| μελλε , ὡς ἀνθρωπινα ἠδη φρονοιης και λεγοις . Ἰδου πειθομαι και πιομαι . φευ , τι τουτο ; πολυς | ||
| Μουσων λαβοντας κελευεις τοξευειν Ἑλλησιν . ἰδου σοι και ταυτα πειθομαι . ἀλλ ' εἰ γαρ και παλαι την ἐμην |
| μη μονον αὑτον ἁ δει πραττοντα , ἀλλα και ἑτερους πειθοντα ἁ δει πραττειν παρεχεσθαι , και ὁλως εἰναι βασιλικον | ||
| τροπῳ τῃ πολει βοηθειν συμβουλευοντα παραινουντα των ἀναγομενων ἐνιους ἰδιᾳ πειθοντα . Ὁ δε φευγων ἐπι ταυτῃ παλιν ἀντιληψιν κινησει |
| και ὁμως οὐδε τοις ὀλιγοις τουτοις πανυ τι δυναμενους χρησθαι πειθομενοις τους δεσποτας . ἐτι δε προς τουτοις ἐνενοουμεν ὁτι | ||
| κατα κλεος ἀρετης ὑπ ' αὐτων ἐπικλητος ἀχθεις και διετελεσε πειθομενοις ἁπαντα τον βιον τοις ἀρχομενοις χρωμενος : ἡλικιας δ |
| . ] ἐκ των Σιμωνιδου τουτο Τεθριππων . τον Ἰουλιου γεροντα : ὡς παιδεραστης οὑτος ὁ πρεσβυτης διεβαλλετο . οὐκ | ||
| τ ' ἐπιμαστιδιον γονον ὀρταλιχων ἀναφαινοιεν × – συ γαρ γεροντα βουλευεις ˘ – Μολοσσικαισι χερσιν ἐντεινων πεδας ὡς μητε |
| ἐπιδεικνυνται και μαλα συμβαινουσαν τῳ Διονυσῳ . κἀνταυθα μεν οὐδεις συννους οὑτω και κατηφης , ὁς οὐ φαιδροτερος ἐσται : | ||
| ζηι παντα τον βιον γυνη . συ δε δη τι συννους κατα μονας σαυτωι λαλεις δοκεις τε παρεχειν ἐμφασιν λυπουμενου |
| ἀληθης τυχῃ , οὐκ ἀφιησιν αἰσχυνης οὐδε τον ὑπερ τοιουτων εἰποντα . τοις μεν οὐν σοφιστην τον Φαβωρινον καλουσιν ἀπεχρη | ||
| μαλλον βουλομενος τους ἀγαθους εὐ πραττειν , ἐτυφλωσε τον Πλουτον εἰποντα τουτο ; λεγομεν οὐν , ὁτι εἰ παντως τοις |
| ἀκουε . Πολλοι μεν γαρ και ἀλλοι τον ἐπιταφιον του ἀποθανοντος ἐκεινου ἠγωνιζοντο : δυο δε μαλιστα ἠσαν οἱ ἀμφηριστοι | ||
| ἠδη παρειληφας τοσαυτην οὐσαν , την δε αὐθις ληψῃ τουδε ἀποθανοντος , την δε σωφροσυνην και το θαρσος και το |
| συναγαγων ἑκαστον ἀπαιτησαι την ἑαυτου διηγησασθαι τυχην , εἰτα παντων εἰποντων ἑκαστου πυθοιτο παλιν , ποιαν ἐχειν ἀν ἑλοιτο , | ||
| ἐπι των μη περι τινων πλειστου ἀξιων κατ ' ἀξιαν εἰποντων : το γαρ εἰσω πιπτον περιεχεται , και το |
| ἐς την ἀσκησιν της ἀλκης ῥυθμιζων και οὐν και ἀφροδιτης ἀπεχομενος και σωφρονων ὡς Ἰκκος ὁ Ταραντινος , ὁνπερ οὐν | ||
| ἐλευθεριος οὑτως ἑξει , τουτεστιν οὐτε παντα σκωπτων οὐτε παντων ἀπεχομενος , ἀλλα γνωσεται νομοθετων ἑαυτῳ τινων ἀφεξεται , τινων |
| : την δε του παντος φυσιν ἀερα και οὑτος φησιν ἀπειρον εἰναι και ἀιδιον , ἐξ οὑ πυκνουμενου και μανουμενου | ||
| εἰη και ὁ τουτου του τοπου τοπος και τουτο εἰς ἀπειρον . εἰ δε το κενον τις ἀναιροιη πανταπασιν , |
| . ἐργα νεων , βουλαι δε μεσων , εὐχαι δε γεροντων , . ὡς κε πολις ῥεζηισι , νομος δ | ||
| των εἰς μηδεν χρησιμευοντων . Παν γαρ το σωμα των γεροντων ἀσθενες . Ἀνδρος γεροντος μηποτ ' ἐς πυγην ὁραν |
| . οὐκουν ἡ ἐπιφυσις του νεου κερατος το πρεσβυτατον ὡς ἀλλοτριον ἐξωθει , θλιβοντος του ἐνδοθεν και ἀνωθειν τουτο ἐθελοντος | ||
| πεισιν ἐχει οὐκ ἀλλοτριαν , ἀνομοιου δε ὀντος του ποιουντος ἀλλοτριον το παθημα και οὐ προσηνες το πασχον ἰσχει . |
| * δ πλευσεις ἀπροσδοκητως και καλως ε οὐκ ἀπολυθησεται ὁ συνεχομενος Ϛ οὐκ ἀπαλλαγησῃ της φιλης δια πολλου ζ ἐπισκοπησεις | ||
