| ἑνουνται και βοηθουσιν ἑαυτοις , και παραγγελλονται τῳ μεσῳ μερει πει - θεσθαι , ἐνθα το του στρατηγου βανδον συμβαινει | ||
| ποιησασθαι [ την ] ? ? ἐκφοραν ? [ ] πει [ ] [ ! ] αν [ ] προς |
| ὑπο Θετταλων δεσποζειν , ἀλλ ' οὐχ ἡγεισθαι των συμμαχων προαιρουμενος , ὑποπτευεται δ ' ὑπο Θηβαιων Νικαιαν μεν φρουρᾳ | ||
| βουλομενος ἠ την ἀπο φυσεως ἀμορφιαν τῳ ἐπιθετῳ καλλει καλυψαι προαιρουμενος και τῳ καλλωπισμῳ : ταυτα γαρ του χρωματος ἐστι |
| ἀνεπιτιμητοι : και γαρ ὁ ἐπιεικης δια γυμνασιων και πονων πειρασεται παρασκευαζειν αὑτῳ ἡδεα και τα βρωματα και τα ποτα | ||
| παντι ποιησαι τῳ ψηφισματι τοιαυτης αἰτιας , τουθ ' ὑφαιρεισθαι πειρασεται . ἐγω δε περι αὐτου τουτου πολλα μεν λεγειν |
| ὀψεως Εὐσεβης ἐς το ἐπειτα ἐκληθη , του δ ' ἐπιοντος ἐτους Φουριον μεν ἐπι τῳδε ἐς δικην Γαιος Κανουληιος | ||
| διαφορον και διανοιαν ποιει : παρα την ὁμωνυμιαν : Ξερξου ἐπιοντος ἐχρησεν ὁ θεος : Τειχος τριτογενει ξυλινον διδοι εὐρυοπα |
| , αὐτους σωσαι , οὐδ ' ὁπως τι προς ἡδονην ἀκουσονται παρ - εδιδου τοθ ' ὁ καιρος , ἀλλα | ||
| ἐκπαγλοις ἐπεεσσιν ἐνισσεμεν οὑς τεκεν αὐτος , οἱ ἑθεν ὀτρυνοντος ἀκουσονται και ἀναγκῃ . Τον δ ' ἠμειβετ ' ἐπειτα |
| , ἡ στενη και ῥοωδης θαλασσα , ἡν γεννᾳ μεν ποντος Εὐξεινος , σχιζων τας ἠπειρους τῳ ῥευματι , διαχειται | ||
| ἰχθυων ὁμου ἐπι ποντον ὁρμωσι τον Εὐξεινον , Εὐξεινος δε ποντος ἐστιν εἰς την μεγαλην θαλασσαν περι την Μαιωτιδα λιμνην |
| του ζῳου μετ ' ὀλιγου λιθου κεφαλαλγιαν και ἡμικρανιαν ἀπαλλασσει περιαπτομενον . ὁμοιως πτερον του ζῳου και ὀλιγον του ἰχθυος | ||
| ' ὁτε και ἐν ὑδατι . το δ ' οὐν περιαπτομενον της κοπρου ταις λαγοσι περιηπτεν ἀρτημα ἐχον , μαλιστα |
| ἐμελλε πληρωσειν εὐχην τῳ πατρι Πολυκρατει , παντα | κρεισσων ἐσομενος . θαυμαζει δε γαρ και Ὁμηρος τον διδασκαλον ] | ||
| ! ἐκ ? της [ ] νης ? ἱκανος [ ἐσομενος ] [ ] ητησα ? [ ] ς αὐτος |
| δε περι χιλιους . ἁμα δε τῳ κινδυνῳ τουτῳ χειμων ἐπιγενομενος εἰκοσι των νεων διεφθειρε πλησιον ὁρμουσων της παρεμβολης . | ||
| νεαρα τε εἰη και μη συν φλεγμονῃ , λυει βορβορυγμος ἐπιγενομενος [ . . ] : δει εἰδεναι ὁτι “ |
| ναρθηξ δια της σκολιοτητος των κωλων ἐμφαινει το τῃδε κἀκεισε περιφερομενον των μεθυοντων [ ἁμα δε και ἐλαφρους και εὐβαστακτους | ||
| του ὀμματος και ἐξ ἑαυτου προς ἑαυτο κινουμενον ὁμου και περιφερομενον την προς νουν και Θεον ἡλικην ὑπεμφαινει ἀνατασιν , |
| στερεον , αἱ ἀρα μυριαδες ρʹ ἐπι τας μοναδας ͵Ϛ γενομεναι ποιουσιν μυριαδας ξʹ διπλας , ὡστε ὁ ἐκ των | ||
| στερηθησεσθαι ὡν ἀν ἐκειναι θελωσιν . Ὑπερτεραι δε αἱ Μουσαι γενομεναι , και των ὀμματων αὐτον και της κιθαρῳδιας ἐστερησαν |
| δε μεταφορα ἀπο των κλαδων των ἀποσπωμενων των φυτων . γευεται δ ' ἀλκας : γευεται δε και ἐφαπτεται ἀπειρου | ||
| ποιητης , ὁς μη ἀκουειν ὑπεκρινετο . Μυς ἀρτι πιττης γευεται : ἐπι των νεωστι πασχοντων κακως . Μυσων λειαν |
| πλεον ἀγριαινεται το παθος . δηλον δε , ὁτι χυσιν ὑπομενοντος του χυμου , μεγεθυνεται τα συμπτωματα . εὐ μεν | ||
