ἡμιν μελησει . Λοξιαι δ ' ἐγω χαριν πρασσων ἀδελφωι πλεκτον ἐξαρας κυτος ἠνεγκα και τον παιδα κρηπιδων ἐπι τιθημι | ||
, ὡς ἰδον , ὡς ἐκεχυντο παραφθαδον , Ἀϊδος ἑρκος πλεκτον ἐπισπευδοντες , ἐπειγομενοις δε λοχοισι στεινονται προβολαι τε λυγων |
, εἰποντες ὁτι γνωριζεται ἡ παραγραφη ἐκ του προςκεισθαι ὁτι παραγραφεται : διο προςηκε μη τουτῳ προςεχειν , ἀλλα τῳ | ||
παραγραφεσθαι , οὐτε ὡς γενομενης ἠδη κρισεως περι της ὑβρεως παραγραφεται , οὐτε τιμωρια τις ἐπι τουτῳ δευτερα παρηκολουθησεν , |
εἰδεναι , ὁτι το διαχωρισθηναι σημαινει , ὡσπερουν και το ἐναντιον αὐτου , το συγκριθηναι , το εἰς ἑν και | ||
ἐπειδη φθειρ αὐτον ἐδακεν οὐ διετραπη , λαβων δε περιφανως ἐναντιον παντων ἀπεκτεινε προσειπων , νη τους θεους ἡδεως τον |
ἠν οἱς ἐποιει δια τι ἐφιλει , οὑτος δ ' ἀπατων διετελει και δικαιον ἐπιτιμαν , και μαλλον , φησιν | ||
διανοιας ἐπιμελες μεν ἐθεμην ἐκκλιναι τους ταυτα διηγουμενους ἡδεως ἐμαυτον ἀπατων τῳ δοκειν μηδεν ἀγνοειν των ἐκεινῃ προσοντων , οὐ |
ἀνδρος ἐδεξατο τιμηεντα . ὁ δε νους : ὁ δε συνετος ἀνηρ και κρεισσων των λοιπων ὁ Ἀδραστος κατεπαυσε την | ||
ἁ ἐπιστανται . Κακου κορακος κακον ὠον : Κοραξ τις συνετος ἀνηρ κεχρησθαι πραγμασιν ἱκανος , συνιδων ὁτι οὐχ ὁμοιον |
ὡστε ταυτῃ πασχειν , ἀλλ ' ἀναλεξας τα πεσοντα , παραθεσθαι παλιν ἐκελευσε τον Ἀλκιβιαδην : ὡς δε ἐκεινος οὐ | ||
ἐφυλαξε το αἐστι . και ἀλλα παμπολλα εἰς το τοιουτον παραθεσθαι . ἀναγκαια ἀρα και ἡ μονη του ι ἐν |
εὐμενως προσιεται την ἐπιμελειαν . και οὑτω σοι αὐτα παιδαγωγουντι ἀναφανησεται χρησιμα τε και ὠφελιμα ἀντι ἀχρηστων και βλαβερων . | ||
: εἰ δε μη , παρα το εἰδος ἀει ἀλλο ἀναφανησεται εἰδος , και ἀν ἐκεινο τῳ ὁμοιον ᾐ , |
τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
το νυν σελας , και τον διφρευτην Ἡλιον προσεννεπω , πανυστατον δη , κοὐποτ ' αὐθις ὑστερον . Ὠ φεγγος | ||
προσδερκεσθε μ ' ὀμμασιν , τεκνα ; τι προσγελατε τον πανυστατον γελων ; αἰαι : τι δρασω ; καρδια γαρ |
της παντα ἀναγκαζουσης , ὡς ὁ ἐκεινων λογος , κινεισθαι παρα φυσιν ἡμας ἐπι το καταψηφιζεσθαι των ὑπ ' αὐτης | ||
σκληροι και κακοστομαχοι : οἱ δε μεσοι μεσως εὐδιοικητοι . παρα δε τα μερη διαλλαττουσιν ἐπι τοις οὐραιοις , οἱς |
στενοχωριαν μου θεωρησας της δυναμεως παρεκαλεσα τους παρ ' ἡμιν λεγομενους Χριστιανους : και ἐπερωτησας εὑρον πληθος και μεγεθος αὐτων | ||
φλεβοτομιας μγʹ Περι λειεντεριας Ὁπως μεν χρη θεραπευειν τους καρδιακους λεγομενους ἠ ἀλλως ἐπι τῳ του στομαχου παθει συγκοπτομενους , |
ἀκολουθως Ὁμηρῳ [ Χ . ] . ὁλον δε το ἀστρον κυων λεγεται , ὁπερ ἐκ πολλων ἀστερων συγκειται , | ||
οὐδε μην του ἡλιου την γζαʹ περιφερειαν διαπορευομενου το βʹ ἀστρον φαινεται δυνον : μετα ἀρα τινας ἡμερας το βʹ |
ἀλλ ' ἐκ των ἐναντιων ῥητορα και δεινον εἰπειν : συνετον : κυβερνητην : περιφραστικως εἰπεν ἀντι του παντι ἀρμενῳ | ||
