| ὁτι λελυται . Ἁ πραττεις , τι οὐκ ἐπιστελλεις ; πεπρακται δε σοι τι . τον Εὐαγριον ἡμιν ἐξω της | ||
| και τροπου συγγενεια . μηδεν φοβηθῃς , μηδ ' εἰ πεπρακται σοι τι δεινον . ” ἠγανακτησεν ἡ Καλλιροη προς |
| πειθονται . Ὁταν ἀλοητος ᾐ , και στρεφωνται περι τον δινον οἱ βοες , και πεπληρωμενη των δραγματων ἡ ἁλως | ||
| τι πηλινον ⌈ εἰχε / [ ἐφερε ] καλουμενον ⌈ δινον . [ δινος . ] χυτρεουν ] πηλινον . |
| . τον ἀγγελον . . τυραννου ] του Διος . διακονον ] ὑπηρετην . . παντως ] ὁμολογουμενως . καινον | ||
| μετα δε των θεων Ἡρα πινετω , ἱνα ἐχῃ μειρακιον διακονον γυνη . ἐλεω δε αὐτου και την ἁρπαγην : |
| , ἀπωλεσεν αὐτο , σῳζομενον τεως ἐκεινῳ τροπον τινα , ἀπολομενον δε , ἐν αὐτῃ εἰ παν γενοιτο . Εἰπερ | ||
| σωθησῃ ἀσθενων γ σοφιστευσεις ἐξαπινης και δοξασθησῃ δ εὑρησεις το ἀπολομενον βραδεως ε ἀγορανομησεις , ἀρτι δε οὐ Ϛ οὐ |
| : ἐκ γαρ τουτων αἱ τε αἰτιαι και οἱ θανατοι καταλαμβανονται κατα τας φυσικας αὐτων ἐνεργειας . χρη οὐν σκοπειν | ||
| ψυχικων ποιοτητων αἱ μεν περι το λογικον και νοερον μερος καταλαμβανονται δια της κατα τον του Ἑρμου ἀστερα θεωρουμενης ἑκαστοτε |
| μαχην σημεια , τους Περσας ἐταραττες . ὁ δε κακως ἀπολουμενος Δημαρατος ὁ τα παρ ' ἡμιν ἐπαινων προς ἐκεινους | ||
| αὐτῳ θανατου ποτε ἀξιον ἐργασασθαι , προυφερε τε ὡς ἀπεστελλετο ἀπολουμενος . και της μεν των Ἑλληνων δουλωσεως ὀλιγον ἑαυτῳ |
| ! ! ! ] ? ? . ἐγω μεν αὐτοθι ὑπεμενον , ἡ δε Περσις αως ? [ ! ! | ||
| σπουδης οὐδεν ἐλλειποντες ἀπηντησαν μετα των ὁπλων και κοινῃ στρατοπεδευσαντες ὑπεμενον την των πολεμιων ἐφοδον . Φιλιππος δε το μεν |
| , περιειπε , και τιθεται αὐτῳ το του Αἰγυπτιου Διονυσου πατριον ὀνομα . Ἀλεξανδρος δε ὁ Ἀφροδισιευς ἐν τοις Φυσικοις | ||
| γαρ και Ἑλληνικως ἐλαλουν , ἀλλ ' οὐν γε την πατριον ἐσῳζον ἀπηχησιν της φωνης : ὡς Σοφοκλης Ἑλενης ἀπαιτησει |
| τῳ ἐγεγραπτο : Βασιλευς Δαρειος Περσῃσι τοισι ἐν Σαρδισι ἐντελλεται κτεινειν Ὀροιτην . Οἱ δε δορυφοροι ὡς ἠκουσαν ταυτα , | ||
| και οὑτω ἐγνωσαν ἐουσας γυναικας . Βουλευομενοισι ὠν αὐτοισι ἐδοξε κτεινειν μεν οὐδενι τροπῳ ἐτι αὐτας , ἑωυτων δε τους |
| τουτεστιν των γινομενων ͵γχ , ἀφελωμεν τα ͵γφμθ θ , καταλειφθησεται ἡμιν το ἀπο της ΔΚ τετραγωνον των αὐτων ν | ||
| και ἐπι τουτοις τοις βαθμοις οὐχ ὁλῳ τῳ πλατει : καταλειφθησεται γαρ ἀστεγαστος ὁ της ἀναβαθρας τοπος : και ἐφ |
| ὑστερον εἰς τοσουτον με κατεστησεν ἀγωνα , και μαρτυρα οὐδενα παρασχομενος ἐκ των λογων ζητει πιστος γενεσθαι , ἐξον αὐτοις | ||
| προς ὑμας εἰπων καταβηναι , και το ψηφισμα του δημου παρασχομενος , ὁ περι εὐσεβειας ἐποιησατο : χρησιμον γαρ ὑμιν |
| μεν τους μη ἐνοχλουντας μηδε ἀρχοντας ἀδικων μηδε τῳ σμηνει προσιοντας κακουργως και συν ἐπιβουλῃ εἰρηναια αὐταις και ἐνσπονδα ἐστι | ||
| Ἑλληνας , ἐπεστησαν φυλακην τῳ τοπῳ τουτῳ κελευσαντες ἀπειργειν τους προσιοντας : κατοικιαν δ ' αὐτοις ἐδοσαν την προσαγορευομενην Ῥακωτιν |
| φυει και αὐξει , οὐδεν δε ἑτερον ἠ μονον ἀχνην ἀποφερεται , ὡστε οὐδενος μεταλαμβανει . Ἀν πολλα βαλλῃς ἀλλοτ | ||
| ὑπηρετης γινεται : τα γε μην των ποδων οὐκ ἰσον ἀποφερεται μετρον , ἀλλ ' ὑψει πλεονεκτουσιν οἱ προσθιοι και |