| ζῳον φαγειν ἠ πιειν και ἐνεργησαι τι . το δε ὑπομενοντος εἰπε , διοτι παντων των αἰσθητηριων του ζῳου ἐκλελοιποτων |
| , καλεισθαι και αὐτην την φωνην και το ἐξ αὐτης δηλουμενον , ᾡ λογῳ και τινα ἑτερα σχηματα . φαμεν | ||
| ” , διαπορητεον . ἀρ ' οὐν τοιουτον ἐστι το δηλουμενον , ὁτι χαριτος ἐτυχεν , ἠ ὁτι χαριτος ἀξιος |
| προς τοὐναντιον του τελους ἀπενευσεν ἀντι του ἀγαθου το κακον ἑλομενος ἠ τον τροπον της ἐπιτευξεως καταλειψας την προς τοὐναντιον | ||
| εἰς θεραπειαν ἡμιν ὁ σος ἀγγελος εὐξαμενος τε και γραφειν ἑλομενος , ἡμεις μεν ἰδου γεγραφαμεν , ἐπιστελλε δε και |
| ἡ πλευρα τα ιβ λθ μη πολυπλασιασθεντα χωρις ἐπι τον ἐκκειμενον των ΘΖ και ΖΓ λογον την μεν ΘΖ ποιει | ||
| ἀν μεν ἁπλουν ᾐ το ἠθος και παντι τῳ ἰδειν ἐκκειμενον , ἰδοντες και προσπεσοντες χρωνται τῳ ἠθει : ἀν |
| το προσωπον συνεσπασμενον ἠν : εὐτελης τε σφοδρα και βαρβαρικης ἐχομενος μικρολογιας , προσχηματι οἰκονομιας . εἰ δε τινα ἐπικοπτοι | ||
| ἀφοριζει δε την Βοιωτιαν . Ὁ Κορινθιος δε κολπος ἐστιν ἐχομενος ὁ τε Κεγχρεατης , οἱ τον ἰσθμον εἰς στενον |
| ποιητικον ἐστιν ἑλκωσεως : αἱ γαρ τρυφερων ἀκμην ἐτι των σωματων παραθεσεις τῃ πυρωσει ταχεως ἐπικαιουσιν . τας δε περιειλησεις | ||
| δε ποσον ἐστιν : ἠ περι την κινησιν των οὐρανιων σωματων καταγινεται ὡσπερ ἡ ἀστρονομια : και τουτο δε ὁμοιως |
| Ϛʹ . Ἐστω δη δειξαι μη οὐσων συνεχων των ἰσων περιφερειων , και ἐστω το αὐτο σχημα , αἱ δε | ||
| ἐπιλογισμον ὡς μηδενι ἀξιολογῳ διαφερουσων παρα τας ΚΛΜ , ΣΤΥ περιφερειων . ἐστω γαρ ὁ της ὁμαλης παροδου του του |
| και τοτε τον στρατον και τον νεκυν οὐχ ἡττον ἠ περιοντος : ἐς τε γαρ την ὀψιν των γιγνομενων ἀποβλεποντες | ||
| πολιτικην παλιν ἀνερριπιζον οἱ δημαρχοι στασιν ἀξιουντες ἀπολαβειν παρα του περιοντος ὑπατου τας ὑποσχεσεις , ἁς ἐποιησατο προς αὐτους ὁ |
| Του δε ὡροσκοπου και των ἐν τῳ ὡροσκοπῳ γινεται ὁ περιπατος δια των ἀναφορων της πολεως ἐν ᾑ τις ἐγεννηθη | ||
| της νικης μηνας δ ἡμερας κδ : και καταντᾳ ὁ περιπατος εἰς τον κληρον της φρονησεως και της συνεσεως μετα |
| μετριως τα οἰκεια δεικνυσι χρωματα φωτιζομενα , ἀγαν δε πυκνωθεντα μελαινεται σκιερα μεν πρωτως γινομενα , τῃ ἐπιταθεισῃ δε τραχυτητι | ||
| , το Ἀττικον μελι ὑγρον διαμενει , την δε χροιαν μελαινεται . το μεν οὐν χειρον μελι ἑψει , ἀμεινον |
| τις αὐτους ἐροιτο και πως ἡ εὐθεια λεγεται πτωσις , ἀποκρινονται λεγοντες ὁτι εὐθεια μεν δια τουτο , διοτι τον | ||
| ; πυθομενου γουν του ἀσκητου ” ποθεν | ἐστε ” ἀποκρινονται τἀληθες οἱ ποιμενες ὁτι „ ἐκ Χαρραν „ : |
| . μετα δε ταυτα λιαν ἐπενηνεκται , χρονον ' ἀσχο ὑπομενοντες ἑνεκα τοιουτων οὐδ ' ὑποταττοντες ἑαυτους οὐδενι πωποτε των | ||
| τοσα , οὐκ ἐσθητος ναυς γεμιζομενας , οὐχ ἁ προτερον ὑπομενοντες διετελουμεν , βαρυτεραν των καταδρομων ἐκκαρπουμενοι την ἡσυχιαν και |
| παιδιῳ ἐγχεον μοι του οἰνου πιειν , ὁμοιως ὁ παις πευσεται ποιου . οὑτως ἡ ἐν ἑκαστοις ἐμπειρια του χρησιμου | ||
| φερουσα παρα Διος αἰγιοχοιο ” και “ ἠ μαλα λυγρης πευσεται ἀγγελιης . ” ποτε δε ἀντι του ἀγγελος : |
