὐδενι τροπῳ συγχωρησοντες αὐτον γενεσθαι | ||
| Κωνσταντινῳ , καταχθεισαι ἐς Χιον κἀκεισε πνευμασιν ἐναντιοις χρησαμεναι αὐτου περιεμενον καιρον ἐπιτηδειον ἀναμενουσαι : ὡς δε μετα μικρον ἐπυθοντο |
| ἡνιοχους , ἀγαθον δε εὐθυς ἀναγκη εἰναι τον περι πολλου ποιουμενον τους ἀγαθους . Ἀλλ ' ἐπανιτεον ἐπι τον λογον | ||
| Ἀσφαλαξ ζῳον ἐστιν τυφλον , ὑποκατω της γης την οἰκησιν ποιουμενον , ἐν ᾑ και φωλευει και βαδιζει . εἰ |
| ὑπο της βολης του λιθου : αὑτη ἡ λαος γενικη μεταγεται εἰς εὐθειαν και γινεται ὁ λαος , ὡσπερ ὁ | ||
| : περισπωμενον : τουτο παρα το ἀλεγω ἀλεξω : και μεταγεται ὁ μελλων , εἰς ἐνεστωτα και γινεται ἀλεξω . |
| . ” Ἱππεας εἰς πεδιον “ προκαλῃ Σωκρατη εἰς λογους προκαλουμενος : ἐρωτα οὐν και ἀκουσῃ . Ἀλλα μοι δοκω | ||
| αὐτῳ συνεξιοντων : Σελευκος δ ' ἱππευσι πολλοις αὐτῳ προσεπελαζε προκαλουμενος . ὁ δε τοτε μεν οὐκ ἐπεξῃει , παρ |