| ἀγορασεις το κτημα νυν α οὐ πλευσεις καλως β ὁ συνεχομενος ἀπολυθησεται γ ἀπαλλαγησῃ της φιλης ὁτε οὐκ ἐλπιζεις δ |
| νυνι γιγνεται . και οὐχι μεμφομαι τον ποιουντα τι των δεοντων ὑπερ ὑμων , ἀλλα και ὑμας ὑπερ ὑμων αὐτων | ||
| , μη συνεμπεσειν τοις παλαιοις , και παραλειπων οὐδεν των δεοντων ἠ εἰ τι προλαβοντες οἱ παλαιοι διδασκαλικως ἐξηγησαντο : |
| οἰνου ἠπατηθην , και συνεπεσα προς αὐτην . Αὐτη , ἀποντος μου , ἐπορευθη και ἐλαβετο Σιλωμ γυναικα ἐκ γης | ||
| προσωπον και γνωριζομενον , το δε ἀλλος ἀγνοουμενου ἐστι και ἀποντος . ὁμοιως δε και τα κλητικα των πυσματικων , |
| ἀπο του πεντε ἐν τῳ πολλαπλασιασμῳ και εἰς αὐτον ληγει ἀποτελουμενος , οἱον πεντακις πεντε εἰκοσιπεντε : ἰδου και ἐν | ||
| του πεντε ἐν τῳ πολυπλασιασμῳ και εἰς το αὐτο ληγει ἀποτελουμενος , οἱον πεντακις πεντε , εἰκοσι πεντε ἰδου και |
| δε και οἱ πηχεις ταις ἰγνυαις ὑποβεβλημενοι και προς τον τενοντα δια των ἀνισοτονων βροχων ἀνειλημμενοι . μετα τον δεδηλωμενον | ||
| , εἰπερ ἐκπεπτωκοι , καθεϲει διωϲτηροϲ , φυλαϲϲομενοι νευρον ἠ τενοντα ἠ ἀρτηριαν ἠ τι των ἀναγκαιων διελειν : αἰϲχρον |
| προς ἐπικρισιν ἐν τῃ ἐρωτησει : προς γουν την μηδαμως γενομενην ἐρωτησιν δηλον ὡς οὐδεμια γενοιτο ἀν ἀποκρισις . εἰ | ||
| δε συλλαβοντας ἐχειν δια το και τους πολεμιους μετα την γενομενην ἐπι χρονον πολιορκιαν ἐξ ἐνεδρας ἐπιθεμενους των προ του |
| ἐν τῳ σταθμῳ . 〚 το δε , οὐκ ἐστι πειθους , ἐξ Ἀντιγονης Εὐριπιδου . την δε πειθω χρημα | ||
| τοις θεοις ἁγιστειαν πασαν προσαγομεν , ὁπως ἀν μονοι δια πειθους νοερας της ἀναγκης ἀρχοντες τα ἀπο της εἱμαρμενης ἀποκειμενα |
| ὀσφυος , ἐφηβαιου , ποτε δε κεφαλης τε και τραχηλου τενοντων τε ὀμματων και ἰσχιων και μηρων , και μαστων | ||
| βουβωνων και πυρετων ἐφ ' ἡς και βρεγματος πονος και τενοντων συνολκη και ὀφθαλμων ὀδυνη . σϞθʹ . Ἀποστημα ἐν |
| δε ὁ λογος οὑτως ποιει ἐφην , ἀλλ ' οὐ προσποιουνται πολλοι συνιεναι δια μαλακιαν . ἀλλ ' εἰσι και | ||
| Διαλεκτικην . την μεν γαρ Πυρρωνειον οὐδ ' οἱ πλειους προσποιουνται δια την ἀσαφειαν : ἐνιοι δε κατα τι μεν |
| ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
| την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
| ἀγαλματα θεραπευουσαι και ὑπονοιας , ἀλλα ξυνουσιας φανερας προς αὐτους ποιουμεναι , τα τε των ἀνθρωπων ὁρωσιν ἐλευθεραι νοσων τε | ||
| , παλιν ἀνανευουσιν ἀνω προς το στερνον , ἀθροαν τινα ποιουμεναι καμπην , ὁθενπερ ἠδη το προς το στερνον αὐτων |
| ' ὀδυρομαι και μισω τα ἀνθρωπινα , των μεν λυπηρων ἐπιρρεοντων ἀει , των βελτιονων δε βεβαιως ἐχειν οὐδαμου πεφυκοτων | ||
| ἑτεραι δυο , το τε ποσον και το ποιον των ἐπιρρεοντων χυμων . ἐνιοτε δε και μιγνυσθαι συμβαινει τινας των |
| , δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
| σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
| ἐν καιρῳ δακρυσαι και μεταξυ των λογων ἐλεεινως ὑποστεναξαι και ἀπιοντος ἠδη λαβεσθαι και εἰσελθοντι προσδραμειν και καλλωπιζεσθαι ὡς ἀν | ||
| πρυτανεων , [ και ] βουλης γνωμη , μαιμακτηριωνος δεκατῃ ἀπιοντος , Καλλισθενης Ἐτεονικου Φαληρευς εἰπε μηδενα Ἀθηναιων μηδεμιᾳ παρευρεσει |