| ὁμοιως τοις περι Ἀπολλωνιον και Κομανον και σχεδον ἁπασι συνδεσμον ἐκδεχομενος παλιν λογους τινας προὐφερετο ἐξεταστικους του ἐγκεισθαι τον και | ||
| φημι : συ δε ὁμωνυμως το ἡσυχῃ ἀντι του νοθρως ἐκδεχομενος δηλος εἰ σοφιστευων την ἐπιχειρησιν . στλεγγιδα . στλεγγις |
| ὡν εὐεργετουντο ἀπαιτουμενοι εὐεργεσιαν ᾐτουντο μη ἐπι Κερκυρᾳ την φυγην καταλυειν , ὡστε ἡμιν ὁ τι δρασωμεν ἠπορει ἡ γνωμη | ||
| οἱ της βουλης προεστωτες τους εἰσφεροντας καινα πολιτευματα δημαρχους και καταλυειν ἀξιουντας τον πατριον της πολιτειας κοσμον αἰτιους ἀπεφαινον της |
| κεραυνου κρεισσον ' εὑρησει φλογα , βροντης θ ' ὑπερβαλλοντα καρτερον κτυπον , θαλασσιαν τε γης τινακτειραν νοσον , τριαιναν | ||
| γλωσσῃ ματαιους ἐξακοντισῃ λογους . Οὐτ ' ἐκ χερος μεθεντα καρτερον λιθον ῥᾳον κατασχειν , οὐτ ' ἀπο γλωσσης λογον |
| καθευδει , ἀλλ ' ἁμα τε ᾐσθετο του ζῳου του προσιοντος και της εὐνης ἐξεπηδησε και θει : και ὁ | ||
| ἐπι σκηνης κατηρασατο τῳ Ἡρακλει , εἰτα γ ' ἐκυψε προσιοντος κατω . εἰκοτως δε μοι δοκουσι κακως ἁπαντας λεγειν |
| ἀλυξαι : φυγειν , εἰς το ἐκφυγειν . Ἑρπων : συρομενος ὁ πολυπους . ἀσπετα : γραφεται ἀσχετα . ἀσχετα | ||
| . . . Ἐνθεν ἀποθρῳσκει γενεσις πολυποικιλου ὑλης : ἐνθεν συρομενος πρηστηρ ἀμυδροι πυρος ἀνθος κοσμων ἐνθρῳσκων κοιλωμασι : παντα |
| ἀκατασκευους ὀντας , και τους μεν γινομενους καρπους εἰς ταυτα καταφερειν , την δε ἐκ τουτων ὀρυττομενην γην ἐπι τα | ||
| . και καταϲπαϲτικην δε δυναμιν ἐχει ὡϲ τουϲ ἀναδοθενταϲ ἡλουϲ καταφερειν : οὑτωϲ οὐν και προϲ ὑϲτερικαϲ πνιγαϲ και την |
| ἀπο ὀρους Ἀργους ἀκουστεον , ἀφ ' οὑ ὁ Ἰναχος καταφερεται ποταμος . τιφος : ὁ καθυγρος τοπος , ἐνθα | ||
| εἰς την Ἀντιοχειαν προελθων πλησιασας τῃ πολει προς την θαλατταν καταφερεται την κατα Σελευκειαν : το δ ' ὀνομα του |
| δε αἰσθησεις οὐχ ὑλαι γινονται των αἰσθητων : οὐ γαρ λευκαινεται ἡ αἰσθησις οὐδε μελαινεται οὐδε βαρυνεται ἠ ὀξυνεται , | ||
| βασευνται : βησονται . παλυνεται : μολυνεται , ὑπο εὐρωτος λευκαινεται . παλην γαρ ἐλεγον το λεπτοτατον του ἀλευρου , |
| ἀθρησαιμι φιλην ὑπο δουρασι πατρην δυσμενεων : οὐ γαρ τι κακωτερον ἐλπομαι ἀλλο πημα μετ ' ἀνθρωποισιν ὀιζυροισι τετυχθαι . | ||
| φορβη τε φιλη και λιχνος ὀλεθρος . ὡς οὐδεν λιμοιο κακωτερον οὐδε βαρειης γαστερος , ἡ κρατεει μεν ἐν ἀνθρωποισιν |
| : τα γαρ παραγοντα τι κατα την παραγωγον αὐτων δυναμιν παραγουσιν , οὐ κατα την ἀιδιοτητα . δειξατωσαν οὐν το | ||
| γαρ προακτικα των αἰτιων κατα τελειαν ἑστωτα ἐνεργειαν τα ὑφειμενα παραγουσιν , ἡ τε του παντος δημιουργια ἐκ του παντελως |
| παχος σχιζομενον λεπτον ὡς ἀν φυλλον , το δε λοιπον προσμενειν τε δυναται και σωζει το δενδρον ὡσαυτως περιπεφυκος . | ||
| Ταυτα μεν οὐν ὁ βασιλευς . Ὁ δ ' ἐπειρατο προσμενειν και ξυνεπεσθαι οἱ κατα βαρβαρων στρατευοντι , ἀλλα ταυτα |
| ὑπερβολῃ λεγει , ὁτι κἀν πεισῃς , οὐχ ἑξεις ἡμας πειθομενους σοι : 〚 οὐδε ἐαν πιθανως διαλεχθειης , πεισεις | ||
| τι διδασκοντας : και γαρ προσταττουσιν αὐτοις και τυπτουσι μη πειθομενους . Νη Δι ' , ἐφη : ἀλλ ' |
