| μουσικωτατον κλεινας Ἀθηνας ἐκπεραν Ἀμφιονα . οὑ ῥᾳστ ' ἀει πεινωσι Κεκροπιδων κοροι καπτοντες αὐρας ἐλπιδας σιτουμενοι . Καλλιστρατος τις | ||
| ἐνδειται : αἰσθανομαι δε και τυραννους τινας , οἱ οὑτω πεινωσι χρηματων ὡστε ποιουσι πολυ δεινοτερα των ἀπορωτατων : δι |
| ἀξιαν εὑρειν : ἁμαρτημα γαρ οὐ φορητον , τοιουτοις πραγμασιν ἐγχειρειν , ἀφ ' ὡ και τα της προπετειας ἐλεγχεται | ||
| γινεται , προς ἁ δει μη πανταπασιν ἀποκνειν , ἀλλα ἐγχειρειν προβαλλομενους ἀει την ἀγαθην ἐλπιδα . τουτους δε ἐγω |
| το κακον ὡμολογουν και ταυτα της του γηρως φιλοτιμιας παντα βουλομενης εἰδεναι δοκειν . ἀνελογιζομεθα τοινυν τον ἐμπροσθεν χρονον μεχρι | ||
| , το δ ' ἐκει ὁρωμενον ἀει μεταφερειν εἰς ἀλλο βουλομενης , το μεν ἀθροον αὐτῃ παν παρειναι οὐκ ἠθελεν |
| παντες ἐνεκλιναν , και Μιθριδατῃ του πταισματος οἱ στρατηγοι αὐταγγελοι παρεγενοντο , και πολυ πληθος τοτε των βαρβαρων ἀπωλετο . | ||
| και ὑστερον ναυμαχιας Ῥωμαιων προς Καρχηδονιους γινομενης τριηρεις πεντε Ἀττικαι παρεγενοντο : ἐστιν οὐν και τουτοις ἐνταυθα τοις ἀνδρασιν ὁ |
| ἐστι το πραττειν εὐ το ἀγαθον και τελος ἐχει την ἀνθρωπινην εὐδαιμονιαν . και το μεν τελος της πρακτικης καθ | ||
| και την Ὑγιειαν συγγεγραφεν † οὐκετι μοι ὡς † ἐπαινων ἀνθρωπινην περιεργειαν ἐχοντας . Το μεν δη περι των εἰς |
| , ἱνα ἐχωσι συνεσιν ἐν πασῃ τῃ ζωῃ αὐτων , ἀναγινωσκοντες ἀδιαλειπτως τον νομον του Θεου : ὁτι πας , | ||
| [ , . , . ] Διο και ἐν ἀποκρυφοις ἀναγινωσκοντες ὁτι Εἰδον δενδρον φερον δωδεκα καρπους του ἐνιαυτου και |
| λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
| ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
| κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
| φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
| ; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
| ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
| μελετωμεν τον αἰτουντα την δωρεαν . Οὐ λειπουσιν ἀρα τοις φιλονεικειν βουλομενοις ἐριδος ἀφορμαι . ἀνηρ ὁλην πατριδα τυραννιδος ἐλευθερωσας | ||
| φυσει γαρ δυσερις πασα γυνη , και το πραγμα πεισει φιλονεικειν ἀμφοτερας , την μεν παλαι συνοικησασαν Ἀχιλλει , την |
| προ της συλληψεως , οὑτω και ἑπταμηνα νομιζεσθαι οὐκ ὀντα προγεγενημενης της συλληψεως , δυναμενης δε της μητρας εἰς καταμηνια | ||
| ἠ του Δαιμονος ἠ και της Ἀναγκης ἠ ἐπι της προγεγενημενης εἰτε συνοδου εἰτε πανσεληνου . δια γαρ τησδε της |
| κατ ' ἀγοραν , ὁπως μηδεν ἀδικῃ μηδεις , τον ἀδικουντα δε κολαζειν , πληγαις μεν και δεσμοις δουλον και | ||
| ὁ ῥητωρ και καθολικοις λογοις ἐχρησατο : ὡστε οὐκ ἐστιν ἀδικουντα και ἐπιορκουντα και ψευδομενον δυναμιν βεβαιαν κτησασθαι , ὁπερ |
| . . νηα ἁλις χρυσου και χαλκου νηησασθαι : ἀντι προστακτικου . . . . . οἱ κε σε δωτινῃσι | ||
| ἀντι του πειρω . χρωνται δε τῳ ἀπαρεμφατῳ ἐπι ἑνικου προστακτικου και πληθυντικου ὁμοιως , γραφειν λεγοντες ἀντι του γραφετε |
| των ψυχων λυσις ἐστι και των ἀφυων ἡ θηρα ταις ἀνθρωπιναις ψυχαις ἐλευθερια γιγνεται . Ἠδη δε μελιττουργοι της μελιττης | ||