| ἑκατερον και ἐτι τριτῳ θελουσιν ἀναφερεσθαι , το δε του Λεοντος και του Σκορπιου ἑκατερον ἐν λεʹ , δεικνυμενου δια | ||
| του Δρακοντος ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , και του Λεοντος ὁ ἐν τῃ καρδιᾳ , και της Ἀργους ὁ |
| ἐστιν , ἁμα τῳ λεχθηναι ὁτι τοδε τι καλον ἐστι συνεισαγεται και το ἀγαθον αὐτο εἰναι , ὡς ἀρκειν την | ||
| τα κατα μερος ἐσται ψευδη και οὐδεν ἀληθες . ᾡ συνεισαγεται το μηδεν εἰναι ψευδος : και γαρ αὐτο το |
| και πλειονα διδοασιν : οἱ καλοι δε αὐτο μονον καλοι θελουσιν εἰναι . και σοι δε μελετω ἀει του πλειονος | ||
| ἀφροσυνη μωρα . ἐπαινουσι δε ἑαυτους ὡς συνεσιν ἐχοντας και θελουσιν ἐθελοδιδασκαλοι εἰναι , ἀφρονες ὀντες . δια ταυτην οὐν |
| Περσου βιαιως ἐκπεπτωκοτα την ἀρχην ἀνακτησασθαι , Μηδου του Μηδειας ἀνελοντος τον Περσην : μετα δε ταυτα δυναμεως ἐγκρατη γενομενον | ||
| πραττουσι . Μειζω δ ' ἐστιν ἐπιτιμια κατα του ξενον ἀνελοντος ἠ πολιτην : ὑπερ του μεν γαρ θανατος ἡ |
| χρονω , προνοια δε τω μελλοντος , αἰσθασις δε τω παρεοντος . διο δη δει τον ὀρθως και καλως βιοτευεν | ||
| ἐξ αὐτου ἐδωρηθη , παραστηναι και ῥυσασθαι μιν ἐκ του παρεοντος κακου . Τον μεν δακρυοντα ἐπικαλεεσθαι τον θεον , |
| Περι δε της των ἀδελφων τελευτης Εὐμηλου τε και Σατυρου παραδεδονται χρησμοι , μικρον μεν ἠλιθιωτεροι , πιστευομενοι δε παρα | ||
| Λυσανδρου και Σωκρατους και Διογενους : και οὑτοι γαρ μεγαλοψυχοι παραδεδονται , ἀλλ ' οὐχι κατα το αὐτο ὁτι μη |
| μεν τον βιον ῥᾳονα και βελτιους τας προς ἀλληλους ἐντευξεις ποιουμενων , ἐκεινων δε το ἠθος δυσπροσοδον και πανταπασιν ἀνομιλητον | ||
| περι των ἀποδιδρασκοντων , ἀλλα και των τας μακρας ἀποδημιας ποιουμενων δια τε γης και θαλασσης . Ἐαν τα φωτα |
| ὀρθαις πλαγιας , εὐτροχους , ὁπη βουληθειη τις ἁμα νοηματι περιαγεσθαι δυναμενας , ἐπ ' ἀκρων δε των κεραιων ἠ | ||
| πεπρυτανευται , ἐκειθεν και τα των ἐλπιδων κατ ' ἀκολουθιαν περιαγεσθαι . ἡκετω τοινυν ὁ μουσουργος προς τον μεγιστον βασιλεα |
| ἁπλως συνθετος , ὁ ὑπο παντων και πλειονων ἠ ἑνος κατεχομενος : ὁ δε μικτος , ᾡ συμβεβηκεν ὑπο φθογγου | ||
| ὁμως παντα ἑν , ἰστω μεν ὁ ταυτα λεγων ἐτι κατεχομενος ἐν τοις διωρισμενοις , τα μαλλον και ἡττον ἐν |
| συνεμπεσῃ τῳ ἠεν , τῳ γενομενῳ ἀπο του ἐω του σημαινοντος το ὑπαρχω : ἐπι δε του ἀϊω , ἱνα | ||
| την αὐτην ἐχον σημασιαν τῳ πρωτοτυπῳ , τηνικα τηνικαδε . σημαινοντος οὐν του ὡς ἐπιρρηματος το οὑτως , εἰη ἀν |
| ἐς Ἱππωνα πολιν μετετιθει : και οὐδενος οὐδ ' ἐνταυθα προκοπτοντος αὐτῳ , κατακαυσας ὡς ἀχρηστα τα μηχανηματα την χωραν | ||
| τοις τεσσαρσι . τουτων εἰρημενων ἰδε διαφοραν παλιν τελειου και προκοπτοντος . ὡσπερ οὐν προτερον εὑρισκετο ὁ μεν τελειος ὁλον |
| λογικον : τουτο γαρ παρον μεν σωζει τον ἀνθρωπον , ἀπον δε φθειρει : ἀδυνατον γαρ εἰναι ἀνθρωπον και μη | ||
| Ὀλιγον δε ἀπεχει το ἱερον του ἐν Κολοφωνι Ἀπολλωνος διαπλουν ἀπον Ἐφεσου σταδιων ὀγδοηκοντα . Ἐνταυθα οἱ παρ ' ἑκατερων |
| ἠ περι τους του λοξου και δια μεσων των ζῳδιων ἀποτελειται , ἐγινετο μεν ἀν το τοιουτο δηλον και ἐξ | ||