. Φησι μεντοι Ἁβρων ὡς το ἐγω μεν παρεγενομην οὐ συνετον , εἰ παραλειποι την ἀντωνυμιαν , οὐκ ἐπιστησας ὡς |
δε των καμπων των ἐν τοις ἐρεβινθοις κατα μετασχηματισμον αἱ λεγομεναι ψυχαι και τα λεγομενα πηνια και ὑπερα και αἱ | ||
μερος ἑπτα νησοι προκεινται κατα το ἑξης , αἱ Ζηνοβιου λεγομεναι , μεθ ' ἁς ἀλλη παρακειται χωρα βαρβαρος οὐκ |
Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
την μεν των ὀντων διαιρεσιν εἰς τεσσαρα τινα κατα το συμπλεκομενον ποιει , ὑστερον δε την των δεκα γενων ἀσυμπλοκως | ||
ὁποιουουν συντεταγμενου τῳ ὑποκειμενῳ τον κατηγορουμενον ἑκαστῳ των τετταρων προσδιορισμων συμπλεκομενον τετταρα προτασεων συμβαινει ποιειν εἰδη , ὡστε δια τουτων |
, οὐκ ἐξ ὡν ἑορακαθ ' ὑπειληφοτας , ὁμως την δικαιαν εὐνοιαν διασῳζειν , Λυκουργῳ δ ' οὑτως ὑπογυου και | ||
βασιλευς πραϋναι βουλομενος του Παυσανιου την ἐπι τῳ παθει γεγενημενην δικαιαν ὀργην δωρεας ἀξιολογους ἀπενειμεν αὐτῳ και κατα την σωματοφυλακιαν |
ἐχοντες τικτονται ; και ἐκ της φυσεως ἐχουσας ἐν σωματι πολιτευεσθαι τας ψυχας μη δειν ἁπαξ ἐξελθουσας τον ἁπαντα αἰωνα | ||
ἀξιωσεως , πρωτον αἰσχυνην ὀφλησομεν , εἰ παρον ἐν ἀριστοκρατιᾳ πολιτευεσθαι δημῳ τα κοινα ἐπιτρεψομεν : ἐπειτα δ ' εἰς |
δεινῳ περι κατω τετραμμενῳ . Ἀρχεδικος δ ' ἐν Διαμαρτανοντι παραγων οἰκετην τινα περι ἑταιριδων διαλεγομενον φησι : Νικοστρατην τιν | ||
γιγνομεθα . Ἐγω μεν οὐν δεδιως ταυτα , εἰς ὑμας παραγων τον ἀσεβησαντα καθαρος των ἐγκληματων εἰμι : ὑμεις δε |
ὡροσκοπου τῳ κληρῳ της ἀνδρειας και της τολμης , ἐτι καταλειπομενων τῃ Ἀφροδιτῃ ἐκ των ὁριων αὐτης λεπτων μϚ , | ||
ποιησαι ἐπιθυμειν , ἀλλ ' ἑνεκα του πληθους των ἐμοι καταλειπομενων Θηριππιδῃ τε τας ἑβδομηκοντα μνας και Δημοφωντι τα δυο |
μεν ἀν δοξειε κἀνταυθα το πληθος των ἐκ της ἑπταμηνου συναγομενων σταδιων τρισμυριων ἑξακισχιλιων διακοσιων εἰς ἐλαττον μειουν του ἡμισεως | ||
ὠσι , και πολλαπλασιασαι ἐπι τον μοναδι ἐλαττονα και των συναγομενων λαβειν το ἡμισυ και τοσαυτας ἀποφαινεσθαι εἰναι τας σχεσεις |
ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
ἐπιστημην , ἐστι δε και ὡς ἑνα αὐτους τῳ λογισμῳ περιλαμβανειν : ἐπειδαν γαρ ὡς παρ ' ἀλλου και ἀλλοτρια | ||
την λειοτητα των φθογγων λυμαινομενας ἐξισταται περιοδῳ τε και κυκλῳ περιλαμβανειν τα νοηματα πειραται ῥυθμοειδει πανυ και οὐ πολυ ἀπεχοντι |
εἰ κατ ' ἀλλην μεν ἐμφασιν παρθενον ὑπενοησαν την Ἀρτεμιν ἀχραντον και ἁγνην οὐσαν ὁμοιως τῳ ἡλιῳ , κατ ' | ||
εἰς κοσμον γυναικων εὐδαιμονων , περιειπεν εὐ και καλως , ἀχραντον τηρων , ὡς ἐπηγγειλατο : ὡστε και αὐτην ᾑρηκει |
φερεσθαι γαρ ἀνω καθαπερ την ῥαφανον : τελευταιον δε λαμβανομενον ἀλυποτερον εἰναι και εὐπεπτοτερον : ἑφθον δε και διουρητικον μετριως | ||
μη ἀποκναιεσθαι ὑπο μηκους : και γαρ εἰ διψησειαν , ἀλυποτερον ἀν πινοιεν ἐμφαγουσαι . εἰ δε και στεαρ ταριχευομενον |
αὐτην διερευνησαμενος Αἰγυπτον τετρακις το συμπαν , και παρεις οὐδεν ἀνεξεταστον , οὐ πυραμιδας , οὐ λαβυρινθον , οὐχ ἱερον | ||
