σπευσαντων τινων αὐτῳ ἀφειθη των μονομαχων . Ἐδοξε τις οὐρανοθεν πεσον ἀκοντιον τρωσαι αὐτον εἰς τον ἑτερον ποδα . οὑτος | ||
ὡν τα παροντα μερος . πραγμα γαρ παραλαβων , ὁ πεσον εἰς χειρας ἀρχοντος τερψιν τινα το κακως ποιειν ποιουμενου |
του ζῳου μετ ' ὀλιγου λιθου κεφαλαλγιαν και ἡμικρανιαν ἀπαλλασσει περιαπτομενον . ὁμοιως πτερον του ζῳου και ὀλιγον του ἰχθυος | ||
' ὁτε και ἐν ὑδατι . το δ ' οὐν περιαπτομενον της κοπρου ταις λαγοσι περιηπτεν ἀρτημα ἐχον , μαλιστα |
το τε πολλον ἐπαλθεα νουσον ἐτευξεν . Ἠν γε μεν οὐλομενον γε ποτον κοριοιο δυσαλθες ἀφραδεως δεπαεσσιν ἀπεχθομενοισι πασηται , | ||
μορφην δ ' οὐκ ἀγανην παναμειδητοισι προσωποις : καρχαρον , οὐλομενον , ταναον στομα , κυανεη ῥις , ὀμμα θοον |
παμπληθεις ἐν ἑκαστῃ . πολλαι δε αἱ ἐπιστημαι και οὐπω πεπερανται : ὁσαι γαρ ἐν τῳ λειποντι του χρονου φανησονται | ||
, ὁπερ οὐδε αὐτος ἀν ἐθελησειεν : εἰ δε διοτι πεπερανται , δια τουτο οἱα τε και κινεισθαι , οὐ |
ἑορτη δε αὐτῳ ἐπετελειτο , ἐπειδη αὐτος συνηγαγε την Ἀττικην προτερον σποραδην και κατα κωμας οἰκουμενην . ἐπ ' ὀλιγοις | ||
Εὐβουλιδου ἀρχοντος . ἐν οὐν τετταρσιν ἠ πεντε ἐτεσι , προτερον μη ὑπαρχουσης οὐσιας , χαλεπον , ὠ ἀνδρες δικασται |
μακραν πλανην κατεπλει ἐς τινα της Ἰταλιας αἰγιαλον , Λωρεντον ἐπικαλουμενον , ἐνθα και στρατοπεδον αὐτου δεικνυται , και την | ||
ἀνδρειως χρη , και τον Παιωνα τε και τας Μουσας ἐπικαλουμενον τους παλαιους πολιτας ἀγαθους ὀντας ἀναφαινειν τε και ὑμνειν |
ἡνιοχους , ἀγαθον δε εὐθυς ἀναγκη εἰναι τον περι πολλου ποιουμενον τους ἀγαθους . Ἀλλ ' ἐπανιτεον ἐπι τον λογον | ||
Ἀσφαλαξ ζῳον ἐστιν τυφλον , ὑποκατω της γης την οἰκησιν ποιουμενον , ἐν ᾑ και φωλευει και βαδιζει . εἰ |
ἀπεκλινα την πραγματειαν , ἀλλα της ἀληθειας και του δικαιου προνοουμενος , ὡν δει στοχαζεσθαι πασαν ἱστοριαν , πρωτον μεν | ||
μεμισημενους : ἀντι του : δι ' ἁ ἐγω : προνοουμενος και σου και ἐμαυτου : ἁγω προνοιᾳ : δι |
τον ἀγωνα τουτον καθιστησιν . Ἐπειδη δ ' ἑωρα με ὑπομενοντα , τιθησι την ἱκετηριαν , ὡς ἐμε μεν ἀποκτενων | ||
συνηχησειν ἐμελλεν , ἀντιδοσιν τινα και ἀντεκτισιν παντα δια παντων ὑπομενοντα προς την του κοσμου παντος ἐκπληρωσιν : ταυτῃ και |
το προσωπον συνεσπασμενον ἠν : εὐτελης τε σφοδρα και βαρβαρικης ἐχομενος μικρολογιας , προσχηματι οἰκονομιας . εἰ δε τινα ἐπικοπτοι | ||
ἀφοριζει δε την Βοιωτιαν . Ὁ Κορινθιος δε κολπος ἐστιν ἐχομενος ὁ τε Κεγχρεατης , οἱ τον ἰσθμον εἰς στενον |
μερος οὑτος ὁ Μηριονης ἀναμνησας , ἐπεγειρας , ἐπαινεσας τον προθυμουμενον . συνευχομαι δε σοι του χρονου προϊοντος ἐν τῃ | ||
ἡμων ] αὐτων [ ἠ ] [ πραττομενον ] ἠ προθυμουμενον [ - ] [ πραττειν ] : οὐ γαρ |
προς δουλον και ἀνδρος προς γυναικα και ὁλως ἀρχοντος προς ἀρχομενον , οὑτω και φιλια , ἡ μεν κατ ' | ||
“ , ἡσυχασαντος ἐμου , και ἐνεδεχετο ἀπ ' ἀληθους ἀρχομενον ἐπι ψευδος ληγειν το ” ἐγω διαλεγομαι “ : |
κἀπι των μη κατα λογον ἐν τοιϲ τοκετοιϲ καθαιρομενων ὁμοιωϲ χριομενον . χρηϲιμον δε και τοιϲ τον θωρακα ἐψυγμενοιϲ και | ||