| και μηδεποτε τυγχανειν αὐτους συγγνωμης ἀγωνιζομενους παρ ' ὑμιν : προελομενος γαρ ἑκαστος αὐτων τον ἐκ του διαμαρτυρησαι κινδυνον , | ||
| οὑτως ὀψει και κενουμενον ἰδων οὐκ ὀδυνησῃ , και χρασθαι προελομενος ῥᾳδιως δυνησῃ και μη ἐχων οὐκ ἐπιποθησεις , ἀλλα |
| του συντονου διατονου τῃ αὐτῃ του γενους ἐπικοινωνει διαιρεσει : μελῳδειται γαρ καθ ' ἡμιτονιον και τονον και τονον . | ||
| το σιγα , σιγα : λευκον ἐφ ' ἑνος φθογγου μελῳδειται , καιτοι των τριων λεξεων ἑκαστη βαρειας τε τασεις |
| ἐπριατο , και τον ὁρμον τον παχυτερον . Ἐκεινος ; ᾐδειν γαρ σε παλαι ἐχουσαν . Ἀλλ ' ὁν ᾐδεις | ||
| αὑτου τον πατερα Βοηθον βοηθειας παρα σου τυχειν . και ᾐδειν γε ὁτι τουθ ' οὑτως ἑξει : τῳ θειῳ |
| . ” Ἱππεας εἰς πεδιον “ προκαλῃ Σωκρατη εἰς λογους προκαλουμενος : ἐρωτα οὐν και ἀκουσῃ . Ἀλλα μοι δοκω | ||
| αὐτῳ συνεξιοντων : Σελευκος δ ' ἱππευσι πολλοις αὐτῳ προσεπελαζε προκαλουμενος . ὁ δε τοτε μεν οὐκ ἐπεξῃει , παρ |
| και διαφοροι κακοχυμιαι , καθ ' ἡν πολυποικιλα τα διαχωρηματα ἐκκρινονται , ἀλλα και περισπασμον της φυσεως : [ ἐκκρινονται | ||
| αὐτης της σαρκος , και λοιπον ἐν τοις τοιουτοις κριμνωδη ἐκκρινονται ἐν τοις οὐροις . ἀλλα και ἐπι παχει αἱματι |
| . θανοντα γαρ με θαψεθ ' οὑ το μορσιμον , διας παροιθε παρθενου Παλληνιδος : και σοι μεν εὐνους και | ||
| μενει λιμην Μαλεας τ ' ἀκρας κευθμωνες ἡ τε Σουνιου διας Ἀθανας σως ὑπαργυρος πετρα Γεραιστιοι τε καταφυγαι : τα |
| μεσας [ Σκορπιου μερος ] . . . . . παρειται Προκυων . . . . . ὁ δε χειμερινος | ||
| . και το μεν ἐπι πλεον τι λεγειν περι αὐτων παρειται , ἐκεινο δε φανερον ἐκ των εἰρημενων ὁτι κοινως |
| ἐνιοτε μεντοι ἐπειδαν ἑορτη ᾐ , ἐν ἑνι οἰκηματι ἁπαντες δειπνουσιν , ἐν ᾡ και ὁ βασιλευς , ἐν τῳ | ||
| μεντοι , ἐπειδαν ἑορτη ᾐ , ἐν ἑνι οἰκηματι ἁπαντες δειπνουσιν , ἐν ᾡ και ὁ βασιλευς , ἐν τῳ |
| ὑποδειγμα . ἐγω ἐτεχθην Ἀθυρ λʹ ἐν ἡμερᾳ του Ἡλιου ἐπεχοντος Τοξοτου μοιρας δ ἐγγιστα : ταις δ προσεθηκα β | ||
| του μεσου ἡλιου τας ια και ιβʹ μοιρας του Κριου ἐπεχοντος , ὡς και ἐνθαδε συνιστασθαι την μεγιστην ἀποστασιν κγ |
| τους προειρημενους . των γαρ συμφυων ὀστρακων προελθοντες αὐτοι μεν νεμονται κατα πολλην την ἀδειαν , οἱ δε ὀρνιθες οὑς | ||
| προχυσις συμβαλλεται ἰλυοεσσα , ἑλκομενη δινῃσιν ἀπο χθονος : ἐνθα νεμονται φορβην ἱμερτην γλυκερῃ θ ' ἁλι πιαινονται . λαβραξ |
| ἀντισιγμα παρακειται ἠ τους ἑξης τρεις , οἱς αἱ στιγμαι παρακεινται : εἰς γαρ την αὐτην γεγραμμενοι εἰσι διανοιαν . | ||
| # # : γινονται ἀνωμαλιας μοιραι μϚ μβ , αἱς παρακεινται τεταρτῳ σελιδιῳ γ κγ : ταις δε με , |
| περι γε των της ἀρετης μερων , εἰ τις βουλοιτο διαιρουμενος πρωτον μεν σοφιας δυο προσαγορευειν , την μεν ᾑ | ||
| , τῃ δυναμει γε τουτο σημαινομεν : διοπερ ἐξ ἀρχης διαιρουμενος ἐφην το ἐκ τουδε και ἐπι του συνθετου λεγεσθαι |
| τουτων δηλον ὁτι δει φρονησεως και ἀρετης και προς ἁ ἐπιστανται οἱ ἀνθρωποι και προς ἁ οὐκ ἐπιστανται : και | ||
| της ἡμετερας κρισεως δι ' ἀκριβη παιδευσιν πλεον τουτο ποιειν ἐπιστανται : οἱ δε τους περιπλους προχειρως γραψαντες , και |