ἐπι το τεταρτον των ζητουμενων , ὁπερ δη και μονον ἀνεξεταστον ὑπολελειπται , ἐστι δε τουτο το δια τι ἐστι |
λευκος , ὁταν αὐτην τις , κεκραγε τηλικουτον εὐθυς ἡ καταρατος , ὡστ ' οὐκ ἐστι πολλακις λαθειν . Τον | ||
ἀγαθος ἀν γενεσθαι παιδαγωγος . ὁθεν δη και πολυς ὁ καταρατος ἐν τῳ τυπτειν , ὁ ἐδρα τῃ κωπῃ την |
καταλαμβανεσθαι , ἐπειπερ ἀλογοι εἰσιν και δια τουτο ἀλογως το καταλαμβανομενον αὐτας ἐκινουν . εἰτα τας αἰσθησεις λαμβανουσα παντως αὐτη | ||
δ ' ἀποδειξιν λογον δια των μαλλον καταλαμβανομενων το ἡττον καταλαμβανομενον περαινοντα . Την δε φαντασιαν εἰναι τυπωσιν ἐν ψυχῃ |
γεραιροντι παν ὁ τι οὐν ἀγαλμα , ἐξεικασμενον αὐτῳ και τετιμημενον . ταις θυγατρασι φαρμακον ὠρεξε , και αὐτος ἐπιε | ||
των Ὠρωπιων : ἐνταυθα δε που και το Ἀμφιαραειον ἐστι τετιμημενον ποτε μαντειον , ὁπου φυγοντα τον Ἀμφιαρεων , ὡς |
πεντε . οὑτοι δε διῃρουντο εἰς δεκαδαρχιας πεντε των προεδρων λεγομενων , οἱ ἡμερας ἑπτα διῳκουν τα πολιτικα , και | ||
δε και ἀκουσεται , ἀντι του τοιουτων ἀνεξεται εἰς αὐτον λεγομενων σκωμματων οἱς αὐτος κεχρηται . οὐ γαρ εὐσχημον των |
τον ἀερα τον μεταξυ της ὀψεως και του ὁρωμενου τυπουσθαι συστελλομενον ὑπο του ὁρωμενου και του ὁρωντος : ἁπαντος γαρ | ||
. εἰ γαρ το α κατ ' αὐτους ἐκτεινομενον και συστελλομενον οὐχ ἑτερον ἐστι στοιχειον ἀλλ ' ἑν κοινον , |
πολλοις παραδειγμασιν ἐνταυθα κεχρηται ὁ βραχυλογος και φιλοσυντομος Ἱπποκρατης . Ἑκτον κεφαλαιον ἡ εἰς τα κεφαλαια διαιρεσις . Μενανδριον * | ||
γʹ , χρονοις δε λε κατα το μνημονευθεν κλιμα . Ἑκτον ζῳδιον Παρθενος , θηλυκον , δισωμον , θερινον , |
ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
ἐν νοτιοις λεγω πηγαις . δεον δε εἰπειν ἐποιησα την παρειαν δακρυσιστακτον και διαβροχον ἐν πηγαις νοτιοις ἀπο των ὀσσων | ||
. το δακρυσιστακτον ἠ προς το ῥεος ᾐ προς το παρειαν συντακτεον . ἀπ ' ὀσσων ] ἀπο των ὀφθαλμων |
τουτο ποιουσα συνεχωςλεγω δε συνεχως κατα τον χρονονὑπερβαινουσα μεν τους περιεχομενους ὑπο των τασεων τοπους , ἱσταμενη δ ' ἐπ | ||
διαστασεις θεωρου - μενους και οἱον ὑπο μηκους και πλατους περιεχομενους , τους δε ὑπο τριων στερεους , ὡς και |
. εὐμαθεις ] εὐμαθης λογος λεγεται ὁ εὐγνωστος και εὐκολως καταλαμβανομενος . ὡς ἐνταυθα και παρα Σοφοκλει : ὡς εὐμαθες | ||
ἀλλ ' ἀορατος , ἀειδης , ψυχῃ μονον ὡς ψυχῃ καταλαμβανομενος . τις ἀν οὐν εἰη πλην ὁ λογος ὁ |
φυσιν ναματος , ἡσθη τε τῃ πηγῃ , και το πτερον λουσας τιμᾳ τῳ μελει τα ναματα . ἀρ ' | ||
την ὁδον οὐκ ἐσθ ' ὁπως οὐ πιστον ἐξ ὑμων πτερον ἐξηγαγ ' εἰς τοδ ' ἀλσος : οὐ γαρ |
στερησιν τουτἐστι ' τρυφερον : και ἀπαλον , το εὐχερως τειρομενον : και βλαπτομενον λεγονται δε τεραμνα , τα μη | ||
' αὐτῳ δωκε τισιν θεος αἰψα και ἐδρακεν ἐχθρον ὁμιλον τειρομενον κατα βενθος . Ἑῳ δ ' ἀρα πολλα τοκηι |
οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