' ἑαυτο εἰς στυπιον ἐμβαλλομενον και ἐπιτιθεμενον και ἐν λουτρῳ χριομενον . ὁμοιως δε και το ζεμα των ῥοδων και |
τους μη ὡς δει χρωμενους τῃ ὀργῃ ἠ τους ἰδιως καλουμενους χαλεπους , οἱς τῳ ὀντι το συμβιουν ἀηδεστατον . | ||
φαντασιαν . Διογενης ἀστερας εἰναι τους κομητας . Ἀναξαγορας τους καλουμενους διᾳττοντας ἀπο του αἰθερος σπινθηρων δικην καταφερεσθαι : διο |
δει γαρ και τοις οὐρητικοις ὑποκαθαιρειν την κυστιν , ἀλλα πρᾳοτερον : κινδυνος γαρ ἑλκωσαι τοις ἰσχυροτεροις , ὁ παντος | ||
αἰτιωμενων δε αὐτον των κατα την Ἀσιαν ἐνδεικτων , ὡς πρᾳοτερον περι τας κατηγοριας ἠ αὐτοι διδασκουσιν ” και μην |
Σ ἐπι το του ΒΓΔΕ κυκλου ἐπιπεδον καθετοι ἠχθωσαν : πεσουνται δη ἐπι τας κοινας τομας των ἐπιπεδων τας ΒΔ | ||
φευξονται μεν οὐδενος διωκοντος , φημαις δε οἱα φιλει ψευδεσι πεσουνται προτροπαδην , φυλλου τε κτυπος | κουφοτατος δι ' |
ἐργων ἁ δει πραττειν και των ἡμερων ἐν αἱς το πραττομενον του οἰκειου τευξεται τελους , οὑτος ἐστιν εὐδαιμων : | ||
προφασιν εὑρεν . ἐνθα μεν γαρ πολλων ἐστι κοινον το πραττομενον , εἰκοτως ἀλληλοις βασκαινουσιν , ἑκαστος το πλεον ἐχειν |
αὐτον γινεσθαι , ἀλλα μονον ἀλλοιουσθαι , διοτι ὁ αὐτος μενει κατ ' εἰδος . οὐτε δε παλιν φαμεν αὐτον | ||
ὑλη , πως ἀλληλων ; ὡσπερ τοινυν τα συμπεφυκοτα μορια μενει ἐν τοις ὁλοις , οὑτως και τα ἁπτομενα . |
τελεσαι τις μετα του ξιφιου το κεντρον δυναται , καιπερ προθυμουμενος πραξαι τι : μετ ' αὐτου δηλονοτι του ξιφους | ||
Κρυερως : χαλεπως . μεμογηοτι : κεκοπιακοτι . Ἱεμενος : προθυμουμενος . ἀποτρεψειε : ἀποδιωξειεν . Βαλων : κρουσας . |
, ἡ δε παντων γενικη βαρυνεται : ἐνθεν και το συνον ἐπιρρημα συμβαρυνεται . και ὁτι τουτο αἰτιον , σαφες | ||
ἐπαγγελιαν ἐχουσα τοιαυτην , ἠ το ἑν ἠ και το συνον ἠ και τα συνοντα τιθεναι . διαφερει δε του |
, αὐτους σωσαι , οὐδ ' ὁπως τι προς ἡδονην ἀκουσονται παρ - εδιδου τοθ ' ὁ καιρος , ἀλλα | ||
ἐκπαγλοις ἐπεεσσιν ἐνισσεμεν οὑς τεκεν αὐτος , οἱ ἑθεν ὀτρυνοντος ἀκουσονται και ἀναγκῃ . Τον δ ' ἠμειβετ ' ἐπειτα |
μη γινεσθαι τουτο κατα την πεμπτην ἡμεραν , ἀναμενουμεν ἑτεραν ἐπιλυσιν . ἐπιδεοντα δε δει τον πρωτον ἐπιδεσμον τα μεν | ||
ἐπιλυσιν . Ηὐφρανθην , φημι , κυριε , ταυτην την ἐπιλυσιν ἀκουσας . Ἀκουε νυν , φησι : την σαρκα |
, κατεσκευασεν ἐργα πολλα και μεγαλα μεχρι των νυν καιρων διαμενοντα και ἀπο του κατασκευασαντος Δαιδαλεια καλουμενα . ᾠκοδομησε δε | ||
, ἁπαντα γαρ φαινεται τα ζωα και τα φυτα και διαμενοντα και γεννωμενα ἐν τοις οἰκειοις τοποις ὁμοιως ἐνυδρα και |
κυφων , οὑ κακου ἐϲτι οὐνομα : τι μεν γαρ μεζον ἠ ὠκυτερον ϲυγκοπηϲ δυναμιοϲ ; τι δε οὐνομα ἑτερον | ||
διακρινεται ἐς την ἐλασσονα χωρην : τα δε ἐπι το μεζον πορευομενα , ξυμμισγομενα ἐξαλλασσει ἐς την μεζω ταξιν : |
' οὐδ ' ὡς ἀπορουσαν ἀταρτηροιο κυδοιμου , ἀλλ ' ἐμενον θωεσσιν ἐοικοτες ἠε λυκοισι , μηλων ληιστηρσιν ἀναιδεσιν , | ||
τεθαρρηκοτες . ἑτεροι μετανιστασθαι μελλοντες ἐκβαλοντες των ψυχων τον φοβον ἐμενον . βαρβαρων δε ἐκ δασειας ὑλης ἐπιθεμενων τοις ἐσχατοις |
