δεδμημενος εὑδει ἐγχει ἐμῳ , ἱνα μη τι κασιγνητοιο γε ποινη δηρον ἀτιτος ἐῃ : τω και κε τις εὐχεται | ||
ἀνεπιρρεκτων ἀνελοντα ἐσθειν μηδε λοεσθαι : ἐπει και τοις ἐπι ποινη . μηδ ' ἐπ ' ἀκινητοισι καθιζειν , οὐ |
Εὐρυπυλοιο διηλυθεν ἀνθερεωνος πολλα πονησαμενη : του δ ' ἐκχυτο φοινιον αἱμα ἐσσυμενως : ψυχη δε δι ' ἑλκεος ἐξεποτηθη | ||
ἀργυρου αἰγλη . εἰδωλοις δ ' ἐν ὑγροισι Κρονον και φοινιον Ἀρην ξυνην ἐξανυοντας ὁδον Τιταν ὁτε λευσσῃ , πλωτηρας |
ἐπι Κυπρον και Φοινικην και παλιν Ἀσσυριους τε και Μηδους στρατευσας , ἁπαντας , τους μεν δορατι , τους δε | ||
τε και Λουσονες , οἱ περι τον Ἰβηρα ᾠκηνται . στρατευσας οὐν ἐπ ' αὐτους [ ὑπατος ] Φουλβιος Φλακκος |
της γης ὑπ ' αὐτου δεδῃωμενης . μενοντες δε ὑπο σκηναις αὐτοσχεδιοις , οἱ δε πλειστοι ὑπο γυμνῳ τῳ ἀερι | ||
διπτυχους νεκρους στειχουσα θαπτε : δεσποτων δ ' ὑμας χρεων σκηναις πελαζειν , Τρωιαδες : και γαρ πνοας προς οἰκον |
δια του σπηλου . διαϊξασα : ἐξελθουσα . μελαινης : σκοτεινης , κελαινης , της βαθειας . Γυρωσασα : κυρτωσασα | ||
φως . εἰ ζῃ δηλονοτι . λαμπραν . ἡμεραν . σκοτεινης . μελαινης . Ἀρτεμβαρης ] ὁ . πολλης . |
πολει μητε ἁγνισμων μητε νεου πυρος . Ἐτι δε τουτου θαυμασιωτερον ἐστι και μυθῳ μαλλον ἐοικος ὁ μελλω λεγειν . | ||
και ἐμφυεσθαι δυναμενος , τι ἀν εἰη της φυσεως ταυτης θαυμασιωτερον ; τριτον ἡμας προς τουτοις παρακαλει προς την προκειμενην |
ὑμιν και ταυτῃ , της πρωην ἁψαμενος διηγησεως . εἰτα ἀναλαμβανει τα προειρημενα και οἱονει ἀναγνωρισμον ποιειται της Αἰγυπτου , | ||
λοιπον συνεχεται , και το λειπομενον της φυσικης δυναμεως αὐθις ἀναλαμβανει και ἀναζωπυρει , και ἑτεραν αὐθις ἀποθησαυριζει της γης |
ὡσπερ το ἀγγειον τοπος μεταφορητος , οὑτως ὁ τοπος ἀγγειον ἀμετακινητον : διοπερ ἐπειδαν ἐν κινουμενῳ τι κινηται ὡς πλοιον | ||
ἀληθειης εὐπειθεος ἀτρεμες ἠτορ , ὁπερ ἐστι το της ἐπιστημης ἀμετακινητον βημα , ἑτερον δε βροτων δοξας . . . |
μετα το της ΘΚ μηκος ἡ ἐπι τους ὀξυτερους τοπους καθαιρεσις , ὁπερ συνεβαινεν ἐπι της προτερας ἀγωγης , ἑτερων | ||
το ἀπειρον , δηλον . και γαρ ἡ των μεγεθων καθαιρεσις ἡ ἐπ ' ἀπειρον και ἡ προσθεσις ἡ ἀντιστροφος |
εὐθυς μετα την συγκρισιν : ἐπειδη γαρ και ἐπι της συγκρισεως ἐφαμεν εἰναι ἀδειαν της ἀνειμενης φρασεως , και ἐπι | ||
καλως ἠ φαυλως λεχθεισαν ἐννοιαν παρεδιδου . Τι διαφερει κρισις συγκρισεως ; και ποτερον αὐτων ἐπαναβεβηκε ; λεκτεον δε , |
χρυσης κλινης καθεζομενον μετεωρον , και ἐν πορφυρᾳ χλανιδι και ὑπερηφανως ἀποδεχομενον τας πρεσβειας των Ἑλληνων , σχηματισας εἰπεν ὀνειδιστικως | ||
εἰκος και το πολυ , βασιλεων τουτ ' εἰναι νοσημα ὑπερηφανως ζωντων δια τρυφας . Οὐκουν δηλον ὡς πρωτον τουτο |
δια το μισος ὑπειληπτο . ὡς δε παντες οἱ συμμαχοι παρεγενηθησαν εἰς Κροτωνα , [ και ] κατα την ἑαυτου | ||
του της Ἀσιας βασιλεως περι τον της Λυσιμαχειας πολεως ἀνοικισμον παρεγενηθησαν οἱ παρα Φλαμινιου πρεσβεις . εἰσαχθεντες δε εἰς το |
γραφην εἰδος : οἱον ὡς ἐπι του ψηφισματος οὑ ἐγραψεν Ἀριστοκρατης : περι γαρ του ἠδη γεγραμμενου , φασιν , | ||
ἀπ ' αὐτου νεωτερου και ὁ Θηραμενης ἠδη θρασυτερον και Ἀριστοκρατης και ὁσοι ἀλλοι των τετρακοσιων αὐτων και των ἐξωθεν |