| ἀκαθαιρετον , σεμνοτητα και δεινοτητα και εὐεργεσιαν , ἐξ ὡν ἀποτελειται τα λεχθεντα : το μεν γαρ σεμνον αἰδω κατασκευαζει |
| και λογων και παιδευσει νεους : ἐαν γαρ των μη προσοντων αὐτῳ μνησθῃς , ἁ παντες ἰσασιν ὁτι τουτων οὐδεν | ||
| ἐρειν τοις διεξιουσιν ἀμηχανον . Ψογος ἐστι λογος ἐκθετικος των προσοντων κακων . Τοπου δε κοινου διενηνοχε τῳ τον μεν |
| σκοπειτε γαρ : τους νομους οἱ γεγραφοτες , ὁσα των πραττομενων συμβαινειν εὐκολως οὐ πεφυκεν , οὐδαμου προσδιωρισαν . οἱον | ||
| νυν παροντος βλαπτομεθα . εἰ δ ' εἰς ἀγνοιαν των πραττομενων καταφευξῃ , οὐτ ' εἰκοτα δοξεις λεγειν την τε |
| τοκεων δμωων αὐτους ἐρδει θεραποντας : πολλακι δ ' ὀφθαλμοισι σινος λιποφεγγες ἐτευξεν , και γονεας νουσοις ψυχμῳ και βηχι | ||
| το ὀστεον , ἠ εἰ κατα το ὀστεον μικρον τι σινος εἰη , και μη μεγα : τοισι γαρ τοιουτοισιν |
| ἀνδρι Βαβυλωνιῳ . Και ὁ εὐνουχος , αἰσθομενος αὐτον βαρεως φεροντα , Ὠ ' γαθε , ἐφη , παυσαι ὀργιζομενος | ||
| ἐδηλωσα : τα τε ἰχνη του φονου οὐκ εἰς ἐμε φεροντα , ἀλλ ' εἰς τους ἀπολυομενους ἀποδεδεικται ὑπ ' |
| . το δ ' ὑπερεχεσθαι του ὑπερεχομενου ἐν τῃ του ὑπερεχοντος ὁραται ὑπεροχῃ , ὡστε ἀφιλητος ὁ ὑπερεχων : ὡστε | ||
| κατορθουντας οὐ δη δειν ὠιομην Ἰσοκρατους ἐν ἁπασι παντων τουτων ὑπερεχοντος λογον τινα ποιεισθαι περι ἐκεινων οὐδε γε περι των |
| δευτερος και ιαʹ και ιβʹ ἀναπαιστικοι τετραμετροι καταληκτικοι . ὁ τριτος ἀσυναρτητος ἐξ ἀναπαιστικων πενθημιμερων : ἐξ ἀναπαιστικου πενθημιμερους αἰολικου | ||
| . ἀντι του μεμνησο . ἐανπερ ῥητορικον κτλ . ὁ τριτος ἐκ των πραγματων ἀποδεικτικος ἐλεγχος . οὐδεποτε ἀρα βουλησεται |
| και τους αἰχμαλωτους , οὑς ἐλαβον οἱ Σαβινοι κατα τας προνομας , ἀπολαβοντες ἀπῃεσαν ἐπ ' οἰκου . αἱ μεν | ||
| του φρουριου , τοιοσδε τις ἐστιν . ἐξιοντων ἐπι τας προνομας των ἀνδρων πολλακις και δια το κατορθουν ἐν ταις |
| ἡμιση ἑξει . τῳ μεν οὐν πλειονας μιας τομης ἐπιδεχεσθαι ὁμοιουται μεν τῳ ἀρτιακις ἀρτιῳ , ἀφισταται δε του ἀρτιοπερισσου | ||
| . φυη : μελοθεσια , ἡ ἡλικια . Εἰδεται : ὁμοιουται . νερθε : ὑποκατωθεν , ὑποκατω παρα το ἐνερθε |
| και τα προγεγονοτα και τα μελλοντα ἐσεσθαι , ὁκοσα τε παραλειπουσιν οἱ ἀσθενεοντες ἐκδιηγευμενος , πιστευοιτ ' ἀν μαλλον γιγνωσκειν | ||
| διαρρει λιθους πεποιηκεν . Τουτο δε και Εὐδοξος και Καλλιμαχος παραλειπουσιν , ὁτι ἐκ τουδε του ὑδατος οἱ Κῳοι λιθους |
| τετιμηκαμεν , προς δε λογων κτησιν τον ἐκεινου τα μεν πειθοντες , τα δε ἀναγκαζοντες ἀγομεν . Τα μεν καλα | ||
| την λιμνην ἁπασα . και μην οὐδ ' οἱ τουτο πειθοντες περι πασης Αἰγυπτου πειρωνται πειθειν , ἀλλ ' ὑπεξαιρουνται |
| τυχων μετα ἀξυνεσιας και ἀδικος . ἡ τε πολις οὐκ ὠφελειται ἐν τῳ τοιῳδε : φοβῳ γαρ ἀποστερειται των ξυμβουλων | ||
| θαρρῃ ἀνθρωπος , βλαπτεται , ὁταν δε συν νῳ , ὠφελειται ; Ναι . Οὐκουν και σωφροσυνη ὡσαυτως και εὐμαθια |
| του σκορπιου δια της ὀπης του χωνειου , και παντοτε ἀπονος ἐσται . Κεφ . ηʹ . [ Προς πασας | ||
| , και διακρατειτω την μυλην μεχρις ἀν ἐξελθῃ , και ἀπονος ἐσται . ἀλλο . πυρεθρου ῥιζα διαμασηθεισα αὐθημερον τον |
