προσῃμεν , και ἁμα ἐπεσκοπουμεν εἰ τι ἐξαιρουνται ποθεν ἐκ πλοιου ἠ πεντηκοστευονται . ἐπειδη δε ἡμεραι τε ἠσαν συχναι | ||
δυο θαλασσας τον Ἰσθμον διῃρησθαι διῃρηται γαρ ἡ Πελοποννησος εἰδος πλοιου δουλευσαι μελλουσαν Ἑλλαδι πολις Λακεδαιμονιων ἡ Πιτανη ἀντι του |
των γυναικων ἀνακειμενοι ὑπο τῳ αὐτῳ ἱματιῳ . Θεοπομπος : ἐπινομεν μετα ταυτα . . . . . . κατακειμενοι | ||
] φιλοφρονουμενοι ὡς ξενοι πολυτελεσι βρωμασι και πομασι και ἀκοντες ἐπινομεν , κινουμενοι ὑπο των Περσων . χρυσιδων : χρυσων |
μη κεκορεσμενος : και νυ κεν ἐνθ ' ἀπολοιτο Ἀρης ἀτος πολεμοιο . ἐστι δε τοιουτον περι του Ὠτου και | ||
και ἀκηχεμενη . ἀτος σημαινει το ἀκορεστον : ἀατος και ἀτος : ἐστι δε ἀδω το κορεννυω , ὁ μελλων |
ὠν : την γαρ τοιαυτην φυϲιν του ϲωματοϲ οὐ χρη μεταγειν ἐφ ' ἑτερον ἐθοϲ , οὐδε ὁλωϲ ὁϲοι δια | ||
ἐποιησε . Διο δει ἀναλαμβανοντα τουτεων των προειρημενων ἑκαστα , μεταγειν την σοφιην ἐς την ἰητρικην και την ἰητρικην ἐς |
πιστευσας ἐνεκαλυψαμην . ὁ δε ἀρχεται τερατευεσθαι και λογον τινα καταλεγειν : ἁμα λεγων περιαιρει τα μαγγανευματα τα ἐπι τῃ | ||
λοιποι ποιηται περι αὐτου ἐξηγουνται . τι μοι το λοιπον καταλεγειν περι των υἱων αὐτου , Ἡρακλεα μεν ἑαυτον καυσαντα |
ὠχυρωμενων και κοσμουμενων . ἐπασκων ] ἀσκων , παιδευων , μεταχειριζομενος . . σωφρον ] ἐπαινετον , φρονιμον , εὐτακτον | ||
μεταστας , ἐρεις τι και περι αὐτης της πολεως , μεταχειριζομενος και ταυτης τα ἐγκωμια προς την ὑποθεσιν , ὁτι |
' ἐμνατο ? [ ] Θοας [ Ἀνδραιμονος ] υἱος διου ] Ἀρητιαδαο : διδου [ ] δ ' ἀπερεισια | ||
ἱερειου . : Πολεμων δ ' ἐν τῳ Περι του διου κῳδιου φησι : Μετα δε ταυτα την τελετην ποιει |
ἐναντια . Ταυτα λεγων ὁ Μιλτιαδης προσκταται τον Καλλιμαχον : προσγενομενης δε του πολεμαρχου της γνωμης ἐκεκυρωτο συμβαλλειν . Μετα | ||
μεν σφισιν ὑπαρχουσης , εὐταξιας δ ' ἐς τα ἐργα προσγενομενης : ἐπιδωσειν γαρ ἀμφοτερα αὐτα , την μεν μετα |
ποιει οὐν την πλευραν ἐφ ' ἑαυτην , και των γινομενων το τριτον και δεκατον ἐσται το ἐμβαδον : τουτεστι | ||
μυριας και πλουν παντοιον ἐν χειμωσι και γαληναις και διαφορας γινομενων , συγγινομενων , ἀπογινομενων . ἐπινοειν δε και τον |
εἰς Ἀμβικας χωριον , των δε πεζων ἐνιοι μεν νυκτος ἐπιγενομενης διεδρασαν , οἱ δε πλειους καταλαβομενοι λοφον και την | ||
πολλα μεν δυσεντεριας μεγαλης προηγησαμενης και τῃ κακοηθει ἑλκωσει οὐλης ἐπιγενομενης πυκνης τε και λειας . ἐπειτα δε τῃ μεν |
τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
και τουτου συνηθους , ἀκουεσθε δε ὑπο μυριων ἐθνων οὐκ ἐπισταμενων ὑμας , και ὁρατε μεν τρεις ἠ τετταρας ἡνιοχους | ||
ἠ πυκτευοντα των ἀλλων ἁπαντων [ οὐδαμως ] ὁ των ἐπισταμενων ἐπαινος ἡδιστος τοις εἰδοσι και πλειστης σπουδης ἀξιος : |
, ὁπου και ὁσα αὐτος μη ἐπετηδευσε , ταυτα οἱ ἐπιγενομενοι ἐν τοις ποιημασιν αὐτου κατενοησαν ; και χρωνται μεν | ||
. τινες δε σπερμα πολυ θερμον ἀθροιζοντες , εἰτ ' ἐπιγενομενοι προς ἀφροδισια και ἀποκριναντες αὐτο , το τε σωμα |
ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
ταχειαν πλοκην του ὀνοματος . ὡν : των πατερων . ἐπιγιγνομενοις : παισιν ἡμων δηλονοτι . Γνωμῃ : βουλῃ . | ||
ἀκροπολει παρα τῃ θεῳ , ἱνα σῳζηται ἡ δωρεα τοις ἐπιγιγνομενοις και ᾐ ἐξελεγξαι ὁτου ἀν ἑκαστος ᾐ συγγενης . |
Ὁμηρος : ὁς ποτε μαινομενοιο Διωνυσοιο τιθηνας , οὐκ αὐτου μαινομενου , ἀλλα του μανιοποιου . και χλωρον δεος , | ||
, την θυγατερα καθειρξεν ἐν χωριῳ τινι μεθ ' ἱππου μαινομενου : διο λαθραιῳ μιξει την παρθενιαν αὐτης ἐλυμηνατο , |
Βοιωτικῃ μεταθεσει του η εἰς την ει διφθογγον εἰμι , ἡμαρτημενον ὀν τῳ τονῳ , καθα ἑτερωθι λεγει αὐτος : | ||
. το μεντοι ἐν τῳ περι ψυχης ἐπιστασιν ἐχει ὡς ἡμαρτημενον . φησι δε τουτῳ : „ και γαρ οὐτε |
δημευσιν , ὡς παρα τους ὁρκους και τας συνθηκας , διεξιοντος . τα γαρ ἐπι των ἱερων συνομολογηθεντα τοις πατρικιοις | ||
' ἐστιν τοις ἐπιτηδειοις ἡμιν , ἁ συνισμεν πολλακις τουτου διεξιοντος ἀκηκοοτες , λεγειν και διδασκειν ὑμας , ἱν ' |
δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
ὑλης τῳ πεπεφθαι ἠδη ἐπινηχονται μεν περι τα μεσα της ἐπιφανειας της ἀμιδος ἐπισυνηγμεναι πομφολυγες , ἐτι δε και στεφανη | ||
ἡ ΕΘΗ εὐθεια . Δοθεντος κυλινδρου σημειου τινος ἐπι της ἐπιφανειας ἀγαγειν δια του σημειου πλευραν του κυλινδρου . ἐστω |
θεου και το ποιησαι ἰσον δυνασθαι . Γλαυκος μεν δη μεταπεμψαμενος τους Μιλησιους ξεινους ἀποδιδοι σφι τα χρηματα . Του | ||
ἀκουσας , την αὐτου φρονησιν ἐμακαρισε . μετα δε ταυτα μεταπεμψαμενος των ἀφ ' Ἡλιου πολεως ἀνδρας ζητηματων σοφιστικων ἐπιστημονας |
' ὀντων προσωπων , καθαπερ ἐν ταις κωμῳδιαις , του διαβαλλοντος και του διαβαλλομενου και του προς ὁν ἡ διαβολη | ||
την σιωπην : τοιγαρουν τις ἠκουσε μου κατα την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε |
ὁ συ προσερριψας ὡς ὁμολογουμενον , ὁτι δι ' ἡμων ἑλκομενος ἀναγκαις ταις της κλησεως ταυτα ἐπιτελει . Κρειττων γαρ | ||
: γινεται τοινυν παραγραφη , ὁτ ' ἀν εἰς ἀπολογιαν ἑλκομενος νομον προβαληται , καθ ' ὁν φησι δειν μη |
, και την τρυφην ἀποθωνται : ὁ νυν ἐγω πεποιηκα ἐπιμεινας τῃ νηι . παλιν δια τι διδωσι τῳ ἐπιμειναντι | ||
: οἱον ἀποκηρυκτος μη μετεχετω των πατρῳων , και ὁ ἐπιμεινας χειμαζομενῃ νηϊ δεσποτης ἐστω της νεως : ἀποκηρυκτος ἐπεμεινε |
Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
οἱς οὐθεν ἐστιν ἐπιμελες των λογων . ἐτι του Οὐλπιανου διαλεγομενου παιδες ἐπεισηλθον φεροντες ἐπι δισκων ΚΑΡΑΒΟΥΣ μειζονας Καλλιμεδοντος του | ||
γουν ἐπι την ἀκροασιν αὐτου ὁ Μαρκος και ἡσθη μεν διαλεγομενου , ἐθαυμαζε δε σχεδιαζοντος , δωρεας δε λαμπρας ἐδωκεν |
τοσουτο μερος της ἑσπεριου γης κατοικουντας : και τα μητε γενομενα παρ ' αὐτοις ἐθη μητε λεγομενα γραφειν ὡς ἐκεινων | ||
οἱ παροντες : ἠν δε αἰσθανωνται σε ἀλλα ἠ τα γενομενα λεγοντα , νομιουσι σε και αὐτον καταδικαζειν σεαυτου παντα |