. ἠθους γαρ κρισιν οὐδεμιαν ἀκριβεστεραν ἡγουμαι της ἐν φιλιᾳ βεβαιοτητος , ἡς ὑμας αἰσθανομαι και παρα την ἡλικιαν ἐπιμελουμενους | ||
ἡ συν τῃ δυαδι τα παντα ὑφιστασα , ταὐτοτητος και βεβαιοτητος και συνοχης και διαιωνιας ζωης ἐξηγουμενη τοις ὁλοις , |
οἰομενος τελους τινος ἑνεκα τοιονδε παρασκευαζειν ὀψον , τας δε μαθηματικας εἰς ἀληθη συμπερασματα ἀπο ἐπιστημονικων προτασεων καταντωσας ἀει μη | ||
προς τα ἐξω ῥεπουσιν , ἀλλ ' οὐν ὑπο τας μαθηματικας πραττουσαι προς ἐκεινας ἀναφερονται και παραδειγμασι κεχρηνται τοις ἐκεινων |
την ἐπωνυμιην . Δωριεες δε οἱ ἐκ της Ἀσιης τριηκοντα παρειχοντο νεας , ἐχοντες τε Ἑλληνικα ὁπλα και γεγονοτες ἀπο | ||
χρηματ ' εἰσεφερον , οἱ δε τεχνιται τας αὑτων ἐπιστημας παρειχοντο προς την των ὁπλων κατασκευην , ἁπας δ ' |
κατα μερος οὐσιας ἐπιστανται τας ὑποβεβλημενας αὐτοις , οἱον ὁ ἀριθμητικος ἀριθμους , ὁ γεωμετρης μεγεθη , ὁμοιως δε και | ||
οὐτε γαρ ὁ γεωμετρης περι πασαν ποιοτητα οὐθ ' ὁ ἀριθμητικος περι παν το ποσον οὐθ ' ὁ ἁρμονικος περι |
νηπιων καταλειφθεντων οὐχ ἑκων , ἀλλ ' ὑπο των πραγματων ἀναγκασθεις : ἐπειδη τον μεν παππον ὑμων οἱ της βασιλειας | ||
ἀλλ ' ἀκων , δια την συμφοραν την του στρατοπεδου ἀναγκασθεις καταμειναι και βοηθησαι : ἁ δε ὁ Ὀδυσσευς , |
και εἰς τας ναυς ἐμβηναι , και Λακεδαιμονιους βασιλει πυλας ἀποκλεισαι . μεγαλα γαρ ταυτα και σεμνοτητος ἐργα και [ | ||
. . Ἀλκιβ . ; ἀποτειχισαι το ἀπολαβειν τειχει και ἀποκλεισαι της ἐξοδου , ἀποτετειχισμενος δε ὁ ἀπειλημμενος και ἀποκεκλεισμενος |
δεδεται το λελυμενον και ἐν αὐτῳ τῳ μη δοκειν δεινως κατεσκευασθαι το δεινον ἐχει . [ , ] το μεν | ||
Ἰλιου , παρακαταθεσθαι δε Δημοφωντι , ἐκ του Πελοπος ὀστων κατεσκευασθαι , καθαπερ τον Ὀλυμπιον ἐξ ἀλλων ὀστων Ἰνδικου θηριου |
ναυς εἰκῃ περιπλευσαι . οἱ δ ' Ἀθηναιοι νομιζοντες αὐτον ἀναλουν τον της ὡρας εἰς τον περιπλουν χρονον , συγγνωμην | ||
ἀντι του ἀναιρουντες . Θουκυδιδης [ και ἀναλων ] και ἀναλουν το ἀναιρειν και ἀναλωμα ὁ αὐτος . ἀνανεουσθαι : |
ἀνεγιγνωσκον , πλειστα δε ἐς μνημην ἀνελεγοντο : το τοι μνημονικον ἑκατοντουτης γενομενος και ὑπερ τον Σιμωνιδην ἐρρωτο , και | ||
τουτο των ἐν τῳ λογῳ μερων ταττομεν . ἐστι δε μνημονικον ποιειν ἐν κεφαλαιῳ ἠ διαλογιζομενον ἠ ἀπολογιζομενον περι των |
διαθεσιν και μαλιστα τοις περι τον στομαχον παθημασι και προς ἐμπνευματωσεις και ὀξυρεγμιας . ἐστι δε αὑτη : Σκιλλης των | ||
δαφνιδων : καλως δε ποιει προς τας σκληριας και τας ἐμπνευματωσεις της ὑστερας τουτο . πιτυϊνης λιτρ . γ . |
χαλασον , και συγχωρησον ἐξ ὑποθεσεως αὐτο σκοπεισθαι , εἰτε διδακτον ἐστιν εἰτε ὁπωσουν . λεγω δε το ἐξ ὑποθεσεως | ||
σωζομεναι δι ' ἑης ἀλκης . . . τοις δε διδακτον ἐδωκε φαους γνωρισμα λαβεσθαι : τους δε και ὑπνωοντας |
ἐχειν λεγουσιν : και Ἀνακας ἐντευθεν τους Διοσκουρους , ὁτι ἀνακως αὐτοις ἐχρησαντο δια την Ἑλενην τας Ἀφιδνας ἐκπορθουντες . | ||
. Σχοινους λαβων ἀνειρε τα κρεα . Και τας θυρας ἀνακως ἐχειν . παιδες γεροντες μειρακια παλλακια . αὐτη δ |
κατασκευαζει δε το θειον εἰναι την εὐδαιμονιαν και ἀριστον και μακαριον ἐκ του ἀθλον εἰναι της ἀρετης . δια σπουδης | ||