| και το οἰκειωτικον : αἱτινες δυναμεις οὐσαι και ἐν ταις ἀνθρωπιναις ψυχαις μετα το ἐνσωματωθηναι οἱον μεταβολην λαμβανουσιν , ἡ |
| ἐπειδη αἱ δευτεραι οὐσιαι τῳ καθ ' ὑποκειμενου λεγεσθαι φαντασιαν παρεχουσι του ἐν ὑποκειμενῳ εἰναι , δεικνυσιν ὁτι οὐκ εἰσιν | ||
| ” : οἱ μεν γαρ βοσκοντες τροφας τα αἰσθητα παντα παρεχουσι τῳ των αἰσθησεων ἀλογῳ και ἀπληστῳ θρεμματι , δι |
| προϊοντος ἐν ἡδονῃ τιθενται κἀν ἡ τιτθεια λαβῃ τελος , δακρυουσιν . εἰ μεν οὐν ἐξ οὐριων ἡμιν το κλεος | ||
| και τιτθης διακηκοας : σοφαι γαρ ἐκειναι τα τοιαυτα και δακρυουσιν ἐπ ' αὐτοις , ὁταν ἐθελωσιν . οὐ μην |
| σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
| οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
| , τουτο δεχομενος , ἑτερον ἀναβαλλομενος , ἐν πληθει πρεσβειων ἀναλισκων αὐτοις την τροφην . ὡς δε σιτου τε και | ||
| τα πολλα ὠν ἀσωτος , μαλα πενης : ὁ δε ἀναλισκων τε εἰς τα καλα και κτωμενος ἐκ των δικαιων |
| . Γ σκιμαλιζειν ἐστι το τῳ μικρῳ δακτυλῳ των ὀρνιθων ἀποπειρασθαι εἰ ᾠοτοκουσιν . ἐνταυθα δε παιζει , οἱον των | ||
| χειμωνος ὡρᾳ . ἀει δε μεχρι τοσουτου σοι των γυμνασιων ἀποπειρασθαι προσηκει , μεχρις ἀν μηκετι κοπον ἐμποιῃ το γυμνασιον |
| φυσεως και συμπεπτικης παραπλησιως τῳ πυρῳ , προς ὑποδοχην των σφοδροτερων φαρμακων ὑλη τις ὠν . Χρυσοκομης ἠ χρυσιτιδος ἡ | ||
| χρησιν του ὀνοματος ἀπο της θαλαττης . ἐπειδαν γαρ ὑπο σφοδροτερων ἀνεμων ταραχθῃ τα κυματα , ἀλληλοις συγκρουουσιν . ΓΘ |
| ἡ λεγουσα το ζῳον ἐμψυχον . Κατα μεν οὐν τας κυριας προτασεις . δειξας ὁτι πας συλλογισμος κατηγορικος ἁπλους ἐκ | ||
| νομον . Οὐκουν ἐναντιον , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , τῳ κυριας εἰναι τας δωρειας , ὁσας ὁ δημος ἐδωκε , |
| κηρωτης ἀνιεναι μιξει . συμβαινει δ ' ἐνιοτε του φαρμακου τυγχανοντος ἰσχυροτερου συντηκεσθαι τι της σαρκος ὡς ῥυπαρον και ὑγρον | ||
| Μεγαλου κολπου του παρα την ἐκτος Γαγγου Ἰν - δικην τυγχανοντος σταδιοι ͵͵α͵βφνʹ . Οἱ δε συμπαντες ἀπο του πεμπτου |
| . ἁμα γαρ διαθερμαινεται και το ἐντος και ὁ ἱδρως ἐκπιπτων λυει την λειποθυμιαν . ψυχεται δε και τα θερμα | ||
| πλησιον δε και ὁ Ἀραξης ἐμβαλλει τραχυς ἐκ της Ἀρμενιας ἐκπιπτων : ἡν δε ἐκεινος προωθει χουν πορευτον ποιων το |
| μεχρι τελους ταυτης της ἡμερας . μεχρι του δευρο : προσυπακουστεον το λατρις ἠ το θης : Μοιρας δολωσας : | ||
| φησιν ὁτι το ὀν οὐδεν ἐστιν , και δηλον ὁτι προσυπακουστεον το ἀληθες ἠ ψευδος , ἐπει ἀπορον ἐσται : |
| , ζηλωται των εὐποριστοτατων , ὡς μηδ ' ἐπ ' εὐτελει χλαινῃ ποτε δυσωπηθηναι , τοὐναντιον δε τας πολυτελεις ὀνειδος | ||
| την του πλουτου ἐπικτησιν : εὐφρανθησεται δε και ἐπι κερδει εὐτελει και ὠφελειᾳ μηδαμινῃ και ἐσται ἀχαριστος προς τους ἀνθρωπους |
| , και μαλλον διδασκει , ἐπειδη τας ἀρχας ἐχει των διδασκομενων , και ἐκεινος δια τουτων δυναται διδασκειν : οὑτοι | ||
| ποριζοντων δε τουτο και ἐλεγχομενων ὑπο του ὁρου και των διδασκομενων . ἐγραψαν δε ἀπο συμβεβηκοτος οὑτως : πορισμα ἐστιν |