ἀρχῃ . μετα δε την ἀποτεξιν ὡς οὐκ ἐχουσαν ὑλην ἐπιτηδειαν , οὐκετι δυναται διαπλαττειν τουτων τι . ταυτην οὐν | ||
τῃ προϲ ἀλληλαϲ των χειρων τριψει πληρωθειϲαν την φλεβα την ἐπιτηδειαν τῃ χρειᾳ διελειν ἐπικαρϲιωϲ καθ ' ὁλον αὐτηϲ το |
και δυσπιστον της πλανης , ὁπως ἀκατηγορητος ἡ συνταξις ἡμων διαμενοι , ἐπανιμεν ἐπ ' αὐτον . Ὁποταν μεν γαρ | ||
και τα πραγματα τουτῳ μαρανθειη , ἀλλ ' ἀειθαλης αὐτῳ διαμενοι ὁ βιος μηποτε φθινων μηδε φυλλοῤῥοων . Εὐχομαι ] |
ἑτοιμως ὑπισχνουμεθα , οὐ ποιουμεν δε , εἰκοτως ἁπαντες ἡμιν ἀπιστουσιν . πολλην δη ] το σχημα ἀπο αὐξησεως . | ||
ὑμιν προσεξει τον νουν ] οὑτω , φησιν , ἁπαντες ἀπιστουσιν ἡμιν μηδεν ποιουσιν : ὁτι κἀν θεασωνται ἡμας ποιουντας |
μαλιστα ἐπιμελουμενην τεχνην , ὡσπερ τοτε την της πολεως πολιτικην εἰπομεν , οὑτω και νυν ταυτην προσειπωμεν ἀπ ' αὐτου | ||
. δια τουτο οὐδε αἰτιαν αὐτῳ ἀποδιδοαμεν , εἰ μηπω εἰπομεν ὁτι θερμασια περιφρυττουσα το πτυελον , πεμπει ἀτμους περι |
ἐκει τε γαρ ἡ διπλασιον τετραπλασιον και ἐνταυθα οἱ ἀθροοι πολλαπλασιον . διαφορα δε και ἐν τῳ τα κινουμενα τοιαυτα | ||
, δεησει τον ὑποτεινουσης και καθετου του ὑποτεινουσης και καθετου πολλαπλασιον εἰναι κατα τον ὑποτεινουσης και καθετου ὀρθογωνιου τινος . |
διατηρουμενης της παρθενιας , διελθοντων δε των ἐτων των της στρατειας προσιεναι μεν τοις ἀνδρασι παιδοποιιας ἑνεκα : τας δ | ||
εἰπειν ἐχων παραλειπω , ναυμαχιας , ἐξοδους [ πεζας , στρατειας ] και παλαι γεγονυιας και νυν ἐφ ' ἡμων |
ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
τα πολλα την βλαστην ἐχον , πασης δε γεωργικης ἐπιμελειας ἐπιτηδευσιν παρεχομενον . διηκει δε την ἡλιου δυσιν ἀποσκοπουν , | ||
διεγειρων , και παντα ταυτα ἀναγων εἰς την της ἀρετης ἐπιτηδευσιν οὐχ ἁπλως της τυχουσης , ἀλλ ' ἡτις ἡμας |
πολλοις ἐδοξε θειον εἰναι το ῥηθησομενον , της παρανομιας τυχουσης ἐπισημασιας παρα του δαιμονιου . ἀξιουντων γαρ των Λιπαραιων εἰς | ||
ἐξουσιαν παρα των ὑπατων εἰπειν ὁσα βουλεται , και τυχων ἐπισημασιας τε μεγαλης και προσοχης λογον διεξηλθε κατα του δημου |
οὐδε πευσεσθαι παρ ' ἡμων , πριν ξενιων των παροντων μεταδουναι , και λαβων ἡμας ἠγεν ἐπι την οἰκιαν ἐπεποιητο | ||
δε πλειονων δειται των ἐπιμελουμενων ; τις δε κυριος μειζονων μεταδουναι πραγματων ; τινι δε μαλλον ἐξεστιν ἑτερῳ πιστευειν τα |
παρα το φθειρειν ἑκοντα τον σοφιστην την εἰρημενην ἐν τοις κατηγορουμενοις διαστολην και τα πη εἰτ ' οὐν συνθετως και | ||
ἰδια τοις ἐν τῃ οὐσιᾳ και ἐν τῳ τι ἐστι κατηγορουμενοις και οὑτως ἑπομενοις : το μεν γαρ ζωον και |
ὑμων Διογενης πλακουντα ποτε ἐσθιων ἐν δειπνῳ λαβρως προς τον πυνθανομενον ἐλεγεν ἀρτον ἐσθιειν καλως πεποιημενον ; ὑμεις δ ' | ||
, τον δε φυγειν ἐλθειν τ ' εἰς Δελφους και πυνθανομενον οὐκ εἰ παραχαραξει , ἀλλα τι ποιησας ἐνδοξοτατος ἐσται |
ἰσηγοριαν ἐποιησαμεν . Τους δε γυμναζομενους αὐτοθι και την μουσικην ἐπιτηδευοντας καταλελυκεν ὁ δημος , νομιζων τουτο οὐ καλον εἰναι | ||