ὠ Δαματερ : Ὁτι ἁπλως και ἀσυνηθως κατεχρησατο ἀντι του μακαριον : εἰ μη ἀρα παιζει , οἱον νεκρου βιον |
, ᾡ δ ' οὐδεν προσηκει , τουτῳ τα ψευδη συλλαμβανει και των οὐ πραχθεντων γραμματειον ἡκει φερων : πολυ | ||
βουλομενον τον ἰατρον αἰτιωμεθα οὐδ ' ὁστις ἐκεινῳ προς τουτο συλλαμβανει . καλως δ ' ἀν ἐχοι κἀκεινῳ και τοις |
νομους και θεων ἱερα , κηδειας τε συναψαντες ἀλληλοις και κοινωνιαις πολεμων ἀνακερασθεντες , οἱ συμπαντες κοινῃ ὀνομασιᾳ προσαγορευοντες ἑαυτους | ||
' αὐτην ἐνεργειαι ἀνθρωπικαι ἐν ταις προς ἀλληλους των ἀνθρωπων κοινωνιαις συνισταμεναι . δικαια γαρ και ἀνδρεια και τα ἀλλα |
θυμον , ποταπον ; ἀταλον , ἠγουν ἱλαρυνων αὐτον ταις θεραπειαις και προσηνη ποιων : Διος κορινθος . παροιμια ἐστιν | ||
δε και τουτοις οὑς ἀγασθειη ἠ ἐν φυλακαις ἠ ἐν θεραπειαις ἠ ἐν αἱστισινουν πραξεσιν , ἐνσημαινομενος τουτο , ὁτι |
ϲαμψυχου λι . α , ἀγνου ϲπερματοϲ , γληχωνοϲ , κυαμινου ἀλευρου και θερμινου ἀνα # Ϛ , χαμαιλεοντοϲ μελανοϲ | ||
και ἡμερου ἠ πτιϲανηϲ , ϲυν τουτοιϲ δε και ἀλευρου κυαμινου ἠ θερμινου ἠ μυροβαλανινου ἠ του πεπονατου ϲκευαζομενου . |
τον ἐξω Πελοποννησου πολεμον ῥᾳω ἀν εἰναι . το μεντοι Πανακτον ἐδεοντο Βοιωτους ὁπως παραδωσουσι Λακεδαιμονιοις , ἱνα ἀντ ' | ||
' ὠ δια βραχυτατων . Ἐξηλθον ἐτος τουτι τριτον εἰς Πανακτον φρουρας ἡμιν προγραφεισης . ἐσκηνωσαν οὐν οἱ υἱεις οἱ |
ταλαινης δημιουργουσιν . ὁ γουν Διογενης ἰδων τινα των λεγομενων ἀπελευθερων ἁβρυνομενον και πολλους αὐτῳ συνηδομενους , θαυμασας το ἀλογον | ||
ἀχρι της του κεκληκοτος οἰκιαςΣτεφανιων ἠν των του Τιβεριου Καισαρος ἀπελευθερων , παρ ' ᾡ κατηγοντοκαι μικρον ἀποθεν ὑποστειλας ἐκπεμπει |
δε της ἐπιβολης καθικομενου . Καμβυσην μεν γαρ μεγαλῃ δυναμει στρατευσαντα την τε στρατιαν ἀποβαλειν ἁπασαν και αὐτον τοις ὁλοις | ||
' οὐ φησι συστρατευσαι : Ἀλκμαιωνα γαρ τον Ἀμφιαρεω , στρατευσαντα μετα Διομηδους και των ἀλλων Ἐπιγονων και κατορθωσαντα τον |
του ἐνατου ἐτους ἠρξατο , ἐπει τα προ της Ἀχιλλεως μηνιδος ἠν ἀτονωτερα και πραξεις οὐκ ἐχοντα λαμπρας οὐδ ' | ||
θεους συναπτειν αὐτας δυναται . Και δη και αἱ της μηνιδος ἐξιλασεις ἐσονται σαφεις , ἐαν την μηνιν των θεων |
ἐχειν τουβατορας τε και βουκινατορας : και της τουβας τρισσακις σημαινουσης περι ἑσπεραν παυεσθαι των πονων και δειπνουντας ψαλλειν τον | ||
το εἰναι τι λεκτον ἀσωματον , ὁ κεχωρισται της τε σημαινουσης φωνης , οἱον της ” Διων “ , και |
Πανι , κτημα δε τερπνον πασιν ἀνθρωποις , ὁ και νοσουντα ἰασεται , και λυπουμενον παραμυθησεται , τον ἐρασθεντα ἀναμνησει | ||
μαλιστα εἰ παραληφθειη οὐκ ἀπο του ὑγιαινοντος τοπου ἐπι τα νοσουντα , τοτε γαρ ἐπισυρεται , ἀλλ ' ἀπο του |
αἱ κατα φιλοσοφιαν αἱρεσεις . δευτερον τις ἡ διαιρεσις των Ἀριστοτελικων συγγραμματων πολλων ὀντων , χιλιων τον ἀριθμον , ὡς | ||
φιλοσοφων αἱρεσεις ὠνομασθησαν , φερε δευτερον και την διαιρεσιν των Ἀριστοτελικων συγγραμματων ποιησωμεθα . τουτων οὐν τα μεν ἐστι μερικα |
αὐτον ἐκ Σικυωνος οἱ Ἠλειοι φασι και ἀρχειν Σικυωνιων , στρατευσαι δε ἐπι Σικυωνα αὐτοι φιλιᾳ Θηβαιων ὁμου τῃ ἐκ | ||
