. Διονυσον δε ἐλθοντα , ὡς καρτερος ἐγενετο Ἰνδων , ποληας τε οἰκισαι και νομους θεσθαι τῃσι πολεσιν , οἰνου | ||
τε θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισι , παντοιοι τελεθοντες , ἐπιστρωφωσι ποληας , ἀνθρωπων ὑβριν τε και εὐνομιην ἐφορωντες . ” |
θεων ἐπᾳδει βαρβαρα και οὐδαμως συνετα Ἑλλησιν : ἐπᾳδει δε ἐπιλεγομενος ἐκ βιβλιου : ἀνευ τε δη πυρος ἀναγκη πασα | ||
την τροπην ἀποβεβληκοτας τας πανοπλιας καθωπλιζεν , ἀλλους δ ' ἐπιλεγομενος εἰς στρατιωτικας ταξεις κατεγραφε : τας δ ' ἐκ |
φησιν ὁτι “ ἀλλ ' ὡς ἀξιουσιν ” ὡς μη δεχομενος τα παρ ' αὐτων . ἐνεργειᾳ γαρ ὑπαρχουσιν αἱ | ||
πεδιῳ αὐλων ὑποκειμενος και τον ἠχον εἰς αὑτον ὡς ὀργανον δεχομενος παντων των λεγομενων μιμητην φωνην ἀπεδιδου , ἰδιᾳ μεν |
' οἱ ς ' ἐφυσαν , ἐμφρονες . Ποιοισι ; μεινον : τις δε μ ' ἐκφυει βροτων ; Ἡδ | ||
αὐτων καθισῃς : ἀλλα ὡς ἐμμενεις τῃ ἁπλοτητι σου , μεινον , και καθιῃ μετ ' αὐτων και ὁσοι ἐαν |
μετα σωφροσυνης τε και πρᾳοτητος και του παρεχειν αὑτον αἰδεσιμον διαγων . και το μεγιστον , των προς ἡμας δικαιων | ||
θερμη και ἡλικια ἀκμαστικη , ἡ διαιτα ἐνδεης , βιον διαγων φροντιστικον και ἐπιπονον , και οἱ σφυγμοι ἠτονημενοι και |
το βλαπτομενον οὐχ ὑπο του τυχοντος , οὑτως οὐδε το τρεπομενον και πασχον ὑφ ' ὁτουουν ἀν παθοι , ἀλλα | ||
: δηλον γαρ ὁτι τῳ σωματικον και σωμα τοιονδε εἰναι τρεπομενον παντοιας τροπας παντοδαπας και τας ἐπιθυμιας ἰσχει . Και |
, ἐνθεν βεβυσμενος : οὑ παραγωγον βυζω , ὁ παθητικος παρακειμενος βεβυκται , ὡς βαζω βεβακται , οἱον : ἐπος | ||
: τετυπα γαρ ἐστιν : κοινῳ δε λογῳ ἁπας μεσος παρακειμενος τοιουτον συμφωνον ἐχει ἐν τῃ ληγουσῃ , οἱον ἐχει |
τουτο ἐφευροι , ἑτερον ὑπερ αὐτου εἰς θυσιαν προσαξει . περιερχομενος δε ὁρᾳ το αὐτου προβατον ὑπο λεοντος βιβρωσκομενον . | ||
προς αὐτον ἐν Βαβυλωνι και βιωσαι τον λοιπον χρονον . περιερχομενος δε τας λοιπας πολεις ἐπεδεικνυτο την ἑαυτου σοφιαν και |
ἀρειονες εἰσιν ἀκουης , και βλεφαρων ἀκτινες ἐς αἰθερα και πολον ἀστρων ῥηϊδιως ὁροωσι , και ἐς μηκιστα κελευθων ἐξαπινης | ||
ἡλιος ὑπερ τον ὁριζοντα φερεται ἠπερ τοις ὑπο τον βορειον πολον , και ἡ ἡμερα αὐτοις ἐλασσων ἐστιν . Οἱς |
: ἐξ οὑ συμβαινει , τους μεν καταμαρτυρουμενους ἀδικεισθαι νικαν δυναμενους , τους δε προσεχοντας δικαστας ἀδικους και παρανομους ψηφους | ||
Μεμνων , και ἐκ των παροντων γνοντες σφας τε οὐ δυναμενους ἐπι πολυ ἀντεχειν τῃ πολιορκιᾳ και του τειχους το |
οὐτε στοιχειον ἐστιν οὐτε ἐκ στοιχειων , ἀλλ ' εἰδος ἐπιγινομενον τοις στοιχειοις . και δεικνυσιν αὐτο τουτον τον τροπον | ||
μερων συνθεσεως : ἀλλα γαρ τα μερη και ἀλλο το ἐπιγινομενον εἰδος . το μεν γαρ καθολου και το ὁλως |
ἡ δυναμις ἐναντιουται : ὑστερον δε διαλειψαν το νοσημα παλιν ἐπιτιθεται , εὑρισκει προκαταβληθεισαν την δυναμιν και χαλεπωτερον ἐπιτιθεται , | ||
: ἐκεινη γαρ , ὁταν ἰδῃ ὀφιν , οὐ προτερον ἐπιτιθεται αὐτῳ , ἀλλα βοῃ τους ἀλλους ἐπικαλουμενη , τοτε |
ὀντες . Μονονουχι λεγει σαφως , εἰ γερας ἐστι βασιλικον προτεινομενον ὑπο των θεων το ἀγαθοποιειν , και πλουτοδοτας εἰναι | ||