| δει ἐπαϊειν των σοφιστων και ὁπως αὐτοις και ὁντινα τροπον προσφερεσθαι κακουργουσι περι τους λογους . : Ἀλκιμος δ ' | ||
| μερη . ἁρμοζει τοινυν συνεχως μεν ἀποπυριαν , πλεον δε προσφερεσθαι ποτον και ἀπουρειν ἀναγκαζειν αὐτους πυκνα . προποτιζειν δ |
| ' αὐτην , ἠ κατα προχειρισιν , ὡς ἐπι του ἐξηγουμενου γραμματικου . το μεν οὐν ἑν σημαινομενον του δυναμει | ||
| ὀλιγους ἀπεκτειναν . ἐπανιοντες δε αὐτοι ἀτακτως , ἁτε οὐδενος ἐξηγουμενου , ἐνεδρευθεντες προς Σπιταμενους και των Σκυθων των μεν |
| γαρ ἐτι ζεον και ὠγκωμενον το ἐνθεμα παραχρημα εἰς το ὑποδεχομενον ἐμβληθῃ , πασα ἀναγκη προ του την ἑνωσιν γενεσθαι | ||
| ἀλλα το των ἑρμηνεων γενος τας παρ ' ἑκατερων φωνας ὑποδεχομενον και διαπορθμευον προς ἑκατερους , συνηψεν αὐτων και συνεκερασεν |
| τον βιον : πασης ἐπηρειας ἐχθρων κρειττω τον χρονον διαγεγονε παρεχομενος : τηνικαυτα δε ἐχθρους οἰκια ἐκτησατο , ἡνικα τα | ||
| Ἐνθαδε κατα θερειαν ἠρχετο , τα μεν σιτομετρων και μισθοφοριαν παρεχομενος , τα δε και ταις ἐξοπλισιαις προς φοβον των |
| , ἐν τε μουσαις οὐκ ὀρθως ὑμνουμεναι ἁμα και ἐν παντοιοις λογοις . ἠ και προς τελος ἰσως ἀνθρωπους ὁρων | ||
| μιν ἐπεσσιν ἀμειβομενος προσεειπον : ἡμεις τοι Τροιηθεν ἀποπλαγχθεντες Ἀχαιοι παντοιοις ' ἀνεμοισιν ὑπερ μεγα λαιτμα θαλασσης , οἰκαδε ἱεμενοι |
| δε ἐπι την Λευκιππην εὐθυς τρεπονται , ἡ δε εἰχετο μου και ἐξεκρεματο βοωσα . των δε λῃστων οἱ μεν | ||
| μου τηρησον ἀβλαβη εἰναι : εὐιηε : Ὀλυμπια οὐσα συντηρησον μου νοος φρενας , εὐθυμος οὐσα και θειοτατη και ὑγιης |
| - θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | ||
| προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα |
| ταδε φαρμακ ' ἀνετλη , ὁς κε πιῃ και πρωτον ἀμειψεται ἑρκος ὀδοντων : σοι δε τις ἐν στηθεσσιν ἀκηλητος | ||
| , ὡς το „ δουρα σεσηπεν ” . , φαρμακα ἀμειψεται η . σοι δε τις ἐν στηθεσσιν ἀκηλητος νοος |
| περιγενομενοι ἀπαλλασσοντο ὡς εἰχον ἰθυς ἐπι Θεσσαλιης . Κλεομενης δε ἀπικομενος ἐς το ἀστυ ἁμα Ἀθηναιων τοισι βουλομενοισι εἰναι ἐλευθεροισι | ||
| περι πεμψαι . Οὑτος ὁ Μυς ἐς τε Λεβαδειαν φαινεται ἀπικομενος και μισθῳ πεισας των ἐπιχωριων ἀνδρα καταβηναι παρα Τροφωνιον |
| νουσου βιαζομενοισιν , Ἐνοδιου προσκειται ἡ προσωνυμιη : ἠν δε λεπτοτερον και πυκνοτερον , οἱον ὀρνιθες , Ἀπολλων νομιος . | ||
| το ἐπιπαν , παχος δε ὡς διδακτυλον , ἠ και λεπτοτερον , μηκος δε διπηχυ , ἠ ὀλιγῳ ἐλασσον : |
| ἐν ποταμῳ , ὁθι περ Τρωας κεραιζε και ἀλλους : ἀθετουνται ἀμφοτεροι , ὁτι κατα την παραποταμιαν μαχην οὐχ εὑρισκεται | ||
| δε μοι ἐστ ' Ἀφροδιτη . ἑως του εὐχομαι ἐκγεγαμεν ἀθετουνται στιχοι πεντε , ὁτι οὐκ ἀναγκαια τα δι ' |
| εἰεν ψυχρος , μαλλον φλεγματωδη εἰναι τον ἐν τοις ἀρθροις ἐπιρρεοντα χυμον ἐνδεικνυται : ἀργιαι γαρ ὡς ἐπι το πολυ | ||
| των δεχομενων τοσουτον μονον , ὡς μη ῥᾳδιως δεχοιτο τα ἐπιρρεοντα : γενοιτο δ ' ἀν τουτο δια τε των |
| και ταυτα μεταφορικως ἀκουστεον . δει , φησιν , μαλακην προσφεροντα την χειρα την του ἑλκους τρωσιν θεραπευειν . ῥᾳδιον | ||
| μισητον εἰναι και τιμωριας ἀξιον παντα τον ὁμοφυλωι σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . |
| ἠρθη μεγας , ἡνικα ἑκαστοι συμφερον αὐτον ἑαυτοις ᾠοντο τι πραξειν : οὑτως ὀφειλει δια των αὐτων τουτων καθαιρεθηναι παλιν | ||
| Ἀριστοφανης . διωμοτος : ὁ διομοσαμενος ἠ μην τοδε τι πραξειν . δεινα φυσαν : οἱον ὀργιζεσθαι και ὑπο ὀργης |
| βελτιους , οὑς μεν ὁρᾳς , τῃ συνουσιᾳ , τους ἀποντας δε ἐπιστολαις . οὑτος γαρ δη σος ἀθλος , | ||
| ταυτα ἐποιει τον βασιλεα . ἀλλ ' οὐκ ἐπῃνει μεν ἀποντας , πραττειν δε ὁσαπερ ἀν , εἰ παρησαν , |
| τροπος της πραξεως , και ἑκτον ἡ τουτων αἰτια . τουτων δε ὀντων των ἀνωτατω στοιχειων , ἐξ ὡν συμπληρουται | ||
| καιρον , ἀλλα συνεχης ὁ πυρετος ἐστιν . ὁμως κἀπι τουτων , ἐπειδη γινεται μειοπυρεξια διαλειμμα μιμουμενη , τηνικαυτα την |
| δε ὑπ ' ἀλληλων τμηθωσι δυο εὐθειαι , κατα κορυφην ἀποτελουνται γωνιαι : καλουνται δε οὑτως , ὁτι τας κορυφας | ||
| ὡν αἱ ἐτησιοι ὡραι και των καιρων αἱ περιοδοι τεταγμενως ἀποτελουνται , μετεσχηκεν ἑβδομαδος , λεγω δε πλανητας ἑπτα και |
| γυμνον ἐκ χλαμυδιου , τοξοτην , διαβεβηκοτα τοις ποσιν ὡσπερ θεοντα . Οὐ τουτο ἐρωτω , οὐδε ἡγουμαι σε φαυλον | ||
| και σφιγγες τε εἰσιν ὑπο τοις ἱπποις και θηρια ἀνω θεοντα , τῃ μεν παρδαλις , κατα δε τον Πολυδευκην |
| οὐκ ἀν ἐκ των τυχοντων γε ἀνδρα τοιουτον γενομενον . Εἰποντος δε του Ῥωμου τοσουτον εἰδεναι μονον κατα πιστιν του | ||
| των ῥινων γιγνομενην ἐν τοις σιτιοις τε και ὀψοις . Εἰποντος οὐν ταυτα αὐτου οἱ παροντες ἀνεθορυβησαν ὡς εὐ λεγοι |
| τε τοις μεγεθεσιν ὑπεραιρουσας κατασκευαζειν και καταπελτας ὀξυβελεις και λιθοβολους παντοιους και την ἀλλην κατασκευην καταπληκτικην . μετεπεμψατο δε και | ||
| , ἡ τε αἰσθησις ὁρᾳ λυομενον τε και τηκομενον και παντοιους ὀλεθρους δεχομενον , ἑκαστου τε των ἐνοντων προς το |
| χρονιαϲ , εἰναι δε και ὠκυτοκιον ἐπι των δυϲτοκουϲων γυναικων κατεχομενον τῃ χειρι τηϲ τικτουϲηϲ . Μαγνητιϲ λιθοϲ . Ἡ | ||
| την Εἰλειθυιαν . και αὐτος οὐν στενοχωρουμενος ἐπικαλειται αὐτην . κατεχομενον ὑπο της κοπρου . . σκωραμις : σκωραμις ἐν |
| ἐχθρῳ . Ὁ δε γελασας εὐ μαλα , των αὑτῳ παρακειμενων ἐπεδαψιλευετο τε και εὐμενεστερος ἐγενετο . Χρονου δε προϊοντος | ||
| ἐν τῳ Δειπνῳ δευτερων τραπεζων μνημονευων πολλα και των ἡμιν παρακειμενων ὠνομασεν , φερε και τουτων ἀπομνημονευσωμεν : τας δε |
| Ἀνδραγαθου προδοντος πολλα και μεγαλα χαρισαμενος αὐτῳ , μειζονα δε ὑποσχομενος , ἐαν εἰς την Ἀσιαν αὐτῳ συναποδημησῃ , ἐπειδη | ||
| ὑφιεσθαι και συγχωρησαι τοις Λακεδαιμονιοις ἐν τῳ τοτε την ἡγεμονιαν ὑποσχομενος παρ ' ἑκοντων αὐτοις των Ἑλληνων αὐτην ἀνακτησεσθαι . |
| γινεται του τριτου συλλογισμου , ἐν ᾡ δεικνυσιν ὁτι ὁ ἀποκρινομενος ἐστιν ὁ λεγων , οὐχ ὁ ἐρωτων . ἐαν | ||
| , “ φησι , ” Σωκρατες , τα μεν τοιαυτα ἀποκρινομενος και οὑτω παυσαι λιαν γαρ εὐηθη τε και εὐεξελεγκτα |
| τον ἡγεμονα , και ὁ δημος ἁπας κρατηρσι και τραπεζαις ὑποδεχομενος την στρατιαν . ὡς δ ' εἰς την πολιν | ||
| δηλουσιν ἑκαστος τουτων τους ἀγαθοποιους των πλανητων ἠ τους κακοποιους ὑποδεχομενος . περι τε τεκνων εὑρισκεται ἐπιθεωρια , ἐκ τινων |