ἐνιοτε μεντοι ἐπειδαν ἑορτη ᾐ , ἐν ἑνι οἰκηματι ἁπαντες δειπνουσιν , ἐν ᾡ και ὁ βασιλευς , ἐν τῳ | ||
μεντοι , ἐπειδαν ἑορτη ᾐ , ἐν ἑνι οἰκηματι ἁπαντες δειπνουσιν , ἐν ᾡ και ὁ βασιλευς , ἐν τῳ |
εἰς την Ἀσιαν , δημου Ξυπεταιας ἀρχοντα : και πολλα παρεχονται του λογου τεκμηρια , κρατησαντα δη χωρας συχνης τε | ||
μεγαλοι δ ' ὀντες και συχνην χωραν διαπορευομενοι πολλας ἀφορμας παρεχονται τοις ἐμπορικῃ χρωμενοις ἐργασιᾳ : διο και συμβαινει τους |
διεληλυθοτος Ἀθηνησι μεν ἠρχε Βιων , ἐν Ῥωμῃ δε την ὑπατον ἀρχην διεδεξαντο Πουπλιος Σερουιλιος Στρουκτος και Λευκιος Αἰβουτιος Ἀλβας | ||
τον ἀριθμητικον λογον συμφωνειν . τον γαρ νεατον προς τον ὑπατον ἐκ διπλασιου λογου ἡρμοσμενον την δια πασων συμφωνιαν ἀποτελειν |
κατεσχεν αὐτους : και παντ ' ἀναδεχομενος και εἰς αὑτον ποιουμενος τα τουτων ἁμαρτηματ ' ἐστιν . ὑπερ δε Φωκεων | ||
ἀοριστον πραγμα , διο οὐκ ἐμνησθη αὐτης ὡς προς εἰσαγομενους ποιουμενος τον λογον : αὐτη γαρ ἡ κινησις οὐδεν ἑτερον |
ἀρχεται των ἰδιων ἐργων , παρα τε του κυοφορουντος σωματος ἐπισπωμενον την ὑλην διαπλαττει το ἐμβρυον κατα τινας ἀπαραβατους ταξεις | ||
κορυφῃ της πετρας ῥηγμα εἰναι φασι τους ὑπερπετομενους των ὀρνιθων ἐπισπωμενον , ὡς Ἀθηνησι τε ἰδειν ἐστιν ἐν προδομῳ του |
δε Ὀδυσσεα προς Ἀλκινουν περι των ἐν Ἁιδου και ἀλλα διηγουμενον και ὁτι Θησεα ἰδειν ἐθελησαι και Πειριθουν προτερους ἀνδρας | ||
ἐγραψαμην δε δη οὑτωσι τον λογον , οὐκ ἐμοι Σωκρατη διηγουμενον ὡς διηγειτο , ἀλλα διαλεγομενον οἱς ἐφη διαλεχθηναι . |
ἠ πηγανον χλωρον καταπλασσομενον , ἠ ψυλλιον συν γαλακτι γυναικειῳ ἐπιχριομενον , ἠ καλαμων χλωρων των φυλλων ὁ χυλος ἐπιχριομενος | ||
δε και το γλαυκιον μεθ ' ὑδατος ἐξωθεν των ὀφθαλμων ἐπιχριομενον , ἀλλ ' οὐ κατ ' ἀρχας εὐθυς της |
συν τῃ οὐσιᾳ θεωρωνται . ταυτα οὐν εἰσιν ὀντα το καθημενον και το ὑγιαινον , ἐπειδη τοτε μετα της οὐσιας | ||
παντας λιθου μελανος του Συηνιτου , και τουτων ἑνα μεν καθημενον ὑπαρχειν μεγιστον παντων των κατ ' Αἰγυπτον , οὑ |
ποθεις και διουρηθειη ἀν , οὑτως εἰς τουτο πως ἐπιτηδειως ἐχοντος του ὑδαρους των οἰνων : μη των παχεων ὡσαυτως | ||
ἀποκτειναι ἐχρην ἠ τελευταν , ἀλλην του καιρου διεξοδον οὐκ ἐχοντος . ἐπαν δε το ζῳον ἐκ της πληγης και |
χρη ὁποιον ἐσται το του δειπνου θυμηρες , ποτερον πολυτελειας ἐχομενον ἠ ἐνδεως ἐχον ἠ συμμετρον : οὐ γαρ ἀποτυγχανει | ||
ἀνεφικτων μη ἐπιθυμει . Τοις δε ῥηθεισιν ἀρεσθεις προς τον ἐχομενον εἰπε : Πως ἀν ἐκτος εἰη φθονου ; Διαλιπων |
του σωματος , περι ὁ ἐσται το αἰτιον , και ποτερον σινος ἠ παθος ἠ και ἀμφοτερα το δηλουμενον μερος | ||
ἀντικειμενων ἀλληλαις κατα ἀντιφασιν ζητουμεν ὁποτερας τουτων ἐστιν αἰτιον , ποτερον της λεγουσης ἐχειν δυο ὀρθας το τριγωνον ἠ της |
τοις ἡδεσιν , ἑκατερον ἐν ἑκατερῳ φυρομενον : ἀναγκη δε αἱρουμενον θατερον και του ἀλλου μετεχειν εὐθυς : ἁτε γαρ | ||
, μηδεν ἐπαναγκες ἐστω . και την προβολην δη τον αἱρουμενον ἐκ των ἐμπειρων ποιητεον , ἐν τε τῃ δοκιμασιᾳ |
του της ψυχης : ὁπερ δαιμονιον ὀχημα , οὐχι γλωττῃ χρωμενον και φωνητικοις ὀργανοις , ἀλλ ' αὐτῳ τῳ βουλεσθαι | ||