ἐλαττον κακον του προτερου δηλοι . οὑτως οὐν και το διεσπασμενον ἀνωμαλον του διεσπασμενου μεν , ὁμαλως δε φαινομενου μετριωτερον | ||
δι ' ὁλου ἐστι διεσπασμενον , ἀλλα σημερον μεν φαινεται διεσπασμενον , αὐριον δ ' οὐ , ἀλλα συνημμενον : |
ἐλθων οὐδ ' ἁπαξ δια του πορθμου πεπλευκεν Ὀδυσσευς , ἀπολογειται διοτι και οἱ ὑστερον ἐφευγον ἁπαντες τον πλουν τουτον | ||
τις , μηπω ἁλοντος ᾡ δοκει συνειδεναι : προτερον μεν ἀπολογειται ὑπερ ἐκεινου , εἰτα ὑπερ ἑαυτου : χρησιμωτατη οὐν |
Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
οὑτως : ἐνθα γοητες Ἰδαιοι Φρυγες ἀνδρες ὀρεστεροι οἰκι ' ἐναιον , Κελμις Δαμναμενευς τε μεγας και ὑπερβιος Ἀκμων , | ||
παν γαρ λεπτον συρεται ἐν τοις ἀνεμοις . . κατωρυχες ἐναιον ] ὑπο γην κατορωρυγμενοι κατῳκουν . ὡς ] καθα |
ἀν μεν οὐν και νυν ἐχειν με φῃ , τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι | ||
εὐρυσθενης , ὁταν τις ἀρετᾳ κεκραμενον καθαρᾳ βροτησιος ἀνηρ ποτμου παραδοντος αὐτον ἀναγῃ πολυφιλον ἑπεταν . ὠ θεομορ ' Ἀρκεσιλα |
: οὐ γαρ ἡ Σπευσιππου λυσις , καθ ' ἡν ἐνισταμενος λυειν ἐπιχειρει τονδε τον λογον , συμβαινει τῃ ἀληθειᾳ | ||
Παρμενιδου του διδασκαλου αὐτου δοξαν λεγουσαν ἑν το ὀν εἰναι ἐνισταμενος και συνηγορων τηι του διδασκαλου δοξηι ἐπεχειρει δεικνυναι ὁτι |
τουτῳ διαιρετεον , ἁ οὐκ ἀντιμαρτυρειται τοις παρ ' ἡμιν γινομενοις πλεοναχως συντελεισθαι . “ Κοσμος ἐστι περιοχη τις οὐρανου | ||
γενομενος μαθητης γινομαι διδασκαλος ἐθνων , τα παραδοθεντα ἀξιως ὑπηρετω γινομενοις ἀληθειας μαθηταις . Τις γαρ ὀρθως διδαχθεις και λογῳ |
των Ἑλληνων αὐξομενην και παντα τον πολεμον ἐπι την Μακεδονιαν συνισταμενον περιφοβος ἠν ὑπερ του μελλοντος . διοπερ ἐξεπεμψε πρεσβευτας | ||
ἑξει προς την ποδιαιαν της σφαιρας διαμετρον . και το συνισταμενον ἀρα στερεον ἀπο του τεσσαρακοστου μερους της κεγχριαιας διαμετρου |
μοι δοκουμεν οἱον γε τινος ἰχνους ἐφ ' ὁ πορευομεθα προσαπτεσθαι . το γαρ δη των ἱερεων σχημα και το | ||
ἀλληλων ἑψηθεντων , ἀνακογχυλιαζεσθαι δει τῳ ὑδατι ξηροις τε λειωθεισι προσαπτεσθαι του γαργαρεωνος , ἀτρεμα πως προσαγοντας προς τε την |
τοιαυτα συναγουσι και θρυλουσιν , Ἀριστειδου δε τον μεν ἐξοστρακισμον παρατιθενται , καταδικης δε τοιαυτης οὐδαμου μνημονευουσι . . . | ||
λελεκται . Ἐπει δε και σημεια τινα τοις βιβλιοις αὐτου παρατιθενται , φερε και περι τουτων τι εἰπωμεν . Χι |
ἱνα γαρ τουτο γενηται , δεησει ταὐτο και φαντασιαν και φανταστον γινεσθαι . και ἐπει ἐστιν ἑτερον μεν το φανταστον | ||
λαβειν και το ὑποκειμενον φανταστον . ἀλλα το μεν ὑποκειμενον φανταστον ταχα δυνησεται λαβειν φαντασια οὐσα ἐκεινου : ἑαυτην δε |
περιγιγνοιτο , της βασιλειας ἐξ ἑαυτης πηγαζουσης οἱον ? το πολιτικον φως και ἐπι τας μεν ? μετ ' αὐτην | ||
το κυρος ἐχοντα της πολιτειας . ὁθεν τον δικαιον Ἀριστειδην πολιτικον μεν φασι γενεσθαι , οὐ μεντοι γε χρησασθαι τῃ |
Παρθους και Μηδους και Περσας παραστησοιτο , οὐκ ἐτι Ῥωμαιων ἀνεξεσθαι την αὐτου νοσφιζομενων ἀρχην , ἀλλα θεραποντας περιφανως ἡγησαμενον | ||