| . τῃ λʹ του Ἀπριλλιου , ὑαδες ἁμα ἡλιου ἀνατολῃ ἀνατελλουσι . τῃ ζʹ του Μαϊου , πλειαδες ἑωθινοι φαινονται | ||
| ἐν τωι αἰθερι φερεσθαι οὐτε κατα τα αὐτα οὐτε ὡσαυτως ἀνατελλουσι . οἱ δε Πυθαγορειοι οὐ μονον τους πλανητας ἰδιαν |
| αὐτῳ μαλλον ἠ ἐντελλεσθαι : κελευουσι μεν γαρ [ και προσταττουσι ] δεσποται δουλοις , ἐντελλονται δε φιλοι ‖ . | ||
| Τους δε περι των συμβολαιων νομους Βοκχοριδος εἰναι φασι . προσταττουσι δε τους μεν ἀσυγγραφα δανεισαμενους , ἀν μη φασκωσιν |
| γαρ μυρεψικη και ἡ ὀψοποιητικη τεχναι εἰσι της ἡδονης και ποιητικαι ταυτης . και ἐπει ἐστι τεχνη αὐτης , λοιπον | ||
| τελος ἑτερον παρα την ἐνεργειαν ἐχουσα , οἱαι πασαι αἱ ποιητικαι ὀνομαζομεναι τεχναι , ὡν ἀνδριαντοποιητικη οἰκοδομικη τεκτονικη και αἱ |
| διαφοραν : ἐπεστι γαρ ἐπι των ὠτων αὐτοις ὁ λεγομενος Ἡρακλειος δεσμος . μνημονευει δε των Βοιωτιων σκυφων Βακχυλιδης ἐν | ||
| της μεν Εὐρωπης προς την Λιβυην Στηλαι τε και πορθμος Ἡρακλειος , δι ' οὑ ἡ καθ ' ἡμας εἰσχειται |
| , ἀλλα λογισαμενος , ὁτι βραδιον αἱ ἀπο των λουτρων ὠφελειαι αἰσθηται γινονται , τῳ γλισχρον εἰναι το ἐπιῤῥεον αἰτιον | ||
| των διεφθαρμενων ἀτμων εἰς το σωμα γενηται . Ἐξ ἀφροδισιων ὠφελειαι εἰσιν αἱδε : πλησμονην κενωσαι και ἐλαφρον παρασχειν το |
| ποιησῃς . εἰ τοινυν ταυτα παντα φιλανθρωπως και πεποιηκας και ὑπεμεινας δι ' ἐμε , πως νυν ἐασεις , ὠ | ||
| ἀνδρος γυναικα γεγονοτα , Ὠ ταλαιπωρε , ἐφη , πως ὑπεμεινας ὡδε λωβηθηναι , και οὐ προτερον ἀπεθανες ; Ὁ |
| ὠφελειν μη ἐπιφερουσα , τι δε των ἐν τῳ βιῳ ὠφελεισθαι παρεχομενη , οἱον ἡ μεν το φρονειν , καθαπερ | ||
| οἱ δε φιλοι , ἀν τις ἐπιστηται αὐτοις χρησθαι ὡστε ὠφελεισθαι ἀπ ' αὐτων , τι φησομεν αὐτους εἰναι ; |
| τα πατρια ἐθη και τα νομιμα : το σῳζειν τους γεγραμμενους νομους : το ἀληθευειν ἐν τῳ διαφεροντι : το | ||
| τουτους ἀψευδεις , και προς το καλλιστον εἰδος ἐνθεου πνευματος γεγραμμενους : και τοι γε οὐτε μετρον ἠπιστατο , οὐτε |
| ἐπι θαλασσῃ καλειται Ταινεια ἠ Τενεια . τα δε ἐντος κατεχουσι Γωνιαται , και Προσοδιται , μεθ ' οὑς ἡ | ||
| την συμβολην του τε Ἀραρος του ποταμου και του Ῥοδανου κατεχουσι Ῥωμαιοι . εὐανδρει δε μαλιστα των ἀλλων πλην Ναρβωνος |
| τροχαϊκη , ἀλλα διμετρων δυο μεν ἀκαταληκτων , ἑνος δε καταληκτικου . οἰκοι λεοντες : παροιμια παρα τους ἐν τῃ | ||
| Το ιβʹ προσοδιακον διμετρον καταληκτικον ἀπο ἐλασσονος Ἰωνικου και χοριαμβου καταληκτικου . Το ιγʹ τροχαϊκον τριμετρον ἀκαταληκτον , ὁ καλειται |
| ἑτεραν των θυγατερων ἐγγυησας , και πανθ ' ὁσα δια νοσους ἠ δια γηρας ἀδυνατος ἠν ἐπιτελειν , δι ' | ||
| μη φεροντας κατα γης εὐθυς πιπτειν , και γυναικας δε νοσους κρυφιους ἰασθαι θυμιωμενου δεχομενας αὐτου την πνοην και τους |
| . . ὁτι το ἀπο τησδε τῳ ὑπο δοθεισης και ἀπολαμβανομενης ὑπο καθετου ἑως δοθεντος . . ὁτι συναμφοτερος ἡδε | ||
| δυνησονται το περιεχομενον ὀρθογωνιον ὑπο της Κ εὐθειας και της ἀπολαμβανομενης ὑπ ' αὐτων προς τῳ Ζ σημειῳ ὑπερβαλλον εἰδει |
| και ἀχρι τελους του παντος ἀγωνος . τουτο μεν σοι δικανικων λογων το παραδειγμα [ λογων ἐσχηματισμενων ] , ἑτερα | ||