προβαλλομενον εἰς κατασκευην αὐτου του προτεινομενου , πορισμα δε το προτεινομενον εἰς πορισμον αὐτου του προτεινομενου . μετεγραφη δε οὑτος |
ἀλληλα και ἐκ της ἐν τῃ γῃ των ἱππων ποδοκροτησεως γινομενος , χριμπτεται και προσπελαζει ἡμων τοις ὠσιν . ἀλλως | ||
τους λογους θειναι . Ὁ δε γε περι τοιαυτης τεχνης γινομενος πας λογος συντομιας τε και σαφηνειας ἐπιδεισθαι μοι δοκει |
εἰς το παρῳχημενον και συντελες του χρονου . την γαρ παρατασιν ἀπευκταιαν ἑξει : πορθουντι γαρ αὐτῳ την Ἰλιον ἐννεα | ||
κατα το αʹ τριτημοριον του ὁλου χρονου της ἐκλειψεως την παρατασιν του συμπτωματος ποιησεται , προς δε τῳ μεσουρανηματι κατα |
ἀσεβων και ἀνοσιων οὐχ εἱς τροπος , ἀλλα πολλοι και διαφεροντες . οἱ μεν γαρ τας ἀσωματους ἰδεας ὀνομα κενον | ||
παρα πασιν Ἑλλησι και βαρβαροις ὀνομαστοι ὠσι το λοιπον , διαφεροντες ἀρετῃ και δοξῃ και πλουτῳ και δυναμει τῃ πασῃ |
ὑπομενοντα την πολιορκιαν , προς δε τουτοις των στρατιωτων χαλεπως ὑπομενοντων την συλληψιν του Τιριβαζου , και δια τουτο ἀπειθουντων | ||
λογους . ἑλκομενου δε του χρονου και οὐτε των ὑπατων ὑπομενοντων προβουλευσαι τε και εἰς τον δημον ἐξενεγκειν τον νομον |
παραγενομενος εἰς Λακεδαιμονα και κληθεις εἰς φειδιτιον , ἐπι ξυλου κατακειμενος και δειπνων , προτερον μεν ἐφη καταπεπληχθαι την των | ||
ἐναιωρημα ἐχοντα : γευεσθαι οὐκ ἠδυνατο . ϠΕΔΚΖΘ . Ὁ κατακειμενος ἐν τῳ Δεαλκεος κηπῳ , κεφαλης βαρος , και |
μεσουρανουσι της τε Ἀρκτου ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , ὑπολειπομενος μικρον του μεσημβρινου , και του Βοωτου ὁ βορειοτερος | ||
ἀρχῃ της δυσεως των τε Διδυμων ὁ Προπους , μικρον ὑπολειπομενος του μεσημβρινου , και του Λαγωου οἱ ἐν μεσῳ |
Ἀρτεμιδωρου γεωγραφιας ἠτοι περιπλου σαφως διεξηλθομεν , εἰ και ὁ προειρημενος Ἀρτεμιδωρος την διαιρεσιν των ἐν [ τῃ Κελτογαλατιᾳ ὡς | ||
προφασεως , ἑτερῳ δε καθολικως κληρονομιαν , ἐξ ἡς ὁ προειρημενος προσδοκᾳ την ὠφελειαν , οὐκ ἐν τοις χρονοις τουτοις |
Σεληνην οὑτως ἰδῃ ἠτοι ἐκ του αὐτου ζῳδιου ἠ ἐκ διαφεροντος κρεισσον . ὁ δε Ἑρμης τας των ἀστερων δοσεις | ||
θυειν τουτον τῳ θεῳ : γενομενου δε τοτε ταυρου καλλει διαφεροντος ἑτερον των ἡττονων ταυρων θυσαι : τον δε Ποσειδωνα |
την Ἀκεσαιου σεληνην : παροιμια , λεγεται δε ἐπι των διαμενοντων και βραδυνοντων . ἠν δε Νειλεω κυβερνητης ὁ Ἀκεσαιος | ||
ἐμπροσθεν , ἐπιφανειαν δε την ἐκ δεξιων ἠ εὐωνυμων , διαμενοντων ἑκαστῳ των τε ἐπιστατων και παραστατων . ἀναστροφη δε |
ἀντικρυ , μεθ ' οὑς ἐξωτατω πεντε μοναις ταις βασεσι διαφεροντας , χαλκαι γαρ ἠσαν : ὡστε της σκηνης τους | ||
Οἱ μεν οὐν ἰδιωται οὐ καρτα γιγνωσκουσι τους ἐς ταυτα διαφεροντας των πελας , ἑτεροιων τε μαλλον ἰηματων ἐπαινεται και |
το λειπομενον ἁπλουν δηλωσει του ὁλου την συνθεσιν ἐκ του δηλουμενου , ἐπει το ἀφῃρημενον ἐν λεκτῳ καθειστηκει . ἐκκεισθω | ||
μη και οὐν . προς οὑς ἀντιτιθησι Τρυφων κἀκ του δηλουμενου κἀκ της φωνης . ἐκ μεν οὐν του δηλουμενου |
ἀριθμου ἡγησομεθα πληθος βιωσιμων ἐτων . δει μεντοι λογιζεσθαι τον παρακειμενον ἀριθμον και ταις μοιραις των ἐτων , πρωτον ὡρας | ||