| χρη ὁποιον ἐσται το του δειπνου θυμηρες , ποτερον πολυτελειας ἐχομενον ἠ ἐνδεως ἐχον ἠ συμμετρον : οὐ γαρ ἀποτυγχανει | ||
| ἀνεφικτων μη ἐπιθυμει . Τοις δε ῥηθεισιν ἀρεσθεις προς τον ἐχομενον εἰπε : Πως ἀν ἐκτος εἰη φθονου ; Διαλιπων |
| πατηρ : Ἡλιου δε , ἐπειδη διαπυρος ὠν την ἰκμαδα ἐπισπωμενος ἐργαζεται νεφελην . εἰκοτως των θεων τουτων ἐμνημονευσεν , | ||
| , πυρων τε την γευσιν οὐ λιαν οὐδε ἀθροως σιελον ἐπισπωμενος : πνιγωδης γαρ ὁ τοιουτος . πρωτευει δ ' |
| ἀλυξαν : ἐξεφυγον . Παιπαλοεσσαν : τραχειαν . ἀναστειχωσι : διερχονται , ἀνερχονται . κολωνην : ἐξοχην : ὀρος , | ||
| ὡρα της νυκτος καλειται Ὑγχελ , ἐν αὐτῃ τῃ ὡρᾳ διερχονται οἱ δαιμονες ἐν τοις μνημασιν και εἰ ἀνθρωπος διελθῃ |
| ἀλλ ' ἡ μεν σφαιρα οὐχ οἱα τε ἐξ ἑαυτης ἀλλας ἀπ ' ἀλλων κινεισθαι κινησεις , οὐδε ἡ μαχαιρα | ||
| ὀψει , ᾑ τα παντα παντες ἱκανωτατως ὁρωσιν , ὁμως ἀλλας εὐποριας συνεργους ἐφευρε , φωνης τε γαρ λαμπροτητι και |
| του ΙΟΣ καθαρον προ του Ι Η ἠ Ω ἐχοντα προπαροξυνονται : νηϊος δηϊος γηϊος λωϊος πατρωϊος . το Ἀσκληπιος | ||
| και Ἰολαος προπαροξυνομενα παρ ' ἡμιν και παρα τοις Ἀθηναιοις προπαροξυνονται , οἱον Μενελεως και Ἰολεως . Σεσημειωται το ὀρφως |
| το τε πολλον ἐπαλθεα νουσον ἐτευξεν . Ἠν γε μεν οὐλομενον γε ποτον κοριοιο δυσαλθες ἀφραδεως δεπαεσσιν ἀπεχθομενοισι πασηται , | ||
| μορφην δ ' οὐκ ἀγανην παναμειδητοισι προσωποις : καρχαρον , οὐλομενον , ταναον στομα , κυανεη ῥις , ὀμμα θοον |
| ἀγανοφρονος , ἡν ἐποησε θεα Κυπρις . Ἀλαλαι , ἰη παιων . Αἰρεσθ ' ἀνω , ἰαι , ὡς ἐπι | ||
| γουν προσλιπαρησειας καδον ἀνιμησασθαι , οὐ πεισεις οὐδε ἀναγκασεις οὐτε παιων οὐτε κολακευων . λεγει Κτησιας . Ὑπο τοις ποσι |
| τε και Μηδων τοιαυτα σοι , βασιλευ , κατα χωραν μενοντι , τα δε Ἑλληνων γη λεπτη θαλαττα στενη και | ||
| δι ' ἁ πολλαι δη μεταναστασεις , ὡς οὐκ ὀν μενοντι σωθηναι , και ὁ φευγων τον οὐ φευγοντα ἐθρηνει |
| φυτουργον Πριαμον οὐκ ἀλλων παρα ἠκουον , ἀλλα τοισδ ' ἐπειδον ὀμμασιν αὐτη κατασφαγεντ ' ἐφ ' ἑρκειου Διος , | ||
| ' ἐπιθυμησας οἰδα ὁτου ἠτυχησα . και τους μεν φιλους ἐπειδον δι ' ἐμου εὐδαιμονας γενομενους , τους δε πολεμιους |
| τε την του σωματος ὑγιειαν πολλα συμβαλλομενον τοις χρω - μενοις : ὀνομαζεται δ ' ὁ ποταμος οὑτος ἡλιου ὑδωρ | ||
| ἀρχη : καιτοι ἀλλον τροπον οὐκ ἀρχη . Ἀποτιθε - μενοις δη παντα και το ἐπ ' αὐτῳ ὡς ὑστερον |
| ἀποδιωθουνται ὡς πολεμιου του λιπους ὀντος : διο δη ἀλιπεις πειρωνται προσαγειν αὐταις , ἐν Αἰγυπτῳ δε και ἐξυρημενοι τας | ||
| μη ἐχειν , ὡς ἐσται δηλον . αὐτοι μεν οὐν πειρωνται το προκειμενον δεικνυειν οὑτως . ἐστωσαν γαρ δυο φθογγοι |
| ἀπεκλινα την πραγματειαν , ἀλλα της ἀληθειας και του δικαιου προνοουμενος , ὡν δει στοχαζεσθαι πασαν ἱστοριαν , πρωτον μεν | ||
| μεμισημενους : ἀντι του : δι ' ἁ ἐγω : προνοουμενος και σου και ἐμαυτου : ἁγω προνοιᾳ : δι |
| . ἐπειτα τῳ βραχιονι ὁ καρχησιος βροχος ἠ ἀλλος ἰσοτονος περιτιθεται , οὑ αἱ ἀρχαι ἀγονται κατω και ἀποδιδονται τῳ | ||