και το πτηνον ἁρμα , τον συμπαντα οὐρανον , ἡνιοχει χρωμενον αὐτεξουσιῳ και αὐτοκρατορι βασιλειᾳ . τι οὐν και περι |
ἐχον οὐδετερον το ἑν : τα γαρ εἰς εις ἐχοντα οὐδετερον εἰς εν δια του ντ θελουσι κλινεσθαι , οἱον | ||
το μεντοι μεγας και λαας ὡς συστελλομενα βαρυνονται . Παν οὐδετερον εἰς ΑΣ βαρυνεται : γερας γηρας δεπας δεμας σεβας |
δε ἀραιος και διακενος . ἀλλ ' ὁ μεν ναστος περιαπτομενος τοις ἀνδρασι συμβαλλεται αὐτοις περι την σποραν : ὁ | ||
ψυχης κτιζειν . αὐτος δε ὁ λιθος καθ ' ἑαυτον περιαπτομενος μεγιστην εὐπεψιαν παρεχει και ἐντασιν τοις μη δυναμενοις συνουσιαζειν |
ἐκλιπων τα θνητα ” προστιθεται τῳ θεου λαῳ ” , καρπουμενος ἀφθαρσιαν , ἰσος ἀγγελοις γεγονως : ἀγγελοι γαρ στρατος | ||
εὐκλεης , τον μη κολακειᾳ νοθουμενον , ἀλλα βεβαιουμενον ἀληθειᾳ καρπουμενος ἐπαινον : μονος βασιλευς , παρα του πανηγεμονος λαβων |
ὁσον διαφεροντα . ὡς οὐκ ἐστιν ὁπως ἀν μαλ - λον αὐτοις χαριζοισθε ἠ οὑτως δρωντες , ἠ ὁπως ἀν | ||
Κορσιας [ σταδια ] ρʹ : ἐπι Σαμιων Ἀμπε - λον σταδια λʹ : ἐπι το Ἀργεννον δια του Αἰγαιου |
' ὁτε δουπον ἀνθιαι εἰσαϊοντες ἀναθρωξωσι θαλασσης , ἀλλοις μεν μελεται κωπης πονος , αὐταρ ὁ γ ' ἀκρης ἐκ | ||
σιγαν χαλεπωτατον ἀχθος , φθεγγομενος δ ' ἀδαης οἱσι παρηι μελεται , ἐχθαιρουσι δε παντες : ἀναγκαιη δ ' ἐπιμειξις |
το βλαπτομενον οὐχ ὑπο του τυχοντος , οὑτως οὐδε το τρεπομενον και πασχον ὑφ ' ὁτουουν ἀν παθοι , ἀλλα | ||
: δηλον γαρ ὁτι τῳ σωματικον και σωμα τοιονδε εἰναι τρεπομενον παντοιας τροπας παντοδαπας και τας ἐπιθυμιας ἰσχει . Και |
ἡ δυναμις ἐναντιουται : ὑστερον δε διαλειψαν το νοσημα παλιν ἐπιτιθεται , εὑρισκει προκαταβληθεισαν την δυναμιν και χαλεπωτερον ἐπιτιθεται , | ||
: ἐκεινη γαρ , ὁταν ἰδῃ ὀφιν , οὐ προτερον ἐπιτιθεται αὐτῳ , ἀλλα βοῃ τους ἀλλους ἐπικαλουμενη , τοτε |
Μεγαρεας ἐχοντα ᾀσαι λεγεται , τους δε νομους οὐκ ᾐδε περιιων , οὐδε τους λογους τους ὑπερ των εὐπορων προς | ||
Περυσιαν ἀπετειχιζε χαρακι και ταφρῳ , πεντηκοντα και ἑξ σταδιους περιιων δια το της πολεως λοφωδες και σκελη μακρα ἐπι |
ἰσαι Μο γ . Και εἰ ἠν ἑκατερος ⃞ος , λελυμενον ἀν ἠν το ζητουμενον : και ἀπαγεται εἰς το | ||
πτισανης ἀμμωνιακου βραχυ συντετηκοτος ἐχων : ὀξει δε το ἀμμωνιακον λελυμενον τῳ χυλῳ παραπλεκεσθω . και του - τον τον |
ἐαν προσεχωμεν , ὑπ ' οὐδενος οὑτως εὑρησομεν το ζῳον θλιβομενον ὡς ὑπο του ἀλογου και παλιν ἐπ ' οὐδεν | ||
εἰς την τραχειαν ἀρτηριαν ἐν κυκλῳ περι τους χιτωνας αὐτης θλιβομενον , οὐ δια μεσης ὁδοιπορουν της εὐρυχωριας , και |
νομοθετης , το μεν λαβειν ἐπαινων , το δε ἀποδουναι μεμφομενος . προσεκτεον δε παλιν τῳ ἀποδουναι ὡς εὐκαιρως εἰρημενῳ | ||
μεταβαλλει δια την εὐεργεσιαν και ταχυ γινεται φιλος , ἑαυτῳ μεμφομενος . Ὁτι δει παρα τοις εὐ φρονουσι τας μεν |
οὐκ οἰδα ἀνθ ' ὁτου πεποιηκε Βαθυκλης δεδεμενον τε και ἀγομενον ὑπο Θησεως ζωντα : και Φαιακων χορος ἐστιν ἐπι | ||
ἐν Σικελιᾳ Ἀρεθουσης πηγης ἐρωντα ἐκ Πελοποννησου δια μεσης θαλαττης ἀγομενον συμμιγνυσθαι τῃ πηγῃ . ἐστι δε ἡ πηγη πλησιον |