ΠΟΣΣ ' ἉΠΑΛΟΙΣΙΝ ι . . Το ΚΑΤΕΙΕΝ εἰς μεσον παρακειμενον , οὑτως : εἰω το πορευομαι , ὁ μελλων |
προς ἑσπεραν ἐξεδραμε , μεγαλην ποιουσα πολιν το της ἠπειρου δεχομενον : κενον δε ἀφηκε πολεως οὐδ ' ὁσον εἰς | ||
δε την ΓΔ ὁμοιον τῳ περι την ΒΓ , τουτεστι δεχομενον γωνιαν ἰσην τῃ ἐν τῳ ΒΖΓ . τεμουσιν ἀρα |
μεν : ἠλειφομην μυροισι και βακκαρι , Ἀριστοφανης δε : λουομενος μοι μυρου και βακκαριδος . βρενθειου δε μυρου μνημονευει | ||
ἐῃ της κεφαλης , τῳ ἀσκῳ μηκετι χρησθω , ἀλλα λουομενος πολλῳ θερμῳ πινετω τα διουρητικα και μελικρητα ὑδαρεα : |
και την συμβουλην περαινει . τουτο γαρ ὑπεστη μεν ἀποδειξειν ἀρχομενος μεν του λογου ὑπισχνουμενος , ἐπι τελει δε βεβαιουμενος | ||
. „ Σκιριται . λοχος ἀνδρων ἑξακοσιων Ἀρκαδικος , ὁ ἀρχομενος τε ἐν τοις πολεμοις και τελευταιος ἀναχωρων . Σκληφρος |
μαλιστα σφας μεσουν δειπνουντας . τον οὐν Ἀγαθωνατυγχανειν γαρ ἐσχατον κατακειμενον μονονΔευρ ' , ἐφη φαναι , Σωκρατες , παρ | ||
πλειον ἐπαγουσαι δηλον ὡς εὐποριαν περιποιουσι . τουτο οὐν και κατακειμενον , ὁσον ἀει ἐπισυναγεται και θησαυριζεται , μη λυπειν |
γινονται ἐκ των ἐνεργειων τε και προχειρισεων , ποιειται το λεγομενον φανερον δι ' αἰσθητου παραδειγματος σωμα παραλαμβανων ἰσχυρον , | ||
, ἀμεινον δε κατα τα ἀνωτερω εἰρημενα θεωρητικωτερον ἐκδεχεσθαι το λεγομενον , ἱνα εἰπῃ τον τριτον ἐλθοντα εἰς γενεσιν και |
οἱ μανθανοντες εἰς κολασιν ἠσαν ὑπευθυνοι . το γαρ ἰσως προσκειμενον ἐνταυθα ταυτην την ἐννοιαν βουλεται λανθανοντως εἰσαγειν . ἐν | ||
περι , θελω πυθεσθαι μη ' πι τοις παλαι κακοις προσκειμενον τι πημα σην δακνει φρενα . ὠ παι , |
Νικοστρατον τον κιθαριστην λογος τις περιεισι λεγων Λαοδοκῳ τῳ κιθαρῳδῳ διαφερομενον ὑπερ μουσικης εἰπειν ὁτι ἀρα ἐκεινος μεν ἐστιν ἐν | ||
και ἑν ἐστιν , ἐχθραι δε και φιλιαι συνεχεται . διαφερομενον γαρ ἀει ξυμφερεται , φασιν αἱ συντονωτεραι των Μουσων |
τον ἀγωνα τουτον καθιστησιν . Ἐπειδη δ ' ἑωρα με ὑπομενοντα , τιθησι την ἱκετηριαν , ὡς ἐμε μεν ἀποκτενων | ||
συνηχησειν ἐμελλεν , ἀντιδοσιν τινα και ἀντεκτισιν παντα δια παντων ὑπομενοντα προς την του κοσμου παντος ἐκπληρωσιν : ταυτῃ και |
κρατειν και μηδενα αὐτους κωλυειν της Ἀσιας και της Εὐρωπης ἀρχειν ἁπασης . προς δε ταυτα ἠγωνιζετο μεν ὁ Ἀγαμεμνων | ||
τῃ δε εἱς , χειρον δε ἐστι το πολλους φαυλους ἀρχειν ἠ και ὀλιγους ἠ και ἑνα : χειρων ἀρα |
Λυκοεργε , ἐμον ποτι πιονα νηον : διζω ἠ σε θεον μαντευσομαι ἠε και ἀνδρα . ἀλλ ' ἐμπης σε | ||
ἀψυχα : μη γαρ τοσαυτης ἀτοπιας ἀναπλησθειημεν , ὡστε νομισαι θεον στοματος ἠ μυκτηρων ὀργανοις χρησθαι προς το ἐμφυσησαι : |
προς δουλον και ἀνδρος προς γυναικα και ὁλως ἀρχοντος προς ἀρχομενον , οὑτω και φιλια , ἡ μεν κατ ' | ||
“ , ἡσυχασαντος ἐμου , και ἐνεδεχετο ἀπ ' ἀληθους ἀρχομενον ἐπι ψευδος ληγειν το ” ἐγω διαλεγομαι “ : |
εἰπειν αὐτῳ προς οὑ ] παρ ' οὑτινος χρεων ] ἀποκειμενον ἐκπεσειν ] ἐκβληθηναι τυραννιδος ] της βασιλειας ὁρα ] | ||
Ὑπεστιν δε αὐτοις πληθος ἀλογων παντοιων και γενηματων ἐν θημωνιαις ἀποκειμενον , και μαλιστα κεγχρου και ἐλυμου . Σωφρονουσι δε |