| συ ταυτης καταψευδομενος : οὐ γαρ ἡδεται αὑτη ποητῃ ῥηματιων δικανικων . κιττου , τρυγοιπου , προβατιων βληχωμενων , κολπου |
| ἐν μελικρατου # γ . Ἡπατικον ξηριον . Ἀνησσου , γεντιανης , ἀμυγδαλων πικρων , ἀψινθιου ἰσα . κοχλιαριον ὑδατι | ||
| : γληχωνος δραχ . α . μετα πεπερεως ὀλιγου ἠ γεντιανης δραχ . β . ἠ ὀριγανου δραχ . β |
| αὐτων ἐφαπτομενοι μεγιστοι κυκλοι ὡν και ὁ ὁριζων ἁπτεται , στρεφομενης της σφαιρας ἐφαρμοσουσιν ἐπι τον ὁριζοντα . Ἐστω ἐν | ||
| τε φανερον της σφαιρας και το ἀφανες : λεγω ὁτι στρεφομενης της σφαιρας περι τον ἑαυτης ἀξονα οὐδεν των ἐπι |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
| γαρ σημαινει , διοτι ἡ ψυχη παραμενει ἐν τοισιν ἡμερινοισι βουλευμασιν , οὐτε πλησμονῃ τινι κρατηθεισα οὐτε κενωσει οὐτε ἀλλῳ | ||
| σηι χαριζεσθαι φρενι ; φροντιζ ' : ἐμοις δε χρωμενος βουλευμασιν οὐκ ὠμος ἐς σον παιδα δυστυχουντ ' ἐσηι . |
| οὐτε ζωντας οὐτε ἀποθανοντας , ἀλλα τους ἐν τῃ μαχῃ τελευτησαντας των συμμαχων ἁπαντας θαψω . και κρατησας τῳ πολεμῳ | ||
| πλοιων και μηχανων ἐπεσκευασεν , οἱ δε Ῥοδιοι τους μεν τελευτησαντας των πολιτων ἐθαψαν , τα δε ὁπλα των πολεμιων |
| , ὡς των μεν οἰκων ἐπιμελουμενους , των δε ἐνοικων ἀμελουντας . Ἐν ἀλλοτριοις παραδειγμασι παιδευε σεαυτον , και ἀλλοτριος | ||
| μη διδοντα τα χρηματα , ὁ δε δημος ἐκεινους ὡς ἀμελουντας κατα τους πολεμους . αἰτιωμενων ] εἰς τους ῥητορας |
| εὐθυμιαν κερδανας τον ὑπερ της ἐρωμενης ἀγωνα νικησας δια της ἐρωμενης : οὑτως αὐτῃ προσεστιν ἀμαχος ὡρα μη δεομενη προικος | ||
| και οὐχ ὁρων ἡν ἐποθει γυναικα , ὡσπερ οὐν ἐραστης ἐρωμενης ἀτυχων ἐξηγριωθη : και ὁ τεως πραοτατος ὠν ἐς |
| οὐ μην οὑς γε ὁρωμεν μισθωτους και θητας πασιν ἑτοιμοτατα ὑπηρετουντας , μη ποτε βασιλικης μεταποιουμενους εὑρωμεν . Πως γαρ | ||
| ὁτι ἠδυνηθη πλουτον ἐχων , οἰκειους , ἀλλους φιλους τους ὑπηρετουντας αὐτῳ προς ἡδονην , καιρον την νυκτα , ἐν |
| μεν ἀποστησονται Θετταλοι , τῃ δε πολει προσθησονται , κἀκεινος ἀσθενεστερος και οὑτοι μειζους γενησονται . ἀξιως της πολεως ] | ||
| το πνευμα ὁ υἱος του θεου ἐστιν . ἐπειδη γαρ ἀσθενεστερος τῃ σαρκι ἠς , οὐκ ἐδηλωθη σοι δι ' |
| Δεινιᾳ πολεμων ταυτας τας διαθηκας διεθετο , ἐπειτα ὡς ἐκεινου τελευτησαντος ἐπεμελειτο τε των ἡμετερων ἁπαντων και αὐτους ἐπαιδευεν εἰς | ||
| : ἀλλ ' οἱον συνεκπνεοντα , και συσβεννυμενον ταις του τελευτησαντος τυχαις . οἱ δε ὑστερον προς ἁπαντας διαφορως . |
| χρονῳ καταπολεμησειν τους πολεμιους . Πτολεμαιος δε πυθομενος την των ἰδιων ἡτταν ἐξεπλευσεν ἐκ της Αἰγυπτου δυναμιν ἐχων ἀξιολογον πεζικην | ||
| ἱνα και τα ὑπαρχοντα ἐν ταις κατηγοριαις γνωμεν δια των ἰδιων και τα οἱς αὑται ὑπαρχουσι δια της διαιρεσεως . |
| εὐ πιπτουσιν οἱ Διος κυβοι : ἐπι των εἰς παντα εὐδαιμονουντων . οἱ δε , ἐπι των ἀξιως τιμωρουμενων , | ||
| ἀπροσδοκητως ὑπο ἀνθρωπων σωζομενων : και ἐπι των δια τινος εὐδαιμονουντων , ὡσανει ἐλεγεν : ἀνθρωπος τῳ ἀνθρωπῳ θεσει θεος |
| χρονος , τροπος , αἰτια και προσωπον : ἑτεροι δε προστιθεασι και το πραγμα , οἱ δε και την ὑλην | ||