| βελτιστος ὀπισθεν αὐτῳ παραστας οἱον εἰχε στρεπτον περι τῃ ' κεινου τιθησι κεφαλῃ , και ἐδεδοτο τα μειζω . της | ||
| ἐνδον , ὠ ξενε : γυνη δε μητηρ ἡδε των κεινου τεκνων . Ἀλλ ' ὀλβια τε και ξυν ὀλβιοις |
| καθαρωτατον ὑδωρ ἐκδιδουσα εἰς τον Ἀξιον , ὁς ἐκ πολλων πληρουμενος ποταμων θολερος ῥεει . φαυλη οὐν , φησιν , | ||
| Ῥοδανος μεγιστος τε ὠν και πλειστον ἀναπλουν ἐχων ἐκ πολλων πληρουμενος ῥευματων : λεκτεον οὐν ἐφεξης περι τουτων . ἀπο |
| ὑμεις δε δικαιοι ἐστε μεμνησθαι . ἀναγκαζομεθα δ ' αὐτα παραφερειν νυνι χρῃζοντες ἀντι πολλων και μεγαλων , ὡν ὑμιν | ||
| ἀλληλους ; Και τι μοι νυν την προς ἀλληλους μαχην παραφερειν και ταυτης μεμνησθαι ; συ αὐτος εἰ ἐφαρμοζεις καλως |
| τα ὀρχιπεδα αὐτου ποιει εἰς διαφορους θεραπειας και δια τουτο διωκομενος ὑπο κυνων και ἀνδρων και εἰδως την αἰτιαν τοις | ||
| , ὡς ἐπαϊστος ἐγενετο τουτο ἐργασμενος , μισηθεις τε και διωκομενος οἰχετο φευγων τῃσι νηυσι ἐπι Λιβυης . Το ἐνθευτεν |
| , ὁ τα κεφαλαια συγγραφων Εὐριπιδῃ . τριποδα και καδον παραθεμενος ψυκτηρα τ ' οἰνου . . . μεθυσκεται . | ||
| τους ἀστυγειτονας περι Καμανδωδου ὁ [ γραμματικος ] το Ἱππωνακτειον παραθεμενος ἐνικα μηδε μοι μυ λαλειν Λεβεδιην ἰσχαδ ' ἐκ |
| ἀλλ ' οἱ νομοι περι ἁπαντων ἀγορευουσι , στοχαζομενοι του συμφεροντος ταις πολιτειαις ἁπασαις , εἰτε δημοκρατιαν εἰτε ἀριστοκρατιαν εἰτε | ||
| ἀνηρ , και τῳ πρωτῳ διελοντι το δικαιον ἀπο του συμφεροντος καταρασθαι , ὡς ἀσεβες τι πραγμα δεδρακοτι : ἀσεβεις |
| καθαπερ ὁμοιως και παρ ' ἡμιν ἐπι πλειονων τοιαυτα τινα συντελειται . Παχνη δε συντελειται των δροσων τουτων πηξιν τινα | ||
| σανισι το παχος τετραδακτυλοις σκεπεσθω κατα τους ὀρθοστατας . Και συντελειται το σχημα . Και ἀπο του ἐδαφους των ἐσω |
| και πελια των ὑπωπιων σπογγος ἐν ἁλμῃ ἀποβαπτομενος και συνεχως προστιθεμενος . μετα τουτο δε πυρια συνεχης δια ὑδατος θερμου | ||
| / , ὁ δε τετραγωνος μθ͵βτδ / , ὁ δε προστιθεμενος αὐτοις τετραγωνος μθ͵δϘϚ / . ζ . Κυβῳ και |
| συναρχος ὑποπτος ἠν , ἐμοι τε διαφορος ὠν αἰει και ὑποκρινομενος ἐπιβουλευσαι τῳ Καισαρι και την ἡμεραν του φονου γενεθλιον | ||
| Ἐδεκωνι ἰδιολογησαμενος ἐφασκεν ὑστερον προς ἡμας , εἰτε ἀληθιζομενος εἰτε ὑποκρινομενος , ὡς εἰποι μεν αὐτῳ τα εἰρημενα , μογις |
| ἀνατολας ὑπο του βαρβαρου τολμωμενα , οὐκ ἀνασχετα ἡγουμενος , καλουντων δε αὐτον και των ἐκεισε ἡγεμονων , ἀσχαλλων μεν | ||
| ὀνομα κορκοτης , λυκου ἐχων μεγεθος : των δε ποιμενων καλουντων τους ἰδιους παιδας ὀνομαστι , μιμειται τας φωνας των |
| μοι , και μηνιειν μεν οὐπω ἀξιω , μηνισαντος γαρ ἀπολουνται μαλλον ἠ οἱ ἐνταυθα ποτε Ἑλληνες , ξυμβουλιᾳ δε | ||
| πεισονται , οἱ δε συν ἐκεινῳ ὀντες ὑφ ' ἡμων ἀπολουνται , ὁτι ταχα οὐδενα εἰκος συν αὐτῳ βουλησεσθαι εἰναι |
| και αἰγος λαμπρυνει τε τους ὀδοντας και τα πλαδαρα των οὐλων ξηραινει . Οὐλων δε δια φλεγμονην ὀδυνωμενων , ἀριστον | ||
| δε γιγνονται ξανθαι , μεταξυ πωϲ οὐϲαι των τε μετριωϲ οὐλων και των ἁπλων : οὐ μην οὐδε φαλακρουνται ῥᾳδιωϲ |
| ἀνα ⋖ ⊂ ὀξους σκιλλητικου . Ἀρχη των καταπλασματων και ἐπιθεματων . Καταπλασμα . καρδαμωμου ⋖ η λιβανου ⋖ ιδ | ||