γνωμην μεταβαλοντες ἐκ των προτερων ἀγαθων , δια των δευτερων καματων ἐστησαν ὀρθην την καρδιαν , τουτεστι δια τας ὑπερβαλλουσας | ||
και γενναιων ἐργων ὡν ἐδρασε , φιλτρων τε και εὐνοιας καματων τε κοινωνιας της προς ὑμας . νυν δε καιρος |
του σωματος ἐμβρωματιου λημφθεντος ὀλιγου και κατα παν εὐαρεστου του καταστηματος ὑπαρχοντος . παυομενης της καθαρσεως και παρακμαζουσης : ὁ | ||
τινος ἐνδειξις φυσικου λογου . Το δε σεμνον κἀκ του καταστηματος ἑωρατο . Πορεια τε γαρ ἠν εὐτακτος και βλεμμα |
ἀληθη ἐγκαλουντα οὐ τολμᾳ τον Αἰσχριωνα παραδουναι . Ἀπολογιαν τοινυν ποιησεται ὁτι ἐν τοις γραμμασιν τοις τραπεζιτικοις ἐπι Ἀλκισθενους ἀρχοντος | ||
ἰσον ἀπεχων της συναφης ὁποτερασουν , μεσου νυκτος την τροπην ποιησεται ἐπι του μεσημβρινου , και ἐν ᾑ ἀν ποιησηται |
το εἰδωλον [ ] [ ἀδυνατον - ] ἐστιν ε θειν [ ] πολλας [ ] σωμα [ ] [ | ||
? [ . . . . . . ] | θειν προς οὑς τε γαρ ευ ? [ ! ] |
δια φοινικων και θαλλιας φυλλων και σιδιων και μηλων , ποματα δε διδοντας θερμαι - νοντα , οἱα τα δια | ||
δε μητε συνεχη μητε δια πλειστα , σιτια δε και ποματα εὐπεπτοτερα και ὡν δυναται κρατειν και πεττειν ἡ γαστηρ |
λογον . ἠ Πλατωνι μεν και ἀπο των ὀνοματων ἐξεσται διασυρειν οὑς βουλεται και δια τουτων ἑτερους παλιν , ἡμιν | ||
ὡδε ἐχουσι το μη γραφειν . Το μεν τους σοφιστας διασυρειν εἰωθος σοι και παλαιον , ἐδει δε και την |
ἐπαν γαρ ἐκνεφιας καταιγισας τυχῃ ἐς την ἀγοραν , τοὐψον πριαμενος οἰχεται φερων ἁπαν το ληφθεν , ὡστε γιγνεται ἐν | ||
πριασθαι , μενει το ἐωνημενος δοκιμον . παλιν δει λεγειν πριαμενος , το γαρ ὠνησαμενος ἀδοκιμον . οὑτως οὐν κἀπι |
Πολυδωρον . τροπος δε ἐστι λογος κατα παρατροπην του κυριου λεγομενος κατα τινα δηλωσιν κοσμιωτεραν ἠ κατα το ἀναγκαιον . | ||
. δευτερος ὁ ἐπι πονηριᾳ κωμῳδουμενος . τριτος ὁ Ψακαδος λεγομενος . τεταρτος ὁ τραπεζιτης , οὑ μεμνηται Εὐπολις ἐν |
κορυσσεται . ὁκου γυνη γαρ ἐστιν οὐδ ' ἐς οἰκιην ξεινον μολοντα προφρονως δεκοιατο . ἡτις δε τοι μαλιστα σωφρονειν | ||
: ἀταρ σοι γ ' ὡδ ' ἐπιτελλω : τον ξεινον δυστηνον ἀγ ' ἐς πολιν , ὀφρ ' ἀν |
διδωσι σοι το συμβολον , ὁ δε σκωπτων αὐτους ὡς γεροντας και ἐγγυς θανατου ὀντας φησιν ἐν τῃ σορῳ και | ||
και πολυανθρωπον , ταξας προ της φαλαγγος τους ὁμηρους , γεροντας , παιδας , γυναικας . οἱ δε τους ὁμοφυλους |
Κορυδος : ἐπι του πεπαιδευμενου : ἠ κοινῃ ἐπι του συνοντος ἀπαιδευτου τοις πεπαιδευμενοις . καθ ' ὑποκρισιν δε ἀναγνωστεον | ||
παντως το ποιουν προς το γιγνομενον , και ἀπο του συνοντος ἠβουλομεθα γνωριζειν το της ἐπιστροφης εἰδος ἀπο του οὐσιοποιου |
οὑτωϲ ἐμβαλλε τοιϲ φαρμακοιϲ : ποτιζων δε το φαρμακον το προειρημενον , ϲπογγουϲ ὀξυκρατῳ δεδευμενουϲ ἐπιτιθει τῳ θωρακι : ὁταν | ||
Διι , κρινας ἀναθημα ἐπαξιον τῳ θεῳ τον ὀρνιν τον προειρημενον . ἐρᾳ τουτον συλλαβειν ἀσωτος νεανιας και πανυ γε |
συν τῃ οὐσιᾳ θεωρωνται . ταυτα οὐν εἰσιν ὀντα το καθημενον και το ὑγιαινον , ἐπειδη τοτε μετα της οὐσιας | ||
παντας λιθου μελανος του Συηνιτου , και τουτων ἑνα μεν καθημενον ὑπαρχειν μεγιστον παντων των κατ ' Αἰγυπτον , οὑ |