του παντα γεννωντος ἐκτετμημενους ὑποληψιν , ἀγονους μεν σοφιας , ἐπιτηδευοντας δε την μεγιστην κακιων , ἀθεοτητα . τριτοι δ |
τηρησαντες ἀδικως ταις μεγισταις συμφοραις περιεπεσον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις ἐν τῃ Κερκυρᾳ μεγαλη συνεστη στασις και φιλοτιμια δια | ||
ἀσφαλισαμενος φρουρᾳ διηρεν εἰς την Αἰγυπτον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Κλεοπατρα τῳ μεν Ἀντιγονῳ προσκοπτουσα , τῃ δ ' |
μαχομεναϲ αὐτῃ ποιῃϲ προϲθεϲειϲ , ὁτε μη δυναται μηδε ῥοφηματα διοικειν ὁ καμνων , τοτε πιεζων τε αὐτον και πνιγων | ||
κοινης σωτηριας , και τουτοις ἐπετρεψαν τα κατα τον πολεμον διοικειν , αὐτοκρατορας ποιησαντες τους συνεδρους . οὑτοι δ ' |
γαρ ἠν αὐτου της διδασκαλιας το σχημα . και των προσιοντων οἱ μεν ἐκαλουντο μαθηματικοι , οἱ δ ' ἀκουσματικοι | ||
λογοι μαρτυρωσιν εἰναι τεχνῃ . ὡσπερ γαρ ἀκουειν δοκω τινων προσιοντων και διαμαρτυρομενων λογων , ὁτι ψευδεται και οὐκ ἐστι |
παραλειφθεντα πολεμον ὑπο του πατρος , ὀνομασθεντα δε ἱερον , συντεταγμενος ἐντευθεν ἠρκται ἀπο της καταληψεως του ἐν Δελφοις ἱερου | ||
Ὀλυμπιων το σωμα . ψυχης δε τιμη μαθησις και νους συντεταγμενος ἐπι φρονησιν : ὡς οὐκ ἐστιν ὡς ἐπι το |
ἐπι δεκα , τρια ἐπι δεκα : την ιεʹ πρωτην φθινοντος δια το ἐντος ταυτης συμπληρουσθαι την αὐξησιν της σεληνης | ||
καλως τε και ἐπιστημονως χρησομενους ἐπανεισιν ἐς την Ἀδριανου φθινοπωρου φθινοντος ἠδη . και ἑξηκοστον ἐτος προς τοις ἐννακοσιοις τε |
δι ' ἡν ἐν Καρχηδονι κατεσκευασθη τοιουτος ταυρος , οὐδαμως δυναμενης εὑρεθηναι το παραπαν , ὁμως Τιμαιος ἐπεβαλε και την | ||
γαστρι ἠ ἀλλως αὐτης ἀλλοιωσαι τα σιτια μη δυναμενης ἠ δυναμενης μεν ἀλλοιουν , οὐ κατα την ἐμφυτον δε θερμασιαν |
αὐτον ὁ Φαβιος , δικτατωρ ἀναδειχθεις : ὁς ἀει μεν ἀναβαλλομενος την μαχην , ἀει δε αὐτην προςδοκασθαι ποιων , | ||
δια τριτης , ἐγω δ ' εἰς την τεταρτην ἡμεραν ἀναβαλλομενος ἐνιοτε , και μαλιστα ἐν χειμωνι , χειρον οὐδεν |
κατα προσωπον : κατα την αὐτην νυκτα και ἡ του πλουσιου κεκαυται οἰκια : και εὑρηται ὁ πλουσιος κεκαυμενος το | ||
τῳ ἐκ περιτροπης , τοις λειπουσιν , ὡς ἐπι του πλουσιου του ἐπανατεινομενου τῳ πενητι τας χειρας : παραδειγματι μεν |
δι ' ἡν ἐλυπησε τον Δια . χρειων ἑξειης : μαντευομενος πασιν ἐφεξης και τελειως . παρατιθησι δε αὑτου τας | ||
οὐ παρακελευομενος ταυτα λεγει , ἀλλ ' εἰκαζων και οἱονει μαντευομενος , ἐπει και εὐκτικῳ ἀλλ ' οὐ προστακτικῳ ἐχρησατο |
τραχεια κοὐκ εἰθισμενως λαλεις ; στωμυλου δε ἀγεννους πραγματα αὐτῳ παρεχοντος ἐφη : ἀκολασθ ' ὁμιλειν γιγνεται δουλων τεκνα . | ||
τε μη εὐπνους , οὐκ ἀν ἐχοι την ἀπο του παρεχοντος ἀνεμου συλληψιν προς τον σκεδασμον των ἀχυρων : μετα |
Ὁ οὐν ἐν τῳ ὁλῳ και συνθετῳ λαμβανει μετα των ἐποντων ἀναλυσασα ἐκεινα και χωρισασα , ὁ καταλειπει ὁ λογος | ||
. ] Ἀναγκη παραδιδουσα ἠ παραλαμβανουσα ἐν χρηματιστικοις τοποις ἀγαθοποιων ἐποντων ἠ μαρτυρουντων οἰκειωσεις μεν ἐπαγει και μειζονας συστασεις και |