ὠφθαλμιασε δε ἰσχυρως : και γαρ μιᾳ εὐχῃ ὁ θεος ἀρκουμενος το ἑτερον ἠρνειτο . Ἐδοξε τις φευγων γραφην δημοσιων | ||
τις αὑτη φλυαρια ; πως ἐτι ὀρθα δογματα ἐχω μη ἀρκουμενος τῳ εἰναι ὁς εἰμι , ἀλλ ' ἐπτοημενος ὑπερ |
της νοσου , αἱ δη και ταχιον ἀποκτεινονται . τινα παρεπονται σημεια τοις στρογγυλας ἑλμινθας ἐχουσι . σημεια δε τουτοις | ||
ὡσπερ λεγομεν , ἐκπιπτει . ἑκαστῃ γαρ ἀρετῃ δυο κακιαι παρεπονται κατ ' ἐνδειαν και πλεονασμον . αὐ τοις ἀλλοις |
χειρων [ Εὐτυχου ] του κοιτωνιτου και γελωτα πολυν και ἀνειμενον ἐν μεσοις τοις ἀσπαζομενοις γελαν . ἠν δε οὐκ | ||
μεν μη προκειμενον ἐχωσι το κακουργειν , ζωσι δε βιον ἀνειμενον και τρυφῃ χαιρωσιν : ἀπο ταυτης γαρ της διαιτης |
ὁρκων και της πιστεως , ἡν δοντες οἱ πατερες ὑμων ὁμηρον τοις θεοις της κοινης εὐδαιμονιας της πολεως μετειχον , | ||
ἀφανως τα γιγνομενα ἐξεταζειν . και τις ἐκ τουτων μειρακιον ὁμηρον ἰδων ἐξ Ἀσκλου πολεως ἐς ἑτεραν ἀγομενον ἐμηνυσε τῳ |
συνδουλοι προς ἑαυτους : ” τι και περπερος ἐστιν ; ἀρον ὁ θελεις . “ περιβλεψαμενος δε ὁ Αἰσωπος θεωρει | ||
' εἰ σε χρη θανοντι συνθανειν ἐμοι : ἀλλ ' ἀρον ἐξω , και μαλιστα μεν με θες ἐνταυθ ' |
βοηθειαν εἰς ταυτα ; ἀνδρος οὐ τηναλλως οὐδε καθ ' αὑτον περαινοντος τον περι τουτων λογον , ἀλλ ' ἐξ | ||
τουτου ; Ἀλλ ' οὐκ ἀν αὐτῳ ἐδωκεν , ἀπαιδα αὑτον καθιστας : οὐχ οὑτως οὑτος ἐστι φιλοχρηματος . Ἀλλα |
αὐ κατοπισθε νεος κυανοπρῳροιο ἰκμενον οὐρον ἱει πλησιστιον , ἐσθλον ἑταιρον , Κιρκη ἐϋπλοκαμος , δεινη θεος αὐδηεσσα . αὐτικα | ||
της δε ἀκουσαι . Οὐχ ὁπως ἀμεινων γενοιο περι τον ἑταιρον , τους ἀγωνας οἱς κεχρηται διηλθον : ὁ γαρ |
της γλωττης . τουτων δε των ὑμενων ἐν τοις ἀγκυλοις καλουμενοις ὡς τα πολλα μεν ὁ μεσος , ἠ βραχυτερος | ||
, ὡσπερ ἐστιν ἀλλοις τε τεκμηρασθαι και ἐν Κατανῃ τοις καλουμενοις Εὐσεβεσιν , οἱ , ἡνικα ἐπερρει τῃ Κατανῃ πυρ |
δακρυον ϲυν ἐλαιῳ ἀλειφομενον και το ἀπο του χλωρου κληματοϲ καιομενου ἱδρουμενον ὑγρον . Ἀλλο ἀτριχον . τιθυμαλλου κιβωριτου χυλου | ||
ὁμοιον ἐγω εἰδον γενομενον , εἰκος δε και σε παρειναι καιομενου τοτε του γεροντος . Οὐδε ἀνηλθον , ὠ πατερ |
ξυλιναις χελωναις τυπτομενην ἐν Ἀφροδιτης ἱερῳ . Διο και το τεμενος κληθηναι ἀνοσιας Ἀφροδιτης . Δεικνυσθαι δ ' αὐτης ταφον | ||
μοι στομα παντ ' ἀναγησασθ ' , ὁσων Ἀργειον ἐχει τεμενος μοιραν ἐσλων : ἐστι δε και κορος ἀνθρωπων βαρυς |
Διαγοραν ἡ τε Πελληνη και ἡ Αἰγινα ἑξακις νενικηκοτα . τελειται δε ἐν μεν Πελληνῃ της Ἀχαϊας ἀγων ὁ καλουμενος | ||
μεν γαρ μακαρεσσι και ἀνθρωποισι φαεινει , τῃ ἐπι παντα τελειται ἀτειρεος ἐνδον Ὀλυμπου ἐσθλα τε και κλυτα ἐργα τα |
, τουτο ἀρχην ὑποθεσθαι : νυν δε ἁπλως το ἑν λεγουσιν ἀρχην , οὐχ ὡς πολλων οὐσων των μοναδων και | ||
ποιει λαλιας : το Δωδωναιον ἀν τις χαλκιον , ὁ λεγουσιν ἠχειν , ἠν παραψηθ ' ὁ παριων , την |
, ἀντιδρασαντα ὁ τι και δυναιτο συν ἡδονῃ δεχεσθαι το πεπρωμενον : οἱ δε ὁποτε αἰσθοιντο οἱ τραυματιαι την ἰσχυν | ||
, τιμιοι δε πατρισιν : ὁταν δε δη ἐλθηι το πεπρωμενον τελος , οὐ μετα ληθης ἀτιμοι κεινται , ἀλλα |