| . τουτου δε γενομενου , καρχησιος βροχος ἠ ἀλλος ἰσοτονος περιτιθεται τῳ μηρῳ κατα τα ἀποληγοντα μερη , οὑ αἱ |
| νομοθετης , το μεν λαβειν ἐπαινων , το δε ἀποδουναι μεμφομενος . προσεκτεον δε παλιν τῳ ἀποδουναι ὡς εὐκαιρως εἰρημενῳ | ||
| μεταβαλλει δια την εὐεργεσιαν και ταχυ γινεται φιλος , ἑαυτῳ μεμφομενος . Ὁτι δει παρα τοις εὐ φρονουσι τας μεν |
| δε το ἀφεψημα αὐτων προτρεπει και χορια και ἐμβρυα τεθνεωτα προκαλειται . ἐϲτι γαρ φθοριον πινομενον . και εἰ τιϲ | ||
| τῳ γνησιῳ : ἀντιληπτικον δε τουτο : την γαρ ἐξουσιαν προκαλειται του ὡς ἀν ἐθελοι διανεμειν : διαφερει ὁτι ἐν |
| αὐτων , τους μεν ὀρθους τῃ ῥυμῃ τῃ των ἱππων παιοντες ἀνετρεπον , τους δε πιπτοντας κατηλοων και αὐτους και | ||
| τῳ ἐργῳ ἀνεστρεφον αὐθις και τοις καθ ' ἑαυτους ἐπεκειντο παιοντες και διωκοντες , και δι ' ὀλιγου χρονου τους |
| γωνιας ὀξειαν και ἀμβλειαν δεικνυσιν αὐτας δυο ὀρθαις ἰσας : ἑπομενος γαρ τοις δια των προβληματων δεδειγμενοις μεταβεβηκεν ἐπι τα | ||
| . . Διδυμων κϚ Ϛʹ βο μζ Ϛʹ εʹ ὁ ἑπομενος αὐτων . . . . . . . . |
| : αἰων : σεσημειωται το κανων κανονος . Τα εἰς ων παρωνυμα , μη κοινωνουντα θηλυκῳ γενει κατα την φωνην | ||
| ἐστιν ἡ τρυγων . Τουτο γαρ γιγνωσκε περι των εἰς ων θηλυκων ὀνοματων , ὁτι ὁσα μεν εἰσι παροξυτονα , |
| τουτων μιαν προτασιν ἐκθεμενος ἀμφω ἐχουσαν ἀοριστα , το τε ὑποκειμενον και το κατηγορουμενον , την πας οὐκ ἀνθρωπος οὐ | ||
| κατα τινων ἀκτινων † εἰσκρισιν † μετα την προς το ὑποκειμενον ἐνστασιν παλιν ὑποστρεφουσων προς την ὀψιν . Ἐμπεδοκλης τοις |
| Καλλατιανος τους καθ ' ὁλην την Ἑλλαδα γενομενους ποτε σεισμους διηγουμενος των τε Λιχαδων νησων και του Κηναιου τα πολλα | ||
| πεταλα : και ὑστερον χωνευε . Τοιουτον δε και Περσαις διηγουμενος φησιν : οὑτος δε ὁ ἀνηρ ἰδιᾳ σοφιᾳ ἐτελευτησεν |
| [ ] ικας ? ! [ παροιτατωι ] [ ] χειν ἁλις [ ] ! ! ρ ? σοφοι . | ||
| οὐδεις εἱκνουμενας περι του [ θεους ] ? ὑπαρ - χειν [ τας ἀποδειξεις ] ? εὐπορησεν ? [ ] |
| ἀχρωματον , τον ἀσχηματιστον , τον ἀτρεπτον , τον μη ἀλλοιουμενον , τον ἀει ὀντα . το δε ψευδος , | ||
| ' αὐτον μεν ὁρωμεν εἰς ὑδωρ μεταβαλλομενον τον ἀερα και ἀλλοιουμενον και τουτο ἐστιν ἐξ ἀερος ὑδωρ γενεσθαι . οὑτω |
| πολις νομιζει θεους οὐ νομιζων , ἑτερα δε καινα δαιμονια εἰσηγουμενος : ἀδικει δε και τους νεους διαφθειρων . τιμημα | ||
| και ἀδικα των ἐδεσματων , μητε ἐμψυχον μηδεν μηδεποτε ἐσθιειν εἰσηγουμενος μητε οἰνον ὁλως πινειν μητε θυειν ζῳα θεοις μητε |
| μεν : ἠλειφομην μυροισι και βακκαρι , Ἀριστοφανης δε : λουομενος μοι μυρου και βακκαριδος . βρενθειου δε μυρου μνημονευει | ||
| ἐῃ της κεφαλης , τῳ ἀσκῳ μηκετι χρησθω , ἀλλα λουομενος πολλῳ θερμῳ πινετω τα διουρητικα και μελικρητα ὑδαρεα : |
| των κεστρεων και οἱ ἀκροπαστοι καλουμενοι ἡδεις : και ὀπτοι ἐσθιονται , καθαπερ και οἱ ἁλυκατοι τε και Μενδησιοι . | ||
| , ὁταν φλεγμα ὑπελθῃ ὑπο τας ῥιζας των ὀδοντων : ἐσθιονται δε και βιβρωσκονται οἱ μεν ὑπο φλεγματος , οἱ |
| θερους : δυσχειμερον δε ἐστι , και ῥαδιως ὑπο ψυχους κακουται , δι ' ἡν αἰτιαν συφεωνας αὐτοις κατασκευαζουσιν , | ||