| ὡς διττον και ἐπι ταυτῃ το δυναμει και ἐνεργειᾳ . προστιθεασι δε και το της μεταβολης αἰτιον : ἐξω μεν |
| . συ δε παπταινε και φροντιζε , μηδ ' αὐθαδιαν εὐβουλιας ἀμεινον ' ἡγησῃ ποτε . ἡμιν μεν Ἑρμης οὐκ | ||
| Ἐπει μηπω ἱκανα τα εἰρημενα προς ἀπαρτισμον του ὁρου της εὐβουλιας , προστιθησι και ἑξης . τι δε το προστεθειμενον |
| αὐτοις την ὀπισω οὐκετι ἐκπτηναι . και οἱ σαυροι δε ἐπιβουλευουσι ταις μελιτταις και οἱ κροκοδειλοι οἱ χερσαιοι : ὀλεθρος | ||
| : μυθοι μεν λειοι και μειλιχοι , ἐχθρα δε ἐργα ἐπιβουλευουσι και συνοικουσι και περισαινουσι . δεινη δε ἡ παρρησια |
| λαμπρα φυσωμεν και πνευσαντες μεγα και συντονον πλησιστιοι προς τας ἀπολαυσεις των παθων φερομεθα και οὐ προτερον στελλομεν τας ἀνειμενας | ||
| οἱ δε ἱπποποταμοι ζῳον ἀδικωτατον . ἀντι του οὐδενος κακου ἀπολαυσεις , οὐδεν πεισῃ . . ὡσπερ ὀρνιν ὀρφανον : |
| ὡς ἀν ἠδη της ἡλικιας το μεν σφοδροτερον της ὁρμης ἐπεχουσης , τας δε των ἡδονων ὀρεξεις χαλιναγωγουσης . και | ||
| Μωυσης ἁ προὐδιδαχθη τερατα , νομισας τους θεασομενους ἐκ της ἐπεχουσης ἀπιστιας εἰς πιστιν των λεγομενων μεταβαλειν . ἡ δε |
| ἐπ ' ἀνθρακων και διδου προ τροφης . Ἐπι των πλευριτικων , των θερμασματων μη λυοντων την ὀδυνην , κενου | ||
| συναγχος ᾐ , ἐκλεκτῳ ἀνακαθαιρε εἰτ ' ἀλλο τι των πλευριτικων . ἠν δε ἀσθενεστεροι φαινωνται , ἠν και πλεον |
| ἀρχομενης ἀπο δασεος συμφωνου : ὁθεν ἐν τῃ δοτικῃ των πληθυντικων ἐπειδη ἀπεστη το δασυ της δευτερας συλλαβης , λεγω | ||
| Ἀτρειδαις Ἀτρειδαισι . τουτο δε γινεται , ἐπειδη πασα δοτικη πληθυντικων θελει ἐχειν προ του ι το σ ἠ δυναμει |
| , και γαρ προτερον ἀκουω Κλεινιαν ἐν καιρῳ τῃ πολει πορισασθαι την ἐπικουριαν , διοτι πολλοις και προτερον ἐκ των | ||
| και μηδε ὑπο των ἐνταυθα σαφως λεγομενων την λυσιν τουτων πορισασθαι δυναμενοι , ἀλλ ' ὁτι μη ὁμοιως ἀποδεδονται τοις |
| ῥιζας των ὀδοντων οἱ χυμοι στηριζωνται , τας τε ὀδυνας σφοδροτερας ἐπαγουσι και αὐτους δη τους ὀδοντας της οἰκειας παρασαλευουσιν | ||
| , ἀν τε διελοντες σφας αὐτους ἐπιβοηθησωσι κατα μερη , σφοδροτερας ἐνεργειας γιγνομενης κατα τας ἐμβολας των ὀργανων οἱ καταλειφθεντες |
| της καταδικης , περιοραν δε καθιερουμενην την χωραν οὐ μονον ἀνανδρον ὑπαρχειν , ἀλλα και κινδυνον ἐπιφερειν * τῃ των | ||
| και το σημειον μαρτυρει τοιουτωδες . Πλευραι λεπται ἀσθενη , ἀνανδρον και δειλον σημαινουσι τον ἐχοντα : αἱ δε πανυ |
| δε νοτον μη τῳ βορεᾳ , προς ἐκεινην την αἰτιαν ἀνακτεον την μεριζουσαν ἑκατερα κατα τους τοπους : παρ ' | ||
| ὁ τριπους ἠ ἡ ἑστια , εἰς ταυτα την βλαβην ἀνακτεον . τραπεζα δε τριποδος οὐδεν διαφερει οὐδε ἀλλο τι |
| γαρ αὐτους ἀδυνατα παρ ' ἡμων ἐπιζητειν : ἁ γαρ ἐμελλομεν αὐτους δραν εἰς ἀντιφασιν περιισταντες , ταυτα προλαμβανοντες αὐτοι | ||
| δεξασθαι ἀλλο μετρον το του θ , ὁτε τον θ ἐμελλομεν ποιειν : ἐννακις γαρ τρεις κζ . και ὁ |
| εἰπον , οὐτε μην ἐπιδειξαι , ὡς ἐπι συγγενη των ποιητικων μαθηματων ὁ νεος ἀπηντηκεν . ἀλλα ἀπο του μυθου | ||