ἡμας ὡς κατα σου την ἀρχην πικραν ἐχοντας , οὐκ ἀνεξεσθαι φασκουσα ἐπι πλεον σε ἀποντα , ἀλλ ' ἐπιβοησαμενη |
δημευσιν , ὡς παρα τους ὁρκους και τας συνθηκας , διεξιοντος . τα γαρ ἐπι των ἱερων συνομολογηθεντα τοις πατρικιοις | ||
' ἐστιν τοις ἐπιτηδειοις ἡμιν , ἁ συνισμεν πολλακις τουτου διεξιοντος ἀκηκοοτες , λεγειν και διδασκειν ὑμας , ἱν ' |
ἐν οἱς και ποιητων και μουσικων . ἠσπαζετο δε και Ἀρατον και Λυκοφρονα τον της τραγῳδιας ποιητην και τον Ῥοδιον | ||
. δηλον δε τουτο γινεται και ἐκ του αὐτον τον Ἀρατον ἐπι μεν της Ἀρκτου λεγειν : „ τημος και |
των παραπληϲιων . ἡ δε δυϲκρινηϲ ἀνεϲιϲ και οὐ καθαρα καταλαμβανεται ἐκ τηϲ των ϲυμπτωματων ὑφαιρεϲεωϲ , ὡϲ ἐπι ϲυνεχων | ||
, οἰνῳ και γαλακτι χρωμεθα . ἀναλογισμῳ δε το χρησιμον καταλαμβανεται , ὁταν ἀγνοηται μεν ἡ αἰτια . τηρησις τε |
διαιρεσιν της γης οἱ κεκτημενοι και ὡς ἐπι προφασεσι ποικιλαις διεφερον ἐπι πλειστον . και τινες εἰσηγουντο τους συμμαχους ἁπαντας | ||
, ἀλλα και ἀλλοι πολλοι ποιηται . οὐδεν γαρ συμβουλων διεφερον : ὁθεν αὐτους και διδασκαλους ὠνομαζον , ὁτι παντα |
μεν ἐστιν ἡ ὑποστασις , το δε γνωστον οἱον το φανον της ὑποστασεως : και γαρ ἀλλο τῳ ἐνυλῳ εἰδει | ||
τοις κατηργμενοις ἠδη της ὑπου - ρανιου πορειας , ἀλλα φανον βιον διαγοντας εὐδαιμονειν μετ ' ἀλληλων πορευομενους , και |
, ἐναυμαχουν , πολλους μεν ὁπλιτας ἐχοντες ἀμφοτεροι ἐπι των καταστρωματων , πολλους δε τοξοτας τε και ἀκοντιστας , τῳ | ||
σωματα τοις κινδυνοις παραρριπτοντων . οἱ μεν γαρ ἐπι των καταστρωματων ὑπο του πληθους των εἰς αὐτους φερομενων βελων κατετιτρωσκοντο |
, ἐαν μη τερατωδεις ὠσιν , τοτε σκοπειν δεησει την προγενομενην συζυγιαν συνοδικην ἠ πανσεληνιακην και τον οἰκοδεσποτησαντα ταυτης τε | ||
ζωογονειται και ἀλλοιουται . χρη οὐν ἐπι πασης καταρχης την προγενομενην συνοδον ἠτε πανσεληνον σκοπησαι ὡς ἐπι γενεσεως , πρωτον |
θαυμασεις ὡς του μεν βουλευτικου και δημοτικου μεσον ταττεται το πολεμικον οὐποτε της αὑτου λειτουργιας ἐν ταις ἀρισταις πολιτειαις ἀφισταμενον | ||
οἱ σαλπικται δε ἀφ ' ἑνος παραγγελματος ἠρξαντο σημαινειν το πολεμικον : και των μεν ἐρετων οὐθεν ἐλλειποντων προθυμιας , |
ἀναιρεθησεται . και ποτερου ἀναιρεθεντος τροπον τινα και το ἑτερον συναναιρειται . ἐπι μεν οὐν του ὑποκειμενου παραδειγματος ὁ τεχνικος | ||
δε ὁ συντελει τινι προς το εἰναι και οὑ ἀναιρεθεντος συναναιρειται το ὁλον . οἱον το σκυτεως ὀργανον ἐστιν σμιλη |
αὐτου πεμφθεντας ἀπρακτους ἠφιει , παρα δε τον βασιλεα τους διαλεξομενους ἐστελλεν , ὡς , εἰ μη γην και χρηματα | ||
τινας των πολεμιων . Ὁτι και ἡνικα τις πρεσβεις ἀποστειλῃ διαλεξομενους τοις πολιταις , ὁπως ἁπαντων ἐπι την αὐτων ἀκροασιν |
ἐκει τε γαρ ἡ διπλασιον τετραπλασιον και ἐνταυθα οἱ ἀθροοι πολλαπλασιον . διαφορα δε και ἐν τῳ τα κινουμενα τοιαυτα | ||