| και σκαιωρηματων και δολων και νοσων ἐνδοτερων : εἰ δε κακουται ὁ Ἀρης ἑτερῳ προσωπῳ ὡν προειπομεν , δει ποιησαι |
| τους φυλασσοντας γεγονε περι τι φρουριον ἐγγιστα του Σαγγαριου ποταμου διακειμενον , ὁπερ Ἀτζουλα καλειται , ἀπεχον Νικαιας περι που | ||
| κατεδειξεν ἡμιν τον οἰνον , δια τουτο ποιουσιν αὐτον οὑτως διακειμενον , δηλον ὁτι και την Δημητρα θεριζουσαν ἠ ἐσθιουσαν |
| ἐλθων δε εἰς Θηβας ὁ Οἰδιπους ὑστερον εὑρε κακον αὐτοις ἐπικειμενον μεγα , την Σφιγγα : ἡτις αἰνιγματα ἐλεγε και | ||
| ἐλεγον . χερηϊ χειρονι και ἡττονι . χερνιβα αὐτο το ἐπικειμενον ταις χερσιν ὑδωρ . ἁπαξ δε ποτε εἰπεν ὁμοιως |
| Ἀνταρκτικος δε ἐστι κυκλος ἰσος και παραλληλος τῳ ἀρκτικῳ και ἐφαπτομενος του ὁριζοντος καθ ' ἑν σημειον και ὁλος ὑπο | ||
| , και μειζων ἐστω ὁ ΒΜ , ἀλλος δε τις ἐφαπτομενος αὐτων κατα τα Κ Λ περι κεντρον το Η |
| , οὐ μην και κατα την βουλησιν . οὐ γαρ οἰομενος αὑτῳ κακον εἰναι το ταυτα διδοναι ταυτα διδωσιν . | ||
| ἐλπισῃ γενεσθαι ἐνθους ποιητης , ἀτελης αὐτος τε ἐσται τουτο οἰομενος και ἡ ποιησις αὐτου κατακρατειται και καλυπτεται ὑπο της |
| [ ] ϲ . ἀ ποιαϲ , ταλαν , ] κειν τηϲ Λημνιαϲ [ ] τι γειτνιαι γερων ] τρεφων | ||
| [ [ ] ! δοκει : [ ] [ ] κειν ? : [ ] κ [ . . . |
| . αὑται γαρ παρα τας ἀλλας πασας τας ἀγωνισαμενας νικησασαι προκαλουνται τον ὑμνον . ἐπει δεξαντο : ἀντι του ἐπεδειξαντο | ||
| ' ἀπελαυνεις ἐκ της πολεως ῥαθαπυγιζων , αἱ τας σπονδας προκαλουνται . Ἱνα γ ' Ἑλληνων ἀρξῃ παντων . Ἐστι |
| ἐκεινου προς αὑτην φυσικην δεσποτειαν ἀπαρνουμενης και την ἑαυτης προς ἐκεινον δουλωσιν , γαμων τε και ἀλλοτριων ἐξορυττομενων δια το | ||
| δοξαν : και τινας και αὐτος ἀπεμνημονευε λογους και προς ἐκεινον ὑπο τε Στωϊκων και Κυνικων μαλιστα εἰρημενους προς το |
| ἐχον οὐδετερον το ἑν : τα γαρ εἰς εις ἐχοντα οὐδετερον εἰς εν δια του ντ θελουσι κλινεσθαι , οἱον | ||
| το μεντοι μεγας και λαας ὡς συστελλομενα βαρυνονται . Παν οὐδετερον εἰς ΑΣ βαρυνεται : γερας γηρας δεπας δεμας σεβας |
| Η ληγοντα ἀπο των εἰς ως γινομενα δια του Η γραφονται οἱον ἑξαχη ἀπο του ἑξαχως . Τα πασχοντα ἐπεκτασιν | ||
| ε και α εἰς η , δια του ε ψιλου γραφονται : οἱον , Μαντινεα : Ὠκαλεα : Ὠκαλη γαρ |
| μηλα λαβειν , κομισαι δε προς αὐτον , τουτον οὐν ἀραμενος τον Ἀνταιον μετεωρον ἁμμασιν Ἡρακλης κλασας ἀπεκτεινεν . ψαυοντα | ||
| ἐμην πατριδα τα Σαμοσατα ὁ αὐτος ἐν τωι αὐτωι βιβλιωι ἀραμενος ὁ γενναιος αὐτηι ἀκροπολει και τειχεσι μετεθηκεν ἐς την |
| παραπλησια τουτοις φαινεται : ἡ μεν γαρ του ἁμα θεῳ ἰοντος πορεια φαινεται , ἡ ” ἀμαθια , “ ἡ | ||
| χειρας ἑλουσα Αἰσονιδεω , τα δε οἱ ῥεε δακρυα χητει ἰοντος : “ Νισσεο , και σε θεοι συν ἀπηρεσιν |
| τους μη ὡς δει χρωμενους τῃ ὀργῃ ἠ τους ἰδιως καλουμενους χαλεπους , οἱς τῳ ὀντι το συμβιουν ἀηδεστατον . | ||
| φαντασιαν . Διογενης ἀστερας εἰναι τους κομητας . Ἀναξαγορας τους καλουμενους διᾳττοντας ἀπο του αἰθερος σπινθηρων δικην καταφερεσθαι : διο |
| ἐπει δε και τουτων ἀπηλλαγημεν , θερμος τις και ζωροτερος ποτος ἐκλαμβανει παλιν ἡμας , οἰνων ὀντων ἡμιν Θασιων και | ||