του Ποντου διερχεται , οὑτινος καλλιστον ὑδωρ ἐπι την γην συρεται . Τοσουτοι μεν ἀνδρες του Ποντου περιοικοι ὑπαρχουσιν : | ||
Ἰηπυγων τετανυσμενα μεσφ ' Ὑριοιο παραλιης , Ὑριου , τοθι συρεται Ἀδριας ἁλμη ποντον ἐς ἀγχιπορον Ἀκυληϊον ἐνθα νενασται ἀστυ |
προσφιλεια ] σχεσις , οἰκειωσις . θ προσφιλεια ] ἠγουν διιστανται . Ξ δαιμονων ] του τε Διος και του | ||
και συμφερουσι , μειζονων δε ἐν τοις βλαβεροις , και διιστανται ἀφ ' ἀλληλων , του κοινου μη μενοντος κοινου |
ὡστε τας πλατυτητας ἐφαρμοσαι , ἀλλα παραστρογγυλοις ὡσπερ πασσαλοις σφηνων τροπον εἰσαγομενοις , ἱνα βασταζωσι το τειχος . στρογγυλοι δε | ||
] ταυτης ἐδειχθη . οὐδενος ἀρα ἐσται ὁρισμος . ἠ τροπον μεν τινα ἐσται ὁρισμος , τροπον δε τινα οὐ |
οὑτωϲ ἐμβαλλε τοιϲ φαρμακοιϲ : ποτιζων δε το φαρμακον το προειρημενον , ϲπογγουϲ ὀξυκρατῳ δεδευμενουϲ ἐπιτιθει τῳ θωρακι : ὁταν | ||
Διι , κρινας ἀναθημα ἐπαξιον τῳ θεῳ τον ὀρνιν τον προειρημενον . ἐρᾳ τουτον συλλαβειν ἀσωτος νεανιας και πανυ γε |
ἐν τῳ περι Ἁγνιου κληρου ” των ἐπικληρων ὁσαι θητικον τελουσιν . “ εἰς τεσσαρα διῃρημενης παρ ' Ἀθηναιοις της | ||
πειθει λογοις ἐμφροσι , μετριως μεν ὀνειδισας , διοτι οὐκετι τελουσιν ἁ ὑπεσχοντο , και ἁμα συγγνωμης ἀξιωσας , ὁτι |
θαρρουντες ἐξετραχυνοντο και στασεις ἐξαπτοντες ἀμετρους την δοκιμασιαν του νομου περιεμενον , οἱ μεν ὡς οὐδενι τροπῳ συγχωρησοντες αὐτον γενεσθαι | ||
Κωνσταντινῳ , καταχθεισαι ἐς Χιον κἀκεισε πνευμασιν ἐναντιοις χρησαμεναι αὐτου περιεμενον καιρον ἐπιτηδειον ἀναμενουσαι : ὡς δε μετα μικρον ἐπυθοντο |
ἐν πολεμοις Ἀρτεμιδος , εἰ μη μικρον τῳ δοκει τοις πολεμουσιν εἰναι τοξα και βελη , δι ' ὡν ἐστι | ||
ἀδικοι γεγενηνται , ἐπιβουλευουσι τε τῳ πληθει και τῳ δημῳ πολεμουσιν . Ἀλλ ' οὐ ψευδει τουτων γ ' οὐδεν |
ὁτι τριετη ἠν τα θυομενα : και το νεοια δε παροξυνομενον την δια της οι διφθογγου γραφην ἐφυλαξεν . Τα | ||
ἐνθα δ ' ἐνι Σκυλλη ναιει : το μεν γαρ παροξυνομενον ἐστι , το δε προπαροξυνομενον ἐν παραθεσει του συμπλεκτικου |
ὀξυδορκιαν . Οὑτος εὑρισκεται εἰς την καρδιαν του ζῳου και τελουμενος ποιει πολλας ἐνεργειας και τα ἐν σκοτειᾳ φαινεσθαι . | ||
τρια ἠ τετταρα πληρωματα ὑπομενειν τα ᾀσματα ἐκμανθανων . και τελουμενος τῳ Σαβαζιῳ σπευσαι , ὁπως καλλιστευσῃ παρα τῳ ἱερει |
ἐπι χθονος ὁσσα τ ' ἐφ ' ὑγρην πλαζομενοι κατα ποντον ὑπερβια ἐργα καμεσθε : οἰοπολοι δ ' εἰμεν χθονιαι | ||
και καματῳ συντετριμμενον . Πολλακις δε τις αὐτων εἰς τον ποντον ἁλαμενος οὐδε ἐπανεισι θηριῳ περιπεσων , ἀλλα σημαινει μεν |
. Γ τινες γραφουσι μετα του ι , ἱνα το νοουμενον ᾐ : δαπανωντες ἐτρυφωμεν . βελτιον δε χωρις του | ||
κοσμῳ και ἐν τῳ ἐπιπεδῳ του δια μεσου των ζῳδιων νοουμενον κυκλον , ὡς ἀδιαφορειν προς το κεντρον αὐτου την |
ἐνθα χειροτονησειν ἐμελλον , και τα μεσα της ἐκκλησιας . ἐνοχλουμενος δ ' ὑπο των δημαρχων και των πλουσιων , | ||
, ἑως ἀν ἀπειπωμεν ἐγω μεν γραφων , συ δε ἐνοχλουμενος , ὁπως ἀν και μαθω βεβαιως , εἰ δει |
φυτουργον Πριαμον οὐκ ἀλλων παρα ἠκουον , ἀλλα τοισδ ' ἐπειδον ὀμμασιν αὐτη κατασφαγεντ ' ἐφ ' ἑρκειου Διος , | ||