ὡς Ἀριστοφανης . Ἐγχυτριστριας δε λεγεσθαι και ὁσαι τους ἐναγεις καθαιρουσιν αἱμα ἐπιχεουσαι ἱερειου : και τας θρηνητριας , ἐτι | ||
τα καθαρα : τα δ ' ἰσχναινοντα , ταυτα δε καθαιρουσιν . Ἠν δε τις συναγῃ τα μηπω ὡραια ἐοντα |
ληφθῃ ἠ το ἐν ἀρχῃ συναριθμηθῃ . και δια του ἐπαγομενου τουτο σαφηνιζει λεγων “ ἐνιοι δε ἀπολιποντες τι των | ||
ἀλγος δε τῃ τε κινησει του πνευματος και τῃ του ἐπαγομενου ἀλλοτριοτητι , καθαπερ ἐπι των πομφολυγων ἀλγηδονας κεφαλης ἠ |
μεν ἀν δοξειε κἀνταυθα το πληθος των ἐκ της ἑπταμηνου συναγομενων σταδιων τρισμυριων ἑξακισχιλιων διακοσιων εἰς ἐλαττον μειουν του ἡμισεως | ||
ὠσι , και πολλαπλασιασαι ἐπι τον μοναδι ἐλαττονα και των συναγομενων λαβειν το ἡμισυ και τοσαυτας ἀποφαινεσθαι εἰναι τας σχεσεις |
λευκος , ὁταν αὐτην τις , κεκραγε τηλικουτον εὐθυς ἡ καταρατος , ὡστ ' οὐκ ἐστι πολλακις λαθειν . Τον | ||
ἀγαθος ἀν γενεσθαι παιδαγωγος . ὁθεν δη και πολυς ὁ καταρατος ἐν τῳ τυπτειν , ὁ ἐδρα τῃ κωπῃ την |
μετα πολλους ὁ μεν ἀπην του θεατρου , της φωνης ἀποπειρωμενος , των δε προ αὐτου παντων ἐκπεσοντων Ἑρμωνα μεν | ||
ἐποιησα ταυταᾐδη γαρ ὡς οὐ ῥᾳδιον εἰηἀλλ ' ἐνυπνιων τινων ἀποπειρωμενος τι λεγοι , και ἀφοσιουμενος εἰ ἀρα πολλακις ταυτην |
κακου . Μετα δε Λαοδικειαν ἐπ ' Αἰγυπτον ὡρμα , πυνθανομενος μεν Κλεοπατραν βαρει στολῳ διαπλευσεισθαι προς τε Καισαρα και | ||
δυνατωτεροις αὐτων ἐνηγγυα . Μαχαρης δ ' αὐτον ὁ παις πυνθανομενος ὁδον τε τοσαυτην ὀλιγῳ χρονῳ και ἀγρια ἐθνη και |
ζ δωσεις τους λογους σου μεθ ' ὑβρεως η οὐκ ἐλευσεται ὁ ἀποδημος : ἀσχολειται γαρ θ ἀποδωσεις ἀρτι ἁ | ||
ἐλαττονος τινος κακου ἀποικονομησομενος μειζον ἀγαθον , και ταυτῃ ἀκουσιως ἐλευσεται : ἀδυνατον γαρ ὁρμαν τινα ἐπι κακα βουλομενον ἐχειν |
το ἀναγκαιον εἰσιν . ἑνι μεντοι νομου διαταγματι τοις ἀκουειν ἐπισταμενοις ἑκατερον ὡν εἰπον ἐναργεστερον φανειται δεδηλωκως : ” ἐαν | ||
νη τους θεους , πολλην ὑμιν εἰχον της ἀθυμιας συγγνωμην ἐπισταμενοις , ὡς ἀσπονδον και ἀκηρυκτον ταις πολιτειαις ἡ τυραννις |
πυα ἀποχωρεουσιν ὑγιαζεται ἡ νουσος . Τοις μελαγχολικοις μετα φρενιτικων ἐχομενοις αἱμοῤῥοϊδες ἐγγενομεναι ἀγαθον . Ὁσοι μαινονται , αὐτοματοι ἠ | ||
την αὐτην δυναμιν ἐχοντος πραγματος ἐν ὀλιγανθρωπιαις ὑπο πολλης ἀποριας ἐχομενοις , γευσαμενοις δε και ἀναγκασθεισι χρησασθαι τοις συσσιτιοις ἐδοξεν |
ἐφυλαξαν . ὁ γαρ δη Σατυρος ἐπεισε δυο φιλους ἱκετας καταφυγοντας προς αὐτην ἐπιβουλευσαι . οἱ μεν κατεφυγον , ὁ | ||
μη οὐν ἀλλοιωθητε νυν . και παραδειγματα προοισομεθα , τους καταφυγοντας μεν ἐπι τον βωμον , μη ἀτυχησαντας δε ὡν |
γαρ ὑπο των ἀλλοτριων χρωματων , κινειται δε οὐχ ὡς ἀλλοιουσθαι , οὐδ ' ὡς μεταβαλλειν εἰς αὐτα , οὐδ | ||
μεν ἐπι της οἰκειας μενειν ἀκινητον τελειοτητος , τον δε ἀλλοιουσθαι και μεταβαλλειν ἀγομενον προς το τελειον , μαλλον το |