των Γοργονων ἐθνος , ἐφ ' ὁ λεγεται τον Περσεα στρατευσαι , παρειληφαμεν ἀλκῃ διαφερον : το γαρ τον Διος |
ὁποια , ἠτοι το ἀπαταν . των κρυφα κατηγορων . μηχαναις . ἀκολουθει . ἀνθρωπων . εἰσιν οἱ κρυφα κατηγοροι | ||
θεων , Ἀρης την Ἡφαιστου μιαινων εὐνην και ταις ἐκεινου μηχαναις ἐμπεσων ; εἰτα μειρακια μεν ἀπαγγελλειν ἐκεινα παρασκευαζομεν και |
. . . . . ἐλυε δε σοφισματα και την διαλεκτικην ὡς τουτο ποιειν δυναμενην ἐκελευε παραλαμβανειν τους μαθητας . | ||
ἐπτοημενας . γνωμην ] συλλογιστικην , νοησιν . διαλεξιν ] διαλεκτικην , λογον διαλεκτικον . νουν ] ἀποδεικτικην , φρονησιν |
. τον γαρ πολεμον τουτον γενομενον μεν Λακεδαιμονιων και των συμμαχων προς Μεσσηνιους και τους ἐπικουρους , ὀνομασθεντα δε οὐκ | ||
δια τελους ἀν ἠσαν , συγκλυδες δε και πανταχοθεν συμπεφορημενοι συμμαχων οὐχ ἡττον ἡμιν ἐχουσι ταξιν ἠ πολεμιων . οὐ |
των πολιορκουντων ἀπεκτεινον και κατετραυματιζον , συνεργον ἐχοντες την της ἀκροπολεως ὀχυροτητα : ὡς δ ' ἡ μεν των ἀναγκαιων | ||
τοις δε πιστοτεροις ἐν τῳ μικροτερῳ τροχῳ και προς της ἀκροπολεως μαλλον ὀντι διετετακτο ἡ φρουρα , τοις δε παντων |
λεγοντες , ὡς δ ' ἀν ὀξεως ἐχοιεν ἐς τα παραγγελλομενα χρησθαι . και οἱ Καρχηδονιοι , νομιζοντες ἐκλυσειν την | ||
προυχοντας και ἐμπειριᾳ πολεμικῃ , ἐπειτα ὁμοιως παντας ἐς τα παραγγελλομενα ἰοντας , ναυτικον τε , ᾡ ἰσχυουσιν , ἀπο |
, ἐν δε τῃ Ῥωμῃ ἀντι των ὑπατων τρεις χιλιαρχοι κατεσταθησαν , Γαιος Ἰουλιος , Πουπλιος Κορνηλιος , Γαιος Σερουιλιος | ||
ἀρχοντος δ ' Ἀθηνησι . . . . ἐν Ῥωμῃ κατεσταθησαν ὑπατοι Λευκιος Κορνηλιος Λεντλος και Κοιντος Ποπιλλιος . ἐπι |
ἐν τῳ προς Λεπτινην : ” λεγονται οἱ τριακοντα χρηματα δανεισασθαι παρα Λακεδαιμονιων ἐπι τους ἐν Πειραιει . ” εἰθ | ||
παλαιας ἐκεινης εὐδαιμονιας Ἀλκιβιαδης και το λεγονται χρηματα οἱ τριακοντα δανεισασθαι και ὁσα τοιαυτα . Ἀλλα σχηματα μεν ταυτα λαμπροτητος |
ἀγγειον κεραμεουν οἰνηρον συκων ἐμβαλλουσι προς ἡμισυ μερος , εἰτα πληρουσι το ἀγγειον ὑδατος καθαρου , και συνεχως ἀπογευονται . | ||
Γοργιας μεν και Πωλος σφοδρα του καλλους πεφροντικοτες παντοδαπων παρισωσεων πληρουσι τους λογους , Ἰσοκρατης δε ἐπ ' ἐλαττον , |
ἠω εἰχον κερας αὐτοι Μιλησιοι , νεας παρεχομενοι ὀγδωκοντα : εἰχοντο δε τουτων Πριηνεες δυωδεκα νηυσι και Μυησιοι τρισι νηυσι | ||
δε οὐδεν ἐπλεονεκτουν ταις μηχαναις οἱ πολεμιοι , ἀθυμιᾳ δη εἰχοντο , και βουλην τιθεμενοις ᾑ δει πολεμειν , ἐδοκει |
βασιλειων ἐπεδυετο , μαργαροις ὀντα και λιθοις καταστικτα προς τον κρατουντα ἐξεπεμπε , μηνυων αὐτῳ την ἐκεινου κατασχεσιν . Ὁ | ||
ἡ δε γυνη του πειθειν ἀπογνουσα καθαπαξ καταφευγει προς τον κρατουντα : και πεμπει δη πρεσβιν τε και ἱκετην τον |
ὁμοιως ἐξιατεον και δια των αὐτων βοηθηματων του ὁλου σωματος ἀναγεγραμμενων , αὐτου δε του γαλακτος την κακωσιν πρωτον μεν | ||
των τραγῳδιων ποιητου μετελαβον ἐγω διοτι παραφερειν μελλοντος τι των ἀναγεγραμμενων ἐν τῃ βιβλῳ προς τι δραμα τας ὀψεις ἀπεγλαυκωθη |
ἐπηγαγοντο : και συνεχης δ ' ὡσαυτως , οὐ μην ἀφροντιστως , ἀλλ ' ὡστε δεισαι περι τῳ ἀνθρωπῳ , | ||
ἐργα ταυτα σωφρονος . ὑμιν δε , παιδες , οὐκ ἀφροντιστως πατηρ πολλην ἐθηκε συν θεοις σωτηριαν : οἰμαι γαρ |