ταὐτον θυμον φαγοντες , ἀνδρες φιλοι και δημοται και του πονειν ἐρασται , ἰτ ' , ἐγκονειτε , σπευδεθ ' | ||
πονει . Τῳ γαρ με μαλλον εἰκος ἠ ' μαυτῳ πονειν ; Σον ἀρα τοὐργον , οὐκ ἐμον κεκλησεται . |
το δημιουργημα . τουτο μεντοι το δωρον ἱστορηκαμεν και ἡμεις ἀνακειμενον ἐν Ῥωμηι ἐν τωι ἱερωι του Διος του Καπετωλιου | ||
τουτον μεν οὐν οὐχ ἑωρακαμεν ἡμεις , τον δε Διονυσον ἀνακειμενον ἐν τῳ Δημητρειῳ τῳ ἐν Ῥωμῃ καλλιστον ἐργον ἑωρωμεν |
, χρηιζων ἡμετερους αὐθις ἱκοιο δομους . Ἐστε μεν αὐτος ἐπινον ἀπο κρηνης μελανυδρου , ἡδυ τι μοι ἐδοκει και | ||
ἀρκουσαν παρειχον , κατακειμενοι δε ἐν σκιμποσιν ἐδειπνουν , και ἐπινον ἐκ κερατινων ποτηριων , οἱς ἐνετυγχανον ἐν τῃ χωρᾳ |
ἡ χαραξ την ἀμπελον : ὁταν ὑπο του σωζοντος το σωζομενον ἀπατηθῃ . Ἐξ ἀμμου σχοινιον πλεκει : ἐπι των | ||
ὀφελος ἡμιν εὑρισκετο , εἰ μητε τον στρατιωτην ἐχομεν τον σωζομενον , μητε τους αἰχμαλωτους : εἰθ ' ὁτι και |
καταληψιν δε ποιεισθαι του μελανος χρωματος ἐκ της του λευκου παρουσιας των ἀμηχανων . και ἐπι της φωνης ὁ αὐτος | ||
οὐκ ἀνθρωπος , ὁτι συμβεβηκεν αὐτῃ προ της του εἰδους παρουσιας ἡ στερησις . ἀλλ ' ὁμως μαλλον ἐπι της |
τηκεσθαι μεν την των ὀγκων καθαιρεσιν , ῥοην δε την κατατασιν ἐπι γην ἐπωνυμιαν ἑκατερου του παθους ἐλαβεν . παλιν | ||
ἐκ πλαγιων αὐτῳ παρακεισθαι κατα την ἐξω χωραν , την κατατασιν οὐ χρη ποιεισθαι της ὁλης χειρος ἐκτεταμενης , ἀλλα |
καταντλησει προ των ἐπιδεσμων ὑπαλειφοντων ἐλαιον μηδεμιαν ἐχον στυψιν . ἐπιδειν δε προσηκει και ἐπι τουτων τῳ καταγματικῳ τροπῳ : | ||
και ἐπι ἡσσον πιεζειν τοισιν ὀθονιοισι , και ἐπι ἐλασσοσιν ἐπιδειν . Διαιταν δε ἀκριβεστερην τινα ἠ το προτερον διαιτᾳν |
ἐναλλαγην ἐν ἐκεινῳ τῳ ἐτει αὐθεντικος εἰδημων των πρακτεων και προσκειμενος τοις ἐργοις , τευξεται δε τιμης και ἀξιας ὑψηλης | ||
και μενων , προσμενων , ἐγκειμενος , φροντιδα ἐχων , προσκειμενος . Μεμηλως παρα το μελω το φροντιζω , ὁ |
ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . ἀθροισει και . ε ἀνειμενος . της ʃ ὁτε ἀπετρεπε πολεμειν ἡ τε . | ||
ἀγαλμα θειον και θεῳ προσεμφερες τις ὡδε μωρος και λιαν ἀνειμενος εὐπιστος ἀνδρων ὁστις ἐλπιζει θεους ὀστων ἀσαρκων και χολης |
κατεσχεν αὐτους : και παντ ' ἀναδεχομενος και εἰς αὑτον ποιουμενος τα τουτων ἁμαρτηματ ' ἐστιν . ὑπερ δε Φωκεων | ||
ἀοριστον πραγμα , διο οὐκ ἐμνησθη αὐτης ὡς προς εἰσαγομενους ποιουμενος τον λογον : αὐτη γαρ ἡ κινησις οὐδεν ἑτερον |
ὡστε παραλειπει το τις και το αὐτον . και το ἐπιλεγομενον τουτο συνιστησιν , ἐπει ἠ πολυ φερτερον οὑτω , | ||
φαινομενα ἀγαθα προεπινοησας τις ἐξακουσεται και ῥᾳδιως δεξεται ὡς οἰκειως ἐπιλεγομενον το ὑπο του κωμικου εἰρημενον . οὑτως και οἱ |
, τιμαται δε χην τεταγμεναις ἡμεραις , και ἐν φορειῳ προεισιν εὐ μαλα πομπικως . Και ταυτα μεντοι ὑπερ ζῳων | ||
ὑποτεθεντος τριγωνου : και λοιπον ἡ αὐτη ἀναλογια μεχρις ἀπειρου προεισιν . Ἐστω τοινυν ὁραν ἡμας ἐκ πανυ πολλου διαστηματος |
πραττει αὐτα , ἐξον μη πραττειν , ὑπο των ἡδονων ἀγομενος και ἐκπληττομενος : και αὐθις αὐ λεγετε ὁτι γιγνωσκων | ||