θαυμαστον , εἰ παλαι πολυ και καθαρον ἠν ὡστε και ποτιμον εἰναι , μετεβαλε δε ὑστερον ; ἐν μεν οὐν | ||
ἐπι του φρεατος ” , ἐκδεχομενος τι ὁ θεος ἀνομβρησει ποτιμον τῃ διψωσῃ και ποθουσῃ ψυχῃ το ἀγαθον . ἀναχωρει |
ευ [ μα ? ? [ [ } ] ! μενα ? ? ? ? [ ] ω ? . | ||
] Καλλιμεδων : [ ἐστι ] πονηρα και [ ] μενα . Σφαιρῳ γαρ [ [ ] προβαλῃς ἠ και |
τον ἑκαστου θυμον διεγειροντες και το καθ ' ἑαυτους προθυμον εἰσηγουμενοι . της ἡλιακης οὐν ἀκτινος τον ἀερα περιλαμψασης ἐφωρμησαν | ||
των πραγματων οὐδαμως συγχωρησει . καθολου μεν γαρ ἀνεξελεγκτον ἀποφασιν εἰσηγουμενοι και την ἀοικητον χωραν μεταξυ τιθεμενοι , ταυτηι διαφευξεσθαι |
μειωθεντος , καιπερ και πεψεως τινος ἐν τοις οὐροις ἀρξαμενης ἐπιφαινεσθαι , τοις σπλαγχνοις ἐπιβαλλειν , ἐαν ᾐ χρεια , | ||
σεσημειωται : ὁ μεντοι Σωσιβιος ἐμπαλιν οἰεται οὐκ εὐμενως αὐτην ἐπιφαινεσθαι . Πολεμων δε κ . τ . λ . |
δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
τι ἀπετεμνοντο , ἠ οἱ Ἀργειοι τετραμμενων προς πολεμον ἐκεινων ὑπεροριον ἐν τῳ τοιουτῳ και αὐτοι σφισιν ἐνεκειντο . προηγμενου | ||
προστεθεν δε ἐπι πασι το ὡρισμενον λογῳ των τε κακιων ὑπεροριον ταυτην ἀπεφηνεν , ἐπει κἀκειναι μεν της προαιρεσεως ἠρτυνται |
πολλῳ ; πολλακις δηπου . τι οὐν ; οὐκουν ἑκαστος ἐκλεγομενος λαμβανει των ἐπινεουσων την πεπαιτατην ἀει ; δηλονοτι . | ||
αὐλης και των γε στρατιωτων φυλοκρινων τε παντας αὐτους και ἐκλεγομενος τους ἀριστους ἐν τε φρονησει και ἀνδρειᾳ και μελετῃ |
ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
' ἐννοησον ἀνδρα ἐν βαθει πωγωνι και πολιᾳ τῃ κομῃ ἐξεταζομενον εἰ τι οἰδεν ὠφελιμον , και τοις μεν δοκουντα | ||
αἰωνιον „ ὡς ἀν ἐν τῳ καθ ' ἡμας αἰωνι ἐξεταζομενον , οὐκ ἐν τῳ προ αἰωνος , ” και |
κιονων σκιας ὁρωμεν ἀποτελουμενας ἠτοι λαμπαδος τινος ἀπ ' ἀντικρυ καιομενης ἠ λυχνου . τουτων δε εἰ και πασι πλειστον | ||
ὑπ ' αὐτῃ δε κρηναι ῥεουσι χλιαρου και ἀσφαλτου , καιομενης , ὡς εἰκος , της βωλου της ἀσφαλτιτιδος : |
ἐξηκουοντο . τους γουν προ μικρου διαρπαζειν ἐγνωκοτας την πολιν μετριους κατα την ἀγοραν ἑωρωμεν ὠνουμενους τα ἐπιτηδεια , ὡς | ||
λογικους και ἀλογους και Ἑλληνας και Βαρβαρους και πλουσιους και μετριους παντας ἐκ Διος λεγει γεγενησθαι . . ῬΕΙΑ ΜΕΝ |
ἐπερχομενην ἐκδιδρασκουσι , τους δε Ἀονας ὁ Καδμος γενομενους ἱκετας καταμειναι και ἀναμιχθηναι τοις Φοινιξιν εἰασε . τοις μεν οὐν | ||
Λημνον ἐποικησαντων , ἐντευθεν δε κατα πραξιν εἰς Σαμον ἐλθοντα καταμειναι και ἀστον γενεσθαι . πλεοντος δε του Μνησαρχου εἰς |
κληρου και της ὡρας , ἐτι δε και τῳ της προγενομενης συνοδου και τῃ προς ἀλληλους τε και τα φωτα | ||
ἐπαν δε ὁ κυριος των ὁριων και του ζῳδιου της προγενομενης εἰτε συνοδου εἰτε πανσεληνου την αὐτην μοιραν ἐχοντες εὑρεθωσι |
της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
ἐστιν ἡ ἐν ἡμικυκλιῳ γωνια . την γαρ ὀρθην δει συναγειν κατα της ἐν ἡμικυκλιῳ γωνιας δια μεσης της ἡμισειας | ||