χρονος ἐστιν , ἐν ᾡ ἡ ΑΕ ἐξαλλασσει το φανερον ἡμισφαιριον : ὁ δε χρονος , ἐν ᾡ το Ζ | ||
τριακοντα , κατα δε πλατος μοιρας δωδεκα . ὁτι το ἡμισφαιριον ἀπο των νοτιων ἐπι τα βορεια ἐχει μοιρας ρπʹ |
της ἡμιολιου ἐπι την ἐναρμονιον διεσις , ἀπο δε της ἐναρμονιου ἐπι την βαρυτατην χρωματικην ἑκτημοριον , ἀπο δε της | ||
ποτερον διτονος ἐστιν ἡ λιχανος ἠ συντονωτερα ὡς μιας οὐσης ἐναρμονιου : ἡμεις δ ' οὐ μονον πλειους ἐν ἑκαστῳ |
το ζην ἡμιν , οἱ δε διδασκαλοι το καλως ζην παρεσχοντο . φαμεν γαρ ἀντιλεγοντες , ὁτι οὐκ ἐνην καλως | ||
δε [ § ] αὐτοι το δικαιον μαλλον της ξυνθηκης παρεσχοντο , ἀντι του , προθυμοτερον ἠπερ ἐχρην κατα συμμαχιαν |
, ὁ τι ἐνθουσιασμος ἐστιν : ἀπο γαρ των ἐνταυθα ἀναμνησθεις και θεασαμενος τα θεια ἐκεινα και ἀτρεμη φασματα και | ||
οὐ πολλῳ ὑστερον ὑπο κυνηγων δεσμα ἐβληθη . τοτε μυς ἀναμνησθεις ἑαυτῳ την δια της νυκτος τα δεσμα αὐτον . |
ἐστι και πολιαις κατηρτυμενης ἡλικιας [ ἡ τουτων καταληψις ] οἰκειοτερα , πολλῃ μεν ἱστοριᾳ λογων τε και ἐργων , | ||
ᾡ θεωρειται ἀληθεια ἠ ψευδος . Ῥητορικης γαρ ἠ ποιητικης οἰκειοτερα ἡ σκεψις . οὐ γαρ περι λογους ἡ φιλοσοφια |
τουτο ποιει , ” μελετω , “ εἰπεν , ” ἀποτυγχανειν . “ αἰτων τινακαι γαρ τουτο πρωτον ἐποιησε δια | ||
ἀργαλεωτατῃ νοσῳ , ἐπαιρομενοι . προς γαρ τῳ του τελους ἀποτυγχανειν ἐτι μετ ' οὐ μικρας βλαβης μεγαλην αἰσχυνην ὑπομενουσιν |
και μετα ἀλλων μερων λογου ἐν ἀρχῃ , αὐταρεσκος , αὐτοδιδακτος . και δια τουτο ἐσημειουτο το φιλαυτος : εἰρηται | ||
ὡραν τοις ἀναγκαιοις χρωμενων . Ἑνος χανοντος μετεσχηκεν ἁτερος : αὐτοδιδακτος . Ἑνος φιλιη ξυνετου κρεσσων ἀσυνετων παντων : ἐκ |
, διανεμει πασι τοις χρησομενοις θειος λογος ἐξ ἰσου , πεφροντικως | διαφεροντως ἰσοτητος . μαρτυρει δε Μωυσης λεγων : | ||
προσπεπονθεναι τι δει τον μη τα παραδοθεντα λυμανουμενον . ὁ πεφροντικως αὑτου γαρ οὐκ ἐσται κακος . ἐπειτ ' ἐπαν |
. διο και κατα τας ταφας των τετελευτηκοτων ἐνιους ἐπιστολας γεγραμμενας τοις οἰκειοις τετελευτηκοσιν ἐμβαλλειν εἰς την πυραν , ὡς | ||
; ἀποδημουντες [ ] ἠγνοησατε τας [ περι ] τουτων γεγραμμενας ὑμειν [ ] ἐπιστολας ; ἀμεινον δ ' αὑται |
ἀντι του : ἐκλελυμαι τα γονατα τῳ κοπῳ : ἐνταυθα ἐνεχθεις : της προ ταυτης : χθες δηλονοτι : Εὐμολπου | ||
τον πατερα πεπηρωμενον ἐβιασατο ἁρπασας . ὁ πηρος κατα κρημνων ἐνεχθεις ἀπεθανεν : ὁ μεν ἀξιοι μυριας ἀποτινειν : ἡ |
τῳ δε κατ ' εὐμοιριαν φυσεως αὐτηκοον και αὐτομαθη και αὐτοδιδακτον κτησαμενῳ την ἀρετην βραβειον ἀναδιδοται χαρα : του δ | ||
εἱνεκα , χαριν . Ἐσσεται : ἐγκειται , ἀκολουθει . αὐτοδιδακτον : φυσικον , αὐτοφυες . Μαλακη : μαλακη ἀπο |
εἰναι δε τας πολλας των ἀνθρωπινων ἐπιθυμιων ἐπικτητους τε και κατεσκευασμενας ὑπ ' αὐτων των ἀνθρωπων , διο δη και | ||
: οὐ γαρ ἀναγκη πασας ἐξαριθμεισθαι τας εἰς τον αὐτον κατεσκευασμενας της διαλεκτου χαρακτηρα . ἱνα δε μη δοξῃ τις |
. πολυτελης τε ἀγαν ὠνκαι τι γαρ ἀλλο ἠ ἑτερος Ἀριστιππος ; ἐπι τα δειπνα προς τους ὁμοιοτροπους μεν , | ||
Ἀρχυτας [ , ] , Θεοδωρος [ , ] , Ἀριστιππος , Λυκων [ , ] , Ἑστιαιος , Πολεμαρχος |