ὑπο τημ φυγην ἠ αἱρεσιν [ και ] ταυτην [ ἀγομενος ] τευξεται [ ] του ὀρθου . ὁσαι δε |
τα της ἱστοριας μενῃ βεβαια : εἱμαρτο γαρ αὐτους ἀλληλοκτονους γενομενους κατα τας ἀρας του πατρος ἀποθανειν . νυν δε | ||
εἰναι της ἑταιρας , ἡς φασι των νομαρχων τινας ἐραστας γενομενους δια φιλοστοργιαν ἐπιτελεσαι κοινῃ το κατασκευασμα . Μετα δε |
, ἡ δε παντων γενικη βαρυνεται : ἐνθεν και το συνον ἐπιρρημα συμβαρυνεται . και ὁτι τουτο αἰτιον , σαφες | ||
ἐπαγγελιαν ἐχουσα τοιαυτην , ἠ το ἑν ἠ και το συνον ἠ και τα συνοντα τιθεναι . διαφερει δε του |
ὁ δε τεκτων και γλυπτης λιθοξοου μαλλον , των προτερων λειπομενος εἰς ἀκριβειαν , ὁ δε λιθοξοος των λοιπων ἐχει | ||
και τἀλλα , ὁσα δει γενεσθαι , ἐπειδη βραχυς ὁ λειπομενος ἐστι της ἀρχης τοις ὑπατοις χρονος , τους εἰσιοντας |
λεγομενων ἀληθειας περι και τοις νεοις ἱλεων μετα πειθους γιγνεσθαι ἐπευχομενος . δει δε δη και ἐτι τριτους τους ὑπερ | ||
ἀπεληγεν ἀταρτηροιο κυδοιμου Αἰακιδην Αἰαντα δαμασσεμεναι μενεαινων , και οἱ ἐπευχομενος μεγ ' ἀπειλεεν ἀφρονι θυμῳ : Αἰαν , ἐπει |
το σωμα και ἐς τον μυελον , και ἐξ αὐτου τεινουσιν ὁδοι , ὡστε και ἐπιεναι του ὑγρου ἐς αὐτον | ||
ἡδε ἡ νουσος μεγαλη των φλεβων των κοιλων , αἱ τεινουσιν ἀπο της κεφαλης παρα τας σφαγας δια της ῥαχιος |
κινησις ἠν ἀπο της αὐξησεως εἰς την μειωσιν , το αὐξανομενον ἀν εἰς το μειουσθαι μετεβαλεν . οὐτε , εἰ | ||
παρα το ὠφελειν , ὁ ἐστιν αὐξεσθαι το δανειον το αὐξανομενον τοκῳ . Οἰτος . ὁ θανατος . παρα το |
ὀξει , κρινου ῥιζα μετα μελιτοϲ , κρομυον ϲυν ὀξει καταχριομενον ἐν ἡλιῳ , κροκοδειλου χερϲαιου κοπροϲ , ὁμοιωϲ και | ||
ἐξαιρει βατραχιον καταπλασθεν ἠ καππαρεως φυλλα ἠ ψιμυθιον συν ὀξει καταχριομενον : χρονῳ δ ' αἰρει τουτο . μωλωπας δε |
ἀθροως . Εἰς παγας ὁ λυκος : ἐπι των εἰς προὐπτον κινδυνον ἡκοντων . Ἐκ δυοιν τρια βλεπεις : τουτο | ||
, πωγων ' ἐχοντι και τριβωνα και λογον . εἰς προὐπτον ἠλθον ἐμπεσουσα δη κακον : οὐδεν ἐδιδου γαρ : |
παρανομιᾳ . θ δυσφορων ] βαρεως φερων . δυσφορων ] ἀνιωμενος . δυσφορων ] λυπουμενος . δυσφορων ] ἀγανακτων . | ||
δη πεμπομενος ἐπορευετο ἐχων τους ἑαυτου ἱππεας ὡς ἑκατον , ἀνιωμενος ὁτι οὐ και αὐτος τοτε ἐπορευθη μετα του Κυρου |
, Χαιρεα . οὐ ] γαρ τι βουλ [ ] πος ἠν ] ἐμοι καλως ] ἐχει κατα ] τροπον | ||
τα εἰς ος ὀνοματα οὐκ εἰσι μονοσυλλαβα : το γαρ πος , οἱον ὡς πος ἐχει μαινομενοισιν , ἀπο του |
χειρων [ Εὐτυχου ] του κοιτωνιτου και γελωτα πολυν και ἀνειμενον ἐν μεσοις τοις ἀσπαζομενοις γελαν . ἠν δε οὐκ | ||
μεν μη προκειμενον ἐχωσι το κακουργειν , ζωσι δε βιον ἀνειμενον και τρυφῃ χαιρωσιν : ἀπο ταυτης γαρ της διαιτης |
αὐτον τροπον αἱ ἀρετης ἀκτινες ἀναλαμψασαι το διανοιας χωριον ὁλον μεστον αὐγης καθαρας ἀπεργαζονται . τα μεν οὐν ἀνθρωπου κτηματα | ||
” και “ ἀσκος οἰνου ” ἀντι του “ ἀλαβαστρον μεστον μυρου ” . δαιμονιως : ἠγουν ὡς εἱς των |
της κνημης ὀστουν λοξος πως μαλλον δια των ὀπισω μερων ἐποχουμενος τῃ διαρθρωσει , καμπτειν αὐτην ἐκπεφυκως . Τεσσαρεσκαιδεκα μυες | ||