| ὀθονιου ἠτοι τοις φοινιξι παραμιγνυμενη , ἠ ἀλλῳ τινι των ἐπιθεματων ἐμπασσομενη , και σπογγος δε βραχεις ὑγρᾳ πισσῃ και |
| καταγαγειν αὐθις τῃ πολει , προπινων ἐντευθεν Κτησιππῳ το ταυτης συμφερον . Ἀλλα γαρ το προσγραψαι , φησι , μηδε | ||
| και τις ὁ πραττων ὑπερ ὑμων και το τῃ πολει συμφερον ζητων . ἐγω μεν τοινυν ἐγραψα βουλευων ἀποπλειν την |
| ὑφ ' ὑμων των εἰθισμενων ἀμφισβητειν και των οὐδεν ὑμιν προσηκοντων ; ἁ μεν οὐν ἐγκαλω , ταυτ ' ἐστιν | ||
| πεμπομενα οὐ προσηκατο , ἡ δε των Ἀθηναιων βαρυτερα των προσηκοντων ἐκλεγουσα οὐ πανυ τι ὠνατο . Το δε γε |
| κατα διαφοραν και ποιῳ νοσηματι ἑκαστος αὐτων ἁρμοδιος . οὐ παραιτειται μεν οὐδε τοις προ ἡμων ἡ τησδε της μεθοδου | ||
| λεγοντων και δια μυθων τα ψευδη συναγοντων τε και συνισταντων παραιτειται : το γαρ μυθικως σοφιζομενων ἰσον τῳ δια μυθων |
| τροπον και ἀλλαι παραγωγαι λεξεως σημαινομενον ἀποτελουσιν εἰς ἡν και μεταλαμβανονται , τον αὐτον δη τροπον και το ἡμεδαπος ἐθνικως | ||
| κατα το πρωτον και δευτερον προσωπον ὀρθοτονουμεναι ἀντωνυμιαι εἰς συνθετον μεταλαμβανονται συνοντος του ῥηματος ἰσαριθμως κατα το αὐτο προσωπον , |
| τελους διαφορος ἐστιν ἡ μεταθεσις της αἰτιας : το μεν ὀρεινον χωριον , ὁτι ἐλαττονος ἐστι τιμης και ὁτι οὐκ | ||
| ἐπι τουτου του ζητηματος : ἀσωτος καταναλωσας την οὐσιαν ἠγορασεν ὀρεινον χωριον και βαρβαρα ἀνδραποδα , και ἐν αὐτῳ διαιτωμενου |
| φθειρομενου αὐτου : ἀσθενουντος : πλαγιασμος ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται | ||
| γαρ φησιν ἀντι του ἀπολιμπανω ἐμαυτην ἐξ ἀθυμιας : και παραλυεται μου τα μελη ἐλαυνομαι ] διωκομαι κλυεις ] † |
| προεπιθειναι τῳ λογῳ τους περι αἰτιας πεψεως ὡπερ ἐπαναλαβουσι τον λογον . Της τοινυν αὐτης φυσεως ἀει μεν το παραμονον | ||
| Ἱκανως δε και Κλεανθης περι το σπουδαιον εἰναι την πολιν λογον ἠρωτησε τοιουτον : εἰ πολις μεν ἐστι δικαστηριου κατασκευασμα |
| και Ὁμηρος λεγει , το δε δω ὑπο των Ἀττικων ἐκτεινομενον μεγα γραφεται . ἠυκομον δε ταυτην λεγει δια το | ||
| μετερχεται , ἠ οὑ μεν ἐχομενον τοπου εἰς ὁν δε ἐκτεινομενον . ἀλλ ' εἰ ὁν μεν ἀπολειπον ὁν δε |
| ἡδοναις και τουτο φησιν εἰναι νουν ἐχοντος : το δε ἀντιτεινειν και καταδουλουσθαι τας ἐπιθυμιας οὐτ ' ἐμφρονος οὐτε εὐτυχους | ||
| τουτον καθελων και διδαξας ὡς ἀρα οὐ χρη προς χαλινους ἀντιτεινειν , εὐ ποιεις : τους μεντοι Μεγαρεις εἰς ἰσον |
| ἀλλ ' ἁλυσεως τροπον ἀλλη ἐξ ἀλλης ἠρτηται , δευτερον προσγενησεται κριτηριον ἡ πιθανη ἁμα και ἀπερισπαστος φαντασια . οἱον | ||
| και ἀλλα ὁτι πλειστα ἐκ του καλου τε και δικαιου προσγενησεται . Και τι δη , ἐφη , ὁρᾳς , |
| νεμομενον ἠ ἑρπετον φαρμαξῃ συρομενον ἠ χρονος δαπανησῃ ἐπικειμενον , βλεπομενον , ἐπαινουμενον . Τουτο Ἀφροδιτη καλλους ἐλαβεν ἀθλον : | ||
| τον καπνον , ἀνανεουμεθα το λοιπον , τουτεστι το μη βλεπομενον πυρ . ὁ δ ' αὐτος λογος και ἐπι |
| της ὑπεροχης των ὀρθων , και του ἐμβαδου . και ἀπαγεται εἰς το εὑρειν τριγωνον ὀρθογωνιον ὁπως ὁ ὑπο των | ||
| το ἑν των ὀρθογωνιον γ . δ . ε . ἀπαγεται οὐν εἰς το εὑρειν δυο τριγωνα ὀρθογωνια , ὁπως |
| γε προ ἐμου τουτο κατειδεν Εὐριπιδης ὁ ποιητης την Ἑκαβην ποιων . της γαρ δη Ἑκαβης δεομενης του Ἀγαμεμνονος συμπραξαι | ||