| καλουμενος δια την γειτονιαν : πεμπτος Ταρσευς , γεγραφως περι ποιητικων ζητηματων ἁ λυειν ἐπιχειρει . Τον δη φιλοσοφον Ἀθηνοδωρος |
| δε ψογος τιμωρια φαυλοτητος ἀνευ πληγης . καλον δε τοις μεταγενεστεροις ὑποκεισθαι , διοτι βιον οἱον ἀν τις ἑληται ζων | ||
| . παντα γαρ ἁ ἠκουσεν και εἰδεν γραψας κατελειψεν τοις μεταγενεστεροις πασι του της ἀληθειας πνευματος . ὁμοιως δε και |
| δια τουτου τον ἀποπλουν : ὁτε γαρ πλειν μελλουσιν , ἀναγουσι τας ἀγκυρας . ἁνικ ' ἀγκυραν : τον Τριτωνα | ||
| . ὁτι κυνος ὀδοντες λυσσωντος κυνος το δηγμα παυουσιν : ἀναγουσι δε και των παιδων τους ὀδοντας και τους ἰκτερικους |
| πως ἀν ἐνδοξος γενοιτο , ἀπεκρινατο , ὁτι ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και | ||
| περιερχεται προς ἑτερον ζων και τι περι αὐτου λεγει τις φροντιζων , κἀν μεν εὐφημησῃ τις , ὡς οἰεται , |
| μεστος δ ' ἀνεκειμην . ὡς δε ἰδον ξανθον , γλυκερον , μεγαν , εὐκυκλον , ἁβρον Δημητρος παιδ ' | ||
| , ὁσσα βιοφθοριην πεμπει κατα γαιαν ἁπασαν , ἐνδοξον βιοτης γλυκερον τελος ἐσθλον ὀπαζοις . Λευκοθεαν καλεω Καδμηιδα , δαιμονα |
| κυκλῳ προς τοις ὑψηλοις των τοπων , εὐερκειας τε και καθαροτητος χαριν : προς δε αὐτοις οἰκησεις τε ἀρχοντων και | ||
| περι του Ἰσοκρατους λεκτεον . Ὁ τοινυν Ἰσοκρατης ἑνεκα μεν καθαροτητος και εὐκρινειας , αἱ δη τον σαφη ποιουσι λογον |
| οὐδ ' ὁτιουν ἐχων , ἐκ ποδων δε ποιησασθαι σπευδων δραστικον ἀνδρα και δυναμενον ἐφεδρευσαι τοις κακως προϊσταμενοις της ἡγεμονιας | ||
| σωματος ἐχειν γυναικι παρεμφερη , το δ ' ἀρρενωπον και δραστικον ἀνδρος ἐχειν [ τα δε φυσικα μορια συγγεννασθαι τουτῳ |
| και ἐπιστατησαι . . . . . το δε τεκμηριον ἐλαμβανομεν ἐκ των Μητροδωρου Ἰωνικων : ἱστορει γαρ ὁτι Σμυρναιοι | ||
| οὑτως γαρ δοξουσι πλειους προτασεις ἐκ τριων ὁρων γινεσθαι . ἐλαμβανομεν δε τας ἀντιστροφας προς την τελειωσιν των ἀτελων συλλογισμων |
| γαρ δευρο ἀναστας μοι . οὐ γαρ δη δι ' ἀπειριαν οὐ φησεις ἐχειν , ὁ τι εἰπῃς . Εἰσι | ||
| αὐτην λαμβανων γνησιαν κατα τον νομον , και δια την ἀπειριαν των πραγματων και την ἀκακιαν την ἑαυτου τουτον παρεδρον |
| ἐγενετο , ἀει αὐτοις της φιλοχρηματιας και της των ἀρχοντων καταφρονησεως και μεχρις αἱματος αὐξηθεισης . ὁ δ ' οὐν | ||
| Ἀθηναιοι πυθομενοι την εἰς Βοιωτιαν παροδον του βασιλεως της προϋπαρχουσης καταφρονησεως ἀπεστησαν : ἡ γαρ ὀξυτης του νεανισκου και ἡ |
| και βαθυρριζον και πολυκαλαμον : ὁ δε καρπος κουφοτατος και προσφιλης πασι τοις ζωοις . των δε ἀλλων ὁ βρομος | ||
| ἀφισταται , δολιως κολακευων τους ἀκουοντας , ἱνα δοκων αὐτοις προσφιλης πιστευηται . το δε ἀγαν προς το σαινων συναπτε |
| των πολεμιων ἀνδραγαθιαις ἀντεταττον τας ἑαυτων ἀρετας . διο και συμπλεκομενοι τοις πολεμιοις και την μαχην ἐκ χειρος συνισταμενοι μεγαν | ||
| συντριψαντες , εἰς τον ἀπο της μαχαιρας ἀγωνα κατηντησαν . συμπλεκομενοι δε τοις σωμασι και παντοιας διαθεσεις τραυματων ἀπεργαζομενοι τοις |
| νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
| οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