, και ὡς τον πολυν ἀνελιττων αἰωνα φερεται ταις ὡραις ἐποχουμενος , την δε ἐπανθουσαν ὡραν , ὁτι παν εὐκαιρον |
οὐ θιγγανουσιν ἀνεῳγμενων των θυρων . φασι δε ποτε ξενον πριαμενον οἰνον μη ἀναλαβειν ἐπειξαντος αὐτον του πλου , καταλιπειν | ||
, ἀλλ ' ὁμως , ὁποιον ἀν των οἰκετων κελευσῃς πριαμενον τι σοι ἐξ ἀγορας ἐνεγκειν , οὐδεις ἀπορησει , |
την μυζησιν ἡ γαστηρ ἀλλ ' οἱον διασπωμενη , της ἀνιας ταυτης ἰαμα την ἐδωδην ποριζεται . Ἡ μεν οὐν | ||
Κρηθεϊδας ἐγκαθιζων ἱπποταις εὐθυνε λαοις δικας τα μεν ἀνευ ξυνας ἀνιας λυσον , ἀμμιν μη τι νεωτερον ἐξ αὐτων ἀνασταῃ |
του δε βασιλεως εἰποντος ὁτι δικας παρ ' αὐτων ἡκει ληψομενος ὡν διηρπασαν τε και κατεβλαψαν αὐτου την γην , | ||
και γραψω τι του πεμπειν ἀξιον , ὁ προ ὑμων ληψομενος οὐκ ἐσται . Ἀλλ ' ὁ γε Κελσος , |
δεοιτο δισχιλιων και πεντακοσιων μυριαδων , ἱνα ἐχοι μηδεν : διαθεμενος δε τους ἐνοχλουντας , ὡς ἐδυνατο , και της | ||
κατα δυναμιν . Ὁς δ ' ἀν μηδεν το παραπαν διαθεμενος ἀποθανῃ , παιδας μεν καταλιπων δεομενους ἐπιτροπης , των |
δη ταὐτον ἐν ταις κακαις ὁμοιως και ἐν ἀγαθαις ἐνον πασας ἡδονας ἀγαθον εἰναι προσαγορευεις ; Πως λεγεις , ὠ | ||
ταττομενη μετα του δικαιου . ἐαν δη ταυτης κατατυχω , πασας ἀπολυσομαι τας διαβολας : ἀνευ δε ταυτης οὐθ ' |
ἠ πηγανον χλωρον καταπλασσομενον , ἠ ψυλλιον συν γαλακτι γυναικειῳ ἐπιχριομενον , ἠ καλαμων χλωρων των φυλλων ὁ χυλος ἐπιχριομενος | ||
δε και το γλαυκιον μεθ ' ὑδατος ἐξωθεν των ὀφθαλμων ἐπιχριομενον , ἀλλ ' οὐ κατ ' ἀρχας εὐθυς της |
ἱστοριαν και ἐπη κατελιπεν , ἐν οἱς τα τε οὐρανια διατιθεται και τας ἠπειρους γεωγραφει , καθ ' ἑκαστην ἐκδους | ||
ὑπερεχουσης πετρας : ὁς δ ' ἀν καταληφθῃ , οὑτω διατιθεται . ἁμα δ ' ἐδειξε συντετριμμενους ἀνθρωπους και σκελη |
παρατεθεισης αὐτοις τραπεζης και προσφαγηματος θερμου σφοδρα ὀντος ὁ ἀνθρωπος ἀναιρουμενος κατα μικρον τῳ στοματι προσεφερε και ἐφυσα . πυνθανομενου | ||
κομισῃ τις οἱ ὁσα ἐτρυγησεν . εἰτα μεντοι τῃ προβοσκιδι ἀναιρουμενος ἐκ του ταλαρου της φατνης καταπαττει τα χειλη , |
Ἀγαθοκλης ἀποβιβασας την δυναμιν προς τας καλουμενας Λατομιας και χαρακα βαλομενος ἐκ θαλαττης εἰς θαλατταν ἐνεωλκησε τας ναυς . Οὑτω | ||
ἐδῃωσε και ἐνεπρησε παντα , ἐπειτα χαρακα προ του ἀστεος βαλομενος και κυκλῳ περιλαβων τῳ στρατῳ και μηχανας ἐπιστησας ἐπολιορκει |
μεν οὐν ἁπαξαπαντων . ὁτι το ταττομενον ποιω ; το ταττομενον γαρ δει ποιειν τον σωφρονα ; μαλιστα παντων . | ||
οὐ γαρ ; ἠλιθιωτατος μεν οὐν ἁπαξαπαντων . ὁτι το ταττομενον ποιω ; το ταττομενον γαρ δει ποιειν τον σωφρονα |
μελον , ὁσον δε μονον εἰδεναι σκωμματιον εἰ ποτε τι θλιβομενος ἐκβαλω . ταυτα κατιδων ὑπο τι μικρον ἐπιθηκισα : | ||
μητε ἐγω σε ἀηδως ὁρω καταδαπανωμενον οὐκ ἀναγκαιως μητε συ θλιβομενος κακοπαθῃς . Ἀντιγονος δε την του παρα Μενεδημῳ τῳ |
των Τρωικων , οἱ δε ὑπο του Ψαμμιτιχου παιδος , ἀρξαμενου μονον , εἰτ ' ἐκλιποντος τον βιον , ὑστερον | ||
' εὐωνυμων τετυμμενοι ὁμοσπλαγχνων τε πλευρωματων : του γαρ ἡμιχοριου ἀρξαμενου λεγειν δι ' εὐωνυμων τετυμμενοι και μελλοντος εἰπειν και |