| τε και ἀπλανεις εἰναι και ἀσυγχυτοι . πρωτον οὐν ὁ ποιων ἐποιησεν οὐρανον ἀσωματον και γην ἀορατον και ἀερος ἰδεαν |
| . Θ δειλαιος Θ : ἀθλιος , κακοδαιμων . Θ δακνομενος Θ ὑπο της δαπανης : ἐνοχλουμενος ὑπο των της | ||
| συνελασειεν με ταις ἱπποις ὁ νομευς , παιομενος τε και δακνομενος ὑπο των ἀρσενων ἀπωλλυμην : ἀει γαρ με μοιχον |
| ἀπειρος και ἀγνωστος και πολυϊδος , ὁ πολυγνωστος , και παραγομενον ὡσαυτως ἀποβαλλει το ε , οἱον ἰδμων ἰστωρ . | ||
| , εἰ οἱον τε φαναι , προ του ποιησαι το παραγομενον και το αἰτιατον και το ὀρεκτικον και το γνωστικον |
| των ἀγριων ἡγεμων μαχουμενος : ἁλοντος δε τουτου ἑτερος ἐρχεται μαχουμενος . και ὁποταν μεν ἀρρην ᾐ θηρευων , τουτο | ||
| κειρας τε και λωβησαμενος , ἐπειδη οὐδεις ὑπερ αὐτης ἐξῃει μαχουμενος ἀπηγε την στρατιαν . Οὐολουσκοι δε και Ἑρνικες , |
| τι δενδρον ἐκαθεζετο και των ζητητων ἐπιπεσοντων οὐκ ἀγεννως αὐτους ἀμυνομενος κατεκοπη . τουδε μεν δη την κεφαλην ὁ Καισαρ | ||
| , ἐστρατευσε κατα Χαλκιδεων τε και Περδικκα , τον μεν ἀμυνομενος † οἱς ἐψευσατο μετελθειν αὐτῳ τα ὑπεσχημενα , τους |
| φυλασσεσθαι τον Παρθυαιον , ἐπιβεβουλευμενον τε ἐναγχος ὑπο Κρασσου και θυμουμενον ἐτι τῃ Κρασσου συμφορᾳ , μηδ ' ἐς ἀκρατεις | ||
| τε και κτειναι : τα δε τελη της στρατιας το θυμουμενον και ἀγριαινον του πληθους ἀν - εστελλον ὑποθωπευοντες τε |
| ἀπεχει δ ' οὑτος του ἰσημερινου μοιρας κζ ιβ και γραφεται δια Πτολεμαϊδος της ἐν Θηβαϊδι , καλουμενης δε Ἑρμειου | ||
| ἡστινος ἐμισησεν κλωνας ] τα κλωναρια μουνης ] μονη . γραφεται μουνη στεφος ] τον στεφανον οὐχ ὑπεδεκτο ] οὐκ |
| οὐν το του ἀνδρος σπερμα και κατασχεθεν ἐν τῃ μητρα προσφυεται ταις κοτυληδοσιν , εἰτε κατα τον δεξιον αὐτης κολπον | ||
| ἀμοιρον ἡ σπογγια κυημα ἐστι θαλαττης , ἀλλα ταις πετραις προσφυεται , ὡσπερ οὐν και ἑτερα , ἐχει δε τινα |
| Ἀλλα περιποιει , φησιν , και δια τουτο ἀγανακτω ὡς ἀπολειπομενος αὐτου . Και τις αὑτη ἡ εὐροια , ἡν | ||
| ἡς ὁ μεν κατα λογον ζων μετοχος , ὁ δε ἀπολειπομενος οἰκοφθορος και περι πολιν οὐδαμῃ σωτηρ ἀλλα παν τοὐναντιον |
| Διο πολλοι και τους των νεοφυτων κλωνας χαμαι ἑλκουσι , ταπεινοτερον και χαμαιζηλοτερον το δενδρον ἀναγκαζοντες γινεσθαι . Και αὐταρκως | ||
| βιασασθαι : πολεως τε χειροποιητου κτισιν ἀρχην ποιησασθαι της γραφης ταπεινοτερον ἠ κατα την ἀξιαν των νομων ὑπολαβων εἰναι , |
| ῥαβδων ἐχοντες , τιαρας περικειμενοι πιλωτας καθεικυιας ἑκατερωθεν μεχρι του καλυπτειν τα χειλη τας παραγναθιδας . ταὐτα δ ' ἐν | ||
| εἰσιν , οὐ μονον τῳ τον ὀροφον και τους τοιχους καλυπτειν , ἀλλα και τῳ συνυφανθαι γενεσι τοις αὐτοις , |
| και το θερμον τοιουτοτροπως . το γαρ ψυχρον θερμῳ νοσηματι προστιθεμενον ἐπικουρει μεν το νοσημα , κτεινει δε το σωμα | ||
| δε αὐτος λογος ἐπι παντων , ἐφ ' ὡν το προστιθεμενον τῳ κατηγορουμενῳ οὐχ ὡς ὑπαρχον λεγεται τῳ ὑποκειμενῳ , |
| κενον νοουμεν , εἰγε ἐστιν οὐδεν ἀλλο ἠ τοπος σωματος ἐστερημενος : ἱκανα μεν οὐν και ταυτα δειξαι , ὁτι | ||
| των ε δακτυλους κεκτημενος εἰη ἠ ἀγλωσσος ἠ τοιουτου τινος ἐστερημενος , ἐλλιπης ἀν ὁ τοιουτος λεγοιτο και οἱονει πηρος |