Ζηνωνα δε κωλυσαι λαβειν . φασι δε και Ἀντιγονον αὐτῳ τρισχιλιας δουναι . ἡγουμενον τε των ἐφηβων ἐπι τινα θεαν | ||
νυμφιοις ἐκδοθηναι δημοσιαι της πολεως τον γαμον ἐγγυωσης και προικα τρισχιλιας δραχμας ἑκατεραι ψηφισαμενης : Λυσιμαχωι δε τωι υἱωι μνας |
διοτι οὐδε ἑν ὀρνεον δυναται αὐτην παραπετασαι δια το εἰναι σκοτεινην και μεγαλην . και ὁ μεν Λυκοφρων λιμνην λεγει | ||
ἡλιῳ . Ξ ἀναλιον ] σκοτεινην . ἀναλιον ] την σκοτεινην , ἡν οὐδ ' ὁ ἡλιος ὁρᾳ . ἀναλιον |
την ὑλην , ἀλλα κατεχειν . ἐπισφαλες δε και το φλεβοτομειν , ὁτι μη κρατηθεισης μεν της φορας του αἱματος | ||
: και δει σχεδον ἐπι παντων και μαλιστα των συνοχων φλεβοτομειν , ἐαν μηδεν ἀντιπραττῃ , καθαπερ ἐν τῳ θʹ |
και το ἀπο Βυζαντιου διαστημα ἐπι τον Βορυσθενη σταδιους εἰναι τρισχιλιους ἑπτακοσιους , τοσουτοι ἀν εἰεν και οἱ ἀπο Μασσαλιας | ||
ταυτης και της ἀλλης Καριας φυλακην ἐγκαταλιπων ξενους μεν πεζους τρισχιλιους , ἱππεας δε ἐς διακοσιους και Πτολεμαιον ἡγεμονα αὐτων |
θυπτην τυρον μιξας ἐρυθρῳ μελιτῳ , κατα των σων , Παν δικερως , τιθεμαι βωμων ἁγιων . ἰδε σοι Βρομιου | ||
: σεσημειωται το εἰα ἐπιῤῥημα και το εἰασα ῥημα . Παν ὀνομα Ἑλληνικον τε και βαρβαρον ἐκ της ιε συλλαβης |
τι ἡ πολυυπνια και ἡ ἀγρυπνια ἡ ἐπιπολυ γενομενη βαρος ἐμποιουσι τῃ κεφαλῃ ; και οὐκ ἐστι λεγειν ὁτι ὡς | ||
μαλλον , λυμαινονται δε τα σωματα και τοις σωμασι νοσους ἐμποιουσι , τι δει λεγειν ; τι δε και λεγειν |
την τε οἰκησιν και το πληθος των ἐν αὐτῃ , ἀνεισι δε ἐς τε την ἀκροπολιν και τα βασιλεια και | ||
νυξι του νοτιου πολου , ὁτε ὁ ἡλιος προς βορραν ἀνεισι , παλιν τε κατα το ἀντικειμενον , ὁτε προς |
δακρυα οὐκ ἐστιν ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους , ἀλλα περιστατικα , μονην τῳ ἀποκηρυκτῳ την βουλησιν την κατα του | ||
ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι . Τοπικα δε προοιμια Ἁρποκρατιων φησι τα περιστατικα . σκοπος δε του προοιμιου το τοιονδε παρασκευασαι τον |
οἰμαι , ἠ ὀναρ ποτε ἰδων τοιουτον ἠ αὐτος αὑτῳ ἀναπλασας , οὐ προτερον ἐξετασας εἰ ἐφικτα εὐχεται και κατα | ||
πλυνε ὡς την καδμειαν , ἀχρι μηκετι ἐφιστηται μελαν , ἀναπλασας τε τροχισκους ἀποτιθεσο . οἱ δε καθαρον μολυβδον ῥινησαντες |
το περας , ἀθανατος δε ὠν και ἐν ἑαυτῳ την ἀτελευτητον ληξιν περιεχων και διαπαντος ἀενναος ἀπο της ἐκεισε ἐνεργειας | ||
Διι σε πρεπον εἰκαζεθαι . οὐ γαρ τι των σων ἀτελευτητον ὁ τι κεν κεφαλῃ κατανευσοις , τουτο δη το |
ἐσθιειν μηδε καρδιαν , ὁμως και ἐν ἑκαστῳ τουτων την τελειοτητα της καθαρσεως ἐναπετυπουτο ὁ λογος , δια μεν τινας | ||
' οὐκ ἐπ ' ἀκρον ἠλθε σοφιας , ὡς δια τελειοτητα της ἐν αὐτῳ φυσεως τοσουτου γερως ἀξιωθηναι , ἀλλ |
την Ἰωνιαν ἀποθανειν . Τουτων οὐδεν ἐγγραφον ὁ Κρατερος τεκμηριον παρεσχεν , οὐτε δικην οὐτε ψηφισμα , καιπερ εἰωθως ἐπιεικως | ||
ἱερα , τοις δε Πλαταιευσιν ὁ τροπος της ἁλωσεως σωτηριαν παρεσχεν ἐν ἰσῳ πασιν : ἐκπεσοντας δε σφας ἐδεξαντο αὐθις |
θελησῃς περασαι , στησεται , κἀν κρημνους ὑπερβηναι , λειμωνας δοξεις πατειν . οὑτω και την Θετιν ἀργυροπεζαν εἰπεν ὁ | ||
χθονιῳ και των ἀκηκοοτων προτερον πολλην ληθην κατασκεδασαι , ἠ δοξεις τον του Κορινθιου μυθον τι πεπονθεναι , κατα σαυτου |