, δεησει τον ὑποτεινουσης και καθετου του ὑποτεινουσης και καθετου πολλαπλασιον εἰναι κατα τον ὑποτεινουσης και καθετου ὀρθογωνιου τινος . |
: παραμυθουνται γαρ μονον ὑπο των τοιουτων ὑδατων , οὐ θεραπευονται . ἐμαθομεν δε , ὡς ἡ δυναμις των γλυκεων | ||
γαρ των ὑποληψεων , ὁτι αἱ αὐται οὐσαι ταις κατασκευαις θεραπευονται , καλως φησιν . ἐπει δε αἱ αὐται εἰσιν |
τῳ Περι της ἱερειας . Ὁτι δε Νικης Ἀθηνας ξοανον ἀπτερον , ἐχον μεν ἐν τῃ δεξιᾳ ῥοαν , ἐν | ||
, ὡς φησιν αὐτος , οἱον πεζον , διπουν , ἀπτερον : δια τι γαρ ταυτα ἑν λεγομεν εἰναι και |
ἐξω πυλων οὐ πανυ θραττει με , ἐπει οὐδε τοις προσταταις συνεχαιρον , ἡνικα περιειργαζοντο : δεισθω δ ' ὑπερ | ||
Ἑλληνικον ἐκινηθη , διαφορων οὐσων ἑκασταχου τοις τε των δημων προσταταις τους Ἀθηναιους ἐπαγεσθαι και τοις ὀλιγοις τους Λακεδαιμονιους . |
: και των κατω το μεν εἰϲ κοιλιαν και ἐντερον μεταλαμβανεται , το δε εἰϲ κυϲτιν , τηϲ μεταληψεωϲ δι | ||
μη δειν ἀριστεα ὀντα αὐτον ἀναιρεθηναι . και ἐνταυθα οὐν μεταλαμβανεται λεγων μη δειν ἀναιρεθηναι εὐνουχον ὀντα , ὡσπερ κἀκει |
πιτυροις ἑφθοις ἐν ὀξει ἠ πηγανου ἀφεψηματι , ποιει δε καταπλασσομενον και ἡδυοσμον μετα ἀλφιτων , καρυα βασιλικα μετα πηγανου | ||
ὑπνον παρασκευαζει . το σπερμα δ ' αὐτης τῳ μετωπῳ καταπλασσομενον κεφαλαλγιας πυρωδεις ἀποκρουει . Ἰον βοτανη ἐστι ψυχρα τῃ |
' ὀντων προσωπων , καθαπερ ἐν ταις κωμῳδιαις , του διαβαλλοντος και του διαβαλλομενου και του προς ὁν ἡ διαβολη | ||
την σιωπην : τοιγαρουν τις ἠκουσε μου κατα την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε |
μη ἰεναι δια παντος του σωματος οὐ δυνασθαι συνειναι : σημειον δε : και γαρ τοις ἀναμιμνησκομενοις την ἀποριαν εἰναι | ||
μεν οὐν ἐστι χρονος ἀτομος και ἐλαχιστος , ὁς και σημειον καλειται . ἐλαχιστον δε καλω τον ὡς προς ἡμας |
μη τουτο , πεπεισται δε ὁτι πολλαπλασιων της γης , φανταζεται δε και ὁτι ποδιαιος , ἀναγκη ἀρα ἐν τῳ | ||
ἀποθανοντα κευθει ] κρυπτει , ἀλλ ' ὡς ζων μοι φανταζεται αὐ ] παλιν ταν ταλαιναν ] την ἀθλιαν ἐνερων |
τον μεντοι ἰδιον ἑκαστου και συμφυα οὐκ ἐστιν εὑρειν σαφως παραδεδομενον . καιτοι χρονον ἀναγκη ὡσπερ κοινον οὑτω και ἰδιον | ||
συντρεχειν , τοις ἐξαιφνης φησιν ἀκουουσι ἀτοπον εἰναι δοξει το παραδεδομενον περι των ἀπροσδιοριστων θεωρημα δια το δοκειν την οὐκ |
ὑπηνην ὠνο - μακεναι δαυλον . ἐνταυθα ἐν τῃ Δαυλιδι παραθειναι τῳ Τηρει τον παιδα αἱ γυναικες λεγονται , και | ||
. Και το βραχεως δε τι εἰπειν και τα πολλα παραθειναι δυναμεως ἐστιν ἀληθινης , οἱον καλεσας δε , εἰτα |
δικαια ἐστι δια τον Ἀθηνησι νομον τον το δοκουν τοις δικασταις ἡγουμενον κυριον . ἀλλα μην τουτο νομῳ και φυσει | ||
αὐτος αὐτα εὑρηκε και ἐνθυμειται , ἠ ὁτι προσενθυμεισθαι τοις δικασταις , εἰ τι ἐλλειποι , καταλειπει . ἐχουσι δε |
χρισματος ἡ συνθεσις αὑτη . Δει δ ' εἰδεναι ποιαι ποιοις εὐμικτοι και ποιαι ποιοις συνεργουσιν εἰς το ποιειν μιαν | ||