| οὐκ ὀλιγους των διανοιᾳ μαλλον ἠ ὀφθαλμοις ταις ἱεραις γραφαις ἐντυγχανοντων ἐπιζητησειν : ἐαν μεν οὐν ἐπισκεψαμενοι πιθανωτεραν αἰτιαν εὑρωσιν | ||
| και βλαβην προαγορευει , οἱς δε δια το ἀνεπιστρεπτον των ἐντυγχανοντων και δια την του θεου προσηγοριαν και εὐχαριστιαν ἐλευθεριας |
| το ἐπικειμενον τῃ μηνιγγι αἱμα ἐριῳ περι μηλωτριδα ὀξυκρατῳ βεβρεγμενῳ ἀποκαθαιρειν και τοτε ῥοδινον ἐλαιον ἐπισταζειν τῃ μηνιγγι , ἐπειτα | ||
| ὀσμη το τοιουτο . δυναται δε στυφειν , θερμαινειν , ἀποκαθαιρειν τα ἐπισκοτουντα ταις κοραις και τα κοιλα των ἑλκων |
| δεινου λογου οὐ μην δοκουντος γε εἰναι τοιουτου την Λυσιου δεινοτητα την οὐσαν μεν μη δοκουσαν δε και ἐκ παντων | ||
| τοιαυτη τις ἀν εἰη συστροφη και λογου καθαπερ ἐσπειραμενου προς δεινοτητα . Ἡ δε τοιαυτη βραχυτης κατα την συνθεσιν κομμα |
| ἑτερα τελη ἀναγεται , δηλον ὁτι τα ὑφ ' ἑτερα ἀναγομενα οὐκ ἐστι τελεια , ὡς εἰναι δηλον ἐντευθεν , | ||
| , μαλλον δε πασα ἀναγκη τα ὑπο τα προς τι ἀναγομενα ἀναγεσθαι και ὑπο ἀλλην τινα κατηγοριαν : εἰρηται γαρ |
| των δε πολεμιων ἐκβοηθησαντων , ὁ Μεμνων [ το ] ἀνακλητικον σημηνας ἀνεχωρησεν εἰσω τειχους , και οἱ πολεμιοι δε | ||
| αὐτων δια τας συνεχεις πληγας ἀχρηστα ἐγεγονει , σημηναντων το ἀνακλητικον των ἡγεμονων ἀπηλθον ἐπι τους χαρακας . και μετα |
| ἑτεραν δε κνημην της ἑτερας παχυτεραν ἐχοντας , ἐν οἱς ἐπιτηδευουσι δυστυχουντας , οἱ δε Ἰχθυες πλατυωμους , εὐτριχας , | ||
| : ἐπιμελεις γαρ ὀντες και καθαρειοι ταις διαιταις ἑν ἐργον ἐπιτηδευουσι βαναυσον και πολλης ἀκαθαρσιας κεκοινωνηκος : παρ ' ἑκαστα |
| ἐρων στρατηγος τοις τε οἰκειοις ὀλεθριος και τοις πολεμιοις ἐστιν εὐκαταφρονητος . Τρυφων στρατηγος κοινος ὀλεθρος τῳ στρατευματι γινεται . | ||
| καθ ' αὑτην ἀσθενης ἐστι και προς τηλικουτον ὀγκον πραγματων εὐκαταφρονητος . ἐτι δ ' αὐτην οὑτος τοις πολεμοις και |
| μετ ' ἰσου ὑδατος . Ῥητινης , πισσης ξηρας ἀνα γραμματιον ἑν , νιτρου , ἀσφαλτου , θειου ἀπυρου ἀνα | ||
| Ι γραφονται , οἱον βιβλιον , θηριον , ἀκατιον , γραμματιον , το γραμμα , γραμματειον δε , ἐν ᾡ |
| ἀλυτος εὐνοιας ἑνωτικης ἡ του ἑνος θεου τιμη „ . προσταττει δε μη , παροσον αὐτοις ἰσονομιαν και ἰσοτελειαν [ | ||
| τῃ χαριτι ἠδη και την προ μικρου ζωπυρων ἐπιθυμιαν : προσταττει γαρ ἑτερον ἀνδριαντα δημιουργεισθαι κολοσσιαιον χαλκουν ἐπιχρυσον ἐν Ῥωμῃ |
| ἀποβαλλουσιν ἑπτα , των δε μισθοφορων ἱππεων ἑξηκοντα . και Ἀριστονικος ὁ κιθαρῳδος αὐτου ἀποθνησκει , οὐ κατα κιθαρῳδον ἀνηρ | ||
| δε και πεφυγα πεφυγω και κατα Ἀλκαιον πεφυγγω ν . Ἀριστονικος δε οὐ Σικελικα ταυτα ἀλλ ' ἀναδιπλωσεις Ἰακας βουλεται |
| ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
| τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
| παρ ' ὑμων ἐπαινουμενον ; Παλαι μεν το Πηλιον κοινον διδασκαλειον των ἡρωων ἐδοκει , νυνι δε ἡ ὑμετερα και | ||
| αὐτον εἰς την Χιον ἀπικετο εἰς την πολιν : και διδασκαλειον κατασκευασαμενος ἐδιδασκε παιδας τα ἐπεα . και καρτα δεξιος |
| ἰχνος του ποιητου : και την Ὀδυσσειαν δε ἐν πολλοις δραμασιν ἀπογραφεται . παρετυμολογει δε καθ ' Ὁμηρον και τοὐνομα | ||