ὁταν δε τελεσθῃ τα ἱερα , ὁ βασιλευς προσκαλεσας παντας παραγγελλει τα ποιητεα . ὡστε ὁρων ταυτα ἡγησαιο ἀν τους | ||
ἀποταττει δε και τοπον ἑκαστῳ και καιρον και ταξιν και παραγγελλει , πως δει και που και ποτε ἀγωνιζεσθαι καλον |
, οὐ λογῳ τυχον , ἀλλ ' ἐργῳ : και κρατησεις οὐ μονον των ἀνδρων ἁπαντων , ἀλλα και των | ||
οὐ περικρατεις , ἀπιθι θαρρων εἰς γωνιαν τινα , ὁπου κρατησεις , ἠ και πανταπασιν ἐξιθι του βιου , μη |
γραψαι ἐν ἀπολογιας σχηματι . τουτο και Ξενοφων ἐν τοις Ἀπομνημονευμασιν : ὡς γαρ ἀπολογουμενος ὑπερ Σωκρατους ἐγκωμιον Σωκρατους περαινει | ||
ἀναλαβειν αὐτον και στροφιον ἐπιθεσθαι χρυσουν , ὡς Φαβωρινος ἐν Ἀπομνημονευμασιν , ἐτι τ ' ἐμβαδας χαλκας και στεμμα Δελφικον |
ἀν και πετρον ὀριναις . τις σε πολυπλανεων ἐπεων ἐδιδαξε κελευθους ; ὠμοι , τις σε κομισσεν ἐμην εἰς πατριδα | ||
! ] ! ! ! ! ! τας ἐναλους ἀπεβα κελευθους [ ] ! ! ! [ ! ! ! |
. οὐτε ὁ κατειργασμενος κτλ . ►ὁ ἀδικων και διαφευγων ἀθλιωτατος ὡς ὁ Ἀρχελαος ὁ ἀδικων και διδους δικην ἀθλιος | ||
τοιγαρτοι νυν , ἁτε μεγιστα ἠδικηκως των ἐν Μακεδονιᾳ , ἀθλιωτατος ἐστιν παντων Μακεδονων , ἀλλ ' οὐκ εὐδαιμονεστατος , |
τον νομον τον περι των χρηματων και ὁτι τουτον ἐχρην γεγραφθαι τον νομον ἀρχηθεν τον ἀξιουντα κτεινειν τους μοιχους . | ||
και προκαταστασις γενησεται της διηγησεως , ὁτι μητε ἐκεινον ἐχρην γεγραφθαι τον νομον τον περι των χρηματων και ὁτι τουτον |
και της του παραδεισου διαγωγης ἐξορισαντα και της ἐκεισε στερησαντα μακαριας ζωης , ἀλλα και μετα την ἀπορρητον οἰκονομιαν και | ||
τριχῃ δε διειλε και αὐτος τας ἀνοδους και εὐδαιμονας και μακαριας θεας : τας μεν ἐντος του οὐρανου εἰπων αἱτινες |
τοιαυτα ἡμιν οἱ νεοι σπουδῃ ἀκουοιεν και μη καταγελῳεν ὡς ἀναξιως λεγομενων , σχολῃ ἀν ἑαυτον γε τις ἀνθρωπον ὀντα | ||
, ὡς φαυλως αὐτοις προσφερομενας : ἐγω δε ἐπειπερ ἁπαξ ἀναξιως ὡν ἐπολιτευσαμην ἠτυχησα , και κατηγορων ἀλλων αὐτος ἑαλων |
περι Θησεα σωθηναι δοκουσι . καταχυσματα δε και κυλικα οἰνου κεκραμενην καταχεοντες αὐτης ἐπιλεγουσιν : ” εἰρεσιωνη συκα φερει και | ||
ἐπιδιδοντες , πηδωντες κουφως μαλα ἠ τρεχοντες , την ἰριν κεκραμενην και ὑδαρεστεραν ἐχοντες , τους κενεωνας ! ! ! |
οὐ πολυ την ἑαυτων ἀποβαλειτε . . Μετα βραχυ δε ἁλισκομενης της πολεως οἱ μεν ὁμοσε τοις πολεμιοις χωρουντες ἀνδρες | ||
φοβοις ἠν και δακρυσιν , ὡς της πατριδος κατα κρατος ἁλισκομενης . οὐ μην ἀλλα τοις παρεισπεσουσιν ἐντος του τειχους |
ἱνα κουφος εἰη : αὐτομολων τε πολλων αὐτῳ προσιοντων οὐδενα προσιετο . και των ὑπατων αὐτον αὐθις περι την Πικηνιτιδα | ||
μελλοι τισι χρηματιζειν , ἐπι πορφυρων εἱματων βαδιζων τους δεομενους προσιετο . Περδικκᾳ δε και Κρατερῳ φιλογυμναστουσιν ἠκολουθουν διφθεραι σταδιαιαι |
δια το και πλειους διεψευσθαι της ἀληθειας ἐν τουτοις , πιστευσαντας τῃ Φιλινου γραφῃ . Οὐ μην ἀλλ ' εἰ | ||
δε μηνυσεως ὑπο του Μηνυκιου τους παροντας ἐν τῳ συνεδριῳ πιστευσαντας ἀληθη τα λεγομενα εἰναι , γνωμην ἀποδειξαμενου των πρεσβυτερων |
τειχων φρουρους ἰδοντες προσερπουσι τοις μεσοπυργιοις και προσθεμενοι τας κλιμακας αἰρουσι συνθημα . Ἀμεινιας μετα των δισχιλιων στρατιωτων ἀναβας δια | ||