' ὠλετ ' ; ἠ κατ ' οἰκον , ἠ ποιοις τοποις ; οὑπερ πριν Ἀκταιωνα διελαχον κυνες . τι |
φυομενα ταυτα και τον καρπον τον ἐκ γης ἑνεκα του παραμενειν ἡμας γιγνεσθαι , καθαπερ δεσμωταις τροφην διδομενην ἀηδη τε | ||
τα δε συνεκτικα , δια το ποιειν το παθος και παραμενειν , τουτεστιν , ὡν μεν παροντων τα ἀποτελεσματα παρεστιν |
ὡστε δε τους διημαρτηκοτας του ἐν τοις μαθημασιν ἀσκηθηναι , ὀρεγομενους δε της γνωσεως των συγγραμματων αὐτου μη πανταπασιν ὡν | ||
: και καλον , ὁτι προς ἑαυτην καλειν πεφυκε τους ὀρεγομενους . αὐτης : και συμφερον , φερειν γαρ τοιαυτα |
ὁ μεν αὐτων τεμνεται ξιφει τον πηχυν , ὁ δε ἀνεις την κομην ἱεται μεμηνως δια των ὀρων , ὁ | ||
στηλην ἐχων ἐχριμπτ ' ἀει συριγγα , δεξιον δ ' ἀνεις σειραιον ἱππον , εἰργε τον προσκειμενον . Και πριν |
προσαυγαζομενης δ ' ὑπο του ἡλιου . Ξενοφανης τον μεν ἡλιον χρησιμον εἰναι προς την του κοσμου και την των | ||
συνομολογει και Ἀ . , Ἀ . πλατυν εἰναι τον ἡλιον . , Ἀ . , Ἡρακλειτος [ ] , |
: φοβουμενη . Αὐτην : την μητερα . χερειον : χειροτερον . εἰλειθυιης : της γεννησεως , γεννας . Μετῃορον | ||
” : αὐτο γαρ το λῳον συγκριτικον ἐστι . πολυ χειροτερον : οὐχ ὁτι του χρυσου χειροτερον ἠν , ἀλλ |
πληθος ἀποστηθιζειν και γραφειν ἐς καλλος . ὁ δε Σαλουστιος ἁδροτερον ἠδη ἁπτομενος της τεχνης , ἐλαττω ἠ καθ ' | ||
της Εὐβοιας : ποιει δε χειρω μεν εἰς την σιτησιν ἁδροτερον δε τῃ προσοψει : παραπαττουσι δε χοινικα εἰς τον |
μου γεωργικῳ βιβλιῳ τριτῳ , ἐν τῳ κζʹ κεφαλαιῳ , τελειοτερον εὑρησεις . Ἀνδραχνην και τιθυμαλλον συγκοψας καλως , τα | ||
φυσιν ὑπνος ἑπεται τῃ νυκτι . ἱνα δε ἐπι το τελειοτερον ἀγαγωμεν τον λογον , δει ἡμας ἐκ διαιρεσεως προελθειν |
το ὠειδες , ὁπερ ἐπιτεγγει αὐτο συνεχως ὑπο των ἐνεργειων ξηραινομενον : και προβολος αὐτῳ ἐστιν , ἱνα μη ἀμεσως | ||
και τακερας γενομενας λειοτριβησας ἐμπλασον εἰς ὀθονιον και ἐπιτιθει : ξηραινομενον δ ' ὑγραινεσθω τῳ ὀξει . Προς ἀνθρακας . |
ταυτα και λαμπροτεραν αὐτην ἀπεδεικνυε . πυθομενης δε της βασιλιδος ὁποτερον ἀνδρα βουλοιτο μαλλον , οὐδεν ἀπεκρινατο , ἀλλα μονον | ||
ἀποκρινεσθαι ; Πανυ μεν οὐν . Και νυν δη τουτων ὁποτερον βουλει ποιει , ἐρωτα ἠ ἀποκρινου . Ἀλλα ποιησω |
λιβανωτον ἠ βδελλιον , εἰ μεν οὐν δυναιτο ἡ γυνη καθησθαι , καθισαντες αὐτην ἐπι μαιωτικου διφρου , περιστειλαντες ἰσχυρως | ||
γεγονεν αἰτιον , σοι μεν του ἐλθειν προς ἐμε και καθησθαι νυν ἀκουοντα , ἐμοι δε του λεγειν ταυτα . |
την νοησιν ἀπεφηναντο . αὐτικα Ἐμπεδοκλης οὑτω λεγει : προς παρεον μητις ἀεξεται ἀνθρωποισι . παροντα γαρ αὐτῳ ἐνταυθα τα | ||
κατηκε . Ἀλλ ' , εὐ γαρ ἐχει ἐς το παρεον ἡμιν , νυν μεν ἐν τῃ Ἑλλαδι καταμειναντας ἀμεινον |
ἐξον παρα βασιλεως καρπουσθαι , ἀλλ ' ἐκεινου του μακρου καταλογου της τρυφης και της εὐπαθειας , ὁποσα ταις δελτοις | ||
Ἀπολλοδωρος δε ἀρσενικως αὐτην φησιν ἐν τῃ ηʹ του νεων καταλογου ” τον Ὠλενον και την Πυληνην νυν μεν οὐκετι |