ζωτικου πνευματος ἀντεισαγωσιν . ἀλλως δε και τῃ στυψει δυνανται συναγειν τε και σφιγγειν το ἐν ἡμιν πνευμα , ὡστε |
ἐφεστωτα κολαστην ἐλεγχον ἡμερωκεν ὀργῃ δικαιᾳ χρωμενον , εἰ το μετανοειν ἀδελφον νεωτερον ὀν του μηδ ' ὁλως ἁμαρτειν ἀποδεχεται | ||
παλαι ἠρνημενοις δοκει κεισθαι μετανοια . εἰ τις οὐν μελλει μετανοειν , ταχινος γενεσθω πριν τον πυργον ἀποτελεσθηναι : εἰ |
. τελος δε προαγει ἠδη τεθνηκοτα τον Ἀχιλλεα και ποιει μαχομενον : οὐκ ὀντων δε ὁπλων , ἀλλα του Ἑκτορος | ||
ἀφωνος καθηται . και ἐν αὐτῳ δε τῳ προλογῳ το μαχομενον ἐστι : Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ |
ἀθροαις τιμωριαις , ἀνεμῳ και ἡλιῳ και τῃ ἀπο των παριοντων αἰσχυνῃ και τοις ἐκκρεμαμενοις ἀχθεσι , βιαζομενοι χαλεπως ἀπαγορευωσιν | ||
και θεωρουσαι ἀπο του ὑψηλου και εὐορμιστου τοπου , πολλων παριοντων την ἡδειαν ἐπανοδον ἡρπασαν , τῃ τηκεδονι φθινειν ποιουσαι |
: ἡ δε συμφυσις ἑνωσις ὀστων φυσικη . και ἡ ἐπιφυσις ἑνωσις ἐστιν ἑτερου ὀστου κατα ἑτερον : ἡ δε | ||
κοτυλη παρεαγε , και οἱσι νευριον ἀπεσπασθη , και οἱσιν ἐπιφυσις ἀπεαγε , και οἱσι , και ὡς , και |
ἐφ ' ἡμας . και οἱ μεν τινες αὐτῳ των παραγενομενων οὐκ ἠθελησαν συνεξαμαρτειν , Σιμων δε οὑτοσι και Θεοφιλος | ||
δʹ φησιν αὐτην κατοικισθηναι ὑπο Ἀθηναιων των μετα Μιλτιαδου ἐκει παραγενομενων . Κριωευς : Δημοσθενης ἐν τῳ προς Φαινιππον . |
σχεδον δε και το συμπαν Ἰουδαιων ἐθνος ὀρφανου λογον ἐχει συγκρινομενον τοις ἁπανταχου πασι : τα μεν γαρ , ὁποτε | ||
του ἱππου ἀπο κεφαλης ἐπι οὐραν μηκος προς το πλατος συγκρινομενον τους κα - τα τα ζυγα τασσομενους των κατα |
ἐν τῳ δις δια πασων , ἑκατερου τουτων ἐναργεστατα συμφωνοτερου καθισταμενου του δια πασων και δια πεντε μαλα εἰκοτως . | ||
εἰς το ᾠδειον το προς τῳ λιμενι και διατριβην αὐτοθι καθισταμενου , εἰτε δη κατα ψηφισμα εἰτε και οὐκ οἰδ |
οὐδεν των πραττομενων καλον . Ἑνος ἐτι μνησθεις ἀνδρος , στοχαζομενος του μη μακρηγορειν , ἐπι τα ἀκολουθα των λογων | ||
δυνησομενων βεβαιωσαι τας προθεσεις , ἀλλα της εὐκαιριας των γραφομενων στοχαζομενος , ὡς και περι των ἀλλων ἐποιησα . οὐ |
Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ||
τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως |
τοις ὁρισμοις : οἱ παντες γαρ προσοντες προσδιορισμοι τελειους αὐτους ἀποφαινουσιν ἑκαστους : ἀρκει δε προς το ἀτελες και ἡ | ||
Τυρρηνους νικην κατα Ῥωμαιων ὑπισχνουμενος . πιστευουσι Τυρρηνοι και στρατηγον ἀποφαινουσιν , ὁ δε νικησας ἐν μαχαις πολλαις τελος ἐπ |
αὐτου δοκωμεν τοις μεν ἡγεμονιας ἐθνων διδοναι , Δεκμον δε ἐπαινειν , ὁτι του δημου νομον ἀκυροι , και Ἀντωνιον | ||
οὑτοι τι σοι δοκουσιν ἑτερον ποιειν ἠ αὐτοι σφας αὐτους ἐπαινειν ; και ταυτα ἁ μη χρη γε και ὁν |
ἐν οὐρανῳ θηλυ , καθυγρον , παρυγρον , δισωμον , πολυγονον , λιχηνωδες , λεπιδωτον , νευρωδες , κυρτωτον , | ||
ἱππομαραθον , λινου ὁ καρπος , κυμινον , ὀροβοι , πολυγονον . ὑγρον δε μισγεται προς ἑκαστην ἀει δυναμιν προσφορον |