πτωχῳ , αἱ γυναικες κατακυριευουσι , και του μεν βασιλεως αἰρουσι την δοξαν , του δε ἀνδρειου την δυναμιν , |
τῳ πειθεσθαι τοις μαθηματικοις ἀλλα τῳ ἐχειν ἀποδειξιν και λογον μαθηματικου τινος θεωρηματος . οὑτω δε το λογικον μετεχει λογου | ||
ἐπι το δευτερον , δια τι τοσαυτα εἰδη εἰσι του μαθηματικου . ἰστεον ὁτι το μαθηματικον περι το ποσον καταγινεται |
Κρονου . . . . Π . μηνων : δυο Πανας φασι . Καταλογ . : Ἐπιγονοι . . . | ||
δ ' ἀφικομην . . . , / : τους Πανας πλειους φασιν ὡς και τους Σειληνους και σατυρους , |
λυγρον κατεδαμνατο γηρας . Ἀλλα οἱ ἐν στερνοισιν ἐτ ' ἐμπεδος ἐπλετο θυμος και νοος , οὐδε τις ἀλλος ἐριδμαινεσκεν | ||
σευοντα κατα μοθον . Ὡς ὀφελον μοι ἀλκη ἐτ ' ἐμπεδος ἠεν , ἱνα γνωῃς ἐμον ἐγχος . Νυν δε |
' ἀσκοπῳ οὐτ ' ἀκυλιστῳ Πρωταγορῃ : ἐθελον δε τεφρην συγγραμματα θειναι , ὁττι θεους κατεγραψ ' οὐτ ' εἰδεναι | ||
και Καλλιμαχον ἐν τῳ των παντοδαπων συγγραμματων Πινακι ἀναγραψαντα πλακουντοποιικα συγγραμματα Αἰγιμιου και Ἡγησιππου και Μητροβιου , ἐτι δε Φαιτου |
και ἀργυριτιδι ψηφιδι κεκοσμημενη του Σωτηρος ἐν μεσῳ δεικνυσι την μητερα τον υἱον ἐνθεμενην τοις κολποις ἀρτι τεχθεντα : περιεστηκε | ||
ὁ δε ἀντεπαγει : και πως ὁ κελευσας ἀνελειν την μητερα οὐκ ἐλεει σε μαινομενον . του δε εἰποντος ὁτι |
του ἀνθορισμου : ὁ τεχνικος οὐν πολλακις συλλογισμον ὠνομακεν ἀντι ἀνθορισμου , εἰδως ὁτι ταὐτον ἐστιν : εἰ δε τις | ||
τα τοιαυτα . ΠΡΟΒΟΛΗ ΟΡΟΥ . Γνωστεον , ὁτι του ἀνθορισμου κατασκευαστικα και τα ἑξης τυγχανει κεφαλαια : και τον |
το λογικον εἰναι συνελογιζοντο . Ἐπει δε προειπομεν περι της διαιρετικης τινα , ὁτι τε μικρον μοριον ἐστι της συλλογιστικης | ||
τουτων διαφορα : νυνι δε προκειται δειξαι , πως της διαιρετικης τεχνης ὑποβαλλομενης των κεφαλαιων ἑκαστον ἡμεις ἐκλαβοντες αὐτο κατασκευασομεν |
κλεψωσιν ἠ ἀρνησωνται ἠ χρεωκοπησωσιν ἠ ἁρπασωσιν ἠ λεηλατησωσι μοιρας ἀπονεμουσι τοις βωμοις , οἱ δυσκαθαρτοι , το μη δουναι | ||
μυθος προς ἀνδρας οἱτινες ἀπο κινδυνου διασωθεντες τοις εὐεργεταις τοιαυτας ἀπονεμουσι χαριτας . Λυκος δε ποτ ' ἀρας ἀρνιον ἐκ |
πλουτον [ τον ] των ὑπηκοων , τας μεν ἐκεινων συνεκροτει κτησεις , τας δε βασιλικας παρα φαυλον ἐποιειτο . | ||
παππου , το μεν βρεφος ἀνεγελασε προς τους βουλευτας και συνεκροτει τω χειρε , ἡ βουλη δε ἐπικλασθεισα προς αὐτο |
, θεασαμενος αὐτην Γαϊος Ἰουλιος Καισαρ ὁ δια τας πραξεις ὀνομασθεις θεος ταυτην ἀνεστησεν . Ἐναντια γαρ παθη συνειχε τας | ||
Διζηρου πορῳ „ . ἰσως ἀπο του διζησθαι την Μηδειαν ὀνομασθεις . το ἐθνικον Διζηριος και Διζηριτης , ὡς Ἀλωρος |
κατιουσα πολλακις τους Καδμειους ἡρπαζετο και αὐτῃ προὐτιθεσαν παιδιον δια τριακοστης ἡμερας , ἡ δε κατησθιε λαμβανουσα . και ἐπειδη | ||
, δειν ᾠηθην ἀπο της νεομηνιας της σεληνης ἑως της τριακοστης , καθ ' ἑκαστην ἡμεραν σημαναι , ἀπο ποιας |
μεταφορας της στηλης : στηλη δε ἐστιν ἠ λιθος ἠ χαλκος ἐν ἐπιμηκει τετραγωνῳ σχηματι , ἐν ᾑ ἐγγεγραπται ἡ | ||
γυναιξιν ἐσχατον : ἐνθα δε οἱ κειμηλια κειτο ἀνακτος , χαλκος τε χρυσος τε πολυκμητος τε σιδηρος . ἐνθα δε |