και ἐν τῳ πανυ πολλῳ θορυβῳ τε και πληθει οὐ κωλυομενον πραττειν ἑκαστον το αὑτου ἐργον , ἀλλ ' ὁ | ||
, προαιρετικην ἐχει την σχεσιν : δυναμαι γαρ το μη κωλυομενον ὑπο της φυσεως ἀριστερον ποιησαι δεξιον : ἀμελει τουτο |
. Παραδους ἡμιν δια των προειρημενων τον του ῥηματος ὁρισμον κοινοτερον τε και εἰδικωτερον , βουλεται δια τουτων εἰπειν ὁπως | ||
την ἀρετην ἐνταυθα και ἐπιστημην και την θερμοτητα και ψυχροτητα κοινοτερον ἐκλαμβανομενοι , τας μεν εὐαποβλητους τας δε δυσκινητους ἐπωνομασαμεν |
και πιττα συνδεσεως αὐτων και της του ὁλου ἑνωσεως ἑνεκα παραλαμβανονται , τον αὐτον τροπον κἀν τῳ λογῳ συνδεσμοι και | ||
πρωτη και το εἰδος : ταυτα γαρ των συνθετων ἑνεκα παραλαμβανονται , ἀει δε τα δι ' ἑτερον τι παραλαμβανομενα |
της ψυχης . Δια δε του ἀτρεμη το ἑδραιον και σταθερον των νοητων ἐνδεικνυται . Το δε μυουμενοι και ἐποπτευοντες | ||
γαρ ἐπιδειξῃ γενομενος ἐν τῳ πολιτικῳ και πεφυρμενῳ τουτῳ βιῳ σταθερον και εὐπαιδευτον ἠθος , μεταπεμψομαι σε ἐκειθεν , ἱνα |
καταθησειν ] τους θεους “ , ἁμα ἐπιφερει το ” ποιους ὀμει συ θεους ; “ , οὐχ ὡς ἀλλοις | ||
, ἡ δε πολιτικη ἐργον ἐχει ἐπιμελεστατον ποιειν τους πολιτας ποιους τινας , ἠγουν ἀγαθους και πρακτικους των καλων . |
τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
δε ἐν δεξιᾳ Διος ἀγαλμα Ὑπατου πεποιη - ται , παλαιοτατον παντων ὁποσα ἐστι χαλκου : δι ' ὁλου γαρ | ||
. Οἰνον δε πινετω , αὐστηρον , μελανα , ὡς παλαιοτατον και ἡδιστον , ὀλιγον δε . Κἠν δοκεῃ σοι |
ἀποπληρουντας , ἐπειδηπερ ἐσωθημεν , και ἁμα διατριβειν περι μετρου διαλεγομενους οὐ συμβαινον ἐστιν . εἰεν . σε γαρ δη | ||
ἐπει και ἐν Λιταις , ἡνικα προς ἀλληλους ποιει αὐτους διαλεγομενους , λεγει αὐτῳ ὁ Ἀχιλλευς προς τον Ὀδυσσεα Διογενες |
την πραξιν . ὁ μεν εὐ ποιησας ἐπραξε τι καλον πρακτον και το τοιουτον πρακτον αὐτος ἐστιν ὁ εὐ παθων | ||
ὑποληψιν διαστρεφειν το ἡδυ και λυπηρον ἀλλα τας περι το πρακτον , καθολου τουτο εἰπεν . οὐ γαρ το κατα |
γινομενων δ ' ἐτι των παθων , οὐκ αὐτοις τοις ἀρχομενοις καμνειν μελεσιν , ἀλλα τοις συνεχεσιν αὐτων ἐπιβαλλειν την | ||
, τα δε μικροτερα και χειρονα τοις ἐχθροις και τοις ἀρχομενοις . Οἱ Ἡρωες και αἱ Ἡρωιδες τοις θεοις τον |
Δαε ” παρ ' ἑκαστον λεγων , “ ἐμοι το παιδιον δος . οὑτως εὐτυχης , οὑτως ἐλευθερος . γυναικα | ||
ἀνδρα ὡς ἀνδρα καθαριον εἰναι , γυναικα ὡς γυναικα , παιδιον ὡς παιδιον . οὐ : ἀλλα και του λεοντος |
προστετακται πασι τοις ἱερωμενοις νηφαλιους θυειν , ἱνα μηδεν του παραπαιειν και παραληρειν φαρμακον ὑπεισελθον τους της διανοιας ὀφθαλμους ἀμαυρωσῃ | ||
ὁτι μελλει ὁ Ζευς ἐκπεσειν της βασιλειας . : μη παραπαιειν ] Μη παραφρονειν . : εἰ ταδ ' εὐτυχη |
κυκλου , πλειονα χρονον ὑπερ τον ὁριζοντα φερεται τοις προς ἀρκτον οἰκουσιν ἠ τοις προς μεσημβριαν . Ὁμοιως δη και | ||
το μειζονα τμηματα ὑπερ γης φερεσθαι τοις ἀει μαλλον προς ἀρκτον κειμενοις . Τοις δε προς μεσημβριαν μαλλον κειμενοις ἐλαττων |