| λεγομενον , ὁτι ἐπαν μεν τις μουσικῃ παρεχῃ καταυλειν και καταχειν δια των ὠτων : πολυ γαρ το δευτερον ἐναργεστερον | ||
| . Λεχοι δε πυ - ρεταινουσῃ και ἀλγεουσῃ , ὑδωρ καταχειν , και πτισσανην παχειην διδοναι τρις της ἡμερης , |
| μουσικην ἀπεδεξαντο , ῥητεον [ οὐ ] προς εὐδαιμονιαν αὐτην συντεινειν , ἐπει και ἀλ - λοι μη λειπομενοι της | ||
| διαφερει σκοπος οἰκονομιας , ὁτι προς μεν τον σκοπον παντα συντεινειν ὀφειλει τα λεγομενα , ἡ δε οἰκονομια μερων τινων |
| δακτυλου ὑποβεβληται τε τῃ κεφαλῃ του ἀστραγαλου και οὐδεν ἑαυτῳ συνταττομενον ὀστουν ἐχει , το δ ' ὡς κατα μικρον | ||
| αὐτης ταξεως τετυχηκεν . οὐδ ' ἐστιν ὁπως ποτε το συνταττομενον μεθ ' ἑτερων την καθ ' αὑτο οὐσιαν καταταττει |
| φρουριῳ ἐμεινεν , ἀλλα παρα την ἐπιταγην του ἡγεμονος ἐξηλθεν ἀγωνιουμενος , ὡς λιποτακτην ἀπεκτεινε . και ἀλλοι πολλοι πατερες | ||
| ἀδελφος , και φανερως και λαθων οἰχησομαι προς αὐτον , ἀγωνιουμενος αὐθις ὑπερ της πατριδος προς σε , καιπερ ἠδη |
| θυσιας γαρ ἀπαιτουντας τους θεους κινδυνον μεν ἀλλα και νικην προσημαινειν . παντα μεν τα εἰωθοτα συμβαινειν και ὁσα εἰκος | ||
| Εἰ δε τις , ὁτι φασκοντος αὐτου το δαιμονιον ἑαυτῳ προσημαινειν ἁ τε δεοι και ἁ μη δεοι ποιειν ὑπο |
| : ὁ μεν γαρ ἐπι πολεμον , ὁ δε ἐπι δειπνον . Γ στεφανωσαμενῳ : τῳ Δικαιοπολιδι . λειπει δε | ||
| Δια φειδωλον και τα ἑπομενα τῃ φειδωλιᾳ . Θ . δειπνον : Ἐξ ᾠων και τυρου τετηγανισμενου . Θ . |
| γραφουσι μετα δαιτα : διο ἡ διπλη . και ὁτι μαχεται το μετα δαιμονος ἀλλους : διο ἀθετειται . . | ||
| ἀχρηστον ; εἰ οὐν οὑτως περι ἱματιου λυπειται τις και μαχεται , ὁτι οὐκ ἀπειληφεν ὑγιες το ἱματιον , τι |
| μεσην μεν τον εἰρημενον κοινον των δυο δια πασων , προσλαμβανομενον δε τον βαρυτατον και νητην ὑπερβολαιων τον ὀξυτατον , | ||
| ' ἀκοης ἀναληπτεον . ὁρους τοινυν ποιησομεθα τουτο θεωρειν πειρωμενοι προσλαμβανομενον μεν θ͵σιϚ : μεση δε ἐσται δ͵χη : νητη |
| ὁμοιως ἐχει , τουτεστι προς το μερος του ὁριστου , ἀπορειται ἀρα δει τον λογον των μερων ὑπαρχειν ἐν τῳ | ||
| φεροντων ταὐτον τῃ εὐτυχιᾳ την εὐδαιμονιαν τιθενται . Διο και ἀπορειται ποτερον , φησιν , ἐστι μαθητον ἡ εὐδαιμονια και |
| πειθειν τον Νεστορα ; ὀργη ὑπερ Ἀχιλλεως των Ἑλληνων . παραμυθειται την ὀργην αὐτων ὁ Ἀγαμεμνων ὁμολογων ἡμαρτηκεναι , και | ||
| σημαινομενον οὐν ἀπηντησεν : ἐμοι τις ἠν ἐν γενει : παραμυθειται αὐτον ὁ χορος : ἐμοι τις ἠν ἐν γενει |
| και ψυχρων και ὑγρων και ξηρων ἐναρμονιον κρασιν και συμφωνιαν βουλεται λεγειν . δηλον δε ὁτι και τουτων οἱ μεν | ||
| τας δυο ταυτας μεριδας , ἐδωκα αἱρεσιν τουτῳι Ὀλυμπιοδωρῳ ὁποτεραν βουλεται των μεριδων λαβειν , και οὑτος εἱλετο τους φαρμακοτριβας |
| μηδεν χρησιμοι το παραπαν και δασμον οὐκ ἐτησιον ἀλλ ' ἐφημερον ἀναπραττωσι παρα των ἠδικημενων τροφας ἀναγκαιας ἁτε ποριζειν ἀδυνατουντες | ||
| το θειον εὐτυχη δωρηματα Ζευς ἐσθ ' ὁ πεμπων την ἐφημερον τροφην ἀνευ θεου γαρ οὐδε εἱς ἀνηρ σθενει θειᾳ |
| ἠ μεμψιν θεων . παντα ταυτα γαρ τυχη διδωσι και παραιρειται παλιν . ἐπι γην καταβαλων ὡσπερει τους θυλακους τους | ||