' ἐπιθυμησας οἰδα ὁτου ἠτυχησα . και τους μεν φιλους ἐπειδον δι ' ἐμου εὐδαιμονας γενομενους , τους δε πολεμιους |
' ἀλληλων μελετασθαι : και γαρ ἐν ἀντιστασει εὑροις ἀντεγκληματικον συναπτομενον : ἐνδεχεται γαρ εἰπειν , ὁτι ὠφελειας χαριν πεποιηκα | ||
ἐγκατοικιζεσθαι τῳ σωματι μη δια μεσων των παθων συνδουμενον και συναπτομενον : μη καθαρῳ γαρ καθαρου ἐφαπτεσθαι οὐ θεμιτον , |
οὐ θιγγανουσιν ἀνεῳγμενων των θυρων . φασι δε ποτε ξενον πριαμενον οἰνον μη ἀναλαβειν ἐπειξαντος αὐτον του πλου , καταλιπειν | ||
, ἀλλ ' ὁμως , ὁποιον ἀν των οἰκετων κελευσῃς πριαμενον τι σοι ἐξ ἀγορας ἐνεγκειν , οὐδεις ἀπορησει , |
ὁτι δε το μαλλον φυσικον μαλλον συγγνωστον , δηλον . ἐγκαλουμενος γαρ τις ὁτι τυπτει τον πατερα , ἀπελογειτο φυσικον | ||
, ὁ ἐγκαλων νικᾳ , ἐπι δε των ἀρτιων ὁ ἐγκαλουμενος . ααʹ ὁ ἐγκαλων νικᾳ και ὁ νεωτερος . |
δε συλληπτικῃ τῃ φρασει κεχρηται : το γαρ τῃ Ἡρᾳ προσον και κατα της Ἀθηνας ἐταξεν . ταυτα δε ἁρμοσει | ||
λεγομεν οὐ προσεστιν αὐτῳ : ὡσπερ δε το ἑν οὐ προσον ὁμως ἀναπεμπομεν ἐπ ' αὐτο , και τα παντα |
παρασκευασασθαι και μη εἰκῃ προσπηδαν ἐπι τα μηδεν προσηκοντα . Μονον σκεψαι , ποσου πωλεις την σεαυτου προαιρεσιν . ἀνθρωπε | ||
λεγοντες : ἐστω δ ' οὐν ὁπως ὑμιν φιλον . Μονον , ξεν ' , εἰπερ κεινος ὡδ ' ἐλευσεται |
πρεπον ἀποδιδοντες δοξομεν ἀμεμπτως ἑλληνιζειν . Ἀλλως τε , ἐπει ἐγκαλουσιν ὡς ἀνωμαλῳ και πολυειδει τῃ συνηθειᾳ , και ἡμεις | ||
κακως ἐναργεστεραν σημαινει την βλασφημιαν . Ὁπερ δε τῳ Κτησιᾳ ἐγκαλουσιν ὡς ἀδολεσχοτερῳ δια τας διλογιας , πολλαχη μεν ἰσως |
, ὁταν μηδε ἀλλον τινα λογον ὑπολιπηται ἑαυτῳ προς τον ἐγκαλουμενον . Δημοσθενης ἐν τῃ ὑπερ Φορμιωνος παραγραφῃ ” ἱν | ||
στοχασμου το ἑτερον εἰναι το γεγενημενον : ἑτερον δε το ἐγκαλουμενον : ἐαν μεν το γεγενημενον δηλον ᾐ , ὁτι |
εἱνεκ ' ἐγενετο . ἀν πολλα βαλλῃς , ἀλλοτ ' ἀλλοιον βαλεις . ὡς τοις ἐς ᾁδου βουλομενοις οὐδεις φθονος | ||
ἀνδρος ἰσχυρον , οὐδε ἀσθενες ἀει , ἀλλ ' ἀλλοτε ἀλλοιον . Και της γυναικος οὑτως ἐχει : ὡς μη |
τῳ Θηβαιους γενεσθαι μικρους , τας μεν Θεσπιας και τον Ὀρχομενον και τας Πλαταιας κατοικιζεσθαι φωμεν δειν και συμπραττωμεν αὐτοις | ||
αἰχμητην Ἱερωνα . ὠ Ἐτεοκλειοι Χαριτες θεαι , ὠ Μινυειον Ὀρχομενον φιλεοισαι ἀπεχθομενον ποτε Θηβαις , ἀκλητος μεν ἐγωγε μενοιμι |
οὐτε στοιχειον ἐστιν οὐτε ἐκ στοιχειων , ἀλλ ' εἰδος ἐπιγινομενον τοις στοιχειοις . και δεικνυσιν αὐτο τουτον τον τροπον | ||
μερων συνθεσεως : ἀλλα γαρ τα μερη και ἀλλο το ἐπιγινομενον εἰδος . το μεν γαρ καθολου και το ὁλως |
ποτηριοις την Ἀρσακου βασιλειαν ἐκπιειν . Ἀντιοχος δε ὁ μεγας ἐπικαλουμενος , ὁν Ῥωμαιοι καθειλον , ὡς ἱστορει Πολυβιος ἐν | ||
ἀλλα και περι πολλους ἀλλους Ἀκραγαντινους . Ἀντισθενης γουν ὁ ἐπικαλουμενος Ῥοδος , γαμους ἐπιτελων της θυγατρος , εἱστιασε τους |
πρεσβυτερον δε κινησεως σχεσις , ὡς ἐγγονου λογον ἐχειν το κινουμενον προς το ἰσχο - μενον : παρο και του | ||
δη , ὁτι κατα ταυτην την ὑποθεσιν , ἐπει το κινουμενον ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ το τε ὁλον ἀνυει διαστημα |