και τροπικη φρασις , ὡς μεν Τιμαιος φησι , Γοργιου ἀρξαντος ἡνικ ' Ἀθηναζε πρεσβευων κατεπληξατο τους ἀκουοντας τῃ δημηγοριᾳ | ||
χρονον ἀχρι Νικομαχου : ἐπι δε Θεοφραστου του μετα Νικομαχον ἀρξαντος ἐλυθησαν , Ἀθηναιων μεν Φιλιππον αἰτιωμενων ἀρχειν του πολεμου |
' Ἀντωνιου προαγορευσει , στρατηγου τε σφων γεγονοτος και ὀντος ὑπατου : και οἱ μεν αὐτων ἐπανελθειν ᾐτουν εἰς τα | ||
τῃδε και τῃδε νικαις τε και ἡτταις ταλαντευομενα διεμεινεν : ὑπατου δε θανατος ἐγενετο και πρεσβευτου δις ὑπατευσαντος και ἀλλων |
ἐπισημος ἐγενετο . ὁ δε λογος : ἀπο της ἁλιρροθιου Μαντινειας ἐν ἁρματι πρωτος ἐνικα : ἠ ἐπισημος ὠν Ἁλιρροθιος | ||
γαρ αὐτου πλησιαζοντος ἐρημῳ τῃ πολει κατηντησαν ἐπι θατερα της Μαντινειας οἱ πεμφθεντες ὑπο των Ἀθηναιων στρατιωται προς την συμμαχιαν |
οὑτος ἐμοι λογον ὑποσχετω ὁμοιως . ἐαν οὐν μη δοκῃ προθυμος εἰναι προς αὐτο το ἐρωτωμενον ἀποκρινεσθαι , και ἐγω | ||
και συντασσουσιν οὑτως , ἀνηρ ἐπ ' αὐτῳ αἰθων και προθυμος και διαπυρος τετακται ἐν βιᾳ , ἠτοι ἐν δυναμει |
ἐπειδη οὑτοι , ἐφη , ὠ συμποσιαρχε , ὑπο λογοδιαρροιας ἐνοχλουμενοι μη πεινωσιν ἠ τα περι της φακης λεχθεντα χλευαζουσιν | ||
οὐτε τους ποδας ἐπι την γην θειναι συσσεσωρευμενων αὐτων , ἐνοχλουμενοι δε και ὑπο της των τετελευτηκοτων ὀδμης , ἐφυγον |
δε † ἀναπαιστικη και μαλιστα ἐοικυια τοις κεκλασμενοις και ἀσεμνοις μετροις , οἱα μαλιστα τα Σωταδεια δια το μαλακωτερον : | ||
Ἀλκμεωνα ψιλον , μεγα γραφουσιν , ὡς τῃδε βλεπεις . μετροις ἐφευρον ἀκριβως Εὐριπιδου . διφθογγον οἱ νυν και μεγα |
ἑλκωσεως , συσσαρκουσθαι και τα χειλη του ἐπιγαστριου και του περιτοναιου , ὡστε μιαν συνουλωσιν της τομης γινεσθαι : ἐαν | ||
μεν των κατ ' ἐπεκτασιν ἡ κατολισθησις βραδυτερα γινεται του περιτοναιου , . . . ἐπι δε των κατα ῥηξιν |
και ἀλλα ἀλλων αἰτιατοτερα τε και μερικωτερα ἀπο των προτερων κατιοντων ἐπι τα ὑστερα . ἀλλα περι μεν αἰτιων και | ||
ἑκαστης οἰκιας . και γαρ τα πληθη δια την των κατιοντων ἀει βασιλεων ἀρεσκειαν εὐθετως εἰχε προς τας μεταβολας . |
' ὁστις αὐτων ἐχοι ἀν των συμφυλακων νομισαι τινα ἠ προσειπειν ὡς ἀλλοτριον ; Οὐδαμως , ἐφη : παντι γαρ | ||
μονοι συγγενεις και πολιται , ἀλλα πασαν ὁσην Ἑλλαδα χρη προσειπειν , συμπεπενθηκεν δε και της οἰκουμενης το πλειστον μερος |
παροντας εὐχαι τε προς θεους . ἐχθρος μεν ὁ λουτρου μεμνημενος , ἐχθρος δε ὁ δειπνου , και φυγη μεν | ||
ὀνομα Σαλαμινος κλυειν : φευ , των Ἀθηνων ὡς στενω μεμνημενος . στυγναι γ ' Ἀθαναι δαϊοις : μεμνησθαι τοι |
' Ἀττικοις . Ποτμος . ἡ τυχη . παρα την μεταπτωσιν και μεταβολην των πραγματων . Πλησιος . πλεω , | ||
[ γε ] ? θαρρηις ? ? [ ] την μεταπτωσιν [ ] [ ] , οὐκ [ ἐνοχλησεις ? |
κρατος προεξαγαγομενοι : προτερον ἠ Ἀθηναιοι . του παντος : στρατευματος δηλονοτι . σφισι : τοις Ἀθηναιοις . των προτερων | ||
Ἰωνος κατα συγγενειαν ἐνικησαν Ἀθηναιοι . ἀπο οὐν της του στρατευματος βοης της ἐπι τῳ ἀστει δραμουσης ὁ Ἀπολλων † |