| και τοις λεγομενοις συμπαθως ἐξεδακρυσε . και καθαπερ ἐν τοις δραμασιν , ὁταν ἐς ἀπορον και δυσλυτον αἱ των ὑποκειμενων |
| πολλα τοιαυτα ληρει περι τε της Γναθαινης και ἑτερων . ἀναγωγος ὠν , φησι , και βαναυσος . ὁτι ἡ | ||
| . Και το καθημενος δε ἐνδεικνυται ὁτι οὐχ ὑψηλη οὐδε ἀναγωγος ἡ τουτου θεωρια , ἀλλα χαμαιπετης και κοιλοτερα και |
| δ ' ἀνιησι κροκιζοντα , δριμυν . Ἀρισαρον μικρον ἐστι βοτανιον ῥιζαν ἐχον ὡς ἐλαιας το μεγεθος : ἐστι δε | ||
| των ἑλκων ἀπουλοι . φυεται μαλιστα ἐν πεδιοις . Θλασπι βοτανιον ἐστι στενον τοις φυλλοις , ὡς δακτυλου το μηκος |
| νυν τουτου , δια τουτο προ του Α λαμβανεται ὀντος πορρωτερον του νυν . Ὡσπερ δε το Γ ὑστερον ὀν | ||
| χωρᾳ , διεφερον δ ' ἀλληλων ἐν τῳ πλησιαιτερον ἠ πορρωτερον εἰναι της διαρθρωσεως κατα τε το μηκος του κωλου |
| ὁσην δυνατον ἐμποιειν , την δ ' ἀνοιαν ὁτι μαλιστα ἐξαιρειν . Δηλον . Τις οὐν ἡ μεγιστη δικαιως ἀν | ||
| το μελι ἠ του καταπιοντος την καρδιαν , εἰωθε γαρ ἐξαιρειν πληθος φθειρων , δεον ἀλειφεσθαι πρωτον τῳ ἐλαιῳ τουτῳ |
| και δια τουτο ἀπιστος ἠν ἡ φιλια ἀμφοτερων . και ὁποτεροις θασσον . . . : ὁποτεροι δ ' ἀν | ||
| τε το πλεον ἠ φιλιᾳ κατεχομενοι ξυμμαχοι ἠμεν : και ὁποτεροις θασσον παρασχοι ἀσφαλεια θαρσος , οὑτοι προτεροι τι και |
| ἐπι τριτους και ἐπι τεταρτους „ : ἐπι γαρ τα ἀποτελεσματα και ὡς ἀν ἐγγονα των λογισμων στειχουσιν αἱ τιμωριαι | ||
| οὐ το τυχον και αὐταις συμβαλλομεναις προς τα των καιρων ἀποτελεσματα , ταις μεν του Κρονου προς τους καθολικους των |
| τῳ λοιπῳ δημῳ των νεκρων , ἐμοι δοκειν , τοσουτον ἀπολαυων του μνηματος , παρ ' ὁσον ἐβαρυνετο τηλικουτον ἀχθος | ||
| ἑτοιμον ἠν ἀπολωλεναι κρυμῳ τε και νιφασιν , οὑτω φαιδρας ἀπολαυων ἐπορευετο της ἀκτινος , ὡστ ' ἐαρ ὀνομαζοντες την |
| μη ποτ ' ἐγω πιμπραμενας ἰδοιμι , ἀλλα πολεμου και μανιων ῥυσαμενας Ἑλλαδα και πολιτας : ἐφ ' οἱσπερ , | ||
| τοσουτον ] πληθος , ἐργον , μερος δηλον . . μανιων ] κακιων , μωριων , ἀφροσυνων . πειθειῃ ] |
| δογματικοι . ἡμεις δε παλιν της κατα την συγγραφην προαιρεσεως στοχαζομενοι προς μονον το ἀληθες νυν τους λογους ποιησομεθα , | ||
| της ἀρχαιοτητος και των παλαιων πραξεων ἐν κεφαλαιοις ἀναγραψομεν , στοχαζομενοι της συμμετριας . περι πρωτων δε των βαρβαρων διεξιμεν |
| πολλα προσεξευρε , προλογους φυσιολογιας ῥητορειας ἀναγνωρισμους , ὡς δη ἀκουστης γενομενος Ἀναξαγορου και Προδικου και Πρωταγορου . δοκει δε | ||
| αἱρεσεως , τας ἀφορμας λαβων παρα Ἡροφιλου , οὑ και ἀκουστης ἐγενετο . θελοντες δε ἀπαρχαϊζειν ἑαυτων την αἱρεσιν , |
| μετατρεψει | οὐτε δεσμα ἀπερυξει οὐτε μην | ὁ παντων ἰσχυροτατος θανατος ‖ ἐπιληξει : τοὐναντιον δε ταυτα και | | ||
| , εἰργεν ἀν του θερους ἐτι μαλλον την ἀναβασιν , ἰσχυροτατος γ ' ὠν αὐτος αὑτου τοτε κἀκει πολλῳ , |
| τοσουτους πλανους οὐκ ὠκνησεν ἀλασθαι παλιν κωπην φερων , Τειρεσιου συμβουλευσαντος , ἀνδρος τεθνηκοτος , μεχρι ἀν ἀνθρωποις συμβαλῃ μηδε | ||
| θεωρημα Δημοσθενης ἐν τῳ περι στεφανου : αὐτου μεν γαρ συμβουλευσαντος , ἑτερων δε στρατηγησαντων , εἰτα , του Αἰσχινου |