| πρεσβυτερα γιγνομενα καρπιμωτερα καθαπερ ἐλεχθη : παραιρουμενης γαρ της ἰσχυος παραιρειται το πληθος της τροφης ὡστε ῥᾳδιον καταπεττειν την λοιπην |
| το ἑν ἐπιστρεφομενον οὐτε ὡς γνωστικον οὐτε ὡς προς γνωστον ἐπιστρεφεται , ἀλλ ' ὡς ἑν προς ἑν δι ' | ||
| νυν δε ταλαιναν οὐδ ' ὁσσον παιζων εἰς ἐμ ' ἐπιστρεφεται . οὐδ ' ὁ μελιχρος Ἐρως ἀει γλυκυς : |
| , τον ἑτερον δε ἀπογραφον τινα και οὐ λανθανοντα ὁτι πεπλασται ῥητορικῃ τεχνῃ ; και γαρ αἱ λεξεις και τα | ||
| ἀκκιζειν το προσποιεισθαι , το θρυπτεσθαι , το μωραινειν : πεπλασται δε ἡ λεξις ἀπο Ἀκκους τινος μωρωτατης , ἡ |
| ἀναρπασαι τον ἀκουοντα . . ἐπισυναπτει παιζων ταυτα . ” κρουσιν “ δε εἰπεν ὡς ἐπι μουσικης . μουσικως ταυτα | ||
| ποτερῳ χρηστεον , ὡς ἀν μη συγχωρουντος του κατα την κρουσιν συνεχους ὑπολογισμου τινα χρονον , ἀλλα προχειροτερας ἀν ἐσομενης |
| εἰς ἑντο : και το προστατικον ἑς . μαινολης ὁ μαινομενος : ἠ μανιοπος γινεται : μαινολης : παρα το | ||
| ὑμιν τοις Ἀλεξανδρευσι κατελεξε Μενδησιους , ὡν οὐδ ' ἀν μαινομενος κυων γευσαιτο ἀν ποτε , ἠ των καλων σου |
| και πανταχου , το μητε κακον μητε ἀγαθον δια κακου παρουσιαν του ἀγαθου φιλον εἰναι . Πανταπασιν ἐφατην τε και | ||
| ἐμπειριαν πραγματων και δι ' ὀξυτητα και την ἐπι πασι παρουσιαν ἀοκνον , τουτο δ ' ὑπειληφοτας ἐκποδων ποιησαι ζητειν |
| παραταττομενος ἡττον ἐσχεν ἐν τῃ πρωτῃ συμπλοκῃ : δεινον τε ποιησαμενος , ὁτι δη της ἐλαττονος στρατιας ἐλαττον σχοιη , | ||
| παλιν τε κομισαι ἐς την Μιλητον και ξυνθηκας ἐτι ἀλλας ποιησαμενος , ἁς ἀν δυνηται , τροφην τε παρεχειν και |
| δ ' ἐν ἑκτηι Βυζαντιους οἰνοφλυγας ὀντας ἐν τοις καπηλειοις οἰκειν , ἐκμισθωσαντας τους ἑαυτων θαλαμους μετα των γυναικων τοις | ||
| τους ἀριστους Ῥωμαιων και δειπνειν δειπνα πολυτελη και ἀσυμβολα και οἰκειν ἐν καλῳ και ἀποδημειν μετα πασης ῥᾳστωνης και ἡδονης |
| και τεκνων και πατερων ἐβουληθη , τον τ ' οἰκτον ἐνθυμουμενος , οἱος ἐσται των προσηκοντων ἑκαστοις παρα τον ἀποσπασμον | ||
| ποστῳ δε βωλαριῳ της ὁλης γης ἑρπεις . παντα ταυτα ἐνθυμουμενος μηδεν μεγα φανταζου ἠ το , ὡς μεν ἡ |
| παραπαν ἀνιατα ἀδικηματα οὐκ ἐστιν ἀλλως ἐκφυγειν ἠ μαχομενον και ἀμυνομενον νικωντα και τῳ μηδεν ἀνιεναι κολαζοντα , τουτο δε | ||
| ἐξευρουσα τῃ συγγενειᾳ περας . ἐπειδη γαρ ἐδει κρατησαι τον ἀμυνομενον , ἐξηρπασε τον ἐπιοντα νοσῳ : και το μεν |
| και αὐτη του ἐναντιου : οὐ γαρ ἐσται τι γιγνομενον ἐφθαρμενον . μηποτε προχειρως εἰληπται , ὡς εἰ ἀδεκτος θανατου | ||
| μοριον αἱματος : ἠ γαρ φλεβα τεμοντας κενωσαι δει το ἐφθαρμενον αἱμα , ὁταν περι αὐτο το μοριον φλεψ μεγαλη |
| ἐστι το ἀλογον και αἰσθητικον , ἑκαστη δε αἰσθησις ἡδονῃ καταραται ὡς πολεμιωτατῃ και ἐχθιστῃ : και γαρ ἐστι τῳ | ||
| παρ ' ὁ προσεδοκων οἱ ἀκροαται το ῥητον ἐπηγαγε . καταραται ] ἱνα λεγῃ τοις προδοταις : τοις τοιουτοις δε |
| διατριβων ἀθανατος ἐσται , | πλευσας δε ἐπι Τροιαν νεωτατος ἀποθανειται , | εἱλατο παραμεινας αὐτου ἀποθανειν , και ταυτα | ||
| : οὑτος ἠν Ταυρου μοιρᾳ κζʹ : ἐνθαδε Κρονου ὀντος ἀποθανειται . Παρθενῳ ἀπεθανεν : το γαρ μοιρικον τετραγωνον τουτου |