| ὁ λεγεται και ἐστιν : ὁταν δε προς τινα τεχνην ἀποτεμομενος ἐλθῃ , οἱον γεωμετριαν ἠ μουσικην ἠ γραμματικην ἠ | ||
| μεγας : τουτον λιμνην ὁ ποταμος ἐποιησεν ὁ Μαιανδρος , ἀποτεμομενος τον ἐσπλουν τῃ ἰλυι : ὡς δε ἐνοστησε το |
| γαρ αὐτην και χαρακτηριζειν μαλιστα δυνανται . χρη τοινυν τον βουλομενον ἀκριβως ἰδεαν τινα λογῳ διαπλεξαι τους μεν ἐπικοινους αὐτης | ||
| μολοντες εἰπεν ἠξιουμεν παλιν αὐτον δειπνειν ; Ξενοκρατης νεον φιλοσοφειν βουλομενον ἠρετο εἰ γεγεωμετρηκε : του δ ' ἀποφησαντος , |
| τα ἐν οʹ ἡμεραις κινουμενα , φησιν , ἐν τριπλασιῃσι τελειουται : και κατα τουτον γαρ αἱ μεν οʹ τριπλασιασθεισαι | ||
| ὁ ἑτερον ἐστι μετ ' αὐτην . Και οὐκ αὐτη τελειουται τοτε , ἀλλα το πραγμα οὑ ἐστοχαζετο : οἱον |
| τους τρεις παιδας του πενητος και μη ἐπεξιοντα τον πατερα κρινοντος συνειδοτος . διαφερει δε του ἐμπιπτοντος τῳ ἐκει μεν | ||
| , ὡς ἑκαστον των αἰσθητων ἀναπτυξαι . διχα γαρ του κρινοντος το κρινομενον οὐ πεφυκε καταλαμβανεσθαι : κρινει δε το |
| συμβεβηκοτων τῳ Πελιᾳ : ὁν αἱ θυγατερες αὐτου εἰς λεβητα ζεοντα καθηκαν , ἐξαπατηθεισαι ὑπο Μηδειας , ὡς νεον ποιησουσαι | ||
| και ἡμεροι την του θυμουμενου ψυχην σφριγωντα ] ἀκμαζοντα και ζεοντα ἰσχναινει βιᾳ ] λεπτυνει και παυειν ἐπιχειρει βιαιως μοχθον |
| Ἐτι δε ἐπι της των πολεων καταταγης τας μεν παραλιους προχειροτερον ἀν τις ὑπογραφοι , ταξεως τινος ὡς ἐπιπαν τηρηθεισης | ||
| των τας ἐκτετοπισμενας ἡμιν χωρας περιελθοντων και της εἰς το προχειροτερον ἁμα και οἰκειοτερον των καταγραφων ἐπιβολης , αὐταρκως ἐχειν |
| . και τα μεν των κολοιων νεφη των ὁρων ἐξω καταμενειν , δυο δε ἀρα ἠ τρεις προῃρημενους κατα τους | ||
| εἰτε βουλοιτο μετα του σωσαντος ἀπελθειν εἰτε μετα των γονεων καταμενειν ἐν τῃ πατριδι . την μεν οὐν κορην ἑλεσθαι |
| ἐλεημονα , φιλοξενον , δικαιον , ἀληθινον , θεοσεβη , ἀπεχομενον ἀπο παντος πονηρου πραγματος : και νυν γινωσκε , | ||
| λαμπρον και ἐξησκημενον , εἰτα καθισαντα διατιθεσθαι τον λογον οὐδεμιας ἀπεχομενον κινησεως οὐδε σχηματος ἑνος . και ποτε ὀψοφαγον μιμουμενον |
| ἐν μεσῳ χωρας πολλης και ἀγαθης οὐσης και των ἐργασομενων ἐνοντων : εἰτα δε και ἀποστροφη γενοιτο εἰ τις βουλοιτο | ||
| ἐξ ἐπιταγματος ἀρχειν της πατριδος , ὁπλισαμενους δε ἐκ των ἐνοντων τους νομους τοις ἐπιουσι προτεινειν : προσδοκαν γαρ οὐδε |
| εἰς ο , και ἐπειδη χαιρουσι τῳ ο ἐν τοις παρακειμενοις , δια τουτο προστιθεντες ἐν τῳ ἀγηγοχα και ἐδηδοκα | ||
| φυλακην ἐμοι γλυκυτατην περιστησαντες ἀπῃεσαν ὡστε ἀπολουσασθαι : κἀγω τοις παρακειμενοις κριθιδιοις μακρα χαιρειν λεγων ταις τεχναις και τοις κερδεσι |
| τουτων ὀντος του ἀφετου ἀναλογως τῃ προς τα β τα περιεχοντα αὐτον κεντρα θεσει . ὡς μεν συντομως εἰπειν τουτο | ||
| μεταβασει : διατμιζομενου γαρ και πνευματουμενου του ὑγρου ῥηγνυται τα περιεχοντα τους ὀγκους ἀγγεια δια την στενοχωριαν . ὡστ ' |
| δε δωρα κομισαμενος , ἐπλευσεν εἰς Σαμον . και ἐκκλησιαν συστησαμενος ἀνεγνω τας ἐπιστολας του βασιλεως . οἱ δε Σαμιοι | ||
| οἱ τε ἀλλοι Σωκρατικοι και Πλατων ὁ την ἀρχαιαν Ἀκαδημειαν συστησαμενος : οὑ Σπευσιππος και Ξενοκρατης , οὑ Πολεμων , |