περιπεφυκυιᾳ σαρκι των ἁφης και γευσεως αἰσθανομεθα . ἐτι δε προϊουσιν ἐσται δηλον . το μεν οὐν μεταξυ χρωματων και | ||
φυσικοις λογοις πεπεισθαι . δηλον δ ' ἐσται ὁ λεγομεν προϊουσιν . ἐχει γαρ ἀποριαν , εἰ τις θειη , |
ἐναντιων και μεσων και περι ἑψησεως ῥοφηματων , ζωμων , ποματων , γαλακτοποσιας και ὑδατων : ἐν δε τῳ πεμπτῳ | ||
τῃσι θηλειῃσι ταὐτα ποιεεται ἠ τἀναντια . Των βρωματων και ποματων οἱ ὠμοι και οἱ μαστοι ἐμφυσωνται : και των |
Ἐμπεδοκλης ὁτι ὁσον ἀλλοιοι , τοσουτον και * * * μεθισταται , ὡς ἀν ἑπομενων των ψυχικων δυναμεων , ὡς | ||
ὑποληπτεον ἀκινητον εἰναι , ἀλλα ἀκινητος οὑτως , ὁτι οὐ μεθισταται ὁλος οὐδε ἀλλος και ἀλλος ὑπαρχει , ἀλλ ' |
εἰη ἀν δεδειγμενον , ὁτι παντες οἱ συλλογισμοι εἰς ἐκεινους ἀναγονται τους δυο . εἰεν δ ' ἀν ἐν τοις | ||
. Ὑπο γουν τουτο ἡρωες , και τα ἑτερα τρια ἀναγονται , το ἐξ ἐρας και γης , το ἐν |
αἰτιαν ἰσως ἐχει : κηλουμενοι γαρ και γοητευομενοι παρα ταυτῃ μενουσι : το δε λυπῃ δεδουλωσθαι παντελως ἀλογον και θαυμαστον | ||
τι τῃ ἐξουσιᾳ χρησθαι εἰδοτας ὁτι οὐκ ἐν τῃ αὐτῃ μενουσι τυχῃ : εὐτυχης δηλονοτι : † ἐλθων εἰς Ἀχαϊκον |
, νητη συνημμενων , νητη διεζευγμενων , νητη ὑπερβολαιων , τριται τρεις , τριτη συνημμενων , τριτη διεζευγμενων , τριτη | ||
, αἱ μεσαι τε , αἱ παραμεσοι τα , αἱ τριται τη , αἱ νηται τα . τετραχορδα ἐστι πεντε |
αὐτα κεχυσθαι και μαλακα . ἠ παρα το ἑλκειν το κεχυμενον ποτον . Χειρες . ἀπο της χρησεως , ὡσανει | ||
σωματικων τε και ἀσωματων : ὡς γαρ ὁ ὀπος το κεχυμενον γαλα συστρεφει κατα το ποιητικον τε και ἐργατικον ἰδιωμα |
πατηρ : Ἡλιου δε , ἐπειδη διαπυρος ὠν την ἰκμαδα ἐπισπωμενος ἐργαζεται νεφελην . εἰκοτως των θεων τουτων ἐμνημονευσεν , | ||
, πυρων τε την γευσιν οὐ λιαν οὐδε ἀθροως σιελον ἐπισπωμενος : πνιγωδης γαρ ὁ τοιουτος . πρωτευει δ ' |
το ζητησαι δυο ἀριθμους ὁπως ὁ ὑπ ' αὐτων λειψας συναμφοτερον ποιῃ τετραγωνον και ἐτι οἱ μοναδι αὐτων ἐλασσους προς | ||
ἀριθμους ὁπως ὁ ὑπ ' αὐτων , ἐαν τε προσλαβῃ συναμφοτερον , ἐαν τε λειψῃ , ποιῃ κυβον . Ἐπει |
, καθαπερ τα ἐκ των μεταλλων και τουτων δη των καλουμενων χαρωνιων ἀναπνεοντα . ἐν τισι δε ψυχροις χωριοις , | ||
ἐστιν ἁπασαν ἀκριβως των ἐφημερων την φυσιν παραστησαι δια των καλουμενων σημειων των τε παροντων και των προγεγονοτων . τουτων |
τα εἰς ω ληγοντα ῥηματα βαρυτονα , εἰ μεν μακρᾳ παραληγονται , δια του αθω ποιουσι την παραληγουσαν , οἱον | ||
Ε διφθογγῳ παραληγονται . Τα δια του ῳος κτητικα διφθογγῳ παραληγονται , οἱον κῳος , μινῳος : οἱς ἠκολουθησε και |
Ἀξιοι τριχος : ἐπι των εὐτελων και μηδενος ἀξιων : παροσον ἡ θριξ οὐδενος ἀξια . Ἀπο βραδυσκελων ὀνων ἱππος | ||
εὐρεα νωτα θαλασσης . Ἁφαιστοιο ἑρπετον : ὁ Τυφων , παροσον ἐξ αὐτου ἠ δι ' αὐτον οἱ του πυρος |
ἐμου δειξας τον ἡλιον ἀνισχοντα μεν ἀπο της ἑσπερας , δυομενον δε , ὁθεν ἀρχεται . οὐ γαρ ἀν μοι | ||
ἑν δωδεκατημοριον ἐν ᾡ ἐστιν ὁ ἡλιος οὐτε ἐπιτελλον οὐτε δυομενον ὁραται , ἀλλα κρυψιν ἀγον : ὁμοιως δε και |