| τοις ἀλλοις λεγεσθαι . ὁ δε κυνικος Μενιππος φησι : ποτος ἠν ἐπικωμασαντων τινων και ματτυην ἐκελευσεν εἰσφερειν Λακαινα τις |
| ἐγενετο φθορευς . Φιλαργυρος δε ὠν και πλεονεξιᾳ κατα παντων χρωμενος , οὐδεμιας δε ἀπεχομενος ἡδονης και τοις αἰσχροις ὠμοτητα | ||
| ἀρετην ἀλλα πασας ἐκτησατο και κτησαμενος ἑκαστῃ κατα το ἐπιβαλλον χρωμενος διετελεσεν . ἐπιστεφανων δ ' αὐτον ὡς ἀγωνιστην ἐκνενικηκοτα |
| το ἐστιν προσκατηγορουμενον : οἱον Σωκρατης δικαιος ἐστιν : ὁ ὑποκειμενος ἐστιν το Σωκρατης , κατηγορουμενος δε το δικαιος ἐστιν | ||
| . Εἰ δ ' ἐν τῃ ὑλῃ και αὐτος εἰη ὑποκειμενος και αὐτος συν αὐτῃ γενομενος , οὐκετι ὑποκειμενον την |
| μετριον της πολιτειας ἐγκωμιον ἐν θεσει διεξιοντων ἡμων , ὁτι κακον και χαλεπον ἡ ὑβρις : ἐρεις γαρ ὁτι εἰδυια | ||
| βραδεως . Διος δυνοντος ὁ φυγων ἐαν και κρατηθῃ οὐδεν κακον πεισεται : ὁ γαρ δεσποτης πραϋνεται . ἡ Ἀφροδιτη |
| παραβηναι πιστιν , ὡστ ' ἀπ ' ἐμαυτου και τοις ἀλλοις περα του δεοντος προσεχων ὡς βεβαιοτεραν πιστεως ἐχουσιν εὐσεβειαν | ||
| οὐκ ἐν τοις ἡμεροις καταλεγομενον . ὁ γουν Κρατινος ἐν ἀλλοις ἀγριοις αὐτο καταλεγων φησιν : ” αὐτοματη δε φερει |
| , ὁπερ ἐστι στρατιωτικης τεχνης . τε βαλωσι : γραφεται περιβαλλονται . Ἀνδρας τ ' ἀγρευτηρας : λανθανουσι τε τους | ||
| ἐσθησι γραψεις , ἀντι του περιαγουσι νοησεις οὑτως , ὁποσαι περιβαλλονται και περιαγουσιν ἐν ταις ἐσθησι στροφον και ζωνην . |
| ἀδικουμενους ἠ και τουτων χαριν κρισεις και ταραχας και χρεωστιας ὑπομενοντας . Ἀφροδιτη και Ἑρμης συμφωνοι : εὐομιλους γαρ και | ||
| και ἐπικινδυνοις πραγμασι , γραπτων τε και ἀργυρικων χαριν ταραχας ὑπομενοντας , πλην εὐπορουντας και πολυδαπανους ἀποτελουσι , τῳ δε |
| φυσιν μεταμορφωσιν της θετιδος παυσας , και των ἐκεινης μηχανων περιγενομενος , ἐλαβεν αὐτην εἰς γυναικα . το δε σχασας | ||
| την ἰδιαν ἐπικρατειαν ἀπηλλαγησαν . μονωθεντος δε του Ἱκετα Τιμολεων περιγενομενος των πολεμιων ἐκρατησε των Συρακουσσων . εὐθυς δε και |
| κατεχοντος , ἐστε παρελθοι , και καθ ' ὁδον ὁδευοντι ὑοντος . ἀπλωτου τε θαλασσης ἐν Ἰνδοις ἀπεπειρασε , και | ||
| , ὑπαιθριοι γαρ δοκουντες αὐλιζεσθαι σκιαν τε ὑπεραιρουσιν αὑτων και ὑοντος οὐ ψεκαζονται και ὑπο τῳ ἡλιῳ εἰσιν , ἐπειδαν |
| ἐγιγνωσκε και αὑτον ὑπαιτιον τῃ ἐπιτιμησει . και ὁμως ὑπο μενους τε του ἐν ταις μαχαις και του ἐρωτος της | ||
| : και καταλαβομενοι το στρατοπεδον ὀλιγους μεν τινας ἀμυνο - μενους ἀπεκτειναν , τους δε πλειους ἐν τῳ διωγμῳ διεφθειραν |
| ἡμιν τετηρηται του συλλογισμου εἰτε μη , ἀνθιστασθαι και τοτε προφερειν εὐκαιρως τον ὁρισμον του συλλογισμου δεικνυντας ὡς συλλελογισμεθα : | ||
| βασιλευς , ἱνα μη δοκοιη σφων ὁ Ἀννιβας τῃ στρατηγιᾳ προφερειν μηδε ἡ δοξα των ἐσομενων ἐκεινου γενοιτο , μεθηκαν |
| ἑορτη δε αὐτῳ ἐπετελειτο , ἐπειδη αὐτος συνηγαγε την Ἀττικην προτερον σποραδην και κατα κωμας οἰκουμενην . ἐπ ' ὀλιγοις | ||
| Εὐβουλιδου ἀρχοντος . ἐν οὐν τετταρσιν ἠ πεντε ἐτεσι , προτερον μη ὑπαρχουσης οὐσιας , χαλεπον , ὠ ἀνδρες δικασται |