| : οἱς ὁ ἱερος λογος ὁρκον ἐν οὐ δεοντι καιρῳ ποιουμενοις οὐ μετριως ἐπιτιμᾳ και ὀνειδιζει : δυσκαθαρτοι γαρ και | ||
| κυνηγιαν φιλοτιμηθεις και τοις τας παραδοξους θηρας των ἀλκιμωτατων ζῳων ποιουμενοις μεγαλας ἀπονεμων δωρεας , πολλα δε χρηματα δαπανησας εἰς |
| οὐ παρων τοιαυτην πραξιν ἠ συμμαχιαν ἡλικην νυν διεξῃεις ὁρων ἀφαιρουμενον της πολεως και ἑξης : κατα δε το τελος | ||
| ἀδιαιρετα κεχρημενος λογῳ τοιουτῳ . ὁπερ μητε προστιθεμενον μητε δε ἀφαιρουμενον μειζον ἠ ἐλαττον ποιει , τουτο οὐκ ἐστιν . |
| , ἐναιον : οἱ ῥα τοθ ' , ὡς ἐνοησαν ἀριστηων στολον ἀνδρων , σφας αὐτους νημερτες ἐπεφραδον ἀντιασαντες : | ||
| τεην δ ' οὐκ εἰδον ὀπωπην οὐ Φθιην χαριεσσαν , ἀριστηων τροφον ἀνδρων : οἰδα περικληιστον ὁλον γενος Αἰακιδαων , |
| τραγωιδιαι , μαχηι των Θηβαιων κρατησας , ἀλλα πεισας και σπεισαμενος : οὑτω γαρ οἱ πλειστοι λεγουσι . Φιλοχορος δε | ||
| βδελυρος , ὠ προδοτα της πατριδος , ὁστις ἡμων μονος σπεισαμενος εἰτα δυνασαι προς ἐμ ' ἀποβλεπειν . Ἀντι δ |
| : ἁπλως γαρ οὐκ ἐστι τα ἐναντια , οἱον το πειθεσθαι και μη πειθεσθαι , το εὐορκειν και μη εὐορκειν | ||
| ὀργανου χρειαν ταις δυναμεσι ταυταις παρειλημμενον , ὡν οὐδενι χρη πειθεσθαι πλην ὡς φησι τῳ ὀρθῳ λογῳ , τουτ ' |
| , φησιν , ὁποσα σημαινουσιν εἰς ὀλιγον λαμψαντα μαραινεται αἰψα πεσοντα . λεγει δε και τουτο : σκεπτου τις πρωτος | ||
| καδ δ ' ἀρ ' ἐπι στομ ' ἐωσε : πεσοντα δε μιν λιπε θυμος . αὐταρ ἐπειτ ' Ἐρυλαον |
| φιλον μονον , ἀλλα και εἰς ἀδικουμενον ἐχρησω τῃ προθυμιᾳ μεμψαμενος τε εὐθυς το μικρων ἑνεκα τον ἀρχοντα ἑλκεσθαι κἀν | ||
| και ὀνησεται , συ μεντοι γε οὐ τον δεινα ἐσῃ μεμψαμενος ἠ τον δεινα , ἀλλα το πλημμελημα νουθετησας . |
| πανυ του σπερματος αἰσθανονται κατα την ἀποκρισιν , καθως αὐτοι φασκουσιν . Τοις τοιουτοις οὐν συμβουλευειν προσηκει , φησιν ὁ | ||
| οὐχι νομιζω τοις ἀπεχειν την δικην ἡμας την παρα Λακεδαιμονιων φασκουσιν εἰναι ταυτα λεγειν . εἰ γαρ Θηβαιων τοὐργον ποιουνται |
| ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
| : ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
| ἀλλαις ἐσεσθαι διατριβαις και ἠθεσιν , ὡσπερ ὑπολαμβανουσιν ἀνθρωποι των καμοντων τας ψυχας ἀπαλλαγεισας των σωματων ἐν ἀλλαις γινεσθαι διατριβαις | ||
| ἐχει εἰς ἀντιληψιν και ἁφην , ὁθεν αὐτας βροτων εἰδωλα καμοντων λεγει . Οἱ πλειους δε ὑδωρ ἱστορησαν την Στυγα |
| φευγοντα το μεν μειζον μη παραδεχεσθαι , το δε ἐλαττον ἑκοντα ἐπαναιρεισθαι : ἐνταυθα δε τοις δυο ὁροις ἀμφοτερα ἐκβαλλει | ||
| ' ἑνεκεν της ἐν ταις παρ ' ἑκαστα μεθοδοις κατασκελειας ἑκοντα καταφρονησαι τινος των τηλικουτων , ἡλικα και παρα τας |
| προκατειλημμενων δε τῃ πληγῃ , ἀλλων , ὁπῃ τυχοι , θεοντων ἀγνοιᾳ του τολμωμενου κακου . τι ἀν τερπνοτερον εἰκονος | ||
| ἡμων . ἱεραν ] τιμιαν . . ζαθεων ] λιαν θεοντων , ἀγαν θεοντων , ἀγαν τρεχοντων . , ἠγουν |
| , ὡς ἐπι του ζῳου και ἀνθρωπου . το γαρ ἐπιστητον της ἐπιστημης προτερον ἀν δοξειεν εἰναι : μη ὀντος | ||
| διαθεσει διαθετον , και ἡ ἐπιστημη ἐπιστητου ἐπιστημη και το ἐπιστητον ἐπιστημῃ ἐπιστητον . Και ἡ ἀνακλισις και ἡ στασις |