| το δε ἑβδομον ἡ τε νητη των ὑπερβολαιων ἠ ὁ προσλαμβανομενος και ἡ μεση : ὡς ἐχουσι του προχειρου της | ||
| Εἰσι δε οἱ μεν ἐν τῳ διατονῳ φθογγοι οἱδε : προσλαμβανομενος ὑπατη ὑπατων παρυπατη ὑπατων λιχανος ὑπατων διατονος ὑπατη μεσων |
| μετα ὀλιγον α εὐτυχησεις ἱλαρως β μη συναλλαξῃς ἀρτι . περιμεινον γ οὐκ ἀποδημησεις ταχεως : ἐπεχει γαρ δ προκοψεις | ||
| σοι α κοινωνησεις και βλαβησῃ β οὐ στρατευσῃ νυν . περιμεινον γ οὐκ ἐστιν ὡρα του ἐπιβαλεσθαι δ οὐ πλευσεις |
| ἡμερας : ὁταν δε καταλαβῃ χειμων , ἐγκαλυψαμενοι περιμενουσι το συμβησομενον : οἱ δε τινες καθυπνωσαντες οὐδε ἀνεστησαν , ἑως | ||
| βους ἀπετεκεν ἑξ βοιδια : προς οἰωνου δε ἀγαθου το συμβησομενον λαβων ὁ Πτολεμαιος ἐν τοις βασιλειοις μετα πασης ἐπιμελειας |
| τε πολυουσια και πολυτροφα και τα ἀθροως ἀναδιδομενα προ της τελειας πεψεως , και τα βαρεα ταις ποιοτησι και τα | ||
| Ἰσαακ ἐγεννησεν ὁ κυριος : αὐτος γαρ πατηρ ἐστι της τελειας φυσεως , σπειρων ἐν ταις ψυχαις και γεννων το |
| . αἱ κοιλιαι πασαι των πτηνων δυσπεπτοι : ψευδως γαρ ἐπαινουσιν ἐνιοι την του στρουθοκαμηλου και αἰθυιης ὡς τι φαρμακον | ||
| και περι της φυτειας . οἱ μεν γαρ την ἐαρινην ἐπαινουσιν ἐπ ' ἰσημεριαις ἐτι κυοντων : ἁμα γαρ τῃ |
| μιν ἀνηρ ὑπεροπλισσαιτο . και ὁ μεν ποιητης προς το σημαινομενον ἀπεδωκεν ἀντι του αὐτο το οἰκημα , οἱ δε | ||
| μεγαλειον τι διασαφων . ἀρξομαι δε λαμβανειν καθ ' ἑκαστον σημαινομενον , καθ ' ὁσον ἀν ὠ δυνατος . εἰ |
| τας ὀψεις καθαρας διηγεισθαι δηλον , ἀναγκη δε ἐπι των πλειστων χρησθαι τῃ ὑποθεσει ᾑπερ ἐνεστησαμην , και κεφαλαια ἐπιτρεχειν | ||
| δ ' οὐν ὑπο των ἀλλων Ἑλληνων και βαρβαρων των πλειστων διαφθειρωνται , την λεγομενην ἀτακτον Ἀφροδιτην ἐν αὐτοις ὁρωντες |
| οὐκ ὀρθως βουλευομενος , ὡς ἐγω φημι , πειραται ἐξ ἁπαντος τροπου τον ἀδελφον τον αὑτου ἀπαιδα τεθνεωτα καταστησαι , | ||
| του ἐθνους , εἰ δε δει τἀληθες εἰπειν , ὑπερ ἁπαντος ἀνθρωπων γενους , αἱ δ ' ὑπερ ἑκαστου | |
| ἀνθρακων και ζεσας , εἰτα χλιασθεις και συν τῳ ἐλαιῳ πινομενος τε και ἐσθιομενος σφοδρα ὠφελιμος γινεται . Σκοροδον πικρον | ||
| ἀρτος μη προσφατος , μηδε πανυ ἐζυμωμενος , και ὁ πινομενος οἰνος κιρρος τῃ χροιᾳ και λεπτος τῃ συστασει , |
| τουθ ' ἡμιν ἐπι τας κατ ' αὐτων τιμωριας ἁρμοττον ἱεσθαι , ἑνεκα της προς το ἐθνος τιμης , ἱνα | ||
| ἀγαν νεισθαι , τουτεστι πορευεσθαι . ἠ ἀπο του ἀγαν ἱεσθαι . ἠ δια τας αἰγας : ἐπ ' αὐτας |
| ὑμνους και τα ἀλλα οἱς ἐπιστημη και εὐσεβεια συναυξονται και τελειουνται . ἀει μεν οὐν ἀληστον ἐχουσι την του θεου | ||
| ' ὁσα ὑπο των θεων διιθυνονται βουλευματα των ἀνθρωπων , τελειουνται , ὁσα δε οὐ , οὐ τελειουνται . τουτο |
| πληθουσι . καταγελαστος γαρ ἀν εἰη τις των μεν ἀνθρωπων ἐλαττουμενος τοις δε κηφησιν ὁμοιουμενος . κηφηνεσσι κοθουροις : τον | ||
| δε και ὁ συμπας ἀηρ ἐκ του κατ ' ὀλιγον ἐλαττουμενος , ἀποκριθησεται δε τα παντα εἰς μιαν οὐσιαν την |
| . προμηθειᾳ δε των ὀφεων τουτο δρωσιν , ἱνα μη ἀπολωνται : και δια ταυτα ἐς την νησον την προειρημενην | ||
| πασης της δυναμεως ἐπι τους Ἑλληνας ἐλθουσης κυκλωθωσι και παντες ἀπολωνται . οἱ δε μετα του βασιλεως ταχθεντες ἐπειδη τα |