| . οἱ δ ' ἀμφι Τημενον μεθ ' ἡσυχιας το Ῥιον κατεσχον . Προκλης και Τημενος Ἡρακλειδαι Εὐρυσθειδαις κατεχουσι την | ||
| προς τῳ στοματι του πορθμου : παραπλευσας δε το τε Ῥιον το Τρωϊκον και το Ἀχιλλεως σημα κατηχθη ἐς Τενεδον |
| ξενικοις : οἱον ὁτι και Λακεδαιμονιοι και ἀλλοι τινες τουτον πολιτευονται τον τροπον : ἐξ ἡμων δε αὐτων , ὁτι | ||
| ἐνδοιασθηναι αἰσχρον τῳ Πελοποννησῳ . καταπολιτευονται ] καθ ' ὑμων πολιτευονται . τινες ] ὁ Δημοσθενης : οὑτως γαρ ἐλεγον |
| ἀφεις και τεκνα και τἀλλα οἱς ἡδεται τρεχει την σην ὀψομενος κεφαλην . καιτοι κρυπτειν μεν ἐπιχειρει το παθος ὡς | ||
| αὐτο τουτο , ἐμαυτον τε παρεξων σοι καταμαθειν και σε ὀψομενος . Ἀλλα χαλεπως , ἐφη , με ἀν ἰδοις |
| ταυτ ' ἀνασταλυζω θαμα Ταρταρον δεδοικως : Ἀιδεω γαρ ἐστι δεινος μυχος , ἀργαλη δ ' ἐς αὐτον κατοδος : | ||
| ὁ Φιλιππος ἐν τῃ τραπεζῃ και ἡδυς και χαριεις . δεινος δε ἀντι του δυνατος . . ἠ ὡς εὐπρεπους |
| Σεληνην μεχρι τινος φασεως συναπτουσαν τισιν ἀστρασι , τοσουτους ἀδελφους ἑξουσιν οἱ οὑτω γεννωμενοι . νοεισθω οὐν σοι και τουτο | ||
| συναληθευουσι κατα δε τον παρεληλυθοτα ἠ τον μελλοντα οὐχ οὑτως ἑξουσιν , εἰτε διαιροιεν το ἀληθες και το ψευδος , |
| . Χ : πολλοισι μετ ' ἀστρασι : Ἀρισταρχος ὡς πατρασιν . ἀμεινον δε προπαροξυνειν , ὡσπερ και τοις πλειοσιν | ||
| ὑπ ' ἀλλων λεγομενους δεχεσθαιπολλους δε ἡ Ῥωμη τρεφει ῥητορας πατρασιν ἀκολουθουντας νυν δ ' , ὡς ἐστιν ἀκουειν των |
| ὠφθαλμιασε δε ἰσχυρως : και γαρ μιᾳ εὐχῃ ὁ θεος ἀρκουμενος το ἑτερον ἠρνειτο . Ἐδοξε τις φευγων γραφην δημοσιων | ||
| τις αὑτη φλυαρια ; πως ἐτι ὀρθα δογματα ἐχω μη ἀρκουμενος τῳ εἰναι ὁς εἰμι , ἀλλ ' ἐπτοημενος ὑπερ |
| δε νυν ἠδη καλει ! ! ! ἡ εἱμαρμενη ἐκπεσων οἰχησεται μη την γε πρωτην χαριν ἀπαρνηθεις γενῃ , τοσονδε | ||
| τεθεραπευκως και περι αὐτων διειλεγμενος . ἐαν δε ἀνῃς , οἰχησεται . πτεροεντα γουν οἱ ποιηται τα ἐπη και τα |
| Ἑλλησποντου ὑπαρχῳ χαιρειν . Προς την ἐπιστολην , ἡν ἐπεμψας φαμενος παρα βασιλεως ἀφιχθαι , πεμπε βασιλει ἁ λεγω γραφων | ||
| δια τουτων φανερον , ὁτι περι των Ὀλυμπιων λεγει , φαμενος αὐτον ἐπιθυμειν και τουτον τον στεφανον λαβειν , ἱν |
| ὡστε και κατα τουτο ἀμερες το ἑν . οὐδεν γαρ διαιρουμενον εἰς μειζονα ἑαυτου μορια διαιρειται : το δε ἑν | ||
| ἐν μερει αὐ οὐχ ἑν , ἀλλα και τουτο ἀπειρον διαιρουμενον . Ἀπο τινος δε φαμεν ἀν και παντως ἐπι |
| ὁτι ἡ ἡμερα , ἐν ᾑ ὁ ἡλιος την ΘΚ περιφερειαν διαπορευεται , οὐκ ἐστιν ἰση οὐτε τῃ προ αὐτης | ||
| και την ὑπο ΘΑΗ , τουτεστιν την ΘΗ του ἐπικυκλου περιφερειαν . και δεδεικται ἡμιν τα προτεθεντα . ποικιλης δη |
| Δια ταρασσει και λυπει δια γυναικων , και τας ἐλπιδας ψευσεται , και οὐδεν ὡν ἀν τις ἐννοησῃ γενησεται . | ||
| ἐξεγγυην ὁτι ἀπεδωκεν . Εἰ οὐν ταυτ ' ἐρει , ψευσεται και ῥᾳδιως ἐλεγχθησεται : ἀναγνωσεται γαρ ὑμιν ὁσα κατελιπε |
| εὐθεια ἡ ΑΓ τετμηται διχα κατα το Ζ σημειον , προσκειται δε αὐτῃ ἡ ΓΔ , το ἀρα ὑπο των | ||
| ὑπερ ἑαυτων ἠ των διδασκαλων δυνανται ἀπολογεισθαι . καλως δε προσκειται ἐν τῳ ὁρισμῳ το ᾑ ὀντα ἀντι του καθο |