ἐπ ' αἰσχροις εἰδον ἐκπεπληγμενους , δαιτος δε πληρωθεις τις ἀσμενος παλιν φαυληι διαιτηι προσβαλων ἡσθη στομα . κηδος καθ | ||
φω , τεκνον . ἐα : ὡς οὐ βλεπεις εὐκηλον ἀσμενος μ ' ἰδων . πολλ ' ἀνδρι βασιλει και |
ἐπι Τρωας οἱ ῥ ' ἐτι που φευγεσκον ἁμα προπαροιθε ποληος , και τους μεν σευεσκεν : ὁ δ ' | ||
της Τροιας οἰκοδομησει ἠματι * τῳ , ὁτε τειχος ἐυδμητοιο ποληος ὑψηλον ποιησε Ποσειδαων και Ἀπολλων μυθικως . κοκκυγα : |
ἀντισχειν τοις τοθ ' ὑμας ἀναπτουσινὡς τα πραγματα εἰς τουτο περιστησεται ὡσθ ' ἡμιν περι των ἀπελθοντων προτερον γενεσθαι τον | ||
Ἀρχελαον , ἐν ᾡ ἐπιχειρηματων εὐπορησε : μη δοντος δε περιστησεται ἐπισειων την των πολλων δοξαν τε και συνηθειαν εὐδαιμονα |
εὑρηταικαιρον ἀν ἐχοι και τουτον ποντιον ξεινον καλεισθαι . θ ξεινος ] φιλος . συθεις ] ὁρμηθεις . συθεις ] | ||
μνηστηρες ἀγηνορες , ὀφρα τι εἰπω : μοιραν μεν δη ξεινος ἐχει παλαι , ὡς ἐπεοικεν , ἰσην : οὐ |
ἐπιλελοιπεν : ἐν δε τῃ συνθεσει ἐπειδη γινεται ἀρσενικου γενους ἀναδεχεται την εἰς αιξ καταληξιν , οἱον ὡς ὠν ἀπαις | ||
αὐτους εἰς ὡρισμενον τινα ἡμερων ἀριθμον και την δικην αὐτος ἀναδεχεται δικαζειν . Ταρκυνιοι δ ' ἠχθοντο μεν ἀπο μειζονων |
: πινειν παρα Μηδιῳ αὐτον κωμασαντα : ἐπειτα ἐξανασταντα και λουσαμενον καθευδειν τε και αὐθις δειπνειν παρα Μηδιῳ και αὐθις | ||
κλαυσαντα ῥᾳδιως Ἀθηναιων εἰδεν , οὐδ ' ἐν βαλανειῳ δημοσιευοντι λουσαμενον , ὡς ἱστορηκε Δουρις , οὐδ ' ἐκτος ἐχοντα |
δε β ἐφ ' ἡμερας β πρωϊ και δειλης : καθαιρονται γαρ ἀλυπως . και ἐν παροξυσμῳ μεν δοθεν δυσπνοουσιν | ||
μεμπτεον δε τουτους : και γαρ μεχρι πλειονων ἡμερων ἐνιαι καθαιρονται κατα φυσιν του ἰσου πληθους εἰς πλειονας ἡμερας ἐπιμερισθεντος |
ἐξ ὡν δια των ὁρων εὑρηκαμεν το ἐξ ἀναγκης μηδενι συναγομενον : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι παντων των καταφατικων . | ||
και την συνωσιν ἀπεργαζομενα πηγνυσιν : το δε παρα φυσιν συναγομενον μαχεται κατα φυσιν αὐτο ἑαυτο εἰς τοὐναντιον ἀπωθουν . |
μερεσι , καθ ' οὑς ἀν τασσονται τοπους , ἐκ διαστηματων σκουλκευειν ὠφελον μεχρι της τελειας του πολεμου ἐκβασεως , | ||
ἀναγκαια : αὑτη δε ὀξυτητας τε και βαρυτητας προσλαβουσα μετα διαστηματων συγκε - χυμενη μεν ἐγεννησεν ἁρμονιαν , λογοις δε |
οἱς μεν οὐν οὐκ εἰσιν ἐκταδον οὑτω στοαι των οἰκιων προκειμεναι , τουτους ὁ χειμων διοικιζει , και λογῳ μεν | ||
προς το μη καιεσθαι . Περιπησσεσθωσαν σανιδες και δερρεις περικρεμασθωσαν προκειμεναι και μη παραπτομεναι των σανιδων , ἱνα ἐχωσι τοπον |
, ὠ Σωκρατες , ἡγουμενος το ζην πως ἐν αὐτῳ μενεις ; και ταυτα φροντιστης ὠν και ὑπερ ἡμας τους | ||
, λαλησει μετα σου , ἐαν δε μη ἐλθῃ , μενεις μεθ ' ἡμων ὡδε ἑως [ ἐρχεται . ] |
τα ἐρωτικα σκευαζουσαι γυναικες . ἐκ τουτου δε και το ποθεινον ἰυγξ καλειται . ἰυγγι οὐν τῃ ἐπιθυμιᾳ φησιν . | ||
πελας βεβωσι περιβαλειν χερας . ὠ φιλτατ ' , ὠ ποθεινον ἡδιστον τ ' ἐχων † της σης ἀδελφης ὀνομα |
ἡμας ἀγων , τωιδε περι βροχους ἐβαλλε γονασι και χηλαις ποδων , θυμον ἐκπνεων , ἱδρωτα σωματος σταζων ἀπο , | ||
ποδες ; Ἐννεα . Ἐδει δε το διπλασιον ποσων εἰναι ποδων ; Ὀκτω . Οὐδ ' ἀρ ' ἀπο της |